Nostalgia @ myphone.gr: Panasonic GD93

[Mythozz]

Πως μπορείς να περιγράψεις άραγε το παρελθόν σε λίγες λέξεις; Πώς ξεκινάς να γράφεις για ένα κινητό που τόσο πολύ σε σημάδεψε, τόσο σαν άνθρωπο όσο και στην επαγγελματική σου καριέρα; Μάλλον μπαίνεις στα βαθιά, γράφεις για αυτό ότι βγαίνει από το… νοσταλγικό mode στο οποίο έχεις ήδη εισέλθει και… το απολαμβάνεις.

 

Ας το δοκιμάσουμε έτσι λοιπόν, αν και οφείλω να προειδοποιήσω οτι μόνο αν είστε γεννημένοι κάπου κοντά στο... 1978, θα καταλάβετε απόλυτα τι εννοώ. :p

 

Βρισκόμαστε λοιπόν στο σωτήριο έτος 2000 και η μανία των κινητών που έχει δώσει ζωή εδώ και χρόνια στην κοινότητά μας, ότι άρχιζε να… δυναμώνει ανάμεσα στους μετρημένους τότε χρήστες του Internet (σε σχέση με σήμερα πάντα). Μιλάμε για εποχές που πολλοί από εμάς «ντρέπονταν» να κυκλοφορούν με ένα κινητό στο χέρι εν μέσω του πλήθους, που η χρήση του θεωρούνταν σημαντική πολυτέλεια και που η… «συμβίωση» μαζί του ήταν ήδη… μυστηριώδης, πριν καν ξεκινήσει.

 

Μιλάμε πάντα για εποχές που… η σύνδεση τηλεφώνου που είχαμε, δεν ήταν στο όνομά μας, αλλά σε αυτό των γονιών (γιατί αυτοί είχαν φορολογικές δηλώσεις/ΑΦΜ τότε), που η αγορά μιας συσκευής γινόταν – σχεδόν αποκλειστικά- από τα καταστήματα των παρόχων (ακόμα θυμάμαι τις ουρές δίπλα από τα γκισέ του ΟΤΕ, με πελάτες που αγόραζαν τα πρώτα GSM κινητά + συμβόλαιο) και που… λέξεις όπως Bluetooth, 3G, GPS ήταν άγνωστες για τους περισσότερους. Μία τέτοια εποχή λοιπόν, έμελλε να γίνω κάτοχος ενός Panasonic GD93, του δεύτερου (μετά το GD90, για το οποίο θα γράψουμε σε άλλο νοσταλγικό κείμενο) κινητού της ιαπωνικής εταιρίας που είχε καταφέρει να «κλέψει» την καρδιά μου, αλλά και των περισσότερων «κολλητών» στην παρέα μου.

 

Η διαδικασία αγοράς του ήταν απλή για εμένα: Ο πατέρας μου με έπαιρνε μαζί, πηγαίναμε στα κεντρικά του ΟΤΕ στην Πάτρα, κάναμε ένα νέο συμβόλαιο ενός ακόμα χρόνου στον… αριθμό που κατέχω μέχρι και σήμερα και ο υπάλληλος του ΟΤΕ (που με είχε μάθει από τις 2 προηγούμενες χρονιές που πάλι είχα πάει να πάρω τα Panasonic GD90 και Philips Twist αντίστοιχα), άνοιγε ένα απλό ντουλάπι και μου έδινε τη συσκευασία.

 

Η διαδικασία εξοικείωσης όμως... ήταν πολύ πιο «ζουμερή», γιατί το «μικρόβιο» των κινητών (που με έφερε σαν απλό χρήστη στο Unwired και με έφτασε μέχρι αυτό το νοσταλγικό κείμενο στο myPhone.gr 12-13 χρόνια μετά), είχε ήδη βρει τον ξενιστή του και τον είχε… «μολύνει» ανεπανόρθωτα. Απλά τα πράγματα λοιπόν: Επιστροφή στο σπίτι, άνοιγμα της συσκευασίας και… οι πρώτες σκέψεις πλημμυρίζουν το νεανικό μυαλό:

 

 

• 
   
  
• πανάλαφρο (!) (μόλις 80 γραμμάρια σε μια εποχή που οτιδήποτε κοντά στα 100 γρ. θεωρούνταν state of the art)
   
  
• μικρό σε μέγεθος (με εξαίρεση την... κεραία που τόσα πολλά είχα γραφτεί για αυτήν) με διαστάσεις μόλις 120 x 45 x 16.4 χιλιοστά.
   
  
• πολυτελές (ασημένιο χρώμα – σήμα κατατεθέν των τότε ιαπωνικών συσκευών σε αντίθεση με τα έντονα χρώματα των Nokia, Ericsson), αν και έβγαινε και σε ανθρακί που ήταν αρκετά ψαρωτικό και αυτό.
   
  
• πλημμυρισμένο στο χρώμα (!) όταν βρισκόταν σε λειτουργία, μιας και η δίχρωμη οθόνη του, είχε την πρωτοποριακή δυνατότητα να απεικονίζει 7 χρώματα (λευκό, γαλάζιο, πράσινο, πορτοκαλί, κίτρινο, μπλε και μωβ-λιλά). Μπορούσε κάποιος να αντιστοιχήσει ξεχωριστό χρώμα σε επαφή (με το μωβ, να έχει την τιμητική του στις... εκάστοτε σχέσεις μας) και να απολαμβάνει... «Color Caller ID» λειτουργίες παρακαλώ.
  

 

Οι εντυπώσεις όμως δεν μένουν στην εξωτερική εμφάνιση, αφού το συγκεκριμένο κινητό ήταν το πρώτο για τον γράφοντα, με το οποίο σερφάρισα στο W@P, μπήκα στον Μycosmos.gr λογαριασμό Email που μου έδωσε η Cosmote και χρεώθηκα σε CSD κλήσεις (Circuit Switched Data) τα πρώτα χρήματα πλοήγησης στα W@P sites των παρόχων της εποχής, τα οποία δεν ξεπερνούσαν τα 15-20 στον αριθμό (σε ολόκληρο το ελληνικό Internet). Η εμπειρία; Μοναδική και ανεπανάληπτη… Κάπως έτσι λοιπόν, η μαγεία του «ασύρματου» (unwired) με είχε συνεπάρει και με «οδηγό» το Panasonic GD93, μπήκα στις σελίδες ενός site με το όνομα Unwired.gr. :p

 

Η συσκευή όμως είχε πολλά περισσότερα να προσφέρει:

 

 

• Μονοφωνικές μελωδίες, με δυνατότητα σύνθεσης (ακόμα θυμάμαι έναν παλιό, πρώην πλέον «κολλητό» που είχε πάρει το ίδιο ακριβώς κινητό και είχε γνώσεις μουσικής. Ακούγαμε τα hits της τότε εποχής (π.χ. «Αγοράκι μου» by Αντζι Σαμίου) τα «συνθέταμε» στο κινητό πατώντας τα ανάλογα πλήκτρα και τα «δίναμε» στις… τότε κοπέλες μας (που ναι, πάλι GD93 είχαν) σαν βραβείο που μας ανέχονταν, ή το… απίστευτο Narcotic των Liquido, την μελωδία του οποίου ποτέ δεν θα ξεχάσω, να παίζει σε όλα τα επόμενα Panasonic μου… (για να μπείτε σε πιο έντονο νοσταλγικό mode, προτείνω να πατήσετε το Play στο video και με τη μελωδία του Narcotic να παίζει, συνεχίστε την ανάγνωση...)
   
  [ame=http://www.youtube.com/watch?v=Jsj-37UrxeM]Liquido - Narcotic - YouTube[/ame]
   
   
  
• Το πλήκτρο P στα αριστερά του κεντρικού πολυπλήκτρου: Personal? Phone? Patates? Ότι και να σήμαινε, εγώ το είχα αναθέσει στην άμεση κλήση του… πιο αγαπημένου μου προσώπου, για την εποχή. Αυτή γνωρίζει καλά ποια είναι… έστω και αν δεν υπάρχει πλέον στη ζωή μου.
   
  
• Οθόνη 6 γραμμών, από τις οποίες 4 ήταν διαθέσιμες για SMS. Εκατοντάδες SMS γράφτηκαν εντός της, αστεία, νευρικά, σοβαρά, ερωτικά, λύπης, θυμού… απογοήτευσης, χαράς. Το άμεσο πληκτρολόγιο (φωτιζόμενο με κιτρινοπράσινο χρώμα) και τα εντυπωσιακά στην αφή πλήκτρα του (έκαναν ένα δυνατό «τακ» κάθε φορά που τα πίεζε ο χρήστης), δεν αρνήθηκαν ΠΟΤΕ να συντάξουν SMS (τυφλό σύστημα φυσικά, με το ένα χέρι) και ποτέ δεν πήγαν στο service. Btw η συγκεκριμένη λέξη: service, ήταν σχεδόν άγνωστη για τα Panasonic της εποχής… Προσωπικά, είχα 13 συνολικά Panasonic συσκευές (ναι, δεν «ανέλαβα» τυχαία σαν Panasonic Moderator μετά από πρόταση του MsK) και ΚΑΜΙΑ τους, δεν επισκέφτηκε ποτέ το service της Panasonic στην Πάτρα.
   
  
• Εντυπωσιακά graphics εκκίνησης/τερματισμού της συσκευής. Ακόμα θυμάμαι μερικά παιδιά από το Unwired (panasonikakias, panasonicfan π.χ.) που ξόδευαν μαζί μου ατέλειωτες φοιτητικές ώρες για να βρούμε τρόπους να επέμβουμε σε αυτά τα γραφικά, να εγκαταστήσουμε νέα themes ή να βρούμε τρόπους να το… βελτιώσουμε ακόμα περισσότερο. (btw ποτέ δεν έγινε, γιατί απλά δεν υποστήριζε τη συγκεκριμένη δυνατότητα, default animated gifs ήταν). :p
   
  
• Εξωτερικό πλήκτρο (στο πλάι) Memo, για τη δημιουργία φωνητικών σημειώσεων, τις οποίες btw μπορούσε κάποιος να τις χρησιμοποιήσει και σαν ήχους κλήσης. Ηχογραφούσαμε το ροχαλητό ενός φίλου και... το βάζαμε σαν ήχο κλήσης του, τόσο απλά...
   
  
• Λευκός φωτισμός στην πίσω πλευρά, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων, για να… σας βλέπουν όλοι ότι τηλεφωνείτε εν έτη 2000.
   
  
• Λειτουργία φωνητικών κλήσεων, που ενεργοποιούνταν με παρατεταμένη πίεση του κεντρικού πολυπλήκτρου προς τα κάτω. Όχι τόσο καλή όσο θα θέλαμε, αλλά... περισσότερο για «μούρη» την χρησιμοποιούσαμε, παρά για πρακτικούς σκοπούς.
   
  
• W@P Browser (όπως ανέφερα πριν), με δυνατότητα πλοήγησης σε μονόχρωμες, στατικές σελίδες του Wireless Application Protocol. Οι νεώτεροι σε ηλικία φίλοι μας (επισκέπτες και μέλη του myPhone.gr), δεν θα έχουν ιδέα πιθανώς περί τίνος πρόκειται, οι παλιοί όμως θα εκτιμήσουν άμεσα τις παραπάνω γραμμές. Τότε που η πλοήγηση στο W@P χρεωνόταν σαν τηλεφωνική κλήση, το κινητό σου «έδειχνε» κατηλλειμένο σε όποιον άλλον σε καλούσε και… τα λεπτά/δευτερόλεπτα κυλούσαν βασανιστικά στην οθόνη, δείχνοντάς σου ότι χρεώνεσαι «ΠΟΛΥ», για κάτι τόσο… «ανούσιο» εκείνη την εποχή.
   
  
• Επ… μόλις βρήκα τι άλλο έκανα με το πλήκτρο P. Παρατεταμένη πίεσή του, έθετε σε λειτουργία τον... από πάνω W@P browser... not bad για κινητό 10ετίας!
  

 

Μοναδικό «πρόβλημα» της συσκευής ; Η σχεδόν άμεση φθορά του ασημένιου σκελετού, στις γωνίες που το κρατούσε ο χρήστης με αποτέλεσμα να εμφανίζεται το γκρι ματ χρώμα στο εσωτερικό μετά από καιρό, κάτι το οποίο τόσο πολύ μας ενοχλούσε εκείνη την εποχή και οι… «πολέμιοι» που έμπαιναν στο Panasonic Forum μας το «χτυπούσαν» με κάθε ευκαιρία. :down:

 

Τα Panasonic κινητά με... «σημάδεψαν» πάντως, για τα καλά. Στο internet και τη συμμετοχή μου σε forums gsm.eos, unwired, myphone.gr, στην επιλογή μου σαν... σχολή φοίτησης στο πολυτεχνείο (ειδικότητα τηλεπικοινωνίες), την επαγγελματική μου μετεξέλιξη (το review του Panasonic GD67 στο Unwired, ήταν η πρώτη δουλειά που έστειλα δοκιμαστικά για να... με προσλάβουν μόνιμα σαν συντάκτη), στις... γυναίκες («σημαδεύτηκα» αρκετά από Panasonic women μικρός) κ.α.

 

Ότι και να γράψω λοιπόν για το συγκεκριμένο κινητό, είναι λίγο. Θα πω απλά ότι είναι το μοναδικό που έχω κρατήσει ακόμα στο συρτάρι, -δεξιά μου ακριβώς όπως γράφω αυτό το κείμενο τώρα- και είναι πλήρως λειτουργικό, όπως βλέπετε και στην φωτό.

 

Είμαι άνθρωπος που ζει μέσα στην τεχνολογία των κινητών, είχα την τύχη να την μάθω από τα πρώτα της νηπιακά βήματα και να «κολλήσω» με εκατοντάδες συσκευές κινητών, ποτέ όμως – για άγνωστο λόγο- δεν έγινα μανιακός συλλέκτης των πάνω από 60 συσκευών που είχα δικές μου τα τελευταία 12 χρόνια… με εξαίρεση αυτό: Panasonic GD93. Ίσως το έχω συνδέσει με προσωπικές στιγμές που δεν ξαναγυρίζουν αλλά με έχουν «σημαδέψει», με νεανικά χρόνια και καλή παρέα, εκδρομές για μπάνιο με το ποδήλατο, ατέλειωτο ξενύχτι (τότε που… με ένα 1000ρικο έπινες και κέρναγες μέχρι πνιγμού σφηνάκια), φίλους(ες) που χαθήκαμε για πάντα (Θάνος, Κώστας, Χρύσα, Κατερίνα), μια αθωότητα άλλης εποχής, έναν πιο ξένοιαστο τρόπο ζωής που – σίγουρα- δεν μπορεί να ξανάρθει. Ίσως το κρατάω απλά για να μου θυμίζει τι πέρασα, τι έμαθα και τι... δεν έμαθα, συγκεντρώνοντας τις εμπειρίες εκείνες που με κάνουν - εν μέρει- αυτόν που είμαι σήμερα.

 

Το μόνο σίγουρο είναι πάντως, ότι αφού αυτό το «ταλαιπωρημένο», γρατζουνισμένο κινητό, 12 χρόνια μετά δουλεύει «ρολόι», οφείλω στον εαυτό μου να το διαφυλάξω… για ακόμα 12 χρόνια και κάπου τότε, να το δείξω στα παιδιά μου, μαζί με το παρόν κειμενάκι και τις απαντήσεις σας ίσως… :O

 

Μετά από χρόνια «σιωπής» λοιπόν: Panasonic fans, are you still there?? :respect:

Edited December 3, 2011 by Mythozz

[Mitsos_The_Great]

Ακούγαμε τα hits της τότε εποχής (π.χ. «Αγοράκι μου» by Αντζι Σαμίου) τα «συνθέταμε» στο κινητό πατώντας τα ανάλογα πλήκτρα και τα «δίναμε» στις… τότε κοπέλες μας (που ναι, πάλι GD93 είχαν) σαν βραβείο που μας ανέχονταν

 

 

Χαχα Θεός :lol: . Είχε περάσει το συγκεκριμένο κινητό από τα χέρια μου κάπου το 1998-1999 και μου έσπασε η κεραία :blink:! Φοβερό για την εποχή του, λίγα χρόνια μετά πήρα το 6510 και ήταν η εποχή που είχε δώσει GPRS η Cosmote (το οποίο χρέωνε 3-4 μέρες μετά και "έκλεινε" το Internet με πολύ μεγάλο αρνητικό υπόλοιπο).

[dj_vts]

Τι μου θυμισες τωρα; Αυτο το τηλεφωνο ειχε απιστευτα δυνατη δονηση και το εβαζα απο κατω στο σιδερο του θρανιου στο λυκειο ετσι για να σπασουμε πλακα με τους συμμαθητες μου εν ωρα μαθηματος!! Ηταν σχεδον εκκωφαντικος και ακρως σπαστικος θορυβος που μου χαρισε ουκ ολιγες ωριαιες αποβολες! :lol:

 

Απιστευτο κινητο, και πολυ ψαρωτικο το οτι αλλαζε 7 χρωματα η οθονη... Το μπλε ηταν το αγαπημενο μου...

[mixtri]

αν είστε γεννημένοι κάπου κοντά στο... 1978, θα καταλάβετε απόλυτα τι εννοώ.

γεννημένοι το '87 επιτρέπεται να σχολιάσουν; :)

πολύ συγκινητικό το αφιέρωμα. Και πάλι θα πω ότι τα κινητά εκείνης της εποχής κάναν αυτό που έπρεπε σωστά: ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Σήμερα αυτό δεν αποτελλεί σκοπό των smartphones καθώς πολλά προβλήματα που αφορούν τις βασικές λειτουργίες τους βγαίνουν στην φόρα μετά...από beta testing των χρηστών.

Σε μια εποχή που οι χρήστες βλέπουν τα κινητά σαν υπολογιστές υπάρχουμε λίγοι που τα βλέπουμε σαν εργαλεία επικοινωνίας :p

Τα Panasonic,αν και δεν είχα ποτέ, πάντα τα παραδεχόμουνα σαν κινητά (ήμουν Ericsson-Siemens-Nokia και τα τελευταία λόγω τιμής συνήθως...:cry:) γιατί συνδύαζαν άψογη ποιότητα επικοινωνίας, φοβερή ακουστική με λειτουργίες (πολυφωνικοί ήχοι,αλλαγή χρωμάτων οθόνης) οι οποίες ήταν πολύ μπροστά για την εποχή. Κομψά με χαμηλό βάρος εξυπηρετούσαν τις ανάγκες επικοινωνίας. Σήμερα πολλοί κουβαλάνε τούβλα μαζί τους για να στέλνουν...sms :p (οι χρήστες Blackberry συγχωρούνται :lol: )

Πολύ ωραία παρουσίαση! Έχουμε πολλά κινητά ακόμη να νοσταλγήσουμε... Μήπως να επιταχυνθούν οι διαδικασίες; Θα γεράσω μέχρι να βγούνε όλα στη φόρα :lol:

[pkef]

Τι μου θύμησες τώρα.....

 

Το θυμάμαι καλά αυτό το κινητό το οποίο δεν μπόρεσα να πάρω γιατί λίγο καιρό πριν είχα πάρει το GD92, ένα χρόνο μετά όμως πήρα το αίμα μου πίσω αγοράζοντας το GD95 με την οθόνη 12 γραμμών!!!!!! 2 για τις ενδείξεις και 10 γραμμές στις οποίες μπορούσες να διαβάσεις ένα ολόκληρο μήνυμα της εποχής.

Το κινητό έχει όλα όσα περιγράφεις πιο πάνω, ακόμα και το ξέβαμα!!

 

Το έχω ακόμα και λειτουργεί κανονικά, ήταν και το τελευταίο Panasonic που αγόρασα μετά τα G600 (το πρώτο κινητό με full pixel οθόνη), GD92 Και GD95

[ddr2]

Παιδιά, το κινητό το θυμάμαι πολύ καλά.

Πανασόνικ δεν είχα ποτέ, ακριβώς επειδή ξέβαφαν. Όμως το θυμάμαι από φίλους. Ήταν ότι πιο μινιμαλιστικό κυκλοφορούσε τότε, αλλά οι δυνατότητές του σε σχέση με τα νόκια της εποχής (πχ 6210) ήταν πραγματικά αστείες.

[Conception]

Με αυτά τα αφιερώματα με κάνετε και...κλαίω!:cry::p Τι να πω... μπράβο για άλλη μια φορά, και συγχαρητήρια στον φίλο που ζωντάνεψε τόσο όμορφα τις αναμνήσεις του (και τις δικές μας) μέσα από άλλο ένα κινητό-σταθμό! Να πω ότι (δυστυχώς) ποτέ δεν απέκτησα κάποιο μοντέλο της σειράς GD, αλλά το GD93 ήταν στην κατοχή μιας συμφοιτήτριας μου και το ζαχάρωνα (και αυτήν μαζί :p) εκείνη την εποχή!! Πολύ αργότερα αγόρασα το 1ο μου κινητό (όσα είχα μέχρι τότε ήταν δανεικά) το G60 που μόλις το είδα τότε σε μια βιτρίνα γερμανού το ερωτεύτηκα!! Και μετά είχα πάρει το VS6, το 1ο και μοναδικό μου αναδιπλούμενο που επίσης μου άρεσε πολύ...ήταν το 1ο τότε (μετά το VS3) με οθόνη 16.000.000 χρωμάτων!!! Ωραία κινητά τα Panasonic...κρίμα που έκλεισε η αντιπροσωπεία στην χώρα μας! Edited December 3, 2011 by Conception

[mixtri]

Περιμένουμε αφιέρωμα και για το GD87. Σας παρακαλώ μη το ξεχάσετε αυτό το Panasonic γιατί ήταν σταθμός. :)

[Fotis_Greece]

Απαιτω αφιερωμα στο μονο αγαπημενο μου τηλεφωνο: Alcatel One Touch Club.

Με τεραστιους χρονους αναμονης, επεκτεινομενη κεραια που επιανε παντου, και φυσικα τα μηνυματα απο την Panafon μετα τις 2 το μεσημερι (ληξη χρηματιστηριου) για την πορεια των 5 μετοχων που ειχα δηλωσει (limit up εκαναν τα Μακεδωνικα Κλωστηρια καθε μερα).

Τι θυμηθηκα τωρα, 3 γκομενες ειχα τοτε ταυτοχρονα.

[Tweaked Mind]

προσωπικη εμπειρια ? ειμαι γυμνασιο αν 8υμαμαι καλα κ ειχα το αγαπημενο μου κινητο gd93 πολυ καιρο . Η κοροιδια στην ταξη συννεφο ! κ που πας με την μπακατελα κ αλλαξε τη πατατα σου (αυτο το κουμπι p με σκοτωσε!) κ αλλα τετοια !! διαλειμα λοιπον κ πως μου κοβει κ λεω στην παρεα "ΠΑΙΔΙΑ ΑΜΑ ΔΕΝ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΖΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!".δεν η8ελε πολυ ... το παιρνει ο κολλητος κ το πεταει στον τοιχο με δυναμη....ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΙΠΟΤΑ! το παιρνει ο αλλος το πεταει κατω με δυναμη...ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΙΠΟΤΑ...το παιρνω εγω κ το πεταω απο το παρα8υρο αλλα χτυπαει στο τζαμι με δυναμη...ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ 3 ΚΟΜΜΑΤΙΑ (σωμα μπαταρια καπακι)το συν8ετω παλι ...ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΖΙΤΖΙ! παιδια να μην τα πολυλογω απο εκεινη την ωρα τα παιδια το προσκυναγαν μαζι σε αυτους κ εγω! αν ειχα εργαστηρι δοκιμων του ειχα βαλει 5 αστερια Α ΝΕ ΤΑ . το μονο κακο που 8υμαμαι ???οταν ειχες αν/τη σε αφηνε να την δεις χωρις να ξεκλειδωσεις το κινητο με αποτελεσμα μετα να μπορεις να μπεις κ στο μενου του!(ποπο κακο 8α μου πειτε εχοντας διαβασει τα παραπανω...)

 

το κινητο απλα ηταν εγραψε ιστορια!

[bobo1704]

Απλά φοβερό κινητό.... Εγώ είχα το μικρό αδερφάκι του, το GD 73 αν θυμάμαι καλά με τα 3 ή 4 χρώματα... Ωραία χρόνια...

[eirhnh_k]

Το ειχε ο πατερας μου με συνδεση στην Παναφον (!!!) αλλα προσωπικα δε το συμπαθησα ποτε. Το εβρισκα πανασχημο και μου την εσπαγε που ξεφτιζε στις ακρες που το "εσφιγγε" η παλαμη. Πουα ειχε γινει, αλλα γερο σε πτωσεις.

[Panagioths]

Τέτοια θέματα μας κάνουν όχι μόνο να νοσταλγούμε τις παλιές καλές (?) συσκευές αλλά και τον παλιό καλό απλό τρόπο επικοιωνίας...

Πρέπει να φτιαχτεί ένα θέμα για το θρυλικότατο Panasonic G500 του οποίου ανεβάζω και την φωτό για να νοσταλγήσουμε κι άλλο... Εποχές 1998-99... :~)http://techblog.gr/wp-content/uploads/2011/11/Panasonic-G500.jpg

[eirhnh_k]

Τέτοια θέματα μας κάνουν όχι μόνο να νοσταλγούμε τις παλιές καλές (?) συσκευές αλλά και τον παλιό καλό απλό τρόπο επικοιωνίας...

Πρέπει να φτιαχτεί ένα θέμα για το θρυλικότατο Panasonic G500 του οποίου ανεβάζω και την φωτό για να νοσταλγήσουμε κι άλλο... Εποχές 1998-99... :~)http://techblog.gr/wp-content/uploads/2011/11/Panasonic-G500.jpg

 

Αυτο ηταν απιστευτα ωραιοτερο ειδικα στο σιελ χρωμα που κυκλοφορησε! (καλα εγω τοτε δεν ειχα κινητο, αλλα ειχα τοση "καψουρα" να αποκτησω που μου εντυπωνονταν ολα οσα εβλεπα μπροστα μου κατα καιρους απο γνωστους των γονιων μου).

 

Θεικο γνωρισμα, η μονοκοματη μπαταρια που λειτουργουσε κι ως πισω καπακι παραλληλα! :lol:

[Panagioths]

Αν και εμένα μου άρεσε τρελά το ασημί (περλέ/εκρού θα το λέγατε εσείς οι γυναίκες; :P) και το μπλε είχε φοβερές αντιθέσεις με τα πλήκτρα και τη μαύρη μπαταρία-πλάτη. Νομίζω Ειρήνη οτι ήταν και το πρώτο με δόνηση;

Αυτό που ήταν απίστευτα αξεπέραστο ήταν η μελωδεία τα sms. Δεν έχει υπάρξει καλύτερη μελωδεία ποτέ!!!! :D

Και είχε και μήνυμα καλωσορίσματος όταν άνοιγε.. πωπω νονσταλγίααα... lol :D

[Voodooman]

Συνήθως δεν τρέφω καμιά νοσταλγία για προϊόντα τεχνολογίας. Κάθε νέα συσκευή είναι καλύτερη από την παλιά, τέλος.

Παρόλα αυτά, αυτό το τηλεφωνάκι το θυμάμαι με χαρά. Το '99 δεν είχα κινητό. Το είχε λοιπόν στο στρατό μία σειρούλα και θυμάμαι με πόσο δέος το κοιτούσα! Αν εξαιρέσεις την άχαρη κεραιούλα του, ήταν ό,τι πιο κομψό σε κινητό είχα δει ως τότε, μαζί με το 8210.

[eddiedimitris]

Το ειχε ο συγκατοικος μου οταν ημουν φοιτητης.Εξαιρετικη ληψη σηματος με τα μονα που να το κοντραρουνι σε αυτον το τομεα εκεινη την εποχη τα νοκια 6110 και το sony cmd-z5.

Ηταν απ τις κλασσικες δοκιμες που καναμε ολοι οι φοιτητες στη διαδρομη λιανοκλαδι-αθηνα με το τρενο. :)

[konstantinoslp]

απλα κλαιω

[Mythozz]

Συνήθως δεν τρέφω καμιά νοσταλγία για προϊόντα τεχνολογίας. Κάθε νέα συσκευή είναι καλύτερη από την παλιά, τέλος.

Παρόλα αυτά, αυτό το τηλεφωνάκι το θυμάμαι με χαρά. Το '99 δεν είχα κινητό. Το είχε λοιπόν στο στρατό μία σειρούλα και θυμάμαι με πόσο δέος το κοιτούσα! Αν εξαιρέσεις την άχαρη κεραιούλα του, ήταν ό,τι πιο κομψό σε κινητό είχα δει ως τότε, μαζί με το 8210.

 

Αυτή η κεραία, όντως, τι πείραγμα είχε πέσει την εποχή... πολύ άχαρη, αλλά βόλευε απίστευτα στο σήμα του. Καμπάνα πραγματικά. :)

[gmo]

Δεν ήσουν Myth και panasonic moderator στο παλιό unwired;

Προσωπικά ποτέ δεν τα συμπάθησα τα panasonic. Από σήμα πάντως ήταν άψογα.

[eirhnh_k]

Αν και εμένα μου άρεσε τρελά το ασημί (περλέ/εκρού θα το λέγατε εσείς οι γυναίκες; :P) και το μπλε είχε φοβερές αντιθέσεις με τα πλήκτρα και τη μαύρη μπαταρία-πλάτη. Νομίζω Ειρήνη οτι ήταν και το πρώτο με δόνηση;

Αυτό που ήταν απίστευτα αξεπέραστο ήταν η μελωδεία τα sms. Δεν έχει υπάρξει καλύτερη μελωδεία ποτέ!!!! :D

Και είχε και μήνυμα καλωσορίσματος όταν άνοιγε.. πωπω νονσταλγίααα... lol :D

 

Διακοπτακι δεν ειχε για την ενεργοποιηση της δονησης; Η λαθος θυμαμαι;;; Δεν ενεργοποιουνταν απο το μενου η δονηση! Χαχα τελειο ηταν!!!

 

Πολυ αμιδρα το θυμαμαι σαν "ονειρο" γιατι ημουν αρκετα μικρο οταν το επιασα στα χερια μου. Παιζει να λεω και μπαρουφες...

[Mythozz]

Δεν ήσουν Myth και panasonic moderator στο παλιό unwired;

Προσωπικά ποτέ δεν τα συμπάθησα τα panasonic. Από σήμα πάντως ήταν άψογα.

 

Ναι, έτσι πρωτομπήκα στην ομάδα, σαν Panasonic Mod :p, μετά από πρόταση του Μάνου. Ο οποίος btw από Panasonic ξεκίνησε, G500 :p

 

Μεγάλη φανατίλα εκείνη την εποχή, θα θυμούνται οι παλαιότεροι.

 

20 χρονών πορωμένος με Panasonic, δεν έβλεπα τίποτα άλλο μπροστά μου :p :lol:

 

Διακοπτακι δεν ειχε για την ενεργοποιηση της δονησης; Η λαθος θυμαμαι;;; Δεν ενεργοποιουνταν απο το μενου η δονηση! Χαχα τελειο ηταν!!!

 

Όχι, με παρατεταμένη πίεση της δίεσης ενεργοπούνταν η δόνηση ;)

[kotsianis7]

Αυτή η κεραία, όντως, τι πείραγμα είχε πέσει την εποχή... πολύ άχαρη, αλλά βόλευε απίστευτα στο σήμα του. Καμπάνα πραγματικά. :)

 

Θυμάσαι κάτι tests στο Hitech όπου στον τομέα του πομποδέκτη είχε ανακηρυχθεί το καλύτερο πολλών άλλων; (Nokia 6210, Ericsson T28s κλπ.). Είχε τρομερά ευαίσθητο πομποδέκτη και η ποιότητα επικοινωνίας του ήταν εξαιρετική.

 

Το δεύτερό μου τηλέφωνο(αμέσως μετά το GD-92, το οποίο ως γνήσιος μαστροχαλαστής το είχα ξεπαστρέψει με τα κατσαβίδια μου :O ). Με κάρτα στην τότε Panafon. Μοναδικό του μείον η σχετικά μικρή αυτονομία του(δικαιολογείται βέβαια από την υπερ-λεπτή του μπαταρία).

 

 

Δεν θυμάμαι καθόλου τι το έκανα.

Το πουλάς Νίκο; Δεν μπορώ να το βρω πουθενά:cry::cry:

[Mythozz]

Θυμάσαι κάτι tests στο Hitech όπου στον τομέα του πομποδέκτη είχε ανακηρυχθεί το καλύτερο πολλών άλλων; (Nokia 6210, Ericsson T28s κλπ.). Είχε τρομερά ευαίσθητο πομποδέκτη και η ποιότητα επικοινωνίας του ήταν εξαιρετική.

 

Το δεύτερό μου τηλέφωνο(αμέσως μετά το GD-92, το οποίο ως γνήσιος μαστροχαλαστής το είχα ξεπαστρέψει με τα κατσαβίδια μου :O ). Με κάρτα στην τότε Panafon. Μοναδικό του μείον η σχετικά μικρή αυτονομία του(δικαιολογείται βέβαια από την υπερ-λεπτή του μπαταρία).

 

 

Δεν θυμάμαι καθόλου τι το έκανα.

Το πουλάς Νίκο; Δεν μπορώ να το βρω πουθενά:cry::cry:

 

Αν τα θυμάμαι λέει; Ακόμα και τώρα, ακούς ΚΑΜΠΑΝΑ τον άλλο, και πιάνει σήμα μέσα στο ασανσέρ, εκεί που το iPhone 4 ψάχνει να βρει σύνδεση... :down:

 

Το πουλάς Νίκο; Δεν μπορώ να το βρω πουθενά:cry:

 

Το μόνο σίγουρο είναι πάντως, ότι αφού αυτό το «ταλαιπωρημένο», γρατζουνισμένο κινητό, 12 χρόνια μετά δουλεύει «ρολόι», οφείλω στον εαυτό μου να το διαφυλάξω… για ακόμα 12 χρόνια και κάπου τότε, να το δείξω στα παιδιά μου, μαζί με το παρόν κειμενάκι και τις απαντήσεις σας ίσως…

 

Μετά από χρόνια «σιωπής» λοιπόν: Panasonic fans, are you still there?? :respect:

 

Δεν μπορώ ρε συ, έχω να το δείξω στα παιδιά μου... ;) Μένει στη θέση του, εκεί... όσο αντέξει. ;)

[mixtri]

Τα Panasonic πάντα φημίζονταν για τον πομποδέκτη τους. Τα θυμάμαι εκείνη την εποχή πόσο καλύτερα ήταν σε σχέση με κάτι moto...

Αλλά το T28s παιδιά δεν είχε καλή κεραία, δεν είναι κριτήριο αναφοράς. Το T10s, το T18s και το T39m (ειδικά το τελευταίο) είχαν άψογη λήψη από Ericsson. To 6210 επίσης ήταν ΠΟΛΥ δυνατό αλλά η ΝΟΚΙΑ είχε φοβερές διαφορές σήματος από λογισμικό σε λογισμικό. Επιπλέον οι συγκρίσεις των HighTech κτλ δε λαμβάνουν υπόψιν ότι τα κινητά μπορεί να μην είχαν καλιμπραριστεί (omg! What a bad greek-forced word! ) και να μην είχαν την τέλεια λήψη. Σπάνια το Ελληνικό Service εμπαινε σε αυτή τη διαδικασία (μετά από πίεση μου έκαναν calibration ένα 8210 το οποίο πήγαινε χάλια σε σχέση με άλλα 8210...)

Γενικά πάντως, τα Panasonic ήταν ΑΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΑ στον τομέα αυτό. Και στον τομέα της μπαταρίας και της ακουστικής.

 

@kotsianis,για να έπιανες σήμα με Panafon θα πρέπει να είχε ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΚΕΡΑΙΑ... :lol: