DesertSMisSRaiN

Έχετε την καλύτερη σκέψη και την καλύτερη επιθυμία ;) Το ότι ο σκύλος θέλει τεραστιο σπίτι αν είναι μεγάλος, είναι μύθος. Ο σκύλος και 200 τμ σπίτι να έχεις, αν δεν τον βγάζεις βόλτα θα δεινοπαθήσει. Όπως θα δεινοπαθήσει και αν τον αφήνεις ατέλειωτες ώρες μόνο του. Αν τον βγάζεις βόλτα το μόνο που θέλει είναι ένα τετραγωνικό δίπλα σου για να ξαπλώνει πλάι σου όταν γυρίζετε από τη βόλτα και θέλει να κοιμηθεί. Αν πάρεις κουτάβι, λυπάμαι που στο λέω αλλά 2 φορές είναι πολύ λίγες. Και γιατί θα θέλει συχνότερα να κάνει την ανάγκη του αλλά και γιατί αν δεν τον βγάζεις π.χ. μετά το φαϊ θα αργήσει πάρα πολύ να συνδυάσει το "βόλτα" με το "κάνω την ανάγκη μου". Επίσης, δε μπορεί να κρατήσει τα ούρα του πάρα πολλές ώρες όσο είναι μικρό. Οι πάνες δαπέδου - προσοχή, όχι οι φορετές πάνες, αυτό είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει - είναι μία λύση μέχρι να μάθει να τα κρατάει. Αν πάρεις ενήλικο σκύλο, τότε θα μπορεί να τα κρατάει και απλά θα πρέπει να συνηθίσει τα ωράριά σου. Εννοείται φυσικά πως θα πρέπει να του μάθεις ότι πρέπει να περιμένει - εκτός και αν είναι πρώην δεσποζόμενο που το παράτησαν, όπου το πιο πιθανό είναι να ξέρει ήδη και να προσαρμοστεί πολύ πιο γρήγορα. Δεν υπάρχει "καθημερινό κόστος". Εκτός και αν το πας με τη λογική "πόσο κοστίζει μία τροφή" και το διαιρέσεις δια 30. Αλλά αυτό δε σου λέει τίποτα γιατί υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο. Τα "χοντρά" έξοδα είναι τον πρώτο χρόνο της ζωής του, αν πάρεις κουτάβι, αλλά και γενικότερα το πρώτο διάστημα που θα το έχεις ακόμα και αν πάρεις ενήλικο σκύλο. Θα πρέπει να υπολογίσεις τα έξοδα για τις επισκέψεις στο γιατρό, μία καλή τροφή (όχι χύμα, όχι από σούπερ μάρκετ) για να έχει σωστές βάσεις, παιχνίδια, πάνες, λιχουδιές κτλ. Και φυσικά όλα αυτά εξαρτώνται από το μέγεθος του σκύλου. Αν είναι μεγάλο σκυλί, θα τρώει περισσότερο π.χ. Μετά τα έξοδα μειώνονται πάρα πολύ. Ουσιαστικά μένει η τροφή, οι αραιές επισκέψεις στον κτηνίατρο (εκτός και αν τύχει κάτι), τα αντιπαρασιστικά του (κυρίως το καλοκαίρι) και από εκεί και πέρα ό,τι του παίρνεις σε θέματα λιχουδιών κτλ. Δεν υπάρχει στάνταρ ποσό γιατί όλα παίζουν. Να προτιμήσετε τη ράτσα "ελληνικό καταφυγίου" ;) Τα λαμπραντόρ και τα κόκερ είναι υπέροχα σκυλιά και υπάρχει ένας σκασμός ημίαιμα σε καταφύγια. Τα beagle είναι μικροί διάολοι, έχουν πολύ ενέργεια (αλλά είναι φανταστικά). Σχεδόν κάθε περιοχή έχει δικό της καταφύγιο. Σίγουρα θα υπάρχει κοντά σου ένα. Έχουν και παρατημένα καθαρόαιμα, δε λέω πως δεν έχουν, αλλά να σου πω κάτι; Εμένα ο δικός μου είναι ένα ημίαιμο pointer και δε θα τον άλλαζα για όλα τα καθαρόαιμα του κόσμου μαζί. Επίσης, να μη δώσεις λεφτά για να αγοράσεις από pet shop. Είναι κάπως "ξενέρωτο" το σλόγκαν αλλά ισχύει ότι "η αγάπη δεν αγοράζεται". Στα βασικά - βόλτες, ανάγκη για άσκηση κτλ - δε διαφέρουν. Τα αρσενικά συνήθως μετά τους 8-9 μήνες γίνονται λίγο επιθετικά προς τα άλλα αρσενικά ειδικά αν υπάρχει θηλυκό στο χώρο, αλλά αυτό προλαβαίνεται με εκπαίδευση. Επίσης, στα θηλυκά είναι σχεδόν απαραίτητη η στείρωση για λόγους υγείας. Όχι ότι τα αρσενικά δεν είναι καλό να τα στειρώνεις, απλά στα θηλυκά είναι σχεδόν απαραίτητο. Επίσης λένε ότι τα θηλυκά είναι πιο κολλημένα με τους ανθρώπους τους. Αλλά δεν το πιστεύω αυτό. Δε μπορώ να φανταστώ ΠΟΣΟ πιο κολλημένος θα ήταν ο δικός μου αν ήταν θηλυκό. Αν το πάρετε από καταφύγιο, να ρωτήσετε αν ξέρουν τους γονείς του. Μπορείτε έτσι να καταλάβετε περίπου πόσο θα γίνει όταν μεγαλώσει. Να του βάλετε τσιπ για να μπορείτε να το βρείτε αν χαθεί. Να απομακρύνετε/κρύψετε καλώδια, χλωρίνες κτλ γιατί τα κουτάβια δαγκώνουν τα πάντα. Καλό είναι να ενημερωθείτε και για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σας. π.χ. θα πρέπει να μαζεύεις τις ακαθαρσίες του σκύλου ΑΚΟΜΑ και αν τις κάνει στο χορτάρι του πάρκου ενώ απαγορεύεται να έχεις το σκύλο σου μόνιμα στο μπαλκόνι. Από την άλλη, αν τον έχεις με το λουρί του, δεν έχει κανένας απολύτως δικαίωμα να σου πει να φύγεις π.χ. από την πλατεία και μπορείς να κάνεις μήνυση αν κάποιος απειλήσει για φόλες κτλ. Επίσης, να θυμάστε ότι είναι ευθύνη. Είναι σα να έχεις ένα παιδί που δε θα μεγαλώσει ποτέ. Η ζωή σας θα αλλάξει. Η καθημερινότητά σας θα αλλάξει. Αλλά μετά από το διάστημα προσαρμογής θα αναρωτιέστε πώς μπορούσατε να ζείτε πριν από αυτό. Τουλάχιστον εγώ αυτό σκέφτομαι.

όχι ρε έλεος :p Και η Μαρία Χοακίνα είχε τη θέση της στην παιδική μας ηλικία. Τότε ήταν πιο αθώες εποχές. Δε θα θελα να τη δω σε remake. (σε άλλη ταινία, δε θα 'χα πρόβλημα :p)

Υπάρχει πάντα μία στιγμή σε κάθε τηλεοπτική σειρά ή σειρά ταινιών, που απλά πρέπει να μπει μία τελεία για να μην κανιβαλιστεί τελείως. Η στιγμή αυτή για τους Power Rangers έφτασε. Πριν καμια 15αριά χρόνια. Ας μη μας καταστρέφουν άλλο την παιδική ηλικία με ανούσιες συνέχειες και tv-to-movie απόπειρες.

Αν συνεχίσει έτσι, που δε βλέπω πώς αλλιώς μπορεί να συνεχίσει, η 6η είναι άλλη μία πολύ κακή σεζόν για το American Horror Story. Ανεξήγητα που συμβαίνουν χωρίς κανένα λόγο και χωρίς ιδιαίτερη αιτία (και επειδή έχω δει τουλάχιστον άλλες 3-4 σεζόν του AHS, κάτι μου λέει πως πάλι "απλά συμβαίνουν" και δε σημαίνουν τίποτα ιδιαίτερο), "κακοί" που λειτουργούν εντελώς παράλογα και χωρίς στόχο- πέρα από το να τρομάξουν τους ήρωες, ηθοποιοί που χαραμίζονται σε ρόλους αφηγητή, συνδέσεις με προηγούμενες σεζόν που αν και είναι ευχάριστες σαν τρικ για τους fans στην πραγματικότητα δεν προσθέτουν απολύτως τίποτα στην υπόθεση, μέτριες ερμηνείες (ειδικά ο Gooding Jr.) Δε βρίσκω απολύτως κανένα ενδιαφέρον μέχρι στιγμής και δε νομίζω πως θα μπορούσε να αποκτήσει και ενδιαφέρον. Για μία ακόμα σεζόν, το AHS είναι ένας αχταρμάς (λίγο) τρομακτικών και (περισσότερο) αηδιαστικών σκηνών. Και επειδή είναι και σε μορφή Paranormal Witness τύπου σειράς, είναι σα να έβαλαν στο μπλέντερ 4-5 επεισόδια και βγήκε αυτό. PS: Η Gaga υποθέτω θα ξαναπάρει το Emmy, γιατί παίζει ακριβώς όσο μέτρια προς κακά όσο έπαιζε και πέρσι.

ναι, είναι από τις πολύ γνωστές cult ταινίες. (Cult με την έννοια ότι δεν ήταν καμία τεράστια εισπρακτική επιτυχία αλλά δημιούργησε μεγάλο κοινό)

Μα ΑΥΤΟ ακριβώς είναι το βασικό θέμα της σειράς: τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους; Είναι το αίμα και το δέρμα μας ή είναι η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να νιώθουμε; Το οποίο είναι ένα θέμα που είχε καταπιαστεί και το Battlestar Galactica. Μόνο που αν και μου αρέσει το Westworld και πιστεύω ότι θα είναι άνετα η σειρά της σεζόν (κυρίως λόγω έλλειψης ανταγωνισμού), δε φαίνεται να έχει το ίδιο βάθος με το BSG μακροπρόθεσμα. Αλλά μπορεί, ποιός ξέρει;

To ισπανικό; Ναι. Το αμερικάνικο; Ούτε 2

Οι δύο σεζόν του Orphan Black που έχω δει είναι πολύ καλές. Μετά δεν ξέρω, ψιλοβαρέθηκα και το άφησα. Πάντως η πρωταγωνίστριά του, είναι απίστευτη και φέτος επιτέλους κέρδισε και το Emmy.

Καμία από τις τρεις δε με κράτησε. Και το Preacher που μου άρεσε το graphic novel το βαρέθηκα στο 2ο επεισόδιο. Αλλά θα σου πρότεινα να δεις τον Εξορκιστή μόνο και μόνο για να καταλάβεις πόση έλλειψη έμπνευσης χωράει σε ένα επεισόδιο.

Δεν ξέρω τι τους έχει πιάσει εκεί στην Αμερική και θεωρούν ό,τι όλες οι παλιές σειρές και ταινίες πρέπει ντε και καλά να γίνουν νέες σειρές, αλλά είδα τον Εξορκιστή και είναι πραγματικά για γέλια. Άνευρο, ανούσιο, με μία χιλιοειπωμένη ιστορία - παπάς με ταραγμένη πίστη και παπάς που έχει περάσει δύσκολα και έχει αμφισβητηθεί ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν οικογένεια που δεν πιστεύει. Νομίζω το γεγονός πως μία άθεη (περίπου) μητέρα, ακούει θορύβους στους τοίχους και ανησυχεί για τη συμπεριφορά της έφηβης κόρης της και το πρώτο πράγμα που σκέφτεται να κάνει είναι να καλέσει έναν παπά, και όχι έναν εξολοθρευτή ποντικιών και έναν ψυχολόγο τα λέει όλα για την προχειρότητα και την ηλιθιότητα της σειράς. Μέχρι το τέλος του επεισοδίου έχουμε δει τον παπά να φοράει το (κλασικό) καπέλο του Εξορκιστή της ταινίας ενώ ακούγεται και το (επίσης κλασικό) μουσικό θέμα του Εξορκιστή στο background. Ε αυτή ήταν και η καλύτερη στιγμή του επεισοδίου. Δεν περίμενα και κάτι ιδιαίτερα καλό γιατί πώς άλλωστε να κάνεις κάτι καλύτερο από την καλύτερη ταινία τρόμου όλων των εποχών, αλλά είχαν 43 χρόνια για να σκεφτούν κάτι έστω λιγάκι original και απέτυχαν ακόμα και σε αυτό. Κρίμα.

Ναι, εντάξει, μπορεί να είναι και το τι σκέφτεται ο καθένας για το "όμορφο" αλλά μία ταινία που είναι σχεδόν αποκλειστικά σκοτάδι δε μπορώ να την πω όμορφη. Αν έχει ωραία ατμόσφαιρα, τη λες ατμοσφαιρική. Το πανέμορφη, εγώ τουλάχιστον, το λέω για ταινίες τύπου Avatar (αν και δεν το έχω δει :p) - όμορφα σκηνικά, φαντασία - ή έστω για ταινίες με πολλά φυσικά τοπία. Υπέροχο κορίτσι. Τι να λέμε τώρα; Χαμογελάει και φωτίζει το πλάνο. Ελπίζω μόνο να μην την καταστρέψει το Hollywood γιατί ήταν πολλά τα όμορφα κορίτσια (και αγόρια) που ξεκίνησαν όμορφα και δροσερά και κατέληξαν στην έβδομη επίσκεψη στη rehab.

Μπορεί να αναφέρονται στη Fanning <3 Πέρα από την πλάκα ούτε εμένα μου άρεσε, αλλά όλα είναι σχετικά. "Πανέμορφη" δε μπορεί να είναι μία ταινία που σε μεγάλο μερος της είναι σε σχεδόν θεοσκοτεινά δωμάτια με neon φώτα. "Πανέμορφη" είναι η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων (η πρώτη). Μπορεί όμως να είναι ατμοσφαιρική. Νομίζω είναι λάθος όρος το πανέμορφη. Επίσης η μουσική είναι στο ίδιο στυλ του Drive και Only God Forgives. Αν δε σου άρεσε το Nightcall του Kavinsky, το Under Your Spell των Desire ή το Real Hero των College, δε θα σου άρεσε και αυτή η μουσική επένδυση. Πάντως ακόμα και μόνο για την ατμόσφαιρα, που ήταν όντως καλοδουλεμένη, δε θα την έβαζα στην ίδια κατηγορία με τις δεκάδες 2/10 ή 3/10 horror ταινίες που έχω δει.

Καλούτσικο το πρώτο επεισόδιο της 6ης σεζόν, αν και δεν είναι τόσο AHS όσο παλιά. Θέλω τουλάχιστον να ελπίζω - αν υποθέσουμε ότι το πρώτο επεισόδιο είναι ένα μικρό δείγμα - ότι η φετινή σεζόν θα είναι λίγο πιο συγκεντρωμένη σε ένα θέμα. Γιατί, για να μη γελιόμαστε, ιστορία στο American Horror Story έχουμε να δούμε από το Coven. Τα δύο επόμενα ήταν απλά settings (freakshow, hotel) όπου συνέβαιναν διάφορα παλαβά τα οποία στην πλειοψηφία τους δεν είχαν και καμία σχέση με την όποια κεντρική υπόθεση υποτίθεται ότι είχε η σεζόν. Καλά από το Hotel ιδιαίτερα, μόνο ο Jason και ο Freddy έλειπαν για να ολοκληρωθεί το τσίρκο... Στα αρνητικά της σεζόν...η απίστευτη σπατάλη των ηθοποιών. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί αντί για . Το μοναδικό θετικό είναι ότι αν τους χρησιμοποιήσουν όλους έτσι, να μη χρειαστεί ντε και καλά να βρουν ρόλο για όλους "ανοίγοντας" την υπόθεση μέχρι αηδίας, όπως στο Freakshow και το Hotel.

Με εξαίρεση το όλο "storyline" με τα πόδια του δικηγόρου, που ήταν από τα πιο αηδιαστικά και random πράγματα που έχω δει ποτέ σε σειρά, ήταν μία πάρα πολύ καλή παραγωγή. Νομίζω ότι το 8,9 στο imdb είναι κομματάκι υπερβολικό, αλλά πάντως καλή σειρά.

Κοίτα εξαρτάται από το αν σου άρεσε π.χ. το Only God Forgives. Αν ναι, τότε φαντάζομαι θα σ'αρέσει.

Όχι δε σου κάνω πλάκα. Κυρίως γιατί όταν λέμε "είδα την ταινία στο fast forward" δεν εννούμε κυριολεκτικά πατώντας το fast forward αλλά χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον που να σε κρατάει κολλημένο στη σκηνή. Και ναι σχημάτισα άποψη και για την ταινία -που δεν έλεγε και πολλά ούτε καν συγκρινόμενη με το Man of Steel - και για τη σκηνοθεσία - που δε διέφερε ιδιαίτερα από τα υπόλοιπα του Snyder - και για τους ηθοποιούς, όπως για παράδειγμα ότι ο Lex έπαιζε υπερβολικά και έμοιαζε πολύ περισσότερο με Joker-wannabe και όχι με τον Luthor όπως τον έχουμε ξαναδεί ποτέ. (α και για να σε προλάβω, μπορεί κάπου στα δεκάδες-εκατοντάδες-ούτε και εγώ ξέρω πόσα timelines της DC να υπάρχει ένας Luthor που να είναι έτσι - δε με νοιάζει καθόλου αυτό, εγώ κρίνω από αυτό που ξέρω και αυτό που θεωρώ ότι είναι αισθητικά σωστό και κολλάει με την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε ήρωα. Αν ο Superman χοροπήδαγε σαν τον Joker, το ίδιο θα έλεγα) Εξ άλλου, παιδιά, γούστα είναι αυτά ο καθένας έχει την άποψή του κτλ κτλ... αλλά μη γελιόμαστε και μεταξύ μας τώρα... για το Superman vs Batman μιλάμε... δεν είναι και το Τελευταία Έξοδος ή ο Νονός...

...και το Man of Steel είναι μια χαρά - καλύτερο σίγουρα από το προηγούμενο με τον άλλο ηθοποιό και το BvS - και το Sucker Punch για το είδος του μια χαρά ήταν χωρίς να είναι ταινιάρα (και ωραία εφέ είχε και ωραία μουσική επένδυση και ωραία ατμόσφαιρα, το σενάριο ήταν λίγο αχταρμάς). Αν εξαιρέσουμε το BvS, και το Legend of the Guardians (το οποίο δε με αφορά) αυτές είναι όλες και όλες οι ταινίες που έχει σκηνοθετήσει ο ίδιος. Γενικά ο Snyder είναι αυτό που θα ήταν ο Michael Bay αν είχε ταλέντο. Εφεδιάρικος αλλά διασκεδαστικός.

Εγώ προσωπικά το BvS το είδα στο fast forward. Για εμένα, ήταν απίστευτα βαρετό, ανούσιο και πολύ λίγο για το όνομα δύο τόσο μεγάλων superheroes. O δε Jesse Eisenberg, εξαιρετικός ηθοποιός... αλλά δεν έκανε για Lex. Καθόλου όμως. Ο Snyder προσωπικά μου αρέσει πολύ το στυλ του. Είναι αλήθεια πως κάποιες ταινίες του δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα πέρα από τα εφέ τους (π.χ. Sucker Punch), αλλά αυτή η στυλιζαρισμένη δράση είναι το ιδιαίτερο στυλ του και δε θυμάμαι κάποια άλλη ταινία του που να μη είχε εντυπωσιάσει - έστω οπτικά. Αν δεν είχε και αυτή τη μανία να παρουσιάζει τον Superman ως Jesus... και μια και μιλάμε για σκηνοθέτες που ποντάρουν περισσότερο στο στυλ παρά στην ουσία...είδα το Neon Demon. Αυτή η Elle Fanning πόσο όμορφο κορίτσι... Υπέροχη. Κατά τα άλλα... πολύ όμορφη η Elle Fanning. :p

...αντίθετα με το Now You See Me 2. Απόλυτη απογοήτευση. Πήραν μία ταινία που ήταν έτσι κι αλλιώς υπερβολική αλλά τουλάχιστον διασκεδαστική και την έκαναν, άνευρη, με χαζά αστεία και "μαγικά" κόλπα που τράβαγαν πιο πολύ σε διάρκεια και από ταινία του Αγγελόπουλου. Οι δε ηθοποιοί -με εξαίρεση την καινούργια της παρέας- ήταν σα να βαριούνται τόσο πολύ που έλεγες τώρα θα τους πάρει ο ύπνος. Δεν ξέρω ειλικρινά πώς πήραν μία ταινία που παρά την έλλειψη αληθοφάνειάς της ήταν πολύ διασκεδαστική και την έκαναν μία σειρά από βαρετές σκηνές οι οποίες δεν έχουν και πολύ νόημα στο πώς συνδέονταν μεταξύ τους.

To The Conjuring 2 είναι μία σπάνια και ταυτόχρονα μία συνηθισμένη περίπτωση Σπάνια γιατί τις περισσότερες φορές το 2ο μέρος σε οποιουδήποτε είδους ταινία είναι χειρότερο από το πρώτο. Εδώ είναι τουλάχιστον το ίδιο καλό - σε κάποια σημεία ίσως και καλύτερο από το πρώτο, όπως στο ότι έχει περισσότερη δράση. Συνηθισμένη γιατί -όπως και πολλές άλλες συνέχειες- δεν ξεφεύγει σχεδόν καθόλου από την ατμόσφαιρα του πρώτου και είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις να δεις. Πάντως προσωπικά το βρήκα εξαιρετικό και υποθέτω ότι θα είναι η καλύτερη ταινία τρόμου για φέτος, όπως και το Conjuring όταν είχε βγει.

Ας ελπίσουμε η 6η σεζόν να είναι καλή γιατί η 5η ήταν τόσο χάλια που δεν την τελείωσα καν και με έκανε να εκτιμήσω την τρίτη με τις μάγισσες - κλάσεις ανώτερη. Την τέταρτη δεν τη μετράω καν, γιατί με εξαίρεση το επεισόδιο για την Pepper, όλη η άλλη απλά δε βλεπόταν. Αν και αφού πάλι η Gaga θα προσπαθεί να καλύψει το κενό της Lange, προβλέπω και πάλι ατέλειωτες σκηνές με τη Gaga με μπλαζέ ύφος να πετάει ατάκες που δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο νόημα για την ιστορία.

Άνετα δε νομίζω. Ίσως να μπορούσε όντως να γίνει διασκευή αλλά οι αλλαγές θα έπρεπε να είναι τόσο μεγάλες για να "φύγει" το ελληνικό στοιχείο και να κολλήσει το αγγλικό, που τελικά η μόνη τους ομοιότητα θα ήταν ότι ο άντρας και η γυναίκα δύο ζευγαριών κερατώνουν τους συζύγους τους. Έζησα για να δω στην ίδια πρόταση το Ρετιρέ με το Six Feet Under. Τι άλλο μας περιμένει, Θεέ μου; :lol:

Tα Εγκλήματα δε θα μπορούσαν να είναι ξένη σειρά. Το χιούμορ τους, αν και διαφορετικό από το μέσο όρο κωμικών σειρών, είναι μεν σουρεαλιστικό αλλά και άκρως ελληνικό - τα περισσότερα αστεία έχουν να κάνουν με αναφορές στην ελληνική pop κουλτούρα των 60s και 70s. Ίσως περισσότερο σε αγγλική σειρά να μοιάζει, πάντως σίγουρα όχι αμερικανιά. To Τι Ψυχή θα Παραδώσεις Μωρή έχει ειπωθεί και στο παρελθόν και από τους δημιουργούς της σειράς ότι είναι επηρεασμένο από το αμερικανικο Sleepers - φυσικά με γυναίκες πρωταγωνίστριες και στο ΠΟΛΥ κωμικό γιατί το Sleepers είναι πολύ βαρύ δράμα. Το Κωνσταντίνου & Ελένης είναι η ελληνική - και κατά πολύ πιο φτηνή - εκδοχή μίας απόλυτα τυπικής sitcom: έχει κάποιους βασικούς χαρακτήρες που λειτουργούν ως πρωταγωνιστική παρέα, κάθε βδομάδα μπλέκουν σε μία διαφορετική ιστορία και το κάθε επεισόδιο είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοτελές.

Στην Πλάκα ΟΛΟΙ θα θέλαμε να μένουμε. Στην Ομόνοια δε θα θελε να μένει ούτε η Ομόνοια.

Εννοείται αυτό. Και το ίδιο βέβαια ισχύει για όλες τις σχολές. Σε καμία δουλειά δε μπορείς να είσαι καλός μόνο με το πτυχίο σου. Αν δε σε "τρώει" να ενημερώνεσαι συνεχώς για τις εξελίξεις, δε θα είσαι σε πουθενά καλός. Και γι'αυτό το λόγο πρέπει τα παιδιά να έχουν την ελευθερία να επιλέγουν αυτό που αγαπάνε. Γιατί αν δεν αγαπάς κάτι, δεν πρόκειται ποτέ να σε "τρώει" να μαθαίνεις γι'αυτό παραπάνω απ'όσα χρειάζονται για να περάσεις το εκάστοτε μάθημα. Και αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στην Πληροφορική γιατί αφορά έναν τομέα που εξελίσσεται διαρκώς.