DesertSMisSRaiN

Και να φανταστείς ότι τώρα είναι καλά τα πράγματα. Παλιότερα ήταν χειρότερα. Θυμάμαι εξεταστικές που κυριολεκτικά έγραφα στον αέρα γιατί τα δύο στα τρία έδρανα ήταν σπασμένα. Και έπειτα τα διόρθωναν και τα ξανάσπαγαν μέχρι την επόμενη εξεταστική. Αθάνατη ελληνική βλακεία. Για τον κόσμο δεν είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Συνήθως στο πρώτο έτος έχει πολύ κόσμο και στα επόμενα έχει κόσμο μόνο στις εξεταστικές. Όμως παιδιά, ΚΑΝΕΝΑ απολύτως ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι απόλυτα ΟΚ. Από τη στιγμή που υπάρχουν παρατάξεις θα υπάρχουν και προβλήματα. Δεν πρέπει να κολλάτε σε αυτό αλλά στο ποιο χαρτί έχει μεγαλύτερη αξία. Θεωρητικά πάντα, το ΟΠΑ είναι ανώτερο του ΠΑΠΕΙ. Αλλά θεωρητικά μόνο γιατί στην πράξη την ίδια αξία έχουν τα χαρτιά. Στη συζήτηση με εργοδότες έχω διαπιστώσει πως αντιμετωπίζουν με κάποιο σεβασμό την ΑΣΟΕΕ. Βέβαια όλα αυτά στα οικονομικά, για την πληροφορική που ρωτάει το παιδί δε νομίζω πως ξεχωρίζει κανένα από τα δύο, αν και πάλι υποθέτω ίσως ακουστεί καλύτερο αν λες "τελείωσα την ΑΣΟΕΕ". (Βέβαια μεταξύ μας, χωρίς μεταπτυχιακό δεν έχεις τύχη δε μπα να 'χεις τελειώσει την Οξφόρδη, οπότε και δε μετράει σχεδόν καθόλου από ποια σχολή ξεκίνησες αλλά λέμε τώρα...)

:lol::lol: Γιατί όμως δεν κάνουν; Μπορούν να το πουν "Ευάνταστο"

Αν με το "συμμάχησε" αναφέρεσαι στο στενό ορισμό της συμμαχίας, τότε έχεις δίκιο. Αν όμως ξεχάσουμε για λίγο πως έτσι κι αλλιώς ο Littlefinger δεν έχει πόλη ή στρατό για να συμμαχεί ή όχι, αλλά ουσιαστικά επηρεάζει καταστάσεις, όπως ο Varys, σαφώς και συμμάχησε. Αυτό που δεν έκανε ήταν να δώσει υπόσχεση αφοσίωσης (ή όπως τέλος πάντων μεταφράζεται το pledge allegiance στα ελληνικά). Υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ συμμαχίας και υπόσχεσης. Η πρώτη ισχύει όσο και οι δύο πλευρές έχουν κάτι να κερδίσουν ενώ η δεύτερη βασίζεται περισσότερο στο ηθικό χρέος και δεσμούς που ξεφεύγουν από τα στενά όρια του συμφέροντος. Έτσι κι αλλιώς, βέβαια, ο Littlefinger δεν είναι "ηθικός" χαρακτήρας οπότε κανένας μας δε θα τον πίστευε ακόμα κι αν έδινε υπόσχεση αφοσίωσης.

Ναι, λάθος μου, του . Γιατί θα το σκότωνε, υποθέτω.

Χρειάστηκε να περιμένουμε τα δύο τελευταία επεισόδια για να έχει ενδιαφέρον η φετινή σεζόν, αλλά τουλάχιστον μας αντάμειψαν όπως έπρεπε. Η καλύτερη στιγμή για εμένα ήταν ότι επιτέλους . Ήταν για εμένα μία από τις πιο ανυπόφορες ιστορίες και χαίρομαι που τελείωσε αν και δυστυχώς . Επίσης δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτά που λέτε για μεγάλους έρωτες και . Αυτή δεν είναι Απογοητεύτηκα μόνο που, απ'ότι φαίνεται, η δεν πρόκειται να εμφανιστεί ποτέ στη σειρά. Δύσκολο να εμφανιστεί του χρόνου και λογικά πόσο έχει ακόμα; 1-2 σεζόν; Α και επίσης οh, Cersei :love: Εκεί που νομίζω την ερωτεύτηκα :rolleyes:

Θεωρητικά αν είσαι πρόθυμος να το κυνηγήσεις νομικά ίσως και να μπορείς. Πολύ αμφιβάλλω βέβαια ότι μπορεί να κερδίσεις από τη στιγμή που δεν αύξησαν εκείνοι το ποσό αλλά είναι φόρος.

Ε δε νομίζω. Ναι, έχει τραβήξει πολλά αλλά ο Snow έχει κυριολεκτικά . Δε νομίζω ότι υπάρχει χαρακτήρας ο οποίος να έχει τραβήξει περισσότερα. Η Sansa, βέβαια, ίσως να έχει μεγαλύτερη εμπειρία στο "παιχνίδι" απ'ότι ο Snow γιατί έχει δει περισσότερο πώς παίζεται. Όπως και σχεδόν όλες οι γυναίκες στη σειρά και περισσότερο η Cersei και η Lady Olenna.

Αν και έχει ήδη ειπωθεί σα θεωρία, νομίζω πως ή ισχύει ή οι δημιουργοί "παίζουν" με το αν η Sansa . Τα λόγια τους στη συνάντησή του

Πάρα πολύ καλό επεισόδιο το 9ο με μία εξαιρετική μάχη, ίσως την καλύτερη στο GoT Και ο βασικότερος λόγος που το επεισόδιο ήταν τόσο καλό είναι ότι αντί να κάθονται και να συζητάνε για τη δράση και για τις συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει, η υπόθεση επιτέλους προχώρησε. Εξιλέωθηκαν και για το κάκιστο 8ο επεισόδιο.

Μα αυτό είναι που κάνει τη σειρά πιο ρεαλιστική. Γιατί, στην πραγματική ζωή κερδίζουν οι καλοί; Οι αδίστακτοι και οι δολοπλόκοι, αυτοί που παίζουν το εκάστοτε "παιχνίδι" καλύτερα δεν βρίσκουν πάντα την άκρη; Δε βρίσκω το λόγο γιατί να νικήσουν οι καλοί.

Οι μόνοι που δικαιολογούνται να βάζουν σε σύγκριση το Warcraft με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών είναι αυτοί που δεν έχουν δει τον Άρχοντα.

Τι σχέση έχει αυτό που λες στην αρχή με αυτό που λεω εγώ; Πουθενά δε λέω ότι πρέπει να πεθαίνει το μισό καστ σε κάθε σεζόν, ούτε "παρακαλάει" κανένας να πεθαίνουν αδιάκοπα χαρακτήρες. Αυτό που λέω είναι ότι ΑΝ αποφασιστεί να σκοτωθεί κάποιος χαρακτήρας το όλο θέμα έχει αξία όταν ο θάνατος είναι οριστικός, όταν δηλαδή δεν υπάρχει η πιθανότητα να επιστρέψουν στη ζωή. Άλλωστε ένα από τα βασικά πράγματα που έκαναν το GoT να ξεχωρίσει από την πρώτη σεζόν, ήταν ότι δε φοβήθηκε να σκοτώσει χαρακτήρες κεντρικούς που σε άλλες σειρές δε θα πέθαιναν ακόμα και αν πολεμούσαν με στρατούς ολόκληρους. Τώρα για το τι είναι ανατροπή, αυτό είναι υποκειμενικό. Εγώ δε θεωρώ τις νεκραναστάσεις ανατροπές αλλά "και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο" γιατί είναι εύκολο τέχνασμα για να προκαλέσεις τη συγκίνηση του κοινού και ταυτόχρονα να διατηρήσεις ένα χαρακτήρα που είναι αγαπητός.

Ναι συμφωνώ, αλλά τουλάχιστον όλο αυτό μπορεί κάπως να δικαιολογηθεί ως ρεαλισμός. Και εντάξει ο Blackfish μπορεί να Βασικά, η φετινή εξέλιξη της ιστορίας της Αντίθετα η Sansa, το απόλυτο κλισέ damsel in distress πού έξι σεζόν τώρα η ιστορία της είναι ότι κάποιος τη σώζει από μία δύσκολη κατάσταση, φέτος έχει εξελιχθεί πολύ και έχει αποκτήσει αρκετό ενδιαφέρον - και τσαγανό. Είμαι σίγουρος ότι θα βρουν μία εξήγηση για το γιατί την άφησε να φύγει. Αν και αμφιβάλλω ότι θα είναι ικανοποιητική. Το όλο σκηνικό μου θυμίζει Lost, άλλη αγαπημένη σειρά, η οποία όταν άρχισε να κάνει κοιλιά οι fans αρνούνταν να το πιστέψουν και δημιουργούσαν απίστευτες θεωρίες για να δικαιολογήσουν το προφανές: ότι οι σεναριογράφοι τα σκάτωσαν. Αν και μεταξύ μας το Game of Thrones είχε ένα βασικό χαρτί το οποίο, για εμένα, φέτος το έχασε: ότι δε φοβόταν να σκοτώνει βασικούς χαρακτήρες. Οι νεκραναστάσεις και οι ξαφνικές επιστροφές χαρακτήρων που θεωρούσαμε νεκρούς, για εμένα χαλάνε τη σειρά. Το ξέρω πως υπάρχει και στα βιβλία και πως υπάρχουν κι άλλοι χαρακτήρες που επιστρέφουν όπως , αλλά ο θάνατος σε μία σειρά έχει ένα νόημα όταν οι χαρακτήρες δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψουν.

Ποιόν απ'όλους λες; Γιατί με εξαίρεση το κρέμασμα των ληστών (για τους οποίους, let's face it, who cares?) και οι τρείς "σημαντικοί" ) Το μόνο θετικό είναι ότι τουλάχιστον δε θα συνεχιστεί αυτό το βλακώδες θεατρικό. Και είναι βλακώδες γιατί θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν για να μας πουν μια ιστορία που δεν ξέρουμε, όχι να κάνουν ένα repeat όλων αυτών που έχουμε δει ήδη. Αν και διαβάζω τη θεωρία πως

Ελπίζω, Baator, να μην θεωρήσεις ότι πήρα άδικα πάλι το φτυάρι. Καμία από τις δύο θεωρίες σου δεν έγινε τελικά. Και ακόμα και αν υποθέταμε ότι Βέβαια μπορεί να σου άρεσε όλο αυτό. Ή να θεωρείς ότι κρύβεται κάτι άλλο κάτω απ'το όλο θέμα. Και μπορεί να έχεις δίκιο. Ασχέτως του πόσο πολύ μας αρέσει μία σειρά, μερικές φορές είναι καλό να βλέπουμε τα στραβοπατήματά της. Δε μειώνει αυτό την ποιότητά της. Και αυτό ισχύει ακόμα και αν γίνει κάτι και ανατρέψει όλα τα παραπάνω - η εκτέλεση του όλου θέματος ήταν κάκιστη. (Αν και μεταξύ μας θα ήθελα όλο αυτό να ήταν )

Nαι όντως. Ευτυχώς όμως αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο μέρος της ταινίας.

Καλό είναι. Δεν είναι και η ταινία της χρονιάς, αλλά έχει πολύ καλή κλειστοφοβική ατμόσφαιρα.

Μακαρι να υπάρχει κάποια λογική εξήγηση. Και μακάρι να μην είναι απλά ότι ήταν σε σύγχυση που είναι πολύ "εύκολο". Εδώ όμως κρίνουμε το τι βλέπουμε, όχι το τι μπορεί να δούμε. Και ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν και βιβλία με την παρούσα ιστορία οι θεωρίες είναι ακόμα πιο... θεωρητικές από ότι παλιότερα.

Η φετινή ιστορία της Arya δε βγάζει και πολύ νόημα. Έκανε κρα να μπει στους Faceless Men. Πέρασε τα πάνδεινα για να τη δεχτούν, μέχρι που έχασε και την όρασή της. Στην πρώτη της κιόλας αποστολή τα σκάτωσε χωρίς καμία λογική δικαιολογία - εκτός και αν δε μπορεί να καταλάβει την έννοια του πληρωμένου δολοφόνου. Καμία λογική φέτος από την Arya. Κρίμα και είχε πολύ ενδιαφέρον η εξέλιξη της ιστορίας της μέχρι στιγμής.

Καλό θα ήταν να μιλήσεις με κάποιον εκπαιδευτή αν σκοπεύεις τελικά να το κρατήσεις.

Πρώτα απ'όλα, να σου ζήσει. Αυτές οι ηλικίες είναι οι πιο δύσκολες, αλλά και οι πιο όμορφες. Με όλο το σεβασμό και χωρίς να ξέρω πώς ακριβώς είναι η αυλή σου ή πού είναι το σπίτι σου, θέλω να πω τρία πράγματα: 1) Τα σκυλιά είναι κοινωνικά πλάσματα. Δεν είναι καλό για εκείνα να είναι ΜΟΝΙΜΑ σε ένα χώρο που δε θα έχουν την παρέα ανθρώπων. Προφανώς αφού υπάρχει αυλή, καλά θα κάνεις να το αφήνεις εκεί ελεύθερο ή να του έχεις ένα δικό του σπιτάκι ώστε να παίζει και να μπορεί εκεί μέσα να ξεκουράζεται. Όχι όμως μόνιμα. Ο σκύλος πρέπει να είναι μέλος της οικογένειας. 2) Αν έχει κοντά σπίτια, καλό είναι να σκεφτείς πριν το αποφασίσεις να το έχεις μόνιμα έξω ότι είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή θα βαριέται και θα ενοχλεί. 3) Ειδικά τα Husky, είναι σκυλιά που δεν αντέχουν την πολύ ζέστη. H Ελλάδα είναι μια χώρα με υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι. Δες εδώ για περισσότερες πληροφορίες. Πέρα από αυτά, υπάρχουν πολλές επιλογές για σπίτάκι. Αυτό που θα πρόσεχα εγώ στη θέση σου είναι να πάρεις κάποιο που θα το χωράει και όταν θα έχει φτάσει πια στο μέγιστο μέγεθός του και να μην είναι από υλικό που να θερμαίνεται υπερβολικά στη ζέστη - ξύλινο ίσως να είναι η καλύτερη επιλογή.

Ακριβώς. Και αν μιλούσαμε για μία ταινία τρόμου του σωρού που της κάνανε ένα κακό remake... meh... ποιός νοιάζεται; Αλλά ειλικρινά, πήραν το καλύτερο ψυχολογικό θρίλερ όλων των εποχών και το αποδόμησαν πλήρως. Ήταν ειλικρινά λες και μελέτησαν τα καλύτερα στοιχεία του Μωρού της Ρόζμαρυ και συνειδητά επέλεξαν να τα καταστρέψουν απόλυτα. Το απόλυτο μηδέν η mini σειρά και αν κάποιος δεν έχει δει την original ταινία να δει οπωσδήποτε αυτή και όχι το remake γιατί θα βγάλει λάθος συμπεράσματα και θα αναρωτιέται γιατί όλοι λένε τόσο καλά λόγια για μία τόσο κακή ιδέα. Ελπίζω κάποτε να αποφασίσουν να σταματήσουν να κάνουν ηλίθια remakes σε ταινίες που απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να γίνουν καλύτερες. Αν ντε και καλά ήθελαν να ασχοληθούν με το Μωρό της Ρόζμαρυ ας έκαναν remake τη συνέχειά του, το Look What's Happened to Rosemary's Baby, που ήταν τόσο κακό που δε θα μπορούσαν να το κάνουν χειρότερο.

Deadpool. Ε-ΠΙ-ΤΕ-ΛΟΥΣ μία ταινία με superheroes (ή antiheroes) που ΔΕ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πτυχιακή στην άνευ λόγου κατάθλιψη - βλ. τα Batman του Nolan, το Superman και το ανεκδιήγητο Superman vs Batman. Ε-ΠΙ-ΤΕ-ΛΟΥΣ κάτι διαφορετικό και φρέσκο στην κατηγορία που έχει χιούμορ, έχει δράση, έχει ατάκες και γενικά κάνει αυτό ακριβώς που πρέπει να κάνει μία ταινία με υπερήρωες για να τιμήσει το κοινό της: είναι διασκεδαστική χωρίς να νομίζει ότι το αρχικό του υλικό είναι στην καλύτερη Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι και στη χειρότερη το 100 Χρόνια Μοναξίας. Εξαιρετικός ο Reynolds και δεν του το'χα καθόλου.

"The future is just a f*cking concept that we use to avoid being alive today" ;) Καλά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το SFU είναι η καλύτερη κοινωνική σειρά όλων των εποχών. Απλά, ιδιαίτερα επειδή όπως λες ούτε και εσένα σου αρέσουν τα space operas τύπου Star Trek, δώσε του λίγο χρόνο στην αρχή και σε λίγα επεισόδια θα δεις τι εννοώ. Απίστευτα καλογραμμένο, απίστευτο βάθος χαρακτήρων και φιλοσοφικά ερωτήματα ανάλογα με αυτά του SFU περί ζωής και του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Μία συμβουλή μόνο: λίγο προσοχή στη σειρά των επεισοδίων γιατί είναι λίγο μπερδεμένα Ξεκίνησε το 2003 με μια τρίωρη μινι σειρά Έπειτα ξεκίνησε ως κανονική σειρά με τρεις σεζόν Μετά την τρίτη έγινε μία τηλεταινία (Razor) Μετά πάει η τέταρτη σεζόν, που ουσιαστικά τελειώνει η σειρά Και τέλος υπάρχει και μια ακόμα τηλεταινία (The Plan), που ουσιαστικά δίνει κάποια γεγονότα από άλλη σκοπιά και δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εκτός και αν κολλήσεις με τη σειρά και δεν ξέρεις τι να κάνεις όταν την τελειώσεις :p Πάντως κάποια spin-offs που βγήκαν μετά (Caprica και Battlestar Galactica: Blood & Chrome) ήταν κάκιστα και δεν αξίζει ούτε να τα κατεβάσεις.

Το Battlestar Galactica είναι μία από τις καλύτερες σειρές όλων των εποχών - και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στη βασική του κατηγορία που είναι η επιστημονική φαντασία. Είχε ένα ανεπανάληπτο τρόπο να μπλέκει δράμα, επιστημονική φαντασία, δράση και φιλοσοφία. Και σε έκανε να νοιάζεσαι πραγματικά για την τύχη των χαρακτήρων. Πολύ σπάνιο αυτό. Δεν το έχω ξανασυναντήσει σε άλλη σειρά. Η μοναδική άλλη που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Six Feet Under αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετική κατηγορία (κοινωνική σειρά). Και το πιο παράξενο είναι ότι λάτρεψα τη σειρά ακόμα και αν αντιπαθούσα γενικότερα τις ταινίες/σειρές τύπου Star Trek, Babylon 5 κτλ. Είναι μία από αυτές τις σειρές που πραγματικά λυπάμαι που δε θα έχω την ευκαιρία να την ξαναδώ ποτέ για πρώτη φορά.