Τρομακτικές Ιστορίες - Φαντασμάτων άπαντα

Σίγουρα. Ειδικά άμα αρχίσεις και το ψάχνεις το πράγμα μπορεί να γίνει επικίνδυνο.

Όταν κάποιος ασχολείται με αυτά, πρέπει να ξέρει και τον τρόπο να χειρίζεται και να απεγκλωβίζεται από το παραφυσικό, αλλιώς δεν τη γλιτώνει.

San tin tainia...The Skeleton Key... Meta tha les... i don't believe ...i don't believe :cold:

Όταν κάποιος ασχολείται με αυτά, πρέπει να ξέρει και τον τρόπο να χειρίζεται και να απεγκλωβίζεται από το παραφυσικό, αλλιώς δεν τη γλιτώνει.

Σιγουρα,αλλα με βαζει σε σκεψεις το οτι ηταν παντα προσεκτικο το παλικαρι.

Σιγουρα,αλλα με βαζει σε σκεψεις το οτι ηταν παντα προσεκτικο το παλικαρι.

Δεν έπρεπε όμως να το κάνει μόνος του. Σε τέτοια θέματα πρέπει να έχεις πάντα και κάποιον άλλο μαζί σου...

Δεν έπρεπε όμως να το κάνει μόνος του. Σε τέτοια θέματα πρέπει να έχεις πάντα και κάποιον άλλο μαζί σου...

off topic-απο το συγκροτημα το πηρες το nick?

off topic-απο το συγκροτημα το πηρες το nick?

Όχι, από αρχαία θεότητα....

Υπάρχει συγκρότημα????

Όχι, από αρχαία θεότητα....

Υπάρχει συγκρότημα????

Metal συγκροτημα.Ολες γυναικες.Τελος off topic.

Έχει αναφερθεί η πασίγνωστη ιστορία με την κοπέλα και τον φαντάρο; Είναι πολλά τα ποστ και βαριέμαι να διαβάζω!!

Ξέρετε ποια λέω έτσι; Αυτή την ιστορία που υπάρχει για κάθε πλατεία μιας περιοχής;

Τέσπα ας πω κι εγώ. Έχω μια κολλητή που βλέπει φαντάσματα κατά καιρούς, ακούει φωνές κλπ(έτσι υποστηρίζει τουλάχιστον). Αλλά έχω και κάποιες γνωστές που λένε κι αυτές ότι βλέπουν φαντάσματα ή έχουν παράξενες εμπειρίες...

Λοιπόν θα σας πω μερικές για να έχω να σας τρομάξω και αύριο. ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ!!

Λοιπόν, μια γνωστή μου έψαχνε μια μέρα να βρει μια φωτογραφία από τα βαπτίσια της. Ήταν μια μεγάλη φωτογραφία που φαινόταν μόνο το πρόσωπό της. Δεν την έβρισκε κι έτσι το είπε και στην μητέρα της. Μαζί ψάχνανε αλλά τίποτα. Μετά από λίγο καιρό κι αφού δεν έψαχναν πια, η γνωστή μου πηγαίνοντας από το σαλόνι στην κουζίνα είδε κάτω από την πόρτα να σπρώχνει κάποιος τη φωτογραφία της. Νόμιζε ότι ήταν καμιά γιαγιά της ή η νονά της (γιατί τους το είχε πει, μπας και τους την είχε δώσει) και άνοιξε την πόρτα. Κανείς. Κοιτάει στις σκάλες, στο ασανσέρ... τίποτα. (άσχετη σημείωση : μέσα στο σπίτι ήταν όλη η οικογένειά της)

Χμμμ τι άλλο να σας πω για να τρομάξετε; Να πω για καλέσματα; Να περάσω σε σατανιστικά ή όχι; Μια ιστορία και μόνο είναι και δεν ξέρω κατά πόσο αληθινή. Όσοι Πειραιώτες θα με βοηθήσετε. (κι εγώ Πειραιώτισα είμαι, αλλά όχι από κέντρο). Έχει να κάνει με τον Προφήτη Ηλία.

Τώρα και κάποια πράγματα που έχουν συμβεί σε εμένα. Δεν λέω ότι πρόκειται για φαντάσματα απλά δεν μπορώ να τα εξηγήσω.

Λοιπόν. Είναι 27 Οκτωβρίου 2002 και πάω 3η γυμνασίου. Στην παρέλαση πήρα το τύμπανο. Το μικρό, όχι την κοιλιά :p Πάω σπίτι και κάνω practice. Ενώ λοιπόν παίζω το ρυθμό, σε κάποια φάση κάνω λάθος και σταματάω. Μόλις σταματάω και ακούω από ένα τοίχο του σπιτιού "κάποιος" να χτυπάει τον τοίχο στο ρυθμό που έπαιζα. Σημασία έχει να σας πω ότι ήμουν μόνη, ότι δεν είχα πιει και δεν είχα πάρει ναρκωτικά:p . Α και ότι ο ρυθμός ακουγόταν από τη μέσα μεριά. Όχι δηλαδή σαν να χτύπαγε κάποιος από το διπλανό σπίτι. (σημείωση : το διπλανό σπίτι ενώνεται με το δικό μας με έναν τοίχο πλάτους 3 μέτρων περίπου οπότε αποκλείεται να κούγεται ο οποιοσδήποτε ήχος τόσο καθαρά όσο τον άκουσα εγώ)

Αφού λοιπόν ακούω τον ρυθμό, ξαναπαίζω το τύμπανο. Και ταυτόχρονα με εμένα ακούγεται από τον τοίχο. Σταματάω απότομα, ο ήχος συνεχίζει, σταματάει και ξανα αρχίζει. Σε φάση "τι σκατά γίνεται;" φωνάζω : "ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΙΣΑΙ". Και αρχίζω να παίζω πολύ γρήγορα τον ρυθμό. Ακούγεται από τον τοίχο πάλι ο ρυθμός αλλά στο tempo που το έπαιζα πριν. Μόλις τελείωσε το κομμάτι, δεν ξαναάρχισε. Εκείνη τη στιγμή με πήρε τηλέφωνο μια κολλητή μου να μου πει να βγούμε.

Πως το εξηγείτε; Βασικά αυτό μου έχει συμβεί μόνο.

γιατι δεν δοκιμαζεις και με κιθαρα για να κανετε με τον τοιχο ορχηστρα :lol:

xaxa:lol: :lol: :lol:

γιατι δεν δοκιμαζεις και με κιθαρα για να κανετε με τον τοιχο ορχηστρα :lol:

Ποιο τρομακτικο θα ηταν αμα σου ελεγε μια φωνη 'ειδες ποσο καλος ειμαι εγω, να δουμε ποσο καλη εισαι εσυ' και να αρχισει να χτυπαει τον τοιχο με ενα τρελο τεμπο και εσυ να μην μπορεις να ακολουθησεις :lol: :p

Άψογοι! :rotfl: :lol: :up:

Treloparea, συνέχισε, μην πτοείσαι!

Μένουμε σε διόροφο. Κάτω είναι η γιαγιά μου η οποία έλειπε κι εκείνη γιατί είχε πάει μαζί με τη μαμά μου στη γιορτή που έκανε η αδελφή μου στο δημοτικό. Ήμουν κυριολεκτικά μόνη μου.

Θα σας πω μια άλλη ιστορία που έγινε στην κολλητή μου. Περπάταγε ένα βράδυ για να έρθει στο σπίτι μου. Όταν μου χτύπησε το κουδούνι ήταν χεσμένη πατόκορφα! Και μου εξήγησε τι είχε γίνει.

Ενώ ερχόταν είδε ένα αγοράκι πάνω σε ένα ποδηλατάκι (ξέρετε αυτά τα πολύ μικρά που είναι). Έψαξε να δει αν ήταν οι γονείς του κοντά γιατί το αγοράκι δεν πήγαινε στην άκρη δρόμου αλλά πήγαινε και στη μέση. Επειδή δεν είδε κανένα, φωνάζει στο παιδάκι "Έλα καλύτερα στην άκρη". Αυτό γύρισε πίσω, την κοίταξε και χαμογέλασε. Έρχεται στην άκρη και συνεχίζει να κάνει ποδήλατο και να κοιτάει την κολλητή μου που ήταν πίσω του. Της χαμογελούσε όλη την ώρα. Και σε κάποια φάση στρίβει στο κενό 2 παρκαρισμένων αυτοκινήτων. Η φίλη μου ήταν πιο μακριά και όταν πέρασε από το σημείο που έστριψε το παιδάκι γύρισε το κεφάλι να το δει. Όμως δεν είδε τίποτα. Κοίταξε γύρω να δει μπας και ανέβηκε σε κανένα πεζοδρόμιο αλλά δεν είδε τίποτα. Η φίλη μου μετά από 5" πέρασε από εκείνο το σημείο, δεν παίζει να πήγε πολύ μακριά. Δεδομένης της ταχύτητας που έχει το ποδηλατάκι.

Εμένα τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνει το εξής. Όταν κοιμάμαι τα βράδια έχω δίπλα στο κομοδίνο το ασύρματο, το οποίο παίρνει μόνο του τηλέφωνο:wacko: Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά τις 3 τα ξημερώματα και δεν παίρνει πάντα τηλ που έχω στη μνήμη ή τελευταίες κλήσεις. Οπότε ξυπνάω μετά από ώρα που έχει πληκτρολογηθεί ο αριθμός και ακούω ήχο κλήσης ή ακούω μήνυμα του ΟΤΕ και σαν χρόνο κλήσης μου βγάζει παραπάνω από μιά ώρα. Στην αρχή αντέδρασα βάση λογικής να του αλλάξω μπαταρίες και να του κάνω επανεκίννηση, αλλά δεν έπιασε. Ευτυχώς, δεν έχω δει αλλαγές στην αναλυτική χρέωση. :p

Είτε λοιπόν έχω ένα φάντασμα στο σπίτι που είναι των τηλεπικοινωνιών, είτε άρχισα πάλι τις υπνοβασίες και μετά δεν το θυμάμαι.:p ;)

Η φίλη μου μετά από 5" πέρασε από εκείνο το σημείο, δεν παίζει να πήγε πολύ μακριά. Δεδομένης της ταχύτητας που έχει το ποδηλατάκι.

Μήπως μπήκε στο σπίτι του και δεν το πήρε χαμπάρι η φίλη σου????λέω τώρα...:worry: Βασικά πιστεύω πως όλη αυτή η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο παρά δημιουργήματα της φαντασίας όλων μας...Απο στόμα σε στόμα και απο τρίχα σε τριχιά....:cool:

Εμένα τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνει το εξής. Όταν κοιμάμαι τα βράδια έχω δίπλα στο κομοδίνο το ασύρματο, το οποίο παίρνει μόνο του τηλέφωνο:wacko: Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά τις 3 τα ξημερώματα και δεν παίρνει πάντα τηλ που έχω στη μνήμη ή τελευταίες κλήσεις. Οπότε ξυπνάω μετά από ώρα που έχει πληκτρολογηθεί ο αριθμός και ακούω ήχο κλήσης ή ακούω μήνυμα του ΟΤΕ και σαν χρόνο κλήσης μου βγάζει παραπάνω από μιά ώρα. Στην αρχή αντέδρασα βάση λογικής να του αλλάξω μπαταρίες και να του κάνω επανεκίννηση, αλλά δεν έπιασε. Ευτυχώς, δεν έχω δει αλλαγές στην αναλυτική χρέωση. :p

Είτε λοιπόν έχω ένα φάντασμα στο σπίτι που είναι των τηλεπικοινωνιών, είτε άρχισα πάλι τις υπνοβασίες και μετά δεν το θυμάμαι.:p ;)

παλι καλα να λες που το φαντασμα δεν παιρνει 090

Το έχω ακούσει αυτό για το τηλέφωνο κι από άλλους. Ότι και καλά ενώ μιλάνε μετά τη 1 (συγκεκριμένα) τα ξημερώματα στο τηλέφωνο, αυτό αρχίζει και καλεί αριθμό μόνο του...

Τι να πει κανείς;

@ Superdriver_2006 : Είναι εντελώς παράλογο να πρόλαβε μέσα σε 5" να μπήκε σπίτι του. Σκέψου : θα έπρεπε να πάει στο σπίτι, να χτυπήσει το κουδούνι και μετά να του ανοίξουν = υπόθεση 15-20";)

Εμένα τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνει το εξής. Όταν κοιμάμαι τα βράδια έχω δίπλα στο κομοδίνο το ασύρματο, το οποίο παίρνει μόνο του τηλέφωνο:wacko: Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά τις 3 τα ξημερώματα και δεν παίρνει πάντα τηλ που έχω στη μνήμη ή τελευταίες κλήσεις. Οπότε ξυπνάω μετά από ώρα που έχει πληκτρολογηθεί ο αριθμός και ακούω ήχο κλήσης ή ακούω μήνυμα του ΟΤΕ και σαν χρόνο κλήσης μου βγάζει παραπάνω από μιά ώρα. Στην αρχή αντέδρασα βάση λογικής να του αλλάξω μπαταρίες και να του κάνω επανεκίννηση, αλλά δεν έπιασε. Ευτυχώς, δεν έχω δει αλλαγές στην αναλυτική χρέωση. :p

Είτε λοιπόν έχω ένα φάντασμα στο σπίτι που είναι των τηλεπικοινωνιών, είτε άρχισα πάλι τις υπνοβασίες και μετά δεν το θυμάμαι.:p ;)

να σε κανω να **στεις πανω σου?

εχεις δει τον εξορκισμο της ΕΜιλυ Ροουζ?

Αν οχι δες και θα καταλαβεις τι σημαινει το γεγονος οτι ο,τι γινεται γινεται μετα τις 3 τα ξημερωματα...

@ Superdriver_2006 : Είναι εντελώς παράλογο να πρόλαβε μέσα σε 5" να μπήκε σπίτι του. Σκέψου : θα έπρεπε να πάει στο σπίτι, να χτυπήσει το κουδούνι και μετά να του ανοίξουν = υπόθεση 15-20";)

Δεν ξέρω.Μια υπόθεση έκανα.:D Εξάλλου το έχω και πιο παλιά πως αυτές τις ιστορίες, φωτογραφίες και videos δεν μου εμπνέουν πολύ εμπιστοσύνη.Μου φαίνονται πολύ fake(που λέμε και εμείς οι Έλληνες).Σε εμένα προσωπικά δεν μου έχει τύχει τίποτε τρομακτικό εκτός απο μία φορά που είχα έναν τρομερό εφιάλτη που ήταν 90% σαν να συνέβαινε στην πραγματικότητα(Πόνος εσωτερικός&εξωτερικός/Φόβος/τρέμουλο... και άλλα τέτοια.:cry: )Απο τους φίλους μου έχω ακούσει παρόμοιες ιστορίες όπως αυτή με το τηλέφωνο...:confused: Αλλα...περιμένω να μου συμβεί :worry: για να τα πιστέψω αυτά τα "μεταφυσικά"...:worry:

Καλησπερα,

Να πω και εγώ την ιστορία μου.

Προσοχη - οτι γραφω παρακατω δεν ειναι φαντασια ή ιστορια καποιου αλλου και την μεταφερω...

Μεταφερόμαστε το 1995 στην Αγγλία, στο καλοκαιρινό θέρετρο Blackpool http://www.blackpool.com , οπου και εκανα την καλοκαιρινή μου πρακτική:)

Εργαζομουν στο ξενοδοχειο "The Norbreck Castel Hotel" http://www.norbreck-castle-hotel.com/. Ειναι ενα παλιό Αγγλικό κάστρο http://www.norbreck-castle-hotel.com/img/sites/norbreck_hotel1.jpg πανω στο κεντρικο παραλιακο δρομο.

Εκει, εμενα στον πρώτο οροφο στα stuff houses που βρισκόντουσαν στο πισω μερος του "κάστρου".

Καποιο βραδυ, είμαστε μαζεμένοι όλοι στο δωμάτιο μου και σαχλαμαριζουμε.

Ξαφνικά ακουμε θόρυβο στο απο πανω δωματιο (σαν κάποιος να κουνούσε έπιπλα) και μετα ενα δυνατό θόρυβο στο ταβάνι με αποτέλεσμα να σπάσει το φωτιστικό και να πέσει στο πάτωμα παραλίγο χτυπώντας κάποιον στο κεφάλι.

Αμεσως τρεξαμε στον πανω οροφο (ουτε 2 μέτρα η σκαλα που ανεβαινει απάνω) όπου αντικρίσαμε την κλειδωμένη πόρτα του ακατοίκητου δωματίου. (υποψην οτι υπαρχει μονο 1 σκαλα για να ανέβεις/κατέβεις)

Στείλαμε έναν απο την ομάδα να φωναξει καποιον υπεύθυνο να μας ανοίξει την πόρτα.

Μετα απο πολυ ωρα βρήκαμε κλειδιά και ανοίξαμε την πόρτα.

Το δωμάτια ηταν μεσα στη σκονη, φαίνονταν δηλαδή οτι ειχε να πατήσει ανθρώπινο ποδι πολλα χρονια και το τζαμι του παραθύρου ειναι χτισμένο με ξυλα...

Κοινώς χεστήκαμε πάνω μας και φύγαμε...

Μετα απο καμια εβδομάδα μάθαμε, οτι κάποιος είχε αυτοκτονήσει σε αυτό το δωμάτιο πολυ παλια και για αυτο το δωμάτιο είχε κλειδωθεί και έμενε ακατοίκητο τόσα χρόνια...

επίτέλους ανεβαίνει και πάλι το επίπεδο του thread!!

Θα σας πω κι εγώ μια Ιστορία που είχε συμβεί στο χωριό του Πατέρα μου.

Πρίν περίπου 70+ χρόνια είχε αυτοκτονήσει με απαγχωνισμό ένας μουγκός στη μουριά του σπιτιού του,περίπου 55-60 χρονών,η γυναίκα του είχε πεθάνει και ήταν με δύο κόρες.

Τον βρήκαν 2 βδομάδες μετά η μεγάλη κόρη του σε άθλια κατάσταση.

Το σπίτι του πέρασε στις κόρες του αλλά καμία απ'τις δύο δεν ήθελε να μείνει.

7 χρόνια μετά τον θάνατό του βρίσκουν την μικρότερη κόρη του νεκρη στο σπίτι της κάτω απο άγνωστες συνθήκες.

Πριν 15 χρόνια περίπου ξαναέφτιαξαν το σπίτι και έμεινε εκεί η εγγονή της μεγάλης του κόρης. Ηταν παντρεμένη με δύο παιδιά και δεν γνώριζε για το τρόπο που είχε πεθάνει ο προπαππούς της και για την Ιστορία του σπιτιού της.

Στον πρώτο κι όλλας χρόνο που έμεναν εκεί, το παιδιά της 5 και 9 χρονών έλεγαν ότι άκουγαν περίεργους θορύβους τα βράδια ειδικά όταν είχε δυνατό αέρα, σαν κάτι να χτύπαγε πάνω στο φράχτη και πάνω στα δεντρα.

Το αγοράκι 9 χρονών μια νύχτα άκουγε δυνατά κλάματα απο την αυλή, και βγήκε φοβισμένο στο παράθυρο να δει ποιος είναι.

Τρέχει αμμέσως στους γονείς του που κοιμόντουσαν και τους είπε ότι είναι έξω κάποιος που κρέμεται απο ένα σκινί και μια γυναίκα κλαίει στα πόδια του.

Το παιδάκι επέμενε ότι άκουγε ακόμα κλάματα.βγαινει με την μητέρα του έξω και όλα είχαν εξαφανιστεί.

μετά απο καιρό πάνω στη κουβέντα λέει το γεγονός αυτό η κόρη στην Γιαγιά της και τότε της είπε την Ιστορία του προπαππού της.

Μια βδομάδα μετά άλλαξαν σπίτι και απ'οτι ξέρω τώρα το έχουν πουλήσει και δεν πάει κανείς τους στο χωριό.

Η αλήθεια είναι οτι αποφεύγω να περνάω απο εκεί τα βράδια...:worry: :scared:

Ωραίοοοοο.....:cry:

Πείτε κι'άλλα όσοι ξέρετε...:shifty:

EDIT:Ένα site με ιστορίες τέτοιες πως λέγεται...;;;

Urban...κάτι...;;;:worry:

Η αλήθεια είναι οτι αποφεύγω να περνάω απο εκεί τα βράδια...:worry: :scared:

Ποτέ δεν ξέρεις. Και κάτι άλλο. Τα παιδιά αυτά ήταν τότε (λογικά το 1991) 5 και 9 ετών; Γιατί λογικά θα το θυμούνται.