Καταφέρατε να σταματήσετε το κάπνισμα; Πείτε μας πως;

[nachristodoulou]

Γεννήθηκα για να έχω αδυναμία στον πατέρα μου. Ό,τι έκανα, το έκανα εαν άρεσε στον πατέρα μου ή εαν μου το δίδασκε αυτός. Κάπου στα 15 μου (σήμερα είμαι 36) έπεισα τον εαυτό μου ότι πρέπει να καπνίζω επειδή το έκανε ο πατέρας μου (πόσο λίγο μυαλό είχα).

Κυριακή πρωί. Εξαφανίζομαι για λίγο από το σπίτι, πάω στο πιο κοντινό περίπτερο, αγοράζω Marlboro κόκκινο και γίνομαι μες την αυλή του σπιτιού μου καπνιστής. Την επομένη, ενημερώνω τους φίλους μου και την κοπέλα μου ότι πλέον καπνίζω. Για 2 χρόνια περίπου, άναβα όποτε ήθελα χωρίς να έχω την "ανάγκη" να ανάβω τσιγάρο κάθε 1 ώρα. Μετά τα 2 χρόνια κατατάσσομαι φαντάρος και πλέον τα μερικά τσιγάρα τη μέρα, γίνονται 1 πακέτο. Περνάει ο στρατός κι έρχονται οι σπουδές. Το 1 π και κρεπάλεακέτο, γίνεται 1.5 και πλέον συνδυάζεται με ξενύχτια, αλκοόλ και κρεπάλες. Ο φοιτητής πάνω απ' όλα.

Κάπνιζα παντού. Στο αυτοκίνητο, στην κουζίνα, στο σαλόνι, σε κλειστούς χώρους, στο υπνοδωμάτιο, παντού. Το αγαπούσα το τσιγάρο μου. Κάπνιζα, μπροστά σε γονείς και συγγενείς ( το ξεκίνησα από την αγάπη προς τον πατέρα μου, σιγά μην κόλωνα στους άλλους), μπροστά σε παιδιά(τώρα κατάλαβα ότι αυτό ήταν μία ηλιθιότητα), στο γραφείο, στο μπάνιο, στη δουλειά(ως φοιτητής δούλευα), ακόμα και στην αίθουσα εξετάσεων.

 

Ο εαυτός μου κρινόταν καθημερινά από αυτόν τον κυλινδρικό φίλο. Είχα γίνει ένα τεράστιο τασάκι, το οποίο πλεόν κάθε βράδυ συντρόφευε το κρεβάτι μου. Το είχα δίπλα μου, μήπως ξυπνήσω χωρίς να μπορώ να ανάψω τσιγάρο. Μπορούσα να στρίψω τσιγάρο σε 15 δευτερόλεπτα, οδηγώντας στα Τέμπη. Η ζωή μου ήταν υπέροχη.

Πολλές φορές, μετά από μεγάλη κατανάλωση τσιγάρων ξυπνούσα μες τη νύχτα κι ευχόμουν απλά να ξημερώσει. Μολις ξημέρωνε, ακολουθούσα το ίδιο πρόγραμμα. Κάπνιζα.

Στα 24 μου χρόνια, το έκοψα μαχαίρι για 6 μήνες. Είχα διαβάσει τότε ένα βιβλίο το οποίο με επηρέασε και μου έδειξε ότι είμαι εθισμένος. Εμένα όμως μου άρεσε που ήμουν εθισμένος. Ήταν η συντροφιά μου, σε χαρά και σε λύπη, σε νίκη και σε ήττα, σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ, πριν και μετά το σεξ. Το άρχισα πάλι σε μια νύχτα σε στάση λεοφωρείου. Ότι δεν κάπνισα για 6 μήνες, το κάπνισα σε 1 βράδυ.

Και πλεον τα 30 τσιγάρα, γίνονται 40. Ένας καπνός 50 gr, αρκούσε για 3 μέρες. Στα 28 το αποφάσισα ξανά. Για χάρη της γυναίκας μου αποχωρίστηκα και πάλι το φιλαράκι μου, αυτή τη φορά για 19 μήνες. Ξανακύλησα και πάλι. Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται.

Δεν κάπνιζα εντός σπιτιού, αλλά στη βεράντα, στη δουλειά, ακόμα και περπατώντας. Ήταν νύχτες που δε μπορούσα να κοινηθώ, ένιωθα την καρδιά μου να σπάζει. Ξυπνούσα κάθε πρωί με βήχα και φλέματα. Ένιωθα τη γυναίκα μου να με απεχθάνεται κάθε φορά που ξάπλωνα μαζί της.

Έφτασα 35 χρονών και κάπνιζα περισσότερο από τη μισή μου ζωή. Μέχρι που ένα πρωί είπα Ως ΕΔΩ. Ήθελα να ζήσω για μένα, για τη γυναίκα μου, για τα παιδιά μου. Τα τελευταία 2 χρόνια, χειρουργήθηκα 3 φορές. Υποσχεθηκα στον εαυτό μου να διακόψει το κάπνισμα για πάντα. Ούτε τζούρα.

Σκέφτηκα ότι τη μέρα που θα φεύγω, θέλω να αισθάνομαι ότι χάρηκα τα παιδιά μου, και ότι δε φεύγω νέος.

Εγώ που είχα το τασάκι δίπλα στο κρεβάτι, που ξυπνούσα στις 3 το πρωί για μια τζούρα, που σκεφτόμουν κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου με τον καπνό, σταμάτησα να καπνίζω και είμαι καθαρός.

Εαν μπορώ εγώ, μπορείτε και σεις. Κανένα πάθος δεν είναι πιο δυνατό από την ίδια τη ζωή.

 

Υ.Γ. 1. Κανείς δεν πέθανε επειδή δεν κάπνισε. Αντίθετα, πολλοί πεθαίνουν επειδή καπνίζουν.

Υ.Γ.2 . STOP SMOKING AND KEEP WALKING.

[ddr2]

Γεννήθηκα για να έχω αδυναμία στον πατέρα μου. Ό,τι έκανα, το έκανα εαν άρεσε στον πατέρα μου ή εαν μου το δίδασκε αυτός. Κάπου στα 15 μου (σήμερα είμαι 36) έπεισα τον εαυτό μου ότι πρέπει να καπνίζω επειδή το έκανε ο πατέρας μου (πόσο λίγο μυαλό είχα).

Κυριακή πρωί. Εξαφανίζομαι για λίγο από το σπίτι, πάω στο πιο κοντινό περίπτερο, αγοράζω Marlboro κόκκινο και γίνομαι μες την αυλή του σπιτιού μου καπνιστής. Την επομένη, ενημερώνω τους φίλους μου και την κοπέλα μου ότι πλέον καπνίζω. Για 2 χρόνια περίπου, άναβα όποτε ήθελα χωρίς να έχω την "ανάγκη" να ανάβω τσιγάρο κάθε 1 ώρα. Μετά τα 2 χρόνια κατατάσσομαι φαντάρος και πλέον τα μερικά τσιγάρα τη μέρα, γίνονται 1 πακέτο. Περνάει ο στρατός κι έρχονται οι σπουδές. Το 1 π και κρεπάλεακέτο, γίνεται 1.5 και πλέον συνδυάζεται με ξενύχτια, αλκοόλ και κρεπάλες. Ο φοιτητής πάνω απ' όλα.

Κάπνιζα παντού. Στο αυτοκίνητο, στην κουζίνα, στο σαλόνι, σε κλειστούς χώρους, στο υπνοδωμάτιο, παντού. Το αγαπούσα το τσιγάρο μου. Κάπνιζα, μπροστά σε γονείς και συγγενείς ( το ξεκίνησα από την αγάπη προς τον πατέρα μου, σιγά μην κόλωνα στους άλλους), μπροστά σε παιδιά(τώρα κατάλαβα ότι αυτό ήταν μία ηλιθιότητα), στο γραφείο, στο μπάνιο, στη δουλειά(ως φοιτητής δούλευα), ακόμα και στην αίθουσα εξετάσεων.

 

Ο εαυτός μου κρινόταν καθημερινά από αυτόν τον κυλινδρικό φίλο. Είχα γίνει ένα τεράστιο τασάκι, το οποίο πλεόν κάθε βράδυ συντρόφευε το κρεβάτι μου. Το είχα δίπλα μου, μήπως ξυπνήσω χωρίς να μπορώ να ανάψω τσιγάρο. Μπορούσα να στρίψω τσιγάρο σε 15 δευτερόλεπτα, οδηγώντας στα Τέμπη. Η ζωή μου ήταν υπέροχη.

Πολλές φορές, μετά από μεγάλη κατανάλωση τσιγάρων ξυπνούσα μες τη νύχτα κι ευχόμουν απλά να ξημερώσει. Μολις ξημέρωνε, ακολουθούσα το ίδιο πρόγραμμα. Κάπνιζα.

Στα 24 μου χρόνια, το έκοψα μαχαίρι για 6 μήνες. Είχα διαβάσει τότε ένα βιβλίο το οποίο με επηρέασε και μου έδειξε ότι είμαι εθισμένος. Εμένα όμως μου άρεσε που ήμουν εθισμένος. Ήταν η συντροφιά μου, σε χαρά και σε λύπη, σε νίκη και σε ήττα, σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ, πριν και μετά το σεξ. Το άρχισα πάλι σε μια νύχτα σε στάση λεοφωρείου. Ότι δεν κάπνισα για 6 μήνες, το κάπνισα σε 1 βράδυ.

Και πλεον τα 30 τσιγάρα, γίνονται 40. Ένας καπνός 50 gr, αρκούσε για 3 μέρες. Στα 28 το αποφάσισα ξανά. Για χάρη της γυναίκας μου αποχωρίστηκα και πάλι το φιλαράκι μου, αυτή τη φορά για 19 μήνες. Ξανακύλησα και πάλι. Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται.

Δεν κάπνιζα εντός σπιτιού, αλλά στη βεράντα, στη δουλειά, ακόμα και περπατώντας. Ήταν νύχτες που δε μπορούσα να κοινηθώ, ένιωθα την καρδιά μου να σπάζει. Ξυπνούσα κάθε πρωί με βήχα και φλέματα. Ένιωθα τη γυναίκα μου να με απεχθάνεται κάθε φορά που ξάπλωνα μαζί της.

Έφτασα 35 χρονών και κάπνιζα περισσότερο από τη μισή μου ζωή. Μέχρι που ένα πρωί είπα Ως ΕΔΩ. Ήθελα να ζήσω για μένα, για τη γυναίκα μου, για τα παιδιά μου. Τα τελευταία 2 χρόνια, χειρουργήθηκα 3 φορές. Υποσχεθηκα στον εαυτό μου να διακόψει το κάπνισμα για πάντα. Ούτε τζούρα.

Σκέφτηκα ότι τη μέρα που θα φεύγω, θέλω να αισθάνομαι ότι χάρηκα τα παιδιά μου, και ότι δε φεύγω νέος.

Εγώ που είχα το τασάκι δίπλα στο κρεβάτι, που ξυπνούσα στις 3 το πρωί για μια τζούρα, που σκεφτόμουν κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου με τον καπνό, σταμάτησα να καπνίζω και είμαι καθαρός.

Εαν μπορώ εγώ, μπορείτε και σεις. Κανένα πάθος δεν είναι πιο δυνατό από την ίδια τη ζωή.

 

Υ.Γ. 1. Κανείς δεν πέθανε επειδή δεν κάπνισε. Αντίθετα, πολλοί πεθαίνουν επειδή καπνίζουν.

Υ.Γ.2 . STOP SMOKING AND KEEP WALKING.

 

:clap::clap::clap:

Πολύ ωραίο το μήνυμά σου φίλε. Και ελπίζω να κρατήσεις την απόφασή σου, μέχρι τέλους.

Στο κάτω κάτω, δεν είναι και δύσκολο, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα απολύτως. Απλά, μην καπνίσεις! :p

[georgerapp]

Πραγματικά ενα πολύ όμορφο κείμενο, μακάρι να επηρεάσει έστω και εναν.

Μπραβο σου φίλε μου,εκανες το καλύτερο δώρο στα παιδιά σου.

[dgeorge4]

Ωραία τα κείμενα και οι ευσεβείς πόθοι, αλλά αν δε του λέγανε οι γιατροί μετά τα χειρουργεία να κόψει το κάπνισμα....

[ddr2]

Ωραία τα κείμενα και οι ευσεβείς πόθοι, αλλά αν δε του λέγανε οι γιατροί μετά τα χειρουργεία να κόψει το κάπνισμα....

Ξερεις σε ποσους ειπαν οι γιατροι, αλλα δεν το εκοψαν? Απο την αλλη, ξερεις ποσοι το κοψαμε χωρις γιατρους και χειρουργεια?

[nikkal]

Ξεκίνησα να καπνίζω στα 17 μου.

Lucky Strike μάλιστα!

Μέσα σε μία διετία είχα γίνει κανονικος καπνιστής.

Κατά το παρελθόν το είχα κόψει άλλες δύο φορές. Την μια για 40 μέρες και την άλλη για 6 μήνες. Όμως και τις δυο φορές δεν είχα πείσει τον εαυτό μου ότι ήθελα πραγματικά να το κόψω κι έτσι το άρχισα ξανά. Αφορμή στην πρώτη διακοπη ήταν μια νυχτερινή έξοδος στα μπουζούκια, ενώ στην δεύτερη ένα δύσκολο θέμα στη δουλειά μέσα στα άγρια μεσάνυχτα.

Κάνα χρόνο πριν το κόψω οριστικά είχε ξεκινήσει να γυρνά στο μυαλό μου η ιδέα της οριστικής παύσης. Λίγο τα διάφορα που άκουγα από γύρω με θανάτους από καρδιές και καρκίνους, λίγο το ότι είχα βάλει συνεταίρο στην τσέπη μου τον περιπτερά, στον οποίον κατεβαλλα ανελλιπώς κάθε μεσημέρι 8€ (2*4€) κι έτσι η σκέψη άρχισε να ωριμάζει. Ήμουν σίγουρος πια ότι ήθελα πραγματικά να το κόψω και το μόνο που μου έλειπε ήταν η αφορμη...

Έτσι, όταν στις 19/09/2016 (38 κλεισμένα ηλικιακα) ξύπνησα κρυωμενος και εντελώς μπουκωμενος, βρήκα την αφορμή που έψαχνα. Είχα μόνο 3 τσιγαρα στο πακέτο και με αυτά πήγα στη δουλειά. Έφτιαξα καφέ και τα καπνισα με αργό τέμπο, καθως ήμουν χάλια.

Το μεσημέρι που σχολασα δεν σταμάτησα, οπως κάθε μέρα, στο περίπτερο. Πήγα κατευθείαν σπίτι...

Αφού έφαγα, εξήγησα στη σύζυγό τι προηγήθηκε και της ανακοίνωσα ότι το τσιγάρο τελείωσε για μένα. Της χάρισα τον αναπτήρα μου (καπνίστρια γαρ) και της ζήτησα ένα μοναδικό τσιγάρο τράκα, ως το τελευταίο μου.

Το κάπνισα και τέρμα...

Όσο κι αν ακούγεται τραβηγμένο, δεν δυσκολευτηκα υπερβολικά. Υποθέτω ότι αυτο οφείλεται στην πνευματική διαδικασία που είχε προηγηθεί.

Όμως, άλλαξε δραματικά ο μεταβολισμός μου και μέσα σε 3 μήνες πήρα πολλά κιλά. Όχι επειδή είχε νεύρα ή ήμουν σε φάση αμηχανίας, αλλά διότι πεινούσα. Εγώ, που μέχρι το μεσημέρι την έβγαζα μόνο με ένα καφέ, ξεκίνησα να τρώω πρωινό, δεκατιανο και διπλή μερίδα γεύμα το.μεσημερι.

Φυσικά και δεν το μετανιωσα, αν και μέχρι και σήμερα δεν έχω διώξει όλα τα περισσευουμενα κιλά. Θεωρώ ότι έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου και στην οικογένειά μου.

Και ναι... Έχοντας σύζυγο καπνιστή, με αποτέλεσμα να έχω το τσιγάρο συνέχεια δίπλα μου, νιώθω, οριστικά και αμετάκλητα, πρώην καπνιστής!!!

[nachristodoulou]

Συνεχίζω ακόμα να είμαι καθαρός. Υπομονή χρειάζεται και ψυχολογική ετοιμασία.Τα σωματικά συμπτώματα στέρησης διαρκούν 3-5 μέρες.

[nor99]

Δεν έχω να πω πολλά λόγια, παρά ότι μια μέρα το έκοψα μαχαίρι επειδή το πήρα απόφαση και από τότε δεν ασχολήθηκα ξανά. Καλή τύχη σε όσους το προσπαθούν και μακάρι να τα καταφέρουν.

[Matrix64]

Το έκοψα μετά από 25 χρόνια. Βοήθησε πολύ το ηλεκτρονικό που μετά 6μήνες το έκοψα και αυτό

[asteratos]

Κάπνιζα τουλάχιστον δύο πακέτα την ημέρα για πολλά χρόνια. Μπορείς να διακόψεις το κάπνισμα "μαχαίρι" μια για πάντα, ΤΩΡΑ. :happy: Edited October 2, 2019 by asteratos

[andreasbal]

3 φορες το εχω κοψει απο 3 χρονια την φορα δυστυχως διαφορες στραβες με εκαναν και το ξανα αρχισα .Ιωρα ηλεκτρονικο

[nachristodoulou]

Προτείνω σιγά σιγά να διακόψεις και αυτό. Μπορεί να μην έχει όλες τις ουσίες του τσιγάρου αλλά περιέχει νικοτίνη και είναι εξίσου εθιστικό. Θα βελτιώσεις και τη γεύση σου.

[billy1986]

Νομίζω ότι μπαίνω στον τέταρτο χρόνο που το έχω κομμένο. Είναι τέλειο μέτρο ότι απαγορεύεται το κάπνισμα στα μαγαζιά. Πλέον απολαμβάνω μια ήρεμη ζωή και μπορώ να διασκεδάσω σε μαγαζιά που πριν δεν μπορούσα να καθίσω παραπάνω από 15 λεπτά.

Υπάρχουν κάποιες λίγες φορές που λέω αν άναβα ένα τσιγάρο πως θα ήταν και ότι μου λείπει το τσιγάρο αλλά τα οφέλη που κέρδισα, η αντοχή και η ευεξία δεν συγκρίνονται με τίποτα.

Θα ξαναπώ πως το κάπνισμα το αντιμετωπίζεις όπως στη σχέση που είχες στο γυμνάσιο και τελείωσε άδοξα. Το κρατάς σαν γλυκιά ανάμνηση και προχωράς παρακάτω. Κάθε μέρα είναι ένας νέος αγώνας και στα μάτια μου παραμένω ακόμα καπνιστής θεριακλής. Καλή υπομονή σε όλους.

[Thodoris1234]

Καλησπέρα,καπνιζω από τα 16 και είμαι 22.Εχει ένα μήνα που το έκοψα μαχαίρι και από τότε έχω βηχα με φλεματα συνεχώς. Ήθελα να ρωτήσω αν είχε κάποιος άλλος παρόμοια συμπτώματα και κατά πόσο αυτό είναι φυσιολογικό.

[tfd1978]

Καλημερα. Αυτο ακριβως ειχα κι εγω μετα απο 15 χρονια τσιγαρου...μολις το εκοψα, φλεματα και βηχα, αλλα σταδιακα σταματησε. Ειναι λογικο, ολα αυτα που ειχανε μαζευτει στους πνευμονες, να θελει το σωμα να τα αποβαλει. Αν σου κρατησει πολυ, και δεν νιωθεις ανετα, πηγαινε να σε δει ενας πνευμονολογος!

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

[Thodoris1234]

Και γω αυτό υπέθεσα, θα δω πως θα πάει και θα πράξω αναλόγως. Ευχαριστώ!

[mol]

Πάντως όταν το έκοψα, δε θυμάμαι να είχα έντονο βήχα ή (πολλά) φλέγματα.

 

Κάπνιζα πάρα πολύ πριν(1-2 καπνούς την ημέρα) και για περίπου 10 χρόνια.

 

 

Στάλθηκε από το Redmi Note 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Thodoris1234]

Η αλήθεια είναι ότι το έψαξα λίγο και βρήκα ότι τέτοια συμπτώματα είναι δυνατό να υπάρχουν σε ορισμένους καπνιστές αφού κόψουν το τσιγάρο. Λογικά είναι αναλόγως και τον οργανισμό του καθένα. Όπως και να χει αν συνεχίσει για καιρό θα συμβουλευτώ κάποιον γιατρό.

[La_3]

Κάποια στιγμή θα σταματήσουν... το καλύτερο είναι οτι ξεμπέρδεψες με το τομπακο και σταδιακά θα βρεις την υγειά σου...

[Thodoris1234]

Ναι το ελπίζω. Επίσης ελπίζω να καταφέρω να το κρατήσω και μετά την καραντίνα.

[mol]

Δεν είναι ακατόρθωτο, ούτε γελοίο. Αναλόγως πόσο εγκρατης και πόσο σεβασμό δείχνεις στους γύρω σου.

 

Προσωπικά ΔΕ δυσκολευτηκα να το κόψω (ηλεκτρονικό 3 μήνες μετά το κανονικό)

 

Από 22/9/2013 δεν έχει μπει στο στόμα μου και φυσικά ούτε που θέλω να το μυρίσω.

 

 

Στάλθηκε από το Redmi Note 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[baladoros]

Να θυμόμαστε πως όλοι είμαστε εν δυνάμει καπνιστές. Το είχα κόψει για 3.5 χρόνια. Το ξεκίνησα πριν μια εβδομάδα κανονικά (πακέτο). Σήμερα είναι η δεύτερη ή τρίτη μέρα που δεν έχω καπνίσει.

 

Στάλθηκε από το Redmi Note 8 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Thodoris1234]

Φίλε Mol μπράβο σου, θα ήθελα σε λίγα χρόνια να μπορώ να λέω το ίδιο.

Baladoros ισχύει φίλε μου, καλή δύναμη.

[skatzivas]

Καλησπέρα σε όλους. Κι εγώ το έκοψα εδώ κ 8 με 9 χρόνια περιπου. Δεν θυμάμαι καν πόσο πέρασε. Το έκοψα μαχαίρι για την υγεία μου, μιας και είμαι μεγάλος χεστης κ είχα κάτι λαχανιασματα όταν ανέβαινα έστω κ έναν όροφο κ την άκουσα άσχημα.

Έτσι, λόγω του ότι είμαι μεγάλος χεστης, κέρδισα κάτι τρομερό. Ένα μεγάλο όπλο. Τη θέληση-κινητρο να το κόψω. Πλέον είχα πάρει την απόφαση να το κόψω μαχαίρι κι έτσι έκανα. Ζήτημα αν έκανα ένα δυο μετά από μήνες,σε μεθύσι και ακόμα θυμάμαι πόσο με αηδιασαν.

Μόνο αν το θες το κόβεις.

Το πρόβλημα είναι ότι είμαι τόσο πιεσμένος τώρα και τόσο σκατα ψυχολογικά που σκέφτομαι, ηλιθιωδως, ότι αν καπνίσω θα μου περάσει η θλίψη. Θέλει πολύ δύναμη να το κόψεις και χρόνο. Επίσης πήρα πολλά κιλά, τα οποία έμειναν,τα έχασα μετά κ μετά τα ξαναπήρα. Τεσπα

 

Στάλθηκε από το SM-G950F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[kikinas]

Δεν κόβεται δυστυχως