Τυρί φέτα: Σήμα κατατεθέν ελληνικό

[paris_89]

Είδατε την καινούργια διαφήμηση του ''Milner Εν λευκώ''????

Παρουσιάζεται ως λευκό τυρί ιδανικο για τη σαλάτα κ τα λαδερά φαγητά.Επίσης λέει πώς έχει 40% λιγότερά λιπαρά από παρόμοια τυριά(ποιά να εννοεί άραγε?):p :p :p

Προφάνώς πρόκειται για φέτα αλλά επειδή παράγεται στο εξωτερικό το λέει λευκό τυρί.Τουλάχιστον εδώ όμως δεν το λένε φέτα(όπως διάβασα παραπάνω ότι γίνεται με παρόμοια τυριά στο εξωτερικό) γιατί ξέρουν ότι θα φάνε κράξιμο.

[telePS]

Νομίζω πως η ΠΟΠ (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) ξεκινάει το 2007. Κάνω λάθος;

[porcupine]

Η νοθεία απειλεί τη φέτα

 

Δανία, Γαλλία και Γερμανία σκοπεύουν να αμφισβητήσουν την ονομασία προέλευσης

 

ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ - Τα Νέα

 

Σε κίνδυνο βάζουν την ονομασία προέλευσης της φέτας οι εκτεταμένες νοθείες που εντοπίζονται τους τελευταίους μήνες στην ελληνική και την ευρωπαϊκή αγορά. Χώρες που παράγουν λευκό τυρί, όπως η Δανία, η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν προχωρήσει σε δειγματοληψίες, με σκοπό να καταγγείλουν τις πρακτικές νοθείας στην Ελλάδα και την παραπλάνηση των Ευρωπαίων πολιτών.

 

Απώτερος σκοπός τους, σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, είναι να τεκμηριώσουν ότι η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή φέτας στη χώρα μας έχει αλλάξει σε μεγάλο ποσοστό, ελπίζοντας να προσβάλουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

 

Τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες σε Δανία, Γαλλία, Γερμανία αφορούν τα αποτελέσματα αναλύσεων, τα οποία είναι σε ποσοστό 25% επί των δειγμάτων εκτός των προδιαγραφών σύστασης της φέτας. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι φέτα από την Ελλάδα περιέχει 100% αγελαδινό γάλα, όπως δηλαδή και το λευκό τυρί Δανίας, ενώ κανονικά θα έπρεπε να αποτελείται από 100% πρόβειο γάλα ή στη χειρότερη περίπτωση 70% πρόβειο και 30% γίδινο.

 

Τυρί... Βουλγαρίας

 

Την ίδια ώρα, Βούλγαροι παραγωγοί υποστηρίζουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα προώθησης των προϊόντων τους στην κοινοτική αγορά εξαιτίας των Ελλήνων, που εισάγουν λευκό τυρί από τη Βουλγαρία, το βαφτίζουν φέτα και το εξάγουν ως ελληνικό στην Ε.Ε. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κατά την οποία ετικέτα συσκευασίας ελληνικής φέτας στην ευρωπαϊκή αγορά ανέφερε ότι πρόκειται για 100% ελληνικό προϊόν, ενώ έκρυβε από κάτω ετικέτα που ανέγραφε ότι προέρχεται από τη Βουλγαρία!

 

Σύμφωνα με παραγωγούς, μια ιδιαίτερα δημοφιλής πρακτική νοθείας της φέτας είναι η εξής: εταιρείες χρησιμοποιούν αιγοπρόβειο γάλα από τρίτες χώρες, παραβιάζοντας έτσι την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναφέρει ότι το γάλα πρέπει να προέρχεται από τοπικές φυλές προβάτων και αιγών. «Το ελληνικό αιγοπρόβειο κοστίζει από 85 λεπτά έως 1 ευρώ. Όταν όμως εισάγεις από τα Σκόπια ή τη Βουλγαρία, όπου κοστίζει 50 - 60 λεπτά, η φέτα που θα παραχθεί με αυτό το γάλα ανταγωνίζεται την αμιγώς ελληνική», λέει παραγωγός από την ευρύτερη περιοχή της Λάρισας.

 

Ανεπαρκής έλεγχος

 

«Νοθεία - επισημαίνει ο κ. Βαγγέλης Αργύρης, πρώην υφυπουργός Γεωργίας και πρωταγωνιστής του αγώνα για την κατοχύρωση της ονομασίας προέλευσης της φέτας - υπάρχει ακόμα και όταν το αιγοπρόβειο γάλα δεν προέρχεται από τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή που ορίζει η απόφαση, όχι μόνο όταν χρησιμοποιείται αγελαδινό γάλα ή σκόνη.

 

Και αιγοπρόβατα... εισαγωγής

 

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ στατιστικές μελέτες αναφέρουν ότι για να καλυφθεί η παγκόσμια ζήτηση σε φέτα τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να πενταπλασιαστεί (τουλάχιστον) η ελληνική παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος από τοπικές φυλές. Όμως, κάποιες τελούν υπό εξαφάνιση, ενώ άλλες εμφανίζουν προσμείξεις με πρόβατα που εισάγουν παραγωγοί.

 

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην ανεξέλεγκτη εισαγωγή προβάτων Λακόν που μπαίνουν στην Ελλάδα για κρεατοπαραγωγή και αναπαραγωγή, αλλά τελικά τα χρησιμοποιούν για γαλακτοπαραγωγή. Και υπάρχουν πάντα και οι προσμείξεις», λέει παραγωγός από την περιοχή της Λάρισας. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, από τις 21 φυλές ελληνικών προβάτων οι 12 τελούν υπό εξαφάνιση, ενώ από τις 3 φυλές αιγών, η 1 κινδυνεύει με αφανισμό.

[marvin]

Αυτή η ιστορια με τις ΠΟΠ είναι το πιο ηλίθιο τέχνασμα προστατευτισμού που έχει σκεφθεί η ΕΕ ως σήμερα. Αν το προϊόν είναι καλό και ονομαστό δεν έχει κανένα πρόβλημα. Αν μπορεί να το φτιάξει ο καθένας σε οποιοδήποτε μέρος και χωρίς ιδιαίτερη τεχνογνωσία τότε τί να προστατεύσεις;

Το πρόβλημα της ελληνικής φέτας, από τα λίγα που ξέρω για το θέμα, δεν είναι η ΠΟΠ αλλά το γεγονός ότι η Ελλάδα εξάγει ελάχιστη. Παράγει μεν αρκετή, αλλά η εσωτερική αγορά την καταναλώνει σχεδόν όλη. Εφόσον υπάρχει ζητηση στο εξωτερικό και οι Έλληνες παραγωγοί δεν μπορούν να ξεμπλέξουν τα μπούτια τους ώστε να την διεκδικήσουν, είναι απόλυτα φυσικό ξένοι παραγωγοί να σπεύδουν να καλύψουν το κενό.

Οπότε για ποιά ΠΟΠ παλεύει η Ελλάδα; Για να μην αγοράζουν οι ίδιοι οι Έλληνες ξένη φέτα;

 

Ακόμα και χώρες που το βλέπουν "σωστά" το θέμα της ΠΟΠ σαν μέσο αύξησης των εξαγωγών τους δεν έχουν καταφέρει και πολλά πράγματα. Η Γαλλία πέτυχε μέσω του ΠΟΕ να εξαναγκάσει τους Αυστραλούς οινοπαραγωγούς να μη χρησιμοποιούν ονόματα όπως το Bordeaux κλπ. στα κρασιά τους. Και χωρίς τα ονόματα αυτά λίγο καιρό μέτά η Αυστραλία ξεπέρασε τη Γαλλία σαν η ν.1 σε εξαγωγές κρασιών χώρα. Ανεξαρτήτως ονόματος, όταν κάτι είναι καλό σε ποιότητα και ανταγωνιστικό σε τιμή ο κόσμος το ανακαλύπτει.

 

Το μόνο πραγματικά ακλόνητο προϊόν είναι τα πούρα Αβάνας. :cool: :lol:

[Mitsos_The_Great]

εχτες στο σουπερ μαρκετ ειδα "φετα βουλγαριας"

μα δε την κατοχυρωσαμε την ονομασια στη Ε.Ε?

 

Ενώ μέχρι χθες τρώγαμε κρέας από το 1997 και στο τυρί φέτα θα κολλήσουμε;

[porcupine]

Το μόνο πραγματικά ακλόνητο προϊόν είναι τα πούρα Αβάνας. :cool: :lol:

 

η Σαμπάνια, το κονιάκ,το αρμανιάκ,το ούζο,Μοσχάτο Λήμνου,Μαυροδάφνη κ.α

 

όλα αυτά ειναι ονομασία κατά παράδοση και ελεγχόμενης προέλευσης προιόντας, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σφετεριστεί ακόμα και το όνομα τους για να παρουσιάσει παραπλήσια προιόντα έστω και αν παρασκευάζονται με την ίδια μέθοδο και υλικά.Η Γεωγραφική περιοχή και οι ιδιαιτερότητες τους ειναι αυτές που καθορίζουν το πόσο σημαντικά είναι.

απο κει και πέρα, μόνοι μας καταστρέφουμε την φήμη της φέτας με σκοπό τι άλλο, το άμεσο κέρδος.Μόλις λοιπόν προσβάλλουν οι Δανοί και οι Γερμανοί την απόφαση της Ε.Ε να δώ τι θά κάνουν οι Έλληνες παραγωγοί οταν θα πωλείται με την βούλα λευκό τυρί με 2€ το κιλό αντί της φέτας.

καλά να πάθουμε!

Την εταιρεία που χαίρομαι, είναι η Δωδώνη που είναι εκτός του καρτελ γάλακτος που ακούμε.Αγοράζει ακριβότερα απ'οτι οι ανταγωνιστές της και τέλος της χρονιάς, αποδίδει bonus στους παραγωγούς γάλακτος.

απο κει και πέρα,δεν μπορεί ο καθένας να βγάζει μπλέ τυρί και να το πουλάει ως ροκφόρ, γιατί πως να το κάνουμε.Αλλο τα 21€ το κιλό και άλλο 4€ το απλό μπλέ Δανίας.

[Aisopos]

Στο ξενοδοχείο που εργάζομαι, για ελληνική φέτα δίνουν στους πελάτες λευκό τυρί Δανίας!!!

Είπατε τίποτα;;;

Πάνω απ' όλα το κέρδος κύριοι...

[porcupine]

Μετά θα τους φταίει κανείς αν φάνε κανένα τρελό πρόστιμο...

[panpap]

Αυτή η ιστορια με τις ΠΟΠ είναι το πιο ηλίθιο τέχνασμα προστατευτισμού που έχει σκεφθεί η ΕΕ ως σήμερα. Αν το προϊόν είναι καλό και ονομαστό δεν έχει κανένα πρόβλημα. Αν μπορεί να το φτιάξει ο καθένας σε οποιοδήποτε μέρος και χωρίς ιδιαίτερη τεχνογνωσία τότε τί να προστατεύσεις;

 

Θα διαφωνήσω μαζί σου γιατί προυπήρχε αυτός ο διαχωρισμός, όπως στο ουίσκι. Skotch ονομάζεται μόνο το ουίσκι Σκωτσέζικης παραγωγής, ενώ το αμερικάνικο αντίστοιχο ονομάζεται burbon, και υπάρχει νομοθεσία που ορίζει τι είναι το σκωτσέζικο ουίσκι από το 1909 (όπως είδα στο ιντερνετ), ενώ το skotch ξεπερνά σε πωλήσεις κάθε άλλο αντίστοιχο ουίσκι. (To brand name είναι πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό για κάθε προϊόν και εταιρείες ξοδεύουν εκατομμύρια euro για να προστατέψουν το όνομα τους).

[GRKIWI]

εχτες στο σουπερ μαρκετ ειδα "φετα βουλγαριας"

μα δε την κατοχυρωσαμε την ονομασια στη Ε.Ε?

 

Αυτό είναι μεγάλο ψέμα του σούπερ μάρκετ, και θα'πρεπε να διαμαρυρηθείς! :mad:

Αυτό το πράγμα δεν είναι φέτα, αλλά λευκό τυρί!

Τελείως διαφορετική η τεχνοτροπία της φέτας και του λευκού τυριού! Κάτι παρόμοιο έχει βγάλει και η milner, αλλά το διαφημίζει ως λευκό τυρί!

[FREAK_OF_NATURE]

Αυτό είναι μεγάλο ψέμα του σούπερ μάρκετ, και θα'πρεπε να διαμαρυρηθείς! :mad:

Αυτό το πράγμα δεν είναι φέτα, αλλά λευκό τυρί!

Τελείως διαφορετική η τεχνοτροπία της φέτας και του λευκού τυριού! Κάτι παρόμοιο έχει βγάλει και η milner, αλλά το διαφημίζει ως λευκό τυρί!

8α ξαναπαω στο συγκεκριμενο σουπερ μαρκετ και αν εχει ακομα τετοια "φετα" 8α το βγαλω φωτογραφια

Παντως με μια διαμαρτυρια σιγα μην ιδρωσει το αυτι τους!!

[GRKIWI]

8α ξαναπαω στο συγκεκριμενο σουπερ μαρκετ και αν εχει ακομα τετοια "φετα" 8α το βγαλω φωτογραφια

Παντως με μια διαμαρτυρια σιγα μην ιδρωσει το αυτι τους!!

 

Αν διαμαρτυρόμασταν όμως όλοι, τότε θά'βλεπες! :protest:

[marvin]

Θα διαφωνήσω μαζί σου γιατί προυπήρχε αυτός ο διαχωρισμός, όπως στο ουίσκι. Skotch ονομάζεται μόνο το ουίσκι Σκωτσέζικης παραγωγής, ενώ το αμερικάνικο αντίστοιχο ονομάζεται burbon, και υπάρχει νομοθεσία που ορίζει τι είναι το σκωτσέζικο ουίσκι από το 1909 (όπως είδα στο ιντερνετ), ενώ το skotch ξεπερνά σε πωλήσεις κάθε άλλο αντίστοιχο ουίσκι. (To brand name είναι πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό για κάθε προϊόν και εταιρείες ξοδεύουν εκατομμύρια euro για να προστατέψουν το όνομα τους).

 

Αυτό είναι ενδιαφέρον, αλλά οι γνώστες του θέματος (στους οποίους δεν ανήκω) ισχυρίζονται ότι κανένα άλλο ουίσκι δεν έχει την ίδια γεύση με το scotch, ούτε το αμερικάνικο, ούτε το ιρλανδέζικο, ούτε κανένα. Η δύναμη είναι στο προϊόν προτίστως που προέρχεται από ορισμένο μέρος - όχι το ανάποδο. Κάποια μέρη πράγματι παράγουν μοναδικά προϊόντα αλλά αυτό αποτελεί σπάνια εξαίρεση που η ΕΕ άτσαλα προσπάθησε να μετατρέψει σε κανόνα.

 

Και φυσικά το brand name είναι πάρα πολύ σημαντικό και πάντοτε προστατεύεται αλλά δε νομίζω ότι η προέλευση αποτελεί μέρος του.

 

Το ερώτημα για μένα είναι: ένα προϊόν σαν τη φέτα που έχει δεκάδες παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα και που ένας καταναλωτής πολύ δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει με τη γεύση από που προέρχεται, μπορεί να προστατευθεί;

Δεν μιλάμε για διαφύλλαξη ονόματος και ποιότητας πλέον (αφού αυτό δε συμβαίνει ούτε καν μέσα στην Ελλάδα) αλλά για καθαρό προστατευτισμό.

[porcupine]

Marvin, συμφωνώ μαζί σου.

εδώ εμείς οι ίδιοι δεν προστατευόμαστε απο τους επιτήδειους, πώς θα γίνει με την Ευρωπαική νομοθεσία?

έχουμε προιόν το οποίο μπορεί να συνεχίσει να πουλιέται πανάκριβα και το φθείρουμε μόνοι μας.

Με τόσα που ακούμε για τις γαλακτοβιομηχανίες, δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση το πως σύντομα θα χάσουν το κύρος τους στις χώρες που εξάγουν τα προιόντα τους και θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ για να την πληρώσουμε για μια ακόμη φορά εμείς οι εγχώριοι καταναλωτές με αυξήσεις τιμών και αμφιβόλου προελεύσεως και ποιότητας προιόντα.

[marvin]

Marvin, συμφωνώ μαζί σου.

εδώ εμείς οι ίδιοι δεν προστατευόμαστε απο τους επιτήδειους, πώς θα γίνει με την Ευρωπαική νομοθεσία?

έχουμε προιόν το οποίο μπορεί να συνεχίσει να πουλιέται πανάκριβα και το φθείρουμε μόνοι μας.

Με τόσα που ακούμε για τις γαλακτοβιομηχανίες, δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση το πως σύντομα θα χάσουν το κύρος τους στις χώρες που εξάγουν τα προιόντα τους και θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ για να την πληρώσουμε για μια ακόμη φορά εμείς οι εγχώριοι καταναλωτές με αυξήσεις τιμών και αμφιβόλου προελεύσεως και ποιότητας προιόντα.

 

Aκριβώς αυτό λέω. Πρίν την προστασία του προϊόντος πρέπει να φροντίσει η ίδια η αρμόδια ελληνική αρχή να θέσει αυστηρούς κανόνες παρασκευής της φέτας και να προσδιορίσει ποια είναι τα κατάλληλα υλικά. Δεν μπορεί κάθε εβδομάδα να παίρνω από το σούπερ μάρκετ π.χ. φέτα Παρνασσού και η γεύση της να είναι κάθε φορά τελείως διαφορετική. Χρειάζονται κανόνες. Γιατί αν αυτό το κορώνα-γράμματα πολλές φορές οδηγεί εμένα να προτιμήσω να πάρω π.χ. παρμεζάνα που ξέρω ότι θα είναι καλή, πόσο μάλλον τον ξένο καταναλωτή για τον οποίο γίνεται και όλη η συζήτηση.

[FREAK_OF_NATURE]

Αν διαμαρτυρόμασταν όμως όλοι, τότε θά'βλεπες! :protest:

ε ας μαζευτουμε τοτε...οχι οτι και τοτε 8α γινει κατι..ολοι αναρμοδιοι 8α δηλωνουν

[panpap]

Aκριβώς αυτό λέω. Πρίν την προστασία του προϊόντος πρέπει να φροντίσει η ίδια η αρμόδια ελληνική αρχή να θέσει αυστηρούς κανόνες παρασκευής της φέτας και να προσδιορίσει ποια είναι τα κατάλληλα υλικά. Δεν μπορεί κάθε εβδομάδα να παίρνω από το σούπερ μάρκετ π.χ. φέτα Παρνασσού και η γεύση της να είναι κάθε φορά τελείως διαφορετική. Χρειάζονται κανόνες. Γιατί αν αυτό το κορώνα-γράμματα πολλές φορές οδηγεί εμένα να προτιμήσω να πάρω π.χ. παρμεζάνα που ξέρω ότι θα είναι καλή, πόσο μάλλον τον ξένο καταναλωτή για τον οποίο γίνεται και όλη η συζήτηση.

 

Συμφωνώ μαζί σου αλλά η ποιότητα του προϊόντος και αν αυτό πληροί τις προϋποθέσεις να ονομάζεται σαν ΠΟΠ εξαρτάται από τον έλεγχο της κάθε χώρας - δεν μπορούμε να κατηγορούμε την Ε.Ε. επειδή η ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει την εφαρμογή των οδηγιών.

 

Φαντάζομαι ότι η λογική πίσω από την κατοχύρωση του ονόματος είναι αντίστοιχη με αυτή της πατέντας - αν κάποιος άλλος αντιγράψει το προϊόν σου δε μπορεί να το ονομάσει με το ίδιο όνομα. Και εμπορικά, για να υπάρχουν τόσες αντιδράσεις, η ονομασία είναι σημαντική.

 

Και τέλος, γκρινιάζουμε όταν η Ελλάδα δεν υπερασπίζεται τα συμφέροντα της, ας μην το κάνουμε και όταν κάνει το αντίθετο (έστω και με όχι πολύ πετυχημένο τρόπο).

[Antiochos]

Φαντάζομαι ότι η λογική πίσω από την κατοχύρωση του ονόματος είναι αντίστοιχη με αυτή της πατέντας - αν κάποιος άλλος αντιγράψει το προϊόν σου δε μπορεί να το ονομάσει με το ίδιο όνομα. Και εμπορικά, για να υπάρχουν τόσες αντιδράσεις, η ονομασία είναι σημαντική.

 

Μήπως κατά τύχη γνωρίζει κανείς τι ποσά διακινούνται στην αγορά όσον αφορά το συγκεκριμένο προϊόν?

Υποθέτω ότι για να επιδεικνύουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την ονομασία Γερμανοί, Δανοί κτλ, τα οικονομικά οφέλη δεν πρέπει να είναι αμελητέα.

[marvin]

Συμφωνώ μαζί σου αλλά η ποιότητα του προϊόντος και αν αυτό πληροί τις προϋποθέσεις να ονομάζεται σαν ΠΟΠ εξαρτάται από τον έλεγχο της κάθε χώρας - δεν μπορούμε να κατηγορούμε την Ε.Ε. επειδή η ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει την εφαρμογή των οδηγιών.

 

Η διαφωνία μου είναι με τη λογική της ΠΟΠ και όχι με την εφαρμογή της από την Ελλάδα. Το ότι οι ελληνικές αρχές κάνουν τη δουλειά τους πλημμελώς είναι άλλο θέμα.

 

Φαντάζομαι ότι η λογική πίσω από την κατοχύρωση του ονόματος είναι αντίστοιχη με αυτή της πατέντας - αν κάποιος άλλος αντιγράψει το προϊόν σου δε μπορεί να το ονομάσει με το ίδιο όνομα. Και εμπορικά, για να υπάρχουν τόσες αντιδράσεις, η ονομασία είναι σημαντική.

 

Όχι, μπερδεύεις τις έννοιες.

Η κατοχύρωση του ονόματος (σήμα στα ελληνικά, trademark στα αγγλικά) αφορά το brand του προϊόντος (π.χ. Δέλτα), η προέλευση είναι κάτι διαφορετικό. Μπορείς να ενσωματώσεις την προέλευση στο σήμα (π.χ. Φέτα Δέλτα Κεφαλληνίας) αλλά κανείς δε θα σου δώσει την αποκλειστικότητα ούτε της "φέτας", ούτε της "Κεφαλληνίας". Το να μην μπορεί να ονομάζεται "φέτα Κεφαλληνίας" ένα προϊόν που παράγεται στη Λάρισα είναι απολύτως λογικό και αυτονόητο, το να μην μπορεί όμως να ονομάζεται "φέτα" παρ' ότι είναι το ίδιο προϊόν είναι παράλογο. Το ίδιο περίπου ισχύει και με το "Scotch" που ανέφερες πριν. To να αποκαλείται έτσι ένα προϊόν που παρασκευάζεται αλλού αποτελεί εξαπάτηση του καταναλωτή, το να απαγορευθεί όμως στους εκτός Σκωτίας παραγωγούς να ονομάζουν το προϊόν τους Whisky δεν είναι λογικό.

 

Η πατέντα (patent, δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στα ελληνικά) σημαίνει ότι ο άλλος δεν μπορεί να αντιγράψει το προϊόν σου, όχι ότι μπορεί να το αντιγράψει αλλά πρέπει να το ονομάσει διαφορετικά. Το θέμα είναι ότι οι πατέντες αποδίδονται μια φορά και ατομικά, σε ορισμένο εφευρέτη ή εταιρεία - δικαιούχο. Σε ένα προϊόν σαν τη φέτα που παρασκευάζεται με δεκαδες διαφορετικούς τρόπους, η πρώτη εμφάνιση καθενός απ' αυτούς χάνεται στα βάθη δεκαετιών ή και αιώνων είναι αδύνατο να γίνει σοβαρός παραλληλισμός με τις πατέντες. Γενικά στα φαγητά είναι εξαιρετικά δυσχερές να βρει εφαρμογή κάποια έννοια πνευματικής ιδιοκτησίας. Νομίζεις ότι όλα τα εστιατόρια που σερβίρουν Ceasar's salad αποδίδουν δικαιώματα στην οικογένεια του Ιταλοαμερικάνου σεφ Cesare που τη δημιούργησε;

 

Και τέλος, γκρινιάζουμε όταν η Ελλάδα δεν υπερασπίζεται τα συμφέροντα της, ας μην το κάνουμε και όταν κάνει το αντίθετο (έστω και με όχι πολύ πετυχημένο τρόπο).

 

Η έννοια του εθνικού συμφέροντος είναι τρομερά γενική. Έχεις δίκιο, από τη στιγμή που η Ελλάδα υπάγεται σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, όσο και αν εγώ προσωπικά το βρίσκω ηλίθιο, η κυβέρνηση πολύ καλά κάνει και "υπερασπίζεται το εθνικό συμφέρον". Δεν την κατηγορώ γι' αυτό, ίσως σε κάποιο σημείο να μου ξέφυγε η διατύπωση.

Η δεύτερη ανάγνωση της ίδιας κατάστασης είναι ότι η κυβέρνηση (όχι μόνο αυτή, και η προηγούμενη και οι περισσότερες ευρωπαϊκές) προτιμά να κάνει και να διατυμπανίζει το εύκολο και ανέξοδο (δίνουμε μάχες στην Ευρώπη για τα εθνικά δίκαια, οι κακοί Δανοί θέλουν να μας πάρουν "τη φέτα μας") από το δύσκολο, να βάλει τάξη δηλαδή σε μια βιομηχανία που λειτουργεί με χαμηλά πρότυπα ποιότητας ή να ευαισθητοποιήσει το κοινό που ακόμα προτιμά να παίρνει κάκιστη "αγνή" φέτα (λάδι, κρασί κλπ.) από το χωριό αντί για τυποποιημένη και αρκετά άλλα.

Το να έχεις το προϊόν και να μην έχεις την αποκλειστικότητα του ονόματός του δεν είναι πρόβλημα για εμένα, το να έχεις το όνομα και να μην έχεις το προϊόν όμως είναι τραγωδία.

[Antiochos]

http://www.usatoday.com/money/economy/trade/2003-09-09-names_x.htm

 

What's in a name?

By James Cox, USA TODAY

The pampered pigs of Parma, Italy, pork up on parmigiano-reggiano cheese, slurping up its watery whey on their journey to becoming hand-massaged, air-cured Parma hams.

 

Items that may be affected: Korbel Champagne, Budweiser, feta cheese from Mass., mozzarella from N.Y., Darjeeling tea from Colo.

By Leslie Smith, Jr. USA TODAY

 

Hungry Americans are more likely to do their porking up on "Parma-style" deli meats and parmesan cheese out of slender green Kraft cans.

 

To them, Europe says: Hope you choke.

 

The world's top trade officials meet in Cancun, Mexico, this week to decide on weighty issues of global industrial tariffs, farm subsidies and cheap medicines for poor countries. The big wild-card issue — almost sure to produce one of the nastiest fracases in Cancun — is a looming battle over food names. Simply put, Europe would like them returned. (Related story: Cancun talks will test WTO harmony)

 

The 15-nation European Union says feta cheese from Wisconsin is fake, cognac from Chile a canard, champagne from California a cheat. What's more, producers of such products are thieves, the Europeans say.

 

The EU says names such as Bordeaux and Chablis, mozzarella and Roquefort belong to small producers in specific regions of Europe, where those delicacies originated and are still made to traditional specifications. The Europeans are demanding a global trade agreement that says so.

 

An EU win would create gridlock and confusion in U.S. supermarket aisles and force American companies to spend hundreds of millions repackaging and rebranding their products.

 

The Europeans are unmoved.

 

"Do not pirate your partners' names," warns Franz Fischler, the EU's farm commissioner. "EU producers are losing billions a year because non-European producers are free-riding on the reputation of European-quality products."

 

"I'd say 'baloney,' but you realize that's a name they want back, too," retorts Rep. Bob Goodlatte, R-Va., chairman of the House Agriculture Committee.

 

Indeed, your bologna has a first name — it's O-S-C-A-R — but risks losing its most important name. Lunch meats called bologna or baloney get the name from mortadella bologna, the smooth, pink, steamed sausage made since the Renaissance in Bologna, Italy. Time for Oscar Mayer and others to cut it out, the EU says.

 

Mortadella bologna is one of the 41 names on a list that European trade negotiators are taking to Cancun. The list consists of wines, spirits, meats and cheeses from France, Italy, Spain, Greece, Portugal and Germany.

 

The EU wants the 146-nation World Trade Organization to create a global registry that would effectively outlaw the use of protected names outside of the regions where the foods and drinks originated.

 

That which we call a beer ...

 

In the European view, geographic name protection would trump trademark rights. That means, for example, that Anheuser-Busch could be stripped of Budweiser, the brand name of the world's top-selling beer. Budweis is the Germanic name of a Czech town that has been brewing beer for more than 700 years. A Czech brewer, Budweiser Budvar, claims it is the rightful owner.

 

As a brand, the Budweiser name is worth $12 billion to Anheuser-Busch, estimates Interbrand, a marketing firm. The St. Louis-based brewer says the Europeans have got things backward: It's the Czechs who ought to stop making Bud.

 

"The situation is intolerable," Frank Hellwig, an Anheuser-Busch lawyer, told Goodlatte's committee in July. "It allows the Czech company to free ride on the reputation of our brand."

 

EUROPE'S HIT LIST

The 15-member European Union protects the names of 4,800 products within the EU. Now, it wants the World Trade Organization to globally protect a "short list" of products it says are widely copied elsewhere. The short list:

WINE AND SPIRITS

France Beaujolais, Bordeaux, Bourgogne (Burgundy), Chablis, Champagne, Cognac, Graves, Medoc, Saint-Emilion, Sauternes

Italy Chianti, Grappa (7 varieties: di Barolo, del Piemonte, di Lombardia, del Trentino, del Friuli, del Veneto, dell'Alto Adige), Marsala

Germany Liebfraumilch, Moselle, Rhin (Rhine)

Spain Malaga, Rioja, Jerez (Xerez and Sherry)

Portugal Madeira, Porto (Port)

Greece Ouzo

CHEESE

Italy Asiago, Fontina, Gorgonzola, Grana Podano, Mozzarella di Bufala Campana, Parmigiano Reggiano, Pecorino Romano

France Comte, Reblochon, Roquefort

Greece Feta

Portugal Queijo Sao Jorge

Spain Manchego

MEAT

Italy Mortadella Bologna, Prosciutto di Parma, Prosciutto di San Daniele, Prosciutto di Toscano

OTHER FOODS

Spain Jijona y Turron de Alicante (nougat); Azafran de la Mancha (saffron)

Source: USA TODAY research

 

 

 

 

 

 

The Europeans don't intend to stop at copycat names. They say no to derivations and Anglicized versions of European names — parmesan, mozzarella, romano, hearty Burgundy. No, too, to certain descriptions, such as "tawny" and "ruby," which should be reserved for Portugal's port wine. No, in fact, to anything suggesting a connection to the Old World, negating terms such as "Italian-type" or "Bordeaux-style" or "Manchego made in the USA."

 

Kraft, which sells 60 million pounds of grated parmesan each year, could be one of the big losers. Last year, a European court ruled it could no longer use the word "parmesan" in EU countries. The company has switched to the awkward-sounding "pamesello."

 

Kraft's stable of brands includes a number of vulnerable products: Oscar Mayer and Louis Rich (bologna, salami); Polly-O (mozzarella, grated parmesan); Grey Poupon (dijon mustard); Athenos (feta); and General Foods International Coffees (Suisse Mocha, Italian Cappuccino, Irish Cream).

 

Changing names "has the risk of alienating our consumers and losing them," says Michael Pellegrino, vice president of marketing for Kraft Foods North America's cheese division.

 

U.S. trade negotiators fume that the EU's list of 41 products is only the start. The EU's own protected-names list contains 4,200 wines and spirits and 600 meats, cheeses, olives and other foods — names the Europeans would likely try to register at the WTO.

 

Some U.S. officials suspect the EU has an even more sweeping agenda. If the Europeans get their way, French winemakers might argue that California wineries have illegally copied the shape of Bordeaux, Bourgogne and Champagne bottles. Italy's food police could demand the right to certify that Italian restaurants in the USA and elsewhere are adhering to Italian cooking traditions.

 

Last week, an Italian industry group assailed "food piracy" in the USA, where consumers spend $18 billion each year on Italian-type foods. For every dollar Americans spend on salamis, Chiantis, pastas and other Italian-style goods, less than 9 cents goes for foods actually made in Italy, the group said.

 

Tough luck, says Goodlatte, who is going to Cancun to make sure U.S. trade negotiators don't sell the farm. He says most of the names Europe wants back have become generic — passing into common usage as cultural hand-me-downs from early European immigrants.

 

Consumer products companies have spent billions of dollars popularizing their foods and drinks and making them part of mainstream American culture, Goodlatte says.

 

"Parmesan cheese is not on the tip of everyone's tongue because of anything anyone in Parma, Italy, ever did. It's because dairy processors, led by Kraft, have spent tens of millions of dollars promoting this terminology so that the vast majority of Americans would put a can in their refrigerator."

 

Name that price

 

The issue is vital to Europe, which is under heavy pressure to slash its lavish farm subsidies. EU farm officials say they might be able to justify cutting subsidies if they can get protection for small producers of specialty products. A names registry also would protect consumers by guaranteeing authenticity and quality, they say.

 

Demand for European wines, specialty drinks and gourmet goods, has skyrocketed. Exports of name-protected products from Spain, for instance, jumped 126% from 1991 to 1999.

 

European delicacies sell for premium prices abroad: Real Tuscan olive oil has sold at a 20% premium since its name got protection in the EU; French dairy farmers get 10% more for milk sold to make Comte cheese.

 

"Why on earth would somebody pay $20 a pound for my ham? Because it's better," says David Biltchick, a Washington consultant who advises Italy's Parma ham producers. "I've got to guarantee consumers that every time they ask for Parma ham, they get that same taste and pleasure."

 

Nobody on either side seems sure enough about the course of the WTO talks to predict an outcome.

 

"My fear is that in the last hour of the last night of the last round people are so concerned about getting the whole package together they set up a process that ... may threaten our rights in the future," says Sarah Thorn, trade director at the Grocery Manufacturers of America. "We need to stop this now."

 

The EU has tried to enlist the support of other countries, pointing out that rip-offs are everywhere. They say there is four times more Darjeeling tea sold on world markets than is grown in India, the home of authentic Darjeeling. Same goes for Jamaica's Blue Mountain coffee, Morocco's Argan oil, Thailand's jasmine rice, and basmati rice from India and Pakistan.

 

The biggest food forgers, according to the EU, are in Argentina, Chile, Canada, Australia and the USA. Lawsuits are futile if someone has trademarked the name of a copycat product or if the names are considered generic. Legal action is often too expensive for small European farmers and producers, says Nancy Radke, director of the U.S. Information Office of Parmigiano-Reggiano.

 

Italy's cheese producers "didn't realize what a bunch of sharks and rip-off artists Americans are," Radke says. "I'm the parmigiano-reggiano police in the United States, and it's a lonely world."

 

Passionate as they are about what they eat and drink, the Europeans have had their own food fights.

 

Denmark makes more feta cheese than Greece, and Bulgaria is said to make the best. But a European court has ruled for the Greeks, noting that they have made the crumbly white cheese from sheep's milk since the time of Homer's Odyssey.

 

Likewise, the court went whole hog for Parma's butchers. Its ruling decreed that prosciutto di Parma, as the delicate, aromatic meat is called, isn't the real McCoy if it was sliced and packaged anywhere but Italy's ham capital.

 

The EU has taken its food fight to ridiculous extremes, Thorn says.

 

"How can they expect us to make a whole new vocabulary for our food?" she says. "My mom said, 'Well, if we couldn't call it parmesan cheese, what would we call it?' "

[porcupine]

με ένα απλό σκεπτικό.

 

όπως εγώ δεν μπορώ να γράψω software Και να το ονομάσω Windows, έτσι ακριβώς ισχύει και με τα προιόντα τροφίμων και ποτών.

 

απο κει και πέρα, καίει τους Αμερικάνους και καλά θα κάνει να τους κάψει η Ε.Ε και είμαι υπέρ στο να τους χτυπήσουμε εμπορικά.

καλά κάνουμε ώς Ε.Ε και προστατεύουμε τα προιόντα μας απο το clopyright που τις περισσότερες φορές πωλούν υποδεεστερα προιόντα σε σχέση με τα αυθεντικά.

αν πρέπει να τα αφήσουν ελεύθερα, τότε δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται πχ dom perignon Με την συγκεκριμένη μέθοδο οινοποίησης, παλαίωσης και φύλαξης αλλά να βάζουμε σε μια δεξαμενή μούστο και να το πλακώνουμε στο διοξείδιο για να φτιάξει μπουρμπουλήθρες.

για τα προιόντα ΟΠΕ,ΟΠΑΠ,Ονομασία κατά Παράδοση να αναφέρω επιγραμματικά τι χρειάζεται για να είναι σε ισχύ.

 

1. Γεωγραφική περιοχή συγκεκριμένη ( ακόμα και στο θέμα φέτας, τείνει να γίνει πολύ συγκεκριμένη.Ακούγεται πως 3-4 περιοχές στην Ελλάδα θα έχουν το δικαίωμα να την παρασκευαζουν φέροντας το όνομα της)

2.Συγκεκριμένος τρόπος παρασκευής, οινοποίησης.

3.Συγκεκριμένες ποσότητες προσμείξεων.

4.Συγκεκριμένες ποικιλίες ( γάλα απο συγκεκριμένες ράτσες, ποικιλίες σταφυλιών κτλ)

ιδίως στα κρασιά, είναι ακόμα ποιό αυστηρός ο κανονισμός.Πχ ένα κρασί κόκκινο που παράγεται στην Νεμέα απο Αγιωργίτικο, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομαστεί Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας.

Αν χρησιμοποιηθεί η ίδια ποικιλία, 100χλμ παρακάτω η παραπάνω.Το κρασί αυτομάτως παίρνει ονομασία Επιτραπέζιου οινου.Ο ποιό ισχυρός λόγος είναι πως σε απόλυτα συγκεκριμένες περιοχές, το σταφύλι έχει τα άριστα χαρακτηριστικά του ώστε να μπορεί να δώσει κρασιά ΟΠΑΠ.

στην Ελλάδα απ'οσο θυμάμαι έχουμε 16 Οπαπ και 8 ΟΠΕ ( ονομασία προέλευσης ελεγχομενη )

[panpap]

Όχι, μπερδεύεις τις έννοιες.

Η κατοχύρωση του ονόματος (σήμα στα ελληνικά, trademark στα αγγλικά) αφορά το brand του προϊόντος (π.χ. Δέλτα), η προέλευση είναι κάτι διαφορετικό. Μπορείς να ενσωματώσεις την προέλευση στο σήμα (π.χ. Φέτα Δέλτα Κεφαλληνίας) αλλά κανείς δε θα σου δώσει την αποκλειστικότητα ούτε της "φέτας", ούτε της "Κεφαλληνίας". Το να μην μπορεί να ονομάζεται "φέτα Κεφαλληνίας" ένα προϊόν που παράγεται στη Λάρισα είναι απολύτως λογικό και αυτονόητο, το να μην μπορεί όμως να ονομάζεται "φέτα" παρ' ότι είναι το ίδιο προϊόν είναι παράλογο. Το ίδιο περίπου ισχύει και με το "Scotch" που ανέφερες πριν. To να αποκαλείται έτσι ένα προϊόν που παρασκευάζεται αλλού αποτελεί εξαπάτηση του καταναλωτή, το να απαγορευθεί όμως στους εκτός Σκωτίας παραγωγούς να ονομάζουν το προϊόν τους Whisky δεν είναι λογικό.

 

Μα το όλο θέμα της διαμάχης είναι - όπως υποστηρίζουν οι χώρες που θέλουν να προστατέψουν τα προϊόντα τους- ότι η ονομασία του προϊόντος προσδιορίζει την προέλευσή του.

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου κάνει αναφορά σε Trade Related Intellectual Property για τρόφιμα, και τα ΠΟΠ προσδιορίζονται από συγκεκριμένη ποιότητα ή χαρακτηριστικά που συνδέονται άμεσα με τον τόπο προέλευσής τους.

 

Η ονομασία φέτα στο μυαλό του καταναλωτή σημαίνει τυρί φτιαγμένο στην ελλάδα, με ορισμένες διεργασίες από συγκεκριμένο είδος γάλατος - αν αγοράσω φέτα δανίας αγοράζω προιόν που δεν πληροί τις άνω απαιτήσεις.

 

Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να συνεχίσω την απάντηση, φεύγω από το γραφείο και δεν έχω σύνδεση στο σπίτι αυτές τις μέρες.

[porcupine]

Η ονομασία φέτα στο μυαλό του καταναλωτή σημαίνει τυρί φτιαγμένο στην ελλάδα, με ορισμένες διεργασίες από συγκεκριμένο είδος γάλατος - αν αγοράσω φέτα δανίας αγοράζω προιόν που δεν πληροί τις άνω απαιτήσεις.

 

αυτό είναι που λέω πως θα αλλάξει.Σε απόλυτα συγκεκριμένες περιοχές θα μπορεί να ονομάζεται Φέτα 1-2 Νησιωτικές και οι υπόλοιπες στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Θα γίνει οπως ακριβώς στην Γαλλία, πχ στην περιοχή Epernay της Καμπανίας, έχουν μόνο το δικαίωμα να παράγουν και να δίνουν την ονομασία Σαμπάνια.

όλη η Γαλλία παράγει αφρώδεις οίνους, αλλά δεν επιτρέπεται να δίνουν το όνομα.Το ίδιο ισχύει για το Κονιάκ,το Αρμανιάκ,το Ροκφόρ κ.α.

Στην Γαλλία έχουν δεχθεί ανέκαθεν αυτό το καθεστώς και δεν διαμαρτύρονται παρόλο που γνωρίζουν πως θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγή και κατά συνέπεια τα κέρδη, δεν το κάνουν ομως για να μην φθείρουν τα προιόντα τους.

άλλο ξεκάθαρο παράδειγμα είναι τα ουίσκι.Αλλη κατηγορία τα Malt, τελείως διαφορετική τα Blended και όλα μα όλα βάσει γεωγραφικής κατανομής και παραγωγής Islay,Speyside,Lowlands,Highlands,West Highlands,Skye.

 

το καλό με την Ευρώπη είναι πως δώσαμε και εξακολοθούμε να δίνουμε μοναδικά χαρακτηριστικά στα προιοντα μας για να προστατεύσουμε τις ιδιαιτερότητες τους,πώς να το κάνουμε δηλαδή.Δεν είναι το ίδιο να τρώς χαβιάρι απο την Κασπία και το ίδιο απο την Άρτα....

[marvin]

Μα το όλο θέμα της διαμάχης είναι - όπως υποστηρίζουν οι χώρες που θέλουν να προστατέψουν τα προϊόντα τους- ότι η ονομασία του προϊόντος προσδιορίζει την προέλευσή του.

 

 

Σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις αυτό ισχύει, συνήθως όχι. Η παρμεζάνα, το Scotch, η Champagne, το Bordeaux και μερικά άλλα. Όχι όλα!!!

 

Η ονομασία φέτα στο μυαλό του καταναλωτή σημαίνει τυρί φτιαγμένο στην ελλάδα, με ορισμένες διεργασίες από συγκεκριμένο είδος γάλατος - αν αγοράσω φέτα δανίας αγοράζω προιόν που δεν πληροί τις άνω απαιτήσεις.

 

Ποιού καταναλωτή όμως; Αυτός που γνωρίζει το προϊόν και ενδιαφέρεται για ποιότητα θα πάρει το σωστό ούτως ή άλλως, ο άλλος δε θα κολλήσει στο όνομα. Έχεις πιει εσύ ποτέ σαμπάνια Ισραήλ;

[porcupine]

Με αιγοπρόβειο γάλα από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τα Σκόπια παράγουν ελληνική φέτα τρεις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες. Αυτό προκύπτει από πόρισμα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που εστάλη στον εισαγγελέα.

 

Σύμφωνα με τα Νέα, το πόρισμα επισημαίνει ότι οι τρεις επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι δύο από τις μεγαλύτερες της αγοράς, είχαν επιδοτηθεί με αρκετά εκατομμύρια ευρώ από το Β' ΚΠΣ για να εγκαταστήσουν παραγωγικές μονάδες παρασκευής τυροκομικών προϊόντων.

 

Ωστόσο, οι εταιρείες εισήγαν γάλα, αλλά και έτοιμο λευκό τυρί, από τις τρεις βαλκανικές χώρες, παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία που απαγορεύει τη χρήση πρώτης ύλης προελεύσεως τρίτων χώρων (εκτός Ε.Ε.) από επιχειρήσεις που επιδοτούνται.

 

Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δεν υπόκεινται σε κυρώσεις, αφού η κοινή υπουργική απόφαση που είχε εκδοθεί το 1999 προς εφαρμογή του Β' ΚΠΣ για τις επιδοτήσεις, δεν προέβλεπε ούτε ποινές ούτε επιστροφή των επιδοτήσεων, κάτι που ισχύει για τις επιδοτήσεις του Γ' ΚΠΣ.

 

Όμως, ο πραγματικός κίνδυνος αφορά την «ελληνική ταυτότητα» της φέτας και το προνόμιο που εκχωρήθηκε στην Ελλάδα να παράγει αποκλειστικά φέτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Πάντως, παράνομες εισαγωγές δεν γίνονται μόνο στη φέτα. Από έρευνα του ΣΔOΕ, που έγινε το 2005 σε μεγάλη γαλακτοβιομηχανία, προκύπτει ότι η συγκεκριμένη εταιρεία εισήγαγε κίτρινα τυριά από γειτονική χώρα, που τα «βάφτιζε» ελληνικά και προκειμένου μάλιστα να τα παρουσιάσει ως κεφαλοτύρι προσέθετε στο τελικό προϊόν σημαντικές ποσότητες αλατιού.

 

news.in.gr