Ορθογραφία: απορίες, κανόνες, απαντήσεις

[panagiotispa]

Και εμένα όλα τα προγράμματα είναι σε Αγγλικά, ότι δουλεύω από pc-κινητό μέχρι καφετιέρα είναι στα Αγγλικά, αλλά όταν γράφω κάπου (forums κτλ κτλ) όπου θα πρέπει να διαβάσει ο άλλος θα γράψω Ελληνικά εκτός, αν ο άλλος είναι ξένος οπότε θα γράψω Αγγλικά.

[Dead Angel]

Μια απορία και από εμένα. Το "καλύτερα" γράφεται έτσι ή "καλλίτερα".

Το δεύτερο που μάλλον είναι λάθος το βλέπω να χρησιμοποιείται πολύ τον τελευταίο καιρό

[petrosk750iok]

Μια απορία και από εμένα. Το "καλύτερα" γράφεται έτσι ή "καλλίτερα".

Το δεύτερο που μάλλον είναι λάθος το βλέπω να χρησιμοποιείται πολύ τον τελευταίο καιρό

 

Με μια ματιά σε λεξικό είδα πως γράφεται και με τα δυο.

[plati]

παντως πολλοι το ονομα Χρήστος τωρα το γραφουνε Χρίστος

αυτη την αλλαγη την παρατηρησα εδω και μερικα χρονακια....

γιατι αραγε τετοια αλλαγή?

 

εγώ ξέρω ότι το Χρήστος αφορά ονόματα ανθρώπων ,ενώ το Χριστός αναφέρεται στο πρόσωπο του Κυρίου.

[greek_aeras]

εγώ ξέρω ότι το Χρήστος αφορά ονόματα ανθρώπων ,ενώ το Χριστός αναφέρεται στο πρόσωπο του Κυρίου.

 

Και εγώ έτσι το ήξερα... Τα ονόματα με Η;)

[GRKIWI]

Υπάρχει και Χρίστος και Χρήστος. Το δεύτερο μη η είναι ο χρήσιμος!

Εμένα με λένε Χρήστο! :happy:

[achileas]

Μια απορία και από εμένα. Το "καλύτερα" γράφεται έτσι ή "καλλίτερα".

Το δεύτερο που μάλλον είναι λάθος το βλέπω να χρησιμοποιείται πολύ τον τελευταίο καιρό

 

Eιναι οπως λεμε χειριστα αν δε κανω λαθος.

Απο τα αρχαια.

[DENIOR]

τελικά η λέξη εταιρεία πως γράφεται; Με "εί" ή "ί" ; Το έχω δει και με τα δύο.

Το εν λόγω όνομα δε γράφεται ΠΟΤΕ με «εί» παρά μόνο με «ι» και «η».

[plati]

Το εν λόγω όνομα δε γράφεται ΠΟΤΕ με «εί» παρά μόνο με «ι» και «η».

 

Συγνώμη, η απάντηση σου αναφέρεται στην λέξη που είναι στο κείμενο της παράθεσης ;

[marvin]

Δεν ειναι λογικο να απλοποιειται.

Καθε λεξη που εχει βγει,εχει βγει για ενα συγκεκριμενο σκοπο.

Μη γινουμε σαν τους Αγγλους που εχουν 5 λεξεις ολες κι'ολες.

 

Το γιατί είναι λογικό το απάντησα σε προηγούμενο ποστ.

Και δεύτερον, η αγγλική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια με πολύ περισσότερες λέξεις από την ελληνική. Και εμένα μου έκανε εντύπωση όταν το έμαθα, αλλά αν σκεφτείς τις δυνατότητες αφομοίωσης λέξεων από κάθε πηγή που έχει

αυτή η γλώσσα δεν είναι και τόσο περίεργο.

[plati]

Το γιατί είναι λογικό το απάντησα σε προηγούμενο ποστ.

Και δεύτερον, η αγγλική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια με πολύ περισσότερες λέξεις από την ελληνική. Και εμένα μου έκανε εντύπωση όταν το έμαθα, αλλά αν σκεφτείς τις δυνατότητες αφομοίωσης λέξεων από κάθε πηγή που έχει

αυτή η γλώσσα δεν είναι και τόσο περίεργο.

Καλά αυτό που λες δεν παίζει.

Η ελληνική γλώσσα είναι μια από τις πιο πλούσιες γλώσσες του κόσμου.

Πάρα πολύ περιγραφική ,πάρα πολλές επιστήμες χρησιμοποιούν την ελληνική για περιγράψουν τους όρους τους π.χ. ιατρική , χημεία ,αστρονομια ,....

[marvin]

Καλά αυτό που λες δεν παίζει.

Η ελληνική γλώσσα είναι μια από τις πιο πλούσιες γλώσσες του κόσμου.

Πάρα πολύ περιγραφική ,πάρα πολλές επιστήμες χρησιμοποιούν την ελληνική για περιγράψουν τους όρους τους π.χ. ιατρική , χημεία ,αστρονομια ,....

 

Bλέπω ότι το έψαξες πολύ :whistle:

Διάβασε αυτό αν θες. Δεν είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα αλλά έχει ενδιαφέρον. 150.000 λήμματα τα αρχαία ελληνικά, 450.000 τα αγγλικά (το γνωστό λεξικό Merriam-Webster έχει 475.000 για την ακρίβεια). Το λεξικό της νέας ελληνικής του Μπαμπινιώτη (εκδ. 1998) περιλαμβάνει επίσης 150.000 λέξεις. Για λόγους σύγκρισης, σύμφωνα με τη Wikipedia η γερμανική γλώσσα έχει 185.000 λέξεις και η γαλλική 100.000.

Πέρα από τα κλισέ, η αγγλική γλώσσα είναι πλουσιότατη, αυτό είχα σχολιάσει χωρίς να υποτιμήσω την ελληνική. Άλλωστε και ένα 5 με 10% των αγγλικών λέξεων έχουν ελληνική προέλευση.

[kotetsi]

Μια απορία και από εμένα. Το "καλύτερα" γράφεται έτσι ή "καλλίτερα".

Το δεύτερο που μάλλον είναι λάθος το βλέπω να χρησιμοποιείται πολύ τον τελευταίο καιρό

 

Το «καλλίτερα» κάθε άλλο παρά λάθος είναι. Προέρχεται από τη λέξη «κάλλος» δηλ. ομορφιά, εξ' ού και η «καλλιγραφία», τα «καλλιτεχνικά» κλπ.

 

Καλλίτερα λοιπόν σημαίνει «πιο όμορφα». Τώρα πώς καθιερώθηκε το «καλύτερα», το οποίο είναι συγκριτικός βαθμός του «καλώς» αυτό δεν μπορώ να το ξέρω, μιας και το καλώς είναι επίρρημα που προέρχεται από το «κάλλος».

 

Έχουμε λοιπόν: καλώς, καλύτερα αλλά «κάλλιστα» (και όχι φυσικά καλύτατα), το οποίο ομοίως προέρχεται από τη λέξη «κάλλος».

 

Το «χείριστα», όπως αναφέρθηκε σε άλλο μήνυμα δεν έχει αλλοιωθεί κατά τη μεταφορά του στη Νέα Ελληνική κι εξηγούμαι αμέσως:

 

«χείρον», δηλ. το κακό, με συγκριτικό βαθμό το «χειρότερο(ν)» και υπερθετικό το «χείριστον». Η ρίζα είναι κοινή (χερ-, χειρ-), όπως κοινή είναι βέβαια και στο καλλίτερα, απλά εκεί υπάρχει το φαινόμενο του διπλασιασμού του λ.

[kotetsi]

Και μια ερώτηση για τους «αθεράπευτους» ορθογράφους: γνωρίζετε πότε το ρήμα «βάλλω» γράφεται με δύο λ και πότε με ένα;

 

Πχ γράφουμε: «προσέβαλλε τον άλλον» αλλά και «προσέβαλε τον άλλον». Ομοίως γράφουμε: «θα υποβάλλει δικαιολογητικά» αλλά και «θα υποβάλει τα δικαιολογητικά».

 

Εδώ σας θέλω. ;)

[DENIOR]

Και μια ερώτηση για τους «αθεράπευτους» ορθογράφους: γνωρίζετε πότε το ρήμα «βάλλω» γράφεται με δύο λ και πότε με ένα;

 

Πχ γράφουμε: «προσέβαλλε τον άλλον» αλλά και «προσέβαλε τον άλλον». Ομοίως γράφουμε: «θα υποβάλλει δικαιολογητικά» αλλά και «θα υποβάλει τα δικαιολογητικά».

 

Εδώ σας θέλω. ;)

Το ρήμα «βάλλω» γράφεται με δύο «λ» όταν αναφέρεται σε εξακολουθητική πράξη (σε χρόνο παρατατικό κτλπ).

Γράφεται με ένα «λ» όταν δηλώνει στιγμιαία ενέργεια (σε χρόνο αόριστο κτλπ).

 

 

Αρχικό Μήνυμα από plati

Συγνώμη, η απάντηση σου αναφέρεται στην λέξη που είναι στο κείμενο της παράθεσης ;

 

Όχι,εκ παραδρομής λάθος.Στη λέξη «Χρίστος» αναφερόμουν.

 

«Εταιρεία» είναι η σωστή γραφή της λέξης.

Ωστόσο το «εταιρία» είναι επίσης αποδεκτό.

[achileas]

Το γιατί είναι λογικό το απάντησα σε προηγούμενο ποστ.

Και δεύτερον, η αγγλική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια με πολύ περισσότερες λέξεις από την ελληνική. Και εμένα μου έκανε εντύπωση όταν το έμαθα, αλλά αν σκεφτείς τις δυνατότητες αφομοίωσης λέξεων από κάθε πηγή που έχει

αυτή η γλώσσα δεν είναι και τόσο περίεργο.

 

Αυτα που τα εμαθες και τα λες?

Να μη πω τιποτα αλλο.

[ddr2]

Γεια σας παιδια!:)

Τώρα "ανακάλυψα" το θέμα.Διάβασα τα περισσότερα πόστ και έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1ον. Είναι πληροί και όχι πληρεί.Δεν το έχω δεί πουθενά με "ει"(οι υπότιτλοι στις ταινίες εξαιρούνται, έτσι και αλλιώς είναι γεμάτοι ορθογραφικά).Στη δημοτική βέβαια, όλα να τα περιμένει κανείς, αλλά το σωστό είναι με " οι "

2ον.Υπάρχει και Χρήστος και Χρίστος.Έχω φίλο που τον λένε Χρίστο.Συγκεκριμένα, βγαίνει από το Χριστόδουλος;)

3ον.Μarvin, είσαι παραπληροφορημένος.Κατ΄αρχήν υπάρχουν 2 τρόποι για να υπολογίσει κανείς τον πλούτο της αγγλικής.Ο ένας είναι συμπεριλαμβάνοντας τις ελληνικές λέξεις, ο άλλος είναι χωρίς αυτές.:p

Σε κάθε περίπτωση όμως είναι απείρως φτωχότερη από την ελληνική, ως προς το λεξιλόγιο, και πραγματικός νάνος ως προς το συντακτικό και τη γραμματική.Μπορείς να ρωτήσεις οποιονδήποτε γλωσσολόγο ή απλά να δεις το μεγαλύτερο λεξικό της ελληνικής γλώσσας(Liddell-Scott) που ουσιαστικά είναι μια 5τομη εγκυκλοπαίδεια, με πάνω από 1 εκατομμύριο λήμματα.

 

Να θέσω και εγώ μερικά θέματα παιδια:)

ποιο είναι το σωστό:

συγγνώμη ή συγνώμη?

 

κτήριο ή κτίριο?

 

DENIOR, μπράβο σου για το θέμα:)

[plati]

Το γιατί είναι λογικό το απάντησα σε προηγούμενο ποστ.

Και δεύτερον, η αγγλική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια με πολύ περισσότερες λέξεις από την ελληνική. Και εμένα μου έκανε εντύπωση όταν το έμαθα, αλλά αν σκεφτείς τις δυνατότητες αφομοίωσης λέξεων από κάθε πηγή που έχει

αυτή η γλώσσα δεν είναι και τόσο περίεργο.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του «μεταγραφή»:

1959 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.

October 2, 1959

 

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

 

http://www.chicago.agrino.org/xenofon_zolotas.htm

 

Αγαπητέ marvin σου παραθέτω το παραπάνω κείμενο ...να μου το γράψεις στα ελληνικά με αγγλικές λέξεις.

[Joannita]

http://speech.ilsp.gr/greeklish/greeklishdemo.asp

 

για όσους έχουν πρόβλημα με τα greeklish!

[marvin]

Αυτα που τα εμαθες και τα λες?

Να μη πω τιποτα αλλο.

 

Γιατί μου ξανακάνεις ερωτήσεις που έχω ήδη απαντήσει σε επόμενο μάλιστα ποστ; Εκεί έγραψα από που τα ξέρω και έδωσα και links. :wacko:

[ddr2]

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του «μεταγραφή»:

1959 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.

October 2, 1959

 

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

 

http://www.chicago.agrino.org/xenofon_zolotas.htm

 

Αγαπητέ marvin σου παραθέτω το παραπάνω κείμενο ...να μου το γράψεις στα ελληνικά με αγγλικές λέξεις.

 

Ωραία, και το έψαχνα αυτό το κείμενο:)

Παιδιά, θα εκπλαγείτε αν ανακαλύψετε πόσες λέξεις έχει η ελληνική(και εμείς χρησιμοπούμε ελάχιστες καθημερινά:( ) με πολύ μικρές διαφορές η μια από την άλλη, ωστε ο ομιλητής να μπορεί να αποδώσει ακριβώς το νόημα που θέλει.

Θα εκπλαγείτε αν δείτε πόσες ομηρικές λέξεις χρησιμοπούμε και σήμερα, στον καθημερινό μας λόγο.

Θα μείνετε άφωνοι αν ανακαλύψετε πόσες ελληνικές λέξεις υπάρχουν στις δυτικοευρωπαικές, λατινογενείς γλώσσες(πέραν από αυτές που εύκολα αναγνωρίζονται).

Δύο μικρά παράδειγμα, η λέξη turbo:) και το γαλλικό ρήμα apelle(=ονομάζομαι)Συγγνώμη, δεν ξέρω καλά γαλλικά:O )

[marvin]

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του «μεταγραφή»:

1959 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.

October 2, 1959

 

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

 

http://www.chicago.agrino.org/xenofon_zolotas.htm

 

Αγαπητέ marvin σου παραθέτω το παραπάνω κείμενο ...να μου το γράψεις στα ελληνικά με αγγλικές λέξεις.

 

 

Σαν γλωσσικό πείραμα είναι ενδιαφέρον όμως δεν αποδεικνύει τίποτα, πέρα από τη δυνατότητα αφομοίωσης που έχει η αγγλική γλώσσα. Πολλές από αυτές τις λέξεις δε χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη και σίγουρα όχι με αυτόν τον τρόπο γι' αυτό και ο Ζολώτας ζήτησε συγγνώμη από τους ακροατές του. Ωραίο κείμενο πάντως, ένας Έλληνας το διαβάζει πανεύκολα.

Δεν κατάλαβα πως μπήκαμε σε αυτή τη συζήτηση, ούτε γιατί θα πρέπει να πούμε ποια γλώσσα είναι καλύτερη. Απλώς απάντησα σε ένα λανθασμένο (γιατί τα στοιχεία λένε άλλα) και άστοχο (διότι η απλοποίηση της γλώσσας για την οποία μιλούσαμε αφορά την απλοποίηση των γραμματικών και συντακτικών κανόνων και όχι τη μείωση του λεξιλογίου που φυσικά αυξάνεται καθώς περνούν τα χρόνια) σχόλιο του achilleas.

 

@ ddr2 το λεξικό της αρχαίας ελληνικής Liddel-Scott έχει 150.000 λήμματα. Αν έκανες τον κόπο να διαβάσεις το link που έδωσα πριν απαντήσεις θα με υποχρέωνες. 2ον) Οι αγγλικές λέξεις με ελληνική ρίζα υπολογίζονται σε 5-10% του συνόλου, επίσης το ξαναέγραψα.

 

Είπαμε να διαφωνείτε αλλά κάντε ένα κόπο να διαβάσετε και τι λέει ο άλλος πριν απαντήσετε...

[kotetsi]

 

Να θέσω και εγώ μερικά θέματα παιδια:)

ποιο είναι το σωστό:

συγγνώμη ή συγνώμη?

 

κτήριο ή κτίριο?

 

1. συν + γνώμη = συγγνώμη (το ν γίνεται γ)

ομοίως: συν + ρίζα = σύρριζα (το ν γίνεται ρ)

ομοίως: συν + λαμβάνω = συλλαμβάνω (το ν γίνεται λ)

κ.ο.κ.

 

Απλά έχει καθιερωθεί να γράφεται συγνώμη, όπως δηλαδή ακούγεται στον προφορικό λόγο.

 

2. κτίριο, όπως λέμε κτίσμα (κτίζω). Θα ήταν κτήριο αν προερχόταν από το ρήμα κτώμαι (κτήση) αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αλλά γράφουμε: εντευκτήριο (= αίθουσα συναντήσεων επισκεπτών ιδρύματος, του οποίου τη ρίζα δεν μπορώ να σκεφτώ αυτήν τη στιγμή.

[garfield]

Γεια σας παιδια!:)

Τώρα "ανακάλυψα" το θέμα.Διάβασα τα περισσότερα πόστ και έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1ον. Είναι πληροί και όχι πληρεί.Δεν το έχω δεί πουθενά με "ει"(οι υπότιτλοι στις ταινίες εξαιρούνται, έτσι και αλλιώς είναι γεμάτοι ορθογραφικά).Στη δημοτική βέβαια, όλα να τα περιμένει κανείς, αλλά το σωστό είναι με " οι "

2ον.Υπάρχει και Χρήστος και Χρίστος.Έχω φίλο που τον λένε Χρίστο.Συγκεκριμένα, βγαίνει από το Χριστόδουλος;)

3ον.Μarvin, είσαι παραπληροφορημένος.Κατ΄αρχήν υπάρχουν 2 τρόποι για να υπολογίσει κανείς τον πλούτο της αγγλικής.Ο ένας είναι συμπεριλαμβάνοντας τις ελληνικές λέξεις, ο άλλος είναι χωρίς αυτές.:p

Σε κάθε περίπτωση όμως είναι απείρως φτωχότερη από την ελληνική, ως προς το λεξιλόγιο, και πραγματικός νάνος ως προς το συντακτικό και τη γραμματική.Μπορείς να ρωτήσεις οποιονδήποτε γλωσσολόγο ή απλά να δεις το μεγαλύτερο λεξικό της ελληνικής γλώσσας(Liddell-Scott) που ουσιαστικά είναι μια 5τομη εγκυκλοπαίδεια, με πάνω από 1 εκατομμύριο λήμματα.

 

Να θέσω και εγώ μερικά θέματα παιδια:)

ποιο είναι το σωστό:

συγγνώμη ή συγνώμη?

 

κτήριο ή κτίριο?

 

DENIOR, μπράβο σου για το θέμα:)

Συγγνώμη με δυο γ ασφαλώς. Προέρχεται απο το συν + γνώμη (γιγνώσκω) και το ν μετατρέπεται σε γ.

Αν θυμαμαι καλά, ο κανονας λεει πως αν ακολουθεί φωνήεν το διπλο γ προφέρεται, αντίθετα με το αν ακολουθεί συμφωνο.

Πχ. συγγνώμη (σύμφωνο)), εγγύηση (φωνήεν).

 

Κτίριο, προέρχεται απο το κτίζω (κτίσις, κτιστης κλπ).

 

Πιθανότατα τα ανωτέρω όπως και πολλά σημερινά να έχουν αλλάξει. Κάπου διάβασα και για το πληρει και ανατρίχιασα αλλά γιατί άρα γε? Εδώ στην α δημοτικού το Γεωργία γράφεται και προφέρεται πλέον Γιωργία!! :wacko:

[mvagustagm2000]

Wirelessly posted (Opera/8.01 (J2ME/MIDP; Opera Mini/1.2.2960/1316; en; U; ssr))

 

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του «μεταγραφή»:

1959 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.

October 2, 1959

 

Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

 

http://www.chicago.agrino.org/xenofon_zolotas.htm

 

Αγαπητέ marvin σου παραθέτω το παραπάνω κείμενο ...να μου το γράψεις στα ελληνικά με αγγλικές λέξεις.

 

 

Σαν γλωσσικό πείραμα είναι ενδιαφέρον όμως δεν αποδεικνύει τίποτα, πέρα από τη δυνατότητα αφομοίωσης που έχει η αγγλική γλώσσα. Πολλές από αυτές τις λέξεις δε χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη και σίγουρα όχι με αυτόν τον τρόπο γι' αυτό και ο Ζολώτας ζήτησε συγγνώμη από τους ακροατές του. Ωραίο κείμενο πάντως, ένας Έλληνας το διαβάζει πανεύκολα.

Δεν κατάλαβα πως μπήκαμε σε αυτή τη συζήτηση, ούτε γιατί θα πρέπει να πούμε ποια γλώσσα είναι καλύτερη. Απλώς απάντησα σε ένα λανθασμένο (γιατί τα στοιχεία λένε άλλα) και άστοχο (διότι η απλοποίηση της γλώσσας για την οποία μιλούσαμε αφορά την απλοποίηση των γραμματικών και συντακτικών κανόνων και όχι τη μείωση του λεξιλογίου που φυσικά αυξάνεται καθώς περνούν τα χρόνια) σχόλιο του achilleas.

 

@ ddr2 το λεξικό της αρχαίας ελληνικής Liddel-Scott έχει 150.000 λήμματα. Αν έκανες τον κόπο να διαβάσεις το link που έδωσα πριν απαντήσεις θα με υποχρέωνες. 2ον) Οι αγγλικές λέξεις με ελληνική ρίζα υπολογίζονται σε 5-10% του συνόλου, επίσης το ξαναέγραψα.

 

Είπαμε να διαφωνείτε αλλά κάντε ένα κόπο να διαβάσετε και τι λέει ο άλλος πριν απαντήσετε...

 

Sighartiria, eixa xronia na to diavasw. Itan pragmatika siglonistikos kai panexipnos o logos tou. :-)