Αστυνομικές και Στρατιωτικές Σχολές

Μην το λες!.Αυτο που λες σχετικο! Εγω οταν πηγα 28 Ιουλιου Αθηνα για εξετασεις (ξερεις τωρα υγειονομ...κτλ), μιλασα σχεδον με ολα τα παιδια και οταν ηρθε η κουβεντα για τους βαθμους μας μονο εγω και κατι αλλα (καμια 10α) παιδια ακομα ειχαμε πανω απο την βαση του 15,053. Και μιλαμε τωρα για 300-350 ατομα! Οι περισσοτεροι ηταν του 14 και ουκ ολιγοι του 13,8 και κατω!

Εσυ WerskerS σε ποια πολη εισαι? Γιατι νομιζω μου ειχες πει πως εισαι πρωτοετης ,σωστα?

________________________________________________________________

Πλακα----> Βαση Σχολης Αστυφυλακων = 19,563

Βαση Σχολης Αξξιωματικων Αστυνομιας =12,251

Παίδες μάλλον περνάω ΣΜΥ ,όποιος ξερει οτιδήποτε ας βοηθήσει,καλοδεχούμενος

Σας ευχαριστώ

Εδώ και ένα χρόνο περίπου, παρακολουθώ στενά το myPhone Forum και με αφορμή τα λεγόμενά σου φίλε μου καθώς και του φίλου μας του Weskers γενικότερα, θα ήθελα κάπου εδώ να γράψω κι εγώ τη δική μου γνώμη για όλα όσα συμβαίνουν σ' αυτή την πληγωμένη κοινωνία. Σίγουρα τα πράγματα είναι έτσι όπως τα περιγράφεις, έχεις απόλυτα δίκαιο. Πώς περιμένουμε την τελειότητα από το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, όταν και αυτό το Σώμα ανήκει σ' αυτήν την κοινωνία που καταρρέει...πώς περιμένουμε ν'αλλάξουν τα πράγματα, όταν κι εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε το πρώτο βήμα για κάτι καλύτερο, πώς περιμένουμε να απαλλαγούμε από το κακό που μας περιβάλλει ασφυκτικά όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει την κακία τρόπο ζωής...Αν δεν προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε και να βγούμε από τον λαβύρινθο θα εγκλωβιστούμε εκεί μέσα και τότε αλλοίμονο!!!

Όταν ο άνθρωπος με γνώμονα την λογική, την ανθρωπιά και την αγάπη πορεύεται, τότε ναι...θα μπορούμε να ελπίζουμε ....γιατί ούτως ή άλλως κοινωνία αγγέλων δεν θα μπορέσουμε ποτέ να γίνουμε.

Σ'ευχαριστώ φίλε μου...γιατί διαβάζοντας τις παραθέσεις σου ένιωσα πως υπάρχει ακόμη ελπίδα...!!!! Νάσαι πάντα καλά!!!

Ζητώ συγνώμη!Ήταν παράλειψή μου να συμπληρώσω πως τα προαναφερόμενα ήταν απάντηση στην παρέθεση του φίλους μας Vorador 1 στην παρέθεσή του 1639.

Κάπου εδώ επ' ευκαιρία να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που περιμένουν αποτελέσματα. Μακάρι να πετύχουν εκεί που πραγματικά επιθυμούν!!!

Εδώ και ένα χρόνο περίπου, παρακολουθώ στενά το myPhone Forum και με αφορμή τα λεγόμενά σου φίλε μου καθώς και του φίλου μας του Weskers γενικότερα, θα ήθελα κάπου εδώ να γράψω κι εγώ τη δική μου γνώμη για όλα όσα συμβαίνουν σ' αυτή την πληγωμένη κοινωνία. Σίγουρα τα πράγματα είναι έτσι όπως τα περιγράφεις, έχεις απόλυτα δίκαιο. Πώς περιμένουμε την τελειότητα από το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, όταν και αυτό το Σώμα ανήκει σ' αυτήν την κοινωνία που καταρρέει...πώς περιμένουμε ν'αλλάξουν τα πράγματα, όταν κι εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε το πρώτο βήμα για κάτι καλύτερο, πώς περιμένουμε να απαλλαγούμε από το κακό που μας περιβάλλει ασφυκτικά όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει την κακία τρόπο ζωής...Αν δεν προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε και να βγούμε από τον λαβύρινθο θα εγκλωβιστούμε εκεί μέσα και τότε αλλοίμονο!!!

Όταν ο άνθρωπος με γνώμονα την λογική, την ανθρωπιά και την αγάπη πορεύεται, τότε ναι...θα μπορούμε να ελπίζουμε ....γιατί ούτως ή άλλως κοινωνία αγγέλων δεν θα μπορέσουμε ποτέ να γίνουμε.

Σ'ευχαριστώ φίλε μου...γιατί διαβάζοντας τις παραθέσεις σου ένιωσα πως υπάρχει ακόμη ελπίδα...!!!! Νάσαι πάντα καλά!!!

Καταρχήν, Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!:D:D:D

Η ελπίδα φίλη μου υπάρχει πάντα!. Το ζήτημα όμως που τίθεται δεν βρίσκεται εκεί…Η ουσία είναι ότι δεν θέλουμε να δούμε πως υπάρχει πραγματικά ελπίδα, να γίνει κάτι καλό σε αυτή την κοινωνία. Και αυτό γιατί μας κουράζει η ελπίδα, γιατί η ελπίδα μας δίνει κίνητρο, και μας λέει «πάλεψε για ότι αγαπάς, εγώ είμαι ακόμα εδώ» και αυτό είναι που φοβόμαστε, τον κόπο, τον κάματο της δουλείας.

Όλοι μας ξέρουμε πως μπορούμε να αλλάξουμε κάτι και εμείς, αλλά στο δρόμο μας να το καταφέρουμε υπάρχει αίμα και ιδρώτας, και πίστεψε με δεν είμαστε ικανοί να δώσουμε τόσα πολλά!!!. Η αβεβαιότητα πνίγει τα βήματα μας, η κοινωνική εξαθλίωση ρίχνει την ψυχολογία μας και θεά των καταφερτζήδων λυγίζει τα γόνατα μας. Ούτε από την ίδια μας την οικογένεια δεν έχουμε υποστήριξη!.

Μεγάλωσα και έζησα μέσα σε ένα περιβάλλον (όχι μόνο το οικογενειακό αλλά και ευρύτερα) που με παρωθούσε και μου έλεγε συνεχώς τα εξής: «μην κουράζεσαι, μ@λ@κ@ς είσαι, άσε τους άλλους να δουλέψουν για εσένα, εσύ άραξε σε μια καρεκλά πάρε το χοντρό μισθό σου και λάκα την». Σε ρωτάω…είναι αυτές συμβουλές για ένα παιδί 18 χρόνων που ξεκινά τώρα την ζωή του? Τι κίνητρα για δουλεία σου δίνουν τέτοια λόγια? Τι έμπνευση για να παλέψεις, για να αλλάξεις κάτι που δεν σου αρέσει στη ζωή σου?.

Το όλο πρόβλημα της κοινωνίας δεν είναι ούτε η «μεταπολεμική περίοδο» που ψιθυρίζουν οι πολιτικοί πως έχουμε, ούτε η Αλβανοί που πολλοί υποστηρίζουν πως τους πήραν τις δουλείες…Πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι η τεμπελιά. Αν το καταλάβετε αυτό, όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες…

Και ρωτώ ποιος νέος στα 20 του χρόνια είναι διευθυντής εταιρίας με Porse και 4000 εύρο μισθό?. Αυτό θέλουν οι γονείς μας Vima μου σήμερα, μόνο αυτό. Τα υπόλοιπα μετά το χρήμα είναι άχρηστα, έτσι νομίζουν…

______________________________________________________________________________________________________

Να πας μακριά, να σκαρφαλώσεις ψηλά, προορισμός σου ο ουρανός, Όνειρο σου το αστέρι.

Καταρχήν, Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!:D:D:D

 

Η ελπίδα φίλη μου υπάρχει πάντα!. Το ζήτημα όμως που τίθεται δεν βρίσκεται εκεί…Η ουσία είναι ότι δεν θέλουμε να δούμε πως υπάρχει πραγματικά ελπίδα, να γίνει κάτι καλό σε αυτή την κοινωνία. Και αυτό γιατί μας κουράζει η ελπίδα, γιατί η ελπίδα μας δίνει κίνητρο, και μας λέει «πάλεψε για ότι αγαπάς, εγώ είμαι ακόμα εδώ» και αυτό είναι που φοβόμαστε, τον κόπο, τον κάματο της δουλείας.

Όλοι μας ξέρουμε πως μπορούμε να αλλάξουμε κάτι και εμείς, αλλά στο δρόμο μας να το καταφέρουμε υπάρχει αίμα και ιδρώτας, και πίστεψε με δεν είμαστε ικανοί να δώσουμε τόσα πολλά!!!. Η αβεβαιότητα πνίγει τα βήματα μας, η κοινωνική εξαθλίωση ρίχνει την ψυχολογία μας και θεά των καταφερτζήδων λυγίζει τα γόνατα μας. Ούτε από την ίδια μας την οικογένεια δεν έχουμε υποστήριξη!.

Μεγάλωσα και έζησα μέσα σε ένα περιβάλλον (όχι μόνο το οικογενειακό αλλά και ευρύτερα) που με παρωθούσε και μου έλεγε συνεχώς τα εξής: «μην κουράζεσαι, μ@λ@κ@ς είσαι, άσε τους άλλους να δουλέψουν για εσένα, εσύ άραξε σε μια καρεκλά πάρε το χοντρό μισθό σου και λάκα την». Σε ρωτάω…είναι αυτές συμβουλές για ένα παιδί 18 χρόνων που ξεκινά τώρα την ζωή του? Τι κίνητρα για δουλεία σου δίνουν τέτοια λόγια? Τι έμπνευση για να παλέψεις, για να αλλάξεις κάτι που δεν σου αρέσει στη ζωή σου?.

Το όλο πρόβλημα της κοινωνίας δεν είναι ούτε η «μεταπολεμική περίοδο» που ψιθυρίζουν οι πολιτικοί πως έχουμε, ούτε η Αλβανοί που πολλοί υποστηρίζουν πως τους πήραν τις δουλείες…Πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι η τεμπελιά. Αν το καταλάβετε αυτό, όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες…

 

Και ρωτώ ποιος νέος στα 20 του χρόνια είναι διευθυντής εταιρίας με Porse και 4000 εύρο μισθό?. Αυτό θέλουν οι γονείς μας Vima μου σήμερα, μόνο αυτό. Τα υπόλοιπα μετά το χρήμα είναι άχρηστα, έτσι νομίζουν…

______________________________________________________________________________________________________

Να πας μακριά, να σκαρφαλώσεις ψηλά, προορισμός σου ο ουρανός, Όνειρο σου το αστέρι.

Έμεινα άφωνη, κατάπληκτη….Μακάρι αυτά που νιώθεις φίλε μου να βρουν ανταπόκριση…ίσως και όχι…όμως ποτέ μη ξεχάσεις ότι καμιά προσπάθεια δεν πάει χαμένη. Συμφωνώ πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αρκεί εμείς να δείξουμε θάρρος και δύναμη. Φιλοσοφούμε για κάποιους άλλους ίσως, ναι το παραδέχομαι, όμως τέτοιες σκέψεις πρέπει να διαβάζονται, πρέπει οι νέοι να έχουν ιδανικά, στόχο στη ζωή τους, να παλεύουν για τη νίκη και όχι να στρογγυλοκάθονται περιμένοντας το μάννα εξ ουρανού…αλίμονο!

Χαρά στις οικογένειες που ανθίζουν τέτοιες ψυχές γεμάτες με όνειρα και ιδανικά…!!!!!!

Προορισμός ο ουρανός, όνειρό σου τ’ αστέρι!...κι αυτό μη το ξεχάσεις ποτέ!

Παιδια ειναι πραγματα συγκινητικο να το πω που εκφραζεσται με τετοιον τροπο διοτι ετσι δειχνετε οτι πονατε -εστω- και σε εναν ικανοποιητικο βαθμο για την , με ολη την σημασια της λεξης , ΚΑΤΑΝΤΙΑ της κοινωνιας.Ειπαμε , ειμαστε η χωρα και η κοινωνια οπου η αστυνομευση ονομαζεται αστυνομοκρατια και φαινομενα χουντικου τυπου , και η λιγοτερη αστυνομευση/πιο διακριτικη αστυνομευση , ονομαζεται παντελης απουσια της ΕΛ.ΑΣ

Ειμαστε η χωρα οπου οταν καποιος αστυνομικος κανει οπως πρεπει την δουλεια του , σε πολλες περιπτωσεις μπορει να βρει μπελα και να εκτεθει.Αφου βλεπετε παιζει πολυ βυσμα.Πχ σε μια απλη κληση υπαρχουν πολιτες που μεσω γνωριμιων εκθετουν τον αστυνομικο που εγραψε την κληση.

Δυστηχως σαν κοινωνια κοιταμε αποκλειστικα το δεντρο και οχι το δασος.Δεν ειμαστε ΔΙΟΛΟΥ ορθολογικοι αλλα καλοπερασακιδες και ψαχνουμε δικαιολογιες μια ζωη.Η λυση μπορει να υπαρξει μονο απο εναν τομεα και με εναν τροπο.ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.Ολα ξεκινανε την στιγμη που ο ανθρωπος ειναι σε μικρη ηλικια και το τι παιδεια θα εχει του επιτρεπει να γαλουχιθει αναλογος στην κοινωνια.

Οπως ειπες Vorador1 μεγαλωσες σε περιβαλλον οπου σου λεγανε οτι οσοι δουλευουν ειναι μαλακες.Και εχεις απολυτο δικαιο να νιωθεις αδικημενος και να εχεις νευρα οταν σε ηλικια 18 ετων σου ελεγαν τετοια πραγματα.Αλλα βλεπεις εχει καθιερωθει στην Ελλαδιτσα μας αυτη η νοοτροπια του οτι οποιος δουλευει ειναι ******* απλα επειδη κυριαρχησαν οι πιο τεμπελιδες , οι πιο απερισκεπτοι και οι πιο ΑΝΙΚΑΝΟΙ για αλαγες ανθρωποι.Ανθρωποι που ειναι υποσυνειδητα απογοητευμενοι απο την καθημερινοτητα τους και στην ουσια δεν εχουνε ΚΑΝ ζωη.Και σου λεει εγω θα βγαλω το φιδι απο την τρυπα?

Στην ΕΛ.ΑΣ για αρκετους εαν βγαζεις δουλεια θα εισαι ο λεγομενος μ@λ@κ@ς.Θα λενε κοιτα τον ρε σκιζεται τοσο μεσα στον κινδυνο για 1100 ευρω , τι μ@λ@κ@ς ειναι...Εγω ειμαι αντιθετος με αυτην την αποψη φυσικα οπως και -ευτηχως- ενα ποσοστο συναδελφων.Κοιτα εσυ να εισαι τυπικος και σωστος στην δουλεια σου φιλε.Ειναι ενα λειτουργημα η Αστυνομια , μην κοιτας που εχει καταντησει αγγαρεια για μερικους.

Τελος να πω εδω πως ευτηχως παρατηρω νεους σαν εσας που ευτηχως εχουμε κοινες αποψεις.Λιγοι στην αρχη, περισσοτεροι μετα.Που θα παει...

Ρε παιδια να σας πω την αληθεια…αυτό όμως που πρεπει να μας βαλει σε σκεψεις ειναι ότι εξής: Άραγε ειμαστε οι πρωτοι εμεις εδώ που σκεφτομαστε έτσι, γινεται να συμβαινει αυτό;. Ασφαλως και όχι. Τοτε που πηγαν ολοι αυτοι; Τι απεγιναν;. Εχω ωστοσο και καποιες απαισιοδοξες σκεψεις…και τις εκθετω με σκοπο να σας βαλω και εσας στο ρυθμο μου.

Μήπως όλα αυτά που τώρα λεμε με τόσο παθος και τοση λαχταρα για κοινωνικη προσφορα να σβησουν όταν βρεθουμε αντιμετωποι με την πραγματικοτητα;. Μήπως ειμαστε και εμεις καταδικασμενοι να γινουμε ένα κομματι της ομοιομορφης μαζας που τώρα κατακρινουμε;. Μήπως ειμαστε κι εμεις καποια χαλικια που τολμουν να σηκωνουν αναστημα στον χειμαρρο της αδιαφοριας; Καταδικασμενα όμως να παρασυρθουν καποια στιγμη, και να γινουμε και εμεις ένα με αυτόν;. Η πατριδα μας δεν μας δινει καν κινητρα να την υπερασπιστουμε, οι πολιτες μας κατακρινουν ότι και να κανουμε, οι ανωτεροι μας στην αστυνομια μας βαζουν συνεχως τρικλοποδιες επειδη ταραζουμε με την υπαρξη μας τα νερα του υπνου τους, οι γυρω μας παρωθουν στην αδρανεια, και τώρα αναρωτιεμαι ποσο θα αντεξουμε στην πιεση που βαραινει τοσο απελπιστηκα τις πλατες μας;. Πως μπορουμε να αντισταθουμε;.

Όπως λεει πολύ σωστα ο WeskerS, η παιδεια ειναι για τα μπαζα, πολλοι από τους επικριτες μας δεν εχουν καν φωνη δεν εχουν καν αποψη κι όμως κρινουν, βγαινουν οι δημοσιογραφοι στα πλεον «στρατευμενα καναλια» και λενε ότι θελουν χωρις κανένας να τους ενοχλει, και αυτό γιατι ειμαστε ολοι για την παρτη μας. Ποτέ όμως θα καταλαβουμε πως αυτό δεν βγαζει πουθενα;. Ποτέ θα πουμε «όχι, τερμα, έως εδώ ήταν, μου αξιζει κατι καλυτερο»;.

Αλλά ρε WerskerS, πως γινεται να υπαρξει παιδεια σε ένα τοπο που έχει ξεχασει την ιστορια του, έχει ξεχασει τα ιδανικα και τις αξιες των προγονων του, κι όμως συνεχως, μα πραγματικα συνεχως, επικαλειται τα επιτευγματα του;. Γιατί ειμαστε περηφανοι εμεις σαν λαος; Για την 3η θεση της Καλομοιρας (δεν εχω τίποτα με την κοπελα απλως το αναφερω) στην eurovision, ή γιατι ηδονιζομαστε να λεμε πως εχουμε Παρθενωνες;. Πολλοι από τους Ελληνες σημερα δεν ειναι ελληνες αλλά ένα νέο εθνος χωρις ιστορια, χωρις δοξα, καθώς καταφεραμε πολύ καλα να θαμπωσουμε την λαμψη των προγονων με το να τους ξεχασουμε. Να πεταξουμε στον βουρκο της λήθης τα συγγραματα τους, τις ιδεες τους, τα πιστευω τους, τα περιφημα ονοματα τους. Ειμαστε νέο-αμερικανοι απατριδες προσφυγες , ασθενικες χωματινες ακριδες που τρεχουν από εδώ και από εκεί με σκοπο να γεμισουν την κοιλια τους, αχορταγες καταναλωτικες σακουλες, αδειες από μέσα, μα τόσο φανταχτερες απ’εξω.

Το ξερετε πως η λεξη «αστυνομια» και γενικα το σωμα της αστυνομιας δημιουργηθηκε για πρωτη φορα και λεγοταν όπως λεγεται και σημερα στην αρχαια Σπαρτη πριν τον 6ο αινωνα π.χ;

Καταντια εε; Η γεννετειρα της αστυνομιας έχει το χειροτερο σωμα στον κόσμο! Μπραβο μας!

Και μακαρι να χασουμε πολλες μαχες αλλά όχι τον πόλεμο…και να καταφερουμε κατι και εμεις, για να μπορεσουμε να λογοδοτησουμε αυριο στον εαυτο μας και να του πουμε «κατι κατάφερα και εγώ, δημιουργησα χωρις να καταστραφω»…

____________________________________________________________________________

Μια μεγαλειωσης φωτια ακολουθησε μια μικρη σπιθα.

Η αλήθεια είναι πως μέσα στο σώμα (όχι μόνο αστυνομία) θα δουν πολλά τα μάτια μας.. Η διαφθορά σε αυτήν τη χώρα χτυπάει κόκκινο. Όλο και κάποιος γιος ταξίαρχου θα μας φάει τη θέση, όλο και κάποια αγγαρεία κάποιου βυσματία θα μας φορτωθεί, και άλλα χειρότερα. Το θέμα είναι να μην διαιωνίσουμε το πρόβλημα.

Παρά τους άπειρους "βολεψάκηδες" που στελεχώνουν σήμερα στρατό και αστυνομία υπάρχουν και άνθρωποι που αγαπούν την Ελλάδα και νοιάζονται πραγματικά για αυτήν.

Εύχομαι στα παιδιά παραπάνω να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την φύλαξη αυτής της χώρας ως λειτούργημα.

15,6 giati?

Μήπως όλα αυτά που τώρα λεμε με τόσο παθος και τοση λαχταρα για κοινωνικη προσφορα να σβησουν όταν βρεθουμε αντιμετωποι με την πραγματικοτητα;. Μήπως ειμαστε και εμεις καταδικασμενοι να γινουμε ένα κομματι της ομοιομορφης μαζας που τώρα κατακρινουμε;

Καταδικασμενος δεν εισαι αλλα υπαρχει κατι που πρεπει να πολεμησεις για να μην παθεις αυτα που περιγραφεις.

Την ρουτινα και την συνηθεια...

οι πολιτες μας κατακρινουν ότι και να κανουμε,

Όχι φίλε, οι πολίτες κατακρίνουν αυτούς που αφήνουν τα κλειδιά πάνω στα περιπολικά, αυτούς που δέρνουν δεμένους και πεσμένους στο πάτωμα, αυτούς που είναι δημόσιοι υπάλληλοι με όλη τη σημασία της λέξης.

Όποιος κάνει σωστά τη δουλειά του και όποιος (σαν εσάς που διαβάζω) έχει όρεξη να δουλέψει, να παλέψει και να αλλάξει 5 πράγματα έχει την υποστήριξη της κοινωνίας.

Όσο για το άλλο που είπες για τους δημοσιογράφους ... καλά ποιος τους γ**ει αυτούς ;)

Πάντα φιλικά.

Μηπως και εσυ θεωρεις πως ολο το σωμα ειναι ατομα που κανουνε αρνητικες ενεργειες ?

Όχι φίλε, δεν είναι όλο το σώμα. Δυστυχώς όμως είναι ένα μεγάλο μέρος. Αλλά και μικρό να είναι (δεν έχω κάποιο τρόπο να το μετρήσω) δυστυχώς τα όποια αρνητικά περιστατικά αμαυρώνουν το σώμα γενικώς. Όπως λέει και ο λαος μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Τώρα για τον όρο μπάτσος τι να σου πω. Αν τον θεωρείς προσβλητικό, τότε με αυτό σα βάση άτομα σαν εσένα και τον Vorador δε θα σας χαρακτήριζα "μπάτους" με βάση αυτά που γράφονται.

Υπάρχουν όμως και πολλοί μπάτσοι με όλη τη σημασία της λέξης. Αυτό δε νομίζω ότι το αρνείται κανείς.

Ρε παιδια να σας πω την αληθεια…αυτό όμως που πρεπει να μας βαλει σε σκεψεις ειναι ότι εξής: Άραγε ειμαστε οι πρωτοι εμεις εδώ που σκεφτομαστε έτσι, γινεται να συμβαινει αυτό;. Ασφαλως και όχι. Τοτε που πηγαν ολοι αυτοι; Τι απεγιναν;. Εχω ωστοσο και καποιες απαισιοδοξες σκεψεις…και τις εκθετω με σκοπο να σας βαλω και εσας στο ρυθμο μου.

 

Μήπως όλα αυτά που τώρα λεμε με τόσο παθος και τοση λαχταρα για κοινωνικη προσφορα να σβησουν όταν βρεθουμε αντιμετωποι με την πραγματικοτητα;. Μήπως ειμαστε και εμεις καταδικασμενοι να γινουμε ένα κομματι της ομοιομορφης μαζας που τώρα κατακρινουμε;. Μήπως ειμαστε κι εμεις καποια χαλικια που τολμουν να σηκωνουν αναστημα στον χειμαρρο της αδιαφοριας; Καταδικασμενα όμως να παρασυρθουν καποια στιγμη, και να γινουμε και εμεις ένα με αυτόν;. Η πατριδα μας δεν μας δινει καν κινητρα να την υπερασπιστουμε, οι πολιτες μας κατακρινουν ότι και να κανουμε, οι ανωτεροι μας στην αστυνομια μας βαζουν συνεχως τρικλοποδιες επειδη ταραζουμε με την υπαρξη μας τα νερα του υπνου τους, οι γυρω μας παρωθουν στην αδρανεια, και τώρα αναρωτιεμαι ποσο θα αντεξουμε στην πιεση που βαραινει τοσο απελπιστηκα τις πλατες μας;. Πως μπορουμε να αντισταθουμε;.

 

Όπως λεει πολύ σωστα ο WeskerS, η παιδεια ειναι για τα μπαζα, πολλοι από τους επικριτες μας δεν εχουν καν φωνη δεν εχουν καν αποψη κι όμως κρινουν, βγαινουν οι δημοσιογραφοι στα πλεον «στρατευμενα καναλια» και λενε ότι θελουν χωρις κανένας να τους ενοχλει, και αυτό γιατι ειμαστε ολοι για την παρτη μας. Ποτέ όμως θα καταλαβουμε πως αυτό δεν βγαζει πουθενα;. Ποτέ θα πουμε «όχι, τερμα, έως εδώ ήταν, μου αξιζει κατι καλυτερο»;.

Αλλά ρε WerskerS, πως γινεται να υπαρξει παιδεια σε ένα τοπο που έχει ξεχασει την ιστορια του, έχει ξεχασει τα ιδανικα και τις αξιες των προγονων του, κι όμως συνεχως, μα πραγματικα συνεχως, επικαλειται τα επιτευγματα του;. Γιατί ειμαστε περηφανοι εμεις σαν λαος; Για την 3η θεση της Καλομοιρας (δεν εχω τίποτα με την κοπελα απλως το αναφερω) στην eurovision, ή γιατι ηδονιζομαστε να λεμε πως εχουμε Παρθενωνες;. Πολλοι από τους Ελληνες σημερα δεν ειναι ελληνες αλλά ένα νέο εθνος χωρις ιστορια, χωρις δοξα, καθώς καταφεραμε πολύ καλα να θαμπωσουμε την λαμψη των προγονων με το να τους ξεχασουμε. Να πεταξουμε στον βουρκο της λήθης τα συγγραματα τους, τις ιδεες τους, τα πιστευω τους, τα περιφημα ονοματα τους. Ειμαστε νέο-αμερικανοι απατριδες προσφυγες , ασθενικες χωματινες ακριδες που τρεχουν από εδώ και από εκεί με σκοπο να γεμισουν την κοιλια τους, αχορταγες καταναλωτικες σακουλες, αδειες από μέσα, μα τόσο φανταχτερες απ’εξω.

 

Το ξερετε πως η λεξη «αστυνομια» και γενικα το σωμα της αστυνομιας δημιουργηθηκε για πρωτη φορα και λεγοταν όπως λεγεται και σημερα στην αρχαια Σπαρτη πριν τον 6ο αινωνα π.χ;

Καταντια εε; Η γεννετειρα της αστυνομιας έχει το χειροτερο σωμα στον κόσμο! Μπραβο μας!

 

Και μακαρι να χασουμε πολλες μαχες αλλά όχι τον πόλεμο…και να καταφερουμε κατι και εμεις, για να μπορεσουμε να λογοδοτησουμε αυριο στον εαυτο μας και να του πουμε «κατι κατάφερα και εγώ, δημιουργησα χωρις να καταστραφω»…

____________________________________________________________________________

Μια μεγαλειωσης φωτια ακολουθησε μια μικρη σπιθα.

Νιώθω πως τελικά μέσα στην άμορφη μάζα της ανθρώπινης διαφθοράς υπάρχουν άτομα σαν και σας που αγωνίζονται να διαφυλάξουν όλα εκείνα που τους προστάζει η ψυχή και η συνείδησή τους. Μια συνείδηση που για τους πολλούς έχει ξεφτίσει σαν όρος, έχει τσαλαπατηθεί, έχει αμαυρωθεί με τον χειρότερο τρόπο…κι όμως….ακόμη και τότε αυτή η ίδια συνείδηση μπορεί να υψωθεί γενναία και βασανισμένη όσο ποτέ και να ουρλιάξει…κρατήσου…μη δειλιάζεις…!!! Φίλοι μου, δεν είναι λόγια του αέρος αυτά που ανταλλάσσουμε εδώ μέσα…είναι λόγια που πιστεύω πως μπορούν να φλογίσουν κρύες και άψυχες συνειδήσεις. Φιλοσοφούμε πολλοί θα ισχυριστούν και θα μας προσπεράσουν. Εμένα προσωπικά, μου είναι εντελώς αδιάφορο το τι θα πουν οι πολλοί. Εκείνοι που ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του ψυχικού θανάτου περιμένουν μάταια τη ζωή. Σίγουρα είναι πολύ εύκολο να μας παρασύρει κι εμάς το ρεύμα της εποχής. Η παλικαριά όμως, εκεί είναι! Εκεί σε θέλω! Ν’ αντιστέκεσαι στο κάθε τι που μπορεί να σε πληγώσει θανάσιμα. Η πονεμένη μας κοινωνία έχει απόλυτη, άμεση ανάγκη από άτομα σαν κι εσάς ή ας πούμε σαν κι εμένα…Ίσως εγώ αυτό που έπρεπε να προσφέρω να τόχω κάνει ήδη. Ποιος ξέρει; Η πατρίδα για την οποία πολλοί μιλούν έχει μακραίωνη ιστορία που αν οι νέοι μας δεν την νιώσουν στο πετσί τους δεν θα μπορέσουν δυστυχώς ποτέ τους να προσφέρουν ούτε ένα απλό λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται κοινωνική προσφορά και αλληλεγγύη….κι ας συνεχίζει η αδικία να μας χτυπά αλύπητα. Έτσι ήταν και έτσι θάναι για πάντα. Ας είμαστε εμείς το καλό παράδειγμα προς μίμηση για τους άλλους…Τι κι αν στα βάθη της ραγισμένης μας καρδιάς ανακαλύψουν αυτό που με το αίμα της καρδιάς μας έχει σκαλίσει με χρυσά γράμματα η συνείδησή μας: «Αγάπη δεν σ’ απαρνήθηκα ποτέ»

πω δεν τους παω καθολου τους μπατσους, για μενα οποιος ακολουθει αυτο το επαγγελμα πλυν ελαχιστων εξαιρεσεων το κανουν να βγαλουν τα κομπλεξ τους ασκοντας εξουσια.

προσωπικη μου αποψη που δεν αλλαζει, μην πεσετε να με φατε.

πω δεν τους παω καθολου τους μπατσους, για μενα οποιος ακολουθει αυτο το επαγγελμα πλυν ελαχιστων εξαιρεσεων το κανουν να βγαλουν τα κομπλεξ τους ασκοντας εξουσια.

προσωπικη μου αποψη που δεν αλλαζει, μην πεσετε να με φατε.

Εγω συμφωνω μαζι σου... δυστυχως ετσι ηταν ειναι και θα ειναι το πραγμα. επειδη υπαρχουν κοινωνικα, ψυχολογικα προβληματα "στον ντουνια" που δεν "σβηνουν" με τιποτα.

Απλα ηθελα να προσθεσω πως πριν μερικές ημερες πηγα με εναν φιλο "αστυνομικο" σε μια παραλία. Παραγγειλαμε 1 χυμο (update: ο κάθενας :P ) διοτι αργοτερα θα πηγαιναμε "στην διπλα" παραλια για καφε για να τσεκαρουμε κι εκει "τι παιζει". Λιγο πριν φυγουμε ηρθε στην ξαπλωστρα μας "Κρασακι σε σαμπανιερα, φρουτακια και κατι αλλα πραγματακια"... και φυσικα ολα τζαμπε. δεν δωσαμε ουτε 1 ευρω ουτε για τους χυμους.

Αν εξαιρεσεις τις αναφορες για ξυρισμα, κουρεμα και τον κινδυνο (που ΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ οτι ειναι ΤΡΕΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ) τοτε αστυνομία και ξερο ψωμι. εγω κοπηκα δυστυχως για μερικους ποντους. ασχετα τι λεω εδω τοσο καιρο. το ειχα καημο να μπω στο σωμα... :cry: αν και εχω σιγουρη δουλεια - δική μου, υπολογιστες κλπ - με πολυ καλα λεφτα ΚΑΙ ΜΕ PORCHE (σε 1-2 χρονια) γιατι παω ΠΟΛΥ πολυ καλα (δοξα το θεο)... (καποιος ειπε για porche παραπανω). τεσπα

Παιδια ενταξει ας μη το κανουμε τοσο μελοδραματικο..Το θεμα αφορα την εισαγωγη στις παραγωγικες σχολες στρατου και ΕΛ.ΑΣ και η Ελλαδα σαν κρατος ναι μεν ειναι ακομα πισω σε σχεση με την δυτικη Ευρωπη ομως βρισκεται σε πολυ πολυ καλυτερη μοιρα απο πολλες αλλες χωρες στον κοσμο και αυτην την στιγμη απολαμβανουμε μια καλη ποιοτητα ζωης...Απλα μερικοι θεσμοι πρεπει να αλαξουν οπως επισης και η ιδιοσυγκρασια αρκετων..Απο εκει και περα μην κλαιμε και την μοιρα μας ετσι ?:)

Μα ήδη φίλε μου Weskers -που μη νομίζεις γνωρίζω τις απόψεις σου πολύ καλά γιατί σε διαβάζω εδώ και πολύ καιρό- αντιλαμβάνομαι πως γινόμαστε μελοδραματικοί. Ξέρεις όμως κάτι κι εσύ κι όλοι αυτοί που δεν συμπαθούν τους μπάτσους ή όσους ανθρώπους που μέσα από το επάγγελμά τους προσπαθούν να καλύψουν τα κόμπλεξ τους. Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και είσαι ενεργό κομμάτι αυτής της κοινωνίας και προσφέρεις συνειδητά και δουλεύεις με φιλότιμο, αυτό ποτέ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και από κανέναν ΚΑΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ! Όταν αυτό το επάγγελμα είτε αστυνομία είναι, είτε στρατός, είτε πωλητής, κουλουρτζής ή καντηλανάφτης το κάνει κανείς ευσυνείδητα, ξεπερνά παρά τις αντιξοότητες τον εαυτό του, γίνεται φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση. Και μπράβο σ’ αυτόν τον ελεύθερο επαγγελματία που μπορεί μέσα από τη δουλειά του να πάρει και την porche του, να κάνει και τη βίλα του και ό,τι άλλο επιθυμεί. Κανείς δε του λέει να μη το κάνει, όμως με όλ’ αυτά που προσωπικά ανέφερα πιο πάνω ήθελα να χτυπήσω έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου κάποιες λεπτές χορδές… Συγνώμη αν για μερικούς αυτό χαρακτηρίζεται υπερβολικό. Κι εγώ βλέπω και βιώνω καθημερινά τα κακώς κείμενα σ’ αυτόν τον ταλαίπωρο τόπο κι ίσως μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνω να συναινώ και να εκτελώ λανθασμένες αποφάσεις, όμως απώτερος σκοπός μου ήταν και θα είναι να μπορώ να έχω ψηλά το μέτωπο…αν μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό. Σίγουρα εκείνοι που έχουν ψηλά τη μούρη νομίζοντας πως είναι κάποιοι και το εκμεταλλεύονται πλανώνται οικτρά αν νομίζουν πως κέρδισαν κάτι παραπάνω από ένα απλό ανθρωπάκι που αδυνατεί να έχει ακόμα και τα προς το ζην. Κι εγώ παρεξηγώ λάθη που συμβαίνουν…όμως αυτά πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Δεν μπορώ όμως να μη σκύψω με σεβασμό σε όλους αυτούς που θυσιάζονται καθημερινά με τον τρόπο τους για τα πιστεύω τους που δεν θέλουν να καταπατήσουν. Όταν αγαπάς την πατρίδα σου θέλεις να τη βλέπεις να προκόβει και να νιώθεις περηφάνια κι όχι ντροπή…!!