Jump to content

Ταινίες: Προτάσεις - Κριτική


nelly
 Κοινοποίηση

Recommended Posts

Eastern Promises (2007)

 

Η ανοδος του Nikolai, οδηγου και προστατη του υιου Ρωσου μεγαλομαφιοζου στο Λονδινο, στην ιεραρχια της φατριας Vory V Zakone κρυβει πολλα περισσοτερα απο τυφλη υποταγη και πιστη στα αφεντικα του. Σε μια αναπαντεχη πλοκη, εμπλεκεται και η ομορφη νοσοκομα Anna οπου αναστατωνει - οχι αρχικα εν γνωσει της - την φατρια. Το ενα γεγονος θα πυροδοτησει το αλλο, και ολα θα εξελιχθουν γρηγορα και τρομακτικα σε εναν αγωνα ζωης..

 

Ο David Cronenberg και ο Viggo Mortesen ξαναβρισκονται στην μεγαλη οθονη μαζι, επειτα απο το "A History of Violence (2005)". Μαζι τους ο Γαλλος Vincent Cassel, η γλυκια εγκυμονουσα Naomi Watts αλλα και ενα αρκετα δεμμενο καστ.

 

Μια ταινια των 18 βραβειων και 33(!!) υποψηφιοτητων (Οσκαρ, BAFTA, Χρυση Σφαιρα κτλ κτλ) που ενω ειναι βασισμενη στην Ρωσικη μαφια, θα μπορουσε καλλιστα να αποτελει την συνεχεια μιας Ιταλικης μαφιας της 7ης τεχνης, ακομα και του Νονου..

 

Η σκηνοθεσια του τρελο-Καναδου Cronenberg ειναι απλα αψογη. Οι σκηνες ειναι αριστα στημενες και σκηνοθετημενες (αποκορυφωμα η εκπληκτικη μαχη μεσα στο χαμαμ οπου πρωταγωνιστουν οι ιδιοι οι ηθοποιοι - οχι σταντμαν - επειτα απο δυνατη προπονηση 2 εβδομαδων σε συγκεκριμενες πολεμικες τεχνες) ενω οι εναλλαγη τους ειναι αρκετα ομαλη με ενα αρκετα δεμμενο συνολο. Η φωτογραφια ειναι επισης αψογη και υποστηριζει τοσο την σκηνοθεσια οσο και την πλοκη, απο το μουντο Λονδινο στις κλειστες μαφιοζικες "καταστασεις". Οι διαλλογοι ειναι λιτοι και "εκλεκτοι" ενω δεν λειπει το χιουμορ σε καποιες ενδιαφερουσες σκηνες. Συνολικα, ολα υποστηριζουν σχεδον αλανθαστα, το δραμα και την περιπετεια που αναβλυζει απο το καλογραμμενο σεναριο του Steven Knight.

 

Ο Aragorn του Αρχοντα των δακτυλιδιων, Viggo Mortensen στον πρωταγωνιστικο ρολο του Nikolai. Η ερμηνεια του ειναι οσκαρικη, περα απο καθε αμφιβολια. Εχει δουλεψει αρκετα τοσο το στησιμο του οσο και την κινησιολογια του. Αυτο ομως που ξεχωριζει ειναι η παρα πολυ πειστικη "Ρωσσικη" προφορα που εχει αναπτυξει για το χαρακτηρα του. Συνολικα ειναι παρα πολυ καλος και αληθοφανης.

 

Ο γκρινιαρης Γαλλος - συζυγος της (...) Μονικα Μπελουσι, Vincent Cassell ειναι μια ακομα καλη επιλογη του καστ στον ρολο του Κiril. Θα πεισει τοσο στον μαφιοζικο ρολο του, οσο και στον φοβισμενο νεο με σεξουαλικες ανησυχιες που φοβαται να εκδηλωσει ωστε να σταθει ανταξιος του ονοματος της φατριας που ανηκει. Παρα πολυ καλος με αρκετα καλα ξεσπασματα. Θα τον μισησετε και αυτος ειναι ο λογος επιτυχιας του.

 

Η κουκλιτσα Naomi Watts, μετα το κρασαρισμα του αμορε της με τον τριχωτο King Kong, σε εναν ρολο (Anna) αρκετα πολυπλοκο. Ρωσικη καταγωγη, βρεττανικη επιμορφωση και αναζητηση των ριζων μεσω ενος δραματος που εχει εμπλακει. Η αγωνιωδης αναζητηση οικογενειας για το μωρο που ανελαβε στο νοσοκομειο (νοσοκομα γαρ) υπερκαλυπτεται απο τα μυστικα της μητερας του ιδιου μωρου, που πεθανε πανω στην γεννα, οπως μεταφραζονται στο "μεγαλης αξιας" ημερολογιο της. Θα πεισει καθολη την διαρκεια της ταινιας τοσο στο "γλυκο" του χαρακτηρα της, οσο και στο "αποφασιστικο" του.

 

Μου αρεσε ιδιαιτερως ο πατερας (στην ταινια) του Cassell, ο Ρωσος μεγαλομαφιοζος Stepan που τον υποδυεται ο Jerzy Skolimowski. Η ηρεμια του χαρακτηρα του, η σιγουρια της θεσεως του, η βιαιοτητα των πραξεων του σε συνδιασμο με την αγανακτηση και την "εκκαθαριση" των προσωπικων του "προβληματων", ειναι κατι το ενδιαφερον το οποιο προσθετει παρα πολυ στην συνολικη εικονα της ταινιας.

 

Η σκηνοθεσια μετα των λοιπων τεχνικων στοιχειων (εφε ηχου & εικονας, φωτογραφια κτλ) δενει απολυτα με τις παραπανω ερμηνειες (αλλα και των υπολοιπων ηθοποιων) σε ενα συμπαγες, περιπετειωδες, δραματικο, τρομακτικο και ανατριχιαστικο αποτελεσμα.

 

Για παρεα, χωρις φαγητο, κλειστα φωτα και νοσταλγικες σκεψεις, θα σας γοητευσει και θα ανταμειψει τα 100 λεπτα απο τον χρονο σας. Τιποτα λιγοτερο απο 8/10 για την πρωτη αξιολογη και ενδιαφερουσα ταινια που εχω δει εδω και αρκετο καιρο, σχεδον σε συμφωνια με το 7,9/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες και το κειμενο στην αρχικη του δομη, στους Scary Greeks

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 12,7χιλ.
  • Δημιουργία
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοφιλείς μέρες

Για παρεα, χωρις φαγητο, κλειστα φωτα και νοσταλγικες σκεψεις, θα σας γοητευσει και θα ανταμειψει τα 100 λεπτα απο τον χρονο σας. Τιποτα λιγοτερο απο 8/10 για την πρωτη αξιολογη και ενδιαφερουσα ταινια που εχω δει εδω και αρκετο καιρο, σχεδον σε συμφωνια με το 7,9/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες και το κειμενο στην αρχικη του δομη, στους Scary Greeks

 

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο, και στη βαθμολογία, αλλά και γενικότερα. :)

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

ειδα χτες το Λευκο Θορυβο.

 

7/10. υπηρχαν κοιλιες στο εργο που το καθιστουσαν βαρετο σε ορισμενα σημεια. παρολαυτα υπηρχαν και αρκετα δυνατες στιγμες.

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Μολις γυρισα απο το 'Iron Man'.

Απο τις καλυτερες ταινιες με Marvel ηρωες.

Τη συστηνω ανεπιφυλακτα!

http://s9.postimg.org/hxs222dsf/ezgif_com_crop.gif
Link to comment
Share on other sites

The Orphanage / Orfanato, El (2007)

 

Η Laura (Belen Rueda) θα αγορασει το ορφανοτροφειο στο οποιο μεγαλωσε, θα μετακομισει εκει με την οικογενεια της και θα προσπαθησει να το λειτουργησει ξανα. Συντομα ομως, ο ανηλικος υιος της θα αποκτησει "φανταστικους" φιλους. Μετα την εξαφανιση του και την φυγη του ανδρα της, οντας μονη - αντιμετωπη με την τραγικη πραγματικοτητα, η Laura θα αρχισει να πιστευει. Το παρελθον αναδυεται στην επιφανεια των αναμνησεων και το μυαλο βυθιζεται στα ορια της παρανοιας και του αρχεγονου φοβου..

 

Ο Juan Antonio Bayona σκηνοθετει ενα (οχι και τοσο πρωτοτυπο) θριλερ βασισμενο στο σεναριο του Sergio G. Sánchez και υπο την γενικη εποπτεια του μαγου (παραγωγου) Guillermo Del Toro. Το αποτελεσμα εκανε την πρεμιερα του στις Καννες ενω μεχρι στιγμης εχει κερδισει 29 βραβεια ανα τον κοσμο ενω εχει προταθει για αλλα 22. Ηταν δε, η επιλεγμενη Ισπανικη συμμετοχη για τα φετινα βραβεια Οσκαρ.

 

Απο οτι φαινεται η Ισπανια εχει βυθιστει στην λατρεια του φοβου. Μετα το Rec (2007), εχουμε να κανουμε με ενα ατμοσφαιρικο θριλερ και οχι τοσο brutal "βρυκολιαρικο". Ειναι σιγουρο οτι θα σας ξυπνησει μνημες απο την "Εκτη Αισθηση" αλλα και το "Οι Αλλοι (The Others)" καθως δεν ξεφευγει απο αυτες, τουλαχιστον σεναριακα.

 

Σκηνοθετικως, η ταινια ειναι ενδιαφερουσα με πανεμορφα τοπια τα οποια χαστουκιζουν διχως οικτο τις κλειστοφοβικες γωνιες εντος του ορφανοτροφειου. Οι αλλαγες ειναι καλες, χωρις σχεδον καμμια περιττη σκηνη. Τους διαλλογους, για αλλη μια φορα, δεν μπορω να τους κρινω καθως ακομα δεν εχω μαθει ισπανικα. Αυτο που ξεχωριζει ομως, ειναι τα εφε ηχου και γενικα η ηχητικη συνοδεια της ταινιας τα οποια ειναι απλα, αψογα.

 

Ολα τα παραπανω δημιουργουν στον θεατη την εντυπωση πως παρακολουθει ενα αριστουργημα της 7ης τεχνης. Τουλαχιστον πριν το τελος.. Δυστυχως η ταινια δημιουργει μεγαλες προσδοκιες αλλα στο τελος θα απογοητευσει αυτους που περιμεναν κατι το πρωτοτυπο, κατι το νεο, κατι το αριστουργηματικο.

 

Ξεχωριζει η οσκαρικη Belen Rueda στον ρολο της μητερας (Laura). Η ερμηνεια της βασιζεται στις αρμονικες εκφρασεις του προσωπου της, που σε συνδιασμο με τους διαλλογους, την κινησιολογια, τον τονο της φωνης αλλα και την σκηνοθεσια καταφερνουν να πεισουν τοσο στο κομματι του φοβου και της παρανοιας, οσο και στο κομματι της πιστης, της απογνωσης και του αγωνα που θα δωσει μια μανα για το παιδι της οταν ολα γυρω της πεφτουν στο κενο. Προσθετει στην ταινια, ακομα και στο ανιαρο τελος της.

 

Απο κει και περα δεν εχουμε καποια ερμηνεια ξεχωριστη. Ολοι οι ηθοποιοι ειναι καλοι χωρις να απογοητευσουν αλλα και χωρις να γοητευσουν.

 

Για τους φιλους των θριλερ (οχι ομως και τους τρομολαγνους), κυριως των ατμοσφαιρικων, για παρεα με μπυρα και ενα 6καναλο ηχοσυστημα (διαφορετικα θα χασετε αρκετα απο την ατμοσφαιρα) πιστευω οτι με 6,5/10 φλερταρει επικινδυνα με την μετριοτητα και βρισκεται αρκετα μακρια απο το επιπεδο "αριστουργηματος" οπως την χαρακτηριζουν οι φιλοι του IMDb με το 7,8/10.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

Iron Man (2008)

 

Τι περιληψη περιμενετε? Ο Tony Stark ειναι ο γνωστος μεγιστανας της βιομηχανιας οπλικων συστηματων οπου επειτα απο μια "περιπετεια" ομηριας στα χερια τρομοκρατων, αποφασιζει να χρησιμοποιησει την τεχνολογια εις βαρος των "κακων" και υπερ της δικαιοσυνης, δημιουργωντας τον Iron Man!

 

Σεναριακα η ταινια ειναι βασισμενη στο γνωστο κομικ της Μαρβελ με καποιες διαφορες φυσικα (πχ αντι για το Βιετναμ εχουμε το Αφγαγισταν κτλ). Μην περιμενετε να δειτε κατι το "αξιο λογου" σε παρεες ενηλικων αλλα μην βιαστειτε να στειλετε τα παιδια, ανηψια, ξαδελφια μονα τους να το δουν (ισως θα θελησετε να το δειτε παρεα).

 

Ο Jon Favreau χρησιμοποιει τα 136εκ δολαρια του κοστους παραγωγης, με αμφισβητουμενο τροπο. Τεχνικως, η ταινια θα μπορουσε να χωριστει σε δυο κατηγοριες. Στα γυρισματα του "εξοχικου" Αφγαγισταν και σε αυτα της πολης.

 

Οι σκηνες που αφορουν τον Iron Man, τον Τονυ Σταρκ και γενικοτερα την πλοκη εντος στα ορια του πολιτισμου, ειναι απλα αψογες. Ολα γυαλιζουν, ο σχεδιασμος των ηρωων αποτελει υποδειγμα ρομποτικης ενω οι φιλοι της τεχνολογιας θα θελησουν να βουτηξουν μεσα στο πανι (οι φιλοι των αυτοκινητων θα θελησουν να πετσοκοψουν τον Σταρκ..). Οι αλλαγες ειναι δεμμενες με εξυπνους διαλογους γεματους χιουμορ και ομορφες ατακες, ενω η πλοκη εκτυλισεται μαλλον ικανοποιητικα. Η φωτογραφια ειναι υποδειγματικη ενω η σκηνογραφια φωναζει "δολαρια" απο μακρια.

 

Στο "ηλιολουστο" Αφγαγισταν και στην περιπετεια του Σταρκ εκει, η σκηνοθεσια ειναι καταθλιπτικη (ιδιως εντος των κλειστοφοβικων σπηλιων), οι χαρακτηρες ειναι ηλιθιοι (Αμερικανικη προπαγανδα γαρ) ενω η φωτογραφια θυμιζει παραγωγη προηγουμενης δεκαετιας. Η σκηνογραφια δινει την αισθηση του ψευτικου και του μικρου. Οι διαλλογοι ειναι μονοτονοι ενω τα εφε υποφερουν.

 

Η αληθεια ειναι πως η ταινια αυτη μου θυμισε επικινδυνα, σε καποια σημεια, την αθλιοτητα ονοματι "Hulk (2003)". Ευτυχως ομως τα θετικα σημεια υπερτερουν και σταματησα να κλαιω τα 9 ευρω του σινεμα. Σε αυτο συνεισφερουν οι αρκετα καλες ερμηνειες.

 

Ο πρωταγωνιστης, πρωην αλκοολικος, Robert Downey Jr. σαν Σταρκ / Iron Man μας χαριζει ισως την καλυτερη ερμηνεια της καριερας του. Η αποτοξινωση του εκανε καλο και αυτο φαινεται ακομα και στην μεγαλη οθονη. Ειναι ιδανικος και ικανοτατος να υποστηριξει το πλουσιο χιουμορ του χαρακτηρα του με την brutal αισθητικη του σουπερ-ηρωα αλλα και το φλερταρισμα με την γλυκια βοηθο του (και τις αμετρητες αλλες γυναικειες υπαρξεις). Απροσιτος, εγωπαθης, σοβαροφανης, στ******στης, ανησυχος, θνητος, δυναμικος, αστειος, προστατευτικος, σοβαρος, μερικα απο τα επιθετα που χαρακτηριζουν την πολυ καλη ερμηνεια του. Ισως με διαφορετικο ηθοποιο, η ταινια να κατεληγε οντως στην τραγωδια του Hulk.

 

Ο πρωην καμεραμαν του Hunting Party (2007), Terrence Howard στον ρολο του ταγματαρχη Jim Rhodes θα αποτυχει να δεσει αρκετα με τον πρωταγωνιστη, αλλα θα προσθεσει στην ταινια μια ομορφη και στιβαρη παρουσια. Μακρια ομως απο τις καλες του ερμηνειες, σε εναν κακογραμμενο (σεναριακα και οχι λογω κομικς της Μαρβελ) χαρακτηρα.

 

Η 40αρα πλεον, κουκλιτσα groupie Gwyneth Paltrow στον ρολο της βοηθου του Σταρκ,

Virginia 'Pepper' Potts. Ομορφαινει το καδρο και ικανοποιει με την ερμηνεια της σε εναν εξυπνο και γεματο ρολο στο πλευρο του μεγιστανα. Μια ερμηνεια προσαρμοσμενη στα πλαισια της κατηγοριας ταινιων "σουπερ ηρωας".

 

Μου πηρε πολυ ωρα και αρκετες στροφες λειτουργιας εγκεφαλου για να καταλαβω ποιος ηθοποιος ειχε τον ρολο του Obadiah Stane, και κατ' επεκταση του Iron Monger. Ξυρισμενος με πλουσιο μουσι, ο Jeff Bridges ξαφνιαζει και γινεται μοχθηρος, πονηρος, προδοτης, αντιπαλος, τρομοκρατης, τερας. Θα πεισει φυσικοτατα και θα προσθεσει παρα πολυ στην ταινια ως συνολο.

 

Μου αρεσε επισης ο Sayed Badreya στον ρολο του υποτιθεμενου αρχηγου των τρομοκρατων που εκανε την πρωτη επαφη με τον Σταρκ. Τρομοκρατης και συναμα μια συμπαθητικη φυσιογνωμια για να μας θυμισει πως δεν ειναι "ολοι οι Αραβες, τρομοκρατες" (οσον αφορα την εκτος σινεμα ζωη).

 

Παρα πολυ μεγαλη σε διαρκεια, ξεφευγει του οριου των 2 ωρων, η ταινια ισως κουρασει καποιους απο αποψη σκηνοθεσιας και πλοκης. Δεν περναει αρκετη ωρα χωρις "δραση", ομως υπαρχει αρκετος προλογος χωρις τον Iron Man. Απο αποψη αμερικανικης προπαγανδας και πολιτικης, η ταινια σιγουρα θα κουρασει τους σκεπτομενους θεατες. Το αυθεντικο κομικ της Μαρβελ αναφερεται στο Βιετναμ, και ο σκηνοθετης επελεξε το Αφγαγισταν για να "μετα-μοντερνευσει" την ιστορια χρησιμοποιωντας αρκετα στερεοτυπα.

 

Ολα ομως "θυσιαζονται", ακομα και η νοημοσυνη σας σε καποια σημεια, στο βωμο του Iron Man και σε μια απο τις καλυτερες μεταφορες κομικ στην μεγαλη οθονη. Η ταινια φυσικα "φωναζει" πως θα υπαρξει συνεχεια.

 

Για τους φανατικους του Σιδερενιου Ανθρωπου, για τους νοσταλγους της παιδικης αθωοτητας (και του ροκ του ομωνυμου τραγουδιου!) και για ολοκληρη παρεα που θα αναζητησει ομορφα εφε (ηχου και εικονας), πλουσια σκηνικα και καλες ερμηνειες, πιστευω οτι 7/10 αρμοζουν στην εν λογω ταινια, με κριτηρια ακρως Μαρβελ-ικα. Και αν αυτο δεν σας πειθει, το IMDb της αποδιδει το υπερβολικο 8,4/10 ανεβαζοντας την στο τοπ 250 ολων των εποχων.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ για το Ironman,πολύ ωραία απόδοση του κόμικ,καλή σκηνοθεσία,ίσως τα καλύτερα εφέ που έχω δει,αξιοπρόσεκτοι ηθοποιοί αλλά όχι και 8,4 περισσότερο κάτι κοντά στο 7,5/10 μου έκανε,όπως και να 'χει θα περάσετε καλά:).
[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Η υψηλή βαθμολογία είναι αποτέλεσμα της έλλειψης καλών ταινιών με υπερήρωες μετά τους X-Men... Κάπου γύρω στο 7,5/10 θα της έβαζα κι εγώ...

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

χθες ειδα το "north country" με την charlize theron,την frances mcdormand(fargo) και τον sean bean.θα ελεγα οτι ειναι ισως η καλυτερη ταινια της charlize.πιστευω οτι εκει αξιζε περισσοτερο το oscar απ οτι στο monster.και μονο για την ερμηνεια της αξιζει να την δειτε την ταινια.προσωπικα τη βρισκω too much δραμα την ταινια,αλλα το γεγονος οτι προκειται για αληθινη ιστορια σου αυξανει το ενδιαφερον.
[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ για το Ironman,πολύ ωραία απόδοση του κόμικ,καλή σκηνοθεσία,ίσως τα καλύτερα εφέ που έχω δει,αξιοπρόσεκτοι ηθοποιοί αλλά όχι και 8,4 περισσότερο κάτι κοντά στο 7,5/10 μου έκανε,όπως και να 'χει θα περάσετε καλά:).

 

Η υψηλή βαθμολογία είναι αποτέλεσμα της έλλειψης καλών ταινιών με υπερήρωες μετά τους X-Men... Κάπου γύρω στο 7,5/10 θα της έβαζα κι εγώ...

 

Παιδια κατι που διαβασα και μου διεφυγε στην μεγαλη οθονη (για αυτο προτιμω τα DVd...) ειναι οτι στην ταινια, στις σκηνες του Αφγαγισταν, παιζει σαν cameo (το λεω σωστα VeCo?) ο Tom Morello - κιθαριστας των Rage Against The Machine, Audioslave κτλ.. αλλα πεθαινει στον πρωτο πανικο του "πρωιμου" Iron Man :rolleyes:

 

Οσον αφορα την βαθμολογια χαιρομαι που ειμαστε κοντα.. Το 8,4 ειναι πραγματικα υπερβολικο. Να δουμε και το sequel που (νομιζω VeCo εσυ το ανεφερες) θα βγει εντος 2010?

 

:cool:

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

Οσον αφορα την βαθμολογια χαιρομαι που ειμαστε κοντα.. Το 8,4 ειναι πραγματικα υπερβολικο. Να δουμε και το sequel που (νομιζω VeCo εσυ το ανεφερες) θα βγει εντος 2010?

 

:cool:

 

Αναμφίβολα. Και μόνο όμως που κατάφερε ταινία με superhero να συγκεντρώσει έστω και για λίγο τέτοια βαθμολογία είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

 

(Κάνει cameo, όχι παίζει cameo :p - μια και δεν είναι εδώ ο VeCo :p)

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Παιδια κατι που διαβασα και μου διεφυγε στην μεγαλη οθονη (για αυτο προτιμω τα DVd...) ειναι οτι στην ταινια, στις σκηνες του Αφγαγισταν, παιζει σαν cameo (το λεω σωστα VeCo?) ο Tom Morello - κιθαριστας των Rage Against The Machine, Audioslave κτλ.. αλλα πεθαινει στον πρωτο πανικο του "πρωιμου" Iron Man :rolleyes:

 

Οσον αφορα την βαθμολογια χαιρομαι που ειμαστε κοντα.. Το 8,4 ειναι πραγματικα υπερβολικο. Να δουμε και το sequel που (νομιζω VeCo εσυ το ανεφερες) θα βγει εντος 2010?

 

:cool:

 

Σύμφωνα με Wiki, 30 Απριλίου 2010. Λέει μάλιστα ότι ο σκηνοθέτης είχε εξ αρχής προγραμματίσει τριλογία και μάλιστα οι βασικοί πρωταγωνιστές έχουν υπογράψει και για τις 3 ταινίες...

 

Λογικό είναι να έχει 8.4, είναι αρχή ακόμα και υπάρχει ενθουσιασμός, έχει συμβεί και με άλλες ταινίες αυτό. Θα πέσει η βαθμολογία.

 

Εννοείται... Έτσι συμβαίνει πάντα...

 

Αναμφίβολα. Και μόνο όμως που κατάφερε ταινία με superhero να συγκεντρώσει έστω και για λίγο τέτοια βαθμολογία είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

 

(Κάνει cameo, όχι παίζει cameo :p - μια και δεν είναι εδώ ο VeCo :p)

 

Επίσης εννοείται...

 

Υ.Γ.

Με πρόλαβες στη διόρθωση... :p

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

Την τελευταία εβδομάδα έχω ερωτευτεί το Gerard Butler (εκτός των προφανών προσόντων βρίσκω το σκοτσέζικο accent του ακαταμάχητο):p:p

και έχω πάρει σβάρνα τις ταινίες του (εκτός απο αυτό το πολεμοχαρές εκτρωμα, τους 300, που δε θα το βλεπα κ να με πληρωναν)

 

Είδα λοιπόν το "Dear Frankie" (2004) το οποίο βρήκα απλά υπέροχο!

 

Στηρίζεται στην έννοια του "ζωτικού ψεύδους" - μια έννοια που έχουν εκμεταλλευτεί αρκετά οι θεατρικοί και κινηματογραφικοί συγγραφείς (δυστυχώς νομίζω έχω δει κ μια ταινία με τον Ξανθόπουλο με την ίδια θεματολογία αλλα ας μη μας επηρεάσει αυτό:X).

Με λίγα λόγια, είναι η ιστορία ενός κωφού παιδιού που για χρόνια αλληλογραφεί με τον μπαμπά του που είναι ναυτικός. Με τη διαφορά ότι τα γράμματα του παιδιού δεν τα λαμβάνει/απαντά ο μπαμπάς αλλα η μαμα του, η οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει κατασκευάσει την εικόνα ενός φανταστικού μπαμπα-ναυτικού, που διηγείται ιστορίες στο γιο του απ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ενώ εκείνη κερδίζει με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία να μπαίνει στο σιωπηλό κόσμο του γιου της...Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο γιος μαθαίνει ότι το υποτιθέμενο πλοιο του μπαμπά του θα αγκυροβολήσει στο λιμάνι της πόλης τους. Και η μαμά του καλείται να αντιμετωπίσει το δίλλημα του αν θα πρέπει να πει στο γιο της την αλήθεια ή να παλέψει για να διατηρήσει αυτό το "ζωτικό" ψέμμα.

Ανθρώπινη, γλυκόπικρη, ρεαλιστική, με εξαιρετικές ερμηνείες, πανέμορφες εικόνες και έντονα - αλλά χωρίς περιττές εξαρσεις και εντυπωσιασμούς- συναισθήματα.

Δεν ξέρω αν ειμαι ελαφρώς οφ τόπικ αφού κυρίως συζητάμε καινούριες ταινίες εδω απ ότι έχω καταλάβει, αλλά αυτή εδώ αξίζει! και αναρωτιέμαι που ήταν θαμμένη τόσα χρόνια...

 

απο βαθμό ένα 9/10 χαλαρα...

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφερουσα. Θα αρεσει στην κολλητη μου (που ειναι σαν και σενα φαν του κυριου τουτου). :rolleyes:

 

Και μην ανησυχεις. Ολες οι παρουσιασεις/κριτικες δεν εχουν ημερομηνια ληξης, ουτε και εναρξης :D

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

παντως ο Gerard Butler εχει ερμηνευσει αρκετους και διαφορετικους ρολους στην καριερα του.

 

χθες ειδα το "amores perros" του inarritu (σκηνοθετης των 21 grams & babel).παιδια εμενα μου αρεσε περισσοτερο και απο το 21 grams.οσοι δεν την εχετε δει,ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΤΕ.ειναι μια ταινια που σε αγγιζει και σε προβληματιζει με ανθρωπινο τροπο.ενα 8,5/10 το παιρνει ανετα.σκηνοθεσια αψογη...

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

χθες ειδα το "amores perros" του inarritu (σκηνοθετης των 21 grams & babel).παιδια εμενα μου αρεσε περισσοτερο και απο το 21 grams.οσοι δεν την εχετε δει,ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΤΕ.ειναι μια ταινια που σε αγγιζει και σε προβληματιζει με ανθρωπινο τροπο.ενα 8,5/10 το παιρνει ανετα.σκηνοθεσια αψογη...

 

Συμφωνώ. Ο Ινιάριτου είναι πολύ καλός.

Εγώ δίνω 10/10 στο "Χαμένες Αγάπες" και 8/10 στα "Βαβέλ" και "21 γραμμάρια".

Δεκάρι δίνω όταν πιστεύω πως μια ταινία καλύτερη δε γίνεται.

 

Εξαιρετική ταινία ήταν και "Η πόλη του Θεού" (Cidade de Deus).

Link to comment
Share on other sites

ειδα χτες το "the bucket list"

 

υποθεση:

Ο εκατομμυριούχος, επιχειρηματίας Έντουαρτ Κόουλ (Τζακ Νίκολσον) και ο εργατικής καταγωγής, μηχανικός Κάρτερ Τσέιμπερς (Μόργκαν Φριμαν) ζουν εντελώς διαφορετικές ζωές. Σ ένα σταυροδρόμι στις ζωές τους, θα μοιραστούν το ίδιο δωμάτιο νοσοκομείου και θα ανακαλύψουν ότι έχουν δυο κοινά: την επιθυμία , να περάσουν τον χρόνο που τους έχει απομείνει, κάνοντας όλα όσα θα ήθελαν πριν τα "τινάξουν" και μια "αδιαμόρφωτη" ακόμη ανάγκη να αποδεχθούν τον εαυτό τους. Μαζί θα ξεκινήσουν το ταξίδι της ζωής τους, στην πορεία του οποίου, θα χτίσουν μια βαθιά φιλιά και θα μάθουν να ζουν τη ζωή στο έπακρο, με διορατικότητα και χιούμορ. Κάθε νέα τους περιπέτεια, διαγράφεται από τη λίστα τους.

 

Ηταν πολυ καλη ταινια αλλωστε με morgan freeman και jack nicholson δεν θα μπορουσε να μην ηταν! Και οι 2 ηθοποιοι μ'αρεσαν στον ρολο τους αλλα και η ταινια σαν γενικο συνολο μου φανηκε ευχαριστη.Το imdb εχει βαλει 7,7 αλλα εγω θα την βαθμολογησω με 8,4.Αν δεν την εχετε δει προτεινεται!

Link to comment
Share on other sites

ειδα χτες το "the bucket list"

 

υποθεση:

Ο εκατομμυριούχος, επιχειρηματίας Έντουαρτ Κόουλ (Τζακ Νίκολσον) και ο εργατικής καταγωγής, μηχανικός Κάρτερ Τσέιμπερς (Μόργκαν Φριμαν) ζουν εντελώς διαφορετικές ζωές. Σ ένα σταυροδρόμι στις ζωές τους, θα μοιραστούν το ίδιο δωμάτιο νοσοκομείου και θα ανακαλύψουν ότι έχουν δυο κοινά: την επιθυμία , να περάσουν τον χρόνο που τους έχει απομείνει, κάνοντας όλα όσα θα ήθελαν πριν τα "τινάξουν" και μια "αδιαμόρφωτη" ακόμη ανάγκη να αποδεχθούν τον εαυτό τους. Μαζί θα ξεκινήσουν το ταξίδι της ζωής τους, στην πορεία του οποίου, θα χτίσουν μια βαθιά φιλιά και θα μάθουν να ζουν τη ζωή στο έπακρο, με διορατικότητα και χιούμορ. Κάθε νέα τους περιπέτεια, διαγράφεται από τη λίστα τους.

 

Ηταν πολυ καλη ταινια αλλωστε με morgan freeman και jack nicholson δεν θα μπορουσε να μην ηταν! Και οι 2 ηθοποιοι μ'αρεσαν στον ρολο τους αλλα και η ταινια σαν γενικο συνολο μου φανηκε ευχαριστη.Το imdb εχει βαλει 7,7 αλλα εγω θα την βαθμολογησω με 8,4.Αν δεν την εχετε δει προτεινεται!

 

Ηταν μια καλη ταινια που θα μπορουσε να ειναι παρα πολυ καλυτερη δεδομενου των 2 πρωταγωνιστων. Ακομα συγκινουμαι σκεφτομενος λιγο πιο προσωπικα. Απο τις πρωτες παρουσιασεις, θα επιμεινω στο 7/10 :rolleyes: Σιγουρα προτεινεται η ταινια.

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

το ειδα και εγω το bucket list σημερα...ευχαριστη ταινια ηταν.

σου μενει μια γλυκοπικρη γευση παντως.απ τη μια το γεγονος οτι αυτοι οι 2 ανθρωποι προσπαθησαν να ζησουν και να διασκεδασουν οσο μπορεσαν σε αυτο το λιγο χρονικο διαστημα ζωης που τους απεμεινε και απο την αλλη ο καρκινος που τους καταδικαζει σε σιγουρο θανατο.η ταινια μας αποδεικνυει περιτρανα οτι μπροστα στο θανατο ειμαστε ολοι ισοι.αρκετα συγκινητικη θα ελεγα.ειδικα το τελος της.

απο μενα ενα 7/10.

περιμενα κατι παραπανω ομως.οχι οτι δεν ηταν καλη.απλα λογω νικολσον και φριμαν πιστευα οτι η ταινια θα με αγγιζε περισσοτερο.νομιζω οτι αξιζει να δειτε το bucket list μονο και μονο για τις ερμηνειες των νικολσον και φριμαν.ειδικα ο φριμαν μου αρεσε πολυ.του πανε τετοιοι ρολοι.παντως προκειται για 2 ικανοτατους ηθοποιους που ερμηνευουν αψογα 2 χαρακτηρες με εντελως διαφορετικη φιλοσοφια ζωης.και αυτο πιστευω ειναι και το πιο κωμικο στοιχειο σε αυτη την ταινια.γιατι δεν προκειται ακριβως για δραματικη ταινια.εχει αρκετα κωμικα στοιχεια (αν οχι περισσοτερα απο δραματικα).

κορυφαια ατακα απο τον καρτερ (φριμαν):"ξερω οτι οταν πεθανε (εννοει τον εντουαρτ(νικολσον)) τα ματια του εκλεισαν και η καρδια του ανοιξε"...ωραιο?

προτεινεται και απο μενα...

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Εξαιρετική ταινία ήταν και "Η πόλη του Θεού" (Cidade de Deus).

 

την κατεβασα τη συγκεκριμενη ταινια να τη δω εδω και κατι μηνες,αλλα ρε συ δεν βρισκω συγχρονισμενους υποτιτλους.ομολογω οτι εχω ακουσει πολυ καλα λογια για την ταινια αυτη.παντως απ οτι βλεπουμε ο λατινικος κινηματογραφος εξελισσεται(το amores perros ειναι μεξικανικο,το cidade de deus ειναι βραζιλιανικο).

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

την κατεβασα τη συγκεκριμενη ταινια να τη δω εδω και κατι μηνες,αλλα ρε συ δεν βρισκω συγχρονισμενους υποτιτλους.ομολογω οτι εχω ακουσει πολυ καλα λογια για την ταινια αυτη.παντως απ οτι βλεπουμε ο λατινικος κινηματογραφος εξελισσεται(το amores perros ειναι μεξικανικο,το cidade de deus ειναι βραζιλιανικο).

 

Καλύτερα να τη νοικιάσεις σε DVD.

Πράγματι ο λατινικός κινηματογράφος εξελίσσεται. Αν δω και άλλες ταινίες θα γράψω εδώ.

Link to comment
Share on other sites

Unknown (2006)

 

Πέντε άνδρες ξυπνούν σε μία αποθήκη στην μέση της έρημου χωρίς να θυμούνται ποιοι είναι και πως βρέθηκαν εκεί. Ο ένας είναι δεμένος σε μία καρέκλα ενώ ο άλλος κρεμιέται στον αέρα δεμένος από τον καρπό του με τους υπολοίπους να μην είναι σε καλύτερη κατάσταση. Δύο από αυτούς είναι θύματα απαγωγής ενώ οι υπόλοιποι ανήκουν σε μία συμμορία της οποίας ο αρχηγός είναι καθοδόν να παραλάβει τα λύτρα. Ποιος είναι ποιος, ποιος θα θυμηθεί πρώτος και τι ακριβώς θα συμβεί όταν οι «κακοί» κάνουν την εμφάνιση τους είναι τα ερωτήματα που ακολουθούν την πλοκή.

 

Ο «Στρατιώτης Ράιαν» μπλέκει στα σκηνικά του «Saw», περνώντας τα «Πάθη του Χριστού» θυμίζοντας επεισόδιο από το «Prison Break»…

 

Είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι αρκετοί καλοί και γνωστοί ηθοποιοί ανήκουν στο κάστ αυτής της ταινίας. Πρωταγωνιστής ο James Caviezel (Πάθη Του Χριστού) ενώ παρέα του κάνουν οι Barry Pepper (Η διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν), Greg Kinnear (Little Miss Sunshine) και φυσικά ο Peter Stormare (Prison Break).

 

Με τέτοια διαμάντια στην διάθεσή του, ο σκηνοθέτης Simon Brand κατάφερε να μείνει στο κάρβουνο.

 

Η σκηνοθεσία είναι αρκετά αργή σε κάποιες σκηνές αν και στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, είναι δεμένη και λιγότερο κουραστική. Η φωτογραφία είναι λίγο περίεργη καθώς θα περίμενε κανείς πως το αίσθημα της μελαγχολίας που μεταδίδει, είναι το αντίθετο από το αναμενόμενο. Οι διάλογοι είναι καλοί και υπάρχουν αρκετά σημεία στο σενάριο οπού υπάρχει αυτό το «αναπάντεχο», η «έκπληξη» που ομολογουμένως κερδίζει τον θεατή.

 

Με κέρδισε ο Κρεγκ Κινίαρ ο οποίος έπεισε και πρόσθεσε αρκετά στον ρόλο του με κάποιες αρκετά καλές σκηνές που θύμιζαν διαμάντια του παρελθόντος. Ο Πίτερ Στόρμαρ σε ένα ρόλο που του ταιριάζει, αυτό του βαρύ «κακού» άνδρα, ήταν ικανοποιητικός αν και δεν είχε κάποια αξιόλογη σκηνή. Μου άρεσε αρκετά ο Τζέιμς Καβιέζελ που μαζί με τον Μπάρι Πέπερ πραγματικά «κρατάνε» όλη την ταινία τόσο με τις κοινές σκηνές τους όσο και με το αίσθημα της αγωνιάς, παγίδας, έλλειψης εμπιστοσύνης και κόντρας που πλανάται στον αέρα.

 

Τίποτα περισσότερο από 6/10 αντιθέτως με το IMDb που αποδίδει ενα 6,6/10.

Dream big and dare to fail..
Link to comment
Share on other sites

Ένα θα πω:

 

Οι φίλοι των splatters αλλά και όσοι αρέσκονται στο στυλ του Cloverfield και του Blair Witch Project Π-Ρ-Ε-Π-Ε-Ι να δουν το [REC].

 

Μετά το A L' Interieur, το El Orfanato (το οποίο βέβαια αν και τρόμου, δεν ανήκει στα splatter), το [REC] με έπεισε απόλυτα πλέον ότι οι πραγματικά καλές ταινίες τρόμου (ανεξαρτήτως...υποκατηγορίας) είναι οι εκτός Hollywood.

 

Και μετά από πατάτες τεραστίου μεγέθους όπως The Eye και One Missed Call, το αμερικάνικο horror αρχίζει να μου φαίνεται κωμωδία...

 

Δείτε το REC!!!!!

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Την τελευταία εβδομάδα έχω ερωτευτεί το Gerard Butler (εκτός των προφανών προσόντων βρίσκω το σκοτσέζικο accent του ακαταμάχητο):p:p

και έχω πάρει σβάρνα τις ταινίες του (εκτός απο αυτό το πολεμοχαρές εκτρωμα, τους 300, που δε θα το βλεπα κ να με πληρωναν)

 

Είδα λοιπόν το "Dear Frankie" (2004) το οποίο βρήκα απλά υπέροχο!

 

Στηρίζεται στην έννοια του "ζωτικού ψεύδους" - μια έννοια που έχουν εκμεταλλευτεί αρκετά οι θεατρικοί και κινηματογραφικοί συγγραφείς (δυστυχώς νομίζω έχω δει κ μια ταινία με τον Ξανθόπουλο με την ίδια θεματολογία αλλα ας μη μας επηρεάσει αυτό:X).

Με λίγα λόγια, είναι η ιστορία ενός κωφού παιδιού που για χρόνια αλληλογραφεί με τον μπαμπά του που είναι ναυτικός. Με τη διαφορά ότι τα γράμματα του παιδιού δεν τα λαμβάνει/απαντά ο μπαμπάς αλλα η μαμα του, η οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει κατασκευάσει την εικόνα ενός φανταστικού μπαμπα-ναυτικού, που διηγείται ιστορίες στο γιο του απ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ενώ εκείνη κερδίζει με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία να μπαίνει στο σιωπηλό κόσμο του γιου της...Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο γιος μαθαίνει ότι το υποτιθέμενο πλοιο του μπαμπά του θα αγκυροβολήσει στο λιμάνι της πόλης τους. Και η μαμά του καλείται να αντιμετωπίσει το δίλλημα του αν θα πρέπει να πει στο γιο της την αλήθεια ή να παλέψει για να διατηρήσει αυτό το "ζωτικό" ψέμμα.

Ανθρώπινη, γλυκόπικρη, ρεαλιστική, με εξαιρετικές ερμηνείες, πανέμορφες εικόνες και έντονα - αλλά χωρίς περιττές εξαρσεις και εντυπωσιασμούς- συναισθήματα.

Δεν ξέρω αν ειμαι ελαφρώς οφ τόπικ αφού κυρίως συζητάμε καινούριες ταινίες εδω απ ότι έχω καταλάβει, αλλά αυτή εδώ αξίζει! και αναρωτιέμαι που ήταν θαμμένη τόσα χρόνια...

απο βαθμό ένα 9/10 χαλαρα...

 

Κατάπληκτικη ταινία. Την είχα δει πριν κάτι χρόνια στο filmnet (πριν ακόμη ο Μπατλερ γίνει φίρμα με τους 300) και τότε ήταν πραγματικά εντελώς άγνωστη. Μόνο κατα τύχη θα την έβλεπε κάποιος. ΄Τωρα που ο Μπατλερ έγινε σταρ άρχιζει ο κόσμος να ανακαλύπτει τη συγκεκριμένη ταινία.

[sIGPIC][/sIGPIC]

 

Why so serious?

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

 Κοινοποίηση

×
×
  • Create New...