just_a_comment

Εγω περιμένω πρωτίστως το Homeland, λιγότερο το Dexter (και τα δύο από 30 Σεπ.). Επίσης θα υποκύψω στο guilty pleasure του Revenge, τουλάχιστον για την αρχή της σεζόν. Χρόνια περιμένω να βρω το χρόνο να δω το Breaking Bad απ'την αρχή, και ελπίζω ότι φέτος θα τα καταφέρω και με πολύ καλό timing, αφού αν έχω καταλάβει καλά αυτή η σεζόν είναι η τελευταία. Από κωμωδίες τα κλασικά ΗΙΜΥΜ και Big Bang Theory, χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό όμως. Αλήθεια με εκείνη την έξτρα σεζόν του Arrested Development τι έγινε? Την περιμένουμε? Κι έλεγα φέτος να μη δω σειρές γιατί θέλω να δω περισσότερες ταινίες, αλλά μόνο και μόνο όσες συνεχίζουν από πέρσι καλύπτουν όλες τις μέρες της βδομάδας!

Α γεια σου! αυτη ειναι (με τις αντλιες που κάνουν "νταπα-ντουπα - ντάπα-ντούπα" :lol:) θεενκς!

Ψαχνω παλια ελληνικη ταινια (νομίζω με Κωνστανταρα) στην οποία ένας τύπος χύνει μια μπουκάλα πετρέλαιο στο πηγάδι του γείτονα κι αυτός (ο γείτονας) χαίρεται ότι έχει πετρελαιοπηγή και επενδύει όλα του τα λεφτά για να κάνει γεώτρηση :p

ελεγα να δω το Hunger Games αυτό το Σαββατοκύριακο. Το Twilight το χω δει και το θεωρώ τελείως για πέταμα. Ξέρω όμως ότι ένα κοινό αμέσως αμέσως είναι ότι και τα δύο είναι σειρές βιβλίων "για εφήβους", το οποίο ως χαρακτηρισμός και μόνο, που τον ασπάζονται οι συγγραφείς τους, τους δίνει αυτόματα κάποια κλισέ χαρακτηριστικά που απευθύνονται στο τάργκετ γκρουπ τους (εφηβικό ρομάντζο, ευκολη αφήγηση και δήθεν βαθιές ατάκες που προορίζονται για facebook status). Έχω όμως ακούσει σχετικά καλά λόγια, οπότε ελπίζω ότι θα ναι πιο έξυπνο από το πανηλίθιο και συντηρητικό twilight - ένα καλό δείγμα δηλαδή της "λογοτεχνίας για εφήβους" (με την οποία έχω πολύ αρνητικά προηγούμενα/απωθημένα: όποιος πέρασε τη φάση της "συλλογής περιστέρια"/"χελιδόνια"/"κύκνοι" του Πατάκη θα καταλαβαίνει τι λέω - ακόμα κλαίω τις ατελείωτες ώρες διαβάσματος που θα μπορούσαν να χουν αφιερωθεί σε αληθινή λογοτεχνία). Όσο για το Hunger games, υπάρχει μια παλιότερη ταινία πολύ παρόμοιας θεματολογίας με πολύ καλύτερες κριτικές: Battle Royale. Δεν το χω δει, αλλά μου την έχουν συστήσει ως καλύτερη βερσιόν του hunger games. Εδιτ: Sorry DesertSMisSRaiN, δεν είχα προσέξει ότι κι εσύ είχες αναφέρει το BattleRoyale και το θέμα της "λογοτεχνίας για εφήβους" - ουσιαστικά στα λόγια σου έρχομαι :p

Μου άρεσε πάρα πολύ κι εμένα το Another Earth. Ήταν μια ταινία που με είχε κερδίσει από το τρέιλερ κιολας, και, παρόλο που τελικά κάποια στοιχεία (το sci-fi στοιχείο ειδικά) ήταν διαφορετικά απ' ό,τι τα περίμενα και το ύφος της ταινίας πολύ πιο ρεαλιστικό/χαμηλών τόνων απ' ό,τι μπορει να περιμένει κανείς, ήταν όλο μια ευχάριστη έξπληξη. Από άλλες που είδα πρόσφατα: Το Sunshine του Danny Boyle ήταν μια ενδιαφέρουσα ταινία - του 2007, αλλά ουτε που την είχα ακουστά - με πολλά καλά στοιχεία αλλά λίγο απογοητευτικό φινάλε (πολλά εκνευριστικά στοιχεία σχετιζόμενα με την ανατροπή του τελευταίου μέρους της ταινίας). Γύρω στο 7/10 Στο σινεμά είδα το A Royal Affair, το οποίο μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Παρόλο που δεν είμαι καθόλου φαν των ταινιών εποχής (αν δε με παρασύρει άλλος να κάτσω να δω δεν προκειται να το κάνω απο μόνη μου) την απόλαυσα και έπαθα πλάκα με το σενάριο, που είναι αληθινή ιστορία: η αγγλικής καταγωγής και προοδευτικών καταβολών σύζυγος του πειραγμένου (εικάζεται ότι έπασχε από σχιζοφρένεια, και η συμπεριφορά του ήταν εντελώς απροσάρμοστη) βασιλιά της Δανίας Κρίστιαν VII τα φτιάχνει κρυφά με τον επίσης αναγεννησιακής έως και επαναστατικής ιδεολογίας γιατρό του άντρα της και οι δυο τους καταφέρνουν να χειραγωγήσουν το βασιλιά και να φέρουν ριζοσπαστικές αλλαγές στην τελείως συντηρητική κοινωνία της Δανιας του 18ου αιώνα (τα γεγονότα συμβαίνουν λίγα χρόνια πριν τη Γαλλική επανάσταση). Εξαιρετικά καλοφτιαγμένη και τη συστήνω ανεπιφύλακτα ακομα και σε όσους βαριούνται τις ταινίες εποχής. 8,5+/10

Πω πω, δεν ειχα συνειδητοποιήσει ποσες ταινιες ειναι με αυτη την πλοκή Μήπως ψάχνουμε αυτή Motel Hell Ειναι και στη λίστα που δίνεις

μηπως είναι αυτή? Last night trailer: http://www.imdb.com/video/imdb/vi1870924057/

Ξεκίνησα κι εγω τον κύκλο χωρίς να περιμένω πολλά, γιατί απο πέρσι (και λόγω Μπάφυς και γιατί κι από μόνο του ήταν ό,τι να ναι) το χα ψιλοβαρεθεί. Και συμφωνώ ως προς τις εντυπώσεις με τον DesertS...δεν έχω πολλές ελπίδες οι πολλαπλές ιστορίες να δέσουν σε μία, πια έχουμε δει όλα τα πιθανά μεταφυσικά όντα (μαγισσες, νεράιδες, λυκανθρωποι,μαιναδες, shapeshifters κλπ) οπότε ούτε ως προς αυτό το θέμα φαινεται να χουμε κάτι καινούριο... Η του Eric μ' αρεσε. Η Παμ επισης ως classy bitch και η Jessica ίσως μου ειναι η πιο συμπαθης απ' όλους.(ενδιαφερουσα ως χαρακτηρας --καταλαβαίνω βεβαια κι ο,τι τ' αγοράκια δε θα βλέπουν μονο το χαρακτήρα :p) Για το Λαφαγιετ δεν με πολυ νιαζει, τον εχω κάπως αντιπαθησει, γιατί υποτιθεται ότι προσέφερε comic relief στις αρχές, και μετά έγινε κι αυτός μες στο δράμα. Για την Ταρα ναι, ας μη μιλήσω Για την επιφυλάσσομαι μεχρι να δουμε που το παει

Επιβεβαιώνεις τη θεωρία μου ότι αν την είχαμε δει τη σειρά σερί - χωρίς τα πολύμηνα διαλείμματα και κυρίως χωρίς την όλη τρελή φασαρία με τις θεωρίες και την εμμονή στις λεπτομέρειες, θα την είχαμε απολαύσει πολύ περισσότερο. Τζάμπα αναλωθήκαμε στις κουβέντες και στη γκρίνια και πολύ σοβαρά τα πήραμε όλα...θα πρεπε να το ειχαμε αντιμετωπίσει ως μια κανονική αμερικάνικη σειρά με δράση, μυστήριο και έμφαση στις διαπροσωπικές σχέσεις και όχι σαν μια φιλοσοφική σπαζοκεφαλιά με απαντήσεις για το νόημα της ζωής, του σύμπαντος και των πάντων :p (τη δικιά μου αυτοκριτική κάνω κυρίως)

Πως σας φάνηκε το πρώτο μισό της 16ης σεζόν (16x01-07)? Εμένα ψιλοξενέρωτο. Ο βαθμός καφρίλας παραμένει ίδιος, αλλά το χιούμορ ήταν χλιαρό- δεν είχε κανένα απο εκεινα τα επεισόδια που με αφήνουν με την αίσθηση ότι βλέπω κάτι ιδιοφυές (το οποίο -ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν - εμένα μου συνέβαινε και μέχρι την προηγούμενη σεζόν σε αρκετά επεισόδια). Καλύτερα επεισόδια: "Cash for gold", "Jewpacabra" αλλά και η εύστοχη κριτική στην ταινία Bullying που έκανε μεγάλο ντόρο "Butterballs" -Το πρώτο της σεζόν (Reverse Cowgirl) είχε κι αυτό κάποια καλά σημεία, αλλά παραήταν αηδία.

Σιγά καλέ μην παρεξηγηθεί και κανενας. Δε νομίζω ότι είναι το στυλ σειράς που έχει φανατικούς και παρεξηγιάρηδες φαν. :p Οτι έχεις ένα δίκιο σ' αυτά που λες έχεις. Μαλιστα κι εμένα κάπως έτσι ήταν η πρώτη μου εντύπωση. Νομίζω είναι σειρά που δε σε κερδίζει με το πρώτο επεισόδιο (ειδικα αν αυτό είναι ένα τυχαίο επεισόδιο που δεν ξέρεις τους χαρακτήρες και τι εχει προηγηθεί). Απ την άλλη, εντάξει δεν είναι οι χαρακτήρες από μόνοι τους αλλά οι καταστάσεις που βγάζουν το γέλιο. Ο Σελντον είναι εξαρχής παρατραβηγμένος, αυτό είναι δεδομένο, αλλα με τους άλλους - ειδικά τον Λεναρντ - μπορεί κάποιος άνετα να ταυτιστεί, δε νομίζω ότι η αντίδραση είναι "τι καλα που δεν είμαι έτσι". Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι εκτός από το ευρύ κοινό, υπάρχει κι ένα εστιασμένο τάργκετ γκρουπ στο οποίο η σειρά είναι λογικό να έχει ιδιαίτερη απήχηση: αυτό όσων δουλεύουν αποκλειστικά στην επιστημονική έρευνα (και δεν εργάζονται στον "έξω κόσμο"). Σαν κάποια που έχει περάσει τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής της σε αυτό το χώρο, μπορώ να σου πω ότι οι χαρακτήρες και οι καταστασεις δεν είναι και πολύ τραβηγμένες τελικά. Πολλές φορές μου χει τύχει να είμαι σε παρέα και να συζητάμε για το πως ένας άνθρωπος ή μια κατάσταση είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως στη σειρά. Οπότε συνολικά πιστεύω είναι μια σειρά με πολλά καλά στοιχεία, πολλά εστιασμένα αστεία (λιγο σαν inside jokes προς όσους βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις) αλλά και πολλά μειονεκτήματα -κυρίως τις τελευταίες σεζόν - που δεν την αφήνουν να απογειωθεί αλλά την κρατάνε σε ένα μέτριο επίπεδο.

Όσοι δεν έχετε δει το The Artist νομίζω το αδικείτε: δεν είναι καθόλου "και καλά" ή αυστηρά σινεφιλ, ίσα ίσα, είναι μια ανάλαφρη ταινία, όλο νάζι και τσαχπινιά, που σε κερδίζει με το πρωτότυπο στυλ της. Για μένα καλύτερη και πιο ειλικρινής από αυτές που ακολουθουν πιστά τη συνταγή "θέλω να κερδίσω Όσκαρ" . Τώρα για το αν ήταν η καλύτερη ταινία της χρονιάς, τι να σας πω. Δε νομίζω κι εγώ να ήταν, αλλά, ενταξει, άλλα τα κριτήρια των Όσκαρ (βλ. Χολυγουντ) και άλλα τα κριτήρια των Καννών ας πούμε (όπου εκεί πιο πιθανό είναι να βρεις τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς). Εκει που τα Όσκαρ πέφτουν μέσα όμως (συνήθως) είναι οι ξενόγλωσσες. Το "A separation" είναι εξαιρετική ταινία -και καιρός ήταν να αναγνωριστεί ο Ιρανικός κινηματογράφος που έχει βγάλει ουκ ολίγα διαμάντια. Η δικιά μου η γκρίνια/παραξενιά εντοπίζεται αλλού: αυτό το Midnight in Paris που το λάτρεψαν κοινό και κριτικοί, εγώ το βρήκα από αδιάφορο έως κακό. Δεν είμαι φαν του Γουντι ομολογώ, αλλά το συγκεκριμένο μου φάνηκε επιφανειακό. Σιγά τα πρωτότυπα μηνύματα και σιγά το εύρημα. PS Α, άμα θελετε να δειτε με ποιο μοιάζει το The Artist, θα λεγα ότι θυμίζει αρκετά το Ed Wood. Αν και το δεύτερο το θεωρώ καλύτερο και πιο πολυεπίπεδο.

Για το The Artist τι έχετε να πείτε? Πολύ πρωτότυπη ως στυλ, πολύ χαριτωμένη... δεν έχει βέβαια κανένα φοβερό βάθος, πιο πολύ πειρακτική και ειρωνική είναι, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, το καλό είναι ότι βγαίνεις απ' την αίθουσα ανανεωμένος, έχοντας περάσει ένα πολύ ευχάριστο δύωρο :)

Τσέπωσε 2 χρυσές σφαίρες! (δικαίως) : καλύτερη δραματική σειρά και καλύτερη ηθοποιός δραματικής σειράς για την Claire Danes :)

Ευχαριστώ για την προταση :) - δε νομίζω όμως να ταν αυτό γιατί το πρόβλημα που είχε το παιδί σ' αυτή που ψάχνω ήταν κινητικό κυρίως - κούτσαινε (ενω στο The Mighty αν το θυμάμαι καλά το παιδάκι είχε πρόβλημα με όλο το σκελετό/σπονδυλική στύλη), επίσης επρόκειτο για ταινία εποχής και το παιδάκι το έλεγαν Άλαν -ή κατι ομόηχο ;)

Καλή χρονιά κι από μένα ! Χτες το βράδυ (πρωτοχρονια) έβλεπαν οι γονείς μου μία αγγλόφωνη ταινία σ' ένα κανάλι Πατρινό που λέγεται Super B - λογικά έχει εμβέλεια και στην υπόλοιπη δυτική Ελλάδα - κατά τις 11 το βράδυ (online προγράμματα που έψαξα λίγο δε βρήκα για το συγκεκριμένο) και τώρα αναρωτιούνται ποια ήταν. Αυτά που μου παν είναι τα εξής (δεν ειναι καλοί στις περιγραφές - πιο πολύ ελπίζω να τη βρω αν τυχον την έβλεπε και κανείς άλλος εχτες): Ταινία εποχής, με κεντρικό ήρωα ένα παιδί (μάλλον το έλεγαν Άλαν) το οποίο είχε κάποια αναπηρία και κούτσαινε. Αυτό είχε κι ένα φίλο μεγαλύτερο, ο οποίος τα χε φτιάξει με μία παντρεμένη και το παιδί του έκανε πλάτες. Ο φίλος ανακατευόταν με άλογα (μάλλον τα φρόντιζε - και μάλλον άνηκαν στον άντρα της ερωμένης του) και προς το τέλος της ταινίας ο φίλος βρίσκεται να κινδυνεύει και το παιδί του σώζει τη ζωή. σόρρυ για την ελλειπή περιγραφή - ο,τι μου είπαν επαναλαμβάνω ;)

Κοιτα τι να σου πω, πρώτη εντύπωση ήταν αυτή που έγραψα, ίσως κι εγώ να παρα-ενθουσιάστηκα - και, όπως προείπα, είναι τελικά επιβεβαιωμένο ότι τελείως άλλη εντυπωση σχηματίζει κανεις όταν τη βλέπει τη σειρα επεισόδιο επεισόδιο και άλλη όταν τη βλέπει όλη μαζι - είναι διαφορετική εμπειρία. Αλλά σίγουρα κατώτερη από την 3η ή την 5η σεζόν δεν τη λες με τίποτα... νομίζω μου άρεσε εξίσου με την 4η που κι αυτή με τη σειρά της στεκόταν επάξια κοντά στην 1η και τη 2η που ήταν και οι καλύτερες της σειράς. Και πάλι, όταν βλέπεις όλα τα επεισόδια σε 2 μέρες δεν προλαβαίνεις να τα σκεφτεις αυτά. Εγώ σας είπα πότε ξεκίνησα να την ψιλιάζομαι την ανατροπή: αρκετά αργά...τώρα αν οι άλλοι φαν άρχισαν να την υποψιάζονται νωρίτερα και να το συζητάνε όλο τον καιρό που μεσολαβούσε ανάμεσα στα επεισόδια σίγουρα θα συνέβαλε στο να ξεφουσκώσει το πράγμα, για μενα όμως ήταν μεγάλο "μπαμ". Αφού μου πήρε 2-3 λεπτά να συνέλθω :blink::p Μα ακριβώς επειδή είχε τόσο ενδιαφέρουσες εξελίξεις η ψυχολογία του συνέβαιναν αυτά! E, πρώτον επειδή και δεύτερον και κυριότερον επειδή είχε πολύ μεγάλη συμβολική αξία για το Ντέξτερ το συγκεκριμένο μέρος. και γενικά ήταν το καταλληλότερο μέρος για το φινάλε δεδομένου του κεντρικού θέματος της σεζόν. Καλά να σας πω, εσείς δε νομίζατε ότι στο τέλος θα μάθουμε Εγω κατι τετοιο περιμενα...μήπως το δούμε την επόμενη σεζόν; Αλλιώς εντάξει ήταν λίγο άκυρο αλλά σου κράταγε το ενδιαφέρον με την έννοια ότι έβλεπες ένα disaster waiting to happen. Γιατί "wtf" ρε σεις? Δεν ήταν κάτι που συζητιόταν ως ενδεχόμενο από πολύ νωρίς? Νομίζω ότι και τους ηθοποιούς τους είχαν ρωτήσει επανειλημμένα στις διάφορες συνεντεύξεις γι αυτή την πιθανότητα. Η οποία και για μένα θα ταν πολύ ενοχλητική τροπή εαν γινόταν με άλλο τρόπο, αλλά έτσι όπως έγινε και αυτό λέγεται ότι συμβαίνει με κάποιους ψυχιάτρους - "they f*** you up". Επίσης, με τα νέα δεδομένα λογικά αυτό θα κοπεί μαχαίρι. Και υποθέτω ότι ο ρολος του ήταν κυρίως για να τονιστεί . Αν δεν κοπεί, τοτε ναι κινδυνεύει η σειρά, αλλά όπως είπα και στο προηγούμενο ποστ, όλα εξαρτώνται απο το πως θα το χειριστούν του χρόνου...

Καλά ρε σεις, κανεις δεν είχε να πει τίποτα γι' αυτή τη σεζόν?? Εγώ περίμενα να τελειώσει για να τη δω μαζεμένη κι όταν την είδα έμεινα :shock: ! Σαφώς και επέδρασε το ότι τα είδα όλα τα επεισόδια back to back (σε 2 μέρες) που ειδικά σε τέτοιες σειρές είναι παράγοντας που πολλαπλασιάζει την απόλαυση αλλά και αντικειμενικά νομίζω ήταν μια απίστευτα καλή σεζόν. Καμία σχέση με περσι. Σφιχτοδεμένη και συνεκτική - κάθε subplot συνέβαλλε στο κεντρικό θεμα (εκτός από ένα , που λογικά μένει ως εκκρεμότητα για την επόμενη σεζόν). Οι κακοί της σεζόν εξαιρετικοί - τα "ταμπλό" πανέξυπνα και πανέμορφης αρρωστημένης αισθητικής. Ανατροπές, σασπένς και πολύ καλή επιλογή να πιάσουν το θέμα θρησκείας/πίστης. Βέβαια εντάξει για την πρωτοτυπία μπορεί να πει κανείς ότι είναι πράγματα που τα χουμε ξαναδεί (βλέπε Se7en) αλλά δε νομίζω ότι αυτό αφαιρεί από την ποιότητα... Για τις ανατροπές της σεζόν (MEGA spoilers) :!:

http://en.wikipedia.org/wiki/Homeland_%28TV_series%29 Η νέα σειρά (2011) που πήρε ίσως τις καλύτερες κριτικές αυτή τη σεζόν: πολιτικό και ψυχολογικό θρίλερ που περιστρέφεται γύρω από τον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" μετά την 9/11. Εξαιρετικά καλοφτιαγμένο, προσεγμένη ατμόσφαιρα, σκηνοθεσία, σενάριο (με έμφαση στο ψυχολογικό προφίλ των χαρακτήρων) και ενδιαφέρουσες ερμηνείες. Η Claire Danes στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι αποκάλυψη. Παίζει μια πράκτορα της CIA (Carrie Mathison) με ψυχολογικά προβλήματα και προσωπική εμπλοκή στην αποστολή της, η οποία αποκτά εμμονή με την περίπτωση ενός αιχμαλώτου πολέμου (Damian Lewis ως Nick Brody- επίσης πολύ καλός στο ρόλο του) που επιστρέφει στην πατρίδα μετά από 8 χρόνια αιχμαλωσίας. Ιδιαίτερα ενδιαφέροντες και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες και κυρίως ο Mandy Patinkin, στο ρόλο του Saul, μέντορα της Carrie, αλλά και η Morena Baccarin στο ρόλο της γυναίκας του Brody που η ζωή της ανατρέπεται με την επιστροφή του άντρα της. Η πρώτη σεζόν ολοκληρώθηκε - σε 12 επεισόδια- και η σειρά έχει ήδη ανανεωθεί για 2η σεζόν άλλων 12 επεισοδίων που θα προβληθούν το φθινόπωρο του 2012. PS Trivia: Τον πρωταγωνιστή Damian Lewis τον είχαμε δει στις "Νύφες" του Παντελή Βούλγαρη στο ρόλο του νέου που κλέβει την καρδιά της πρωταγωνίστριας (μόλις τώρα έφαγα τη φλασιά ότι πρόκειται για τον ίδιο ηθοποιο :p )

Τώρα το δα κι εγώ το 11ο: τέλειο! δεν περίμενα τόσο ραγδαίες εξελίξεις - το φινάλε θα ναι σίγουρα πολύ δυνατό, η μόνη μου απορία είναι τι θα δείχνουν του χρόνου, αλλά ας μην προτρέχω... -και συμφωνώ και για τη Danes - άψογη

ωπ! αλήθεια? δεν το πρόσεξα, αλλα το καθυστερημένο που τα ξεκίνησε όλα αυτά δε θυμαμαι να το χω δει στους τίτλους οπότε υποθέτω οτι αυτός λείπει :shifty: Πάντως παιδιά το 10ο ήταν τέλειο! Ανυπομονώ για τα 2 τελευταία...

Προσωπικά το ανάποδο είναι που θα με ενοχλούσε (αν δηλαδή μας την έβγαινε οτι τι καλοί πατριώτες εκεί στο FBI και τι αυτοθυσία κι αυτοί και οι στρατιώτες και πόσο καλά κάνουμε να είμαστε καχύποπτοι με όλους και να προστατεύουμε τη μαμα πατρίδα με κάθε κόστος, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται κατά συρροήν παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων και λοιπών δικαιωμάτων). Το να βγάζουν τα άπλυτα στη φόρα και να κατηγορούν εμμέσως FBI και στρατό για τις τακτικές τους δε μου φαίνεται για προπαγάνδα... Αλλά τέλος πάντων, όπως ξαναπαμε, εγώ στέκομαι κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι της υπόθεσης και, όπως λες, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η ασθένεια της Carrie, η οποία θέλω να πιστεύω ότι θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο στη συνέχεια. Όσο για τους τίτλους αρχής, εμένα μ' αρέσουν πάρα πολύ. Είναι οι καλύτεροι τίτλοι αρχής που έχω δει τα τελευταία χρόνια μετά το True Blood και το 6 Ft under. Νομίζω ότι αντικατοπτρίζουν τέλεια αυτή την (post)war-on-terrorism παράνοια που δέρνει την Αμερική την τελευταία δεκαετία.

Κι εμένα! :) Βασικά, λόγω έλλειψης χρόνου είναι και η μόνη σειρά που βλέπω συστηματικά (εκτός από το HIMYM που το κατεβάζω σχεδόν κάθε βδομάδα). Τη βρίσκω εξαιρετικά καλοφτιαγμένη και η ψυχολογική εξέλιξη των χαρακτήρων είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ερωτηματικό παραμένει το αν/πως/σε τι βαθμό υπάρχει κάποια πολιτική χροιά πίσω απ' το σενάριο (έχω δει σχόλια να λένε "liberal propaganda" και άλλα να λένε το ακριβώς αντίθετο) αλλά μάλλον δεν έχει και σημασία γιατί αυτή η ασάφεια δείχνει κι ότι το οποιοδήποτε subtext δεν είναι αρκετά έντονο ώστε να μας αποσπάσει από το ουσιαστικό περιεχόμενο της σειράς που είναι πιο πολύ ψυχολογικό παρά πολιτικο θρίλερ. Σήμερα θα δω και το 1x10, δύο επεισόδια πριν το φινάλε της σεζόν δηλαδή. Απ τη μία λες κρίμα που κρατάει τόσο λίγο κι απ' την άλλη αυτό είναι καλό για να μη χάνει σε ποιότητα και περιεκτικότητα.

Γιατί λέτε έτσι ρε παιδιά? Εγώ φέτος βαριέμαι να κατεβάσω ΤBBT αλλά το HIMYM δεν το χάνω...ειδικά τα πιο πρόσφατα (της Δευτέρας δεν το χω δει ακόμα) τα βρήκα πολύ καλά. Βέβαια μπορεί να οφείλεται στο ότι είμαι φρέσκια φαν (είδα τις 6 σεζόν μες στο καλοκαίρι) και δεν έχω την αίσθηση ότι έχει τραβήξει πολλά χρόνια... [/off topic] Για το Τbbt δεν εχω να προσθέσω κάτι...τη φετινη σεζόν τη σταμάτησα γύρω στο 4ο επεισόδιο, όταν ξεκίνησα να βλέπω Arrested Development και η σύγκριση δεν ήταν καθόλου ευνοϊκή...

καλα σημερα επεσα πάνω στη σελιδα του μεγκα, που παρουσίαζε το "πισω στο σπιτι" - τι κουλό casting είναι αυτό? Ο Αθερίδης πατέρας του Τότσικα? :blink: Και με 6χρονα εγγόνια??