just_a_comment

Δεν τη βλέπω τη σειρά, οπότε δεν καταλαβα το story-arc, αλλά είδα το επεισοδιο Spike/Cordelia από περιέργεια και μου φάνηκε πολύ μέτρια σειρά... και στο παρελθόν που χα πετυχει κανα 2 επεισόδια στην Αγγλική τβ, πάλι δεν είχα ενθουσιαστεί...

Είδα κι εγώ τον πιλότο του Homeland (και τώρα κατεβάζω και τ'άλλα 2 επεισόδια που χουν βγει) και, παρόλο που δεν είναι καθόλου του στυλ μου το είδος της σειράς, τη βρήκα εξαιρετική και με σασπενς που σε κρατάει απ' το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η Claire Danes πάρα πολύ καλή (κι αναρωτιόμουν που είχε χαθεί τόσα χρόνια) και η Morena Baccarin ενδιαφέρουσα παρουσία (είναι χαμαιλεων αυτή: εγώ δεν την είχα αναγνωρίσει καθόλου τότε που έκανε ένα guest στο HIMYM - κι εδώ είναι διαφορετική από τους άλλους γνωστούς της ρόλους αλλά αναγνωρίσιμη). Μακάρι να συνεχίσει έτσι η σειρά, γιατί το άλλο με τους δεινόσαυρους που το περίμενα απ' το καλοκαίρι το βρήκα κάπως απογοητευτικό (το κορόιδευαν και στο South Park ;) )

Kι εμένα το παρα5 εξακολουθεί να ναι η αγαπημένη μου ελληνική σειρά, όχι όμως τόσο για τις ατάκες, όσο για άλλα στοιχεία όπως η κεντρική ιδέα (το ότι οι "αδυναμοι" αποφασίζουν να τα βάλουν με τους δυνατούς, θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο για να αποδώσουν δικαιοσύνη και να σεβαστούν την τελευταία επιθυμία ενός αγνώστου), οι χαρακτήρες και οι σουρεαλ καταστάσεις. Λίγο παιδικό, αλλά πολύ αγαπησιάρικο και με εξαιρετικό φινάλε (που βάζει γυαλιά σε πάρα πολλές από τις καλές ξένες σειρές). Το καλό χιούμορ πήγαζε από τις ίδιες τις καταστάσεις περισσότερο, παρά από τις ατάκες, οι οποίες κυμαινόταν από καλές μέχρι σαχλαμαροειδείς/κρύες. Τελος πάντων, επειδή δεν είναι καθαρή κωμωδία το παρα5 το θεωρώ εκτός συναγωνισμού σ' αυτή την κατηγορία: 1. Απαράδεκτοι 2. Σαββατογεννημένες 3. Ντολτσε Βιτα 4. Σ'Αγαπώ Μ'αγαπάς 5. Εγκλήματα

κι εμένα η Buffy έχει εκτοξευθεί στο τοπ3 απ' το Μάη που την είδα. South Park, Friends και Doctor Who είναι οι άλλες σειρές που πάντα θα παίζουν για το νουμερο 1.

Μία είναι η Βαμπιροσειρά παιδιά: Μπάφι. Το απόλυτο καλτ που όταν θέλει φτάνει σε βάθος και ποιότητα που οι άλλες δε βλέπουν ούτε με το τηλεσκόπιο...έχω γίνει τρελή φαν. Και είναι και η πρώτη (χρονολογικά) στο είδος της.

Aυτός της Teddy (? ετσι τη λενε?, καλα τελειως forgettable είναι αυτη) ναι καλούλης ήταν- και να δεις που ούτε που θυμαμαι τι έγινε μ' αυτούς στο τέλος... Αλλα αμα ειναι να πιάσουμε τους μη γιατρούς, τοτε φυσικά και ξεχνάς έναν: τον Denny Duquette :love: Και σε επιπεδα hotness και σα χαρακτήρας τους κάνει όλους σκόνη.

μουχαχαχαχ :lol: Τιποτα, απο 3η-4η σεζον και μετα είναι σκέτο σαπούνι/guilty pleasure, αλλά συνηθως βλέπεται πολύ ευχάριστα (ναι, τελοσπαντων, αμα δεν εχεις προβλημα με τα μακαβρια εννοω) . Από τους χαρακτήρες, κι εγώ την Αριζόνα συμπαθώ, αλλά και τον Αλεξ, παρόλο που το κάπως συνεκτικό στοριλάιν που είχε ανακόπηκε μετά την Ιζι. Επίσης συμπαθούσα αρκετά και τη Λέξι, αλλά δεν εχω την αισθηση ότι βλέπουμε πολύ απ' αυτήνα τελευταία. Την Κριστίνα θέλω να τη δειρω και αυτό το πρόσφατο με το Τέλοσπάντων...για να δώσουμε στο θέμα και τη σοβαρότητα που του αξίζει: ο ΜακΣτήμι δεν έχει πολύ μεγάλο κεφάλι? Δε μ' αρέσει καθόλου η φάτσα του. Βασικά κανένας απ' τους αντρες δε μ' αρέσει, εκτός απ'τον Avery με τα φανταστικά μάτια, αλλα κι αυτός παραείναι μοντέλο.

Ωραίο φινάλε όντως! Καλοφτιαγμένο και με πολύ σωστούς ρυθμούς και αναλογίες. Επιτέλους άντε και του χρόνου

Πως πως, χρήσιμοι είναι κι αυτοί, εγώ μια φορά που έπαιζα Trivial Pursuit στην Αγγλία, κέρδισα το τελευταίο μου τυράκι επειδή ήξερα έναν ιατρικό όρο από το Grey's Anatomy :p (#true story) Παντως ρε σεις τι θα γίνει μ' αυτή τη σειρά, έχει ξεχειλώσει πια μέχρι εκεί που δεν πάει. Κι αυτή η Shonda Rhimes πόσα καρπούζια στην ίδια μασχάλη? Αφου έχει και το Private Practice, κι ενα άλλο με κάτι άλλους γιατρους στον Αμαζόνιο (ακυρώθηκε? ή θα παιξει φέτος? δεν εχω καταλαβει)...τουτο τι το κρατάει? πρέπει να περιμένουμε να μπει η Μερεντιθ στην εμμηνοπαυση?

Αχ τέλεια! Δεν το ήξερα αυτό, κι επειδή προτιμάω ν' αρχίζω μια σειρά που παρέχει εγγυήσεις για μια ομαλή πορεία μέχρι την ολοκλήρωση, περίμενα μια τέτοια πληροφορία πριν προγραμματίσω να δω το Breaking Bad. Προς το παρόν έχω δει τον πιλότο (εδώ και 2 χρόνια), ο οποίος μου άρεσε πολύ αλλά αποφάσισα να περιμένω τη σειρά μέχρι να ολοκληρωθεί. Αν είναι τα πράγματα όπως τα λες, θα περιμένω μέχρι την αρχή της 5ης και τότε θα πέσω με τα μουτρα στο catching-up. :food:

αχ, αυτά τα παιδικά απωθημένα...τα ξέρω (αυτό που τη θυμάσαι τόσο αμυδρά που μπορεί να ναι και όνειρο) Δεν ήταν δύσκολο όμως, την ψάχναν κι άλλοι:Αυτή δεν είναι?

Αχ, τώρα άμα πω ότι όλη αυτή η απάντηση βασίστηκε σε δικό μου wrong phrasing θα φάω ξύλο?:O :p Δεν ήθελα να πω ότι το TBBT είναι "κλασικό". Έχει δυο καλές πρώτες σεζόν, αλλά γενικά το θεωρώ μέτριο. Ο βασικός λόγος που το ανέφερα ήταν γιατί ήθελα να χρησιμοποιήσω και μία σειρά που παίζεται ακόμα στο παράδειγμά μου (ήμουν μεταξύ αυτου και του HIMYM, αλλά διάλεξα αυτό γιατί έχει πιο πρωτότυπο/cult concept). Οπότε για να διορθώσω: μάλλον στο μυαλό μου είχα να γράψω δύο χωριστές προτάσεις, μία στην οποία θα έδινα γενικά παραδείγματα πετυχημένων sitcoms και μία στην οποία θα έλεγα ότι κάποια sitcoms είναι κλασικά. Απο βιασύνη κατέληξα να βάλω όλα τα παραδείγματα μαζί, χωρίς να διαχωρίσω ποια είναι τα κλασικα- my bad.

Καλα, δεν μπαίνουν όλα τα sitcoms (σ'αυτά αναφέρεσαι νομίζω) στο ίδιο τσουβάλι. Θέμα γούστου είναι βέβαια, και θέμα εξοικείωσης με το συγκεκριμένο στυλ, αλλά κάποιες από αυτές τις σειρές είναι και αντικειμενικά σταθερό σημείο αναφοράς στο είδος τους και έχουν στιγμές που έχουν περάσει στην ιστορία της τηλεόρασης (από το Seinfield και τους Παντρεμένους με παιδιά, μέχρι τα Φιλαράκια και το Big Bang Theory). Τουλάχιστον σ'αυτές τις κλασικές αξίζει να δίνει κανείς μια ευκαιρία πιστεύω, στο βαθμό που μπορεί να συνηθίσει το γέλιο-κονσέρβα (i.e. laugh track: δεν είναι πάντα τελείως κονσερβα αλλά είναι πάντα ενοχλητικό) Τώρα για το συγκεκριμένο θα συμφωνήσω ότι είναι μια σειρά που ποτέ δε με τράβηξε να τη δω. Βασικός λόγος ήταν και το ότι μου ήταν εξαιρετικά αντιπαθής ο Charlie Sheen (πού να ξερα και για τα τωρινά του χαΐρια) και γενικά μου φαινόταν άνευρο. Το περίεργο είναι ότι το έτερο δημιούργημα του Chuck Lorre, το the Big Bang theory, μου φαίνεται τόσο ασύγκριτα καλύτερο που δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι δύο σειρές είναι πνευματικά αδερφάκια (καλά προφανώς τη σειρά δεν την κάνει μόνο ο δημιουργός, μπαίνουν κι ένα εκατομμύριο άλλοι παράγοντες οι οποίοι ευθύνονται για την τελική της ποιότητα)

η αλήθεια είναι οτι η θείτσα η μάγισσα δε χωνεύεται με τίποτα....τελείως μπλιαχ μπλιαχ παρουσία. Αλλα νταξει γενικά δε με χαλάει η σειρά...για το καλοκαιράκι καλή είναι, χωρίς να της αφιερώνω καθόλου έξτρα σκέψη παρά μόνο όταν παρακολουθώ το επεισόδιο...

Τι έγινε ρε παιδιά? Κανείς δε βλέπει Season 4? Εγώ στα 5 πρώτα επεισόδια πέρασα πολύ καλά πάντως. Σαφώς καλύτερα από πέρσι (αν και όπως ξανάπα πιο πριν, φέτος το βλέπω υπο την άμεση επήρεια των 7 σεζον Buffy the Vampire Slayer που είδα τον Απρίλη-Μάη και όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να αποφύγω τους παραλληλισμούς). Το βρίσκω πολύ πιο δεμένο από πέρσι και ως προς το overall story arc και ως προς τις επι μέρους ιστορίες που πλέκονται και μεταξύ τους. Μπορεί να μη σε κρατάει στην τσίτα όπως οι 2 πρώτες σεζόν, αλλά έχει απ'όλα και σε κάνει να περιμένεις να ρθει το επόμενο επεισόδιο (αντίθετα με περσι που κάποια στιγμή το παράτησα και τα είδα μαζεμένα αργότερα)

χαχααχαχα!!!:lol::lol: άψογο! Τους βγάζω το καπέλο

το How I met your mother πως και δεν παιζει? γιατί μιας και το χω πρόσφατο, η 6η σεζόν του μου φάνηκε χαλαρά καλύτερη απ' την φετινή του Big Bang Theory. Το δε Glee δεν το λες με τίποτα κωμωδία, αλλά η εναλλακτική θα ταν να του φτιάξουν δικια του κατηγορία (musical) στην οποία θα διαγωνιζόταν μόνο του, το οποίο δε θα γινόταν...αλλά και πάλι, τόοοσο καλό είναι πια ?(εντάξει περσι ήταν κάτι φρέσκο και -ας πούμε- πρωτότυπο και είχε και story-arc, φέτος όμως τυποποιήθηκε). Από άλλες σειρές δεν πολυ-ξέρω, αλλά θα περίμενα να δω π.χ. το Walking Dead που ήταν φοβερή δουλειά.

Τελικά μάλλον άλλη εντύπωση σχηματίζεις για μια σειρά όταν τη βλέπεις επεισόδιο-επεισόδιο τον καιρό που προβάλλεται και άλλη εντύπωση όταν τη βλέπεις συμπυκνωμένη (όλα τα επεισόδια σερί). Είχα δει σκόρπια επεισόδια από τις πρώτες σεζόν και δεν είχα ενθουσιαστεί - ή μάλλον καλύτερα: είχα απορήσει τι της βρίσκουν οι φαν. Ως φαν των Φιλαρακίων δεν είχα όρεξη να ξεκινήσω μια ακόμα wannabe σειρά. Επίσης διαβάζω από πέρσι αυτό το θρεντ από περιέργεια και συνεχώς βλέπω αρνητικά σχόλια για το πώς έχει γίνει τελείως βαρετή και έχει πηδήξει τον καρχαρία (:p). Aποφάσισα παρόλα αυτά να της δώσω άλλη μια ευκαιρία (μια και διανύω το τρίμηνο "Buffy" και ήθελα να δω τι κάνει η Alyson Hannigan) και μπορώ να πω ότι εξεπλάγην ευχάριστα. Είναι (ακόμα) καλή σειρά ρε σεις! Και μάλιστα τα επεισόδια που βρήκα χάλια/καφρίλα ήταν στην 3η και 4η σεζόν περισσότερο παρά στην 5η και 6η. Μερικές παρατηρήσεις: 1) Ούτε στιγμή δε με απασχόλησε το ερώτημα "ποιά είναι η μητέρα" κι απορώ μ'αυτούς που ασχολούνται με το "μυστήριο": για μένα είναι σαφές το ότι το πώς γνώρισε ο Τεντ τη μητέρα ήταν μόνο η αφορμή για ν' αρχίσει να λέει την ιστορία της ζωής του. Βασικά το αναμενόμενο είναι να γνωρίσει τη μητέρα στο φινάλε και επομένως οι σχέσεις που κάνει στο μεταξύ δεν μπορεί να είναι η μητέρα. Και οι σεναριογράφοι κάνουν πολύ καλά που μας λένε εξ αρχής τι να περιμένουμε και μας γλιτώνουν από την ανάγκη να το παίζουμε Σερλοκ Χολμς με τις διάφορες ενδείξεις. 2) Το όλο κονσεπτ/φορματ του αφηγητή είναι πολύ έξυπνο, πρωτότυπο για τέτοιου είδους σειρά και προσφέρει πολλές δυνατότητες. Δεν μπορείς να πεις ποτέ ότι η σειρά "πήδηξε τον καρχαρία" γιατί οτιδήποτε κουλό/αφύσικο συμβαίνει μπορεί χαλαρά να αποδοθεί στο ότι ο μελλοντικός Τεντ βάζει σάλτσες στην ιστορία του. Το δε αστείο με τους αναγκαίους ευφημισμούς τύπου "σάντουιτς/μπάφος" το βρίσκω πολύ χαριτωμένο :happy: 3) Γιατί κανείς δε χωνεύει τον Τεντ? Μια χαρά γλυκούλης είναι! Όπως όλοι οι χαρακτήρες - εντάξει ο Μπάρνει κλέβει την παράσταση - αλλά και οι 5 είναι πολύ συμπαθείς. 4) Προφανώς και υπάρχει παραλληλισμός με τα Φιλαράκια (και η ίδια η σειρά κάνει αναφορά σ' ένα επεισόδιο που γι'αλλαγή πάνε σε μια καφετέρια που έχει ακριβώς την ίδια διαρρύθμιση με αυτή στα φιλαράκια). Αλλά κατα τη γνώμη μου καταφέρνει με επιτυχία να ξεφύγει από τη σκιά των Φιλαρακίων και να εδραιώσει τη δική της παράδοση. 5) Προσωπικά, δεν μπορώ να το συγκρίνω με τα Φιλαράκια γιατί οι δύο σειρές με βρίσκουν σε άλλη φάση της ζωής μου. Τα Φιλαράκια τα βλεπα ως έφηβη και μεγάλωσα με αυτά. Το HIMYM το βλέπω στη δεκαετία των 20-30 κατά την οποία είμαι πολύ πιο κοντά ηλικιακά με τους ήρωες. Άλλη φάση, άλλη δεκαετία, άλλο χιούμορ. 6) Εμένα μ'άρεσε που εισήγαγαν και λίγο δράμα στην πλοκή. Κάνει τους χαρακτήρες λιγότερο μονοδιάστατους (ειδικά το Μπάρνει - και μια και η προφανής σύγκριση είναι ο Joey: ο ΝPH είναι κλάσεις ανώτερος ηθοποιός από το Matt LeBlanc και μπορεί να υποστηρίξει έναν πιο πολυδιάστατο ρόλο) Tις τελευταίες μέρες έβλεπα πολλά επεισόδια μαζεμένα και μου χει κολλήσει το Legen...dary και το What'up. Πραγματικά κρατιέμαι για να μην τα πετάω σε ακατάλληλες περιστάσεις :p

χαχαχαχαχαχ:lol::lol: Μας άρεσε ακριβώς γιατί μπορεί να πάει προς δύο κατευθύνσεις η ιστορία: είτε το κακόμοιρο είναι φυσιολογικό αλλά οι φοβίες όσων το περιτριγυρίζουν θα οδηγήσουν σε ακραίες καταστάσεις (θα το απαγάγουν οι κακές μάγισες και θα θέλουν να το κάνουν διάδοχο του σατανα, ή θα το τρέχει η μάνα του σε εξορκισμούς που θα καταλήγουν με φρικαλέο τρόπο κλπ) - είτε είναι όντως σαν το Damien στο The Omen, και ξεκινάει μεν με ασήμαντα σημάδια αλλά θα συνεχίσει τρομακτικά. Αυτή η αμφισημία και η διπλή πιθανότητα είναι που το κάνει ενδιαφέρον.

****SPOILERS για την πρεμιερα**** Eμένα μ'άρεσε η ιστορία με τη νεραϊδοχώρα και τους λωτούς, ελπίζω να μην τέλειωσε εκεί... Φέτος βλέπω το TB υπό την άμεση επήρεια της Μπάφι και, παρόλο που οι δύο σειρές δεν έχουν καμία σχέση στο στυλ, δεν μπορούσα να αποφύγω τα "ααα, αυτό είχε γίνει και στη Μπάφι....και ααα κι αυτό είχε γίνει και στη Μπάφι...κι αυτό επίσης" Ελπιζω να μου περάσει όσο θα προχωράει η σεζόν γιατί τρέφω περισσότερες ελπίδες απ' όσες είχα πέρσι που δε μου πήγαινε καλά το (ανυπαρκτο?) story-arc. + το σατανικό μπεμπέ + ο νέος Μπιλ + Τζέσικα - Χοϋτ - λίγο βαρετό αυτό με τους μάγους (πφφφ...είχε γινει και στη Μπάφι) - πολύ βαρετό αυτό με τον Jason + Επιτέλους γλιτώσαμε από την Τάρα την κλαψιάρα (αν και... αυτό κι αν είχε γίνει στη Μπάφι :p) Το καλύτερο που είχαν να κάνουν είναι που τοποθέτησαν την ιστορία ένα χρόνο μετά: δημιουργεί μια πολύ καλή δυναμική για τους χαρακτήρες με τα μυστικά που έχουν προκύψει στο μεταξύ και τα οποία η Σουκι αγνοεί.

Παντως - για να πεταχτώ κι εγώ στην κουβέντα - οι 2 πρώτες σεζόν είναι g@μάτες, τελείως roller-coaster (με μεγάλο βαθμό cultίλας πάντα). Στην τρίτη μόνο μας τα χάλασε λίγο. Τώρα που σ' έβαλε στο κλίμα ο DesertSMisSRaiN θα σου λεγα να ξαναδεις το 1ο επεισόδιο γιατί είναι φοβερό από άποψη ατμόσφαιρας και για να ξανα-εισαχθείς στον κόσμο της σειράς στον οποίο τα βαμπίρ είναι σε φάση ενταξης στην κοινωνία. Γενικά, νομιζω ειπώθηκε και πριν, ο Alan Ball δεν πάει πουθενά χωρίς τις μεταφορές/αναλογίες/αναφορές του. Κυρίως τον απασχολουν ζητήματα όπως τα δικαιώματα των gay, ο ρατσισμός και το Αμερικανικο όνειρο. Και θα συμφωνούσα κι εγώ όταν τελειώσεις ή βαρεθείς το True Blood, να δινες αλλη μια ευκαιρία στο πιο "γήινο" Six Feet Under: Είναι ΚΟΡΥΦΑΙΑ σειρα!

Ναι, το Serenity ήταν λίγο meeeh :blink:...καλή ταινία, αλλά όχι όσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή όσο ήταν η σειρά. Ικανοποιούσε βασικές ανάγκες (να εντάξει την ιστορία σε ένα πιο σαφές πλαίσιο/story-arc, να εξελίξει και να ολοκληρώσει όσο γίνεται τους χαρακτήρες) αλλά εκτός από κάποιες σκόρπιες πολύ καλές στιγμές, της έλλειπε αυτό "το κάτι" που είχε η σειρά. Ας πούμε, εμένα μου λειψε ακόμα και το western υφος (που το κέρδιζε η σειρά από τους τίτλους κιόλας - τι ωραίο τραγούδι!) Όσο για τα κοψιματα, κάτι πρέπει να κάνει κι αυτός ο Whedon - έχει ρεκόρ από σερί αδικοκομμένων σειρών: και ο Angel κόπηκε αναπάντεχα και το Firefly και το Dollhouse, και τουλάχιστον για τα 2 πρώτα είμαι σίγουρη ότι στηρίζονταν από τρελό fanbase, δεν είναι να πεις ότι δεν ήταν δημοφιλή. Πρέπει να απολύσει αυτό το ζόμπι που βγαίνει στο τέλος και λέει "grrr...arrg!", του φέρνει γκαντεμια.

(φέτος είναι η χρονιά που ανοίγω sci-fi threads - ποιος το περιμενε :p) Firefly (2002): Wikipedia entry Πώς πήγε έτσι άδοξα αυτή η σειρά? Ήταν πάρα πολύ ιδιαίτερη και καλοφτιαγμένη. Τέλεια ατμόσφαιρα (space-western), ξεχωριστή αισθητική, ευφάνταστα σενάρια και πολύ καλοδουλεμένοι χαρακτήρες. Oυσιαστικά τη χαντάκωσε το Fox, αλλά η ιστορία εκδικήθηκε μέσω του πολύ ισχυρού fanbase που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. 14 επεισόδια μόνο, αλλα όλα διαμαντάκια. Δίνω το λινκ της wikipedia για να μην την πατήσει κανεις και δει τα επεισόδια με τη σειρά που προβλήθηκαν - μόνο η wikipedia έχει τη σωστή σειρά, με τους κωδικούς παραγωγής στη σελίδα "list of episodes" - το imdb και άλλα παρόμοια σάιτ τα χουν με τη λάθος σειρα. Το οποίο εννοείται ότι δεν το καταλαβαίνω - πως γίνεται να τα προέβαλε το κανάλι ανακατεμένα :wacko:, αλλά τέλος πάντων. Σημασία είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική σειρά που έγραψε ιστορία, έστω και με τέτοιο άδοξο τέλος (που τουλάχιστον "μπαλώθηκε" κάπως με την ταινία που ακολούθησε, το Serenity) Είμαι (λίγο) ρετρό που ανοίγω τώρα αυτό το θρεντ (ελπίζω να μην πειραζει), αλλά εγώ τώρα την είδα τη σειρά και ήθελα να δω αν έχει πολλούς φαν εδω γύρω.

Θεϊκό το shitty sushy!!:lol::lol: Μολις κατεβασα και το 7ο και ελπίζω όταν το δω να μην εχω την ίδια εντυπωση γιατί θα πάθω κατάθλιψη :worry: Edit: To είδα. Και την έπαθα την κατάθλιψη. Δεν ξέρω αν σήμαινε ότι αυτή είναι η τελευταία σεζόν - το βρίσκω πιθανό αν και μπορεί απλώς να θέλουν να μας ταρακουνησουν λίγο...εξ άλλου μένουν άλλα 7 επεισόδια για το φθινόπωρο: αν ήταν season finale τότε ναι, οι πιθανότητες να το κρατούσαν και για series finale θα ταν πολύ μεγάλες. Σαν επεισόδιο το βρήκα υπέροχο. Το λέω συχνά (και ακόμα συχνότερα τώρα τελευταία για κάποιο λόγο) ότι τη λατρεύω τη σειρά και ομολογώ ότι, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, κατά καιρούς με έχει κάνει και να συγκινηθώ και να δακρύσω ... Αυτό το τελευταίο μου άφησε μια πικρή γεύση και με άγγιξε (περνάω κι εγώ μια ανάλογη mid-twenties-getting older κρίση). Σαφώς και ο καυγάς Randy-Sharon αντικατόπτριζε ένα διάλογο Matt-Trey και είναι πολύ λογικό στα 15 χρόνια της σειράς να τους έχουν πιάσει τα υπαρξιακά τους. Νομίζω ότι ήταν ένα ιστορικό επεισόδιο και θα μπορουσαμε να το συζητάμε για ώρες. Προς το παρόν κρατάω το κορυφαίο: "It's a condition called being a cynical asshole" :p και παραθέτω διάφορα ενδιαφέροντα reviews: http://www.tvfanatic.com/2011/06/south-park-review-youre-getting-old http://www.hitfix.com/blogs/whats-alan-watching/posts/south-park-youre-getting-old-getting-ready-to-say-goodbye http://blogcritics.org/video/article/tv-review-south-park-youre-getting

Eχω ψηθεί αρκετά γι' αυτή εδώ: Another Earth - εχω δει από καιρό το τρέιλερ, αλλα βλέπω τώρα ότι αργεί ακόμα... Δεν είναι ότι δεν έχουμε ξαναδει κάτι παρόμοιο, αλλά το στυλ έχει πολύ ενδιαφέρον. Βέβαια το σενάριο φαίνεται ν' ανήκει σ' αυτή την επικίνδυνη κατηγορία που ή βγαινει αριστούργημα ή βγαίνει πατάτα - χωρίς πολλά ενδιάμεσα.