just_a_comment

Χεχε, ήμουν κι εγώ από τους φανατκούς σχολιαστές του παρά πέντε :O πάρα πολύ την αγάπησα αυτή τη σειρά, παρά τα πολλά μειονεκτήματα της 2ης σεζόν... Για να δούμε τι θα δούμε με αυτή την καινούρια - δεν έχω ιδέα τι να περιμένω γιατί το παρα 5 το είχα ερωτευτεί από το πρώτο κιόλας τρέιλερ, ενώ αυτό εδώ έχει ένα εντελώς ουδέτερο τρέιλερ που δε σου δίνει καμία ιδέα για τους χαρακτήρες, το ύφος, το στυλ γραφής κλπ. Υποτίθεται είναι dramedy, το οποίο με ανησυχεί λίγο γιατί και το παρα 5 και οι Σαββατογεννημένες που υποτίθεται ήταν πιο καθαρόαιμες κωμωδίες είχαν δόσεις μελό, οπότε αν αυτό λέγεται και επίσημα μισό δράμα, φοβάμαι μην πέσει η μελούρα σύννεφο :worry: Υ.Γ. Μόλις τώρα πέτυχα ένα καινούριο τρέιλερ που δείχνει επιτέλους λίγο περιεχόμενο. Σίγουρα ενδιαφέρον, το μόνο που με χάλασε λίγο ήταν που άρχισε κι έλεγε κάτι για την "ελληνική καρδιά" που μου φάνηκε πολύ γλυκανάλατο κι εμένα κάτι τέτοια πατριωτικά μ' εκνευρίζουν, αλλά να μου πεις έπρεπε να το περιμένω δεδομένου του τίτλου - μόνο μην το παρακάνει...

Κι εγώ δεν περίμενα να πάρει τα πάνω του μετά το τέλος του 3ου κύκλου, γιατί το προηγούμενο στόριλαιν (Κάρι-Μπρόντι) είχε αποτελέσει τη βάση για το πώς μας συστήθηκε η σειρά. Ουσιαστικά είναι σα να επανεφηύρε τον εαυτό της. Ούτε καν στα πρώτα 2-3 επεισόδια αυτού του κύκλου δεν μπορούσα να προβλέψω πόσο καλά θα εξελιχθεί, μου φαινόταν ότι είχε ρίξει τους τόνους, τα τελευταία 2 επεισόδια όμως ήταν κορυφαία... ελπίζω να συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος της σεζόν (τα άλλα 2 που μένουν δηλαδή) αλλά και του χρόνου - γιατί όχι.

Έχω πολλά χρόνια να δω ελληνική τηλεόραση (τελευταία σεζόν που είδα κάτι συστηματικά ήταν τα Υπέροχα Πλάσματα το 2007-8) και φέτος κάτι μ'έπιασε (άκουσα ότι έχει πολλές καινούριες σειρές) κι είπα να ρίξω μια ματιά: Μανα X Ουρανού: Ακρως Οικογενειακό (που δε μ'άρεσε κιολας αλλά από αυτό μακράν καλύτερο) με ύφος από S1ngles. Μετριότατο. Μοντέρνα Οικογένεια: Πλάκα μας κάνουν; Δεν έχουν μπει στον κόπο να διασκευάσουν τίποτα, απλά μεταφράζουν αυτολεξεί το σενάριο σ' ένα κόντεξτ που δε βγάζει καν νόημα. Η κανονική σειρά έχει κάποιες αρκετά έως πολύ καλές στιγμές και είναι αξιοθαύμαστο πως η ελληνική μετάφραση τις σκοτώνει τελείως. Νταξ - έπεσα πάνω και στην καινούρια σαπουνόπερα του Μέγκα που λέγεται "Δικαίωση" και κατάλαβα επιτέλους τις διαστάσεις της έννοιας "abysmal" που άκουγε ο Τζόι στα Φιλαράκια και νόμιζε ότι ήταν καλό :hunter:. Το μόνο χειρότερο που θυμάμαι να χω δει είναι οι Οικογενειακές Ιστορίες. Τώρα θα μου πεις γιατί να περιμένω κάτι διαφορετικό από σαπουνόπερα, αλλά ξέρω γω να βλέπω κάτι χειρότερο από την Καλημέρα Ζωή εν έτει 2014 δεν το περίμενα. Απάλευτο.

Την είχα παρατήσει τη σειρά από τις αρχές του 5ου κύκλου γιατί είχα κουραστεί με όλα τα κουλά στόριλάιν (κάπου κει με τις νεράιδες με έχασε). Είπα όμως να δω τον τελευταίο κύκλο, έστω και με τα προηγούμενα κενά, για χάρη των πρώτων κύκλων που μου άρεσαν αρκετά. Τη σειρά τη βρήκα αρκετά διαφορετική απ' ο,τι την άφησα :ούτε κουλές ιστορίες, ούτε μπερδέματα με καινούρια μεταφυσικά όντα... πιο πολύ ανθρώπινο παρά μεταφυσικό δράμα. Μου άρεσε που αναγνώριζα τους χαρακτήρες και που κάποιοι από τους παλιούς επέστρεψαν και μπορώ να πω ότι την ευχαριστήθηκα αρκετά την τελευταία σεζόν, χωρίς να νοιώθω ότι μου λέιπει κάτι από τις 2 σεζόν που έχω χάσει. Τώρα για το φινάλε, θα συμφωνήσω με το χαρακτηρισμό "ξενέρωτο". Όλη η σεζόν ήταν αρκετά χαμηλών τόνων, χωρίς κλιμακώσεις, αλλά από ένα φινάλε περιμένεις λίγη αγωνία, λίγο σασπενς, λίγη δράση (ακόμα κι εγώ που γενικά δεν τρελαίνομαι για σκηνές δράσης, από αυτή τη σειρά περίμενα να υπάρξει κάτι, ειδικά με την ιστορία του "new blood"). Το φινάλε δεν ήταν διαφορετικών τόνων από τα 2-3 τελευταία επεισόδια, που όλα ουσιαστικά αποτελούσαν έναν μακρύ επίλογο και ένα αντίο στους χαρακτήρες, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ιδιαίτερα εκκρηκτική εξέλιξη στο σενάριο. Σούπερ ξενέρωτη η τελευταία σκηνή εννοείται.... Έχοντας πει όλα αυτά βέβαια, πρέπει να παραδεχτω πως τουλάχιστον το επεισόδιο υπηρέτησε το στόχο του (να είναι γλυκό κι ανθρώπινο) με τον καλυτερο τρόπο που μπορούσε.

Μόλις είδα τα highlights του τελικού, παρόλο που δεν το παρακολουθούσα. 1. Αστείο-κακιούλα: Ο Κορκολής πήγε γιατί άκουσε ότι έχει δεκαεξάχρονες? :lol::p (είναι καλούλης ο κακομοίρης, δεν του αξίζει να τον κοροϊδεύουμε ακόμα, αλλά δεν κρατήθηκα) 2. Αυτή η μικρή που βγήκε 2η, που την είχα ακούσει να λέει το Big in Japan κι έλεγαν όλοι ότι είναι καλύτερη από την εκδοχή της Ane Brun, δε νομίζω ότι είναι τόσο καλή. Έχει μία συγκεκριμένη τεχνική που την έχουν κι άλλες τύπου Adele, αλλά άμα της δώσεις να πει μελωδικό τραγούδι που δεν έχει τέτοια γυρίσματα, η φωνή της είναι απλά μέτρια. Και η προφορά της στα αγγλικά θέλει δουλειά, αλλά νταξει μικρή είναι ακόμα. 3. The "Voice" και καλά, αλλά η νικήτρια κουκλάρα.

Καλά όντως το θέμα αυτό είναι νεκρό από το 2011 ή τη συζητάτε σε άλλο θρεντ τη σειρά?? Το παταγώδες φινάλε δε θέλει κανείς να το συζητήσει? Ούτε καν ένα poll να μην κάνουμε, του τύπου "Το φινάλε του HIMYM μου φάνηκε: 1. Απογοητευτικό 2. Σα να μας κορόιδευαν 9 χρόνια 3. Σα να θυσίασαν την εξέλιξη των χαρακτήρων για να μας προσφέρουν μια λύση του τύπου και-την-πίτα-ολόκληρη-και-το-σκύλο-χορτάτο 4. Και τελικά τι ρόλο βάραγε ο Bob Saget? 5. Κανένα από τα παραπάνω, το φινάλε ήταν μια χαρά :wacko: "

Δε μας τα λέει καλά η πορεία προς το φινάλε. Είχε τόσες πολλές τρύπες η φετινή σεζόν - και το προτελευταίο επεισόδιο ειδικότερα - που είναι ν' απορεί κανείς τι έχουν πάθει οι σεναριογράφοι (αλτσχαιμερ? τους απολύουν? τους δωροδοκισαν οι συγγραφείς του Breaking Bad για να φανεί η διαφορά ποιότητας μεταξύ των δυο σειρών?...) :worry: Π.χ. απ' τα πιο χοντρα

Elysium: 4/10. Γιατι... Γιατί πήγα να το δω;; :confused: Έριξα έναν ωραιότατο ύπνο όσο η δράση γινόταν όλο και πιο "καταιγιστική" , καθώς επρόκειτο για χαρακτηριστική περίπτωση δράσης για τη δράση / δράσης χωρίς ουσία. Δεν κατηγορώ κανέναν, εγώ φταίω, έπρεπε να το περιμένω! 2 πράγματα με τράβηξαν αρχικά: το κόνσεπτ (είχε τη δυνατότητα για καλό κονωνικοπολιτικό δράμα, αλλά τελικά καμία σχέση) και το ότι ήταν από τους δημιουργούς του πολύ αξιοπρεπέστερου District 9. What Maisie Knew: 8,5/10. Εξαιρετική! Αυθεντικό ανθρώπινο δράμα, χωρίς υπερβολές ή μελοδραματισμούς. Οι χαρακτήρες ήταν πολύ δουλεμένοι και ρεαλιστικοί. Η ιστορία είναι αρκετά θλιβερή (τουλάχιστον γι' αυτούς που πιστεύουν στην Αγία Οικογένεια) αλλά ταυτόχρονα και με μια νότα αισιοδοξίας. Οι ερμηνίες είναι άψογες (και ειδικά από το κοριτσάκι, που πρωταγωνιστεί με τρομερή φυσικότητα). Stoker. : 6/10. Παπάτζα. Τεχνικά είναι σχεδόν άψογο (σκηνοθεσία, φωτογραφία, ατμόσφαιρα) και η Mia Wasikowska κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με αυτόν τον κακογραμμένο χαρακτήρα. Το σενάριο είναι ό,τι να ναι: οι χαρακτήρες δεν έχουν καμία ρεαλιστική βάση και γενικά δε βγαίνει και πολύ νόημα. Κρίμα που είναι (νομίζω) η πρώτη αγγλόφωνη δουλειά του Chan-wook Park, που έχει κάνει τα αριστουργήματα Oldboy, Lady Vengeance / Sympathy for Mr Vengeance. Πιο παλια: Carnage: 8,5-9/10 Απολαυστικότατο!! Ο λεπτός φλοιός που χωρίζει τον Δυτικό σουπερ-πολιτισμένο/πολιτικλι κορέκτ άνθρωπο από τη ζωώδη του φύση ραγίζει και ξεφλουδίζει σιγά σιγά σε αυτό το δράμα/μαύρη κωμωδία δωματίου με 4 πρόσωπα. Η ιστορία απλή: δύο ζευγάρια συναντιούνται για να συζητήσουν πώς θα χειριστούν το γεγονός ότι ο 10χρονος γιος του ενός χτύπησε το 10χρονο γιο του άλλου στο πρόσωπο με μια βέργα. Όλα φυσικά ξεκινάνε μες στην ευγένεια και την αλληλοκατανόηση, αλλά...καταλήγουν στο χάος. Εξαιρετικές ερμηνείες κι απ τους τέσσερεις ηθοποιούς: Kate Winslet, Jodie Foster, Christoph Waltz και John C Reilly.

Είδα το τόπικ αναστημένο και σκέφτηκα ν' απαντήσω. Εκεί που ήμουνα έτοιμη να γράψω είπα να τσεκάρω αν/τι έχω ξαναπαντήσει και εξεπλάγην ευχάριστα βλέποντας ότι 4 χρόνια πριν είχα στο μυαλό μου ακριβώς την ίδια 5άδα και με την ίδια σειρά ! :D PS δεν θεωρώ ότι το "παρα 5" είναι καλύτερη σειρά από τις υπόλοιπες, ίσα ίσα που έχει και πολλά μειονεκτήματα - απλά του έχω μια ανεξήγητη αδυναμία :O

Νταξ συνολικά δεν είναι κακή. Αν βέβαια πιάσεις ένα ένα τα επεισόδια έχει πολλές τρύπες που μπορείς να βρεις, απροσεξίες του Ντέξτερ που δε θα περίμενε κανείς με δεδομένο το παρελθόν του, ή εξελίξεις που εξυπηρετουν μια συγκεκριμένη σεναριακή ανάγκη αλλά δε δένουν με τα υπόλοιπα κλπ. Όλα θα κριθούν απο τα τελευταία 2-3 επεισόδια.

H πορεία του Shyamalan (των ταινιών του) πάντως είναι σταθερά καθοδική. Απ' το κακό στο χειρότερο - με μόνη εξαίρεση κατ' εμέ το the Village που είναι παρεξηγημένο λόγω λάθους μάρκετινγκ.

νταξ οχι κι ετσι (για το friends λέω): το Τζοι κόντευαν να τον βγάλουν καθυστερημένο για να βγάζουν αστεία με αυτά που δεν καταλαβαίνει, προβλήματα γάμου/γονιμότητας Τσάντλερ-Μόνικα κινδύνευαν να το ρίξουν στη μελούρα και τα αστεία με τους γάμους του Ρος είχαν παρατραβήξει- οπότε η επιλογή να σταματήσει εκεί που σταμάτησε ήταν σοφη... αλλά συμφωνώ ότι καμία σχέση από άποψη δυναμικής, άλλο μια σειρά που σέρνεται μετά από τρία χρόνια κι άλλο μια σειρά που το καστ φτιάχνει τόσο καλο κωμικό κοκτέιλ που γελάς ακόμα και με το κακό χιούμορ της 10ης σεζόν.

Καλά κι εγώ πολύ απογοητεύτηκα. Εμενα ο Smith μου άρεσε εξαιρετικά από την αρχή και χαιρόμουν πολύ που κόντευε να φτάσει (με την προοπτική να ξεπεράσει) σε διάρκεια τον Tennant ωστε να ταυτιστεί εξίσου με το ρόλο. Και είχα ακούσει τη φήμη ότι υπεγραψε για 8η σεζόν οπότε ήμουν εφησυχασμένη - το νέο ότι φεύγει μου ρθε τελείως αναπάντεχο. Κρίμα. :(

Τρεις είναι οι κρατούσες θεωρίες: ή (1) ότι είναι η πρώτη πρώτη του ενσάρκωση, όταν ζούσε στην Gallifrey και πριν αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το ψευδώνυμο "doctor" - οπου υποθέτουμε ότι η αποκάλυψη της ενσάρκωσης αυτής θα μας δείξει και τι ήταν αυτό που τον έκανε να φύγει και να τρέχει σ'όλο το χωροχρόνο χωρίς επιστροφή, ή (2) όπως λέει ο gkas1973, ότι είναι μια χαμένη ενδιάμεση ενσάρκωση μεταξύ του 8 και του 9 (αυτό που ξέρουμε για τον 9 - τον πρώτο της νέας σειράς - είναι ότι πέρασε μέσα απο αυτή την πολύ σκοτεινή και τραυματική περίοδο του time war όπου κι εκεί ενδέχεται να βγήκε ο κακός εαυτός του σε μια ενσαρκωση που θέλει να ξεχάσει/κρύψει) ή (3) ότι είναι αυτή η μελλοντική ενσάρκωση που είχε εμφανιστεί σε μία ιστορία του 6ου, με το ψευδώνυμο Valeyard όπου υποτίθεται ότι είναι εκεί για να δικάσει τον 6ο doctor. Άλλα πράγματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη: ότι σύμφωνα με την κλασική σειρά, οι regenerations είναι 12 (ο 13ος doctor πεθαίνει για τα καλά). Στη νέα σειρά, τις πρώτες 4 σεζόν (εποχή Russel T Davies) αυτό φαινόταν να έχει εγκαταλειφθεί (υπήρχαν υπόνοιες για ατελείωτες ζωές), τίποτα όμως δεν εμποδίζει το Moffat να το επαναφέρει (βλ. τάφο) για να αυξηθεί και το σασπενς. Παρόλο που μια έξτρα ενσάρκωση και η επαναφορά του περιορισμού των 12 regenerations αυξάνει το ενδιαφέρον για τον τρέχοντα doctor (12ος αντί για 11ος?) και τον για επόμενο, είναι πολύ αυξημένη και η πιθανότητα ο μυστήριος doctor να μην μετράει ως κανονική regeneration και να εξηγηθεί ως προϊόν ατυχήματος (όπως ο Doctor που έμεινε στην άλλη διάσταση με τη Rose). Πάντως οι Βρετανοί αγαπάνε και είναι υπερβολικά προσκολλημένοι στα σύμβολα της (ποπ) κουλτούρας τους (από το James Bond μέχρι τη Βασίλισσα, από το Mr. Bean μέχρι το Sir David Attenborough και φυσικά το Doctor Who). Γι' αυτό και θεωρώ απίθανο να κοπεί η σειρά στο προσεχές μέλλον. Ήδη η 50ή επέτειος είναι τεράστιο γεγονός με πολλαπλούς εορτασμούς και ο Matt Smith έχει υπογράψει για 8η σεζόν.

Ενας άλλος λόγος που ο Ραζ παραμένει μπακουρι είναι τα επαναλαμβανόμενα υποννοούμενα για τη σεξουαλικότητά του. Oι ατάκες που λέει που παραπέμπουν σε γκέι σεξουαλικά υπονοούμενα καθώς και τα πολύ "γυναικεία" γούστα του (ρομ-κομ με τη Σαντρα Μπούλοκ κλπ) είναι από τα λίγα εναπομείναντα κωμικά χαρτιά της σειράς. Πάντως το πόσο βαλτωμένη κωμικά είναι η σειρά φαίνεται κι από ότι το ίδιο στυλ αστείων με τη σεξουαλικότητα του Ραζ, επαναλαμβάνεται και από την πλευρά της Έιμι (που πολλές φορές πετάει ατάκες που προδίδουν ομοφυλοφιλική έλξη προς την Πένυ). Καθώς και το αστείο "ο Ραζ είναι η γυναίκα σ' αυτή τη σχέση" που υπήρχε στο διδυμο Ραζ-Γουολογουιτς αρχικά και μετά το ζευγάρωμα του τελευταίου μεταφέρθηκε αυτούσιο στη σχέση Ραζ-Stuart (i.e. comic book store guy). :X

Πάντως από την οπτική γωνία κάποιου όπως εγώ, που μου αρέσει μεν ο χώρος του φανταστικού στον οποίο κινείται ο Τόλκιν αλλά δεν πορώνομαι κιολας - ούτε με πολυ-ενδιαφέρουν οι σκηνές δράσης, η ταινία φάνηκε μέτρια. Εντυπωσιακή μεν, αλλά από άποψη πλοκής και περιεχομένου - σόρι αλλά δε μου λέει πολλά. Το βιβλίο το έχω διατρέξει και είναι αρκετά καλό, οπότε θεωρώ ότι το να το κάνουν τριλογία ήταν επιλογή εμπορική πιο πολύ και όχι ποιοτική. Όσο για το 3D - και με τον κινδυνο ν' ακουστώ οπιστοδρομική - τολμώ να πω ότι δε μ' έχει πείσει. Ίσως σε κάποιες ταινίες να δουλεύει καλύτερα από άλλες, και δεν μπορώ ακριβώς να προσδιορίσω τι έφταιγε στην περίπτωση του Χόμπιτ, αλλά πιο πολύ κουραστικό μου φαινόταν (νομίζω κανονικά συνιστάται διάλειμμα για να ξεκουραστούν τα μάτια, το οποίο δεν έγινε, τουλάχιστον στο δικό μου σινεμά, με αποτέλεσμα να κουράζει πολύ μια τόσο μεγάλη ταινία). Επίσης και η συνολική αισθητική ήταν τελείως videogame στο 3D. Ωρες ωρες έβγαζα τα γυαλιά για να πάρω μια θολή γεύση του 2D το οποίο ίσως και να ναι προτιμότερο τελικά.

Eυχαριστώ πολύ! :)

Για τσεκαρε : "Τhe Resurrected" (a.k.a. Shatterbrain )

Καταρχάς συγγνώμη αν υπάρχει παρόμοιο θέμα ή πιο κατάλληλη ενότητα του φόρουμ - έψαξα λίγο αλλά δε βρήκα κάτι Φεύγει ο ξάδερφός μου Κύπρο για στρατό κι αναρωτιόμασταν ποιος είναι ο καλύτερος (φθηνότερος) τρόπος να επικοινωνεί με Ελλάδα, δεδομένου ότι θα χει μόνο το κινητό (μάλλον χωρίς ίντερνετ). Γνωρίζετε προσφορές / ειδικές χρεώσεις? Να πάει με το λογαριασμό της Ελλάδας ή να πάρει Κυπριακό νούμερο? Ευχαριστώ :)

Ε ναι, ταινίες που παίζουν στα Όσκαρ συνήθως δεν τις λες κι αμφιλεγόμενες γιατί τυγχάνουν ευρείας αποδοχής. Είναι πολύ καλή ταινία, εξαιρετικά καλοφτιαγμένη, τολμηρή, με άψογες ερμηνείες (αποκάλυψη η Νικόλ) και υπέροχη μουσική επένδυση. Λίγο καταθλιπτική τη λες αλλά συνάμα και ποιητική. Νομίζω της έχω 9 (χαλαρά και 9.5 αν έμπαιναν μισά) στο imdb.

ε ναι - δεν το ξερα ότι πάει για τριλογία. Μία ταινία περίμενα για τόσο μικρό βιβλίο. Βλακείες στο όνομα του κέρδους :X

Αφου το παίρνει η Ντιζνει και κανονιζουν να το γράψει ο συγγραφέας του Toy Story 3, γιατί δεν κανουν άλλο ένα Ewok spin-off που θ' αρέσει και στο κοινό της Ντιζνει, ν' αφήσουν την τριλογία/εξαλογία ν' αναπαυθεί εν ειρήνη :p (όχι ότι με καίει προσωπικά - την ορίτζιναλ τριλογία έχω δει μόνο, κι από αυτήν μου αρέσουν μόνο οι 2 πρώτες - η 3η είναι σαχλαμάρα)

Το είδα την Παρασκευή. Πρέπει να πω ότι δεν είμαι καθόλου φαν του James Bond κι οτι βαριέμαι απίστευτα τις σκηνές με δράση και κυνηγητά με αυτοκίνητα. Ως εκ τούτου, το ότι του έβαλα 8 στο imdb πρέπει να το θεωρήσετε άριστο σκορ για τα δεδομένα μου. Ο λόγος που ψήθηκα να το δω (εκτός απ' το εξαιρετικά πιασάρικο τραγούδι τίτλων της Adele :p ) ήταν ότι μου είχαν πει ότι επικεντρώνεται στο James Bond ως χαρακτήρα και μαθαίνουμε πράγματα για τo παρελθόν του, το οποίο όντως ισχύει και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Επί πλέον, τον κακό τον παίζει -εξαιρετικά - ο Javier Bardem και σκηνοθετεί ο Sam Mendes - δύο συμμετοχές που με εξέπληξαν ευχάριστα. Τέλος, είναι και επετειακή η αξία της ταινίας, αφού βγαίνει στα 50 χρόνια από την πρώτη ταινία (Dr. No). Αυτό που θεώρησα ως ιδιαίτερο ατου είναι ότι πετυχαίνει μια πολύ καλή ισορροπία ανάμεσα στην παράδοση των ταινιών 007 (ούτε η δράση λείπει, ούτε οι εντυπωσιακές σκηνές, ούτε τα gadgets, ούτε τα κοστούμια, τα κορίτσια και το martini "Shaken, not stirred" ), την παράδοση των τελευταίων ετών (εξαιρετική η Judi Dench καθώς και ο Daniel Craig) και την ανανέωση, που φέρνει μεγαλύτερο ρεαλισμό στους χαρακτήρες (που ξεκολλάνε από το cheesy/καρτουνίστικο του παρελθόντος κι αποκτούν περισσότερες διαστάσεις) και βέβαια μοντέρνες τεχνικές και αισθητική. Είχα δει το Quantum of Solace, στο οποίο είχα βαρεθεί πάρα πολύ γιατί είχε μόνο τα στοιχεία που δε με αφορούν (δράση και κυνηγητά) και του έλλειπε η πλοκή. Αυτό εδώ είναι πολύ πιο ισορροπημένη ταινία και απευθύνεται σε πιο ευρύ κοινό, που περιλαμβάνει και όσους δεν είναι ιδιαίτερα φαν του franchise ή των ταινιών δράσης γενικότερα.

Ούτε μένα μου άρεσε. Καθόλου. Δε γέλασα ούτε με μία ατάκα. Το δεύτερο είναι καλύτερο και ευτυχώς γιατί στο τσακ ήμουν να το παρατήσω...έχει πολύ καιρό που δε μ' αρέσει και πολλές φορές απορώ γιατί το βλέπω ακόμα.

Καλά πολύ μ' έψησε το πρώτο επεισόδιο του Dexter! Ειδικά η τελευταία σκηνή. Πέρσι το χα παρατήσει και το δα μαζεμένο τα Χριστούγεννα (δεν απογοητεύτηκα όπως αρκετοί άλλοι, μου άρεσε η σεζόν), αλλά φέτος προβλέπω να το περιμένω από βδομάδα σε βδομάδα. Είδα και το Homeland, που κινήθηκε σε χαμηλούς τόνους για season premiere, αλλά κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον. Είδα και το guilty pleasure-σαπούνι Revenge, το οποίο παραμένει σαπούνι όμως και δεν ξερω αν θα τη βγάλω τη σεζον. Μαζί με τις άλλες πρεμιέρες είδα και το πρώτο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου του Breaking Bad, το οποίο είναι πολύ καλό. Δεν έχω κολλήσει ακόμα, κι ευτυχώς γιατί δεν έχω ακόμα χρόνο για μαραθώνιο, αλλά σε 3-4 βδομάδες θα το χω τελειώσει σίγουρα. Thanks! :D