Antiochos

1)Το κράτος των Σκοπίων χρησιμοποιείται από τρίτους ως εφαλτήριο για τον περαιτέρω κατακερματισμό της Βαλκανικής σε μικρά,εσωτερικώς διχασμένα και οικονομικώς εξαρτημένα προτεκτοράτα τύπου "Βοσνίας","Μαυροβουνίου","Μακεδονίας" κ.ο.κ. Τους Σκοπιανούς μπορείς να τους υποτιμήσεις αν θες,τους υποστηρικτές τους στις ΗΠΑ ποτέ. 2)Βάσει της Συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας Σκοπίων-Άγκυρας (20 Ιουλίου 1995), η Τουρκία απέκτησε το δικαίωμα στρατιωτικής παρουσίας στα Σκόπια βορείως των ελληνικών συνόρων http://www.hri.org/cgi-bin/brief?/docs/mpegrdocs/95-12-28.mpegrdocs.html 3)Γιατί η Ελλάδα να σπαταλήσει μερικά εκατομμύρια ευρώ σε ένα μνημείο μεγαλομανίας και κακογουστιάς? Αντί για ένα θηριώδες "...πρόσωπο πάνω στο βουνό" θα μπορουσε να διαθέσει τα ίδια χρήματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας (που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο), την ενίσχυση των πολυτέκνων, την παιδεία κτλ.

Η πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια κινείται προς την κατάτμηση των υφιστάμενων χωρών και την δημιουργία κρατών-προτεκτοράτων, τύπου "Βοσνίας","Μακεδονίας","Κοσσυφοπεδίου" κ.ο.κ. Όσον αφορά την ελληνική Μακεδονία συγκεκριμένα, η στρατηγική που εφαρμόζεται συνίσταται: α)Στην αμφισβήτηση των ιστορικών "δικαιωμάτων" της Ελλάδας επί των βορείως του Ολύμπου περιοχών.(1) β)Στην -εκ του μηδενός- δημιουργία και ανάδειξη "σλαβομακεδονικής" και βουλγαρικής μειονότητας.(2) γ) Στην ενίσχυση και υποστήριξη κάθε τοπικιστικής και φυγόκεντρης τάσης του μακεδονικού Βορά απέναντι στον "αθηναϊκό" Νότο. Εν ολίγοις, όσα υποστήριξε ο χρήστης Bayern4 έχουν βάση. ------------------------- (1) Όπως σημειώνει ο διακεκριμένος καθηγητής της Ιστορίας Eugene Borza, "η ελληνική άποψη περί ελληνικότητας των Αρχαίων Μακεδόνων,στηρίζεται ΜΟΝΑΧΑ από τους νεο-Ελληνες" Πηγή:Στη σκιά του Ολύμπου,Πανεπιστημιακές εκδόσεις Princeton,1992,p.91. Και δυστυχώς έχει δίκιο... http://www.trentu.ca/ahc/aah/borza-tocs.shtml http://www.archaeological.org/webinf...e=10224&lid=12 http://www.makedonika.org/borza.htm http://faq.macedonia.org/history/anc...nia/borza.html http://www.archaeology.org/online/re...lexander1.html (2) Βλέπε έκθεση προς τους διεθνείς οργανισμούς για τα Βαλκάνια του Λέο Τίντεμανς,πρώην πρωθυπουργού του Βελγίου,και του Χανς Βαν ντε Μπρουκ,επικεφαλής της Ε.Ε. επί των εξωτερικών υποθέσεων: http://www.hri.org/cgi-bin/brief?/ne...-05.typos.html ..."μακεδονική" μειονότητα ανακαλύπτει στην Ελλάδα η έκθεση που παρουσιάζουν σήμερα στις Βρυξέλλες ο Λέο Τίντεμανς, η Σιμόν Βέιγ και ο επίτροπος Χάνς βαν ντερ Μπρούκ. Η έκθεση συνετάγη από τη "Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια" στην οποία μετέχουν ο κ. Τίντεμανς και η κ. Βέιγ. Η Επιτροπή χρηματοδοτείται από το αμερικανικών συμφερόντων ίδρυμα "Carnegie Endowment for International Peace". Στην έκθεση αυτή φαίνεται καθαρά η προσπάθεια της Ουάσιγκτον να "παρασύρει" τις κυβερνήσεις των αποκαλούμενων "μεγάλων" κρατών της Ευρώπης, για την προώθηση των συμφερόντων της στα Βαλκάνια. Το ΕΘΝΟΣ αναφέρει ότι "η Ευρωπαϊκή Επιτροπή... θέτει ουσιαστικά υπό την αιγίδα της έκθεσης της Διεθνούς Επιτροπής για τα Βαλκάνια, που στρέφεται ευθέως κατά της χώρας μας. http://archive.enet.gr/1996/11/05/on...itiko/pol7.htm "...Kαι μια, τουλάχιστον περίεργη, σύσταση: Ολες οι χώρες στα Bαλκάνια θα πρέπει να υιοθετήσουν το εκλογικό σύστημα της αναλογικής, για να επιτρέψουν την αυτονομία στις μειονότητες σε περιφερειακό επίπεδο. Προτείνεται, επίσης, ένα ειδικό διεθνές δικαστήριο, που θα έχει την αρμοδιότητα να καθορίζει τα όρια της αυτοδιάθεσης στις μειονότητες".

http://www.usatoday.com/money/economy/trade/2003-09-09-names_x.htm What's in a name? By James Cox, USA TODAY The pampered pigs of Parma, Italy, pork up on parmigiano-reggiano cheese, slurping up its watery whey on their journey to becoming hand-massaged, air-cured Parma hams. Items that may be affected: Korbel Champagne, Budweiser, feta cheese from Mass., mozzarella from N.Y., Darjeeling tea from Colo. By Leslie Smith, Jr. USA TODAY Hungry Americans are more likely to do their porking up on "Parma-style" deli meats and parmesan cheese out of slender green Kraft cans. To them, Europe says: Hope you choke. The world's top trade officials meet in Cancun, Mexico, this week to decide on weighty issues of global industrial tariffs, farm subsidies and cheap medicines for poor countries. The big wild-card issue — almost sure to produce one of the nastiest fracases in Cancun — is a looming battle over food names. Simply put, Europe would like them returned. (Related story: Cancun talks will test WTO harmony) The 15-nation European Union says feta cheese from Wisconsin is fake, cognac from Chile a canard, champagne from California a cheat. What's more, producers of such products are thieves, the Europeans say. The EU says names such as Bordeaux and Chablis, mozzarella and Roquefort belong to small producers in specific regions of Europe, where those delicacies originated and are still made to traditional specifications. The Europeans are demanding a global trade agreement that says so. An EU win would create gridlock and confusion in U.S. supermarket aisles and force American companies to spend hundreds of millions repackaging and rebranding their products. The Europeans are unmoved. "Do not pirate your partners' names," warns Franz Fischler, the EU's farm commissioner. "EU producers are losing billions a year because non-European producers are free-riding on the reputation of European-quality products." "I'd say 'baloney,' but you realize that's a name they want back, too," retorts Rep. Bob Goodlatte, R-Va., chairman of the House Agriculture Committee. Indeed, your bologna has a first name — it's O-S-C-A-R — but risks losing its most important name. Lunch meats called bologna or baloney get the name from mortadella bologna, the smooth, pink, steamed sausage made since the Renaissance in Bologna, Italy. Time for Oscar Mayer and others to cut it out, the EU says. Mortadella bologna is one of the 41 names on a list that European trade negotiators are taking to Cancun. The list consists of wines, spirits, meats and cheeses from France, Italy, Spain, Greece, Portugal and Germany. The EU wants the 146-nation World Trade Organization to create a global registry that would effectively outlaw the use of protected names outside of the regions where the foods and drinks originated. That which we call a beer ... In the European view, geographic name protection would trump trademark rights. That means, for example, that Anheuser-Busch could be stripped of Budweiser, the brand name of the world's top-selling beer. Budweis is the Germanic name of a Czech town that has been brewing beer for more than 700 years. A Czech brewer, Budweiser Budvar, claims it is the rightful owner. As a brand, the Budweiser name is worth $12 billion to Anheuser-Busch, estimates Interbrand, a marketing firm. The St. Louis-based brewer says the Europeans have got things backward: It's the Czechs who ought to stop making Bud. "The situation is intolerable," Frank Hellwig, an Anheuser-Busch lawyer, told Goodlatte's committee in July. "It allows the Czech company to free ride on the reputation of our brand." EUROPE'S HIT LIST The 15-member European Union protects the names of 4,800 products within the EU. Now, it wants the World Trade Organization to globally protect a "short list" of products it says are widely copied elsewhere. The short list: WINE AND SPIRITS France Beaujolais, Bordeaux, Bourgogne (Burgundy), Chablis, Champagne, Cognac, Graves, Medoc, Saint-Emilion, Sauternes Italy Chianti, Grappa (7 varieties: di Barolo, del Piemonte, di Lombardia, del Trentino, del Friuli, del Veneto, dell'Alto Adige), Marsala Germany Liebfraumilch, Moselle, Rhin (Rhine) Spain Malaga, Rioja, Jerez (Xerez and Sherry) Portugal Madeira, Porto (Port) Greece Ouzo CHEESE Italy Asiago, Fontina, Gorgonzola, Grana Podano, Mozzarella di Bufala Campana, Parmigiano Reggiano, Pecorino Romano France Comte, Reblochon, Roquefort Greece Feta Portugal Queijo Sao Jorge Spain Manchego MEAT Italy Mortadella Bologna, Prosciutto di Parma, Prosciutto di San Daniele, Prosciutto di Toscano OTHER FOODS Spain Jijona y Turron de Alicante (nougat); Azafran de la Mancha (saffron) Source: USA TODAY research The Europeans don't intend to stop at copycat names. They say no to derivations and Anglicized versions of European names — parmesan, mozzarella, romano, hearty Burgundy. No, too, to certain descriptions, such as "tawny" and "ruby," which should be reserved for Portugal's port wine. No, in fact, to anything suggesting a connection to the Old World, negating terms such as "Italian-type" or "Bordeaux-style" or "Manchego made in the USA." Kraft, which sells 60 million pounds of grated parmesan each year, could be one of the big losers. Last year, a European court ruled it could no longer use the word "parmesan" in EU countries. The company has switched to the awkward-sounding "pamesello." Kraft's stable of brands includes a number of vulnerable products: Oscar Mayer and Louis Rich (bologna, salami); Polly-O (mozzarella, grated parmesan); Grey Poupon (dijon mustard); Athenos (feta); and General Foods International Coffees (Suisse Mocha, Italian Cappuccino, Irish Cream). Changing names "has the risk of alienating our consumers and losing them," says Michael Pellegrino, vice president of marketing for Kraft Foods North America's cheese division. U.S. trade negotiators fume that the EU's list of 41 products is only the start. The EU's own protected-names list contains 4,200 wines and spirits and 600 meats, cheeses, olives and other foods — names the Europeans would likely try to register at the WTO. Some U.S. officials suspect the EU has an even more sweeping agenda. If the Europeans get their way, French winemakers might argue that California wineries have illegally copied the shape of Bordeaux, Bourgogne and Champagne bottles. Italy's food police could demand the right to certify that Italian restaurants in the USA and elsewhere are adhering to Italian cooking traditions. Last week, an Italian industry group assailed "food piracy" in the USA, where consumers spend $18 billion each year on Italian-type foods. For every dollar Americans spend on salamis, Chiantis, pastas and other Italian-style goods, less than 9 cents goes for foods actually made in Italy, the group said. Tough luck, says Goodlatte, who is going to Cancun to make sure U.S. trade negotiators don't sell the farm. He says most of the names Europe wants back have become generic — passing into common usage as cultural hand-me-downs from early European immigrants. Consumer products companies have spent billions of dollars popularizing their foods and drinks and making them part of mainstream American culture, Goodlatte says. "Parmesan cheese is not on the tip of everyone's tongue because of anything anyone in Parma, Italy, ever did. It's because dairy processors, led by Kraft, have spent tens of millions of dollars promoting this terminology so that the vast majority of Americans would put a can in their refrigerator." Name that price The issue is vital to Europe, which is under heavy pressure to slash its lavish farm subsidies. EU farm officials say they might be able to justify cutting subsidies if they can get protection for small producers of specialty products. A names registry also would protect consumers by guaranteeing authenticity and quality, they say. Demand for European wines, specialty drinks and gourmet goods, has skyrocketed. Exports of name-protected products from Spain, for instance, jumped 126% from 1991 to 1999. European delicacies sell for premium prices abroad: Real Tuscan olive oil has sold at a 20% premium since its name got protection in the EU; French dairy farmers get 10% more for milk sold to make Comte cheese. "Why on earth would somebody pay $20 a pound for my ham? Because it's better," says David Biltchick, a Washington consultant who advises Italy's Parma ham producers. "I've got to guarantee consumers that every time they ask for Parma ham, they get that same taste and pleasure." Nobody on either side seems sure enough about the course of the WTO talks to predict an outcome. "My fear is that in the last hour of the last night of the last round people are so concerned about getting the whole package together they set up a process that ... may threaten our rights in the future," says Sarah Thorn, trade director at the Grocery Manufacturers of America. "We need to stop this now." The EU has tried to enlist the support of other countries, pointing out that rip-offs are everywhere. They say there is four times more Darjeeling tea sold on world markets than is grown in India, the home of authentic Darjeeling. Same goes for Jamaica's Blue Mountain coffee, Morocco's Argan oil, Thailand's jasmine rice, and basmati rice from India and Pakistan. The biggest food forgers, according to the EU, are in Argentina, Chile, Canada, Australia and the USA. Lawsuits are futile if someone has trademarked the name of a copycat product or if the names are considered generic. Legal action is often too expensive for small European farmers and producers, says Nancy Radke, director of the U.S. Information Office of Parmigiano-Reggiano. Italy's cheese producers "didn't realize what a bunch of sharks and rip-off artists Americans are," Radke says. "I'm the parmigiano-reggiano police in the United States, and it's a lonely world." Passionate as they are about what they eat and drink, the Europeans have had their own food fights. Denmark makes more feta cheese than Greece, and Bulgaria is said to make the best. But a European court has ruled for the Greeks, noting that they have made the crumbly white cheese from sheep's milk since the time of Homer's Odyssey. Likewise, the court went whole hog for Parma's butchers. Its ruling decreed that prosciutto di Parma, as the delicate, aromatic meat is called, isn't the real McCoy if it was sliced and packaged anywhere but Italy's ham capital. The EU has taken its food fight to ridiculous extremes, Thorn says. "How can they expect us to make a whole new vocabulary for our food?" she says. "My mom said, 'Well, if we couldn't call it parmesan cheese, what would we call it?' "

Μήπως κατά τύχη γνωρίζει κανείς τι ποσά διακινούνται στην αγορά όσον αφορά το συγκεκριμένο προϊόν? Υποθέτω ότι για να επιδεικνύουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την ονομασία Γερμανοί, Δανοί κτλ, τα οικονομικά οφέλη δεν πρέπει να είναι αμελητέα.

Για τη συγκεκριμένη μελέτη δες σχετικά: http://www.nature.com/cgi-taf/DynaPa...415115b_r.html "...The limitations are made evident by the authors' extraordinary observations that Greeks are very similar to Ethiopians and east Africans but very distant from other south Europeans; and that the Japanese are nearly identical to west and south Africans. It is surprising that the authors were not puzzled by these anomalous results, which contradict history, geography, anthropology and all prior population-genetic studies of these groups. Surely the ordinary process of refereeing would have saved the field from this dispute. We believe that the paper should have been refused for publication on the simple grounds that it lacked scientific merit. Neil Risch Department of Genetics, Stanford University School of Medicine, Stanford, California 94305, USA Alberto Piazza Department of Genetics, Biology and Biochemistry, University of Torino, Via Santena 19, 10126 Torino, Italy L. Luca Cavalli-Sforza Department of Genetics, Stanford University School of Medicine, Stanford, California 94305, USA ----------------------------------

Είναι και αυτό "ποστ άλλων"? ---------------------------------------------------------- aijivl: http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?p=1538919#post1538919 http://www.politicsgr.com/forum/show...98&postcount=2 Δεν καταλαβαίνω τι ψέμα γραφει το εν λόγω λινκ ------------------------------------------------- Και ιδού τι έγραφε το εν λόγω λινκ: Μέγας Αλέξανδρος ο Καταραμένος. Απάντηση στην ιστορική προπαγάνδα. Η αληθινή ιστορία του Χίτλερ της αρχαιότητας. Η Ιλλυρική καταγωγή των αρχαίων Μακεδόνων και το μίσος τους για τον Ελληνισμό. Απίστευτες θηριωδίες σε Ελλάδα και Περσία ------------------------------ Λεξικό Λαρούς: Πως η Ελλάδα διέγραψε το νόημα της λέξης Γκρεκός που σημαίνει κλέφτης, ύπουλος, παλιάνθρωπος και απατεώνας. ---------------------- Η Κύπρος δεν υπήρξε ποτέ Ελληνική ------------------------------ ΠΟΝΤΙΟΙ: Καμμία σχέση με την ελληνική φυλή. Εκχριστιανισμένοι Λαζοί οι σημερινοί Πόντιοι της Ελλάδας. "Αυτοκρατορία" της Τραπεζούντας: Πως αποσχίσθηκε από το Βυζάντιο και έγινε υποτελής αρχικά στην Γεωργία και στην συνέχεια στους Σελτζούκους Τούρκους. Μύθος η "Ποντιακή Γενοκτονία" ---------------------------------- Απόγονοι Κάφρων από την Αθιοπία οι Ελληνες. Πορίσματα επιστημονικής έρευνας στα Σκόπια με βάση το DNA. Εισαγόμενος από την Αίγυπτο ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Απόγονοι Βερβερίνων της Σαχάρας οι Μινωϊτες. Η θεωρία της μαύρης Αθηνάς του Martin Bernal. Κορυφαίοι επιστήμονες υποστηρίζουν την Αφροκεντρική άποψη που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Η Ακρόπολη είχε κόκκινο χρώμα και ήταν κακόγουστη απομίμηση Αιγυπτιακού ναού στην κοιλάδα του Νείλου. Απόδειξη της Αιγυπτιολατρίας η προσήλωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου προς τον Θεό Αμμωνα και τον Αιγυπτιακό πολιτισμό. ----------------------------------------------------- Φίλε aijivl εγώ δεν μειώνω κανέναν.Απλά ενημερώνω... Δεν είχα τσακωθεί μαζί σου ούτε καν για τα όσα έγραψες στο thread για την γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων.Δεν θα το πράξω τώρα. Τέλος.

Κοίταξε.Κατά την γνώμη μου δεν έπρεπε να είχες ασχοληθεί. Κρίνοντας από τις δημοσιογραφικές πηγές που εκθείαζε σε άλλο thread περί των καταλήψεων, o χρήστης aijivl είναι ένα από τα πολλά θύματα του "ανεξάρτητου" δικτύου ενημέρωσης "Athens Indymedia": ----------------------- http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=525785 "...καλά κάνατε και την ξηλώσατε τη σημαία και ανεβάσατε αυτήν της κατάληψης. Προσέξτε όμως τα φασιστάκια που έχουν λύσσάξει..." "...Τι αντιπροσωπευει αυτο το κουρελι περα απο κομπλεξισμο και ισως και μια ταση επιδειξιομανιας;" "...file eisai polu swstos...Makria oloi mas apo sumvola kai simaies.... Oson afora tin elliniki simaia einai mple k aspri!!!! MPLE KAI ASPRI???? an einai dunaton.Kala kanan ta paidia kai ti vgalane...Parola auta tha protimousa tin peiratiki simaia para opoiadipote alli.I mia simaia me ton garfield i ena provato... " "Ακόμα και η γλώσσα σας δείχνει πόσο πρόβατα του εθνικισμού είστε. Γιατί η σημαία του ελληνικού κράτους είναι "κανονική"; Φυσικά και πρέπει να ταυτίζουμε τη σημαία με το αστικό κράτος, διότι ιστορικά το αστικό κράτος καθιέρωσε αυτή τη σημαία. Μη βάζετε τίποτε, κρατήστε αυτήν εδώ μπας και προβληματιστεί κανένας εθνικιστής Κνίτης και ξεφύγει από την επιρροή της Κανέλλη. Φυσικά και δεν αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην Ελλάδα" http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=565914 "Οι Βάσκοι στο πλευρό των Μακεδόνων της Ελλάδας Φλώρινα/Lerin 14.6.2006 Ιστορικής σημασίας επίσκεψη στην Χώρα των Βάσκων (Euskal Herria) πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας- Ουράνιο Τόξο, μετά από επίσημη πρόσκληση του Βασκικού Κοινοβουλίου. Οι εκπρόσωποι του κόμματος είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν την κατάσταση των Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα σε ειδική συνεδρίαση της 19μελούς Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Βασκικού Κοινοβουλίου (συμμετέχουν βασκικά και ισπανικά πολιτικά κόμματα) στην πρωτεύουσα Vitoria/Gasteiz. " -------------------------------- Όπως καταλαβαίνεις, οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε έναν εκτός τόπου και χρόνου "αντι-εξουσιαστικό" χώρο.Προκειμένου να πατάξουν το τρισκατάρατο ελληνικό κράτος,το σχολείο ή ...την εκκλησία είναι ικανοί να συμμαχήσουν με κάθε βαλκανικό εθνικισμό που κρίνουν ότι μπορεί να τα αποδομήσει. Θεοποιούν αρθρογράφους όπως είναι π.χ. η ομάδα "ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας" και περιφέρονται από forum σε forum απλά και μόνον για να προκαλούν.Όταν κάθεσαι και απαντάς σε κάθε τι που γράφουν δεν νομίζω ότι τους βοηθάς. Απλά τους ενισχύεις την ψευδαίσθηση ότι "πάνε αντίθετα στο ρεύμα" ή ότι "διεγείρουν τη σκέψη". Και είναι κρίμα γιατί ο lewton π.χ. έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο με το οποίο μπορεί να διαφωνώ εν μέρει, που όμως θάφτηκε εντελώς ανάμεσα σε ρατσιστικά σχόλια περί "μη καθαρών απογόνων των Αρχαίων Ελλήνων" και απαντήσεις του τύπου "Ουστ από δω"....

Να συμπληρώσω ότι κανένας από τους μεγάλους ηγέτες της ανθρωπότητας δεν υπήρξε άγιος.Όσοι όμως έχουν λάβει κάποια στοιχειώδη παιδεία, τουλάχιστον είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τις διαφορές μεταξύ Ιούλιου Καίσαρα,Μ. Αλεξανδρου, Δαρείου & των Αττίλα και Τζεκις Χαν ή πιο πρόσφατα μεταξύ Χίτλερ,Μουσολίνι & του Ουίνστον Τσώρτσιλ (έκανε και αυτός φοβερές σφαγές), Ιωσήφ Στάλιν κτλ

Αναφέρεσαι υποθέτω σε μελέτη του Δρ. Antonio Arnaiz-Villena, η οποία χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση των Σκοπίων για να χρησιμοποιηθεί λίγο αργότερα από ορισμένες εθνικιστικές οργανώσεις στην Washington, μερικούς επαγγελματίες "ανθρωπιστές" και κάποιους περιθωριακούς του ελλαδιτικου,ακρο-αριστερού χώρου που ευδοκιμεί στο ελληνικό Indymedia(?) -------------------------------------------- http://groups.yahoo.com/group/balkanhr/message/4248 "....Ο ελληνικός ισχυρισμός ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες είναι Έλληνες υποκρύπτει πολιτικά κίνητρα και δεν υποστηρίζεται από την ιστορική επιστήμη.Αυτή η πολιτική μυθολογία δημιουργήθηκε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα ωστέ να προωθηθούν εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της Οθωμανικής Μακεδονίας.... Είναι αλήθεια ότι η αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας, η Πέλλα, βρίσκεται σήμερα στην βόρεια Ελλάδα, μετά τον διαμελισμό της Μακεδονίας το 1913.Αυτό όμως δεν καθιστά τους Μακεδόνες Έλληνες ή Γραικούς.Η Ελλάδα δημιουργήθηκε το 1829..... Όμως ποιος εκεί στην Πολιτεία του Illinois πέρασε ένα τέτοιο ψήφισμα?Μήπως η Γερουσία δοκίμασε το αίμα των σημερινών Ελλήνων και το συνέκρινε με τα κόκκαλα των Αρχαίων Μακεδόνων? Σύγχρονες γενετικές μελέτες με τίτλο "HLA γονίδια στους Μακεδόνες και η καταγωγή των Ελλήνων από τη Σαχάρα της Αφρικής (2001)" έχει αποδείξει ότι οι Έλληνες κατάγονται κάτω από την Σαχάρα, ενώ οι Μακεδόνες σχετίζονται με τους αρχαιότερους Μεσογειακούς πληθυσμούς,και δεν έχουν συγγένεια με τους Έλληνες" --------------------------------------------------- Το θετικό είναι ότι ο συγκεκριμένος ερευνητής έχει αποβληθεί πλέον από την διεθνή επιστημονική κοινότητα, καθώς πραγματοποιούσε κατά παραγγελίαν "επιστημονικές" εργασίες, αμφιβόλου εγκυρότητος που στη συνέχεια χρησιμοποιούνταν για την προώθηση της πολιτικής αντζέντας των χρηματοδοτών. Αλλίμονο αν δώσουμε σημασία στον κάθε ακραίο, κατά φαντασία διεθνιστή που καταφεύγει σε αδιέξοδες συζητήσεις "φυλετικής καθαρότητας" για να πείσει ότι τα πραγματικά σύνορα της Ελλάδας έπρεπε να είναι στη Λαμία (ή και παρακάτω). http://www.nature.com/cgi-taf/DynaPage.taf?file=/nature/journal/v415/n6868/full/415115b_r.html "...The limitations are made evident by the authors' extraordinary observations that Greeks are very similar to Ethiopians and east Africans but very distant from other south Europeans; and that the Japanese are nearly identical to west and south Africans. It is surprising that the authors were not puzzled by these anomalous results, which contradict history, geography, anthropology and all prior population-genetic studies of these groups. Surely the ordinary process of refereeing would have saved the field from this dispute. We believe that the paper should have been refused for publication on the simple grounds that it lacked scientific merit. Neil Risch Department of Genetics, Stanford University School of Medicine, Stanford, California 94305, USA Alberto Piazza Department of Genetics, Biology and Biochemistry, University of Torino, Via Santena 19, 10126 Torino, Italy L. Luca Cavalli-Sforza Department of Genetics, Stanford University School of Medicine, Stanford, California 94305, USA "

Δεν μπορώ να πω ότι οι συνωμοσιολόγοι με έχουν πείσει στο θέμα της 11ης Σεπτεμβρίου. Το μόνο που έχουν αποδείξει πέρα πάσης αμφιβολίας είναι η ανικανότητα του αμερικανικού κράτους να αξιολογήσει σωστά ορισμένες κρίσιμες πληροφορίες που είχε λάβει πριν την επίθεση. Το ζήτημα του Περλ Χάρμπορ όμως είναι κάπως διαφορετικό. Εκεί έχουμε επίσημα έγγραφα,ηχητικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες Αμερικανών ανώτατων αξιωματούχων.Εν ολίγοις κάποιες "απτές αποδείξεις", μέρος των οποίων παρουσιάστηκε στο έγκριτο BBC, αλλά και στο 'δικό μας' "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα". Το ντοκιμαντέρ του BBC "Sacrifice at Pearl Harbor" μπορεί να βρεθεί στο: http://sf.indymedia.org/uploads/sacrificeatpearlharbor.rm

Τίποτα το ιδιαίτερο.Έχω δει πολύ χειρότερα. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που παραβιάζεται η Ενδιάμεση Συμφωνία. Κύριος χρηματοδότης του μνημείου στον Πρίλαπο/Περλεπέ ήταν ο γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας Τζώρτζ Ατανάσοσκι, Ιδρυτής και Πρόεδρος αρκετών επιτυχημένων Εταιρειών στις ΗΠΑ όπως η Microflex και πρωταγωνιστικό μέλος του «Παγκόσμιου Μακεδονικού Κογκρέσου» Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν παρουσία πολιτικών και θρησκευτικών αρχών του γειτονικού κράτους. Ο χαιρετισμός των επισήμων απευθύνεται και στην υπόδουλη "Μακεδονία του Αιγαίου" To ερασιτεχνικό βίντεο από την τελετή υπόσχεται πάντως λίγες στιγμές γέλιου. http://gogreeks.tripod.com/Proklisiskalex.WMV

Aν κοιτάξετε λίγο προσεκτικότερα στην πάνω δεξιά γωνία του site, στον κατάλογο με τα ευρωπαϊκά κράτη (Βέλγιο,Γερμανία κτλ) και τις υπό αυτονόμηση περιοχές της Ευρώπης (Κορσική,Καταλωνία κτλ), θα διαπιστώσετε ότι η Κρήτη παρουσιάζεται ως ξεχωριστή εδαφική και πολιτική οντότητα σε σχέση με την Ελλάδα, χωρίς βέβαια να λείπουν οι αναφορές και στην "Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου" http://www.travel-images.com/cyprusn.gif Υπήρξαν και στο παρελθόν παρεμβάσεις ,σε πολιτισμένο ύφος, εγκρίτων φορέων, ώστε οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας να συνειδητοποιήσουν το "λάθος" τους και τις "άσκοπες παρεξηγήσεις" που προκαλούν.Αυτοί όμως αρνήθηκαν να προβούν στην οποιαδήποτε αλλαγή.Ίσως επειδή σκοπός τους δεν είναι η ενημέρωση, αλλά η παραπλάνηση μερικών δεκάδων χιλιάδων ανίδεων περιηγητών.

Πηγή: BBC News http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/4632080.stm Σύμφωνα με τη μαρτυρία Βρετανού αξιωματούχου, Μεγάλη Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προωθούσαν τη διχοτόμηση της Κύπρου 10 χρόνια πριν τις συγκρούσεις του 1974. O Martin Packard περιγράφει χαρακτηριστική συνομιλία του με τον υφυπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ George Ball μετά από περιήγησή του στη νήσο. Αφού ο Martin εξήγησε την άποψή του ότι η αντιμετώπιση των "...μικρο-επεισοδίων", ήταν, "το κλειδί για την αποτροπή του εθνοτικού διχασμού",ο Αμερικανός αξιωματούχος τον κτύπησε ειρωνικά στην πλάτη σαν ο συνομιλητής του να βρισκόταν σε ολοκληρωτική σύγχηση και είπε: "Καταπληκτικό show, γιόκα μου,όμως δεν τα έχεις καταλάβει σωστά.Δεν σου εξήγησε κανείς ότι το σχεδιό μας εδώ πέρα είναι η διάλυση?" http://www.historycentral.com/bio/people/images/ball.gif O Αμερικανός υφυπουργός των εξωτερικών επί προεδρίας Κένεντυ George Ball.

Από τη στιγμή π.χ. που οι "Πρασινοι-Οικολόγοι" του Ευρωπαϊκού κυνο-βουλίου και ο κ. Ντανιελ Κον Μπεντίτ εκφράζουν κατά καιρούς παρόμοιες απόψεις, γιατί να μην το κάνει και η τουρκία? ----------------------------------------- Το επόμενο ετήσιο συνέδριο των "Πράσινων Ευρωπαίων" προγραμματίζεται να λάβει χώρα στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου Greens to hold congress in KKTC ANKARA - Turkish Daily News The Greens group in the European Parliament will hold their regular congress this year in Turkish Cyprus, a move to support efforts to lift the isolation of the Turkish Cypriots, a news report said yesterday. Parliamentarian of Turkish origin Cem Özdemir from the Greens has initiated efforts for the historic meeting in the Turkish Republic of Northern Cyprus (KKTC), news portal ABHaber said. Last year, the Greens held their congress in Istanbul to highlight their message that Turkey is an indispensable part of Europe. Greens politicians are expected to call for efforts to lift the economic isolation of the Turkish Cypriots and for resumption of reunification efforts on the island.

Βλέπω ότι έχεις πολύ καλό γνωστικό υπόβαθρο.Άριστο. Ίσως βρεις ενδιαφέρουσα την παρακάτω συνέντευξη του Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, ο οποίος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ιστορικούς των τελευταίων 100 χρόνων.(Πιθανότατα όσα υποστηρίζει θα προκαλέσουν βίαιες αλλεργικές αντιδράσεις στους αρχαιολάτρες, όμως δεν έχει σημασία) http://entertainment.flash.gr/book/interview/2000/11/6/1860id/ Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από το σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν την συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μια και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» που σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας, έστω και με μια τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα. Ο Flash.gr δημοσιεύει, για πρώτη φορά, αδημοσίευτα αποσπάσματα από την συνέντευξη αυτή. ..... Πιστεύω πως κάθε γεγονός της ιστορίας, αν αρχίσεις να το μελετάς σε βάθος, μπορεί να γίνει συναρπαστικό. Το δε Βυζάντιο το βρίσκω εξαιρετικά συναρπαστικό, γιατί ήταν ένας αυθύπαρκτος πολιτισμός. Για να μελετήσεις το Βυζάντιο, πρέπει να μελετήσεις την τέχνη, να μελετήσεις τη θρησκεία, να μελετήσεις έναν ολόκληρο τρόπο ζωής, που είναι πολύ διαφορετικός από το σημερινό. Καλύτερος ή χειρότερος; Κοιτάξτε... Δεν είμαι σίγουρος αν θα μου άρεσε να ζήσω στους βυζαντινούς χρόνους. Δε θα μου άρεσε, λόγου χάριν, να αφήσω γένια. Ωστόσο, στο Βυζάντιο είχαν έναν τρόπο ζωής που ήταν καλύτερα δομημένος. Αλλωστε, όταν έχεις έντονο θρησκευτικό συναίσθημα, η ζωή σου «μορφοποιείται» κι είναι πολύ πιο ικανοποιητική από τη σημερινή, όπου κανείς δεν πιστεύει σε τίποτε αρκετά. Αρα ήταν μία θρησκευτική Πολιτεία; Ηταν ένας πολιτισμός, στον οποίο η θρησκεία αποτελούσε μέρος της ζωής. Και στους έντεκα αυτούς αιώνες; Νομίζω ότι ο κόσμος μιλά για το Βυζάντιο λες κι παρέμεινε το ίδιο, ένας πολιτισμός αμετάβλητος κατά την διάρκεια όλων αυτών των αιώνων. Είχε αλλάξει πολύ από την αρχή ως το τέλος του, αν και κάποια συγκεκριμένα βασικά στοιχεία κράτησαν σε όλη τη διάρκειά του -όπως το θρησκευτικό αίσθημα. Μπορεί να διαφωνούσαν για θρησκευτικά ζητήματα αλλά πίστευαν όλοι, κι αυτό το αίσθημα είναι μόνιμο. Ο σεβασμός, η εκτίμηση στις τέχνες, ως εκείνες που ευχαριστούν το Θεό, κι αυτά διατηρήθηκαν. Κι έτσι, παρ' ότι οι μόδες άλλαζαν, η οικονομική κατάσταση άλλαζε, οι πολιτικές καταστάσεις άλλαζαν, υπήρχε μια ακεραιότητα, πολύ ενδιαφέρουσα μέσα στο σύνολο. Μιλάμε για θρησκεία κι ηθική. Το Βυζάντιο πολλοί το θεωρούν μία περίοδο πολέμων, δολοφονιών, δολοπλοκιών, «βυζαντινισμών» που ουδεμία σχέση είχε με την ηθική. Γίνονταν και τότε πολλοί φόνοι, αλλά δεν υπάρχει περίοδος της ιστορία που αυτοί να λείπουν. Κάποτε έδινα μια διάλεξη στις Η.Π.Α., και στο ακροατήριό μου ήταν κι η κόρη του προέδρου Τζόνσον, που μελετούσε το Βυζάντιο. Ηρθε στη διάλεξη με δύο σωματοφύλακες, δύο σκληρούς κυρίους που την πρόσεχαν. Μου εξήγησε ότι αγαπούν τη βυζαντινή ιστορία, γιατί είναι γεμάτη φόνους, και φαντάζει σαν σχολικό μάθημα (homework). Είχα το τακτ να μη της πω ότι, ως τότε, το ποσοστό των αμερικανών προέδρων που είχαν δολοφονηθεί ήταν πολύ μεγαλύτερο -σε σχέση με τα χρόνια ύπαρξης των Η.Π.Α.- από το ποσοστό των δολοφονημένων βυζαντινών αυτοκρατόρων στη διάρκεια της αυτοκρατορίας. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να δολοφονούν. ..... Υπάρχει εδώ και καιρό ένας διάλογος ανοικτός στην Ελλάδα. Υπάρχουν σύγχρονοι Ελληνες διανοούμενοι που υποστηρίζουν ότι το Βυζάντιο δεν αξίζει να μελετηθεί ιδιαίτερα, ότι δε δημιούργησε τίποτε, ότι είχε σχολιαστές των γραφών κι όχι διανοούμενους. Με μια φράση «δεν ήταν και τίποτε αξιομνημόνευτο». Νομίζω ότι αυτοί οι Ελληνες είναι πολύ άδικοι με τους βυζαντινούς τους προγόνους. Δεν ήταν μια κοινωνία χωρίς διανοούμενους -αρκεί να δεις τη δουλειά και την πρόοδο της βυζαντινής ιατρικής. Μπορεί να μη συμπαθεί κάποιος τη θρησκεία, αλλά μερικοί από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς όπως οι Καπαδόκες πατέρες, και πολλοί ακόμη, ως το Γρηγόριο τον Παλαμά, ήταν άνθρωποι μοναδικής πνευματικότητας... Υπήρχε έντονη διανόηση και πνευματική ζωή στο Βυζάντιο. Κυρίως δε, στο τέλος των βυζαντινών χρόνων, π.χ. στην Παλαιοντολόγεια περίοδο. Είναι αρκετά περίεργο πως, την ώρα που η αυτοκρατορία συρρικνώνονταν η διανόηση ήταν πιο ανθηρή από ποτέ. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν είχε τέχνη. Τότε αυτοί δεν πρέπει να ξέρουν τίποτε από τέχνη. Η βυζαντινή τέχνη ήταν από τις μεγαλύτερες σχολές τέχνης παγκοσμίως. Κανένας αρχαίος Ελληνας δε θα μπορούσε να χτίσει την Αγία Σοφία, αυτό απαιτούσε πολύ βαθιά τεχνική γνώση. Κάποιοι, ξέρετε, υποστηρίζουν, ότι η βυζαντινή τέχνη είναι στατική. Δεν ήταν καθόλου στατική, αλλά ήταν μια σχολή τέχνης από τις σημαντικότερες στον κόσμο, που όσο περνά ο καιρός εκτιμάται όλο και περισσότερο, κι όσοι έλληνες διανοούμενοί σας λένε ότι το Βυζάντιο δε δημιούργησε τίποτε, είναι τυφλοί. Αρα, όσοι χαρακτηρίζουν «απλή μίμηση κι αντιγραφή» τη βυζαντινή τέχνη, μάλλον σφάλουν. Αν κάνεις κάτι άριστα, μπορείς να το επαναλάβεις άριστα. Αλλά υπήρχαν πάντα διαφορές. Βλέποντας μια εικόνα, μπορούμε τη χρονολογήσουμε -αν ήταν όλες ίδιες αυτό δε θα συνέβαινε. Υπάρχουν συγκεκριμένες παραδόσεις που διατηρούνταν, αλλά η τέχνη αυτή παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από αιώνα σε αιώνα. «Κόλλησε» και παρέμεινε η ίδια μετά την πτώση της Τουρκοκρατίας, διότι έλειπαν από τη χώρα σας οι φωτισμένοι χορηγοί.* Η τέχνη των Παλαιολόγων είναι πολύ διαφορετική από την Ιουστινιάνεια. Φυσικά, είχε και αναλογίες, αλλά δεν ήταν μιμητική. Τα πράγματα είναι απλά: οι άνθρωποι που κατατρέχουν το Βυζάντιο ποτέ δεν το μελέτησαν, ξεκίνησαν με προκαταλήψεις εναντίον του. Δε γνωρίζουν τι κατόρθωσε, τι επετεύχθη. Ελλάδα, Βυζάντιο, σύγχρονη Δημοκρατία Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το βυζάντιο δεν ήταν Ελληνικό και δεν αποτέλεσε κανενός είδους συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είχε δημοκρατία, ή έστω δημοκρατικούς θεσμούς. Δε νομίζω ότι οι σύγχρονοι έλληνες είναι περισσότερο έλληνες από τους βυζαντινούς. Μέσα στο χρόνο, μες στους αιώνες, οι φυλές δε μένουν καθαρές, υπάρχουν όμως ορισμένα χαρακτηριστικά των πολιτισμών που παραμένουν εθνικά. Οι βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα -που άλλαξε λίγο, αλλά οι γλώσσες αλλάζουν- ενδιαφέρονταν για τη φιλοσοφία και τη φιλοσοφική ζωή πάρα πολύ, ήταν μεν υπήκοοι ενός αυτοκράτορα, αλλά αυτός ο αυτοκράτορας έπρεπε να φέρεται σωστά, γιατί γίνονταν εύκολα λαϊκές εξεγέρσεις. Το χειρότερο που θα μπορούσαν να πουν για το Βυζάντιο είναι πως ήταν, μάλλον, ένα γραφειοκρατικό κράτος. Ομως είχε μια πολύ μορφωμένη γραφειοκρατία, πολύ πιο μορφωμένη από τους γραφειοκράτες του σημερινού κόσμου. Και, τι εννοείτε με τη λέξη «δημοκρατία»; Ηταν όλη η αρχαία Ελλάδα δημοκρατική; Οχι. Θα έλεγα στους Ελληνες που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, να διαβάσουν την ίδια τους την ιστορία, ειδικότερα της κλασσικής Ελλάδας. Εκεί, θα βρουν πολλά να κατακρίνουν... Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ακριβώς σημαίνει «δημοκρατία». Στα περισσότερα μέρη του κόσμου σήμερα, δημοκρατία σημαίνει να σε κυβερνούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εφημερίδες, η τηλεόραση. Διότι, είναι θεμιτό να έχουμε αυτό που ονομάζεται «λαϊκή ψήφος» αλλά, από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν μπορούν να κρίνουν μόνοι τους -κι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο σύγχρονο κόσμο που δε σκέφτονται- τότε μεταφέρουν την εξουσία στα χέρια όσων κατέχουν τα ΜΜΕ, οι οποίοι, με τη δύναμη που έχουν, θα έπρεπε να επιλέξουν το δύσκολο δρόμο και να μορφώσουν όλο τον κόσμο. Πολλοί εξ αυτών, όχι όλοι ευτυχώς, είναι ανεύθυνοι. Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει μόνον εάν έχουμε ένα υψηλής μόρφωσης κοινό. Σε μία πόλη σαν την αρχαία Αθήνα υπήρχε δημοκρατία -χωρίς να σκεφτόμαστε πως περνούσαν οι σκλάβοι ή οι γυναίκες-, διότι οι άνδρες είχαν όλοι πολύ καλή μόρφωση. Συνήθως δεν εξέλεγαν τους κυβερνήτες τους, τραβούσαν κλήρο, σα να το άφηναν στα χέρια του Θεού -καμία σχέση με τη βουλή των κοινοτήτων. Υπήρχε κοινωνικό κράτος στο Βυζάντιο; Η Εκκλησία έκανε πολλά για τους ανθρώπους. Το Βυζάντιο είχε πλήρη κοινωνική αίσθηση. Τα νοσοκομεία ήταν πολύ καλά, όπως και τα γηροκομεία, τα οποία ανήκαν κυρίως στην Εκκλησία, αλλά όχι μόνο σε αυτήν -υπήρχαν και κρατικά. Ας μη ξεχνάμε ότι ένας από τους πιο υψηλόβαθμους αξιωματούχους του κράτους ήταν ο Ορφανοτρόφος. Σίγουρα η Εκκλησία έπαιξε βασικό κοινωνικό ρόλο. Δεν ήταν απλά ένα καθεστώς ερημιτών που κάθονταν στο Αγιον Ορος -ήταν κι αυτό, αλλά υπήρχε ένα σύστημα από μοναστήρια στις πόλεις. Τα μοναστήρια φρόντιζαν τους Οίκους για τους γέροντες, των οποίων οι μοναχοί μόρφωναν τη νεολαία -κυρίως τα αγόρια γιατί τα κορίτσια μορφώνονταν στο σπίτι- και τα περισσότερα παρείχαν πολύ καλή μόρφωση. Τα κορίτσια του Βυζαντίου είχαν πολλές φορές καλύτερη παιδεία διότι «απολάμβαναν» περισσότερη ιδιωτική, προσοχή. Νομίζω ότι η βαθμολογία που θα δίναμε στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, στο Βυζάντιο είναι ιδιαίτερα υψηλή. Και η παιδεία τους, κατά το Μέγα Βασίλειο, όφειλε να στηρίζεται στον Ομηρο, τον «διδάσκαλο των αρετών». Ηταν γνώστες της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας. Είναι αξιομνημόνευτο, ωστόσο, ότι δεν έδιναν μεγάλη σημασία στους Αττικούς Τραγωδούς, αλλά στους λοιπούς ποιητές. Υπάρχει η διάσημη ιστορία μιας ελκυστικής κυρίας, φίλης ενός αυτοκράτορα, που μας διηγείται η Αννα Κομνηνή. Την ώρα που η κυρία περνούσε, κάποιος της φώναξε έναν ομηρικό στίχο, που μιλούσε για την Ελένη στην Τροία, κι εκείνη κατάλαβε το υπονοούμενο. Δεν υπήρχε κανείς λόγος να της εξηγήσει κάποιος, ποιανού ήταν οι στίχοι. Ολα ανεξαιρέτως τα αγόρια και τα κορίτσια ήξεραν τον Ομηρο. Η Αννα Κομνηνή δεν εξηγεί ποτέ τα σημεία στα οποία αναφέρεται στον Ομηρο, όλοι οι αναγνώστες της τα γνώριζαν. Αμόρφωτοι, δεν υπήρχαν στο Βυζάντιο; Αλλα ήταν τα προβλήματα της βυζαντινής γραμματείας. Ηταν τόσο καλοί γνώστες της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ώστε επηρεάστηκαν στη διαμόρφωση της γλώσσας. Πολλοί ιστορικοί ήθελαν να γράψουν σαν τον Θουκυδίδη, δεν ήθελαν να γράψουν στη γλώσσα που τους ήταν πιο φυσική αλλά στην αρχαία. Η μεγάλη τραγωδία των βυζαντινών γραμμάτων ήταν η εξάρτησή της από την κλασσική γραμματεία. Οχι γιατί δεν γνώριζαν αρκετά, αλλά γιατί γνώριζαν πολύ περισσότερα από όσα ήταν απαραίτητα, για το δικό τους «δημιουργικό» καλό. Θα θέλατε να ζείτε στο Βυζάντιο; Δεν ξέρω αν προσωπικά θα ταίριαζα στην εποχή του Βυζαντίου. Αν ζούσα τότε, σκέφτομαι ότι θα αναπαυόμουν σε κάποιο μοναστήρι, ζώντας, όπως πολλοί μοναχοί ζούσαν, μια ζωή διανοούμενου, χωμένος στις θαυμάσιες βιβλιοθήκες που διέθεταν. Δε νομίζω πως θα ήθελα μια ζωή στη βυζαντινή πολιτική, αλλά, είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια περίοδο στην παγκόσμια ιστορία στην οποία θα ήθελες να ζήσεις... Ολα εξαρτώνται από το πολίτευμα, την κοινωνία, την τάξη στην οποία γεννιέσαι. Θα ήθελα να ζω στη Βρετανία του 18ου αιώνα αν είχα γεννηθεί αριστοκράτης, αλλιώς δε θα μου άρεσε καθόλου. Είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημά σας. Εδώ είναι Βαλκάνια... Η κατάσταση στη Βαλκανική σας ανησυχεί; Με ενδιαφέρουν πολύ τα Βαλκάνια, είναι ένα μέρος του κόσμου που με «συντροφεύει» πολλά χρόνια, κι έτσι, φυσικά, και ενδιαφέρομαι και θλίβομαι. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να φέρει το μέλλον. Ενα από τα πράγματα που με ενοχλεί ελαφρώς στα γηρατειά μου, είναι ότι, θα ήθελα να γνωρίσω τι θα συμβεί σε συγκεκριμένα μέρη του κόσμου -και κυρίως στα Βαλκάνια- σε μερικά χρόνια. Η Ελλάδα θα προχωρήσει, και από τις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες μάλλον και η Βουλγαρία. Αλλά για τη Ρουμανία και την Γιουγκοσλαβία... νοιώθω απελπισμένος όταν σκέφτομαι το μέλλον τους...

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: διευκρινίζω (για δεύτερη φορά) ότι ουδέποτε απαίτησα να ακούγεται μονάχα μία άποψη.Υπήρξε και άλλος χρήστης που διαφώνησε με τις θέσεις που εξέφρασε ο συγκεκριμένος ακαδημαϊκός. Διαφώνησε όμως με τρόπο κόσμιο και πολιτισμένο και για αυτό δεν προέκυψαν εντάσεις. Αναγνωρίζω ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατον να ελέγχεται κάθε τι που γράφεται στο myphone.gr, αν και οφείλω να παρατηρήσω ότι άλλοι χρήστες έχουν διαγραφεί για πιο ασήμαντες αφορμές. Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας και δεσμεύομαι ότι από τη μεριά μου δεν πρόκειται να υπάρξει συνέχεια στο ζήτημα.

Όντως. Εισέπραξε τα τουρκικά κονδύλια και μόλις είδε το μέγεθος των Αρμενικών αντιδράσεων, έσπευσε να απολογηθεί για το "λάθος". Ένα μεγάλο μέρος της τουρκικής προπαγάνδας περί Σεπτεμβριανών,Ασσυρίων,Ποντίων και Αρμενίων-δυστυχώς-γίνεται μέσω αμερικανικών πανεπιστημίων. Ίσως έχεις διαβάσει την μαρτυρία του Δρ.Σπύρου Βρυώνη για τις γενναίες "δωρεές" που έχουν γίνει π.χ. στο Princeton από τουρκικής πλευράς για μια πιο "ψύχραιμη", και "ουδέτερη" θεώρηση των πραγμάτων. "Δίχως, καλούς και κακούς, θύματα και θύτες" Όσο για τους δικούς μας "προοδευτικούς" ταγους, δεν έχεις και άδικο.

Προς ενημέρωσή σου ο κ. Mazower δραστηριοποιείται πλέον στο Columbia (και επισήμως). http://www.columbia.edu/cu/history/faculty/h_faculty_profile_mazower.htm Την επόμενη φορά που θα σπεύσεις να με βγάλεις "ψεύτη", φρόντισε να είσαι περισσότερο διαβασμένος. Τα σέβη μου....

Τρίτη, 7.6.2005 Τα χρόνια που οι Αρμένιοι έσφαζαν τους… Τούρκους! Άρθρο για Εκτύπωση Τουρκική προπαγάνδα με dvd, το οποίο διανέμεται δωρεάν στους αναγνώστες του «Time». ΤΟΥ Π. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Οι αιμοσταγείς Αρμένιοι κατέσφαξαν τους αθώους Τούρκους. Οι Αρμένιοι ξαφνικά απέκτησαν εθνικιστικές τάσεις, ενώ επί αιώνες ζούσαν «αρμονικά» στους κόλπους της «ειρηνικής» οθωμανικής αυτοκρατορίας. Φυσικά οι Αρμένιοι ήταν και συνεργάτες των… ναζιστών. Δεν τα υποστηρίζει κάποιος ανώνυμος και ανιστόρητος Τούρκος σωβινιστής. Αλλά ένα πανάκριβο τουρκικό ντοκιμαντέρ για τον «μύθο» της γενοκτονίας των Αρμενίων, το οποίο πάλι δεν απευθύνεται απλώς σε Τούρκους ή φιλότουρκους. Περιλαμβάνεται αυτούσιο – διαρκεί μία ολόκληρη ώρα – στο ειδικό dvd που ετοίμασε η τουρκική κυβέρνηση για την προώθηση του τουρισμού. Και προσφέρεται δωρεάν στο τελευταίο τεύχος του πασίγνωστου αμερικανικού περιοδικού «Time», σε τετρασέλιδη πληρωμένη διαφήμιση για τα αξιοθέατα της γείτονος. Σύντομα σποτ Το dvd αρχίζει παρουσιάζοντας καταρχάς στην αναγνώστη του «Time» τέσσερα σύντομα διαφημιστικά σποτ του τουρκικού υπουργείου Τουρισμού. Ακολουθεί, όμως, το ντοκιμαντέρ «Σαρί Γκελίν – Η αληθινή ιστορία». Οι Τούρκοι αναφέρουν ότι το Σαρί Γκελίν ήταν μία παραδοσιακή αζέρικη μελωδία, την οποία οικειοποιήθηκαν οι Αρμένιοι. Διότι οι Αρμένιοι «βασάνιζαν» και τους Αζέρους. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μνημείο προπαγάνδας. Ακροβατεί διαρκώς μεταξύ ιστορικών υπεραπλουστεύσεων, εθνικών γενικεύσεων και απομονωμένων σχολίων ώστε να οδηγούν το προσδοκώμενο συμπέρασμα: ότι δεν υπήρξε γενοκτονία των Αρμενίων και ότι οι Τούρκοι είναι θύματα διεθνούς συνωμοσίας. Ένας Τούρκος ιστορικός φαίνεται… μετριοπαθής: υποστηρίζει ότι κάποιοι Αρμένιοι σκοτώθηκαν μεν το 1915, αλλά αυτό συνέβη εξαιτίας των «λανθασμένων υπολογισμών» των εθνικιστικών ηγετών τους. Επιμένει βέβαια ότι η γενοκτονία είναι ένας μύθος που εφηύρε η ηγεσία του Ερεβάν για να δώσει μία ιστορική ταυτότητα στους Αρμενίους. Με δραματικό τόνο ένας αγγλόφωνος αφηγητής διηγείται ακολούθως ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις των Αρμενίων έπνιξαν στο αίμα δεκάδες τουρκικά χωριά στην Ανατολία την δεκαετία του 1910. Ο ίδιος αφηγητής τονίζει ότι οι σύγχρονοι Αρμένιοι μιλούν σε νήπια δύο ετών για τον ένοπλο αγώνα αυτών των οργανώσεων, με συνέπεια να τους «ηρωποιούν» και να τους «μιμούνται». Ακολουθούν δραματικές αναφορές για τους Αρμενίους που «έσπειραν τον θάνατο και την καταστροφή» στο αεροδρόμιο Ορλυ το 1983 και στην τουρκική πρεσβεία στο Παρίσι το 1981. «Όλα αυτά τα ξέχασαν οι Γάλλοι» βαρυγκωμά ο αφηγητής, καθώς η εικόνα πηγαίνει στην γαλλική εθνοσυνέλευση την ημέρα αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων. Ακολουθούν διάφοροι «ερευνητές». Αυτοί διαβεβαιώνουν ότι δεν υπήρξε γενοκτονία. Ένας Ιταλός αναφέρει ότι «αν υπήρχαν νεκροί Αρμένιοι θα έπρεπε να υπάρχουν και τάφοι», αλλά δεν βρήκε «τέτοιους» πουθενά. Ένας άλλος θεωρεί ότι οι εκτοπίσεις των πληθυσμών των Αρμενίων στην Συρία και στο Ιράκ έγιναν για το καλό τους, διότι στην Ανατολία υπήρχε η εμπόλεμη κατάσταση με τους Ρώσους. Φυσικά, δεν αναφέρεται πουθενά το πέρασμα των Αρμενίων από τις ερήμους που τους αποδεκάτισαν… Η γενοκτονία Ο εξωραϊσμός της Τουρκίας είναι απροκάλυπτος. Οι Αρμένιοι εμφανίζονται ως συνεργάτες του Χίτλερ – ενώ οι Τούρκοι δεν υπήρξαν ποτέ. Αμερικανοεβραίοι δηλώνουν ότι σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε «γενοκτονία» των Αρμενίων – «διότι μόνο οι Εβραίοι ξέρουν τι θα πει γενοκτονία». Η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν μία «ανεκτική αυτοκρατορία». Εμφανίζεται να το λέει ο ίδιος ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος – έχει απομονωθεί απόσπασμα ομιλίας του για τις διώξεις των Εβραίων στην Ευρώπη τον 15ο αιώνα και για το πώς αυτοί βρήκαν καταφύγιο στο Αιγαίο. Το («τουρκικό»…) Αιγαίο, που είναι ένας καλός προορισμός για τον τουρίστα αναγνώστη του «Time»… (Από το «Βήμα»)

http://www.netschoolbook.gr/asiaminor.html Μικρά Ασία και αμφισβήτηση της Ιστορίας Η δυσκολία του επίσημου ελληνικού κράτους και της ιστοριογραφίας να αντιμετωπίσει τη γενοκτονία εις βάρος των ελληνικών πληθυσμών Του Βλάση Αγτζίδη, Ph.D Η προσπάθεια αμφισβήτησης της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία που έγινε πριν από λίγο καιρό και η εκκρεμότητα του προεδρικού διατάγματος που ενεργοποιούσε τον νόμο, που ομόφωνα ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων, ανέδειξε πλήθος προβλημάτων. Μερικά από τα προβλήματα αυτά συνδέονται με την έλλειψη σεβασμού προς το δημοκρατικό πολίτευμα και τις αποφάσεις της Βουλής, άλλα συνδέονται με τη δυνατότητα κύκλων, που λειτουργούν με παρακρατικούς όρους, να υπαγορεύουν τη συμπεριφορά της πολιτείας. Σημαντικά όμως είναι και τα προβλήματα που σχετίζονται με τη δυνατότητα της σύγχρονης Ελλάδας και της ιστοριογραφικής επιστήμης, να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα μεγάλα ζητήματα, όπως η γενοκτονία των Ελλήνων -αλλά και των υπόλοιπων χριστιανικών ομάδων της νεοτουρκικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- από τον τουρκικό εθνικισμό. Στην Ελλάδα φάνηκε να επικρατεί η τάση της άρνησης της Ιστορίας, η οποία τα τελευταία χρόνια συγκροτεί ένα ευρύτερο ρεύμα ιστορικών αναθεωρήσεων. Η αναθεωρητική στάση επί της Ιστορίας εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια ως απόπειρα αμφισβήτησης των γενοκτονιών που διέπραξαν αυταρχικές εξουσίες κατά εθνικών μειονοτήτων και άλλων κοινωνικών ομάδων. Η πιο πρόσφατη αναθεωρητική σχολή είναι αυτή που αμφισβητεί το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και συνδέεται είτε με νεοναζιστικούς κύκλους, είτε με τον αντισημιτικό ισλαμισμό. Χαρακτηριστική μορφή της σχολής αυτής υπήρξε ο Ροζέ Γκαροντί, πάλαι ποτέ θεωρητικός του ευρωκομμουνισμού, του ρεύματος δηλαδή που στη χώρα μας εξελίχτηκε στην λεγόμενη «εκσυγχρονιστική αριστερά». Κρατικός αναθεωρητισμός Σημαντική αναθεωρητική σχολή επίσης είναι αυτή που αμφισβητεί τη Γενοκτονία των Αρμενίων και εκφράζεται από λίγους Αμερικανούς πανεπιστημιακούς, οι οποίοι οικονομικά συνδέονται άμεσα με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Παλαιότερα, υπήρχε διαδομένη η τάση της κρατικής άρνησης της Ιστορίας, κυρίως σε χώρες που δημιουργήθηκαν από αποικισμό και χαρακτηρίστηκαν από την πολιτική εξόντωσης των ιθαγενών. Στην κατηγορία αυτή ανήκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία, η Νότια Αφρική, καθώς και οι παραδοσιακές αποικιακές χώρες, όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Ρωσία, η Τουρκία, η Ιαπωνία, κ.ά. Στις περιπτώσεις αυτές, η επίσημη κρατική προπαγάνδα προσπαθούσε να υποβαθμίσει τη σημασία των γεγονότων και να δημιουργήσει στερεότυπα που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την εξόντωση των «βάρβαρων απολίτιστων ιθαγενών». Στη νεοτουρκική περίπτωση είχε χρησιμοποιηθεί η έκφραση: «Τα έθνη που απέμειναν από παλιά στην Αυτοκρατορία μας μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα που πρέπει να ξεριζωθούν». Σήμερα, η πολιτική του κρατικού αναθεωρητισμού για τις περισσότερες από τις χώρες που αναφέρθηκαν, έπαψε να ισχύει και αντικαταστάθηκε από την παραδοχή του αρνητικού παρελθόντος, την πολυπολιτισμική προσέγγιση και τον πολιτισμό τους. Χώρες, όπως η Ρωσία, που βρίσκεται σήμερα σε ένα πολιτικό και κοινωνικό μεταίχμιο, γεγονότα των δύο περασμένων αιώνων που σχετίζονται με τη ρωσική επέκταση, κυρίως στον Νότο (Κριμαία, Καύκασος) και συνοδεύτηκαν από γενοκτονίες των γηγενών λαών, καλύπτονται ακόμα πίσω από τη φιλολογία του αντιισλαμικού αγώνα. Η πλέον έντονη περίπτωση οργανωμένης κρατικής πολιτικής αναθεώρησης της Ιστορίας μπορεί να εντοπιστεί σήμερα στην επίσημη Τουρκία, η οποία όχι μόνο δεν αποδέχεται τα δυσάρεστα γεγονότα του παρελθόντος, αλλά προσπαθεί να τα αντιστρέψει πλήρως. Ετσι, ισχυρίζεται και χρηματοδοτεί έρευνες που προσπαθούν να κατασκευάσουν Ιστορία και να αποδείξουν ότι οι Τούρκοι υπέστησαν γενοκτονία, είτε από τους Αρμένιους, είτε από τους Ελληνες του Πόντου. Η νεοελληνική περίπτωση Η προσπάθεια για κατηγοριοποίηση των περιπτώσεων άρνησης της Ιστορίας οδηγεί σε παράδοξα συμπεράσματα για την Ελλάδα. Η Ελλάδα συγκροτεί μια ιδιαίτερη κατηγορία χώρας, η οποία αρνείται τη δική της ιστορία και αποκρύπτει ή αμφισβητεί γενοκτονία που υπέστη μέρος του πληθυσμού της. Αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα μελέτης η μεγάλη διαφορά συμφερόντων μεταξύ κράτους -ως αυτονομημένου από την κοινωνία μηχανισμού- και των προσφυγικών ομάδων την επαύριο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ενδιαφέρον επίσης αποτελεί το γεγονός ότι εκείνη την εποχή και τα κόμματα της Αριστεράς είχαν την ίδια αντίληψη με τα συντηρητικά κόμματα (βλέπε το άρθρο: «Οι ευθύνες της Αριστεράς στο 1922», εφημ. «Η Καθημερινή», 21 Νοεμβρίου 1999, σελ. 31). Για πρώτη φορά η παράδοση συγκάλυψης των γεγονότων που σχετίζονταν με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών ανετράπη το 1994 με την αναγνώριση της γενοκτονίας στον Πόντο. Ομως η ολοκλήρωση της προσπάθειας των προσφυγικών οργανώσεων με τον νόμο του 1998 για τη γενοκτονία στο σύνολο της Μικράς Ασίας συνάντησε τη λυσσώδη και ίσως επιτυχή αντίδραση των συγκεκριμένων κύκλων που εξέφραζαν τον παραδοσιακό ελλαδικό συντηρητισμό. Η προσπάθεια αμφισβήτησης της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία πλέκεται γύρω από ένα καμβά, που μοιάζει πολύ με αυτόν που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί πανεπιστημιακοί, που χρηματοδοτούνται από το τουρκικό κράτος. Καταρχάς η γενοκτονία, είτε των Ελλήνων, είτε των Αρμενίων, δικαιολογείται με το πρόσχημα ότι αποτελεί σύμπτωμα του εθνικισμού και του έθνους - κράτους, ότι υπάρχει αμοιβαιότητα στις αγριότητες και δικαιολογημένη αντίδραση στην κατοχή της Σμύρνης από τα ελληνικά στρατεύματα. Οι «αρνητές» των ιστορικών γεγονότων αποκρύπτουν πλήρως το γεγονός της ύπαρξης πρόθεσης του νεοτουρκικού κράτους για εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών, επίσημα δηλωμένης από το 1911, οκτώ ολόκληρα χρόνια πριν από την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Αποκρύπτουν επίσης τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων, που στην πλέον συντηρητική καταμέτρηση ξεπερνά τις οκτακόσιες χιλιάδες με βάση τη μελέτη Κιτρομηλίδη - Αλεξανδρή. Οτι η γενοκτονία είχε ήδη ξεκινήσει από το 1915 με πεντακόσιες χιλιάδες θύματα περίπου μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όπως προκύπτει από τη «Μαύρη Βίβλο» του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οτι η ελληνική επέμβαση ήταν συνέχεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε άποψη των νικητών της Αντάντ. Οτι τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, αναδιατασσόταν πλήρως ο γεωπολιτικός χάρτης της περιοχής μας με την κατάρρευση και τη διάλυση της πολυεθνικής και μουσουλμανικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οτι ο μετασχηματισμός του πολυεθνικού οθωμανικού χώρου σε τουρκικό εθνικό αποτελούσε βιασμό της φυσικής και ιστορικής παράδοσης των επιμέρους περιοχών. Για την αναγκαιότητα απελευθέρωσης των υπόδουλων εθνών, είχε γράψει με έναν εξαιρετικά διορατικό τρόπο η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Η σημερινή μας θέση στο Ανατολικό Ζήτημα είναι να αποδεχτούμε τη διαδικασία διάλυσης της Τουρκίας σαν μια υπαρκτή πραγματικότητα και να μην κάνουμε τη σκέψη ότι θα μπορούσε ή έπρεπε κανείς να τη σταματήσει και να εκδηλώσουμε στους αγώνες για αυτοδιάθεση των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπαράστασή μας». Ο νέος Φρύνιχος Ισως το πλέον συμβολικό παράδειγμα για τις προσπάθειες συγκάλυψης της Μικρασιατικής Γενοκτονίας υπήρξε η πορεία της ταινίας «1922» του γνωστού σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου. Η περιπέτεια της συγκεκριμένης ταινίας αποτελεί την πλέον αποκαλυπτική πράξη του νεοελληνικού αναθεωρητισμού. Βασισμένη σε αυθεντικές μαρτυρίες, γυρίστηκε το 1977-1978 με τη χρηματοδότηση του κρατικού Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ). Από την εποχή των γυρισμάτων (τρία μόλις χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο) η Χουριέτ είχε καταγγείλει την ταινία, υποστηρίζοντας ότι έτσι «υπονομεύονται» οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Φυσικά το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών γνώριζε καλύτερους και αποτελεσματικότερους τρόπους διαμαρτυρίας. Οι τουρκικές αντιδράσεις απέδωσαν! Το ελληνικό υπουργείο Προεδρίας αρνήθηκε να δώσει άδεια προβολής στην ταινία, κάτι που ήταν απαραίτητο για να βγει στις αίθουσες. Επί πλέον, το ΕΚΚ, το οποίο ήταν ιδιοκτήτης της ταινίας και είχε ως προϊστάμενη αρχή το υπουργείο Βιομηχανίας, δέσμευσε την ταινία στο εργαστήριο. Μια κόπια που παρανόμως κατάφερε να εξασφαλίσει ο Κούνδουρος προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας 9 βραβεία. Το υπουργείο Προεδρίας φοβούμενο την κατακραυγή δεν τόλμησε να απαγορεύσει την προβολή της ταινίας, η οποία παρέμενε δεσμευμένη στα συρτάρια του ΕΚΚ. Η λαθραία κόπια στάλθηκε το 1982 (οκτώ χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο) στο Διεθνές Φεστιβάλ Βουδαπέστης. Μισή ώρα πριν από την προβολή της, κατέφθασε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εντολή προς τον Ελληνα πρέσβη να εμποδίσει την προβολή της ταινίας. Ο Ελληνας πρέσβης ζήτησε με τη σειρά του από το ουγγρικό υπουργείο Εξωτερικών να εμποδίσει την προβολή της ταινίας. Πράγμα που έγινε! Λίγο αργότερα, με παρέμβαση του Μικρασιάτη, τότε υπουργού, Γιάννη Καψή έλαβε τέλος η ομηρία της ταινίας και το ΕΚΚ την παρέδωσε στον Νίκο Κούνδουρο. ..................Τα γεγονότα που προαναφέρθηκαν συγκροτούν μέρος των σύγχρονων Λευκών Σελίδων. Η εξάλειψή τους αποτελεί ιστοριογραφικό καθήκον, που αφορά παράλληλα τη συλλογική μνήμη του νεότερου ελληνισμού. Διαπίστωση αποτελεί ότι, η ελλιπής ιστορική γνώση επηρεάζει τη σύγχρονη ελληνική ταυτότητα, με αποτέλεσμα να λαμβάνει διάφορες μορφές, πολλές φορές αλληλοαποκλειόμενες. Η εθνική ολοκλήρωση -με την έννοια της ισότιμης συμμετοχής όλων των ελληνικών ομάδων, καθώς και η σύνθεση των διαφορετικών ιστορικών εμπειριών σε μια ενιαία σύγχρονη ταυτότητα- μέσα στα στενά όρια του εθνικού κράτους στον Νότο της βαλκανικής χερσονήσου, αλλά και σ' ότι απέμεινε στην Κύπρο, παραμένει ακόμα ζητούμενο.

Μετά το σύμφωνο φιλίας Βενζέλου-Ινονού, η πολιτική του ελληνικού κράτους υπήρξε σταθερά προσανατολισμένη προς το ιδεολόγημα της "ελληνοτουρκικής φιλίας". Κάθε συζήτηση για αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας είτε μπήκε στο ράφι είτε αντιμετωπίστηκε με έκδηλη καχθποψία από την επίσημη Ελλάδα. Εξίσου εχθρική υπήρξε και η στάση μέρους της ελλαδίτικης αριστεράς. Βλέπεις ο Κεμάλ στα πρώτα του βήματα είχε την άμεση στήριξη των Λένιν&Τρότσκι, οπότε το δίλημα δεν ήταν δύσκολο. Βάφτισαν τους Πόντιους "αιμοσταγείς Έλληνες ιμπεριαλιστές, συμμάχους των Άγγλων" και έκλεισαν τη συζήτηση.Έτσι βρεθήκατε με καθυστέρηση 80 ετών να προσπαθείτε να πείσετε για τα αυτονόητα

http://www.macedoniansincanada.com/quo_vantis_macedonia.htm QUO VADIS ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ του Ευ. κωφού, μέλους του ΕΛΙΑΜΕΠ Τελικά, η ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ είναι και η τελευταία ευκαιρία για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής και έντιμης λύσης στο πρόβλημα του ονόματος. Η ελληνική πλευρά οφείλει να κινηθεί, χωρίς φανατισμούς και υπερβολές, με γνώμονα τη λύση, αντιτιθέμενη, όμως, αν χρειαστεί, στην έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης πριν την επίλυση της διαφοράς για το όνομα. Αν όμως, η ελληνική Κυβέρνηση κρίνει ότι η πίεση της εξωτερικής υφής του προβλήματος υπερακοντίζει τις συνιστώσες του εσωτερικού μακεδονικού ζητήματος, και αποφασίσει να μεταθέσει το θέμα σε βάθος χρόνου με μια νεφελώδη διατύπωση περί FYROM κλπ., θα έχει αναλάβει μια σοβαρή ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Και το σοβαρότερο, θα έχει διογκώσει το εσωτερικό μακεδονικό πρόβλημα. Η Μακεδονία και οι Μακεδόνες μας θα μπουν σε μια οιονεί κατηγορία «γκρίζας ζώνης». Το διακύβευμα δεν θα είναι το νομικό καθεστώς κάποιων «βραχονησίδων» του Αιγαίου, αλλά η αμφισβήτηση αυτής της ίδιας της εθνικής κυριαρχίας στον ελληνικό μακεδονικό χώρο, καθώς και της ταυτότητας και πολιτισμικής κληρονομιάς των κατοίκων του. 20 Ιανουαρίου 2006 * Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νέα Πολιτική, Αθήνα, Παπαζήσης, Φεβρουάριος 2006, σελ. 34-36.

Μπορείς να επικοινωνήσεις μέσω διαδικτύου με οποιαδήποτε οργάνωση Μακεδόνων της Διασποράς και να ζητήσεις επιβεβαίωση.Ή πολύ απλά ρώτα το GHM που είναι και ο καθοδηγητής σου.:lol: O.K.?

Πολιτική ανοησία η επίθεση στο Ιράν - θα οδηγήσει σε πρώιμο τέλος τις ΗΠΑ Του ΖΜΠΙΓΚΝΙΕΦ ΜΠΡΖΕΖΙΝΣΚΙ* Η ανακοίνωση του Ιράν, ότι έχει εμπλουτίσει μικρή ποσότητα ουρανίου έχει προκαλέσει επείγουσες κλήσεις για προληπτική αεροπορική επίθεση, από τις ΗΠΑ, από τις ίδιες πηγές που στο παρελθόν προωθούσαν τον πόλεμο στο Ιράκ. Εάν υπάρξει και άλλη τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ, μπορείτε να στοιχηματίσετε και την τελευταία σας δεκάρα ότι αυτόματα θα υπάρξουν κατηγορίες ότι το Ιράν ευθυνόταν ώστε να δημιουργηθεί υστερία στο κοινό υπέρ μιας στρατιωτικής δράσης. Υπάρχουν τέσσερις βασικοί λόγοι εναντίον μιας προληπτικής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν: Πρώτον, λόγω της απουσίας μιας άμεσης απειλής (και οι Ιρανοί απέχουν χρόνια από την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου), η επίθεση θα αποτελούσε μονομερή κίνηση πολέμου. Εάν η δράση αναληφθεί χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου από το Κογκρέσο, μία επίθεση θα είναι αντισυνταγματική και μπορεί να οδηγήσει στην αποπομπή του προέδρου. Αντιστοίχως, είτε μόνο από τις ΗΠΑ είτε και με συμμετοχή του Ισραήλ, μία επίθεση θα έδινε στους δράστες τη σφραγίδα των διεθνών παρανόμων. Κατά δεύτερον, οι πιθανές αντιδράσεις του Ιράν θα ενισχύσουν έντονα τις συνεχιζόμενες δυσκολίες των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και ίσως να πυροδοτήσουν νέα βία από τη Χεζμπολά στον Λίβανο και πιθανότατα αλλού, και πιθανότατα θα βαλτώσει τις προσπάθειες για αντιμετώπιση της περιφερειακής βίας από τις ΗΠΑ τουλάχιστον για μία δεκαετία. Το Ιράν έχει πληθυσμό 70 εκατ., και μία σύγκρουση με τη χώρα θα κάνει την κατάσταση στο Ιράκ να φαίνεται απλή. Κατά τρίτον, θα αυξηθεί κάθετα η τιμή του πετρελαίου, ειδικά εάν οι Ιρανοί κόψουν την παραγωγή τους ή επιχειρήσουν να παρεμποδίσουν την εισροή πετρελαίου από τις πετρελαιοπηγές της Σαουδικής Αραβίας. Η παγκόσμια οικονομία θα επηρεαστεί σφόδρα και θα κατηγορηθούν οι ΗΠΑ. Σημειώστε ότι ήδη η τιμή του πετρελαίου ξεπερνά τα 70 δολάρια το βαρέλι, εν μέρει λόγω φόβων για σύγκρουση ΗΠΑ- Ιράν. Και τέλος οι ΗΠΑ, μετά την επίθεση, θα γίνουν ακόμη περισσότερο στόχος τρομοκρατικής δράσης, ενώ θα πυροδοτήσουν τις παγκόσμιες υποψίες ότι η αμερικανική υποστήριξη προς το Ισραήλ είναι ένας βασικός λόγος για την ενίσχυση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Οι ΗΠΑ θα απομονωθούν ακόμη περισσότερο και έτσι θα γίνουν περισσότερο ευάλωτες, ενώ οι προοπτικές για πιθανό περιφερειακό συμβιβασμό του Ισραήλ με τους γείτονές του θα γίνουν ακόμη περισσότερο μακρινές. Εν συντομία, μία επίθεση στο Ιράν θα είναι πράξη πολιτικής ανοησίας, κινητοποιώντας μία προοδευτική αναταραχή στις παγκόσμιες σχέσεις. Με τις ΗΠΑ να γίνονται ολοένα και περισσότερο το αντικείμενο εχθρότητας, η εποχή της αμερικανικής υπεροχής θα οδηγηθεί σε πρώιμο τέλος. Παρ' όλο που η υπεροχή των ΗΠΑ στον κόσμο είναι ξεκάθαρη αυτή τη στιγμή, δεν έχουν ούτε την ισχύ ούτε την εσωτερική τάση να επιβάλουν και στη συνέχεια να διατηρήσουν τη θέλησή τους εάν αντιμετωπίσουν παρατεταμένη και υψηλού κόστους αντίσταση. Αυτό είναι σίγουρα το μάθημα που έχουν διαδαχθεί οι ΗΠΑ από τις εμπειρίες τους στο Βιετνάμ και το Ιράκ. Ακόμη κι αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σχεδιάζουν ένα επικείμενο στρατιωτικό πλήγμα στο Ιράν, οι επίμονοι υπανιγμοί επίσημων εκπροσώπων ότι «η προοπτική της στρατιωτικής επιχείρησης παραμένει υπό συζήτηση» εμποδίζουν το είδος των διαπραγματεύσεων που θα καθιστούσαν αυτή την εναλλακτική, μη-αναγκαία. Τέτοιες απειλές είναι πιθανόν να ενώσουν Ιρανούς εθνικιστές και σιίτες φονταμενταλιστές επειδή οι περισσότεροι Ιρανοί είναι υπερήφανοι για το πυρηνικό τους πρόγραμμα. Οι στρατιωτικές απειλές ενισχύουν επίσης την ενισχυόμενη διεθνή καχυποψία για το ότι οι ΗΠΑ μπορεί εσκεμμένα να ενισχύουν μια μεγαλύτερη ιρανική αδιαλλαξία. Δυστυχώς, πρέπει κανείς να αναρωτιέται αν τέτοιες υποψίες δεν είναι εν μέρει δικαιολογημένες. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την πρόσφατη «διαπραγματευτική» στάση των ΗΠΑ: αρνούμενη να μετέχει στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με το Ιράν και επιμένοντας να χειρίζεται το θέμα μόνο μέσω πληρεξουσίων. (Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις ταυτόχρονες αμερικανικές διαπραγματεύσεις με τη Βόρεια Κορέα). Οι ΗΠΑ ήδη προορίζουν κάποιους πόρους για την αποσταθεροποίηση του ιρανικού καθεστώτος και όπως έχει αναφερθεί στέλνει ομάδες των Ειδικών Δυνάμεων στο Ιράν προκειμένου να ξεσηκώσουν εθνοτικές μεινότητες και να κατακερματίσουν το ιρανικό κράτος (στο όνομα του εκδημοκρατισμού!). Και υπάρχουν ξεκάθαρα άνθρωποι στην κυβέρνηση Μπους που δεν επιθυμούν μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων, υποκινούμενοι από εκείνους που απέξω χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου για στρατιωτική δράση και ενθαρρύνονται από ολοσέλιδες διαφημίσεις που «φουσκώνουν» την ιρανική απειλή. Υπάρχει μια αθέλητη ειρωνεία σε μια κατάσταση στην οποία η προκλητική γλώσσα του Ιρανού προέδρου, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ (του οποίου οι εξουσίες είναι πολύ πιο περιορισμένες απ' ό,τι υποδηλώνει ο τίτλος του) συμβάλλει στο να νομιμοποιούνται απειλές από κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίες με τη σειρά τους βοηθούν τον Αχμαντινετζάντ να εκμεταλλεύεται περαιτέρω την αδιαλλαξία του, κερδίζοντας θερμή υποστήριξη στο εσωτερικό, τόσο για τον εαυτό του όσο και για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Εφθασε ως εκ τούτου η ώρα να συνέλθει η κυβέρνηση και να σκεφτεί στρατηγικά με μια ιστορική προοπτική έχοντας στο μυαλό της πρωτίστως το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ. Είναι ώρα να σταματήσουν οι ρητορίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να κατευθύνονται από συναισθήματα ή από να έχουν την αίσθηση μιας θρησκευτικά εμπνευσμένης αποστολής. Ούτε πρέπει να πάψουν να βλέπουν το γεγονός ότι το «φόβητρο» λειτούργησε στις αμερικανο-σοβιετικές σχέσεις, στις σινο-αμερικανικές σχέσεις και στις ινδο-πακιστανικές σχέσεις. Επιπλέον, η αίσθηση που διαχέεται από ορισμένους που είναι υπέρ της στρατιωτικής δράσης πως η Τεχεράνη μπορεί μια μέρα να παραδώσει απλώς τη βόμβα σε κάποιους τρομοκράτες, αγνοεί επειδή τη βολεύει το γεγονός πως κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία για ολόκληρο το Ιράν, επειδή θα ήταν ο νούμερο ένα ύποπτος, και εξαιτίας της «πυρηνικής σήμανσης» δεν θα μπορούσε να μείνει κρυφός ο τόπος προέλευσης. Είναι αλήθεια ωστόσο, πως η σταδιακή απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν θα όξυνε τις εντάσεις στην περιοχή και ίσως να αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση από χώρες όπως η Σαουδική Αραβία ή η Αίγυπτος. Το Ισραήλ, παρά το μεγάλο πυρηνικό του οπλοστάσιο, θα αισθανόταν λιγότερο ασφαλές. Η αποτροπή της απόκτησης πυρηνικών όπλων από το Ιράν, είναι, ως εκ τούτου, δικαιολογημένη, αλλά στην επιδίωξη αυτού του σκοπού οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους πιο μακροπρόθεσμες προοπτικές για την πολιτική και κοινωνική ανάπτυξη του Ιράν. Το Ιράν πληροί τις αντικειμενικές προϋποθέσεις, όσον αφορά την εκπαίδευση, τη θέση των γυναικών στα κοινωνικά πράγματα και τις κοινωνικές φιλοδοξίες (ιδίως των νέων), για να ανταγωνιστεί στο προβλέψιμο μέλλον την εξέλιξη της Τουρκίας. Οι μουλάδες είναι το παρελθόν του Ιράν, όχι το μέλλον του. Δεν είναι προς το συμφέρον μας να εμπλακούμε σε ενέργειες που συμβάλλουν στην αντιστροφή αυτής της σειράς. Οι σοβαρές διαπραγματεύσεις απαιτούν όχι μόνο μια εμπλοκή που θα χαρακτηρίζεται από υπομονή αλλά και μια εποικοδομητική ατμόσφαιρα. Οι τεχνητές προθεσμίες, που υποστηρίζονται τις περισσότερες φορές από εκείνους που δεν θέλουν να διαπραγματευτούν οι ΗΠΑ σοβαρά, είναι αντιπαραγωγικές. Οι χαρακτηρισμοί και η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος καθώς και η άρνηση ακόμη και να εξετάσεις τις ανησυχίες της άλλης πλευράς για θέματα ασφαλείας μπορούν να είναι χρήσιμες τακτικές μόνον εάν ο στόχος είναι ο εκτροχιασμός της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Οι ΗΠΑ πρέπει να συμμετάσχουν μαζί με τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία καθώς ίσως και με τη Ρωσία και την Κίνα (και οι δύο είναι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας με δικαίωμα βέτο) σε άμεσες διαπραγματεύσεις με το Ιράν, χρησιμοποιώντας το μοντέλο των παράλληλων πολυμερών συνομιλιών που χρησιμοποιούν στην περίπτωση της Β. Κορέας. Οπως κάνουν και με τη Β. Κορέα, πρέπει να προχωρήσουν ταυτοχρόνως σε διμερείς συνομιλίες με το Ιράν για θέματα κοινού ενδιαφέροντος στους τομείς της ασφάλειας και της οικονομίας. Επεται ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να συνυπογράφουν οποιεσδήποτε ανταποδοτικές συμφωνίες σε περίπτωση ικανοποιητικής διευθέτησης του πυρηνικού ζητήματος του Ιράν και των ζητημάτων περιφερειακής ασφάλειας. Κάποια στιγμή, τέτοιου είδους συνομιλίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περιφερειακή συμφωνία για μια ζώνη χωρίς πυρηνικά όπλα στη Μέση Ανατολή -ιδίως μετά τη σύναψη μιας ισραηλο-παλαιστινιακής ειρηνευτικής συμφωνίας. Για την ώρα, η επιλογή που έχουμε είναι είτε να παρασυρθούμε σε μια παράτολμη κι επιζήμια για τα μακροπρόθεσμα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ περιπέτεια είτε να σοβαρευτούμε και να δώσουμε μια πραγματική ευκαιρία στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν. Πριν από πολλά χρόνια, οι μουλάδες έχαναν συνεχώς έδαφος, αλλά πήραν νέα ορμή από την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ. Στρατηγικός μας στόχος, που πρέπει να επιδιωχθεί με πραγματικές διαπραγματεύσεις κι όχι με αδιάλλακτη στάση, πρέπει να είναι ο διαχωρισμός του ιρανικού εθνικισμού από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Η αντιμετώπιση του Ιράν με σεβασμό και με ιστορική προοπτική θα βοηθούσε στην προώθηση αυτού του στόχου. Η αμερικανική πολιτική δεν θα έπρεπε να επηρεάζεται από τη σημερινή τεχνητή ατμόσφαιρα έκτακτης ανάγκης, η οποία μας θυμίζει με δυσοίωνο τρόπο όσα προηγήθηκαν της άκριτης επέμβασης στο Ιράκ. * Ο Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι ήταν σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ από το 1977 ώς το 1981 © 2006, Global Viewpoint/Ελευθεροτυπία

Κατά καιρούς έχω φέρει αρκετά άρθρα εδώ μέσα, επειδή θεώρησα ότι παρουσίαζαν ενδιαφέρον.Αυτό δεν σημαίνει ότι προσυπογράφω 100% τις θέσεις που διατυπώνοτναι σε αυτα ή ότι συμφωνώ με την πολιτική γραμμή των εντύπων όπου δημοσιεύονται. Ο κ. Δελαστίκ έχει γράψει και καλύτερα.