Antiochos

Όντως, είναι κρίμα...Σχετικό με τη συζήτηση είναι και το παρακάτω άρθρο: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_3_31/12/2005_168616

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι μερικοί δεν μπορούν (ή μάλλον δεν θέλουν) να αντιληφθούν τις νέες μορφές ολοκληρωτισμού. Πριν μερικά χρόνια, ανάλογα μέτρα θα είχαν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε Ε.Ε. και Η.Π.Α. Σήμερα όμως τείνουν να παγιωθούν στη συνείδηση μας ως "απολύτως φυσιολογικά" και "απαραίτητα" για την εξασφάλιση της "δημοκρατίας" και της "ευημερίας" του πολίτη. Η οργουελλιανή "Φάρμα των Ζώων" σε όλο της το μεγαλείο....

http://www.mpa.gr/article.html?doc_id=556764 (Σημειωτέον ότι παρά τις εκκλήσεις των πραγματικών Μακεδόνων ο βουλευτής Νίκος Γεωργιάδης συνεχίζει να βρίσκεται στο Ίδρυμα "Καραμανλής". Καληνύχτα Ελλάδα...) Συνέδριο με θέμα την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, διοργανώνουν στα Σκόπια το γερμανικό ίδρυμα «Κόνραντ Αντενάουερ» και το «Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής». Στο συνέδριο που ξεκίνησε απόψε και θα διαρκέσει τρεις ημέρες, συμμετέχουν διεθνείς εμπειρογνώμονες και πολιτικοί των χωρών της περιοχής. Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, μιλώντας απόψε στις εργασίες του συνεδρίου, ανέφερε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη και για περαιτέρω στασιμότητα στην περιοχή. Ο κ. Τσερβένκοφσκι σημείωσε ότι η περιοχή αλλά και η Διεθνής Κοινότητα εισέρχονται σε μία ιδιαίτερα σημαντική περίοδο, καθώς ξεκινούν οι διαδικασίες για την διευθέτηση μίας σειράς ανοιχτών ζητημάτων στα Δυτικά Βαλκάνια. Ως κυριότερο και πιο σύνθετο, ανέφερε το ζήτημα του Κοσόβου, για το οποίο υπογράμμισε ότι πρέπει να υπάρξει μία τέτοια διευθέτηση που θα συμβάλει στην ενίσχυση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή. Ο Γενικός Διευθυντής του «Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής» Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, σημείωσε ότι η Ελλάδα ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και για την ενσωμάτωση της περιοχής στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, γεγονός που το αποδεικνύει με τον εποικοδομητικό της ρόλο και την παρουσία της στις διαδικασίες για την ενίσχυση της σταθερότητας στην ΝΑ Ευρώπη

Η επιστολή του σκοπιανού λόμπι, το οποίο χρησιμοποιεί τον τίτλο "Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά" προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί να βρεθεί στην εξής Ιστοσελίδα: http://www.maknews.com/html/articles/koloski/letter_to_papoulias.htm ΠΡΟΣ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ: 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2005 Washington D.C.,-- η «Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά» απευθύνει επιστολή στην Εξοχότητά του, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κύριο Κάρολο Παπούλια σχετικά με την πρόσφατη "πρόσκλησή του σε όλους εκείνους που αμφισβητούν τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας να επισκεφτούν τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στη Βεργίνα." Η πρόσκληση μπορεί να βρεθεί στο: http://www.mpa.gr/article.html?doc_id=551808 Προς την Υμετέρα Εξοχότητά , τον Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια Κοινοποίηση προς τον κύριο Πρέσβη Αλέξανδρο Μαλλιά Ελληνική Δημοκρατία Πρεσβεία της Ελλάδας 2221 Μασαχουσέτη Ave. N.W. Ουάσιγκτον, DC 20008 ΜΕΣΩ ΤΗΛΟΜΟΙΟΤΥΠΟΥ: (202) 939-1324 Εξοχότατε, Γράφουμε με αφορμή την πρόσφατη "πρόσκλησή σας σε όλους εκείνους που αμφισβητούν τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας να επισκεφτούν τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στη Βεργίνα." Η «Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά» δεν αμφισβητεί την αυθεντικότητα των αρχαιολογικών ανασκαφών στη Βεργίνα. Όμως μπορείτε να μας εξηγήσετε τι έχουν να κάνουν με τις υποστηριζόμενες από το επίσημο κράτος φυλετικές, εθνικές και θρησκευτικές διακρίσεις στη σύγχρονη Ελλάδα? Υπονοείτε ότι, επειδή οι αρχαίοι Μακεδόνες χρησιμοποιούσαν παρόμοια αρχιτεκτονική με τις αρχαίες πόλεις-κράτη, οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες?Υπονοείτε ότι, επειδή η βασιλική αυλή των Αρχαίων Μακεδόνων χρησιμοποιούσε τη διεθνώς καθιερωμένη εκείνη την εποχή ως Κοινή γλώσσα στις αρχαίες πόλεις-κράτη, ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες? Τι ακριβώς εννοούσατε όταν απευθύνατε "πρόσκλησή σε όλους εκείνους που αμφισβητούν τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας να επισκεφτούν τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στη Βεργίνα?" Αυτό δεν δικαιολογεί το ρατσισμό ή τις εθνικές διακρίσεις εκ μέρους της κυβέρνησής σας. Η εξοχότητά σας, μπορεί να βρει κτίρια με αθηναϊκή αρχιτεκτονική στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα. Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι Αμερικανοί είναι Έλληνες. Μπορείτε επίσης να βρείτε λατινικές επιγραφές στα ίδια αυτά κτίρια. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι Αμερικανοί είναι Ρωμαίοι. Το γεγονός ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μοιράστηκαν κάποια στοιχεία με τις γειτονικές αρχαίες πόλεις κράτη, αυτό δεν τους καθιστά αυτομάτως συγγενείς. Μάλιστα υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Αρχαίοι Μακεδόνες αποτέλεσαν δύο ξεχωριστούς πολιτισμούς και δύο διαφορετικά έθνη. Συνεπώς, σας ερωτούμε μετά σεβασμού, πώς σχετίζονται αυτά τα ευρήματα έστω και στο ελάχιστο με τις σύγχρονες αδικίες της παρούσης ελληνικής κυβέρνησης? Είναι ευρέως γνωστό, Εξοχότατε, ότι η σύγχρονη Ελλάδα δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1829. Είναι επίσης γνωστό στους πάντες, ότι η σύγχρονη Ελλάδα εισέβαλλε , κατέλαβε και, από κοινού με τους συμμάχους της Σερβία και Βουλγαρία, διαμέλισε τη Μακεδονία το 1912-1913. Η πραγματικότητα, Εξοχότατε, είναι ότι η μακεδονία δεν υπήρξε ποτέ ελληνική πριν την εισβολή και κατοχή του 1912-1913. Η «Ενωμένη ‘Μακεδονική’ Διασπορά» σας προκαλεί να εξηγήσετε τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας και πώς σχετίζεται με τις υποστηριζόμενες από το ελληνικό κράτος φυλετικές, εθνικές και θρησκευτικές διακρίσεις του σήμερα? ........ Εξοχότατε, δεν νομίζετε ότι ήρθε η ώρα η Ελληνική Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αναγνωρίσει ότι η αρχαία μακεδονική κληρονομιά ανήκει στου μακεδόνες? ...... Δεν υπάρχει λοιπόν απολύτως κανένας λόγος για την Ελλάδα να επιμένει ότι έχει αποκλειστικά δικαιώματα στο μακεδονικό όνομα. Η Ελλάδα είναι Ελλάδα και η Μακεδονία είναι Μακεδονία. Εξοχότατε, περιμένουμε ότι θα εκθέσετε τη φρόνηση, το θάρρος και την καλή θέληση να αναγνωρίσετε, χωρίς καθυστέρηση, τη μακεδονική μειονότητα στη χώρα σας. Σας καλούμε να πάψετε να αναμιγνύεστε στις εσωτερικές υποθέσεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, και να αναγνωρίσετε τη χώρα μας με το συνταγματικό της όνομα. Σας καλούμε να χορηγήσετε πλήρη και ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες γεννημένους στην Ελλάδα, ανεξαρτήτου φυλής, έθνους, ή θρησκείας. Εξοχότατε, είμαστε στον 21ο αιώνα και πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον. Ας θάψουμε το παρελθόν και ας προχωρήσουμε ενισχύοντας τις σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών γειτονικών χωρών που μοιράζονται κοινά συμφέροντα για την οικονομική ευημερία, τη θρησκεία, και την ειρήνη στην περιοχή. Ειλικρινά, Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά

Σύμφωνα με τα ενημερωτικά έντυπα που εξέδιδε από το 1999 το αμερικανικό υπουργείο "Αμύνης" προς χρήση στρατιωτικών και διπλωματών, η Μακεδονία είναι μία χώρα που βρέχεται από το Αιγαίο.Απλώς το νότιο μέρος της τελεί υπό ελληνική κατοχή.Δεν πειράζει όμως, άλλωστε για αυτό υπάρχει ο θείος Σαμ.Για να διορθώνει τα κακώς κείμενα και τις αδικίες...

3o μέρος "...Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δίμηνο γεμάτο παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Για περισσότερο από δύο μήνες οι συζητήσεις και οι «αγώνες» περιστρέφονταν γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα. Σημαίες, σύμβολα, παλληκαρισμοί, Τουρκικές παρενοχλήσεις οτιδήποτε άλλο παρά το όνομα Μακεδονία απασχολούσαν την κοινή γνώμη. Τελικά η μάσκα έπεσε. Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Την ίδια μέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και η Ελλάδα! Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την Ελληνικότητά μου πέθανε. Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993. Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ! Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ. Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μπίλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3 Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν! Ακούστε προσεκτικά παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, τι είπε ο τότε πανίσχυρος Αμερικανός βουλευτής και Πρόεδρος της Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου κ. Lee Hamilton όπως είχε γραφεί στην ανταπόκριση του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωϊνή» της Νέας Υόρκης λίγες μέρες μετά την επίσημη αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη. Είπε ο κύριος Χάμιλτον: «ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ» Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στην Πρωϊνή: «ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ. Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν. Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς. Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας. Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί. Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου». Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής: «Στρατηγέ μου, Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος. Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε κτύπημα κατά της Ελλάδος. Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας. Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα». Μετά από όλα αυτά κυρίες και κύριοι τώρα πια ξέρετε: Τι κάνανε οι Ελληνοαμερικανοί Ξέρετε τι κάνανε οι Αμερικανοί Ξέρετε τι κάνανε οι Ευρωπαίοι Ξέρετε τι κάνανε οι Σκοπιανοί και ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΑΝΟΙ!! Σας ευχαριστώ.

2ο μέρος "...Στις 2 Οκτωβρίου 1992 ο τότε υποψήφιος για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Κυβερνήτης Μπίλ Κλίντον (Bill Clinton) έκανε την επίσημη γραπτή δήλωση με τίτλο: «ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΛΙΝΤΟΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ». Είπε ο κ. Κλίντον: «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με την οποία η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονομασία της η λέξη «Μακεδονία». Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία».Περί τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας «ως προκάλυμμα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας» ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει και πάλι πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης. Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Εάν το νέο αυτό κράτος επιθυμεί την αναγνώριση της Αμερικής, θα πρέπει κατ΄αρχάς να δεχθεί τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, να ικανοποιήσει τις γείτονες χώρες και την παγκόσμια κοινότητα όσον αφορά τις προθέσεις του, ότι δηλαδή είναι ειρηνικές και σύμφωνες με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απορρίπτει τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Η Κυβέρνηση Κλίντον θα υπερασπιστεί αυτές τις αρχές και θα διασφαλίσει την ικανοποίηση των νόμιμων συμφερόντων της Ελλάδας». Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μπίλ Κλίντον εκλέχτηκε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής κερδίζοντας τις εκλογές από τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς. Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη και πιεστική προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Τζόρτζ Μπους να αναγνωρίσει τη Νοτιοσλαβία (τα Σκόπια) ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τί έγινε τότε... Μετά την ήττα των εκλογών από τον Μπίλ Κλίντον ο Τζόρτζ Μπούς έστειλε τον Υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Λόρενς Ήγκελμπέργκερ (Lawrence Eagleburger) στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις ΗΠΑ το νέο κράτος των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Μπους προσπάθησε να εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση στους Σκοπιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στην αποτυχημένη προεκλογική του προσπάθεια. Επιστρατεύτηκα από την τότε Ελληνική Κυβέρνηση να βοηθήσω σαν ένας από τους «παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας». Εκείνη την εποχή είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού κόμματος στην Πολιτεία του Νιού Χαμσάϊρ, την πιο σημαντική πολιτεία της Αμερικής όσον αφορά στις Προεδρικές Εκλογές, και μόλις είχα εκλεγεί Πρόεδρος των Εκλεκτόρων του Μπίλ Κλίντον στην ίδια πολιτεία. Στόχος ήταν να μην μπορέσει η Αμερικανική Κυβέρνηση πριν τη λήξη της θητείας της στις 20 Ιανουαρίου 1993 να πείσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν το νέο αυτό κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυθαίρετη αναγνώριση από την κυβέρνηση της Αμερικής θα ήταν άσχετη εφόσον η κυβέρνηση Μπους ήταν πλέον μεταβατική. Στην Αθήνα συναντήθηκα στο Γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου, πολιτικό σύμβουλο του Πρωθυπουργού και μερικές μέρες αργότερα με τον κ. Λουκά Τσίλα, τότε σύμβουλο του Πρωθυπουργού για θέματα ασφαλείας. Λίγους μήνες αργότερα ο κ. Τσίλας διορίστηκε Πρέσβης της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης για το ίδιο θέμα συναντήθηκα και με την κα. Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργό πολιτισμού. Ο κ. Παπαγεωργίου, ο κ. Τσίλας και η κα. Μπακογιάννη τόνισαν την σπουδαιότητα του να αποτραπεί η προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπούς να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ζήτησαν από μένα να βοηθήσω και με τους συμβούλους και συνεργάτες του Μπίλ Κλίντον αλλά και με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας και ιδιαίτερα τα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος που συνέβαλαν στην εκλογή του νέου Προέδρου Μπίλ Κλίντον. Δέχτηκα να βοηθήσω και πραγματικά μετά από μια σκληρή προσπάθεια και με την βοήθεια του Μαϊκλ Δουκάκη και πολλών άλλων συναδέλφων στην Αμερική κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζόρτζ Μπούς. Στην Αμερική συναντήθηκα με τον Μαϊκλ Δουκάκη έναν από τους πιο στενούς πολιτικούς φίλους και υποστηρικτές του Μπίλ Κλίντον. Ενημέρωσα τον Μαϊκλ Δουκάκη για το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας από τις ΗΠΑ με ονομασία που περιείχε το όνομα «Μακεδονία»και του ζήτησα να συμμετάσχει στην προσπάθεια να σταματήσουμε την Κυβέρνηση Μπούς. .....Ενημέρωσα επίσης πολλούς ακόμη επιφανείς Ελληνοαμερικανούς πολιτικούς ηγέτες, όπως τον Φιλ Αγγελίδη, τότε Πρόεδρο του ισχυρού Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας με περισσότερα από έξι (6) εκατομμύρια δημοκρατικά μέλη όπως και τον Μάϊκ Πάνος, Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Πολιτείας Ιντιάνα. Όλοι τους συμφώνησαν να βοηθήσουν. Με σκληρή επιμονή και με τη βοήθεια πολλών άλλων Ελληνοαμερικανών οι οποίοι ήταν κοντά στον Μπίλ Κλίντον καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ψήφισμα, παρότι ο Ήγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19 Ιανουαρίου 1993 μια μέρα πριν από την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον. Όπως αργότερα αποδείχτηκε δεν ξέραμε πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε με το Μακεδονικό θέμα. Είναι τώρα όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές. Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος. Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό. Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι “MEGA” στις 16/11/2004. «Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας. Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους; Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό. Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό; Πώς θα το κάνω; Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελως. Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λές άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει». [...] Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Η Ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση των Σκοπίων και οι Ευρωπαίοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» . Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπίλ Κλίντον. Τι έγινε όμως με την ομόφωνη απόφαση των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος; Τί έγινε η περίφημη δήλωση του Πέτρου Μολυβιάτη εν ονόματι του Συμβουλίου των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών ότι η Ελλάδα δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια εάν η ονομασία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»; Είχαν αλλάξει στάση οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες; Ασφαλώς όχι!! Το θέμα Κλίντον όμως ήταν το πιο σοβαρό. Ο Μπίλ Κλίντον είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του [...]Μόνον οι Ελληνοαμερικανοί ηγέτες μπορούσαν να αποδεσμεύσουν τον Μπίλ Κλίντον. Εξάλλου αυτοί τον δέσμευσαν στις 3 Οκτωβρίου 1992. Έτσι κατασκευάσθηκε προσεκτικά ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος»! Ακούστε τι έγινε. Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν περάσει όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. «Manatos & Manatos” δημιούργησαν μια «πρόχειρη ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee”. Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της «πρόχειρης επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που ξέρω είναι το εξής: Εκ μέρους αυτής της πρόχειρης επιτροπής η εταιρεία «Μάνατος και Μάνατος» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος της Νοτιοσλαβίας. Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν μια ερασιτεχνική εφεύρεση! Παρόλα αυτά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μπίλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους της Νοτιοσλαβίας, παρότι η συμβιβαστική λύση περιείχε τη λέξη «Μακεδονία». Η προτεινόμενη επιστολή προς τον Πρόεδρο Κλίντον είχε την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993 έξι μέρες μετά την ορκωμοσία του. Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υπονοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια Κολοσσιαία εθνική προδοσία! Και όμως ακριβώς αυτό ήταν. Όταν εγώ έλαβα το προτεινόμενο γράμμα προς τον Πρόεδρο Κλίντον και μου ζητήθηκε να το υπογράψω οι συγγραφείς του είχαν ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή των: Phil Angelides (Φίλ Αγγελλίδης), Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας. Art Agnos (Αρτ Άγκνος), πρώην Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, Andrew Athens (Άντριου Άθενς), Προέδρου του Ηνωμένου ΑμερικανοΕλληνικού Κογκρέσου, John Casimatidis (Τζων Κατσιματίδης), Πρόεδρο του “Red Apple Groups”. Philip Christopher (Φίλιπ Κρίστοφερ), Προέδρου PSEKA, dr. Gus Konstantine (Γκάς Κονσταντίν), Supreme President of AHEPA, δρ. Takey Crist (Τάκη Κρίστ), Προέδρου American Hellenic Institute, Public Affairs Committee. Michael Dukakis (Μιχάλης Δουκάκης), πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, Nicholas Gage (Νίκολας Γκέιτς), συγγραφέας, Fotis Gerasopoulos (Φώτης Γερασόπουλος), αντιπρόεδρο Hellenic American National Council. Dr. Christos Ioannides (Χρήστος Ιωαννίδης), Καθηγητής Greek and Middle Eastern Affairs, Michael Zaharis (Μιχάλης Ζαχαρής), Chairman KOS Pharmaceutical INC, Sotiris Kolokotronis (Σωτήρης Κολοκοτρώνης), President SKK Enterprises, Andrew Manatos (Άντριου Μάνατος), Special Counsel United Hellenic American Congress, John Nathenas (Τζων Ναθήνας) President Hellenic American National Council. Peter J. Pappas (Πήτερ Πάππας), President P.J. Mechanical Corporation, Jim Regas (Τζιμ Ρήγας) Esq. Senior Courses Regas, Freratos & Harp, Eugene Rossides (Ευγένιος Ροσίδης), Esq. Chairman American Hellenic Institute, Angelo Tsakopoulos (Άγγελος Τσακόπουλος), Former National Chairman Greek American for Clinton and Professor Spiros Vreonis jr.(Σπύρος Βρυώνης), New York University. Ασφαλώς έγινε κοινοποίηση της επιστολής στον Warren Christopher (Γούορεν Κρίστοφερ) Υπουργό Εξωτερικών ΗΠΑ, Anthony Lake (Άντονυ Λέικ), Σύμβουλο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και dr. Madeleine Albright (Μαντλίν Ολμπράϊτ), Πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη. Διάβασα προσεκτικά την προτεινόμενη επιστολή που μου ζητούσαν να συνυπογράψω και είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονία μας». Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω και η επιστολή εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον. Κατάλαβα ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώριζαν το νέο κράτος των Σκοπίων με ένα όνομα που περιείχε τη λέξη «Μακεδονία» θα γεννιόταν για πρώτη φορά στην ιστορία μια νέα χώρα με την ονομασία «Μακεδονία» και δεν θα ήταν Ελληνική. Με άλλα λόγια η νοτιότερη περιοχή της Γιουγκοσλαβίας θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη σαν χώρα με το όνομα «Μακεδονία» και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια όπως την αποκάλεσε ο προαναφερθείς ιστορικός κ. Johann Fink. Μια διοικητική περιφέρεια η οποία στο μέλλον θα διεκδικείται από το νεοσύστατο κράτος. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι που πρόσφεραν την υπογραφή τους δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να μελετήσουν το ακριβές κείμενο της επιστολής και υπέγραψαν καλή τη πίστει νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Άλλωστε η υπογραφή ζητήθηκε και δόθηκε τηλεφωνικά!! ........[συνεχίζεται]

Οι ίδιοι άνθρωποι που περιγράφουν το ελληνικό έθνος ως ένα τεχνητό κατασκεύασμα του 19ου αιώνα, λίγο παλαιότερο από τους Μακεδόνες (χρησιμοποιώ τον όρο που χρησιμοποιεί ο συμπαθής Ovelix για να μην θεωρηθώ ακραίος), προσπαθούν να κατασκευάσουν άνωθεν και με το στανιό ένα τεχνητό έθνος-"Ευρώπη". Αν το σκεφτείς καλύτερα φίλε Ovelix ίσως διαπιστώσεις ότι δεν έχεις και πολύ μεγάλη διαφορά από τους "εθνικόφρονες" που καταγγέλεις. Αυτοί έχουν μετατρέψει την "Ελλάδα" σε ιδεολογία τους, όπως ακριβώς έχεις κάνει και εσύ με την πατρίδα-"Ευρώπη" και το απερίγραπτα διεφθαρμένο και ανεξέλεγκτο γραφειοκρατικό καθεστώς που την διευθύνει. Εν πάση περιπτώση, καλό θα ήταν να ανοίξεις ένα ξεχωριστό thread για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ακόμη και αν διαφωνώ με κάποιες από τις θέσεις σου θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσω την επιχειρηματολογία σου. Φιλικά

1ο μέρος Ομιλία του κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιού Χαμσάίρ, ΗΠΑ, για το Μακεδονικό ζήτημα, στην εκδήλωση της « Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων» Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22, Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου 2004 Συμμετέχοντες στο πάνελ: Κρις Σπύρου, Αλέξης Παπαχελάς, Θόδωρος Κουλουμπής και Σταύρος Λυγερός. Συντονιστής: Αντώνης Καρκαγιάννης. Κυρίες και κύριοι, Θα ήθελα να αρχίσω την αποψινή συζήτηση μας με μια προσωπική διήγηση, μια αναφορά προς εσάς τους Έλληνες συμπατριώτες μου, μια αναφορά προς την Ελλάδα. Το θέμα απόψε όπως περιγράφεται στην πρόσκληση του Προέδρου Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων είναι: «Το Μακεδονικό: Τί έγινε; Πώς έγινε; Πότε έγινε; Τι μπορεί να γίνει;» Γνώρισα την Μακεδονία από τα λίγα χρόνια που πήγα σχολείο στην Ελλάδα. Έφυγα για την Αμερική 13 ετών πριν από 48 χρόνια. Έμαθα για την Μακεδονία από τον παππού μου τον Θανάση Σπύρου, ο οποίος άφησε την γυναίκα του έγκυο το 1910, με τον πατέρα μου στην κοιλιά της, και έφυγε για την Αμερική. Πήρε τρία παιδιά μαζί του και άφησε πίσω στο χωριό άλλα 4 παιδιά με τη γιαγιά μου την Ελένη. Έμαθα για την Μακεδονία από αυτόν τον παππού που δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Αμερική ξαναγύρισε στην Ελλάδα να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και των άλλων κατεχομένων εδαφών από τους Τούρκους. Έξι (6) ολόκληρα χρόνια πολέμησε και δεν ξαναείδε ποτέ τα τρία παιδιά του που άφησε στην Αμερική. Ξέρω τους Μακεδόνες από τον πατέρα μου τον Κώστα που πολέμησε στην Μακεδονία, στο Ιταλικό μέτωπο και τραυματίας μας διηγιόταν χρόνια μετά για «τα μεγάλα νταούλια» που παίζανε οι Μακεδόνες όταν αυτός έπαιζε το μαντολίνο του στο μέτωπο. Με καμάρι μας έδειχνε φωτογραφίες και μας έλεγε για την φιλοξενία που τους προσέφεραν οι Έλληνες της Μακεδονίας. Το Μακεδονικό το έμαθα από το Νίκο Μάρτη, τον Βαγγέλη Κωφό, και τον Στέλιο Παπαθεμελή, τρεις έξοχους Έλληνες Μακεδόνες που έχουν κάνει αγώνες για την Μακεδονία. Από τα ντοκουμέντα που θα δείξω απόψε θα δείτε πως για πρώτη φορά μετά το 1993 απεφάσισα να μιλήσω δημόσια για όσα ξέρω για το Μακεδονικό και δέχτηκα την πρόσκληση των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων να συμμετέχω στην αποψινή συζήτηση. Δέχτηκα την πρόσκληση γιατί ακούω δεξιά και αριστερά να με ρωτούν γιατί εμείς οι Ελληνοαμερικανοί αφήσαμε τον σημερινό Πρόεδρο Τζόρτζ Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία. Δεν άντεξα πια..Είπα στον εαυτό μου, η αλήθεια και η πραγματικότητα πρέπει να ειπωθεί και να αναδειχθεί. Το πρώτο βάπτισμα του πυρός για το Μακεδονικό το πήρα πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία όταν το 1986 έμαθα από τον πρώην Έλληνα υπουργό Νίκο Μάρτη ότι το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ είχε εκδώσει εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ για τις Αμερικανικές Εθνότητες». Στην εγκυκλοπαίδεια αυτή ο Καθηγητής και συγγραφέας Στέφαν Θέρνστρομ υποστηρίζει ότι υπάρχει Μακεδονική μειονότητα στις ΗΠΑ πέραν των Ελλήνων μεταναστών της Μακεδονίας. Γράφει συγκεκριμένα η εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ ότι «ενώ στο παρελθόν μερικοί Μακεδόνες μετανάστες, έλεγαν ότι έχουν Ελληνική καταγωγή, σήμερα οι περισσότεροι νιώθουν ελεύθεροι να αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες» χωρίς τον φόβο ύπαρξης αντιποίνων από την Ελληνική κυβέρνηση». Έγιναν μεγάλοι αγώνες ν’αλλάξουμε το κείμενο της εγκυκλοπαίδειας χωρίς καμιά βοήθεια από την επίσημη Ελληνική πολιτεία. Το 1992 προέκυψε πια το Μακεδονικό όπως το ξέρουμε σήμερα. Μετά το δημοψήφισμα της Νοτιοσλαβίας (των Σκοπίων), στις 7 Σεπτεμβρίου 1991, για κήρυξη ανεξάρτητου Κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», συνέβησαν τα ακόλουθα. Στις 16 Δεκεμβρίου 1991, το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για τη Νοτιοσλαβία που μπορεί να έχει «εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον». Στις 2 Φεβρουαρίου 1992, οι Υπουργοί εξωτερικών της ΕΟΚ ανέθεσαν στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Πορτογαλίας Joγo de Deus Pinheiro να προτείνει λύση για το αίτημα αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας. Μετά από μερικούς μήνες διαπραγματεύσεων ο κύριος Πινεϊρο πρότεινε το όνομα «Nova Macedonia». Η πρότασις Πινεϊρο απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Αρχηγών της Ευρώπης (ΕΟΚ) γιατί περιείχε το όνομα «Μακεδονία». Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας ως νέου κράτους. Μετά την συνάντηση των Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν. «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία». Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”». Στις 7 Ιουνίου 1992, ο Αμερικανός ιστορικός και αρθρογράφος Johann Fink δημοσίευσε άρθρο στην αλυσίδα 300 και πλέον εφημερίδων του “Scripps Howard News Service”στο οποίο άρθρο έλεγε και τα εξής: «Η Μακεδονία, η φτωχότερη από τις πρώην δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της, είναι και πάλι ελεύθερη έπειτα από είκοσι δύο αιώνες κατοχής από ξένους. Τώρα υπάρχει ανησυχία ότι η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επί πολλά χρόνια εκρηκτική ύλη σε πυριτιδαποθήκη, είναι πιθανόν να αποτελέσει και πάλι το μήλον της έριδος ανάμεσα στις γείτονες χώρες, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Αλβανία και τη Σερβία. Η σημαντικότερη αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας προέρχεται από την Ελλάδα. Η Αθήνα, που περιγράφει υποτιμητικά τη Μακεδονία ως «ψευτο-δημοκρατία», αντιτίθεται στη χρήση του ονόματος Μακεδονία ως εθνικού ονόματος για τη νεοσύστατη δημοκρατία, επισημαίνοντας ότι η ονομασία αυτή είναι ταυτόσημη με την ονομασία της διοικητικής περιφέρειας που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και αποτελούσε τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας μέχρι το 1913. Ως μέλος διαφόρων διεθνών οργανισμών, η Αθήνα έχει τελικά απομονώσει τη Μακεδονία από τη διεθνή κοινότητα». Κυρίες και κύριοι, έχετε ξανακούσει τέτοιες ηλιθιότητες να λέγονται από ιστορικούς; Αυτός ο κύριος ισχυρίζεται ότι εδώ και δύο χιλιάδες διακόσια χρόνια υπήρχε κράτος Μακεδονία, οι κάτοικοί του οποίου ήταν Σλάβοι, όπως και ο ένδοξος βασιλεύς του ο Μέγας Αλέξανδρος. Τι κακό πράγμα η άγνοια! ---------------------------------------- συνεχίζεται...

Έχεις τον τρόπο να χάνεις το δίκιο σου ακόμη και εκεί που το έχεις.... (Χωρίς προσβολή)

Παμμακεδονική Αμερικής, Καναδά, Ευρώπης, Αυστραλίας και Αφρικής 7 Νοεμβρίου 2005 Α.Ε. κύριο Κώστα Καραμανλή Πρωθυπουργό Ελλάδος και Υπουργό Πολιτισμού Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ, Μετά λύπης μας διαβάσαμε στις 22 Οκτωβρίου στην Καθημερινή, άρθρο του Βουλευτού Κέρκυρας, κ. Νικολάου Γεωργιάδη, όπου βασικά πρότεινε πως η Ελλάδα πρέπει να δώσει στα Σκόπια το όνομα - και πιθανώς μαζί με αυτό - και την ιστορία της Μακεδονίας μας. Ως άτομο ο κ. Γεωργιάδης είναι ελεύθερος να έχει οποιαδήποτε άποψη σε οποιοδήποτε θέμα. Μην ξεχνάει όμως πως αυτή τη στιγμή είναι το άτομο το οποίο εκλέχτηκε από τον Ελληνικό λαό για να προστατεύει τα συμφέροντά του. Διαβάζοντας το βιογραφικό του Βουλευτού στην Ιστοσελίδα του, πληροφορηθήκαμε πως από το Νοέμβριο του 2002 ο κ. Γεωργιάδης είναι επιμορφωτής στελεχών του Ινστιτούτου Δημοκρατίας "Κωνσταντίνος Καραμανλής" σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης. Τι ειρωνεία της τύχης...Ο κ. Γεωργιάδης να υπηρετεί το Ινστιτούτο Δημοκρατίας του «Κωνσταντίνου Καραμανλή»... «Είναι αδιανόητο σήμερα», έγραψε ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, στους ηγέτες της Ε.Ε. «με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου να νομιμοποιείται ιστορικά ο Τίτο και η Μόσχα, οι οποίοι ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία, με στόχο να ελέγχουν το Αιγαίο, αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα». Ενώ ο κ. Γεωργιάδης στο άρθρο της Καθημερινής στις 22 Οκτωβρίου ασυνείδητα αποφθέγγεται: «Tο κράτος αυτό θέλει να λέγεται –και λέγεται από όλον τον κόσμο– Μακεδονία... Oσο γρηγορότερα το αποδεχθούμε, τόσο περισσότερα θα κερδίσουμε – ή τόσο λιγότερα θα χάσουμε και εμείς και οι «Mακεδόνες». Κύριε Πρωθυπουργέ, είναι ντροπή και αίσχος άτομα τα οποία δεν τρέφουν καν σεβασμό προς την ιστορία της Μακεδονίας μας και την πολιτιστική κληρονομιά των απανταχού Μακεδόνων να υπηρετούν το Ινστιτούτο Δημοκρατίας του «Κωνσταντίνου Καραμανλή». Εμείς οι Μακεδόνες θεωρούμε ότι ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι αντάξιος να κατέχει μια τέτοια θέση στο Ινστιτούτο του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Διαφωνούμε απόλυτα με τις απόψεις του αλλά βέβαια τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι ψηφοφόροι του. Επιπλέον, εμείς οι Μακεδόνες της Διασποράς, ζητούμε από τη Βουλή των Ελλήνων να υιοθετήσει με ονομαστική ψηφοφορία Ψήφισμα με το οποίο η Ελληνική Κυβέρνηση θα δεσμευτεί να ασκήσει βέτο, εφ’ όσον η πΓΔΜ δεν εκπληρώσει τα καθορισμένα κριτήρια της Κοπεγχάγης για την πορεία εντάξεώς της στην ΕΕ και ΝΑΤΟ. Το δε όνομα της προαναφερθείσας χώρας πρέπει να γίνει αποδεκτό από την Ελληνική Δημοκρατία πριν η πΓΔΜ αρχίσει τις διαπραγματεύσεις ένταξής της στην ΕΕ και ΝΑΤΟ. Επιπροσθέτως επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την Ενδιάμεσο Συμφωνία, η πΓΔΜ δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε οποιεσδήποτε εμπορικές συναλλαγές με την Ευρώπη. Φρονούμε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση δεν πρέπει να αποδεχτεί την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ της πΓΔΜ και της ΕΕ πριν την οριστική επίλυση του προβλήματος της ονομασίας. Μετά τιμής και πατριωτικούς χαιρετισμούς, Παμμακεδονική Αμερικής: Πρόεδρος Πάνος Δ. Σπηλιάκος Παμμακεδονική Αυστραλίας: Πρόεδρος Δημήτριος Μηνάς Παμμακεδονική Αφρικής: Πρόεδρος Δημήτρης Βουγιουκλής Παμμακεδονική Ευρώπης: Πρόεδρος Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τζορμπατσόγλου Παμμακεδονική Καναδά: Πρόεδρος Μπάμπης Μουτουσίδης Κοινοποίηση: Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη Παμμακεδονική Ένωση Αμερικής

Σύμφωνα με τη λογική ορισμένων δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ονόματος (που για μένα είναι η κορυφή του παγόβουνου).Υπάρχουν μόνο μερικοί "γελοίοι" Έλληνες που ασχολούνται με "μπούρδες". Σεβαστή η θέση τους, ας μας επιτρέψουν όμως να διαφωνούμε. Αναρωτιέμαι,πώς είναι δυνατόν να μην εμφανίζονται έριδες όταν μερικοί εμφανίζονται σκοπιανικότεροι των σκοπιανών? Αμφιβάλλεις μήπως πως όταν αρχίσει να τίθεται θέμα μακεδονικής μειονότηταςστην βόρεια ελλάδα ο Ovelix και ορισμένοι άλλοι εδώ θα είναι οι πρώτοι που θα στέρξουν να υποστηρίξουν τις θέσεις των Σκοπιανών? Όχι βεβαίως λόγω κάποιου φαντασιώδους "ανθελληνισμού" που υποτίθεται τους χαρακτηρίζει, αλλά λόγω ημιμάθειας και ενός κακώς νοούμενου "προοδευτισμού". Είχα και εγώ ανάλογες θέσεις στο παρελθόν μέχρι που είδα τους Σκοπιανούς εν δράσει στις Η.Π.Α. και στον Καναδά και αναθεώρησα...

Αυτό ας το κρίνουν τα υπόλοιπα μέλη του myphone.gr ;) -------------- Πάγιο επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε από τους Σκοπιανούς (και ορισμένους ημιμαθείς Έλληνες) εις βάρος της Ελλάδος, είναι ότι τάχα δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ένα κράτος να απαιτεί από ένα άλλο την αλλαγή της επίσημης ονομασίας του. Το γεγονός ότι ο ισχυρισμός των Σκοπιανών είναι αβάσιμος το αναγνώρισες πλέον και εσύ ο ίδιος. Επειδή λοιπόν δεν πιστεύω ότι Αμερικανοί, Γερμανοί, Άγγλοι, Σέρβοι,Μαυροβούνιοι, Γάλλοι και Αυστριακοί είναι "γελοίοι" επειδή έχουν δείξει ανάλογες ευαισθησίες, ελπίζω στο μέλλον να φανείς πιο προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς σου. Πάντα φιλικά

Αγαπητέ Ovelix, δυστυχώς η πίεση χρόνου δεν μου επιτρέπει να σου απαντήσω διεξοδικά, να είσαι όμως σίγουρος ότι θα επανέλθω στο ζήτημα. Για την ώρα καλό είναι να σημειωθούν τα εξής: 1)Υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα αναφορικά με επίσημες αλλαγές τίτλων κυρίαρχων κρατών τα οποία θα μπορούσαν να υιοθετηθούν και στην περίπτωση των Σκοπίων. 2)Οι Γάλλοι αρχικά είχαν αντίρρηση στη χρήση του ονόματος Μεγάλη Βρετανία, από την πλευρά του Λονδίνου, καθόσον φοβούνταν ότι οι Άγγλοι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την επαρχία της Βρετάνης ως δική τους. Ένα Γαλλικό βέτο στην υποψηφιότητα του Λονδίνου για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό το όνομα οδήγησε στο να ενταχθεί η εν λόγω χώρα με το όνομα Ηνωμένο Βασίλειο. 3)Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες πίεσαν την Αυστρία να εγκαταλείψει τον επίσημο τίτλο "German Republic of Austria", όπως και έγινε 4)Η διένεξη μεταξύ Άγγλων και Αργεντινής για τα νησιά Φώλκλαντ το 1982 κατέληξε σε ένα σύντομο πόλεμο. Το πρόβλημα ανέκυψε από το γεγονός ότι η Αργεντινή εξέδωσε ένα γραμματόσημο που απεικόνιζε αυτά τα νησιά με το όνομα Μαλβίνας. Οι ενέργειες της Αργεντινής πυροδοτήθηκαν και από την εσωτερική πολιτική της, όπως το να διδάσκονται τα παιδιά των σχολείων της ότι οι νήσοι Μαλβίνας ήταν τμήμα της Αργεντινής. Αυτό ακριβώς συμβαίνει για δεκαετίες και στην ΠΓΔΜ, καθώς τα παιδιά των σχολείων εκεί εμποτίζονται με ψευδή προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι η Μακεδονία είναι δική τους. 5)Ένα επιπλέον παράδειγμα είναι και αυτό της Γερμανίας σύμφωνα με το οποίο η Δυτική Γερμανία επέμενε ότι το ελεγχόμενο από τους Σοβιετικούς τμήμα δεν θα έπρεπε να πάρει σύνθετο όνομα που να περιέχει τη λέξη "Γερμανία", διότι μια τέτοια εξέλιξη, σύμφωνα με τους φόβους της Βόννης, θα μπορούσε, μεταξύ άλλων, να υποβαθμίσει τη διεθνή θέση της χώρας. 6)Έπί δεκαετίες ο Ο.Η.Ε., οι Η.Π.Α. η "Ευρώπη" και τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρονταν σε γειτονική μας χώρα χρησιμοποιώντας το όνομα "Γιουγκοσλαβία". Μετά από πιέσεις των ίδιων των Ευρωπαίων συνεπικουρούμενων από μία μειοψηφία Μαυροβούνιων, αυτή η χώρα άλλαξε το συνταγματικό της όνομα. Σήμερα όλοι αναφέρονται στο κράτος "Σερβία-Μαυροβούνιο" και κανείς δεν αναγνωρίζει πλέον "Γιουγκοσλάβους" Αυτά για την ώρα...

Εδώ και μερικά χρόνια η αλβανική βουλή έχει θεσπίσει "Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Τσάμηδων από τους Έλληνες". Το πρόβλημα λοιπόν είναι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της γείτονος και όχι "μία χούφτα ηλιθίων" όπως αφελώς πιστεύουν μερικοί.

Έτυχε να παρακολουθήσω και εγώ την εκπομπή στην οποία αναφέρεσαι και είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω τα μέλη του myphone ότι ουδέποτε ο κ. Άνθιμος απέδωσε στον κ. Γεωργιάδη τους χαρακτηρισμούς που ψευδώς του αποδίδεις. Όσο για τον κ. Καρατζαφέρη, ένας πολιτικός που ούτε σέβομαι ούτε τιμώ, σαφώς και υπερέβαλλε όταν τον κατηγόρησε ότι βάζει τα συμφέροντα των αμερικανών πάνω από της Ελλάδας.Το γεγονός ότι ο Γεωργιάδης είχε οικονομικές δοσοληψίες για λογαριασμό των Αμερικανών στα Σκόπια δεν αποδεικνύει απολύτως τίποτα και δεν υπήρχε κανένας λόγος να αναφερθεί.

Ο παχυδερμισμός και η ημιμάθεια χαρακτήριζαν ορισμένα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου αρκετές δεκαετίες πριν κάνει την εμφάνιση του το myphone.gr και ο συμπαθής "Ovelix". Αναρωτιέμαι αν ο κ. Γεωργιάδης θα τολμούσε να προβεί δημόσια σε διαχωρισμό μεταξύ "Ελλήνων" και "Μακεδόνων" (όπως έκανε σε άρθρο του στην Καθημερινή) αν η εκλογική του περιφέρεια βρισκόταν στη Μακεδονία

Επέτρεψέ μου μερικές παρατηρήσεις: 1)Το δημοσίευμα στο οποίο μας παραπέμπεις δεν υπεισέρχεται στις λεπτομέρειες της νέας πρότασης Νίμιτς, ενώ αποφεύγει να θίξει άμεσα το ζήτημα στο οποίο αναφέρεται ο συνομιλητής σου. 2)Υπάρχει απόφαση ιταλικού δικαστηρίου -που προς το παρόν δεν εφαρμόζεται- σύμφωνα με την οποία το όνομα Μακεδονία και τα παράγωγά του, στα σχολεία και άλλες υπηρεσίες, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από τους Έλληνες. Αν και βεβαίως η σημασία της συγκεκριμένης απόφασης δεν θα πρέπει να υπερτιμάται, ενδέχεται μελλοντικά να αποτελέσει "κακό προηγούμενο". 3)Σημαντική μερίδα του ελληνικού πνευματικού κόσμου θεωρεί τη χρησιμοποίησή του ονόματος αυτού από τους Έλληνες ως σημείο "εθνικισμού".Χαρακτηριστικό της αντίληψης αυτής είναι το άρθρο του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και πρώην υπουργού εσωτερικών της Ελλάδος Δρ. Γεώργιου Κουμάντου στην Καθημερινή με ημερομηνία 23/5/1999. Ο Δρ. Κουμάντος ζήτησε τη σταδιακή και όσο πιο διακριτική γίνεται "κατάργηση του ονόματος Μακεδονία" από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας αρχίζοντας από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, το αεροδρόμιο "Μακεδονία" και το ομώνυμο Πανεπιστήμιο. 4) Τα τελευταία 10 χρόνια το επίμαχο όνομα έχει ταυτιστεί από τη διεθνή κοινή γνώμη σε τέτοιο βαθμό με το λαό της γειτονικής χώρας, ωστέ αρκετοί εκ των Ελλήνων της διασποράς έχουν αρχίσει -εκ των πραγμάτων- να εγκαταλείπουν τη χρήση του. Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει όποιο και αν είναι το ακριβές περιεχόμενο της πρότασης Νίμιτς.