DesertSMisSRaiN

Είχα διαβάσει ένα πριν χρόνια. Όντως ήταν ενδιαφέρον και σχετικά τρομαχτικό.

Ναι, εννοείται πως για να έχει έσοδα ή κέρδος και το βιβλιοπωλείο και ο εκδοτικός οίκος πρέπει να πουληθεί το βιβλίο. Αλλά βασικά περισσότερο το βιβλιοπωλείο είναι αυτό που "ζημιώνεται" γιατί ο εκδοτικός οίκος θα έχει τη δυνατότητα να το πάρει πίσω και να το στείλει αλλού. Συν του ότι είναι ουσιαστικά σα να έχει δωρεάν αποθήκευση για ένα χρονικό διάστημα, με την πιθανότητα πάντα να πουληθεί το βιβλίο και να έχει κέρδος. Αυτό για τα δύο χρόνια το ξέρω και ισχύει όντως, αλλά νομίζω πως είναι ένα ηλίθιος νόμος που δε λειτουργεί όπως είχε σκεφτεί (φαντάζομαι) ο νομοθέτης. Λογικά, το σκεπτικό ήταν να προστατευθούν τα μικρά βιβλιοπωλεία από αθέμιτο ανταγωνισμό και ίσως και το να μην είναι οι τιμές στα ύψη, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι οι τιμές να ξεκινάνε από τα ύψη και να παραμένουν εκεί μέχρι το βιβλίο πλέον να είναι πολύ παλιό. Όχι ότι το βιβλίο χάνει ποτέ την αξία του, όπως π.χ. ένα τεχνολογικό προϊόν, αλλά όσο να'ναι η αγορά του βιβλίου μοιάζει με όλες τις υπόλοιπες αγορες: τα προϊόντα πουλάνε πολύ όσο υπάρχει συζήτηση γύρω από αυτά, δηλαδή στην αρχή της κυκλοφορίας τους. Το φαντάζομαι επίσης ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται, τα έχω δει άλλωστε και εγώ εκ των έσω. Αυτό όμως που ανέφερα και παραπάνω, είναι το γιατί οι εκδοτικοί οίκοι προτιμούν να χάνουν αναγνώστες από το απλά να μειώνουν το κόστος των βιβλίων τους. Και ξαναναφέρω το γεγονός πως φτιάχνουν νέα εξώφυλλα για τις ελληνικές εκδόσεις (πράγμα που ανέκαθεν με εκνεύριζε γιατί προσωπικά το θεωρώ ασέβεια προς το δημιουργό που επέλεξε το συγκεκριμένο εξώφυλλο για το έργο του), χρησιμοποιούν πολύ καλής ποιότητας χαρτί χωρίς λόγο, τα εξώφυλλα εκτός από διαφορετικά είναι και κάτι ανάμεσα σε hardcover και paperback - αλλά όχι φτηνά αρκετά για να ρίχνουν την τελική τιμή του βιβλίου στα επίπεδα ενός paperback. Ξέρω ότι κυκλοφορούν βιβλία και σε paperback στην Ελλάδα (η Bell αν θυμάμαι καλά το κάνει χρόνια) αλλά είναι συνήθως αυτά που κανείς δεν περιμένει να κάνουν ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει η ανόητη λογική στο μυαλό του Έλληνα πως paperback είναι τα φτηνιάρικα βιβλία με ρομάντζα (άρλεκιν) ή βιβλία που είναι πιο παλιά και από τη Βίβλο. Και αντί οι εκδοτικοί οίκοι να μας "εκπαιδεύσουν" ώστε να καταλάβουμε πως αυτό δεν ισχύει, συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι του βιβλίου η ποιότητα του οποίου κρίνεται από το εξώφυλλο, ενώ θα μπορούσαν να είχαν α) μειώσει το κόστος του, β) μειώσει τις τιμές τους και γ) αυξήσει τις πωλήσεις τους. Αλλά, πώς να πουλήσεις 20+ ευρώ ένα βιβλίο που είναι σε paperback, σωστά; ;) Προσωπικά όμως, και το κλείνω εδώ, πιστεύω πως απλά επιθυμούν να αισχροκερδούν. Και θα δώσω ένα ακόμα παράδειγμα: Η e-book έκδοση της τριλογίας Millennium του Stieg Larsson (The Girl with the Dragon Tattoo, The Girl Who Played with Fire, The Girl Who Kicked the Hornets' Nest) στα αγγλικά κοστίζει στο iTunes Store 5,99 ευρώ το βιβλίο. Οι αντίστοιχες ελληνικές εκδόσεις κοστίζουν 14,99 ευρώ η κάθε μία. 14,99 - 5,99 = 9 ευρώ διαφορά και τώρα δεν υπάρχουν παρακαταθήκες, έξοδα εκτύπωσης, βιβλιοδεσίας, μεταφοράς, επιστροφές, κακέκτυπα, περαιτέρω πληρωμή για τον μεταφραστή ή τον σχεδιαστή του εξωφύλλου. Final word λοιπόν, υπάρχουν τρόποι να γίνει το βιβλίο πιο προσβάσιμο. Οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι όμως επιμένουν πεισματικά να σκέφτονται όπως σκέφτονταν όταν ο μέσος Έλληνας δε θα σκεφτόταν καν τα 20-30 ευρώ για να αγοράσει ένα βιβλίο - αν υποθέσουμε ότι υπήρξαν ποτέ τέτοιες περίοδοι. Το ξέρω πως δεν είναι το ίδιο το μέγεθος του κοινού και πως οι εκδοτικοί οίκοι πρέπει κάπως να βγάλουν λεφτά αλλά ο κλασικός ελληνικός τρόπος σκέψης "έλα να βγάλουμε όσα μπορούμε τώρα που κινείται και ποιός νοιάζεται για το μετά" πρέπει να σταματήσει να υφίσταται. Sorry για το (σχεδόν) off topic.

Και είναι κατανοητό ότι κάπως έτσι οι τιμές παραμένουν στα ύψη, αλλά είναι επίσης κατανοητό γιατί όσοι από εμάς μπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο από το πρωτότυπο, θα επιλέξουμε να δώσουμε 50-60% λιγότερα χρήματα για να το αποκτήσουμε το βιβλίο στη γλώσσα που γράφτηκε από το να αγοράσουμε την ελληνική του έκδοση. Οι παρακαταθήκες και οι επιστροφές υπάρχουν παντού. Και υπήρχαν και στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δεν είναι νέα πολιτική. Οπότε δεν είναι πλέον δικαιολογία για να διατηρούν τις τιμές τους στα ύψη: ο κόσμος άλλαξε και κανείς δεν ενδιαφέρεται γιατί οι εκδοτικοί οίκοι αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν μαζί του. Αν θυμάμαι δε καλά από την εποχή μου στη λιανική, παρακαταθήκη σημαίνει εγώ σου δίνω το Χ βιβλίο για να πουλήσεις και αν το πουλήσεις βγάζω λεφτά αν όχι το παίρνω πίσω έπειτα από ένα χρονικό διάστημα και κάνω το ίδιο με κάποιο άλλο βιβλιοπωλείο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό επηρεάζει ΤΟΣΟ πολύ την τιμή και τη διατηρεί στα ύψη. Πάντως ας μη γελιόμαστε, αν μπορούμε να διαβάσουμε και να κατανοήσουμε πλήρως και με ευκολία - χωρίς αυτό δηλαδή να γίνεται σαν εργασία φροντιστηρίου, με λεξικά κτλ - ένα βιβλίο π.χ. στα αγγλικά δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος για να επιλέξουμε να το αποκτήσουμε ακριβότερο, μεταφρασμένο σε μια άλλη γλώσσα (έστω και αν είναι η μητρική μας) στην οποία περίπτωση όσο καλά και αν έχει γίνει η μετάφραση πάντα θα "χάνει", απλά για να στηρίξουμε την ελληνική αγορά. Πριν λίγο καιρό ήθελα να αγοράσω για ένα φίλο στα ελληνικά το Game of Thrones. Έριξα λοιπόν μια ματιά και είδα ότι στα βιβλιοπωλεία το είχε παντού πάνω από 25 ευρώ, αλλά ας πάρουμε για παράδειγμα την φθηνότερη τρέχουσα τιμή στο skroutz μιας και συγκρίνουμε με βιβλία που θα μας στείλουν από εξωτερικό με ταχυδρομείο κτλ. Στο skroutz λοιπόν το πιο φθηνό είναι στα 29,21 ευρώ (με μεταφορικά) από το books2u. Aντίστοιχα, στα αγγλικά, με μια γρήγορη αναζήτηση στα site που θεωρώ φθηνότερα, βρήκα την ίδια ακριβώς έκδοση στα 7,34 ευρώ (με δωρεάν μεταφορικά) από το bookdepository.co.uk. Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση δε μιλάμε απλά για υψηλότερη τιμή. Μιλάμε για πάνω από 4 φορές επάνω η τιμή για το ίδιο ακριβώς βιβλίο. Ποιός νοήμον άνθρωπος που ξέρει καλά αγγλικά θα πάρει την ελληνική έκδοση και γιατί; Πέρα από τα θέματα του βιβλίου στην Ελλάδα και το γεγονός πως είμαστε μια χώρα με σχετικά περιορισμένη αγορά, νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να βάλουν οι εκδοτικοί οίκοι και τα καταστήματα από κοινού νερό στο κρασί τους, να καταλάβουν ότι τα χρόνια που ο κόσμος έδινε ένα μεροκάματο για ένα βιβλίο έφυγαν ανεπιστρεπτί και να σταματήσουν πια αυτή τη χαζή "απόδοση" του βιβλίου με διαφορετικά εξώφυλλα, ημι-hardcover αίσθηση και καλής ποιότητας χαρτί λες και πρόκειται για το Ευαγγέλιο, με σκοπό να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια όταν ρωτάμε γιατί είναι τόσο εξωφρενικές οι διαφορές στις τιμές.

Η πρώτη ήταν πάρα πολύ καλή. Με τι τρομάζει ο καθένας είναι υποκειμενικό, αλλά τουλάχιστον ήταν μια ταινία που μπορεί να άρεσε ή να μην άρεσε για το στυλ της και την ιστορία της, αλλά δεν προσέβαλε τη νοημοσύνη των θεατών της. Πάω να ξαναδω το πρώτο να ξεχάσω ότι είδα αυτή την πατάτα.

Ούτε που είχα πάρει χαμπάρι ότι βγήκε το 3ο. Και μάλλον καλύτερα γιατί τώρα που το είδα απογοητεύτηκα απίστευτα. Το REC 3 είναι το καλύτερο παράδειγμα του τι σημαίνει "μας τελείωσαν οι ιδέες". Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ατμόσφαιρα των δύο πρώτων ταινιών, ούτε και ο τρόπος που παρουσιάζεται δεν είναι ο ίδιος. Δεν ανήκουν καν στην ίδια κατηγορία ταινιών: τα δύο πρώτα REC ήταν ταινίες τρόμου. το REC 3 είναι κάτι ανάμεσα σε παρωδία και splatter. Αν ήταν μια απλή ταινία και όχι συνέχεια των δύο προηγούμενων θα ήταν μια μέτρια μαύρη κωμωδία με ζόμπι. Τώρα είναι απλά ένα πάρα, πάρα πολύ κακό sequel. 2/10 από εμένα και πολύ του είναι έτσι που μαγάρισε μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου του σύγχρονου Ευρωπαϊκού κινηματογράφου. ΥΓ: Το ήξερα ότι το 3ο θα είναι πατάτα απο το γεγονός πως μπλέξανε στο δεύτερο. Ζόμπι και δεν κολλάνε και ακόμα και να κόλλαγαν κάπως τo REC δεν ήταν η ταινία που το κατάφερε. Κρίμα... άλλη μια αγαπημένη σειρά ταινιών φτάνει στον πάτο.

:lol::lol::lol: σωστός χαχαχααχα

Το μαύρο (καλά και το γκρι, αλλά κυρίως το μαύρο) ποτέ δεν είναι άσχημο. Απλά για καλοκαίρι είναι λίγο "too much". Για το γκρι πάντως που λες δε νομίζω πως πρέπει να σε αγχώνει το ότι είναι σκούρο. Απ'ότι έχω δει κυρίως σκούρα χρώματα παίζουν φέτος έτσι κι αλλιώς. Ρίξε μια ματιά πάντως σε esquire και GQ για να δεις τι παίζει με την αντρική μόδα φέτος.

Νομίζω πως το γκρι κουστούμι για καλοκαίρι είναι πολύ καλύτερη επιλογή από το μαύρο. Βέβαια μιας και λες ότι έχεις 4 γάμους, νομίζω θα ήταν καλύτερο να μη φορέσεις το ίδιο κουστούμι και στους 4 αν είναι όλοι γάμοι της οικογένειάς σου (όπου θα είναι παρόμοιοι καλεσμένοι κτλ) για ευνόητους λόγους. Εμείς πάντως, αντίθετα με τις γυναίκες, μπορούμε να το "σώσουμε" φορώντας διαφορετικό πουκάμισο ή παπούτσια/ζώνη κτλ. Το μαύρο πάντως είναι κλασικό χρώμα για καλοκαίρι και χειμώνα και ανάλογα με το στυλ, την ώρα και το ζευγάρι μπορεί να είναι και καλύτερη επιλογή, αν και δε νομίζω ότι το γκρι είναι και τόσο προχωρημένο που να μην ταιριάζει σε οποιοδήποτε γάμο. Για τους συνδυασμούς που λες, φαντάζομαι εξαρτάται από το πόσο... γκρίζο είναι το γκρίζο και το είδος της ζώνης/παπουτσιών αλλά η πιο ασφαλής επιλογή είναι μαύρη ζώνη/παπούτσια. Τουλάχιστον εγώ το δικό μου γκρίζο κουστούμι δεν το έχω φορέσει ποτέ με λευκά παπούσια και ζώνη, δε μου φαίνεται ότι πάει :/ Για τα χρώματα των κουστουμιών τώρα, παντού βλέπω το σκούρο μπλε και το σκούρο γκρι.

Μπα ούτε ήχο έχω :worry: Είναι παράξενο γιατί π.χ. πιάνω ΕΡΤ και Deutsche Welle και δείχνει ότι έχει βρει τα υπόλοιπα αλλά μόνο μια μαύρη οθόνη βλέπω. Anyway, thanks για τη βοήθεια.

Παίδες, όταν η τηλεόρασή σου βρίσκει τα ψηφιακά (και τα παλιότερα της EΡΤ κτλ δούλευαν) αλλά δε δείχνει εικόνα, σημαίνει ότι ο ενσωματωμένος ψηφιακός δέκτης δεν υποστηρίζει MPEG-4 ή θέλει κάποια άλλη ρύθμιση; Βαριέμαι να ψάχνω το manual της TV για να δω :p

Εγώ προσωπικά πάντως θεωρώ πως η Madonna έχασε πολύ με το American Life. Μπορεί να μην είμαι τρελός fan της αλλά αναγνωρίζω ότι ήταν πάντα μια γυναίκα που έκανε ότι γούσταρε χωρίς να ενδιαφέρεται για τη γνώμη κανενός. Από τους σταυρούς στο Like a Prayer μέχρι το ιστορικό πλέον βιβλίο της "Sex" και το διαφορετικό-γαμ@το Ray of Light ήταν απλά respect γιατί είχε τα κότσια να κάνει πρώτη αυτά που άλλες με περισσότερο ταλέντο στη φωνή (όπως η Houston) δε θα είχαν ποτέ να κάνουν. Αλλά η εποχή του American Life για εμένα ήταν η πρώτη φάση της "πτώσης" της Madonna. Ενώ ήθελε να την πει στην αμερικανική κοινωνία για τον τότε πόλεμο στο Iraq, ξαφνκά αποφάσισε να αλλάξει το βίντεο του American Life για να μην παρεξηγηθεί η Αμερική επειδή λέει περιείχε "βία"... Για μένα από τότε η Madonna έχασε το ενδιαφέρον της, γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε το ταλέντο της Madonna είναι στο entertaining και έπειτα στο τραγούδι. Όταν πιστεύεις σε κάτι ή όταν πιστεύεις ότι κάτι είναι λάθος καλύτερα να μη μιλήσεις παρά να μιλήσεις και μετά να το πάρεις πίσω. Το πρώτο δείχνει συνειδητή επιλογή. Το δεύτερο δείχνει φόβο που ιδιαίτερα από μια γυναίκα με τα κότσια και την καριέρα της Madonna και νόημα δεν έχει και τη "ρίχνει". Τουλάχιστον οι Dixie Chicks - τις οποίες δεν είχα ποτέ ακούσει και δεν ξανάκουσα ποτέ από τότε - είχαν τα κότσια να τα βάλουν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ γιατί θεωρούσαν πως η πολιτική του είναι λάθος. Έχασαν πολλά από αυτό αλλά προσωπικά αν και δεν ακούω ούτε αυτή τη μουσική, τις θεωρώ θαρραλέες. Ίσως να έχω παρασυνδυάσει τη μουσική με την πολιτική, αλλά πιστεύω πως οι μεγάλοι καλλιτέχνες (σε κάθε είδος τέχνης) πρέπει να μιλάνε και να ξυπνάνε τον κόσμο για θέματα που τους αφορούν ακόμα και αν αυτό δεν τους κάνει πάντα αρεστούς. Έκτοτε, με εξαίρεση το Confessions on a Dancefloor που έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση, όλη η υπόλοιπη πορεία της είναι προς τα κάτω. Κάτι Hard Candy και κάτι MDNA ΔΕΝ είναι σε καμία περίπτωση album που θα μπουν ποτέ στα αγαπημένα κανενός για πάνω από 1 μήνα μετά την κυκλοφορία τους ή που θα τα θυμόμαστε μετά από 10-20 χρόνια και θα βλέπουμε διασκευές τους - κάπως σαν όλα ανεξαιρέτως τα τραγούδια της Lady Gaga και του Justin Bieber :X Μπορεί τα τραγουδια να είναι αρκετά καλά για να τα χώσει στο καινούργιο της show, αλλά δεν είναι αρκετά καλά για να τα χώσει και στο επόμενο, that's what I'm trying to say ;) Προσπαθεί τόσο πολύ να παραμείνει "in", ξεχνώντας πως ένας από τους πιο πετυχημένους της δίσκους τα τελευταία χρόνια ήταν disco, και έτσι απομακρύνει fan της και απομακρύνει και εμάς που λέγαμε "respect" ακόμα και αν ακούμε rock, metal ή κλασική μουσική.

Είμαι ο μοναδικός που απογοητεύτηκε τελείως από τη συγκεκριμένη ταινία; Δε μπόρεσα ούτε να την τελειώσω. Και ξεκίνησα την ταινία προκατειλημμένος ότι θα μου αρέσει (για κάποιο λόγο) αυτό είναι το πιο παράξενο. Αλλά τελικά δε βρήκα τίποτα το ενδιαφέρον. Η εξέλιξη και οι διάλογοι ήταν απίστευτα αργοί, ήρεμοι και γενικού περιεχομένου, το κεντρικό θέμα έμπαινε πολύ συχνά στην άκρη και γενικά δε με τράβηξαν ούτε οι ηθοποιοί ούτε ο τρόπος που παρουσιάστηκε.'Οσο για το sci-fi στοιχείο, απλά υπήρχε στο background χωρίς να παίζει κανένα απολύτως ρόλο, πέρα ίσως από το να βάζει σε σκέψεις τους πρωταγωνιστές.

χαχαχα είναι πραγματικά γελοίο... όσο πάει γινόμαστε και περισσότερο Αμερικανάκια... και δεν αντιγράφουμε τα όποια καλά μπορεί να έχουν. Όχι. Εμείς πάμε μόνο στα στραβά.

Aν και όπως σου είπε και ο mol το ότι η κάρτα γραφικών είναι 2GB δε λέει από μόνο του και πολλά, η βασική μου ερώτηση είναι γιατί έχεις έναν υπολογιστή με μια κάρτα γραφικών 2GB και μόνο 512MB RAM; :blink:

Νομίζω πως την έχουμε ξανακάνει αυτή την κουβέντα, αλλά for the record έχει ένα νόημα το Martyrs. Πίστεψέ με έχω δει πολλές. πάρα πολλές ταινίες χωρίς απολύτως κανένα νόημα οπότε έχω πάρει master στο είδος. Tώρα μπορει να διαφωνείς με την παρουσίαση της ίδιας ταινίας, με το πόσο άρρωστα είναι όσα γίνονται (και πραγματικά είναι απίστευτα άρρωστα), αλλά το Martyrs είναι μια απόλυτα μηδενιστική ταινία (μηδενιστική ως μετάφραση του nihilistic, αν και δε μου αρέσει καθόλου η λέξη στα ελληνικά) που θέλει να δείξει πόσο άρρωστο μπορεί να είναι το ανθρώπινο μυαλό. Το πιο τρομαχτικό με αυτή την ταινία δεν είναι οι βίαιες σκηνές ή όσα γενικότερα γίνονται, αλλά το ότι μπορείς άνετα να πέσεις σε κατάθλιψη παρακολουθώντας την - αφού πρώτα βέβαια έχεις βγάλει ό,τι έχεις φάει :p. Δεν είναι τέλεια σε καμία περίπτωση και η αλήθεια είναι ότι έχει διχάσει γενικότερα κριτικούς και κοινό, αλλά ακριβώς για αυτό νιώθω πως κάθε φορά που κάποιος τη "θάβει" οφείλω να την υποστηρίξω. Γιατί δεν είναι "κακή" ταινία (όπως είναι π.χ. το Human Centipede). Είναι απλά πολύ δύσκολη ταινία.

To Donnie Darko δεν είναι καθόλου τρόμου :p Το δεύτερο καααπως πάει κι έρχεται για τρόμου.

Εδώ είναι θαύμα που υπάρχουμε ακόμα χωρίς να έχουμε χρεοκοπήσει! Στη Γερμανία θα κολλήσουμε;; Έλα μωρή Ελλάδα!! :D Καλή μας επιτυχία!

it's an epidemic, I tell youi :worry: :p

Friends: The Complete series on Blu-Ray το Νοέμβρη :) http://www.thewb.com/blog/wp-content/uploads/2012/06/FCS_Dom_3DSkew_BeautyShot-300x259.jpg Τα νέα special features είναι τα παρακάτω: OVER 3 HOURS OF ALL-NEW SPECIAL FEATURES True Friends: Documentaries: Retrospective documentaries with new interviews looking at the influential 10 years of the show and how it changed the cultural landscape of the 90’s and first half of the new millennium Friends From the Start: Learn how the show was created and the challenges of finding the perfect cast and capturing “lightening in a bottle” When Friends Become Family: Enter the Writers Room and hear about the inspiration and development of some of the most iconic episodes and favorite moments from various seasons Legacy of Friends: Learn why the show had to come to an end, its influence on pop culture, and the legacy that it left behind The Original Producer’s Cut for ‘The One Where Rachel Tells Ross’: ‘The One Where Rachel Tells Ross’ is re-assembled back to its original form. An introduction by Kevin Bright will set up the episode and explain why it was ultimately edited before air. The Original Script for ‘The One Where Rachel Tells Ross’ Friends On The Tonight Show with Jay Leno (2005) Friends Visit The Ellen DeGeneres Show (2004) The Ones With More Friends: The original extended broadcast episodes The One with the Never-Before-Seen Gags: Originally for the cast and crew, this never-before-seen gag reel has all the laughs that were too funny to include on the DVD The Rembrandts – “I’ll Be There For You”: Official music video featuring the cast of Friends και τα παλιότερα... Friends Around the World: Explores the Friends phenomenon around the globe On Location in London: Cross the Atlantic for a whirlwind English visit with Friends The One That Goes Behind the Scenes: The full hour-long Discovery Channel Documentary Behind the Style: The Look of Friends: Costume Designer Debra McGuire, Hair Stylist Jonathan Hanousek, and Makeup Artist Robin Siegel offer an inside look at Friends fashion, hair and makeup over the years The Flaming Lips Phoebe Battles the Pink Robots music video featuring Lisa Kudrow and directed by Kevin S. Bright Friends Final Thoughts: The cast and producers reflect during their final days at work and after series production ends Never-before-seen uncut version of Smelly Cat Matt LeBlanc Joey Joey music video Commentaries From 31 Episodes Friends of Friends video guestbook Gag reels from multiple seasons ΥΓ: VeCo θέλω special points γιατί το πόσταρα πριν τον Demis. :p :D

Sorry freddaras, είμαι σίγουρος πως το show ήταν προσεγμένο, η Madonna όπως πάντα εξαιρετική entertainer κτλ αλλά αυτή η έναρξη με έκανε να περιμένω να πεταχτεί στη σκηνή η Βανδή, ντυμμένη με φωτάκια τραγουδώντας "πόσο σε θέλω, πόσο μου λείπεις...γύρνα" και μετά Jambi για encore :lol:

Ο Nicholson έχει το μοναδικό "χάρισμα" να έχει την απόλυτη psycho φάτσα, οπότε το να πείσει για psycho είναι σχετικά εύκολο για εκείνον. Αλλά ναι, το The Shining είναι μια από τις καλύτερες μεταφορές βιβλίου του King στον κινηματογράφο. Βέβαια για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν ήταν μόνος του ο Nicholson...κοτζάμ Kubrik τον σκηνοθέτησε, έπαιξε και αυτό το ρόλο του :)

Ακριβώς. Επίσης όταν πρωτοξεκίνησε η παραγωγή ο ίδιος ο Scott είχε δηλώσει πως πρόκειται για prequel του Alien. Στην πορεία βέβαια η λέξη "prequel" έγινε περισσότερο "είναι στο ίδιο σύμπαν και συνδέεται με το Alien" αλλά αυτό δε σημαίνει και τίποτα το ιδιαίτερο. Προσωπικά νομίζω πως τα Aliens με τα κάκιστα Alien vs Predator (αλλά και το Alien 4) έχουν αποκτήσει ένα πολύ κακό όνομα πια και ο Scott ήθελε να κάνει κάτι που να συνδέεται μεν με τον κόσμο που έφτιαξε το 1979, αλλά να μην συνδέεται τόσο άμεσα όσο ένα Alien 0.

Ωπ το Insidious 2 :) Αυτή η ταινία από το τρέιλερ κιόλας μου αρέσει γιατί ξέρω πως θα είναι μια από αυτές τις ταινίες (Insidious, Paranormal Activity κτλ) που δεν αρέσει σε κανέναν γιατί όλοι πάνε περιμένοντας να δούν το νέο Εξορκιστή, αλλά εμένα μου αρέσουν :p