Voodooman

Και εγώ δεν έχω καταφέρει να βρω άκρη με το θέμα μπαταρία και πολύ φοβάμαι ότι κανένας δεν ξέρει πραγματικά τί πειράζει και τί όχι. Η αλήθεια είναι πως δίνω μία προσοχή στο θέμα. Φορτίζω πλήρως την μπαταρία και κοιτάω να το αδειάζω τελείως πριν την επόμενη φόρτιση, αλλά δεν τρελαίνομαι κιόλας, αν υπάρχει ανάγκη το πριζώνω. Απλές μεταφορές αρχείων τις κάνω μέσω USB flash, δεν συνδέω το κινητό για ψύλλου πήδημα με το PC. Τόσα χρόνια και οριστικές απαντήσεις δεν έχω πάρει για το θέμα!

To κινητό το έχω λίγο λιγότερο από δύο μήνες, αλλά εχθές με κέρδισε πλέον οριστικά. Ξεκίνησα από θεσσαλονίκη για Αθήνα με λεωφορείο για την συναυλία των Bon Jovi. Στο δρόμο άκουσα μουσική, ραδιόφωνο, δούλεψα το GPS, έστειλα/πήρα αρχεία με bluetooth από άλλους, μίλησα στο τηλέφωνο, έπαιξα παιχνίδια, σε όλα το τηλέφωνο αποδείχθηκε παραπάνω από άψογο. Σήμερα το πρωί πέρασα μέσα και μερικά αναμνηστικά βίντεο σε HDready που κατέβασα από το youtube, και τελικά, μετά από μία μέρα εντατικότατης χρήσης η μπαταρία ήταν στο 36%. Συνολικά είναι ένα άριστο κινητό που δεν με απογοήτευσε πουθενά και κυρίως δεν ένοιωθα ότι έχω στο χέρι μου ένα κινητό-μαμούθ που να ζεσταίνεται και να με αγχώνει η διάρκεια της μπαταρίας του. Το φόρτισα, το πήρα μαζί μου, έκανε ό,τι του ζήτησα και δεν με ενόχλησε ποτέ. Άξιο!

Ναι, και εγώ δεν βλέπω λόγο να χρησιμοποιώ κάποιο soft key και έχω ορίσει το πλήκτρο εγγραφής ήχου, εκείνο ανάμεσα στην αυξομείωση της έντασης. Δουλεύει σωστά.

Μπερδεύτηκα, γιατί δεν μου έχει τύχει να κάτσω σε άβολη σέλα! :) Έχω ακούσει ότι αρκετοί έχουν πρόβλημα με τις σέλες, αλλά σε ό,τι σέλα έχω καθήσει, ακόμη και σε τελείως γυμνές, δεν είχα πρόβλημα. Τί να πω, ίσως ο πισινούλης μου δεν είναι τόσο εκλεκτικός!.. Η συγκεκριμένη πάντως περνάει απαρατήρητη σε εμένα.

Τί εννοείς;

Είχα ένα clermont citygroove. €170, δεν ήταν αρκετά ποιοτικό, είχε ξεχαρβαλωθεί από τον πρώτο κιόλας μήνα. Μου το κλέψανε, η χρηματική ζημιά με πόνεσε βέβαια, αλλά τουλάχιστον είχα την ευκαιρία να αγοράσω κάτι καλύτερο. Δεν μπορούσα και πάλι να δώσω πολλά χρήματα, οπότε έψαξα να βρω ό,τι καλύτερο μπορούσα στα 200 ευρώ. Και το όνομα αυτού beretta SRX-100. Πόλης,ατσάλινο, χωρίς αναρτήσεις, 18 ταχύτητες shimano, φρένα promax. Μετά από δύο μήνες είμαι ικανοποιημένος για τα λεφτά του, είναι εμφανώς καλύτερο από το προηγούμενο, αλλά και πάλι δεν είναι αυτό που λέμε τέρας ποιότητας, με εμφανέστερο ως τώρα μειονέκτημα το "παίξιμο" του τιμονιού στο φρενάρισμα στην κατηφόρα. Αλλά για κάποιον που κάνει 60 χλμ. τον μήνα κυρίως για μετακίνηση εντός πόλης και ψώνια, μια χαρά μου φαίνεται ως τώρα. http://i464.photobucket.com/albums/rr7/konos650/Uploads%20via%20Pixelpipe/02072011061.jpg

Κατσιμίχα - Το κορίτσι με τα σπίρτα. Τόσα χρόνια μετά και ακόμη δυσκολεύομαι να το ακούω. Νταλάρας - Στην αλάνα. Ο πεθερός μου (σκότωσαν τον πατέρα του οι γερμανοί) ούτε αναφορά σε αυτό το τραγούδι δεν θέλει να γίνεται, αλλά και εγώ δεν πάω πίσω.

H pizza hut με την αφράτη ζύμη είναι ωραία. Δεν την θεωρώ πίτσα-πίτσα, αλλά αυτή η βουτυράτη αίσθηση της ζύμης μου κάθεται πολύ καλά. Λίγα υλικά πάνω (μοτσαρέλα,μπέίκον, πιπεριά, μανιτάρια), να μην γίνεται υπερβολική. Αλλά και πολύ ακριβή. Από εκεί και πέρα στη Θεσσαλονίκη υπάρχει μία Leo d'oro. Λεπτή ζύμη, φούρνος με ξύλα, πάρα πολύ καλή. Και επίσης η Pizza Greca στη Θεσσαλονίκη. Παλιά πιτσαρία και αντίστοιχη γεύση πίτσας, όπως ήταν παντού στην Ελλάδα στη δεκαετία του '80. Ηλεκτρικός φούρνος, ζύμη ούτε παχιά ούτε λεπτή, αλλά πολύ γενναιόδωρη και ποιοτική στα υλικά και σε τιμή ό,τι πρέπει. Η πρώτη πίτσα που είχα φάει το '80 στη Θεσσαλονίκη και ξέφευγε από αυτά που ήξερα ήταν σε μία αλυσίδα φαγητών ονόματι corner, τρομερή, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει πια.

Αχ, αυτή η κολασμένη coca cola...Αλλά ΜΟΝΟ με πίτσα ή οποιοδήποτε ζυμαρικό. Αχ... Από εκεί και πέρα. -Fanta λεμονάδα με παρέα οποιοδήποτε αλμυρό σφολιατοειδές. -Sprite καμιά φορά μετά το τρέξιμο, με αναζωoγονεί. -Pepsi twist, πολύ γουστόζικη, την πίνω μόνη της. -Fanta verdia τώρα το καλοκαιράκι, στο μπαλκόνι ή παρέα με το σερφάρισμα στο net. -Freeway cola από το Lidl, όταν πάω στο πατρικό και παίζει φαγητό. Αίσχος είναι, αλλά ο πατέρας αρνείται να αγοράσει οποιαδήποτε άλλη cola, οπότε τί να κάμεις... Στη Χίο υπάρχει ένα ντόπιο αναψυκτικό, το mast. Είναι ανθρακούχο, με άρωμα μαστίχας. Ή το λατρεύεις ή το μισείς, ακόμη και η ντόπιοι έβρισκαν ότι μύριζε χωματίλα. Εμένα με ξετρέλαινε, αλλά Θεσσαλονίκη δεν το έχω βρει πουθενά. Μιλάμε για συνολική ποσότητα 1 λίτρο την εβδομάδα το πολύ, μην το παρακάνουμε κιόλας.

Ευχαριστώ για την απάντηση!

Από την στιγμή που η συμπεριφορά κατά την εκκίνηση είναι ασταθής (άλλοτε δεν ξεκινάει καθόλου, άλλοτε πάει να bootάρει και σταματάει), για εμένα δείχνει ότι το μηχάνημα άλλοτε παίρνει ρεύμα και άλλοτε όχι. Το ότι ζεσταίνονται οι μνήμες δεν λέει και πολλά, έτσι και αλλιώς αυτές συνήθως ανεβάζουν άμεσα θερμοκρασία. Φυσικά θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε εξάρτημα, αλλά αυτή η ασταθής συμπεριφορά είναι που με κάνει να λέω τροφοδοτικό. Και αυτό που λες για τον γδούπο, μπορεί απλά κάποιο από τα καλώδια τροφοδοσίας να μην πατάει καλά. Για αρχή κάνε αυτό, άνοιξε το κουτί και έλεγξε αν όλα τα καλώδια που φεύγουν από το τροφοδοτικό είναι καλά κουμπωμένα στα αντίστοιχα εξαρτήματα. Μετά κοίτα να δοκιμάσεις κανένα τροφοδοτικό φίλου. Και στη συνέχεια ένα-ένα τα υπόλοιπα εξαρτήματα.

Ψηφίζω ως βασικό ύποπτο το τροφοδοτικό...

καλησπέρα, έχω ένα smartphone με εταιρική SIM της Vodafone. Θέλω λοιπόν να ρωτήσω αν υπάρχει τρόπος να έχω ίντερνετ στο κινητό, χωρίς να χρεώνεται ο λογαριασμός μου. Ψάχνω δηλαδή κάτι σαν χρονοκάρτα, να πάω σε ένα μαγαζί της vodafone, να αγοράσω μία κάρτα, να περάσω τον κωδικό στο κινητό και να έχω ίντερνετ. Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Ευχαριστώ!

Για καθημερινή θα πιω συνήθως amstel bock. Σε μία καλύτερη περίπτωση Erdinger ή Paulaner από σουπερμάρκετ, φοβερό value for money. Και όταν θέλω να με κακομάθω, Leffe, Duvel ή chimay μπλε.

Αυτές οι εμετικές με το mobile internet που έβγαλαν οι δύο εταιρίες με το ίδιο concept, λες και ήταν συνεννοημένες. Όπου είσαι διακοπές και βαριέσαι και θέλεις οπωσδήποτε το internet σου. Τραγικές.

Δεν ξέρω αν βοηθάει, αλλά κάποια χαζά που έκανε το ovi store στο C6-00 του αδερφού μου αντιμετωπίστηκαν με hard reset.

Ε, η freewind είναι αποτυχημένο μηχανάκι. H pegaso είναι καλή, αλλά δεν ξέρω τί γίνεται σε ανταλλακτικά και σέρβις. Για να τις δίνουν 1500 ευρώ, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Γνώμη μου, ψάξε να βρεις κάποιο XT γύρω στα 2-2.5 χιλιάδες, μακροπρόθεσμα θα βγεις κερδισμένος όχι μόνο στα σέρβις, αλλά και στην ψυχική σου ηρεμία. Εύκολα μηχανάκια, πάμφθηνα και άφθονα ανταλλακτικά, μη μπλέκεις με περίεργες επιλογές, αφού δεν θέλεις κάτι εξεζητημένο.

Πω πω, τί είναι αυτά ρε παιδιά... Και μόνο που το σκέφτομαι, να παθαίνει τέτοιο πράγμα το κινητό, αγχώνομαι... Να ρωτήσω κάτι για τα ασύρματα δίκτυα; Έχω ορίσει το κινητό να μην κάνει ποτέ ανίχνευση δικτύων. Παρόλα αυτά, έχω περάσει το δίκτυο του σπιτιού μου στην "μνήμη" του κινητού μέσω του μενού "προορισμοί". Όταν πάω να κάνω στο κινητό κάτι που απαιτεί σύνδεση με το ίντερνετ, το κινητό ψάχνει τα διαθέσιμα δίκτυα, βλέπει το δικό μου, αλλά μου γράφει η "σύνδεση απέτυχε". Πρέπει να μπω στο μενού ρυθμίσεις-->συνδεσιμότητα-->ρυθμίσεις-->προορισμοί, να αφαιρέσω το δίκτυό μου και μετά να το ξαναπροσθέσω, και αυτό ίσως να χρειάζεται πάνω από μία φορά, δεν το βρίσκει πάντα με την πρώτη. Το μόνο περίεργο που κάνω είναι ότι δεν έχω συνέχεια ανοιχτό το wifi, το ανοίγω μόνο όταν θέλω να κάνω κάτι με το κινητό. Τί μπορεί να φταίει;

Κανέναν δεν πρέπει να τον παίρνει από κάτω! Δεν ασχοληθήκαμε από μικροί, εντάξει, τί να κάνουμε; Να τα παρατήσουμε; Με μία ώρα ποδήλατο την ημέρα είσαι σε καλό δρόμο. Διάβασες για τον φίλο του andrewmaslim παραπάνω; Βρήκε το κίνητρό του και έκανε την υπέρβαση. Τρέχω τρίτο χρόνο τώρα και δεν ξέρω αν μπορώ να τερματίσω τον μαραθώνιο σε 4 13', μάλλον δεν μπορώ. Αλλά έχω σαν στόχο να τρέξω τον κλασικό μαραθώνιο το φθινόπωρο του 2012, αυτό μου δίνει κίνητρο. Αυτή τη στιγμή είμαι στη δουλειά και πονάω ελαφρά στα πόδια και στα χέρια, αυτόν τον μήνα σκοπεύω να φτάσω τα 140 χλμ. συνολικά. Είναι πόνος, αλλά είναι ευχάριστος!

Θέλω να πω ότι ο άνθρωπος που απλά θέλει να πάει να τρέξει μπορεί να κάνει άνετα την δουλειά του και με ένα παπούτσι των €50. Δεν είπα να πάει να πάρει από τα καλάθια, αλλά να μην νομίζει κανείς κιόλας ότι πρέπει να δώσει οπωσδήποτε 100-150 ευρώ. Αυτά για κάποιον χαλαρό ερασιτέχνη, τώρα αν κάποιος αρχίσει να γράφει 150 χλμ. τον μήνα,ε, τότε σίγουρα θα πρέπει να τοψάξει παραπάνω.

Ε δεν θα πουλήσω και μούρη με το εισιτήριο μίας συναυλίας... Κάνει καλό δείγμα όμως το συγκεκριμένο, είναι γυαλιστερό χαρτί, με γράμματα,σχήματα, bar code, ολόγραμμα. Δεν την έβαλα για κακή. Αν δεις τις φωτογραφίες στη σελ. 52,σε παρόμοιες συνθήκες, η διαφορά αυτής προς το καλύτερο είναι μεγάλη, το αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο, αλλά είναι ανεκτό. Το κόλπο με τον μεγεθυντικό φακό πιάνει.

Μία τελευταία απόπειρα για φωταγράφηση από κοντά: Απόσταση 20 εκ., χωρίς φλας, σκοτεινό δωμάτιο, μόνο το φωτιστικό γραφείου από πάνω αναμμένο. http://i464.photobucket.com/albums/rr7/konos650/th_C7Macro.jpg Οι συνθήκες είναι επίτηδες δύσκολες. Τί λέτε;

Το σκυλοβαριέμαι είναι ο χειρότερος εχθρός της άσκησης, κακά τα ψέματα. Φαντάσου, μαζί με το αυτονόητο σκυλοβάρεμα, να έχεις και κράμπες στον ύπνο, να ξυπνάς το πρωί και να περπατάς κουτσαίνοντας από τους πόνους παντού για κανένα εξάμηνο, το χειμώνα να ξυλιάζεις από το κρύο και να ντύνεσαι για να πας για τρέξιμο, το καλοκαίρι το πρωινό να σε φωνάζει στο μπαλκόνι για καφέ και παιχνίδι με το κινητό/λάπτοπ...Άσχημα πράγματα. Εκεί μπαίνει το κίνητρο. Ο καθένας πρέπει να βρει το κίνητρό του. Ελπίζω να βοηθήσω έστω και έναν, παραθέτοντας τα δικά μου κίνητρα. -Πρώτα η φυσική κατάσταση. Ανεβοκατέβαινα τα σκαλιά και η κοιλιά μου πήγαινε πέρα δώθε, τα ρούχα μου ζορίζονταν. Προσπάθησα να ελαττώσω το φαϊ, αλλά δεν τα κατάφερα. Αφού λοιπόν δεν μπορούσα να το λιγοστέψω, αποφάσισα να το καίω. -Το τρέξιμο έχει το καλό ότι σου δίνει άμεσους στόχους. Ας τρέξω άλλον έναν γύρο. Ας πάω 1 λεπτό ταχύτερα από εχθές. Είσαι σε μία συνεχή προσπάθεια για βελτίωση και το αποτέλεσμα το παίρνεις άμεσα, στο τέλος της προπόνησης. Είσαι σε θέση να γυρίζεις κάθε μέρα σπίτι σου και να είσαι, έστω και λίγο, καλύτερος. -Μετά είναι ο εξοπλισμός. Αγόρασα ένα ρολόι που μετράει αποστάσεις/παλμούς/ταχύτητα και μετέφερα τα αποτελέσματα στο PC. Σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα άσκησης που παρέχουν διάφορα sites (πχ το myasics.co.uk) ξέρεις τί πρέπει να κάνεις και πόσο. Έπειτα αγοράζεις και ένα καλό ζευγάρι παπούτσια. Δεν είναι τόσο ότι είναι απολύτως απαραίτητα, αλλά εμένα τουλάχιστον ένα καλό ζευγάρι με κάνει να νοιώθω ωραία και με βοηθάει ψυχολογικά. Οι περισσότεροι εδώ έχουμε κινητά με GPS, χρησιμοποιείστε το endomondo, καταγράψτε την προπόνησή σας, ανεβάστε την στο internet, δείτε την διαδρομή σας στο χάρτη και συγκριθείτε με δρομείς από όλον τον κόσμο, είναι εθιστικό! Όλα αυτά μου έδωσαν κίνητρο, με βοήθησαν και με βοηθάνε ακόμη. Μετά από 3 χρόνια πια, απλά δεν μπορώ να σταματήσω να τρέχω. Η γυναίκα μου γκρινιάζει ελαφρά που χάνω 6-7 ώρες την εβδομάδα στο γήπεδο, οι γονείς μου και τα πεθερικά με κοροϊδεύουν, οι φίλοι μου με ρωτάνε πώς διατηρούμαι και μόλις τους πω, αλλάζουν κουβέντα. Μακάρι να το προσπαθούσαν. Το τρέξιμο είναι πάμφθηνο, όλοι μπορούν να το κάνουν και όλοι κερδίζουν από αυτό!

Δεν είμαι καθόλου εναντίον των γυμναστηρίων, το αντίθετο. Μια χαρά ήταν όταν πήγαινα, περνούσα καλά. Αλλά όσο μεγάλωνα, άλλαξαν οι προτεραιότητές μου, σταμάτησε να με ενδιαφέρει η γράμμωση και το καλοφτιαγμένο σώμα, αλλά ήθελα να αποκτήσω αντοχή. Αλλά κυρίως να μπορώ, όταν γίνω 45 χρονών να μπορώ να παίζω άνετα με τα παιδιά μου, να μην αρχίσω να παχαίνω και να διατηρώ μία καλή φυσική κατάσταση. Το κλειδί είναι αυτό που λέτε, να βρει ο καθένας τί του αρέσει και να το ακολουθήσει. Καταλαβαίνω τους ανθρώπους που είναι στην ηλικία μου και δεν αθλούνται, είναι πολύ δύσκολο, αλλά αν ήξεραν πόσα περισσότερα κερδίζουν, θα το έκαναν όλοι. Ξέρετε πόσο χαίρομαι όταν βλέπω παππούδες 60+ να τρέχουν στο γήπεδο 5-6 χιλιόμετρα σε 40-45 λεπτά; Αυτοί είναι τα είδωλά μου!

Επένδυσα 10 χρόνια σχεδόν στα γυμναστήρια, όχι τρελά πράγματα, αλλά 10 χρόνια είναι αυτά. Τελικά κατάλαβα ότι αρκούν ένα μονόζυγο και δύο βαράκια στο σπίτι, αρκετό (120 χλμ. τον μήνα) τρέξιμο σε στάδιο και ποδήλατο για μετακινήσεις-ψώνια. Αυτό με βόλεψε, με αυτό είδα διαφορά σε βάρος και φυσική κατάσταση, που ήταν και το ζητούμενό μου.