Υπόθεση υπεξαίρεσης στο Πάντειο πανεπιστήμιο

Κοίτα Κώστα, και μονο που θα μπούν φυλακή οι εν λόγω κύριοι, νομίζω είναι αρκετό. Τι 10 τι 40. Είναι αρκετό για να σου χαλάσει τη ζωή και να σε σημαδέψει, άρα πετυχαίνει το στόχο του (πχ να αποτρέψει άλλους επίδοξους).

Ισόβια δε σημαίνει ότι θα περάσεις όλη τη ζωή σου στη φυλακή (όπως αναφέρει κ ένας φίλος παραπάνω)

Μολοταύτα , οι ποινές είναι πάρα πολύ αυστηρές και φυσικά αυτό συμβαίνει από την αποκάλυψη του παραδικαστικού κ κατόπιν.Έχει παρατηρηθεί οι δικαστές να εξαντλούν όλη τους την αυστηρότητα κ αυτό το έχουμε επισημάνει οι δικηγόροι ,μέσω των συλλόγων μας ανά τη χώρα , εδώ και αρκετό καιρό.

Φοβούνται οι δικαστές μήπως κατηγορηθούν (λόγω του παραδικαστικού) αν επιβάλλουν ελαφρές ποινές.

Τα λεφτά που κλέψανε θα τα δώσουν πίσω? ή θα γινει κατάσχεση δημοπρασία και επιστροφή στο πάνεπιστήμιο?

Ισόβια δε σημαίνει ότι θα περάσεις όλη τη ζωή σου στη φυλακή (όπως αναφέρει κ ένας φίλος παραπάνω)

 

Αυτό το πράγμα ποτε δεν το κατάλαβα. Αν είναι τα ισόβια να σημαίνουν 16 χρονια, γιατί δεν τους δίνουν 16 χρονια από την αρχή να τελειώνουμε? Βεβαια με αυτή τη λογική, τα 16 χρονια θα σημαίνουν 3-4 ...

 

Πάντως είναι ακατανόητο (όπως και τα περισσότερα νομικά θέματα σε μη νομικούς ;) ).

Παλαιότερο άρθρο του καταδικασθέντα σήμερα Μεταξόπουλου κατά της παρανομίας και της "αρπαχτής":

 

Αιμ. Μεταξόπουλος, 3/5/1998 - Το ΒΗΜΑ

 

Τα τελευταία χρόνια όλοι ζούμε υπό την δυναστεία μιας λέξεως που * μεταξύ διαφόρων άλλων * επιτελεί την προειρημένη λειτουργία:«απορροφητικότητα».

 

http://www.naftemporiki.gr/news/static/07/06/07/80c.jpg

 

Οτιδήποτε αποδεικνύει ικανότητα αναλώσεως διαθέσιμων πόρων καθαγιάζει τους δράστες του επιτεύγματος, πιστοποιώντας την τεχνοκρατική επάρκειά τους και την εμβέλεια του διοικητικού τους πνεύματος. Λίγοι ασχολούνται εν τούτοις με την κοινωνική και επιχειρησιακή αποδοτικότητα των πολλαπλών «απορροφήσεων». Εχει ευρέως επικρατήσει η πεποίθηση, σε πολιτικούς αλλά και διαχειριστικούς κύκλους, πως η «απορρόφηση» είναι ένα είδος αυτοσκοπού ή, ακόμη χειρότερα, υπέρτατου κριτηρίου για την αξιολόγηση του παραγόμενου έργου σε οργανισμούς και υπηρεσίες. Η εντύπωση αυτή είναι άκρως πλανημένη, πιθανώς δε και επικίνδυνη. Αν ίσχυε η αρχή πως ό,τι δίδεται κατόπιν ενδοκοινοτικής διαπραγματεύσεως πρέπει να ξοδεύεται αυθωρεί και παραχρήμα για κάτι ενδεχομένως ξένο προς το αρχικό αντικείμενο της συναλλαγής, η υπεξαίρεση θα ήταν το ευγενέστερο διαπιστευτήριο «διευθυντικής» δεξιότητας στον δημόσιο τομέα.

 

Για να μιλήσουμε, εν τούτοις, απαλλαγμένοι από τον πειρασμό της ειρωνείας: ελλοχεύει σήμερα ο κίνδυνος να επαναληφθεί με άλλη μορφή χάρη στον πακτωλό των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, το πανταχόθεν καταγγελλόμενο ολίσθημα της δεκαετίας του '80. Οταν λεφτά που προορίζονταν για δομικές αναδιαρθρώσεις μετατράπηκαν, ως λέγεται, σε εργαλείο εφήμερης εισοδηματικής πολιτικής και σπαταλήθηκαν για την επιδότηση επαγγελματικών ομάδων, κάποτε δε και ιδιωτικών βαλαντίων. «Απορροφήστε για να απορροφήσετε»... Υφίσταται, άραγε, συνολικός σχεδιασμός των δαπανών που φαινομενικώς πραγματοποιούνται από «χαρισμένα» αλλά εν τοις πράγμασι ακριβοπληρωμένα πακέτα;

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οργανισμού ευάλωτου στην καινοφανή μανία της «απορρόφησης» είναι πλέον τα πανεπιστήμια. Η υπαγωγή τους στο αμάλγαμα της «τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» τείνει να τα εκτρέψει από τους καταστατικά οριοθετημένους στόχους τους και να τα μεταβάλει σε δρώντες παράγοντες της αγοράς * για τα γνωστά τοις πάσι, άλλωστε, νεοελληνικά καμώματα ο όρος «αγορά» ισοδυναμεί συχνά με την «αρπαχτή». Αν αυτή η διαδικασία δεν ανασχεθεί, η καταστροφή της παιδείας και των αυθεντικών εγκύκλιων σπουδών θα επέλθει αναπότρεπτα. Είναι αυτονόητο ότι και οι εμπορευματικώς προσοδοφόρες δραστηριότητες ενός ΑΕΙ δεν είναι σώφρον να παραμελούνται ή να υποβαθμίζονται. Αλίμονο, όμως, αν μεταβληθούν σε οιονεί κυριαρχική του μέριμνα. Η βασική έρευνα έχει άλλωστε εδώ και καιρό απισχνανθεί, σε σχέση με αμφίβολης ποιότητας και σκοπιμότητας μελέτες εφαρμογών.

 

--------------------------------------------------------------------------

 

6/6/2007 - in.gr

 

Καταπέλτης ήταν η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση υπεξαίρεσης περίπου 8 εκατ. ευρώ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο την περίοδο 1992-1998. Μεταξύ άλλων, στη φυλακή οδηγούνται δύο πρώην πρυτάνεις, ενώ τρις ισόβια καταδικάστηκε υπάλληλος οικονομικών υπηρεσιών που φέρεται ως ο εγκέφαλος.

 

Συγκεκριμένα, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας έκρινε ενόχους 10 από τους 13 κατηγορουμένους και επέβαλε ποινές για αδικήματα που αφορούν: απάτη, υπεξαίρεση, ψευδή βεβαίωση και πλαστογραφία σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.

 

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα χρήματα του Πανεπιστημίου χρησιμοποιήθηκαν για αγορά πολυτελών ειδών, από ακριβά είδη υγιεινής και μάρμαρα σε κατοικίες και εξοχικά, μέχρι μία Ferrari για έναν από τους κατηγορουμένους.

 

Στους πρώην πρυτάνεις Αιμίλιο Μεταξόπουλο και Δημήτρη Κώνστα το δικαστήριο επέβαλε 25 και 14 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα, στους πρώην αντιπρυτάνεις Παναγιώτη Γιέτιμη και Κωνσταντίνο Παπαθανασόπουλο 16 και 14 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα.

Άκου με τί παπάρικο τρόπο μιλάει. Ψευτοδιαονούμενος

οι τυποι αυτοι κυκλοφορουσαν με Ferrari:P

αν τα ισοβια ειναι 8 χρονια τοτε οι αλλοι π λενε 25χρονια ποσα γινονται?

Kala, ka8iste na ginoun prota oi efeseis....

 

8a meio8oun oi poines.... Kai an den meio8oun, kapws 8a vroun tropo na tin glitosoun....

 

Edo merikoi me polu pio polles katigories eis varos tous, (kai episisi isovia arxika) ekatsan 10 xronakia fylaki se en-suite kelli, me mia 3meri adeia to mina ekso, me internet, doryforiki tv, fai ap'ekso kai rosides prive ka8e savatokyriako.

 

Sorry alla tetoia fylaki tin ekana ki ego.

se poio ergo 8a pezes omws gia na ekanes tetoia fulakh?