Να σας πω μια όμορφη εμπειρία από την Q. Ανήκω στην γενιά που όταν βγήκε η Q ήταν όαση σε ότι υπήρχε και ότι είχαμε μέχρι τότε για την επικοινωνία μας. Έφηβος το 2002, μαθητής Γ λυκείου, κατοχος αριθμου panafon a la carte, είναι η περίοδος που έμπαινε η μπήκε το vodafone στη θέση της Panafon για όσους θυμούνται. Για να καταλάβετε ακόμη δεν είχε μπει το 6 μπροστά ήταν το 0. Το απλό μήνυμα ειχε 13cent του ευρώ, όσοι είχανε CU είχε 10cent. Για κλίσεις δεν το συζητάμε, καμία αναπάντητη και πολύ μας ήταν, και εννοείται συνήθως πάντα χωρίς κάρτα ήμασταν. Όλη η παρέα με μηνύματα μιλούσαμε συν μηνύματα με τους εφηβικούς μας έρωτες αλλά όπως σας είπα πάντα ξεμέναμε πολύ εύκολα. Μια κάρτα την ημέρα δεν έφτανε ούτε για ζήτω. Η φθηνότερη κάρτα κόστιζε 7 ευρώ αν θυμάμαι σωστά.
Ένας καθηγητής μας στο εργαστήριο μας λέει την Q την έχετε πάρει χαμπάρι; Μάθαμε μετά 6cent του ευρώ το μήνυμα, πολύ φθηνότερα το Σαββατοκύριακο, κλήση ανά δευτερόλεπτο, δλδ και μια αναπάντητη να έκανες και να χρεωνόσουν θα σου έφευγαν κάτι ελάχιστα cent μόνο. Για να μη σας τα πολυλογάω ένα Σάββατο πάει όλο το τμήμα από ένα κατάστημα πληροφορικής που την έφερνε εδώ την Q κα πήραμε νούμερα στη σειρά, πραγματικά ήταν όαση σε σχέση με ότι είχαμε μέχρι τότε, απερίγραπτα πράγματα. Τον αριθμό τον είχα για πολλά πολλά χρόνια, μπορεί μετά να μην ήταν ο βασικός μου αριθμός αλλά τον συντηρούσα για συναισθηματικούς λόγους μέχρι που ξεχάστηκα και με έληξε κατά το 2013 η 14 κάπου εκεί.
Πάμε τώρα στο σήμερα, μπορεί να σας ενδιαφέρει κιόλας.
Την περασμένη Παρασκευή μετα από χρόνια είδα έναν τότε συμμαθητή μου, είχα να τον δω πολλά χρόνια, ζει στο Βέλγιο μόνιμα από το 2011, αυτός τον έχει ακόμη τον αριθμό από τότε, πάει η κουβέντα εκεί, μου λέει για την δε τον ζητάς πίσω; Του λέω πως θα γίνει αυτό; Δε γίνεται, έχει λήξει εδώ και χρόνια. Μου λέει ψάξε, πάω φιμπι, πάω μεσεντζερ στην σελίδα της Q. Πιάνω την κουβέντα εκεί με έναν εκπρόσωπο, του λέω τα καθέστατα, μου λέει σε τι στοιχεία ήταν ο αριθμός, του λέω τα πάντα, περιέμενα κανα μισάωρο, έρχεται μήνυμα, μπορείς να πας σε κατάστημα να παραλάβεις την σιμ σου. Εγώ δε πίστευα στα μάτια μου. Πάω χτες παίρνω την σιμ, μου λέει το παλικάρι θα σε καλέσουν για ταυτοποίηση εκείνοι, Πραγματικά βάζω την σιμ, νεκρή, σήμερα πρωί πρωί σκάει τηλέφωνο από το 13800, λέω τα στοιχεία μου, διαβάζω τον αριθμό της σιμ, σε πέντε λεπτέ ο αριθμός μου και πάλι στις επάλξεις!!!
Το ερώτημα μου είναι, πως γίνεται μετά από τόσα χρόνια να μου δώσουν τον αριθμό πίσω;;; Υπάρχει πολιτική της εταιρίας για κατι τέτοιο; Οποιος ενδιαφέρεται για κατι ανάλογο πλέον ξέρει τον δρόμο.
