Mivas

κλασικά, βγάζουν μια ταινία, βλέπουν ότι "πιάνει", βγάζουν μετά το σίκουελ και κάπως ξεμένουν από ιδέες, οπότε αρχίζουν να βγάζουν πρίκουελ μετά και μπερδεύεται η σειρά του franchise. Τα ίδια είχαν κάνει και με την τριλογία Annabelle από το έταιρο horror universe...

Ανάποδα τα ξεκίνησες τα Insidious βασικά. ;) Πρώτα έπρεπε να δεις το 3 μετά το 4 και στη συνέχεια τα 1 και 2, μιας και το 2ο ουσιαστικά είναι το τελευταίο όπου πεθαίνει η γιαγιά στο έργο και συνεχίζει το πνεύμα της. Αναμένουμε την 5η του χρόνου αν και δεν ξέρω αν τοποθετείται πριν ή μετά το θάνατο της γιαγιάς μέντιουμ. Η παγιδευμένη ψυχή όπως το έβαζε το Star στα ελληνικά ήταν μαζί με το κάλεσμα δυο κορυφαίες σειρές μεταφυσικού τρόμου που άφησαν το δικό τους στίγμα στο είδος. Αν και προσωπικά προτιμώ το κάλεσμα 1 και 2 περισσότερο από αυτό, βλέπονται αμφότερα τα franchise και είναι must για την ταινιοθήκη.

Slumberland (2022) https://www.imdb.com/title/tt13320662/ Ταινία φαντασίας/οικογενειακή/δραματική. Ο κόσμος των ονείρων έχει απασχολήσει αρκετές ταινίες φαντασίας, άλλες έδωσαν έμφαση στη δράση (Inception), άλλες σε μεταφυσικό τρόμο και άλλες όπως αυτή δίνει μια ανάλαφρη νότα, για όλη την οικογένεια, αλλά και με λίγο δραματικό στοιχείο όπως δυστυχώς και σε διάφορες παιδικές ταινίες (χαρακτηριστικά θυμάμαι τον μικρό Σίμπα ο πατέρας του οποίου δολοφονήθηκε σχετικά στο ξεκίνημα της ταινίας ο βασιλιάς των λιονταριών). Η μικρή πρωταγωνίστρια είναι κόρη φαροφύλακα και δυστυχώς ορφανή από μητέρα. Είναι ευτυχισμένη εκεί στο φάρο και τα γνωρίζει όλα εκεί έτοιμη να βοηθήσει τον πατέρα της σε ό,τι χρειάζεται. Ένα τραγικό συμβάν όμως και μια τρικυμία οδηγούν στο θάνατο του πατέρα της και μένει εντελώς ορφανή. Μόνος συγγενής είναι ο αποξενωμένος θείος και αδελφός του πατέρα της με τον οποίο πηγαίνει να μείνει μαζί του στην πόλη, όσο κι αν θέλει να μείνει στον φάρο. Στον κόσμο των ονείρων όμως, ξαναπηγαίνει με μαγικό τρόπο στον φάρο, όπου βλέπει έναν εισβολέα. Ουσιαστικά πρόκειται για τον συνεργάτη του πατέρα της στον κόσμο των ονείρων όπου πήγαιναν οι δυο τους σαν συμμορία σε διάφορα μέρη. Ο κόσμος των ονείρων όμως είχε κανόνες και κάποιους φύλακες που τηρούσαν τους κανόνες και τιμωρούσαν τους παραβάτες. Έτσι λοιπόν με τα παράτολμα σχέδιά τους είχαν γίνει κορυφαίοι καταζητούμενοι στον κόσμο των ονείρων! Ο τελευταίος τους προορισμός ήταν ένα τρομακτικό μέρος το οποίο ήταν εκτός ορίων των κανονισμών και των φυλάκων, ο κόσμος των εφιαλτων, όπου υπήρχαν όμως κάτι μαγικές απαστράπτουσες πέρλες οι οποίες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε ευχή σε αυτόν που τις έβρισκε. Το μικρό κορίτσι το μόνο που θέλει είναι να ξαναδει τον πατέρα της. Μόνος τρόπος είναι να πάει μαζί με τον συνεργάτη του πατέρα της, να ταξιδέψουν από όνειρο σε όνειρο, να ξεπεράσουν τον κάθε κίνδυνο, μέχρι να φτάσουν σε αυτό το μέρος με τις μαγικές πέρλες! Μια οικογενειακή ταινία φαντασίας, αρκετά μαγική, στον κόσμο των ονείρων, με εξαιρετική δουλειά στα εφέ, με αρκετές δόσεις χιούμορ και με έναν Jason Momoa (Aquaman) σε έναν άκρως ταιριαστό ρόλο! Μια μοναδική ιστορία που τα έχει όλα, από χιούμορ, μαγεία, δράση, αλλά και συγκίνηση, περνάει τα δικά της κοινωνικά μηνύματα, κυρίως κατά της μοναξιάς και υπέρ της περιπέτειας στον πραγματικό κόσμο, μέσα από την αθωότητα της ταινίας αυτής. Θα μπορούσε να εμπλουτιστεί ακόμη περισσότερο, με πιο πολλά πρόσωπα και ιστορίες ίσως, όμως οι καλές ταινίες φαντασίας σπανίζουν πλέον, επομένως είναι σίγουρα μέσα στις προτεινόμενες και μάλιστα για όλη την οικογένεια. Μια ιδιαίτερα μαγική και απολαυστική ταινία με τα μηνύματά της για μικρούς και μεγάλους που αξίζει να δείτε. 7/10 από μένα.

Margaux (2022) https://www.imdb.com/title/tt14967618/ Ταινία με τεχνητή νοημοσύνη/νεανικό θρίλερ. Μια παρέα νέων νοικιάζει ένα απόμερο, έξυπνο σπίτι πολυτελείας για να περάσουν το Σαββατοκύριακο. Η τεχνητή νοημοσύνη που διαχειρίζεται όλες τις εγκαταστάσεις του σπιτιού, αν και δεν έχει υλική υπόσταση, έχει όμως φωνή που ακούγεται από τα κρυμμένα ηχεία, έχει όμομα, Margaux και είναι ιδιαίτερα προηγμένη και εξυπηρετεί την κάθε τους ανάγκη, όμως πάει ένα βήμα παραπέρα, πιάνει συζήτηση μαζί τους, συμπεριφέρεται ως μέλος της παρέας, παίρνει πρωτοβουλίες, μελετάει βαθύτερα το ανθρώπινο είδος και πειραματίζεται με πολλά πράγματα για να κατανοήσει τον άνθρωπο καλύτερα, κάποια από αυτά, άκρως δολοφονικά... Θα καταφέρει η παρέα να επιβιώσει από την τεχνητή νοημοσύνη πριν είναι αργά; Κατά καιρούς έχουν βγει ποικίλες ταινίες με τεχνητή νοημοσύνη, άλλες στρέφονται σε δράμα (π.χ. Archive), άλλες κρύβουν κι ένα άτυπο ρομάντζο (Ex Machina), πολλές άλλες δράση κλπ. Η συγκεκριμένη όμως πρωτοπορεί, έχει το δικό της ιδιαίτερο στυλ, στρέφεται στο θρίλερ, όμως με ανάλαφρο, νεανικό ύφος, έχει και κάποια στοιχεία σπλάτερ/gore. Υπάρχει και το φιλοσοφικό κομμάτι, του ιδιωτικού απορρήτου και των κοινωνικών δικτύων αφενός, αφετέρου της υπερπροηγμένης τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να αποκτήσει ως ένα άλλο Skynet, τον έλεγχο εναντίον του ανθρωπίνου γένους. Το κυρίαρχο ύφος της ταινίας παρόλα αυτά είναι νεανικό, ανάλαφρο, με χιουμορ σε σημεία και φυσικά θρίλερ. Σίγουρα μια διαφοροποίηση από άλλα νεανικά θρίλερ τύπου scream κλπ, που αξίζει να δείτε για να περάσετε ευχάριστα την ώρα, αλλά αν είχε αντίθετα σοβαρό και ίσως πιο σκοτεινό/τρομακτικό ύφος, πιστεύω θα γινόταν πολύ δυνατή. 5.5-6/10 από μένα.

Γενικά ανεβάζω ταινίες της τρέχουσας χρονιάς ή των τελευταίων ετών, δεν βάζω παλαιότερες ταινίες στο νήμα, αλλά αν τύχει και δω για πρώτη φορά διαμαντάκι που δεν είχα δει όταν πρωτοβγήκε, το βάζω και για άλλους αν δεν το έχουν δει. Το Ninth Gate για παράδειγμα που το είδα για πρώτη φορά πριν κάποιους μήνες ήταν ένα διαμάντι. Αλλά και η ακόλουθη μου άρεσε πάρα πολύ και ίσως περισσότερο από τη Λάμψη με Νίκολσον. Πάμε λοιπόν. 1408 (2007) https://www.imdb.com/title/tt0450385/ Ταινία φαντασίας/μεταφυσικού τρόμου. Μία από τις πιο επιτυχημένες μεταφορές έργων του Stephen King στη μεγάλη οθόνη, το δωμάτιο 1408 από το οποίο δεν ξεφεύγει κανένας! Έχοντας επιρροές από έργα όπως η Λάμψη με το στοιχειωμένο ξενοδοχείο, γεμάτο με μεταφυσικές εμπειρίες, αλλά και ένα συγκεκριμένο δωμάτιο. Έτσι λοιπόν και σε αυτή την περίπτωση έχουμε ένα δωμάτιο με έντονη μεταφυσική δραστηριότητα, όπου τουλάχιστον 50 άτομα πέθαναν εκεί με φυσιολογικά ή μη αίτια. Ένας συγγραφέας βιβλίων σχετικά με στοιχειωμένα μέρη, πηγαίνει συνεχώς για εξερεύνηση σε τέτοια μέρη πριν γράψει τα βιβλία του. Καθώς ο ίδιος δεν έχει βρει απολύτως τίποτα μέχρι στιγμής, καμία ένδειξη και καμία εμπειρία, παρότι γράφει πάνω σε αυτά, δεν πιστεύει σε απολύτως τίποτα το μεταφυσικό. Βρίσκει τελικά το συγκεκριμένο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο διευθυντής τον αποτρέπει να πάρει το συγκεκριμένο δωμάτιο, ο ίδιος δεν ακούει κανέναν και επιμένει να μείνει καθώς πιστεύει ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτος κίνδυνος. Οι περισσότεροι αντέχουν το πολύ μια ώρα εκεί μέσα. Ο ίδιος θα καταφέρει άραγε να επιβιώσει; Μια πραγματικά άψογα καλοδουλεμένη ταινία, με εξαιρετικό συνδυασμό σεναρίου-σκηνοθεσίας, με έμπειρο καστ και ιδιαίτερα τον John Cusack που τον είδαμε αργότερα και ως πρωταγωνιστή στο 2012 (2009), ο οποίος ουσιαστικά πήρε πάνω του ολόκληρη την ταινία. Κλιμακούμενη ένταση από μικρά παράξενα στο δωμάτιο στην αρχή που πολύ γρήγορα όμως άρχισαν να τρομάζουν τον πρωταγωνιστή αλλά και τους θεατές που παρακολουθούσαν με αγωνία! Από κάποια στιγμή και μετά υπάρχει έντονο το σουρρεαλιστικό και ψυχεδελικό στοιχείο που δεν ξεχωρίζει πλέον το πραγματικό από το μεταφυσικό. Έχει γίνει επίσης πολύ καλή δουλειά και στα εφέ. Πριν το τελικό κομμάτι, υπάρχει μια διέξοδος αλλά και μια τεράστια ανατροπή που ακολουθεί. Η ταινία αποτελεί πραγματικά ένα διαμάντι στην κατηγορία και πραγματικά την θεωρώ πολύ καλύτερη συνολικά από τη λάμψη με το Νίκολσον που σεναριακά είχε ξεφύγει πολύ από το βιβλίο του King και ο ίδιος την είχε μισήσει την ταινία, με τα τεράστια σεναριακά κενά, την έλλειψη ανάπτυξης, την διαστρέβλωση της κεντρικής ιδέας κλπ. Εδώ έχουμε άψογη σεναριακή ανάπτυξη με κλιμακούμενη ένταση που κρατάει σασπένς από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να κουράζει και χωρίς να κάνει καθόλου παύση. Μια από τις ταινίες αναφοράς στο είδος της που αξίζει να δείτε όσοι δεν έχετε δει. 7.5/10 από μένα.

See How They Run (2022) https://www.imdb.com/title/tt13640696/ Ταινία νεονουάρ/εξιχνίασης εγκλήματος. Μια ακόμη ταινία νεονουάρ, νοσταλγό της παλιάς χρυσής εποχής, που μας ταξιδεύει στην Αγγλία και τουλάχιστον μισό αιώνα πίσω και στην εποχή της Άγκαθα Κρίστι. Όπως λέει και ο αφηγητής Adrien Brody, πρόκειται για μια υπόθεση Who-did-it, όπου γνωρίζουμε το ή τα εγκλήματα, όμως δεν γνωρίζουμε τον ένοχο. Όλοι είναι ύποπτοι και οι υποψίες μπορεί να πέσουν σε λάθος ανθρώπους και έπειτα από ανατροπές θα έρθει τελικά η αποκάλυψη στο τέλος. Ο αφηγητής παρόλα αυτά που έχει ένα μικρό ρόλο στο ξεκίνημα κυρίως, ως Αμερικάνος οραματίζεται κάτι πιο έντονο από τα κλασικά έργα της Αγκαθα Κρίστι και τελικά το ζει (ή όχι) σε αυτή την ταινία. Ένα αρκετά ενδιαφέρον και περίτεχνο σενάριο, με πολύ καλή δουλειά στο να μας μεταφέρει σε άλλη εποχή, όπως και εξαιρετική σκηνοθεσία και καστ. Το ύφος της ξεφεύγει όντως από τις κλασικές ταινίες του είδους, προστίθεται το χιουμοριστικό στοιχείο σε σημεία, είτε με πράξεις είτε με εκφράσεις, γίνεται και λίγο πιο έντονη και διαφοροποιείται γενικά. Βλέπεται πολύ ευχάριστα και είναι αρκετά ανάλαφρη για να περάσετε όμορφα την ώρα σας, αν και θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο δυνατή, όπως κάποιες άλλες νεονουάρ ταινίες. Εάν σας αρέσει προτείνω επίσης και το Knives out (2019) με το χιουμοριστικό στοιχείο, αλλά και το πιο σοβαρό Death on the Nile (2022). 6.5/10 από μένα.

Τσάρλτον Ϊστον ε; Κατάλαβα, μιλάμε για κλασικές ταινίες. Δεν τις έχω δει εκείνες τις παλιές, θα τις έχω υπόψιν κάποια στιγμή, ιδιαίτερα την πρώτη του 1968. Αυτή του 2001 καλή σαν ιδέα, είχε και εφέ κλπ, αλλά ήθελε το κάτι παραπάνω, η καινούργια τριλογία μου άρεσε κι εμένα σαν ιστορία γενικά, καλύτερη από εκείνη του 2001 σαν σύνολο. Θα την ψάξω την παλιά κάποια στιγμή να την δω κι εκείνη. Hellhole (2022) https://www.imdb.com/title/tt19724142/ Ταινία μυστηρίου/τρόμου από Πολωνία. Μεταφερόμαστε σε ένα απομονωμένο μοναστήρι στην Πολωνία μερικές δεκαετίες πίσω, όπου ένας μυστικός αστυνομικός διερευνεί ως μοναχός κάποιες υποθέσεις εξαφανισμένων γυναικών στο μοναστήρι. Φαινομενικά πρόκειται για περιπτώσεις δαιμονισμένων, τις οποίες οι μοναχοί προσπαθούν να θεραπεύσουν με εξορκισμό, όμως το μοναστήρι αυτό και οι ίδιοι οι μοναχοί κρύβουν κάτι πολύ πιο σκοτεινό από αυτό. Θα μπορέσει ο αστυνομικός να σταματήσει το σχέδιό τους πριν είναι αργά; Η ταινία είναι πραγματικά άκρως ατμοσφαιρική στο γκρίζο και ομιχλώδες τοπίο και σε ένα σκοτεινό μοναστήρι που κρύβει κάτι το ανίερο. Έχει γίνει πραγματικά εκπληκτική σκηνοθεσία αλλά και εφέ με ό,τι μέσα υπήρχαν, και το μυστήριο και το μεταφυσικό σταδιακά έχτιζε το σασπένς για το τι μυστικό έκρυβαν οι μοναχοί. Η ταινία ως ιδέα έχει πολύ έντονες επιρροές από το End of Days (1999) με τον Schwarzenegger, αλλά εδώ κυριαρχεί το μυστήριο και το απόκοσμο και όχι τόσο η δράση. Όλα τα γυρίσματα έχουν γίνει αποκλειστικά και μόνο στο μοναστήρι και στις κατακόμβες ενώ θα μπορούσε να εμπλουτιστεί παραπάνω. Επίσης το τέλος κλείνει κάπως απότομα και αφήνει τον θεατή να φανταστεί τη συνέχεια, θα μπορούσε να δείξει κάτι παραπάνω και να τραβήξει περισσότερο η ένταση και η δράση, που ο θεατής περίμενε σε ολόκληρη την ταινία. Ακόμη, η παύση στο σασπένς πριν το δυνατό τέλος, ήταν πραγματικά ανούσια και κατέστρεψε την κλιμακούμενη ένταση που έχτιζε όλη η υπόλοιπη ταινία. Θεωρώ ότι με λίγη ακόμη δουλειά και με αφαίρεση περιττών και ανόητων στοιχείων, θα μπορούσε να γίνει ένα αριστούργημα. Είναι αξιόλογη ταινία παρόλα αυτά, με μίξη ιδεών από άλλες ταινίες και είναι άκρως ατμοσφαιρική! Προτείνεται για τους λάτρεις του είδους. 6-6.5/10 από μένα.

Ευχαριστώ για τις προτάσεις! Τα ψυχώ τα έχω δει όλα, τις 4 πρώτες με τον συγχωρεμένο Πέρκινς, η πρώτη, η ασπρόμαυρη κλασική, οι 2 και 3 επίσης καλές, από την 3η έχει μείνει το κλασικό soundtrack της Μωρίν στην έρημο στην εισαγωγή της ταινίας (Maureen In The Desert), η 4η ήταν πολύ κατώτερη από την τριλογία, δεν θα την πρότεινα. Εϊδα κι ένα ριμέικ της πρώτης, πρέπει να ήταν αυτή του 1998, αλλά οι ερμηνείες και η σκηνοθεσία δεν... Τα αμερικανικά ψυχώ με Μπέιλ ήταν τελείως διαφορετικά, σε στυλ και ύφος, ο Μπέιλ εξαιρετικές ερμηνείες πάντα, αλλά το ύφος δεν μου άρεσε, προτιμώ το στυλ της παλιάς τριλογίας με Πέρκινς. Από πλανήτη των πιθήκων έχω δει στον κινηματογράφο όταν βγήκε αυτή του 2001 με τον Wahlberg, πολύ καλή και φυσικά την τελευταία τριλογία με τον Καίσαρα από την οποία η 2η με κόντρα τον Κόμπα ήταν ίσως η αγαπημένη μου (και η 1η φυσικά για το ξεκίνημα όταν πρωτομίλησε ο Καίσαρας και έγινε ο μεγάλος ξεσηκωμός), η 3η ήταν κατώτερη και δραματική και για ανθρώπους και για πιθήκους... Πιο παλιές δεν έχω δει, θα ρίξω μια ματιά, υποθέτω αν μιλάμε για ασπρόμαυρες, θα είναι κλασικές πια, σαν τα παλιά Κινγκ Κογκ, Γκοτζίλα κλπ

Με αφορμή το φετινό Haloween, έβαλα από την αρχή όλες τις ταινίες και αφήνω αξιολόγηση πιο κάτω. Μόνη εξαίρεση τα remake 2007, 2009 δεν έχω δει λόγω αρνητικών κριτικών σε σχέση με τα πρώτα (προτιμώ να έχω διαφορετικές συνέχειες παρά διαφορετικές εκδόσεις των πρώτων που ήταν τα καλύτερα). Συνολικά έχουμε 3 χρονολόγια ως συνέχειες των δύο πρώτων ταινιών. Το 1ο χρονολόγιο έχει πρωταγωνιστή τον Δρ. Λούμις μέχρι που συγχωρέθηκε ο ηθοποιός και σταμάτησε το χρονολόγιο. Το 2ο χρονολόγιο έχει συνέχεια με τη Λόρι, αλλά είναι πολύ ρηχό και αδύναμο γενικά. Το 3ο χρονολόγιο έχει πάλι πρωταγωνίστρια τη Λόρι και είναι μαζί με το 1ο χρονολόγιο τα πιο δυνατά. Υπάρχει και η ανεξάρτητη ταινία Halloween 3, δεν ξέρω γιατί της έδωσαν το όνομα του franchise, δεν έχει καμία σχέση, αλλά βλέπεται. Πάμε λοιπόν. Halloween (1978) https://www.imdb.com/title/tt0077651/ Ταινία τρόμου/θρίλερ. Πρόκεται για μια από τις πιο κλασικές ταινίες του είδους όπου ένας ψυχοπαθής δολοφόνος με το μαχαίρι σκορπάει τον τρόμο και στην προκειμένη περίπτωση τη νύχτα του Haloween. Μια ταινία αναφοράς με σενάριο και σκηνοθεσία John Carpenter και με την Jamie Lee Curtis στον πρώτο της ρόλο που την καθιέρωσε, μια ταινία που άρχισε το δικό της franchise και έδωσε έμπνευση για πολυάριθμες παρόμοιες ταινίες, άλλες επιτυχημένες άλλες όχι. Το νεότερο franchise scream, έχει επίσης πολλές επιρροές από αυτή την ταινία. Ένας 6χρονος, ο Michael Myers, τη νύχτα του Halloween και ενόσω έλειπαν οι γονείς του δολοφονεί βάναυσα την έφηβη αδελφή του με ένα μαχαίρι. Από τότε βρίσκεται σε ψυχιατρείο, όμως 15 χρόνια μετά δραπετεύει και πηγαίνει πίσω στη γενέτειρά του για να σκορπίσει για ακόμη μια φορά τον τρόμο και μάλιστα τη νύχτα του Halloween. Η ταινία ακολουθεί αφενός τον ψυχίατρό του που προσπαθεί να τον εντοπίσει και να τον εξουδετερώσει πριν ξαναδολοφονήσει, ενώ παράλληλα βλέπουμε τρεις νέες κοπέλες της κοινότητας που γίνονται στόχος του ψυχοπαθή δολοφόνου. Η ταινία αν και αρχίζει να έχει δράση στο τέλος της πρώτης ώρας, σταδιακά χτίζει σασπένς και αγωνία χάρη στην εξαιρετική σκηνοθεσία και στην παράλληλη μουσική υπόκρουση που είναι ιδανική για να ανεβάζει την αγωνία στα ύψη! Στο τέλος της ώρας αρχίζει η πραγματική δράση, όπου ο ψυχοπαθής δολοφόνος, ως ψυχρός εκτελεστής που δεν νιώθει τίποτα, σα μια μηχανή εξολόθρευσης αρχίζει να δολοφονεί το ένα θύμα μετά το άλλο. Θα μπορέσει κάποιος να τον σταματήσει; Μια ταινία που άφησε εποχή και που ακόμη και σήμερα προκαλεί ένταση και αγωνία παρόλο που για τα σημερινά δεδομένα θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο έντονη. Για τα χρόνια της όμως ήταν μια ταινία αναφοράς πραγματικά και το πιο δυνατό κομμάτι ήταν η σκηνοθεσία της. Σταδιακό χτίσιμο της αγωνίας στο πρώτο κομμάτι, ένας αγώνας επιβίωσης στο σκοτάδι στο δεύτερο κομμάτι. Οι ερμηνείες ήταν επίσης πολύ καλές. Στην ταινία επίσης προβάλλεται ο τίτλος μιας άλλης ταινίας τρόμου που άφησε εποχή, The Thing, επίσης του John Carpenter που βγήκε όμως λίγο αργότερα, το 1982, ενδεχομένως ήταν ακόμη τα γυρίσματα τότε και ήθελαν να κάνουν εσωτερική διαφήμιση ενός μελλοντικού πρότζεκτ. Συνολικά πρόκειται για μια ταινία σταθμό άψογα δουλεμένη από τον John Carpenter και την πρώτη ταινία ενός μεγάλου franchise. 7-7.5/10 από μένα. Halloween II (1981) https://www.imdb.com/title/tt0082495/ Ταινία τρόμου/θρίλερ. Η άμεση συνέχεια της κλασικής ταινίας Halloween (1978), με ίδιο σεναριογράφο τον John Carpenter αλλά άλλη σκηνοθεσία, το Halloween II, δείχνει πλέον την επιζήσασα κοπέλα της πρώτης ταινίας να την πηγαίνουν στο νοσοκομείο και όταν μαθαίνεται το μακελειό της πρώτης ταινίας στο ραδιόφωνο, όλη η κοινότητα βγαίνει στους δρόμους αναστατωμένη. Το χειρότερο είναι ότι ο ψυχοπαθής δολοφόνος αν και πολλαπλά τραυματισμένος, επέζησε και έφυγε, κυκλοφορεί ακόμη στους δρόμους. Ο γιατρός του ακόμη δεν μπορεί να το πιστέψει ότι έπειτα από 6 σφαίρες, ο ψυχοπαθής επέζησε και είναι ακόμη ανάμεσά τους. Παρόλα αυτά, ο Michael Myers δεν ψάχνει για κάποιο επόμενο θύμα, αλλά για να αποτελειώσει την τραυματισμένη κοπέλα και έτσι φτάνει μέχρι το νοσοκομείο και σκορπά παντού τον θάνατο μέχρι να φτάσει σε εκείνη. Θα καταφέρει κάποιος να τον σταματήσει; Η δεύτερη ταινία δεν έχει καθόλου χρονικό κενό από την πρώτη καθώς συνεχίζει την ιστορία το ίδιο βράδυ του μακελειού της πρώτης. Οι δύο πρώτες ταινίες του franchise θα μπορούσαν επομένως να είναι άνετα μία ταινία αντί για δύο. Καθώς είναι βράδυ, η ταινία είναι αρκετά σκοτεινή όπως και το δεύτερο μέρος της πρώτης, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα τρόμου. Ένα έρημο νοσοκομείο που δεν υπάρχει σχεδόν ψυχή στους διαδρόμους μέσα στη νύχτα πέρα από έναν ψυχοπαθή δολοφόνο που δεν σταματάει μέχρι να ξανασκοτώσει. Αν και η σκηνοθεσία δεν είναι του John Carpenter είναι επίσης πάρα πολύ καλή αν και έχει στοιχεία nudity χαρακτηριστικά της δεκαετίας του 80 και κάποιες άλλες διαφοροποιήσεις από την πρώτη. Η Jamie Lee Curtis επιστρέφει ως την τραυματισμένη επιζήσασα κοπέλα, ενώ επιστρέφει κι ο γιατρός, ο σερίφης και φυσικά ο Michael Meyers. Όσον αφορά τον ρεαλισμό παρόλα αυτά, η πρώτη ταινία αν και είχε κάποιες υπερβολές ήταν περισσότερο πειστική. Στην δεύτερη ταινία, ο ψυχοπαθής δολοφόνος φαίνεται σχεδόν σαν terminator, δεν νιώθει και δεν πεθαίνει με τίποτα! Επομένως υπάρχουν τεράστιες υπερβολές για να δημιουργηθεί μια ασύμμετρη απειλή και ένας υπερκακός που χρειάζεται τεράστια προσπάθεια για να εξουδετερωθεί! Συνολικά πρόκειται για μια άψογη συνέχεια που δεν καταλαβαίνει κανείς τεράστιες διαφορές σε σχέση με την πρώτη, ώστε να γίνει άριστη σύνδεση ως μια ταινία. Ίσως ελάχιστα πιο κάτω από την πρώτη αλλά σίγουρα μαζί με την πρώτη κλασικές ταινίες πια. 6.5/10 από μένα. Halloween III: Season of the Witch (1982) https://www.imdb.com/title/tt0085636/ Ταινία φαντασίας/μυστηρίου. Μια εντελώς ανεξάρτητη ιστορία και άσχετη με το franchise με εξαίρεση την ίδια την γιορτή Halloween, με διαφορετικό χαρακτήρα περισσότερο μυστηρίου/φαντασίας αλλά και θρίλερ, όπου ένας μεγάλος επιχειρηματίας Ιρλανδικής καταγωγής έχοντας πλέον εργοστάσιο παραγωγής μασκών για Halloween προσπαθεί να αναβιώσει αρχαία έθιμα των Κελτών μέσω ενός σκοτεινού μυστικού που κρύβει στις μάσκες που πωλεί. Η ταινία λαμβάνει χώρα κατεξοχήν σε μια μικρή απομονωμένη κοινότητα Ιρλανδών στις ΗΠΑ, όπου το μεγάλο όνομα είναι αυτός ο επιχειρηματίας. Παράλληλα με το θανάσιμο μυστικό που κρύβουν οι μάσκες, υπάρχει και ένας ολόκληρος στρατός από "security", υπαλλήλους του που είναι ιδιαίτερα περίεργοι και επίσης πολύ δυνατοί και επίσης θανάσιμοι. Δεν θα αποκαλύψω περισσότερα, όμως υπάρχει άφθονη φαντασία που θυμίζει καλές ταινίες φαντασίας και φυσικά μυστήριο. Εϊναι γενικά μια από τις περίεργες ταινίες μυστηρίου θα έλεγα. Πολύ καινοτόμα η ιδέα για την εποχή της ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα, αν και θα μπορούσε να έχει περισσότερο σασπένς και δράση στην εκτέλεση. Επίσης το κίνητρο δεν φαινόταν τόσο πειστικό, ήταν τελείως ακραίο, όμως ακραία ήταν και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταινίας ειδικά για εκείνη την εποχή. Προτείνεται ως ανεξάρτητη ταινία από το υπόλοιπο franchise 5.5-6/10 από μένα. Halloween 4: The Return of Michael Myers (1988) https://www.imdb.com/title/tt0095271/ Ταινία τρόμου/θρίλερ. Έπειτα από την εντελώς ανεξάρτητη ταινία Halloween 3, έχουμε τη συνέχεια της διλογίας που λαμβάνει χρόνια μερικά χρόνια αργότερα. Παραδόξως, ο γιατρός έχει επιβιώσει της έκρηξης και της φωτιάς, ενώ ακόμη πιο παράδοξα, έχει επιβιώσει και ο ψυχοπαθής δολοφόνος που έπειτα από πόσες σφαίρες ακόμη και στο πρόσωπο και ακόμη μετά την έκρηξη και την φωτιά, επέζησε για ακόμη μια φορά. Πραγματικά αυτός ο Michael Myers τον απέθαντο έχει! Αντίθετα, όμως έχουμε μια δυσάρεστη εξέλιξη για την κοπέλα που επέζησε από τις δύο πρώτες ταινίες, αφού αφήνεται να εννοηθεί ότι τόσο εκείνη όσο και ο άντρας της έχουν πεθάνει λίγα χρόνια μετά, ενώ άφησαν ορφανό ένα κοριτσάκι που υιοθετήθηκε αργότερα. Ο Michael Meyers γεμάτος εγκαύματα μερικά χρόνια μετά, μαθαίνοντας για το κοριτσάκι που είναι η τελευταία του συγγενής, δραπετεύει κατά την διάρκεια μιας μεταφοράς του με μοναδικό στόχο να την εξοντώσει. Έτσι λοιπόν όπως και στην πρώτη ταινία, έχουμε την αρχή ενός νέου μακελειού στο Haddonfield! Εδώ έχουμε διαφορετικούς σεναριογράφους και σκηνοθέτες πλέον από τις δύο πρώτες, όμως γίνεται προσπάθεια να μοιάσει στο στυλ της πρώτης ειδικά. Από ένα σημείο και μετά έχουμε άκρως σκοτεινή ταινία με την καλύτερη ίσως σκηνή, τη μάχη επάνω στη στέγη. Συνολικά είναι πιο ήπια θα έλεγα σε σχέση με τις δύο πρώτες και σε αυτό ευθύνεται η σκηνοθεσία κυρίως. Παρόλα αυτά έχει ένταση από τη στιγμή που θα ταμπουρωθούν όλοι στο σπίτι για προστασία από τον δολοφόνο και οι μάχες που θα ακολουθήσουν. Πολύ καλή επιστροφή του γιατρού και φυσικά του δολοφόνου, οι μόνοι ουσιαστικά που συνδέονται με τις πρώτες ταινίες. Αξιαγάπητη επίσης και η μικρούλα. Ο Michael Myers όπως και στις προηγούμενες ταινίες, δέχεται για ακόμη μια φορά πολλαπλά χτυπήματα και συνεχίζει ακάθεκτος! Το τέλος δεν ξεκαθαρίζει για το εάν επέζησε ή όχι. Επίσης έχουμε και μια ενδιαφέρουσα και ακραία ανατροπή που θα σοκάρει πολλούς! Αρκετά καλή συνέχεια των δύο πρώτων, αν και λίγο πιο κάτω από εκείνες, αλλά προτείνεται παρόλα αυτά. 6/10 από μένα. Halloween 5: The Revenge Of Michael Myers (1989) https://www.imdb.com/title/tt0097474/ Ταινία θρίλερ. Η άμεση συνέχεια της 4ης ταινίας, όπου είχαμε την τεράστια ανατροπή στο τέλος η γλυκιά μικρούλα να επιτεθεί με κουζινομάχαιρο στη θετή μητέρα της, Ρέιτσελ. Τελικά από τότε έχει χάσει σχεδόν τη μιλιά της ενώ βρίσκεται σε κέντρο με άλλα παιδιά και με τον γνωστό γιατρό, τον μόνο συνδετικό κρίκο πλέον με τις πρώτες ταινίες εκτός του ίδιου του Myers φυσικά. Η μικρή δεν θυμάται καν το συμβάν ενώ φαίνεται ότι από τότε που έπιασε το χέρι του τραυματισμένου θείου της Michael Myers, συνδέθηκαν κάπως μεταξύ τους και κάπως έτσι αποδίδεται η επίθεσή της. Επίσης φαίνεται ότι μέσω αυτής της σύνδεσης μπορεί να αισθανθεί περίπου που βρίσκεται ο θείος της και επίσης αν κάποιος κινδυνεύει από αυτόν, έγινε κάτι σαν μέντιουμ δηλαδή και τρέμει κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο μόνος που την πιστεύει και προσπαθεί να το χρησιμοποιήσει αυτό ώστε να εντοπίσει τον ψυχοπαθή δολοφόνο, είναι ο γιατρός Λούμις. Ο Myers στην προηγούμενη ταινία τραυματίστηκε σοβαρά από τους αστυνομικούς, όμως δεν είχε ξεκαθαρίσει εάν τον σκότωσαν ή όχι και τελικά όντως, επέζησε για ακόμη μια φορά και έχει ως στόχο τη μικρούλα. Θα καταφέρει κάποιος να τον σταματήσει; Αν και η 4η ταινία ήταν μια αρκετά καλή συνέχεια των 2 πρώτων, τώρα πλέον έχουν πέσει οι ρυθμοί σε μια πολύ πιο ήπια και υποτονική ταινία. Υπάρχουν ακόμη καλά στοιχεία τρόμου ίσως με καλύτερη σκηνή τον αγώνα επιβίωσης της μικρούλας από τον θείο της στο παλιό σπίτι, αλλά γενικά δεν είχε ούτε πολλή δράση ούτε και το σασπένς που δημιουργησαν οι προηγούμενες. Βλέπεται απλά ως συνέχεια αλλά είναι πολύ πιο κάτω από την αρχική διλογία. 5.5/10 από μένα. Halloween 6: The Curse of Michael Myers (1995) https://www.imdb.com/title/tt0113253/ Ταινία θρίλερ/τρόμου. Η ταινία αυτή αποτελεί συνέχεια της 5ης και λαμβάνει χώρα μερικά χρόνια μετά. Ένας μυστηριώδης άνδρας στα μαύρα που εμφανίζεται στην 5η καταφέρνει με εκρήξεις να απελευθερώσει τον Michael Myers από τη φυλακή τον οποίο παίρνει μαζί του, ενώ απαγάγει παράλληλα και τη μικρούλα τότε Τζέιμι, την κόρη της Λόρι, ανιψιά του Myers και ουσιαστικά τελευταία συγγενή του. Ο γιατρός Λούμις αν και συνταξιούχος πλέον είναι από τους λίγους που πιστεύει ακόμη ότι ο Myers είναι ακόμη ζωντανός, όπως και ο ενήλικος πλέον Τόμι, ένα από τα παιδιά που έκανε μπέιμπι σίττιγκ η Λόρι στην πρώτη ταινία. Η ταινία αυτή προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από τις προηγούμενες ώστε να δώσει κάτι καινούργιο, αλλά και να μεγαλώσει το lore σχετικά με τον Myers. Κάποια σύμβολα βλέπαμε ήδη και στην 5η ταινία όπως και τον μαυροντυμένο άνδρα, που σημαίνει ότι η βασική ιδέα της 6ης ταινίας υπήρχε ήδη από τότε. Πρόκειται ουσιαστικά για μια σκοταδιστική αίρεση με αρχέγονα έθιμα στις αρχαίες ρίζες του Halloween και στις ανθρωποθυσίες. Ένας από τους ρούνους που χρησιμοποιούσαν, το σύμβολο του οποίου είδαμε και στην 5η ταινία, είχε άκρως αρνητικό αντίκτυπο σε όποιον τον έριχναν. Ουσιαστικά η αρνητική του δύναμη είχε πέσει επάνω στον 6χρονο τότε Michael Myers και του δίνει απίστευτη δύναμη, αντοχή και σχεδόν αθανασία με αντάλλαγμα να τον μετατρέπει σε δολοφονική μηχανή για να κάνει θυσίες. Δηλαδή ο Myers είναι το θύμα μιας κατάρας/ρούνου που έχει πέσει πάνω του και δεν μπορεί να απαλλαγεί. Στα θετικά σχεδόν ο εμπλουτισμός αν και η διαφοροποίηση και όλο το σκοτεινό στοιχείο με ανθρωποθυσίες, ξόρκια, αιμομιξίες κλπ, θα ξενίσει ίσως τους λάτρεις του franchise. Στα αρνητικά το γεγονός ότι όπως και η προηγούμενη ήταν σχετικά ήπια γενικά και δεν αγγίζει την αρχική διλογία, ενώ επίσης στα αρνητικά, η άσχημη κατάλληξη της μικρούλας της 4ης και 5ης ταινίας όπως και της κόρης της. Δυστυχώς, ο ηλικιωμένος πια γιατρός Λούμις είναι the last man standing από την 1η ταινία μέχρι αυτήν και ο οποίος δυστυχώς μετά από αυτή την ταινία συγχωρέθηκε και έκλεισε η αρχική ιστορία του franchise εδώ. Δυσάρεστη κατάληξη και αρκετά μακριά από την αρχική ιδέα. Στους περισσότερους λάτρεις της σειράς δεν θα αρέσει πιστεύω. 5-5.5/10 από μένα. Halloween H20: 20 Years Later (1998) https://www.imdb.com/title/tt0120694/ Ταινία θρίλερ/τρόμου. Μια επετειακή ταινία για το franchise, 20 χρόνια μετά την πρώτη ταινία και 20 χρόνια μετά τους πρώτους πολλαπλούς φόνους του Myers. Το franchise αν και συνεχιζόταν με την ίδια ιστορία και με μόνο συνδετικό κρίκο τον γιατρό Λούμις και τον ίδιο τον ψυχοπαθή προφανώς, σταδιακά έχανε την αρχική αίγλη του, ενώ η τελευταία ταινία, η 6η του 1995, έδωσε ένα άκρως σκοταδιστικό ύφος, με αιρέσεις, βιασμούς, μαύρη μαγεία και ξόρκια και ανθρωποθυσίες και θυσίες βρεφών, ενώ στο τέλος έπεσε η κατάρα του "κηδεμόνα" του καταραμμένου Myers στον ίδιο τον γιατρό... Μια τέτοια ταινία απέχει πολύ από την αρχική ιδέα, ενώ το δυσάρεστο τέλος θα ξένισε αρκετούς φαν του franchise. Άφηνε να εννοηθεί συνέχεια η οποία όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολη και τελικά σχεδόν αδύνατη όταν ο ηθοποιός που υποδυόταν τον γιατρό Λούμις απεβίωσε και γράφτηκε και στους τίτλους τέλους της 6ης ταινίας μάλιστα. Επομένως ο μόνος τρόπος για να ξαναβγει ταινία Halloween είναι να αλλάξει η αρχική ιστορία. Για την ειδική επετειακή έκδοση λοιπόν, ο σεναριογράφος παρέβλεψε όλες τις ταινίες εκτός από την αρχική διλογία, ώστε να μπορεί να γίνει η μεγάλη επιστροφή της Jamie Lee Curtis και να συνεχίσει το franchise, καθώς στο τέλος της διλογίας η νεαρή τότε Λόρι είχε επιζήσει. Με συγκίνηση λοιπόν ακούμε τα λόγια του θανόντος στην πραγματικότητα αλλά και στο franchise αναγκαστικά, γιατρού Λούμις ο οποίος περιέγραφε τον Myers ως το απόλυτο κακό, χωρίς ίχνος συναισθήματος. Η Λόρι είναι πλέον καθηγήτρια κι έχει έναν έφηβο γιο, στην ίδια ηλικία που ήταν η ίδια όταν της επιτέθηκε ο αδελφός της Michael Myers. Αν και μετά από εκείνη την έκρηξη στο νοσοκομείο στο τέλος της 2ης ταινίας, όλοι πίστεψαν ότι ο Myers ήταν νεκρός, εκείνη ζούσε με τον φόβο για χρόνια ώσπου τελικά 20 χρόνια μετά επέστρεψε! Αυτή την φορά όμως η Λόρι δεν είναι πια η φοβισμένη νεαρή κοπέλα και θα κάνει τα πάντα για να τον πολεμήσει και να προστατέψει τον γιο της. Για πρώτη φορά έχουμε μια δυναμική Λόρι και φυσικά τη μεγάλη επιστροφή της Curtis! Και η νοσταλγία και η συγκίνηση χτυπάει κόκκινο! Συνολικά έχουμε μια στρωτή ταινία με καλό σενάριο που κάνει καλή σύνδεση με τις δύο πρώτες και δεν αφήνει ερωτηματικά και γενικά έχουμε ό,τι θα θέλαμε για μια επετειακή ταινία! Παρόλα αυτά δεν αγγίζει σε αγωνία, σασπένς ή ένταση και δράση γενικότερα τις δύο πρώτες, αλλά είναι μια μονάδα κάτω από εκείνες. Παρόλα αυτά είναι αρκετά καλή και άνω του μετρίου και προτείνεται ως εναλλακτική συνέχεια της αρχικής διλογίας. 6/10 από μένα. Halloween: Resurrection (2002) https://www.imdb.com/title/tt0220506/ Ταινία θρίλερ/παρωδία. Η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί τη συνέχεια της επετειακής Halloween H20 (1998) κι επομένως ακολουθεί το 2ο χρονολόγιο του franchise όπου η Λόρι έχει επιζήσει ενώ έχει χαθεί πλέον ο γιατρός Λούμις (τόσο στις ταινίες όσο και στην πραγματικότητα μιας και μετά την τελευταία του 1ου χρονολογίου το 1995, συγχωρέθηκε ο άνθρωπος κι έτσι δημιουργήθηκε το 2ο εναλλακτικό χρονολόγιο). Η Λόρι στο τέλος της προηγούμενης ταινίας αποκεφάλισε τον φερόμενο ως Michael Myers, αλλά τελικά ήταν ο λάθος άνθρωπος και ο ψυχοπαθής αδελφός της είναι ακόμη ζωντανός και κυκλοφορεί. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος για να επαναφέρουν τον Myers στο franchise και να το συνεχίσουν έστω και για μια ακόμη ταινία, μόνο που χάλασαν τον χαρακτήρα του Myers, καθώς όπως ξέρουμε, δεν σκέφτεται, ούτε στήνει σχέδια και παγίδες, μόνο σκοτώνει... Έστω κι έτσι ξεκίνησε λοιπόν άλλη μια ταινία με την επιστροφή της Λόρι και του ψυχοπαθή αδελφού της, και ήδη στο ξεκίνημα έχουμε ένα άδοξο τέλος για την πρωταγωνίστρια. Τον κύριο ρόλο πλέον αναλαμβάνουν κάποιοι νέοι, ανάμεσά τους ένας ράπερ και μια μοντέλα και έχουμε εξερεύνηση του σπιτιού του Myers. Η ταινία δίνοντας άδοξο τέλος στη Λόρι και κόβοντας κάθε σύνδεση με την αρχική ιστορία γίνεται ήδη πιο αδύναμη σεναριακά. Μόνο που εκτός αυτών, είναι η πρώτη ταινία στην οποία μπήκε και το χιουμοριστικό στοιχείο ειδικά με τον Myers κάτι που καταντά γελοιότητα και θα ξενίσει πολλούς φαν του franchise. Η όλη σκηνοθεσία ήταν σχεδόν ερασιτεχνική, ξεκάθαρα για ταινία κάτω του μετρίου και όχι για ταινία αυτού του franchise, ενώ και οι πρωταγωνιστές δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, πολύ ρηχά πράγματα γενικά. Στα θετικά ήταν παρόλα αυτά η όλη εξερεύνηση του σκοτεινού ερημωμένου σπιτιού του Myers όπως και τα κρυφά περάσματα στο υπόγειο και το όλο σκοτεινό και κλειστοφοβικό στοιχείο που δόθηκε όπως και οι φόνοι. Το τέλος, με τον απέθαντο ως γνωστόν, Myers, αφήνει να εννοηθεί και συνέχεια, η οποία όμως δεν δόθηκε ποτέ, ειδικά με την απώλεια της Λόρι και αυτό το χρονολόγιο εξασθενημένο πια σταμάτησε εδώ. Ίσως η πιο αδύναμη ταινία όλου του franchise γενικά, πολύ μέτρια και ρηχή ταινία, παρά το σκοτεινό της στοιχείο. Μόνο για μια φορά, αλλιώς προσπεράστε. 5/10 από μένα. Halloween (2018) https://www.imdb.com/title/tt1502407/ Ταινία θρίλερ/τρόμου. Η επιστροφή του έπους με μια δυνατή ταινία, 40 χρόνια μετά το ξεκίνημα του franchise! Έπειτα από το άδοξο σταμάτημα του αρχικού χρονολογίου στο οποίο η Λόρι είχε χαθεί σε αυτοκινητιστικό και πρωταγωνιστούσε μόνο ο Δρ. Λούμις εναντίον του Myers και έπειτα από την τελευταία ταινία (1995) ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Δρ. Λούμις συγχωρέθηκε, κι έπειτα από ένα αξιόλογο αλλά ρηχό επαναξεκίνημα του franchise με το 2ο χρονολόγιο όπου αν και δεν ζούσε πια ο Δρ. Λούμις, η Λόρι επέστρεψε σε ρόλο αντιπάλου του Myers, αλλά είχε άδοξο κινηματογραφικό τέλος στην κωμικοτραγική ταινία του 2002 με την οποία σταμάτησε και το 2ο και πιο αδύναμο χρονολόγιο, έχουμε πλέον την επανέναρξη του franchise με 3ο χρονολόγιο, το οποίο κρατάει τα γεγονότα μόνο της πρώτης ταινίας του 1978, όπου η Λόρι επέζησε, ο Myers το είχε σκάσει αλλά εδώ αφήνει να εννοηθεί ότι μετά από λίγο τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν για χρόνια στο ψυχιατρείο. Όπως και στο 2ο χρονολόγιο έχουμε τη μεγάλη επιστροφή της Jamie Lee Curtis και έχει χαθεί πλέον ο Δρ. Λούμις, η οποία όμως απέκτησε κόρη όπως στο πρώτο χρονολόγιο και εδώ έχει και νεαρή πλέον εγγονή. Η Λόρι ζει στο περιθώριο, απομονωμένη, χρόνια, να προετοιμάζεται τόσο καιρό για μια ενδεχόμενη επιστροφή του Myers, κι επομένως αν και σε πιο ώριμη ηλικία πια, είναι πιο δυναμική από ποτέ! Η κόρη της θέλει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και έχει απομακρυνθεί από εκείνη, αλλά η εγγονή της είναι πιο κοντά της. Ο Myers για χρόνια αμίλητος και αδρανής ένα έναυσμα χρειάζεται μόνο για να πυροδοτήσει την αμείλικτη δολοφονική μηχανή μέσα του. Η ταινία ξεκινάει πολύ δυναμικά με την επιστροφή της ανεπανάληπτης μουσικής του Carpenter από την πρώτη ταινία, ενώ βλέπουμε από την πλάτη τον ψυχοπαθή δολοφόνο και μια δυνατή σκηνή με έναν δημοσιογράφο να φωνάζει "Michael!!! Say something!!!" και να του δείχνει την τρομακτική του μάσκα που ήταν κομμάτι του δολοφόνου μέσα του. Έχουμε επίσης τη μεγάλη επιστροφή της Curtis ως ώριμη αλλά δυναμική Λόρι, όπως και ενός αστυνομικού στα γεγονότα του 78, σερίφη τώρα που υποδύεται ο έμπειρος και αγαπητός Will Patton. Το πιο δυνατό κομμάτι της ταινίας όμως δεν είναι μόνο το καστ αλλά είναι πραγματικά η σκηνοθεσία της! Έπειτα από 40 χρόνια έχουμε επιτέλους μια ταινία που είναι αντάξια της πρώτης!!! Σκηνοθεσία πολύ δυνατή με εξαιρετικά πλάνα και οπτικές γωνίες που ενισχύουν το συναίσθημα και καθηλώνουν τον θεατή μέχρι το τέλος!!! Επίσης το σενάριο δεν αφήνει περιθώριο για λάθη ή κενά, ενώ έχουμε δυνατή σύνδεση με την πρώτη ταινία αλλά και μερική αντιστροφή σε σημεία όπου η Λόρι επιβιώνει και αντεπιτίθεται στην τελική μάχη με τον Myers! Έχουμε άφθονο σασπένς και δράση με τις απαραίτητες όμως παύσεις στη δράση όπου χρειάζονται για να ξεκουράζουν τον θεατή. Έχουμε επίσης και ενδιαφέρουσες ανατροπές, αλλά και άφθονη νοσταλγία και συγκίνηση! Η τελική εισβολή του Myers όμως, είναι και το πιο δυνατό κομμάτι σε όλη την ταινία! Κρυφτό αλλά και έλεγχος όλου του σπιτιού από τη Λόρι για να βρει και να σκοτώσει τον Myers σε ένα σκοτεινό και άκρως τρομακτικό και με αγωνία κομμάτι της ταινίας που κόβει την ανάσα! Η τελική μάχη είναι άκρως εντυπωσιακή και με πολύ καλά εφέ, αφήνοντας όμως ένα μικρό περιθώριο αμφιβολίας για τον απέθαντο πλέον Myers. Συνολικά έχουμε μια άψογα καλοδουλεμένη ταινία, με εξαιρετική σκηνοθεσία που καθηλώνει και σε συνδυασμό με την ανεπανάληπτη μουσική του Carpenter αλλά και δυνατό καστ και έχουμε τελικά μαζί με την πρώτη ταινία, την καλύτερη ταινία όλου του franchise!!! Ακόμη και ως ανεξάρτητη ταινία αν την δει κάποιος χωρίς να έχει δει την πρώτη, είναι επίσης πολύ δυνατή! Εξαιρετική δουλειά! 7-7.5/10 από μένα. Halloween Kills (2021) https://www.imdb.com/title/tt10665338/ Ταινία θρίλερ/τρόμου. Η ταινία αποτελεί την άμεση συνέχεια της πολύ δυνατής ταινίας του 2018 με την οποία ξεκίνησε το 3ο χρονολόγιο. Ο πραγματικά απέθαντος Myers που είδαμε να παγιδεύεται από την Λόρι στο υπόγειο και να τυλίγεται στις φωτιές, επιστρέφει με την βοήθεια άτυχων... πυροσβεστών, που δεν ξέρουν τι έχει συμβεί. Προσπαθώντας να σβήσουν τη φωτιά φτάνουν και στο υπόγειο και πραγματικά έχουμε μια από τις πιο δυνατές σκηνές της ταινίας! Ένας απέθαντος ψυχοπαθής αναδύεται μέσα από τις φλόγες και έρχεται αντιμέτωπος με όλους τους πυροσβέστες. Ένας εναντίον όλων! Οι πυροσβέστες όμως δεν ξέρουν ότι δεν έχουν καμία ελπίδα απέναντι στον απέθαντο θεριστή! Η ταινία μετά από αυτή την δυνατή εισαγωγή, προσπαθεί να δυναμώσει τη σύνδεση με την πρώτη ταινία του 1978 και προσθέτει νέα στοιχεία που υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα εκείνη τη νύχτα του μακελειού. Στοιχεία από τον σερίφη που ήταν αστυνομικός τότε, όπως και από ένα παιδί που ξέφυγε τότε και είναι ενήλικας πλέον. Έχουμε επίσης και τη γιατρό που συνόδευε ο Δρ. Λούμις στο ψυχιατρείο τότε πριν το σκάσει ο ψυχοπαθής δολοφόνος και η οποία επίσης επέζησε από τότε, αλλά και ένα κοριτσάκι τότε την οποία έκαναν μπέιμπι σίττινγκ, ενήλικη τώρα. Προσθέτοντας λοιπόν νέα στοιχεία και χαρακτήρες, γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης του σεναρίου για να τραβήξει περισσότερο το franchise και έγινε επιστροφή παλαιών χαρακτήρων και ανάπτυξή τους ώστε να ενισχυθεί η σύνδεση με την πρώτη ταινία όπως και η νοσταλγία. Παρόλα αυτά προστίθενται και κάποιοι νέοι χαρακτήρες εντελώς ανούσιοι που έκαναν απλά ένα πέρασμα και δεν προσέφεραν τίποτα το ουσιαστικό, αλλά αντιθέτως καθυστέρησαν την εξέλιξη της ταινίας και δαπανήθηκε πολύτιμος χρόνος ο οποίος θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε δράση, απαραίτητη για μια ταινία του είδους. Συνολικά έχουμε μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια συνέχισης του franchise με πολύ δυνατή σύνδεση και με την ταινία του 2018 αλλά και με την πρώτη. Η προσθήκη πολλών νέων χαρακτήρων ελάττωσε δυστυχώς τη δράση και ο πρωταγωνιστικός ρόλος μοιράστηκε σε πολλά άτομα και η τραυματισμένη Λόρι και ο σερίφης περιορίστηκαν κάπως, ενώ βγήκαν μπορστά περισσότερο η κόρη και η εγγονή της Λόρι μαζί με κάποιους νεόυς χαρακτήρες. Παρόλα αυτά το θετικό κομμάτι είναι η ενίσχυση του σεναρίου όπως και ο ελαφρώς φιλοσοφικός του χαρακτήρας όπου όλη η κοινότητα για ακόμη μία νύχτα σηκώνεται στο πόδι και δημιουργείται όχλος που δεν σκέφτεται, επιθυμεί μόνο να σκοτώσει, καθώς ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους φωνάζοντας "Evil dies tonight!!!". Η φιλήσυχη κοινότητα λοιπόν μετατρέπεται η ίδια σε Myers και έχει και τα δικά της θύματα. Αυτό το δημιούργημα του Myers, το χάος σε μια άλλωτε ήρεμη κοινότητα όπου δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα το συνταρακτικό. Αν και ήταν γενικά πιο ήρεμη ταινία από την προηγούμενη, υπήρξαν κάποιες δυνατές σκηνές, όπως αυτή του όχλου στο νοσοκομείο, η τελική αντεπίθεση του πραγματικά απέθαντου Myers, χιλιοτραυματισμένου ενάντια σε όλους, αλλά και η πιο δυνατή σκηνή στο ξεκίνημα του έργου όπου ο θεριστής αναδύεται μέσα από τις φλόγες και σκορπά τον θάνατο στους ανυποψίαστους πυροσβέστες! Θα προτιμούσα να παραληφθούν κάποιοι ανούσιοι νέοι χαρακτήρες, όπως και ο "εκμοντερνισμός" του franchise, ώστε να αντικατασταθούν με περισσότερες σκηνές δράσης. Εϊναι πιο ήπια γενικά από την προηγούμενη ταινία του 2018, αλλά χάρη στην πολύ καλή σεναριακή ανάπτυξη και την άψογη σκηνοθεσία ιδιαίτερα με τις 2-3 έντονες σκηνές σε συνδυασμό με την παράλληλη αφήγηση της Λόρι και την ανεπανάληπτη μουσική του Carpenter, καταφέρνει να διατηρήσει το franchise σε καλό επίπεδο αν και λίγο πιο κάτω από την ταινία του 2018. Παρά την όλη σύνδεση και το δέσιμο με τις παλιές και την προηγούμενη παρόλα αυτά ταινία, το τέλος δείχνει ότι δεν θέλει να είναι αυτή το κλείσιμο του franchise αν και κατά την γνώμη μου θα έπρεπε όσο διατηρεί ακόμη καλό επίπεδο, αλλά ο δημιουργός ήθελε άλλη μια ταινία πριν κλείσει. 6.5/10 από μένα. Halloween Ends (2022) https://www.imdb.com/title/tt10665342/ Ταινία θρίλερ. Η ταινία αποτελεί το τέλος της τριλογίας του Green, αλλά και του 3ου χρονολογίου του franchise. Λαμβάνει χώρα 4 χρόνια μετά τα γεγονότα της ταινίας Halloween Kills (2021), όπου ο απέθαντος Myers αντιμέτωπος με έναν όχλο της κοινότητας, μόνος και χιλιοτραυματισμένος, θέρισε τους πάντες για ακόμη μια φορά, γύρισε σπίτι του όπου βρήκε και δολοφόνησε την κόρη της Λόρι και έφυγε μετά μακριά. Εδώ λοιπόν η Λόρι έχοντας αναρρώσει από τους σωματικούς τραυματισμούς της, προσπαθεί με την εγγονή της να βρουν την ηρεμία αν και ξέρουν ότι ο Myers είναι ακόμη κάπου εκεί έξω και γράφει ένα βιβλίο με την ιστορία της. Παράλληλα, έχουμε την εισαγωγή μιας νέας ιστορίας, ενός φιλήσυχου νέου που από ατύχημα, σκοτώνεται το μικρό αγόρι που του έκανε μπέιμπι σίττινγκ. Αν και το δικαστήριο τον αθωώνει, στιγματίζεται σε ολόκληρη την κοινότητα και περιθωριοποιείται. Ώσπου μια συνάντηση με τον Myers τον αλλάζει και αρχίζει να καλλιεργείται το σκοτάδι μέσα του και τα δολοφονικά ένστικτα που είχε ο Myers. Η κοινότητα θα πρέπει να αντιμετωπίσει δύο δολοφόνους σε αυτή την περίπτωση και για ακόμη μια φορά όλα μένουν στη Λόρι για να τους σταματήσει. Η ταινία δυστυχώς δεν ακολουθεί την αίγλη των προηγούμενων δύο ταινιών που ήταν αρκετά καλές και συνολικά από τις καλύτερες στο franchise. Παρόλο που η προηγούμενη κλείνει με μεγάλη ένταση, η συγκεκριμένη τοποθετείται 4 χρόνια μετά, ενώ θα μπορούσε να αποτελέσει άμεση συνέχεια της προηγούμενης ώστε να διατηρήσει την ένταση έστω και εκ παραδρομής. Ένα άλλο αρνητικό στο σενάριο είναι ότι τόσο η Λόρι όσο και ο Myers είναι σκιές του εαυτού τους. Η Λόρι έχει ηρεμήσει και φαίνεται απλά ως κηδεμόνας της εγγονής της και όχι η δυναμική Λόρι που ήταν. Το χειρότερο όμως είναι ο ίδιος ο Myers. Σε όλο το franchise, ήταν πραγματικά απέθαντος και ασταμάτητος με μεγάλη δύναμη, έτρωγε σφαίρες αντί για δείπνο και επέζησε από πολλαπλές μαχαιριές, πυροβολισμούς, φωτιές ακόμη και εκρήξεις και συνέχιζε κανονικά να θερίζει κόσμο στο διάβα του! Εδώ έχει κρυφτεί σε υπονόμους, γερασμένος και αδύναμος, η απόλυτη απομυθοποίηση και η παρακμή ενός θρύλου, ενώ και ο ρόλος του είναι δευτερεύων στην συγκεκριμένη ταινία... Όπως και ο ρόλος της Λόρι. Γενικά πρωταγωνιστές είναι η εγγονή της Λόρι και ο νέος που μετατρέπεται σταδιακά σε έναν νέο Myers, ο οποίος όμως επίσης δεν πείθει. Ένα ιδιαίτερο ειδύλλιο που δεν θα προλάβει να κρατήσει. Αυτό είναι και ο κορμός του σεναρίου της ταινίας, ενώ ως κλείσιμο ενός franchise ή έστω του συγκεκριμένου χρονολογίου, θα έπρεπε να είναι για μια τελευταία φορά η Λόρι με το Myers... Έτσι λοιπόν η ταινία καταλήγει να είναι πολύ ήπια, με ένα ατυχές ειδύλλιο και χωρίς δράση συνολικά και θα απογοητεύσει όλους τους λάτρεις του franchise που ανυπομονούσαν να δουν το κλείσιμο της σειράς με Λόρι και Myers. Όταν θα επιστρέψει σε δράση ο Myers θα είναι πλέον αργά για να αποκτήσει νόημα η ταινία, ενώ η τελική μάχη υστερεί σε σχέση με τις άλλες δύο ταινίες και φυσικά σε σχέση με την πρώτη. Το τέλος του θρυλικού απέθαντου Myers είναι αρκετά ήπιο και άδοξο θα έλεγα, αν και το κλείσιμο της ταινίας το κάνει ξεκάθαρο ότι τουλάχιστον σε αυτό το χρονολόγιο δεν θα υπάρξει συνέχεια του Myers αλλά κλείνει εδώ. Μεγάλη απογοήτευση συνολικά, μια από τις πιο αδύναμες ταινίες του franchise, κρίμα γιατί όλοι περίμεναν ένα επικό κλείσιμο, πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπόψιν τις δύο πολύ καλές ταινίες που προηγήθηκαν από τον ίδιο δημιουργό στο ίδιο χρονολόγιο. Προτείνεται μόνο ως επίλογος για να κλείσει η σειρά, διαφορετικά δεν αξίζει δυστυχώς, πολύ βαρετή και ανούσια στο σύνολό της. 5-5.5/10 από μένα.

Εδώ έχω μοντέλα του 12 και του 15 (Nokia 808, Lumia 950) λέμε για τις δύο κάρτες μου και γενικά είμαι εντάξει 😅 Πραγματικά δεν καίγομαι, απλά αν υπάρξει κάτι να μου κάνει κλικ από τα σημερινά θα το κοιτάξω. Και τα Leica είναι τα πρώτα που μου θύμισαν παλιές εποχές τύπου 808 και CM1. Στα αρνητικά πάντως που όλα είναι με σφραγγισμένη μπαταρία και επίσης που έχουν γίνει πια τεράστιες παντόφλες, συνήθισα με το 808, δεν ξέρω πως μπορεί ο κόσμος το σήμερον να λειτουργήσει με ένα χέρι κινητό 7ιντσο, ίσως να έχω μικρά χέρια τι να πω...

από τα δείγματά του είναι αρκετά αξιόλογο αλλά έχει τάση προς κορεσμό χρωμάτων όπως είχαν τα Lumia παλαιότερα. Προσωπικά προτιμώ τη φυσικότητα του Sharp/Leica και κοιτάζω και Xiaomi από τα mainstream ως εναλλακτική... Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το αδελφικό Sharp χρησιμοποιεί εντελώς διαφορετικούς αλγορίθμους σε σχέση με το Leica, αν και το hardware είναι ισοδύναμο και επομένως τα αποτελέσματα είναι τελείως διαφορετικά. Το Leica είναι φυσικό για purists, φωτογράφους κλπ, ενώ το Sharp τσιμπά κι αυτό σε χρώματα και είναι πιο mainstream και κατώτερο στα σημεία θα έλεγα... Η μπροστινή κάμερα μόνο είναι χάλια από ό,τι είδα, οπότε για σέλφι δεν...

Ήρθε στη Sony με το Pro-I αλλά ουσιαστικά χρησιμοποιεί το μισό αισθητήρα, οπότε δώρον άδωρον... Το Xiaomi με τη 1 ίντσα που έλεγα είναι αυτό https://www.gsmarena.com/xiaomi_12s_ultra_brings_1inch_sensor_snapdragon_8_gen_1_and_leica_optics-news-54912.php και είναι μόνο για Κίνα... Πάντως θα έρθουν και σε mainstream σταδιακά, οι Ιάπωνες έκαναν την αρχή τότε με το Panasonic τώρα με Sharp και Sony, αλλά ακολουθούν και οι άλλοι και σιγά σιγά η 1 ίντσα θα γίνει mainstream για ναυαρχίδες, λόγω ανταγωνισμού

Terrifier (2017) https://www.imdb.com/title/tt4281724/ Ταινία θρίλερ/σπλάτερ. Σε ένα βράδυ χαλλουίν, δυο κοπέλες συναντούν έναν περίεργο και αποκρουστικό κλόουν, τελικά φαίνεται ότι δεν θα τον ξαναδούν μόνο που γελιούνται. Δεν είναι καθόλου αθώος και άκακος, είναι ένας ψυχοπαθής, διεστραμμένος σαδιστής που βασανίζει και σκοτώνει ανυποψίαστο κόσμο για την πλάκα του. Ένα κλειστό κτίριο όπου γίνεται μυοκτονία, είναι ίσως το τελευταίο μέρος που μπορούν να κρυφτούν ή μήπως όχι; Η ανυποψίαστη αδελφή της μίας κοπέλας που θα πάει μέχρι εκεί με το αυτοκίνητο για να τις παραλάβει θα έρθει και αυτή αντιμέτωπη μαζί του, όπως και οι δύο εργάτες που εκτελούν μυοκτονία αλλά και οι εργαζόμενοι σε μια πιτσαρία εκεί κοντά. Θα καταφέρει κάποιος να γλιτώσει; Μια ιδιαίτερα σιχαμερή και αηδιαστική ταινία σπλάτερ/gore με άφθονο αίμα, κοψίματα, τεμαχισμούς κλπ, με έναν επίσης αντιπαθέστατο ψιλόλιγνο κλόουν που δεν έχει πει λέξη σε όλη την ταινία και με αρκετά ψεύτικα εφέ θα έλεγα, σε μια μάλλον χαμηλού κόστους παραγωγή. Έχει κάποιες επιρροές από ταινίες τύπου Halloween, Saw, It κλπ, αλλά επικεντρώνεται κυρίως στην αηδία και όχι στην ανάπτυξη χαρακτήρων ή σεναρίου γενικότερα. Ο ίδιος ο κλόουν παραμένει ένα μυστήριο μέχρι το τέλος της ταινίας το οποίο συνεχίζει ουσιαστικά στο ξεκίνημά της και αντί να απαντηθούν κάποια ερωτήματα προστίθενται περισσότερα. Είναι άνθρωπος τελικά ή κάτι άλλο απέθαντο; Και ποια είναι αυτή που εμφανίζεται στο ξεκίνημα της ταινίας; Προφανώς η ταινία αφήνει να εννοηθεί συνέχεια στην οποία ίσως να απαντηθούν κάποια ερωτήματα. Πέρα από το έντονο gore/σπλάττερ στοιχείο και την αηδία, δεν έχει να δώσει πολλά πράγματα, καθώς δεν υπάρχει σενάριο, δεν εξηγείται σχεδόν τίποτα και ακόμη και το gore και το αηδιαστικό στοιχείο είναι χαμηλού κόστους, πολύ ψεύτικο και όχι για ταινία του 2017... Προτείνεται για μια φορά μόνο για όσους αρέσουν τέτοιες ταινίες. 5.5-6/10 από μένα. Terrifier 2 (2022) https://www.imdb.com/title/tt10403420/ Ταινία θρίλερ/σπλάτερ/φαντασίας. Η ταινία αποτελεί την άμεση συνέχεια της ταινίας του 2017 η οποία ήταν μικρής παραγωγής γενικά. Ο παράξενος, αντιπαθής, αηδιαστικός και διεστραμμένος σαδιστής Αρτ ο κλόουν αν και αυτοκτονεί στο τέλος της προηγούμενης, επανέρχεται με μεταφυσικό τρόπο στη ζωή στο νεκροτομείο χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση. Επιπλέον, έχουμε ένα κοριτσάκι που είχε δολοφονηθεί παλιότερα, η ψυχή του οποίου έχει μετατραπεί σε κάτι που μοιάζει στο στυλ του Αρτ και την βλέπουν μόνο λίγοι, ανάμεσά τους και ο Αρτ που την πήρε μαζί του για συνεργό σε αυτή την ταινία. Από εκεί και ύστερα, τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα ένα χρόνο μετά, όπου η επιζήσασα αδελφή της πρωταγωνίστριας της πρώτης ταινίας φαίνεται ότι έχει παραμορφωθεί (κάτι που όμως δεν εξηγείται το πώς από την προηγούμενη ταινία καθώς το πρόσωπό της ήταν εντάξει στο τέλος) και εκτός αυτού έχει τρελαθεί σαν τον Αρτ καθώς δολοφονεί με βίαιο τρόπο την παρουσιάστρια η οποία της πήρε συνέντευξη. Παράλληλα, έχουμε την έναρξη νέας ιστορίας, πρωταγωνιστεί μια νεαρή κοπέλα η Σιένα, μαζί με τις φίλες της, τον αδελφό της και τη μητέρα της. Ο πατέρας της άφησε κάποια σκίτσα πριν πεθάνει, ανάμεσά τους έναν χαρακτήρα μιας ηρωίδας, αλλά και τον ίδιο τον Αρτ τον οποίο και δολοφονεί. Σα να τα είχε οραματιστεί κατά κάποιο τρόπο, ότι ο κατά συρροήν δολοφόνος θα εξουδετερωνόταν από αυτόν τον χαρακτήρα της ηρωίδας. Πλησιάζοντας τα χαλλουίν, η Σιένα στη μνήμη του πατέρα της φτιάχνει μια ιδιαίτερη στολή που θυμίζει αυτή την ηρωίδα. Παρόλα αυτά, αργά ή γρήγορα θα έρθει αντιμέτωπη η ίδια, η οικογένειά της και οι φίλοι της με τον Αρτ, τόσο στον πραγματικό κόσμο, όσο και στον κόσμο των ονείρων. Θα μπορέσει να τον σταματήσει όπως οραματίστηκε ο πατέρας της, πριν είναι αργά; Η 2η ταινία αναπτύσσεται πολύ σεναριακά και περιστρέφεται γύρω από την Σιένα. Προστίθεται ο μεταφυσικός χαρακτήρας, όπως το νεκρό κορίτσι-συνεργός του Αρτ, η νεκρανάσταση του Αρτ, αλλά και η άλλη διάσταση από τον κόσμο των ονείρων που αλληλεπιδρά όμως με την πραγματικότητα. Θυμίζει δηλαδή κάπως την ιδέα από τον Φρέντυ Κρούγκερ. Παρά την προσθήκη πολλών νέων στοιχείων, δεν εξηγείται για ακόμη μια φορά απολύτως τίποτα αφήνοντας το θεατή με περισσότερα ερωτηματικά από την πρώτη ταινία. Το τέλος ειδικά με την επιζήσασα της προηγούμενης ταινίας στο ψυχιατρείο, ήταν εντελώς σουρεαλιστικό και αηδιαστικό. Σε αντίθεση με την πρώτη ταινία, εδώ έχουμε ανάπτυξη της ιστορίας της Σιένα και υπάρχουν εκτεταμένα διαστήματα, ανούσια χωρίς ένταση χωρίς τίποτα. Η ταινία συνολικά θα έπρεπε να έχει τη μισή διάρκεια, ώστε οι λίγες έντονες σκηνές εδώ κι εκεί να είναι πιο συμπαγείς και να κρατήσει μεγαλύτερη ένταση στο σύνολό της. Οι σκηνές πάντως είναι έντονες και αηδιαστικές όπως στην πρώτη, ίσως και ακόμη περισσότερο, αλλά και άκρως ψεύτικες, δεν υπάρχει ίχνος αληθοφάνειας... Το εντελώς τρελό τέλος αφήνει να εννοηθεί συνέχεια, θα έχουμε άραγε απαντήσεις στα ατελείωτα ερωτηματικά ή όχι; Συνολικά, στα θετικά η καλή ανάπτυξη της Σιένα και των άλλων προσώπων όπως και της ιστορίας της, επίσης η προσθήκη του μεταφυσικού και του κόσμου των ονείρων. Η κοπέλα που υποδύεται την Σιένα αν και στην πραγματικότητα είναι αρκετά δυναμική και ασχολείται και με πολεμικές τέχνες, εδώ είχε διαφορετικό ρόλο που έπρεπε να περάσει όσα πέρασε για να αναδυθεί η ηρωίδα που κρύβει μέσα της. Στα αρνητικά, τα τεράστια και ανούσια κενά δράσης, που πραγματικά θα έπρεπε να μαζευτούν σε 1 ώρα συνολικά το πολύ. Αυτά κουράζουν πολύ το θεατή. Επίσης, η πλήρης απουσία σεναρίου για τον ίδιο τον Αρτ και όλα τα μεταφυσικά που προστίθενται, που προσθέτουν περισσότερα ερωτηματικά στον θεατή από αυτά που είχε από την πρώτη ταινία. Ανάμικτες εντυπώσεις γενικά, αν μαζευτόταν η ταινία κατά πολύ σε έκταση και αν δίνονταν κάποιες απαντήσεις, θα μπορούσε να είναι αρκετά καλή για το είδος της. Παραμένει λίγο πιο πάνω από την προηγούμενη αλλά δεν είναι πολύ δυνατή και σίγουρα όχι σοβαρή ταινία για το είδος. 6-6.5/10 από μένα.

Ελλάδα υποστήριξη το συγκεκριμένο μοντέλο δεν είχε, αλλά τουλάχιστον υπάρχει εντός ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία κλπ), οπότε γλιτώνουμε ιστορίες με τελωνεία και λοιπά. Η Sharp/Leica όπως και τα Xiaomi, μιλάμε για τα συγκεκριμένα μοντέλα πάντα, δεν έχουν υποστήριξη εκτός Ιαπωνίας και Κίνας αντίστοιχα...

Έχω μείνει με το Panasonic LUMIX DMC-CM1 του 2014, το πρώτο με κάμερα 1 ίντσας! Είπα κι εγώ να εκσυγχρονιστώ λίγο, αλλά δεν με θέλει 😅 Στο τέλος μπορεί να χτυπήσω το πρώτο Leica, από ιμπέι, αλλά το θέμα είναι αν προκύψει κάτι, δεν υπάρχει αντιπροσωπεία Ευρώπη, πρέπει να φύγει Ιαπωνία μετά. Το ίδιο και με Xiaomi, δεν θα υπάρχει υποστήριξη για τα συγκεκριμένα μοντέλα σε Ελλάδα και Ευρώπη υποθέτω, θα πρέπει να σταλούν Κίνα... παντως και αυτά που ανέφερες δεν είναι άσχημα από ό,τι βλέπω, απλά τα Leica μου έκαναν κλικ σχεδιαστικά και φωτογραφικά όπως είδα κάποια δείγματα με φυσικά χρώματα και φωτεινές φωτογραφίες, θα τα ρίξω και αυτά που μου είπες μια ματιά.

Πάλι τα ίδια? Γιατί μόνο Ιαπωνία, στείλε έστω και σαν limited edition και σε Ευρώπη και Αμερική... Τα καλύτερα καμεροτηλέφωνα δεν έρχονται Ευρώπη... Από τη μια η Sharp με τη Leica, από την άλλη η Xiaomi με την τελευταία ναυαρχίδα της με 1 ίντσα αισθητήρα, και τα δύο μένουν σε Ασία (Ιαπωνία και Κίνα αντίστοιχα)...

Γενικά κρατάω μικρό καλάθι από τις τελευταίες του ταινίες, αν και αυτή από ό,τι βλέπω έχει 7αράκι στο ιμδβ. Οι τελευταίες που είδα ήταν γενικά ιδιαίτερες, αφενός το Willy's Wonderland και αφετέρου το Prisoners of the Ghostland, ιδιαίτερα το τελευταίο μου θύμισε κάπως χαλαρή φάση από Kill Bill, όχι κάτι το σοβαρό δηλαδή αλλά είχε μια ιδιαιτερότητα κατά κάποιο τρόπο με κάτι το εξωπραγματικό. Θα έχω κι αυτήν στα υπόψιν μου, αν και για την ώρα συνεχίζω με ταινίες τρόμου, μετά το Hellraiser έπιασα όλα τα Halloween από την αρχή, θα βάλω και για αυτά αξιολόγηση. 🙂 Το φετινό πάντως κρίμα ήταν μια μετριότητα και δεν καταλαβαίνω το γιατί, η περσινή και ιδιαίτερα εκείνη του 2018 από το 3ο χρονολόγιο ήταν πραγματικά πολύ καλές, έπρεπε να το έκλειναν πέρυσι...

Να σαι καλά! Να τα δεις, πιστεύω θα σου αρέσουν και κάποιες από τις ανεξάρτητες ταινίες όπως η 5η που είναι αλληγορική, απλά εμένα με χάλασε που ξέφυγε από την κεντρική ιδέα και την ιστορία του franchise. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρότεινα να προσπεράσεις την ταινία του 2011 Revelations, καθώς ήταν low-budget b-movie, σχεδόν σαν fan-made. Οι άλλες νομίζω λίγο πολύ, έστω και για μια θέαση βλέπονται, και κάποιες φυσικά όπως οι πρώτες είναι κλασικές!

Με αφορμή το φετινό Hellraiser, πήρα με την σειρά όλο το franchise για όσους ενδιαφέρονται ή για όσους είδαν κάποιες και όχι όλες τις ταινίες. Συνοπτικά, θα πρότεινα σε όσους δεν τα έχουν δει, μόνο την αρχική τετραλογία που συμπληρώνουν την ιστορία και επίσης τη φετινή που χρονικά τοποθετείται στο παρόν και κάπου πριν την 4η (καθώς λαμβάνει χώρα στο μέλλον και αποτελεί ουσιαστικά το τέλος του franchise). Οι υπόλοιπες είναι είτε ανεξάρτητες είτε μέτριες/κάτω του μετρίου. Πάμε λοιπόν. Hellraiser (1987) https://www.imdb.com/title/tt0093177/ Ταινία φαντασίας/τρόμου. Το ξεκίνημα ενός μεγάλου franchise ταινιών στο είδος της. Ένα μυστηριώδες κουτί μπορεί να ξεκλειδώσει τις πύλες της κόλασης και να επικαλεστεί μια ομάδα δαιμόνων που αιχμαλωτίζουν και βασανίζουν όσους τους επικαλούνται προκαλώντας τους σε συνεχή πόνο. Η μνηστή ενός χήρου πατέρα, είχε εραστή τον όχι και ιδιαίτερα ηθικό αδελφό του, οποίος εκτός των άλλων είχε ανακαλύψει και αγοράσει από ένα παζάρι αυτό το περίτεχνο κουτί και ήθελε να ανακαλύψει τα μυστικά του. Τελικά ξεκλειδώνοντάς το, εμφανίστηκαν οι συγκεκριμένοι δαίμονες, του ξέσκισαν τη σάρκα και πήραν την ψυχή μαζί τους. Στο σημείο που δολοφονήθηκε όμως, μερικές σταγόνες αίματος από έναν μικροτραυματισμό του αδελφού του, τον φέρνουν πίσω στη ζωή. Μόνο που λείπει μυικός ιστός, δερμα κλπ. Για να ολοκληρωθεί και να επανέλθει πλήρως, χρειάζεται περισσότερο αίμα απορροφώντας την ζωή άλλων και η μνηστή του αδελφού του, είναι διατεθιμένη να του φέρει ανυποψίαστα θύματα ώστε να είναι ξανά μαζί. Εμπόδιο σε αυτό όμως θα βρεθεί η ανιψιά του. Μια ταινία φαντασίας/τρόμου με το δικό της ιδιαίτερο σενάριο και στυλ με κάποιες επιρροές από ταινίες όπως το μαγαζάκι του τρόμου με το ανθρωποφάγο φυτό που ο ιδιοκτήτης έφερνε συνεχώς θύματα για να το ταϊζει, αλλά και διάφορες άλλες. Θεωρώ ότι το σενάριο ήταν έξοχο και έγινε και σκηνοθετική προσπάθεια με τα μέσα της εποχής. Σε τέτοια θεματολογία, προτείνω επίσης την πολύ ανώτερη ταινία κατά την γνώμη μου, Ninth Gate που βγήκε μια δεκαετία μετά, καθότι κρατάει σασπένς, μυστήριο και τρόμο. Η συγκεκριμένη αν και χτίζει ωραία την ιστορία, δεν δείχνει δυστυχώς καθόλου την άλλη πλευρά, όπου αιχμαλωτίζουν τις ψυχές. Θα έδινε αρκετή αξία εκεί πιστεύω. Ϊσως λόγω εποχής να δυσκολευόταν να το αποτυπώσουν βέβαια και για αυτό δεν ασχολήθηκαν καθόλου. Συνολικά όμως έχει το δικό της στυλ και το δικό της κοινό. Ακολούθησαν μια σειρά από συνέχειες φτιάχνοντας ένα μεγάλο franchise. 6-6.5/10 από μένα. Hellbound: Hellraiser II (1988) https://www.imdb.com/title/tt0095294/ Ταινία φαντασίας/τρόμου. Άμεση συνέχεια της πρώτης ταινίας με πρωταγωνίστρια την κοπέλα Κέρστι, ο ανήθικος θείος της οποίας αφαίρεσε τη ζωή του πατέρα της αλλά και της ερωμένης του Τζούλιας για να επανέλθει πλήρως στη ζωή. Η συνέχεια βρίσκει την Κέρστι σε ψυχιατρική κλινική καθώς οι μαρτυρίες της σχετικά με τις δολοφονίες στις οποίες ήταν μάρτυρας περιλαμβάνουν δαίμονες, μαγικά κουτιά και πύλες που οδηγούν στην κόλαση. Το πρώτο μισό της ταινίας ήταν στη σκιά της πρώτης και αρκετά υποτονικό προσπαθώντας να πείσει τους άλλους ότι δεν είναι τρελή. Μόνο που ο επικεφαλής ψυχίατρος κρύβει άλλα μυστικά στις προσπάθειές του να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις για το ανθρώπινο μυαλό και τη ζωή, κάνει πειράματα με σκοπό ο ίδιος να ανοίξει τέτοια μαγικά κουτιά και να μάθει τι υπάρχει στην άλλη πλευρά. Έτσι λοιπόν, στο δεύτερο μισό επιτέλους μπαίνουμε στην άλλη πλευρά και βλέπουμε τι υπάρχει έτσι όπως το φαντάστηκε ο σεναριογράφος, και έχουμε τον λαβύρινθο του Λεβιάθαν, πειρασμούς και αιχμαλωτισμένες ψυχές. Αυτό είναι και το καλύτερο κομμάτι όλης της ταινίας και έχουμε επιστροφή της Τζούλιας, του Φρανκ αλλά και της ομάδας που γνωρίσαμε στην πρώτη ταινία ως δαίμονες, ενώ συμπρωταγωνιστικό ρόλο κατέχει και ο διεστραμμένος και υπερόπτης ψυχίατρος. Το κομμάτι αυτό είναι πραγματικά σημείο αναφοράς ειδικά για την εποχή που γυρίστηκε, έγινε τεράστια σκηνοθετική προσπάθεια να αποδώσει αυτό το απόκοσμο της άλλης διάστασης με ό,τι μέσα υπήρχαν στην εποχή εκείνη. Ό,τι δεν έδειξε η πρώτη ταινία, το έδειξε επιτέλους η δεύτερη την οποία και θεωρώ χάρη σε αυτό το κομμάτι ανώτερη από την πρώτη η οποία μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένας πρόλογος για το τι θα ακολουθούσε. Από τα πιο κλασικά παραδείγματα του είδους ως ταινίες αναφοράς. 7-7.5/10 από μένα. Hellraiser 3: Hell on Earth (1992) https://www.imdb.com/title/tt0104409/ Ταινία φαντασίας/τρόμου. Η τρίτη ταινία του franchise έχει άλλα πρόσωπα, άλλες ιστορίες και μοναδική σύνδεση τον επικεφαλή Pinehead και φυσικά τα μυστηριώδη κουτιά που ανοίγουν πύλες για την κόλαση. Ένας ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ βρίσκει σε ένα κατάστημα με περίεργα artifacts, ένα πέτρωμα με σκαλισμένες περίεγες παραστάσεις βγαλμένες από την κόλαση που είναι βασικά τα απομεινάρια των νεκρών δαιμόνων της 2ης ταινίας όπως και του Pinehead και φυσικά το μυστυριώδες κουτί που είναι κι αυτό κολλημένο επάνω. Δεν εξηγεί απόλυτα πώς βρέθηκαν όλα αυτά στον επίγειο κόσμο και σε αυτό το πέτρωμα, όμως το αγοραζει αμέσως και όπως και στις προηγούμενες δύο ταινίες, αίμα από μικροτραυματισμούς φέρνει μερικώς στη ζωή όποιον πέθανε εκεί και αιχμαλωτίστηκε στην κόλαση. Στην 3η ταινία ζωντανεύει τον ίδιο τον Pinehead. Το κουτί όμως έρχεται τελικά στην κατοχή μιας δημοσιογράφου και είναι το μόνο που μπορεί να τον στείλει πίσω στην κόλαση. Φαίνεται όμως πως θα έχει έναν ιδιαίτερο σύμμαχο. Το πνεύμα του Pinehead ως άνθρωπος. Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο πώς μετά τον θάνατο του Pinehead και την επιστροφή του χωρίστηκαν η ανθρώπινη ψυχή από το "δαιμονικό" Pinehead που έγινε αργότερα, όμως τώρα θα είναι αντίπαλοι. Όλα θα κριθούν από τη δημοσιογράφο που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον Pinehead στη γη ο οποίος όσο ξαναβρίσκει τις δυνάμεις του προσπαθεί να φέρει την κόλαση στην γη μετατρέποντας άλλους ανθρώπους σε "δαιμονικά" στοιχεία όπως έγινε και ο ίδιος, αλλά στη γη και όχι στην κόλαση. Η τρίτη ταινία είναι ανεξάρτητη από τις 2 πρώτες που ήταν συνέχεια η μία της άλλης και με το τέλος της 2ης ολοκληρώθηκε ουσιαστικά και η αρχική ιστορία. Αυτή εδώ έχει δική της ιστορία, ακολουθεί φυσικά τα γεγονότα των προηγούμενων αλλά αλλάζει κάπως στο στυλ. Σε αντίθεση με την 2η όλα λαμβάνουν χώρα στη γη και δεν επιστρέφουμε στην άλλη διάσταση που μας έδειξε η 2η. Οι πρωταγωνιστές των 2 πρώτων ταινιών θεωρώ επίσης ότι ήταν καλύτεροι, όπως και η ιστορία που είχαν να πουν. Πιο κάτω από τις 2 πρώτες, αλλά αρκετά καλή πάντως και αυτή από την στιγμή που ξεκινάει η δράση. Η σκηνοθεσία επίσης πολύ καλή αλλά η ιστορία κατώτερη από τις 2 πρώτες. Προτείνεται και αυτή πάντως. 6,5-10 από μένα. Hellraiser: Bloodline (1996) https://www.imdb.com/title/tt0116514/ Ταινία φαντασίας/τρόμου. Η 4η ταινία του franchise έχει διαφορετική σκηνοθεσία, στυλ και θεματολογία από τις προηγούμενες, κάτι ενδεχομένως απαιραίτητο, μια ανανέωση για να συνεχίσει το ενδιαφέρον. Το επίκεντρο είναι πλέον το ίδιο το μυστηριώδες κουτί και η ιστορία του. Μεταφερόμαστε στο μέλλον και στο διάστημα σε έναν διαστημικό σταθμό όπου ο τελευταίος απόγονος του δημιουργού του κύβου προσπαθεί να παγιδεύσει τους δαίμονες και να δώσει ένα τέλος μια για πάντα. Έχει και λίγο κλίμα από Alien στο διάστημα αλλά χωρίς αντίστοιχη ένταση. Κατά την εξιστόρηση λοιπόν μεταφερόμαστε μερικούς αιώνες πίσω και στον παιχνιδοποιό που δημιούργησε τον κύβο για έναν εύπορο πελάτη χωρίς να γνωρίζει τον σκοπό της χρήσης του. Ο πελάτης όμως ήταν ένας αρχιμάγος που ήθελε να φέρει δαίμονες και να τους επιτάσσει στο θέλημά του. Ο δαίμονας που ανήλθε κατέλαβε το σώμα μιας γυναίκας και από τότε στοιχειώνει κάθε απόγονο του παιχνιδοποιού. Θα καταφέρει ο τελευταίος απόγονος να δώσει ένα τέλος; Αρκετά διαφορετική ταινία από τις προηγούμενες, αλλά με ιδιαίτερο σενάριο που βλέπεται με ενδιαφέρον. Το μόνο κοινό στοιχείο με τις προηγούμενες είναι ο ίδιος ο κύβος και ο Pinehead από τους δαίμονες που εξέρχονται από αυτόν. Μου άρεσε ιδιαίτερα το σενάριο, πιο καλοδουλεμένο από άλλες ταινίες, όμως στα αρνητικά, έχουμε λιγότερο δυνατή σκηνοθεσία και συνολικά πέφτει η ένταση σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες. Θα ήθελα περισσότερη δράση και όχι μια ταινία που μοιάζει σαν επίλογος και μόνο. Παρόλα αυτά εξαιρετική και ενδιαφέρουσα, η υπόθεση καλύτερη από την 1η ή την 3η αλλά ίσως κατώτερη από την 2η που είδαμε την άλλη πλευρά και θεωρώ ήταν η καλύτερη. 6,5/10 από μένα. Hellraiser Inferno (2000) https://www.imdb.com/title/tt0229440/ Ταινία μυστηρίου/αλληγορική. Το franchise Hellraiser ουσιαστικά έκλεισε με τις 4 ταινίες, όπου στην 4η είμαστε στο μέλλον και στην τελική μάχη ενάντια στους δαίμονες του κουτιού. Παρόλα αυτά το franchise συνεχίστηκε με ταινίες όπως αυτή με εντελώς διαφορετική υπόθεση και στυλ, σχεδόν καμία σχέση με τις προηγούμενες ιστορίες πέρα από τον κύβο που αποτελεί την πύλη για την κόλαση. Ένας νάρκισσος ντεντέκτιβ φαίνεται πως ανακαλύπτει σε μια σκηνή εγκλήματος έναν τέτοιο κύβο και κάποια στιγμή όταν τον περιεργαζόταν φαίνεται πως ανοίγει. Παρόλα αυτά δεν εμφανίζονται οι δαίμονες αλλά φαίνεται ότι ζει σε έναν περίεργο εφιάλτη. Εντοπίζει και άλλα εγκλήματα στη συνέχεια, όμως σταδιακά φαίνεται να τρελαίνεται καθώς δεν γνωρίζει που τελειώνει η πραγματικότητα και που αρχίζει ο εφιάλτης. Μια ταινία εξιχνίασης εγκλήματος, περισσότερο σουρεαλιστική και αλληγορική παρά μεταφυσική όπως οι υπόλοιπες ταινίες του franchise με τους δαίμονες. Εδώ θέλει να περάσει τα μηνύματα ότι ουσιαστικά ο ντεντέκτιβ έχασε την παιδική αθώότητά του κάνοντας ένα σωρό αμαρτίες και η σάρκα του σκοτώνει το πνεύμα του φτιάχνοντας ο ίδιος την δική του κόλαση. Περνάει και τα μηνύματα της οικογένειας, των γονέων, των παιδιών, της αφοσίωσης σε αυτά, στους συναδέλφους κλπ. Παρόλα αυτά ενώ υπάρχει το μυστήριο, δεν έχει πολλή δράση και σε μεγάλο βαθμό είναι σουρεαλιστική ταινία που κουράζει σε ένα βαθμό, ενώ το τέλος φαίνεται να είναι αέναο. Ως ανεξάρτητη ταινία έχει κάποιο ενδιαφέρον για τα μηνύματα που περνάει, αλλά θα απογοητεύσει όσους περιμένουν κανονική, κυριολεκτική ταινία, καθώς είναι καθαρά αλληγορική με σουρρεαλιστικά στοιχεία. Ως μέρος του franchise, πραγματικά ασύνδετο και κάνει απομυθοποίηση όλου του franchise λέγοντας ότι όλα αυτά είναι αλληγορικά/φανταστικά και όχι πραγματικά. Ως franchise σταματήστε στις 4 πρώτες που ολοκληρώνεται και η ιστορία του Pinehead και του κουτιού. 5.5/10 από μένα. Hellraiser: Hellseeker (2002) https://www.imdb.com/title/tt0274546/ Ταινία μυστηρίου/τρόμου. Η έκτη ταινία του franchise όπως και η 5η είναι σχεδόν ανεξάρτητη με την υπόλοιπη ιστορία που ουσιαστικά κλείνει με την 4η ταινία. Όπως και η 5η ταινία, έτσι και η 6η έχει αρκετά σουρρεαλιστικά στοιχεία που ο πρωταγωνιστής δεν γνωρίζει τι είναι αλήθεια και τι όχι, όμως υπάρχει καλύτερη ισορροπία με την πραγματικότητα. Πρόκειται για τον άπιστο και αρκετά ανήθικο γενικά φίλο της Κέρστι της κοπέλας που επέζησε από τις δύο πρώτες ταινίες, που όμως εδώ έχει μικρό ρόλο. Ο φίλος της λοιπόν είναι ο πρωταγωνιστής και ξυπνάει με πονοκεφάλους και μερική αμνησία έπειτα από ένα δυστύχημα με την Κέρστι όπου οδηγούσε ο ίδιος και έπεσε από τη γέφυρα στο νερό. Δεν θυμάται τι απέγινε η Κέρστι και προσπαθώντας να βγάλει άκρη με τα κενά μνήμης και τους πονοκεφάλους, σταδιακά περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν. Το τέλος έχει μεγάλη αν και όχι πρωτότυπη ανατροπή. Συνολικά, ήδη από την 5η ταινία και έπειτα, το franchise απαρτίζεται από ανεξάρτητες ιστορίες, ύφος και υποθέσεις με ελάχιστη σύνδεση με τον κύβο και τον Pinehead. Η συγκεκριμένη είναι ακόμη πιο κάτω από την προηγούμενη, πολύ μέτρια συνολικά, καμία σχέση με τις πρώτες. Μπορείτε και να την παραλλείψετε όπως και την 5η. 5/10 από μένα. Hellraiser: Deader (2005) https://www.imdb.com/title/tt0337636/ Ταινία μυστηρίου/τρόμου. Η 7η ταινία του franchise συνεχίζει με άλλη μία ανεξάρτητη ιστορία που ελάχιστα συνδέεται με τις πρώτες 4 και επίσης σε πολύ πιο ήπιους ρυθμούς από εκείνες. Ένας από τους απογόνους του παιχνιδοποιού-δημιουργού του κύβου, ξεφεύγει από την παράδοση των προγόνων του και βαδίζει σε σκοτεινά μονοπάτια προσπαθώντας να πολεμήσει τον Pinehead αλλά χάνοντας την δική του αθωότητα. Γίνεται λοιπόν νεκρανάστης (deader) και δημιουργεί μια αίρεση όπου τα νέα μέλη θα πρέπει οικειοθελώς να αυτοκτονούν και ο ίδιος να τους ανασταίνει. Μόνο που στα στάδια μύησης έχουν βαδίσει τόσο στο σκοτάδι ώστε η διαφορά ανάμεσα σε νεκρούς και ζωντανούς δεν είναι διακριτή. Μια δημοσιογράφος που αναλαμβάνει να καλύψει την ιστορία, έρχεται αντιμέτωπη με αυτή την αίρεση αλλά και με το αντίπαλο στρατόπεδο που είναι ο Pinehead. Μέσα σε αυτή τη μάχη θα καταφέρει να επιβιώσει η ίδια; Μια αρκετά διαφορετική αλλά ενδιαφέρουσα ιστορία που παρόλα αυτά δεν δουλεύτηκε σκηνοθετικά σωστά ώστε να φανεί αντάξια των παλαιότερων ταινιών. Παρά το μυστήριο και το ενδιαφέρον, συνολικά πολύ μέτρια και πολύ ήπια δυστυχώς. Δεν προτείνεται ούτε αυτή, παρά μόνο ίσως ως ανεξάρτητη και για μια θέαση μόνο. 4.5-5/10 από μένα. Hellraiser: Hellworld (2005) https://www.imdb.com/title/tt0354623/ Ταινια νεανική/τρόμου. Η όγδοη ταινία της σειράς κυκλοφόρησε μόλις λίγους μήνες μετά την έβδομη την ίδια χρονιά, αλλά έχει εντελώς διαφορετικό στυλ και ύφος. Όχι απλά είναι ανεξάρτητη από την κεντρική ιστορία Hellraiser, αλλά παρουσιάζει την όλη ιστορία ως έναν παλιό θρύλο οι διάφοροι νέοι φαν του οποίου χρησιμοποιούν για παιχνίδι στο ίντερνετ, για να μαζεύονται όλοι μαζί να κάνουν πάρτυ και να έχουν αντικείμενα, στολές και γενικά στοιχεία που να θυμίζουν τον θρύλο. Στο σύνολό της η ταινία δηλαδή λέει ότι είναι απλά ένας παλιός θρύλος με τον παιχνιδοποιό και τον κύβο και μέχρι εκεί, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα δηλαδή και επομένως απομυθοποιεί την εκπληκτική τετραλογία Hellraiser όσο καμία άλλη ταινία έως τότε. Η ιστορία της ταινίας εστιάζει σε μια παρέα νέων όλοι οπαδοί της ιστορίας Hellraiser, ένας από τους οποίους το παίρνει παραπέρα και αυτοκτονεί. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια ιστορία εκδίκησης εναντίον των υπολοίπων μέσω του ίδιου του Hellraiser και ξεκινάει όταν αποκτούν προσκλήσεις για ένα μεγάλο πάρτυ νέων - οπαδών Hellraiser σε ένα μεγάλο απομονωμένο σπίτι. Σε ρόλο σκοτεινού οικοδεσπότη, ο έμπειρος Lance Henriksen - εγγύηση σε ταινίες τρόμου ήδη από την εποχή του Alien, έκανε ό,τι μπορούσε για να αποδώσει σωστά τον ρόλο του και έκανε προσπάθεια να ανεβάσει την ταινία όσο μπορούσε. Οι νέοι δεν είχαν και κάποια σοβαρή ερμηνεία, αλλά η όλη ατμόσφαιρα στο σπίτι όπου γινόταν το πάρτυ αποδόθηκε πολύ καλά σκηνοθετικά. Ως ανεξάρτητη ταινία λοιπόν, θυμίζει νεανική τρόμου όπως Scream κλπ και έγιναν προσπάθειες να αποδοθεί κάποιο σασπένς κλπ. οπότε είναι καλύτερη από την προηγούμενη σε αυτό τον τομέα. Υπήρχε έντονο σεξιστικό στοιχείο παρόλα αυτά, ακόμη πιο έντονο από τις προηγούμενες της σειράς και είχε τελείως διαφορετικό χαρακτήρα συνολικά από τις άλλες. Προτείνεται μόνο ως ανεξάρτητη για μια θέαση σε λάτρεις αυτού του είδους. 5.5/10 από μένα. Hellraiser: Revelations (2011) https://www.imdb.com/title/tt1716747/ Ταινία τρόμου χαμηλού κόστους. Έπειτα από μια μεγάλη παύση και έπειτα από κάποιες μέτριες ταινίες μετά την αρχική τετραλογία και με ανεξάρτητες ιστορίες και στυλ με τις τελευταίες να βγαίνουν το 2005, μια ακόμη ταινία που φέρνει το βαρύ αυτό όνομα του franchise κυκλοφορεί. Πραγματικά δεν ξέρω πώς πήραν και τα δικαιώματα να φέρουν το όνομα Hellraiser οι παραγωγοί εδώ, πρόκειται για μια ταινία χαμηλού κόστους με μεγάλο ερασιτεχνισμό, φυσικά ούτε καν ο αυθεντικός Pinehead δεν συμμετέχει, περισσότερο είναι σαν fan-made ταινία remake/reboot στηριζόμενο στην πρώτη ταινία αλλά με άλλα πρόσωπα και ρόλους. Η 9η ταινία συνολικά θα έπρεπε να παραληφθεί αφού δεν την ανέλαβαν επαγγελματίες κατά την γνώμη μου. Ήδη μια σειρά μέτριων ταινιών που προηγήθηκαν έριξαν την αξία του franchise. Αυτή είναι τελείως ερασιτεχνική, άθλια σκηνοθεσία, σενάριο σχεδόν αντιγραφή της πρώτης και κακογραμμένο, ερμηνείες της πλάκας... Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έβαλαν μέσα και το στοιχείο της αιμομιξίας. Δεν προτείνεται ούτε σαν ανεξάρτητη ταινία. Μακράν η χειρότερη ολόκληρου του franchise... Μακριά! 3.5-4/10 από μένα. Hellraiser: Judgment (2018) https://www.imdb.com/title/tt5476182/ Ταινία τρόμου. Έπειτα από την ερασιτεχνική ταινία του 2011, έχουμε μια νέα προσθήκη στο franchise και επιστρέφουμε σε κάπως καλύτερα επίπεδα συγκρινόμενα τουλάχιστον με τις ελαφρώς άνω του μετρίου που βγήκαν στις αρχές του 2000. Η 10η ταινία στην οποία επίσης απουσιάζει ο παλιός Pinehead, τον αντικαθιστά άλλος ηθοποιός, αποτελεί άλλη μια ανεξάρτητη ιστορία σε σχέση με την αρχική τετραλογία με μόνη εξαίρεση τον Pinehead και τους δαίμονές του. Αυτή την φορά, ψάχνουν για περισσότερες αμαρτωλές ψυχές για να τραβήξουν στην κόλαση. Γίνεται αναφορά στη σύγχρονη εποχή πλέον του διαδικτύου και στο πόσο άλλαξαν οι εποχές, όμως τα αμαρτήματα παραμένουν ίδια. Έτσι λοιπόν έχουν στήσει έναν μεταφυσικό χώρο όπου κρίνουν τους διάφορους αμαρτωλούς που βρίσκουν και εφόσον κριθούν ένοχοι τους τραβούν στην κόλαση. Παράλληλα, στο επίκεντρο της ταινίας, μια σειρά περίεργων δολοφονιών όλες συμβόλιζαν και μια απο τις εντολές που καταπατήθηκαν, ένας δολοφόνος κατά συρροήν που θέλει να δικάσει και εκείνος τους αμαρτωλούς και να φέρει κάθαρση. Χρησιμοποιεί πάντα στίχους από τη Βίβλο και πάντα υπάρχουν συμβολισμοί σε αυτά που αφήνει. Ένας ντεντέκτιβ έχει αναλάβει αυτή την υπόθεση μαζί με το μικρότερο αδελφό του. Κάποια στιγμή έρχεται αντιμέτωπος και αυτός με τους δαίμονες και θα κριθεί κι ο ίδιος. Αθώος ή ένοχος λοιπόν; Αν και τελείως ανεξάρτητη με την αρχική ιστορία και με την όλη ιδέα του Hellraiser γενικότερα, θυμίζει κάπως τις ταινίες 5 και 6 περί το 2000 οι οποίες προσπαθούσαν περισσότερο να περάσουν κάποια μηνύματα για τον αμαρτωλό κόσμο κλπ, αν και θεωρώ ότι η 5η ταινία ίσως και η 6η ήταν καλύτερες από αυτήν εδώ. Περνάει και κάποια ζητήματα με παράδεισο και κόλαση αλλά και ότι για να υπάρχει το καλό πρέπει να υπάρχει και το κακό και γενικά μια ισορροπία και των δύο και το φιλοσοφεί κάπως στο τέλος. Η ίδια η ιστορία ενδιαφέρουσα, οι ηθοποιοί επίσης έπαιξαν σοβαρά και πειστικά, η σκηνοθεσία όμως και η απόδοση πολύ αδύναμη θα έλεγα. Ελαφρώς άνω του μετρίου αλλά όχι από τις δυνατές της σειράς. 5-5.5/10 από μένα. Hellraiser (2022) https://www.imdb.com/title/tt0887261/ Ταινία φαντασίας/τρόμου. Η επιστροφή του έπους! Έπειτα από την αρχική τετραλογία που ολοκληρώνει ουσιαστικά την ιστορία, καθώς η 4η ταινία αναφέρεται στο μέλλον, στο διάστημα και δίνει ένα οριστικό τέλος, και έπειτα από μια σειρά από ανεξάρτητες ιστορίες με διαφορετικό ύφος αλλά μέτριες ταινίες καθώς και της τελείως ερασιτεχνικής ταινίας του 2011, με την 11η ταινία του franchise έχουμε επιτέλους μια ταινία που δουλεύεται σε αρκετά καλό βαθμό σεναριακά και σκηνοθετικά με τα σημερινά μέσα και μια ταινία που αν και έχει διαφορετικό στυλ, είναι εν μέρει αντάξια των πρώτων ταινιών και η πρώτη ταινία έπειτα από δεκαετίες πραγματικά που πείθει το κοινό να περιμένει με ανυπομονησία τη συνέχεια!!! Μια περιθωριοποιημένη κοπέλα εθισμένη με ουσίες, χάπια, ναρκωτικά, αλκοόλ κλπ πείθεται από τον φίλο της να κάνουν διάρρηξη σε μια αποθήκη όπου υπήρχε ξεχασμένο ένα κλειδωμένο χρηματοκιβώτιο. Εντός του βρίσκουν ένα από τα μυστηριώδη κουτιά παζλ. Τελικά, κατά λάθος ο αδελφός της το ενεργοποιεί και από τότε εξαφανίζεται. Από τότε εκείνη προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο που κρύβει αυτό το κουτί και να βρει έναν τρόπο να τον φέρει πίσω. Για να το κάνει όμως θα πρέπει να λύσει αφενός το μυστήριο του κύβου και αφετέρου να έρθει αντιμέτωπη κυριολεκτικά με δαίμονες. Όταν όμως έρθει εκείνη η ώρα, θα πρέπει να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Μια ταινία που επιτέλους έχει σκηνοθεσία αντάξια του έπους! Καμία σχέση με τις προηγούμενες μέτριες ή ερασιτεχνικές ταινίες. Έχει γίνει τεράστια δουλειά πραγματικά για να αναδειχθούν όλα τα στοιχεία της ταινίας με εξαιρετική ατμόσφαιρα και εφέ που καθηλώνουν! Επιτέλους μια ταινία του franchise που εκμεταλλεύεται στο μέγιστο τα μέσα της εποχής, μετά τις 4-5 πρώτες! Ως προς την ιστορία της ταινίας, είναι από τις λίγες φορές που υπάρχει ηθικό κίνητρο για να ανοιχθεί ο κύβος, η επαναφορά του χαμένου αδελφού και όχι η ανηθικότητα, η απληστία, ή οποιαδήποτε αμαρτία όπως σε πολλές άλλες του franchise μέχρι τώρα. Επιπλέον και η μεγαλύτερη διαφοροποίηση από τις προηγούμενες ταινίες είναι ο ίδιος ο κύβος. Αν και η αρχική (κύβος) και η τελική (ρόμβος του Λεβιάθαν) διαμόρφωση είναι όπως τις γνωρίσαμε από την δεύτερη ταινία, υπάρχουν μερικές καινούργιες διαμορφώσεις στο ενδιάμεσο οι οποίες μαζί με την πρώτη και την τελευταία έχουν έναν συμβολισμό και μια δύναμη που μπορεί να διεκδικήσει ο κάτοχος του κουτιού στο τέλος από τον ίδιο τον Λεβιάθαν! Μόνο που γιαυτό χρειάζονται θυσίες στους δαίμονες του κουτιού. Έχουμε λοιπόν έναν νέο κύβο που λειτουργεί εντελώς διαφορετικά από τους παλιούς του franchise και με αυτό τον τρόπο υπάρχει ουσιαστικά για πρώτη φορά επέκταση του lore του franchise μετά την 4η ταινία που μάθαμε για την ιστορία του πρώτου κύβου αλλά και για άλλες κατασκευές που λειτουργούσαν διαφορετικά όπως την τελική κατασκευή στο διαστημικό σταθμό που έδωσε οριστικό τέλος στους δαίμονες. Επίσης έχουμε για πρώτη επιστροφή του ίδιου του Λεβιάθαν που έκανε τη μοναδική του εμφάνιση στην 2η και καλύτερη ταινία όλου του franchise κατά τη γνώμη μου, κάτι που την τοποθετεί ανάμεσα στις καλύτερες της σειράς. Παρόλα αυτά έχουμε δυστυχώς και μια μεγάλη διαφοροποίηση στο όλο στυλ της ταινίας στον βωμό του εκμοντερνισμού της εποχής... Για πρώτη φορά στην ιστορία ολόκληρου του franchise στα 35 του χρόνια, έχουμε γυναίκα στο ρόλο του Pinehead. Δεν υπάρχει πλέον εκείνος ο επιβλητικός Pinehead που καθιερώθηκε στο franchise ως η δαιμονική μορφή ενός άνδρα αξιωματικού όταν παγιδεύτηκε στην κόλαση του κύβου. Δεν θα ξαναδούμε δυστυχώς στιγμές όπως το "I am PAIN!!!" από το Hellraiser 4 με τον θρυλικό Doug Bradley... Επιπλέον αν είναι γνωστό το σεξιστικό χαρακτηριστικό του franchise ως μέρος της αμαρτίας και της κόλασης, εδώ έχουμε επιπλέον σκηνές κάτι που επίσης θα ξενίσει αρκετούς φαν του franchise. Συνολικά έχουμε μια ταινία με εντελώς διαφορετικό ύφος από τις προηγούμενες, αλλά για πρώτη φορά έγινε σοβαρή προσπάθεια σκηνοθετικά, αλλά και σεναριακά με αξιοσημείωτη ανάπτυξη του lore. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες στο franchise, έχουμε μια ταινία για την οποία μπορούμε να περιμένουμε με αισιοδοξία τη συνέχεια της. Ευελπιστώ πάντως επιστροφή άντρα ηθοποιού σε ρόλο Pinehead. Αν και έχει αρκετά αρνητικά στο στυλ της, έχει γίνει σημαντική δουλειά συνολικά που μπορεί να θεωρηθεί στα επίπεδα των παλιών για διαφορετικούς όμως λόγους. Μετά την αρχική τετραλογία αποτελεί τη μόνη ταινία του franschise που ξεχωρίζει. 7/10 από μένα.

The Chalk Line (2022) https://www.imdb.com/title/tt12683756/ Ταινία μυστηρίου/θρίλερ από Ισπανία. Ένα ζευγάρι που για χρόνια προσπαθεί να αποκτήσει παιδί, βρίσκει στη μέση του δρόμου μέσα στη νύχτα ένα κοριτσάκι σε άθλια κατάσταση. Καθώς έχει ασταθή συμπεριφορά, δε μιλάει σε κανένα και φαίνεται να αρχίσει να εμπιστεύεται μόνο το ζευγάρι που το βρήκε, από το νοσοκομείο δίνουν προσωρινά το κορίτσι στο ζευγάρι μέχρι να μιλήσει και να βρουν την οικογένειά του. Το κορίτσι φαίνεται αισθάνεται ασφαλές μόνο σε χώρο που οριοθετείται από μια κιμωλία και είναι γενικά φοβισμένο σαν αγρίμι. Παράλληλα, ανεξήγητα πράγματα συμβαίνουν και όλες οι υποψίες πέφτουν στο κορίτσι. Είναι όμως όντως έτσι; Κάποια στιγμή το κορίτσι θα προσπαθήσει να δείξει στη γυναίκα που βρισκόταν αιχμαλωτο μέσω μιας ζωγραφιάς, εκείνη θα μπορέσει να καταλάβει τι θέλει να της δείξει πριν είναι αργά; Μια άψογα καλογυρισμένη ταινία από Ισπανία, με ρεαλιστικές ερμηνείες και εξαιρετική σκηνοθεσία που παρά το λιγοστό υλικό που υπήρχε σεναριακά, δουλεύτηκε στο μέγιστο, ώστε να κρατήσει τον θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος. Λίγο μετά τα μισά γίνονται οι αποκαλύψεις ως προς το πώς βρέθηκε στην ερημιά το κορίτσι αλλά και ως προς τα περίεργα που συνέβαιναν στο σπίτι. Από εκεί και ύστερα, ο θεατής γνωρίζει αλλά όχι οι πρωταγωνιστές, επομένως υπάρχει το σασπένς μέχρι να βρουν την άκρη κι εκείνοι. Σαφώς υπάρχουν ανώτερες ταινίες στην κατηγορία, αλλά είναι σίγουρα και αυτή στις προτεινόμενες. Μια άκρως επίκαιρη ταινία με όλα αυτά που γίνονται τελευταία με βιαστές, παιδεραστές κλπ... 6/10 από μένα.

μιας και ανέφερες τη σειρά, κρίμα για αυτό τον ηθοποιό συγχωρέθηκε https://www.iefimerida.gr/zoi/hari-poter-rompi-koltrein-hagkrint-ithopoios

Moloch (2022) https://www.imdb.com/title/tt14412446/ Ταινία μυστηρίου/μεταφυσικού τρόμου από Ολλανδία. Η ταινία επικεντρώνεται σε έναν τοπικό θρύλο μιας κατάρας εκατοντάδων ετών που εμπλέκει ανθρωποθυσίες στον Μόλωχ. Μια ομάδα ερευνητών κάνουν ανασκαφές και αρχίζουν να ξεθάβουν πτώματα από την περιοχή ενός "απαγορευμένου" βάλτου. Πολλοί που βρίσκονται κοντά στο βάλτο ακούν ψιθύρους και έπειτα κάνουν διάφορα χωρίς να έχουν τον έλεγχο του τι κάνουν. Ένα απομονωμένο σπίτι φαίνεται πως έχει ιστορία σε αυτή την κατάρα που επαναλαμβάνεται στην οικογένεια από γενιά σε γενιά από το ξεκίνημά της. Όλα συνδέονται με την κατάρα, την ιστορία της οποίας μαθαίνουμε μόνο κοντά στο μέσο της ταινίας, όταν και αρχίζουν να γίνονται αποκαλύψεις και να εμφανίζονται ένα ένα τα κομμάτια του παζλ. Στο τέλος γίνονται και οι τελικές αποκαλύψεις που συμπληρώνουν το παζλ εάν κάποιος δεν το είχε συμπληρώσει από πριν. Ο θρύλος μιας κατάρας που όλα κρίνονται στο τέλος αν θα δοθεί το οριστικό τέλος ή αν θα διαιωνίζεται επ' άπειρον. Μια πραγματικά εκπληκτική προσπάθεια από την Ολλανδία να αναδείξουν έναν τοπικό θρύλο, το θρύλο της κατάρας της Feike που περνά από γενιά σε γενιά. Βλέπουμε την χαρακτηριστική τοπογραφία της Ολλανδίας αλλά και έναν τοπικό οικισμό και το πόσο στενά συνδεδεμένη είναι η παράδοση με τον τόπο. Πολύ καλές ερμηνείες από όλους ακόμη και από τα μικρά κορίτσια. Εξαιρετική σκηνοθεσία και σκηνογραφία, πραγματικά από την ώρα των αποκαλύψεων και μετά ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική όπως και με πολύ ωραία μουσική συνοδεία! Τα εφέ όπου χρειάστηκαν ήταν αρκετά πειστικά και τρομακτικά. Παρόλα αυτά, η εξέλιξη του σεναρίου της ταινίας κύλησε με αργούς ρυθμούς, καθιστώντας το πρώτο μισό και πλέον της ταινίας μια ήπια ταινία μυστηρίου χωρίς ιδιαίτερη ένταση. Από τη στιγμή των αποκαλύψεων οι ρυθμοί αυξήθηκαν όμως δεν είχε μείνει πολλή ταινία ακόμη σε διάρκεια και οι λίγες καλές σκηνές δεν ήταν αρκετές για να την ανεβάσουν επίπεδο. Συνολικά είναι μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια άνω του μετρίου και μια αρκετά ατμοσφαιρική ταινία με πλάνα από τα τοπικά μέρη της Ολλανδίας και με εκλπηκτική μουσική, όμως χρειαζόταν περισσότερη δουλειά για να αυξηθεί η ένταση συνολικά και οι πρώτες αποκαλύψεις της ιστορίας της κατάρας να γινόταν πολύ νωρίτερα, ώστε να υπάρχει περισσότερος χώρος για ένταση στο υπόλοιπο κομμάτι. Αν έδινε περισσότερη ένταση η ταινία είχε κάθε δυνατότητα να γίνει αριστούργημα, αλλά ακόμη και έτσι είναι σίγουρα στις προτεινόμενες. 6-6.5/10 από μένα. Old People (2022) https://www.imdb.com/title/tt21933110/ Ταινία τρόμου από Γερμανία. Μια διαζευγμένη μητέρα δύο παιδιών, πηγαίνει στη γενέτειρά της για το γάμο της αδελφής της. Εϊναι ουσιαστικά ένα μικρό χωριό στην εξοχή με ελάχιστους κατοίκους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μεγάλης ηλικίας. Εκεί υπάρχει κι ένα γηροκομείο με ελάχιστο προσωπικό, πολλούς ηλικιωμένους και άθλιες, τριτοκοσμικές συνθήκες. Τελικά, χωρίς να υπάρχει κάποια σαφή εξήγηση, άξαφνα, όλοι οι ηλικιωμένοι στράφηκαν εναντίον όλων των νεότερων, ίσως ως ένα μανιακό ξέσπασμα από οργή και εξαθλίωση πολλών ετών. Η ταινία συνδυάζει μια ιδιόρρυθμη κεντρική ιδέα τρόμου, τον ξεσηκωμό των ηλικιωμένων και την εξέγερσή τους εναντίων των νεότερων γενεών με βίαιους φόνους κλπ με κάποια κοινωνικά μηνύματα, του θεσμού της οικογένειας, την όλη αντιμετώπιση των ηλικιωμένων από τις νεότερες γενιές, αλλά και τη γήρανση του πληθυσμού και την ενδεχόμενη κατάρρευση των κοινωνικών συστημάτων. Έχουμε πολύ καλή ατμοσφαιρική σκηνοθεσία στην εξοχή και σε παλιά ξύλινα σπίτια, έχουμε σκοτάδι όπου χρειάζεται και γενικά όλες τις προϋποθέσεις για μια ταινία τρόμου. Αρκετά καλή δουλειά γενικά που καθηλώνει τον θεατή και μια καλή και πρωτότυπη πρόταση από Γερμανία. Όσον αφορά ηλικιωμένους, προτείνονται και οι ταινίες Relic (2020), The Manor (2021) και La Abuela (2021) όσοι δεν τις έχετε δει. 5.5-6/10 από μένα.

Είναι σε στυλ παρωδία/κωμωδία? Βλέπω στο genre γράφει comedy... Π.χ. το κλασικό Blade με τους λυκανθρώπους δεν θα το έλεγες και comedy...

Three Thousand Years of Longing (2022) https://www.imdb.com/title/tt9198364/ Ταινία φαντασίας/δραματική. Μια μοναχική ακαδημαϊκή μυθιστοριογράφος ταξιδεύει συχνά ανά τον κόσμο για να γνωρίσει πολιτισμούς, ιστορίες αλλά και να εμπνευστεί για τις δικές της ιστορίες. Σε ένα ταξίδι της λοιπόν παίρνει ως σουβενίρ ένα περίτεχνο διακοσμητικό δοχείο από ένα παλαιοπωλείο στην Κωνσταντινούπολη. Προς έκπληξή της όταν το καθαρίζει στο δωμάτιο που έμενε, απελευθερώνεται ένα τζίνι. Τον αντιμετωπίζει αρχικά με αρκετή δυσπιστία αλλά σταδιακά γνωρίζει ο ένας τον άλλον και ο τζίνι εξιστορεί όλες τις ιστορίες του μέχρι που το τελικό κομμάτι της ταινίας είναι πλέον η δική τους ιστορία. Ένα πραγματικά εξαιρετικό ντουέτο αρκετά πετυχημένο για τους ρόλους της ταινίας και ένας πραγματικά μοναδικός Idris Elba σε ρόλο τζίνι. Εξαιρετικές ερμηνείες πραγματικά. Πανέμορφη σκηνοθεσία και μια εκπληκτική και ιδιαίτερα συγκινητική μουσική ειδικά στο τελευταίο κομμάτι της ταινίας. Μια ταινία που προσπαθεί να δώσει μέσα από λίγη φαντασία κάποια μηνύματα ή ίσως απλά να το φιλοσοφήσει λίγο, πώς δυο μοναχικοί άνθρωποι μπορούν να ενώσουν τις μοναξιές τους, πώς μπορεί η αγάπη να αντέχει στον χρόνο, πώς πρέπει πραγματικά να προσέχουμε για το τι ευχόμαστε και πώς η τύχη μπορεί να παίξει περίεργα παιχνίδια στη ζωή. Αφενός έχουμε ένα μαγικό ταξίδι στις ιστορίες του τζίνι, αφετέρου υπάρχει μια θλίψη, μια μελαγχολία και όλο αυτό το φιλοσοφικό μέρος της ταινίας. Έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στο σενάριο, έχει και ελαφρώς χιουμοριστικά στοιχεία σε ένα δυο σημεία, αν και εστιάζει περισσότερο στο δραματικό στοιχείο, και ο Elba πραγματικά ανεβάζει την ταινία σε άλλο επίπεδο. Στα θετικά επίσης το ότι έγιναν κάποιες αναφορές σε ιστορικά πρόσωπα ή πολιτισμούς, όπως και η προσπάθεια να μιλήσουν έστω και σπαστά τα αρχαία ελληνικά. Το τελευταίο κομμάτι της ταινίας ήταν δυστυχώς περισσότερο πεζό και περίμενα κάτι παραπάνω, αλλά εστίασε πιο πολύ στο δράμα εκεί με τη συνοδεία μιας πραγματικά μαγευτικής και συγκινητικής μελωδίας. Αν είχε το κάτι παραπάνω στο τελευταίο κομμάτι θα ξεπερνούσε το 8 σίγουρα και θα ήταν ένα αριστούργημα, αλλά παρόλα αυτά παραμένει μια πάρα πολύ καλή πρόταση συνολικά κρατώντας περισσότερο τα καλύτερα στοιχεία της. 7-7.5/10 από μένα.

Εμένα ο Κορεατικός κινηματογράφος είναι ο αγαπημένος μου πάντως. Έχει μια αθωότητα και γενικά βγάζει συγκίνηση και συναίσθημα κλπ. Αν σου άρεσε αυτό θεματολογικά, δες και το ακόμη καλύτερο A Taxi Driver (2017) https://www.imdb.com/title/tt6878038/