Mivas

Ίσως να επανέλθει με λίγα μοντέλα έτσι για να φαίνεται και στο κοινό ποτέ δεν ξέρεις, όπως κάνει η Σόνυ (η οποία με τα κινητά έχει ζημία). Αλλά έχει διώξει τους πάντες. Ακόμα και τον Juha Alakarhu, συνδημιουργός των Pureview από το 808 μέχρι και το 950, που τον είχε τελευταία επικεφαλή στο OZO 360...

Το talk to me το έχω στη λίστα να το δω κάποια στιγμή, όπως και το μπαμπούλα, αλλά όπως λες με μπαμπούλες έχουν βγει πολυάριθμες ταινίες. Νομίζω το Sinister ήταν από τις καλύτερες με μπαμπούλα. Το καράβι Demeter καλογυρισμένο ήταν πάντως μου άρεσε, αλλά γνωστή ιστορία που ξέρουμε πώς θα τελειώσει. Το Medium νομίζω αναφέρεσαι σε αυτό με τους σαμάνους, ήθελε καλύτερη σκηνοθεσία και να το μαζέψουν σε διάρκεια κατά την γνώμη μου. Το τελευταίο 20λεπτο όμως άξιζε σε επίπεδο Grave encounters, Asyllum κλπ Η Robbie είναι εξαιρετική ηθοποιός πιστεύω πάντως και αδικείται που της δίνουν συνέχεια τέτοιους ρόλους. Είναι περισσότερο δραματική ηθοποιός και φαινόταν η αξία της σε σοβαρές κοινωνικές ή δραματικές ταινίες πιστεύω...

Καλά κι εσύ τη μπάρμπι πήγες κι είδες; Κοίτα αν την είχαν φτάξει για τα παιδιά και οικογενειακή θα άξιζε για εκείνες τις ηλικίες. Αλλά κάτι ψευτοκοινωνικά μηνύματα και μονολόγους χωρίς αντίλογο πήγαν να πουλήσουν και χαλάει τα πάντα όλα... Δεν κάνει ούτε για κοινωνική/φιλοσοφική, ούτε για παιδική... Και για μένα κάτω από 6 είναι σίγουρα. Νομίζω έχει ψηλή βαθμολογία όχι γιατί αξίζει αλλά για το όλο hype που προκάλεσε ως η πρώτη με ηθοποιούς κλπ...

Χαίρομαι που σου άρεσε κι εσένα. Είναι ουσιαστικά η μόνη δυνατή ταινία τρόμου του καλοκαιριού κι από τις καλύτερες της χρονιάς. Μακριά από μούφες τύπου Insidious 5 κλπ (για 4-5/10 μέχρι εκεί το συγκεκριμένο)... Να δούμε τι θα πει και η καλόγρια 2 μήπως είναι αξιόλογη και μας εκπλήξει ευχάριστα ή αν τελικά ακολουθήσει την υπόλοιπη καθοδική πορεία του franchise (τύπου Conjuring 3 για παράδειγμα ή το Insidious 5 του άλλου franchise)...

Το είδα κι εγώ πριν λίγες μέρες. Ουσιαστικά το θρυλικό όνομα Νόκια θα σβηστεί πλήρως από προϊόντα για καταναλωτές... Έχει τα δίκτυα και άλλα προϊόντα για βιομηχανία (π.χ. rugged Android phones/tablets), αλλά δεν θα φαίνονται στους καταναλωτές...

Εϊναι σαν το 47 μέτρα κάτω από την επιφάνεια και ένα άλλο από σκανδιναβία; Ενδιαφέρον φαίνεται Τι ήταν αυτό το πράγμα... Κάτι που το λέω πολύ σπάνια, αλλά η συγκεκριμένη ήταν πραγματικά από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει ποτέ. Απορώ πως έβαλες έστω και αυτό το 5. Ούτε 3-4 δεν άξιζε... Πολύ κουραστική, πόνεσαν τα μάτια μου και το κεφάλι μου, άσε...

Cry Macho (2021) https://www.imdb.com/title/tt1924245/ Ταινία νεο-western. Μεταφερόμαστε στο 1979 στο Τέξας. Ένας πρώην πρωταθλητής ροντέο, έχοντας χάσει την οικογένειά του κι έχοντας μείνει μόνος, δέχεται να εξυπηρετήσει έναν παλιόφιλο να πάει στο Μεξικό να του φέρει τον έφηβο γιο του, καθώς είναι χωρισμένος από τη Μεξικάνα μητέρα του παιδιού. Ένα οδικό ταξίδι λοιπόν στο Μεξικό σε χωριά και με άλογα. Ο γερο-Μάικ όμως θα δώσει την επιλογή στο μικρό για το τι θέλει να κάνει με τη ζωή του, να μείνει με τη μητέρα του, να πάει στον πατέρα του ή να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο κάπου αλλού. Η τελευταία ταινία ως ηθοποιός/πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης, ενός ζωντανού θρύλου στα 91 του χρόνια. Η ταινία αν και έχει απλοϊκό σενάριο, είναι ήρεμη, χωρίς άγχη, χωρίς εντάσεις κλπ και μας ταξιδεύει σε μια ζωή διαφορετική από αυτή που οι περισσότεροι γνωρίζουμε. Έχει κάνει πολύ καλή σκηνοθετική δουλειά ο Clint, και αν και δεν είναι από τις καλύτερες ταινίες του, βλέπεται ευχάριστα. Ως ηθοποιός, φαίνεται αρκετά κουρασμένος και γερασμένος δυστυχώς, ακόμη και στο βάδισμα και παρά τη διαύγεια πνεύματος, το παίξιμο θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερο αν ήταν μερικά χρόνια νεότερος. Του βγάζω το καπέλο παρόλα αυτά, έχει ξεπεράσει όλους τους βετεράνους (Χάρισον Φορντ, Νίσον, Σταλόνε, Άρνολντ κλπ) και συνεχίζει ακόμη και σε αυτή την ηλικία, όσο μπορεί και αντέχει. Δεν ήταν άσχημη η ταινία, ήταν άνω του μετρίου, αλλά καλό θα ήταν κάποια στιγμή να σταματήσει πριν πέσει το επίπεδο πιο κάτω όπως σε πολλούς νεότερούς του, ώστε να κρατήσει καλή υστεροφημία στην καριέρα του. Συγχαρητήρια για τον θρύλο Clint που το λέει ακόμη η ψυχή του! 5.5-6/10 από μένα. Εντελώς συμπτωματικά είδα κι εγώ σήμερα Clint και μάλιστα την τελευταία του ταινία, 3 χρόνια μετά το Mule. Βλέπονται, και μπράβο του αλλά ο άνθρωπος ζορίζεται στην κίνηση δυστυχώς, θα δείξει αν συνεχίσει κι άλλο, έχει μια ακόμη ταινία στα σκαριά το IMDB, δεν ξέρω αν θα προχωρήσει τελικά. Αλλά σε τέτοια ηλικία πραγματικά μπράβο, κανένας άλλος δεν το έχει καταφέρει και να κρατήσει μάλιστα κάποιο επίπεδο, όχι απλά να παίξει...

Home for Rent (2023) https://www.imdb.com/title/tt26547790/ Ταινία τρόμου από Ταϋλάνδη. Μια οικογένεια, μόλις πάει να ελέγξει το σπίτι που νοίκιαζε μέχρι πρότεινος, αφότου έφυγαν οι ενοικιαστές, το βρήκαν κατεστραμμένο. Μην μπορώντας να το επισκευάσουν και να το ξανανοικιάσουν και έχοντας οικονομικές δυσκολίες, αναγκάζονται να πάνε οι ίδιοι σε αυτό και να νοικιάσουν το σπίτι που ήδη μένουν. Οι ενοικιάστριες παρόλα αυτά είναι αρκετά παράξενες και μυστικοπαθείς. Από τη γειτονιά παραπονούνται ότι βλέπουν περίεργα πράγματα μέσα στη νύχτα, κάτι σαν τελετές. Από την άλλη, ο σύζυγος φαίνεται να έχει αρχίσει κι εκείνος να είναι μυστικοπαθής ενώ κάνει ξαφνικά τατουάζ το ίδιο σύμβολο που έχουν και οι ενοικιάστριες. Η γυναίκα αρχίζει να ανησυχεί πρώτα από όλα για το παιδί της που φαίνεται να είναι και ο κύριος στόχος της αίρεσης και παλεύει μόνη εναντίον όλων. Θα καταφέρει να ανακαλύψει την αλήθεια πριν είναι αργά για το κοριτσάκι της; Ο πραγματικά εξαιρετικός κινηματογράφος της Ταϋλάνδης επιστρέφει με μια πολύ έντονη ταινία τρόμου. Η ταινία χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι η μισή ταινία, μια ώρα περίπου, όπου βλέπουμε την αγωνία της μητέρας και τις προσπάθειες να προστατεύσει το παιδί της. Το δεύτερο μέρος μας δείχνει τα γεγονότα από την οπτική του πατέρα και πώς η αίρεση κατάφερε να τον πάρει με το μέρος της. Το τρίτο μέρος που είναι το τελευταίο μισάωρο, δείχνει όλο το σχέδιο της αίρεσης με όλες τις αποκαλύψεις για το τι και πώς έβαλε ως στόχο εξαρχής το κοριτσι της οικογένειας και δείχνει μέχρι το τέλος την τελική μάχη για το κορίτσι. Μια από τις πραγματικά πιο έντονες ταινίες τρόμου στην κατηγορία της, δημιουργεί το σασπένς, την ιστορία, τις ανατροπές, το μυστήριο και το σκοτεινό ύφος της αίρεσης με τις τελετές της. Έχει συνοδεία και ήχους για ακόμη πιο έντονες σκηνές με jump scares, ενώ ο τρόμος και η αγωνία απεικονίζεται πλήρως στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Ταϋλάνδης και του ασιατικού κινηματογράφου, αποτελεί η σεμνότητα, η σοβαρότητα και το συναίσθημα όπως και η συγκίνηση στο τέλος που δεν έλειπαν από την ταινία. Η αγωνία της μητέρας, η αθωότητα του κοριτσιού, ο πόνος ενός πατέρα, και το σκοτάδι του κακού της αίρεσης, όλα σε μια ταινία που δεν θα απογοητεύσει. Το πρώτο μισό ήταν ιδιαίτερα έντονο. Το δεύτερο τμήμα με την αποκάλυψη του πατέρα, έριξε ρυθμούς, αλλά ήταν απαραίτητο για τις αποκαλύψεις όπως και για να αλλάξει η στάση του θεατή προς τον πατέρα. Το τρίτο και τελευταίο μέρος ήταν η οριστική μάχη και ήταν επίσης έντονο, ενώ το τέλος ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό. Στα αρνητικά, η υπόθεση μιας αίρεσης δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Αντίθετα έχει αρκετές επιρροές από το μωρό της Ρόζμαρυ με μια μάνα μόνη κόντρα σε όλους ακόμη και στον άντρα της, αλλά σε μια πολύ πιο έντονη και σοβαρή απόδοση, με περισσότερη συγκίνηση και συναίσθημα. Επίσης, παρά την άψογη σκηνοθεσία, θα μπορούσαν με τα σύγχρονα μέσα να προστέσουν μερικά εφέ να την κάνουν πιο εντυπωσιακή αλλά δεν το έκαναν. Παρόλο που δεν είναι πρωτότυπη ταινία και χάνει εκεί κυρίως, είναι μια άριστα καλοδουλεμένη ταινία και μια από τις πιο έντονες στο είδος της με την συγκεκριμένη θεματολογία. Η Ταϋλάνδη και ο ασιατικός κινηματογράφος είναι εγγύηση για καλές ταινίες τρόμου και αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα. Προτείνεται σε όλους τους λάτρεις του είδους, βλέπεται με ενδιαφέρον παρά τη μεγάλη της διάρκεια χωρίς να βαρεθείτε. 6.5-7/10 από μένα.

Heart of Stone (2023) https://www.imdb.com/title/tt13603966/ Ταινία δράσης με μυστικούς πράκτορες. Η Βρετανική ΜΙ6 έχει μια αποστολή να βρει έναν έμπορο όπλων ο οποίος έχει σημαντικές πληροφορίες. Παράλληλα υπάρχει ένα διεθνές δίκτυο πρακτόρων, το Καταστατικό, το οποίο δουλεύει ανεξάρτητα από χώρες και κυβερνήσεις και επεμβαίνει προσπαθώντας να φέρει ισορροπία όταν τα κράτη αδιαφορούν. Υπάρχει κι ένας τρίτος, άγνωστος παίκτης, ο οποίος επίσης έχει βάλει στόχο τον έμπορο όπλων για δικούς του προσωπικούς σκοπούς. Το πιο ισχυρό εργαλείο του Καταστατικού, είναι ένας υπερυπολογιστής, η "καρδιά", ένα λογισμικό που μπορεί να ελέγχει τα πάντα σχεδόν ακόμη και να κάνει πρόγνωση του μέλλοντος, με βάση τις πιθανότητες. Έτσι το Καταστατικό το χρησιμοποιεί για να ελαχιστοποιήσει την απώλεια ανθρώπινων ζωών επεμβαίνοντας όταν χρειάζεται. Η πράκτορας Στόουν όμως ακολουθεί τη δική της καρδιά και όχι τις πιθανότητες του λογισμικού, κι έτσι τολμά ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν πιθανότητες να τα καταφέρει. Για να αντιμετωπίσουν τον κοινό εχθρό, πράκτορες του Καταστατικού και της ΜΙ6 θα πρέπει να συνεργαστούν για να τα καταφέρουν. Η Gal Gabot έχει παίξει παρόμοιους ρόλους και τα έχει καταφέρει αρκετά καλά στο συγκεκριμένο στυλ. Έτσι κι εδώ, σηκώνει σχεδόν όλη την ταινία πάνω της. Ο αντίπαλός της Jamie Dornan είναι επίσης γνωστός από άλλες ταινίες, ίσως σχετικά πρόσφατα από το Synchronic. Η ταινία σίγουρα δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδει. Πράκτορες, επικίνδυνες αποστολές και ακραίες σκηνές, το κυνήγι για ένα υπέρτατο όπλο έναν υπερυπολογιστή, προδοσίες, αλλαγή στρατοπέδων κλπ. Παρόλα αυτά έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά και με τη σκηνοθεσία και τους πρωταγωνιστές, αλλά και αρκετές εντυπωσιακές σκηνές δράσης σε χιονισμένα τοπία, σε Λισαβόνα, σε Ισλανδία, στην έρημο, αλλά ακόμη και στα 40000 πόδια στον αέρα. Είναι συνολικά μια αξιόλογη πρόταση στο είδος της, χωρίς όμως να είναι κάτι το καινούργιο. Λείπει το σασπένς, λείπει δηλαδή αυτό το κάτι για να την ανεβάσει πιο ψηλά. Συνολικά μια τίμια πρόταση στο είδος της για να περάσει ευχάριστα η ώρα, αν και γενικά υπάρχουν πολύ καλυτερες προτάσεις ταινιών δράσης. 6/10 από μένα.

Τυχαία ανακάλυψα μια σειρά ταινιών από Δανία-μεταφορές από μυθιστορήματα με το ντεντέκτιβ Μορκ. Όσοι δεν τις έχετε δει, αν σας αρέσουν τα αστυνομικά και η εξιχνίαση εγκλήματος είναι πολύ καλές προτάσεις. Οι 4 από τις 5 παίζουν άνετα κοντά στο 7άρι, η 5η πάντως έχει άλλους ηθοποιούς/σκηνοθέτες και δεν προτείνεται. Πάμε λοιπόν. Department Q: The Keeper of Lost Causes (2013) https://www.imdb.com/title/tt2438644/ Ταινία εξιχνίασης εγκλήματος από Δανία. Ένας πεισματάρης, απείθαρχος και ντεντέκτιβ, ο Μορκ από τις ανθρωποκτονίες, χωρίς να περιμένει ενισχύσεις πέφτει σε μια ενέδρα, χάνοντας τον έναν συνεργάτη του και ο άλλος συνεργάτης του τραυματίζεται σοβαρά και μένει παράλυτος. Από τότε μεταφέρεται στο τμήμα Q, όπου ταξινομούν και κλείνουν παλιές άλυτες υποθέσεις των τελευταίων 20 ετών. Ο ίδιος όμως θεωρεί υποχρέωσή του να λύσει τις υποθέσεις αυτές και όχι να τις κλείσει ως άλυτες και να τις βάλει έτσι στο αρχείο. Αναλαμβάνει μια υπόθεση 5ετίας λοιπόν με μια εξαφάνιση γυναίκας που θεωρήθηκε αυτοκτονία. Μαζί με τον βοηθό του αρχίζουν να σκάβουν για να βρουν τι πραγματικά συνέβη και πολλά πράγματα θα ανατραπούν ενώ ίσως μπορέσουν αυτή την φορά να σώσουν κάποιον. Πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορήματος στηριζόμενου στον ντεντέκτιβ Μορκ και το τμήμα Q. Έχει σοβαρό ύφος γενικά και καλή ανάπτυξη που καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή καθώς εμφανίζονται τα κομμάτια του παζλ για την εύρεση του ενόχου και την επίλυση της υπόθεσης. Υπάρχει σασπένς και σε αρκετά σημεία ένταση και αγωνία για την επιβίωση ενός θύματος. Υπάρχουν και οι σεναριακές ανατροπές καθώς ανακαλύπτουν περισσότερα στοιχεία στην υπόθεση. Συνολικά πρόκειται για μια αρκετά δυνατή και άρτια ταινία εξιχνίασης υπόθεσης, όπου στήνεται και παρουσιάζεται άψογα στον θεατή, χωρίς να έχει παρόλα αυτά κάποια τρελή ανατροπή όπως οι κορυφαίες του είδους. Στις προτεινόμενες ως σύνολο. 6.5-7/10 από μένα. The Absent One (2014) https://www.imdb.com/title/tt3140100/ Ταινία εξιχνίασης εγκλήματος από Δανία. Πρόκειται για τη 2η κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορημάτων με τον ντεντέκτιβ Μορκ και το τμήμα άλυτων υποθέσεων Q. Ο Μορκ με το βοηθό του Ασάντ βρίσκουν μια υπόθεση από πριν από πάνω από 15 χρόνια, μια διπλή δολοφονία δύο αδελφών που πήγαιναν σε ένα οικοτροφείο. Η κοπέλα βιάστηκε και στη συνέχεια δολοφονήθηκε μαζί με τον αδελφό της. Αν και ένας εξωτερικός γνωστός - βαποράκι πήρε την ευθύνη πάνω του και έμεινε μόνο 3 χρόνια φυλακή, έχοντας έναν πολύ ακριβό δικηγόρο στο πλευρό του, ο Μορκ καταλαβαίνει ότι κρύβονται πολλά περισσότερα πίσω από αυτόν και ότι κάποιοι ένοχοι δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Έτσι λοιπόν θα σκαλίξει την ιστορία του οικοτροφείου όπως και τους υπόλοιπους νέους που πήγαιναν εκεί εκείνη την περίοδο. Έτσι λοιπόν προσπαθεί να βρει αφενός τους υπόλοιπους ενόχους αλλά το πιο σημαντικό να βρει αποδεικτικά στοιχεία. Θα τα καταφέρει κόντρα σε τόσο εύπορες και υπεράνω υποψίας οικογένειες; Μια νέα υπόθεση και μεταφορά από αντίστοιχο βιβλίο για τον ντεντέκτιβ Μορκ. Σε αντίθεση με την πρώτη υπόθεση στο τμήμα Q, εδώ ο θεατής γνωρίζει εξαρχής τα πρόσωπα από κάποιους ενόχους, οπότε το μόνο που μένει είναι να ανακαλύψει την ακριβή ιστορία και τα γεγονότα όπως και τη σύνδεση με άλλα εγκλήματα εκείνης της περιόδου. Επομένως οι όποιες εκπλήξεις και αποκαλύψεις υπήρχαν στην πρώτη ταινία, εδώ δεν υπάρχουν. Επίσης το σασπένς είναι πιο χαμηλό από την πρώτη ταινία. Παρόλα αυτά η σκηνοθεσία βελτιώνεται ακόμη περισσότερο και αναπτύσσεται πολύ σωστά η πλοκή, κρατώντας την ένταση για να πληρώσουν οι ένοχοι. Στις προτεινόμενες παρόλα αυτά αν εξαιρέσει κάποιος αυτά τα στοιχεία. 6.5-7/10 από μένα. A Conspiracy of Faith (2016) https://www.imdb.com/title/tt4088268/ Ταινία εξιχνίασης εγκλήματος από Δανία. Πρόκειται για την 3η ταινία-μυθιστορηματική μεταφορά του ντεντέκτιβ Μορκ και του Ασάντ και του τμήματος άλυτων υποθέσεων Q. Τυχαία βρίσκεται στη θάλασσα ένα μπουκάλι με ένα μήνυμα έκκλησης βοήθειας που φαίνεται να είναι από πριν από 8 χρόνια και το πηγαίνουν στο τμήμα Q. Παράλληλα, υπάρχουν μαρτυρίες για εξαφανίσεις παιδιών κοντά σε μια περιοχή μιας αίρεσης μαρτύρων του Ιεχωβά, ενώ δεν δηλώνονται από τους γονείς τους. Μπορεί να υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ αυτών των γεγονότων; Αναλαμβάνουν την υπόθεση ένας υπό κατάρρευση πλέον Μορκ και ο πιστός βοηθός του Ασάντ. Η τρίτη ταινία δυστυχώς ρίχνει σημαντικά τους ρυθμούς της σε σχέση με τις πολύ καλές συνολικά 2 πρώτες. Έχει αρκετά καλή σκηνοθεσία και χτίζεται και παρουσιάζεται πολύ καλά η ιστορία, όπως και το μυστήριο με την αίρεση και τον περίεργο νέο ιεραπόστολο. Ο θεατής για ακόμη μια φορά γνωρίζει από την αρχή τον κύριο ύποπτο όμως δεν γνωρίζει όλη την ιστορία με τις απαγωγές και δολοφονίες παιδιών ούτε τα κίνητρα. Επίσης εδώ ο Μορκ, ο ρόλος του δηλαδή είναι σχεδόν υπό κατάρρευση και επομένως σκιά του εαυτού του σε σχέση με τις προηγούμενες δύο ταινίες. Συνολικά αν μαζευόταν σε διάρκεια σημαντικά θα κρατούσε περισσότερο σασπένς που δυστυχώς το έχασε συγκριτικά με τις προηγούμενες, όμως βλέπεται πάλι με ενδιαφέρον, δεν είναι βαρετή. 6.5/10 από μένα. The Purity of Vengeance (2018) https://www.imdb.com/title/tt6916362/ Ταινία εξιχνίασης εγκλήματος από Δανία. Πρόκειται για την 4η κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορήματος με τους ντεντέκτιβ Μορκ, Ασάντ και το τμήμα παλιών άλυτων υποθέσεων Q. Σε ένα σπίτι που πρόκειται να πωληθεί βρίσκεται ένα σφραγγισμένο δωμάτιο. Καθώς η ενοικιάστρια έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό, αποφασίζουν να γκρεμίσουν τον τοίχο για να έχουν πρόσβαση στο τελευταίο δωμάτιο. Προς μεγάλη τους έκπληξη βρίσκουν 3 πτώματα να κάθοντται γύρω από ένα τραπέζι σαν να έτρωγαν. Από το πέρασμα των χρόνων έχουν σχεδόν μουμιοποιηθεί και η ταυτοποίηση είναι δύσκολη. Την υπόθεση θα αναλάβει το τμήμα Q. Παράλληλα, μια μουσουλμάνα κοπέλα από τη γειτονιά φοβούμενη τους γονείς της πάει να κάνει έκτρωση σε ένα κέντρο μεγάλης φήμης. Πίσως από αυτό το κέντρο όμως, κρύβονται πολλά περισσότερα. Μήπως υπάρχει κάποια σύνδεση με τα πτώματα εκείνου του δωματίου; Το τμήμα Q θα πρέπει να σκάψει πολύ βαθιά στο παρελθόν και στο αρχείο του '64 για να καταλάβει την πλήρη ιστορία και τα πραγματικά εγκλήματα και τους ενόχους. Ο μονόχνωτος ντεντέκτιβ Μορκ επιστρέφει, αυτή την φορά για να αντιμετωπίσει κάτι πολύ μεγαλύτερο από ποτέ. Όχι έναν ακόμη φόνο, όχι έναν ψυχικά διαταραγμένο, ούτε καν μια παρέα εύπορων που κάνουν ό,τι θέλουν και δεν πληρώνουν ποτέ. Πρόκειται για μια καλά οργανωμένη συνομωσία θυμίζοντας κατάλοιπο της φιλοσοφίας των ναζί, με άτομα που δεν τα αγγίζει κανένας, ούτε το κράτος ούτε η αστυνομία. Μετά την πτώση ρυθμών στην 3η ταινία, επανερχόμαστε για μια από τις καλύτερες ταινίες της σειράς. Αν και η πρώτη ταινία είχε το σασπένς της επιβίωσης, των αποκαλύψεων και την ένταση, εδώ έχουμε πιο δυνατό σενάριο και αντιπάλους πιο πανίσχυρους από ποτέ. Επίσης, για πρώτη φορά θα κινδυνεύσουν περισσότερο από ποτέ το πρωταγωνιστικό δίδυμο και η γραμματέας τους. Η αλήθεια αποκαλύπτεται σταδιακά με σκηνές που απευθύνονται σε εκείνα τα χρόνια και με τις συνεχείς προσπάθειες της ομάδας Q στο παρόν. Υπάρχουν επιρροές από άλλες κορυφαίες ταινίες, ενώ εδώ αναπτύσσεται περισσότερο το συναίσθημα με τη βιαιότητα και τη σκληρότητα του παρελθόντος, αλλά και η αίσθηση της εκδίκησης, ενώ στο παρόν έχουμε στο τέλος συγκίνηση με την ομάδα Q και την αίσθηση της οικογένειας όχι απλά συναδέλφων. Αν και υστερεί στο σασπένς, στο μυστήριο και τις αποκαλύψεις της πρώτης ταινίας, είναι ίσως συνολικά η καλύτερη της σειράς. 7/10 από μένα. Marco effekten (2021) https://www.imdb.com/title/tt10451312/ Ταινία εξιχνίασης εγκλήματος από Δανία. Η ταινία είναι η 5η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορηματικού ντεντέκτιβ Μορκ και του τμήματος Q, σε άλλη μια υπόθεση. Ένας μικρός μετανάστης περνάει παράνομα τα σύνορα για να πάει στη Δανία να βρει τον πατέρα του. Παράλληλα, υπάρχει μια παλιά υπόθεση κάποιου εξαφανισμένου που είχε κατηγορηθεί για παιδεραστία. Το τμήμα Q αναλαμβάνει την υπόθεση που τα δύο στοιχεία μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους και να κρύβεται κάτι μεγάλο από πίσω μια μεγάλη συγκάλυψη. Η 5η ταινία δυστυχώς είναι εντελώς διαφορετική παραγωγή από τις προηγούμενες 4. Εντελώς διαφορετικοί ηθοποιοί, διαφορρετικοί σκηνοθεσία, διαφορετικό ύφος, όλα καμία σχέση με τα κινηματογραφικά πρόσωπα που γνωρίσαμε από τις άλλες 4 ταινίες. Δυστυχώς πολύ κατώτερη ακόμη και από την πιο αδύναμη από τις άλλες 4 που ήταν η 3η ταινία με την αίρεση. Αυτή εδώ ήταν τρομερά υποτονική, κουραστική, άνευρη και εξαντλητική όσο δεν πάει. Προς το τελευταίο μισάωρο κάτι πήγε να δώσει σε λίγα σημεία αλλά δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση το δίωρο. Οι ηθοποιοί τελείως αδιάφοροι και μέτριοι. Ο πρωταγωνιστής που έκανε το Μορκ, του άλλαξε τελείως το ύφος, ένας ηλικιωμένος μεσόκοπος, βαριεστημένος, να μασουλάει όλη την ώρα τσίχλες νικοτίνης, αγενής και αντιπαθής στον θεατή, να συμπεριφέρεται σαν κανένας καινούργιος ντεντέκτιβ που δεν ξέρει τι κάνει, ενώ είναι τελείως απαθής, εδώ καιγόταν ολόκληρη βίλα με πιθανά θύματα σε μια σκηνή και κοιτούσε με απάθεια σα να θαύμαζε τη φωτιά στο τζάκι... Πολύ κρίμα, ό,τι έχτισαν οι προηγούμενες 4 κινηματογραφικές μεταφορές, το γκρέμισε ήδη από το ξεκίνημά της αυτή εδώ η ταινία... Και το σενάριο υπήρχε στηριζόμενο στο αντίστοιχο μυθιστόρημα και ήταν ενδιαφέρουσα και σοβαρή ιστορία. Αλλά το τελικό αποτέλεσμα, ειδικά αν έχετε δει τις προηγούμενες 4 θα απογοητεύσει όσο δεν πάει. Καλύτερα προσπεράστε, ή δείτε την μια φορά ως ανεξάρτητη αν δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να δείτε. 5-5.5/10 από μένα.

όχι, αυτό μακριά... Αμα θες να δεις τον Dwayne σε χαλαρό κλπ, δες καλύτερα τα δύο Τζουμάντζι, άντε βαριά και το Rampage (αν και εκεί το παράκαναν να πω την αλήθεια). Αλλιώς κλασικά, San Andreas, Skyscrapper κλπ

Είναι τέρμα απαράδεκτοι. Ήθελα να βάλω κι εγώ βάτραχο σε μέλος της οικογένειας να φύγει από κιου, αλλά επειδή ξέρω κάνει μέρες και είναι οι αργίες, λέω άντε τελευταίο πακέτο να βάλω και είναι όλα κατεβασμένα... Έλεος! Και για πολλές ώρες το Nova DSL σερνόταν σήμερα και διακόπηκε τελείως... Σκέφτομαι να φύγω από παντού από το μακράν χειρότερο δίκτυο, και να κρατήσω μόνο τους αριθμούς... Για κόκκινη το βλέπω πιο πολύ και στα καρτοκινητά για βάτραχο...

Δεν την είχα δει την συγκεκριμένη, αλλά κάποιες πιο πρόσφατες με τον εμφύλιο, όπως ο ταξιτζής (2017) και έξοδος από Mogadishu (2021) που ήταν επίσης από τις καλύτερες, θα την έχω κι αυτή στα υπόψιν. Η Κορέα είναι σίγουρα από τους αγαπημένους μου κινηματογράφους!

Γνωρίζει κανείς πόσες μέρες κάνει η μεταφορά του αριθμού από άλλο καρτοκινητό σε καινούργιο frog?

Shutter (2004) https://www.imdb.com/title/tt0440803/ Ταινία μεταφυσικού τρόμου από Ταυλάνδη. Ένα ζευγάρι αργά το βράδυ φεύγει οδικώς από ένα πάρτυ με τους φίλους τους χτυπάει ξαφνικά μια γυναίκα που εμφανίζεται μπροστά τους από το πουθενά. Φοβούμενοι από τις συνέπειες καθώς έρχονταν μετά κι άλλα αυτοκίνητα, έφυγαν. Παρόλα αυτά, όταν έψαξαν να μάθουν για το τροχαίο τι συνέβη στην κοπέλα, δεν υπήρχε τίποτα, σαν να μην χτύπησαν κανέναν. Παράλληλα, μέσα από διάφορες φωτογραφίες που τραβούσαν, άρχισαν να βλέπουν λάμψεις, σκιές και φιγούρες που τις έπιανε μόνο το κλείστρο της φωτογραφικής, όπως λέγεται και η ταινία ("Το κλείστρο"). Άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως πρόκειται για πνεύμα που τους έχει στοιχειώσει. Τα πράγματα αρχίζουν να αγριεύουν όμως και πρέπει να ψάξουν να μάθουν ποιο είναι το πνεύμα και τι θελει για να μπορέσουν να σωθούν πριν είναι πολύ αργά. Την εποχή που έβγαιναν ταινίες αναφοράς στην κατηγορία τρόμου από την Ιαπωνία, όπως Ringu, grudge, The eye κλπ, ο επίσης εξαιρετικός κινηματογράφος της Ταυλάνδης απάντησε με ταινίες όπως αυτή. Χρόνια πριν τα αμερικανικά ριμέικ και το Polaroid, η ταινία Shutter εισήγαγε την ιδέα της αιχμαλώτισης της εικόνας ενός πνεύματος μέσα από τη φωτογραφική μηχανή. Πέρα από τις φωτογραφίες όμως, πρόσθεσε άφθονα μεταφυσικά στοιχεία με αξιόλογα εφέ, όπου οι πρωταγωνιστές έβλεπαν το πνεύμα απευθείας χωρίς την κάμερα. Η ιστορία όμως εμβαθύνει πολύ περισσότερο και σταδιακά μέσα από τον τρόμο αρχίζει να ξετυλίγεται το μυστήριο του πνεύματος και η πλήρης εικόνα φαίνεται προς το τέλος όπου δίνονται και όλες οι εξηγήσεις. Συνδυάζει τρόμο με κοινωνικό δράμα το μήνυμα της ταινίας και μας παρουσιάζει και την κουλτούρα της Ταυλάνδης. Άψογη σκηνοθεσία και πειστικές ερμηνείες που αποδίδουν τα ανάλογα συναισθήματα, ενώ η ταινία ξεκινάει από το τροχαίο και μετά με αρκετό σασπένς και τρόμο που κρατάει τον θεατή. Λίγο μετά το μέσο ρίχνει κάπως τους ρυθμούς καθώς εξιχνιάζουν την υπόθεση του πνεύματος, αλλά αργότερα πριν το τέλος ξαναρχίζει με έντονα στοιχεία και με όλες τις αποκαλύψεις όταν τελειώσει. Αν και όχι με πολυάριθμες ταινίες, η Ταυλάνδη είναι από τους καλύτερους κινηματογράφους της Ασίας αλλά και στον κόσμο. Ειδικά στην κατηγορία μυστηρίου και τρόμου είναι μαζί με Κορέα και Ιαπωνία στις κορυφαίες θέσεις της Ασίας. Η Κορέα δίνει περισσότερη αθωότητα και συναίσθημα, η Ιαπωνία έχει πιο βαρύ ύφος συνολικά, η Ταυλάνδη όμως έχει την τέλεια ισορροπία. Από τα καλύτερα δείγματα που μας έχει χαρίσει η Ταυλάνδη και που ενέπνευσε πολλές άλλες μεταγενέστερες από άλλες χώρες. Με σημερινά μέσα θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο δυνατή σκηνοθετικά και στα εφέ, αλλά παρόλα αυτά για την εποχή της και ακόμη και σήμερα, παραμένει αξιόλογο δείγμα στο είδος και στα ίδια επίπεδα με Ringu/Rings. 7/10 από μένα.

Hidden Strike (2023) https://www.imdb.com/title/tt6879446/ Ταινία δράσης, συμπαραγωγή Κίνας-ΗΠΑ. Ένα μεγάλο διυλιστήριο πετρελαίου στην έρημο της Κίνας δέχεται συνεχώς επιθέσεις από κάποιους που είναι φαινομενικά αντάρτες. Ένας βετεράνος του κινεζικού στρατού με την ομάδα του αναλαμβάνει να απομακρύνει με ασφάλεια όλο το προσωπικό των 500 ανθρώπων. Παράλληλα, σε ένα χωριό εκεί κοντά ένας πρώην στρατιωτικός αμερικάνος προσπαθώντας να βρει χρήματα για να επανέλθει το νερό στο χωριό δέχεται μια αποστολή να αιχμαλωτίσει κάποιους προμηθευτές ανταρτών, μόνο χωρίς να το γνωρίζει στόχος του είναι συγκεκριμένα άτομα κλειδιά από το κομβόι των 500 εργαζομένων. Τελικά καθώς κι εκείνος και ο βετεράνος επικεφαλής στρατιωτικός είναι θύματα του ίδιου εχθρού, όταν το αντιληφθούν, συμμαχούν έστω και με μια δυσπιστία αρχικά, για να βρουν τους αιχμαλώτους. Μια αρκετά ευχάριστη ταινία δράσης με την επιστροφή του θρυλικού Τζάκι Τσαν σε ρόλο βετεράνου στρατιωτικού με συμπρωταγωνιστή τον John Cena που επίσης έχει εμπειρία με ανάλογες ταινίες. Ο Τζάκι Τσαν έπειτα από μια σειρά από ταινίες όπου έριξε τους ρυθμούς του, εδώ επανήλθε σε αρκετές σκηνές δράσεις με κόλπα που θυμίζουν κάτι από παλιές καλές εποχές του παρά την ηλικία του! Πραγματικά μπράβο σε έναν θρύλο! Η χημεία μεταξύ των δύο συμπρωταγωνιστών είναι επίσης αρκετά καλή και έχουν δέσει καλά μεταξύ τους. Η ταινία έχει πραγματικά γρήγορους ρυθμούς όπως αρμόζει σε ταινία δράσης, ενώ έχει γίνει συνολικά αρκετά καλή δουλειά σε σκηνοθεσία, πλάνα και εφέ. Φωτεινή ταινία στο φως της ημέρας και στην έρημο με έντονα χρώματα όπως χρειάζεται μια καλή ταινία δράσης. Το σενάριο είναι αρκετά απλοϊκό και αναμενόμενο παρόλα αυτά και με έναν κακό που δεν πείθει και πάρα πολύ. Δικαιολογείται όμως από το όλο ύφος της ταινίας που είναι αρκετά ανάλαφρο και έχει άφθονα χιουμοριστικά στοιχεία. Η ταινία δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει να είναι σοβαρή, αλλά ανάλαφρη και με χιούμορ και μόνο έτσι θα πρέπει να την δείτε. Συγχαρητήρια στον Τζάκι που το έχει ακόμη και τα καταφέρνει καλά! Προτείνεται για να περάσει ευχάριστα η ώρα, σίγουρα δεν είναι από τις κορυφαίες του Τζάκι, αλλά είναι ανάλαφρη και γρήγορη, οπότε βλέπεται νεράκι. 6/10 από μένα.

A Day (2017) https://www.imdb.com/title/tt6890376/ Ταινία εγκλήματος/φαντασίας από Κορέα. Ένας διεθνούς φήμης γιατρός επιστρέφει αεροπορικώς στην πατρίδα του από επαγγελματικό ταξίδι για τα γενέθλια της ανήλικης κόρης του. Στον δρόμο για το σημείο συνάντησης βλέπει ένα τροχαίο με ένα ταξί. Σταματάει για να βοηθήσει τυχόν επιζώντες, όμως πιο πέρα βλέπει ότι είχε χτυπήσει θανάσιμα κάποιον πεζό. Και μόλις πηγαίνει κοντά βλέπει την κόρη του. Έπειτα από λίγο ξυπνάει μέσα στο αεροπλάνο την ίδια μέρα το πρωί σα να ήταν εφιάλτης. Μόνο που τον ίδιο εφιάλτη τον ξαναζει από την αρχή, ξανά και ξανά. Θα μπορέσει να βρει την άκρη, να σώσει το παιδί του και να σταματήσει αυτόν τον χρονικό βρόχο; Από τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ιδέες της επαναφοράς της μέρας σε χρονικό βρόχο που έχουν τολμήσει ελάχιστες ταινίες, η πιο γνωστή ίσως η περιπέτεια φαντασίας/δράσης Edge of Tomorrow (2014), εδώ σε διαφορετικό ύφος από Κορέα. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους και εκπληκτική σκηνοθεσία που αποδίδει πλήρως το συναίσθημα, το σασπένς και την ένταση, χωρίς να χρειάζονται εφέ κλπ. Ένα ακόμη από τα χαρακτηριστικά περίτεχνα σενάρια της Κορέας που ξετυλίγονται σιγά σιγά στον θεατή χωρίς να τον αφήσουν να συνθέσει την πλήρη εικόνα με μιας, αλλά να συνθέτει σταδιακά τα κομμάτια του παζλ. Τρεις οικογένειες είχαν συνδεθεί μεταξύ τους 3 χρόνια νωρίτερα μέσα από τρομερά συμβάντα και τώρα ξανασυνδέονται μέσα σε αυτόν τον χρονικό βρόχο, σε ένα ατύχημα που κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι. Ανατροπές, ένταση, μυστήριο και συναίσθημα με άφθονη συγκίνηση, κλασικό στοιχείο του Κορεατικού κινηματογράφου. Η Κορέα τολμά και ταινίες φαντασίας και διδάσκει ακόμη μια φορά ήθος και σεμνότητα, ένα μεγαλείο, χωρίς εφέ, χυδαιότητες και σαχλαμάρες. Εδώ έχουμε σοβαρότητα, συναίσθημα, ένταση και μηνύματα. Από τους καλύτερους και πιο σεμνούς και σοβαρούς κινηματογράφους διεθνώς που βγάζει διαμάντια με την αξία του. Άλλη μια εξαιρετική ταινία από την Κορέα, σίγουρα μέσα στις προτεινόμενες και από τις ταινίες που μπορεί και να κρατήσει κάποιος λόγω της έξυπνης ιδέας της, αλλά και της εξαιρετικής υλοποίησης. 7/10 από μένα.

Συνδυασμός σεναρίου-ιδέας, σκηνοθεσίας, ερμηνείας και τέλος και εφέ. Σοβαρότητα, σεμνότητα, καθόλου χυδαιότητες, βρισιές, σεξισμός, σαχλαμάρες κλπ σαν τις σημερινές που είναι γεμάτες εφέ και τίποτα άλλο, κι όμως πήρε όλα τα όσκαρ και παραμένει κλασική και από τις υψηλότερες βαθμολογίες γενικότερα. Από την εποχή που έβγαιναν πραγματικές ταινιάρες...

Paradise (2023) https://www.imdb.com/title/tt21308888/ Ταινία επιστημονικής φαντασίας/κοινωνική, από Γερμανία. Στο κοντινό μέλλον η επιστήμη έχει επιτρέψει την ηλικιακή αναζωογόνηση του ανθρώπινου οργανισμού με κατάλληλο δότη από άλλον άνθρωπο, ουσιαστικά γερνώντας τον δότη και ανανεώνοντας τον δέκτη κατά τα αντίστοιχα ηλικιακά χρόνια. Ως αντάλλαγμα, υπάρχει χρηματικό ποσό για τον δότη. Έτσι τα φτωχά και αδύναμα οικονομικά στρώματα στην απελπισία τους δίνουν χρόνια από τη ζωή και τη νιότη τους για να ανασάνουν οικονομικά, ενώ οι πλουσιότεροι μπορούν να ξαναγίνουν ξανά και ξανά πάλι νέοι και να ζήσουν επάπειρον, όσο τους το επιτρέπουν τα πλούτη τους. Στην εταιρεία αυτή που έχει φτιάξει αυτή την τεχνολογία όπου εδρεύει στο Βερολίνο εργάζεται και ένας νέος εργατικός υπάλληλος που έχει καταφέρει να κλείσει τις περισσότερες συμφωνίες για την εταιρεία. Μια μέρα καθώς επέστρεφε με τη γυναίκα του στο σπίτι που είχαν πάρει με δάνειο, βλέπει ότι είχε καεί από κάποιο ατύχημα ολοσχερώς. Χωρίς να υπάρχει άλλος τρόπος, η τράπεζα παίρνει με το ζόρι την τελευταία εγγύηση που είχαν βάλει για το σπίτι, 40 χρόνια από τη ζωή της γυναίκας του. Προσπαθώντας να αναστρέψει την κατάσταση, ο πρώην υπάλληλος κάνει τα πάντα για να ξαναπάρει πίσω τη ζωή της η γυναίκα του, ακόμη και με παράνομο τρόπο. Παράλληλα υπάρχει μια επαναστατική οργάνωση που αντιδρά στην εταιρεία αυτή και στο ακραίο καπιταλιστικό σύστημα που αντιπροσωπεύει. Σε μια διαμάχη των δύο πλευρών, το ζευγάρι βρίσκεται στη μέση, ανακαλύπτει όμως στην πορεία ότι κρύβονται πολλά περισσότερα στην υπόθεση της γυναίκας του από ό,τι πίστευε αρχικά. Θα καταφέρουν να ξαναπάρουν πίσω τη ζωή τους; Αν και ο Γερμανικός κινηματογράφος δεν μας έχει συνηθίσει γενικά σε αξιόλογες ταινίες, έχει κάνει κάποιες καλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια ειδικά στην επιστημονική φαντασία, και η συγκεκριμένη ταινία είναι μια φωτεινή εξαίρεση. Η κεντρική ιδέα είναι αρκετά ασυνήθιστη, μια από τις πιο κοντινές ταινίες στην ιδέα αυτή είναι το In Time (2011), αλλά σε αντίθεση με εκείνη, εδώ έχουμε λιγότερη δράση/περιπέτεια/κυνηγητό και περισσότερο σασπένς σε στυλ φυγάδων και επίλυσης ενός εγκλήματος. Έχουμε άτονα χρώματα στην κινηματογράφηση και πιο σκοτεινά γενικά, δείχνοντας ότι δεν πρόκειται για άλλη μια ταινία δράσης. Σε αντίθεση με την εντελώς φανταστική ιδέα του In Time, εδώ έχουμε μια κάπως πιο ρεαλιστική παρουσίαση μιας τέτοιας τεχνολογίας (αν και πάλι είναι φαντασίας). Το τελικό κοινωνικό μήνυμα όμως παραμένει, κατά της ματαιοδοξίας, του άδικου και εγκληματικού καπιταλιστικού συστήματος σε μια τετοια ακραία μορφή που νομιμοποιεί κάθε αδικία και έγκλημα. Δυστυχώς παρά την κεντρική ιδέα και την συνολικά σοβαρή παρουσίαση, η ταινία δεν εστιάζει τόσο στο κοινωνικό μήνυμα και στην γενικότερη κοινωνική μάχη, αλλά περισσότερο στο ζευγάρι και ακόμη και σε αυτό, δεν εξελίσσονται οι χαρακτήρες όπως θα έπρεπε τελικά, ενώ το τέλος απογοητεύει. Αφήνει πάντως να εννοηθεί πιθανή συνέχεια, ίσως με περισσότερη έμφαση στο κοινωνικό κομμάτι. Συνολικά ήταν μια αξιόλογη προσπάθεια από τη Γερμανία, που αν και δεν θα φτάσει ταινίες όπως το V for Vendetta ή άλλες κορυφαίες με ανάλογα κοινωνικά μηνύματα, λόγω της προσπάθειας και της ασυνήθιστης κεντρικής ιδέας είναι μια ταινία MUST για το τελικό κοινωνικό της μήνυμα. Η σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι καλύτερη για να γίνει ένα αριστούργημα, αλλά παραμένει στις προτεινόμενες. 6.5-7/10 από μένα. Μιας και ανέφερες Ταυλάνδη, αν σου έχει αρέσει το αμερικανικό Menu, δες κάποια στιγμή το πολύ καλύτερο Hunger από Ταυλάνδη που ανέβασα πρόσφατα κι εδώ

Με την ακύρωση του McLaren (940XL) και του Northstar (960), το 1020 ήταν το τελευταίο πρωτοποριακό Lumia δυστυχώς... Υ.Γ. Αυτή τη φωτό την είδα και σε άλλες ομάδες, λογικά είσαι ή στο τέλε ή στο φμπ 🙂

The Flash (2023) https://www.imdb.com/title/tt0439572/ Ταινία φαντασίας με υπερήρωες της DC. Η ταινία όπως υποδηλώνει και ο τίτλος εστιάζει στον Φλας, αν και σε δεύτερο ρόλο έχουμε και τον Μπάτμαν. Βρισκόμαστε στο παρόν και αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων ταινιών της DC και όχι κάποιο prequel. Η λεγεώνα της δικαιοσύνης έχει ήδη σχηματιστεί και οτιδήποτε προκύψει ο Μπάτμαν με τον Άλφρεντ σε ρόλο διοργανωτή ειδοποιεί κάποιους από τους άλλους ανάλογα με το περιστατικό και αν δεν ευκαιρεί ο ίδιος. Ο φλας σε μια συναισθηματική στιγμή, αρχίζει να τρέχει σαν να μην υπάρχει αύριο (εμπνευσμένο από τον Φόρεστ Γκαμπ?). Τελικά καταφέρνει να τρέξει πιο γρήγορα από ποτέ, πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός και τότε δημιουργεί ένα πέρασμα στον χρόνο, βλέποντας γεγονότα που συνέβησαν ήδη. Με την δίκη του πατέρα του να εκκρεμεί και την απώλεια της μητέρας του, σκέπτεται μήπως θα μπορούσε να πάει αρκετά πίσω στον χρόνο στην παιδική του ηλικία και να σώσει την αδικοχαμένη μητέρα του, αλλά και τον πατέρα του από τις άδικες κατηγορίες. Ο Μπάτμαν τον προειδοποιεί ότι η παραμικρή αλλαγή στο παρελθόν μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες στο παρόν (φαινόμενο της πεταλούδας). Από την ελπίδα του να σώσει όμως τους γονείς του, το τολμά και σώζει τη μητέρα του, αλλά στον δρόμο του για το παρόν, δέχεται επίθεση εντός της χρονικής ενεργειακής κάψουλας από έναν άγνωστο και τον πετάει στην τρέχουσα χρονική στιγμή που είναι πάλι παρελθόν αλλά όταν είχε γίνει 18 ετών, όταν θα έφτανε ο στρατηγός Ζοντ στη γη. Εκεί βρίσκει το νεότερο εαυτό του όμως παγιδεύεται προσωρινά εκεί και αντιλαμβάνεται ότι έχει αλλάξει πολλά περισσότερα από το να σώσει απλά τη μητέρα του. Έχει αλλάξει τόσο το μέλλον όσο και το παρελθόν με την αλλαγή σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Θα μπορέσει να τα διορθώσει όλα πριν είναι αργά αλλά και να σταματήσει τον Ζοντ μεταξύ των άλλων; Η νέα ταινία της DC δείχνει ξεκάθαρα ότι θέλει πλέον να αλλάξει στυλ, να ξεφύγει από το σοβαρό και σκοτεινό ύφος που είχε και αντίθετα να αντιγράψει όσο μπορεί τη Marvel με παιδιάστικα στοιχεία, χιούμορ και αστεία (τελείως χαλαρό στυλ deadpool χωρίς τις βρισιές κλπ). Ακόμη και η κεντρική ιδέα της ταινίας είναι αντιγραφή των Multiverse της Marvel που είδαμε στις ταινίες με Spiderman - no way home και Dr. Strange - Multiverse of Madness, ακόμη και μια εμμονική εκδοχή του φλας, όπως και η άκρως σκοτεινή εκδοχή του Dr. Strange. Τα εφέ αν και σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά, έχουμε πολύ αδύναμη αναπαράσταση του αδικοχαμένου Κρίστοφερ Ριβ ως σούπερμαν σε ένα μια εικόνα ενός παράλληλου σύμπαντος, αν και ως ιδέα συγκινητική, αλλά και του Νίκολας Κέιτζ ως σούπερμαν που ήταν υποψήφιος κάποτε για τον ρόλο αλλά ποτέ δεν έπαιξε, εδώ έπαιξε έστω και ως ψεύτικο γραφικό σε μια μικρή σκηνή. Επίσης, όλο το τρελό του multiverse μπερδεύει και περιπλέκει τελείως τα πράγματα που δεν ξέρουμε πραγματικά που το πάει η DC, ειδικά με το περίεργο τέλος. Στα θετικά της ταινίας, σε ρόλο Μπάτμαν, αν και στο ξεκίνημα είδαμε πάλι τον Άφλεκ που είχε πει δεν θα ξαναπαίξει, στην συνέχεια και στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, είδαμε τον πρώτο και πιο έμπειρο Μπάτμαν, τον Michael Keaton, ξανά στην δράση όπως παλιά! Εξαιρετικός όπως τότε, έτσι και τώρα, χάρη σε αυτόν η ταινία ανέβηκε τουλάχιστον μισή με μια μονάδα, αν την άφηναν τελείως στον φλας, θα ήταν πολύ πιο κάτω... Ένα μικρό πέρασμα έκανε και η Wonder Woman αλλά και ο Άκουαμαν, ενώ σε ρόλο Μπάτμαν για λίγο είδαμε κι έναν ακόμη παλιότερο Μπάτμαν που η ταινία τουλάχιστον θεωρούταν από τις χειρότερες Μπάτμαν που είχαν βγει ποτέ, ναι ο George Clooney 🙂 Η επαναφορά του Ζοντ σε μικρότερο ρόλο ανέβασε το επίπεδο δυσκολίας εχθρών και αν και ήταν μια από τα ίδια, ευτυχώς παρέμεινε σε μικρό κομμάτι. Επίσης η προσθήκη της Superwoman - ξαδέλφης του Superman στο αλλαγμένο σύμπαν, ήταν θετική ως νέο πρόσωπο, αλλά δεν αναπτύχθηκε σχεδόν καθόλου καθώς η ταινία εστίασε κυρίως στον Φλας και στο νεότερο εαυτό του. Η ταινία με άφησε με ανάμικτες εντυπώσεις. Στα θετικά το σύνολο των εφέ εκτός της ανασύστασης ΡΙβ και Κέιτζ. Επίσης συνολικά η σκηνοθεσία ήταν άψογη, όπως άψογος για ακόμη μια φορά ο πρώτος Μπάτμαν, Keaton που έσωσε όσο μπορούσε την ταινία ως συμπρωταγωνιστής μετά τον Φλας και τον... Φλας. Στα αρνητικά, η ελλειπής ανάπτυξη του σεναρίου και των χαρακτήρων, όπως και του μπερδέματος με τα multiverse γενικότερα. Επίσης η όλη αλλαγή στυλ ξενίζει πολλούς, καμία σχέση με τις σοβαρές ταινίες του Snyder με Man of Steel, Dawn of Justice και Justice League, αλλά και παλιότερων ταινιών της DC όπως της κορυφαίας τριλογίας Μπάτμαν με Μπέιλ που ευτυχώς δεν δέχτηκε να παίξει σε αυτή την παιδιάστικη ταινία. Η όλη προσπάθεια αντιγραφής της Marvel σε ιδέες και ύφος και όχι συνέχισης του δικού της στυλ δείχνει τη μεγάλη αποτυχία της DC και παραδοχή της ήττας της. Πολλές σκηνές του φλας σε διάσωση θυμίζουν αντιγραφή στυλ Peter Maximoff από X-Men και γενικά γελοιοποίηση της DC για να γίνει Marvel στην θέση της Marvel... Συνολικά αν σας αρέσουν παιδιάστικες/χιουμοριστικές ταινίες στυλ Deadpool, θα σας αρέσει, διαφορετικά είναι παρακμή της DC με εξαίρεση την προσπάθεια του Keaton. 6.5/10 από μένα.

Transformers: Rise of the Beasts (2023) https://www.imdb.com/title/tt5090568/ Ταινία φαντασίας. Η νέα ταινία transformers τοποθετείται χρονικά μετά την ταινία Bumblebee, και συγκεκριμένα στο 1994. Έχουμε πλέον τη βασική ομάδα, με Όπτιμους, Μπι, Μιράζ και μερικούς ακόμη. Ένα περίτεχνο αρχαίο κειμήλιο με παράξενα σύμβολα πάνω του, φθάνει σε ένα μουσείο και θα αποτελέσει το πολυσήμαντο και περιζήτητο αντικείμενο για να διεκδικήσουν μεταμορφωτές από κάθε πλευρά, όπως κλασικά στις προηγούμενες ταινίες (όπως είχαμε τον κύβο, το matrix of leadership, την μαγική ράβδο του Μέρλιν κλπ). Η μοίρα θα φέρει λοιπόν έναν πρώην στρατιώτης που έχει ανάγκη από χρήματα για τον άρρωστο αδελφό του, αλλά και μια νέα εκπαιδευόμενη αρχαιολόγο του μουσείου, σε μια μεγάλη περιπέτεια πλάι στους μεταμορφωτές, αλλά και απέναντι σε έναν κοινό πανίσχυρο εχθρό που προσπαθεί να καταστρέψει τον πλανήτη. Τα γνωστά Ότομποτς για πρώτη φορά θα συνεργαστούν ομαδικά με τους ανθρώπους παρά τους δισταγμούς του Όπτιμους, ενώ για πρώτη φορά βλέπουμε σε ταινία τους θρυλικούς Maximals από τα Beast Wars/Machines με τους τρεις βασικούς και ηγετικούς μεταμορφωτές, τον Όπτιμους Πράιμαλ/γορίλλα, μακρινό απόγονο του Πράιμ, τον υπαρχηγό και παλαιότερο φίλο του Πράιμαλ, τον Ρίνοξ, αλλά και το νεότερο και τρίτο σε ηγεσία, Τσίτορ. Δυστυχώς παρόλα αυτά καθόλη την διάρκεια της ταινίας παραμένουν σε μορφή Beast και δεν μεταμορφώνονται όπως τα Ότομποτς. Επίσης, για πρώτη φορά σε ταινία, βλέπουμε τους μεταμορφωτές να πολεμούν τον ίδιο το Γιούνικρον ή μάλλον το στρατό του, τους Terrocons, με επικεφαλή τον Scourge, καθώς ο ίδιος είναι αήττητος. Το μότο της ταινίας, αλλά και και κομμάτι από τον κλασικό τελικό λόγο του Όπτιμους, είναι Unite or Fall, να πολεμήσουν όλοι μαζί δηλαδή σαν ένας. Ο Όπτιμους παρά τους δισταγμούς του, δέχεται να πολεμήσει τελικά στο πλάι των Μάξιμαλς, αλλά και των ανθρώπων, 3 φυλές εναντίον του πανίσχυρου Γιούνικρον. Η ταινία μετά το σταμάτημα του Μπέι, και τη μετριότητα στο τεχνικό κομμάτι του Bumblebee (αν και η ιστορία του ως αυτοτελής ταινία ήταν αρκετά όμορφη, θύμιζε κάπως το κατσαριδάκι), επιστρέφουμε επιτέλους σε καλύτερα επίπεδα σκηνοθετικά, αλλά και γραφικά, που θυμίζουν κάπως εποχή Μπέι, αλλά ευτυχώς χωρίς το κουραστικό, ιδιόρρυθμο χιούμορ του. Ο ίδιος ο Μπέι συμμετέχει ως παραγωγός όπως και ο Σπίλμπεργκ. Έχουμε επίσης την τεράστια επιστροφή του θρυλικού Peter Cullen ως Όπτιμους Πράιμ, έχουμε και την επιστροφή του Steve Jablonsky - εγγύηση στα soundtrack των ταινιών Transformers, όπως και την επιστροφή ενός soundtrack προς το τέλος της ταινίας, από τις ταινίες Transformers του Bay. Αν και οι μεταμορφωτές στα γραφικά και στην εμφάνιση, δεν έχουν φτάσει ακόμη την αίγλη των Τransformers του Μπέι, έχουμε τεράστια βελτίωση σε σχέση με την ταινία Bumblebee και το ύφος της ταινίας πλησιάζει κάπως τον τελευταίο ιππότη, την 5η και τελευταία ταινία του Μπέι, αν και είναι πολύ καλύτερα ανεπτυγμένη σεναριακά σε σχέση με εκείνη. Αρχίζει η επάνοδος λοιπόν των Transformers έστω και χωρίς Μπέι και ανεβαίνει επίπεδο, με Μάξιμαλς στα ξεκινήματά τους για πρώτη φορά και για πρώτη φορά τον υπέρτατο εχθρό, τον Γιούνικρον, ενώ έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στα εφέ και γραφικά στη μάχη στο Περού πριν την έλευση του Γιούνικρον. Πολύ καλή επιλογή τα γυρίσματα στο Περού όπως και την ανάδειξη των αρχαίων (γίνεται αναφορά ακόμη και σε μια αρχαία ελληνική επιγραφή), θυμίζοντας τα γυρίσματα σε τρίτες χώρες στις ταινίες του Μπέι. Όλα δείχνουν θετικά και ανάκαμψη λοιπόν του franchise, αλλά... Υπάρχει ένα τεράστιο αλλά στο σενάριο, στην ιστορία και στα χρονολόγια. Το μεγαλύτερο είναι ότι οι Μάξιμαλς (και οι εχθροί τους Predacons που δεν εμφανίστηκαν ακόμη εδώ), όπως εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα Beast Wars/Machines, ήταν μακρινοί απόγονοι των Ότομποτς και τοποθετούνταν κάπου μακριά στο μέλλον σε μια νέα γη, χωρίς ανθρώπους αλλά με προϊστορικά όντα. Δεν υπάρχει καμία απολύτως εξήγηση στην ταινία πώς γίνεται να κάνουν την εμφάνισή τους στο παρόν, παρόλο που αναφέρεται ότι προέρχονται ταυτόχρονα από το μακρινό παρελθόν και το μέλλον. Επίσης, οι Μάξιμαλς ποτέ δεν πολέμησαν τον Γιούνικρον στην σειρά, μόνο τον Μέγκατρον/τυραννόσαυρο-δράκο-δαίμονα αρχηγό των Predacons και αργότερα των Vehicons στα Beast Machines, και αν και βλέπουμε έναν μεταμορφωτή που θυμίζει τον Σκόρπονοκ, πιστό υπαρχηγό του Μέγκατρον των Predacons, δεν εμφανίζονται καθόλου predacons περα από τις στρατιές terrocons του Γιούνικρον. Ακόμη, τα Ότομποτς λένε ότι είναι στον πλανήτη Γη μόνο 7 χρόνια, ενώ στις ταινίες του Μπέι μαθαίνουμε για τον Μπι τουλάχιστον ότι ήταν ήδη στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Τέλος, εδώ στην ταινία ο Γιούνικρον έρχεται να καταβροχθίσει τη γη, ενώ στην τελευταία ταινία του Μπέι μάθαμε ότι η γη ήταν ο ίδιος ο Γιούνικρον σε αδρανή κατάσταση και η Κουντέσσα ήθελε να φέρει τον Σαιμπερτρον για να τον καταστρέψει. Δυστυχώς, αν κάποιος προσπαθήσει να συνδέσει τις ταινίες μεταξύ τους, ή ακόμη και τις σειρές με τις ταινίες, θα αποτύχει. Οι σεναριογράφοι υποτιμούν τη νοημοσύνη του θεατή, αγνοόντας πλήρως τις άλλες ταινίες και τις σειρές και φτιάχοντας τη δική τους ιστορία κόντρα στις προηγούμενες, παρουσιάζοντάς τη παρόλα αυτά ως κομμάτι της ιστορίας των Transformers, στην προκειμένη περίπτωση ως prequel των ταινιών Μπέι. Πραγματικά δεν γνωρίζω που το πάνε σεναριακά, αλλά αργά ή γρήγορα θα βρεθεί σε ένα τέλμα η σειρά των prequel και θα πρέπει να βρουν κάτι άλλο μετά. Συνολικά αρκετά αξιόλογη προσπάθεια για ανάκαμψη του franchise, αλλά η ιστορία έχει μπερδευτεί τόσο πολύ με τις άλλες ταινίες, που θα πρέπει να ξεχάσετε ό,τι ξέρατε και να την δείτε μόνο ως ανεξάρτητη ιστορία σα να μην υπήρξαν οι άλλες ταινίες. 6-6.5/10 από μένα. Σ' άρεσε κι εσένα αυτό έτσι; Με συγκίνηση με όλα! Ήταν από τις πολύ καλές της Marvel συνολικά. Ταυλάνδη, μετά την Κορέα είναι ο αγαπημένος μου κινηματογράφος, το είχα δει πριν χρόνια ήταν από τα καλύτερα δείγματα από εκεί. Η τριλογία Riddick είναι το 2ο πιο επιτυχημένο franchise του Ντίζελ μετά το Fast & Furious, ενώ τα XXX είναι πολύ πιο κάτω. Πολύ ωραίες ταινίες φαντασίας, αν και στην τρίτη το ξεφτίλισαν τελείως σε ύφος, δες κάτι ατάκες και θα καταλάβεις. Η πρώτη ήταν από τις καλύτερες, η 2η δεν έχει τέρατα, αλλά αήττητο στρατό θυμίζοντας λίγο Star Gate, ενώ η τρίτη επιστρέφει στο στυλ της πρώτης, αλλά καθόλου σοβαρή, αν παραβλέψεις κάποια πράγματα πάντως θα σου αρέσει πιστεύω κι εκείνη. Η 4η το πάει από αναβολή σε αναβολή, όπως και η 4η XXX, για να δούμε αν θα βγάλουν τελικά...

Το τελευταίο μέρος το είδες τελικά;

σε όλο το δίκτυο τα έστειλαν, κι εγώ μόνο Q έχω στο όνομά μου και μου το στειλαν.

τα χόμπιτ βλέπονται αλλά είναι πολύ πιο κάτω από τον άρχοντα. Εϊχαμε κάνει πρόσφατα νομίζω σχετική συζήτηση. Έχουν φαντασία κλπ, αλλά ο άρχοντας είναι πιο σκοτεινός και γενικά πιο πάνω σε όλα...