Nostalgia @ myphone.gr: Nokia 5110

Φανταστικη συσκευη που δεν ειχα ποτε μου.

 

Την εποχη εκεινη (αρχες 1999) ειχα αρχισει να ενδιαφερομαι για τα κινητα (μια μανια που αργοτερα θα μου κοστιζε πολλες χιλιαδες ευρω:p ) και επελεξα τα πολυ καλυτερο 6110 (το χαμαιλεοντα) εναντι του 5110.

 

@Χρηστο, πολυ ωραιο, οπως παντα το αρθρο σου, και εντονα νοσταλγικο. Κατα τη γνωμη μου, θα αξιζε και μια μικρη αναφορα στο "χαμογελακι" της νοκια, το οποιο εμφανιζοταν οταν εβγαζες την προσοψη του 5110 (στο υψος του ακουστικου, σχηματιζοταν ενα χαμογελακι). Ηταν μερος της προσωπικοτητας της συσκευης και φυσικα εξεφραζε ολη την αθωοτητα της εποχης εκεινης στην κινητη τηλεφωνια...

 

http://renaissancechambara.jp/2010/12/30/i-like-nokia-5110-产品设计/

Δεν το έχω πάρει ποτέ... Είχα φάει κόλλημα με το 6110... Αλλά θυμάμαι όλους τους φίλους μου που το είχαν. Λιώσιμο το φιδάκι...

Ποθητό και αγαπητό κινητό προς πολλούς,αδιαφορο προς εμένα

Mιλαμε για την χρονια του Νοκια 7110 και 3210........:lol:

Kι εμένα αυτό ήταν το πρώτο μου κινητό, αλλά δεν μπορώ να πω οτι με ενθουσίασε. Μετά από λίγες εβδομάδες η μπαταρία χαλάρωνε και κουνιότανε και μου την έσπαγε τρομερά, το είχα στουμπώσει με χαρτάκια για να μην κουνιέται. Γενικά το βαρέθηκα γρήγορα, παρά το ότι πρέπει να ομολογήσω οτι έχω κάνει ρεκόρ στις σκοπιές με το φιδάκι

 

Παζάρευα εναν συνφάνταρο τότε να μου το ανταλλάξει με ένα Ericsson GF 768, που το είχα ερωτευτεί λόγω σχήματος, μεγέθους και του led που αναβόσβηνε τόσο γλυκά και που ειδοποιούσε για κλήσεις και μηνύματα.

 

Τελικά το χάρισα σε έναν θείο μου, όταν μπόρεσα να πάρω τον επόμενο μεγάλο έρωτα, το Ericsson T28s, που έμοιαζε διαστημικό και που το καταευχαριστήθηκα.

 

Nokia ξαναπήρα μετά από χρόνια πολλά, με το 701 και μετά με το Lumia 800 και το Ν8, που ήταν το πρώτο Νοκια που μου έκανε χοντρό κλίκ με το design, τα υλικά και την κάμερά του.

Μετά από λίγες εβδομάδες η μπαταρία χαλάρωνε και κουνιότανε και μου την έσπαγε τρομερά, το είχα στουμπώσει με χαρτάκια για να μην κουνιέται.

Κλασικό πρόβλημα σε όλα τα νόκια που έπαιρναν τέτοιες μπαταρίες.

Το 5110 ήταν το πρώτο κινητό με το οποίο έκανε μπάμ η νόκια. Μετά, με το 3210 απογειώθηκε, ενώ με το 3310 πια έφτασε στο αποκορύφωμα. Αυτά τα κινητά έκαναν τη νόκια Νο1 κατασκευαστή.

αντί να νοσταλγούμε άλλα "πράγματα" (όπως τα ξέγνιαστα νιάτα), νοσταλγούμε υλικά αντικείμενα.. δεν είναι τυχαίο που μόνο άνθρωποι δεν είμαστε πλέον (μην παρεξηγηθεί κανείς γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα που ζούμε) .. anyway :)

αντί να νοσταλγούμε άλλα "πράγματα" (όπως τα ξέγνιαστα νιάτα), νοσταλγούμε υλικά αντικείμενα.. δεν είναι τυχαίο που μόνο άνθρωποι δεν είμαστε πλέον (μην παρεξηγηθεί κανείς γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα που ζούμε) .. anyway :)

Φίλε μου, τα αντικείμενα τα νοσταλγούμε, ακριβώς επειδή τα έχουμε συνδέσει και μας θυμίζουν εποχές και καταστάσεις.:)

Φίλε μου, τα αντικείμενα τα νοσταλγούμε, ακριβώς επειδή τα έχουμε συνδέσει και μας θυμίζουν εποχές και καταστάσεις.:)

 

τότε λάθος δικό μου, γιατί δεν νοσταλγώ ποτέ αντικείμενα, μόνο ανθρώπους,καταστάσεις,γεγονότα ζώντες οργανισμούς (κατοικίδια) κ.λπ. τα υλικά πέρα από τρόπους διαχείρισης-διευκόλυνσης δεν προσφέρουν τίποτε παραπάνω. αλλά εμείς πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε κάνουμε παραπάνω βήματα δίνοντας παραπάνω αξία.

στα δικά μου μάτια, αν λειτουργούσαμε έτσι, θα ζούσαμε καλύτερα, δίνοντας σημασία εκεί που πραγματικά αξίζει, κι όχι σε υλικά πράγματα οποιασδήποτε μορφής.

σόρρυ για το off topic, ξέρω, είμαστε τεχνολογικό φόρουμ, και αναζητήσεις τέτοιου τύπου δεν είναι θεμιτές :P

Edited May 13, 2013 by Tallyhawk

Πολλές φορές, κάποια πράγματα της καθημερινότητας μας έχουν συνδεθεί με τη ζωή μας. Παράδειγμα το Nokia 8850, το οποίο για μένα είναι ο λόγος που βρέθηκα σαν συντάκτης στο myphone! :) Edited May 13, 2013 by plankton69

Το πρωτο μου κινητο. 1998 καλοκαιρι με το πακετο του bfree!!! Το πουλησα περισυ. Δουλευε αψογα ακομα!!!!

Ήταν το δεύτερο κινητό μου μετά το Ericsson PH 388 και προφανώς η μετάβαση ήταν τεράστια.

 

Από τις 3 γραμμές οθόνη στις 5..

Μικρή κεραία, αισθητικά κομψό με προσόψεις..

Με μενου.. με «εφαρμογές» και με.. φιδάκι!

 

Είχα πάρει από έναν πλανώδιο πρόσοψη chameleon που άλλαζε χρώμα με τη γωνία που το έβλεπες και είχα πάθει πλάκα...