Σε ποια εποχή θα θέλατε να είχατε ζήσει;

για τα επιτευγματα των αιγυπτιων δεν εχεις ακουσει τπτ ε;:rolleyes::)

Πως, φυσικα, αριστοι ταριχευτες :lol:

Και μονο το γεγονος οτι ο τομεας της ιατρικης σε ολα τα προηγουμενα χρονια ηταν ελαχιστα ανεπτυγμενος με κανει να μην θελω καμια εποχη.

Η πρόοδος της Ιατρικής δεν είναι τόσο σύγχρονη όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Ίσως θα ήταν σκόπιμο να μιλάμε για απλή αναγέννηση της ιατρικής... Σαν πρώτος ιατροφαρμακοποιός βοτάνων αναφέρεται ο Κένταυρος Χείρωνας στο Πήλιο. Τα άπαντα του Ιπποκράτη (460-377 π.Χ.) εξάλλου ήταν η βασική ιατρική βιβλιογραφία επί σειρά αιώνων, και τα χειρουργικά εργαλεία της εποχής που διασώθηκαν είναι σχεδόν όμοια με πολλά από αυτά που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Πολλοί μελετητές εξακολουθούν και σήμερα να αναζητούν την αρχαία εμπειρία και γνώση σε βιβλία όπως η «βοτανική του Διοσκορίδου» που αν και γραμμένο πριν από 1000 χρόνια συλλέγει πολύτιμη ακόμα πιό αρχαία γνώση.

 

φαρμακευτική

Πέρα από την χρήση φαρμακευτικών βοτάνων που οι προφορικές και γραπτές παραδόσεις μας έχουν μεταφέρει μέχρι σήμερα έχουμε και χρήση ασυνήθιστων τακτικών. Παυσίπονα φυτικής βάσης, συχνά ιδιαίτερα αποτελεσματικά, βρίσκονται στις παραδόσεις πολλών λαών. Αρκετά αντιπυρετικά, αντιφλεγμονώδη ακόμη και ναρκωτικά από διάφορα φυτά έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία μέχρι σήμερα. Αξεπέραστα παραμένουν τα οπιοειδή στην καταπολέμηση των ισχυρών πόνων, γνωστά από τους αρχαίους Πέρσες ήδη και μόνο πρόσφατα παρασκευάστηκαν συνθετικά παυσίπονα με παρόμοια δράση (στους οπιοειδείς υποδοχείς) και ανάλογη ισχυρή ενέργεια.

 

Παρόλα αυτά σε όλη την πορεία της Ιστορίας η τοξικομανία και η χρήση «απαγορευμένων» ψυχεδελικών, ευφορικών, διεγερτικών η κατασταλτικών οπιοειδών ουσιών περιορίστηκε σε θρησκευτικές τελετές και μάλιστα συνήθως με την καθοδήγηση μυητικών ιερατείων η σε ιατρική χρήση. Η τοξικομανία αυτή καθεαυτή εξαπλώθηκε στον Δυτικό κόσμο και δημιουργήθηκε τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα την περίοδο του Μεσοπολέμου, γνώρισε δε ταχύτατη διάδοση, φτάνοντας σήμερα να θεωρείται το #1 «πρόβλημα», γιατί; Σε τι διέφεραν οι αρχαίοι και δεν αισθάνονταν την ανάγκη της κατάχρησης; Μήπως αυτό που άλλαξε δεν ήταν η φύση του ανθρώπου αλλά οι οικονομικές σκοπιμότητες της χρήσης;

 

Επίσης αναφέρονται τόσο από την αρχαιότητα όσο και από αλχημιστές αλλά και από παραδόσεις λαών χρήσεις φαρμάκων σε πάρα πολλούς τομείς. Μερικοί γνωστοί είναι:

 

 

άνθος υπερικού

το Prozac ίσως να είναι δεκαετίας αλλά το υπερικόν, γνωστό στην δύση σαν St. Johns Wort και στην Ελλάδα σαν σπαθόχορτο, είναι παμπάλαιο φυτό με αντικαταθλιπτικές ικανότητες SSRI - Selective Serotonine Re-uptake Inhibitor

 

Οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν δεκάδες παρόμοια θεραπευτικά φυτά και ζώα μεταξύ των οποίων και εκχυλίσματα σαλικυλικού, φαρμακευτικά βότανα αλλά και εκχυλίσματα από ζώα και έντομα. Η αφάνιση του δάσους του Αμαζονίου εκτός από τους άμεσους και έμμεσους κινδύνους όπως οι άγνωστοι ιοί (Ebola) και η οικολογική καταστροφή οδηγεί και στην απώλεια ενός τεράστιου ποσού σχετικής γνώσης.

 

 

παθολογία

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν πρωτοπόροι και στην παθολογία. Ο αρχαιότερος γνωστός παθολόγος θεωρείται ο Imhotep το 2725 π.Χ. Ήταν επίσης κατασκευαστής πυραμίδων αστρολόγος και αξιωματικός. Η διαδεδομένη κάποτε αντίληψη ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν ελάχιστα για την ανατομία του σώματος έχει καταρριφθεί με τις τελευταίες ανακαλύψεις και αποκρυπτογραφήσεις παπύρων.

 

 

τμήμα αρχαίου πάπυρου

Οι γιατροί στην Αρχαία Αίγυπτο ειδικεύονταν με πολύχρονες σπουδές σε ναούς / σχολές. Γνώριζαν πως να κολλάνε σπασμένα κόκαλα, μελέτησαν τη δομή του εγκεφάλου και ήξεραν ότι ο παλμός προκαλείται από την καρδιά. Μπορούσαν να θεραπεύσουν πολλές ασθένειες και συνταγογραφούσαν ανάλογα. Δεξιά, συνταγή στα ελληνικά, αναφέρεται το μονοξείδιο του μολύβδου.

 

Χρησιμοποιούσαν επίσης το καστορέλαιο, το ταννικό οξύ και τον κορίανδρο. Είχαν μια μανία με την καθαρότητα του εντέρου και την σωστή λειτουργία αυτού που έφτανε σε βαθμό μονομανίας και σχολιάστηκε ειρωνικά από μεταγενέστερους Έλληνες ιατρούς και φιλοσόφους.

 

Στον πάπυρο Edwin Smith που γράφτηκε το 1700 π.Χ. αλλά βασίστηκε σε κείμενα του 2650 π.Χ. διαβάζουμε για τις πληγές και την θεραπεία τους. Λίγα γράφονται για ασθένειες.

 

Ο πάπυρος Ebert θεωρείται πιο ολοκληρωμένος και αποτελείται από 110 σελίδες με συνολικά περίπου 877 θεραπείες. Δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος αλλά υιοθετεί μια ολιστική αντίληψη και έχει τμήματα που καλύπτουν οτιδήποτε, από τα δάκτυλα των ποδιών μέχρι το κεφάλι, από τα δάχτυλα των χεριών μέχρι τα μάτια. Διαθέτει επίσης συνταγές για την θεραπεία των παρασιτικών ασθενειών του στομάχου και ένα τμήμα του αναφέρεται στην καρδιά.

 

 

ιαματικά λουτρά

Τα ιαματικά λουτρά σε θερμές πηγές πλούσιες σε περιεχόμενο ήταν γνωστά από την αρχαιότητα μιας και σε πολλές πηγές παρατηρούνται ερείπια αρχαίων λουτήρων. Σήμερα αν και αμφισβητούνται από ορισμένους γιατρούς ενώ από άλλους συνιστώνται, εξακολουθούν να ανακουφίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ασθενών ετησίως. Νερά πλούσια σε θειούχα, ασβεστούχα αλλά και ραδιενεργά άλατα βρίσκονται παντού στον κόσμο, αρκετά και στην Ελλάδα, και σε πολλές χώρες συνταγογραφούνται από τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά μόνο στην Ελλάδα του 2000 κλείνουνε με παράδοξες αιτίες...

 

οφθαλμολογία

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή αναφορά γίνεται στον 'Αντυλο που λέγεται ότι είχε προχωρήσει σε οφθαλμολογικές εγχειρίσεις καταρράκτη στην αρχαία Αθήνα.

Πρόσφατες ανασκαφές στην Βαβυλώνα, Ελλάδα και Αίγυπτο αποκάλυψαν μπρούτζινα εργαλεία που μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για εγχείριση καταρράκτη. Είναι το πιθανότερο να ήταν οι αρχαίοι Ινδοί αυτοί που πρώτοι ασχολήθηκαν με το θέμα αλλά μέχρι την εποχή που ο Μ.Αλέξανδρος έφτασε στην Ινδία οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν λιγότερα για την Ινδία από όσα γνωρίζαμε εμείς για τους Κινέζους πριν τον Μάρκο Πόλο. Παρ' όλα αυτά υπάρχει αναφορά ότι ο Μ. Αλέξανδρος συνάντησε στην Ινδία περιοχή με Έλληνες που προερχόταν από αρκετά παλιότερο ξεχασμένο αποικισμό.

 

Η αρχαιότερη γραπτή αναφορά σε εγχείριση καταρράκτη υπάρχει σε Σανσκριτικά κείμενα από τον 5ο αιώνα π.Χ.. Φημολογείται ότι τα έγραψε ο Ινδός χειρουργός Susruta. Εξασκούσε ένα είδος χειρουργικής επέμβασης (reclination) κατά την οποία αλλάζουν θέση στον θολωμένο φακό και ο ασθενής βλέπει καλύτερα αλλά η όραση παραμένει θολή χωρίς διορθωτικά γυαλιά. Μέχρι και τα μέσα του 20ού αιώνα (!) αυτή η τεχνική εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται στην Αίγυπτο, Ινδία και Θιβέτ.

 

 

ενχείριση ματιού

Για τους αρχαίους Αιγυπτίους και την συμβολή τους στην οφθαλμολογία λίγα είναι γνωστά. Θεωρούμε ότι γνώριζαν και περιέγραψαν τον καταρράκτη αλλά δεν διέθεταν χειρουργική θεραπεία παρά μόνο βάμματα και ξόρκια. Η ιατρική γενικότερα είχε γνωρίσει ιδιαίτερη ανάπτυξη στην αρχαία Αίγυπτο και δεν περιοριζόταν πάντα σε μεταφυσικές θεωρήσεις των αιτιών. Η πρώτη καταγεγραμμένη ιατρική στην αρχαία Αίγυπτο χρονολογείται το 2600 π.Χ. και ο αρχαιότερος οφθαλμίατρος μέχρι σήμερα θεωρείται ο Iry που έζησε κατά την περίοδο της 6ης Δυναστείας (2400 π.Χ.). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι από το 2000 π.Χ. και μετά ο πολιτισμός των αρχαίων Αιγυπτίων ήταν ήδη αρχαίος και σημαντικά κομμάτια γνώσης προφανώς έχουν χαθεί αντί να μεταφερθούν σε άλλους πολιτισμούς όπως οι αρχαίοι Έλληνες. Στην εικόνα πάπυρος που χρονολογείται από το 1342 έως το 1200 π.Χ.

 

 

 

ακουστική

Βοηθήματα για βελτίωση της ακοής χρησιμοποιήθηκαν από αρκετά παλιά. Γνωστά είναι κούφια κέρατα ζώων και όστρακα ψαριών που χρησιμοποιήθηκαν σαν ενισχυτές των ήχων. Αργότερα κατασκευάστηκαν μεταλλικά αντίστοιχα. Κάποιοι βασιλείς και αυτοκράτορες λέγεται ότι είχαν θρόνους κατασκευασμένους με τέτοιο τρόπο που από τα ανοίγματα στην βάση του θρόνου κάποιοι σωλήνες οδηγούσαν τον ήχο ενισχυμένο πολύ κοντά στα αυτιά του βασιλιά. Έτσι ο βαρήκοος βασιλιάς δεν έχανε κουβέντα απ' όσα λεγόταν γύρω του!

 

 

 

μουσικοθεραπεία

Η επίδραση του ήχου πάνω στο σώμα ήταν γνωστή από την αρχαιότητα με διάφορους τρόπους. Οι διάφοροι παιάνες στον στρατό κατάφερναν να εμψυχώνουν το στράτευμα και να το οδηγούν σε νικηφόρες μάχες. Η ιστορία του Ορφέα που αναζητούσε την Ευριδίκη, κάνει γνωστό ότι το τραγούδι του μπορούσε να ημερώσει μέχρι και άγρια θηρία. Ο Πυθαγόρας μελετώντας την αρμονία των ήχων κατάφερε να βρεί την επίδρασή τους στην αρμονία του σώματος και να δώσει την μουσικοθεραπεία. Σε κάποια θεραπευτήρια - ασκληπιεία, οι εφαρμοζόμενες θεραπευτικές αγωγές περιελάμβαναν και την χρήση της κατάλληλης μουσικής.

 

Σε αρκετά σημεία της Ιλιάδας και της Οδύσειας, αναφέρονται ειδικές επωδές που συνδυασμένες με την επίδεση πληγών, συντελούσαν στην θεραπεία.

 

Σήμερα υπάρχει προσπάθεια αναβίωσης της μουσικοθεραπείας από διάφορους επιστημονικούς φορείς που καταφέρνουν ήδη να χρησιμοποιούν τα θεραπευτικά αποτελέσματα σε διάφορους τομείς.

 

 

αναισθησιολογία

Βασικό πρόβλημα πολλών ασθενειών αλλά και των χειρουργικών επεμβάσεων παραμένει ο πόνος. O μανδραγόρας, φυτό με ανθρωπόμορφη ρίζα και θρυλικές ιδιότητες που φτάνουν μέχρι την σφαίρα του μύθου εικάζεται ότι προκαλούσε κατάσταση ύπνου παρόμοια με κώμα και από εκεί και η αρχαία Ελληνική φράση «υπό μανδραγόρα καθεύδειν».

 

Πέρα από διάφορα παυσίπονα φυτά που είχαν βρεθεί και συνιστώνταν απ' τους γιατρούς της εποχής έχουμε και κάτι εντυπωσιακότερο. Τόσο ο Διοσκουρίδης όσο και ο Πλίνιος αναφέρονται στο «Λίθο της Μέμφιδος». Αυτό το μικρό λείο και λαμπερό είδος πέτρας όταν γινόταν σκόνη και διαλυόταν σε κάποιο υγρό που θα έπινε ο ασθενής μπορούσε να διώξει κάθε πόνο. Όταν η σκόνη γινόταν αλοιφή μπορούσε να αναισθητοποιήσει επιλεκτικά το σημείο που θα γινόταν η εγχείριση.

 

 

καισαρική τομή

 

Ο Ασκληπιος εξάγεται από την κοιλιά της μητέρας του, Κορωνίδος, από τον πατέρα του, Απόλλωνα. Ξυλογραφία από την έκδοση του 1549 του De Re Medica του Alessandro Beneditti.

Η καισαρική τομή στον τοκετό είναι παμπάλαια τακτική, ακόμη παλιότερη των ρωμαϊκών χρόνων που ο Ιούλιος Καίσαρας γεννημένος με αυτόν τον τρόπο της χάρισε το όνομά του. Εθεωρείτο φυσικά ένα μέτρο έσχατης ανάγκης για την επιβίωση του βρέφους από μια ετοιμοθάνατη ή ήδη νεκρή γυναίκα και δεν έχουμε ενδείξεις ότι καταβαλλόταν προσπάθεια να κρατηθεί και η μητέρα στη ζωή.

 

Παρ' όλα αυτά χρειάστηκε να φτάσουμε στα 1500 για να τολμήσει να επανεφεύρει ο Γ. Νούφερ στην Ελβετία την καισαρική τομή για να ξαναγίνει αποδεκτή πρακτική στον σύγχρονο κόσμο μας.

 

 

 

 

 

οδοντιατρική

Κοντά στο Σαιντ Λούις του Μισούρι (ΗΠΑ) βρέθηκαν κρανία ινδιάνων με σφραγίσματα στα δόντια από κάποιου είδους τσιμέντο! Αυτό το ξανακαταφέραμε σχετικά πρόσφατα... Κάποιοι σύγχρονοι μελετητές επιμένουν ότι ήταν απλά μια παράξενη μόδα των ινδιάνων που επέμεναν να τρυπάνε τα δόντια τους...

 

 

Στην Αιγυπτιακή κοιλάδα των βασιλέων βρέθηκαν μούμιες με γέφυρες στα δόντια τους σχεδόν ίδιες με αυτές που κατασκευάζονται και σήμερα.

 

Από την αρχαία Αίγυπτο βρέθηκε πάπυρος γραμμένος στα Ελληνικά που περιγράφει συνταγή οδοντόκρεμας. Είναι από τον 4ο αιώνα μ.Χ. και περιγράφει σκόνη πλυσίματος των δοντιών αποτελούμενη από αλάτι, μέντα, ίριδες και πιπέρι. Ο πάπυρος βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βιέννης.

 

 

Σφραγίσματα δοντιών έχουν βρεθεί σε σκελετούς των Ίνκας και μάλιστα με ανοξείδωτο σίδηρο! Αυτό δεν το έχουμε ξανά καταφέρει έκτοτε...

Από το Chicago Dental society μαθαίνουμε για το αρχαιότερο ανευρεθέν τεχνητό δόντι: βρέθηκε σε ένα Γαλλικό κοιμητήριο σε κρανίο ανθρώπου που υπολογίζεται ότι έζησε 1900 χρόνια πριν, και η ακτινογραφία αποκαλύπτει ένα θαυμάσιο σιδερένιο δόντι στο πάνω δεξί μέρος της σιαγόνας. Ο άνθρωπος φαίνεται σύμφωνα με τις έρευνες να έζησε τουλάχιστον επί ένα χρόνο μετά την εγχείριση. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι ο κατασκευαστής του δοντιού χρησιμοποίησε το φυσικό δόντι για μοντέλο και ότι τοποθέτησε το τεχνητό πολύ σύντομα μετά την απώλεια του φυσικού. Αν δεν αφαίρεσε πρώτο το δόντι, πώς ήξερε το ακριβές σχήμα; αν το αφαίρεσε, πόσο γρήγορα χρειάστηκε να δουλέψει;

 

Από τους ιδίους μαθαίνουμε ότι ένα κομμάτι μασέλας ηλικίας 1400 χρόνων που βρέθηκε στην Ονδούρα αποκαλύπτει ότι οι Μάγια χρησιμοποιούσαν μικρά κομμάτια κοχυλιών για να φτιάξουν εμφυτεύματα. Υπάρχουν υποψίες ότι οι αρχαίοι Ετρούσκοι στην Βόρεια Ιταλία φτιάχνανε γέφυρες, κορώνες και εμφυτεύματα εδώ και 2.500 χρόνια!

 

 

Στις αρχές του 2006 ήρθαν στο φως εννέα αρχαία κρανία ενηλίκων, από το Mehrgarh, ένα χωριό του Πακιστάν, που είχαν τεχνητές οπές σε ένδεκα δόντια τους. Ένα δόντι είχε τρυπηθεί δύο φορές. Από την διαμόρφωση της τρύπας μετά το τρύπημα φαίνεται ότι οι άνθρωποι έζησαν αρκετά μετά το τρύπημα του δοντιού τους, μιας και το δόντια συνέχισαν να έχουν την φυσική τους φθορά. Αλλά είναι ακατανόητο το ότι σχεδόν τα μισά δόντια δεν είχαν κάποιο εμφανές πρόβλημα ώστε να χρειαστεί το τρύπημά τους, όπως λέει ο David W. Frayer του πανεπιστημίου του Κάνσας. Εντυπωσιακό είναι ότι η χρονολόγησή τους έδειξε ηλικία 9.000 ετών, δίνοντας μας ενδείξεις για οδοντιατρική από ανθρώπους που θεωρούσαμε 'των σπηλαίων'. Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν μικρά λίθινα τρυπάνια με τα οποία υπολογίστηκε ότι σε ένα λεπτό μπορούσε να ανοιχτεί τρύπα σε δόντι. Η διάμετρος της τρύπας ήταν από 1,3mm μέχρι 3,2mm και το βάθος από 0,5mm μέχρι 3,5mm. Εντύπωση προκαλεί ότι βρέθηκαν τρύπες και σε πίσω δόντι, τραπεζίτη, και μάλιστα από το πίσω μέρος πρoς τo εμπρός. Επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Roberto Macchiarelli του Γαλλικού πανεπιστημίου του Πουατιέ και αναφέρει ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία για πιθανά παυσίπονα αλλά ούτε και για σφραγίσματα στις οπές αυτές, αν και πιθανολογεί χρήση ασφαλτικού υλικού.

συνταγές οδοντόκρεμας

Συνταγή οδοντόκρεμας απ' την αρχαία Αίγυπτο βρέθηκε σε πάπυρο του τετάρτου αιώνα μ.Χ. από μελετητές στην εθνική βιβλιοθήκη της Βιέννης. Η συνταγή γραμμένη στα Ελληνικά, περιελάμβανε αλάτι, δυόσμο, πιπέρι και σκόνη ίριδας (είδος κρίνου). Η χρήση της ίριδας μελετάται και πάλι σήμερα για την ευεργετική της επίδραση στα δόντια.

 

 

Τον πρώτο και δεύτερο αιώνα μ.Χ. η Ρωμαϊκή αριστοκρατία πρόσεχε αρκετά την εμφάνιση και την υγιεινή των δοντιών με αποτέλεσμα να σώζονται μέχρι σήμερα κάποιες συνταγές στοματικής υγιεινής που έγραφε τότε ο ρωμαίος γιατρός Scribonius Largus. Αλεύρι κριθαριού με ξίδι, μέλι, αλάτι και νάρδο (είδος βαλεριάνας) έφτιαχναν κάτι σαν τσίχλα. 'Αλλες συνταγές είχαν σκόνη από κέρατο ελαφιού και διάφορα άλλα παράξενα.

 

Αργότερα συναντάμε παρόμοιες συνταγές σε μοναστήρια την εποχή που άγιος Βασίλειος της Καισάρειας προωθούσε την υγιεινή στα μοναστήρια της εποχής.

 

Οι σημερινές οδοντόκρεμες, περιλαμβάνουν κυρίως σαπούνι, φθόριο, λευκαντικό και πρόσθετα γεύσης.

 

 

Φυσικά γνωστή στον αρχαίο μεσογειακό κόσμο και περιζήτητη από τότε ήταν η μαστίχα Χίου. Πέρα από τις ενδιαφέρουσες θεραπευτικές ιδιότητες που της αποδίδονται έχει και ευχάριστη γεύση. Το παράξενο είναι ότι παράγεται μόνο στην Χίο και ειδικότερα μόνο στην νότια πλευρά της Χίου! Μαστιχόδεντρα στην βόρεια Χίο ή και οπουδήποτε αλλού μεταφερθούν δεν είναι σε θέση να παράγουν μαστίχα!

 

 

 

Το 1770 στην Γαλλία ο Α.Ντισατό έφτιαξε οδοντοστοιχία από πορσελάνη.

Το 1863 ο Τζ. Πάρκς Χάρινγκτον στην Αγγλία φτιάχνει τον οδοντιατρικό τροχό.

Το 1873 ξεκινάει η παραγωγή και η μαζική διάθεση της οδοντόκρεμας Colgate.

 

 

 

 

ακτινογραφία

O Μπ. Λάουφερ απ' το βιβλίο του «Η προϊστορία της αεροπορίας» μας πληροφορεί ότι ο Κινέζος αυτοκράτορας Τσιν Σι (250 π.Χ.) χρησιμοποιούσε ένα «μαγικό καθρέφτη» ώστε να μπορεί να βλέπει μέσα από τις σάρκες των ανθρώπων. Κάποιου είδους ακτίνες Χ;

 

 

Από το 1895 η εφεύρεση των ακτινών Χ του Χ.Β.Ρέντγκεν στην Γερμανία μας δίνει και πάλι αυτή την δυνατότητα. Τώρα πια με την χρήση υπερήχων αλλά και αξονικών τομογράφων βλέπουμε πια όλο και ακριβέστερα μέσα μας.

 

 

 

πλαστική εγχείριση

Σε ινδικά έπη αναφέρονται συχνά πλαστικές εγχειρίσεις. Στην αρχαία Ρώμη υπάρχουν επίσης σχετικές αναφορές, αν και ποτέ δεν ήταν σαφές αν οι ανάγκες ήταν περισσότερο ιατρικές ή αισθητικές... Το βέβαιο είναι ότι η ουλή θα ήταν μάλλον ανεπαίσθητη για να τολμάει κανείς τέτοιες επεμβάσεις αισθητικής αποκατάστασης.

 

 

 

επέμβαση καρδιάς

Ας πάμε όμως σε κάτι εντυπωσιακότερο. Το 1969 τα πανεπιστήμια του Λένινγκραντ και του Ασχαμπάντ σε μια αρχαιολογική τους αποστολή ανακάλυψαν σε μια σπηλιά 30 σκελετούς σχεδόν 100.000 ετών. 8 σκελετοί είχαν παράξενα ίχνη στα οστά του θώρακα. Πάνω απ' την καρδιά υπήρχε επουλωμένη τομή στο κόκαλο και τα διπλανά πλευρά είχαν μετατοπιστεί και επανέλθει στην θέση τους. Απ' το περιόστεο της τομής φαίνεται ότι ο ασθενής είχε ζήσει τουλάχιστον 3 με 5 χρόνια μετά την επέμβαση.

Παρόμοιες επεμβάσεις έχουν παρατηρηθεί και σε αρκετά νεότερους σκελετούς που βρέθηκαν στην Παλαιστίνη, Μεσοποταμία, Περσία αλλά και στο Ευζί της Γαλλίας.

Απ' τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι με εντελώς άγνωστο τρόπο και για λόγους προφανώς θεραπευτικούς γινόταν επιτυχείς επεμβάσεις στην καρδιά, σε ανθρώπους που μας μάθανε να νομίζουμε ότι ήταν στο μεταβατικό στάδιο πιθήκου - ανθρώπου. Ολοφάνερα κάτι μας ξεφεύγει απ' την ιστορία όπως την ξέρουμε μέχρι τώρα... Πώς καταπολεμούσαν τις μετεγχειρητικές μολύνσεις τόσες χιλιάδες χρόνια πριν την ανακάλυψη της φορμόλης; Είτε οι αρχαίοι λαοί γνώριζαν φυσικά αντιβιοτικά που δεν γνωρίζουμε εμείς, είτε γνώριζαν την παρασκευή αντισηπτικών και αντιβιοτικών. Και τα δύο υποδηλώνουν πολύ μεγαλύτερη επιστημονική εξέλιξη από αυτή που θέλουμε να πιστεύουμε σήμερα ακόμα και αν αγνοήσουμε προβλήματα ραφής κλπ..

 

μεταμόσχευση καρδιάς

Στην Αίγυπτο, στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, βρέθηκε πάπυρος που περιγράφει μεταμόσχευση καρδιάς κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ντζεσέρ (3η δυναστεία). Όταν τραυματίσθηκε στην καρδιά κάποιος φρουρός του Φαραώ, οι γιατροί του παλατιού, μετά από παράκληση του Φαραώ, αντικατέστησαν την καρδιά του στρατιώτη με ενός μοσχαριού. Το κείμενο καταλήγει ότι ο στρατιώτης θεραπεύτηκε! 5.000 χρόνια πριν!

 

 

Το 1967 στην Νότιο Αφρική πραγματοποιείται η πρώτη σύγχρονη επιτυχής μεταμόσχευση καρδιάς από τον Κρίστιαν Μπάρναρντ.

 

 

επέμβαση εγκεφάλου

Στις Αρχάνες Κρήτης βρέθηκε ανθρώπινο κρανίο από την Μινωική εποχή με σημάδια αφαίρεσης και επανατοποθέτησης στα βρεγματικά του οστά. Είναι προφανές από τα σημάδια στα οστά ότι υπήρξε επούλωση κατά συνέπεια ο ασθενής έζησε μετά την επέμβαση.

 

 

Στην Αίγυπτο έχουν βρεθεί κρανία εγχειρισμένα με επιτυχία μιας και ο ασθενής έζησε αρκετά για να επουλωθεί η τομή όπως δείχνει το περιόστεο γύρω απ' το κομμένο κόκαλο.Οι αρχαίοι Περουβιανοί μπορούσαν να κάνουν λεπτές εγχειρίσεις κρανιεκτομής, αφαιρώντας μέρος του κρανίου και αντικαθιστώντας το με χρυσή πλάκα. Αναφέρονται και τρυπανισμοί. Πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο μπορούσε ευκολότερα να διευρυνθεί η συνείδηση του ενχειριζόμενου, ίσως λόγω καλύτερης αιμάτωσης.

 

Είναι εκπληκτικό ότι οι σημερινοί μελετητές θεωρούνε τον τρυπανισμό ως τεχνική που ανάγεται στην ύστερη Λίθινη εποχή! Και με τέτοια πειστήρια πρέπει ταυτόχρονα να δεχτούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν πέτρινα πρωτόγονα εργαλεία, είχαν ταυτόχρονα και την ικανότητα να κάνουν τόσο λεπτές επεμβάσεις.

 

Ο τρυπανισμός ως τεχνική έχει επιζήσει σε μερικές φυλές της Ανατολικής Αφρικής σαν μέθοδος παραδοσιακής ιατρικής.

 

 

κρανίο με οπή τρυπανισμού - Χίος - 250 π.Χ.

Στην Χίο, στην περιοχή Ατσικής όπου έχει βρεθεί η Ελληνιστική νεκρόπολη, σε ανασκαφή οικοπέδου βρέθηκε κιβωτιόσχημος τάφος. Η ηλικία του τάφου προσδιορίστηκε στον 2ο αιώνα π.Χ. Ο άνδρας που είχε ταφεί σε αυτόν, είχε εμφανή σημάδια εγχείρισης στο κρανίο του. Στο αριστερό βρεγματικό οστούν υπάρχει οπή διαμέτρου 1,62 εκατοστών. Ο ανθρωπολόγος συνεργάτης της Κ' Eφορείας Προϊστορικών και Kλασικών Aρχαιοτήτων Αστέριος Αηδόνης επιβεβαίωσε την μέθοδο του τρυπανισμού για την εγχείριση, όσο και την επιτυχή έκβασή της μιας και δεν υπάρχουν ενδείξεις μόλυνσης αλλά και ο 50χρονος ασθενής έζησε τουλάχιστον άλλα 5 χρόνια μετά την εγχείριση.

 

Η σύγχρονη ιατρική επανεξετάζει την ιδέα του τρυπανισμού σαν όλο και πιό ελπιδοφόρα λύση. Μετά από εγκεφαλική αιμορραγία το συσσωρευμένο αίμα πιέζει τον εγκέφαλο με τρόπο που πολλές φορές δημιουργεί εκτεταμένα ακόμα και κρίσιμα προβλήματα σε άλλα τμήματα του εγκεφάλου. Η απομάκρυνση του αιματώματος, ή έστω και η αποκατάσταση της πίεσης σε φυσιολογικά όρια ενδοκρανιακά, βοηθάει στην πολύ καλύτερη αποκατάσταση της υγείας του ασθενή μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο.

 

 

 

ασθένεια «τρελών αγελάδων»

Ακούσαμε σχετικά πρόσφατα για την ασθένεια των τρελών αγελάδων που λέγεται ότι προέκυψε γιατί οι αγελάδες κατανάλωναν κρέας αντίθετα με την φυτοφάγο φύση τους. Το ίδιο αναφέρεται ότι έπαθαν στην αρχαιότητα τα άλογα του Γανυμήδη όταν αυτός για να τους αυξήσει τις επιδόσεις τα τάιζε με κρέας.

 

Αν και η γνώση του προβλήματος που δημιουργεί μία τόσο λάθος διατροφή διασώθηκε μέχρι σήμερα, εμείς την νομίζαμε για αφελέστατο αρχαίο μύθο και δεν δώσαμε σημασία. Τώρα ίσως είναι πια πολύ αργά.

 

 

 

προνύμφες μύγας

Αυτές τις μέρες συμβαίνει μια αναβίωση μιας εκπληκτικής τεχνικής για την θεραπεία της γάγγραινας κυρίως αλλά και άλλων παρόμοιων καταστάσεων όπως τα έλκη, μιας τεχνικής γνωστής από την αρχαιότητα. Προνύμφες μύγας τοποθετούνται στην προσβεβλημένη περιοχή και αφήνονται να φάνε (στην κυριολεξία) τον κατεστραμμένο σήποντα ιστό. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο υγιής ιστός παραμένει άθικτος και η πορεία επούλωσης της πληγής είναι εντυπωσιακά καλή! Κλινικές έρευνες που ξεκίνησαν από το 1989 στο Veterans Affairs Medical Center και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια αποδεικνύουν την πολυτιμότητα της μεθόδου στην αντιμετώπιση των μολυσμένων και γαγγραινωδών περιοχών που μέχρι τώρα αντιμετωπιζόταν με κόψιμο του προσβεβλημένου μέλους. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά παρουσιάζονται τα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της γάγγραινας που προκαλείται από τον διαβήτη, μια πραγματικά φρικτή κατάσταση.

 

Μυίαση αποκαλείται η προσβολή ενός οργανισμού από τις προνύμφες της μύγας (συγκεκριμένα είδη) οι οποίες τρέφονται από τον ιστό στο στάδιο της προνύμφης. Η τεχνική ήταν σε ευρεία διάδοση κατά τους ιστορικούς στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά υπάρχουν και άλλες ιστορικές αναφορές. Η τεχνική επέζησε μέχρι και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο που γλίτωσε αρκετούς τραυματίες από ακρωτηριασμό λόγω της γάγγραινας.

 

Επίσης υπάρχει αναβίωση της χρήσης της βδέλλας, γνωστής επίσης από τους πανάρχαιους χρόνους, περισσότερες πληροφορίες στην ίδια παραπάνω σελίδα. Και η χρήση της βδέλλας σαν θεραπευτικής μεθόδου διατηρήθηκε από διάφορους λαούς μέχρι σήμερα.

 

 

 

βελονισμός

Ανάμεσα στην Ιταλία και στην Αυστρία στις 'Αλπεις στην κοιλάδα Oetz το 1991 βρέθηκε θαμμένο σε πανάρχαιο παγετώνα το μουμιοποιημένο σώμα ενός ανθρώπου που πέθανε σχεδόν 5.000 χρόνια πριν. Θεωρείται η παλαιότερη ευρωπαϊκή μούμια. Στην πλάτη και στα πόδια του βρέθηκαν δερματογραφίες «τατουάζ» συνολικά σε 15 ομάδες. Τα ίδια σημεία επιλέγονται σήμερα απ' τους βελονιστές γιατρούς. Δεν είναι γνωστό αν χρησιμοποιούταν βελόνες σ' αυτά τα σημεία ή γίνονταν μαλάξεις, αλλά τα σημεία αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με παθήσεις ρευματισμών και διάρροιας. 'Αλλοι μελετητές υποστηρίζουν έλκος στομάχου και ρευματισμούς που συμφωνούν περισσότερο τόσο με τα ευρήματα όσο και με τα σημεία που επιλέγουν οι σημερινοί βελονιστές γι αυτές τις θεραπείες.

 

Η κινέζικη αρχή του γνωστού βελονισμού πάει πίσω μόνο μέχρι το 1.000 π.Χ. αλλά ήταν αυτοί που μπόρεσαν ευτυχώς να διατηρήσουν την γνώση του βελονισμού μέχρι σήμερα.

 

 

 

μικρόβια

Ο Ιπποκράτης είχε διαισθανθεί περισσότερο παρά εξακριβώσει την ύπαρξη μικροβίων τα οποία και αποκαλούσε μιάσματα. Και σ' αυτόν τον τομέα κινήθηκε εντυπωσιακά μπροστά απ' την εποχή του. Οι γνώσεις του θεωρήθηκαν τόσο σημαντικές που αρκετούς αιώνες μετά, ένα από τα πρώτα βιβλία που τυπώθηκαν απ' τον Γουτεμβέργιο μετά την Αγία Γραφή ήταν τα άπαντα του Ιπποκράτους!

 

Οι μολυσματικοί παράγοντες στην Αρχαία Ελλάδα πολλές φορές προσωποποιήθηκαν (Κήρες) και συνδυάστηκαν τόσο με την μόλυνση τροφών ζωικής προέλευσης όσο και με την μόλυνση καλλιεργειών από το χώμα ή από τον αέρα. Για την προστασία του ανθρώπου από τις Κήρες χρησιμοποιούταν η πάμνος (παλιούρι) που το μάσημά της θεωρούταν καθαρτικό. Υπάρχουν αρκετές απεικονίσεις τους σε αγγεία σαν μικρές φτερωτές θεότητες.

 

Ο Διοσκουρίδης ο Αλεξανδρινός, γιατρός της αυλής του Πτολεμαίου και της κόρης του Κλεοπάτρας, αναφέρεται λεπτομερώς στην βουβωνική πανώλη.

 

 

Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας τα μικρόβια έχουν αποδεκατίσει ολόκληρες φυλές. Γνωστός παραμένει ο λοιμός κατά την πολιορκία της αρχαίας Αθήνας που αντιμετωπίστηκε με απολύμανση από πολλές φωτιές.

 

Το 1520 οι Ισπανοί μεταφέρουν έναν αφρικανό σκλάβο στην Κούβα άρρωστο με ευλογιά. Ο μισός πληθυσμός των Αζτέκων πέθανε από ευλογιά. Το 1531 οι Ισπανοί μεταφέρουν την ιλαρά, παρόμοια προβλήματα. Το 1545 μεταφέρεται ο τύφος και αργότερα άλλα μικρόβια. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί αποδεκατίζονται. Ασθένειες απλές για την Ευρώπη όπως η γρίπη αποδεικνύονται υπερβολικά ισχυρές για τους στερούμενους αντισωμάτων γρίπης Αμερικανούς ιθαγενείς.

 

Παράλληλα οι Ισπανοί μολύνονται απ' τους ιθαγενείς με αφροδίσια, κυρίως σύφιλη. Αυτό προκαλεί αντίστοιχα σοβαρά προβλήματα με την μεταφορά της σύφιλης στην Ευρώπη.

 

 

Η σκόπιμη μόλυνση των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής από τον Αμερικάνικο Στρατό με μολυσμένες κουβέρτες «δώρο των λευκών» σε ανυπότακτες φυλές, οδήγησε σε πάμπολλους θανάτους των ανυποψίαστων Ινδιάνων. Βιολογικά όπλα πρώιμης μορφής...

 

 

δακτυλικά απoτυπώματα

Κατά την διάρκεια της δυναστείας T'ang στην Κίνα, κοντά στο 618 π.X. ανακαλύφθηκε η μοναδικότητα των δακτυλικών αποτυπωμάτων κάθε ανθρώπου. Λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε σαν μέθοδος αναγνώρισης, ίσως και σαν υπογραφή.

 

 

 

ψυχασθένειες

Οι ψυχασθένειες, συχνά αποκαλούμενες μανίες ή ιερές ασθένειες όπως η επιληψία, αντιμετωπίστηκαν από την αρχαιότητα με σοβαρότητα από τους γιατρούς της εποχής. Από το 384 π.Χ. σώζονται μελέτες του Αριστοτέλη για νοητικές και σωματικές διαφορές ατόμων, αργότερα ο Διογένης, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις παρεκκλίσεις. Εξέταζαν την επιληψία, την άνοια και την νοητική καθυστέρηση, χωρίς να καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα.

 

Ένα από τα σχετικά παράδοξα της ιστορίας μάλιστα αναφέρει ότι ο Ιπποκράτης είχε προσκληθεί να θεραπεύσει τον φιλόσοφο και επιστήμονα (πατέρα της ατομικής φυσικής) Δημόκριτο από «μανία» γιατί ο Δημόκριτος πολλές φορές ξεσπούσε σε φαινομενικά αδικαιολόγητα ασυγκράτητα γέλια προκαλώντας την απορία των ανθρώπων γύρω του. Φυσικά ο Δημόκριτος δεν χρειαζόταν το «ελλέβορο» που χορηγούσαν οι γιατροί της εποχής για περιπτώσεις μανίας, αλλά αυτό στάθηκε αφορμή να γνωρίσει τον Ιπποκράτη, να γίνουν φίλοι και να ανταλλάξουν πολλές ενδιαφέρουσες επιστολές.

 

 

 

επαγγελματική νόσος

Πρώτη φορά που συναντάμε καταγεγραμμένη νόσο που οφείλεται στο επάγγελμα του ασθενή, είναι όταν ο Ιπποκράτης παρατηρώντας τους εργαζόμενους στα ορυχεία του Λαυρίου, διαπιστώνει κοινά ειδικά συμπτώματα και συμπεραίνει ότι ευθύνεται η εργασία τους.

 

Αρκετά αργότερα κατά την βιομηχανική επανάσταση στην Ευρώπη, όταν το πρόβλημα των επαγγελματικών ασθενειών πήρε μεγάλες διαστάσεις λόγω των κακών συνθηκών εργασίας και των διάφορων νέων χημικών ουσιών που χρησιμοποιούταν, οι γιατροί αναγκάστηκαν να συσχετίσουν και πάλι νοσήματα με εργασίες.

 

 

 

θεραπευτική ιππασία

Από αναφορές του Ξενοφώντα στο βιβλίο του «περί ιππικής» μαθαίνουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα οι ανάπηροι πολέμου είχαν ιατρική βοήθεια σε τομείς που δεν θα φανταζόμασταν! Οι γιατροί χρησιμοποιούσαν τα άλογα και τη ιππασία για να βοηθήσουν τόσο την σωματική όσο και την ψυχική αποκατάσταση των αναπήρων πολέμου. Ήταν γνωστό ότι η ιππασία δημιουργώντας ιδιαίτερη σχέση αλόγου και αναβάτη, έχει ευεργετική επίδραση στον άνθρωπο.

 

Η θεραπευτική ιππασία χρησιμοποιήθηκε στην συνέχεια και από τους Ρωμαίους. Ακόμη και στην μακρινή Κίνα γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν την ίδια μέθοδο.

 

Σήμερα, 25 σχεδόν αιώνες μετά τον Ξενοφώντα, η θεραπευτική ιππασία ξαναβρίσκει τρόπο να βοηθήσει άτομα με ειδικές ανάγκες. 'Ανθρωποι με σωματικά ή νοητικά προβλήματα, δέχονται την ευεργετική επίδραση της ιππασίας, βελτιώνοντας την κατάστασή τους κι όχι απλά κάνοντας ευχάριστες βόλτες όπως κάποιοι από εμάς θα νομίζαμε.

 

 

 

άτομα με ειδικές ανάγκες

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τα άτομα με ειδικές ανάγκες είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός απ' τις δυσκολίες της όποιας ιδιαιτερότητάς τους και την κοινωνία μέσα στην οποία βρισκόταν. 'Αλλες κοινωνίες είχαν θετική στάση απέναντί τους, άλλες αρνητική, άλλες αδιάφορη και όλα αυτά μεταβαλλόταν και με το πέρασμα των χρόνων.

Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες ρίχνανε στον Καιάδα (ένα μεγάλο γκρεμό) όσα παιδιά γεννιόταν με κάποιο εμφανές πρόβλημα, η φυλή των Μασάι θανάτωναν τα παιδιά που γεννιόταν μειονεκτικά, στην φυλή Αζάντ τα προστάτευαν ιδιαίτερα το ίδιο και στην Κίνα που όλη η κοινότητα πρόσεχε και βοηθούσε αυτά τα άτομα, στην φυλή Τσάγκα (ανατολική Αφρική) χρησιμοπούσανε τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες σαν αποτροπή του κακού. Οι Γιουκούν στο Σουδάν πίστευαν ότι κάποιο κακό πνεύμα βρίσκεται μέσα τους και τους εγκατέλειπαν, στην Μαλαισία οι Σεμ Ανγκ θεωρούσαν τους ανάπηρους σοφούς και τους χρησιμοποιούσαν για την επίλυση διαφορών μέχρι και ανάμεσα σε φυλές. Οι κάτοικοι του Μπαλί προσπαθούσαν να τους αγνοήσουν, οι αρχαίοι Εβραίοι θεωρούσαν την διαφορετικότητα ένδειξη αμαρτίας, οι Σκανδιναβοί σχεδόν θεοποιούσαν αυτά τα ιδιαίτερα άτομα! Στην Μεσαιωνική Ευρώπη φοβούταν ότι ο διάβολος δημιούργησε το πρόβλημα σε τέτοια άτομα και τα έκαιγαν, στην Αναγέννηση τους έβαζαν σε ειδικά ιδρύματα.

 

 

 

I.Q.

Ο μέσος όρος του δείκτη εφυίας (Ι.Q.) των σημερινών εναπομεινάντων Μάγια είναι 85.8 για τους άνδρες και 86.8 για τις γυναίκες την στιγμή που στις ΗΠΑ ο δείκτης για τους άνδρες είναι 79 και για τις γυναίκες 80. Αν και ο συγκεκριμένος δείκτης νοημοσύνης και ιδιαίτερα τα συμπεράσματα αξιολόγησής του αμφισβητούνται έντονα, η διαφορά αυτή παραμένει και είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστη προσθέτοντας ένα ακόμη αναπάντητο ερώτημα στο μυστήριο γύρω απ' τους Μάγια.

 

Αρκετές ενδείξεις από σκελετούς και κρανία που βρέθηκαν δείχνουν ότι οι Μάγια παρέμβαιναν στην ανάπτυξη του κρανίου των παιδιών τους, αλλά και ίσως είχαν δυνατότητες εγχειρίσεων. Αυτό ίσως εντυπωσίασε τους Αζτέκους που διαδέχτηκαν τον πολιτισμό των Μάγια και προσπαθώντας να το αντιγράψουν κατέληγαν σε τελετουργικές ανθρωποθυσίες...

 

 

ιατρικά εργαλεία από αρχαία Αιγυπτιακή τοιχογραφία

Απ' ότι συμπεραίνουμε και από τα υπόλοιπα ιατρικά επιτεύγματα της αρχαίας χειρουργικής, υπήρχαν διάφορα εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία και πολλά μάλιστα ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένα. Πολλά απ' αυτά έχουν διατηρήσει την αρχική τους μορφή μέχρι και σήμερα.Ο Ήρων χρησιμοποιούσε πρώτος σύριγγα για να αφαιρεί το πύον από πληγές. Είχε μάλιστα παρόμοιο μέγεθος και σχήμα με τις σημερινές αλλά ήταν κατασκευασμένη από χαλκό.

 

 

Στην αρχαία Αίγυπτο και μόνο, 17 χειρουργικά εργαλεία περιγράφονται μαζί με την χρήση τους

 

 

θεραπευτικό φως ρουμπινιού

Στην αρχαία Ινδία η ιστορία αναφέρει ότι κάποιοι γιατροί εκτός των διαφόρων άλλων εργαλείων χρησιμοποιούσαν και ένα κόκκινο ρουμπίνι. Περνούσαν το φως του ήλιου μέσα από αυτό το ρουμπίνι - φακό και φώτιζαν με το κόκκινο φως την πληγή του ασθενή για να την θεραπεύσουν γρηγορότερα. Αυτό σε μας μέχρι πρόσφατα φαινόταν κάτι χωρίς ουσιαστική χρησιμότητα. Τελευταίες όμως ανακαλύψεις της NASA έρχονται να μας ξαναθυμίσουν την Ινδική παραδοσιακή ιατρική!

 

 

 

απο:geocities.com

Καλη φαση. Βεβαια σαν την τεχνογνωσια του σημερα δεν μπορει τπτ να συγκριθει.

μαλλον δεν διαβασες ολο το ποστ (σε 4 λεπτα αλλωστε τι να πρωτοκανεις..να διαβασεις ή να απαντησεις;)

αν το διαβασεις λοιπον θα δεις πως εχουν κανει πραγματα(ειτε οι αρχαιοι ελληνες ειτε οι αρχαιοι αιγυπτιοι ειτε καποιος αλλος λαος) που ο συγχρονος ανθρωπος καταφερε να ξανακανει μολις λιγες δεκαετιες πριν (πχ εγχειρηση καρδιας) και αλλα δεν εχει καταφερει να κανει ακομα(πχ.μεταμοσχευση εγκεφαλου)

Ναι δεν το διαβασα ολο αλλα αποσπασματα γιατι κανω και μια εργασια στο autocad. Θα το μελετησω παντως.

 

Μπορει να ηταν ανεπτυγμενοι σε καποιους τομεις αλλα μολις πριν μισο αιωνα ανακαλυφθηκε το πρωτο αντιβιωτικο. Αντε και κολουσες καμια ιωση με τις συνθηκες υγιεινής και χωρις σωστα φαρμακα θα ησουν θυμαρακι. Μην παμε σε πανωλη κλπ που θεριζαν τον κοσμο..

Αν και οι ισχυρές αντιβιοτικές ενώσεις για τη θεραπεία των ανθρώπινων ασθενειών που προκαλούνται από τα βακτηρίδια ,όπως η φυματίωση, η βουβωνική πανούκλα, ή λέπρα, δεν ήταν απομονωμένες και προσδιορισμένες μέχρι τον εικοστό αιώνα, η πρώτη γνωστή χρήση αντιβιοτικών ήταν από τους αρχαίους Κινέζους πριν από πάνω 2.500 έτη.Πολλοί άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί, συμπεριλαμβανομένων των αρχαίων Αιγυπτίων και των αρχαίων Ελλήνων, χρησιμοποιούσαν ήδη μύκητες και φυτά για να θεραπεύσουν μολύνσεις, εξ αιτίας της παραγωγής των αντιβιοτικών ουσιών από αυτούς τους οργανισμούς. . Εκείνη τη στιγμή όμως, οι ενώσεις που αναπτύσσουν την αντιβιοτική δράση ήταν άγνωστες. Οι αντιβιοτικές ιδιότητες του Penicillium sp. περιγράφηκε αρχικά στη Γαλλία από τον Ernest Duchesne το 1897. Εντούτοις, η εργασία του δεν επηρέασε την επιστημονική κοινότητα μέχρι την ανακάλυψη από τον Αλεξάντερ Φλέμινγκ της πενικιλίνης. Η σύγχρονη έρευνα για την αντιβιοτική θεραπεία άρχισε στη Γερμανία με την ανάπτυξη του στενού-φάσματος αντιβιοτικού Salvarsan από τον Paul Ehrlich το 1909, επιτρέποντας για πρώτη φορά μια αποδοτική θεραπεία της διαδεδομένης σύφιλης. Το φάρμακο, που ήταν επίσης αποτελεσματικό και ενάντια σε άλλες μολύνσεις, δεν είναι πλέον σε εφαρμογή στη σύγχρονη ιατρική. Τα αντιβιοτικά αναπτύχθηκαν περαιτέρω στη Μεγάλη Βρετανία μετά από την επανακάλυψη της πενικιλίνης το 1928 από τον Φλέμινγκ. Περισσότερο από δέκα έτη αργότερα, ο Ernst Chain και ο Howard Florey έδειξαν ενδιαφέρον στην εργασία του και βρήκαν την καθαρισμένη μορφή της πενικιλίνης. Οι τρεις τους μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ του 1945 στην ιατρική. Ο όρος «αντιβιοτικό» χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να αναφερθεί μόνο στις ουσίες που εξήχθησαν από έναν μύκητα ή άλλο μικροοργανισμό, αλλά σήμερα περιλαμβάνει ι επίσης τα πολλά συνθετικά και ημισυνθετικά φάρμακα που έχουν αντιβακτηριδιακά αποτελέσματα.

 

 

Βικιπαίδεια

freak dεν είναι περίεργο πως με τόσες γνώσεις είχαν χαμηλό προσδόκιμο ζωής? Σίγουρα η συχνότητα των πολεμικών συγκρούσεων περιόριζε σημαντικά τον χρόνο ζωής αλλά ενδεχομένως όλα αυτά τα επιτεύγματα να μην ήταν προσβάσιμα για όλους...

 

ωστόσο αφού το topic είναι η εποχή που θα θέλαμε να είχαμε ζήσει εγω θα επιλέξω τώρα την περίοδο που εμφανίστηκε το ανθρώπινο είδος γιατί έτσι θα έβρισκα απάντηση σε πολλά ερωτήματα

freak dεν είναι περίεργο πως με τόσες γνώσεις είχαν χαμηλό προσδόκιμο ζωής? Σίγουρα η συχνότητα των πολεμικών συγκρούσεων περιόριζε σημαντικά τον χρόνο ζωής αλλά ενδεχομένως όλα αυτά τα επιτεύγματα να μην ήταν προσβάσιμα για όλους...

 

o μεσος ορος ζωης στην αρχαια Αιγυπτο ηταν 60 χρονια(αν θυμαμαι καλα)

στην αρχαια ελλαδα ηταν περι τα 70 χρονια.οι μονοι περιοδοι που τα ποσοστα θνησιμοτητας ηταν μεγαλα ηταν σε περιοδους πολεμων ή λοιμων.

οσο για την τελευταια σου φραση θα σου πω απλα πως στην αρχαια Ελλαδα ο θανατος ηταν και αυτος ακομα ταξικος!!

οι πλουσιοι ολη μερα πηγαιναν στα γυμναστηρια και στην αγορα.οι φτωχοι,τα αυτονοητα...

στις περιοδους πολεμου οι πλουσιοι ηταν στα μετοπισθεν(εν αντιθεση με τους φτωχοτερους)και μαλιστα στο ιππικο.

συνεπως ειναι ευλογο το συμπερασμα οτι σε περιοδους πολεμικων συγκρουσεων η θνησιμοτητα να αυξανεται και ιατρικη περιθαλψη να απολαμβανουν οι πιο ελαφρα τραυματισμενοι ταξικα ανωτεροι...

o μεσος ορος ζωης στην αρχαια Αιγυπτο ηταν 60 χρονια(αν θυμαμαι καλα)

στην αρχαια ελλαδα ηταν περι τα 70 χρονια.οι μονοι περιοδοι που τα ποσοστα θνησιμοτητας ηταν μεγαλα ηταν σε περιοδους πολεμων ή λοιμων.

οσο για την τελευταια σου φραση θα σου πω απλα πως στην αρχαια Ελλαδα ο θανατος ηταν και αυτος ακομα ταξικος!!

οι πλουσιοι ολη μερα πηγαιναν στα γυμναστηρια και στην αγορα.οι φτωχοι,τα αυτονοητα...

στις περιοδους πολεμου οι πλουσιοι ηταν στα μετοπισθεν(εν αντιθεση με τους φτωχοτερους)και μαλιστα στο ιππικο.

συνεπως ειναι ευλογο το συμπερασμα οτι σε περιοδους πολεμικων συγκρουσεων η θνησιμοτητα να αυξανεται και ιατρικη περιθαλψη να απολαμβανουν οι πιο ελαφρα τραυματισμενοι ταξικα ανωτεροι...

 

αυτές οι ταξικές διαφορές!!!!:X:X:X:p

Στην δεκαετια του 70 ή του 80

Κι εγώ δεν θα σας μεταφέρω σε άλλη εποχή αλλά σε άλλη δεκαετία.Στη δεκαετία του 80.Να'μουνα πρώτη μούρη στις πρώτες εκτελέσεις των καταπληκτικών 80s.Nα άκουγα από κοντά τους Air Supply και να χόρευα ατελείωτες ώρες κάτω από τις discoballs:up::music:

Στην εποχή της Αναγεννησης.. Ξερετε,που τα προτυπα ομορφιας ηταν οι πολυ ασπρες, γεματουλες... :D:D:D

 

Καλα θα ηταν να επιλεγαμε.... :p:p

Τότε που κάναν μπάνιο κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα?

Nice.

το εχω ξαναπει 70s...τοτε που ολα ηταν free,ολα νομιμα:cool:

καλα ειναι και στιη σημερινη εποχη!!

το παρελθον, ειναι παρελθον...

το μελλον, θα δειξει... :rolleyes:

 

παρ' ολα αυτα θα ηθελα να ζω στην εποχη της ζεστασιας, και του κρυου... καθαρο αερα χωρις προβληματα απ τον κοσμο και ρυπάνσεις..

 

Smile:ninja:

θα χρειαστώ μια μηχανή του χρόνου, γιατί θα ήθελα να έχω ζήσει σε πολλές διαφορετικές εποχές...

Αρχαία Ελλάδα, για να βιώσω το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού

Στα χρόνια του Χριστού

Στην αναγέννηση, σε κάποια χώρα της κεντρικής Ευρώπης,

Στην άγρια Δύση

Στην Ιαπωνία μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, στα χρόνια της μεγάλης ανάπτυξης

και τώρα ....στο Λονδίνο

 

Θα χρησιμοποιούσα βέβαια τη μηχανή και για ταξίδια στο μέλλον.....

θα χρειαστώ μια μηχανή του χρόνου, γιατί θα ήθελα να έχω ζήσει σε πολλές διαφορετικές εποχές...

Αρχαία Ελλάδα, για να βιώσω το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού

Στα χρόνια του Χριστού

Στην αναγέννηση, σε κάποια χώρα της κεντρικής Ευρώπης,

Στην άγρια Δύση

Στην Ιαπωνία μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, στα χρόνια της μεγάλης ανάπτυξης

και τώρα ....στο Λονδίνο

 

Θα χρησιμοποιούσα βέβαια τη μηχανή και για ταξίδια στο μέλλον.....

 

 

:offtopic:pare tilefono tin maro litra epigontos!!!:offtopic:

 

ego pantos tha ithela na eixa genithei to 1975...pisteyo tha itan teleia!!!

Θα θελα να χα ζησει στην εποχη του ΛΙΘΟΥ....ολα πρωτογονα!!! κραυγες, κυνηγι, ροπαλα, καλη φαση... :P

Και εγω στην εποχη του χαλκου...κυριως γιατι δεν θα ειχα να διαβαζω το μαθημα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ:p:wacko:

Δεν θα ήθελα να ζούσα σε άλλη εποχή! Μου αρέσει πολύ η εποχή μου και επιπλέον, αν ζούσα σε άλλη εποχή...θα έχανα τα "Εγκλήματα"! :( :lol: :cool:

Θα θελα να χα ζησει στην εποχη του ΛΙΘΟΥ....ολα πρωτογονα!!! κραυγες, κυνηγι, ροπαλα, καλη φαση... :P

kai pisteuo tha epernes ena ropalo kai tha arxises na gkarizeis kai su:lol::lol: