Ταινίες: Προτάσεις - Κριτική

[DesertSMisSRaiN]

Όπως επίσης και Not Another Teen Movie (παρωδία των έργων τύπου American Pie) και Eurotrip (το οποίο έχει όντως πλάκα)

[YpNoS]

Bangkok Dangerous (2008)

 

Ένας επαγγελματίας εκτελεστής μεταφέρεται στην Μπανγκόκ για μία σειρά "δουλειών". Εκεί ερωτεύεται μία ντόπια φαρμακοποιό και γίνεται ο δάσκαλος του βοηθού του. Όταν όλα πάνε στραβά, ο ήρωας καλείται να λάβει σοβαρές αποφάσεις..

 

Με κόστος παραγωγής τα 45 εκ. δολάρια και με έσοδα που παλεύουν να το καλύψουν, στο Bangkok: Επικίνδυνη Αποστολή, οι Danny & Oxide Pang παρουσιάζουν το αμερικάνικο ριμέικ της πολύ καλής ταϊλανδέζικης ομώνυμης ταινίας που σκηνοθέτησαν τα δύο αδέλφια το 1999. Τα γυρίσματα έγιναν στην Πράγα αλλά κυρίως στην Μπανγκόκ όπου, ενώ γυριζόταν η ταινία, στις 19 Σεπτεμβρίου του 2007, έλαβε χώρα το στρατιωτικό πραξικόπημα στη χώρα, κάτι που δεν επηρέασε τα γυρίσματα (σταμάτησαν μόνο για 6 ώρες).

 

Γιατί, γιατί, γιατί? Γιατί πρέπει να γίνονται αυτά τα remakes α λα αμέρικα? Γιατί να καταστρέφουν ήδη καλές ταινίες? Τα αδέλφια Pang που είναι επίσης υπεύθυνα για το καταπληκτικό Gin gwai 10 [The Eye (2005)] αλλά και για το καλό The Messengers (2007), καλούνται από τα μεγάλα κεφαλ(α)ία του Χόλυγουντ να μετατρέψουν μία παλιά καλή ταινία που είχαν φτιάξει το 1998(9) και να την ελαφρύνουν / μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη με πιο Αμερικανικές μεθόδους. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό..

 

Η σκηνοθεσία είναι αργή και καθυστερημένη και βασίζεται σε ένα πολύ ασθενές σενάριο με μεγάλα κενά. Παρά πολλές αχρείαστες σκηνές οδηγούν σε ένα προβλέψιμο τέλος. Αποτυγχάνουν να δώσουν έμφαση στο δράμα του ηρώα (σε αυτό φταίει και ο πρωταγωνιστής) με συνέπεια αρκετές πράξεις να φαίνονται αδικαιολόγητες. Η φωτογραφία είναι κάκιστη, με υπερβολικά σκοτεινά κάδρα αλλά και έντονα χρώματα τα οποία θα κουράσουν. Οι διάλογοι είναι λιτοί και "βαριά αντρικοί" κάτι το οποίο έπειτα από ένα σημείο, θα προκαλέσει γέλιο - αν όχι εκνευρισμό. H μουσική επένδυση του κυρίου Brian Tyler είναι γεμάτη και κουραστική ενώ δεν ταιριάζει με την πλειοψηφία των σκηνών καθώς θα προκαλέσει τα αντίθετα αισθήματα από αυτά που ίσως είχαν στο μυαλό τους οι 2 δημιουργοί. Η σκηνογραφία είναι πλούσια και αρκετά ενδιαφέρουσα σε κάποιες σκηνές. Συνολικά, θα ξεχωρίσουν 2-3 σκηνές οπού η παρούσα θα θυμίσει λίγο από την δόξα της πρωτότυπης.

 

Ο Nicolas Cage είναι ο ψυχρός, κακός και ανάποδος πληρωμένος δολοφόνος, Joe. Το πρωτότυπο σενάριο ήθελε τον ηρώα κωφάλαλο, αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει (κυρίως λόγω των ικανοτήτων του πρωταγωνιστή). Το βαρύ ύφος του ηρώα θα κουράσει, ενώ σίγουρα θα αποτύχει πλήρως να ερμηνεύσει πιστά τον ρομαντισμό αλλά και το δραματικό κομμάτι της ταινίας. Μία κακή ερμηνεία που θα παρασύρει ολόκληρο το έργο.

 

Ο Shahkrit Yamnarm στον ρόλο του Kong, είναι αρκετά καλός. Αστείος, με απίστευτες ατάκες (που θα χαθούν στην μετάφραση) θα μας χαρίσει μία δεμένη ερμηνεία που θα πείσει τόσο στο αστείο και στο περιπετειώδες όσο και στο ερωτικό και δραματικό κομμάτι του σεναρίου.

 

Ξεχωρίσει η κουκλίτσα Charlie Yeung η οποία υποδύθηκε την κωφάλαλη φαρμακοποιό, Fon. Θα πείσει τόσο στο ντροπαλό μέρος του χαρακτήρα της, όσο και στο πληγωμένο, ερωτευμένο και προδομένο από τον πρωταγωνιστή. Εκπληκτική η σκηνή με το αίμα να πέφτει πάνω στο λευκό πανωφόρι της.

 

Στην λογική του μέτριου Quarantine (2008) remake του πολύ καλού [REC] (2007) αλλά και των εκατοντάδων παρόμοιων καταστάσεων, η παρούσα δεν αποτελεί εξαίρεση. Ελαφρύ και με κενά σενάριο δεν θα καταφέρει να μπαλώσει την έλλειψη ερμηνειών (ιδιαιτέρως του πρωταγωνιστή) αλλά ούτε και να δώσει ένα ίχνος ενδιαφέροντος καθώς το σύνολο θα χαρακτηριστεί ως βαρετό, προβλέψιμο και καθόλου φρέσκο. Θα σωθεί κυρίως από 2-3 καταπληκτικές σκηνοθετικά σκηνές αλλά και από τις όμορφες Ασιάτισσες που θα αναστήσουν το χαμένο από την οικονομική κατάρρευση, θερμόμετρό σας.

 

Για τους λάτρεις των ελεφάντων και των ζωολογικών κήπων, για τους φανατικούς των ασιατικών δεσποινίδων, για ερωτευμένους που κουράστηκαν - τίποτα περισσότερο από 4/10, στον πάτο της μετριότητας, πιο χαμηλά από το 5,4/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

 

Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cinemascope.

[marvin]

Όπως επίσης και Not Another Teen Movie (παρωδία των έργων τύπου American Pie) και Eurotrip (το οποίο έχει όντως πλάκα)

 

Το Not Another Teen Movie είναι κορυφή αλλά για να γελάσεις όσο του αξίζει πρέπει να έχεις δει και τα 80s έργα που παρωδεί όπως τα Breakfast Club, Sixteen Candles, Fast Times at Ridgemont High κλπ.

 

Το Eurotrip είχε καλές στιγμές και μου θύμησες και το Road Trip που επίσης δεν ήταν κακό στο είδος αυτό.

[manolissinger]

καλημερα παιδια.θα ηθελα να μου προτεινετε αμερικανικες ταινιες τυπου american pie!

χαζοαμερικανιες δλδ.εχω δει καποιες("το κολλεγιο","τι ηπιαμε χθες βραδυ", και αλλες).

ευχαριστω

να προτεινο και καπια αλλα πολυ καλα εργακια απ τα 8ος που κατα την γνομη μου ηταν καλυτερα απ τις σιμερινες τεεν μπουρδες..

How i got into college larah flyn boil anthony entwards.

το μαθηματα οδηγησης με τον corey elfman

η πιο κουφη μερα του φερις μπιουλερ. το αντεννα την εχει βαλει χιλιες φορες αυτη τη ταινια και πιστευο ηταν απ τα καλυτερα τεεν κομεντις που ειχαν βγει τοτε.

και τελος cant buy me love η αλιος η γοησα και τα δολαρια με τον patric dempsey απ το greis anatomy .

η ταινια θυμιζε λιγο το bevery hills 90210 kαι ηταν πολι ενδιαφερον και ψιλορομαντικο....

απ τα σημερινα ενα εργο που εχει βγει και πεζει ο προταγονιστης του American pie jason bigs ειναι το my best friends girl.

αν και αυτο μια απ τα ιδια.

και τελιονοντας μη χεχναμε τα scary movie και τα 4 βγαινει και 5 λολ

[fabo114]

Καμια ταινια που να αξιζει να δει κανεις στο σινεμα; Δεν εχει και πολυ πραγμα απ'οτι βλεπω :(

 

Quantum of Solace, Burn After Reading

Vicky Cristina Barcelona, Etz Limon.

 

Τουλαχιστον :)

[Mbokota]

Μόλις χθες ειδα το WALL-E φιλε μου και ειλικρινα με συγκίνησε, με μελαγχόλησε και τελικά με άφησε με ενα χαμόγελο για ώρες... Συμφωνώ απόλυτα με όσα είπες και θα σταθώ κι εγώ στους τίτλους τέλους..

Έτσι ακριβώς. Μια εξαιρετικότατη ταινία έτσι όπως μας έχει κακομάθει η Pixar.

[YpNoS]

Dîner de cons, Le (1998)

(The Dinner Game)

 

Κάθε εβδομάδα, ο Pierre και οι φίλοι του οργανώνουν ένα "Δείπνο Ηλίθιων". Ο καθένας πρέπει να φέρει μαζί του έναν ηλίθιο τον οποίο παρουσιάζει ως προσκαλεσμένο του. Νικητής είναι αυτός που θα διαλέξει τον πιο ηλίθιο. Ο Pierre πιστεύει ότι ο δικός του, Francois Pignon, θα κλέψει την παράσταση. Ένα ατύχημα όμως θα καταστήσει αδύνατη την συμμετοχή του στο δείπνο. Τι θα συμβεί όταν ο μόνος που μπορεί να τον βοηθήσει είναι ο Francois?

O Francis Veber σκηνοθετεί την υπέροχη αυτή κωμωδία, βασιζόμενος σε δικό του σενάριο. Δεν θα δούμε υποβλητικά τοπία και καταρρακτώδη εφέ, ούτε όμως και καταιγιστική δράση με αμέτρητες σφαίρες να πέφτουν ζεστές στο χώμα. Η πλειοψηφία των σκηνών λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα σπίτι. Αυτό αποτελεί και ολόκληρη την σκηνογραφία της ταινίας (εκτός 2-3 σκηνών που είναι εκτός). Ακούγεται βαρετό έτσι? Και όμως...

 

Η σκηνοθεσία ζουμάρει πάνω στα πρόσωπα και τις γκριμάτσες των πρωταγωνιστών καθώς αυτοί αποτελούν και το δυνατό κομμάτι της υπόθεσης που ονομάζεται "Δείπνο Ηλίθιων". Δεν θα ήταν δυνατόν όμως να είχαμε τόσο καταπληκτικές ερμηνείες, εάν το σενάριο δεν ήταν τόσο καλογραμμένο και ιδίως εάν οι διάλογοι δεν ήταν τόσο έξυπνοι και κωμικοί συνάμα. Θα προκαλέσουν εκπληκτικές σκηνές γέλιου που πραγματικά θα τις ευχαριστηθείτε καθώς πηγή των δεν είναι το "γελοίο" αλλά το πραγματικά αστείο.

 

Πρωταγωνιστεί ο "ηλίθιος" Jacques Villeret στον ρόλο του Francois Pignon. Στρουμπουλός εκ φύσεως, "ηλίθια" φάτσα και αφέλεια σε υψηλά επίπεδα. Απίστευτη κίνηση και ακόμα πιο εκπληκτικές εκφράσεις. Υποστηρίζει 100% τους πανέξυπνους διαλόγους και δένει με το υπόλοιπο καστ, σε βαθμό που οι ατάκες των ηθοποιών δένουν αρμονικά (όπως άλλωστε συμβαίνει εις την Γαλλικήν). Ξεχωριστός, απολαυστικός και ρεαλιστικά αφελής, μέσα στην αθωότητά του θα καταφέρει να μετατραπεί από ηλίθιος σε "δάσκαλο".

 

O Thierry Lhermitte είναι ο Pierre Brochant. Πλούσιος και έξυπνος, διοργανώνει τα περίφημα δείπνα ηλίθιων. Βρίσκει λαβράκι, όμως η ατυχία του χτύπα την πόρτα και απόκτα έναν αδίστακτο πόνο στην μέση. Από θύτης, μετατρέπεται σε θύμα καθώς ο "ηλίθιος" του είναι ο μόνος που μπορεί να τον βοηθήσει. Άκρως κωμικός, διακρίνεται από μία σοβαροφάνεια που ίσως είναι άστοχη σε κάποιες σκηνές, όμως συνολικά θα αποδειχθεί αρκετά ισορροπημένος.

Ο Francis Huster στον ρόλο του καλύτερου φίλου του Pierre (και συνάμα κερατωμένου), Juste Leblanc, είναι καλός και θα μας χαρίσει 2-3 καλές σκηνές με τον πρωταγωνιστή.

 

Ξεχώρισε, στον μικρό αλλά πολύ σημαντικό ρόλο του Lucien Cheval, ο κωμικότατος Daniel Prevost. Με μία γκριμάτσα που θα συνδυάσει την καχυποψία, το πείραγμα (Μαρσέιγ!), τον έλεγχο (φοροτεχνικός γαρ) και το κέρατο (σιγά μην την γλύτωνε), κλέβει την παράσταση και θα αποτελέσει τον κύριο λόγο πολλών ρινικών ατυχιών - ιδιαιτέρως στις σκηνές που μοιράζεται με τον Jacques Villeret. Μοναδικός, απλά.

 

Θα θυμίσει ολίγον από Sleuth (2007), και ιδιαιτέρως την πρωτότυπή της, κυρίως όσον αφόρα την θεατρικότητα των ηθοποιών και την περιορισμένη σκηνογραφία. Οι δυνατές όμως ερμηνείες, σε συνδυασμό με το έξυπνα "ηλίθιο" σενάριο και ιδίως με τους κωμικούς διαλόγους, θα αποδειχθούν υπέρ-αρκετές ώστε να καλύψουν οποιοδήποτε κενό. Η ευχαρίστηση του θεατή είναι εξασφαλισμένη για ένα τίμιο τελικό αποτέλεσμα.

 

Για τους απανταχού groupies του Johnny Hallyday, για τους κερατωμένους και για τους προδότες, για τους ηλίθιους που είναι έξυπνοι και για τους έξυπνους που είναι ηλίθιοι, τίποτα λιγότερο από 8/10, για μία από τις καλύτερες κωμωδίες που έχω δει το τελευταίο διάστημα - κοντά στο 7,6/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

 

edit: Στα πλαισια συνεργασιας του συγγραφεα με το Cinemascope.

[YpNoS]

Eagle Eye (2008)

 

Με λίγα λόγια

 

Ενας ανδρας και μια γυναικα που δεν εχουν συναντηθει ποτε στο παρελθον θα μπλεχτουν σε μια εξωπραγματικα ρεαλιστικη περιπετεια οταν η μυστηριωδης γυναικεια φωνη, που τους δινει οδηγιες, απειλησει την ζωη και την οικογενεια των. Θα οδηγηθουν σε μια τρελη διαδρομη προς το αγνωστο οπου ολα συμβαινουν με ακριβεια χιλιοστου. Αυτο ομως που τους προβληματιζει ακομα πιο πολυ ειναι οτι η γυναικα αυτη ξερει με ανατριχιαστικες λεπτομερειες το που βρισκονται, το ποιος ειναι διπλα τους αλλα και το τι λενε μεταξυ τους οταν κανεις δεν βρισκεται κοντα τους..

 

Σκηνοθεσία

 

Ο D.J Caruso, κυριως τηλεοπτικος σκηνοθετης, επιστρεφει στην μεγαλη οθονη με το "Παγιδευμενοι", μια περιπετεια με αρκετη δραση και μυστηριο. Δυστυχως η παρουσα ανηκει στην κατηγορια των "διχασμενων" και ευθυς αμεσως εξηγω. Το σεναριο ειναι παρα πολυ δυνατο και η σκηνοθεσια καταπληκτικη με απιστευτα οπτικα εφε και το μπασο απο τον ηχο να τρανταζει τους θεατες. Το μυστηριο εξελισσεται αργα και σταθερα καθως σε καθε σκηνη θα προστεθει ενα ακομα στοιχειο στην συλλογη του ηδη προβληματισμενου μυαλου μας. Ολα μοιαζουν χαμενα ομως ολα εχουν ενα σκοπο, ενα τελος και ενα καταπληκτικο συγχρονισμο ο οποιος θα αποδειχθει ρεαλιστικα απιθανος. Οι διαλογοι οδηγουνται απο το δυνατο κομματι του σεναριου και ειναι γρηγοροι και ενδιαφεροντες.

Καπου στα μισα οπου αποκαλυπτεται η μυστηριωδης φωνη (σιγα μην σας δωσω παραπανω στοιχεια), το σεναριο αρχιζει και κουραζει ενω οι σκηνες χανουν την ροη τους. Ξαφνικα θα δουμε αναιτια καποιες σκηνες που δεν "κολλανε" με το συνολο - λες και ο σκηνοθετης προτιμησε να παιξει μια παρτιδα "καναστα" με τον μοντερ - ενω η δραση αρχιζει και φθινει. Η γοητεια και πρωτοτυπια χανεται καθως αρχιζουμε και θυμομαστε εκεινο το καταραμενο επεισοδιο των Xfiles με το "πονηρο κτιριο" και το ανυπακουο ασανσερ, και οι Αμερικανοι βραζουν αιμα εντος των φλεβων τους καθως το μηνυμα της ταινιας γινεται ολοενα και πιο ξεκαθαρο. Οι ερμηνειες δεν γνωριζουν καποια γεματη κλιμακωση ενω το σημειο του "μεγαλου χαμου" ή διαφορετικα της "κορυφωσης" οπως λεγεται κινηματογραφικως, μοιαζει βιαστικο και προχειρο. Το μπαουλο των εξαιρετικων εφε του πρωτου μερους, ειναι πλεον αδειο ενω το κομματι της "αμερικανιας" γινεται πλεον αναποφευκτο.

 

Ερμηνείες

 

Πρωταγωνιστει ο πιτσιρικας Shia LaBeouf [Transformers (2007, 2009), Indiana Jones (2008)] στον ρολο του Ethan W. Saw αλλα και στου διδυμου αδελφου του, Jerry Damon. Τον εχουμε συνηθισει σε ρολους "κυνηγημενου" οποτε στην παρουσα δεν θα εχουμε καποια εκπληξη. Η αγωνια, η δραση και το δραματικο μερος θα αποτελεσουν ενα ευκολο κομματι στην ερμηνεια του χωρις ομως να δουμε κατι το εξαιρετικο. Στο συνολο θα αποδειχθει απλα, αρκετος.

 

Η 30αρα πλεον Michelle Monaghan [Made of Honor (2008)] υποδυεται την Rachel Holloman. Πιο πολυ μητερα παρα "γκομενα α λα James Bond", θα ξεχωρισει στο δραματικο μερος του ρολου της ενω θα ειναι αρκετη για το κομματι της δρασης χωρις καποιο ξεσπασμα. Θα μας χαρισει 2-3 καλες σκηνες με τον πρωταγωνιστη αλλα μεχρι εκει.

 

Ο πρωην Jolie fan, Billy Bob Thornton ειναι ο πρακτορας του FBI, Thomas Morgan. Στο συνεχες κυνηγητο θα βρεθει μπροστα σε στοιχεια πολυ πριν οι θεατες τα κατανοησουν (κενα του σεναριου). Η παρουσια του, σιγουρα, προσδιδει σοβαροτητα και κυρος στο συνολο του εργου αλλα και σιγουρια στον θεατη. Αρκετα καλος, χωρις κατι το ξεχωριστο. Η μελαχροινη κουκλιτσα Rosario Dawson (λιγο πριν την δουμε στο Sin City 2) εργαζεται για το Υπουργειο Αμυνης και ειναι η Ζωη Perez. Δυναμικος χαρακτηρας και τσαμπουκαλεμενη ερμηνεια.

 

Ξεχωρισε λογω φυσιογνωμιας και τηλεοπτικης ιστοριας ο δικος μας (εκ της Λεσβου) Μιχαλης Τσικλης ή στην βαρβαρικην, Michael Chiklis ως George Callister, Υπουργος Αμυνης. Στο "The Shield" (2002-2008) συνεργαστηκε με τον σκηνοθετη της παρουσας με εξαιρετικα αποτελεσματα. Δυστυχως, στην κινηματογραφικη αποπειρα, τα αποτελεσματα δεν ειναι ιδια. Η παρουσια του ως Υπουργου εχει κατι απο το βρωμικο, δυνατο και βαρβαρικο κομματι του χαρακτηρα στην τηλεοπτικη σειρα. Ομως, ενω θα αποδειχθει γνωριμο στοιχειο για τους φιλους της, για τους θεατες που δεν τον γνωριζουν ισως φανει αστειο και υπερβολικο. Συνολικα η ερμηνεια του περιοριζεται σε λιγες σκηνες, ομως η παρουσια του και μονο θα δωσει σοβαροτητα και βαρος στο συνολο - ασχετως αν μοιαζει να ειναι ετοιμος να αρπαξει ενα οπλο και να τα "σπασει" ολα..

 

Εν κατακλείδι

 

Μοναδικα εφε, γρηγορη καταδιωξη, μυστηριο και αγωνια μεχρι το πρωτο μισο. Στο δευτερο ημιχρονο θα δουμε την κακη εικονα της "ομαδας", η οποια ομως δεν θα ειναι αρκετη ωστε να χαρακτηρισει το συνολο ως τετοιο. Θα ενθουσιασει τους εφηβους και θα προβληματισει αρκετα τους μεγαλυτερους. Το θεαματικο μερος της ταινιας δεν ειναι μονο τα εφε.. ειναι κυριως το γεγονος οτι ολη αυτη η τεχνολογια που χορευει μπροστα στα ματια μας δεν βρισκεται μοναχα μεσα στην Σκοτεινη Αιθουσα ή το σαλονι μας' υπαρχει εκει εξω, στους δρομους της πολης μας, στην χωρα μας, στην Ευρωπη και σε ολες τις ανεπτυγμενες (με την πολιτικη ερμηνεια της λεξης) χωρες. Αν ενθουσιαστηκατε με το Enemy of the State (1998), με πρωταγωνιστες τους Will Smith και Gene Hackman, ή το Conspirancy Theory (1997), με τους Mel Gibson και Julia Roberts, τοτε το Eagle Eye μονο αδιαφορους δεν θα σας αφησει.

 

Για gadget freaks, μοναχογιους και πολιτικους της κακης ωρας, αφελεις οπαδους του Λιακο και του Τελους του Κοσμου εν ετη 2012, Πουτιν(ο)λαγνους και μυημενους, τιποτα λιγοτερο απο 6,5/10, λιγο πιο πανω απο το συνολο της μετριοτητας, καθως το δευτερο μερος θα αποδειχθει λιγοτερο απο οτι γεννουν οι προσδοκιες του πρωτου - αρκετα κοντα στο 6,9/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

[just_a_comment]

Ένα από τα καλύτερα Βρετανικά φιλμ της προηγούμενης σεζόν.

 

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jonathan Trigell (το οποιο με τη σειρά του αντλεί δεδομένα - χωρίς όμως να βασίζεται πιστά σε αυτά - από την αληθινή ιστορία του φόνου ενός 3χρονου αγοριού από δυο 10χρονα αγόρια, η οποία είχε συνταραξει τη Βρετανική κοινή γνώμη τη δεκαετία του 90 / ο τίτλος παραπέμπει στον τροπο που χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ για να αναφερθούν στους 2 θυτες - πριν δημοσιευτούν τελικά τα ονόματά τους: "Boy A", "Boy B") παρουσιάζει την προσπάθεια ενός αγοριού, που πέρασε 14 χρόνια στη φυλακή/αναμορφωτήριο μετά από καταδίκη για φόνο, να κερδίσει το χαμένο χρόνο, τις χαμένες εμπειρίες και να "εφεύρει" τη νέα του ταυτότητα.

 

Εξαιρετική γραφή, χαρακτήρες με βάθος που ξεδιπλώνονται αργά αλλα σταθερά όσο προχωράει η πλοκή, έντονα συναισθήματα, χωρίς όμως υπερβολικές εξάρσεις δοσμένα μέσα από μια καθαρά ρεαλιστική σκηνοθετική ματιά.

 

Ήταν πολλές οι στιγμές στις οποίες συγκινήθηκα, καθώς έβλεπα αυτό το αγόρι, που ουσιαστικά η ζωή του είχε μπεί σε "αναστολή" για 14 χρόνια, να προσπαθεί να σταθεί στον κόσμο ως ενήλικας παρόλο που οι εμπειρίες του ήταν αυτές ενός δεκάχρονου αγοριού. Και ήταν ακόμα πιο συγκινητική η απελπιστική του ανάγκη να νοιώσει πως υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που τον αγαπάει. Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε και την ιστορία του ανθρώπου που του έχουν αναθέσει να τον προσέχει, η οποία ιστορία, παρόλο που εξελίσεται στο παρασκήνιο της κύριας πλοκής, είναι εξίσου δυνατή και έρχεται να δέσει τέλεια με την υπόθεση στο τέλος του έργου.

 

Οι προβληματισμοί που γεννάει η ταινία είναι πολλοί (και επικαιροι καθως τα γεγονότα της Βεροιας ειναι ακόμα νωπα) : ποια πρέπει να ειναι η αντιμετώπιση των ανηλικων εγκληματιών, ποιά είναι η ευθύνη της κοινωνίας απέναντι σ αυτούς που προσπαθουν να επανενταχθούν, πόσο καταστροφική είναι η αδιακρισία των ΜΜΕ...Παραλληλα βέβαια μπαίνουν και αλλα ψυχολογικά/ηθικά θέματα για τη σχέση/συμφιλιωση του ανθρωπου με το παρελθόν του, για την ειλικρίνεια και την εξιλέωση. Ειδικά το θέμα της εξιλεωσης δίνεται με έναν πολύ όμορφο και συμβολικό τρόπο.

 

Από αισθητική άποψη είναι απλά υπέροχο. Τα φλας μπακ που παρεμβάλλονται στην αφηγηση είναι εξαιρετικά δοσμένα. Η παλέτα των χρωμάτων παίζει με τις αποχρώσεις του γκρι και δίνει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα (που αντανακλα τόσο τα συναισθηματα της ταινίας όσο και το πραγματικό στυλ των Βρετανικών βιομηχανικων πολεων όπως το Μαντσεστερ). Οι ηθοποιοί - ιδιαίτερα οι δύο πρωταγωνιστικοί ρόλοι - είναι άψογοι - πιστευω και ευχομαι ο νεαρός Αndrew Garfield να παει πολυ μπροστα...Τέλος και η μουσικη επενδυση ειναι διακριτική αλλα πολύ όμορφη.

 

Ένα χαλαρό 8,5 στα 10 απο μενα (το imdb δινει 8)

[isolde]

Συμφωνώ απόλυτα για το Boy A, από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τελευταία.

[tsatsos_21]

Κλασσικη επιτυχημενη συνταγη,σκιαγραφιση χαρακτηρων,γρηγορος ρυθμος,μπλεξιματα,ευτραπελα,χιουμορ,σκηνοθεσια,ηθοποιοι,soundtrack ολα καλα εως πολυ καλα.Επιτελους δεν λυπηθηκα τα λεφτα που δινω,αν σας αρεσουν οι προηγουμενες ταινιες του ηρθε η ωρα να γνωρισετε μια καλυτερη version τους.Ένα 8/10 απο εμενα.

[manolissinger]

Ειδα το 4 CHRISTMASSES .

Η ταινια αν και εχει ενα ενδιαφερον θεμα << αντιγραφη απο την ταινια BEST FRIENDS με τους BART RAYNOLDS και GOLDIE HOGHN παραγογης 1981...>>

Αν και διαθετει ενα εχερετικο καστ ρις γουδερσπον. βινς βον,ρομπερτ ντιβαλ,σισι σπεισεκ,,, γιον βοιτ και μαρι στινμπεργκεν...

 

Αν και περιστρεφεται γυρο απο το κλιμα τον εορτον βαζοντας μας μεσα σε αυτο..

 

Και Αν ειναι και λιγο ρομαντικη,,,,,,

δεν πα να ειναι διστηχος ΜΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.......:worry:

τα αστεια ειναι κρυα σε βαθμο καραγκιοζιλικιον που με δισκολια γελας..

ο βινς βον παχυνε και εχασε πλεον το χιουμορ του.

η ρις γουδερσπον ομορφυνε αλλα τιποτα το παραπανο.

 

το γνοστο φιναλε...

και γενικα οση διαθεση και αν εχει να μας παρουσιασει. διακομοδοντας τις οικογενειακες παραχενιες που αντιμετοπιζεις παντα την μερα τον χριστουγενον η τις γνοστες γκρινιες...Οπος το γνοστο εργο meet the parents/fockers.. το μονο που κανει και καταφερνει ειναι να δειχνει την βλακεια τον αμερικανον που τους διακατεχει σε ολο τους τον μεγαλειο,,,

Η ταινια θα μπορουσε να γινει μια διασκεδαστικη κριστμας στορι,, αν επεφτε στα χερια ενος καλυτερου σκηνοθετη η σεναριογραφου.διστηχος πεφτει σε γνοστα κλισε,δεν περνει σοβαρα τον ευατο της και δεν εχει καμοια ιδιετερη πλοκη και ενα λογο να θες να την χαναδεις τα επομενα χριστουιγενα.Και κριμα γιατι ειχε προοπτικες λογο του καστ

ενα 4 απο μενα και αυτο χαρισματικα γιατι απλα ειναι χριστουγεναινατικη.οσοι τη δη δουν ομος μαλον θα παρει -1 :lol:

[_best_]

Εχει δει κανεις τον Ηλια του 16ου? Λεει να τη δουμε στο σινεμα?

[Johny-B]

Κλασσικη επιτυχημενη συνταγη,σκιαγραφιση χαρακτηρων,γρηγορος ρυθμος,μπλεξιματα,ευτραπελα,χιουμορ,σκηνοθεσια,ηθοποιοι,soundtrack ολα καλα εως πολυ καλα.Επιτελους δεν λυπηθηκα τα λεφτα που δινω,αν σας αρεσουν οι προηγουμενες ταινιες του ηρθε η ωρα να γνωρισετε μια καλυτερη version τους.Ένα 8/10 απο εμενα.

Μόλις γύρισα από τον κινηματογράφο.

Θα συμφωνήσω. Αν και νομίζω ότι θα έδινα 7/10, εντούτοις είναι από τις λίγες φετινές ταινίες που μου άρεσαν!:)

[YpNoS]

Lakeview Terrace (2008)

Με λίγα λόγια

 

Το Lakeview είναι ειρηνικό και ασφαλές καθώς στην γειτονιά μένει ένας αστυνομικός, πατέρας 2 ανήλικων παιδιών, ο οποίος πραγματοποιεί βραδινές περιπολίες. Όταν μετακομίσει ένα νέο ζευγάρι στο γειτονικό σπίτι, θα γνωρίσει τον πραγματικό εαυτό αυτού του άνδρα..

 

Άχρηστες πληροφορίες

 

Το Lakeview Terrace είναι το όνομα της περιοχής οπού η αστυνομία του Los Angeles κακοποίησε τον Rodney King, το 1991. Το όνομα του αλλά και η περίφημη ατάκα του "Can't we all just get along?" αναφέρονται στην ταινία. O Neil LaBute σκηνοθετεί την μόλις 9η ταινία της καριέρας του.Προηγούμενη ήταν η αρκετά μέτρια ταινία "The Wicker Man" (2006) με τον Nicolas Cage στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

 

Σκηνοθεσία

 

Η σκηνοθεσία του LaBute είναι εσωτερική και αργή, γεγονός που οδηγεί στην αρκετά ομαλή εξέλιξη τόσο των χαρακτήρων όσο και του υπόβαθρου των. Με κάποιες γρήγορες και δυναμικές εναλλαγές να σπανέ την μονοτονία, η σκηνοθεσία θα χαρακτηρίσει το σύνολο ως περισσότερο δραματικό παρά περιπετειώδες. Το σενάριο δυστυχώς εστιάζεται κυρίως σε έναν μόνο χαρακτήρα, κάτι το οποίο θα είναι ορατό κυρίως μετά το 2ο μισό της ταινίας. Οι διάλογοι είναι λιτοί και προσεγμένοι και σίγουρα προσθέτουν στο σύνολο. Η μουσική συνοδεία των Jeff & Mychael Danna είναι αδιάφορη και τουλάχιστον, δεν εισβάλει στις σκηνές. Αρκετά ενδιαφέρουσα η αλληγορική χρήση των μεγάλων προβολέων ως μέτρηση ανδρισμού και επιβολής, καθώς επίσης και των λοιπών λεπτομερειών που κάνουν την εμφάνιση τους κατά την διάρκεια του έργου με μία παρά πολύ δυνατή κορύφωση στο τέλος που θα ανταμείψει ως προς το περιπετειώδες του συνόλου.

 

Ερμηνείες

 

Ο Samuel L. Jackson ως Abel Turner, σε μία σημαντική ερμηνεία της καριέρας του. Διχασμένη προσωπικότητα που θα κινηθεί ανάμεσα στην ασφάλεια της γειτονιάς, το προσωπικό δράμα, τις έντονες αντιθέσεις και αντιγνωμίες για interracial ζευγάρια, τον πάτερα 2 ανήλικων, την "εγκατάλειψη" της συντρόφου. Φιλικός και ταυτόχρονα επιβλητικός, απειλητικός και πονηρός, απόλυτος και χυδαίος, θρήσκος και κυνηγός - ο Jackson θα δώσει ρεσιτάλ και θα γίνει πλήρως αντιπαθητικός από το κοινό, γεγονός το οποίο θα αποτελέσει και την σημαντικότερη αιτία της επιτυχίας της ερμηνείας του. Θα κρατήσει ολόκληρη την ταινία, από την αρχή έως το τέλος.

 

Ο άπειρος Patrick Wilson ως Chris Mattson, ερωτευμένος λευκός με μαύρη γυναίκα. Αδύναμος χαρακτήρας εκ σεναρίου, αλλά ακόμα πιο αδύναμη και ανιαρή η ερμηνεία του. Δεν θα ακολουθήσει κανένα ξέσπασμα του Jackson και θα αποτύχει να δέσει με το σύνολο.

 

Η κουκλίτσα Kerry Washington ως Lisa Mattson, ερωτευμένη μαύρη με λευκό άνδρα. Δυναμική, σπιτονοικοκυρά, ο άνδρας του σπιτιού, χωρίς φόβο και σίγουρα με πάθος - θα προσθέσει στο σύνολο αλλά θα τραβηχτεί προς τα πίσω τόσο από τον βαρεμένο Wilson όσο και από το σενάριο που αποτυγχάνει να δώσει ένα στιβαρό υπόβαθρο στον χαρακτήρα της. Αδικημένη αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα η προσθήκη της στο cast.

 

Εν κατακλείδι

 

Η ταινία θα διχάσει. Πρόκειται από τις σπανιότατες περιπτώσεις οπού ένας χαρακτήρας είναι τόσο προσεγμένος, καλογραμμένος και ομαλά εξελίξιμος όπως αυτός που υποδύεται ο Samuel L. Jackson. Από την άλλη, η σκηνοθεσία θα ξενίσει τις νεαρές ηλικίες που περιμένουν ένα καθαρό θρίλερ η έστω μία περιπέτεια. Από την άποψη του δράματος, η ταινία θα κερδίσει αρκετούς πόντους, τους οποίους όμως θα χάσει καθώς προωθήθηκε ως περιπέτεια. Ανέντιμη λοιπόν ως προς το τελικό αποτέλεσμα, θα χαρακτηριστεί ως ενδιαφέρουσα από τους σινεφίλ.

 

Για τους μαύρους φίλους πολίτες της πρωτεύουσας και ιδιαίτερους για αυτούς που διακινούν την "μαύρη αγορά" όπως λέει και η φιλόσοφος Λαίδη Άντζελα, για τους σινεφίλ με υπομονή και προσμονή, για νέα ζευγάρια που τόλμησαν και για μπάτσους που έκαναν το παραπάνω, τίποτα λιγότερο από 6,5/10 με έμφαση στο δράμα και καθόλου στην περιπέτεια - εντελώς σύμφωνος με το 6,4/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

[gergerman]

1. Righteous Kill - το άφησα στη μέση

 

2. Journey to the center of Earth = -10

 

3. The strangers : τελικά οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι είναι οι σύγχρονοι ζορό - απεσταλμένοι του Θεού; Αυτό είναι το μήνυμα της ταινίας; Ας μου εξηγήσει κάποιος...

 

Υ.Γ : μάλλον έγινε παράξενο του γούστο μου στις ταινίες ...

[captum]

Είδα το Changeling.

Eξαιρετική ταινία, μου θύμισε αρκετά το Mystic River του Eastwood σε πολλά σημεία, ενώ αναπόφευκτες ήταν και κάποιες συγκρίσεις με τα γεγονότα των ημερών.

H σκηνοθεσία και το ξετύλιγμα της ιστορίας πολύ καλές, η Τζολί καλύτερη από τις μέτριες κριτικές που της δίνουν (ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι σπάνια παίζει τέτοιους ρόλους) και η ατμόσφαιρα της εποχής (1920-1930) πειστικότατη.

Γενικά μια ταινία που με κέρδισε, με έβαλε στον ρυθμό της, και για δυομιση ώρες μου έδωσε food for thought.

[YpNoS]

Transporter 3 (2008)

 

Με λίγα λόγια

 

Ο Frank Martin στην τρίτη περιπέτεια επί μεγάλης οθόνης αναγκάζεται να παραδώσει ένα ακόμα πακέτο. Τι θα γίνει όμως όταν ανακαλύψει το πραγματικό πακέτο που βρίσκεται μπροστά από τα ματιά του?

 

Σκηνοθεσία

 

Ο κυρίως τηλεοπτικός Olivier Megaton (ήταν β' σκηνοθέτης στο Hitman) τόλμα να σκηνοθετήσει την τρίτη συνέχεια του επιτυχημένου Transporte(u)r, δημιούργημα του μέγιστου Luc Besson ο οποίος υπογράφει για άλλη μία φόρα το σενάριο. Η "τριλογία" ξεκίνησε το 2002 με το πολύ καλό πρώτο έργο, το οποίο ακολουθήθηκε το 2005 από την δεύτερη ταινία. Κύριο χαρακτηριστικό των 2 αυτών ταινιών αλλά και της παρούσας, είναι η επιλογή της γρήγορης και δυναμικής δράσης έναντι ενός στιβαρού και πιο σοβαρού σεναρίου. Πρόκειται για μία καθαρά περιπέτεια Δράσης (με "δ" κεφάλαιο). Όμως, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, η παρούσα θα χαρακτηριστεί ως η πιο πρόχειρη, η πιο επιφανειακή και η πιο αστεία. Η σκηνοθεσία είναι καλή ενώ θα δώσει 3-4 αξιοσημείωτες σκηνές. Γρήγορες εναλλαγές, ζουμαρισμένα κάδρα, άψογος συντονισμός σε ένα μη-ρεαλιστικό σύνολο. Σε αυτό το σημείο, χρειάζεται να τονίσω το συμπέρασμα ότι ακόμα και ένας αρκετά ποιοτικός δημιουργός (Besson) μπορεί να "γοητευθεί" από το Χόλυγουντ και να ξεστρατίσει. Στην παρούσα, η γαλλική πινελιά θα χαθεί παντελώς και θα υπερισχύσει η αμερικανιά και το "ψεύτικο". Κάπως έτσι, οι διάλογοι είναι αστείοι και βαρετοί ενώ είναι τραγικό το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν κάποια όμορφα πλάνα με τα αυτοκίνητα, σε 2-3 σκηνές νοιώθεις ότι βλέπεις ταινία του 70 οπού οι ηθοποιοί καθόντουσαν σε ένα μοντέλο αυτοκίνητου και πίσω τους "έπαιζε" σε οθόνη το περιβάλλον γύρω από το υποτιθέμενο αυτοκίνητο.

Ερμηνείες

 

Ο Jason Statham απόκτα σώμα α λα Ροκυ και συνεχίζει να ερμηνεύει τον μάτσο Frank Martin. Τις σκηνές δράσης θα τις ξεπετάξει χωρίς κανένα ζόρι ενώ θα το παρακάνει όσον αφόρα το βαρύ, σοβαρό(φανή) και killer χαρακτήρα του. Ιδιόκτητης κατοικίδιου παρά εραστής θα υποστηρίξει και τις "ιδιαίτερες" σκηνές οι οποίες δυστυχώς θα χαθούν καθώς η σκηνοθεσία δεν θα τις υποστηρίξει.

 

Ο υπέρτατος T-bag του Prison Break, δηλαδή ο κύριος Robert Knepper θα συμμετάσχει ως Johnson. Κακός χαρακτήρας (για ακόμα μία φόρα) δεν θα γίνει όσο αντιπαθητικός χρειάζεται. Έχει 2-3 καλές εκρήξεις αλλά το σύνολο του είναι μέτριο και μακριά από τον καλό του εαυτό.

Η Natalya Rudakova, πίστη υπέρμαχος του Ανατολικού Μπλοκ, ερμηνεύει τον μυστηριώδες χαρακτήρα της Valentina. Αποτελεί την πρώτη απόπειρα ερμηνείας (είναι παρθένα όσον αφόρα την τηλεοπτική/κινηματογραφική "κατάσταση") και μάλλον αυτό φαίνεται αρκετά έντονα στην μεγάλη οθόνη. Αμίλητη με ελάχιστες ατάκες, μεθυσμένη με έντονες σεξουαλικές πείνες, δεν θα υποψιάσει κανέναν για το ποιά είναι στο τέλος. Συμπαθητική και μόνο.

 

Transporte(ur) χωρίς Francois Berleand δεν γίνεται. Για άλλη μία φόρα ο εκπληκτικός αστυνόμος εκ της Μασσαλίας, Τarconi, συντροφεύει τον Frank στην περιπέτειά του. Θα μας χαρίσει 2-3 καλές σκηνές με τον πρωταγωνιστή ενώ δυστυχώς δεν θα έχουμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε τόσο όσο θα θέλαμε.

 

Εν κατακλείδι

 

Οι πιστοί του Transporte(u)r καλό είναι να βρουν την Γαλλική αυθεντική έκδοση της ταινίας καθώς η Αμερικανική έχει αρκετά ενοχλητικά overdubbing πάνω από τους αρχικούς διαλόγους. Επίσης, οι ίδιοι καλό είναι να κρατήσουν μικρό καλάθι όσον αφόρα τις προσδοκίες τους. Σίγουρα θα δουν αρκετό ξύλο, πανέμορφα αυτοκίνητα (αυτό το καινούριο Audi είναι σκέτη πορνογραφία) και ελάχιστο σεξ - αλλά τι άλλο χρειάζεται μία ταινία αυτής της κατηγορίας? Οι υπόλοιποι, δείτε πρώτα τις 2 προηγούμενες ώστε οι πρώτες γραμμές αυτής της παραγράφου να απευθύνονται και σε εσάς. Πίστη όσον αφόρα το τελικό αποτέλεσμα, δεν θα ξεγελάσει τον θεατή. Θα προκαλέσει γέλιο όμως η σκηνοθετική απειρία ενώ δυστυχώς το σενάριο δεν είναι τόσο δυνατό όσο περιμέναμε, κυρίως λόγω του ονόματος (Besson).

 

Για εφηβικά αγόρια που έχουν στο μυαλό τους τα γρήγορα αμάξια και τις γκόμενες, για εφηβικά κορίτσια που ακόμα συζητούν για τους "θεούς" του σινεμά, για ένα εύκολο βραδάκι με καλή παρέα και μπυρο-κατάσταση, τίποτα περισσότερο από 6/10 καθώς θα παραμείνει εντός των ορίων της μετριότητας (της συγκεκριμένης κατηγορίας ταινιών) - σχεδόν σύμφωνο με το 6,4/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.

[BestMan]

Vicky-Cristina-Barcelona.

 

Woody Allen, ερωτικό τρίγωνο Javier Bardem-Penelope Cruz- Scarlett Johansson με φιλί ανάμεσα στις 2 τελευταίες.

 

Vicky (Rebecca Hall) και η Christina (Scarlett Johansson) κάνουν ένα καλοκαιρινό ταξίδι στην Βαρκελώνη. Αν και καλές φιλές διαφέρουν σε πολλά: η Vicky σοβαρή και παραδοσιακή, λίγα βήματα πριν το γάμο με τον αγαπημένο της Doug (Chris Messina) - απ' το όνομα του και μόνο καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται- και η Christina μόνη, σεξουαλικά απελευθερωμένη και έτοιμη για όλα! Τριγυρνώντας στην ηλιόλουστη Βαρκελώνη τα δυο κορίτσια πέφτουν πάνω στον γοητευτικό ισπανό ζωγράφο Juan Antonio (Javier Bardem) που δεν διστάζει να τα αιφνιδιάσει με την ευθύτητα και την ειλικρίνειά του. Τους προτείνει λοιπόν να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο οι τρεις τους στο σπίτι του και ό,τι προκύψει! Η έκπληξη θα είναι η πρώην γυναίκα του Juan Antonio, Maria- Elena (Penelope Cruz), που θα συμπληρώσει το παζλ. Κάντε τον λογαριασμό!

 

Το «Vicky Christina Barcelona» έχει: ένα ερωτικό τρίγωνο- ή μάλλον τετράγωνο-, τρεις σέξι καλλονές- με την Penelope Cruz να είναι μακράν η καλύτερη της παρέας- και μια υπέροχη και σοφιστικέ ερμηνεία από τον Javier Bardem. Όταν όλα αυτά βρίσκονται σε ταινία του Woody Allen με φόντο την Βαρκελώνη τότε δεν είναι και πολλές οι πιθανότητες αποτυχίας. Ναι, καλά καταλάβατε, πρόκειται για μια άκρως διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα δουλειά με τους γνωστούς ευφυείς διαλόγους του Woody - ακόμη και στα ισπανικά- να προκαλούν το πνεύμα και να εξασκούν το σαγόνι μας.

 

Ερωτικές σχέσεις και σεξουαλικότητα, καλλιτεχνικές ανησυχίες και πνευματικές αναζητήσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο του 'νευρικού εραστή', που απ' ότι φαίνεται δεν είναι ποτέ πιο νευρικός (νευρωτικός) από τους ήρωές του. Αντίθετα πολύ προσεχτικός και απόλυτα διανοούμενος κάνει θαύματα: μετατρέπει μια ερωτική πολυκοσμία σε σχόλιο για τις διαπροσωπικές σχέσεις και την καλλιτεχνική δημιουργία. Αν και όχι αναλυτικό, σίγουρα εύστοχο. Όσοι βιαστήκαμε να πούμε ότι ήταν η πιο ΄Χολιγουντιανή΄ του ταινία ας σκεφτούμε αυτό: όσο ο Woody γνωρίζει την 'Ευρώπη' γυρνά στην 'Αμερική'. Γιατί; Τι τον απογοητεύει στην Ευρωπαϊκή (ελιτίστικη;) κουλτούρα σήμερα; Και γιατί πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο τον βρίσκουμε στο Μανχάταν να κάνει 'Ευρωπαiκό' σινεμά;

[B_K_054]

Δεν ειμαι σίγουρος αν γραφω στο σωστό topic και πόσο αναλυτικός θα πρέπει να είμαι.

 

Ειδα σημερα την ταινια του Βασιλη Χαραλαμπόπουλου Βank Bang και δηλωνω ενθουσιασμενος.

 

Πολύ καλή πλοκή,σενάριο, συγκινητικές στιγμές, ενας Βουτσάς απίστευτος όπως πάντα, φοβερό γέλιο σε πολλές σκηνές.

 

Από τις καλύτερες ταινιες που εχω δει γενικότερα.

την προτείνω ανεπιφύλακτα.

[YpNoS]

Δεν ειμαι σίγουρος αν γραφω στο σωστό topic και πόσο αναλυτικός θα πρέπει να είμαι.

 

Ειδα σημερα την ταινια του Βασιλη Χαραλαμπόπουλου Βank Bang και δηλωνω ενθουσιασμενος.

 

Πολύ καλή πλοκή,σενάριο, συγκινητικές στιγμές, ενας Βουτσάς απίστευτος όπως πάντα, φοβερό γέλιο σε πολλές σκηνές.

 

Από τις καλύτερες ταινιες που εχω δει γενικότερα.

την προτείνω ανεπιφύλακτα.

 

Μια χαρα γραφεις φιλε μου. Το ποσο αναλυτικος χρειαζεται να ειναι κανεις εξαρταται αποκλειστικα και μονο στην διαθεση του :)

 

Εχω ακουσει και εγω καλα σχολια για την ταινια αυτη. Ισως το επιχειρησω ακομα και σε μια αιθουσα του σινεμα :worry:

[deb284]

Δεν ειμαι σίγουρος αν γραφω στο σωστό topic και πόσο αναλυτικός θα πρέπει να είμαι.

 

Ειδα σημερα την ταινια του Βασιλη Χαραλαμπόπουλου Βank Bang και δηλωνω ενθουσιασμενος.

 

Πολύ καλή πλοκή,σενάριο, συγκινητικές στιγμές, ενας Βουτσάς απίστευτος όπως πάντα, φοβερό γέλιο σε πολλές σκηνές.

 

Από τις καλύτερες ταινιες που εχω δει γενικότερα.

την προτείνω ανεπιφύλακτα.

 

+1 Aπο τις καλυτερες ελληνικες ταινιες των τελευταιων χρονων. Ο Χαραλαμποπουλος αποδεικνυει οτι εκτος απο ταλενταρα στην ηθοποιια ειναι και μεγαλο ταλεντο και στο σεναριο. Οι δευτερευοντες ρολοι δε, ηταν ολοι ενας κι ενας. ;)

)

ps. H ταινια μικρου μηκους που δειχνει στην αρχη ("Μικρες Χαρες" νομιζω λεγεται) ειναι καταπληκτικη!!!

[takis91]

Δεν ειμαι σίγουρος αν γραφω στο σωστό topic και πόσο αναλυτικός θα πρέπει να είμαι.

 

Ειδα σημερα την ταινια του Βασιλη Χαραλαμπόπουλου Βank Bang και δηλωνω ενθουσιασμενος.

 

Πολύ καλή πλοκή,σενάριο, συγκινητικές στιγμές, ενας Βουτσάς απίστευτος όπως πάντα, φοβερό γέλιο σε πολλές σκηνές.

 

Από τις καλύτερες ταινιες που εχω δει γενικότερα.

την προτείνω ανεπιφύλακτα.

 

+1 Aπο τις καλυτερες ελληνικες ταινιες των τελευταιων χρονων. Ο Χαραλαμποπουλος αποδεικνυει οτι εκτος απο ταλενταρα στην ηθοποιια ειναι και μεγαλο ταλεντο και στο σεναριο. Οι δευτερευοντες ρολοι δε, ηταν ολοι ενας κι ενας. ;)

)

ps. H ταινια μικρου μηκους που δειχνει στην αρχη ("Μικρες Χαρες" νομιζω λεγεται) ειναι καταπληκτικη!!!

 

Εγω θα θεσω την αντιθετη αποψη για το Bank Bang....:down:

Κλαιω τα λεφτα του εισητηριου....:!:

Προσωπικα δε μ'αρεσε καθολου.... ΟΚ ειχε 3-4 πολυ καλες ατακες αλλα..... Μεχρι εκει....

Στην καλυτερη των περιπτωσεων θα τη χαρακτηριζα μετρια....

[Axwell]

Είδα χθες την ταινία 'Pineapple Express'. Κωμωδία παραγωγής 2008. Άμα το καλοσκεφτείς δεν διεκδικεί δάφνες ποιοτικής ταινίας, παρ'όλα αυτά με την παρέα γελάσαμε πολύ. Οι δύο βασικοί ηθοποιοί (Seth Rogen και James Franco) είναι άψογοι στους ρόλους τους, τα αστεία στην ταινία δεν είναι τα τετριμμένα που βλέπουμε σε όλες τις κωμωδίες και η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα, αν και το σενάριο είναι αρκετά απλό.

 

Επειδή οι καλές κωμωδίες είναι είδος υπό εξαφάνιση στις μέρες μας, την προτείνω σε όλους όσους αρέσει το αμερικάνικο χιούμορ και θέλουν να δουν μια χαλαρή ταινία που να μην απαιτεί σκέψη :lol:

 

7/10 από εμένα, το IMDB δίνει 7.5/10

[YpNoS]

Quantum of Solace (2008)

 

Με λίγα λόγια

O Μήτσος επιστρέφει (James στην βαρβαρική) και μαζί του φέρνει καταστροφές, έρωτες, πολιτικά παιχνίδια, σύγχρονη τρομοκρατία και κυρίως την συνέχεια του Casino Royale. Ακρίβως εκεί που μας άφησε η προηγούμενη ταινία, μας ταξιδεύει η τωρινή. Το κυρίως πιάτο? Εκδίκηση.

 

Άχρηστες πληροφορίες

Ο παράξενος τίτλος της ταινίας προέρχεται από ένα διήγημα του δημιουργού του Τζέιμς Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ. Μέσα στο βιβλίο ο τίτλος Quantum of solace ερμηνεύεται ως εξής: «είναι ο ακριβής αριθμός που ορίζει το αίσθημα άνεσης/ ανθρωπιάς/ συντροφικότητας το οποίο απαιτείται ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ανθρώπους ώστε η αγάπη τους να επιζήσει. Αν ο αριθμός είναι μηδέν, τότε η αγάπη είναι νεκρή».

 

Σκηνοθεσία

Και πραγματικά, τι σοφή επιλογή! Ο σκηνοθέτης Marc Forster μας παρουσιάζει ένα διαμάντι στην παντοτινή συλλογή των Bond. Γρήγορες εναλλαγές, απίστευτες γωνίες λήψεως (ειδικά στις σκηνές δράσης), απίστευτες καταδιώξεις (η μόνη ταινία που έχω δει με καταδίωξη αυτοκινήτων, ταχύπλοων, αεροσκαφών - 3 σε 1) κάτω από το πέπλο μιας σχεδόν αλάνθαστης φωτογραφίας. Χολυγουντιανά εφέ ήχου και εικόνας, προσοχή και έμφαση στην λεπτομέρεια τόσο στα σκηνικά όσο και στα εκπληκτικά κουστούμια (σκισμένα κουστούμια, σκόνη κτλ) αλλά και στο ίδιο το σώμα του Bond (ουλές κτλ). Η παραγωγή εκπνέει δολάρια και αυτό φαίνεται σε κάθε σκηνή. Το δραματικό μέρος είναι μικρό και υποφερτό (το σύνολο της διάρκειας άλλωστε το πιέζει αρκετά) και σε καμμία περίπτωση ο θεατής δεν θα βαρεθεί ούτε ένα λεπτό.

 

Ερμηνείες

Ο πιο μισητός Bond για τους φανατικούς της σειράς, ο πιο γοητευτικός και ρεαλιστικός για τους υπολοίπους βρίσκει ζωή και πάτημα στον Daniel Craig για άλλη μια φορά. Σκληρός, λιγομίλητος, δολοφονικός, ανθρώπινος από την μία πλευρά. Παθητικός χωρίς τον απαιτούμενο κυνισμό, έλλειψη των πιασάρικων ατακών α λα James Bond, μακριά από το πρότυπο που έχουμε συνηθίσει από την άλλη. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Προσωπικά, αντικρούω τις απόψεις κάποιων που κάνουν λόγο για μια τέταρτη συνέχεια του Bourne (τριλογία - 2002, 04, 07 - με μπόλικη δράση και πρωταγωνιστή τον Matt Damon). Οι καιροί αλλάζουν και αλλοίμονο αν παραμείνουμε κολλημένοι για πάντα στο ίδιο μοτίβο. Εγκρίνω και θαυμάζω την τόλμη των δημιουργών των 2 τελευταίων ταινιών του Bond. Και για αυτό ακριβώς τον λόγο, θα ολοκληρώσω πως η συνολική ερμηνεία του Craig είναι πραγματικά μια νέα χρωματιστή πινελιά που όμως δεν θα αγγίξει τα αριστουργήματα του παρελθόντος, ιδιαιτέρως επί του θρυλικού Connery.

 

Η Camille είναι μια γυναίκα που αναζητα εκδικηση, παραλληλα με τον Bond. Ερμηνεύει, η κούκλα Olga Kurylenko (η οποία σε διάστημα 3 μόλις ετών συμμετέχει σε 11(!) ταινίες). Σέξυ, ικανοποιητικό κορίτσι Bond, εκρηκτική και σίγουρα λιγότερο γλάστρα από αρκετές του παρελθόντος (και όχι δεν θα αποτελέσει αμόρε του James καθώς έχει σταματήσει να κουτουπώνει οτιδήποτε αναπνέει εδώ και 2 ταινίες). Μια ακόμα όμορφη παρουσία ειναι σιγουρα και η πιτσιρίκα Gemma Arterton που δεν θα γλυτώσει απο τον Bond, όσον αφορα του κουτούπωμα - μικρός ρόλος, όμορφα κάδρα, ενδιαφέρουσα εκφρασιολογία.

 

Αφήνουμε τα θηλυκά και τις αμαρτίες και φτάνουμε στον κακό της παρέας. Ο Mathieu Amalric είναι ένας πραγματικά πολυεμφανιζόμενος ηθοποιός - η παρούσα είναι η 60η ταινία που συμμετάσχει! Γαλλική φινέτσα, κακός με στυλ αλλά και αρκετή κουτοπονηριά. Δεν θα πείσει ως άξιος αντίπαλος του Bond σε καμμία περίπτωση με αποτέλεσμα η τελική διαμάχη των να είναι το λιγότερο αστεία (και αρκετά υπερβολική όσον αφορά τα εφέ).

Παρόν βεβαίως και ο αγέραστος Giancarlo Giannini στον ρόλο του Mathis. Φίλοι για τα καλά, βοηθά με κόστος τον πρωταγωνιστή ενώ σίγουρα η παρουσία του και μόνο μας προσφέρει καλές σκηνές με χιούμορ που λείπει από το σύνολο.

Μπορεί να μην έχουμε Q (διάβολε!) αλλά έχουμε M. Ποια και όχι ποιος.. Η Judi Dench είναι απλά απολαυστική και οι φοβερές ατάκες της κάθε φορα που ο Bond αφηνει και απο ενα πτωμα πισω του, ειναι τρομερές. Σιγουρα προσθετει στο συνολο ενω μας χαριζει ενα ενδιαφερον φιναλε.

 

Εν κατακλείδι

Ενας νεος Bond μας συστηθηκε στο Casino Royale. Ο ιδιος θα μας προσφερει ασταματητη (σε αντιθεση με την πρωτη ταινια) δραση, με εκπληκτικα εφε εικονας και ηχου αλλα και σκηνοθετικες ληψεις που θα κοψουν την ανασα (η σκηνη με τις καμπανες ειναι το λιγοτερο, αξιομνημονευτη). Αλανθαστη ως προς τα τεχνικα, θα στεναχωρησει για τις καινοτομιες και την αποστασιοποιηση απο το παρελθον που κουβαλαει το ονομα (και σε αυτο "κτυπαει" ο σκηνοθετης συνεχως, πχ η σκηνη στο αεροπλανο που ερωτειται ο Bond για το τι ποτο πινει κτλ). Εντιμη ταινια, οχι μονο για το σινεμα αλλα σιγουρα για θεαση σε Blu Ray καθως αξίζει τα χρηματα της μεχρι το τελευταιο σεντ.

 

Για οσους αναστενάζουν ακομα με το Ανατολικο Μπλοκ, για οσες λυγιζουν στην παρουσια του δυναμικου Craig και φυσικα για οσους και οσες αναπολουν τον sir Connery, τιποτα λιγοτερο απο 7,5/10 για μια ασταματητη περιπετεια με ενα δυναμικο και ακατανοητο φιναλε και όχι για μια νοσταλγική ταινία "James Bond" - αρκετα κοντα στο 7,1/10 του IMDb.

 

edit: Φωτογραφιες, σχολια και το πληρες κειμενο στην αρχικη του μορφη στους Scary Greeks.