Apple Macintosh / MacOS

Από τη στιγμή που:

 

α) Οι 12 ίντσες είναι το μικρότερο δυνατό μέγεθος όπου μπορείς να έχεις κανονικό πληκτρολογίο. (και αυτά που έλεγε ο Jobs στο keynote ότι τα άλλα 12άρια δεν έχουν fullsize keyboards είναι ********...).

 

b) Από τη στιγμή που η αγορά ΖΗΤΑΕΙ το 12άρι mac. Το έβγαλαν και πιο παλιά, και πούλησε πολύ καλά. Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά τί ζητάει σε αυτή τη περίπτωση.

 

c) Η μείωση στην ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ του laptop, το κάνει ΠΟΛΥ πιο φορητό. Βάλε ένα TZ της Sony πάνω στο MBA, και θα δεις την διαφορά....Για του λόγου το αληθές : -> http://gizmodo.com/348621/biggest-macbook-sizemodo-ever

Και από πότε οι εταιρίες ακολουθούν τυφλά τις απαιτήσεις του κόσμου; Η αγορά δεν κινείται μόνο με βάση το τι ζητάει ο λαός ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έλεγα περισσότερο πως περίμενε ένα 12άρι με βάση τα rumors, παρά οτι το απαιτούσε.

Το ξέρουμε οτι η μικρότερη επιφάνεια φέρνει μεγαλύτερη φορητότητα. Επίσης φέρνει και δυσκολία στην ανάγνωση στον περισσότερο κόσμο. Όπως και το μειωμένο πάχος φέρνει πετσόκομμα στα specs. Όλα έχουν το τίμημά τους και η Apple για xyz λόγους (έστω και για το wow factor) προτίμησε τη δεύτερη λύση. Και στις 2 περιπτώσεις κάποιοι θα καλυφθούν και κάποιοι όχι. Πραγματικά δε βλέπω κάποιο πρόβλημα σε αυτή την επιλογή.

stereo, οι 2 USB είναι αρκετά απαραίτητες από τη στιγμή που για να κάνεις ανταλλαγή αρχείων (συχνό φαινόμενο) πρέπει να χρησιμοποιήσεις μια ή και περισσότερες USB (εξωτερικό optical drive/ethernet/USB stick/USB HDD) ταυτόχρονα. Επίσης, δεν υπάρχει παντού ασύρματο δίκτυο, ούτε όλοι έχουν Bluetooth mouse...

Το ξέρουμε οτι η μικρότερη επιφάνεια φέρνει μεγαλύτερη φορητότητα. Επίσης φέρνει και δυσκολία στην ανάγνωση στον περισσότερο κόσμο. Όπως και το μειωμένο πάχος φέρνει πετσόκομμα στα specs. Όλα έχουν το τίμημά τους και η Apple για xyz λόγους (έστω και για το wow factor) προτίμησε τη δεύτερη λύση. Και στις 2 περιπτώσεις κάποιοι θα καλυφθούν και κάποιοι όχι. Πραγματικά δε βλέπω κάποιο πρόβλημα σε αυτή την επιλογή.

Οκ, περί ορέξεως...εμένα ΔΕΝ με καλύπτει το air, τον περισσότερο κόσμο που θέλει "πραγματικά φορητό" φορητό υπολογιστή, δεν τον καλύπτει το air, αυτούς που δεν έχω μετοχές στην Apple δεν τους καλύπτει το air (γιατί οι υπόλοιποι λένε ότι τους καλύπτει μπας και ανέβει η μετοχή :Ρ). Απλά με εκνευρίζει η λογική του "βγάλαν το Χ χαρακτηριστικό, βγάλαν το Υ χαρακτηριστικό, πετσόκοψαν το Ζ χαρακτηριστικό, βγήκε σε περίεργο μέγεθος που δεν το κάνει ultraportable, αλλά δεεεεεεεεεεεν πειράζει, Apple είναι οπότε, its aaaaaaaall good."

Δεν είμαι ούτε προγραμματιστής, ούτε χρησιμοποιώ το Matlab. Οπότε σε αυτά δεν μπορώ να σου απαντήσω.

Θα σου πω όμως τα εξής:

Ασχολούμαι πάνω από 20 χρόνια με τους υπολογιστές σαν χομπίστας. Και πάντα σκεφτόμουν να δοκιμάσω το Mac OS, για δύο λόγους.

Ο ένας ήταν όλο αυτό το hype από τους χρήστες του. Κι έλεγα πως κάποια βάση πρέπει να έχει.

Ο άλλος λόγος ήταν καθαρά πειραματιστικός. Έτσι για να δουλέψω σε κάτι εντελώς καινούριο και διαφορετικό.

 

Όμως πάντα είχα αναστολές και κατέληγα να αγοράζω ένα pc.

Φοβόμουν ότι αν ήταν κάτι που δε μου ταίριαζε, θα έχανα χρόνο και χρήμα.

Τελικά “τόλμησα” να κάνω τη μετάβαση πριν 4 μήνες περίπου, αγοράζοντας ένα iMac.

Και το τόλμησα ακριβώς επειδή είχα την επιλογή του Bootcamp. Αν όλα πήγαιναν στραβά δηλαδή, ή αν δεν έβρισκα τις εφαρμογές που χρειαζόμουν, worst case scenario θα το δούλευα σαν κανονικό pc μπουτάροντας σε XP.

 

Τις πρώτες μέρες με το mac, είπα να δώσω στην πλατφόρμα την ευκαιρία να τη μάθω. Γιατί στην πραγματικότητα η ιδέα του dual boot, είναι λίγο ημίμετρο. Είναι βαρετό να πρέπει να κάνεις restart. Έβαλα βέβαια το Parallels και το VMWare ώστε να μπορώ να “σηκώνω” τα XP μέσα από το Leopard.

 

Έκτοτε δεν ξανασκέφτηκα καν το σενάριο του Bootcamp. Χθες ξήλωσα και τα Virtual Machines από το mac μου για να μη μου πιάνουν χώρο.

Και εδώ και 3 μήνες, ανοίγω το pc της δουλειάς με μισή καρδιά. Και βαριέμαι απίστευτα να πρέπει να κάτσω στο pc κάποιου φίλου για να του το σουλουπώσω, μιας και είμαι αυτός που στις παρέες καλούν για να τους φτιάξει/σετάρει/αναστήσει το pc.

 

Έχουν γραφτεί άπειρα πράγματα. Έχουν αναλωθεί χιλιάδες χρήστες σε vs ανάμεσα στις πλατφόρμες. Ότι και να πω δεν θα είναι πιο μεστό, πιο πλήρες και πιο χρήσιμο για σένα ώστε να αποφασίσεις. Και το “πρόβλημα” είναι ότι το επιχείρημα υπέρ των Mac είναι καθαρά το αισθητικό κομμάτι της ιστορίας. Και το διαισθητικό. Και το εγκεφαλικό.

Και αυτό είναι κάτι που δεν μεταφέρεται εύκολα με επιχειρήματα επιδόσεων, μετρήσεων κ.ο.κ.

 

Θα γράψω μόνο μια χαζή αναλογία για να προσπαθήσω να μεταφέρω το “συναίσθημα”:

 

Φαντάσου το Win PC σου ως μία γυναίκα που έχεις μάθει να συμβιώνεις μαζί της.

Ξέρεις πως αντιδρά. Ξέρεις πως σκέφτεται. Ξέρεις τι είναι αυτά που μπορείς να κάνεις μαζί της. Ξέρεις πως να τα κάνεις μαζί της. Ξέρεις πόσος χρόνος απαιτείται από σένα για να τα κάνεις όλα αυτά μαζί της.

 

Και γνωρίζεις το mac.

Και ξαφνικά συνειδητοποιείς πόσο πιο σημαντικό είναι σε μία σχέση που γεμίζει τη μέρα σου, αυτό που βλέπεις να είναι πάντα προσεγμένο. Με υψηλή αισθητική. Με μια φιλοσοφία που δείχνει να είναι από την αρχή μέχρι το τέλος της, ψαγμένη/ολόκληρη και όχι κάτι κατακερματισμένο.

Επίσης δεν έχει ψυχολογικά προβλήματα για να ξενυχτάς προβληματισμένος (βλέπε virus κλπ). Με λίγα λόγια, χαίρεσαι το χρόνο που περνάς μαζί της.

 

Πέρα από την παραπάνω χαζή αναλογία, αυτό που θέλω να πω είναι ότι στα mac διαισθάνομαι ότι κάποιοι ιδιαίτερα ικανοί άνθρωποι, έστυψαν τα κεφάλια τους για να στήσουν έναν ολόκληρο κόσμος διάδρασης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, όπου η μηχανή έχει όσο πιο διακριτικό ρόλο γίνεται. Αυτό που γράφω τώρα, πάλι δεν εξηγείται καλύτερα. Είναι το συναίσθημα που χτίζεται μετά από λίγο καιρό ενασχόλησης με τα mac.

 

Δεν ξέρω πως, αλλά χωρίς φανφάρες, χωρίς κοσμογονικές διαφορές, η επαφή μου με τα mac με έκανε να ερωτευτώ ξανά την τεχνολογία. Και να τη δω με άλλο μάτι.

 

Χωρίς fanboyσμούς, χωρίς υπερβολές, νομίζω ότι για κάποιον που δεν έχει εξειδικευμένες ανάγκες που τον υποχρεώνουν να μείνει σε μια συγκεκριμένη πλατφόρμα, δεν έχει λόγο να έχει αναστολές με τη μετάβαση στα mac.

Αν περνάς λίγο χρόνο με τον υπολογιστή σου, αξίζει να πάρεις mac γιατί όλα όσα θες να κάνεις θα τα κάνεις γρήγορα και απροβλημάτιστα.

Αν περνάς πολύ χρόνο με τον υπολογιστή σου, αξίζει ακόμη παραπάνω να πάρεις mac. Γιατί χαίρεσαι να δουλεύεις σε αυτόν. Και θες να τον κοιτάς, ακόμη κι όταν είναι κλειστός. Όπως θες να κοιτάς μια ωραία γυναίκα δίπλα σου, ακόμη κι όταν κοιμάται :p

Κορυφαίο post. :D

(γιατί οι υπόλοιποι λένε ότι τους καλύπτει μπας και ανέβει η μετοχή :Ρ

έτσι θέλουν να νομίζουν... bear trend rulz :ninja:

Οκ, περί ορέξεως...εμένα ΔΕΝ με καλύπτει το air, τον περισσότερο κόσμο που θέλει "πραγματικά φορητό" φορητό υπολογιστή, δεν τον καλύπτει το air, αυτούς που δεν έχω μετοχές στην Apple δεν τους καλύπτει το air (γιατί οι υπόλοιποι λένε ότι τους καλύπτει μπας και ανέβει η μετοχή :Ρ). Απλά με εκνευρίζει η λογική του "βγάλαν το Χ χαρακτηριστικό, βγάλαν το Υ χαρακτηριστικό, πετσόκοψαν το Ζ χαρακτηριστικό, βγήκε σε περίεργο μέγεθος που δεν το κάνει ultraportable, αλλά δεεεεεεεεεεεν πειράζει, Apple είναι οπότε, its aaaaaaaall good."

Όποιον δεν τον καλύπτει ας μην τον πάρει. Ούτε εμένα με καλύπτουν τα 17άρια ή το MacBook Pro λόγο μεγέθους ή τα ultraportables λόγο μικρής οθόνης, αλλά δεν μπήκα ποτέ στη λογική να κράξω την κάθε εταιρία που τα βγάζει.

stereo το θέμα είναι πως δε θα το δουλεύεις μόνο στο γραφείο, οπότε μάλλον θα πρέπει να σέρνεις κι ένα hub μαζί σου. Δεν ξέρω κιόλας, αλλά υποθέτω πως θα μπορούσε να στριμωχτεί ένα ακόμα port μιας και οι USB είναι από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες θύρες.

Δεν ξέρω κιόλας, αλλά υποθέτω πως θα μπορούσε να στριμωχτεί ένα ακόμα port μιας και οι USB είναι από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες θύρες.

Γιατί είναι επιλεκτική ανάγκη ρε συ mcde; Δηλαδή εγώ που ναι μεν βολεύομαι με το 14άρι Acer μου, αλλά θα ήθελα ακόμα κάτι πιο ελαφρύ και όμορφο που να τρέχει natively OS X, μπορώντας να συμβιβαστώ με τις ελλείψεις πάει να πει οτι είμαι θύμα του marketing της Apple το οποίο μου δημιούργησε πλασματικές ανάγκες;

Με μικρότερες οθόνες δε μπορώ να δουλέψω, δε μου χρειάζεται το optical drive (μόνο για format το χρησιμοποιώ), δίκτυο έχει παντού εκεί που κινούμαι (wifi συνήθως) και η πιο βαριά εφαρμογή που τρέχω είναι το Photoshop πράγμα που σημαίνει πως στο κοντινό μέλλον δεν πρόκειται να χρειαστώ πάνω από 2GB μνήμης. Δικαιολογώ την Apple για την επιλογή της από τη στιγμή που καλύπτει χρήστες σαν κι εμένα. Ή μήπως περίμενες να παρουσιάσει το απόλυτο μηχάνημα χωρίς ΚΑΜΙΑ έλλειψη; Όλοι έτσι κάνουν και ανάλογα επιλέγει ο καθένας το μηχάνημα που του ταιριάζει.

Φυσικά το θέμα της μίας USB θύρας το χρησιμοποιώ μόνο σαν παράδειγμα, είναι προφανές ότι αυτές οι "επιλεκτικές ανάγκες" εμφανίζονται σε πολύ περισσότερες περιπτώσεις. Τι να πω, κρίμα.

Α μάλιστα, άλλη μία επανάληψη των συζητήσεων που κάναμε για το iPhone. Δηλαδή, είτε πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι ντε και καλά ελλείψεις είτε απλά δικαιολογούμε την Apple τυφλά, ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει. Το να μας καλύπτει κάτι που δίνει, δεν υφίσταται ως πιθανότητα ε;

Όχι είναι πολύ πιο απλό από όλα αυτά. Αν το θυμάται κανείς, λέω αν, εγώ πριν από όλους έγραψα ότι δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε όλοι ότι το τάδε μηχάνημα καλύπτει τους πάντες. Έγραψα επίσης τότε, ότι δεν πρέπει να μπερδεύετε τις δικές σας ανάγκες με τις επιλογές ενός κατασκευαστή. Το θέμα είναι κατά πόσον εμφανίζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά όταν κρίνουμε αντίστοιχα μηχανήματα. Εγώ με την δική μου -απαράδεκτη για εσένα- λογική αυτό βλέπω να συμβαίνει.

Επίσης βλέπω τους Χ να λένε ότι λείπει κάτι και τους Υ να λένε, όχι δεν του λείπει ή δεν το χρειάζομαι. Ωραία, τα είπατε με τα επιχειρήματα σας. Γιατί πρέπει να πείσει ο ένας τον άλλον δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει να το τραβάτε σε τέτοια άκρα. Ο ένας λέει ότι η 13άρα οθόνη είναι καλή ο άλλος ότι είναι μικρή, ο ένας ότι του φτάνει η μία USB ο άλλος όχι. Εντάξει το καταλάβαμε, προσφέρει κάτι αυτό που κάνετε να το συζητάτε ακόμα; Μάλλον όχι.

Κατ'αρχήν σ'ευχαριστώ για την πολύ ωραία απάντηση! :)

 

Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι μήπως το Mac είναι υπεραπλουστευμένο με αποτέλεσμα να χάνει σε λειτουργίες που, ναι μεν δεν απευθύνονται στο μέσω χρήστη, αλλά εμένα που έχω μάθει τόσο καιρό με τα Windows θα μου λείψουνε. Πχ. στα Windows ξέρω ότι έχω τη δυνατότητα να κάνω ένα "sysedit"... ή αν δε δουλέψει ένα περιφερειακό, ξέρω να ελιχθώ.... ή αν δε δουλεύει το δίκτυο, ξέρω από που θα αλλάξω τις IP. Φοβάμαι πως αν προκύψει κάτι με το Mac, θα μείνω να το κοιτώ ανήμπορος! :cry:

 

Κατά πόσο ισχύουν αυτά και κατά πόσο είναι δικές μου φοβίες?

Sorry, για το καθυστερημένο come back.

Στις παραπάνω ανησυχίες σου, έχω να προσθέσω τα εξής:

Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν κοιτάζω ένα καινούριο λειτουργικό, είναι να πάω στα Preferences του συστήματος.

Πιστεύω ότι κατά κάποιον τρόπο, εκεί βρίσκω ένα καλό δείγμα γραφής της λειτουργικής φιλοσοφίας μιας πλατφόρμας.

Ε, λοιπόν την πρώτη φορά που μπήκα στα prefs του Tiger με το άγχος του τι θα συναντήσω, ξεκουράστηκε το μάτι μου.

Δεν έσκασε στη μούρη μου ένα πλήθος επιλογών που με καταπίεζε. Ήταν ένα καθαρό, λιτό interface που μου επέτρεψε να περιηγηθώ πολύ άνετα και να το γνωρίσω.

Επειδή είμαι μαθημένος από την πολυετή ενασχόληση με τα Windows, για να καταλάβω τι διαφορά, φέρνω στο μυαλό μου τους φίλους μου που τώρα ξεκινάνε να δουλεύουν χομπίστικα με κάποιο pc. Και φέρνω στο μυαλό μου τις πρώτες τους αντιδράσεις όταν κοιτάνε το Control Panel των XP.

Πέρα από αυτό όμως, η πραγματική μαγεία του Μac OS δεν είναι ότι κάποιος απλά πετσόκοψε τις δυνατότητες ενός υπολογιστή ώστε να δώσει κάτι που απευθύνεται σε βλάκες. Αυτό θα ήταν οπισθοδρόμηση, έτσι δεν είναι;

Η πραγματική μαγεία είναι ότι αυτοί που το σχεδίασαν, είχαν ως πρώτο μέλημα τον χρήστη.

Φαντάσου το mac σαν ένα δωμάτιο.

Που όταν πρωτομπαίνεις όλα είναι τακτοποιημένα, όμορφα και λιτά.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο αυτά που στοιχειωδώς θέλεις να κάνεις.

Εύκολα, άμεσα βρίσκεις αυτό που θέλεις χωρίς να σκανάρεις με το μάτι σου ατέλειωτα buttons, menu κλπ.

Κι εκεί που νομίζεις ότι αυτά τα 10 πράγματα που βλέπεις σε πρώτο πλάνο, είναι όλα όσα υπάρχουν, σιγά σιγά ανακαλύπτεις ότι υπάρχουν κι άλλα. Αλλά τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο που δεν δυσκολεύουν την πρώτη ανάγνωση. Όλα είναι εκεί.

Κι αν θες να του σκάψεις τα υπόγεια, υπάρχει πάντα και το terminal. Κάτι που εγώ δεν έχω αγγίξει ακόμη.

Και μια τεράστια κοινότητα στο net που βρίσκεις απάντηση για ότι θες.

Το αστείο είναι ότι η συνηθέστερη ενασχόληση της mac κοινότητας (όσο έχω προλάβει να τη γνωρίσω από τα ξένα forums), ασχολείται περισσότερο με νέες εφαρμογές, νέες δυνατότητες και έξυπνες λύσεις. Και λιγότερο με τα προβλήματα της πλατφόρμας.

Τόσα χρόνια στα Win ήμουν συνηθισμένος στην ιδέα ότι τα forum ήταν μέρη όπου έλυνα προβλήματα. Και δευτερευόντως ότι ήταν μέρη για να μάθω νέα πράγματα.

Επίσης, είμαστε συνηθεισμένοι να πιστεύουμε ότι η πολυπλοκότητα σημαίνει απαραίτητα και ανωτερότητα.

Σκέψου πόσο πιο δύσκολο είναι να πεις τα ίδια λόγια και να μεταφέρεις τα ίδια νοήματα, μέσα σε μια παράγραφο αντί σε 3 σελίδες.

Αυτό συμβαίνει και στα mac.

Υπάρχουν ένα σωρό μικροπράγματα που όταν δούλευα σε XP, μου την έδιναν. Χαζομάρες θα μου πεις, αλλά με ξενέρωναν εμένα.

Πχ σιχαινόμουν τα pdf. Μόνο και μόνο στην ιδέα ότι έπρεπε να ξυπνήσει το τέρας της Adobe, για να το διαβάσω, μου την έδινε.

Για να φτιάξω ένα pdf έπρεπε είτε να βάλω το πλήρες Acrobat είτε να βάλω κάποια εναλλακτική εφαρμογή.

Το πλήρες Acrobat είναι ακριβό. Κι ακόμη κι αν το βάλεις πειρατικό, είναι ένα γομάρι του 1GB που σου καβαλάει το σύστημα.

Οι εναλλακτικές δεν είναι ούτε τόσο αξιόλογες, ούτε τόσο εύκολα εντοπίσιμες από το μέσο χρήστη.

Τώρα χαίρομαι να διαβάζω και να φτιάχνω pdf. Είναι εγγενές κομμάτι της λειτουργίας του mac. Και ανοίγουν με την ταχύτητα που ανοίγεις ένα jpeg στον viewer του συστήματος.

Διάφορα τέτοια μικροπράγματα, που όμως αθροιστικά έφτιαχναν το σύνολο της καθημερινής μου εμπειρίας με τον υπολογιστή μου.

Ακόμη και το iTunes που το έβρισκα μια ******* και μισή, με πετσοκομένες δυνατότηtες σε σχέση με το Media Monkey που δούλευα στο pc, ξαφνικά ανακάλυψα ένα site που έχεις 419 ! scripts που προσθέτουν αντίστοιχες πρόσθετες λειτουργίες, αν θες κάτι παραπάνω. Και φυσικά αν “πιάνουν” τα χέρια σου με τα scripts, κάνεις παπάδες από μόνος σου.

Δεν θα μακρυγορήσω άλλο. Νομίζω ότι είπα πάρα πολλά.

Για το Air:

Για τα mac:

Πάλι συμφωνώ με τον προλαλίσαντα punky (ο οποίος θα θυμάται ότι όταν με είχε ρωτήσει "τι παραπάνω έχουν τα mac" του είχα απαντήσει ότι "δεν μπορώ να στο πω, δεν είναι ότι είναι πιο γρήγορα ή ότι έχουν εξωφρενικά καλύτερες εφαρμογές... μόλις τα δουλέψεις όμως θα το καταλάβεις και θα πεις 'τι έχανα τόσο καιρό'"). Ιδίως αν έχεις ξεφύγει από το "ωωωω τι ωραίο που είναι να φτιάχνω εγώ το μηχάνημά μου".

 

kflynt, δε θα έχεις σοβαρά προβλήματα, το it just works των διαφημίσεών τους ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Φυσικά και θυμάμαι. Και πρέπει να ομολογήσω ότι ο stereo (εν αγνοία του) ήταν ένας από τους σημαντικότερους καταλύτες για την απόφασή μου να πάρω mac.

Επειδή οι φανμποϊσμοί και οι υπερβολές που χρόνια διαβάζω για τα mac λειτουργούσαν εντελώς αρνητικά σε μένα (ποτέ δεν εμπιστεύομαι κάτι που υπερβάλλει στα λεγόμενά του).

Όταν όμως γνώρισα τον stereo και μιλήσαμε λίγο γύρω από τα mac, άρχισα να πείθομαι.

Δεν μου είπε κάποιο επιχείρημα. Πράγματι μου είπε αυτά τα λίγα που έγραψε παραπάνω. Αλλά με έπεισε το γεγονός ότι είχα απέναντί μου έναν σοβαρό άνθρωπο, που στην τελική ζει από το computing. Και τότε πείστηκα.

Φυσικά υπάρχουν και αρνητικά στην πλατφόρμα. Όπως υπάρχουν και αρνητικά στο corporate mentality της Apple. Κυρίως εκεί.

Και για να τα λέμε όλα, ευτυχώς που υπάρχει και το αντίπαλον δέος της Microsoft.

Όχι είναι πολύ πιο απλό από όλα αυτά. Αν το θυμάται κανείς, λέω αν, εγώ πριν από όλους έγραψα ότι δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε όλοι ότι το τάδε μηχάνημα καλύπτει τους πάντες. Έγραψα επίσης τότε, ότι δεν πρέπει να μπερδεύετε τις δικές σας ανάγκες με τις επιλογές ενός κατασκευαστή.

Οι επιλογές του κασκευαστή όμως συνδέονται άμεσα με την κάλυψη των αναγκών του χρήστη, γι' αυτό και δεν είναι τόσο εύκολο να διαχωριστούν.

Δεν υπάρχουν απόλυτα αντικειμενικά κριτήρια στο τι πρέπει να βάλει η κάθε εταιρία στο μηχάνημά της και ούτε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ποιό λόγο το Air δεν έχει και 2η USB θύρα. Γι' αυτό κατά τη γνώμη μου η πιο σωστή αντιμετώπιση είναι από τη σκοπιά του κατά πόσο αυτή καλύπτει τις ανάγκες σου. Αν δε σου κάνει απλά προσπέρασέ το και μην προσπαθείς να βγάλεις λάθος την οποιαδήποτε εταιρία επειδή έκανε τις επιλογές της και να μας πείσεις οτι είναι άχρηστο το μηχάνημα επειδή δεν καλύπτει τις δικές σου ανάγκες ή επειδή "ευτυχώς που σε κανένα (σχεδόν) φόρουμ του εξωτερικού δεν υπάρχει μεγάλο ποσοστό που να υποστηρίζει το air".

Πιστεύω πως κάποιοι συνεχίζουν να μπερδεύουν κάποια πράγματα.

Υπάρχουν 2 προσεγγίσεις στο να κρίνεις ένα προϊόν:

Η πρώτη είναι αν καλύπτει τις ανάγκες σου κι αν ο λόγος κόστους/ωφέλειας το κάνει να είναι ελκυστικό για σένα.

Υπάρχουν λοιπόν τοστιέρες που όταν βάζεις το τοστ μέσα, το κόβουν σε δύο τριγωνάκια.

Εγώ το βρίσκω *******. Θέλω το τοστ μου τετράγωνο.

Αυτό κάνει την τοστιέρα να είναι για τα μπάζα; Όχι βέβαια. Απλά δεν είναι για τα δικά μου γούστα.

Ο δεύτερος τρόπος να προσεγγίσεις την κρίση σου γύρω από ένα προϊόν, είναι να δεις εάν αυτό καλύπτει τις ανάγκες μίας κρίσιμης μάζας καταναλωτών, ακόμη κι αν δεν ταιριάζουν στο δικό σου προφίλ.

Κι αυτός ο τρόπος προϋποθέτει να λάβεις υπόψιν σου τους στόχους που ο κατασκευαστής του έθεσε όταν το δημιουργούσε.

H Apple εν προκειμένω έθεσε τους εξής 2 στόχους όταν έφτιαχνε το ΜΒΑ:

θέλω να φτιάξω έναν φορητό ο οποίος θα είναι πανάλαφρος ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ δεν θα υποκύπτει στον (κλασσικό) συμβιβασμό των άλλον υπερφορητών: τη διαγώνιο της οθόνης.

Δεν είπε ποτέ ότι θα φτιάξει τον λάπτοπ-τούμπανο από specs. Πόνταρε στο να πάει στα άκρα αυτές τις δύο βασικές προδιαγραφές, με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα. Σε μία τιμή που πιστεύει ότι η αγορά στην οποία απευθύνεται, θα ανταποκριθεί.

Το αγοραστικό κοινό αυτού του laptop, δεν είναι ο μέσος Μπάμπης που μένει στον 4ο όροφο της πολυκατοικίας και ριπάρει όλη μέρα DVD που νοίκιασε από το συνοικιακό video club.

Δεν είναι αυτός που έχει 4 εξωτερικούς δίσκους γεμάτους τσόντες και warez.

Δεν είναι ο κάγκουρας χρήστης/ο νιούμπης/η μπαζογραμματέας που εν έτη 2008 θέλει να μοιραστεί ένα αρχείο των 10ΜΒ και "καίει ένα CDάκι με το Nero". Υπάρχει το email, υπάρχουν τα usb sticks πλέον.

Δεν είναι ο υπερκατάσκοπος των 5 ηπείρων που θέλει έναν υποφορητό με οθόνη 8 ιντσών ώστε να κρύβεται μέσα στην κάλτσα του.

Υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω που απλά θέλει κάτι πανάλαφρο. Για να μεταφέρει τη δουλειά του. Να τη δείχνει. Να δουλεύει στο δρόμο. Και όταν θέλει να δουλέψει πλήρως παραγωγικά, κάθεται στο κύριο μηχάνημά του στη βάση του (σπίτι/γραφείο).

Πχ πρόσφατα έβλεπα ένα podcast ενός επαγγελματία φωτογράφου, ο οποίος είχε φτιάξει μια ειδική βαλίτσα για ένα Macbook Pro. Το μόνο εξάρτημα που είχε επάνω ήταν ένα card reader. Ήθελε να μπορεί να κάνει ένα review των φωτογραφιών του πριν γυρίσει στο studio. Τίποτα παραπάνω σε specs δε χρειαζόταν, παρά μόνο μία USB για το card reader ΚΑΙ μια αξιοπρεπούς μεγέθους οθόνη για να βλέπει τις φωτογραφίες.

Είμαι βέβαιος ότι αυτός είναι από τους πρώτους που θα παρατήσει το ΜΒP για το ΜΒΑ.

Εγώ χρειάστηκε να κάνω έναν ολόκληρο κύκλο, μέχρι να καταλάβω πως έπρεπε να επιστρέψω πίσω από εκεί που ξεκίνησα.

Όταν παράτησα το desktop pc μου για να πάρω το πρώτο μου laptop, έδωσα ένα σκασμό λεφτά για να πάρω κάτι που έχει τα πάντα επάνω. 4 USB/Firewire/camera/card reader/pc card/dvi/τη μάνα του/και τον πατέρα του.

Με το σκεφτικό ότι θα φτιάξω έναν σταθμό εργασίας μαζεμένο.

Μετά από λίγο καιρό, βρέθηκα να φτιάχνω ένα κάστρο από καλώδια και περιφερειακά γύρω από το laptop. Και φυσικά να πρέπει να δουλεύω σε 15 ίντσες οθόνη στα 1280x800.

Μια μέρα συνειδητοποίησα ότι το μόνο που είχα στήσει ήταν ένα μάτσο συμβιβασμούς.

Πήρα ένα iMac και ησύχασα.

Σήμερα έχω πλέον συνειδητοποιήσει ότι ένα laptop μου είναι χρήσιμο πραγματικά, όταν επικεντρώνεται στα χαρακτηριστικά που αποτελούν τον πυρήνα της ταυτότητάς του (φορητότητα και λειτουργικό μέγεθος οθόνης), και όχι όταν προσπαθεί να γίνει κάτι που εξ ορισμού δεν είναι: μια λύση για όλα.

ΥΓ Πρόσφατα ανακάλυψα ότι στην εταιρεία μου, οι γραμματείς συνεχίζαν να έχουν μέσα στη λίστα παραγγελιών με τα αναλώσιμα, 3.5άρες δισκέτες! Κολλημένες ακόμη στην εποχή που η δισκέτα αποτελούσε το κλασσικό μέσο ανταλλαγής αρχείων. Αλίμονο εάν αφήναμε το μέσο χρήστη να είναι αυτός που καθορίζει τα specs ενός μοντέρνου μηχανήματος.

Αν δε σου κάνει απλά προσπέρασέ το

Επειδή αυτό δουλεύει και ανάποδα, έγραψα πριν ότι τα επιχειρήματα σας και τις γνώμες σας τις γράψατε. Όποιος ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο μηχάνημα ας δει τα specifications/φωτογραφίες/κλπ. και ας αποφασίσει μόνος του. Αρκούν τόσες σελίδες για αυτό το θέμα.

Το ίδιο λέμε. Δεν υπήρχε λόγος καν να ξεκινήσει αυτό το vs...

punky πολύ καλό το ποστ σου :)

Εγώ όμως έχω πρόσβαση εκεί κάτω?? :O

Μεσω terminal, αν και δεν ειμαι ειδικος, νομιζω μπορεις να κανεις ο,τι θες ;)

+1 κι απο εμενα για το ποστ του punky

Παιδια εγω,απο τοτε που μπηκε το macbookpro στο σπιτι μ εχω αρχισει να αναθεωρω πολλα πραγματα. παλια φοβομουν να αλλαξω. αλλα τωρα διαπιστωσα οτι, ο'τι εκανα με τα windows μπορω να το κανω και με τα x. μου αρεσε η ποιοτητα των mac. βεβαια εγω δεν θα μπορουσα να διαθεσω 2000ε για την αγορα ενος λαπτοπ. αλλα μεχρι τωρα μ εχει βγαλει ασπροπροσωπο!

μου την σπαει λιγο το itunes... (υπαρχει κατι αλλο?)

απορησα επισης που πολλα προγραμματακια ειναι free, αλλα επισης απορω γιατι μερικα ζηταν κωδικο χρηστη mac οπως αυτον που μου ζητησε οταν το πρωτοανοιξα...

αληθεια τι κωδικο επρεπε να βαλω εκει? εγω δν εβαλα τιποτα.

Υπάρχει τρόπος ενσωμάτωσης υπότιτλων σε ταινία και εξαγωγή σε dvd?

Για προβολή σε dvd player...

Είχα βρει έναν τρόπο αλλά δεν ισχύει από τότε που αναβάθμισαν το itunes και το quick player...

Υπάρχει το Submerge γι'αυτή τη δουλιά. Έχει ένα μικρό κόστος βέβαια ($9), αλλά είναι άψογο στη δουλιά του. ;) Βέβαια, είναι μόνο για ενσωμάτωση των υπότιτλων σε divx. Θα πρέπει μετά με άλλο πρόγραμμα να το γράψεις σε dvd format.

Επίσης και το ffmpegX έκανε όλη αυτή τη διαδικασία (ενσωμάτωση υποτίτλων και εγγραφή σε μορφή dvd), αλλά νομίζω έχει γίνει και αυτό εμπορικό πλέον (ωστόσο μπορεί και να κάνω λάθος, γι'αυτό ψαξ' το λίγο).

Αυτό το ffmpeg νομίζω ότι ήταν από τα πιο δύσχρηστα πράγματα που έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Δυνατό, δε λέω, αλλά...

Ενώ το submerge είναι άψογο!

Υπάρχει το Submerge γι'αυτή τη δουλιά. Έχει ένα μικρό κόστος βέβαια ($9), αλλά είναι άψογο στη δουλιά του. ;) Βέβαια, είναι μόνο για ενσωμάτωση των υπότιτλων σε divx. Θα πρέπει μετά με άλλο πρόγραμμα να το γράψεις σε dvd format.

 

Επίσης και το ffmpegX έκανε όλη αυτή τη διαδικασία (ενσωμάτωση υποτίτλων και εγγραφή σε μορφή dvd), αλλά νομίζω έχει γίνει και αυτό εμπορικό πλέον (ωστόσο μπορεί και να κάνω λάθος, γι'αυτό ψαξ' το λίγο).

Ευχαριστώ θα ψάξω!

μου την σπαει λιγο το itunes... (υπαρχει κατι αλλο?)

Υπάρχει το Cog, που είναι freeware, πανάλαφρο και πολύ αξιόλογο. Και επιπλέον παίζει formats που το iTunes δεν παίζει.

http://www.apple.com/downloads/macosx/audio/cog.html

μου την σπαει λιγο το itunes... (υπαρχει κατι αλλο?)

απορησα επισης που πολλα προγραμματακια ειναι free, αλλα επισης απορω γιατι μερικα ζηταν κωδικο χρηστη mac οπως αυτον που μου ζητησε οταν το πρωτοανοιξα...

αληθεια τι κωδικο επρεπε να βαλω εκει? εγω δν εβαλα τιποτα.

Προφανώς ζητάνε κωδικό για το authentication. Για να "βεβαιωθεί" το σύστημα ότι εγκαθιστάς κάτι με τη δική σου βούληση, και δεν είναι εγκατάσταση κάποιας κακόβουλης εφαρμογής εν αγνοία σου.

Τώρα για το αν θα έχεις κωδικό ή όχι στο μηχάνημά σου, είναι στη δική σου ευχέρεια. Καλό θα ήταν να βάλεις. Αν και δεν έχω βάλει ούτε εγώ. Βαριέμαι να τον πληκτρολογώ.

ευχαριστω για τις απαντησεις.να ρωτησω κ κατι ακομα.

το λαπτοπ εχει πανω τα tiger κ δεν το εχω ουτε 2 μηνες.

πως μπορω να περασω τα leopard?

πρεπει να τα αγορασω? ειναι κατι σαν να ξαναπερνας windows?

θα χαθουν δεδομενα κ ρυθμισεις?