Αγαπημένες ατάκες από ταινίες

1)How you doin' (joy)

2)Payback is a bitch

3)The most important part of the story is the end.And this one is very good.This one is perfect.(Mort rainey-->depp)Gia thn akribeia mono thn proth protash.

1ον: δεν ειναι final scene :p

2ον: να προσθεσω ακομα μια -> αμεσως μετα ερχεται ο Gaff και του λεει:

 

it's too bad you won't live . . . but then again who does

Οτι θυμάμαι χαίρομαι . :O

"It's too bad SHE won't live.. but then again who does?" λέει o Gaff εννοώντας την Rachael. :)

Η ατάκα του Roy Baty (Rutger Hauer) είναι :

"I've seen things you people wouldn't believe:

Attack ships on fire off the shoulder of Orion; I've watched C-beams glitter in the dark near the Tannhauser Gate.

All those moments ... will be lost ... in time ... like tears in rain.

Time to die..."

Επίσης πάλι από την ίδια ταινία :

"Wake up. Time to die."

Αλλο.

"Truth hurts. Maybe not as much as jumping on a bicycle with a seat missing, but it hurts."

Το λέει ο Drebin στο Naked Gun 2 1/2

Αλλο.

"I find your lack of faith disturbing."

Lord Vader - Star Wars IV

Αλλο.

"Do or do not, there is no try."

Yoda, Star Wars Episode V - Empire Strikes Back

Αλλο.

Ηδη αναφέρθηκε :

"I know what you're thinking... Did I fire six shots or only five? To tell you the truth, I forgot it myself in all this excitement.

This here's a .44 Magnum, the most powerful handgun in the world, and it can blow your head clean off. Now, you must ask yourself one question: Do I feel lucky?

Well, do you, punk?"

Dirty Harry - Clint Eastwood.

Αλλο.

"If you build it, he will come."

Η φωνή στο Field of Dreams

Αλλο.

"You ain't leading but two things right now: Jack and Shit, and Jack just left town."

Evil Dead - Army of Darkness

και ένα τελευταίο :

"Losers always whine about their best. Winners go home and **** the prom queen."

Sean Connery - The Rock

Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.

Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!

Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!

Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;

Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε...

Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...

Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...

Η Θεία απ' το Σικάγο

Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;

Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;

Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;

Η κόρη μου σοσιαλίστρια

Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;

Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.

Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;

Η ωραία των Αθηνών

Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια... Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]... Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια...

Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!

Θα σε κάνω βασίλισσα

(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και πριν περάσει ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)

Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;

Θανάσης Βέγγος: Μόνο όταν κοιμάμαι...

Κάτι κουρασμένα παληκάρια

Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;

Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.

Μάρω Κοντού: Γιατί;

Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις... το άνοιξα με λοστό!

Και άλλες πολλές στην συλλογή του Paparazzi :D

Τον τελευταίο καιρό η αγαπημένη μου ατάκα είναι "Θα το επιχειρήσω!" :lol:, απο τη διαφήμιση τράπεζας με τον Μητσικώστα...

Απο ελληνικό κινηματογράφο, η ατάκα απο "Πράκτορ Θου-Βου" όταν πλέον πάει στο γραφείο, του δίνουν μια βαλίτσα και λένε:

Θου-Βου: "Μου την χαρίζετε? Ευχαριστώ πολύ"

Πράκτορας: "Δε στη χαρίζουμε, θα στη χρεώσουμε!":lol:

-You've got to ask yourself a question. "Do I feel lucky"? Well, do ya, PUNK?

:D :D :D

Μια απο τις καλυτερες ατακες που εχω δει σε ταινια...ειναι απο την αγαπημενης μου ταινια Fight Club. Οταν ο Tyler Durden (Μπραντ Πιτ) λεει τους κανονες του Club..

1st RULE: You do not talk about FIGHT CLUB.

2nd RULE: You DO NOT talk about FIGHT CLUB.

3rd RULE: If someone says "stop" or goes limp, taps out the fight is over.

4th RULE: Only two guys to a fight.

5th RULE: One fight at a time.

6th RULE: No shirts, no shoes.

7th RULE: Fights will go on as long as they have to.

8th RULE: If this is your first night at FIGHT CLUB, you HAVE to fight.

"Εισαι θεα αγαπη μου"

...αυτη ειναι η τωρινη μου "ατακα"...

:)

"Εισαι θεα αγαπη μου"

...αυτη ειναι η τωρινη μου "ατακα"...

:)

Ψινακιακη η ατακα ή Μουρατιδιακη????:lol: :lol: :lol:

Απο τις καλυτερες ατακες που εχω ακουσει ειναι στα Εγκληματα.

Που ειναι ο johnny σε ενα μπαρ με την γυναικα του Αλεκου(δεν θυμαμαι το ονομα)εκει εχω ακουσει τις καλυτερες ατακες!!!

Γ.Α.:Πως σε λενε??

J.:Johnny και λεει ενα αγγλικα επιθετο

Γ.Α.: Την ταδε (με το ιδιο επιθετο) τι την εχεις??

J.: Πηδηξει... καποτε στην Αμερικη!!

Πολυ γελιο!!

"Jack... Jack... come back!" Titanic

A, kai twra pou eipa jack... foveri ataka tou johny depp, stous pirates:

"but why is the rum gone?" (curse of the black pearl)

Barbossa: [sto peiratiko simvoulio] There's not been a gathering like this in our lifetime.

Jack Sparrow: And I owe them all money. (at worlds end)

"Jack... Jack... come back!" Titanic

 

A, kai twra pou eipa jack... foveri ataka tou johny depp, stous pirates:

"but why is the rum gone?" (curse of the black pearl)

 

Barbossa: [sto peiratiko simvoulio] There's not been a gathering like this in our lifetime.

Jack Sparrow: And I owe them all money. (at worlds end)

Καλα απο Πειρατες ατελειωτες ατακες...:happy: :lol:

Μερικες λατρεμενες...

Will Turner: You didn't beat me. You ignored the rules of engagement. In a fair fight, I'd kill you.

Jack Sparrow: That's not much incentive for me to fight fair, then, is it?

----------------------------

Jack Sparrow: A wedding? I love weddings. Drinks all around!(το λεω καθε φορα που θελω να τσαντισω καποιον:p )

----------------------------

Jack Sparrow: You seem somewhat familiar. Have I threatened you before?

----------------------------

Jack Sparrow: Now where is that monkey? I want to shoot something!

----------------------------

Norrington: You were actually telling the truth.

Jack Sparrow: I do that quite a lot but people are always surprised.

:p

Μια απο τις κλασσικοτερες και πολυ αγαπημενη ατακα ηταν αυτη στην ταινια "Cincinnati Kid" μετα τη ληξη της επεισοδιακης παρτιδας ποκερ, οπου κερδισε ο Lancey Howard (Εντουαρντ Τζι Ρομπινσον) με το καταπληκτικο του παιξιμο τον Στηβ Μακ Κουιν.

Ακολουθησε ο εξης διαλογος μεταξυ της "dealer" και του Howard...

Dealer: "You raised his tens with a lousy three-flush?"

Lancey Howard: "Gets down to what it’s all about, doesn’t it? Making the wrong move at the right time." :cool::cool::cool:

Απλα :respect: και στον διαλογο και στην σκηνη που οσες φορες και να την εχω δει παντα με περιλουζει κρυος ιδρωτας μη μπορωντας να συνειδητοποιησω πως εχασε ο Στηβ Μακ Κουιν με τετοια φυλλα που ειχε!!!

:respect: προσκυνω τον τζογο!!!!:cool::cool:

a. o Ρος από τα Φιλαράκια "We were on a break" :cry:

β. Ο Τζόι "How u doin' "

γ. O Τσάντλερ "...once upon a time Joy was born ... a few years later I got homeless"

Λέω να σας βάλω κάποιους διαλόγους που μου αρέσουν από ελληνικές ταινίες.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Έτσι που καταντήσαμε δε μπορώ να χαρώ τίποτα. Απ΄ τη μια η κόρη μου αρραβωνιάστηκε αυτό το σαχλαμάρα που όλο σαλιαρίζει, απ΄ την άλλη εσύ το ΄χεις ρίξει στην κοσμική ζωή και στο χαρτί... Τι απόμεινε για το φουκαρά τον Αποστόλη; Όχι, σε ρωτάω, τι απόμεινε;

Μπεάτα Ασημακοπούλου: Εγώ Στόλη μου, δε σου φτάνω εγώ;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εσύ παντρεύτηκες τους βαλέδες και τους μπαλαντέρ!

Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!

Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;

Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!

Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;

(Ο Κωσταντάρας διατηρεί σχολή μανεκέν)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Ίσιο το κορμί, ψηλά το κεφάλι, κίνησις αρμονική, βήμα ανάλαφρο, ύφος αρχοντικόν. Και κυρίως σοβαρότης. Όχι τσαχπινιές, όχι νάζια και καμώματα. Το μανεκέν δεν είναι μπαλαρίνα του μουσικού θεάτρου. Το μανεκέν είναι ένα πλάσμα που φορώντας μια ξένη τουαλέτα ενσαρκώνει μια ξένη προσωπικότητα. Όταν θα βρίσκεστε επάνω στην πασαρέλα των επιδείξεων, εσείς δε θα είσαστε εσείς. Εσείς θα είσαστε μια άλλη κυρία που θα φορά το φουστάνι που φοράτε αυτή τη στιγμή εσείς...

Μαθήτρια #1: Τι λεει;

Μαθήτρια #2: Δεν ξέρω, αλλά είναι σπουδαίος δάσκαλος...

Ένας τρελός γλεντζές

(Μιλάει στο τηλέφωνο)

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι έγινε ρε Αντώνη; Τους πιάσατε στα πράσα;

Γιάννης Βογιατζής: Όχι κύριε υπομοίραρχε, στο κρεβάτι τους πιάσαμε!

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ολοτσίτσιδους ρε; Μπράβο ρε Αντώνη. Και εις ανώτερα.

Η βίλα των οργίων

(Ο Κωσταντάρας είναι στο αυτόφωρο, φορώντας μόνο ένα σεντόνι)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Κύριε διοικητά, δώστε μου κάτι να φορέσω.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κι αυτά που φοράς πολύ είναι. Καλιγούλα!

Η βίλα των οργίων

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;

Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;

Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.

Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!

Μιράντα Μυράτ: Πόσο είπατε;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βρε, μπες μέσα και περίμενε, που θα σου δώσουμε κι εξηγήσεις!

Μιράντα Μυράτ: Καλά, καλά, πηγαίνω. Αλλά να χαρείτε, μιλήστε μου στον πληθυντικό, θα με υποχρεώσετε.

Η βίλα των οργίων

Λάμπρος Κωσταντάρας: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;

Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!

Λάμπρος Κωσταντάρας: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα...

Η γυναίκα μου τρελάθηκε

(Στο λεωφορείο. Στρίμωγμα.)

Ορέστης Μακρής: Που πάτε κύριε;

Κύριος: Στο διάδρομο.

Ορέστης Μακρής: Μα δε βλέπετε ότι δεν έχει χώρο;

Κύριος: Καλά κύριε. Μην κάνατε έτσι. Δε σας πιάσαμε και απ' τη μύτη!

Ορέστης Μακρής: Μόνο απ' τη μύτη δε μ' έπιασες. Απ' όπου αλλού, με έπιασες παιδάκι μου!

Η Θεία απ' το Σικάγο

Γεωργία Βασιλειάδου: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι' αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very... πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!

Η Θεία απ' το Σικάγο

(Ο Φωτόπουλος προσπαθεί να κλείσει το καφενείο του και τσακώνεται μ' ένα μεθυσμένο. Με τις φωνές έρχεται ένας αστυφύλακας.)

Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες (χικ) εμένα, αύριο (χικ) να το θυμηθείς...

Μίμης Φωτόπουλος: Φύγε ρε!

Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες εμένα (χικ)...

Μίμης Φωτόπουλος: Καλά, εγώ θα το θυμάμαι, δε μου λες, εσύ θα το θυμάσαι;

Μεθυσμένος: Μπαρδόν;

Μίμης Φωτόπουλος: Ρε, θα φύγεις;

Μεθυσμένος: Αυτό (χικ) που μου είπες (χικ) εμένα, αύριο (χικ) να το θυμηθείς...

Αστυφύλακας: Τι γίνεται εδώ;

Μίμης Φωτόπουλος: Τίποτα κύριε πόλισμαν. Ο φιλαράκος απο 'δω έχει πιει καμιά πενηνταριά ποτηράκια παραπάνω...

Αστυφύλακας: Για πάμε λίγο στο τμήμα όλοι μαζί.

Μίμης Φωτόπουλος: Μισο λεπτό να κλείσω το μαγαζί.

Μεθυσμένος: Αν δραπετεύσει (χικ), είσαι υπεύθυνος...

Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;

Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;

Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;

Η καφετζού

Κώστας Δούκας: Πού ήσουνα;

Κώστας Χατζηχρήστος: Πού με έστειλες;

Κώστας Δούκας: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!

Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!

Κώστας Δούκας: Γι' αυτό άργησες;

Κώστας Χατζηχρήστος: Ώσπου να τα μαζώξω, τι να κάνω;

Κώστας Δούκας: Να σου κοπανήσω μία...!

Κώστας Χατζηχρήστος: Μην κάνεις χειραψίες γιατί... Πού είσαι; Σε κολλάω μια κουτουλιά στο ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ' ακούς; Δεν μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!

Κώστας Δούκας: Τι 'ν' αυτά που μου λες ρε;

Κώστας Χατζηχρήστος: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω ένα κι ενενήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!

Της κακομοίρας

Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]

Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!

Κώστας Δούκας: Αυτό;

Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!

Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;

Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!

Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!

Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;

Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ; Κατάστημα τροφίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής... Τι κάνετε κυρία γιατρέσσα;... Ε, πώς να 'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε να δω μέσα στις γενικές αποθήκες;

[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]

Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα μόλις εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: [Μιλάει στο τηλέφωνο] Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!... Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει ο μικρός!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: ...και με κρατάς και τον Ίκα! Ποιος είν' αυτός ο Ίκας;

Κώστας Δούκας: Αυτό όλοι το πληρώνουν!

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν το πληρώνω εγώ! Δε με φτάνει που δε με πληρώνεις, μου κρατάς και τον Ίκα! Και μου λες όλο υπομονή Ζήκο θ' αρρωστήσεις! Πότε θ' αρρωστήσω εγώ;

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: Α, ψωνίσαμε! Πετάς τα λεφτά σου στα παλιοκούτια και δεν κοιτάς να πάρεις ένα τσουβάλι φακές να πουλάμε, που ζητάει ο κόσμος φακές και του δίνω ρεβύθια!

Κώστας Δούκας: Τι λες ρε, τρελάθηκες; Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε εδώ πέρα;

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν έχουμε, είχαμε!

Κώστας Δούκας: Τι γίνανε οι φακές; Τις πούλησες;

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν τις πούλησα, φύγανε μοναχές τους! Διότι σκάσανε οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή, και δρόμο τον ανήφορο!

Της κακομοίρας

Μην μου θυμώσετε αλλά μου αρέσουν πολλές ατάκες από ελληνικές ταινίες

Τι κάνουμε αδυναμίες είναι αυτές... :-)

Κώστας Δούκας: Πού ήσουνα;

Κώστας Χατζηχρήστος: Πού με έστειλες;

Κώστας Δούκας: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!

Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!

Κώστας Δούκας: Γι' αυτό άργησες;

Κώστας Χατζηχρήστος: Ώσπου να τα μαζώξω, τι να κάνω;

Κώστας Δούκας: Να σου κοπανήσω μία...!

Κώστας Χατζηχρήστος: Μην κάνεις χειραψίες γιατί... Πού είσαι; Σε κολλάω μια κουτουλιά στο ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ' ακούς; Δεν μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!

Κώστας Δούκας: Τι 'ν' αυτά που μου λες ρε;

Κώστας Χατζηχρήστος: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω ένα κι ενενήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!

 

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ; Κατάστημα τροφίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής... Τι κάνετε κυρία γιατρέσσα;... Ε, πώς να 'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε να δω μέσα στις γενικές αποθήκες;

[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]

 

Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα μόλις εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!

 

Της κακομοίρας

 

 

Κώστας Χατζηχρήστος: [Μιλάει στο τηλέφωνο] Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!... Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει ο μικρός!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!

 

Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: ...και με κρατάς και τον Ίκα! Ποιος είν' αυτός ο Ίκας;

Κώστας Δούκας: Αυτό όλοι το πληρώνουν!

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν το πληρώνω εγώ! Δε με φτάνει που δε με πληρώνεις, μου κρατάς και τον Ίκα! Και μου λες όλο υπομονή Ζήκο θ' αρρωστήσεις! Πότε θ' αρρωστήσω εγώ;

 

Της κακομοίρας

 

Κώστας Χατζηχρήστος: Α, ψωνίσαμε! Πετάς τα λεφτά σου στα παλιοκούτια και δεν κοιτάς να πάρεις ένα τσουβάλι φακές να πουλάμε, που ζητάει ο κόσμος φακές και του δίνω ρεβύθια!

Κώστας Δούκας: Τι λες ρε, τρελάθηκες; Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε εδώ πέρα;

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν έχουμε, είχαμε!

Κώστας Δούκας: Τι γίνανε οι φακές; Τις πούλησες;

Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν τις πούλησα, φύγανε μοναχές τους! Διότι σκάσανε οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή, και δρόμο τον ανήφορο!

Νταξει αυτη η ταινια ειναι απιστευτη απο ατακες. Τις λεμε με φιλους σε ασχετες στιγμες και ξεραινομαστε στα γελια...ΘΕΟΣ ο Ζηκος!