Stephen King

Γενικά για πολλά βιβλία του King υπάρχει αυτό το ζήτημα.

Ο τρόπος γραφής του είναι μοναδικός και ιδιαίτερα απολαυστικός και επιπλέον οι κινηματογραφικές δουλειές ως επί το πλείστον είναι πρόχειρες με αποτέλεσμα να καταστρέφεται η όλη προσπάθεια.

Η αλήθεια είναι πως το It ήταν απλοϊκό. Γι' αυτό εξ άλλου και πάει για remake.

Η αλήθεια είναι πως το It ήταν απλοϊκό. Γι' αυτό εξ άλλου και πάει για remake.

 

Ναι, και ελπίζουμε να υπάρχει λίγο σέβας σε αυτήν την προσπάθεια.

 

Το It είναι εκπληκτικό βιβλίο. Εξαιρετικό μυθιστόρημα.

Η αλήθεια είναι πως το It ήταν απλοϊκό. Γι' αυτό εξ άλλου και πάει για remake.

 

Και με το remake δεν νομίζω να γίνει κάτι... Είναι ο τρόπος που γράφει ο King... δεν μπορεί να αποδοθεί εύκολα... Μια απο τις καλύτερες μεταφορές πιστεύω ήταν η Λάμψη με τον Τζακ Νίκολσον, η παλιά, όχι το καινούριο, γιατί έχω δει και μια πιο καινούρια. Ήταν και το βιβλίο φοβερό, αλλά και η ταινία απο τις καλύτερες!

Με τα δεδομένα του σημερινού σινεμά όπου ανάμεσα στο Saw και το El Orfanato έχουμε δει πολύ πιο τρομακτικά πράγματα από έναν...κλοουν δεν παίζουν ρόλο τα εφέ ή το cast, αλλά ο σκηνοθέτης.

 

Προσωπικά πάντως πιστεύω πως οι καλύτερες ταινίες-μεταφορές από βιβλία του King εχουν ήδη γίνει και είναι φυσικά το The Shawshank Redemption και το The Green Mile. Άντε και το Misery λόγω Kathy Bates και το Mist, λόγω κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας. Δε θεωρώ καμία ταινία από βιβλίο του King "τρομακτική". Ίσως κάποιες να είναι "unsettling" αλλά καμία δεν είναι ανατριχιαστική ή έστω τρομακτική.

 

π.χ. Αν με ρωτήσει κάποιος τι θυμάμαι από το Mist, ειλικρινά τελευταίο μου έρχεται στο μυαλό το τέρας-χταπόδι ή οι τεράστιες αράχνες. Θυμάμαι τη θεούσα που μου την έσπαγε, το πόσο εύκολο είναι να εκμεταλλευτείς έναν άνθρωπο όταν φοβάται και πως αντιδρά η κοινωνία μας σε μια τέτοια καταστροφή.

 

Πέρα από master του τρόμου, ο King είναι "μανούλα" στο να περιγράφει τη ζωή και τις αντιδράσεις ανθρώπων υπό πίεση/φόβο. Από την Carrie μέχρι τους κατοίκους της πόλης στο Needful Things, ή τους επιζώντες στο σούπερ μάρκετ του Misery, ο King δείχνει να ξέρει τους ανθρώπινους φόβους και το πως αντιδρούν οι άνθρωποι σε αυτές καλύτερα από τον καθένα. Και ίσως γι'αυτό και να είναι τόσο επιτυχημένος στο είδος του - δεν φαντάζεται, ΞΕΡΕΙ πια πως λειτουργεί ο φόβος σε έναν άνθρωπο και το χρησιμοποιεί για να μας "τρομάξει" στα βιβλία του.

 

Anyway, ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να περιμένω με ιδιαίτερη αγωνία ταινία βασισμένη σε βιβλίο του King θα ήταν να γυριζόταν το Lisey's Story και να τη σκηνοθετούσε ο Aronofsky ή ο Trier. :p

 

Κάτι τέτοιο χλωμό το κόβω, οπότε :p

Σαν βιβλίο μου άρεσε αρκετά και η Κριστίν. Ήταν και κάπως πιο νεανικοί οι ήρωες... Και το πιο περίεργο βιβλίο του που έχω διαβάσει ήταν το "Ρόουζ Μάντερ"... Ειλικρινά περίεργο... Αυτά δεν υπάρχουν σε ταινίες όμως... Το κριστίν θα ήθελα πολύ να το δω σε κινηματογραφική μεταφορά!

Αν σου άρεσε το βιβλίο, θα απογοητευτείς.

Προσωπικά την βρήκα απαίσια.

Αν σου άρεσε το βιβλίο, θα απογοητευτείς.

Προσωπικά την βρήκα απαίσια.

 

δεν ήξερα ότι υπάρχει... θα την νοικιάσω να την δω απο περιέργεια... thanks

δεν ήξερα ότι υπάρχει... θα την νοικιάσω να την δω απο περιέργεια... thanks

 

Christine (1983). :)

Ποια η γνωμη σας για τα "Οι νυχτεριτες", "Χρησιμα Αντικειμενα","Κριστιν" και "Ντολορες Κλεμπορν";Ακουσα πολυ κακες κριτικες για ολα προσφατα και μπορω να πω πως δεν συμφωνω.Ειδικα το 2ο και το 3ο μου φανηκαν εξαιρετικα.

 

Υ.Γ:WTF; :lol:

 

Υ.Γ2:Ο στοχος μου:D

Εννοείς για τις ταινίες φαντάζομαι;

Εννοείς για τις ταινίες φαντάζομαι;

 

Οχι, για τα βιβλια μιλαω.Επισης να κανω μια διορθωση, το "Χρησιμα Αντικειμενα" και το "Κριστιν" δεν θα τα χαρακτηριζα εξαιρετικα.Κατι λιγοτερο μου φαινεται πιο δικαιο.

Εκτός από την Κριστίν, τα υπόλοιπα τα έχω διαβάσει.

Το Νυχτεριτες είναι αρκετά καλό όπως και το Ντολόρες Κλέιμπορν. Ιδιαίτερα το δεύτερο, δεν είναι και τόσο πολυ "κλασικός King" με την έννοια ότι το υπερφυσικό στοιχείο είναι ελάχιστο σε σχέση με άλλα βιβλία του. Είναι περισσότερο κοινωνικό παρά τρομακτικό ή αγωνιώδες.

 

Πάντως δε θα έβαζα κανένα από τα δύο στα χειρότερά του βιβλία. Ιδιαίτερα το Κλέιμπορν, επειδή ίσως ήταν και το πρώτο "κοινωνικού" περιεχομένου βιβλίο του King που διάβασα, το έχω στο μυαλό μου ως πολύ καλό.

Ποια η γνωμη σας για τα "Οι νυχτεριτες", "Χρησιμα Αντικειμενα","Κριστιν" και "Ντολορες Κλεμπορν";Ακουσα πολυ κακες κριτικες για ολα προσφατα και μπορω να πω πως δεν συμφωνω.Ειδικα το 2ο και το 3ο μου φανηκαν εξαιρετικα.

 

Υ.Γ:WTF; :lol:

 

Υ.Γ2:Ο στοχος μου:D

 

Εμένα η κριστίν μου άρεσε πάρα πολύ! Είναι το πιο πρόσφατο του king που διάβασα και μπορώ να πω πως ήταν αρκετά καλό και οι χαρακτήρες του ήταν αρκετά νεανικοί! Αλλά νομίζω φεύγουμε απο το θέμα, το οποίο δεν είναι τα βιβλία, αλλά οι ταινίες του king!

Εκτός από την Κριστίν, τα υπόλοιπα τα έχω διαβάσει.

Το Νυχτεριτες είναι αρκετά καλό όπως και το Ντολόρες Κλέιμπορν. Ιδιαίτερα το δεύτερο, δεν είναι και τόσο πολυ "κλασικός King" με την έννοια ότι το υπερφυσικό στοιχείο είναι ελάχιστο σε σχέση με άλλα βιβλία του. Είναι περισσότερο κοινωνικό παρά τρομακτικό ή αγωνιώδες.

 

Πάντως δε θα έβαζα κανένα από τα δύο στα χειρότερά του βιβλία. Ιδιαίτερα το Κλέιμπορν, επειδή ίσως ήταν και το πρώτο "κοινωνικού" περιεχομένου βιβλίο του King που διάβασα, το έχω στο μυαλό μου ως πολύ καλό.

 

Αυτο εκτιμησα ιδιαιτερα κι εγω οταν το διαβαζα.Αναφερεις οτι ειναι το πρωτο κοινωνικου περιεχομενου που διαβασες.Εχει βγαλει κι αλλα;(:p).Domenico νομιζω οτι το θεμα ειναι και για τα βιβλια, αν δεν κανω λαθος.

Εντάξει η αλήθεια είναι πως δεν έχει άλλα τόσο καθαρά δραματικά/κοινωνικά. Αλλά, ΟΚ, και το Hearts In Atlantis αλλα και το Lisey's Story ακόμα και αν είχανε horror στοιχεία ήταν καθαρά δραματικά βιβλία που απλά είχαν στοιχεία υπερφυσικού.

Αυτο εκτιμησα ιδιαιτερα κι εγω οταν το διαβαζα.Αναφερεις οτι ειναι το πρωτο κοινωνικου περιεχομενου που διαβασες.Εχει βγαλει κι αλλα;(:p).Domenico νομιζω οτι το θεμα ειναι και για τα βιβλια, αν δεν κανω λαθος.

 

Επειδή είναι στην κατηγορία movies υπέθεσα ότι δεν θα ισχύει και για τα βιβλία... συγγνώμη αν έκανα λάθος... :)

Το παρόν θέμα είναι για τον Στήβεν Κινγκ, από τα βιβλία και τις ταινίες, μέχρι το φιλανθρωπικό του έργο. Απλά ταιριάζει καλύτερα στο MyMovies & TV, καθώς εάν έμενε στο γενικό CnF θα «θαβόταν»...

Το παρόν θέμα είναι για τον Στήβεν Κινγκ, από τα βιβλία και τις ταινίες, μέχρι το φιλανθρωπικό του έργο. Απλά ταιριάζει καλύτερα στο MyMovies & TV, καθώς εάν έμενε στο γενικό CnF θα «θαβόταν»...

 

ok τότε...:)

Ποια η γνωμη σας για τα "Οι νυχτεριτες", "Χρησιμα Αντικειμενα","Κριστιν" και "Ντολορες Κλεμπορν";Ακουσα πολυ κακες κριτικες για ολα προσφατα και μπορω να πω πως δεν συμφωνω.Ειδικα το 2ο και το 3ο μου φανηκαν εξαιρετικα.

 

Υ.Γ:WTF; :lol:

 

Υ.Γ2:Ο στοχος μου:D

 

Τα χρήσιμα αντικείμενα, τα λάτρεψα.

 

Καλογραμμένο, με καλούς χαρακτήρες που δουλεύτηκαν σωστά.

 

Πρέπει να έχω φτάσει τα 30 βιβλία του Κιng. Έχω δουλειά ακόμη :p

Παιδια καλησπερα.:)

Μιας και τωρα αρχισα να ασχολουμαι με το βιβλιο λεω να κανω μια δοκιμη και απο Stephen King αλλα δεν ξερω και πολλα πραγματα.

Τι εχετε να προτεινεται για αρχη?

Παιδια καλησπερα.:)

Μιας και τωρα αρχισα να ασχολουμαι με το βιβλιο λεω να κανω μια δοκιμη και απο Stephen King αλλα δεν ξερω και πολλα πραγματα.

Τι εχετε να προτεινεται για αρχη?

 

Για αρχή το Salem's Lot είναι μια πολύ καλή επιλογή. Θα σε βάλει στο κλίμα

και θα κατανοήσεις τον Βασιλιά.

Ναι και εμένα το Salem's Lot ήταν το πρώτο (κανονικό) βιβλίο του King που διάβασα.

Η πρώτη επαφή μου με τα βιβλία του ήταν με το Night Shift το οποίο περιέχει μια σειρά από μικρές ιστορίες (εκ των οποίων μια ήταν και το εξαιρετικό Children of the Corn (έχει ένα τρελό κόλλημα ο King με το Maine και με το καλαμπόκι :p)

Διαβασα λιγο την υποθεση του βιβλιου και μπορω να πω οτι ψηθηκα!:happy:

Αντε να τελειωση η εξεταστικη μου και ξεκιναω!

Τελείωσα πριν λίγες μέρες το Duma Key.

Έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια το στυλ του King. Πρώτα το Lisey's Story, τώρα το Duma Key, o King δε γράφει με τον ίδιο τρόπο που έγραφε παλιά (χωρίς αυτό να είναι καλό ή κακό)

 

Μπορεί να είναι ότι μεγαλώνει (βλ. γερνάει :p) αλλά τα βιβλία του μοιάζουν με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ όχι στην ποιότητα - δε συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα): όταν ο Όμηρος ήταν νεότερος έγραψε ένα έργο για πόλεμο, με δράση και ένταση. Όταν ωρίμασε, έγραψε ένα έργο ειρηνικό, για την επιστροφή ενός ήρωα.

 

Όταν ο King ήταν ακόμα νέος συγγραφέας τα βιβλία του σχεδόν δεν είχαν συναισθηματισμούς (εκτός από τους απαραίτητους που πρέπει να έχει κάθε βιβλίο τρόμου για να σε δέσει πιο πολύ με τον ήρωα και να σε νοιάζει η τύχη του).

 

Τώρα, τα περισσότερα βιβλία του είναι περισσότερο ψυχολογικά παρά τρομακτικά και ασχολούνται περισσότερο με την "ίαση", το να ξεπερνάς κάτι και να προχωράς (το οποίο σε ένα βαθμό οφείλεται σαφέστατα στο αυτοκινητιστικό ατύχημα που παρολίγον να του κοστίσει τη ζωή του).

 

Ακόμα και οι ιδιαιτερότητες των ηρώων του έχουν αλλάξει: κάποτε ήταν τηλεκινητικές μαθήτριες (Carrie), παιδιά με δυνάμεις πυροκίνησης (Firestarter), βρυκόλακες (Salem's Lot), θανατηφόροι ιοί (The Stand) και ατομα με ψυχικές ικανότητες (The Dead Zone). Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με συγγραφείς και επίδοξους ζωγράφους που μπορούν να πλάσουν έναν φανταστικό κόσμο ή να πραγματοποιήσουν ό,τι ζωγραφίζουν (Lisey's Story & Duma Key) και τον τρόπο που αντιδρούν οι άνθρωποι υπό πίεση (The Mist & Under The Dome).

 

Βέβαια, για να πούμε του στραβού το δίκιο ένα πράγμα παραμένει σε ΟΛΑ τα βιβλία του King: η απίστευτη φλυαρία του για πράγματα που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.

 

Το Duma Key, ήταν ένα ενδιαφέρον βιβλίο - για εμένα όμως κατά πολύ κατώτερο του Lisey's Story που θεωρώ το καλύτερο non-horror βιβλίο του - γιατί ΔΕΝ ήταν horror ό,τι και να λένε τα sites με βιβλία ή ο ίδιος ο King. Ήταν φαντασίας αλλά όχι τρόμου, τουλάχιστον όχι "King τρόμου".

 

Το βασικό πρόβλημα του Duma Key είναι ότι μπαίνει στο θέμα μετά τα μισά του βιβλίου, το οποίο στην έκδοση που το έχω εγώ (pocket book στα αγγλικά) είναι 770 σελίδες!!! Πάντα φλυαρούσε ο King, αλλά νομίζω πως σε αυτό το βιβλίο το παράκανε. Και το αστείο είναι πως τα πρώτα κεφάλαια προχωρούσα ΠΟΛΥ γρήγορα - πρωτοφανές για King.

 

H υπόθεση χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, δεν είναι άσχημη και οι χαρακτήρες είναι σχεδόν ολοι ενδιαφέροντες. Η δράση είναι...αργή έως κουραστικά αργή και μένεις στο τέλος με την εντύπωση πως δεν υπήρξε κορύφωση στο όλο θέμα.

 

Γενικά, πάντως σαφώς δεν ήταν "κακό" βιβλίο. Απλά δεν ήταν τόσο καλό όσο προηγούμενα του King, αλλά από την άλλη δεν ήταν τόσο για πέταμα όσο το Cell. :mad: Είναι πολύ πιο ανάλαφρο από άλλα βιβλία του και ίσως να μη συγκινήσει ούτε τους fans των επικών του βιβλιων - The Stand, Dark Tower Series κτλ - ούτε και αυτούς των πιο story-based βιβλίων του - Lisey's Story, Misery, Dolores Claiborne κτλ.

 

Υποσχέθηκε πως θα γράψει συνέχεια για το The Shining, με τίτλο Doctor Sleep.

Aν και στα βιβλία τα sequels είναι συνήθως μάπα...για να δούμε τι θα δούμε!