StandArd

The Desperate Hours (1955) 7/10 Ενδιαφέρον αστυνομικό φιλμ νουάρ από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Τρεις κακοποιοί εισβάλουν σε ένα σπίτι και κρατάνε ομήρους μια οικογένεια μέχρι να λάβουν ρευστό από ένα έγκλημα. Τα πράγματα δε πάνε όμως όπως τα περιμένουν. Περνά η ώρα. El espinazo del diablo (2001) 7/10 Αρκετά καλό θρίλερ από τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο στο οποίο ένα 12χρονο ορφανό ανακαλύπτει ότι το ορφανοτροφείο που διαμένει είναι στοιχειωμένο και το μέλλον εκεί δε θα είναι ευοίωνο. Πολύ καλά σκηνοθετημένο. Ευχάριστη έκπληξη.

The Defiant Ones (1958) 7/10 Πολύ καλή ταινία σχετικά με δύο δραπέτες, ένας μαύρος και ένας λευκός, όπου προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα ενώ τους κυνηγάει η αστυνομία ενώ όπου καταλήγουν υποβόσκει ο ρατσισμός. Κέρδισε όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου και φωτογραφίας ενώ ήταν υποψήφιο για άλλα επτά. Πολύ καλοί οι Σίντνεϊ Πουατιέ και Τόνι Κέρτις. The Dreamers (2003) 7/10 Δραματική ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι σχετικά με τις στενές σχέσεις τριών νεαρών ενηλίκων στο Παρίσι του '68. Γνωστά τα θέματα που καταπιάνεται συνήθως ο Μπερτολούτσι πχ. το σεξ, τη βία, τον φασισμό κλπ αλλά πριν 1 μήνα είχα δει τη πολύ ανώτερή του "Ο κονφορμίστας" και εμμένω σε αυτή ως καλύτερη επιλογή.

The Darjeeling Limited (2007) 6/10 Δεν είμαι ιδιαίτερα οπαδός του Γουές Άντερσον αν και εκτιμώ πολύ κάποιες ταινίες του. Η συγκεκριμένη ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ένα χρόνο μετά το θάνατο του πατέρα τους, τρία αδέλφια προσπαθούν να τα βρουν μεταξύ τους σε ένα ταξίδι. Έχω δει και καλύτερες. The Country Girl (1954) 7/10 Δραματική ταινία σχετικά με ένα ζευγάρι που πέθανε από ατύχημα το παιδί τους και πως βιώνουν τη σχέση τους από 'κει και ύστερα. Ενδιαφέρον θέμα και πολύ καλές ερμηνείες. Η Γκρέις Κέλι κέρδισε το μοναδικό της όσκαρ, μου φάνηκε καλή αλλά όχι εξαιρετική. Από την άλλη, ο Μπινγκ Κρόσμπι έδωσε συνταρακτική και αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Προτείνεται.

The Crucible (1996) 7/10 Πάρα πολύ καλό και ενδιαφέρον ιστορικό δράμα του συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ (Ο θάνατος του Εμποράκου) σχετικά με τις δίκες των μαγισσών του Σάλεμ το έτος 1692. Προσωπικά ενθουσιάστηκα αλλά η ταινία απέχει από το να θεωρηθεί αριστούργημα. Με εξαίρεση την Γουινόνα Ράιντερ, η οποία δε με έπεισε στο ρόλο της πόρνης, οι υπόλοιποι ηθοποιοί άψογοι. Πολύ καλός ο Ντάνιελ Ντέι Λούις αλλά ήταν απλώς σκιά μπροστά στον εξαιρετικό Πολ Σκόφιλντ. Ως προς το σενάριο, εξαιρετικοί διάλογοι και πολύ καλοδουλεμένοι χαρακτήρες. Το μόνο που με ενόχλησε είναι ότι δεν δείχνει στο τέλος της ταινίας ποια η εξέλιξη των θυτών οπότε αφήνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και ανικανοποίητου στο γεγονός ότι δε τιμωρήθηκαν. Αν δεν ενοχλούν τα παραπάνω, θα κάνετε εξαιρετική επιλογή. The Dam Busters (1955) 6/10 Ιστορικό δράμα από τη Βρετανία που αφορά στην εκπαίδευση αεροπόρων ώστε να καταστρέψουν φράγματα σε πόλεις υπό γερμανική κατοχή ώστε να κάνουν ζημιά σε υποδομές του Χίτλερ. Δεν είχε τελικά τόσο ενδιαφέρον, μάλλον ξεπερασμένη.

Die fetten Jahre sind vorbei (2004) 7/10 Πολύ καλή δραματική ταινία από Γερμανία σχετικά με τρεις νεαρούς ενήλικες που εισβάλουν σε σπίτια πλουσίων και τα κάνουν άνω κάτω για να στείλουν μηνύματα ότι οι εύποροι πρέπει να φοβούνται. Τι γίνεται όταν άθελά τους επιστρέφει νωρίς στο σπίτι ένα θύμα τους; Εκεί λοιπόν πρέπει να αυτοσχεδιάσουν. Έξυπνο σενάριο και εύστοχοι διάλογοι ανάμεσα σε θύτες και θύμα. Αξίζει. The Getaway (1972) 6/10 Ο βασιλιάς του κουλ, Στιβ Μακουίν και η όμορφη Άλι Μακγκρό, φρέσκια μετά το "Λαβ στόρι", πρωταγωνιστούν σε αυτή τη περιπέτεια του Σαμ Πέκινπα η οποία μου φάνηκε αντίγραφο με διαφορετικό φινάλε του "Μπόνι και Κλάιντ". Προτείνω λοιπόν να δείτε το "Μπόνι και Κλάιντ" εκτός αν είστε σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Μακουίν. The Croods (2013) 7/10 Χαρούμενο κινούμενο σχέδιο που περνάει ευχάριστα η ώρα χωρίς να χρειάζεται πολύ σκέψη ενώ τα οπτικά εφέ αποζημιώνουν. Γιατί όχι;

The Count of Monte Cristo (2002) 7/10 Πάρα πολύ καλή μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Αλεξάντερ Δουμά όπου έγινε σωστή επιλογή των ηθοποιών και εξαιρετική ροή της υπόθεσης. Δεν αποφεύγονται κάποια κλισέ, ευτυχώς ελάχιστα που δεν ενοχλούν. Επίσης χρειαζόνταν μεγαλύτερη ανάλυση στο πρώτο μέλος για τη πλάνη που έφτασε στη φυλάκιση του πρωταγωνιστή. Προτείνεται. Jin ling shi san chai (2011) 7/10 Ελληνικός τίτλος: "Τα λουλούδια του πολέμου". Καιρό είχα να δω ταινία του σκηνοθέτη Yimou Zhang ο οποίος είχε δώσει στο παρελθόν μερικές εξαιρετικές ταινίες που δεν έχουν ξεπεραστεί μέχρι σήμερα πχ. Ying xiong, Da hong denglong gaogao gua, Shi mian mai fu. Ιστορικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Κρίστιαν Μπέιλ που αφορά στην εισβολή και επικράτηση των Ιαπώνων σε μια περιοχή της Κίνας και πως το έζησαν αυτό γυναίκες και μικρά κορίτσια σε μια εκκλησία ως αιχμάλωτοι. Καλοφτιαγμένη και δε βαριέσαι λεπτό. Προτείνεται.

Sodom and Gomorrah (1962) 6/10 Η λιγότερο γνωστή ιστορία της Βίβλου σχετικά με τον Λοτ, αρχηγό των Εβραίων που πίστευε πως μπορεί να ζήσει ο λαός του σε αρμονία με τους Σοδομίτες στις πόλεις Σόδομα και Γόμορα. Η ταινία δεν είχε τελικά τόσο ενδιαφέρον. Κακή σκηνοθεσία που αν έχανες μια σεκάνς είναι σα να μην έχανες τίποτα. 2 ώρες και 34 λετπά ήταν υπερβολή. Genesi: La creazione e il diluvio (1994) David (1997) Στον αντίποδα, οι τηλεταινίες της σειράς Bible Collection έχουν ενδιαφέρον και παρά τη μεγάλη διάρκεια που έχουν κάποιες από αυτές το αξιοποιούν σε καλύτερη ανάπτυξη χαρακτήρων και περισσότερο ανάλυση στις ιστορίες. Δεν αξίζουν όλες το ίδιο αλλά αποτελούν καλές επιλογές.

Ξεκίνησα να βλέπω τις τηλεταινίες του Bible Collection και έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Μέχρι στιγμής είδα Jacob (1994), Abraham (1993), Esther (1999) και έχω σκοπό να δω κι άλλες. Καλές ερμηνείες, σκηνοθεσία (για τα δεδομένα τηλεταινίας) και ωραία μουσική στην έναρξη και στους τίτλους τέλους από τον Έννιο Μορρικόνε. Για τους οπαδούς θρησκευτικών ταινιών αξίζουν. Για τις μέρες του Πάσχα αξίζει επίσης και το παιδικό κινούμενο σχέδιο Here Comes Peter Cottontail (1971). Καλή ανάσταση!

The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover (1989) 7/10 Έξυπνη δραματική ταινία σχετικά με τις ζωές τεσσάρων ατόμων που όταν σχετίζονται μεταξύ τους παράγονται ολέθρια αποτελέσματα. Ρεσιτάλ για τους Μάικλ Γκαμπόν και Έλεν Μίρεν. Δεν είχα ξανακούσει για τον σκηνοθέτη Peter Greenaway και ευκαιρία να τσεκάρω και άλλες ταινίες του. Πολύ καλή. The Court Jester (1955) 7/10 Εύθυμη κωμωδία εποχής που μπορεί να προσφέρει πολλά χαμόγελα κατά τη διάρκειά της αλλά ξεχνιέται σχεδόν αμέσως. The Day of the Locust (1975) 6/10 Δραματικό θρίλερ. Δε μου άρεσε και βαρέθηκα. Υπερβολική διάρκεια οι σχεδόν δυόμιση ώρες, το μόνο που άξιζε είναι η κινηματογράφηση στον κακό χαμό που έγινε στο φινάλε.

The Diary of Anne Frank (1959) 8/10 Έξοχη ταινία βασισμένη στο ημερολόγιο της πραγματικής Άννας Φρανκ, μιας Εβραίας έφηβης η οποία ήταν κρυμμένη και αγωνιούσε για επιβίωση μαζί με την οικογένειά της κατά τον Β' Π.Π. στη Ναζιστική Ολλανδία. Μέσα από το ημερολόγιο φάνηκε πως έβλεπε τη τότε κατάσταση, τους προβληματισμούς της ηλικίας και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής στον πόλεμο. Απίστευτο το φινάλε, δεν είναι τυχαίο που η Άννα Φρανκ ήταν η πιο γνωστή μορφή του ολοκαυτώματος. Εξαιρετικές ερμηνείες, τρία όσκαρ, υποψήφιο για άλλα πέντε. Δείτε την. Letyat zhuravli (1957) Ελληνικός τίτλος: "Όταν πετούν οι γερανοί". Από τη Σοβιετική Ένωση. Παρόλο που θεωρείται από τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου δε κατάφερα να "επικοινωνήσω" μαζί της. Μου πήρε τρεις μέρες να τη δω κι αυτό γιατί συνέχεια με έπαιρνε ο ύπνος. Σίγουρα έχει την αξία της αλλά δεν ήταν για τα δικά μου γούστα.

Le dîner de cons (1998) 7/10 Από τις καλύτερες κωμωδίες που έχω δει. Γέλασα και γενικά πέρασα καλά. Κάθε βδομάδα μια παρέα διοργανώνει συγκέντρωση και αναλαμβάνει ο καθένας να φέρει από έναν ηλίθιο για να γελάσουν μαζί του. Τι γίνεται όμως όταν ένας από τη παρέα βρίσκει τον "βασιλιά" ηλίθιο και ανακατεύεται στη ζωή του; Η απάντηση στη ταινία. Εξαιρετικά παιγμένη κυρίως από τους Thierry Lhermitte και Jacques Villeret. Κρίμα που ο τελευταίος "έφυγε" σχετικά νέος από τη ζωή λίγα χρόνια αργότερα. Αξίζει. The Dirty Dozen (1967) 7/10 Πολεμική περιπέτεια με πλειάδα γνωστών ηθοποιών της τότε εποχής. Μια δωδεκάδα φυλακισμένων καταδικασμένων είτε σε ισόβια είτε σε θάνατο γίνονται στρατιώτες με σκοπό να αλλάξει η ποινή τους και να πολεμήσουν τους Ναζί Γερμανούς σε μια μυστική αποστολή. Από τις δυόμιση ώρες είχε περισσότερο ενδιαφέρον η πρώτη μιάμιση με την εκπαίδευση τους. Η υπόλοιπη ταινία που θέτουν σε εφαρμογή όσα έμαθαν, ψιλοαδιάφορη και αναμενόμενη. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

Les choristes (2004) 8/10 Εξαιρετική ταινία γαλλικής παραγωγής στην οποία ένας νέος καθηγητής μουσικής σε σχολείο προσπαθεί να καλλιεργήσει ένα τμήμα μαθητών μέσω της μουσικής. Παρά το ότι τέτοια σενάρια έχουν γραφτεί και γίνουν έργα δεκάδες φορές η συγκεκριμένη έχει το κάτι διαφορετικό που τη κάνει να ξεχωρίζει. Πρώτα απ'όλα ο πρωταγωνιστής Gérard Jugnot, τον οποίο δεν είχα ξανακούσει και έδωσε ανεπανάληπτη ερμηνεία, διάφοροι προβληματισμοί πχ. γι'αυτούς που έχουν ιδιαίτερα ταλέντα αλλά μένουν ανεκμετάλλευτα λόγω καταστάσεων και τέλος τα τραγούδια και το πολύ όμορφο φινάλε. Οπωσδήποτε. The Cincinnati Kid (1965) 7/10 Έξυπνη ταινία με τον Στιβ Μακουίν ο οποίος υποστήριζε ότι είναι από τα καλύτερα χαρτόμουτρα και κοντράρει στα ίσα έναν άλλο παλιότερο παίκτη, τον Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον. Είναι αυτό που λέμε, ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς. Σκηνοθέτης ο Νόρμαν Τζούισον, αυτό το έτος θα γίνει 97, υπήρξε υποψήφιος 7 φορές για όσκαρ αλλά τον θυμήθηκαν πριν 24 χρόνια και του δώσανε ένα τιμητικό. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν ο Βιολιστής στη στέγη. The Company of Wolves (1984) 4/10 Από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει. Πραγματικά κανένα νόημα. Ήδη την έκανα delete.

Αυτό δεν το ήξερα. Πολύ καλή πληροφόρηση!

Το ξέρω, απλά θα βόλευε αν γινόταν μέσω δωρεάν κλήσης/sms ώστε να μη χρεώνονται kb μέχρι την ενεργοποίηση.

Καλησπέρα, γνωρίζει κανείς αν μπορούν να ενεργοποιηθούν τα απεριόριστα data για 2 ώρες μέσω κλήσης/sms ή πρέπει απαραίτητα μόνο μέσω της εφαρμογής;

Il conformista (1970) 7/10 "Ο Κονφορμίστας" του Μπερνάντο Μπερτολούτσι. Λίγο μπερδεμένη η υπόθεση, ευτυχώς που διάβασα τη πλοκή στο wiki και μου λύθηκαν οι απορίες. Πανέξυπνος ο τρόπος να δείξει τις συνέπειες του φασισμού στην Ιταλία του Μουσολίνι. Άριστες οι ερμηνείες με οδηγό τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν ο οποίος "έφυγε" πρόσφατα. Αξίζει. Chugyeokja (2008) 7/10 Ελληνικός τίτλος: "Ο κυνηγός". Πολύ καλό θρίλερ από τη Νότια Κορέα. Πρωτότυπη υπόθεση και συνεχής δράση που ποτέ δε βαριέσαι και περνάει γρήγορα η ώρα. Καλή.

La mariée était en noir (1968) 7/10 Δραματική μυστηρίου του Φρανσουά Τρυφώ με ελληνικό τίτλο "Η νύφη φορούσε μαύρα". Πολύ καλά σκηνοθετημένη και με άριστη υποστήριξη από τους ηθοποιούς. Μια γυναίκα έχει βάλει ως στόχο να σκοτώσει πέντε άνδρες που φαινομενικά είναι υπεύθυνοι για την ψυχολογική της κατάσταση. Ο Τρυφώ κλείνει το μάτι στον Χίτσκοκ, ακόμα και η μουσική είναι του Μπερνάρντ Χέρμαν, μακρόχρονου συνεργάτη του μετρ της αγωνίας. Αρκετά ενδιαφέρον. The Cabin in the Woods (2011) 6/10 Θρίλερ αδιάφορο και κενό περιεχομένου. Κανένα ενδιαφέρον και για τους χαρακτήρες είτε αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν. Δείτε τίποτα άλλο καλύτερα.

Neko no ongaeshi (2002) 7/10 Συμπαθητικό και αρκετά ευρηματικό κινούμενο σχέδιο των Στούντιο Γκίμπλι με ελληνικό τίτλο "Ο γάτος επιστρέφει". Μια κοπέλα σώζει έναν γάτο και άθελά της βρίσκεται δεσμευμένη με τον συγκεκριμένο γάτο σε ένα μαγικό βασίλειο όπου ο μόνος τρόπος να γλιτώσει είναι να αποδράσει. Αξίζει. The Brave One (2007) 6/10 Μέτρια. Η Τζόντι Φόστερ γίνεται εκδικήτρια μετά το θάνατο του συντρόφου της και ξυλοδαρμό της ίδιας από μια συμμορία. Καλή η σκηνοθεσία του Νιλ Τζόρνταν αλλά το έργο το έχουμε ξαναδεί. Συγκεκριμένα, η ίδια περίπου υπόθεση στο Death Wish του 1974 με τον πολύ καλό Charles Bronson. Καλύτερα λοιπόν δείτε τη παλιά εκδοχή.

The Contender (2000) 7/10 Ρόλος ζωής για την Τζοάν Άλεν η οποία παίζει την υποψήφια αντιπρόεδρο των Η.Π.Α. και προκαλείται από διάφορους του συστήματος με σκοπό να τη ρίξουν λόγω του ύποπτου παρελθόντος της. Καλή. The Book of Eli (2010) 7/10 Ένας μοναχικός άνθρωπος προστατεύει ένα ιερό βιβλίο το οποίο κρατά μυστικά που μπορεί να σώσουν την ανθρωπότητα. Ενδιαφέρουσα και με καλή ατμόσφαιρα περιπέτεια. Πάντα καλοί οι Ντένζελ Γουάσινγκτον και Γκάρι Όλντμαν.

The Breadwinner (2017) 8/10 Εξαιρετικό κινούμενο σχέδιο που απευθύνεται περισσότερο σε ενήλικες. Ένα μικρό κορίτσι στο Αφγανιστάν του 2001 μεταμφιέζεται ως αγόρι με σκοπό να παρέχει βοήθεια στην οικογένειά της σε μια περίοδο που, τότε και σήμερα, οι γυναίκες δεν έχουν καθόλου δικαιώματα λόγω και της κυριαρχίας των Ταλιμπάν. Υποψήφια για όσκαρ κινουμένων σχεδίων αλλά το 2018 ήταν η χρονιά του Coco. El cuerpo (2012) 7/10 Έξυπνο ισπανικό αστυνομικό θρίλερ στο οποίο ένας ντετέκτιβ προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο μιας νέας γυναίκας που πέθανε και το σώμα της απήχθη. Η ιδέα δεν είναι φρέσκια αλλά το σενάριο και η σκηνοθεσία βοηθούν στο να δούμε κάτι διαφορετικό και να μας εκπλήξει ειδικά στο φινάλε. Καλή.

L'aveu (1970) 7/10 Ελληνικός τίτλος: "Η ομολογία" σε σκηνοθεσία του Κώστα Γαβρά και πρωταγωνιστή τον Υβ Μοντάν. Αρκετά καλό πολιτικό θρίλερ. Ένα υψηλόβαθμο στέλεχος κόμματος απάγεται και μετά από βασανιστήρια υπογράφει ομολογία για εσχάτη προδοσία. Δεν ξέρω αν αφορά αληθινή ιστορία, πάντως ήταν αρκετά πρωτότυπη ταινία και παρόλο που κινούνταν αργά δε χανόταν το ενδιαφέρον. Αξίζει. The Boys from Brazil (1978) 7/10 Επίσης πρωτότυπη ταινία. Ένας κυνηγός Ναζί ανακαλύπτει μια περίεργη πλεκτάνη για να αναζωπυρωθεί το Γ' Ράιχ. Πρωταγωνιστούν ίσως οι σπουδαιότεροι ηθοποιοί του 20ου αιώνα: Λόρενς Ολίβιε, Γκρέγκορι Πεκ και Τζέιμς Μέισον. Τη τροπή που πήρε το σενάριο προς το τέλος δεν τη περίμενα. Αρκετά καλή.

The Boy in the Striped Pajamas (2008) 7/10 Συγκλονιστικό δράμα. Αφορά σε ένα 8χρονο αγόρι στη Γερμανία του Β' Π.Π. το οποίο γνώριζει ένα άλλο αγόρι πίσω από συρματόπλεγμα ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης Εβραίων και γίνεται φίλος του. Τα παιδικά μάτια του αγοριού δε καταλαβαίνουν τη σημασία του πολέμου και αρχίζουν να αμφιβάλλουν σχετικά με τα διδάγματα του Χίτλερ. Το φινάλε κάπου το είχα διαβάσει και δεν έπρεπε γιατί διαφορετικά θα μου έκανε πολύ μεγαλύτερη αίσθηση. Αξίζει. The Book of Life (2014) 6/10 Περίπου ίδιο θέμα με το πολύ ανώτερο Coco της Πίξαρ. Περνά η ώρα αλλά δεν μένουν πολλά πράγματα μετά το τέλος.

The Big Combo (1955) 7/10 Πολύ καλό γκαγκστερικό φιλμ νουάρ με ελληνικό τίτλο "Αριστοκράται του Εγκλήματος". Η πλοκή της ταινίας εξελίχθηκε πολύ καλά αν και χρειάζεται παρατηρητικότητα. Μεγάλη μορφή ο Richard Conte ως ο κακός της ταινίας. Μικρό ρόλο είχε και ο Lee Van Cleef (ήταν ο κακός από την αθάνατη ταινία Il buono, il brutto, il cattivo). Προτείνεται. The Body Snatcher (1945) 7/10 Σε σκηνοθεσία του Robert Wise (=μεγάλες προσδοκίες), ένα θρίλερ τρόμου στο οποίο πρωταγωνιστούν τα δύο "ιερά τέρατα" του κινηματογράφου, οι Boris Karloff και Bela Lugosi. Το περίμενα καλύτερο. Και τους δύο πρωταγωνιστές επισκίασε ο Henry Daniell, τον οποίο δεν είχα ξανακούσει. Η ταινία με κέρδισε στην ατμόσφαιρα και στην ενδιαφέρουσα υπόθεση. Όχι κακή.

The Butler (2013) 7/10 Πολύ καλό βιογραφικό δράμα που έχει να κάνει με τη ζωή ενός μαύρου μπάτλερ του Λευκού Οίκου των Η.Π.Α. και πως βίωσε τις αλλαγές απέναντι στον ρατσισμό από κάθε κυβέρνηση για περισσότερα από 30 χρόνια και πως αποξενώθηκε από τον υιό του ο οποίος είχε διαφορετικό όραμα για την ελευθερία των μαύρων. Εξαιρετικές ερμηνείες και σενάριο, απορώ πως αγνοήθηκε από τα όσκαρ. Πάρα πολύ καλή πρόταση και θα αγγίξει ειδικότερα όσους διεκδικούν τα δικαιώματά τους στη ζωή. The Bridges of Madison County (1995) 7/10 Ρομαντικό δράμα του Κλιντ Ίστγουντ με τον ίδιο και τη Μέριλ Στριπ. Συμπαθητικό.

The Book Thief (2013) 7/10 Πολύ καλό πολεμικό δράμα σχετικά με ένα κορίτσι που μεγαλώνει με θετούς γονείς και τη τρυφερή σχέση με ένα αγόρι της ηλικίας της στη Γερμανία του Β' Π.Π. Το φινάλε ήταν θλιβερό αλλά δυστυχώς ταιριαστό με την τότε κατάσταση. Από ερμηνείες, ο Τζέφρι Ρας έδωσε για μια ακόμα φορά ρέστα, το ίδιο και η Έμιλι Γουάτσον. Η ταινία έφτασε στα όσκαρ μόνο ως υποψήφια για τη μουσική του τεράστιου Τζον Γουίλιαμς. The Bedford Incident (1965) 7/10 Δραματικό θρίλερ με εξαιρετική ανάπτυξη χαρακτήρων και πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ και Σίντνεϊ Πουατιέ. Ένας καπετάνιος ενός πολεμικού πλοίου είναι αποφασισμένος να επιβάλει τη δικαιοσύνη απέναντι σε ένα σοβιετικό υποβρύχιο που παραβιάζει τον υποθαλάσσιο χώρο τους. Πολύ καλογραμμένοι διάλογοι, δε περίμενα να καρφωθώ από την αρχή μέχρι το απρόβλεπτο φινάλε. Πολύ καλή.