Jump to content

The Academy Awards (Oscars)


StandArd
 Κοινοποίηση

Recommended Posts

 

-Πως ειναι δυνατον να ειναι το Inception υποψηφιο για καλυτερη ταινια και να μην είναι και για editing ή ακομα χειροτερα και ο Νολαν για σκηνοθεσια? Ο,τι να'ναι.

 

Μην ξεχνάμε ότι τις υποψηφιότητες σε κάθε κατηγορία πλην της καλύτερης ταινίας τις βγάζουν οι επαγγελματίες του κάθε χώρου ξεχωριστά και όχι όλα τα μέλη της ακαδημίας μαζί. Και είναι αλήθεια ότι μετά τη διεύρυνση των υποψηφιοτήτων καλύτερης ταινίας το πιο δύσκολο βραβείο από τα κορυφαία έχει γίνει αυτό της σκηνοθεσίας. Μόνο πέντε σκηνοθέτες είναι υποψήφιοι σε αντίθεση με τις δέκα ταινίες και τα δέκα σενάρια πράγμα που λίγο πολύ εξηγεί και τις υποψηφιότητες του Inception. Εδώ που τα λέμε για ταινίες σαν το Inception έγινε η διεύρυνση των υποψηφιοτήτων: έργα με μεγάλες εισπράξεις και καλές κριτικές που όμως δύσκολα θα χώραγαν στην πεντάδα της καλύτερης ταινίας.

 

Πάντως και εγώ θα ήθελα τον Νόλαν υποψήφιο στη σκηνοθεσία αλλά περιμένω να δω τα True Grit & Fighter για να έχω ολοκληρωμένη άποψη.

Edited by marvin

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 135
  • Δημιουργία
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοφιλείς μέρες

Top Posters In This Topic

Για κωμωδία καλό είναι.

Να βαρεθει κανεις τον Κυνοδοντα, το καταλαβαινω(περιπου) αλλα για να γελασεις...κατι δεν εκανες καλα μαλλον.

 

Και το Toy Story αξιζει να παρει πιστευω κατι. Ισως η καλυτερη του ειδους που εχω δει τα τελευταια χρονια(μετα το WALL-E).

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Είναι δυνατόν να μην είναι προτεινόμενο για οσκαρ σκηνοθεσίας το inception και να είναι ο λόγος του βασιλιά και το social network?!

 

Sent from my GT-I5800 using Tapatalk

Link to comment
Share on other sites

μην ξεχναμε οτι καθε ταινια ειναι διαφορετικη.τα οσκαρ ποτε δεν ηταν η επιτομη της δικαιοσυνης αλλα ο λογος του βασιλια ειναι καταπληκτικη ταινια με ωραια σκηνοθεσια..παντοτε καποιος θα βγει στην απεξω αλλα no problem θα του το δωσουν αλλη φορα μπαινει "στη λιστα".
Link to comment
Share on other sites

Από Inception, Social Network και Black Swan, η ψήφος μου θα πήγαινε στο τελευταίο (απίστευτη η Νάταλι Πόρτμαν).

 

To Toy Story 3 δεν έλεγε πολλά, μου κάνει εντύπωση που είναι υποψήφιο και στις δύο κατηγορίες.

Link to comment
Share on other sites

Από Inception, Social Network και Black Swan, η ψήφος μου θα πήγαινε στο τελευταίο (απίστευτη η Νάταλι Πόρτμαν).

 

Kι εγώ αυτά τα 3 έχω δει συν το λόγο του βασιλια και ασυζητητι θα ψηφιζα το Black Swan και με διαφορα! (το οποίο παρολο που δεν κρατηθηκα και το κατεβασα θα παω να το ξαναδω και στη μεγάλη οθόνη).

 

Οταν μπορέσω θέλω να δω και το The Kids Are All Right αλλά και όλες τις ξενόγλωσσες υποψηφιότητες που ειναι παντα και οι πιο ενδιαφέρουσες.

(μονο τη δικια μας εχω δει και ένα special preview μερικών σκηνων του Biutiful)

 

Προς το παρόν πάντως αν ειναι για βαθμολογίες θα έβαζα ένα 7 στο Inception, 8+ στο λόγο του βασιλιά, 8 στο Social Network και 9+ στο Black Swan

Link to comment
Share on other sites

Έχοντας δει 8 από τις δέκα υποψήφιες (μου λείπουν τα Toy Story 3 και The Fighter) έχω ξεχωρίσει μακράν από τα υπόλοιπα τα Black Swan, The Social Network και 127 Hours με αυτή τη σειρά.

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

Έχοντας δει 8 από τις δέκα υποψήφιες (μου λείπουν τα Toy Story 3 και The Fighter) έχω ξεχωρίσει μακράν από τα υπόλοιπα τα Black Swan, The Social Network και 127 Hours με αυτή τη σειρά.

 

Γι αυτο (127 ωρες) δεν εχω διαβασει reviews, πως ειναι? το μονο που ακουσα ηταν για την επιμαχη σκηνη

που κοβει το χερι του με το ξυραφακι

η οποια μαζι με το καταπλακωτικό (κυριολεκτικα και μεταφορικα :p) κονσεπτ δε με εμπνεει και πολυ να τη δω...Γενικα μαλλον τις βρισκω κουραστικές τις survival stories και με πειραζουν και στο στομαχι (ειδικα μετα απο εκεινη την κλασικη -πως τη λενε ?- με αυτους που τρωνε τους πεθαμενους, απαπα :ooch::X )

Link to comment
Share on other sites

Γι αυτο (127 ωρες) δεν εχω διαβασει reviews, πως ειναι? το μονο που ακουσα ηταν για την επιμαχη σκηνη

που κοβει το χερι του με το ξυραφακι

η οποια μαζι με το καταπλακωτικό (κυριολεκτικα και μεταφορικα :p) κονσεπτ δε με εμπνεει και πολυ να τη δω...Γενικα μαλλον τις βρισκω κουραστικές τις survival stories και με πειραζουν και στο στομαχι (ειδικα μετα απο εκεινη την κλασικη -πως τη λενε ?- με αυτους που τρωνε τους πεθαμενους, απαπα :ooch::X )

 

Οι επιζήσαντες. ;)

 

http://www.antenna.gr/tv/movies?sid=230610

Link to comment
Share on other sites

Έχοντας δει 8 από τις δέκα υποψήφιες (μου λείπουν τα Toy Story 3 και The Fighter) έχω ξεχωρίσει μακράν από τα υπόλοιπα τα Black Swan, The Social Network και 127 Hours με αυτή τη σειρά.

 

Δεν έχω δει το Fighter, αλλά είμαι σίγουρος ότι δύσκολα θα αλλάξει τη σειρά που έχεις βάλει τις ταινίες. Απ' ότι έχω διαβάσει είναι απλά μία καλή ταινία.

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

Το είδα το black swan χθές, και ήταν πολύ κάτω των προσδοκιών μου, φυσικά πολύ καλύτερο από το σχεδόν αδιάφορο social network (απορώ γιατί μια ακόμα ιστορία επιτυχίας, ενώς ανθρώπου που βρίσκεται σε ένα ήδη σε ένα υπερ-επιτυχιμένο πανεπιστήμιο, να αποτελεί κάτι το τόσο ενδιαφέρον... αν ήταν τουλάχιστον κάποιος ο οποίος οι γονείς του δεν είχαν χρήματα να τον στείλουν εκεί, ή τέλος πάντων είχε οικονομικά προβλήματα πάει στο καλό, αλλά και πάλι, υπάρχουν καλύτερες ταινίες τέτοιου είδους 5-6 με το ζόρι από μένα).

 

Might Contain Spoilers.

 

Black Swan, αρκετά καλή η αρμηνεία της κοπέλας...δεν μπορώ να πω, o Vincent Cassel, δεν νομίζω ότι μου άρεσε σε αυτό το ρόλο at all, ίσως μικρός ρόλος anyway.

 

Τέλος πάντων, την ταινιά θα ήθελα να σχολιάσω λιγάκι... Αναρωτιέμαι γιατί, και γιατί και πάλι γιατί να της δίνουν 8,6 στο imdb. Ωραία η ιστορία , αλλά αυτό που ουσιαστίκα καταλαβαίνω εγώ είναι ότι για να καταφέρει η κοπέλα, ας το πούμε... να παίξει τέλεια την κακιά (μαυρος κύκνος) πρέπει να αλλάξει κάπως την ζωή της και ίσως την καθημέρινότητα της. Ναι ζει σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, υπό το βλέμα της μάνας της η οποία μάνα προφανώς της έχει αφήσει κάποια αποθημένα δικά της, και όλος ο μέχρι τότε τρόπος ζωής ίσως υπερβολικά ηθικός (?) δεν την αφήνει να παίξει την κακιά (μαύρος κύκνος), άρα γίνεται naughty girl (...) και ψιλο καταστρέφει την ζωή της για να καταφέρει τον κακό ρόλο.... και όλα αυτά μέσα σε ένα ομηχλόδες κλίμα που δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς είναι. Φαντασιώσεις της κοπέλας? τι είναι αληθινό από όλα αυτά?

 

Ειδικά τα τελευταία 30-40 λεπτά της ταινίας, που την μετατρέπουν σε κάτι σαν musical να το πω? με απότομες παύσεις που σε γυρίζουν πίσω απότομα στην ταινία? Σαν να βλέπεις 2-3 διαφορετικά είδη ταινιών σε ένα.

 

Πως να το πω? Ατμοσφαιρικό θρίλερ? ίσως, Μούσικαλ? όχι. Drama? ναι, Romance? ίσως, αλλά δεν θα πετύχαινε ποτέ σαν Romance.

 

Όλο αυτό που σου αφήνει.... πότε θα ξυπνίσει η κοπέλα από τις παρεσθήσεις της, και όλη αυτή η ακροβασία μεταξύ του τι είναι αληθινο και τι είναι ψεύτικο προσωπκά με κούρασε.

Ένα 6,5 από μένα.

 

To inception τουλάχιστον ήταν ποιο straight forward το story του, ήξερες από την αρχή αυτό που θα έβλεπες, και το είδος/είδη στα οποία ανήκει τα τιμάει απόλυτα πιστεύω. Ένα 8 από μένα για το inception μόνο και μόνο γιατί μου θύμισε όλο το σκηνικό εμφωλευμένες συναρτίσεις f(h(g(x))) δηλαδή, όνειρα μέσα σε όνειρα ενδιαφέρον.

 

Η μόνη ταινιά που μου έχει αρέσει μέχρι στιγμής, είναι το Dogtooth, και όχι σαν κωμοδιά, αλλά σαν κάποιο είδους reallity ταινίας, απλά και κοφτά γιατί τέτοιες περιπτώσεις είναι very doable σε αυτόν τον κόσμο να υπάρχουν, και δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής. Για όσους το βλέπουν σαν Β comedy, χμμ, δεχ έχουν άδικο, είναι αναλόγως τι είσαι προετιμασμένος να δείς, αν θέλεις να το δεις σαν κωμοδία , ναι θα γελάσεις , είναι τραγικά αστείες ορισμένες σκηνές, αλλά αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το πως αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας την πραγματικότητα.... Σαν να λέμε όπου Χ θέτω Υ, Aρα Χ=Υ , για αυτό το λόγο άνετα "μπορείς να κάτσεις πάνω στην θάλασσα να βλέπεις τηλεόραση υπό το φως του μouνιού" ... ένα 9-9,5 στον kynodonta από μένα.

Link to comment
Share on other sites

Might Contain Spoilers.

Black Swan, αρκετά καλή η αρμηνεία της κοπέλας...δεν μπορώ να πω, o Vincent Cassel, δεν νομίζω ότι μου άρεσε σε αυτό το ρόλο at all, ίσως μικρός ρόλος anyway.

 

Εμένα ο Cassel δε μου αρέσει ποτέ και σε κανένα ρόλο του :p οπότε σε αυτό συμφωνούμε.

Και φυσικά συμφωνούμε και για την ερμηνεία της Portman (αν και εγώ θεωρώ πως είναι εξαιρετική, όχι απλά "αρκετά καλή")

 

Τέλος πάντων, την ταινιά θα ήθελα να σχολιάσω λιγάκι... Αναρωτιέμαι γιατί, και γιατί και πάλι γιατί να της δίνουν 8,6 στο imdb. Ωραία η ιστορία , αλλά αυτό που ουσιαστίκα καταλαβαίνω εγώ είναι ότι για να καταφέρει η κοπέλα, ας το πούμε... να παίξει τέλεια την κακιά (μαυρος κύκνος) πρέπει να αλλάξει κάπως την ζωή της και ίσως την καθημέρινότητα της. Ναι ζει σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, υπό το βλέμα της μάνας της η οποία μάνα προφανώς της έχει αφήσει κάποια αποθημένα δικά της, και όλος ο μέχρι τότε τρόπος ζωής ίσως υπερβολικά ηθικός (?) δεν την αφήνει να παίξει την κακιά (μαύρος κύκνος), άρα γίνεται naughty girl (...) και ψιλο καταστρέφει την ζωή της για να καταφέρει τον κακό ρόλο.... και όλα αυτά μέσα σε ένα ομηχλόδες κλίμα που δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς είναι. Φαντασιώσεις της κοπέλας? τι είναι αληθινό από όλα αυτά?

 

Έχεις δει κάποια από τις άλλες ταινίες του Aronofsky;

Σε ρωτάω γιατί σε καμία του ταινία δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρα κάποια σημεία στα οποία μπορεί οι ήρωες να φαντάζονται κάτι ή όντως να το βλέπουν να γίνεται.

Στο Ρέκβιεμ ας πούμε σε ένα σημείο το ψυγείο κάνει θορύβους σαν εκρήξεις μπροστά στην Ellen Burstyn. Ok μπορεί αυτό να είναι πιο υπερβολικό, άρα το φαντάζεται, όμως κάτι αντίστοιχο γίνεται και εδώ. π.χ. τα πούπουλα φυσικά και δεν έβγαιναν από την πλάτη της Portman :p όμως ήταν ένας συμβολισμός που ήθελε να δείξει πως η πρωταγωνίστρια χανόταν όλο και περισσότερο στο ρόλο του Μαύρου Κύκνου.

Καλά δε μιλάω καν για το Fountain διότι εκεί θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως όλη η ταινία ήταν απλά στο κεφάλι κάποιου που είχε πιεί 3 μπουκάλες ουίσκι και τα έβλεπε στον ύπνο του :p

 

Ειδικά τα τελευταία 30-40 λεπτά της ταινίας, που την μετατρέπουν σε κάτι σαν musical να το πω? με απότομες παύσεις που σε γυρίζουν πίσω απότομα στην ταινία? Σαν να βλέπεις 2-3 διαφορετικά είδη ταινιών σε ένα.

 

Εντάξει τώρα...θεματολογία τη Λίμνη των Κύκνων είχε. Τι περίμενες; Να μην έχει καθόλου το στοιχείο του musical; Εξ άλλου η όλη υπόθεση ήταν γύρω από την προετοιμασία μιας παράστασης μπαλέτου, είναι λογικό να καταλήγει με την ίδια την παράσταση.

 

Πως να το πω? Ατμοσφαιρικό θρίλερ? ίσως, Μούσικαλ? όχι. Drama? ναι, Romance? ίσως, αλλά δεν θα πετύχαινε ποτέ σαν Romance

 

Aν εννοείς το thriller με την αγγλική και όχι την ελληνική έννοια του όρου (τρόμου κτλ) συμφωνώ μαζί σου.

Όσο για το Romance, δε καταλαβαίνω πώς σου ήρθε κάτι τέτοιο :p

Δεν υπήρχε κανένα ρομαντικό στοιχείο στην ταινία, τουλάχιστον όχι με την έννοια "αγόρι γουστάρει κορίτσι-κορίτσι γουστάρει αγόρι-προβλήματα προκύπτουν-καταλήγουν μαζί" που εννοούμε τα ρομαντικά έργα.

 

Όλο αυτό που σου αφήνει.... πότε θα ξυπνίσει η κοπέλα από τις παρεσθήσεις της, και όλη αυτή η ακροβασία μεταξύ του τι είναι αληθινο και τι είναι ψεύτικο προσωπκά με κούρασε.

Ένα 6,5 από μένα.

 

Λογικό να σε κουράσει, άλλωστε οι ταινίες του Aronofsky δεν ήταν ποτέ pop corn movies ή έυκολα δράματα. Σκοπός τους είναι να "κουράσουν". Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Εγώ π.χ. μετά το Requiem ένιωθα σαν κάποιος να με είχε δείρει, αλλά αυτό είναι το θετικό: πόσες ταινίες μπορείς να πεις ότι σε έκαναν να νιώσεις κάτι τέτοιο;

 

YΓ: Και για να συσχετίσουμε και λίγο τα Oscar με το Requiem for a Dream του Aronofsky, να πω για ακόμα μια φορά πως η Ellen Burstyn εκείνη τη χρονιά ήταν υποψήφια για Oscar A' Γυναικείου Ρόλου και έχασε από... τη Julia Roberts που φόραγε με μπόλικο ταλέντο το wondebra της ως Erin Βrockovich...και αυτοοος ακριβώς είναι ο λόγος που τα Oscar δεν πρέπει να τα παίρνουμε και πολύ σοβαρά.

Edited by DesertSMisSRaiN

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δει κάποια από τις άλλες ταινίες του Aronofsky;

Σε ρωτάω γιατί σε καμία του ταινία δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρα κάποια σημεία στα οποία μπορεί οι ήρωες να φαντάζονται κάτι ή όντως να το βλέπουν να γίνεται.

Στο Ρέκβιεμ ας πούμε σε ένα σημείο το ψυγείο κάνει θορύβους σαν εκρήξεις μπροστά στην Ellen Burstyn. Ok μπορεί αυτό να είναι πιο υπερβολικό, άρα το φαντάζεται, όμως κάτι αντίστοιχο γίνεται και εδώ. π.χ. τα πούπουλα φυσικά και δεν έβγαιναν από την πλάτη της Portman :p όμως ήταν ένας συμβολισμός που ήθελε να δείξει πως η πρωταγωνίστρια χανόταν όλο και περισσότερο στο ρόλο του Μαύρου Κύκνου.

 

(.......)

 

Μάλλον θα λές το Requiem for a Dream, είναι από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες. Εκεί είσαι αρκετά προετιμασμένος για το όλο underground σκηνικό από την αρχή, και την ωραιά ατμόσφαιρα που καταφέρνει-εναρμονίζει, το Requiem for a Dream είναι κατα τη γνώμη ένα πργματικά καλό ατμοσφαιρικό θρίλερ... α ναι, όχι δεν εννοώ να πετάγονται αίματα, έντερα, νεφρά k.o.k , thriller, αγωνία.

 

Απλά με εκνεύρισε μάλλον πάρα πολύ που έφτιαξε μια τέτοια ταινία γύρω από την λίμνη των κύκνων, το οποίο έργο τυχαίνει να έχω δει στην Αγγλία σε θέατρο 2-3 φορές μάλιστα, και απλά με τάραξε, δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η οπτική του Aronofsky πάνω στην λίμνη των κύκνων , το είχα αλλιώς στο μυαλό μου, όχι έτσι, "μπερδεμένο" και ταυτόχρονα πολύ ξεκάθαρο, χωρίς ουσία. Δεν έπρεπε να το ακουμπίσει καν. Ελπίζω να μην πάρει τίποτα απολύτως, να μην είναι αυτό αρχή να καταστρέφει ο κάθε ένας altrnative κάτι το κλασσικό. Συγνώμη αλλα όπως δεν θέλω να ακούσω τους Linkin' Park να ερμηνεύουν celine dion, έτσι δεν θέλω ο Aronofsky να ακουμπάει ούτε κατά διάνοια κλασσικά έργα και να τα κάνει έτσι. Εμένα δεν μου άρεσε, καθόλου.

Edited by holic
linking who?
Link to comment
Share on other sites

Kαι έχεις απόλυτο δίκιο. Συμφωνούμε απόλυτα, αλλά για εκ διαμέτρου αντίθετους λόγους.

Και εμένα η βασική μου ένσταση με το Black Swan είναι το μπαλέτο - απλά αντίθετα με εσένα, δε με πείραξε η οπτική του Aronofksy αλλά το ίδιο το μαπλέτο το οποίο βαριέμαι θανάσιμα.

Όπως βαριέμαι θανάσιμα και τη Celine Dion και εννοείται πως δε θα ήθελα να ακούσω διασκευή των τραγουδιών της από τους Linkin' Park. Άλλωστε μου αρέσουν οι Linkin' Park γιατί είναι οι Linkin' Park - άμα αρχίσουν να τραγουδάνε για αγάπες και λουλούδια δε θα θέλω να τους ακούσω ξανά.

Οπότε ίσως να έχεις δίκιο. Κάποια πράγματα καλύτερα να παραμένουν ως έχουν και να μην τα πειράζουν οι "alternative" (μουσικοί, σκηνοθέτες ή οτιδήποτε άλλο).

 

Δεν ξέρω για το Oscar καλύτερης ταινίας, πάντως η Portman για εμένα άνετα το αξίζει το Oscar για την ερμηνεία της.

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Γι αυτο (127 ωρες) δεν εχω διαβασει reviews, πως ειναι? το μονο που ακουσα ηταν για την επιμαχη σκηνη

που κοβει το χερι του με το ξυραφακι

η οποια μαζι με το καταπλακωτικό (κυριολεκτικα και μεταφορικα :p) κονσεπτ δε με εμπνεει και πολυ να τη δω...Γενικα μαλλον τις βρισκω κουραστικές τις survival stories και με πειραζουν και στο στομαχι (ειδικα μετα απο εκεινη την κλασικη -πως τη λενε ?- με αυτους που τρωνε τους πεθαμενους, απαπα :ooch::X )

 

Οι 127 ώρες δεν είναι ένα έργο που θα πρότεινα σε όλους να το δουν, η αλήθεια είναι πως και ο ίδιος το προσέγγισα με μεγάλη επιφύλλαξη. Ήθελα να το δω εν μέρει λόγω Ντάνι Μπόιλ που συνήθως μου αρέσουν τα έργα του αλλά και από περιέργεια για το αν θα μπορούσε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον βλέποντας για μιάμιση ώρα ένα τύπο παγιδευμένο σε ένα βράχο. Πρέπει να σημειώσω ότι το survival κομμάτι είναι μόνο η μία όψη της ιστορίας γιατί εξίσου πολύ χρόνο καταλαμβάνει η εσωτερική διαδικασία με την οποία ο πρωταγωνιστής αναγκάζεται, μόνος επί 127 ώρες, να έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του, τις επιλογές του και την ανωριμότητά του. Και μπορεί να ακούγεται λίγο κλισαρισμένο όλο αυτό αλλά είναι τέτοια η δύναμη των εικόνων που στο τέλος του έργου είχα μέινει άναυδος και κατασυγκινημένος.

Ίσως να μου άρεσε τόσο και λόγω των σχετικά χαμηλών προσδοκιών μου αλλά τα τελευταία 15-20' ήταν από τις πιο δυνατές σκηνές που έχω δει στο σινεμά τα τελευταία χρόνια. Θα πρέπει να το ξαναδώ για να βεβαιωθώ.

 

Όσο για τη σκηνή που αναφέρεις είναι προφανώς αρκετά σιχαμερή χωρίς να σε σοκάρει όμως. Ο θεατής καταλαβαίνει την αναγκαιότητα της κίνησης και στη χειρότερη περίπτωση κλείνει και τα μάτια του για μερικά δευτερόλεπτα. :p Πάντως η actual "βία" επί της οθόνης δεν είναι και πολύ πιο ακραία από κάτι που θα μπορούσες να δεις σε μια ιατρική σειρά τύπου "Στην Εντατική". Δεν έχω δει τους "Επιζήσαντες" που αναφέρεις για να συγκρίνω αλλά εδώ προφανώς λείπει το ηθικό κομμάτι που σίγουρα συνέβαλε στη φρίκη των εικόνων του κανιβαλισμού.

Edited by marvin

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

Όπως βαριέμαι θανάσιμα και τη Celine Dion και εννοείται πως δε θα ήθελα να ακούσω διασκευή των τραγουδιών της από τους Linkin' Park. Άλλωστε μου αρέσουν οι Linkin' Park γιατί είναι οι Linkin' Park - άμα αρχίσουν να τραγουδάνε για αγάπες και λουλούδια δε θα θέλω να τους ακούσω ξανά.

.

 

Okay! Ι got it! Μου ξέφυγε ένα g, θα το διορθώσω! cross me που λέει και η άλλη... Πάντως δεν το είπα αυτό για να υποτιμήσω τους LP, εξάλλου το μούδιασμα, ehmm! το Numb, είναι αγαπημένο song <3 . Ναι! Όλα συνδιάζονται το κάθε ένα στην κατάλληλη στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Χαχαχα

Είπαμε είμαι τρελός είρωνας, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε έκανα χρήση του ταλέντου μου :p

Linkin' Park λέγονται, όχι linking park. :p οπότε σωστά το έγραψες.

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Είδα και τον λόγο του βασιλιά.

Καλή ταινία, έξυπνες ατάκες και με πολύ δυνατό α' αντρικό ρόλο, απλός δεν είναι απο το είδος ταινιών που μου αρέσουν.

Επιτέλους διάβασα εδω μέσα και μια πιο νορμαλ κριτική του Black Swan. Εύγε holic!

Όσον αφορά τη Νάταλι, είναι καταπληκτική ηθοποιός αλλα τα τελευταία χρόνια άρχισε να με κουράζει. Νιώθω οτι προσπαθεί πολύ, ενώ σε μικρότερη ηλικία της έβγαινε πολύ αυθόρμητα και πολύ δύσκολα να ξεπεράσει τον εαυτό της στην ταινία leon.

 

Μου άρεσαν πολύ φέτος οι μικρές πρωταγωνίστριες Jennifer Lawrence και Hailee Steinfeld που μακάρι να το πάρουν αλλα δεν έχουν κ πολλές ελπίδες.

 

Σχεδόν σίγουρα βλέπω Christian Bale και Melissa Leo για β αντρικό και γυναικείο ρόλο.

...
Link to comment
Share on other sites

Τέλος πάντων, την ταινιά θα ήθελα να σχολιάσω λιγάκι... Αναρωτιέμαι γιατί, και γιατί και πάλι γιατί να της δίνουν 8,6 στο imdb. Ωραία η ιστορία , αλλά αυτό που ουσιαστίκα καταλαβαίνω εγώ είναι ότι για να καταφέρει η κοπέλα, ας το πούμε... να παίξει τέλεια την κακιά (μαυρος κύκνος) πρέπει να αλλάξει κάπως την ζωή της και ίσως την καθημέρινότητα της. Ναι ζει σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, υπό το βλέμα της μάνας της η οποία μάνα προφανώς της έχει αφήσει κάποια αποθημένα δικά της, και όλος ο μέχρι τότε τρόπος ζωής ίσως υπερβολικά ηθικός (?) δεν την αφήνει να παίξει την κακιά (μαύρος κύκνος), άρα γίνεται naughty girl (...) και ψιλο καταστρέφει την ζωή της για να καταφέρει τον κακό ρόλο.... και όλα αυτά μέσα σε ένα ομηχλόδες κλίμα που δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς είναι. Φαντασιώσεις της κοπέλας? τι είναι αληθινό από όλα αυτά?

 

Ειδικά τα τελευταία 30-40 λεπτά της ταινίας, που την μετατρέπουν σε κάτι σαν musical να το πω? με απότομες παύσεις που σε γυρίζουν πίσω απότομα στην ταινία? Σαν να βλέπεις 2-3 διαφορετικά είδη ταινιών σε ένα.

 

Πως να το πω? Ατμοσφαιρικό θρίλερ? ίσως, Μούσικαλ? όχι. Drama? ναι, Romance? ίσως, αλλά δεν θα πετύχαινε ποτέ σαν Romance.

 

Όλο αυτό που σου αφήνει.... πότε θα ξυπνίσει η κοπέλα από τις παρεσθήσεις της, και όλη αυτή η ακροβασία μεταξύ του τι είναι αληθινο και τι είναι ψεύτικο προσωπκά με κούρασε.

Ένα 6,5 από μένα.

 

Aχ, διαφωνώ τόσο πολύ με την κριτική σου που δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Και σε κάποια σημεία απάντησε κι ο DesertSMisSRaiN, κι εχω γράψει κι εγώ την κριτική μου στο θρεντ με τις προτάσεις/κριτικές, οποτε δε θέλω και να φλυαρήσω, μερικές παρατηρήσεις μόνο:

 

Η ταινία είναι ψυχολογικό θρίλερ - ειναι αρκετά αμιγής στο είδος της μάλιστα οπότε δεν βλέπω που προκύπτει μπέρδεμα ειδών. Το ότι τη βλέπουμε να χορεύει δε μετατρέπει την ταινία ξαφνικά σε μιούζικαλ! Μου έρχονται πάρα πολλές αναφορές από ταινίες που έχουν παρόμοια θεματολογία: του Αρονόφσκι δεν ειναι τόσο το Ρέκβιεμ, όσο το "πι" που είναι πολύ κοντινό, μετά αν έχεις δει ταινίες όπως η Περσόνα του Μπέργκμαν θα αναγνωρίζεις το μοτίβο: είναι η κάθοδος στην παράνοια. Ξεκινάει με μικρά σημάδια που μπορεί να αγνοηθούν και στο τέλος ξεφεύγει από τον έλεγχο. Η ψυχολογική πιεση απο τον πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν η αφορμή για να ξετυλιχθεί η έτσι κι αλλιώς ασταθής προσωπικότητά της και η σκηνική μεταμόρφωση απλά "ντυνει" την ψυχική μεταμόρφωση (και όχι το ανάποδο). Το ότι αυτή η επιταχυνόμενη κάθοδος (downward spiral που λενε κι οι φίλοι μας) "χορογραφείται" κιόλας με την αισθητική ομορφιά του μπαλέτου που φυσικά ξεφεύγει από τα όρια της σκηνής και της πρόβας και διαχέεται σε όλες τις κινήσεις και τις ψυχολογικές αλλαγές των χαρακτήρων, για μένα κάνει την ταινία brilliant!

Να και μια τυχαία κριτική που βρηκα σημερα στο youtube και με την οποια συμφωνω: http://www.youtube.com/watch?v=9IDru169ONg

Link to comment
Share on other sites

Linkin' Park λέγονται, όχι linking park. :p οπότε σωστά το έγραψες.

 

Για να είμεθα πιο ακριβείς, είναι Linkin Park, χωρίς απόστροφο. :)

 

Επί του θέματος, προσπαθήστε εάν θα δημοσιεύετε ευαίσθητες πληροφορίες αναφορικά με την υπόθεση κάποιας ταινία, να χρησιμοποιείτε spoilers.

 

Το «might contain spoilers» δεν είναι το ίδιο.

 

Αναφέρομαι γενικά σε όλους.

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

Aχ, διαφωνώ τόσο πολύ με την κριτική σου που δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Και σε κάποια σημεία απάντησε κι ο DesertSMisSRaiN, κι εχω γράψει κι εγώ την κριτική μου στο θρεντ με τις προτάσεις/κριτικές, οποτε δε θέλω και να φλυαρήσω, μερικές παρατηρήσεις μόνο:

 

Η ταινία είναι ψυχολογικό θρίλερ - ειναι αρκετά αμιγής στο είδος της μάλιστα οπότε δεν βλέπω που προκύπτει μπέρδεμα ειδών. Το ότι τη βλέπουμε να χορεύει δε μετατρέπει την ταινία ξαφνικά σε μιούζικαλ! Μου έρχονται πάρα πολλές αναφορές από ταινίες που έχουν παρόμοια θεματολογία: του Αρονόφσκι δεν ειναι τόσο το Ρέκβιεμ, όσο το "πι" που είναι πολύ κοντινό, μετά αν έχεις δει ταινίες όπως η Περσόνα του Μπέργκμαν θα αναγνωρίζεις το μοτίβο: είναι η κάθοδος στην παράνοια. Ξεκινάει με μικρά σημάδια που μπορεί να αγνοηθούν και στο τέλος ξεφεύγει από τον έλεγχο. Η ψυχολογική πιεση απο τον πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν η αφορμή για να ξετυλιχθεί η έτσι κι αλλιώς ασταθής προσωπικότητά της και η σκηνική μεταμόρφωση απλά "ντυνει" την ψυχική μεταμόρφωση (και όχι το ανάποδο). Το ότι αυτή η επιταχυνόμενη κάθοδος (downward spiral που λενε κι οι φίλοι μας) "χορογραφείται" κιόλας με την αισθητική ομορφιά του μπαλέτου που φυσικά ξεφεύγει από τα όρια της σκηνής και της πρόβας και διαχέεται σε όλες τις κινήσεις και τις ψυχολογικές αλλαγές των χαρακτήρων, για μένα κάνει την ταινία brilliant!

Να και μια τυχαία κριτική που βρηκα σημερα στο youtube και με την οποια συμφωνω: http://www.youtube.com/watch?v=9IDru169ONg

 

Καλησπέρα,

 

Λοιπόν, για να είμαι ειλικρινής το περίμενα ότι δεν θα άρεσε ιδιαίτερα η κριτική μου σε όλους, αλλά αυτό ήταν αναπόφευκτο, και μάλιστα το γνώριζα εκ των προτέρων, εξάλλου το 8,6 του imdb δεν είναι τυχαίο, οι περισσότεροι που θα την δούν την ταινία θα πουν τα καλύτερα, όχι εγώ για τους δικούς μου λόγους. Μέχρι στιγμής, με έχουν ρωτήσει 5-6 άτομα για την συγκεκριμένη ταινία (τα άτομα τα γνωρίζω προσωπικά) και τους έχω πει ότι είναι μια πάρα πολύ ωραία ταινία και να πάνε να την δουν, όσο και αν ήθελα να τους πω όχι και να εξηγώ τι και πως γιατί θα έπερνε πολύ χρόνο, και ίσως να ήταν και μάταιος ο κόπος να εξηγήσω. Φυσικά αν ήταν άλλα άτομα, θα τους έλεγα άλλα. Γιατί έκατσα και έγραψα εδώ? Γιατί σίγουρα υπάρχει ένα 10-15% των τηλεθεατών που μάλλον συμφωνεί.

 

Μια τελευταία αναλυση από μένα για την ταινιά Black Swan - Spoilers all the way.

 

Έχουμε ένα κλασσικό έργο (Την λίμνη των κύκνων) την οποία ο κύριος Arronofsky προσπαθεί να μας την πλασσάρει σε μια νέα εκδοχή της.

 

Η Λίμνη -->Νέα Υόρκη

Ο μαύρος/άσπρος Κύκνος --> Ο κοπέλα/και ο ψυχοπαθής άλλος της εαυτός

Ο πρίγκηπας --> ο Cassel (ομολογώ μου ξέφυγε ένα γελάκι εδώ).

 

 

Πλήρης σύγχυση στο είδος της ταινίας. Όπως είπες είναι και ψυχολογικό θρίλλερ. Επι τη ευκαιρία.. να δικαιολογίσω το romance...το οποίο το έχει "καλά" κρυμένο. Σχεδόν από την σκηνή όπου ο Cassel την φύλησε μέχρι εκεί που της έδειχνε πως να κάνει seduce τον πρίγκηπα όλα αυτά δεν είναι δείγματα ταινιάς που πάει να εξελιχθεί σε romance? Στην συνέχεια βλέπουμε την κοπέλα να είναι τέρμα τσιμπιμένη με τον δάσκαλο και να κάνει τύπου σκηνές ζήλιας κλτπ...υπολόγισε σε όλα αυτά ότι μένει ανεκπλήρωτος αυτός ο έρωτας (εδώ έχουμε μια μικρή σύγχυση γιατί κάποιος μπορεί να πει ότι με την μεταμορφωσή της σε μαύρο κύκνο τον εκπλήρωσε τον έρωτά της, σε αντίθεση με την πραγματική ιστορία) άρα έχουμε μια τραγικά αποτυχημένη ιστορία αγάπης κατά την άποψή μου και διαστρέβλωσης της πραγματικής ιστορίας κατά κύριο λόγο.

 

Αυτό είναι το ένα σκέλος...μετά μπαίνουν πολλά και διάφορα που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν... Για παράδειγμα, δεν μου αρέσει που υπάρχει άμεση παρομοίωση της λίμνης με την Νέα Υόρκη, ναι το σέβομαι ότι εκεί έχει μεγαλώσει ο Darren, αλλά ως εκεί, η ΝΥ συμβολίζει ένα κάρο πράγματα, αλλά όχι αυτό. Καλύτερα να έβαζε μουσική υπόκρουση από ήχους της πόλης (πχ ήχους από taxi) όταν θα έκανε το μπαλέτο και όχι Τσαικόφκι που έβαλε (που είναι και το κανονικό) , εφόσον κύριέ μου θέλεις να είσαι alternative ή ότι άλλο θέλεις stay there, μην μπερδεύεις τα κλασσικά μέσα.

Επίσης σχετικά με το musical.... δεν είπα ποτέ ότι είναι musical, αλλά είναι πασιφανές ότι η λυρικότητα των τελευταίων λεπτών (και όχι μόνο κατα τη διάρκεια της παράστασης, αλλά από ποιό πριν αρχίζει) σε κάνει να αναρωτίεσαι, τι γίνεται εδώ? τι βλέπω τώρα; και όλες αυτές οι απότομες παύσεις (Back to reallity) που σπάνε εκνευριστικά αυτή την λυρικότητα? What the.... ?

 

Κλείνωντας...προσωπικά το έχω τελείως διαφορετικά το όλο story στο μυαλό μου, οπότε και η εκδοχή του Arronofsky δεν μου άρεσε καθόλου. Εαν ξανακουμπίσει κάτι κλασσικό καλό είναι να βγάλει το μυαλό του από το "New york state of mind" που το έχει, γιατί κάποια πράγματα είναι πολύ original και δεν αλλάζουν. Δεν είναι τυχαίο που το Requiem καθώς επίσης και το 3.14 (Pi) είναι πραγματικά καλές ταινίες, ειδικά το Requiem, γιατι εχούν μια αυθεντικότητα, η οποία ταιρίαζει στον Darren. Επίσης μην τον θεοποιήτε, δεν έχει και τεράστιο filmography, κάθε άλλο... Εχει πολλά να δείξει ακόμα.

 

Edited by VeCo
Link to comment
Share on other sites

holic λυπάμαι εάν μετά την γενική παρατήρηση πρέπει να κάνω και ειδική...

 

Ελπίζω να είναι η τελευταία φορά που θα χρειαστεί...

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με όσα είπε η just_a_comment.

 

Επίσης, βλέποντας το Black Swan, δεν μπορώ να πω ότι o Arronofsky έκανε -ή προσπάθησε να κάνει- μεταφορά ή διασκευή της Λίμνης των Κύκνων. Χρησιμοποιεί την παράσταση, και φυσικά δανείζεται κάποιους συμβολισμούς για να πει όμως τη δική του ιστορία.

Link to comment
Share on other sites

holic λυπάμαι εάν μετά την γενική παρατήρηση πρέπει να κάνω και ειδική...

 

Ελπίζω να είναι η τελευταία φορά που θα χρειαστεί...

 

ehm, συγνώμη νόμιζα ότι αν τόνιζα την λέξη θα ήταν το ίδιο πράγμα... με το να βάζεις /spoiler στο κείμενο , γίνεται κάπως... αισθητικά πάντα μιλώντας ... hehe, anyway.

Link to comment
Share on other sites

ehm, συγνώμη νόμιζα ότι αν τόνιζα την λέξη θα ήταν το ίδιο πράγμα... με το να βάζεις /spoiler στο κείμενο , γίνεται κάπως... αισθητικά πάντα μιλώντας ... hehe, anyway.

 

Όχι δεν είναι το ίδιο πράγμα. Και επιπλέον ο σκοπός των spoilers δεν είναι να συμβάλουν στην αισθητική ή μη αρτιότητα ενός μηνύματος.

 

Συνεπώς, προσπάθησε να ακολουθείς τους ισχύοντες στο Movies & TV κανόνες και να τα χρησιμοποιείς.

 

Αυτά και συνεχίζουμε επί του θέματος. Για οτιδήποτε άλλο, ΠΜ.

This blessed plot, this earth, this realm, this England...

William Shakespeare: King Richard II Act 2, Sc 1

 

London is a state of mind

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

 Κοινοποίηση

Ανακοινώσεις



×
×
  • Create New...