a_aris Δημ. February 17, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 17, 2006 Ξεκίνησα πριν απο λίγες μέρες το καινούργιο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, "Το σπίτι και το κελλί". Οι πρώτες 85 σελίδες δείχνουν ότι το βιβλίο είναι αρκετά καλό με έξυπνη πλοκή αν και το θέμα στο οποίο αποφάσισε να στηριχτεί (τρομοκρατία) είναι κάπως "κοινό" μετά την "εξάρθρωση" της 17Ν. Προς το παρόν διαβάζεται ευχάριστα και κυλάει αρκετά εύκολα, θα επανέλθω όταν το τελειώσω... Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
MAIDEN_80 Δημ. February 19, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 19, 2006 Charles Manson ή Marilyn Manson; Marilyn Manson Παράθεση smallville for ever :cool: :cool: :cool: Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
jog Δημ. February 21, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 21, 2006 Μόλις τελείωσω τον Μαγικό Κύκλο (ο οποίος όσο πάει γίνεται και καλύτερος - review όταν τον τελειώσω) και το Περι Συγγραφής,θα πάω να χτυπήσω αυτό : Α. Τζ. Ζέιρις - Ο χαμένος Βαν Γκογκ http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/61259.jpg Ένας πολύτιμος κλεμμένος πίνακας φτάνει με κούριερ στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Ένας ντετέκτιβ καλείται να λύσει την υπόθεση. Ποιος και γιατί έστησε μία ασύλληπτη πλεκτάνη, με μόνο σκοπό να περιέλθει ο πίνακας στα χέρια του; Από την Αργεντινή και τη Μοσάντ, μέχρι το Παρίσι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τους Ναζί, ο ντετέκτιβ Kλέι Ράιντερ και η φιλήσυχη καθηγήτρια πανεπιστημίου Pέιτσελ Mέρεντιθ θα προσπαθήσουν να βρουν την άκρη του νήματος και να λύσουν ένα μυστήριο που βασανίζει φιλότεχνους αλλά και μυστικές υπηρεσίες πάνω από έξι δεκαετίες. Ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα με γρήγορη πλοκή, καλοδουλεμένους χαρακτήρες, αγωνία αλλά και ανθρωπιά, που φωτίζει σκοτεινές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας. «Ο Κλέι επέστρεψε στο πλευρό της Ρέιτσελ. Απομάκρυνε τρυφερά τα πυκνά της μαλλιά από τους κροτάφους της και θυμήθηκε την ακτινοβολία που εξέπεμπε το πρόσωπό της στα εγκαίνια της έκθεσης του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης. »Mολονότι είχε τόσο επιδέξια εξαπατηθεί, είχε παραμείνει η οξυδερκής γυναίκα που αρνιόταν να παρασυρθεί από τις Σειρήνες του κόσμου της τέχνης, από τους επιτήδειους που χρησιμοποιούσαν το Ολοκαύτωμα σαν βιτρίνα. Τι είχε πει, να δεις, εκείνη τη νύχτα για τον παππού της, που δεν ήταν ήρωας, και για την ίδια, που δεν ήταν ηρωίδα; Ε, λοιπόν, τώρα ήταν! Οποιοσδήποτε κατάφερνε να βγει ζωντανός από τα χέρια του Ούντο Λούσερ κατακτούσε επάξια αυτό τον τίτλο». Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
MAIDEN_80 Δημ. February 21, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 21, 2006 Μόλις τελείωσω τον Μαγικό Κύκλο (ο οποίος όσο πάει γίνεται και καλύτερος - review όταν τον τελειώσω) και το Περι Συγγραφής,θα πάω να χτυπήσω αυτό : Α. Τζ. Ζέιρις - Ο χαμένος Βαν Γκογκ http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/61259.jpg Ένας πολύτιμος κλεμμένος πίνακας φτάνει με κούριερ στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Ένας ντετέκτιβ καλείται να λύσει την υπόθεση. Ποιος και γιατί έστησε μία ασύλληπτη πλεκτάνη, με μόνο σκοπό να περιέλθει ο πίνακας στα χέρια του; Από την Αργεντινή και τη Μοσάντ, μέχρι το Παρίσι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τους Ναζί, ο ντετέκτιβ Kλέι Ράιντερ και η φιλήσυχη καθηγήτρια πανεπιστημίου Pέιτσελ Mέρεντιθ θα προσπαθήσουν να βρουν την άκρη του νήματος και να λύσουν ένα μυστήριο που βασανίζει φιλότεχνους αλλά και μυστικές υπηρεσίες πάνω από έξι δεκαετίες. Ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα με γρήγορη πλοκή, καλοδουλεμένους χαρακτήρες, αγωνία αλλά και ανθρωπιά, που φωτίζει σκοτεινές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας. «Ο Κλέι επέστρεψε στο πλευρό της Ρέιτσελ. Απομάκρυνε τρυφερά τα πυκνά της μαλλιά από τους κροτάφους της και θυμήθηκε την ακτινοβολία που εξέπεμπε το πρόσωπό της στα εγκαίνια της έκθεσης του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης. »Mολονότι είχε τόσο επιδέξια εξαπατηθεί, είχε παραμείνει η οξυδερκής γυναίκα που αρνιόταν να παρασυρθεί από τις Σειρήνες του κόσμου της τέχνης, από τους επιτήδειους που χρησιμοποιούσαν το Ολοκαύτωμα σαν βιτρίνα. Τι είχε πει, να δεις, εκείνη τη νύχτα για τον παππού της, που δεν ήταν ήρωας, και για την ίδια, που δεν ήταν ηρωίδα; Ε, λοιπόν, τώρα ήταν! Οποιοσδήποτε κατάφερνε να βγει ζωντανός από τα χέρια του Ούντο Λούσερ κατακτούσε επάξια αυτό τον τίτλο». kalo fainetai Παράθεση smallville for ever :cool: :cool: :cool: Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
em_seven Δημ. February 21, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 21, 2006 Σημερα τελειωσα το βιβλιο Ο Αιρετικος, του Tom Egeland, ειναι καλογραμμενο και δεν κουραζει σε κανενα σημειο του, αναφερεται σε μια λαρνακα που ανακαλυφθηκε σε καποιες ανασκαφες στη Νορβηγια, η υποθεση ειναι πολυ ενδιαφερουσα και ο ηρωας αρχιζει και ανακαλυπτει αιωνια μυστικα, το συνιστω ανεπιφυλακτα! :) Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
elenakiven Δημ. February 23, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 23, 2006 η μοναξια ειναι απο χωμα της βαμβουνακη τρελο βιβλιο διαβασε το και θα με θυμηθεισ Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
MAIDEN_80 Δημ. February 24, 2006 Κοινοποίηση Δημ. February 24, 2006 Τώρα διαβάζω τον περίφημο "Κώδικα da vinchi" ti gamato vivlio Παράθεση smallville for ever :cool: :cool: :cool: Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
game_over Δημ. March 1, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 1, 2006 Φλωμπέρ: Μπουβάρ και Πεκυσέ Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
mvagustagm2000 Δημ. March 3, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 3, 2006 odysea elyti _ to monogramma! apla axeperasto...monadiko kai gnisia erwtiko! ena megalo poiima pou xrizei pagosmias anagnwrisis! Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
paulito Δημ. March 3, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 3, 2006 odysea elyti _ to monogramma! apla axeperasto...monadiko kai gnisia erwtiko! ena megalo poiima pou xrizei pagosmias anagnwrisis! symfono apolyta! apolyti erotiki poiisi!!! Παράθεση ...μου άλλαξαν όλη τη μητρική του DELL δωρεάν, και μάλιστα εκτός εγγύησης! ;) HUAWEI IDEOS X5 PRO Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
libido Δημ. March 5, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 5, 2006 για αυτό τον καιρό, θα συμβούλευα το ακόλουθο βιβλίο του ταρλς νίκολ <<πτήσεις του μυαλού>> leonardo da vinci από τις εκδόσεις μεταίχμιο! Λόγω μίας έκθεσης που γίνεται στο μείζωνος ελληνισμού, για τις μηχανές του εν λόγο κυρίου da vinci! Μην την χάσετε! http://img414.imageshack.us/img414/4206/9559499590in.jpg Παράθεση Κακοποίηση,Γενική γραμματεία ισότητας,Εμπορία ανθρώπων - trafficking παιδιά SOS 1056, 11012 cyberkid Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
ifrit Δημ. March 5, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 5, 2006 Ν. Καζαντζάκης - Ο τελευταίος πειρασμός. Τρελό respect όμως. Παράθεση Μέγιστο μέγεθος εικόνας υπογραφής 420x150 pixels και 16 KBytes. Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
kormos Δημ. March 6, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 6, 2006 Αυτό που διαβάζω αυτόν τον καιρό είναι : Η Τέχνη της απάτης Κέβιν Μίτνικ και Ουίλιαμ Σάιμον Παράθεση "Δεν με πειράζει να πηγαίνω για δουλειά αλλά αυτή η 8ωρη αναμονή για να γυρίσω σπίτι με σκοτώνει!!!!!!!" Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
inactiveaccount76533 Δημ. March 10, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 10, 2006 Διαβάζω τα διηγήματα του Franz Kafka και μου έχει προκαλέσει εντύπωση η "Αποικία των Τιμωρημένων". Όπως γράφει ο νομπελίστας Σολτζενίτσιν στο συγκλονιστικό "The Gulag Archipelagos" (την περιγραφή των πέρα για πέρα αληθινών "αποικιών των τιμωρημένων" που διέτρεχαν την Σοβιετική Ένωση), "ποτέ μην υποτιμάτε την εφευρετικότητα των ανθρώπων στην ανεύρεση νέων τρόπων να βασανίσουν τον συνάνθρωπό τους". Η "Μεταμόρφωση" ασχολείται -κατά την δική μου ερμηνεία, μιας και ο Κάφκα επιδέχεται πολλές- με την δυσαρέσκεια του ανθρώπου να αναλάβει την φροντίδα και να επιδείξει συμπαράσταση στον άρρωστο συνάνθρωπό του. Το λεπτό, καυστικό χιούμορ που διατρέχει την πολύ πρωτότυπη ιστορία (ένας νεαρός ξυπνά ένα πρωί για να ανακαλύψει ότι έχει μεταμορφωθεί σε κάμπια!) απαλύνει κάπως το πεσσιμιστικό ύφος της, χωρίς να αφαιρεί από το αντίκτυπό της. Η "Ανακοίνωση προς την Ακαδημία" είναι μια χιουμοριστική, ιδιόμορφη, σε πρώτο πρόσωπο περιγραφή της πορείας ενός αυτο-εξημερωμένου πιθήκου στην ανθρώπινη κοινωνία. Βρήκα διασκεδαστικό το ιδιαίτερο ύφος που χαρακτηρίζει το διήγημα, αν και δυσκολεύομαι να προσδιορίσω το αντικείμενό του, αν το θεωρήσουμε "παραβολή" (η αποξένωση του ατόμου σε μια κοινωνία με την οποία τον ενώνουν λίγα?). Το "Μπροστά στον Νόμο", το οποίο είχαμε και ως κείμενο λογοτεχνίας στο Λύκειο, προτιμώ να το δω ως κατηγορητήριο της παράλογης, σαδιστικής γραφειοκρατία που διέπει ορισμένες μορφές κρατικής οργάνωσης. Αυτή είναι η πιο απλή ερμηνεία, και άλλοι έχουν αποκομίσει διαφορετικά πράγματα από το διήγημα. Σε κάθε περίπτωση προτείνω τα διηγήματα του Κάφκα ανεπιφύλακτα. Επιδέχονται τόσες ερμηνείες όσες και οι ψυχοσυνθέσεις των αναγνωστών τους, και αυτά χωρίς να εγκαταλείπουν την συνεκτική, λογική διήγηση. Πολλοί αποφεύγουν τον Κάφκα περιμένοντας μπερδεμένες διηγήσεις χωρίς συνοχή και νόημα, λόγω τις ποικιλίας των ερμηνειών του, αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μπορείτε να διαβάσετε τα διηγήματά του πολύ εύκολα -- τα συμπεράσματα που θα βγάλετε είναι που εξαρτώνται από εσάς. Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
jog Δημ. March 11, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 11, 2006 Για όποιον ενδιαφέρεται το περί συγγραφής του Stephen King,κυκλοφόρησε :) Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
a_aris Δημ. March 14, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 14, 2006 Επιτέλους τελείωσα "Το σπίτι και το κελλί" του Χ. Χωμενίδη. Ωραίο βιβλίο, διαβάζεται ευχάριστα ενώ προς το τέλος έχει και κάποιες ωραίες ανατροπές. Το συστήνω ανεπιφύλακτα... Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
mvagustagm2000 Δημ. March 14, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 14, 2006 ™ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Απόσπασμα από το "Μονόγραμμα" Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν, μ' ακούς Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα μ' ακούς Τό χαμένο μου το αίμα καί τό μυτερό, μ' ακούς Μαχαίρι Σάν κριάρι πού τρέχει μές στούς ουρανούς Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς Ειμ' εγώ, μ' ακούς Σ' αγαπώ, μ' ακούς Σέ κρατώ καί σέ πάω καί σού φορώ Το λευκό νυφικό της Όφηλίας, μ' ακούς Πού μ' αφήνεις, πού πάς καί ποιος, μ' ακούς Σού κρατεί τό χέρι πάνω από τους κατακλυσμούς Οί πελώριες λιάνες καί των ηφαιστείων οί λάβες Θα' ρθει μέρα, μ' ακούς Να μας θάψουν κι οί χιλιάδες ύστερα χρόνοι Λαμπερά θά μάς κάνουν περώματα, μ' ακούς Να γυαλίσει επάνω τούς η απονιά, ν' ακούς Των ανθρώπων Και χιλιάδες κομμάτια να μάς ρίξει Στα νερά ένα-ένα, μ' ακούς Τά πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς Όπου κάποτε οί φιγούρες Τών Αγίων βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς Οί καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω Περιμένουν οί άγγελοι με κεριά καί νεκρώσιμους ψαλμούς Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς Το λουλούδι αυτό τής καταιγίδας και μ' ακούς Της αγάπης Μια για πάντα το κόψαμε Και δεν γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς Νά τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς Mές στη μέση της θάλασσας Από το μόνο θέλημα τής αγάπης, μ' ακούς Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς Μέ σπηλιές καί με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς Άκου, άκου Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει- ακούς; Είμ' εγώ πού φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς. λοιπόν? Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
mvagustagm2000 Δημ. March 14, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 14, 2006 Oδυσσέας Ελύτης Μονόγραμμα III Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Eπειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω Nα μπαίνω σαν Πανσέληνος Aπό παντού, για το μικρό το πόδι σου μέσ' στ' αχανή σεντόνια Nα μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη Aποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω Mέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές Yπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε Aκουστά σ' έχουν τα κύματα Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς Πώς λες ψιθυριστά το "τί" και το "έ" Tριγύρω στο λαιμό στον όρμο Πάντα εμείς το φως κι η σκιά Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά Tο βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες Tα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει Tο γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ Eπειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει: Tόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο Tόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά Tριγύρω η θάλασσα η δεσποτική Kαμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα Tόσο η ελάχιστή σου αναπνοή Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Mέσ' στους τέσσερεις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Nα φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Nα μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι Eπειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς Eίναι νωρίς ακόμη μέσ' στον κόσμο αυτόν αγάπη μου Nα μιλώ για σένα και για μένα. Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
Nikos_s3 Δημ. March 14, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 14, 2006 διάβασα σήμερα το ''Απαγορευμένη Τεχνολογία'' (Γιώργος Στάμκος) :) πολύ καλό βιβλίο και αρκούντως συγκλονιστικό...πραγματεύεται τις μυστικές-απόρρητες τεχνολογίες που έχουν εξελιχθεί-χρησιμοποιηθεί από το 1900 ως και σήμερα και δίνει με στοιχεία μια εικόνα ικανή να βάλει σε σκέψεις τον καθένα... Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
inactiveaccount76533 Δημ. March 15, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 15, 2006 Εγώ από την πλευρά μου, ως αντίδοτο στις διάφορες ψευδεπιστημονικές θεωρίες περί απαγορευμένων τεχνολογιών, μυστικών ανακαλύψεων, μέντιουμ, παγκοσμίων συνομωσιών, και στις δημοφιλείς εκπομπές που τις αναπαράγουν (τύπου Χαρδαβέλλα), να προτείνω το εξαίρετο "The Demon-Haunted World : Science as a Candle in the Dark" του Carl Sagan. Γιατί κάποτε η ορθολογική, επιστημονική σκέψη πρέπει να διαχυθεί στο ευρύ κοινό και οι τσαρλατάνοι να μπουν στην θέση τους. Δυστυχώς δεν γνωρίζω αν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά καθώς έχω διαβάσει την Αγγλική έκδοση.. Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
Nikos_s3 Δημ. March 15, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 15, 2006 αν αναφέρεσαι και στο βιβλίο του Στάμκου, να σε ενημερώσω ότι κάνεις μεγάλο λάθος, μιας και αναφέρει στοιχεία και αποδείξεις των όσων λέει και δεν στηρίζεται σε προσωπικές εκτιμήσεις... Ο Νίκολα Τέσλα δε , και οι εφευρέσεις του , μόνο συνομωσίες δεν είναι...:) Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
libido Δημ. March 15, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 15, 2006 Λόγω των ημερών συμβουλεύω να αγοράστε το ακόλουθο βιβλίο. Επίσης αν θέλετε παράλληλα μπορείτε να το ακούτε είτε από βινύύλιο, είτε από cd με την φωνή του αξέχαστου Κατράκη! Καιρός είναι να προσθέσουμε όλοι μας στην βιβλιοθήκη μας ή στην δισκοθήκη μας αξιόλογα έργα. Προσπάθησαν πολύ να μελωποιήσουνε στην άγνωστη πόλη της Στοκχόλμης το <<άξιον εστί>> με θλιβερές αποδόσεις, Κανείς δεν πέτυχε την μελωποίηση του, όπως ο Θεωδοράκης. Θα τα καταλάβετε όλα αυτά που γράφω αγοράζοντας το. Φιλικά:) http://img208.imageshack.us/img208/8475/axionestibiblio4sn.jpg Το «'Aξιον Εστί» δημοσιεύεται το 1959 ταυτόχρονα με την ποιητική συλλογή «Έξι και μια τύψεις για τον ουρανό». Δεκαπέντε χρόνια σιωπής περίπου ακολούθησαν το «'Aσμα ηρωικό και πένθιμο» και την αμέσως επόμενη «Καλοσύνη στις Λυκοποριές» (1947). Στο διάστημα αυτό, ο Ελύτης θα διατελέσει διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) το 1945 και το 1953, μέλος του Δ.Σ. του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν (1953). Θα ταξιδέψει στη Ευρώπη την τριετία 48-51: Γαλλία, Ελβετία, Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία. Το Παρίσι ιδιαίτερα, θα είναι σταθμός. Θα συνδεθεί με επιφανείς καλλιτέχνες και συγγραφείς όπως ο André Breton (ο Πατέρας του Υπερρεαλισμού στη Γαλλία), ο J.P. Sartre, ο Picasso, ο Matisse, ο Chagal, ο Giacometti. «Όσο και αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή για να γράψω αυτό το ποίημα, μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη, τα χρόνια του 48 με 51», δηλώνει ο Ελύτης σε συζήτηση-ντοκουμέντο με τον καθηγητή Γ. Π. Σαββίδη περίπου δέκα χρόνια μετά την έκδοση του «'Aξιον Εστί» («Τα Νέα», 27-11-1999, σελ. R32). «Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα». Ο Ελύτης διηγείται πως, στο δρόμο προς το αεροδρόμιο, είδε κάποια παιδιά να παίζουν σ΄ ένα οικόπεδο, «χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα, με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα [...] ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα». Και πως, λίγες ώρες αργότερα, κάνοντας περίπατο σ΄ ένα δάσος της Λωζάννης, συναντάει «Ελβετόπαιδα που έκαναν την καθημερινή ιππασία τους, [...] ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκιπόπουλα. [...] Περάσανε από μπροστά μου και μ' άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση». Ο ποιητής ένιωσε «... δέος μπροστά στην τρομαχτική αντίθεση, [...] συντριβή μπροστά στην τόση αδικία». Όπως ομολογεί, για δεύτερη φορά στη ζωή του, μετά την εμπειρία της Αλβανίας, «βγήκε από το άτομό του, και αισθάνθηκε ταυτισμένος κυριολεκτικά με την φυλή του». Τα συναισθήματα αυτά γίνονται πιο έντονα στο Παρίσι: «[…] τι πλούτος και τι καλοπέραση μπροστά μας! Δυσαρεστημένοι οι Γάλλοι που δεν μπορούσαν να έχουν κάθε μέρα το μπιφτέκι τους και το φρέσκο τους βούτυρο, δυσανασχετούσανε, [...] με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε: εμείς περάσαμε πόλεμο, Κύριε! Κι όταν τολμούσα να ψιθυρίσω ότι ήμουν έλληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο, με κοιτάζανε παράξενα: α κι εσείς ε; Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη ενός απίθανου χάρτη». ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική Μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου. Κάπως έτσι γεννιούνται οι στίχοι... Τα συναισθήματα της γεωγραφικής απομόνωσης, της μοναξιάς και κυρίως της αδικίας τον οδηγούν στην αναζήτηση μιας γραφής ή μιας ποιητικής δομής ικανής να τα εκφράσει απόλυτα. Το «Aξιον Εστί» συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά στυλιστικά και θεματολογικά στοιχεία του ποιητή (υπερρεαλιστική απόχρωση, λατρεία της φύσης και του ήλιου, αντίσταση του ανθρώπου κλπ.). Τα τρία μέρη του - Η Γένεση-Τα Πάθη-Το 'Aξιον Εστί - συνδέονται μεταξύ τους με απόλυτη ισομέρεια και αναλογία, πεζά «αναγνώσματα» διαδέχονται στιχουργικά κομμάτια τα οποία επαναλαμβάνονται, στίχοι και τα ημιστίχια χωρίζονται από τομές οι οποίες εκφράζονται με τυπογραφικά στολίδια (αστερίσκους). Το σύνολο είναι επεξεργασμένο έτσι ώστε να εκπέμπει μια λυρική αρμονία μοναδική στο βαθμό που μελέτες επιχείρησαν να την αποτυπώσουν σε σχεδιάγραμμα. Ο ποιητής Δημήτρης Δασκαλόπουλος περιγράφει το έργο δηλώνοντας ότι πρόκειται για «μια στιγμή αυστηρά μελετημένης σύλληψης και εκτέλεσης, [...] ένα επίπονα και επίμονα επεξεργασμένο σχέδιο ρυθμικής αρμονίας, [το οποίο] αποθεώνει την οργάνωση του ποιητικού υλικού, χωρίς πάντως να εγκλωβίζεται η ποιητική έκφραση και αρμονία» (Τα Νέα, 12-02-2000, σελ. Ν30). Το δεύτερο και σημαντικό εύρημα του έργου είναι η συνειδητή αναφορά στον ομώνυμο εκκλησιαστικό ύμνο, με χρήση εκφραστικών μέσων της ορθόδοξης παράδοσης. Με αυτόν τον τρόπο, άκρως αντίθετα στοιχεία συνθέτουν ένα απόλυτα συμπαγές σύνολο. Ο Ελύτης εξηγεί: «[...] είδα ότι έπρεπε να φτιάξω ένα αυθαίρετο αλλά εξ ίσου αυστηρό σύστημα αλληλοδιαδοχής ειδών ποιητικών και να μην διστάσω μπροστά στην αντιφατικότητα μορφής και περιεχομένου. Γιατί βέβαια Χριστιανός δεν ήμουν με την παραδεγμένη έννοια. Η ηλιολατρεία μου, ο εφηβισμός μου, η θαλασσινή φύση μου, η αγάπη των κοριτσιών, των φυτών ήταν μια Σικελιανή κατάσταση που θα κινδύνευε στα μάτια των τρίτων να γίνει απλώς μια επίδειξη φυσικής ρώμης. Εντελώς διαφορετική ωστόσο ήταν η βαθύτερη φύση μου.[...] Αυτά τα πράγματα είναι ιερά και πρέπει να τα δείξεις στους άλλους (που θα πει να τα σώσεις) ή να χαθείς μαζί τους. [...] τα πορτοκάλια και τα ρόδια ήταν άγια πράγματα, θέματα προς μετάληψιν, τοποθετημένα σ΄ ένα φανταστικό ιδιωτικό εικονοστάσι» («Τα Νέα», 27-11-1999, Σελ. R32). ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το ξύλινο τραπέζι Το κρασί το ξανθό με την κηλίδα του ήλιου (...) ΤΑ ΝΗΣΙΑ με το μίνιο και με το φούμο Τα νησιά με το σπόνδυλο καποιανού Δία Τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες Τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια (...) Η Σίφνος, η Αμοργός, η Αλόννησος Η Θάσος, η Ιθάκη, η Σαντορίνη, Η Κως, η Ίος, η Σίκινος. Τα αρχαία ελληνικά στοιχεία παντρεύονται με την ορθόδοξη και την νεοελληνική παράδοση, το «παγανιστικό» με το ιερό, με απώτερο σκοπό το υλικό να μετουσιωθεί σε πνεύμα. O Οδυσσέας Ελύτης, ο ποιητής του Αιγαίου, πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1996. Παράθεση Κακοποίηση,Γενική γραμματεία ισότητας,Εμπορία ανθρώπων - trafficking παιδιά SOS 1056, 11012 cyberkid Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
Nikos_s3 Δημ. March 18, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 18, 2006 τελείωσα το ''Σκιά'' (Neil Jordan)..:) το βιβλίο είναι πολύ καλό και μυστηριώδες...παραθέτω απλά τις κριτικές... "Τολμηρό, γοητευτικό και καλοδεμένο το μυθιστόρημα του σπουδαίου σκηνοθέτη, εκτυλίσσεται σ' ένα ονειρικό πλαίσιο που συναρπάζει." Publishers Weekly "Η φωνή της νεκρής αφηγήτριας, η ανάκληση της παιδικής ηλικίας, οι πόθοι της εφηβείας, οι ταξικές διαφορές, ο πόλεμος... όλα αυτά δημιούργησαν ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα βυθισμένο στο μυστήριο και την ανατριχίλα που προκαλεί το άγνωστο." The Guardian "Ατμόσφαιρα σκοτεινή και υπαινικτική όπως στις ταινίες του, αφήγηση γοητευτική, μυθοπλαστική σκηνογραφία που θυμίζει τις καλύτερες κινηματογραφικές στιγμές του... Ένα μικρό αριστούργημα." Irish Times Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
mvagustagm2000 Δημ. March 20, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 20, 2006 alla prosfata xanadiavasa to klassiko pleon "mikro prigkipa" kai to mono pou mporw na pw einai oti stin ilikia mou (23) to vivlio paramenei aplws kai monadika axeperasto!osoi den to exete diavase (an vevaia yparxei kaneis) kante to xwris na thewreite oti apeythynete se mikres ilikies... apla einai m o n a d i k o!!!:blink: Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
mvagustagm2000 Δημ. March 21, 2006 Κοινοποίηση Δημ. March 21, 2006 tin pagkosmia mera tis poiisis, oriste merika aristourgimata: GALA Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί, ελάτε στο δικό μου περιβόλι, μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ για ναν το ζήσουμ' όλοι. Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς το μάτι ανοιγοκλείνει προτού δακρύσει. Ο κόσμος τω δεντρώνε ρέβει ορθός. Κλαίει παρακάτου η βρύση. Από τα σπίτια που είναι σα βουβά, κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου, με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά τ' ασημοδάχτυλά του. Είναι το βράδυ απόψε θλιβερό κι εμείς θαν το γλεντήσουμε το βράδυ, όσοι έχουμε το μάτι μας ογρό και μέσα μας τον άδη. Οι μπάγκοι μας προσμένουν. Κι όταν βγει το πρώτο ρόδο στ' ουρανού την άκρη, όταν θα σκύψει απάνου μας η αυγή στο μαύρο μας το δάκρυ θα καθρεφτίσει τ' απαλό της φως. Γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε, τον πόνο του θα ειπεί κάθε αδερφός κι όλοι σκυφτοί θ' ακούμε Κι ως θα σας λέω για κάτι ωραίο κι αβρό που σκυθρωποί το τριγυρίζουν πόθοι, τη λέξη τη λυπητερή θα βρω που ακόμα δεν ειπώθη. Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί, ελάτε στο δικό μου περιβόλι, μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ για ναν το ζήσουμ' όλοι. κ.καρυωτάκης ΑΓΑΠΗ Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος. κ.καρυωτάκης Παράθεση Link to comment Share on other sites Περισσότερες Επιλογές Κοινής Χρήσης
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.