Οικογενειακή Καταπίεση - Αυταρχικοί Γονείς

[Johnny_Nik]

Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί νομίζω ότι αφορά πολλόυς, κυρίως άτομα νεαρής ηλικίας αλλά και τους μεγλύτερους που μπορεί να έχουν ζήσει ανάλογες καταστάσεις.

 

Η ερώτησή μου, έχετε ποτέ καταπιεστεί από τους γονείς σας, ή κάποιος από τους δύο, ακόμα και οι δύο θέλουν να γίνονται όλα με τον τρόπο τους, και εσείς να έχετε πάντα άδικο? Σας περιορίζουν? Αν ναι πόσο? Και μέχρι ποια ηλικία?

 

Η κοπέλα μου είναι πλεόν 20 ετών, έχει από μικρή υποστεί τα πάντα, και συνεχίζει ως και σήμερα να καταπιέζεται από την ίδια της τη μητέρα σχεδόν για τα πάντα. Η μητέρα της θέλει να γίνονται όλα με το δικό της μοναδικό και αλάνθαστο τρόπο, η δε κοπέλα έχει πάντα άδικο, σε ότι και αν κάνει σε ότι και αν πει. Μέχρι σήμερα δεν έχει εκφράσει ποτέ αντίρρηση σε ότι της λέει η μητέρα της.

 

Ο πατέρας της κοπέλας, άνθρωπος λογικός και ορθά σκεπτόμενος, έβλεπε και ήξερε πότε η σύζυγός του είχε άδικο, και προσπαθούσε να επαναφέρει τις ισσοροπίες. Έτσι και η κοπέλα μπορούσε κάπου να στηριχθεί και έστω και λίγο να ξεσπάσει όλα αυτά που μάζευε. Έλα όμως που και οι δύο λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, η μητέρα άρχιζε έναν ψυχολογικό πόλεμο που κατάφερνε να θέσει εκτός μάχης πατέρα και κόρη. Και οι δύο υποχωρούσαν και η μητέρα έτσι έχτιζε τον αυταρχισμό της, γινόταν ο δικτάτορας, που πάντα είχε δίκιο. Παρ όλα αυτά η παρουσία του πατέρα εξισσοροπούσε κάπως την κατάσταση.

 

Ο πατέρας της κοπέλας μου σκοτώθηκε πριν τρεις μήνες περίπου σε τροχαίο ατύχημα, και έτσι η κοπέλα έχασε το μόνο στήριγμα της στην οικογένεια. Η μητέρα της δεν άλλαξε καθόλου, συνέχισε να είναι το ίδιο απότομη και αυταρχική, συνεχίζει εως και σήμερα να την πιέζει και να την κατηγορεί για το οτιδήποτε. Η κοπέλα τα δέχεται όλα αδιαμαρτύρητα, γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

 

Από τότε που είμαστε μαζί βλέπει ότι στερείται πολλά και κυρίως λόγο της μητέρας της, δεν μπορεί να είναι και πολλές ώρες μαζί μου. Αυτό την πονά, μα τη βοηθάει γιατί επιτέλους έστω και τώρα προσπαθεί να μαζέψει τις δυνάμεις της για να μπορεί να έχει έστω και τις βασικές ελευθερίες, για να καταλάβει η μητέρα της ότι δεν μπορεί πλεόν να κανονίζει τη ζωή της...

 

Σαν ένα μωρό πεταλούδα που μόλις ανοίγει τα φτερά της.

 

 

Αν έχετε και εσείς δικές σας ιστορίες, ποστάρετε εδώ, αν άλλοι αντιμετωπίζετε παρόμοιο πρόβλημα κάντε το ίδιο, είμαι σίγουρος ότι κάποιος θα μπορέσει να δώσει μια λύση. Θα ήθελα επίσης να σχολιάσετε λίγο και τη δική μου ιστορία....

[_Crazygirl_]

To καλύτερο που έχει να κάνει η κοπελιά είναι να σηκωθεί να φύγει. Να βρει δουλειά και να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη. Όλα αυτά, έφοσον η μητέρα δε βάζει μυαλό και συνεχίζει να ξεσπάει τα κόμπλεξ της πάνω στην κόρη.

[Johnny_Nik]

To καλύτερο που έχει να κάνει η κοπελιά είναι να σηκωθεί να φύγει. Να βρει δουλειά και να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη. Όλα αυτά, έφοσον η μητέρα δε βάζει μυαλό και συνεχίζει να ξεσπάει τα κόμπλεξ της πάνω στην κόρη.

 

Δεν είναι και τόσο απλό δυστυχώς, αν ειδες πιο πάνω ανέφερα ότι πρόσφατα έχασε τον πατέρα της... Ακόμη και αν η μητέρα της δεν βαζει μυαλό κατ εμένα δεν νομίζω ότι μπορεί απλώς να σηκωθεί και να φύγει, και να την αφήσει έτσι... Ήδη μετρά μια απώλεια και νομίζω ότι και δεύτερη πάει πολύ, δεν ξέρω αν διαφωνείς...

[eugenios20]

Προς το παρον δεν νομιζω οτι πρεπει να κανει κατι συμαντικο, η γυναικα εχασε τον αντρα της μη χασει και την κορη της τωρα. Καλο θα ηταν να αποκτηση οικονομικη ανεξαρτησια η κοπελα σου και να κανει την επανασταση της σιγα σιγα

και αν δεν βαζει μυαλο η μανα να την κανει με ελαφρια πηδηματακια!(εφοσον μπορει να το κανει)

[Johnny_Nik]

Προς το παρον δεν νομιζω οτι πρεπει να κανει κατι συμαντικο, η γυναικα εχασε τον αντρα της μη χασει και την κορη της τωρα. Καλο θα ηταν να αποκτηση οικονομικη ανεξαρτησια η κοπελα σου και να κανει την επανασταση της σιγα σιγα

και αν δεν βαζει μυαλο η μανα να την κανει με ελαφρια πηδηματακια!(εφοσον μπορει να το κανει)

 

Καθόμαστε και ελπίζουμε. Κάποια στιγμή ίσως αλλάξει γνώμη... Αλλά μέχρι τότε υπομονή, εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να περιμένω, αλλά ξέρεις πως είναι η κοπέλα τώρα, τόσο πιεσμένη, συνέχεια. Μια στο τόσο ξεσπά, βάζει τα κλάματα, και εγώ αισθάνομαι άσχημα, γιατί δεν μου πάει να τη βλέπω έτσι...

[DesertSMisSRaiN]

Δεν είναι και τόσο απλό δυστυχώς, αν ειδες πιο πάνω ανέφερα ότι πρόσφατα έχασε τον πατέρα της... Ακόμη και αν η μητέρα της δεν βαζει μυαλό κατ εμένα δεν νομίζω ότι μπορεί απλώς να σηκωθεί και να φύγει, και να την αφήσει έτσι... Ήδη μετρά μια απώλεια και νομίζω ότι και δεύτερη πάει πολύ, δεν ξέρω αν διαφωνείς...

 

Συμφωνώ μαζί σου, αλλά ο άνθρωποι πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν πως όταν θέλουν κάτι κοντά τους είναι ηλίθιο να το κλωτσάνε μέχρι που να βγει αίμα. Αν λοιπόν, η κοπέλα σου δε θέλει να φύγει αυτή τη στιγμή εξ αιτίας αυτού που έγινε με τον πατέρα της, τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ να τρίξει τα δόντια στη μητέρα της.

 

Και κάτι ακόμα....ΠΑΝΤΑ (μα ΠΑΝΤΑ) θα υπάρχει μια αφορμή για να μη φύγει. Το θέμα είναι να βρει κάποια στιγμή μια αφορμή για να φύγει ;)

[sofi-k]

Σιγα σιγα αποκτωνται καποιες ελευθεριες. Η κοπελα σου δεν εναντιωθηκε στις πιεσεις της μητερας της και δυστηχως παγιωθηκε μια κατασταση καταπιεσης. Νομιζω οτι η βοηθεια η δικη σου και η κατανοηση σου θα την στηριξουν πολυ οποτε φροντιζε να εισαι διπλα της. Ειδικα τωρα που εχασε τον πατερα της.

Η κοπελα σου πρεπει να αποδειξει οτι εχει μεγαλωσει. Να βρει μια δουλεια αλλα μην φυγει απο το σπιτι(εξαλλου δεν ειναι κι ευκολο μια προχειρη δουλεια δεν συντηρει ενα ατομο, ενα ενοικιο, τα παντα) γιατι ετσι θα χειροτερεψει η συμπεριφορα της μητερας της. Παντως δεν ειναι κατι ευκολο, εχει δρομο μπροστα της...;)

[Johnny_Nik]

Συμφωνώ μαζί σου, αλλά ο άνθρωποι πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν πως όταν θέλουν κάτι κοντά τους είναι ηλίθιο να το κλωτσάνε μέχρι που να βγει αίμα. Αν λοιπόν, η κοπέλα σου δε θέλει να φύγει αυτή τη στιγμή εξ αιτίας αυτού που έγινε με τον πατέρα της, τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ να τρίξει τα δόντια στη μητέρα της.

 

Και κάτι ακόμα....ΠΑΝΤΑ (μα ΠΑΝΤΑ) θα υπάρχει μια αφορμή για να μη φύγει. Το θέμα είναι να βρει κάποια στιγμή μια αφορμή για να φύγει ;)

 

Αφορμή υπάρχει (ο υποφαινόμενος...) το γιατί το λέω το βλέπεις εδώ. Όσο για το τρίξιμο, το προγραμματίζει για το Πασχα το 15νθήμερο που δεν θα μπορέσουμε να βρεθούμε καθόλου, ακόμη και αν δν το κάνει εσκεμμένα θα βγεί μόνο του, εδώ τα ΣΚ που πάνε χωριό φτάνει στο τσακ να το κάνει. Το θέμα είναι όμως, θα μπορέσει?? Η μητέρα της έχει καταφέρει να της διαλύσει την αυτοεκτίμηση, και έχει πάντα τον τρόπο να την κάνει χώμα, δεν θα είναι τόσο απλά τα πράγματα... Αλλά το απότελεσμα θα αξίζει...

[Johnny_Nik]

Σιγα σιγα αποκτωνται καποιες ελευθεριες. Η κοπελα σου δεν εναντιωθηκε στις πιεσεις της μητερας της και δυστηχως παγιωθηκε μια κατασταση καταπιεσης. Νομιζω οτι η βοηθεια η δικη σου και η κατανοηση σου θα την στηριξουν πολυ οποτε φροντιζε να εισαι διπλα της. Ειδικα τωρα που εχασε τον πατερα της.

Η κοπελα σου πρεπει να αποδειξει οτι εχει μεγαλωσει. Να βρει μια δουλεια αλλα μην φυγει απο το σπιτι(εξαλλου δεν ειναι κι ευκολο μια προχειρη δουλεια δεν συντηρει ενα ατομο, ενα ενοικιο, τα παντα) γιατι ετσι θα χειροτερεψει η συμπεριφορα της μητερας της. Παντως δεν ειναι κατι ευκολο, εχει δρομο μπροστα της...;)

 

Ποτέ δν της είπα ότι η κατάσταση με ενοχλεί, έστω και αν αυτό συμβαίνει τελικώς... Καμιά φορά όμως μου ξεφέυγει καμιά λαλακία και την κάνω χάλια... Δεν το θέλω, απλά μου φεύγει... Το θέμα είναι ότι την καταλαβαίνω, ξέρω πως περνά και εγώ από την πλευρά μου δεν έχω τις τρελές απαιτήσεις. Της έχω δώσει όσες ελευθερίες μπορούσα, και ακόμη περισσότερες, για να δει έτσι τι στερείται από τη μητέρα της, μα ταυτόχρονα να νιώσει και καλύτερα με το όλο θέμα. Και είμαι πάντα πλαι της, από την πρώτη στιγμή, ο πρώτος που ενημερώθηκα για το ατύχημα και βρέθηκε κοντά της, πάντα με τον τρόπο που μπορούσα, βλέπετε η μητέρα της δεν με δέχεται έτσι απλά...

[DesertSMisSRaiN]

Αφορμή υπάρχει (ο υποφαινόμενος...) το γιατί το λέω το βλέπεις εδώ. Όσο για το τρίξιμο, το προγραμματίζει για το Πασχα το 15νθήμερο που δεν θα μπορέσουμε να βρεθούμε καθόλου, ακόμη και αν δν το κάνει εσκεμμένα θα βγεί μόνο του, εδώ τα ΣΚ που πάνε χωριό φτάνει στο τσακ να το κάνει. Το θέμα είναι όμως, θα μπορέσει?? Η μητέρα της έχει καταφέρει να της διαλύσει την αυτοεκτίμηση, και έχει πάντα τον τρόπο να την κάνει χώμα, δεν θα είναι τόσο απλά τα πράγματα... Αλλά το απότελεσμα θα αξίζει...

 

Η Sofi-k έχει δίκιο.

 

Όσο και να μας αγαπάνε οι γονείς μας, η σχέση μας μαζί τους είναι και θα είναι πάντα "επαναστατική". Ιδιαίτερα σε μικρότερες ηλικίες (και λιγότερο σε αυτήν που είναι η κοπέλα σου και φαντάζομαι και εσύ), όλα είναι αποτέλεσμα διεκδικήσεων. Αν δεν διεκδικήσεις (π.χ.) να μπορείς να βγαίνεις στα 16 σου, τα Σ/Κ έξω μέχρι τις 3-4 το πρωί και αυτή η κατάσταση συντηρηθεί, πιστεύεις ειλικρινά πως θα έρθει ποτέ η στιγμή (στα 20, στα 30 ή και στα 40 σου) που θα σου πουν από μόνοι τους οι γονείς "τώρα μπορείς να βγαίνεις μέχρι ότι ώρα θες!";;

 

Εγώ προσωπικά είχα και έχω την τύχη να έχω γονείς που καταλαβαίνουν και με άφησαν να κάνω τα λάθη μου για να μάθω. Τώρα, η κοπέλα σου, με τη συγκεκριμένη μάνα πρέπει να παλέψει πολύ περισσότερο για να κερδίσει τις ελευθερίες που πρέπει να (θέλει να) έχει στη ηλικία που είναι...

 

Σαφώς, η δουλειά είναι ένα πολύ καλό βήμα για να επιτύχει μια (μικρή) ανεξαρτητοποίηση...

 

Και κάτι ακόμα: Είναι 20 χρονών. Όταν βγαίνει λέει στη μάνα της πού θα πάει;; Δε χρειάζεται ρε συ. Μια δυο να μην το κάνει, μετά η άλλη θα θυμώσει, θα φωνάξει...αλλά θα το συνηθίσει.

[Johnny_Nik]

Η Sofi-k έχει δίκιο.

 

Όσο και να μας αγαπάνε οι γονείς μας, η σχέση μας μαζί τους είναι και θα είναι πάντα "επαναστατική". Ιδιαίτερα σε μικρότερες ηλικίες (και λιγότερο σε αυτήν που είναι η κοπέλα σου και φαντάζομαι και εσύ), όλα είναι αποτέλεσμα διεκδικήσεων. Αν δεν διεκδικήσεις (π.χ.) να μπορείς να βγαίνεις στα 16 σου, τα Σ/Κ έξω μέχρι τις 3-4 το πρωί και αυτή η κατάσταση συντηρηθεί, πιστεύεις ειλικρινά πως θα έρθει ποτέ η στιγμή (στα 20, στα 30 ή και στα 40 σου) που θα σου πουν από μόνοι τους οι γονείς "τώρα μπορείς να βγαίνεις μέχρι ότι ώρα θες!";;

 

Εγώ προσωπικά είχα και έχω την τύχη να έχω γονείς που καταλαβαίνουν και με άφησαν να κάνω τα λάθη μου για να μάθω. Τώρα, η κοπέλα σου, με τη συγκεκριμένη μάνα πρέπει να παλέψει πολύ περισσότερο για να κερδίσει τις ελευθερίες που πρέπει να (θέλει να) έχει στη ηλικία που είναι...

 

Σαφώς, η δουλειά είναι ένα πολύ καλό βήμα για να επιτύχει μια (μικρή) ανεξαρτητοποίηση...

 

Και κάτι ακόμα: Είναι 20 χρονών. Όταν βγαίνει λέει στη μάνα της πού θα πάει;; Δε χρειάζεται ρε συ. Μια δυο να το κάνει, μετά η άλλη θα θυμώσει, θα φωνάξει...αλλά θα το συνηθίσει.

 

 

Και οι δικοί μου γονείς ήταν το ίδιο ανοιχτόμυαλοι, δεν τσακωθήκαμε ποτέ για τέτοιο θέμα. Όταν βγαίνει πρέπει να πει όχι μόνο το που πάει άλλα και με ποιούς, επιπλέον πρέπει να γυρίσει πριν τις 10κ μισή, και όπως είπα αφού δεν με εγκρίνει η μητέρα της αναγκάζομαι ο κακόμοιρος να παίρνω διάφορους ρόλους, κυρίως φιλενάδες της... Μπορώ να πω ότι με χαλάει όλο αυτό, όπως και πολλά άλλα, όπως πχ που δεν μπορεσα να πάω σε κανένα μνημόσυνο του πατέρα της εξαιτίας της μάνας της(Στην κηδεία πήγα, αλλά από μακριά πράγμα που επίσης με χάλασε...). Δεν μπορώ να κατηγορήσω την κοπέλα γιατί δεν φταίει, και εκείνη ήταν η πρώτη που δεν ενοχλήθηκε από τη στάση μου αυτή, εκείνη μου πρότεινε να το κάνω.... Το θέμα όμως είναι πως θα με κρίνει ένας τρίτος, έπρεπε ή όχι να είμαι στην απέξω? Απλά λόγω του ότι ο θάνατος ήταν πρόσφατος δεν ήθελα να γίνει καμιά στραβή με τη μητέρα της...

[Nrg]

Το αν θα επρεπε να εισαι εκει ειναι αναλογο με το ποσο καιρο ειστε μαζι.

[DesertSMisSRaiN]

Και οι δικοί μου γονείς ήταν το ίδιο ανοιχτόμυαλοι, δεν τσακωθήκαμε ποτέ για τέτοιο θέμα. Όταν βγαίνει πρέπει να πει όχι μόνο το που πάει άλλα και με ποιούς, επιπλέον πρέπει να γυρίσει πριν τις 10κ μισή, και όπως είπα αφού δεν με εγκρίνει η μητέρα της αναγκάζομαι ο κακόμοιρος να παίρνω διάφορους ρόλους, κυρίως φιλενάδες της... Μπορώ να πω ότι με χαλάει όλο αυτό, όπως και πολλά άλλα, όπως πχ που δεν μπορεσα να πάω σε κανένα μνημόσυνο του πατέρα της εξαιτίας της μάνας της(Στην κηδεία πήγα, αλλά από μακριά πράγμα που επίσης με χάλασε...). Δεν μπορώ να κατηγορήσω την κοπέλα γιατί δεν φταίει, και εκείνη ήταν η πρώτη που δεν ενοχλήθηκε από τη στάση μου αυτή, εκείνη μου πρότεινε να το κάνω.... Το θέμα όμως είναι πως θα με κρίνει ένας τρίτος, έπρεπε ή όχι να είμαι στην απέξω? Απλά λόγω του ότι ο θάνατος ήταν πρόσφατος δεν ήθελα να γίνει καμιά στραβή με τη μητέρα της...

Όχι ρε συ, είσαι σοβαρός;;

 

Ποιός να σε κρίνει αρνητικά για αυτό που έκανες;; Ίσα-ίσα, σου αξίζουν συγχαρητήρια (ελπίζω να λες αλήθεια βέβαια, και να μην τα γράφω τσάμπα όλα αυτά) που είσαι κοντά στην κοπέλα που αγαπάς σε μια τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής της, όπως και όποτε είναι δυνατό από τις καταστάσεις... Αν εσύ μπορείς να αντέξεις, ποιοί είμαστε εμείς να κρίνουμε αρνητικά μια τόσο καλή πράξη από μέρους σου; ;)

[Johnny_Nik]

Το αν θα επρεπε να εισαι εκει ειναι αναλογο με το ποσο καιρο ειστε μαζι.

 

Ίσως ακούγεται λίγο, 6 μήνες, τώρα, 3 μήνες τότε. Άσχετα από το αν είναι λίγο, νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαι εκεί, αφού ήξερα ότι με χρειαζόταν... Εκείνη λέει ότι και που ήμουν στην κηδεία, έστω και από μακριά σήμαινε πολλά για εκείνη, τώρα για τα άλλα δεν μπορούσε απλώς να γίνει διαφορετικά, είναι πράγματι μεγάλο μπέρδεμα η μάνα της

[Nrg]

Ίσως ακούγεται λίγο, 6 μήνες, τώρα, 3 μήνες τότε. Άσχετα από το αν είναι λίγο, νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαι εκεί, αφού ήξερα ότι με χρειαζόταν... Εκείνη λέει ότι και που ήμουν στην κηδεία, έστω και από μακριά σήμαινε πολλά για εκείνη, τώρα για τα άλλα δεν μπορούσε απλώς να γίνει διαφορετικά, είναι πράγματι μεγάλο μπέρδεμα η μάνα της

 

Εγω παντως δεν θα πηγαινα.

[Johnny_Nik]

Όχι ρε συ, είσαι σοβαρός;;

 

Ποιός να σε κρίνει αρνητικά για αυτό που έκανες;; Ίσα-ίσα, σου αξίζουν συγχαρητήρια (ελπίζω να λες αλήθεια βέβαια, και να μην τα γράφω τσάμπα όλα αυτά) που είσαι κοντά στην κοπέλα που αγαπάς σε μια τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής της, όπως και όποτε είναι δυνατό από τις καταστάσεις... Αν εσύ μπορείς να αντέξεις, ποιοί είμαστε εμείς να κρίνουμε αρνητικά μια τόσο καλή πράξη από μέρους σου; ;)

 

Είναι αλήθεια, δεν έχω κανένα λόγο να πώ ψέματα, ειδικά γι αυτό το θέμα, είναι σαν να κοροιδεύω τον εαυτό μου μα περισσότερο σαν να κοροιδεύω εκείνη, και δεν είναι σωστό από καμία αποψη...

[sofi-k]

Και οι δικοί μου γονείς ήταν το ίδιο ανοιχτόμυαλοι, δεν τσακωθήκαμε ποτέ για τέτοιο θέμα. Όταν βγαίνει πρέπει να πει όχι μόνο το που πάει άλλα και με ποιούς, επιπλέον πρέπει να γυρίσει πριν τις 10κ μισή, και όπως είπα αφού δεν με εγκρίνει η μητέρα της αναγκάζομαι ο κακόμοιρος να παίρνω διάφορους ρόλους, κυρίως φιλενάδες της... Μπορώ να πω ότι με χαλάει όλο αυτό, όπως και πολλά άλλα, όπως πχ που δεν μπορεσα να πάω σε κανένα μνημόσυνο του πατέρα της εξαιτίας της μάνας της(Στην κηδεία πήγα, αλλά από μακριά πράγμα που επίσης με χάλασε...). Δεν μπορώ να κατηγορήσω την κοπέλα γιατί δεν φταίει, και εκείνη ήταν η πρώτη που δεν ενοχλήθηκε από τη στάση μου αυτή, εκείνη μου πρότεινε να το κάνω.... Το θέμα όμως είναι πως θα με κρίνει ένας τρίτος, έπρεπε ή όχι να είμαι στην απέξω? Απλά λόγω του ότι ο θάνατος ήταν πρόσφατος δεν ήθελα να γίνει καμιά στραβή με τη μητέρα της...

Μερχι τις 10 και μιση;

Και τι παει να πει "δεν με θελει η μανα της"... Επειδη καταλαβαινω το προβλημα , πρεπει να πιασει την μανα της(να βρει πολυ θαρρος εν αναγκη και λιγο θρασσος ομως γιατι μαλλον ειναι λιγο χαμηλων τονων) και να της πει "ειμαι με αυτον, εδω και τοσο καιρο, ειτε το δεχεσαι ειτε οχι εγω ειμαι ευτυχισμενη, περναω καλα και ξερω να προσεχω τον εαυτο μου, αν μ'αγαπας θα με αφησεις να ζησω".

Τις μαναδες στο συναισθημα τις βαρας. :p

 

Εν αναγκη να της πει να γνωριστειτε αν ειστε καιρο μαζι.

[Johnny_Nik]

Μερχι τις 10 και μιση;

Και τι παει να πει "δεν με θελει η μανα της"... Επειδη καταλαβαινω το προβλημα , πρεπει να πιασει την μανα της(να βρει πολυ θαρρος εν αναγκη και λιγο θρασσος ομως γιατι μαλλον ειναι λιγο χαμηλων τονων) και να της πει "ειμαι με αυτον, εδω και τοσο καιρο, ειτε το δεχεσαι ειτε οχι εγω ειμαι ευτυχισμενη, περναω καλα και ξερω να προσεχω τον εαυτο μου, αν μ'αγαπας θα με αφησεις να ζησω".

Τις μαναδες στο συναισθημα τις βαρας. :p

 

Εν αναγκη να της πει να γνωριστειτε αν ειστε καιρο μαζι.

 

Θα το ξαναπώ, η μάνα της είναι μεγάλο μπέρδεμα... Της το έχει πει, της είπε να με γνωρίσει πρώτα και μετά να πει αν δεν με δέχεται ή όχι. Η μάνα της άρχισε: ''Δεν θέλω να έχω καμιά σχέση με αυτόν τον ανώριμο, που ήρθε να μας φάει τα λεφτά, αφού γιατρός δεν είναι, και έπρεπε να ειναι και μεγαλύτερος ένα χρόνο τουλάχιστον'' και άλλα τέτοια... Η συζήτηση σταμάτησε εκεί... Από τότε είμαστε κρυφά μαζί...

 

Η κοπέλα έχει δεχθεί τα απίστευτα, αλλά κάπου υπάρχουν όρια, και αν κρίνω από τα συνεχή ξεσπάσματά της, η μικρή της επανάσταση, τουλάχιστον για το δικό μου θέμα, που συμπεριλαμβάνει εξόδους κλπ είναι πολύ κοντά...

[Nrg]

Μερχι τις 10 και μιση;

Και τι παει να πει "δεν με θελει η μανα της"... Επειδη καταλαβαινω το προβλημα , πρεπει να πιασει την μανα της(να βρει πολυ θαρρος εν αναγκη και λιγο θρασσος ομως γιατι μαλλον ειναι λιγο χαμηλων τονων) και να της πει "ειμαι με αυτον, εδω και τοσο καιρο, ειτε το δεχεσαι ειτε οχι εγω ειμαι ευτυχισμενη, περναω καλα και ξερω να προσεχω τον εαυτο μου, αν μ'αγαπας θα με αφησεις να ζησω".

Τις μαναδες στο συναισθημα τις βαρας. :p

 

Εν αναγκη να της πει να γνωριστειτε αν ειστε καιρο μαζι.

 

Μα γιατι;; Αυτα θελουν αργα βηματα κτλ κτλ :rolleyes: 20 χρονων ειναι, τι θελεις δηλαδη να γυρναει στις 3 το πρωι; Απαπαπα...

[sofi-k]

Μα γιατι;; Αυτα θελουν αργα βηματα κτλ κτλ :rolleyes: 20 χρονων ειναι, τι θελεις δηλαδη να γυρναει στις 3 το πρωι; Απαπαπα...

Ναι, δεν ειπα οτι θα της αρχισει στις σφαλιαρες την μανα της, να συζητησουν ειπα. Εισαι λιγο ειρωνικος ομως, γιατι;:rolleyes:

Το οτι ειναι 20 χρονων(οπως κι εγω π.χ.) και εχει δικαιωμα να γυρναει 3 η ωρα οπως εγω, δεν σημαινει οτι στην οικογενεια της κοπελας γινεται κατι τετοιο. Αυτο ειναι το προβλημα αν καταλαβες.

 

Πιστευω θα "σπασει" η μητερα της, αρκει να συνεχισετε να ειστε μαζι και να μην την αφηνει η φιλη σου να την ελεγχει, ακομα και να μην το θελει καποια στιγμη θα το δεχτει και θα το παρει αποφαση...

[Johnny_Nik]

Ναι, δεν ειπα οτι θα της αρχισει στις σφαλιαρες την μανα της, να συζητησουν ειπα. Εισαι λιγο ειρωνικος ομως, γιατι;:rolleyes:

Το οτι ειναι 20 χρονων(οπως κι εγω π.χ.) και εχει δικαιωμα να γυρναει 3 η ωρα οπως εγω, δεν σημαινει οτι στην οικογενεια της κοπελας γινεται κατι τετοιο. Αυτο ειναι το προβλημα αν καταλαβες.

 

Πιστευω θα "σπασει" η μητερα της, αρκει να συνεχισετε να ειστε μαζι και να μην την αφηνει η φιλη σου να την ελεγχει, ακομα και να μην το θελει καποια στιγμη θα το δεχτει και θα το παρει αποφαση...

 

Θα συνεχίσουμε, το λέω και το πιστεύω, από τοτε που τη γνώρισα πιστεύω ότι θα μας βγει σε καλό να μείνουμε μαζί, φαντάζομαι ότι θα σπάσει και η μάνα της όπως λες αλλά θέλει χρόνο. Υπομονή υπάρχει πάντως, δεν το βάζω τόσο εύκολα κάτω... Και δεν το κάνω γιατί αξίζει, θα περιμένω. Μόνη της δεν θα είναι όπως της υποσχέθηκα από την πρώτη στιγμή.

[Johnny_Nik]

Όμως αυτό το θέμα δεν το άνοιξα για να θίξουμε μόνο το δικό μου πρόβλημα! Μπορεί ο καθένας να πει αν έχει ζήσει ή ζει κάτι παρόμοιο

[Aisopos]

Συγνώμη γι' αυτό που θα πω, αλλά έχω την εντύπωση πως ένα φόρουμ κινητής τηλεφωνίας δεν είναι και ο καλύτερος χώρος για να συζητήσει κάποιος τέτοια «ειδικά» και απολύτως προσωπικά, μα πάνω απ' όλα ευαίσθητα θέματα, ακόμα κι αν καλύπτεται απ' την σχετική ανωνυμία ενός ψευδώνυμου.

Θεωρώ πως όποιος αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να καταφεύγει κατά κύριον λόγο στους πιο κοντινούς του ανθρώπους και κατά δεύτερον, για κάτι πιο σοβαρό, σε αρμόδιους και ειδικούς και όχι σε φόρα και κανάλια, όπου ο καθένας από μας αναλαμβάνει εκ του ασφαλούς να γίνει και ψυχαναλυτής.

 

Συγχωρέστε με, αλλά το όλο θέμα, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την πραγματική σημασία του θ' αρχίζει να θυμίζει ολίγον από Καραβάτου και Λα Σουσουρελά. Μακάρι να βγω λάθος.

Απλώς η γνώμη μου :)

[ταξιδιωτης22]

πραγματικα στεναχωριεμαι με τετοια θεματα που ομως ειναι μια καθημερινη πικρη πραγματικοτητα.

ευτυχως προσωπικα δεν ειχα δεχτει καποια καταπιεση οσον αφορα τις εξοδους μου,μονο κατα την σχολικη εποχη ειχα δεχτει λιγη καταπιεση ομως οχι και τοσο μεγαλη κι ευτυχως δεν ηταν και για πολυ.

ξερω ομως παρα πολλες περιπωσεις παιδιων που πραγματικα εχουν παθει ζημια και μαλιστα μεγαλη για να φταινε οι γονεις που δεν ξερουν οτι με ολη αυτην την καταπιεση δημιουργουν πολλα και μεγαλα ψυχολογικα προβληματα που αργοτερα μπορει να εχουν και καποια δυσαρεστα αποτελεσματα για τα παιδια.

καταλαβαινω οτι οι γονεις σε καποιες φασεις πρεπει να εχουν λιγο τραβηγμενα τα λουρια για τυχων παραστρατηματα των παιδιων,ομως πιστευω οτι υπαρχουν κι αλλοι τροποι καλυτεροι για να ελεγξει καποιος το παιδι του και σιγουρα να μην ζημιωσει την ψυχολογικη του κατασταση.

δεν ξερω,ειναι ενα μεγαλο θεμα που σηκωνει πολυ συζητηση και γνωμες.

[Johnny_Nik]

Συγνώμη γι' αυτό που θα πω, αλλά έχω την εντύπωση πως ένα φόρουμ κινητής τηλεφωνίας δεν είναι και ο καλύτερος χώρος για να συζητήσει κάποιος τέτοια «ειδικά» και απολύτως προσωπικά, μα πάνω απ' όλα ευαίσθητα θέματα, ακόμα κι αν καλύπτεται απ' την σχετική ανωνυμία ενός ψευδώνυμου.

Θεωρώ πως όποιος αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να καταφεύγει κατά κύριον λόγο στους πιο κοντινούς του ανθρώπους και κατά δεύτερον, για κάτι πιο σοβαρό, σε αρμόδιους και ειδικούς και όχι σε φόρα και κανάλια, όπου ο καθένας από μας αναλαμβάνει εκ του ασφαλούς να γίνει και ψυχαναλυτής.

 

Συγχωρέστε με, αλλά το όλο θέμα, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την πραγματική σημασία του θ' αρχίζει να θυμίζει ολίγον από Καραβάτου και Λα Σουσουρελά. Μακάρι να βγω λάθος.

Απλώς η γνώμη μου :)

 

Νομίζω ότι είμαι σε περιοχή όπου μπορώ να δημοσιεύσω κάτι τέτοιο... θυμίσου τι γράφει κάτω από τον τίτλο...(Συζητήσεις για... οτιδήποτε δεν έχει σχέση με τεχνολογία και κινητά. Απαγορεύονται τα πολιτικά και τα αθλητικά θέματα.

). αν νομίζεις ότι είμαι τόσο λάθος, απλά κλειδώστε το θέμα...

Και άλλωστε υπάρχουν και άλλα θέματα άσχετα με τα κινητά εδώ γύρω. Δεν νομίζω ότι το φόρουμ γίνεται αυτό που είπες πιο πάνω με αυτό το θέμα...