Ανέκδοτα και αστεία!

Ο Πόντιος πάει σε ένα περίπτερο. Ρωτάει τον περιπτερά:

- "Αγγλικά ξέρεις;"

- "Όχι," απαντάει ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Πάει σε ένα άλλο και ξαναρωτάει:

- "Αγγλικά ξέρεις;"

- "Όχι," λέει και αυτός ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Τελοσπάντων, αφού είχε γυρίσει πολλά περιπτερά, πάει και σε ένα τελευταίο περίπτερο. Το ίδιο πάλι.

- "Αγγλικά ξέρεις;" ρωτάει ο Πόντιος τον περιπτερά.

- "Ναι λέει ο περιπτεράς!" Και λέει ο Πόντιος.

- "Ε φέρε μου τότε ένα Marlboro!"

Πάει ο Αϊ Βασίλης σε τρία αδέλφια για να τα ρωτήσει τι Χριστουγενιάτικο δώρο θέλουν. Πάει λοιπόν στον πρώτο και τον ρωτάει τι θέλει και αυτός του απαντάει:

- "Θέλω μια Porsche κάμπριο, διθέσια, τούρμπο με ΑΒS και αερόσακους."

Ο Αϊ Βασίλης το σημειώνει και πάει στο δεύτερο για να του κάνει την ίδια ερώτηση. Ο δεύτερος του λέει:

- "Εγώ θέλω μια Πόρσε Καρρέρα, κόκκινη με αεροτομή, αερόσακους και ABS. Ο Αϊ Βασίλης το σημειώνει πάει και στον τρίτο και του κάνει την ίδια ερώτηση. Ο τρίτος του λέει:

- "Ξέρεις Αϊ Βασίλη, όταν ήμουν μικρός είχα ένα ατύχημα και... έχασα το αριστερό μου αρχίδι. Θέλω λοιπόν ένα αρχίδι."

Τότε βλέπει τον Αϊ Βασίλη να σημειώνει μια Πόρσε. Αμέσως του λέει:

- "Μα δε θέλω Πόρσε, ένα αρχίδι θέλω!"

Και ο Αϊ Βασίλης του απαντά:

- "Γιατί οι άλλοι τι νομίζεις ότι θα πάρουν!" :p :p :p

Ο Χριστός βρισκόμενος πάνω στο σταυρό απευθύνεται στους μαθητές του:

- "Πέτρο, είσαι κάτω τέκνον μου;"

- "Ναι Χριστέ μου."

- "Εσύ Ιωάννη παιδί μου;"

- "Ναι Χριστέ μου."

- "Παύλο, εσύ;"

- "Ναι Χριστέ μου."

- "Ε! λοιπόν κάντε άκρη μαλάκες. Κατουράω. :lol: :lol:

Ήταν μια γυναίκα που έμενε μόνη της σχεδόν όλο το χρόνο γιατί ο άντρας της ήταν ναυτικός.

Το σπίτι ήταν κοντά σε ένα σταθμό του ηλεκτρικού και όποτε περνούσε το τρένο έπεφτε η ντουλάπα που ήταν στη κρεβατοκάμαρα. Καλεί λοιπόν μια μέρα η γυναίκα έναν μαραγκό και του λέει: Ξέρετε όποτε περνάει το τρένο η ντουλάπα πέφτει. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση της η γυναίκα περνάει το τρένο και πέφτει η ντουλάπα.

Τότε λέει ο μαραγκός: Αφήστε το σε μένα, θα την στηρίξω στον τοίχο και μετά δεν θα πέφτει με τίποτα. Αφού τη στηρίζει ο μαραγκός και τελειώνει τη δουλειά, περνάει το τρένο και πέφτει πάλι κάτω η ντουλάπα.

-Λέει ο μαραγκός: Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει, αλλά αυτή τη φορά θα καρφώσω τη ντουλάπα στο τοίχο με ατσαλόπροκες για να μη πέφτει με τίποτα.

Αφού την καρφώνει πάλι καλά, λέει ο μαραγκός: Για να δούμε τώρα που θα περάσει το τρένο θα πέσει πάλι; Περνάει το τρένο και ξαναπέφτει η ντουλάπα.

Λέει ο μαραγκός: Αν δεν τρελαθώ σήμερα δεν θα τρελαθώ ποτέ!!

Του λέει η γυναίκα: Και τι θα κάνουμε τώρα; Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.

- Λέει ο μαραγκός: Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Θα μπω μέσα στη ντουλάπα να δω απο μέσα τι πάει στραβά και πέφτει. Μπαίνει ο μαραγκός μέσα στη ντουλάπα κλείνει τα φύλλα και εκείνη τη στιγμή μπαίνει ο άντρας της γυναίκας μέσα, ο οποίος ήταν ναυτικός και γύρισε απο ταξίδι. Βλέπει ο τύπος τα πράγματα του μαραγκού έξω απ΄τη ντουλάπα, του μπαίνουν ιδέες και της λέει: Aτιμη θα σε σκοτώσω. Που τον έχεις κρύψει τον εραστή σου; Στην ντουλάπα;;

Του λέει: -Ρε αλήτη τι κάνεις εδώ μέσα;

και του λέει ο μαραγκός: Ρε φίλε τώρα άμα σου πω ότι περιμένω να περάσει το τρένο θα με πιστέψεις;

25+1 σημαντικά πράγματα που με δίδαξε η μαμά μου:

1. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ

'Αν πρόκειται να σκοτωθείτε με τον αδερφό σου, πηγαίνετε έξω. Μόλις τελείωσα το σφουγγάρισμα.'

2. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

'Κάνε την προσευχή σου να βγει ο λεκές από το χαλί.'

3. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ

'Αν την άλλη Πέμπτη που θα πάω στο σχολείο σου για το τρίμηνο, δεν έχεις καλούς βαθμούς, καλύτερα να έχεις φύγει από το σπίτι πριν γυρίσω.'

4. ΛΟΓΙΚΗ

'Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι είπα εγώ.'

5. ΤΕΤΡΑΓΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

'Αν πέσεις και ματώσεις τα γόνατά σου, θα φας το ξύλο της χρονιάς σου γιατί θα έχεις σκίσει και το παντελόνι σου.'

6. ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

'Aλλαξε βρακί, ρε παιδάκι μου. Αν χτυπήσεις και σε πάνε στο νοσοκομείο τι θα πουν οι γιατροί;'

7. ΕΙΡΩΝΕΙΑ

'Σταμάτα να κλαις δίχως λόγο, γιατί θα σε κάνω να κλάψεις με λόγο.'

8. ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ

'Ωραίο πλύσιμο έκανες! Δεν βλέπεις τον σβέρκο σου που είναι μαύρος;'

9. ΩΣΜΩΣΗ

'Κλείσε το στόμα σου και φάε το φαΐ σου.'

10. ΑΝΤΟΧΗ

'Δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι αν δεν τελειώσεις τα ρεβίθια σου.'

11. ΚΑΙΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

'Το δωμάτιό σου είναι σαν να το χτύπησε τυφώνας.'

12. ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

'Ό,τι σου λέω εγώ σου φαίνεται παράλογο. Εσύ τα ξέρεις όλα κι εγώ είμαι παράλογη, έτσι;'

13. ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

'Συνέχισε την γκρίνια και θα δεις! Εγώ σε γέννησα, εγώ σε θα σε σκοτώσω.'

14. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

'Πού τάμαθες αυτά, ρε παιδάκι μου; Γιατί δεν βλέπεις τον αδερφό σου; Έτσι κάνει;'

15. ΖΗΛΕΙΑ

'Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα παπούτσια να φορέσω. Χιλιάδες παιδάκια σήμερα γυρνάνε ξυπόλητα. Μην είσαι αχάριστος.'

16. ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

'Περίμενε να πάμε σπίτι και θα δεις.'

17. ΥΠΟΜΟΝΗ

'Θα το ανοίξουμε όταν πάμε σπίτι.'

18. ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

'Σταμάτα να αλληθωρίζεις γιατί στο τέλος θα μείνεις αλλήθωρος.'

19. ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

'Βάλε το πουλόβερ σου. Κάνει κρύο και δεν το καταλαβαίνεις.'

20. ΧΙΟΥΜΟΡ

'Αν κοπείς με το μαχαίρι μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα, γιατί θα τις φας από πάνω.'

21. ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ

'Αν δεν φας όλο το φαΐ σου δεν θα μεγαλώσεις.'

22. ΓΕΝΕΤΙΚΗ

'Όλα τα χούγια του πατέρα σου πήρες.'

23. ΚΑΤΑΓΩΓΗ

'Όταν σου δίνουν κάτι να λες ευχαριστώ. Μην είσαι βλάχος.'

24. ΣΟΦΙΑ

'Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις.'

25. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

'Θα κάνεις και συ παιδιά μια μέρα. Μακάρι να σου κάνουν ότι κάνεις εσύ σε μένα.'

+1 ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ

αμέσως μετά τον γάμο 'Αντε, κάντε κι ένα παιδάκι τώρα. Εγώ είμαι εδώ, εγώ θα το μεγαλώσω.'

(ένα-δυο χρόνια αργότερα 'Όποιος έχει παιδί κάθεται στο σπίτι του και το μεγαλώνει. Αρκετά! Εγώ τα δικά μου τα μεγάλωσα.')

Η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας είναι ότι η ιδιοφυϊα έχει όρια

Ο καλύτερος τρόπος για να κρατάς το λόγο σου είναι να μην τον δίνεις

Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας:.Δε θα επιτύχω, δε θα επιτύχω.. Προτιμότερη είναι η θετική στάση:.Θα αποτύχω, θα αποτύχω

Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσεις

Αρχιτεκτονική είναι η τέχνη να χαραμίζεις χώρο

Όταν ένας άντρας ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου στην σύζυγό του, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:ή είναι καινούρια σύζυγος ή είναι καινούριο το αυτοκίνητο

Οι άντρες που έχουν τρυπήσει τα αυτιά τους είναι καλά προετοιμασμένοι για γάμο. Έχουν νιώσει πόνο κι έχουν αγοράσει κοσμήματα

Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις δύο το πρωί.Τηλεφώνησέ του στις τέσσερις και πες του πόσο σου άρεσε

Καταλαβαίνεις ότι γέρασες από τη στιγμή που τα κεριά κοστίζουν περισσότερο από την τούρτα

Οι ληστές ζητούν ή τα λεφτά ή τη ζωή σου. Οι γυναίκες και τα δυο

Το μόνο κοινό που έχουν το National Geographic και το Playboy είναι ότι σου επιτρέπουν να δεις πολλά μέρη που ποτέ δε θα επισκεφτείς

Ο ορισμός της κραυγαλέας σπατάλης για μένα είναι ένα λεωφορείο γεμάτο δικηγόρους που πέφτει στο γκρεμό κι έχει τρεις θέσεις αδειανές

Eγωιστής:ένα άτομο που ενδιαφέρεται περισσότερο για τον εαυτό του παρά για μένα

Φυσικά και υπάρχει πολλή γνώση στα πανεπιστήμια.Οι πρωτοετείς φέρνουν λίγη, οι τελειόφοιτοι δεν παίρνουν πολλή κι έτσι η γνώση συσσωρεύεται

Επιτυχημένος άντρας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερα λεφτά από όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του.Επιτυχημένη γυναίκα είναι αυτή που μπορεί να βρει έναν τέτοιον άντρα

Η σκληρή δουλειά δε σκότωσε ποτέ κανέναν, αλλά γιατί να παίζουμε με την τύχη μας;

Μ΄ αρέσει η δουλειά. Μ' ενθουσιάζει. Μπορώ να κάθομαι επί ώρες και να την κοιτάω

Ο άνθρωπος που χαμογελά όταν όλα πάνε στραβά έχει σκεφτεί κάποιον να ρίξει το φταίξιμο

Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε εδώ να γιορτάσουμε τη 43η επέτειο των 39 μου χρόνων

Το να κόψεις το τσιγάρο είναι το πιο εύκολο πράγμα. Εγώ το έχω κόψει τουλάχιστον 50 φορές

Στη δημοκρατία το κάθε κόμμα αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του να αποδείξει ότι το άλλο δεν είναι ικανό να κυβερνήσει.Και τα δυο το πετυχαίνουν.Και τα δυο έχουν δίκιο

Αν αναλάβει το κράτος την έρημο Σαχάρα, σε λίγα χρόνια θα υπάρχει έλλειψη άμμου

Λογική είναι η τέχνη να κάνεις λάθος με αυτοπεποίθηση

Για να ντυθεί μια γυναίκα, γδύνονται δυο ζώα:ένα που δίνει τη γούνα κι ένα που την πληρώνει

Γράφω σε ένα χαρτί ό,τι πρέπει να θυμηθώ. Κατ' αυτόν τον τρόπο, αντί να ξοδεύω το χρόνο μου προσπαθώντας να θυμηθώ αυτό που έγραψα, τον ξοδεύω ψάχνοντας το χαρτί που έγραψα αυτά που πρέπει να θυμηθώ

Eίπα στη γυναίκα μου την αλήθεια. Της είπα πως βλέπω ψυχίατρο. Μετά μου είπε την αλήθεια:βλέπει ψυχίατρο, δυο υδραυλικούς και έναν μπάρμαν

Οικονομολόγος είναι ένας άνθρωπος που θα ξέρει αύριο γιατί αυτά που προέβλεψε χτες δε συνέβησαν σήμερα

Υπάρχουν τρεις τρόποι να γίνει κάτι. Κάν' το μόνος σου, προσέλαβε κάποιον να το κάνει ή απαγόρευσε στα παιδιά σου να το κάνουν

Τα αισθήματά μου είναι ανάμεικτα.Είναι σα να βλέπεις την πεθερά σου να πέφτει στο γκρεμό με το αυτοκίνητό σου

Εύκολη: αντρικός όρος που χαρακτηρίζει τις γυναίκες που έχουν τη σεξουαλική ηθική του άντρα

Η ζωή στη Γη μπορεί να είναι ακριβή, αλλά περιλαμβάνει και δωρεάν ταξίδι γύρω από τον ήλιο

Τράπεζα είναι το ίδρυμα που σου δανείζει λεφτά αν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν σου χρειάζονται

Όταν κάνεις το καλό, ζήτα απόδειξη, μην τυχόν και ο παράδεισος δουλεύει σαν την εφορία

Οι στατιστικές λένε ότι ένας στους τέσσερις Έλληνες υποφέρει από κάποια διανοητική διαταραχή. Σκέψου τους τρεις καλύτερους φίλους σου. Αν είναι υγιείς, τότε έχεις πρόβλημα

Τρια ποντικια τα πινουν.

- Εγώ, λέει το πρώτο, καθε πρωι, κανω μια βολτα στο σπιτι, οτι ποντικοφάρμακο βρω το μαζευω και το πινω με τον πρωινο καφε!

- Εγω, λέει το δεύτερο, καθε πρωι παω στην ποντικοπαγιδα, την απασφαλιζω, κανω καμμια τριανταρια πουσαψ με την μπαρα και στο τελος τρωω και το τυρι.

Το τριτο τους κοιταει ολο βαρεμαρα και τους λέει:

- Εγώ θα την κανω, αρκετα μου τα πρηξατε, παω σπιτι να γ@μήσω τη γατα.

Δυο ξανθιες μιλανε για διεθνη θεματα.Οποτε γυρναει η μια και λεει στην αλλη:

Ρε συ, τωρα που τα λεμε εξω απο τα δοντια,ποιο ειναι το σωστο?Ιραν ή Ιρακ?

Σκηνικό: Χειμώνας, κρύο. Παγωνιά. Υγρή ατμόσφαιρα, ομίχλη, άσχημα χιονισμένο τοπίο. Αέρας δυνατός να σου παίρνει την ανάσα. Βροχή, από το άσχημο είδος, εκείνο που σου περονιάζει τα κοκάλα. Και λάσπη, πολύ λάσπη ανακατεμένη με χιόνι. Μέσα στην κακοκαιρία, μια ερασιτεχνική ορειβατική αποστολή σκαρφαλώνει μια πλαγιά του Ολύμπου.

Μέσα στη χιονοθύελλα, μια γυναίκα, μέρος της αποστολής, χωρίς καλά - καλά να το καταλάβει, μένει πίσω. Οι υπόλοιποι και εκείνοι δεν το καταλαβαίνουν, μέχρι που η γυναίκα αποκόβεται εντε-λώς από την υπόλοιπη αποστολή. Μόνη της, πεινασμένη, φοβισμένη και κυρίως παγωμένη, περι-πλανιέται για ώρες μέσα στο χαμό. Αργά το σούρουπο, εντελώς εξαντλημένη, έτοιμη να τα εγκατα-λείψει όλα και να ετοιμαστεί να πεθάνει, διακρίνει στο βάθος του ορίζοντα ένα αμυδρό φως. Κάνει ότι μπορεί για να το πλησιάσει ...

Γύρω από τη φωτιά, δύο βοσκοί, ο Κώτσος και ο Μήτσους, με τις μάλλινες καπότες στις πλά-τες τους, ζεσταίνονται πίνοντας ζεστό φασκόμηλο. Πίσω, η στάνη με το κοπάδι να ξεκουράζεται. Η κουρασμένη κοπέλα εμφανίζεται από μια γωνιά, και οι δύο βοσκοί την κοιτούν παραξενεμένοι, αλλά ατάραχοι. Τους πλησιάζει:

- Σας παρακαλώ, έχω χαθεί, πεινάω, κρυώνω και φοβάμαι. Χρειάζομαι καταφύγιο. Βοηθήστε με.

Οι δύο βοσκοί αλληλοκοιτιούνται, σηκώνονται, την αρπάζουν από τους ώμους και την οδη-γούν στη στάνη. Χωρίς να πουν πολλά λόγια (παρά μόνο κάτι ελαφρά μουγκρητά και νεύματα) της δείχνουν ένα στρώμα από άχυρα και ένα κεφάλι τυρί, ένα κομμάτι ζυμωτό ψωμί, και δύο μεγάλα κρεμμύδια. Της δίνουν και μια έξτρα κάπα και της λένε να κοιμηθεί.

Βγαίνουν από τη στάνη και ξανακάθονται γύρω από τη φωτιά. Πίνουν μερικές γουλιές από το ζεστό τους και ξεχνούν το συμβάν. Ώρα περνάει ...

Ο Μήτσους σηκώνεται, τεντώνεται και γυρνάει να φύγει.

- Που πας; του λέει ο Κώτσος.

- Πα να κατρήσω, του κάνει σε βαριά τοπική προφορά.

Ο Μήτσους όμως, μπαίνει στην στάνη και κουνάει άγρια την κουρασμένη κοιμισμένη κοπελιά:

- Θέλ' να γ'μήσω.

(δύσκολη, βέβαια, δήλωση για την κοπελιά, μετά το απόγευμα που πέρασε)

- Μα ...

- ΜμμμΜ.

(πως να το αρνηθείς σε έναν άγριο των βουνών που μυρίζει προβατίλα)

- Καλά, αν το θέτετε έτσι. Μόνο μια χάρη, σας παρακαλώ. Αν είναι δυνατόν, φορέστε αυτό. Για να μην κάνω παιδάκι, καταλαβαίνετε. (του δίνει ένα προφυλακτικό)

- Κ'λά.

(some more time passes)

Ο Μήτσους γυρνάει δίπλα στον Κώτσο, και οι δύο πλάι στη πυρόξανθη φωτιά.

- Εντάξ', κατούρσες;

- ΜμμΜ.

(even more time passes)

Ο Κώτσος σηκώνεται, τεντώνεται και γυρνάει να φύγει.

- Πα να κατρήσω, λέει στον Μήτσους, με βαριά τοπική προφορά ........

Σκηνικό: Αρκετοί μήνες μετά. Άνοιξη, προς το τέλος (κάπου Μάιος). Πράσινο, καφέ. Χρώματα. Χορτάρι, λουλούδια. Πουλιά. Διάφορα πουλιά, με κελαϊδήματα, ήχοι από μικρά ζωάκια. Προβατάκια, λευκά που βόσκουν αμέριμνα. Ρυάκια με διάφανο νερό. Γαλήνη. Στην κορυφή του λόφου, πάνω σε ένα γκριζωπό βραχάκι, με λίγα βρύα χαμηλά στη βάση, δύο βοσκοί παίζουν φλογέρες σε τρομερή αρμονία.

Ο Κώτσους, σταματάει ξαφνικά, χαμηλώνει τη φλογέρα και προγκάει τον Μήτσους:

- Ωρέ Μήτσους.

- ΜμμΜ.

- Ωρέ Μήτσους, θμάσε εκείν την τσιούπρα;

- ΜμμΜ.

- Κειν την τσιούπρα, μες το χειμών'.

- ΜΜΜΜΜ!

- Δε μη λες, ρε. Σι νιάζ αν θι καν' τούτη πιδάκι;

- μμμ ...

- Καλά, ρε; Τότς τι τα φοράμε ακόμ' αυτά;

Ήταν ένας Τούρκος ένας Γερμανός και ένας Έλληνας και ταξίδευαν με το αεροπλάνο ώσπου αυτό χάλασε και έπεσαν όλοι στη ζούγκλα. Εκεί τους έπιασαν οι ζουλού. Τους διέταξαν λοιπόν να φέρει ο καθένας από αυτούς ένα είδος φρούτου σε μεγάλη ποσότητα όμως. Πάει ο Γερμανός με μπανάνες.

- "Τι θα τις κάνετε τώρα;" ρωτάει.

- "Θα σου τις βάλουμε στον κώλο," λένε οι ζουλού. Ξεκινάνε οι ζουλού να βάζουν μπανάνες... 1,2,3,5,10 άρχισε να κλαίει ο Γερμανός. Τον άφησαν τότε και πήγαν στον Έλληνα που έφερε κερασάκια. Του βάζουν 1,2,5,10,20,100,150,200 άρχισε να γελάει ο Έλληνας.

- "Γιατί γελάς;"ρωτάει ένας από τους ζουλού.

- "Γελάω γιατί σκέφτομαι τον Τούρκο που έφερε καρπούζια!"

Πεθαίνει ένας άντρας και μια γυναίκα!

Ποιος θα βρωμίσει περισσότερο;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

O άντρας γιατί θα έχει 1 ψόφιο πουλί και 2 κλούβια αυγά στο τάφο του!

koloko power©

Itan enas poly plousios,kai se mia fash,trwei flashia,oti den 8elei allo ta lefta,allo na vlepei kosmo tpt,kai apofasizei na ta vrontiksei ola kai na paei na minei se ena kseronisi erimitis! ton petaei to aeroplano me to aerostasto se ena kserwnisi telwspantwn kai paei stin paralia na psarepsei tpt na faei o kakomiris kai vlepei stin paralia ton hitler kai tou leei "Adolfe esi,ti kaneis edw?Den pe8aness?"

tou kanei aftos

-oxi leei zw kai vasilevw edw,sxediazontas ton 3o pagosmio polemo

-gia pio logo kserw gw?

-'8a afanisw olous tous evreous tis gis kai 4is navagwsostes"

-"4is navagwsostes?ma giati?ti kanane?"

kai tou apanta o adolfos

"eides kaneis den niazete gia tous evreous"

Οι τρεις τους δεν χώνευαν ο ένας τον άλλο. Από ανάγκη πετούσανε μαζί στο ίδιο αεροπλάνο, μια και πήγαιναν και οι τρεις στο ίδιο συνέδριο. Ήταν κλασσικοί αντιπρόσωποι του είδους τους: Ο καθολικός με το βαθυκόκκινο μανδύα του, ο Ραβίνος μαυροφορεμένος και μουσάτος, και ο ορθόδοξος με τον κεντημένο χιτώνα.

Το είδους του αεροπλάνου με το οποίο πετούσαν ήταν κατά κανόνα αξιόπιστο, αλλά ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα, sometimes shit happens ....

Ο πιλότος πετάγεται απότομα από το cockpit, πιάνει στην αγκαλιά του τη μοναδική αεροσυνοδό του μικρού σκάφους, βουτάει τα δύο μοναδικά αλεξίπτωτα, φωνάζει με επίσημο ύφος: "Κύριοι, το αε-ροπλάνο πέφτει. Ο ένας από τους δύο κινητήρες έχει καταστραφεί ολοσχερώς και ο δεύτερος θα εκρα-γεί από στιγμή σε στιγμή. Σας ευχαριστούμε που μας διαλέξατε για την πτήση αυτή. Καλή σας Μέρα.", και πηδάει μαζί με την αεροσυνοδό από την πλαϊνή πόρτα.

Οι ιερείς αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Ο ορθόδοξος πλησιάζει την πόρτα, κοιτάει έξω το έδα-φος να πλησιάζει, πέφτει στα γόνατα και αρχίζει να προσεύχεται: " Κύριε μου, εγώ που σε υπηρέτησα τόσα χρόνια, που προσπάθησα πάντα να κάνω το Θέλημα Σου, που πάντα καθοδηγούσα με τον καλύ-τερο τρόπο το ποίμνιο σου, σε παρακαλώ, μη με αφήσεις να χαθώ αυτή τη δύσκολη ώρα."

Προσευχόταν με ένταση ο ορθόδοξος, και είχε ιδρώσει από την αγωνία, ώσπου, τσούπ, μες τη μέση της καμπίνας εμφανίζεται να ίπταται ένα τοσοδούλικο αγγελάκι.

- "Ησύχασε τέκνο του Παντοδύναμου", του λέει το αγγελάκι, "ο Θεός σου είναι μεγάλος και θα φροντίσει για σένα όπως έκανε πάντα ανά τα χρόνια. Πήδηξε έξω με πίστη και θα σωθείς."

Γεμάτος πίστη ο ιερέας, σηκώνεται με σταθερότητα και βουτάει στο κενό.

- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααα . α . . , ακούγεται να φωνάζει, αλλά λίγο πριν συναντήσει το έδαφος, ένας θεόρατος σωρός από άχυρα εμφανίζεται και του σώζει τη ζωή.

Ο καθολικός, βλέποντας το θαύμα, πέφτει και αυτός στα γόνατα, και προσπαθεί: "Θεέ μου, που κυριαρχείς στα πάντα, μην αφήσεις εμένα, τον μίζερο δούλο σου που τόσα ακόμα μπορεί να προσφέρει στο έργο σου ...."

Προσεύχονταν κάνα πεντάλεπτο και είχε ιδρώσει και κουραστεί από την ένταση, όταν, μπλίνκ, μέσα στη μέση της καμπίνας, εμφανίζεται ένα ιπτάμενο αγγελάκι.

- "Fear not, πάτερ", του λέει το αγγελάκι, "οι προσευχές σου εισακούστηκαν και δεν χρειάζεται πια να ανησυχείς. Ο θεός σου και η πίστη σου θα σε σώσουν. Πηδά έξω με πίστη και δεν θα χαθείς."

Συγκινημένος ο καρδινάλιος, σηκώνεται, σκουπίζει τα δάκρυα του, και βουτάει στο χάος.

- ΑΑΑΑιιιιιιιιαιαιαιιαιιοο ..ο.ο ...., ακούγεται να φωνάζει, αλλά λίγο πριν συναντήσει το έδαφος, έ-νας θεόρατος σωρός από πούπουλα εμφανίζεται και του σώζει τη ζωή.

Ο Ραβίνος, με το που αντιλαμβάνεται το δεύτερο θαύμα, πέφτει και αυτός στα γόνατα.

- "Θεέ μου. Ξέρω πως δεν είμαι παρά ένας ανάξιος δούλος σου και πως δεν δικαιούμαι να ζητάω τίποτα, αλλά αυτός θα είναι ένας πολύ άδικος θάνατος, και θα σου είμαι πολύ πιο χρήσιμος ζωντανός. Βοήθησε με σε παρακαλώ σ’ αυτή τη δύσκολη ώρα."

Πέφτει κάτω ο Ραβίνος, χτυπιέται, σκίζει το ράσο του, κλαίει, ώσπου ξαφνικά, από τη μέση του πουθενά, κλούκ, ξαφνικά μέσα στη μέση της καμπίνας φτερουγίζει ένα αγγελάκι με μουστάκι.

- " Ησύχασε", του λέει το αγγελάκι με το μουστάκι, "και μην ταλαιπωρείς τον εαυτό σου άλλο. Ο Θεός την έχει μεγάλη την καρδιά, και εσύ αξίζεις να σωθείς. Πήδα έξω με πίστη και θα ζήσεις"

- ΕΕΕΕΑΑαΑαααααεςεεαεαδγκγκγ ..., ακούγεται να φωνάζει ο Ραβίνος, αλλά λίγο πριν συνα-ντήσει το έδαφος, ένας θεόρατος λάκκος με μυτερά παλούκια εμφανίζεται ...

Κάτι τέτοιο, όπως ήταν φυσικό, τσάτισε φοβερά τον Ραβίνο. Φουρκισμένος καθώς ήταν, προ-σπερνάει χωρίς να σταματήσει τον θυροφύλακα Πέτρο, και μπουκάρει με νεύρα στο γραφείο του αφε-ντικού.

- Είσαι ξεφτίλας, του λέει. Εγώ σε πίστεψα και εσύ κοροϊδεύεις. Άκου εκεί πήδα και θα ζήσεις. Κοίτα με πως έγινα. Παντού τρύπες από παλούκια.

- Δε σας καταλαβαίνω κύριε, του λέει ο αρχηγός. Για τι πράγμα μιλάτε;

- Ας τα σάπια, του πετάει ο Ραβίνος. Ξέρεις πολύ καλά για τι μιλάω. Εκείνο το σαρκαστικό αγγε-λάκι με το μουστάκι, που μου ..

- Ποιο αγγελάκι με μουστάκι;

- Ας τα σάπια, σαν να μην ξέρεις. Εκείνο που έστειλες ..

- Σας παρακαλώ κύριε μου. Εδώ, και σας διαβεβαιώ γι’ αυτό, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ αγγελάκια με μου-στάκια.

- Μα τι διάολο, εμένα με παραμύθιασε ένα μπασμένο με φτερά και μουστάκια. Κοίτα πως με έκα-νε.

(σ’ αυτή τη φάση το αφεντικό τα ψιλοπαίρνει με το θράσος τούτου του μαλάκα, σηκώνεται από το γραφείο και με το σανδάλι όπως ήταν, φωνάζει όλα τα αγγελάκια που είχαν υπηρεσία εκείνη τη μέρα να παραταχτούν μπροστά του.)

- Να ρε παπάρα, λέει του Ραβίνου, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ αγγελάκια με μουστάκια.

Κόβει ο Ραβίνος τα αγγελάκια, όλα τους γλυκούλικα και αμούστακα, αλλά κάπου εκεί στην τρίτη γραμμή, το τέταρτο στη σειρά προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπο του πίσω από κάποιο άλλο.

- Να, ΝΑ, φωνάζει θριαμβευτικά ο Ραβίνος. Αυτό ήταν!

Ο αρχηγός σηκώνεται, κοιτάζει στο σημείο που δείχνει ο Ραβίνος και με μπάσα επιβλητική φω-νή, κράζει:

- Αδόλφε. Δεν σου είπα να κόψεις τα αστεία στους εβραίους;

Ήταν τέσερα άτομα σε ένα αυτοκίνητο... Έπαθαν ατύχημα και οι τρεις από τους τέσσερις πέθαναν ακαριαία. Το τέταρτο άτομο πέθανε μετά από δύο μέρες στο νοσοκομείο και πήγε στον Άγιο Πέτρο και τον ρωτάει:

- "Άγιε Πέτρε για που είμαι εγώ για κόλαση ή για παράδεισο;"

Κοιτάει τα βιβλία του και λέει:

- "Για παράδεισο είσαι τέκνο μου."

Και την ώρα που πάει να μπει μέσα, γυρνάει ο Άγιος Πέτρος και του λέει:

- "Πρόσεξε όμως μην πατήσεις την πράσινη φούσκα."

- "Γιατί;"

- "Θα δεις."

Μπαίνει λοιπόν μέσα και βλέπει τον πρώτο από τους τρεις φίλους του, με μια γριά εκατό χρονών χωρίς δόντια να τον πασπατεύει.

- "Τι έγινε;" τον ρωτάει.

- "Άστα ρε φίλε πάτησα την πράσινη φούσκα."

Λίγο παρακάτω βρίσκει τον άλλον με με μια γριά 200 χρονών με καμπούρα χωρίς μαλλιά, κουτσή με ένα μάτι και γεμάτη κρεατοελιές να τον πασπατεύει.

- "Τι έγινε;" τον ρωτάει.

- "Άστα ρε φίλε πάτησα την πράσινη φούσκα...!"

Προχωράει παρακάτω και βρίσκει τον τρίτο με μια ξανθιά θεογκόμενα να τον πασπατεύει...!

- "Ώπα τι γίνετε εδώ;" ρωτάει.

Τοτε πετάγετε η γκόμενα και λέει:

- "Άστα ρε φίλε, που να στα λέω... Πάτησα την πράσινη φούσκα."

Ήταν ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας και επειδή ήταν πλαστογράφοι είπαν να κάνουν ψεύτικα χαρτονομίσματα.

Ο Κωστίκας λέει:

- "Ρε συ Γιωρίκα δεν φτιάχνουμε ψεύτικα λεφτά;"

- "Ναι αλλά τι αξίας;"

- "Θα κάνουμε ένα δεκαπεντάευρο."

Αφού το έφτιαξαν, πήγαν στον περιπτερά τον Πανίκα να τους το χαλάσει. Λέει τότε ο Κωστίκας:

- "Πήρα μια σοκολάτα που κάνει 1€, θα σου δώσω ένα δεκαπεντάευρο να μου δώσεις ρέστα." Και ο Πανίκας απαντάει:

- "Εντάξει, αλλά δεν σε πειράζει να σου δώσω ένα οχτάευρο και ένα εξάευρο;"

Ο μπαμπάς προσπαθεί να πείσει το γιο του να φάει το αυγό που του έχει ετοιμάσει:

- "Φάε παιδί μου το αυγό να γίνεις μεγάλος σαν τον μπαμπά!"

- "Δεν θέλω", λέει ο μικρός.

- "Φάτο αγόρι μου να γίνεις γέρος και δυνατός."

- "Δε θέλω σου λέω", επιμένει ο μικρός.

- "Φάτο καλέ μου να μεγαλώσει το πουλάκι σου."

Και η μαμά από μέσα.

- "Γιώργο φάε εσύ το αυγό θα φτιάξω μπιφτέκια για το παιδί

Ένας ταγματάρχης αναλαμβάνει διοικητής ενός στρατοπέδου. Ο απερχόμενος διοικητής τον ξεναγεί στο στρατόπεδο. Του δείχνει το διοικητήριο, τους θαλάμους οπλιτών, τις τουαλέτες, τα λουτρά, τα μαγειρεία, τις αποθήκες οπλισμού, τον όρχο κοκ. Στο τέλος του δείχνει και το σύστημα ασφαλείας. Τη σκοπιά της πύλης, την κρυφή σκοπιά, τη σκοπιά στα πυρομαχικά, τη σκοπιά στον όρχο και στο τέλος τη σκοπιά στο παγκάκι.

Νέος διοικητής: "Σκοπιά στο παγκάκι;"

Παλαιός διοικητής: "Ναι σκοπιά στο παγκάκι."

Νέος διοικητής: "Δηλαδή; Τι ακριβώς φυλάει εδώ ο σκοπός." Παλαιός διοικητής: "Το παγκάκι."

Νέος διοικητής: "Και τι έχει δηλαδή το τόσο πολύτιμο αυτό παγκάκι και χρειάζεται σκοπός για να το φυλάει."

Παλαιός διοικητής: "Δεν έχω την παραμικρή ιδέα αγαπητέ συνάδελφε. Έτσι τα βρήκα από τον προηγούμενο διοικητή κι έτσι σου τα παραδίδω."

Νέος διοικητής: "Εγώ όμως θέλω να μάθω. Δε μπορεί να έχει τοποθετηθεί μια σκοπιά έτσι γιατί του κάπνισε κάποιου διοικητή. Που είναι τώρα ο προηγούμενος διοικητής;"

Παλαιός διοικητής: "Είναι αντισυνταγματάρχης και βρίσκεται στο λόχο στρατηγείου."

Νέος διοικητής: "Ωραία, θα τον πάρω αμέσως τηλέφωνο να τον ρωτήσω."

Παίρνει τηλέφωνο.

Νέος διοικητής: "Λόχος στρατηγείου; Καλημέρα σας θα ήθελα να μιλήσω στον αντισυνταγματάρχη κύριο τάδε."

Κεπικάριος: "Μισό λεπτό παρακαλώ."

Αντισυνταγματάρχης: "Ορίστε."

Νέος διοικητής: "Καλημέρα σας κύριε αντισυνταγματάρχα. Είμαι ο νέος διοικητής του στρατοπέδου τάδε και θέλω μια πληροφορία επειδή έμαθα ότι έχετε διατελέσει κι εσείς διοικητής στο εν λόγω στρατόπεδο."

Αντισυνταγματάρχης: "Παρακαλώ κύριε ταγματάρχα."

Νέος διοικητής: "Ξέρετε, ο απερχόμενος διοικητής μου έδειξε τα μέτρα ασφαλείας. Θα τα θυμάστε κι εσείς φαντάζομαι."

Αντισυνταγματάρχης: "Βεβαίως."

Νέος διοικητής: "θα θυμάστε ασφαλώς και τη σκοπιά στο παγκάκι."

Αντισυνταγματάρχης: "Βεβαίως."

Νέος διοικητής: "Ήθελα να μάθω σε τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η σκοπιά."

Αντισυνταγματάρχης: "Δεν γνωρίζω δυστυχώς. Δεν υπηρέτησα πολύ σε αυτό το στρατόπεδο. Έτσι τα βρήκα από τον προηγούμενο διοικητή κι έτσι τ' άφησα."

Νέος διοικητής: "Μήπως γνωρίζετε ποιος ήταν ο προηγούμενο διοικητής;"

Αντισυνταγματάρχης: "Βεβαίως. Είναι βέβαια συνταγματάρχης τώρα αλλά είναι εξαίρετος άνθρωπός. Είμαι σίγουρος πως θα γνωρίζει. Μισό λεπτό να βρω το τηλέφωνο του."

Παίρνει τον συνταγματάρχη στο τηλέφωνο.

Νέος διοικητής: "Καλημέρα σας κύριε συνταγματάρχα. Είμαι ο νέος

διοικητής του στρατοπέδου τάδε, όπου είχατε υπηρετήσει κι εσείς πριν μερικά χρόνια."

Συνταγματάρχης: "Ναι θυμάμαι. Ωραίοι καιροί τότε."

Νέος διοικητής: "Ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση. Υποθέτω ότι θα θυμάστε τα μέτρα ασφαλείας και φυσικά τη σκοπιά στο παγκάκι."

Συνταγματάρχης: "Κατάλαβα, θέλετε να με ρωτήσετε για τη σκοπιά στο παγκάκι. Ξέρετε κι εγώ αναρωτήθηκα αλλά δεν βρήκα εξήγηση."

Νέος διοικητής: "Και γιατί δεν την καταργήσατε;"

Συνταγματάρχης: "Ξέρετε τώρα, δεν καταργείται έτσι μια σκοπιά. Για να αλλάξεις τα μέτρα ασφαλείας χρειάζεται να κάνεις αίτηση στη μεραρχία, αυτή να τη μεταβιβάσει στο ΓΕΕΘΑ, αυτό να την στείλει στο ΓΕΣ, να φτάσει μέχρι το υπουργείο αμύνης, να γίνει μελέτη να την εγκρίνει ο ταξίαρχος, να τη στείλει στο στρατηγό, να την εγκρίνει ο στρατηγός, να έρθει να επιθεωρήσει ο στρατηγός κι εδώ που τα λέμε έχουμε που έχουμε τουλάχιστον μια στρατηγική το χρόνο, άλλη όρεξη δεν είχαμε να προσθέσουμε μια ακόμα και να τρέχουμε."

Νέος διοικητής: "Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω τον προηγούμενο διοικητή;"

Συνταγματάρχης: "Έχει πεθάνει. Δεν ήξερε όμως. Τον ρώτησα κι εγώ. Όμως ο προπροηγούμενος διοικητής, είναι τώρα απόστρατος βέβαια και θα' ναι καμιά ενενηνταριά χρονών, ζει. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του αντιστράτηγου πριν κάμποσα χρόνια και κάθε Κυριακή πηγαίνει στον εθνικό κήπο και κάνει τη βολτίτσα του, συζητάει με άλλους απόστρατους, παίζουν τάβλι, χαρτιά κοκ. Είμαι σίγουρος ότι αυτός θα ξέρει. Και του αρέσει πολύ να μιλάει για

τις αναμνήσεις του από το στρατό."

Πάει και βρίσκει τον παππού.

Νέος διοικητής: "Καλημέρα σας στρατηγέ."

Στρατηγός: "Καλημέρα."

Νέος διοικητής: "Ξέρετε είμαι ταγματάρχης και ανέλαβα τη διοίκηση του τάδε στρατοπέδου."

Στρατηγός: "Αααα, είχα υπηρετήσει κι εγώ εκεί. Ωραία χρόνια.

Καταπληκτικά στελέχη και τέλειοι στρατιώτες. Μας βρήκε άψογους τότε ο στρατηγός κι έδωσε δέκα μέρες τιμητική σε όλους τους φαντάρους και λίγο αργότερο πήρα βαθμό και ανέβηκα στην ιεραρχία."

Νέος διοικητής: "Θα θυμάστε βέβαια ότι στο στρατόπεδο υπάρχει μια σκοπιά δίπλα σ' ένα παγκάκι. Μήπως ξέρετε γιατί την έχουν βάλει αυτή τη σκοπιά;"

Στρατηγός: "Τιιιιιιιιιιιιιιι!! ακόμη δεν έχει στεγνώσει η μπογιά στο παγκάκι;"

Ο Χάρος αποφάσισε να επισκεφτεί ένα σπίτι για να πάρει ένα υποψήφιο. Πηγαίνει στη διεύθηνση που έχει μπαίνει στο σπίτι και ανοίγει την πρώτη πόρτα, εκεί βλέπει ένα μωρό να κοιμάται, συνεχίζει ανοίγει την δεύτερη πόρτα και βλέπει ένα γέρο ογδόντα ετών, μόλις τον βλέπει ο γέρος ταράχτηκε και αρχίζει να τον παρακαλάει για να του χαρίσει την ζωή. Ο χάρος ασυγκίνητος του λέει:

- "Αύριο να ετοιμαστείς γιατί θα έρθω να σε πάρω".

Ο γέρος τρελάθηκε από το φόβο του και αρχίζει να σκέφτεται πως θα τη γλυτώσει, πηγαίνει στο δωμάτιο του παιδιού φοράει τα ρούχα του και ένα μπεϊμπιλίνο παίρνει το μπιμπερό, πηγαίνει το μωρό στο δικό του δωμάτιο και κοιμάται μέσα στην κούνια. Την άλλη μέρα έρχεται ο Χάρος ανοίγει την πόρτα του γέρου και βλέπει το μωρό, την ξανακλείνει και πηγαίνει στο δωμάτιο που ήταν ο γέρος και τον ρωτάει:

- "Τι κάνεις εκεί;" και ο γέρος απαντά:

- "Μαμ".

Τότε του λέει ο Χάρος:

- "Άντε κάνε μαμ γρήγορα γιατί θα πάμε άτα".

Μέσα στην τάξη, την ώρα του μαθήματος ρωτά η δασκάλα τα παιδιά:

- "Πιο όργανο του σώματος, αφού διεγερθεί μπορεί να μεγαλώσει δέκα φορές από το φυσιολογικό του μέγεθος;"

Έξαλλη η μικρή Ελενίτσα σηκώνεται απότομα από το θρανίο της και κυριολεκτικά επιτίθεται στη δασκάλα λέγοντας:

- "Είναι ντροπή σας να απευθύνετε τέτοιου είδους ερωτήσεις σε μικρά παιδιά. Θα παραπονεθώ και στον διευθυντή αλλά και στους γονείς μου ώστε να τιμωρηθείτε γι` αυτό."

Η δασκάλα, αδιαφορώντας για το ξέσπασμα της μικρής Ελενίτσας επαναλαμβάνει την ερώτηση.

- "Πιο όργανο του σώματος, αφού διεγερθεί μπορεί να μεγαλώσει δέκα φορές από το φυσιολογικό του μέγεθος;"

Ο Γιωργάκης σηκώνει το χέρι του κι απαντά:

- "Η κόρη του ματιού."

- "Μπράβο Γιωργάκη", απαντά η δασκάλα. "Όσο για `σένα Ελενίτσα, θα σου πω τρία πράγματα. Πρώτον είσαι αγενής και αυθάδης. Δεύτερον σήμερα ήρθες στο σχολείο αδιάβαστη και τρίτον, όταν μεγαλώσεις κορίτσι μου θα πάρεις μια μεγάλη απογοήτευση..."

Ένα πρωί πλησιάζει στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς ένας τύπος καβάλα σε ένα ποδήλατο. Στους ώμους του κρέμονται δύο σάκοι.

- "Επ, που πάς εσύ", τον ρωτάει με καχυποψία ο φύλακας. "Τι έχεις μέσα στους σάκους;"

- "Άμμο", απαντάει ο τύπος.

- "Τι άμμο και μαλακίες μου λες. Χθεσινός είμαι; Κατέβα αμέσως για έλεγχο."

Κατεβαίνει αυτός και αρχίζει να ψάχνει ο τελωνιακός μέσα στην άμμο. Μετά από δύο ώρες ψαξίματος δε βρίσκει τίποτα και αφήνει τον τύπο να περάσει.

Την άλλη μέρα το πρωί η ίδια δουλειά. Ο τύπος με το ποδήλατο πλησιάζει, το σταματάει ο τελωνιακός, του παίρνει τους σάκους και μετά από τέσσερεις ώρες επίμονου ψαξίματος τον αφήνει να περάσει.

Την τρίτη μέρα να σου πάλι ο τύπος, καβάλα στο ποδήλατο με τους δύο σάκους να κρέμονται στου ώμους του.

- "Ρε γαμώτο, πάλι εσύ; Τι θα γίνει με την περίπτωση σου; λέγε τι κουβαλάς μέσα στους σάκους."

- "Άμμο."

- "Καλάααα... Κατέβα για έλεγχο."

Έξι ώρες παιδευόταν ο τελωνιακός. Εξέτασε την άμμο κόκκο προς κόκκο αλλά τίποτα.

Επί έξι μήνες, κάθε πρωί ο τύπος ερχότανε, έπινε τον καφέ του όσο ο τελωνιακός ξεσκιζότανε να βρει κάτι μέσα στην άμμο και πέρναγε απέναντι καβάλα στο ποδηλατάκι του με τους δυο σάκους άμμο. Μέχρι στο χημείο του κράτους είχε στείλει την άμμο ο τελωνιακός μπας και βρει τίποτα ύποπτο αλλά τίποτα. Κόντευε να τρελαθεί.

Ένα πρωί δεν άντεξε και του λέει:

- "Άκου να δεις φίλε, δεν αντέχω να σε ψάχνω άλλο. Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά, κι εγώ σου υπόσχομαι ότι ούτε θα σε συλλάβω, ούτε θα σε πειράξω, ούτε τίποτα."

- "Εντάξει."

- "Κάνεις λαθρεμπόριο;"

- "Κάνω."

- "Και τι διάολο βγάζεις λαθραία απ` τη χώρα τόσο καιρό;"

- "Ποδήλατα."

Ο Κωστίκας ήταν βοσκός και αποφασίζει να πάει για δουλειά στη Γερμανία γιατί δεν ήταν ικανοποιημένος με τα λεφτά που έβγαζε. Αφήνει τα πρόβατα του στο Γιωρίκα και φεύγει. Μετά από πολλά χρόνια γυρίζει ο Κωστίκας από την Γερμανία και βρίσκει το φίλο του τον Γιωρίκα στο καφενείο. Τον ρωτάει με μεγάλη αγωνία τι γίνεται με τα πρόβατα του.

Ο Γιωρίκας του απαντάει ότι συνέβησαν 5 αρνητικά και 1 θετικό γεγονός. Πες μου λέει ο Κωστίκας τα αρνητικά που είναι πιο πολλά.

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Θυμάσαι το τσοπανόσκυλο που είχες; Τον Μήτσο;

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Ναι. Τι έπαθε;

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Τον πάτησαν τα πρόβατα πάνω στον πανικό τους και ψόφησε.

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Ποιόν πανικό;

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Πήρε φωτιά το μαντρί.

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Τι; Και πως πήρε φωτιά το μαντρί;

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Είχαμε ξεχάσει ένα κερί αναμμένο από το μνημόσυνο της μάνας σου.

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Τι; Πέθανε η μάνα μου και δε μου είπατε τίποτα; Και η μάνα μου πως πέθανε;

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Aπό τη στεναχώρια επειδή είχε πεθάνει ο πατέρας σου.

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Πέθανε και ο πατέρας μου και εγώ δεν ξέρω τίποτα; Τέσσερα αρνητικά μου είπες και ένα θετικό. Ποιο είναι το θετικό;

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Θυμάσαι το τεστ που είχες κάνει για ΑΙΤΖ;

ΚΩΣΤΙΚΑΣ- Το θυμάμαι.

ΓΙΩΡΙΚΑΣ- Ε βγήκε θετικό!

Μπαίνει ένα άλογο σε ένα φούρνο και λέει στον φούρναρη:

- "Μια φρατζόλα παρακαλώ."

- "Μα άλογο δεν είσαι!;", του λέει ο φούρναρης γεμάτος έκπληξη.

- "Ναι, έχεις κανά πρόβλημα ρε φίλε; Άντε τελείωνε, έχουμε και δουλειές!", του απαντάει θυμωμένο το άλογο.

- "Όχι. Εγώ, δεε. .", του δίνει το ψωμί και το άλογο φεύγει, ενώ ο φούρναρης καθώς σταυροκοπιόταν, έλεγε:

- "Θεός φυλάξει! Τι άλλο θα δούμε σήμερα!;"

Μετά από 2 λεπτά μπαίνει πάλι το άλογο μέσα και λέει:

- "Ρε φίλε, μήπως έχεις μια σακούλα γιατί είμαι με το μηχανάκι

Πάει ο Αϊ Βασίλης σε τρία αδέλφια για να τα ρωτήσει τι Χριστουγενιάτικο δώρο θέλουν. Πάει λοιπόν στον πρώτο και τον ρωτάει τι θέλει και αυτός του απαντάει:

- "Θέλω μια Porsche κάμπριο, διθέσια, τούρμπο με ΑΒS και αερόσακους."

Ο Αϊ Βασίλης το σημειώνει και πάει στο δεύτερο για να του κάνει την ίδια ερώτηση. Ο δεύτερος του λέει:

- "Εγώ θέλω μια Πόρσε Καρρέρα, κόκκινη με αεροτομή, αερόσακους και ABS. Ο Αϊ Βασίλης το σημειώνει πάει και στον τρίτο και του κάνει την ίδια ερώτηση. Ο τρίτος του λέει:

- "Ξέρεις Αϊ Βασίλη, όταν ήμουν μικρός είχα ένα ατύχημα και... έχασα το αριστερό μου αρχίδι. Θέλω λοιπόν ένα αρχίδι."

Τότε βλέπει τον Αϊ Βασίλη να σημειώνει μια Πόρσε. Αμέσως του λέει:

- "Μα δε θέλω Πόρσε, ένα αρχίδι θέλω!"

Και ο Αϊ Βασίλης του απαντά:

- "Γιατί οι άλλοι τι νομίζεις ότι θα πάρουν!"

Ήταν ένας Τούρκος ένας Γερμανός και ένας Έλληνας και ταξίδευαν με το αεροπλάνο ώσπου αυτό χάλασε και έπεσαν όλοι στη ζούγκλα. Εκεί τους έπιασαν οι ζουλού. Τους διέταξαν λοιπόν να φέρει ο καθένας από αυτούς ένα είδος φρούτου σε μεγάλη ποσότητα όμως. Πάει ο Γερμανός με μπανάνες.

- "Τι θα τις κάνετε τώρα;" ρωτάει.

- "Θα σου τις βάλουμε στον κώλο," λένε οι ζουλού. Ξεκινάνε οι ζουλού να βάζουν μπανάνες... 1,2,3,5,10 άρχισε να κλαίει ο Γερμανός. Τον άφησαν τότε και πήγαν στον Έλληνα που έφερε κερασάκια. Του βάζουν 1,2,5,10,20,100,150,200 άρχισε να γελάει ο Έλληνας.

- "Γιατί γελάς;"ρωτάει ένας από τους ζουλού.

- "Γελάω γιατί σκέφτομαι τον Τούρκο που έφερε καρπούζια!"

Μια μέρα κάποιος φτωχός εργατάκος πήγαινε στη δουλειά του αλλά επειδή είχε αργήσει έτρεχε λίγο πιo πάνω από το επιτρεπτό όριο. Ξαφνικά ένας τροχονόμος του κάνει νόημα να σταματήσει. Μη μπορώντας ο φουκαράς να κάνει αλλιώς σταματά.

- Το ξέρετε ότι τρέχατε με υπερβολική ταχύτητα; ρωτά ο τροχονόμος.

- Ξέρω, ξέρω λέει ο φουκαράς.

- Πρέπει να σας πάρω το δίπλωμα σας, λέει ο τροχονόμος.

- Αποκλείεται λέει ο φουκαράς.

- Εντάξει, λέει ο τροχονόμος. Θα σου κάνω μια ερώτηση και αν μου την απαντήσεις σωστά θα σε αφήσω να φύγεις.

- Εντάξει, λέει ο κακομοίρης, μη μπορώντας να κάνει αλλιώς.

- Τι είναι αυτό, που έχει δύο ρόδες και πηδάλια;

- Μα με δουλεύεται κύριε αστυνόμε; Το ποδήλατο είναι!

- Δε με βοηθάς! Δε με βοηθάς! ΒΜΧ είναι; Μοuntain είναι; Τι είναι;

- Μα κύριε τροχονόμε σας παρακαλώ κάντε άλλη μια ερώτηση!

- Εντάξει θα σου κάνω μια τελευταία ερώτηση. Τι είναι αυτό που έχει 4 ρόδες μηχανή και το οδηγούν οι άνθρωποι;

- Μα κύριε τροχονόμε και φυσικά είναι το αυτοκίνητο!

- Δε με βοηθάς! Δε με βοηθάς! ΒΜW είναι; ΤΟΥΟΤΑ είναι; Τι είναι;

Μη μπορώντας ο φουκαράς να κάνει τίποτα, του δίνει το δίπλωμα του, και του λέει:

- Να σας κάνω μια ερώτηση κύριε τροχονόμε;

- Ναι απαντά ο τροχονόμος.

- Τι είναι αυτό που έχουν οι γυναίκες είναι μαύρο, έχει τρύπα και από γύρω του έχει τρίχες;

Χαμογελαστός και γεμάτος αυτοπεποίθηση ο τροχονόμος απαντάει:

- Μα και βέβαια το ξέρω. Είναι το ΜΟΥΝΙ.

Και ο φουκαράς του απαντά:

- Δε με βοηθάς! Δε με βοηθάς... Είναι της μάνας σου; Είναι της κόρης σου; Είναι της γυναίκας σου;