Ταινίες: Προτάσεις - Κριτική

The Dark Knight (Batman) 8/10

Σε σχεση με το πρωτο πολυ καλυτερο ... με δραση και πλοκη ...

για να δουμε και το Rises τι θα λεει

Wrath of the titans 2/10

Αυτου του στυλ οι ταινιες μου αρεσουν ... η συγκεκριμενη ομως δεν μ αρεσε ... πολυ μετρια προς κακη σε ολους τους τομεις ...

Μόλις γύρισα από το Rises. Σε γενικές γραμμές δεν ήταν αυτό που θα ήθελα να είναι αλλα περισσότερο μου έκανε ως τον ιδανικό τρόπο για να κλείσεις μια τριλογία. Σίγουρα έχει τις στιγμές του με τις υπέροχες/"πολύχρωμες" λήψεις της Gotham & τις καταδιώξεις που δεν δίνουν κάτι το εντυπωσιακό αλλά σε μαγεύει η σκηνοθεσία. Προσφέρει επίσης μερικές δυνατές στιγμές ψυχικής ανάτασης, συγκίνησης και αγωνίας. Αλλά θεωρώ ότι σαφώς & το Dark Knight ήταν πιο "σκοτεινή ταινία"... ακόμα και ρεαλιστικά να το δούμε οι περισσότερες σκηνές στο Rises ήταν γυρισμένες σε μέρα. Από την άλλη η ταινία θα μπορούσε να κουράσει (κατι λογικά αναμενόμενο λόγω διάρκειας) και κούρασε σε μερικά σημεία αλλά ο master Nolan με την συνεχή εναλλαγή σκηνών και την μαγευτική οπτική γωνία που επιλέγει να κάνει τις λήψεις του δεν σε αφήνει να "πλήξεις". 2 πράγματα δεν θα δεχτώ με τίποτα στην σύγκριση με το Dark Knight: Οκ ναι ο Hardy μας έδωσε με τον καλύτερο τρόπο την ωμή βία του Bane αλλά θεωρώ υποκριτικά οτι οι Ledger/ Jack ήταν περισσότερο απολαυστικοί. Και δεν θέλω να ακούω για overeact γιατι από μόνος του ο χαρακτήρας του Joker ειναι τίγκα στην υπερβολή. Tώρα αν ο Bane σαν χαρακτήρας και λόγω της μάσκας δεν βοήθησε τον Hardy ωστε να δείξει κάτι περισσότερο αυτό ειναι αλλου παπά ευαγγέλιο. Δεν ξέρω γιατι αλλά οι χορογραφίες όταν έπεφτε ξυλικι ήταν απλά για να υπάρχουν. Σκηνές ανάλογες με την ωμή βία της ανάκρισης του Joker στο Dark Knight απλώς δεν.... Θεωρώ οτι στο Rises υπήρξε μια προσπάθεια super size me (με την καλή εννοια της εξάπλωσης του story/πεδιου δράσης του batman σε όλη την πόλη όχι με την έννοια του να τιγκάρουμε την ταινία στα εφε) με αποτέλεσμα να χαθεί η ιδανική ισορροπια (εξανθρωπισμός batman+comic στοιχεία) και δυστυχώς γέμισε το σενάριο με αρκετές αμερικανιές & τους ακόμα πιο κλασσικούς αμερικανοδιαλόγους, αυτά τα 2-3 χαζόλογα που λένε οι πρωταγωνιστές πριν το μπαμ! Το dark knight ηταν "ατμοσφαιρα" δλδ σε ολη την διαρκεια με ειχε ρουφηξει η οπτικη του Νολαν για τον κόσμο του batman.... Το rises ηταν πιο χολυγουντιανο. Μπορεί να φταίνε και οι μεγαλυτερες απαιτησεις μετά το Dark Knight αλλά αν κρίνω αυτό που είδα σαν

1) Σάκης Fanboy -> Mε κάλυψε και με το παραπάνω κλείνοντας ιδανικα την τριλογια.

2) Σάκης Cinefil -> Download 720p για προβολή στην tv. Το Dark Knight παραμένει αξεπέραστο στα δικά μου μάτια όχι μόνον ανάμεσα στις Batman movies (αν και μετά το dark knight βάζω batman με Jack και Returns) αλλά στο ότι επαναπροσδιόρισε τις "superhero" movies δίνοντας τους ανθρώπινες διαστάσεις.....και για να κλείσω

...... πάμε τώρα για reboot του Superman.

The Double , 7/10

Αρκετα ενδιαφερον ταινια .... Περιμενα να τελειωσει με 2 τροπους και τελειωσε αλλιως , κατι που μ αρεσε γιατι δεν το περιμενα ...

21 Jump Street , 6/10

Προς κωμωδια παει ... μια ευχαριστη ταινιουλα για να περασει η ωρα ... με στιγμες πλακας ... καλη ηταν

Το Snow White & the Huntsman, αποδεικνύει περίτρανα πόσο σημαντικό είναι το να βάζεις τους σωστούς ηθοποιούς στους σωστούς ρόλους.

Είχανε ένα σεναριάκι που τρωγότανε αν και κατακρεουργούσε το παραμύθι, που όμως καταστρεφόταν απόλυτα από μια ανύπαρκτη, αδιάφορη, αγέλαστη, άχαρη και σχεδόν απόλυτα ατάλαντη πρωταγωνίστρια. Το γνωστό ίδιο βλέμμα της αγελάδας που βόσκει μαστουρωμένη στη λιακάδα όταν γέλαγε, το ίδιο όταν πέθαινε κόσμος γύρω της, το ίδιο σε πιο τρυφερές στιγμές, το ίδιο παντού.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να βάλουν στο ρόλο της κακιάς μάγισσας τη Charlize Theron, που είναι μια από τις ομορφότερες, εκφραστικότερες και πιο ταλαντούχες ηθοποιούς του Χόλυγουντ με αποτέλεσμα να θέλεις να νικήσει η κακιά μάγισσα μην τυχόν και βγει sequel και φας στη μάπα πάλι 2 ώρες την Kristen την ξενέρωτη.

Το θέαμα ήταν γενικά τραγικό.

Να λένε όλοι για την ομορφιά της Χιονάτης και ο θεατής να ψάχνει ποιά είναι αυτή η Χιονάτη που είναι όμορφη και έχει μέσα της ένα "φως", γιατί το κοριτσάκι που μας παρουσίασαν για Χιονάτη όχι μόνο φως δεν έχει αλλά ακόμα και το σκοτάδι τη βαριέται. Να ρωτάει η κακιά μάγισσα τον καθρέφτη της ποιά είναι η πιο ωραία, να απαντάει αυτός για τη Χιονάτη, να μας τη δείχνει πλάνο και να ψοφάς από τα γέλια με τον καθρέφτη που έχει προφανώς στραβισμό και καταρράκτη. Είμαι δε σίγουρος ότι η πιο δύσκολη στιγμή στην ερμηνεία της Stewart θα πρέπει να ήταν εκεί που της είπαν "εδώ πρέπει να γελάσεις".

Να δολοφονεί η μάγισσα και να το κάνει με τόσο ενδιαφέρον που να θέλεις η επόμενη να είναι η Χιονάτη.

Να μη σκοτώνει τη Χιονάτη και να λες "γιατί ρε γ@μώτο;"

Ακόμα και σε σημεία που έπαιζε υπερβολικά η Theron ήταν κλάσεις ανώτερη (σε όλα) της πρωταγωνίστριας.

Αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ κοίταζε το τίποτα καλύτερα απ'ότι η Χιονάτη κοίταζε τους συμπρωταγωνιστές της.

Η Χιονάτη και ο Κυνηγός ήταν η τελευταία εξαίρεση στον κανόνα μου να μην ξαναδώ ταινία με αυτό το ξυλάγκουρο μέσα και τον πάτησα μόνο και μόνο επειδή έπαιζε η Theron.

Και δεν ξανάβλεπα το The Italian Job καλύτερα;

ΥΓ: Το είχα απορία πώς παίρνει τους ρόλους της η Stewart. Ε με αυτά που μαθεύτηκαν για εκείνη, μου λύθηκε. Άντε και εις κατώτερα.

Προσωπικά μου άρεσε το snow white.

Φυσικά όσοι έχουν το παραμύθι στο μυαλό τους πολύ απλά να το ξεχάσουν.

Η Theron πολύ καλή,όντως φαίνεται ότι είχε τον Jack Nicholson ως πρότυπο στην διάρκεια των γυρισμάτων καθώς πολλές φορές το ύφος της ήταν πανομοιότυπο με του Jack.

Η χιονάτη από την άλλη,συμπαθητική,ο κυνηγός ακόμα πιο συμπαθητικός,αυτή η ωμή χωριατιλα πού βγάζει ο ηθοποιός αυτός στις ταινίες του μου αρέσει.

Γενικά ένα 7 στα 10.

Το Snow White & the Huntsman, αποδεικνύει περίτρανα πόσο σημαντικό είναι το να βάζεις τους σωστούς ηθοποιούς στους σωστούς ρόλους.

 

Είχανε ένα σεναριάκι που τρωγότανε αν και κατακρεουργούσε το παραμύθι, που όμως καταστρεφόταν απόλυτα από μια ανύπαρκτη, αδιάφορη, αγέλαστη, άχαρη και σχεδόν απόλυτα ατάλαντη πρωταγωνίστρια. Το γνωστό ίδιο βλέμμα της αγελάδας που βόσκει μαστουρωμένη στη λιακάδα όταν γέλαγε, το ίδιο όταν πέθαινε κόσμος γύρω της, το ίδιο σε πιο τρυφερές στιγμές, το ίδιο παντού.

 

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να βάλουν στο ρόλο της κακιάς μάγισσας τη Charlize Theron, που είναι μια από τις ομορφότερες, εκφραστικότερες και πιο ταλαντούχες ηθοποιούς του Χόλυγουντ με αποτέλεσμα να θέλεις να νικήσει η κακιά μάγισσα μην τυχόν και βγει sequel και φας στη μάπα πάλι 2 ώρες την Kristen την ξενέρωτη.

 

Το θέαμα ήταν γενικά τραγικό.

 

Να λένε όλοι για την ομορφιά της Χιονάτης και ο θεατής να ψάχνει ποιά είναι αυτή η Χιονάτη που είναι όμορφη και έχει μέσα της ένα "φως", γιατί το κοριτσάκι που μας παρουσίασαν για Χιονάτη όχι μόνο φως δεν έχει αλλά ακόμα και το σκοτάδι τη βαριέται. Να ρωτάει η κακιά μάγισσα τον καθρέφτη της ποιά είναι η πιο ωραία, να απαντάει αυτός για τη Χιονάτη, να μας τη δείχνει πλάνο και να ψοφάς από τα γέλια με τον καθρέφτη που έχει προφανώς στραβισμό και καταρράκτη. Είμαι δε σίγουρος ότι η πιο δύσκολη στιγμή στην ερμηνεία της Stewart θα πρέπει να ήταν εκεί που της είπαν "εδώ πρέπει να γελάσεις".

 

Να δολοφονεί η μάγισσα και να το κάνει με τόσο ενδιαφέρον που να θέλεις η επόμενη να είναι η Χιονάτη.

Να μη σκοτώνει τη Χιονάτη και να λες "γιατί ρε γ@μώτο;"

Ακόμα και σε σημεία που έπαιζε υπερβολικά η Theron ήταν κλάσεις ανώτερη (σε όλα) της πρωταγωνίστριας.

Αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ κοίταζε το τίποτα καλύτερα απ'ότι η Χιονάτη κοίταζε τους συμπρωταγωνιστές της.

 

Η Χιονάτη και ο Κυνηγός ήταν η τελευταία εξαίρεση στον κανόνα μου να μην ξαναδώ ταινία με αυτό το ξυλάγκουρο μέσα και τον πάτησα μόνο και μόνο επειδή έπαιζε η Theron.

Και δεν ξανάβλεπα το The Italian Job καλύτερα;

 

ΥΓ: Το είχα απορία πώς παίρνει τους ρόλους της η Stewart. Ε με αυτά που μαθεύτηκαν για εκείνη, μου λύθηκε. Άντε και εις κατώτερα.

Συμφωνω μεχρι αηδιας.

Η μονη διαφορα μας ειναι στο οτι εγω την πατησα επειδη επαιζε ο Chris Hemsworth.

Κατα τα αλλα περιμενω πως και πως την στιγμη που η Kristen Stewart θα παιρνει παραγγελιες στα McDonalds οπως της αξιζει.

The girl with the dragon tattoo 9/10

Ειχα πολυ καιρο να δω τοσο καλη ταινια ...

Οι περισσοτερες κυμαινονται στο μετριο του 6/10 ....

Πραγματικα αν και ειναι 2.30 ωρες , δεν βαρεθηκα ουτε στιγμη , παντα κατι γινοταν ....

Επισης μ αρεσε που δεν επιβεβαιωθηκε η υποψια που ειχα για το τι εχει γινει (που συνηθως επιβεβαιωνεται) ... και ηταν αλλη η λυση του μυστηριου ...

Πραγματικα αξιζει σιγουρα να την δει κανεις ... ελπιζω και το The girl who played with fire να ειναι τοσο καλο οταν θα βγει κατα το 14 ...

The girl with the dragon tattoo 9/10

 

Ειχα πολυ καιρο να δω τοσο καλη ταινια ...

 

Οι περισσοτερες κυμαινονται στο μετριο του 6/10 ....

 

Πραγματικα αν και ειναι 2.30 ωρες , δεν βαρεθηκα ουτε στιγμη , παντα κατι γινοταν ....

 

Επισης μ αρεσε που δεν επιβεβαιωθηκε η υποψια που ειχα για το τι εχει γινει (που συνηθως επιβεβαιωνεται) ... και ηταν αλλη η λυση του μυστηριου ...

 

Πραγματικα αξιζει σιγουρα να την δει κανεις ... ελπιζω και το The girl who played with fire να ειναι τοσο καλο οταν θα βγει κατα το 14 ...

Την ειχα δει τον Ιανουαριο, οντως μου αρεσε παρα πολυ αν και ξενερωσα με καποια πραγματα. Εαν διαβασεις τα βιβλια ή εστω αν δεις τις ταινιες Σουηδικης, εαν θυμαμαι καλα, παραγωγης θα δεις αρκετες διαφορες. Αλλα overall ηταν πολυ καλη ταινιε κι ελπζω και εγω σε μια καλη συνεχεια.

Την ειχα δει τον Ιανουαριο, οντως μου αρεσε παρα πολυ αν και ξενερωσα με καποια πραγματα. Εαν διαβασεις τα βιβλια ή εστω αν δεις τις ταινιες Σουηδικης, εαν θυμαμαι καλα, παραγωγης θα δεις αρκετες διαφορες. Αλλα overall ηταν πολυ καλη ταινιε κι ελπζω και εγω σε μια καλη συνεχεια.

Η σουηδική δεν μου άρεσε.

Πάντως στην αμερικανική έκδοσή να προσθέσω πως,τρομερό σώματάκι η κοπέλα,υπέροχο στήθος:pνα τα λέμε κι όλα

Η σουηδική δεν μου άρεσε.

Πάντως στην αμερικανική έκδοσή να προσθέσω πως,τρομερό σώματάκι η κοπέλα,υπέροχο στήθος:pνα τα λέμε κι όλα

Προφανως φιλε ταξιδιωτη αμα τις συγκρινω και τις δυο ταινιες θα διαλεξω την Αμερικανικη λογω εκτελεσης, παργωγης κλπ. Απλως η Σουηδικη ηταν πιο πιστη στο βιβλιο..;)

Blitz 5/10

Ο Τζέϊσον Στάθαμ είναι ο σκληρός αστυνόμος Τομ Μπραντ.

Έπειτα απο το θάνατο της γυναίκας του επιθεωρητή και φίλου του και ο τελευταίος το ρίχνει στο ποτό με αποτέλεσμα ένας λίγο πιο "τσαχπίνης" επιθεωρητής να του πάρει τη θέση.

Όλα αυτά είναι η αρχή μιας ταινίας με ένα ψυχοπαθή που σκοτώνει στην Αγγλία αστυνόμους.Η ταινία απο την αρχή σου δείχνει στο πιάτο τον δολοφόνο,οπότε δεν είναι μυστηρίου αλλά πάει περισσότερο προς τη περιπέτεια.Γενικά πολύ μέτρια ταινία με άλματα απο εδώ και απο εκεί και κενά.Βαρέθηκα σε αρκετές στιγμές και σκέφτηκα να μη δω το τέλος.

The vow 6/10(αν είσαι με κοπέλα 7,5/10)

Ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι στέκεται σε ένα κόκκινο φανάρι.Εκείνη βγάζει τη ζώνη της και τον φιλάει.Απο πίσω ένα φορτηγό δε μπορεί να σταματήσει και τους χτυπάει απο πίσω.

Εκείνη παθαίνει διάσειση και ξεχνάει τα πάντα απο την ηλικία των 20 και μετά.

Ξεκινάει μια προσπάθεια να θυμηθεί τη ζωή τους.Ρομαντική κομεντί.Ενδιαφέρον αλλά οκ.Καλύτερα με καμία κοπέλα να κάτσεις να το δεις.

Tron Legacy 6,5/10

Ένας γιος που έχει χάσει το πατέρα του ο οποίος είχε μια εταιρεία υπολογιστικών προγραμμάτων και πρωτοποριακές ιδέες δέχεται τη πρόταση ενός παλαιού συνεργάτη του ώστε να πάει στο παλαιό κατάστημα με meme/arcade παιχνίδια.Εκεί ανακαλύπτει ότι υπάρχει τρόπος να μπεις μέσα στο μικρόκοσμο ενός υπολογιστή και ότι τα προγράμματα μπορούν να"υλοποιηθούν".Ενδιαφέρον προσπάθεια και περιπέτεια αλλά με αρκετά κενά.Πολύ δυνατά οπτικά εφέ και ενώ θα μπορούσε να έχει καλύτερο τελικό αποτέλεσμα νομίζω ότι εκεί τα χαλάει.

 

Tron Legacy 6,5/10

 

Ένας γιος που έχει χάσει το πατέρα του ο οποίος είχε μια εταιρεία υπολογιστικών προγραμμάτων και πρωτοποριακές ιδέες δέχεται τη πρόταση ενός παλαιού συνεργάτη του ώστε να πάει στο παλαιό κατάστημα με meme/arcade παιχνίδια.Εκεί ανακαλύπτει ότι υπάρχει τρόπος να μπεις μέσα στο μικρόκοσμο ενός υπολογιστή και ότι τα προγράμματα μπορούν να"υλοποιηθούν".Ενδιαφέρον προσπάθεια και περιπέτεια αλλά με αρκετά κενά.Πολύ δυνατά οπτικά εφέ και ενώ θα μπορούσε να έχει καλύτερο τελικό αποτέλεσμα νομίζω ότι εκεί τα χαλάει.

Προφανώς δεν έχεις δει το πρώτο Τρον που έχει άμεση σχέση στο να καταλάβεις και να μπεις στο πνεύμα και της δεύτερης ταινίας. Σε αυτή την περίπτωση, ειλικρινά δεν μπορείς εύκολα να κρίνεις την ταινία και φαίνεται και από την περίληψη σου.

Total Recall 2012

Ο Colin δεν είναι Arnold και το ξέρουμε.

Αλλά αν ξεπεράσουμε αυτό το σημείο, η ταινία είναι αρκετά απολαυστική με τρομερά εφέ ενός κόσμου στο μέλλον και πολύ δράση με πιστολίδι και μάχες. Ιδιαίτερα το ξύλο που ρίχνει η Beckinsale είναι απίστευτο!! :-)

ειδα το THE AVENGERS 6/10 βλεποταν και καποιες στιγμες ειχε και γελιο

THE MAN IN THE TRAIN 2/10 απλα δεν βλεποταν

Μεγάλη απογοήτευση από το Prometheus. Φοβερή φωτογραφία, σκηνοθεσία, εκθαμβωτικά σκηνικά και 2 εξαιρετικές ερμηνείες από Fassbender και Charlize.... καπου εδώ τελειώνουν τα θετικά που αφορούν κυρίως την παραγωγη. Τι γίνεται όμως με την ουσία? Με αυτή την ταινία πεθαίνει και οριστικά το horror είδος. Η μόνη μας ελπίδα πλέον είναι τίποτα paranormal η Saw μη ξεράσω. Η ταινία είναι περισσότερο sci-fi παρα sci-fi/horror. Η μουσική τελείως αποκομμένη από τα τεκταινόμενα μιας και θα ταίριαζε περισσότερο σε ταινίες με comic ήρωες. Δεν λείπουν οι γνωστές Αμερικανές είτε για να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα είτε ως κλισέ μιας χολιγουντιανής ταινίας που σέβεται τον εαυτό της. Σε αυτό προσθέστε plot holes, επιστημονικές ανακρίβειες ακόμα και σε βασική γνώση, το ρομπότ να συμπεριφέρεται πιο συναισθηματικα από τους ανθρώπους και λίγο από χαζές σκηνές στις ενεργειες/αντιδρασεις των ανθρώπων και είστε μεσα. Σίγουρα έχει τις στιγμές του που τρομάζεις αλλά την ατμόσφαιρα των παλιών Alien δεν την έχει σε καμία περίπτωση. Αλλα τις περιμένεις Ridley όταν δίνεις το σενάριο στον Lindelof. Σου μαμησε το Σύμπαν που τόσο λατρέψαμε με ένα τόσο ηλίθιο σενάριο. Big mouth Ridley ήθελες να επαναπροσδιορίσεις και το είδος τρομάρα σου. Η αισθητική μου θύμιζε sci-fi ταινία τυπου Star Trek με λίγο από στιγμές Alien όπως είπα πιο πάνω. Η γιατρός τερμα αντιπαθητική ως υποκριτική. Το ίδιο και το υπόλοιπο crew αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Ευτυχώς μας δείχνει στο τελος την απάντηση που περιμεναμε για το πως δημιουργήθηκε η Queen (στο Prometheus 2 λογικά θα εξηγήσει τι πειράματα και τι δημιούργησαν τελικά οι υποτιθέμενοι δημιουργοί μας) αν και μην μου πείτε ότι σας άρεσε σαν σεναριακή ιδέα. Τεσπα δεν είναι τυχαίο τώρα που φεύγει το hype στο imdb αρχίζει και πέφτει σε rating το οποιο βλέπω να καταλήγει στο 7 πολύ εύκολα. Εντωμεταξύ εκείνο το alien που θυμάστε στα παλιά να προσκολλάται στα πρόσωπα των ανθρώπων το ξεσκίσανε... τελικά σε τι απ όλα είναι η χρησιμότητα του? Να δημιουργεί Alien ζωη, να επιταχύνει την Alien εγκυμοσύνη, να μολύνει ανθρώπους και να γίνεται host? Να την χαίρονται τη νέα κατεύθυνση που έδωσαν στο Σύμπαν.:mad:

Aν και θα ήθελα πολύ να διαφωνήσω σε όλα όσα λες, δυστυχώς έχεις δίκιο σε όλα.

Άνευρο, άτονο με πολύ ωραία φωτογραφία και εφέ, απολύτως αδιάφορη μουσική και την πιο αντιπαθητική πρωταγωνίστρια που θα μπορούσαν να βρουν. Και να μην ξεχνάμε ότι Alien=Ripley, γι'αυτό και στο Alien 4 - το οποίο επίσης είχαν κράξει σχεδόν όλοι - έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να τη νεκραναστήσουν. H Theron όπως πάντα πολύ καλή. O Fassbender από την άλλη είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση γιατί ενώ δεν ήταν κακός ο ίδιος ήταν κακό το κείμενο και ο τρόπος που του ζήτησαν να παίξει και από τις ατάκες που λέει μέχρι τις κινήσεις που κάνει είναι τελείως εκτός ρόλου χωρίς να φταίει ο ίδιος νομίζω.

Η τωρινή πρωταγωνίστρια ήταν τόσο ξενέρωτη όσο τσαμπουκαλού και "όλα τα σφάζω" ήταν η Ripley. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως το 1979 η πρωταγωνίστρια ήταν μια τόσο δυναμική γυναίκα και το 2012 η πρωταγωνίστρια είναι η Ελένη Λουκά στο διάστημα. Όχι κυριολεκτικά - κυκλοφορεί με ένα σταυρό όπου πάει. Το χειρότερο είναι ότι οι δημιουργοί είπαν ότι αν τελικά γυριστεί 2η ταινία,

. Αν και για να είμαι ειλικρινής, η Ripley είναι μετά από τόσα χρόνια τέτοια εικονική φιγούρα στα horror movies που είναι άδικη η σύγκριση. Αλλά και πάλι...

Αυτό που ήταν απόλυτα προφανές ήταν ότι ο Ridley μεγαλοπιάστηκε και ενώ το 1979 ήθελε απλά να δημιουργήσει ένα κλειστοφοβικό κόσμο με σκοπό να σε τρομάξει, το 2012 ήθελε να θέσει ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και το δημιουργό του. Πάρα πολύ λίγες ταινίες που θέλουν να λέγονται τρόμου έχουν καταφέρει να συνδυάσουν τέτοια θρησκευτικά ερωτήματα με το φόβο και για να είμαι ειλικρινής δε θυμάμαι και καμία πέραν του Εξορκιστή που είχε και τελείως άλλο θέμα.

Αυτό πάντως που πρέπει να ξέρει κάθε fan των Alien που θέλει να τη δει γιατί του αρέσει ο συγκεκριμένος κόσμος, είναι ότι η ταινία έχει ελάχιστη σχέση με τα Alien όπως τα ξέραμε. Γίνονται κάποιες αναφορές, βλέπουμε και κάποια γνώριμα πράγματα αλλά στο 90% της ταινίας, πρόκειται για μια καθαρά sci-fi ταινία που απλά έχει μια πολύ, πολύ μακρινή συγγένεια με το Alien του Ridley, το Aliens του Cameron κτλ.

Και αφού ο Scott δεν κατάφερε να κάνει κάτι αξιόλογο με τον κόσμο που εκείνος δημιούργησε και με δεδομένο ότι οι ταινίες Alien vs Predator είναι για κλάματα, δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες ότι θα δούμε ξανά μια αξιόλογη ταινία Alien.

Δυστυχώς, the Queen is dead and we have no new Queen.

ΥΓ: Σαν sci-fi ταινία από μόνη της, δεν είναι καθόλου κακή. Σαν συνέχεια/prequel του Alien όμως είναι αρκετά κακό.

Πείτε με σνομπ,αλλά ποτέ μου δεν μου άρεσαν ταινίες με alien,star trek,zombie...

Κόλλημα

Πείτε με σνομπ,αλλά ποτέ μου δεν μου άρεσαν ταινίες με alien,star trek,zombie...

Κόλλημα

Δεν είναι σνομπισμός αυτό :p

Σνομπισμός θα ήταν αν έλεγες ότι είναι ανόητοι όσοι παρακολουθούν ταινίες sci-fi.

Aυτό είναι απλά διαφορετικά γούστα ;)

σωστα. ουτε εμενα δεν μαρεσουν τα ρομαντικα αλλα δεν σνομπαρω οσους τα βλεπουν.

γουστα ειναι αυτα.

into the white πολυ ωραια ταινια αποδεικνύει οτι σε πολεμους διαφορες μεταξυ των πολεμιστων δεν υπαρχουν 8/10 αξιζει να την δειτε

http://all-artisans.com/?p=756

the music never stopped 7/10

Tale of a father who struggles to bond with his estranged son Gabriel, after Gabriel suffers from a brain tumor that prevents him from forming new memories. With Gabriel unable to shed the beliefs and interests that caused their physical and emotional distance, Henry must learn to embrace his son's choices and try to connect with him through music. Written by Anonymous

Mister nobody 8.5/10

http://www.imdb.com/title/tt0485947/

In the year 2092, one hundred eighteen year old Nemo is recounting his life story to a reporter. He is less than clear, often times thinking that he is only thirty-four years of age. But his story becomes more confusing after he does focus on the fact of his current real age. He tells of his life at three primary points in his life: at age nine (when his parents divorced), age sixteen and age thirty-four. The confusing aspect of the story is that he tells of alternate life paths, often changing course with the flick of a decision at each of those ages. One life path has him ultimately married to Elise, a depressed woman who never got over the unrequited love she had for a guy named Stefano when she was a teenager and who asked Nemo to swear that when she died he would sprinkle her ashes on Mars. A second life path has him married to Jean. Their life is one of luxury but one also of utter boredom... Written by Huggo

must-see την προτείνω.