Πως να ξεπεράσεις έναν χωρισμό

για μενα ειναι απλο το θεμα,κοιταξε να τα βρεις με τον εαυτο σου πρωτα φιλε μου,το να περασεις ενα τετοιο σταδιο που περασες εσυ δεν ειναι ευκολο και το καταννοω απολυτα,ομως δεν ειναι και λυση να σκεφτεσαι συνεχεια το τι της εδωσες και στο τελος τι πηρες,οσο κρατησε,κρατησε,παει αυτο ηταν,οταν ξεκιναμε μια σχεση δεν παει να πει οτι θα καταληξουμε και μαζι οσο καιρος κι αν περασει,οσο γι αυτα που τις εδωσες εσυ μαγκια σου και πολυ καλα το εκανες,φερθηκες κυριος φιλε μου,αυτη προτιμησε να τα διαλυσει ολα σε μια και μονο στιγμη,αποτελεσμα???οτι εσυ αξιζεις πολλα και προσπαθησε να ξεπερασεις σιγα,σιγα το ολο αυτο λυπητερο σκηνικο,εχει ο καιρος γυρισματα,οι βολτες δεν κανουν τιποτα,αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να καταλαβεις ποσο πολυ αξιζεις ΕΣΥ και σιγα,σιγα να βρεις μια κοπελα που πραγματικα να εκτιμησει ΕΣΕΝΑ και ειμαι σιγουρος οτι θα το βρεις.

μονο προσεξε κατι,μην μπεις ποτε στην διαδικασια οταν θα εισαι με καποια νεα σου κοπελα να την συγκρινεις με την κοπελα που ησουν,θα ειναι μεγαλο λαθος και στο λεω αυτο γατι ξερω οτι μπορει να συμβει.

ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος.

Ταξιδιώτη συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενα σου.

Οσο γι' αυτό που υπογράμμισα, έγραψες...

Κι αν μπει στην διαδικασία να σκέφτεται την πρώην την ώρα της πράξης,(που το θεωρώ το πιο πιθανό)μετά δεν θα είναι χάλια;

Γιατί να είναι χάλια;

Επειδη θα εκανε sex με μια ωραία γκόμενα και σκεφτόταν τη πρώην;

Δες το και αλλιώς.

Χωρις το one night stand θα είναι ένας μπάκουρος που θα στεναχωριέται γιατί τον παράτησε η πρωην. Ενώ με το One night stand θα ειναι ένας μπάκουρος που θα στεναχωριέται γιατί τον παράτησε η πρωην, που μόλις έχει κάνει sex με μια ωραία κοπέλα.

Τι είναι χειρότερο;

Δηλαδή πιστεύεις ότι είναι εύκολο για κάποιον που αγαπάει έναν άνθρωπο (μιλάμε για αγάπη έτσι; ) και έχει περάσει κάποιο διάστημα μαζί του να πει απ'τη μία στιγμή στην άλλη "A,η τάδε μου έκανε πουστ... στα τσακίδια" και να αρχίσεις να ζεις σαν να μην την γνώρισες ποτέ;Δεν γίνονται αυτά όταν μιλάμε για αγάπη.Δεν διαγράφεις έτσι εύκολα κάποιον,ούτε το μυαλό είναι pc να στείλεις τον άλλον στο recycle bin.Αυτό που περιγράφεις στην δική σου περίπτωση είναι ό,τι πιο ανθρώπινο :)

Φυσικα και δεν ειναι ευκολο,αλλωστε εγραψα πψς ετσι την πατησα κι εγω μετα το τελος μιας σχεσης που τα ειχα δωσει ολα & μετανοιωσα...για μενα η λεξη "αγαπη" ειναι πολυ βαρια(συμφωνω με τον Πασαλιμανι σ'αυτα που εγραψε)& ακομα & να τη νοιωθω για καποια,αυτοματως καταργειται μολις μου κανει τη "λαδια" ή με παρατησει στα καλα καθουμενα & το χειροτερο,εχει ετοιμο το γκομενο ενω εγω μενω μ@λ@κ@ς :mad:

Επειδη εχω ακουσει απειρες τετοιες περιπτωσεις,νομιζω πως οι γυναικες "ξεπερνανε" το χωρισμο πολυ πιο ευκολ απ'οτι οι αντρες,αλλα,διαολε,κρατα τα προσχηματα τουλαχιστον...οχι με το που λες "αντιο" στον αλλο να χωνεσαι στο κρεβατι του "καινουριου φρουτου"... :rolleyes:

Δεν αξιζει να στενοχωριεσαι γι'αυτο το ατομο φιλε...στην τελικη,σκεψου αν αυτη σου ανταποδωσε εστω στο ελαχιστο οση αγαπη της χαρισες εσυ(κατι που με βαση τη συμπεριφορα της δε νομιζω :X )...ακομα κι αν ειναι ετσι,η ζωη προχωραει μπροστα & ειτε μας αρεσει ειτε οχι,πρεπει να την ακολουθαμε & οχι να μενουμε κολλημενοι... ;)

Τι το συζητάτε? Αν εσύ αγαπάς και χωρίζεις μετά απο πχ 1,3,5 10 χρόνια....ο πόνος είναι μεγάλος.

Τον ξεπερνάς όμως ποτέ? Μόνο με τον χρόνο περνάνε κάπως όλα.

ο καλύτερος τρόπος είναι να βρείς άλλη και να συχνάζεις εκεί που πήγαινες με την πρώην για σπάσιμο.μόνο και μόνο για να της σπάσεις το τσαμπουκά και να για να μη της δώσεις αξία.να της δώσεις να καταλάβει ποιός είσαι και οτι τα γράφεις όλα κανονικά και με το νόμο.φύγε εσύ - έλα εσύ και η ζωή συνεχίζεται. και το ρητό που λέει: γυαλί που ράγισε δε ξανακολλάει ισχύει σε κάθε περίπτωση-οπότε κάθε προσπάθεια επανασύνδεσης κατά την γνώμη μου είναι μάταια και θα χαλαστείς ακόμα περισσότερο αν δεν ακολουθήσεις την παραπάνω τακτική

so simple

ο καλύτερος τρόπος είναι να βρείς άλλη και να συχνάζεις εκεί που πήγαινες με την πρώην για σπάσιμο.μόνο και μόνο για να της σπάσεις το τσαμπουκά και να για να μη της δώσεις αξία.να της δώσεις να καταλάβει ποιός είσαι και οτι τα γράφεις όλα κανονικά και με το νόμο.φύγε εσύ - έλα εσύ και η ζωή συνεχίζεται. και το ρητό που λέει: γυαλί που ράγισε δε ξανακολλάει ισχύει σε κάθε περίπτωση-οπότε κάθε προσπάθεια επανασύνδεσης κατά την γνώμη μου είναι μάταια και θα χαλαστείς ακόμα περισσότερο αν δεν ακολουθήσεις την παραπάνω τακτική

so simple

Θα διαφωνήσω. Σχέση κάνεις για σένα και μόνο και όχι για τον οιονδήποτε άλλο/άλλη, πόσο μάλλον για να τη "σπάσεις" στον/στην πρώην σου, δείχνει οτι ακόμα νοιάζεσαι γι' αυτόν/ην. Η αδιαφορία -που θα έρθει εν καιρώ, ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός- ίσως είναι η καλύτερη απάντηση. Αν εσύ περνάς καλά με την νυν σχέση σου, τύφλα να' χουν οι προηγούμενες ;)

giati na klapsei na piei na kapnisei?kako ston eayto tou tha kanei,einai 5 ekatomyria ellinides ekei eksw kai esy tha klais gia ti mia?

Δεν ξέρω τι μπορείς να κάνεις για να ξεπεράσεις το χωρισμό. Τολμώ να πω τι να ΜΗΝ κάνεις, με την εμπειρία ενός διαζυγίου πριν 2 χρόνια και ενός πρόσφατου χωρισμού που για μένα έμοιαζε ότι πιο δυνατό είχα γνωρίσει.

- Σταμάτα να ακούς τραγούδια που σε ρίχνουν. Σε κολλάνε σα σειρήνες.

- Μη διανοηθείς να αρχίσεις να πίνεις ή οτιδήποτε άλλο "βοηθάει" να αλλοιώσεις την πραγματικότητα. Θα λυπάσαι τον εαυτό σου μετά. Θα μείνεις πίσω.

- Μην πιεστείς να γνωρίσεις κάποια που υπό άλλες συνθήκες δεν θα επέλεγες. Δεν εκδικείσαι κανέναν έτσι. Δεν αποδεικνύεις πουθενά ότι μετράς σαν γκόμενος. Άστο να έρθει.

- Δώσε μια ευκαιρία στους φίλους σου να σε στηρίξουν και ξεκίνα να απαντάς τις αναπάντητες που βρίσκεις στο κινητό σου. Τραβάτε με κι ας κλαίω, αλλά βοηθάει λίγο.

- Μην αφήσεις ούτε μισή πιθανότητα στο μυαλό σου για το ενδεχόμενο να είστε πάλι μαζί. Γιατί θα μπεις στο τριπάκι να το προσπαθήσεις. Θα στο αρνηθεί και έτσι θα πέσεις στα μάτια της. Είναι καμμένο χαρτί.

Στο τι μπορείς να κάνεις, το μόνο που μπορώ να προτείνω είναι να γεμίσεις ασφυκτικά το χρόνο σου.

- Κάνε τη δύσκολη υπέρβαση και αφιερώσου περισσότερο στη δουλειά ή στις σπουδές σου. Σε σένα θα επιστρέψει η προσπάθεια και κάπου το μυαλό θα ξεχνιέται.

- Πούσαρε το σώμα σου. Πλακώσου στο γυμναστήριο, στο περπάτημα, ξεκόλλα και πήγαινε για μπάλα με συναδέλφους/με φίλους. Αν έχεις μία πιθανότητα για λίγη ευεξία, άρπαξε τη από τα μαλλιά και ας είναι μόνο σωματική ευεξία. Κάποια στιγμή θα περάσει και στο μυαλό. Συγκοινωνούντα δοχεία είναι. Άλλωστε η σωματική εξάντληση θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς πιο εύκολα.

Όλα θα αλλάξουν πιο γρήγορα αν βρεθεί κάποια πραγματικά αξιόλογη στο δρόμο σου αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι στο χέρι μας. Μόνο στις συγκυρίες.

Το ζω τώρα αυτό που περιγράφεις και σε καταλαβαίνω. Δεν υπάρχει τώρα κάτι που μπορεί ακαριαία να στο αλλάξει. Πολλές ζόρικες προσπάθειες χρειάζονται που δίνουν ένα μικρό θετικό κλικ στο τέλος της μέρας. Απλά όταν παρασύρομαι και πέφτω στα "ΜΗΝ", το βράδυ θυμώνω με τον εαυτό μου και μετανιώνω. Όταν αφιερώνομαι στα λίγα θετικά που μπορώ να κάνω, τότε νιώθω πως λίγο κέρδισα και ξεγέλασα τη μέρα.

Αυτά. Κουράγιο.

πολλες φορες και για πολλους ενας χωρισμος ειναι μια αβασταχτη αγαπη που δυστυχως τελειωνει ετσι ξαφνικα και μαζι με τον χωρισμο χανοντε ολα,ειτε καλα ειτε κακα.

το κακο στον χωρισμο ειναι οτι σχεδον παντα ο ενας απο τους 2 ζει εκεινες τις αναμνησεις που ειχε ζησει με εκεινην του την σχεση με αποτελεσμα η ζωη του αντι να προχωραει μπροστα απλα να μενει πισω στο παρελθον,πολυ κακο αυτο.

εκλαψες,πονεσες,νευριασες και πολλα αλλα,ομως τωρα πρεπει να προσπαθησεις οσο το δυνατον περισσοτερο να αδειασεις το μυαλο σου απο αυτην την κακη φαση της ζωης σου και να κοιταξεις μπροστα,μην βιαστεις να κανεις καποια σχεση νομιζωντας οτι ετσι θα ξεχασεις,δεν μετραει αυτο φιλε μου,πρεπει πρωτα να ηρεμησεις και μετα να κανεις οτι κινηση θελεις εσυ να κανεις.και προσεξε κατι,επειδη αυτη η κοπελα δεν σε εκτιμησε οπως θα επρεπε μην νομιζεις οτι δεν υπαρχει καποια που να σε εκτιμησει πραγματικα,σιγουρα υπαρχει,πολλες φορες εχει τυχει να ειναι και διπλα μας αυτη η κοπελα.

Φυσικα με μια ανανεωση (νεα σχεση).

Έχεις δίκιο.

Και φυσικα το καλυτερο φαρμακο ειναι ο χρονος.

Δεν θέλω να ακουστώ αναίτια αρνητικός αλλά δεν το πολυπιστεύω πια. Νομίζω ότι ο χρόνος είναι απλά το χαλάκι που από κάτω κρύβεται η σκόνη.

Δεν υπαρχει μεθοδος (τουλαχιστον προσωπικα μιλωντας), ωστε εαν την ακολουθησεις να ξερεις οτι "ξεπερασες" την πρωην...

Απλως σφιγεις τα δοντια, και αφηνεις την "ζωη" να συνεχισει το "παιχνιδι" της...

Μιλωντας παντα για αγαπη και οχι "φαση"...

Μιλωντας για ενα ατομο το οποιο *χαραξε* και δεν εγραψε απλως το ονομα του στην καρδια μας.

Κρατα τα παντα&μην πεταξεις τιποτα απο το καιρο που ησουν μαζι της.Ολα συμβαλουν σ'αυτο το μαγικο που ειχατε.

Αποδεξου και παραδεξου οτι σε σημαδεψε και ισως-σιγουρα χρειαστει καιρος μεχρι να την ξεπερασεις.

Υπομονη και κουραγιο....οσο ασχημα και αν αισθανεσαι θελοντας και μη καποτε η κατασταση θα αλλαξει...

Ολα τα παραπανω που γραφω, αφορουν στον δικο μου τροπο σκεψης και αντιλληψης πραγματων-καταστασεων.

Ο καθενας εχει δικο του τροπο αντιδρασης μιας και ο καθενας μας εχει αλλη ιδιοσυγκρασια.

Τωρα αυτες οι συζητησεις ειναι πολυ καλλιτερες με κανεναν καφε, γιατι εδω ενω μεχρι πριν αρχισω να γραφω ειχα να πω πολλα, τωρα εφαγα ασχημο κολλημα...

(Αχχχχ...& που να πιασω και τα πρωτα "-ΑΝΤΑ"!)

το πως θα το ξεπαρασει ο καθενας το βρiσκει μονος του,

εγω για παραδειγμα οταν χωρισα με τον πρωην κλειστηκα στον εαυτο μου.

ημουν κλεισμενη στο σπιτι για περιπου 5 μηνες ειχα βγει εξω 2 φορες και αυτες γιατι ειχα υποχρεωση με τη δουλεια μου .

σιγα σιγα ομως ημουν καλυτερα εβγαινα εξω , δεν εκλαιγα απλα καποιες φορες τον σκεφτομουν και οταν αρχισα να περναω καλα με τον εαυτο μου

τοτε γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο με τον οποιο ειμαστε ακομη μαζι.

τωρα τα θυμαμαι και γελαω ενω τοτε δεν πιστευα οτι θα προχωρησω και θα ξαναερωτευτω.

συμβουλη μην τρελαινεσαι χαλαρωσε και θα βρεις τους τροπους μονος σου.

μην σκεφτεσαι τι πρεπει να κανεις για να το ξεπερασεις ...

πολυ κοινο αλλα ο χρονος ειανι ο καλυτερος γιατρος

efxaristw olous.exw katalavei polla kai niwthw poly poio dynatos kai etoimos na synexisw.kserw oti aksizw polla kai kalytera.eimai syneiditopoiimenos.

ola kala ola kala.

na ste kala osoi grapsate kai eidika o taksidiwtis22 gia ta omorfa logia kai i garfield

Μια μικρή ιστορία-Πατρα 2000...19χρονών τότε.1η σοβαρή σχεση,1 χρόνος μαζί...τρελά ερωτευμένος,νόμιζα ότι ήταν η θεά μου.ανακαλύπτω οτι η κοπέλα που τα είχα με κερατώνει....περνάω ένα εφιαλτικό μήνα και ξαναπηγαίνω στο σπίτι της...Αηδιάζω με αυτήν που με περιμένει με ανοιχτές τις αγκάλιες(δεν ξέρω τι είχε συμβεί και ήταν στην τρελή χαρα αλλα αποδείχτηκε οτι είχα πέσει σε ένα καλό π__ακ και δεν είχα πάρει χαμπάρι).

Φεύγω απο το σπιτι της. 100μετρα πιο κάτω σε κεντρική διασταύρωση (12 το βράδυ) σταματώ στο κοκκινο.χαμένος νομίζω ότι είχα πράσινο και φεύγω σπινάροντας.....

στον καθρέφτη αυτό που είδα είναι ενα ζευγάρι νεαρό πάνω σε μια μηχανή με τον ανδρα να φωνάζει.για ελάχιστα χιλιοστά δεν με χτύπησαν.....σοκαρίστηκα

απο τότε ξεκολλήσα.δεν αξίζει να κολλάς.

απο τότε περασαν και άλλες κοπέλες,άλλες σχέση ,άλλες για λίγο.

τι κατάλαβα?ότι με κάθε ανθρωπο περνάς διαφορετικά.ότι καθένας είναι διαφορετικός και κάνει άλλες επιλογές.σημασία έχει να είσαι ο εαυτός σου και να δείχνεις τι είσαι εσύ.αν περνας καλά οκ..αλλίως γεία...

και το κυριότερο??

κορίτσι μου θες να πας με άλλον...με γεια σου με χαρά σου και να τον χαίρεσαι...αλλά για αυτό ειναι τα τηλέφωνα ενημερώνεις,όπως θα έκανα και εγώ(αν το ανακαλύψω οκ γεια σου κούκλα ίσως κάποτε να τα ξαναπούμε) και πιστεψέ με δεν θα είναι σε ένα μήνα δεν θα είναι σε δύο....σε ένα χρόνο θα βρεθεί καλύτερη απο εσένα σε κάτι....

Δεν είναι αυτή η θεά!!!εσύ εισαι μεγάλε ο θεός ακούς!!

προχώρα...αλλά πρόσεχε αν την αγαπούσες πολύ κατα 99% θα πληγωσεις την επόμενη!

οπότε ας μην είναι καμία κοπέλα που εκτιμάς πολύ! :-)

εκτος και η επόμενη καταφέρει να σε κερδίσει πρώτα στην καρδία και στα μάτια!

το πιο δύσκολο πράγμα σε έναν χωρισμό είναι να συνηθίσεις στην ιδέα ότι δεν θα την/τον δεις το βράδυ, ότι δεν ανυπομονείς πλέον για την επόμενη σας συνάντηση, το ότι πλέον δεν θα έχεις ως σκοπό να την/τον κάνεις χαρούμενο, κτλ

Αν το επιβάλλεις αυτο στον εαυτό σου, παρόλο που είναι παρα πολύ επώδυνο, σταδιακά παύει να έχει τόσο μεγάλη αξία για σένα ο άλλος, κ ξεπερνάς την ιδέα ότι μόνο αυτόν θέλεις.

Το συνδίαζεις κ με one night stands κτλ, κ σταδιακά ξεχνάς, αν κ μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται ποτέ :( :p :D

το πως θα το ξεπαρασει ο καθενας το βρiσκει μονος του,

εγω για παραδειγμα οταν χωρισα με τον πρωην κλειστηκα στον εαυτο μου.

ημουν κλεισμενη στο σπιτι για περιπου 5 μηνες ειχα βγει εξω 2 φορες και αυτες γιατι ειχα υποχρεωση με τη δουλεια μου .

σιγα σιγα ομως ημουν καλυτερα εβγαινα εξω , δεν εκλαιγα απλα καποιες φορες τον σκεφτομουν και οταν αρχισα να περναω καλα με τον εαυτο μου

τοτε γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο με τον οποιο ειμαστε ακομη μαζι.

τωρα τα θυμαμαι και γελαω ενω τοτε δεν πιστευα οτι θα προχωρησω και θα ξαναερωτευτω.

συμβουλη μην τρελαινεσαι χαλαρωσε και θα βρεις τους τροπους μονος σου.

μην σκεφτεσαι τι πρεπει να κανεις για να το ξεπερασεις ...

πολυ κοινο αλλα ο χρονος ειανι ο καλυτερος γιατρος

H πιο σωστή κουβέντα που ακούστηκε κατ' εμέ. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το μυαλό κάτω από την ψυχολογική πίεση, δεν είναι καλός σύμβουλος. Ο κάθε άνθρωπος θέλει διαφορετικό χρόνο για να συνέλθει από ένα ψυχολογικό ταρακούνημα και το καλύτερο που έχει να κάνει είναι προσπαθεί να ηρεμεί και να μην σκέφτεται κάποιες καταστάσεις. Ο πόνος ο ψυχικός από οτιδήποτε μπορεί να σε πονέσει, είτε χωρισμός είτε οτιδήποτε άλλο, γιατρεύεται μόνος του με το χρόνο. Όσο περισσότερο μπορείς να κάτσεις μόνος σου και να ηρεμήσεις, τόσο πιο έτοιμος θα είσαι για έναν καινούριο και όμορφο δεσμό:) That's my point of view