Αχ και ν'άνοιγε η γη....

[tasosmaroulitsis]

Πριν διηγηθώ την ιστορία να σας πω πρώτα πως στο σχολείο εγώ ήμουν απ'τους ύσηχους,τους πολύ ντροπαλούς,τα "σπασικλάκια",που δεν έκανα "καφρίλες",καλό παιδί και με χιούμορ αλλά(λόγω δικής μου επιλογής)πέρναγα πάντα απαρατήρητος...Στην μονοήμερη λοιπόν της 2ας Λυκείου.Είχα χάσει τον κολλητό μου κάπου επειδή πήγε να πάρει κάποιο τηλέφωνο και έτσι προχώρησα μπροστά.Έπρεπε να φάμε και αφού δεν ήμουν με τον κολλητό μου με κάλεσε στο τραπέζι του ένας απλά γνωστός μου συμμαθητής για να μην κάθομαι μόνος.Στο τραπέζι εκείνο όλοι άγνωστοι για μένα,ένιωθα μεγάλη αμηχανία.Τρώγαμε λοιπόν στην ταβέρνα μεσημέρι με τα κρασιά να πηγαινοέρχονται και εγώ να πίνω του καλού καιρού λόγω αμηχανίας αφού το φαϊ είχε τελειώσει δεν είχα τίποτα να κάνω και ντρεπόμουν να μιλήσω μαζί τους αφού δεν τους γνώριζα σχεδόν και κάποιοι απ'αυτούς μου ήταν και ψιλοαντιπαθείς.Συνέχιζα να πίνω και όταν οι άλλοι χόρευαν και χωρίς να το καταλάβω μετά απο λίγη ώρα απ'το πολύ πιοτό εξελίχθηκα στην "ψυχή της παρέας" αν με καταλαβαίνετε...

Άρχισα να χορεύω και τα λοιπά και ξανακάθησα στο τραπέζι όπου το πιοτό συνεχίστηκε...

Μετά(απ'ότι τουλάχιστον θυμάμαι)βρέθηκα στην παραλία να παίζω με την άμμο,οι φίλοι μου που δεν είχαν καταλάβει στην αρχή ότι είχα μεθύσει να με κοιτάνε σαν χαζοί και'γω να τους βρίζω,να κυνηγάω φίλες μου,να ξερνάω σαν το κοριτσάκι στον "Εξορκιστή",να λέω κάθε είδους μ@λ@κί@ σε όποιον περαστικό έβρισκα μπροστά μου,καθηγητές να μου σκουπίζουν τους εμμετούς,συμαθητές μου να με βάζουν να χουφτώνω τουρίστριες και να με βάζουν να βρίζω όποιον βρω μπροστά μου,κινητά να στρέφονται προς το μέρος μου με άγνωστο για μένα λόγο με αποτέλεσμα να τους κυνηγάω κι'αυτούς,να με πετάνε κάτω και να τρώω τούμπες κ.α.

Μετά στο καράβι για την επιστροφή να ρεζιλεύομαι διαρκώς αφού το μόνο που έκανα ήταν να πηγαίνω μπροστά απ'τους φίλους μου και να λέω ό,τι μου κατέβει με αποτέλεσμα κάποια κορίτσια να'χουν τρομάξει κιόλας και να τους ζητούν να με πάρουν απο κει και άλλα όμορφα...Έγινα και ρεζίλι μπροστά στο κορίτσι που γούσταρα λέγοντας της ό,τι δεν της έλεγα σαν νυφάλιος...Καταλαβαίνετε...

Την επόμενη μέρα στο σχολείο στο οποίο εγώ δεν ήθελα καν να πατήσω αφού ντρεπόμουν και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί είχε παρ'όλα αυτά πολύ πλάκα...Με το που έφτασα είδα όλα τα κεφάλια να γυρνούν προς το μέρος μου,μα όλα...!!!Ήθελα να εξαφανιστώ μα δεν γινόταν και έτσι προχώρησα μπροστά σαν να μην ξέρω τίποτε.Άρχισα και ξανάφερνα στο μυαλό μου τις στιγμές μήπως και θυμηθώ αν έκανα κάτι κακό ή λάθος σε κανέναν αλλά δεν θυμόμουν τίποτε.Ευτηχώς όμως αλλιώς ήταν το "καλωσόρισμα".Όλοι ακόμη κι'όσοι δεν με ήξεραν ή δεν κάναμε παρέα μέχρι πριν με αγγάλιαζαν,με ρώταγαν αν είμαι καλά,με ευχαριστούσαν για αυτά που τους "πρόσφερα",μου λέγαν ότι είχα τρελό γέλιο,ότι δεν είχα κάνει τίποτα κακό και ότι ήμουν πολύ ευγενικός για μεθυσμένος,ότι με γούσταραν και πολλά άλλα...Μου έδειχναν video-ντοκουμέντα της προηγούμενης μέρας με πρωταγωνιστή φυσικά εμένα αφού τα κινητά είχαν ανάψει την προηγούμενη λόγω του show μου και είδα πράγματα που έκανα που ούτε καν τα θυμάμαι...Την είχα "πέσει" σε όλα τα κορίτσια του σχολείου(ποιός?Εγώ)και κάποια το βρήκαν μάλιστα ωραίο...Επίσης,σφαλιάρισα τον 2μετρο μπρατσαρά "νταή" του σχολείου βρίζοντας τον κιόλας αλλά ευτηχώς που αυτός κατάλαβε την κατάστασή μου και δεν ανταπέδωσε,απλά γελούσε...Όλα τα video πρέπει να'ταν καμια εικοσαριά.Όλοι είχαν,μέχρι κι'αυτοί που δεν ήταν στην εκδρομή αλλά τα βρήκαν μετά λόγω Bluetooth αλλά και λόγω του ότι ήμουν πια το "must" του σχολείου(άλλο αν εγώ ένιωθα ο Καραγκιόζης του σχολείου)...Εγώ,παρ'όλα αυτά όταν τα'βλεπα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί και ντρέπομαι ακόμα...

Βέβαια όλα αυτά 3 χρόνια μετά τα σκέφτομαι με λίγη ντροπή για εκείνη την μέρα όμως σίγουρα τα σκέφτομαι και με χαρά και με νοσταλγία γιατί στην τελική ήταν και γ@μώ τις φάσεις που θα την θυμάμαι γιά πολύ καιρό ακόμη...:O :happy: :D

Ουφ...τα'πα επιτέλους & ξέσκασα...

[bomber21]

Σαν ταινια ακουγεται...

[Meraklis56]

Πριν διηγηθώ την ιστορία να σας πω πρώτα πως στο σχολείο εγώ ήμουν απ'τους ύσηχους,τους πολύ ντροπαλούς,τα "σπασικλάκια",που δεν έκανα "καφρίλες",καλό παιδί και με χιούμορ αλλά(λόγω δικής μου επιλογής)πέρναγα πάντα απαρατήρητος...Στην μονοήμερη λοιπόν της 2ας Λυκείου.Είχα χάσει τον κολλητό μου κάπου επειδή πήγε να πάρει κάποιο τηλέφωνο και έτσι προχώρησα μπροστά.Έπρεπε να φάμε και αφού δεν ήμουν με τον κολλητό μου με κάλεσε στο τραπέζι του ένας απλά γνωστός μου συμμαθητής για να μην κάθομαι μόνος.Στο τραπέζι εκείνο όλοι άγνωστοι για μένα,ένιωθα μεγάλη αμηχανία.Τρώγαμε λοιπόν στην ταβέρνα μεσημέρι με τα κρασιά να πηγαινοέρχονται και εγώ να πίνω του καλού καιρού λόγω αμηχανίας αφού το φαϊ είχε τελειώσει δεν είχα τίποτα να κάνω και ντρεπόμουν να μιλήσω μαζί τους αφού δεν τους γνώριζα σχεδόν και κάποιοι απ'αυτούς μου ήταν και ψιλοαντιπαθείς.Συνέχιζα να πίνω και όταν οι άλλοι χόρευαν και χωρίς να το καταλάβω μετά απο λίγη ώρα απ'το πολύ πιοτό εξελίχθηκα στην "ψυχή της παρέας" αν με καταλαβαίνετε...

Άρχισα να χορεύω και τα λοιπά και ξανακάθησα στο τραπέζι όπου το πιοτό συνεχίστηκε...

Μετά(απ'ότι τουλάχιστον θυμάμαι)βρέθηκα στην παραλία να παίζω με την άμμο,οι φίλοι μου που δεν είχαν καταλάβει στην αρχή ότι είχα μεθύσει να με κοιτάνε σαν χαζοί και'γω να τους βρίζω,να κυνηγάω φίλες μου,να ξερνάω σαν το κοριτσάκι στον "Εξορκιστή",να λέω κάθε είδους μ@λ@κί@ σε όποιον περαστικό έβρισκα μπροστά μου,καθηγητές να μου σκουπίζουν τους εμμετούς,συμαθητές μου να με βάζουν να χουφτώνω τουρίστριες και να με βάζουν να βρίζω όποιον βρω μπροστά μου,κινητά να στρέφονται προς το μέρος μου με άγνωστο για μένα λόγο με αποτέλεσμα να τους κυνηγάω κι'αυτούς,να με πετάνε κάτω και να τρώω τούμπες κ.α.

Μετά στο καράβι για την επιστροφή να ρεζιλεύομαι διαρκώς αφού το μόνο που έκανα ήταν να πηγαίνω μπροστά απ'τους φίλους μου και να λέω ό,τι μου κατέβει με αποτέλεσμα κάποια κορίτσια να'χουν τρομάξει κιόλας και να τους ζητούν να με πάρουν απο κει και άλλα όμορφα...Έγινα και ρεζίλι μπροστά στο κορίτσι που γούσταρα λέγοντας της ό,τι δεν της έλεγα σαν νυφάλιος...Καταλαβαίνετε...

Την επόμενη μέρα στο σχολείο στο οποίο εγώ δεν ήθελα καν να πατήσω αφού ντρεπόμουν και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί είχε παρ'όλα αυτά πολύ πλάκα...Με το που έφτασα είδα όλα τα κεφάλια να γυρνούν προς το μέρος μου,μα όλα...!!!Ήθελα να εξαφανιστώ μα δεν γινόταν και έτσι προχώρησα μπροστά σαν να μην ξέρω τίποτε.Άρχισα και ξανάφερνα στο μυαλό μου τις στιγμές μήπως και θυμηθώ αν έκανα κάτι κακό ή λάθος σε κανέναν αλλά δεν θυμόμουν τίποτε.Ευτηχώς όμως αλλιώς ήταν το "καλωσόρισμα".Όλοι ακόμη κι'όσοι δεν με ήξεραν ή δεν κάναμε παρέα μέχρι πριν με αγγάλιαζαν,με ρώταγαν αν είμαι καλά,με ευχαριστούσαν για αυτά που τους "πρόσφερα",μου λέγαν ότι είχα τρελό γέλιο,ότι δεν είχα κάνει τίποτα κακό και ότι ήμουν πολύ ευγενικός για μεθυσμένος,ότι με γούσταραν και πολλά άλλα...Μου έδειχναν video-ντοκουμέντα της προηγούμενης μέρας με πρωταγωνιστή φυσικά εμένα αφού τα κινητά είχαν ανάψει την προηγούμενη λόγω του show μου και είδα πράγματα που έκανα που ούτε καν τα θυμάμαι...Την είχα "πέσει" σε όλα τα κορίτσια του σχολείου(ποιός?Εγώ)και κάποια το βρήκαν μάλιστα ωραίο...Επίσης,σφαλιάρισα τον 2μετρο μπρατσαρά "νταή" του σχολείου βρίζοντας τον κιόλας αλλά ευτηχώς που αυτός κατάλαβε την κατάστασή μου και δεν ανταπέδωσε,απλά γελούσε...Όλα τα video πρέπει να'ταν καμια εικοσαριά.Όλοι είχαν,μέχρι κι'αυτοί που δεν ήταν στην εκδρομή αλλά τα βρήκαν μετά λόγω Bluetooth αλλά και λόγω του ότι ήμουν πια το "must" του σχολείου(άλλο αν εγώ ένιωθα ο Καραγκιόζης του σχολείου)...Εγώ,παρ'όλα αυτά όταν τα'βλεπα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί και ντρέπομαι ακόμα...

Βέβαια όλα αυτά 3 χρόνια μετά τα σκέφτομαι με λίγη ντροπή για εκείνη την μέρα όμως σίγουρα τα σκέφτομαι και με χαρά και με νοσταλγία γιατί στην τελική ήταν και γ@μώ τις φάσεις που θα την θυμάμαι γιά πολύ καιρό ακόμη...:O :happy: :D

Ουφ...τα'πα επιτέλους & ξέσκασα...

πώπω...φαντάζομαι πως ένιωθες ρε συ.πόσο είπιες ρε άτιμε??

Είσαι και τυχερος,απο κει που θα ήσουν ο χειρότερος έγινε απτους must...

[SIRHC]

Πριν διηγηθώ την ιστορία να σας πω πρώτα πως στο σχολείο εγώ ήμουν απ'τους ύσηχους,τους πολύ ντροπαλούς,τα "σπασικλάκια",που δεν έκανα "καφρίλες",καλό παιδί και με χιούμορ αλλά(λόγω δικής μου επιλογής)πέρναγα πάντα απαρατήρητος...Στην μονοήμερη λοιπόν της 2ας Λυκείου.Είχα χάσει τον κολλητό μου κάπου επειδή πήγε να πάρει κάποιο τηλέφωνο και έτσι προχώρησα μπροστά.Έπρεπε να φάμε και αφού δεν ήμουν με τον κολλητό μου με κάλεσε στο τραπέζι του ένας απλά γνωστός μου συμμαθητής για να μην κάθομαι μόνος.Στο τραπέζι εκείνο όλοι άγνωστοι για μένα,ένιωθα μεγάλη αμηχανία.Τρώγαμε λοιπόν στην ταβέρνα μεσημέρι με τα κρασιά να πηγαινοέρχονται και εγώ να πίνω του καλού καιρού λόγω αμηχανίας αφού το φαϊ είχε τελειώσει δεν είχα τίποτα να κάνω και ντρεπόμουν να μιλήσω μαζί τους αφού δεν τους γνώριζα σχεδόν και κάποιοι απ'αυτούς μου ήταν και ψιλοαντιπαθείς.Συνέχιζα να πίνω και όταν οι άλλοι χόρευαν και χωρίς να το καταλάβω μετά απο λίγη ώρα απ'το πολύ πιοτό εξελίχθηκα στην "ψυχή της παρέας" αν με καταλαβαίνετε...

Άρχισα να χορεύω και τα λοιπά και ξανακάθησα στο τραπέζι όπου το πιοτό συνεχίστηκε...

Μετά(απ'ότι τουλάχιστον θυμάμαι)βρέθηκα στην παραλία να παίζω με την άμμο,οι φίλοι μου που δεν είχαν καταλάβει στην αρχή ότι είχα μεθύσει να με κοιτάνε σαν χαζοί και'γω να τους βρίζω,να κυνηγάω φίλες μου,να ξερνάω σαν το κοριτσάκι στον "Εξορκιστή",να λέω κάθε είδους μ@λ@κί@ σε όποιον περαστικό έβρισκα μπροστά μου,καθηγητές να μου σκουπίζουν τους εμμετούς,συμαθητές μου να με βάζουν να χουφτώνω τουρίστριες και να με βάζουν να βρίζω όποιον βρω μπροστά μου,κινητά να στρέφονται προς το μέρος μου με άγνωστο για μένα λόγο με αποτέλεσμα να τους κυνηγάω κι'αυτούς,να με πετάνε κάτω και να τρώω τούμπες κ.α.

Μετά στο καράβι για την επιστροφή να ρεζιλεύομαι διαρκώς αφού το μόνο που έκανα ήταν να πηγαίνω μπροστά απ'τους φίλους μου και να λέω ό,τι μου κατέβει με αποτέλεσμα κάποια κορίτσια να'χουν τρομάξει κιόλας και να τους ζητούν να με πάρουν απο κει και άλλα όμορφα...Έγινα και ρεζίλι μπροστά στο κορίτσι που γούσταρα λέγοντας της ό,τι δεν της έλεγα σαν νυφάλιος...Καταλαβαίνετε...

Την επόμενη μέρα στο σχολείο στο οποίο εγώ δεν ήθελα καν να πατήσω αφού ντρεπόμουν και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί είχε παρ'όλα αυτά πολύ πλάκα...Με το που έφτασα είδα όλα τα κεφάλια να γυρνούν προς το μέρος μου,μα όλα...!!!Ήθελα να εξαφανιστώ μα δεν γινόταν και έτσι προχώρησα μπροστά σαν να μην ξέρω τίποτε.Άρχισα και ξανάφερνα στο μυαλό μου τις στιγμές μήπως και θυμηθώ αν έκανα κάτι κακό ή λάθος σε κανέναν αλλά δεν θυμόμουν τίποτε.Ευτηχώς όμως αλλιώς ήταν το "καλωσόρισμα".Όλοι ακόμη κι'όσοι δεν με ήξεραν ή δεν κάναμε παρέα μέχρι πριν με αγγάλιαζαν,με ρώταγαν αν είμαι καλά,με ευχαριστούσαν για αυτά που τους "πρόσφερα",μου λέγαν ότι είχα τρελό γέλιο,ότι δεν είχα κάνει τίποτα κακό και ότι ήμουν πολύ ευγενικός για μεθυσμένος,ότι με γούσταραν και πολλά άλλα...Μου έδειχναν video-ντοκουμέντα της προηγούμενης μέρας με πρωταγωνιστή φυσικά εμένα αφού τα κινητά είχαν ανάψει την προηγούμενη λόγω του show μου και είδα πράγματα που έκανα που ούτε καν τα θυμάμαι...Την είχα "πέσει" σε όλα τα κορίτσια του σχολείου(ποιός?Εγώ)και κάποια το βρήκαν μάλιστα ωραίο...Επίσης,σφαλιάρισα τον 2μετρο μπρατσαρά "νταή" του σχολείου βρίζοντας τον κιόλας αλλά ευτηχώς που αυτός κατάλαβε την κατάστασή μου και δεν ανταπέδωσε,απλά γελούσε...Όλα τα video πρέπει να'ταν καμια εικοσαριά.Όλοι είχαν,μέχρι κι'αυτοί που δεν ήταν στην εκδρομή αλλά τα βρήκαν μετά λόγω Bluetooth αλλά και λόγω του ότι ήμουν πια το "must" του σχολείου(άλλο αν εγώ ένιωθα ο Καραγκιόζης του σχολείου)...Εγώ,παρ'όλα αυτά όταν τα'βλεπα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί και ντρέπομαι ακόμα...

Βέβαια όλα αυτά 3 χρόνια μετά τα σκέφτομαι με λίγη ντροπή για εκείνη την μέρα όμως σίγουρα τα σκέφτομαι και με χαρά και με νοσταλγία γιατί στην τελική ήταν και γ@μώ τις φάσεις που θα την θυμάμαι γιά πολύ καιρό ακόμη...:O :happy: :D

Ουφ...τα'πα επιτέλους & ξέσκασα...

 

Τώρα είσαι 18 και πρίν 3 χρόνια ήσουν 2α λυκείου :blink:

Πολύ ωραία ιστορία πάντως :p

[snik]

ποσο θα ηθελα να ημουν απο μια μερια να το εβλεπα αυτο

[htrul18]

ποσο θα ηθελα να ημουν απο μια μερια να το εβλεπα αυτο

 

Μπορεί να βρεις κανένα βίντεο! :p

[aijivl]

Χεχε.... Παιδιά θα το πω και εγώ.

 

Πετούσα με την μπάντα μου απο Θεσ/νίκη για Αθήνα για ένα φεστιβάλ, με την πρώτη πρωινή πτήση. Με σέρβιρε λοιπόν μια θεά αεροσυνοδός τα πλαστικά τρόφιμα που συνιθήζουν να δίνουν και συνέχισε στις επόμενες θέσεις. Μη έχοντας συναίσθηση του μέγεθους του χώρου ενός αεροπλάνου λόγω της νύστας, ο μπασίστας μας , πετάει ένα "Γ@Μ0 τα βΥζ1@ σου!!''... O drummer του λέει "σ'ακουσε μλκ!!'' και γελούσε αλλά δεν τον πιστευε.

 

Σε μια στιγμή έρχεται η κοπελιά και μου λέει στο αυτί : Κύριε, έλατε στην αποθήκη πίσω, να μου πείτε ποια είναι η κιθάρα σας..

 

Εγώ πιστεύοντας πως είναι η τυχερή μου μέρα πηγαίνω, και τρώω μια σφαλιάρα που την άκουσαν μέχρι και οι γλάροι.

 

Μη θελωντας να κάνω καμιά καφρίλα μην μ΄αρπάξουν οι σεκιούριτι στο Ελ. Βενιζέλος και με φουσκωμένο μάγουλο γυρνάω πίσω ακούγοντας τον μπασίστα να βρίζει την κοπελιά νομίζοντας οτί μπέρδεψε τις φωνές και έβγαζε γούστα με μένα..

 

 

ΑΔΙΚΙΑ!!

[Stalitsa]

Χεχε.... Παιδιά θα το πω και εγώ.

 

Πετούσα με την μπάντα μου απο Θεσ/νίκη για Αθήνα για ένα φεστιβάλ, με την πρώτη πρωινή πτήση. Με σέρβιρε λοιπόν μια θεά αεροσυνοδός τα πλαστικά τρόφιμα που συνιθήζουν να δίνουν και συνέχισε στις επόμενες θέσεις. Μη έχοντας συναίσθηση του μέγεθους του χώρου ενός αεροπλάνου λόγω της νύστας, ο μπασίστας μας , πετάει ένα "Γ@Μ0 τα βΥζ1@ σου!!''... O drummer του λέει "σ'ακουσε μλκ!!'' και γελούσε αλλά δεν τον πιστευε.

 

Σε μια στιγμή έρχεται η κοπελιά και μου λέει στο αυτί : Κύριε, έλατε στην αποθήκη πίσω, να μου πείτε ποια είναι η κιθάρα σας..

 

Εγώ πιστεύοντας πως είναι η τυχερή μου μέρα πηγαίνω, και τρώω μια σφαλιάρα που την άκουσαν μέχρι και οι γλάροι.

 

Μη θελωντας να κάνω καμιά καφρίλα μην μ΄αρπάξουν οι σεκιούριτι στο Ελ. Βενιζέλος και με φουσκωμένο μάγουλο γυρνάω πίσω ακούγοντας τον μπασίστα να βρίζει την κοπελιά νομίζοντας οτί μπέρδεψε τις φωνές και έβγαζε γούστα με μένα..

 

 

ΑΔΙΚΙΑ!!

 

:lol: :lol: :lol: Ωραία η αεροσυνοδός και ας αστόχησε!!!!!!!:lol: :lol:

Καημενούλη μου...:( Ελπίζω να του τα έψαλες του μπασίστα!!!:lol: :lol:

[aijivl]

:lol: :lol: :lol: Ωραία η αεροσυνοδός και ας αστόχησε!!!!!!!:lol: :lol:

Καημενούλη μου...:( Ελπίζω να του τα έψαλες του μπασίστα!!!:lol: :lol:

 

Μόνος του μου είπε να πάμε μπροστά απο τους τσολιάδες και να του σκάσω μια ισότιμη:lol: αλλά τον λυπήθηκα..:pig:

[htrul18]

Χεχε.... Παιδιά θα το πω και εγώ.

 

Πετούσα με την μπάντα μου απο Θεσ/νίκη για Αθήνα για ένα φεστιβάλ, με την πρώτη πρωινή πτήση. Με σέρβιρε λοιπόν μια θεά αεροσυνοδός τα πλαστικά τρόφιμα που συνιθήζουν να δίνουν και συνέχισε στις επόμενες θέσεις. Μη έχοντας συναίσθηση του μέγεθους του χώρου ενός αεροπλάνου λόγω της νύστας, ο μπασίστας μας , πετάει ένα "Γ@Μ0 τα βΥζ1@ σου!!''... O drummer του λέει "σ'ακουσε μλκ!!'' και γελούσε αλλά δεν τον πιστευε.

 

Σε μια στιγμή έρχεται η κοπελιά και μου λέει στο αυτί : Κύριε, έλατε στην αποθήκη πίσω, να μου πείτε ποια είναι η κιθάρα σας..

 

Εγώ πιστεύοντας πως είναι η τυχερή μου μέρα πηγαίνω, και τρώω μια σφαλιάρα που την άκουσαν μέχρι και οι γλάροι.

 

Μη θελωντας να κάνω καμιά καφρίλα μην μ΄αρπάξουν οι σεκιούριτι στο Ελ. Βενιζέλος και με φουσκωμένο μάγουλο γυρνάω πίσω ακούγοντας τον μπασίστα να βρίζει την κοπελιά νομίζοντας οτί μπέρδεψε τις φωνές και έβγαζε γούστα με μένα..

 

 

ΑΔΙΚΙΑ!!

 

 

Τουλάχιστον ήταν και διακριτική! Φαντάζεσαι να στην έσκαγε εκεί που καθόσουν;

[aijivl]

Τουλάχιστον ήταν και διακριτική! Φαντάζεσαι να στην έσκαγε εκεί που καθόσουν;

 

Θα πανιόμασταν στα χέρια:mad: :mad: :mad: :mad: :mad:

[tasosmaroulitsis]

Τώρα είσαι 18 και πρίν 3 χρόνια ήσουν 2α λυκείου :blink:

Πολύ ωραία ιστορία πάντως :p

Tώρα πάω 19 τον Ιούνη...

Ε,λάθος μου πριν 2,5 χρόνια έγινε...

[badams]

Να σας πω κ γω μερικα δικά μου κ φίλων....

 

3η ή 4η δημοτικου,δν θυμαμαι καλα,σε ιδιοτικο,διαλημα παιζαμε μπαλα στην αυλή.σε μια στιγμή κανο ένα "περιεργο" σουτ και το παπούτσι μου πετάγεται πανο απο την καγκελοπορτα-εισοδο κ εξω απο την αυλή στον δρομο.η εισοδοσ ηταν κλειδωμενη καθως ειναι ιδιοτικο κ δεν μπορουσα να παρο το παπουτσι μου.αυτή την ώρα χτυπάει κ το κουδούνι κ όλα τα παιδακια φυγαν κ με αφησαν μονο μου να κλεω:cry: ..

 

αλλο..

2α γυμν. ηρθαμε αθηνα για πασχα σε συγγενεις.με τον ξαδερφο μου περνουμε τα ποδηλατα κ καναμε βολτες στο μαρουσι.Σε μια στιγμη περνώντας απο ένα παρκο βλεπω κατι κοριτσια να περπατανε στο πεζοδρομιο.σα καλος μλκς που είμαι ηθελα να κανω φιγούρα,εστι αρχισα να τρεχο κανωντας ποδήλατο σχεδόν όρθιος(δεν ακουμπούσε ο ποπος:blink: μου στην σέλα) κ ξαφνικά βγαίνει η αλυσίδα και μαζί με το ποδήλατο έκανα 4 κωλοτούμπες ακριβώς μπροστά τους.αυτές αρχισαν τα χαχανιτά κ με πρασπεράσαν "επιδικτικά"..:down:

 

ενος φίλου πολύ θεικό..

ειχε παει την κοπέλα του σε ενα νεο ακατοικιτο διαμερισμα ενος αλλου φιλου.ανεβηκαν στην σοφιτα(οπου εχει χαμιλο ταβανι με κλιση κ με παραθυρα στην οροφή!!:up: )ανοιγει το ένα παραθυρο,κοιτάει απεξω,κανει πισω,παει να δει κ η κοπέλα αλλα δεν εφτανε..ε παει ο φιλος μου,την πιανει απο την μέση,παει να την σηκώσει και.... "ντουκ",κοπαναει το κεφαλι της στη γωνία του παραθύρου..:oops: :chair: :fool: τι την εκανε μετα για να ηρεμίσει..

 

αυτα για τωρα..

[GIL46]

ποπο φίλε έχω λυθει στα γέλια..........

εγώ όταν ημουν μικρός (8-9) χρονων ήμουν με την μανα μου στα μαγαζια σε καποια φάση ήταν μια κυρια (απο τοτε γκομενιαρης)και πεταω το χερι μου και της πιανω τον κ0λ0:O

τότε αυτη γυρίζει χωρίς να κοιταξει ποιος είναι και μου καθιζει ενα φουσκο

εντωμεταξυ η μάνα μου να έχει λυθει στα γέλια........:lol:

[Aristof]

ποπο φίλε έχω λυθει στα γέλια..........

εγώ όταν ημουν μικρός (8-9) χρονων ήμουν με την μανα μου στα μαγαζια σε καποια φάση ήταν μια κυρια (απο τοτε γκομενιαρης)και πεταω το χερι μου και της πιανω τον κ0λ0:O

τότε αυτη γυρίζει χωρίς να κοιταξει ποιος είναι και μου καθιζει ενα φουσκο

εντωμεταξυ η μάνα μου να έχει λυθει στα γέλια........:lol:

 

hahahaha:lol::lol::lol:

apo pitsiriki sta kolpa:ρ

[Ilias1908]

Να σας πω κ γω μερικα δικά μου κ φίλων....

 

3η ή 4η δημοτικου,δν θυμαμαι καλα,σε ιδιοτικο,διαλημα παιζαμε μπαλα στην αυλή.σε μια στιγμή κανο ένα "περιεργο" σουτ και το παπούτσι μου πετάγεται πανο απο την καγκελοπορτα-εισοδο κ εξω απο την αυλή στον δρομο.η εισοδοσ ηταν κλειδωμενη καθως ειναι ιδιοτικο κ δεν μπορουσα να παρο το παπουτσι μου.αυτή την ώρα χτυπάει κ το κουδούνι κ όλα τα παιδακια φυγαν κ με αφησαν μονο μου να κλεω:cry: ..

:cry: :X :lol: :lol: :p

[lediaquaan]

Στο πάρκινγκ στην πλατεία Ελευθερίας στο λιμάνι, πριν 6 χρόνια...Στεκόμουν δίπλα στη μπάρα..Τελείως αφηρημένη [ω τι πρωτότυπο]...όταν ξαφνικά η μπάρα προσγειώνεται πάνω μου...Τα είδα εγώ τα γελάκια του κόσμου που πλήρωνε απορώ πώς κρατήθηκαν...Και είχα και τον μπαμπά μου στο αμαξάκι του να κακαρίζει απτα γέλια...Α ρε πατέρα..Α ρε πατέρα..Σακούρτελε...

[ioanna_io]

Που να σας πω και ο αδερφός μου τι είχε πάθει :D

Πριν 2 χρόνια περίπου, κοιτούσε μια βιτρίνα με ρούχα. Άκουγε ένα θόρυβο και δεν έδωσε σημασία... Κάποια στιγμή γυρίζει και τι να δει???

Είχαν κατεβεί τα ρολά και είχε κλειδωθεί μέσα :D :D :D

Με πέρνει τηλέφωνο και λέει έλα να δεις τι έπαθα!!!! Το τι γέλιο έριξα :D :D

[Ilias1908]

Σοβαρα μιλας;;; :X :lol: :p

 

Και πως βγηκε; :D

[ioanna_io]

Σοβαρα μιλας;;; :X :lol: :p

 

Και πως βγηκε; :D

 

Ναι ναι σοβαρά μιλάω :D

Υπήρχε ένα τηλέφωνο ανάγκης και πήραμε και ήρθανε να ανοίξουν!

Άσε που όταν τους το είπαμε δεν μας πίστευαν!

Ήταν γύρω στις 12 το βράδυ, Σάββατο. Ευτυχώς δεν είχαν φύγει οι άνθρωποι για σαβ/κο :blink:

Όσο το θυμάμαι γελάω!

[htrul18]

Που να σας πω και ο αδερφός μου τι είχε πάθει :D

Πριν 2 χρόνια περίπου, κοιτούσε μια βιτρίνα με ρούχα. Άκουγε ένα θόρυβο και δεν έδωσε σημασία... Κάποια στιγμή γυρίζει και τι να δει???

Είχαν κατεβεί τα ρολά και είχε κλειδωθεί μέσα :D :D :D

Με πέρνει τηλέφωνο και λέει έλα να δεις τι έπαθα!!!! Το τι γέλιο έριξα :D :D

 

Τρομερό!!!! :lol: :lol: :lol:

[killing_you2]

Που να σας πω και ο αδερφός μου τι είχε πάθει :D

Πριν 2 χρόνια περίπου, κοιτούσε μια βιτρίνα με ρούχα. Άκουγε ένα θόρυβο και δεν έδωσε σημασία... Κάποια στιγμή γυρίζει και τι να δει???

Είχαν κατεβεί τα ρολά και είχε κλειδωθεί μέσα :D :D :D

Με πέρνει τηλέφωνο και λέει έλα να δεις τι έπαθα!!!! Το τι γέλιο έριξα :D :D

 

Φαντάσου κυριακή πρωί να περνάει κόσμος και εσύ απ'εξω να πηγαίνεις φαγητό και τσιγάρα στον "φυλακισμένο" σου αδελφό!! :lol:

[mariel19]

Εγώ προχτές έπαθα ένα κορυφαίο.. αλλά από το να κάτσω να κρατήσω μούτρα γι'αυτό ... γελούσα...!!!

λοιπόν που λέτε ήμουν στην παραλία.. ξαπλώστρα κ έτσι .. έκανα ηλιοθεραπεία, μπρούμυτα και το πάνω κορδόνι από το μαγιώ λυτό.. όπως ήμουν ψιλο κουρασμένη .. με είχε χτυπήσει κ ο ήλιος .. λαγοκοιμήθηκα που λέτε... κ ξύπνησα έντρομη όταν ένας γνωστός μου, μου προσγείωσε ένα ποτήρι παγωμένο νερό στην πλάτη...

Εγώ ξεχνώντας ότι έχω λύσει το μαγιώ ... σηκώθηκα για να δω ποιος το έκανε... κ έτσι έγινα θέαμα στην παραλία...

Από τη μια ευτυχώς δεν είχε κ πολύ κόσμο... από την άλλη πάλι .. λέω .. ούτε κλεμμένο το έχω, ούτε ψεύτικο... λες κ όσοι με είδαν nacked από πάνω .. δεν έχουν ξαναδεί...

και το γύρισα στο γέλιο...!!

Πάντως σε όποιον το είπα ... γέλασε με την καρδιά του!

[PCMan]

Αχ και ν'άνοιγε η γη... να μ'εφερνε εκεί :shifty: :O :p

[Petros the Great]

Πριν δύο χρόνια, σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας όπου δούλευα τότε. Μπαίνει ένα ζευγάρι και ρωτάει για νέα σύνδεση. Καταλήγουμε σε πρόγραμμα και συσκευή και ζητάω τα χαρτιά. Μου είχαν δώσει την εντύπωση ότι η σύνδεση θα γινόταν στο όνομα του τύπου, οπότε όταν παίρνω την ταυτότητα και ρίχνω μια βιαστική ματιά στη φωτογραφία, βλέπω κάτι σε μόνα λίζα με ένα μαλλί μακρύ και κατάμαυρο, ίδια η Έλενα Ναθαναήλ (στα νιάτα της)! Οπότε ρωτάω: στης κοπέλας το όνομα θα γίνει η σύνδεση; σιγή για λίγα δευτερόλεπτα, χαμογελάω εγώ περιμένοντας, κοκκινίζει ο τύπος και μου λέει: στο δικό μου! Εγώ έφταιγα που ήταν έτσι στην ταυτότητα του;

 

Δεύτερη φάση στο ίδιο κατάστημα. Ανοίγουμε πρωί πρωί, τρεις στο κατάστημα, εγώ και ένας συνάδελφος πίσω από τον πάγκο στους υπολογιστές και η υπεύθυνη σε μια καρέκλα με τον καφέ στο χέρι προσπαθεί να ξυπνήσει. Μπαίνει μια κοπελίτσα μέσα και μου λέει ότι θέλει να κάνει αντικατάσταση κάρτας σιμ. Πρώτη ερώτηση από μένα "στο όνομά σας είναι η γραμμή;" ναι, μου λέει! ζητάω ταυτότητα να τη φωτοτυπίσω και βλέπω ονοματεπώνυμο αντρικό! Της λέω με ύφος "ρώτησα πριν αν είναι στο όνομά σας". Και μου απαντάει, εγώ είμαι! Στο μεταξύ έχω γυρίσει την άλλη όψη της ταυτότητας και βλέπω ότι είναι όντως αυτή :lol: Βλέπει και ο συνάδελφος την ταυτότητα όπως την κρατάω, κοιτιόμαστε και δεν μιλάμε. Σε αμηχανία η... κοπέλα, οπότε πετιέται η υπεύθυνη και ρωτάει: "τι πρόβλημα υπάρχει;" τι να πω εγώ; της δίνω την ταυτότητα! Την κοιτάει η Ε.... και μετά από λίγο: "ε, αφού η κοπέλα είναι ο ίδιος, ας το προχωρήσουμε" :lol: :lol: :lol: Αισθάνθηκα πολύ άσχημα πάντως γιατί σίγουρα φέραμε σε δύσκολη θέση την... κοπέλα!!!