Αναζήτηση

12 χρόνια. Τόσο πάνω-κάτω ασχολούμαι με τα κινητά και γενικά την τεχνολογία που περιφέρεται γύρω από αυτά. Δώδεκα χρόνια εδώ στο myphone.gr, με ατέλειωτο διάβασμα, συζητήσεις, παρακολούθηση στο φόρουμ κάθε χρόνο όλων των ναυαρχίδων, με «φιλονικίες» ποιο είναι το καλύτερο κινητό. Με τρελή ανυπομονησία για την επόμενη επαναστατική συσκευή. Κρατήστε την φράση επαναστατική, γιατί εγώ έχω χρόνια να την ακούσω. Η καινοτομία μιας άλλης εποχής Θυμάμαι ακόμη τη χαρά που είχα όταν συνάντησα κάποιο μέλος μέσω του Buy & Sell πριν πάρα πολλά χρόνια και αντάλλαξα μια συσκευή με το Sony Ericsson P800! Ήταν κάτι εντελώς απίστευτο! Το πληκτρολόγιο τότε, το πενάκι, πράγματα πρωτόγνωρα. Πολύ ωραία η αίσθηση που έχεις ότι πιάνεις στο χέρια σου κάτι πραγματικά καινούριο, κάτι πραγματικά καινοτόμο. Δεν γίνεται να ξεχάσω το Siemens Sx1 ή το Sl45! Την πρώτη επαφή με το Symbian! Το θεϊκό Nokia 7110, το 8210 ή αργότερα τα πρώτα Nokia από τη σειρά Ν! Το Motorola Startac! Ωραίες εποχές για έναν myphonακια δεν συμφωνείτε; Συσκευές που σε κάνανε να υπογράφεις συμβόλαιο να τις πάρεις πιο φθηνά, σε τρέλαιναν και κάθε τόσο κάτι καινούριο έσπαγε τα όρια! Αχ, όταν βγήκε το Sony Ericsson T68i! Τι ομορφιά ήταν αυτή! Τα πρώτα χρώματα, η πρόσθετη κάμερα ... Με αυτά και με αυτά, τα χρόνια πέρασαν, η Nokia είναι παρελθόν όπως την ξέραμε, η Ericsson σαν κινητή απορροφήθηκε από την Sony, βγήκε το iPhone και φτάσαμε στο 2016 και δεν έχουμε απολύτως τίποτα να ερωτευτούμε. Κάτοχος λοιπόν κι εγώ μιας περυσινής ναυαρχίδας με Android, δεν θα πω, δεν έχει σημασία αυτό, θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας και να σας πω αυτό που προβληματίζει τον τελευταίο καιρό. Θεωρώ δεδομένο ότι όλοι όσοι συμμετέχουμε σ' αυτή την κοινότητα μοιραζόμαστε την ίδια «τρέλα» για τα smartphones και την τεχνολογία. Με βάση λοιπόν και αυτή την παραδοχή θα ξεκινήσω γράφοντας ότι η ναυαρχίδα που κρατάω στα χέρια μου είναι αποτέλεσμα αγοράς μόλις τριών μηνών και ήδη την έχω βαρεθεί. Φταίει το λειτουργικό; Η συσκευή; Δεν ξέρω ακριβώς τι μπορεί να φταίει. Σίγουρα όμως υπάρχει κάτι βαθύτερο πίσω από όλα αυτά γιατί όποια ναυαρχίδα και να κρατούσα στα χέρια μου θα τη βαριόμουν το ίδιο γρήγορα. Παίρνεις μια συσκευή που έχει Android, την σετάρεις, βάζεις τον λογαριασμό σου και σχετικά σύντομα είσαι έτοιμος. Αυτά και τέλος. Δεν υπάρχει κάτι να σου εξάψει τη φαντασία, να ασχοληθείς με το κινητό σου παραπάνω. Έχει χαθεί ο έρωτας, αυτό το πράγμα το παραπάνω που θα σε κάνει να έχεις «αρρώστια» με το κινητό σου, δεν υπάρχει πια αυτή η προσμονή. Όποια ναυαρχίδα και να κάτσει στα χέρια σου, από όποια εταιρεία κι αν είναι, μιλάμε μόνο για το λειτουργικό Android μέχρι τώρα, είναι σαν να έχεις το ίδιο ακριβώς πράγμα. Όποια συσκευή και να πάρω, είναι αποδεδειγμένο θα βαρεθώ γιατί δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα. Δεν υπάρχει αυτή η παλιά αγωνία του καινούργιου. Βέβαια παλιότερα υπήρχαν πολλά πράγματα που «περίμεναν» να ανακαλυφθούν θα μου πείτε, ήμασταν παρθένοι εντελώς. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν και τώρα άλλα, ότι δεν υπάρχει το μέλλον και ότι δεν πρέπει να γίνει ένα επόμενο τεχνολογικό άλμα που θα μας συνταράξει. Στασιμότητα και ... εικονική εξέλιξη Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα τελευταία χρόνια είμαστε στάσιμοι. Μπορεί φαινομενικά να εξελισσόμαστε, αλλά η εξέλιξη είναι εν μέρει εικονική. Ας πάρουμε το SoC Snapdragon. Πριν λίγο καιρό είχαμε τον 801. Μετά μας ήρθε ο 810, φέτος ο 820 και του χρόνου καλά μαντέψατε ο 830 κ.ο.κ. Το ίδιο και με την Adreno στα γραφικά, με τις κάμερες, με το design. Δεν τα ισοπεδώνω όλα και αντιλαμβάνομαι την εξέλιξη στα ανωτέρω, όμως η εξέλιξη είναι προβλεπόμενη για κάθε χρονιά. Αυτό είναι που με έχει κουράσει προσωπικά. Αν συμφωνείτε ή αν διαφωνείτε σκεφτείτε το εξής: Τι θα έχει η ναυαρχίδα της Samsung τον επόμενο χρόνο; Το SoC Snapdragon 830; Την επόμενη Adreno; Τα 6 GB RAM ίσως; Ίσως και καλύτερη κάμερα. Πάνω κάτω ξέρουμε όλοι τι θα έχει και αυτό είναι πρόβλημα. Είναι όλα τόσο προβλεπόμενα που θυμίζουν λόμπι έτσι όπως παρέχονται με το σταγονόμετρο, αλλά δεν γίνεται κάποιο τεχνολογικό άλμα. Σίγουρα σωρευτικά όλα μαζί μας φθάνουν στις τρομερές συσκευές του σήμερα, που κάνουν τη ζωή μας, την εργασία μας, την διασκέδασή μας πολύ πιο εύκολη και καλύτερη. Το γνωρίζω και δεν είμαι αχάριστος. Αλλά. Υπάρχει αυτό το αλλά. Μπήκα πρόσφατα σε μια γνωστή αλυσίδα να δω το Samsung Galaxy S7. Τρομερό και μαζί με το V10 ότι καλύτερο για εμένα. Εκεί είναι που σκέφτομαι όμως ότι άντε και το πήρα. Άντε και το έστησα και έπαιξα μαζί του δυο τρεις μέρες. Μετά; Μετά όμως η καθημερινότητά μου δεν αλλάζει δραματικά. Ότι κάνω θα μπορούσα να το κάνω και με την περσινή ναυαρχίδα μου. Δεν έχω λόγο να αλλάξω. Εδώ τελειώνει το παιχνίδι για μένα... Το παρελθόν είναι παρελθόν και πέρασε. Μετά ήρθε το iphone και άλλαξε τον κόσμο, ήρθε το Note με το πενάκι που ακόμη δεν το έφτασε κανείς, ίσως και κάτι άλλο να ξεχώρισε και να μου διαφεύγει. Παραλίγο να το ξεχάσω, το LG G-Flex με την κυρτή οθόνη και το Blackberry Passport! Τι άλλο όμως; Υπάρχει κάτι; Η απάντηση για μένα είναι όχι. Γιατί όποια συσκευή ή ναυαρχίδα διαλέξεις πάνω κάτω τα ίδια θα κάνεις. Χάθηκε η μοναδικότητα, η καινοτομία κύριοι. Να λες έχω ένα smartphone μοναδικό, όχι τόσο ίσως σε design και ματαιοδοξία αλλά σε λειτουργίες. Ίσως να είναι ένας κακός συνδυασμός στασιμότητας εκ μέρους των κατασκευαστών και λειτουργικού για μένα. Εντάξει το Android έχει προχωρήσει πάρα πολύ σε σχέση με το ό,τι ήταν στο παρελθόν, αλλά μήπως αυτή η παραμετροποίηση και η «ελευθερία» οδηγεί στο να γίνεται το λειτουργικό βαρετό και αναξιόπιστο; Στην καθημερινή χρήση αν προσμετρήσεις μόνο τον παράγοντα ποιότητα, τελικά ποιος απολαμβάνει περισσότερο την συσκευή του; Εγώ με το Android ή κάποιος με άλλο λειτουργικό όπως το iOS; Αν προσθέσω και την αποτυχία της Google να νικήσει τον κατακερματισμό που υπάρχει στο Android και το ότι κάθε αναβάθμιση σου φτάνει μετά από λίγους έως αρκετούς μήνες, αρχίζω και σκέφτομαι μήπως τελικά το Android δεν είναι αυτό που υπόσχεται ότι θέλει να είναι. Παραβλέπω το γεγονός ότι άπειρες συσκευές δεν παίρνουν ποτέ αναβάθμιση, επώνυμες και μη. Δεύτερον συνειδητοποιώ ότι η Nokia άφησε ένα τεράστιο κενό. Άφησε ένα τεράστιο κενό γιατί καινοτομούσε, θα πείτε ναι τότε υπήρχε μεγάλος χώρος για καινοτομία, αλλά πάλι αυτό δεν το δέχομαι γιατί πάντα, μα πάντα υπάρχει χώρος για καινοτομία. Όπως πάλι πιστεύω ότι πάντα, μα πάντα υπάρχει χώρος στην αγορά για να μοιραστεί η πίτα εκ νέου και να μπαίνουν νέοι παίκτες. Τρανό παράδειγμα η Apple. Μπήκε, καινοτόμησε για την εποχή της, κάλυψε το κενό που άφησε η Nokia και από το πουθενά ξαναμοίρασε την πίτα και μετά όλοι τρέχανε να την φτάσουν. Μέχρι και η Google άλλαξε το κινητό με Android, όπως έχει η ίδια παραδεχτεί. Ωστόσο και η Apple δεν πάει πίσω. Τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι βλέπουμε να δίνει τεχνολογία με το σταγονόμετρο, χρονιά με τη χρονιά. Απλά δίνει τεχνολογία σωστά φτιαγμένη και στημένη, που δουλεύει στο 99,9% απροβλημάτιστα. Έχει χάσει κι αυτή την καινοτομία που είχε. Το μόνο που έχει αξεπέραστο είναι το τρομερό marketing, που έχει καταφέρει να την εδραιώσει στην παγκόσμια αγορά. Επίλογος Είμαι λοιπόν με την περσινή μου ναυαρχίδα η οποία δουλεύει απροβλημάτιστα, αλλά δεν μπορώ να την πουλήσω γιατί έχει χάσει πολύ από την αξία της και μόνο τα iPhone και τα Note κρατάνε καλή τιμή μεταπώλησης, κάνω τη δουλειά μου σε βαθμό 99,9%, αλλά είμαι άρρωστος και θέλω να αλλάξω, θέλω να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, θέλω κάτι να μου καλύψει την δίψα για τεχνολογία και δεν βρίσκω. Δεν βρίσκω κάποιο smartphone να με κάνει να πάω να βάλω δόσεις στην πιστωτική, να θέλω να χρεωθώ για να το πάρω. Δεν υπάρχει η μοναδικότητα. Η δε Google σπρώχνει την αγορά με τις πράξεις της προς την Apple. Μετά και την ανακοίνωση του iPhone SE, πλέον η Apple καλύπτει όλες τις ανάγκες. Μικρή, μεγάλη οθόνη, ότι θες το έχουμε. Πάρε το μικρό iPhone που σου στέρησα και σε τιμή προσιτή επιτέλους για πολλούς. Είναι πολύ δυνατό, όχι τόσο όσο η ναυαρχίδα μου όμως ... . Το ότι είναι κλειστό λειτουργικό δεν ενδιαφέρει κανέναν σε παγκόσμια κλίμακα. Όλοι αγοράζουν από την Apple την ησυχία τους, την ομορφιά, την καλή λειτουργία, το σέρβις. Αγοράζουν αξιοπιστία και πολύ καλή μεταπώληση και...ολίγον από τη δόξα της. Τελικά η ελευθερία που μου δίνει το Android είναι όντως τόσο χρήσιμη ή αν είχα πάρει ένα iPhone 6, θα ήμουνα λίγο περισσότερο ξένοιαστος μιας και θα το έδινα πανεύκολα του χρόνου που θα βγει το 7; Υπάρχει ελπίδα να δούμε κάτι νέο ή θα συμβιβαστούμε αναγκαστικά με ό,τι μας σερβίρουν χρόνο με το χρόνο; Πότε θα βγει το επόμενο smatphone που θα «γκρεμίσει τα τσιμέντα»; Πότε θα δούμε άραγε ένα νέο T68i; Ένα Ν80;

Το 2004 έχει μείνει στη θύμηση όλων των Ελλήνων ως η χρονιά που η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου κατέκτησε το Ευρωπαικό πρωτάθλημα πετυχαίνοντας ίσως τον μεγαλύτερο άθλο στην ιστορία του αθλήματος. Άλλοι θυμούνται έντονα το 2004 για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων στην πατρίδα μας ενώ υπάρχουν μερικοί που δεν ξεχνούν την κατάκτηση της πρώτης θέσης στη Γιουροβίζιον! “Άρρωστοι” με την κινητή τηλεφωνία όπως εγώ δε λησμονούν πως το σωτήριο έτος 2004 πρωτοαντίκρυσαν το τηλέφωνο με τον, κατά πολλούς, κορυφαίο σχεδιασμό όλων των εποχών, το Motorola RAZR V3. Περιπλανιόμουν στις σελίδες του myphone.gr , όταν ξαφνικά άνοιξα ένα θέμα με τίτλο “Motorola RAZR V3”! Αυτό ήταν... Από την πρώτη στιγμή που το είδα, αποφάσισα πως δε γίνεται να μην έχω ένα τέτοιο κόσμημα στην κατοχή μου. Δυστυχώς, η αρχική του τιμή ήταν στα 600 ευρώ, τα οποία δε μπορούσα να διαθέσω. Περίμενα αρκετά ώστε το κόστος απόκτησης του “ξυραφιού” να μην ξεπερνά τα 300 ευρώ και, τότε, το απέκτησα! Όταν άνοιξα τη συσκευασία και είδα το μαύρο “ξυράφι”, θαμπώθηκα από την ομορφιά του. Στη συνέχεια, όταν το έπιασα στα χέρια μου, μαγεύτηκα από τη στιβαρότητα του, την τέλεια συναρμογή και τα ποιοτικά υλικά κατασκευής! Μέταλλο σχεδόν παντού ενώ η δερμάτινη θήκη που υπήρχε στη συσκευασία πρόσφερε στο κινητό τηλέφωνο προστασία και ομορφιά ταυτόχρονα! Περιττό να πω πως κάθε τόσο το καθάριζα ευλαβικά! Το παραμικρό ψεγάδι, σημάδι ή χτύπημα θα με τρέλλαινε! Όντως, το μαύρο V3, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ήταν αψεγάδιαστο, πάντα μέσα στη μαύρη δερμάτινη θήκη του. Για τα τεχνολογικά του χαρακτηριστικά, δεν έχω να πω πολλά μιας και -κατά κοινή ομολογία- δεν ήταν εντυπωσιακά. Δεν είχε δυνατότητες 3G, οι φωτογραφικές του δυνατότητες περιορίζονταν σε μια μάλλον φτωχή κάμερα VGA ενώ η οθόνη του με ανάλυση 176x220 pixels δεν έκλεβε την παράσταση. Ίσως το ξεχωριστό να ήταν η δεύτερη εξωτερική οθόνη, χαρακτηριστικό όχι τόσο δεδομένο οχτώ χρόνια πριν! http://content.myphone.gr/photo/full/5219/717-normal-2004-07-27.jpg Ένα μεγάλο κεφάλαιο που δεν μπορώ να παραλείψω στην αφήγηση μου για το RAZR της Motorola, είναι το modding. Σερφάροντας στο διαδίκτυο ψάχνοντας θέματα και wallpapers για το αγαπημένο μου κινητό, κατέληξα στο -ιστορικό πια- motox.info, το οποίο σύντομα εξελίχθηκε στο “ευαγγέλιο” της παραμετροποίησης του V3! Νύχτες ατελείωτες έμεινα ξάγρυπνος ώστε να δοκιμάσω το τελευταίο Monsterpack του Woody ή το τελευταίο DRM (εικονίδια μπαταρίας, σήματος κτλ στο πάνω μέρος της οθόνης) του Dark Preacher! Νομίζω ότι φλάσαρα το “ξυράφι” μου πάνω από 300 φορές κάνοντας δοκιμές, πειράματα ή εγκαθιστώντας ότι τελευταίο κυκλοφορούσε! [ame=http://www.youtube.com/watch?v=ZsRxJaa4ZpM]Motorola Razr V3 Silver Commercial - YouTube[/ame] Σε μικρό χρονικό διάστημα και μετά από εντατικό διάβασμα, έμαθα και ο ίδιος να συνθέτω τα δικά μου flash files (ROM θα λέγαμε σήμερα), να σχεδιάζω τα δικά μου skins και εικονίδια DRM καθώς και να δημιουργώ ελληνικές γραμματοσειρές. Μου άρεσε τόσο αυτή η απασχόληση ώστε, μαζί με άλλους Έλληνες μανιακούς φτιάξαμε με πολύ μεράκι την Greek Motorola Community, ένα μπλογκ στο οποίο δημοσιεύαμε τις δημιουργίες μας, και θεωρώ ότι κάναμε εκπληκτική δουλειά. Μετά από δύο χρόνια, η Ελληνική Κοινότητα Motorola έκλεισε τις πύλες της αφού η τεχνολογία άλλαζε ραγδαία και το ενδιαφέρον για τα Motorola μας μειωνόταν. Ελπίζω οι φίλοι jotz, Rey_619 και drillgr να είναι καλά και να διαβάσουν αυτό το νοσταλγικό άρθρο... http://content.myphone.gr/photo/full/5220/moto-v3-2-2004-07-27.jpg Τέλος, πιστεύω πως το Motorola RAZR V3 ήταν η ποιοτικότερη και ομορφότερη συσκευή που έπιασα ποτέ στα χέρια μου. Το θεωρούσα και το θεωρώ κόσμημα και το κρατώ ακόμη ως ενθύμιο. Χρόνια περίμενα έναν αντικαταστάτη, έναν RAZR με προηγμένα χαρακτηριστικά αλλά δυστυχώς τα RAZR V3i, V3xx δεν κατάφεραν να αντικαταστήσουν επάξια τον “βασιλιά” V3, ο οποίος πούλησε πάνω από 55 εκατομμύρια κομμάτια!!

«Όσο βομβαρδιζόμαστε από νέες συσκευές με τεχνικά χαρακτηριστικά τα οποία φτάνουν τους Η/Υ που είχαμε πριν λίγα χρόνια στα γραφεία μας αλλά συνεχίζουν να έχουν το κλασσικό monoblock design, τόσο περισσότερο νοσταλγώ παλιά κινητά τηλέφωνα, τηλέφωνα τα οποία είχαν κάτι μοναδικό. Μιλάω για εποχές όπου η οθόνη αφής ήταν είδος πολυτελείας με αποτέλεσμα οι κατασκευαστές να ωθούνται σε περίεργα design, άλλες φορές πρωτοποριακά, κι άλλες απλά "περίεργα"!» H εισαγωγή αυτή δεν είναι δική μου, την έχετε ξαναδιαβάσει και στο nostalgia του φίλτατου MemphisX για το Siemens SX1 του. Αντικατοπτρίζει μια άλλη εποχή, την οποία λίγοι θυμούνται ενεργά ακόμα και σήμερα, αλλά πολλοί λάτρεψαν και άφησαν πίσω, λόγω των νέων τεχνολογιών. Στους ενεργούς ανήκω κι εγώ και η αλήθεια είναι πως το παρών blogging είναι ίσως το δυσκολότερο για μένα, πιο δύσκολο ίσως κι από διάφορα τεχνικά άρθρα που έχετε διαβάσει από εμένα κατά καιρούς. Και πως να μην είναι, ειδικά όταν μέσα από τα nostalgia κείμενα, την τρέλα και τον πειραματισμό σου κατάφερες να δημιουργήσεις μια παρέα 30 και πλέον ατόμων (επίσημα πάντα μιας και υπάρχουν πάρα πολλοί ακόμα εκεί έξω) οι οποίοι έχουν το ίδιο μεράκι με σένα; Πως να μιλήσεις για φίλους που ψάχνατε λύσεις με τις ώρες, σχολιάζατε αγγελίες, αλλά και μένατε έκπληκτοι με τα ευρήματα των άλλων; Που ένας απλός καφές μαζί τους ή μια τηλεφωνική κλήση σας έδεσε σαν φίλους; Κυρίες και κύριοι, το θέμα μας σήμερα είναι τα «Nostalgic Phones» και το τι αντίκτυπο είχε η ξαφνική ανάδειξη τους, είτε μέσω του myPhone.gr, είτε μέσα από άλλα sites, μέσα από τα μάτια μου πάντα, μιας και με θεωρώ υπεύθυνο για πολλά σε αυτό το «trend». http://content.myphone.gr/photo/full/8910/32351-512548482091031-1793076513-n.jpg Μέχρι πριν λίγα χρόνια λοιπόν, κανείς δεν ήξερε πως υπήρχαν άτομα που βλέπουν τα παλιά κινητά ως κάτι παραπάνω από σκουπίδια ή σαράβαλα, ενώ τώρα, η παρούσα ασχολία τείνει να γίνει ένα trend ανάλογο άλλων, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό όπως πχ του iPhone. Μέσα σε αυτούς κι εγώ, μιας και σαν νέο μέλος σχετικά στο forum μας τότε (με παρουσία 6 μηνών στις σελίδες του εκείνο το διάστημα), δεν ήξερα πως υπάρχει κάτι τόσο ενδιαφέρον μέσα του. Τότε, το «Νοσταλγία για τα παλιά Nokia» αποτελούνταν από μόλις 5-6 άτομα, τα οποία ασχολούνταν ενεργά με το κομμάτι αυτό. Μέχρι που μπήκα εγώ στην παρέα και σχεδόν ταυτόχρονα ξεκίνησε και η στήλη «Nostalgia», που τόσο αγαπήσατε και περιμένατε με αγωνία κάθε Σάββατο. Η μοίρα τα έφερε έτσι και στο βήμα που βρίσκομαι σήμερα με έφερε αυτή η στήλη, μέσω ενός κινητού που ίσως και να μην θυμάται πολύς κόσμος, αλλά αγάπησα περισσότερο κι από την όποια γυναίκα, μιας και ποτέ δεν με πρόδωσε: Το Nokia 8850. Η συνέχεια που είδατε, είναι γνωστή. Αυτό που δεν ήξερε κανείς ποτέ είναι πως γι'αυτή τη στήλη αφιέρωσα άπειρες ώρες για κείμενα που, θέλοντας να μην χαθεί κάτι που αγάπησα και λάτρεψα, το τροφοδοτούσα κάθε βδομάδα με νέο υλικό. Μέχρι που, ο αντίκτυπος της με ανάγκασε να το σταματήσω κάπου όλο αυτό... «Πωλείται άριστο Nokia 3310 για συλλέκτες μόνο, στα 40 ευρώ» Κάπου εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι «τι έκανα τώρα;», ξέροντας πως πίσω από αυτή την εκμετάλλευση της ασχολίας αυτής βρίσκονται η παρέα και τα κείμενα μου. Όχι εσκεμμένα φυσικά, αλλά από άγνοια, μιας και κανείς μας δεν φαντάστηκε πως όσα γράφαμε τα είδανε κι άλλοι. Έμποροι, άτομα που «μυρίστηκαν» λεφτά, όλοι βάλανε κι από μια αγγελία. Δυστυχώς δεν ήταν κάτι παροδικό, εμφανίστηκαν εκατοντάδες. Όλες με την ίδια λογική, να «πατήσουν» πάνω στο μεράκι και την αγάπη μας. Ψάξαμε οικονομικότερες λύσεις. Οι της Θεσσαλονίκης την βρήκαμε μέσω παζαριών. Άλλοι μέσω φίλων και συγγενών που δεν τα ήθελαν πλέον. Ακόμα και αποστολές μεταξύ μας κάναμε από Θεσσαλονίκη σε Αθήνα και αλλού, μιας και ψάχναμε συσκευές για άλλους! Το μεράκι μας δεν πέθανε. Κι απέναντι μας, όσοι το είδαν ως «χρήμα» και «κέρδος», σκεπτόμενοι πως «θα το πάρουν το σαραβαλάκι που πήραμε τσάμπα από την ανακύκλωση με κανένα 30άρι, σιγά μην το βρουν φθηνότερο». Κι όμως, αγαπητοί «εκμεταλλευτές», τα βρήκαμε φθηνότερα, μιας και αυτή είναι η χαρά της συλλογής: Να ψάχνεις. Πολλοί έχουμε κομμάτια που δύσκολα θα μας τα δίνατε σε χαμηλές τιμές ή ακόμα και τσάμπα, για τον απλούστατο λόγο πως δεν νιώθετε όπως εμείς. Δεν νιώθετε αγάπη για το αντικείμενο, αλλά κοιτάξατε (και κοιτάτε ακόμα) να κερδίσετε από αυτούς που το αγαπάνε. Κι αν ήταν λογικό το κέρδος, δεν θα υπήρχε ουσία να γραφτεί το παρών κείμενο. Το υπερκέρδος όμως, έχει αγανακτήσει όλους μας που ασχολούμαστε με αυτό το hobby. Σκεφτείτε πως το 3310 και το 6310 που θα έχετε στην βιτρίνα σας ως «απόλυτα συλλεκτικό» (και σε εξωπραγματική τιμή φυσικά...), θα το χρησιμοποιήσουμε ένα Σάββατο ή μια Κυριακή και αν, για να πάμε να πιούμε έναν καφέ και να θυμηθούμε τα παλιά. Όλες τις άλλες μέρες θα είναι σε ένα συρτάρι, ή -για να μιλήσω προσωπικά-. σε ένα κουτί. Θα δίνατε εσείς 50 και 100 ευρώ για 3 και 4 ώρες; Θα μου πείτε τώρα, «τι λες ρε plankton69, μύγα σε τσίμπησε; Ο καθένας πουλάει όσο θέλει». Δεκτό από μένα, αλλά σκεφτείτε λίγο το εξής: Πως γίνεται ένα Nokia 8110 να είναι ακριβότερο από ένα Sony Ericsson K850 που πουλάει το ίδιο άτομο; Πως γίνεται το Nokia 6210 να κάνει 50 και 100 ευρώ, ενώ εγώ το αντάλλαξα και ο νέος κάτοχος ξέρω πως το χαίρεται πιο πολύ από εμένα; Πως γίνεται να πουλιέται σε σαραβαλιασμένη κατάσταση το Nokia 8810 100 και 200 ευρώ κι εγώ να το αντάλλαξα με Motorola StarTAC; Η απάντηση είναι μια: ΚΕΡΔΟΣ. Και κάπου πρέπει να τελειώσει αυτό, γιατί έχει παραγίνει το κακό. Δεκτό να μας βοηθήσετε, αλλά όχι να «πατήσετε» πάνω μας. http://content.myphone.gr/photo/full/8913/scrooge1.jpg [ame=http://www.youtube.com/watch?v=v9K1UYIXElc]mk-gia tous filous kai tis files mou - YouTube[/ame] Υπάρχουν όμως και καλά σημεία σε αυτό το «trend» και ονομάζονται «παρέα», «ομαδικότητα» και κυρίως, «φιλία». Βρεθήκαμε πολλές φορές, κυρίως οι της Θεσσαλονίκης, με ένα και μοναδικό σκοπό: Να μιλήσουμε για την τρέλα μας. Πολλές φορές, με άλλες συσκευές, αλλά με τον ίδιο σκοπό: τη νοσταλγία. Αλλά και σε άλλες πόλεις, όσοι ήταν γείτονες βρέθηκαν και μίλησαν για την τρέλα τους μεταξύ τους, ενώ φυσικά γίνανε παρέα, όπως κι εμείς στην Θεσσαλονίκη. Πολλές ώρες σε τηλέφωνα (είτε μέναμε κοντά, είτε... 800 χιλιόμετρα μακριά!), μιλώντας για ευρήματα, αλλά και προβλήματα, ψάχνοντας λύσεις. Το καλύτερο όμως; Ειδική ομάδα στο Facebook, σαν «γειτονία», η οποία καθημερινά «παίρνει φωτιά» από τις συνομιλίες και τις φωτογραφίες μας. Πραγματικά, κάτι που κανείς μας δεν φανταζόταν 1 ή 2 χρόνια πριν. Κι άλλα πολλά, που θα χρειαστώ μέρες να τα εξιστορήσω... Πράγματά που, προσωπικά ένα «ευχαριστώ» είναι το ελάχιστο που μπορώ να προσφέρω σε όλους εσάς. http://content.myphone.gr/photo/full/8912/dsc00367.jpg Κλείνοντας λοιπόν, αρχικά θέλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά όλους όσους βοήθησαν και μας βοηθάνε ακόμα με τις συλλογές μας, διότι χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ζωή σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την παρέα των νοσταλγών για τις ευχάριστες στιγμές που ζούμε καθημερινά, είτε από κοντά είτε πίσω από ένα πληκτρολόγιο, αλλά και όσους μπήκαν στην υπάρχουσα παρέα με την ίδια τρέλα των «παλαιότερων». Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης σε όσους μας κόλλησαν με την νοσταλγία κινητών (zografos, Enema, theProdigy και BMW_E36), γιατί χωρίς αυτούς δεν θα γινόμασταν 30! Όσοι τώρα, δυσαρεστήθηκαν ή παρεξηγήθηκαν με τον λόγο μου, sorry, αλλά πρέπει να υπάρξει και λίγο λογική στις τιμές, αλλά και στην αντιμετώπιση σας προς εμάς. (Και προσοχή: Δεν θίγω αυτόν που όντως πουλάει κάτι που πραγματικά αξίζει. Αυτοί που πρέπει να θιχτούν, ξέρουν ποιοι είναι...) Θα τα πούμε -όπως κάθε μέρα- στα γνωστά μας λημέρια παιδιά, αλλά και όσοι θέλετε κι από κοντά στις 16 Δεκεμβρίου, στο επίσημο meeting του myPhone στη Θεσσαλονίκη. Προσωπικά θα είμαι εκεί με ένα δείγμα της συλλογής μου, για όλους όσους ασχολούνται ή τους συναρπάζει μια παλιά συσκευή! Be there λοιπόν! *Credits to Enema για το banner του group μας! :)

Λένε πως ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που σε κάνει να μην ξεχνάς ποτέ το πρόσωπο που ερωτεύτηκες, και πως σε προκαλεί να κάνεις τα πάντα για να το κερδίσεις, όσος καιρός και να περάσει... H θεωρία αυτή, όμως, δεν ισχύει μονάχα για πρόσωπα, αλλά και για αντικείμενα. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε ερωτευτεί κάποιο αντικείμενο και, αργά ή γρήγορα το αποκτήσαμε, λόγω αυτού του έρωτα; Σ'αυτούς τους ανθρώπους ανήκω και εγώ, μιας και ο πρώτος «κινητός» έρωτας που δεν μπορούσα να αποκτήσω, άκουγε στο όνομα Nokia 6600... Σαν τώρα θυμάμαι που το είχε κάποιος οικογενειακός φίλος, και να μαγεύομαι από τον σχεδιασμό του... Περίεργος για εμένα,ουσιαστικά πρωτόγνωρος, μιας και εκείνη την εποχή με συνόδευε ένα «ταπεινό» 3310... Έμενα λοιπόν να το χαζεύω, μιάς και τα 550+ ευρώ που κόστιζε καινούριο, ήταν απαγορευτικά για έναν 10χρονο... ΄Hταν όμως τόσο όμορφο, τόσο μοναδικό, και γύριζε συνέχεια στο μυαλό μου... Πρώτη φορά έβλεπα μια τόσο αξιόλογη συσκευή από τόσο κοντά... Σταθερή, ικανή για πολλά, και, τουλάχιστον στα μάτια και την καθημερινότητά μου, σπάνια... Δεν έμοιαζε καθόλου η εποχή του με το σήμερα, που πλέον βλέπεις παντού συσκευές-κάδρα, με μικρή αυτονομία και την ίδια σχεδόν μορφή... Για το 2004, που έκανε ντεμπούτο , ήταν το πιο κορυφαίο, το iPhone της εποχής! VGA κάμερα, Symbian στην έκδοση v7.1, κάρτα μνήμης, πλήθος εφαρμογών από το Internet... Μπορεί να μην ήταν τόσο πλήρες, όσο το «αδερφάκι» του, το Siemens SX1, αλλά ήταν, κατά κάποιον τρόπο πιο ποιοτικό, μιας και ακούστηκαν πολλά τότε για την ποιότητα κατασκευής του SX1. Αθάνατη παλιά Nokia, που καμία συσκευή της δεν έκανε «κιχ» στην όποια κακουχία, από την πιο φτηνή, ως την πιο κορυφαία... [ame= ] [/ame] Δεν θ'αργούσε όμως ο καιρός που θα μάθαινα τι άλλο μπορούσε να κάνει ένα 6600... Μερικά χρόνια μετά, μέσω ενός παλιού μου φίλου, που δεν το άλλαζε για κανένα, γνωρίστηκα μαζί του σε βάθος. Έμαθα το Symbian και τις πολλές, για την εποχή, εφαρμογές... Ψαχνόμουν και εγώ μαζί του για εφαρμογές, προσπαθώντας να του κάνω την ζωή πιο εύκολη, γυρνώντας από site σε site, με την κρυφή ελπίδα να «ξετρυπώσω» κάτι καλό, που ο ίδιος δεν θα είχε ανακαλύψει! http://content.myphone.gr/photo/full/3460/31012012141.jpg Πολλά πράγματα έμειναν χαραγμένα στην μνήμη μου με το 6600, κι ας μην το είχα μέχρι τότε... Θυμάμαι ακόμα συζητήσεις μας σχετικά με αυτό, και το -τότε- K800i μου... Ή την πιο επική φράση που είπα ποτέ, με το iPhone να είναι τότε στα ξεκινήματά του, έξω απο κλασσάτη καφετέρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης... Tα «συγκριτικά» για τις συσκευές μας, όπως καταλάβατε, έδιναν και έπερναν, αλλά το δικό μου έχανε, μιας και το μόνο δυνατό «χαρτί» του, ήταν η Cybershot κάμερα 3,2 MegaPixels, και κάααατι λίγα παραπάνω που έκανε. Πάντα όμως σε Java... Eίχε δίκιο... Tότε ένιωσα για πρώτη φορά, λοιπόν, την διαφορά μεταξύ Dumphone, Feature Phone και Smartphone... Eίχα μαγευτεί πλέον από όλο το σύνολο, και όχι μόνο από την εμφάνισή του... ΄Hθελα οπωσδήποτε να το αποκτήσω... ΄Oπου κι αν το έβρισκα όμως, οι τιμές ήταν ακόμα τρελές! Bλέπετε, δεν ήμουν ο μόνος που εκτιμούσε τις δυνατότητές του εν έτι 2009, αλλά και πολλοί ακόμα... ΄Hταν ακόμα στα «ντουζένια» του, κι ας είχαν περάσει 5 χρόνια απο την παρουσιάσή του! Oπότε, για άλλη μια φορά, έμεινα να το ονειρεύομαι... Mε την διαφορά όμως οτι, στην πρώτη ευκαιρία, θα γινόταν πραγματικότητα... Tο είχα βάλει στόχο, και θα το κατάφερνα, έλεγα από μέσα μου. Ποτέ δεν έπαψα να ψάχνω, και η τύχη τελικά με αντάμειψε... http://content.myphone.gr/photo/full/3459/31012012140.jpg Έχω ακούσει πως αν η τύχη σου προσφέρει μια φορά κάτι απλόχερα, μην κάνεις το λάθος να το απαρνηθείς, γιατί μπορεί να μην είσαι ξανά τόσο τυχερός. Ψάχνοντας πρόσφατα λοιπόν, κάτι για το κύριο τηλέφωνό μου, πλέον ένα E71, έτυχε να βρώ δύο σε πολύ καλή κατάσταση, και σε τιμή που με «προκαλούσαν»! Tελικά, όταν υπέκυψα στο κάλεσμα, είχε μείνει ένα να με περιμένει... Tο πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη... ΄Hταν ένα αποθημένο που βγήκε επτά χρόνια μετά, ένα όνειρο που έπαιρνε σάρκα και οστά, ή καλύτερα, πλαστικό και πλακέτες! Έχοντας όμως ήδη εμπειρία σε Symbian συσκευή, η αλήθεια είναι πως πλέον δεν με συγκινεί ιδιαίτερα λειτουργικά. Tο χρησημοποιώ ακόμα όμως, πού και πού, για να «αναζωπυρώνω» τα αισθήματά μου γι'αυτό, και να χαίρομαι το πρώτο Smartphone που αγάπησα... Oι μεγάλοι έρωτες δεν ξεχνιούνται ποτέ, κι ούτε αλλιώνονται στην πάροδο του χρόνου... Παραμένουν για πάντα, όπως πρώτα... * «Αυγουλάκι» μου, μετά από 7 χρόνια μαζί... <3

Ιούνιος του 2012, καιρός λοιπόν να εμπλουτίσω την μικρή μου συλλογή από κινητά. Παρασυρόμενος από διάφορους εδώ στο myPhone (βλέπε plankton69), αποφασίζω λοιπόν να την αρχίσω με παλιά αγαπημένα μοντέλα. Ένα από αυτά το Nokia 3410. Ψάχνοντας λοιπόν ώρες σε διάφορα site αγγελιών βρίσκω λοιπόν έναν τυπά που το έδινε στα 10 (!) ευρώ. Δεν έχασα λοιπόν χρόνο πήγα και το πήρα. Το κινητό αυτό ήταν αυτό που λένε «έρωτας με την πρώτη ματιά» για μένα. Για καλή μου τύχη ήτανε σε εξαιρετική κατάσταση εμφανισιακά και λειτουργικά, μιας και σχεδόν όλες οι γρατζουνιές του, έγιναν (δυστυχώς) από μένα. Το μόνο αρνητικό ήταν η μπαταρία, μιας και όταν το πήρα είχε ακόμα την αρχική και μετά βίας έβγαζε μισή μέρα. Την επόμενη κιόλας πήγα και την άλλαξα. Η χαρά ήταν μεγάλη! Ώρες ολόκληρες έφαγα παίζοντας, πειράζοντας και προσπαθώντας να βρω και το τελευταίο του μυστικό. http://content.myphone.gr/photo/full/6817/0123z.jpg Δεν ήταν λίγες οι φορές που το χρησιμοποίησα σαν δεύτερο αφού είχα πουλήσει το δικό μου. Ακόμα και τώρα το χρησιμοποιώ συχνά - πυκνά, μιας και το λυπάμαι να μένει μόνο του. Βέβαια τα σχόλια που μαζεύω δεν είναι και τα καλύτερα, ο ένας μου λέει «Που πας με την κηδεία ρε» ο άλλος με λέει αρχαιοκάπηλο και πάει λέγοντας. Εγώ όμως δεν το βάζω κάτω, συνεχίζω να το κυκλοφορώ πάραυτα. Σε γενικές γραμμές δεν είχα κανένα παράπονο από αυτό το κινητό, ίσα-ίσα έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Μερικά από τα θετικά του είναι: Μπαταρία που βγάζει άνετα 4 μέρες με χρήση Πολύ δυνατό ηχείο Φοβερή κατασκευή [ame=http://www.youtube.com/watch?v=ROny4f4SVZA]Nokia 3410[/ame] http://img233.imageshack.us/img233/8343/0128p.jpg Δυστυχώς όμως αυτή η χαρά δεν κράτησε πάνω από μήνα. Μετά από μερικά πεσίματα άρχισαν να μην πιάνουν καλά μερικά πλήκτρα και η πρόσοψη έχει αρχίσει να φθείρεται επικίνδυνα. Αλλά επειδή και εγώ άρχισα να φοβάμαι μην το χαλάσω εντελώς, το άφησα στην άκρη, ώσπου να αποφασίσω να το κάνω (που δεν θα αργήσει και πολύ αυτή η στιγμή). Ως τότε αναπαύεται και περιμένει καρτερικά τη στιγμή που θα το φτιάξω…

Μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου από τους «τυχερούς» αφού λόγο εργασίας είχα εταιρικό κινητό τηλέφωνο σχεδόν από τον δεύτερο χρόνο που κυκλοφόρησαν στην ελληνική αγορά. Αυτό βέβαια είναι καλό και κακό, την εποχή εκείνη η επιδότηση συσκευής ήταν άγνωστο πράμα οπότε αν ήθελες κάτι καλό είτε θα τα έσκαγες χοντρά από την τσέπη σου είτε θα καθόσουν με ότι σου έδιναν από το τμήμα προσωπικού, π.χ. η πρώτη μου συσκευή ήταν ένα Ericson GH197. Tελοσπάντων, λίγες συσκευές έχουν αποτυπωθεί στην μνήμη μου όλα αυτά τα χρόνια και ακόμα λιγότερες μου έχουν κάνει κλίκ από τη στιγμή που τις πρωτοείδα. Θυμάμαι λοιπόν ακόμα την πρώτη φορά που είδα το ΝΟΚΙΑ 7110 σε ένα περιοδικό της εποχής, κάθισα και το χάζευα για κάνα τέταρτο μέχρι που το διακριτικό γκούχ του περιπτερά με επανέφερε... Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν (και είναι ακόμα) μία από τις ομορφότερες συσκευές που έχουν κυκλοφορήσει (προσωπικά είπαμε). Είχε ιδανικό grip στο χέρι λόγο της κυρτής σχεδίασης της, slide handset που με το «τύπου αυτόματο» άνοιγμα απαντούσε στις κλήσεις (αρκετά ψαρωτικό), χορταστική οθόνη 6 γραμμών, navi roller για εύκολο σκρολάρισμα και λειτουργία enter με το πάτημα, επαφές με δυνατότητα εισαγωγής πολλαπλών αριθμών και σχολίων, τρομερή ghost βαφή που ανάλογα με την γωνία και το φώς άλλαζε απόχρωση... Ήταν το πρώτο κινητό της φινλανδικής εταιρείας που κυκλοφόρησε με το series S40 λειτουργικό, ήταν dual band και από τα πρώτα που διέθεταν WAP φυλλομετρητή αν και αυτό ήταν κάτι που δεν το δοκίμασα ποτέ, είπαμε εταιρική σύνδεση γαρ. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=b_KM2g63B9A]Nokia 7110 Promo - YouTube[/ame] Ήταν λοιπόν η πρώτη συσκευή που αγόρασα με δικά μου χρήματα αμέσως μόλις έγινε διαθέσιμη στην ελληνική αγορά και ξεκίνησα μαζί της μια μακρά διαβίωση που κράτησε 4 ολόκληρα χρόνια :blink: Αφού γενικά δεν αλλάζω κινητά συχνά. Μαζί του βέβαια πήρα και την πρώτη κρυάδα της ανεκδιήγητης τότε AlfaCopy αφού πέρασε μία βόλτα από εκεί για αναβάθμιση s/w, χρησιμοποίησα σχεδόν όλα τα features του που με βόλεψαν πάρα πολύ λόγο εργασίας και μετά από λίγο καιρό με την αγορά ενώς σειριακού ΜΑ-600 Infrared adapter αφού το usb τότε το βλέπαμε σαν μια περίεργη τετράγωνη θύρα πλάι στις PS2 αρχίσα και τα ψιλοπειράγματα της συσκευής, αλλαγή του logo του παρόχου με σχήματα, backup δεδομένων στον υπολογιστή κλπ. http://content.myphone.gr/photo/full/5721/nokia-7110-02.jpg Για την χρήση που του έκανα ήταν πάρα πολύ καλό, με μπαταρία που κράταγε τον πρώτο καιρό σχεδόν 1 εβδομάδα με πάρα πολύ χρήση και απροβλημάτιστο στην dual band λειτουργία του που το διαπίστωσα από πρώτο χέρι αφού με συνόδεψε σε αρκετά ταξίδια στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και στη Μ. Ανατολή.:) Σε ένα ταξίδι μάλιστα στη Γερμανία έτυχε το αμάξι που είχα νοικιάσει να διαθέτει προεγκατάσταση με έξοδο ήχου από τα ηχεία του ηχοσυστήματος, και εξωτερικό μικρόφωνο και κεραία που για την εποχή εκείνη μου είχαν φανεί διαστημικά. :lol: Από προβλήματα μάλλον ήμουν τυχερός και δεν αντιμετώπισα ποτέ κάτι το ιδιαίτερο, κάποια στιγμή στον 3ο χρόνο χάλασε η δόνηση αλλά επισκευάστηκε από έναν τοπικό τεχνίτη αμέσως και με ελάχιστα χρήματα, έφαγε και ένα ποτήρι χυμό κατακούτελα αλλά δε μάσησε. Το handset έπαιζε κανονικά μέχρι το τέλος αν και είχαν ακουστεί πολλά τότε. Πέρασα μαζί του περισσότερα συνεχόμενα χρόνια από κάθε άλλη συσκευή που έτυχε να χρησιμοποιήσω έκτοτε, έχει πάρει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, δεν το πέταξα αν και δυστυχώς δεν θυμάμαι πλέον πού το έχω αποθηκεύσει.

Καλοκαίρι του 2002. Σε ένα από τα meetings που διοργάνωνε το myphone.gr (τότε βέβαια ως unwired.gr) έπεσε το μάτι μου σε κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Ζήτησα από τον κάτοχό του να το περιεργαστώ. Το πήρα στα χέρια μου. Βαρύ. Από μέσα μου λέω «μα καλά, πως κυκλοφορεί με αυτό το τούβλο;». Ήταν βλέπετε η εποχή του “the smaller – the better”. Εγώ στην τσέπη μου είχα το 6510. Από τα 84 γραμμάρια στα 154 βέβαια ήταν τεράστια η διαφορά. Άρχισα να το σκαλίζω. Όσο έπαιζα μαζί του, τόσο με κέρδιζε. Ο συρόμενος μηχανισμός, η έγχρωμη οθόνη, το joystick... Καθετί που ανακάλυπτα με εξέπληττε! Αυτό όμως που μου έκανε το «κλικ» και με έκανε να θέλω να το αποκτήσω ήταν το λογισμικό του. Τηλέφωνο ή υπολογιστής; Και τα δύο! Αν ένα φυσιολογικό τηλέφωνο της εποχής είχε πέντε-δέκα λειτουργίες ενσωματωμένες, αυτό είχε εκατό και ακόμα μπορούσες να βάλεις ότι ήθελες! Αυτό ήταν. Ευχαρίστησα τον ιδιοκτήτη του και ρώτησα την τιμή του. Δεν είχε έρθει ακόμα στην Ελλάδα, αλλά θα κόστιζε πολλά περισσότερα από τα χρήματα που είχα στη διάθεσή μου ως φοιτητής για να περάσω το μήνα. Άρχισα λοιπόν την αποταμίευση... Χριστούγεννα του 2002. Ένας φίλος από το forum μου τηλεφώνησε. Κάποιος στη Σαλαμίνα πουλούσε το 7650 του. Η τιμή καλή, ακριβό μεν αλλά ήταν όσα είχα. Ειδοποίησα να μου το κρατήσει και ένα μεσημέρι στο McDonalds στο Σύνταγμα έγινε η αγοραπωλησία. Η μνήμη μου γενικά δεν είναι πολύ δυνατή, αυτό όμως το περίμενα τόσους μήνες που το θυμάμαι ακόμα. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=a-NIpYhx0V8]Nokia 7650 Commercial - YouTube[/ame] Πήρα το τηλέφωνο στο σπίτι ενθουσιασμένος και άρχισα η μύηση στον κόσμο του Symbian. Ούτε κι εγώ ξέρω πόσες εφαρμογές δοκίμασα, πόσες ώρες έφαγα στο forum ψάχνοντας κόλπα, ringtones, παιχνίδια, λογότυπα. Ξέρω όμως πως από το τηλέφωνο αυτό πήρα πραγματικά όσα είχε να μου δώσει. Ορισμένα πράγματα που μου έμειναν είναι τα εξής: Το πρόγραμμα irremote. Άλλαζα κανάλια σε όσες τηλεοράσεις έβρισκα στο δρόμο. Οι γύρω νόμιζαν ότι είμαι εξωγήινος. Το 2003 χρειάστηκε να μπω στο νοσοκομείο για μια βδομάδα. Όταν όλοι γύρω έλυναν σταυρόλεξα, εγώ έμπαινα στο internet από το κινητό! Τότε μάλιστα ήταν δωρεάν το GPRS για τα συμβόλαια. Ευχαριστώ το Dromeas που τότε μου είχε δώσει την SIM του. Ο εξομοιωτής Game Boy. Θυμήθηκα τα παλιά... Το Stacker. Η μνήμη του τηλεφώνου ήταν 4 MB μη επεκτάσιμη! Το Stacker συμπίεζε τα προγράμματα για να χωρέσουν περισσότερα! Αυτό ήταν στρίμωγμα. Η κάμερα. Τότε ελάχιστα κινητά είχαν κάμερα. Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να τραβάω πάνω μου τα βλέμματα όταν το έδειχνα στις παρέες. Αργότερα άρχισε το Mpixel race και τα camera phones πλημμύρησαν την αγορά, κανένα όμως δεν ήταν smartphone… Φυσικά, όπως όλα τα προϊόντα-πιλότοι, έτσι και αυτό είχε τα αδύναμα σημεία του. Ο μηχανισμός slide του χάλασε μετά από λίγο καιρό και δεν είχε την ωραία αίσθηση που είχε στην αρχή. Το joystick παρέδωσε πνεύμα και με δυσκολία μπορούσε να δώσει την εντολή «πάνω». Θήκες προστασίας δεν υπήρχαν (ελέω slide) και έτσι δεν απέφυγα πτώσεις και επακόλουθα σπασίματα. Τέλος, η μπαταρία πέθανε και το τηλέφωνο πλέον δεν ανοίγει καν. Όλα αυτά όμως δεν αναιρούν τα γεγονότα: Η Nokia τάραξε τα νερά φτιάχνοντας ένα τηλέφωνο που θα άλλαζε εντελώς τα high-end τηλέφωνα και που άνοιξε το δρόμο σε μια κατηγορία που τα επόμενα χρόνια κυριάρχησε στην προτίμηση τόσο των business χρηστών, όσο και των computer ή mobile geeks όπως εγώ. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=GXNbU1vU8F8]Nokia 7650 | Sheep - YouTube[/ame] Μερικές φωτογραφίες που δείχνουν το πώς είναι τώρα: http://img207.imageshack.us/img207/700/7650foto1.jpg Εδώ φαίνεται καθαρά το σπάσιμο στο κάτω αριστερό μέρος. Είχα δοκιμάσει μερεμέτι με κόλλα αλλά... τζίφος! http://img32.imageshack.us/img32/2408/7650foto2.jpg Το λογότυπο ξέμεινε από τότε! http://img846.imageshack.us/img846/149/7650foto3.jpg Απίστευτη σχεδίαση... Ακόμα το θαυμάζω. http://img543.imageshack.us/img543/1537/7650foto5.jpg Δυο πράγματα νοσταλγεί κανείς σε αυτήν τη φωτογραφία: Τα μεγάλα κουτιά και το Made in Finland. Αποχαιρετήστε τα και τα δύο... [imgalign]http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20020924/high/e-go_o_nokia_difimisi.jpg[/imgalign]Τέλος, για την ιστορία, το επόμενο τηλέφωνό μου ήταν ο διάδοχός του, το 3650 και έκτοτε όλα μου τα τηλέφωνα μέχρι και το E52 που έχω σήμερα ήταν από την ίδια σειρά. Το Nokia 7650 είναι ίσως το πιο αγαπημένο τηλέφωνο από αυτά που πέρασαν από τα χέρια μου όλα αυτά τα χρόνια. Από το 2002 περιμένω εναγωνίως να ανακοινωθεί ένα καινούριο μοντέλο που θα με κάνει να νιώσω όπως τότε. Κανένα όμως δεν το έχει καταφέρει...

Όταν αναπολώ τις πρώτες μέρες της συλλογής μου (30 Ιουλίου 2011 άρχισαν όλα! Ένας χρόνος συλλογή!:D) αλλά και τα θεμέλια της, πραγματικά γελάω μαζί μου από μέσα μου. Tο να συλλέγεις «θρύλους» της κινητής τηλεφωνίας δεν είναι εύκολη υπόθεση για την εύρεση, πόσο μάλλον όμως για τη συντήρηση/επισκευή τους. Μπορεί η εύρεση ενός φορτιστή, μιας μπαταρίας, ακόμα και μιας... βίδας να γίνει αληθινός εφιάλτης, που σε στοιχειώνει μέχρι να τελειώσει! Φυσικά αδύνατον, μιας και αυτός ο εφιάλτης δεν τελειώνει, όσο υπάρχουν νέες προσθήκες στη συλλογή. Πάντα θα ψάχνεις κάτι για κάποια συσκευή και δεν θα το βρίσκεις! Ή ακόμα και ολόκληρη τη συσκευή!!! Σ'αυτή τη κατηγορία ανήκει και το Nokia 2100 μου. Όντας το πρώτο ασπρόμαυρο κομμάτι της συλλογής μου, έχαιρε συμπάθειας μέχρι να έρθει στη ζωή μου το 8850. Αλλά έγινε μαρτύριο από τότε, γιατί σιγά-σιγά έπρεπε να επισκευαστεί! Βλέπετε, πριν ξεκινήσω τη συλλογή μου, ήταν το επόμενο για... crash test, μετά από ένα 8310. Οπότε, δεν είχε προσόψεις, ήταν βαμμένο με μαύρο Posca μαρκαδόρο και έλειπαν βίδες... Μερικά χρόνια πριν, ήρθε στα χέρια μου από φίλο του πατέρα μου που μας το έδωσε (σε μένα και τον αδερφό μου) για να παίζουμε. Η μπαταρία θυμάμαι ήταν στα τελευταία της, ήταν γκρι και με τα πλήκτρα που είναι και σήμερα. Ποτέ δεν το χρησιμοποίησα ως τώρα σε «φουλ ρυθμό», είχε από παλιά τον ρόλο του «κομπάρσου» στο συρτάρι μου. Ίσως γιατί δεν το συμπάθησα και ιδιαίτερα ποτέ, όχι λόγο άλλης εμπειρίας σε ασπρόμαυρο Nokia, αλλά λόγω παρωχημένου σχεδιασμού. Μπορεί, θα μου πείτε τώρα και το 3310 να ήταν κάπως έτσι, αλλά μιλάμε για μερικά χρόνια αργότερα, που πλέον είχα πιο σύγχρονο κινητό να με συντροφεύει. http://content.myphone.gr/photo/full/6950/06042012043.jpg Πάμε όμως στο 2011, όπου αρχίζει η ιστορία μας. Το 2100, ως «ρημάδι», κάνει παρέα στα άλλα 2 της -τότε μόνο Nokia- συλλογής μου, τα 7260 και E52. «Ντροπή» της συλλογής μάλλον, διότι ήταν σε άσχημη κατάσταση. Οι προσθήκες ερχόντουσαν σιγά-σιγά, το 2100 όμως εκεί. Λυμένο, «γδυμένο» και... κακόμοιρο, σε ένα κουτάκι με άλλα, σαφώς καλύτερα μοντέλα. Είχα το νου μου να βρω κάτι αυθεντικό γι'αυτό, κάτι που φάνηκε δύσκολο. Δεν μπορούσαν να βρεθούν με τίποτα. Κι άντε γύρνα μέσα στο κρύο να ψάχνεις! Οπότε, εγκαταλείφθηκε με σκοπό να αρχίσει πάλι την άνοιξη, που θα έφτιαχνε και ο καιρός. http://content.myphone.gr/photo/full/6947/06042012041.jpg Έρχεται η ώρα λοιπόν να κάνω σαφάρι για τον Ζήση... Και ψάχνοντας, βρίσκω προσόψεις! Αλλά, όπως και με το 7210, λεφτά γιοκ! Την ατυχία μου λέω, πρέπει να περιμένω να πάρω το χαρτζιλίκι από τον πατέρα μου! Περίμενα λοιπόν, τι να κάνουμε... Την επόμενη βδομάδα, είχα τη χαρά να ανοίγω το κουτάκι τους και να τις κουμπώνω στο Nokia! Κόκκινο πλέον, δεν ήταν η ντροπή της συλλογής μου! Όχι μόνο έμοιαζε με τηλέφωνο, μέχρι να φτιάξω το 7210 ήταν το πιο άριστο μοντέλο μου! http://content.myphone.gr/photo/full/6949/251576-257610147584867-7720164-n.jpg Κάπως έτσι, πέρασε κι αυτό στην λίστα μου ως «άριστο». Πάντα όμως θα θυμάμαι ότι γλύτωσε από τον «θάνατο» ως «βάναυσα κακοποιημένο» και έτοιμο για πέταμα. Αν φταίει κάποιος που ζει και είναι ανάμεσα στα άλλα κινητά μου πλέον σε καλή κατάσταση και μοίρα, είναι ο theProdigy (που για το ξερό του το κεφάλι, δεν είναι στην παρέα μας πλέον) και με έκανε να απαντήσω σε αυτό το post τότε... 29 Ιούλ. 2011, 16:51 30 Ιούλ. 2011, 11:54 [ame=http://www.youtube.com/watch?v=m8_x3XrZ7kg]Nokia 2100 - YouTube[/ame] *Παιδιά, σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ώθηση να το σώσω!

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=bNm7SysoTXo]Nostalgia @ myphone.gr: Nokia 5100 - YouTube[/ame] Πέρασαν αρκετές συσκευές από τα χέρια μου,Nokia όλες. «Κολλημένος» και «καμμένος» με την συγκεκριμένη εταιρία από την πρώτη συσκευή, Nokia 3210, μέχρι το N8 αυτή την στιγμή. Δεν μπορώ να πω ότι νοσταλγώ ιδιαίτερα κάποια, σε σημείο μάλιστα που θα με ωθούσε κάτι στο να χρησιμοποιήσω το 2012 κάποια από αυτές. Σίγουρα προσωπικά μου λείπει η απλότητα στην καθημερινή χρήση που πρόσφεραν παλιότερα τα κινητά τηλέφωνα,αλλά μέχρι εκεί. Οι αναμνήσεις από τις πρώτες συσκευές παραμένουν αναμνήσεις, όπως ανάμνηση παραμένει και η πρώτη μου μεγάλη καψούρα με το «ωραίο φύλλο». Ήρθε, στάθηκε για λίγο, πρόσφερε κάποιες όμορφες και άσχημες στιγμές και κλειδώθηκε σε κάποιον φάκελο μέσα στον «σκληρό». Και να ήθελα άλλωστε να χρησιμοποιήσω παλιά συσκευή θα έπρεπε να προβώ σε αγορά κάποιας μια και με με την απόκτηση καινούργιας η παλιά είτε πήγαινε προς πώληση είτε δινόταν σε κάποιον φίλο. Μόνο μερικές συσκευασίες έχουν μείνει από κάποιες από αυτές να θυμίζουν το παρελθόν. Εκτός από μία συσκευή την οποία δεν μου «πήγαινε» να την αποχωριστώ και η οποία βρίσκεται ακόμα σε άριστη κατάσταση. Ήταν παλιότερα μια εποχή όπου υπήρχε μια τάση προς συσκευές ανθεκτικές σε δυσμενείς συνθήκες χρήσης. Είχε φτάσει πλέον και η στιγμή που «έπρεπε» να αλλάξω συσκευή,να μπω επιτέλους στον κόσμο της έγχρωμης οθόνης,έστω με κάποιες παραχωρήσεις λόγο οικονομικής στενότητας. Με δεδομένο ότι οι συνθήκες εργασίας κάθε άλλο παρά ευνοϊκές μπορούσαν να θεωρηθούν για οποιοδήποτε τηλέφωνο της εποχής,αποφασίζω ένα απόγευμα να πάω σε ένα κατάστημα Πλαίσιο. Βγαίνοντας από αυτό είχα πλέον στην κατοχή μου ένα Nokia 5100. Πρώτη μου επαφή με τον «έγχρωμο κόσμο» και ακόμα θυμάμαι ένα ηλίθιο χαμόγελο που σχηματίστηκε στα χείλια μου με την πρώτη ενεργοποίηση. Το οποίο χαμόγελο μεγάλωσε όταν ανακάλυψα ότι το καινούργιο μου απόκτημα είχε την δυνατότητα σύνδεσης με υπολογιστή,κάτι πρωτόγνορο για μένα εκείνη την εποχή. Μια εποχή που το μέγεθος της μνήμης έφτανε το εντυπωσιακό νούμερο των 708 kb! διαθέσιμη για εφαρμογές,εικόνες και ήχους κλήσης. Ο κύριος όμως προορισμός της συγκεκριμένης συσκευής ήταν η αντοχή σε αντίξοες συνθήκες εργασίας. Κάτι το οποίο γινόταν σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό. Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Λάστιχο γύρω γύρω για προστασία της συσκευής από πτώσεις και σκληρό πλαστικό και καπάκι που απομόνωνε την θύρα επικοινωνίας με τον υπολογιστή. Σταγόνες νερό και σκόνες δεν αποτελούσαν αφορμές ανησυχίας για την συσκευή,όπως επίσης και οι οποιεσδήποτε,όχι πάντα λογικές,πτώσεις-κρούσεις. Κάτι που μου έχει λήψει πραγματικά από τις επόμενες αγορές μέχρι σήμερα είναι το να μην χρειάζεται κάποια θήκη προστασίας και το γεγονός ότι απλά την πετούσα πάνω σε ένα τραπέζι χωρίς να ανησυχώ μήπως πάθει κάποια ζημία. Υπήρξαν μάλιστα και κάποιες στιγμές όπου έχοντας αναλάβει τον άχαρο ρόλο του ξύπνηματος,βρέθηκε κυριολεκτικά να συγκρούεται με τοίχους και διάφορά αντικείμενα μέσα στο σπίτι. Είναι βέβαια άξιο αναφοράς ότι η ανθεκτικότητα της συσκευής δεν είχε επηρεαστεί από το γεγονός ότι οι προσόψεις μπορούσαν να αφαιρεθούν,ακολουθώντας έτσι την μόδα της εποχής, κάτι που χαρακτήριζε πολλές συσκευές της Nokia. Δυστυχώς όμως αυτό είχε ως επακόλουθο την μεγάλη αναμονή, χαρακτηριστικό της εποχής, σε ότι αφορά την προμήθεια της αγοράς με ανταλλακτικά. Αν θυμάμαι καλά πέρασαν τουλάχιστον 3 μήνες μέχρι να καταφέρω επιτέλους να αλλάξω το χρώμα. Ήταν δε τόσο καλό το σύστημα συγκρατήσης, που υπήρχε πλήρη απουσία τριγμών. Είχε και κάποια χαρακτηριστικά που το έκαναν ως ένα σημείο να ξεχωρίζει. Πέρα από το ραδιόφωνο,το παρόν έδινε ένας πολύ βολικός φακός, θερμόμετρο και μετρητής db. Και φυσικά η πολύ χρήσιμη και λειτουργική αυτόματη αυξομείωση της έντασης του ακουστικού κατά την συνομιλία, ανάλογα με τον θόρυβο του περιβάλλοντος. Πολύ καλό το δέσιμο και η ποιότητα όσον αφορά την αντοχή όπως αναφέρα και πριν. Αυτό όμως είχε και μια αρνητική επίπτωση. Την αρκετά μεγάλη δυσκολία κατά την πληκτρολόγηση. Πολύ σκληρά τα πλήκτρα,σε σημείο που πολλές φορές να είναι απαραίτητη η χρήση νυχιού για να πατηθεί το κάθε κουμπί. Το λειτουργικό της συσκευής ήταν το Series 40. Υπήρχε υποστήριξη WAP 1.2.1, MMS, SMS και η επικοινωνία με τον υπολογιστή γινόταν είτε μέσω υπέρυθρων είτε μέσω ενός Pop-Port καλωδίου. Κάπου εδώ τελειώνει η αναφορά μου στο nokia 5100 και στην σχέση μου με αυτό,αφορμή για την οποία στάθηκε η πολύ καλή ιδέα να ξεκινήσει αυτό το νοσταλγικό κεφάλαιο στην ιστορία του myphone.

Στο πρώτο κομμάτι της συνέντευξης μας, οι zerow, ddr2, mr_47, Dark_ds, pgetsopoulos μας μίλησαν για... όλα γύρω από τη συλλογή τους! Σειρά των mol, Architekt, thanossalonika, BMW_E36, Enema, αλλά και δική μου! Για άλλη μια φορά, οι ερωτήσεις: 1. Πως ξεκίνησε για σένα η συλλογή κινητών και από ποια/ποιες συσκευή/συσκευές έγινε η αρχή; 2. Ποια συσκευή απέκτησες πρόσφατα για τη συλλογή σου, ποια από όσες έχεις συμπαθείς, ποια... αντιπαθείς και ποια είναι η αγαπημένη νοσταλγική σου συσκευή, άσχετα αν την έχεις ή όχι; 3. Θα μπορούσες να αποχωριστείς την αγαπημένη σου νοσταλγική συσκευή, όπως κι αν αυτό γινόταν; (απώλεια, βλάβη κλπ) Είσαι αρκετά «ψείρας» με τα τηλέφωνα που έχεις συλλέξει; Τα θέλεις χωρίς ίχνος φθοράς και τα φροντίζεις ιδιαίτερα; 4. Ποια συσκευή έχεις χρησιμοποιήσει για περισσότερο χρονικό διάστημα και γιατί; 5. Υπάρχει προτίμηση/συμπάθεια προς κάποιο κατασκευαστή κινητών στη συλλογή σου ή όχι; 6. Επόμενοι στόχοι για προσθήκες υπάρχουν κι αν ναι, ποιοι είναι; 7. Θα προτιμούσες ένα high end smartphone ή μια nostalgic συσκευή για 1ο/2ο κινητό; Πάμε για τη συνέχεια! Enema http://content.myphone.gr/photo/full/6584/6520-1341740280-full.jpg 1. Η συλλογή κινητών για μένα ξεκίνησε πριν καν αποκτήσω δικό μου, από την πρώτη στιγμή που έπεσαν τα μάτια μου πάνω σε αυτά. Απλά τα γούσταρα. Τα ήθελα όλα. Η αρχή έγινε με ένα Sharp GX10. 2. Η τελευταία συσκευή που απέκτησα είναι ένα ZTE Blade, αλλά δεν το θεωρώ τόσο μέλος της συλλογής. Το τελευταίο νοσταλγικό που απέκτησα ήταν ένα Nokia 6510, απωθημένο από τα παλιά. Από τις συσκευές μου συμπαθώ περισσότερο το GX10 και το 6600 μου, γιατί είναι οι 2 πρώτες μου, από τις λίγες που απέκτησα καινούριες και γιατί έχουν πολλά ''χιλιόμετρα'' στην πλάτη τους. Ήταν εποχή που επειδή δεν είχα πολλά κινητά, τα ξεζούμιζα, ειδικά το 6600. Με μικρή διαφορά έρχεται ένα Qtek 2020. Δεν μπορώ να πω ότι αντιπαθώ ιδιαίτερα κάποια συσκευή από αυτές που έχω, αλλά αν προτιμώ κάποια λιγότερο από τις άλλες, αυτή είναι σίγουρα ένα Nokia 6260. Και να σκεφτείτε ότι έδωσα ένα 9300 communicator γι'αυτό. Μεγάλη βλακεία. Αγαπημένο νοσταλγικό.... δεν ξέρω, πολλά! Δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα μοντέλο! 3. Εφόσον δεν την χρησιμοποιώ πλέον, κατά πάσα πιθανότητα ναι. Προφανώς δεν πρόκειται να πετούσα το κινητό, έστω και χαλασμένο. Είμαι ψείρας σε επίπεδο OCD. Τόσο μάλιστα που έχω σπάσει τον ιερό κανόνα των συλλεκτών, δηλαδή να βάλω στα κινητά μου μη-γνήσιες προσόψεις. Έχω στόχο να κάνω καινούρια εξωτερικά όλα τα κινητά που έχω στη κατοχή μου, όσο αυτό είναι δυνατό. Και εννοείται ότι τα φροντίζω όσο μπορώ. 4. Qtek 2020, 3 χρόνια. Οι γονείς μου είχαν ''κατασχέσει'' τον υπολογιστή, οπότε το qtek ήταν το υποκατάστατο του. Ήταν η μοναδική μου συσκευή που έπαιζε mp3, χωρίς αυτό θα τρελαινόμουν. 5. Θα έλεγα στη Nokia, χωρίς όμως να είμαι τυφλό fanboy. Τα μισά από τα κινητά μου είναι αυτής της μάρκας. 6. Τόσοι πολλοί που δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι! Αλλά στην κορυφή της λίστας υπάρχουν τα 8910 και 8800. 7. Δυστυχώς δεν νομίζω ότι μια νοσταλγική συσκευή μπορεί πλέον να καλύψει τις απαιτήσεις μου. Οπότε smartphone. Για το νοσταλγικό άλλωστε, ήρθε η ώρα να ξεκουραστεί μετά από τόσα χρόνια. Architekt http://content.myphone.gr/photo/full/6585/6521-1341740286-full.jpg 1. Η δική μου ιστορία άρχισε από έναν ξεχασμένο θησαυρό σε ένα συρτάρι. Το Siemens S55, τον εφηβικό μου έρωτα, και το Siemens SX1, τον ανεκπλήρωτο. Πάνω από 5 χρόνια είχα να ανοίξω το S55, με αποτέλεσμα η μπαταρία να έχει χαλάσει και ο φορτιστής να μην υπάρχει πουθενά. Στην αναζήτηση αυτών των 2 εξαρτημάτων, βρέθηκε στον δρόμο μου ένα SX1, η πρώτη συσκευή που αποκτήθηκε από νοσταλγία... Τις επόμενες εβδομάδες άρχισα να παρακολουθώ το φόρουμ και ότι είχε να κάνει με παλιές συσκευές. Σιγά σιγά άρχισαν να μπαίνουν και άλλοι στόχοι, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή όμως στα παλιά της Nokia, έχοντας αγαπήσει αυτή την εταιρία στο παρελθόν... 2. Αν και η συλλογή μου ξεκίνησε από τα Siemens, σύντομα στράφηκα στη Nokia και κυρίως στην μοναδική premium σειρά 8000. Εξάλλου το πρώτο κινητό που απέκτησα ποτέ άνηκε σε αυτήν την σειρά, το 8210. Το πρώτο νοσταλγικό που βρήκα και πήρα αυτής της σειράς ήταν ένα 8890. Ήταν το αμέσως επόμενο από το SX1. Όμως η εξωτερική κατάσταση του ήταν μέτρια (λογικό για κινητό 12 χρονών) και ανταλλάχθηκε σύντομα με ένα σχεδόν άριστο 8850. Έτσι ξεκίνησε η συλλογή της αγαπημένης μου σειράς, με το πιο πρόσφατο μέλος να είναι ένα 8800 special edition. Στο ενδιάμεσο, ανακάλυψα σε ένα συρτάρι ένα σχεδόν άριστο 8310 που άνηκε στη οικογένεια και με λίγη τύχη απόκτησα και πάλι σε χαμηλή τιμή το 8210. Βέβαια οι συμπάθειες υπάρχουν και μέσα στην σειρά με το 8910 να είναι η μεγαλύτερη αδυναμία μου και αποκτήθηκε λίγο αργότερα από το 8850. Το τελευταίο διάστημα προστέθηκαν στην συλλογή μου μερικά πιο νέα μοντέλα, όπως το 8600 Luna, το 8800 Arte και το πιο πρόσφατο 8800 special edition. Πέρα από την σειρά 8000, στην συλλογή έχουν προστεθεί μερικά αγαπημένα μοντέλα από το παρελθόν και μοντέλα-σταθμοί για τη Nokia, όπως το 6510, το 9210 και το 7650, με το τελευταίο να το θεωρώ το πιο νοσταλγικό Nokia διότι συνδύαζε άψογα όλη την φιλοσοφία της Nokia: Ποιότητα, σχεδίαση, πρωτοπορία. Συσκευές που να αντιπαθώ δεν έχω, καθώς δεν επιδιώκω να τις αποκτήσω. 3. Για κανένα λόγο! Αν και το 8910, η αγαπημένη μου συσκευή, ήδη έχει πρόβλημα στο μικρόφωνο, εξακολουθώ να την χρησιμοποιώ που και που έστω και με Bluetooth (ήταν από τις πρώτες συσκευές που είχαν αυτήν την τεχνολογία). Είναι από τις πολύ λίγες συσκευές που παίρνω μαζί μου στο φοιτητικό σπίτι, ενώ η υπόλοιπη συλλογή βρίσκεται στο πατρικό μου. Δεν τολμώ να την επιδιορθώσω καν καθώς φοβάμαι πως αν λυθεί η συσκευή ίσως να μην ξανακλείσει διότι ο slide μηχανισμός εκτίναξης είναι από τους πιο περίπλοκους. Εδώ έχω αντίθετη άποψη από τους υπόλοιπους νοσταλγούς. Αν και θέλω η συσκευή να είναι σε όσο καλύτερη δυνατή κατάσταση, δεν θα επιδιώξω να την επισκευάσω ή να την επαναφέρω στην αρχική της. Πιστεύω πως κάθε φθορά αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του τηλεφώνου και με την επιδιόρθωση της η συσκευή χάνει μέρος της νοσταλγίας της. Βέβαια οι συσκευές που αποκτώ επιδιώκω να βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση και οι φθορές τους να μην καταστρέφουν την γενική εμφάνισή τους, με σπάνιες εξαιρέσεις βέβαια :) Κατά τα άλλα είμαι αρκετά ψείρας! Οι μπαταρίες είναι ξεχωριστά αποθηκευμένες σε σακουλάκι με ρύζι για προστασία από την υγρασία και οι συσκευές σε bubble wrap , εκτός από το 8800 που διακοσμεί το γραφείο μου στη βάση του. Σίγουρα μια φορά την εβδομάδα χρησιμοποιώ ένα από αυτά (κυρίως τις Κυριακές) με πλήρη φόρτιση και αποφόρτιση της μπαταρίας. 4. To 8850! Ήταν η πρώτη συσκευή της αγαπημένης σειράς και στις αρχές την χρησιμοποιούσα σχεδόν παντού. Βέβαια μετά από δυο βδομάδες συνεχείς χρήσης και μιας ατυχής πτώσης άρχισε να έχει κάποια προβλήματα (κυρίως επανεκκινήσεις). Επίσης το 8600 χρησιμοποιούσα συνεχώς ως δεύτερο κινητό στο εξωτερικό (όταν βρισκόμουν) με τοπική κάρτα SIM, καθώς ήταν το πιο εύχρηστο νοσταλγικό! Με μεγάλη οθόνη και καλύτερο πληκτρολόγιο ακόμα και από το 8800 Arte! Η συσκευή όμως που βρίσκεται συνεχώς έξω από το μέρος αποθήκευσης είναι το υπέροχο 8800 που διακοσμεί το γραφείο μου πάνω στην βάση του. Συνήθως όλο και κάποια άλλη συσκευή του κάνει παρέα όμως :P 5. Η συλλογή μου αποτελείται από τους τρεις αγαπημένους μου κατασκευαστές, Siemens, Nokia και HTC, αλλά η Nokia είναι η μεγαλύτερη συμπάθειά μου. Συνδύαζε, τουλάχιστον στο παρελθόν, πρωτοπορία, ποιότητα και design με άριστο τρόπο. Για παράδειγμα, το 7650, που θεωρώ την πιο νοσταλγική συσκευή της Nokia, το 2002 ενσωμάτωνε τεχνολογίες που αναφέρονται ακόμα και σήμερα, όπως η κάμερα του (σε πρόσφατο βίντεο του 808 αναφέρεται το 7650 ως η αρχή). Είχε καταπληκτικό design με τον slide μηχανισμό του και ήταν κατασκευασμένο με υποδειγματική ποιότητα. Επίσης είχε κατασκευάσει ολόκληρες σειρές βασισμένες σε πρωτοποριακές τεχνολογίες, όπως η σειρά 9000 communicator ή την 88xx/89xx, που χρησιμοποιούσε μεθόδους κατασκευής με βάση την κατασκευή supercars (8800) ή υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πυραύλων, όπως το τιτάνιο (8910). 6. Ο βασικός στόχος είναι η ολοκλήρωση της σειρά 8000, αν και υπάρχουν παρεκτροπές που και που. Έτσι οι επόμενοι στόχοι που έχουν απομείνει είναι το 8110, το 8810 και το 8800 sirocco, με το τελευταίο να αποτελεί τον πιο άμεσο. Βέβαια πρέπει να γίνει και επανάκτηση του 8600 Luna που έχει δοθεί (ίσως προσωρινά) στον zerow :P Αν και το 8810 ήταν η απαρχή των premium 8000 δεν θέλω να βιαστώ να το πάρω, καθώς το θέλω να είναι σε άψογη κατάσταση. Λόγω του χρωμίου που καλύπτει σχεδόν όλη του την επιφάνεια ήταν πολύ ευαίσθητο στις γρατζουνιές. Άλλοι στόχοι πέρα από τα 8αρια είναι το Ν91, μιας και με έχουν επηρεάσει οι άλλοι συμφορουμήτες που το έχουν στην κατοχή τους, αλλά πέρα από αυτό είναι μια άψογη συσκευή κατασκευασμένη από ανοξείδωτο ατσάλι και με εσωτερικό HDD! 7. Αν και έχω high end Smartphone (iPhone), προτιμώ μια νοσταλγική συσκευή. Συνήθως αποφεύγω όμως να τις παίρνω μαζί μου έξω από το σπίτι διότι φοβάμαι την ακεραιότητά τους. Σίγουρα είναι μεγάλης ηλικίας και έχουν αυξημένη ευαισθησία και μια πτώση ίσως αποβεί μοιραία. Ήδη το 8850 παρουσίασε προβλήματα από δική μου χρήση. Νομίζω πως η συλλογή δεν πρέπει να χρησιμοποιείται παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως έχουν τις Κυριακές τους οι συλλέκτες αυτοκινήτων. Σίγουρα τα νοσταλγικά κινητά τα προσέχεις και τα θαυμάζεις περισσότερο από ένα σύγχρονο Smartphone... BMW_E36 http://content.myphone.gr/photo/full/6595/img-0083.jpg 1. Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να γράψω μια σελίδα πρόλογο, αλλά θα με κυνηγάει ο συντάκτης! Θα μείνω στα λίγα λοιπόν... Ανέκαθεν ήμουν λάτρης της τεχνολογίας και ιδιαίτερα των κινητών τηλεφώνων... Αρχές του 2000 ήμουν από τους πρώτους στην τάξη (Α’ Γυμνασίου) που είχα κινητό (Motorola V2288 το οποίο έχω ακόμα, και νομίζω ήταν το πρώτο κινητό με fm radio). Μετά πήρα το Nokia 3330, ακολούθησε το Sharp GX10 και GX20. Θυμάμαι ότι πάντα είχαμε κάτι και πάντα θέλαμε και κάτι άλλο (είναι στην φύση μας τελικά!) Ήθελα να τα έχω όλα τότε, φυσικά ήξερα ότι ήταν αδύνατο. Παρ' όλα αυτά πάντα παρακολουθούσα τις εξελίξεις. Τέλος πάντων, τον Απρίλιο του 2010 αποφάσισα να μαζέψω όσες συσκευές ήθελα και δεν απέκτησα ποτέ μου, μαζί με αυτές που πούλησα για να αποκτήσω κάποια άλλη. Το 6600 ήταν το πρώτο κινητό που αγόρασα καθαρά για νοσταλγικό λόγο. Από κει και πέρα λόγω του ότι είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο ασχολήθηκα πολύ με το άθλημα και κατάφερα να μαζέψω πολλά κινητά από συγγενείς, φίλους, γνωστούς. Το να φτάσεις 100+ συσκευές μέσα σε 2 χρόνια πιστεύω είναι δύσκολο, πόσο μάλλον χωρίς να τις αγοράσεις, αλλά να στις χαρίσουν! Φυσικά μερικά κομμάτια που τα ήθελα πολύ, τα αγόρασα, δεν γινόταν αλλιώς... 2. Οι τελευταίες 2 συσκευές που απόκτησα πριν 3 εβδομάδες, είναι το 7370 και το 7373... Θεωρητικά είναι σπάνια, αλλά για μένα είναι απλά δύο όμορφα S40 phones. Ιδιαίτερη συμπάθεια έχω στο Ε90 και νομίζω είναι και το αγαπημένο μου, καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο έχει περάσει τρεις φορές από τα χέρια μου στο παρελθόν και πιστεύω ότι αν το ξαναβρώ σε καλή τιμή θα το αγοράσω ξανά! Δεν έχω κάποια συσκευή που να αντιπαθώ, απλώς έχω πολλές συσκευές που με αφήνουν αδιάφορο. 3. Έχω μάθει ότι δεν πρέπει να δενόμαστε συναισθηματικά με κάτι, γιατί όταν το χάσουμε ή όταν πρέπει να το αποχωριστούμε, μας πονάει πολύ. Γενικά στην ζωή μου είμαι ψείρας και φυσικά θα ήθελα να τα έχω όλα όσο πιο καινούρια γίνεται, αλλά δεν μπαίνω στο «τρυπάκι» να τα ανακατασκευάσω, το θεωρώ πολυτέλεια... 4. Αν εξαιρέσουμε το 3330 που είχα αναγκαστικά για αρκετό καιρό λόγω του ότι «δεν είχα δικό μου πορτοφόλι» τότε, το Dell Streak που έχω από τον Απρίλιο του 2011 μέχρι και σήμερα είναι αυτό που έχω χρησιμοποιήσει περισσότερο κι ο λόγος είναι επειδή είναι το πρώτο «κινητό» που με κάλυψε πλήρως σε όλους τους τομείς. Γενικά είμαι κατά του άσκοπου καταναλωτισμού και όταν πάρω κάτι και καλύπτει τις ανάγκες μου, δεν βρίσκω λόγο να το πουλήσω και να πάρω κάτι «καλύτερο». 5. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα είναι Νokia. Ο λόγος πιστεύω είναι η διαφορετικότητα των κινητών της, κυρίως από θέμα εμφάνισης και όχι τόσο από θέμα λειτουργιών. Πιστεύω ότι τότε η Νokia απλά «έπαιζε» μόνη της... 6. Επόμενοι στόχοι; Φυσικά υπάρχουν! Η σειρά 8xxx και communicator είναι ανέκαθεν από τους στόχους μου.. Μπορεί τα 8xxx να είναι απλά S40, αλλά η αίσθηση που σου προσφέρουν είναι μοναδική. Επίσης θα ήθελα πολύ ένα N93i, 7900, 7710, 7600, 7500, 7380 ή 7280, E70, Siemens SX1, την σειρά P της Sony ericsson και το HTC Advantage.. Φυσικά τα κινητά ποτέ δεν τελειώνουν και πάντα θα μεγαλώνει η λίστα! 7. Μερικές φορές θα προτιμούσα να έχω μια απλή συσκευή και απλά να παίρνω τηλέφωνο και να στέλνω μηνύματα, χωρίς καν να στεναχωρηθώ αν την χάσω ή αν μου πέσει ή αν χαλάσει, άλλωστε αυτή είναι η ουσιαστική χρήση ενός κινητού τηλεφώνου. Πολλές φορές νιώθω περιορισμένος, πχ θέλω να τρέξω, θέλω πηδήξω κάποιο τοιχάκι ή κάγκελο κτλ, πρέπει συνέχεια να έχω στο μυαλό μου ότι κουβαλάω το κινητό μαζί μου σε ότι κι αν κάνω. Παρ' όλα αυτά θέλω να έχω όσο το δυνατόν περισσότερες λειτουργίες σε μια συσκευή έτσι ώστε να καλύπτω και άλλες ανάγκες. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που είμαστε εδώ στο φόρουμ αυτό επιδιώκουμε, άλλωστε φαίνεται και από την εξέλιξη των κινητών, που ουσιαστικά πλέον είναι υπολογιστές τσέπης. mol http://content.myphone.gr/photo/full/6653/111.jpg 1. Πως ξεκίνησε, ε; Δύσκολη απάντηση… Άρχισα να συλλέγω συσκευές χωρίς λόγο και αιτία. Έτσι απλά. Τότε βέβαια άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με την τεχνολογία. Πρώτες συσκευές είναι τα Nokia 5210 και 8310. 2. Οι τελευταίες προσθήκες είναι τα Nokia E65 και 6280. Μ' αρέσουν γενικά οι μαζεμένες συσκευές, πχ 8310/8210. H μόνη που αντιπαθώ σφόδρα είναι μια Alcatel που δε θυμάμαι μοντέλο. Απλά υπάρχει στο κουτί μαζί με τις άλλες. Η συσκευή που έχω μέσα στην καρδιά μου είναι το Nokia 8210. Δε το έχω, αλλά πέρασε από τα χέρια μου ένα διάστημα. Το είχε πάρει η αδερφή μου σε μπλε. Το ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά! Μόλις έπεσε στα χέρια μου, το αποτελείωσα κανονικά! Ήθελα να δω τι κρύβεται μέσα σε μια τόσο μικρή (για την εποχή) συσκευή. 3. Και ναι και όχι. Πραγματικά δε ξέρω πως θα αισθανθώ αν “χαθεί” μια συσκευή. Δε θέλω να μου συμβεί αλλά και δε νομίζω να με πειράξει. ΟΧΙ, θέλω να είναι στην κατάσταση που θα φτάσουν στα χέρια μου. Ok, καθαριότητα εννοείται, αλλά μέχρι εκεί. Εκτός αν τα θέσω σε καθημερινή λειτουργία, όπου και θα γίνει κάποιο ρεκτιφιέ! 4. Nokia 6260. Ναι, υπάρχουν πολλοί που αντιπαθούν τη συγκεκριμένη συσκευή, αλλά εγώ τη βλέπω με άλλο μάτι. Ίσως γιατί ήταν η πρώτη συσκευή που αγόρασα με δικά μου χρήματα, ίσως γιατί απλά τη λατρεύω; Δε ξέρω… Από το 2005/2006 που την πήρα, ζήτημα να έχει ξεκουραστεί συνολικά 1 χρόνο. Σχεδόν πάντα δηλαδή ήταν πρώτη ή δεύτερη, ακόμη και τρίτη συσκευή. 5. Προτιμώ Nokia, Ericsson, Siemens. Όμως, δε λέω όχι σε άλλους κατασκευαστές. 6. Θέλω, αν μπορέσω κάποια στιγμή, να αποκτήσω όλη την Ε, 6 και 8 σειρά της Nokia. Όπως επίσης και την Communicator. Κατά τ' άλλα, ο,τι φτάνει στα χέρια μου είναι καλό! 7. Για πρώτο σίγουρα θέλω κάποιο smartphone της σημερινής εποχής και το 2ο ας είναι ο,τι θέλει. Αυτή τη στιγμή το Nokia 6260 λειτουργεί ως 2ο! thanossalonika http://content.myphone.gr/photo/full/6680/dscn04291j.jpg 1. Για μένα η συλλογή ξεκίνησε πριν δύο περίπου μήνες, όταν πήρα από ένα φίλο ένα Siemens C25 στο οποίο ήταν έτοιμος να κάνει... crash test! Μετά πήρα ένα Nokia 3410 και άλλα νοσταλγικά μοντέλα. Την είχα παρατήσει ένα διάστημα, αλλά τον τελευταίο μήνα άρχισα σιγά-σιγά να την εμπλουτίζω. 2. Η πιο πρόσφατη προσθήκη είναι το Motorola StarTAC. Οι συσκευές που συμπαθώ πιο πολύ είναι το Nokia 3410, καθώς και το 7250 λόγω πληκτρολογίου. Αυτή που αντιπαθώ είναι αναμφισβήτητα το Samsung X450 και γενικά τα Samsung! Απαίσιο κινητό! Ήρθε στα χέρια μου από τον αδερφό μου και κάθεται εδώ και καιρό στο συρτάρι μου. Αγαπημένη νοσταλγική συσκευή είναι σίγουρα το Nokia 3410! Μεγάλος έρωτας αυτό το κινητό! 3. Με τίποτα! Αν μου χαλούσε θα την έφτιαχνα ή αν διαλύονταν θα την είχα κρατήσει μαζί με τα άλλα μου κινητά! Είμαι όντως πολύ ψείρας με τα κινητά που έχω συλλέξει. Τα καθαρίζω, τους αλλάζω μπαταρίες όταν είναι αναγκαίο, αλλάζω προσόψεις και μια- δύο φορές το μήνα τα βγάζω και τα συντηρώ. 4. Το Nokia 3410 φυσικά! Μιας και ήτανε από τις πρώτες μου συσκευές, δεν ήτανε λίγες οι φορές που το χρησιμοποίησα για δεύτερο, ακόμα και για πρώτο. 5. Βλέποντας ότι έχω Nokia 7250,3410, 7210, 6230 και 7250 η ψήφος πάει στη Nokia! Οι συσκευές της, ακόμα και σήμερα με μαγεύουν με το design τους! 6. Και βέβαια υπάρχουν! Αν και έχω στο νου μου διάφορα μοντέλα, επικεντρώνομαι κυρίως στα Nokia N70, 6303i τα οποία είχα και βλακωδώς πούλησα καθώς και στο θρυλικό Ν95! 7. Χμμ, δύσκολη ερώτηση! Για πρώτη συσκευή έχω πάντα Smartphone, για δεύτερη χρησιμοποιώ που και που καμιά νοσταλγική συσκευή, αν και τελευταία όχι και τόσο γιατί φοβάμαι μήπως πάθουν τίποτα! plankton69 http://content.myphone.gr/photo/full/6683/13072012272.jpg 1. Όλα άρχισαν από το θέμα των παλιών Nokia, πέρυσι τέτοια εποχή. Διάβαζα καιρό το θέμα, ε μια, δυο, την τρίτη δεν άντεξα! theProdigy, Enema και όλοι όσοι γράφατε εκεί πέρυσι, εσείς φταίτε! :p Πρακτικά η πρώτη μου συσκευή ήταν ένα 2100, το μόνο ασπρόμαυρο Nokia που είχα ακόμα (κι αυτό ερείπιο), ενώ είχα διαλύσει ελάχιστα πριν ασχοληθώ ένα 8310... :( Είχα ακόμα ένα νεκρό από νερό 7260 κι ένα νεκρό από... πλυντήριο (!!!) E52. 2. Προσθήκες κάνω συνέχεια, όσο βρίσκω ενδιαφέροντα κομμάτια! Το πιο πρόσφατο είναι άριστο για τα χρόνια του Motorola 8700 International. 8850 μου, σ'αγαπάω! Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τα όσα νιώθω γι'αυτό. Tο θεωρώ αιτία που είμαι Editor στο myPhone (το νοσταλγικό του ήταν το πρώτο άρθρο μου για το site, thanks to bomber21 που το μεταβίβασε στην ομάδα!), αιτία που ξέθαψα τα Χριστούγεννα του 2011 όσες αναμνήσεις είχα ξεχάσει από φίλους, αλλά και για άλλα τόσα! Κάθε μέρα μαζί του, κάτι θα μας ''δέσει'' κι άλλο! Κι όμως, αντιπαθώ κάποιο! Tο SE W395 μου! Tο είχα πάρει και καινούριο τρομάρα μου! Ευτυχώς χάλασε και ησύχασα! Συμπάθειες τώρα, πέρα του 8850... SE P800, Nokia 7110, Alcatel OT db αλλά και το -υπεραγαπημένο μου- Motorola StarTAC 130! 3. Με τίποτα! Eιδικά όταν άρχισε τα ''παλαβά'' με την οθόνη το 8850, φοβήθηκα απίστευτα τη ζημιά. Γενικά μου είναι δύσκολο να αποχωριστώ κάτι που έχω δεθεί μαζί του, είτε μιλάμε για κινητό, είτε για αυτοκίνητο (ακόμα σε θυμάμαι ZXούλα μου και θέλω να κλάψω... Έφυγες άδικα... :(), είτε για κάτι άλλο. Όχι απλά ψείρας, σαλτάρω και με μισή γρατζουνιά πλέον! Παλιότερα δεν με ένοιαζε, αλλά πλέον χωρίς θήκη δεν φεύγει κανένα από το σπίτι! Θέλω να είναι σε μια αξιοπρεπή κατάσταση όσα έχω στη συλλογή μου, γι'αυτό και προσέχω όσα αγοράζω. 'H τα σουλουπώνω αργότερα όσο καλύτερα γίνεται! 4. Nokia 3310! Μικρός τότε, άλλο δεν μου παίρνανε, ε πιάσαμε τα 3 σχεδόν χρόνια μαζί! Απίστευτη συσκευή, άντεχε τα πάντα! Είχε και φιδάκι, που το πάτε αυτό! Και το K800i με άντεξε περίπου τόσο... Ώρα του E71 να αποδείξει τι μπορεί να κάνει! Κλείσαμε χρόνο και πάμε γερά για ακόμα 2! (Εκτός αν μου ''κάτσει'' κανένα N8!) 5. H λίστα μου έχει πολλές συσκευές, αλλά κυρίως, έχει Nokia. Είμαστε φανατικοί, πως να το κάνουμε! Δεν λέω όχι όμως και σε άλλες εταιρίες, αρκεί να μου αρέσουν (αν μιλάμε για συλλογή), ή να με καλύπτουν σε όσα ζητάω καθημερινά (κύρια/δεύτερα κινητά)! Nokia is not the only one! 6. Tο ότι έχω λίστα δεν σημαίνει ότι την ακολουθώ κατά γράμμα. Είναι πάνω από 25, οπότε δεν υπάρχει σειρά. Ο,τι κινείται, εκτελείται! Πχ θέλω το 7250. Aν βρεθεί όμως κάτι πιο σπάνιο, εννοείται παίρνω εκείνο. 'Oταν πήρα το 2110 ''ζαχάρωνα'' ένα 7650, το οποίο έκανα ''πάσα'' σε άλλο φίλο νοσταλγό. Τουλάχιστον ξέρω ποιος το χαίρεται, γιατί το χαίρεται πραγματικά! :) 7. Μισό να βάλω την κύρια SIM μου στο 8850! :lol: Ήδη ως 2ο έχω ένα νοσταλγικό, ενώ το ίδιο κάποτε ήταν και 1ο. So, why not; Χρειάζομαι κάτι παραπάνω από όσα προσφέρει το 8850 και το κάθε νοσταλγικό; Δεν νομίζω... Άστε που, όσο μου ''τη λένε'' για τις ''σακαράκες'' μου, τόσο πορώνομαι! Κλείνοντας αυτή την -υπέροχη για μένα- αναδρομή, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στη συνέντευξη. Χωρίς εσάς δεν θα υπήρχε ούτε το άρθρο, αλλά ούτε και η ατμόσφαιρα στα νοσταλγικά λημέρια μας! Ευχαριστώ όσους συμμετείχαν για την άμεση ανταπόκριση, αλλά και το myPhone.gr που μας έδωσε το χώρο για να αναφέρουμε, αλλά και να... μεταδώσουμε το «σαράκι» μας! Νίκο, Θοδωρή, Γιάννη, Θανάση, Κώστα, Λεωνίδα, Παύλο, Δημήτρη, Πέτρο, Χρήστο... σας ευχαριστώ!

Η νοσταλγία κινητών και η συλλογή τους είναι μια... ιδιαίτερη ασχολία. Αντικατοπτρίζει την αγάπη κάποιων ατόμων για τις κινητές συσκευές που όλοι έχουμε, ειδικά για αυτές των παλαιότερων ετών. Ελάχιστοι χρησιμοποιούν πλέον παλιότερα μοντέλα, ενώ υπάρχουν νέα παιδιά που ή απλώς γνωρίζουν κάποια μοντέλα ή αγνοούν την ύπαρξη τους και τους φαίνονται «ξένα», αν τύχει να δουν κάποιο. Εμείς, σαν myphone.gr, φροντίζουμε και για τις «δόξες» της κινητής τηλεφωνίας, μέσω της «Nostalgia» στήλης, μέσω του «Αρχείου», αλλά και των «Νοσταλγία για τα παλιά Motorola!», «Νοσταλγία για τα παλιά Nokia» και «Νοσταλγία: Τα παλιά κινητά της Ericsson», προσπαθώντας να κρατήσουμε «ζωντανές» τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μας. Ποιοι... κρύβονται όμως πίσω από τη συλλογή κινητών στην κοινότητα μας; Γιατί ξεκίνησαν; Τι τους κρατάει ενεργούς και τι τους «πωρώνει»; Ας γνωρίσουμε λοιπόν κάποιους από αυτούς, μέσα από μια mini-συνέντευξη με τους zerow, mol, ddr2, mr_47, BMW_E36 Dark_ds, Architekt, thanossalonika Enema, pgetsopoulos αλλά και του υποφαινόμενου συντάκτη plankton69! Οι ερωτήσεις: Για να μην επαναλαμβάνονται συνεχώς στο κείμενο οι ερωτήσεις, οι νοσταλγοί ρωτήθηκαν στα εξής: 1. Πως ξεκίνησε για σένα η συλλογή κινητών και από ποια/ποιες συσκευή/συσκευές έγινε η αρχή; 2. Ποια συσκευή απέκτησες πρόσφατα για τη συλλογή σου, ποια από όσες έχεις συμπαθείς, ποια... αντιπαθείς και ποια είναι η αγαπημένη νοσταλγική σου συσκευή, άσχετα αν την έχεις ή όχι; 3. Θα μπορούσες να αποχωριστείς την αγαπημένη σου νοσταλγική συσκευή, όπως κι αν αυτό γινόταν; (απώλεια, βλάβη κλπ) Είσαι αρκετά «ψείρας» με τα τηλέφωνα που έχεις συλλέξει; Τα θέλεις χωρίς ίχνος φθοράς και τα φροντίζεις ιδιαίτερα; 4. Ποια συσκευή έχεις χρησιμοποιήσει για περισσότερο χρονικό διάστημα και γιατί; 5. Υπάρχει προτίμηση/συμπάθεια προς κάποιο κατασκευαστή κινητών στη συλλογή σου ή όχι; 6. Επόμενοι στόχοι για προσθήκες υπάρχουν κι αν ναι, ποιοι είναι; 7. Θα προτιμούσες ένα high end smartphone ή μια nostalgic συσκευή για 1ο/2ο κινητό; Πάμε λοιπόν! Dark_ds http://content.myphone.gr/photo/full/6492/dark-ds-small.jpg 1. Δεν ξεκίνησε κάπως συγκεκριμένα. Από την πρώτη μου επαφή με τα κινητά μου άρεσε να τα αλλάζω και να δοκιμάζω διάφορα μοντέλα. Έχουν περάσει πάρα πολλά από τα χέρια μου, αρκετές φορές ξεχνάω και τα μοντέλα από αυτά που είχα, αλλά συνήθως τα έπαιρνα κάπως φθαρμένα, τα επιδιόρθωνα και τα πουλούσα, αλλά κάποιες συσκευές επειδή μου άρεσαν ή επειδή τύχαινε, τις κράταγα. Δυστυχώς αρκετά από αυτά που κράτησα τα έχω χάσει... Τα πρώτα που μπήκαν και δημιούργησαν ουσιαστικά τη μικρή μου συλλογή ήταν τα Nokia 6150, 7110 και 3650. Με αυτή τη σειρά τα είχα αποκτήσει κιόλας. 2. Το τελευταίο μου απόκτημα είναι το Nokia N91. Με τις περισσότερες είναι σχέση αγάπης-μίσους, αλλά θα ξεχωρίσω ένα ως αντιπάθεια! Το 6600, γιατί πάντα πίστευα (κι ακόμη πιστεύω) πως το 3650 είναι πιο καλό και πιο όμορφο! Αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος, σαν αγαπημένη το Nokia 9500 communicator.» 3. Ναι, μπορεί να την λατρεύω την συσκευή, αλλά άμα δεν μου «κάθεται καλά» θα φύγει, μπορεί κι από κανένα «ατύχημα»! Παλιά ναι, τα ήθελα όλα στη πένα! Τώρα δεν έχω πρόβλημα, μπορεί να το φτιάξω κάποια στιγμή ή να το αφήσω όπως είναι... Αλλά σιγά-σιγά θα ήθελα να τα κάνω όλα τέλεια.» 4. Nokia 3650. Με είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ τότε που βγήκε με τις δυνατότητες του. Προγράμματα πάρα πολλά, δοκιμές-κολλήματα. Συνέχεια το πείραζα για αρκετά χρόνια. Ήταν ένας άλλος κόσμος, που δεν σταμάτησα να τον ανακαλύπτω! Θρυλική συσκευή για εμένα! 5. Εννοείται! Η Nokia. 6. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, αλλά έχω στο μυαλό μου κάποιο από τα N82, E90, 8910(i) και SE P800. 7. Μέχρι να πάρω το N9 δεν είχα κανένα πρόβλημα με το ποια συσκευή θα χρησιμοποιώ ως πρώτη/δεύτερη. Τώρα οποιοδήποτε άλλο έρχεται δεύτερο! Αν και, αν το δεις από μια άλλη ματιά, το N9 θεωρείται ή θα θεωρείται σε λίγο καιρό μια ''high end nostalgic'' συσκευή! Πιστεύω πως απάντησα επαρκώς! pgetsopoulos http://content.myphone.gr/photo/full/6497/pgetsopoulos-medium.jpg 1. Σαν μικρός που είμαι (17 χρονών), μπήκα στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας σχετικά πρόσφατα, μόλις στο τέλος του 2007! Ξυπνώντας εκείνο το όμορφο πρωινό των Χριστουγέννων, φαντάζεστε τη χαρά μου για ένα ορθογώνιο κουτάκι με το λογότυπο της Motorola επάνω! Ήταν το K1, σε μπλε χρώμα, μαζί με μια κάρτα SIM καρτοσυμβολαίου! Το κινητό ίσως για πολλούς να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο από χαρακτηριστικά, εξάλλου ούτε 150 ευρώ δεν έκανε αν θυμάμαι καλά, αλλά σαν πρώτο μου κινητό ήταν, είναι και θα είναι πάντα ξεχωριστό :D 2. Η τελευταία συσκευή που απέκτησα είναι το N73. Είχα ήδη ένα Ν73 Music Edition, όμως βλέποντας το να με κοιτά στο μαγαζί, με το πανέμορφο ασημί του χρώμα, δεν μπόρεσα να του αντισταθώ :p Και ήταν ευκαιρία για νέα μπαταρία στο Ν73 ΜΕ, του οποίου είχε χαλάσει. Προφανώς και αγαπάω όλες τις συσκευές μου, από το 6600 που είναι το πιο παλιό μου, ως το Ν8 που ειναι το πιο πρόσφατο, όμως ξεχωριστή θέση έχουν το Κ1 σαν πρώτο κινητό, το Ν73me με το οποίο μου στάθηκε σε άπειρες ώρες μουσικής, ειδικά από τα τρομερά ηχεία του, και το Ν78 που ήταν το πρώτο που με «έχωσε» στο χώρο των smartphone. Αγαπημένη νοσταλγική συσκευή... Χμμ, οπωσδήποτε κάποιο Communicator, το N-Gage που είναι διαφορετικό, το 7710 που ήταν μπροστά από την εποχή του... Από αυτά που κατέχω, μπορεί να μην θεωρείται και τρελά «νοσταλγικό», αλλά αγαπημένο έχω το Ν78 :rolleyes: 3. Με τίποτα! Λατρεύω όλες μου τις συσκευές και καθώς έχω χάσει μια (το 5310) στο Allou Fun Park, ξέρω ότι δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα προς μια συσκευή, μιας και αν χαλάσει μπορείς να το φτιάξεις. Αν το χάσεις όμως ή στο κλέψουν, πονάει αλλιώς. Η αλήθεια είναι ότι είμαι, αλλά κυρίως με τα κινητά που παίρνω καινούρια. Το Ν8 ένα χρόνο το έχω, ούτε μισή γρατζουνιά, το Ν78 έχει ένα χτυπηματάκι από την αδελφή μου, το 5130 καινούριο... Το καημένο το Ν73me μου, 1 χρόνο λέω ότι θα του φτιάξω το joystick και ακόμα το αγοράζω το ανταλλακτικό :O. Φοβάμαι βλέπετε μην ανοίξω το κινητό να φτιάξω ένα πράγμα και χαλάσω άλλα 10! Όμως πιστεύω είναι η αρχή, άμα ανοίξω και φτιάξω ένα, θα τα κάνω όλα σαν καινούρια! 4. Το Ν78, πάνω από 2.5 χρόνια (σχεδόν 3), σαν 1ο και ακόμα και τώρα σαν 2ο. Σε φάση που το Ν8 τους πρώτους μήνες ήταν 2ο! Είναι το κινητό που έχει «φάει» το περισσότερο πείραγμα, το πρώτο που χάκαρα, το πρώτο που πείραζα ο,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, το πρώτο που brickαρα, το πρώτο που με έκανε να μην χρησιμοποιώ τον υπολογιστή συνέχεια, το κινητό με το πιο άνετο πληκτρολόγιο (κι ας φαίνεται περίεργο). Απλά τη λατρεύω αυτή τη συσκευή! 5. Προφανώς, έχοντας στη κατοχή μου 1616, 6600, N73, N73me, 5310, 5130, X3-02, δυο N78, N97mini, N8, νομίζω γίνεται ξεκάθαρο ότι νοσταλγικό η μη, η Nokia είναι στην κορυφή :D. Επίσης, εξαιρώντας κάπως τη Motorola, δε θεωρώ ότι υπάρχει κάποιος άλλος κατασκευαστής με τόσο ένδοξο παρελθόν και τόσες μοναδικές, νοσταλγικές συσκευές για να τον προτιμήσω. Ίσως 2-3 Siemens. 6. Δυο «σιγουράκια» είναι το Ε71 και το 6680, το πρώτο παραλίγο να το αγοράσω πρόσφατα αλλά τελικά με πρόλαβε άλλος, το 6680 είναι του παππού μου, ο οποίος αρνείται πεισματικά να αλλάξει κινητό, ο,τι κι αν του έχω δείξει! Άλλος στόχος το Lipstick, το 7280 δηλαδή που θα είναι πολύ δύσκολο στη χρήση (πχ σύνταξη μηνύματος), αλλά δε μπορείς να μην το ερωτευτείς βλέποντας το! Σκέφτομαι και για κάποιο Ν91 μόνο για μουσική ή κάποιο N-Gage σε καλή τιμή. 7. Εννοείται νοσταλγικό! Όταν πρωτοαπόκτησα το 6600 ήταν για 2-3 βδομάδες πρώτο, και μετά για περίπου ένα μήνα 2ο... Αν άντεχε η μπαταρία του θα το είχα ακόμα σαν πρώτο :p Βρίσκω πιο άνετο να κάνω κάποια πράγματα με το Ν78 ή το Ν73 από ότι με το Ν8 ή κάποιο Galaxy. mr_47 http://content.myphone.gr/photo/full/6494/mr-47.jpg 1. Ξεκίνησε με ένα Ericsson GA628, το «μικρό» και μετά συνέχισε με ενα GF768, Nokia 3210, Nokia 3330... 2. Το Nokia 7110.. :happy: Nokia 6600 (το αυγό, που και έχω) και Nokia 8910 (που δεν έχω και θέλω) 3. Με τίποτα. Κι ας γινόταν κομμάτια θα παρέμενε στην κατοχή μου. Χμ... Δε θα το 'λεγα. Μ' αρέσει οι συσκευές μου να έχουν κάποια χτυπηματάκια ή γρατζουνιές, γιατί δείχνουν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί... 4. Το 6600... Ήταν το πρώτο πραγματικό smartphone που έχω αγοράσει, (6 ή 7 συσκευές έδωσα για να το αποκτήσω) και με έβγαλε από 3η Γυμνασίου ή 1η Λυκείου μέχρι και το 2ο έτος της σχολής, όπου αντικαταστάθηκε με το Motorola V9 Razr2. 5. Ω ναί.. Στη Nokia. 6. Υπάρχουν... Nokia 8910, Nokia 8310, Sony Ericsson Z600 και Nokia 3210... 7. Για 1ο σίγουρα high end smartphone και για 2ο, αν και αυτό τον καιρό δε χρησιμοποιώ τον άλλο αριθμό μου, άνετα θα χρησιμοποιούσα μια nostalgic συσκευή, π.χ. 8910 (απωθημένο :P)._ ddr2 http://content.myphone.gr/photo/full/6493/ddr2-small.jpg 1. Από όσο μπορώ να θυμηθώ, κάποια στιγμή, γύρω στο 2005-2006 συνειδητοποίησα ότι έχω στην κατοχή μου ορισμένες συσκευές που ήταν ήδη αρκετά παλιές για τα τότε δεδομένα. Συσκευές που τις είχα αγοράσει όταν ακόμη βρίσκονταν στις δόξες τους και που πλέον αναπαύονταν στο συρτάρι μου. Συχνά πυκνά τις ενεργοποιούσα και για κάποιες μέρες τις χρησιμοποιούσα ακόμα και ως κύριες συσκευές μου. Το πραγματικό όμως «σαράκι» για τις νοσταλγικές συσκευές μου μπήκε όταν κάποιος φίλος μου, μου χάρισε ένα NOKIA 2110 σε χρώμα ξύλου. Τη συσκευή, όπως μου είπε, την είχε σώσει κυριολεκτικά από του "χάρου τα δόντια" καθώς κάποιος γείτονάς του, που του ανήκε, ήταν έτοιμος να την πετάξει στα....σκουπίδια. Η συσκευή αυτή λοιπόν, (μοντέλο 1996) αποτέλεσε για εμένα την αρχή της συλλεκτικής μου ... καριέρας. 2. Μια μια τις ερωτήσεις παρακαλώ :p. Η πιο πρόσφατη συσκευή της συλλογής μου είναι ένα Motorola τόσο παλιό που... ούτε για το όνομα του μοντέλου δεν είμαι σίγουρος. Μάλλον πρόκειται για ένα Motorola M3688 made in Germany. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η συσκευή είναι σε πολύ καλή εξωτερική κατάσταση (αυτά τα παλιά κινητά δεν υπέφεραν τόσο πολύ από γρατσουνιές, είναι παρατηρημένο) και λειτουργεί άριστα, έστω και με τη βοήθεια φορτιστή, αφού η μπαταρία δεν αντέχει πλέον. Ίσως ακούγεται κοινότυπο, όμως όλες τις συσκευές μου τις συμπαθώ. Έχω βέβαια μια προτίμηση στις συσκευές που τις είχα αγοράσει καινούριες και με τις οποίες έχω τόσες και τόσες αναμνήσεις, όπως για παράδειγμα το πρώτο μου κινητό, ένα GA628 της Ericsson. Παρόλα αυτά, αγαπημένη μου νοσταλγική συσκευή είναι ένα κινητό που το είχα αγοράσει καινούριο, όμως δεν το κράτησα και σήμερα δεν το έχω στην κατοχή μου. Μιλάω για το Nokia 7110. 3. Θα ήταν υπερβολικό να έλεγα πως δεν μπορώ, όμως θα ήταν και άδικο να μην συμπλήρωνα ότι κάτι τέτοιο θα μου στοίχιζε πολύ συναισθηματικά. Είμαι δεμένος με τις συσκευές μου και ιδιαίτερα με τις πιο αγαπημένες μου, όπως το Ericsson GA 628 (έστω κι αν δεν λειτουργεί πλέον-θύμα του χρόνου και της δικής μου απροσεξίας) τα Nokia 2110 και 6110 και το Siemens S45. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα τηλέφωνα που χρησιμοποιώ καθημερινά και τα οποία θέλω να είναι κυριολεκτικά αψεγάδιαστα, με τις νοσταλγικές συσκευές έχω άλλη νοοτροπία. Τις όποιες φθορές τις θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των συσκευών, μέχρι κάποιο σημείο βέβαια. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι συσκευές μου στερούνται περιποίησης. Βρίσκονται προστατευμένες μέσα σε βιτρίνα, την οποία κατασκεύασα ειδικά για αυτές και φροντίζω να τις φορτίζω πού και πού ώστε να ζωντανεύουν, έστω και για λίγες ημέρες κάθε χρόνο. 4. Ήταν ένα Siemens s55 ,το οποίο χρησιμοποίησα ως κύρια (και μοναδική) συσκευή μου για 18 μήνες. Τόσο πολύ μου άρεσε; Δεν θα το έλεγα, αλλά ως φοιτητής δεν είχα και πολλές επιλογές. Για μεγάλο χρονικό διάστημα επίσης χρησιμοποίησα και το Νokia Ε71 , όμως τη συσκευή αυτή, από τις πολύ αγαπημένες μου, δεν την θεωρώ ακόμα νοσταλγική. 5. Θα έλεγα πως υπάρχει μια μικρή προτίμηση προς τα κινητά της SIEMENS, μιας και ο Γερμανός κατασκευαστής έχει εδώ και χρόνια αποχωρήσει από την αγορά της κινητής και έτσι τα κινητά του έχουν μια μεγαλύτερη θα έλεγα, συλλεκτική αξία.» 6. Να είμαι ειλικρινής, δεν έχω συγκεκριμένους στόχους. Είναι τι θα μου κάνει κλικ κάθε φορά. Δεν θα έλεγα όχι σε ένα Nokia 7110, όμως θα ήθελα κάποια στιγμή, να εμπλουτίσω τη συλλογή μου και με κάποιες αναλογικές συσκευές κινητής τηλεφωνίας. Κάπως δύσκολο, όπως καταλαβαίνεις, αφού τέτοιες συσκευές δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα και τα αναλογικά δίκτυα της κινητής έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εδώ και είκοσι περίπου χρόνια. 7. Εδώ θα απαντήσει η gagjetίστικη πλευρά μου. Σίγουρα θα προτιμούσα ένα ψυχρό , χωρίς αισθήματα και προσωπικότητα high end smartphone. Ακούγεται κυνικό; Ίσως. Αλλά μην ξεχνάμε ότι και αυτή η συσκευή κάποτε, σε 5 ή 10 χρόνια, θα αποτελεί τον κρυφό πόθο κάποιου μελλοντικού συλλέκτη. Άλλωστε, η αγάπη για την τεχνολογία είναι αυτή που με οδήγησε και στη συλλογή παλαιότερων ή νοσταλγικών όπως λέμε, συσκευών. zerow http://content.myphone.gr/photo/full/6495/zerow.png 1. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή του νήματος είναι πολύ μπλεγμένη. Αν το πάρουμε με βάση χρόνου, όταν είσαι το μικρότερο μέλος μιας πολύτεκνης οικογένειας το κινητό που θα πάρεις έχει περάσει από όλα τα προηγούμενα χέρια οπότε όταν έπαιρνα συσκευή στα χέρια μου ήταν ήδη νοσταλγική. Για να το πιάσουμε πιο σοβαρά τώρα, νομίζω πώς κάθε φορά που περνάγαμε γενιά κινητών δηλαδή από τα ασπρόμαυρα στα έγχρωμα και από εκεί στα αφής, επειδή κάθε γενιά φεύγοντας είχε τελειοποιηθεί με το πέρασμα στην επόμενη νοσταλγούσα ήδη την προηγούμενη. Αν προσπαθήσω να γίνω πιο συγκεκριμένος πιστεύω πως η κινητήριος δύναμη πάνω και πίσω από όλα είναι το Siemens SL45i για την ασπρόμαυρη γενιά και το T68i από την έγχρωμη. Ας είναι κοντινές χρονικά. Η μία για τις αναμνήσεις που μου άφησε και η άλλη για την εποχή των πολυμέσων στα κινητά. Όλα ξεκινησαν για μένα από το T68i καθώς ήταν το πρώτο που είχε έγχρωμη (από τα πρώτα, ναι ναι μη σχολιάζετε από κάτω ), που έπαιρνε κάμερα που γινόταν και έφερνε σε σύγχρονη συσκευή. Kαι για να το κλείσω εδώ ήταν η πρώτη παλιά συσκευή που αγόρασα μετά από καιρό. 2. Για μένα μία από τις αλήθειες που διέπουν τους συλλέκτες είναι ότι δεν τηρούν τη λίστα τους. Ποτέ μα ποτέ δε θα βρεις ό,τι ψάχνεις όταν το ψάχνεις. Έτσι θα βρεθείς με ευκαιρίες από το πουθενά και απωθημένα ίσως και για πάντα. Εννοείται αγαπημένη όλων το SL45i αν και σχεδόν δίπλα του το SL75 το οποίο το είχα βρει καινούργιο 4 χρόνια πριν και περιττό να πω ότι με χαροποίησε όσο λίγες στιγμές. Αντιπαθώ πολύ, μα πολύ το Nokia X3 που μου ήρθε προίκα από την αδερφή μου. Ναι δεν είναι νοσταλγική, αλλά αποτελεί μέρος της συλλογής και είναι πλέον κομμάτακι παλιό οπότε η αρνητική ψήφος πάει εκεί. Πάντως αν και ο θρόνος γράφει SL45i δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω, όπως και δεν πράττω, κινητό μετά από αυτό. Πολλά θέλω και πολλά εκτιμώ, δεν απορρίπτω εύκολα.» 3. Ναι χαλαρά θα μπορούσα. Μιλάτε με έναν άνθρωπο που έχει διαλύσει 2 ή 3 φορές τις συλλογές του ακόμα και με μηδενικό αντίτιμο στην τσέπη απλά και μόνο επειδή έπρεπε να προχωρήσω παρακάτω, ενίοτε και για να χρηματοδοτήσω το επόμενο σχέδιο για κινητό. Είμαι ψείρας με τα κινητά μου. Σε βαθμό υπερβολής.Δυστυχώς τα περισσότερα παλαιά κινητά που έρχονται στα χέρια συλλεκτών είναι κακομεταχειρισμένα ή στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. Και γιατί να είναι διαφορετικά, επιτέλεσαν ένα ρόλο στη ζωή κάποιου και όχι μια ακόμα προσθήκη σε μια βιτρίνα. Προσωπικά όμως τα προτιμώ σα καινούργια με το κάθε σημάδι να μου χαλάει και από λίγο τη χαρά της απόκτησης μιας παλαιάς συσκευής. 4. Έχω κακομάθει στα smartphones και έτσι και η παραμικρή περίοδος αποκλειστικής συμβίωσης με ένα νοσταλγικό κομμάτι καθίσταται προβληματική. Για αυτό το ρόλο έχω το 1280 το οποίο και δε στοίχισε αναλογικά τίποτα, και με συνδέει με το παρελθόν και δε θα λυπηθώ αν πάθει κάτι. 5. Siemens και Nokia ξεχωρίζουν για μένα. Ο μεν πρώτος γιατί πάντα μου λείπει από τη μέρα που αποχώρισε και ψάχνω να ξανασυνθέσω το παζλ του και ο μεν δεύτερος γιατί μεγαλώνοντας αποτίμησα καλύτερα τις ιδέες και τα πιστεύω του φιλανδού κατασκευαστή. Παλαιότερα εκτιμούσα και τη Motorola αλλά πλέον δεν αποτελούν στόχο τα κινητά της για μένα.» 6. Στόχοι και απωθημένα...Χμ, ένα N93i σε μαύρο χρώμα κιόλας, ένα από τα κλασικά ασημί κλαμσελάκια της Samsung με τα οποία πάτησε Ευρώπη χωρίς να προσδιορίζω στο μυαλό μου ποιο (ίσως Τ100;) και αυτό που παραμένει πόθος είναι να βρω κάποιο πρωτότυπο από τα Benq-Siemens SL91. Ο τελευταίος μοικανός της σειράς SL των Γερμανών που δεν πρόλαβε ποτέ να μπει στα μαγαζιά και το απίστευτο desktop cradle του.» 7. Νομίζω ότι όσο και να νοσταλγεί κανείς τις παλιές εποχές της κινητής σίγουρα δε νοσταλγεί τις περιορισμένες δυνατότητες των τότε κινητών. Ναι ποιος δε θα ήθελε ένα σχέδιο a-la Nokia 8310 σε σύγχρονη εκδοχή αλλά δε νομίζω ότι θα δούμε κάτι τέτοιο. Όποτε χρησιμοποιώ παλιά συσκευή για 2η περιορίζομαι αρκετά και ακόμα και τότε αποφεύγω να τις ταλαιπωρώ και το ρόλο του «χαμάλη» παίρνει το αρκούντως οπισθοδρομικό Nokia 1280 με τη μονόχρωμη οθόνη του. Ο συνδυασμός ασπρόμαυρης οθόνης, καλής μπαταρίας, ραδιοφώνου και υποδοχής ακουστικών 3.5 χιλιοστών είναι αχτύπητος για εμένα. Μείνετε συντονισμένοι καθώς την επόμενη εβδομάδα θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος του αφιερώματος μας, με νέες συνεντεύξεις από μέλη της παρέας των νοσταλγών!

Πρέπει να το πάρω απόφαση τελικά: Τα Fashion Phones της Nokia έχουν βαλθεί να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη και να με βγάζουν μόνιμα εκτός σχεδιασμού! Όταν άρχισα να κάνω μια λίστα με όσα κινητά ψάχνω για τη συλλογή μου στις αρχές του έτους (για να προγραμματίζω και τα ψώνια δηλαδή...), έκανα ο,τι περίπου κάνει όποιος πάει στο supermarket: Βλέποντας διάφορες εταιρίες, επέλεγα και σημείωνα τι θέλω. Μέσα σ'αυτά είναι πολλά κυρίως Nokia ( σαν παιδάκι δηλαδή, που το αφήνει κάποιος στον διάδρομο με τα παιχνίδια και δεν ξεκολλάει! :lol: ), αλλά και μερικά ακόμα άλλων εταιριών. Σε αυτά λοιπόν ήταν και η σημερινή μας αναδρομή. Και λέω ήταν, γιατί πλέον ανήκει στη συλλογή μου το... Το Nokia 7210! Το συγκεκριμένο δεν το θυμάμαι ιδιαίτερα από τα παιδικά μου χρόνια. Το γνώρισα πολύ αργότερα, όταν άρχιζα να συλλέγω συσκευές. Μέσω του Google και του GsmArena έμαθα περισσότερα γι'αυτό και αποφάσισα να το πάρω στην πρώτη ευκαιρία. Δεν μπορώ να πω πως με συγκινεί ιδιαίτερα για τα specs του, ίσα-ίσα. Μικρή οθόνη 4096 χρωμάτων, ραδιόφωνο, αν και με υπέρυθρες μη δεκτικό σε δεδομένα, αλλά και καμία σχέση με την παλιά Nokia που ξέρω! Έχει όμως 3 πράγματα το άτιμο, που με «τραβάνε» πάνω του σε σημείο που, αν και προτιμώ κάτι σε μονόχρωμη οθόνη, να μην το αφήνω! -Απίστευτα όμορφη σχεδίαση. -Υπέροχο χρώμα, ειδικά το θαλασσί είναι «όλα τα λεφτά»! -Πανέμορφο πληκτρολόγιο. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=M0KlkNUyIhs]Nokia 7210 by ingerasro !! - YouTube[/ame] Τυχαίνει λοιπόν να μιλάω με άλλο συμφορουμίτη και πλέον φίλο, ο οποίος ψάχνει να βρει ( ακόμα! :lol: ) το Nokia 6600, δεν μένει Θεσσαλονίκη, αλλά θα έρθει για κάτι δουλείες του στη «νύμφη του Θερμαϊκού». Αν παρακολουθείτε το «Νοσταλγία για τα παλιά Nokia», καταλαβαίνετε πως αναφέρομαι στον Zisis1992, κολλημένο «αυγουλάκια» από το παρελθόν, αλλά χωρίς αυγό πλέον... (6600 δηλαδή) Μου λέει λοιπόν, «Έρχομαι Θεσσαλονίκη». «Ok» του λέω, «αν ενδιαφέρεσαι ακόμα για 6600, κάνω «σαφάρι» και πάμε να το πάρεις αν βρω.» Ψάχνοντας στα μαγαζάκια, βρίσκω και το 7210... «Ωραία!», σκέφτομαι, «Τώρα που δεν έχω περίσσευμα από χαρτζιλίκια βρήκες να βρεθείς! Μακάρι να σε προλάβω...» http://content.myphone.gr/photo/full/5338/29042012122.jpg Την επόμενη μέρα κι αφού δεν βρέθηκε 6600, λέμε να ψάξουμε γενικά με τον Ζήση . Πηγαίνουμε λοιπόν εκεί που είχα δει το 7210. Και του λέω «Μην το πάρεις εσύ ρε, το θέλω εγώ!». Δεν ήθελα να το χάσω με τίποτα! Έκανε την αγορά του λοιπόν (ένα Nokia 6260) και συνεχίσαμε για καφεδάκι μαζί με τα νοσταλγικά «μωράκια» μας... Εμένα όμως μια βδομάδα με «έτρωγε» η σκέψη! Το ήθελα σαν τρελός, σε σημείο που (ναι!) το έβλεπα και στον ύπνο μου! Κόντευα να σκάσω που δεν το είχα και ήταν ακόμα στο μαγαζί, με υποψία ότι μπορεί και να το πήρε άλλος. Τέλος εβδομάδας λοιπόν, έρχεται το χαρτζιλίκι των γονιών. «Ώρα για επένδυση!», σκέφτομαι... http://content.myphone.gr/photo/full/5337/29042012123.jpg Πηγαίνω στο κατάστημα και (ευτυχώς) ήταν ακόμα εκεί. Με συνοπτικές διαδικασίες ήρθε στα χέρια μου, με κόστος 15 ευρώ. Επιτέλους το είχα! Είχα αυτό που «τράβηξε» τόσο έντονα την προσοχή μου, σε σημείο που με έκανε να το βλέπω και στον ύπνο μου! Μιλάω και με τον Ζήση και του λέω πως το πήρα, το πρόλαβα. Σχεδόν τον είχα ζαλίσει εκείνη την μέρα για να μην το πάρει, αν και δεν το ήθελε. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=RyBXxy5rUKI]Nokia 7210 TV ads[/ame] Για περίπου 2 βδομάδες ήταν το μόνιμα 2ο μου κινητό. Δεν το χόρτασα όμως, θέλω κι άλλο! Άλλωστε, είναι τόσο όμορφο, που ακόμα και μπροστά σου να το έχεις χωρίς να το πειράζεις, δεν μπορείς να μην το θαυμάσεις! Μου την «έσπαγε» όμως ένα του ελάττωμα: Οι χαλασμένες προσόψεις. Δεν κράτησαν πολύ πάνω του, αλλάχθηκαν σχεδόν αμέσως με άλλες, γνήσιες, σε γκρι χρώμα! Πλέον κοσμεί την συλλογή μου σχεδόν καινούριο, περιμένοντας καρτερικά να ξανακυκλοφορίσει μαζί μου! Λυπάμαι να το «ζορίσω», πραγματικά έγινε «αστεράκι»! Όπως καταλάβατε, το αγαπημένο μου 8850 βρήκε... αντίζηλο! ***Ζήση, thanks ρε που δεν το «τσίμπησες» εσύ τότε! Πάμε γερά για αυγό!

Τα χρόνια πέρασαν και το 7110 είχε αρχίσει πλέον να δείχνει την ηλικία του... (περισσότερα εδώ) Παρόλο που για τα πάντα κάθομαι και ψάχνω πρώτα στο νετ προκειμένου να βρώ κριτικές και γνώμες, θυμάμαι εκείνο το πρωϊνό καθημερινής να βγαίνω από το σπίτι μόνο για έναν καφέ και με σκοπό να περάσω μια βόλτα από τα κινητομάγαζα της γειτονιάς αλλά μόνο για να πάρω ιδέες, απόψεις και τιμές. Η κληρονομία που μου άφησε το 7110 ήταν ένα περίεργο φετίχ με τις candybar συσκευές, με την καμμία δεν ήθελα clamshell καθώς και η αγάπη για το joystick που το θεωρούσα ιδανικό σαν πολυ-χειριστήριο για μικρές συσκευές. Μπαίνω λοιπόν στον Γερμανό και χαζεύοντας στις χαμηλές θέσεις των ραφιών, εκεί που μπαίνουν συνήθως τα non-cοmmersial κινητά πέφτει ο μάτης μου σε μια μεσαίου μεγέθους συσκευή που για έναν περίεργο λόγο (για φαντάσου...) μου έκανε τόσο δυνατό κλίκ που παίζει να το άκουσε και ο διπλανός πελάτης. Βλέπω λοιπόν για πρώτη φορά το ολοκαίνουργιο και σχετικά άγνωστο ακόμα Motorola E398. http://3.bp.blogspot.com/_OwHSa0PMD5c/TBg6JyMlLPI/AAAAAAAAAEk/R_bx7PycINM/s1600/motorola_e398-262x300.jpg Έρωτας με την πρώτη ματιά μιλάμε... :O Το αγόρασα αμέσως χωρίς ούτε να ξέρω καλά καλά τί έκανε ούτε και να ρωτήσω τίποτα. Σε σχέση κιόλας με τις άλλες συσκευές ήταν αρκετά οικονομικό σαν πρόταση. [ame=http://www.youtube.com/watch?v=MKK4WMAiNgI]Motorola E398 ad - YouTube[/ame] Ήταν το πρώτο μου τηλέφωνο με joystick τεσσάρων κατευθύνσεων και click/enter, το πρώτο με έγχρωμη οθόνη, το πρώτο που δεχόταν εξωτερική μνήμη, με τις εξίσου νέες την εποχή εκείνη μικροσκοπικές transflash (μία 64άρα συνόδευε την συσκευασία), το πρώτο με κάμερα, το πρώτο με usb καλώδιο σύνδεσης στον Η/Υ και το πρώτο που μπορούσε να αναπαράγει mp3.... (πολλές οι παρθενιές, είναι αλήθεια :O ) H μικροσκοπική σε μέγεθος και χωριτηκότητα μνήμη γέμισε γρήγορα με τα αγαπημένα mp3 που με συνόδευαν ευχάριστα στις διάφορες διαδρομές αν και δεν του έκανα ποτέ την χρήση που ήθελα αφού μια ζωή ξέχναγα να πάρω μαζί μου τα ακουστικά. Το κινητάκι είχε 2 στερεοφωνικά ηχειάκια που έπαιζαν αρκετά τίμια σε ήσυχο περιβάλλον και 1-2 φορές που βρισκόμουν σε club δοκίμασα την λειτουργία club lights που λαμβάνοντας τον ήχο από το περιβάλλον όλο το κινητό μετατρεπόταν σε φωτορυθμικό... http://www.mobile-review.com/newslist/2004/April/images/e398-3.jpg Ψιλοκαρνάβαλος, οφείλω να ομολογήσω καθώς διέθετε και πλαϊνά πολύχρωμα led δίπλα από τα ηχεία του αλλά πολύ εφφετζίδικο μιλάμε... :lol: Κατά το 2ο έτος που το είχα στην κατοχή μου έτυχε να ψάχνω για κάτι στο νετ και έπεσα τυχαία σε ένα ρωσικό site με οδηγίες και αρχεία για να του αλλάξω theme. Αυτή ήταν η εισαγωγή μου στο κόσμο του modding και παρόλο που ήταν η πρώτη φορά που ασχολιόμουν με πείραγμα κινητού (μία ακόμη παρθενιά) κατάφερα σχετικά εύκολα να του φορτώσω startup screen, icons και ήχους από MS windows XP. Eίχα ψαρώσει αρκετούς, που νόμιζαν ότι το κινητό έτρεχε windows. :lol: Το τηλέφωνο έμεινε στην κατοχή μου περίπου 3 χρόνια. Θεωρώ πως ήταν ένα από τα καλύτερα και ποιό πλούσια σε χαρακτηριστικά κινητά την εποχή που κυκλοφόρησε και δεν με δυσκόλεψε ποτέ παρόλο που ήταν η πρώτη μου επαφή που εξελίχθηκε σε μακρά συμβίωση με την αμερικάνικη εταιρεία... http://img.americanas.com.br/produtos/01/02/item/5347/1/5347112GG.jpg Η επόμενη επανασύνδεση έγινε πριν από 2 μήνες περίπου με την αγορά του Atrix 4G και ελπίζω και αυτή να εξελιχθεί το ίδιο καλά. Άλλη μια όμορφη ανάμνηση πλέον...

Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που είχα πάρει στα χέρια μου το Κ700. Έδειχνε να είναι μια αρκετά καλή και φιλότιμη επιλογή η οποία άξιζε τα λεφτά της. Δυστυχώς όμως αυτή την ηρεμία ήρθε να ταράξει το χαμογελαστό πρόσωπο μιας φίλης. "Κοίτα το καινούριο μου κινητό" μου είπε με χαμόγελό το οποίο τελικά δεν αποδείχτηκε... μεταδοτικό μιας και στην θέα του νέου της κινητού το κατσούφιασμά μου ήταν προφανέστατο! Κάνοντας τη ρητορική ερώτηση ποιο κινητό είναι αυτό η απάντησή της μετέτρεψε το κατσούφιασμα σε εκνευρισμό! "Δεν θυμάμαι, το πήρα με επιδότηση". Μέσα στα επόμενα λεπτά το κινητό είχε κατασχεθεί και είχε περάσει στην κατοχή μου για τις επόμενες μέρες. Η αίσθηση που άφηνε στο χέρι έχει μείνει ακόμα χαραγμένη στη μνήμη μου. Προερχόμενος από το χοντροκομμένο Κ700 η διαφορά ήταν εμφανέστατη. Το σώμα του κινητού δεν είχε καμία σχέση με το προηγούμενο κινητό κάτι που το έκανε άκρως ερωτεύσιμο. Η οθόνη και τα χρώματά της ήταν εξαιρετικά. Θυμάμαι ότι βάζοντας τα κινητά δίπλα δίπλα δεν χρειαζόταν να ρίξεις καν δεύτερη ματιά για να διαπιστώσεις τις διαφορές. Το μενού ήταν ταχύτατο αποδεικνύοντας ότι η SonyEricsson συνέχιζε να κάνει διαρκώς καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Ο ήχος του, το μεγάφωνό του και το μικρόφωνο κινούνταν σε αρκετά καλά επίπεδα. Το κινητό ενσωμάτωνε μεγάλη πληθώρα από τα τεχνολογικά καλούδια της εποχής όπως bluetooth, κάμερα 2Megapixels με autofocus, ραδιόφωνο, κάρτα μνήμης κ.α. [ame= ] [/ame] Σε αυτό όμως που θα πρέπει να αναφερθεί κανείς είναι το γεγονός του σχεδισμού του. Την εποχή που εμφανίστηκε αποτέλεσε ένα από τα πιο όμορφα κινητά. Πραγματικά μπορούσε να συλλάβει τη ματιά σου και να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του!!! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μετά το Κ750 όλα τα υπόλοιπα candybar κινητά της SE που εμφανίστηκαν έμοιαζαν ή θύμιζαν το Κ750. http://img151.imageshack.us/img151/740/20120613205.jpg Επιστρέφοντας το κινητό στη φίλη μου μετά από μερικές μέρες συμβίωσης μαζί του διαπίστωσα ότι θα ήταν ένα κινητό που θα έκανε θραύση. Προέβλεψα μάλιστα τότε ότι παρόλο το εξαιρετικό του design θα υπήρχαν προβλήματα με το joystick κι ότι η συσκευή δεν θα έβγαινε ιδιαίτερα ανθεκτική. Στην πρώτη περίπτωση φαίνεται πως έπεσα μέσα ωστόσο στη δεύτερη το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα βλέπω να κυκλοφορούν μερικά μάλλον δεν με επιβεβαιώνει στο 100%. [ame= ] [/ame] ...παίρνοντας την σκυτάλη από τον φίλο zxr θα ήθελα να συμπληρώσω ότι νοιώθω τυχερός που είμαι κάτοχος ενός από τα μεγαλύτερα best seller κινητά όχι μόνο της Sony Ericsson αλλά και γενικότερα. Ακόμη και τώρα το έχω σε άριστη λειτουργική και πολύ καλή εμφανισιακή κατάσταση και δεν είναι λίγες οι φορές που όταν θέλω ένα πολύ ελαφρύ κινητό (99gr.) παίρνω αυτό μαζί μου. Ήταν το πρώτο κινητό που πλέον έβγαζε φωτογραφίες που άξιζαν να εκτυπωθούν, ενώ με είχε αφήσει πολύ ικανοποιημένο και η αντοχή της μπαταρίας του όπως και η λειτουργία του "φακού" των led της κάμερας, ένα χαρακτηριστικό που πρώτη φορά συνάντησα σε κινητό αλλά μου χρησίμευσε ουκ ολίγες φορές! http://img18.imageshack.us/img18/9652/20120613202.jpg Τυχερό κινητό μιας και το 2005 τον Νοέμβριο, σε εκδρομούλα στην Αθήνα το ξέχασα σε καφετέρια στο Μαρούσι βράδυ, κάτι που ανακάλυψα αφού επέστρεψα στο ξενοδοχείο μας στην Αγ.Κωνσταντίνου και ενώ πλέον δεν είχε μετρό. Μετά από άπειρα τηλεφωνήματα στο...κινητό μου, άκουσα την εξαίσια φωνή της σερβιτόρας να μου λέει ότι το SonyEricssonάκι μου είναι εκεί και με περιμένει!!! Ταξί και ξανά ταξί για επιστροφή και η καρδιά του Johny-B ξανά στην θέση της! http://img856.imageshack.us/img856/3831/dsc00072by.jpg Η συγκεκριμένη επίσκεψη στην Αθήνα συνέπιπτε με την Comdex στην οποία είχε λάβει μέρος με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή κόσμου και το myphone από την οποία είναι και οι τελευταίες δύο φωτογραφίες, τραβηγμένες φυσικά με το ...ολόφρεσκο τότε Κ750i μου! http://img836.imageshack.us/img836/599/dsc00069xn.jpg by zxr & Johny-B.

Αχχχ... Από που να αρχίσω άραγε αυτή μου την αναδρομή; Tι να πρωτοθυμηθώ; Tι να μοιραστώ πρώτα; Είναι τόσα πολλά που θυμάμαι... Άλλα τόσα αυτά που μπορεί να μην πρόλαβα να κάνω με αυτό... Tα λόγια, τουλάχιστον για μένα, είναι περιττά όταν μιλάμε για το Sony Ericcson K800i... Δυστυχώς ή ευτυχώς, υπήρξε ένα μη Nokia κινητό, που κατάφερε να με «τουμπάρει» και να με κάνει να μείνω για σχεδόν 3 χρόνια μαζί του, αλλά ακόμα και σήμερα να με συγκινεί όπως τότε... Μπορεί ακόμα κάποιοι να το έχετε σαν κύρια συσκευή, αλλά για μένα τουλάχιστον παραμένει ένας μεγάλος έρωτας που δεν θα σβήσει ποτέ... Σωτήριο έτος 2007 λοιπόν. H ιστορία μας τοποθετείται κάπου στα τέλη του. O γραφών, κάτοχος ενός Sony Ericsson W300i τότε, το «καταστρέφει» ολοκληρωτικά, μετά από κόλλημα του υπολογιστή του με το κινητό πάνω στο usb! H λευκή οθόνη ήταν ουσιαστικά το τέλος του «δυνατού» μου clamshell, αλλά και η αρχή της σημερινής ιστορίας, αυτής που θα διαβάσετε στις επόμενες γραμμές... Με το τέλος των σχολικών εξετάσεων του 2008 (αν δεν κάνω λάθος θα πήγαινα πρώτη Λυκείου την επόμενη χρονιά), ήρθε το δώρο «επιβράβευσης», που φυσικά θα ήταν μια νέα συσκευή, μετά την καταστροφή της προηγούμενης...Mε όριο τα 100 ευρώ από εμένα και 112 από ανανέωση συμβολαίου του πατέρα μου, έψαχνα στα φυλλάδια να βρω κάτι που να με καλύπτει. Κατέληξα τελικά στο W610 θυμάμαι, το οποίο κάλυπτε εμένα, το ποσό και θα είχα και... ρέστα! Πηγαίνουμε λοιπόν σε ένα κατάστημα της εταιρίας να το πάρουμε, αλλά η απάντηση του υπαλλήλου ήταν απογοητευτική... [ame=http://www.youtube.com/watch?v=CSDeKiWlb1E]Sony Ericsson K800i "Never miss a shot" Commercial - YouTube[/ame] Κι αρχίζω να ξανακοιτάω... Tο ενδιαφέρον μου αμέσως «κεντρίστηκε» από το K800i, ένα «διαμάντι» εκείνη την εποχή στα feature phones. 3,2 MegaPixels CyberShot Camera, οθόνη 262,144 χρωμάτων, κάρτα μνήμης, joystick (που ναι, ποτέ δεν με άφησε!) και απόλυτη συνδεσιμότητα με την «προίκα» που είχα από το W300i! Ξέφευγε όμως από το budget των 212 ευρώ που είχα όριο, τα οποία όμως συμπληρώθηκαν από τους γονείς, μιας και είχα καταλήξει. Σύνολο: 235 ευρώ! Ως τότε, η πιο ακριβή συσκευή που είχα. http://content.myphone.gr/photo/full/5326/28042012248.jpg Πριν πω το τελικό «ναι», μου πρότειναν αντί αυτού το -τότε καινούριο- K770i, αλλά απορρίφθηκε λόγω... υπερύθρων! Ναι, καλά διαβάζετε! Aν και οι υπέρυθρες θεωρούνται πλέον «αρχαίες», προσωπικά τις αγαπάω, ενώ ακόμα και η τωρινή μου συσκευή διαθέτει υπέρυθρες, κόντρα στα σύγχρονα ρεύματα! IrDA for life! Εκτός αυτού, αργότερα έτυχε να χρησιμοποιήσω, αλλά και να συγκρίνω το K800i με το K770i, οπότε και κατάλαβα πως έκανα την σωστή επιλογή. http://content.myphone.gr/photo/full/5325/16042012093.jpg Oι πρώτες μέρες μαζί του με βρίσκουν απογοητευμένο... Όχι επειδή η συσκευή ήταν χάλια λειτουργικά, προς Θεού! Αντίθετα, αν και μου έλειπε το Walkman, το κομμάτι «αριθμητικά πλήκτρα K800i» προσωπικά δεν το χώνεψα με τίποτα! Όλο το σύνολο ήταν υπέροχο, αυτό με ξενέρωνε απίστευτα! Άρχιζα να συνηθίζω όμως και με τον καιρό το αποδέχθηκα... Άλλωστε, δεν ήταν λίγες οι φορές που το «έλιωσα» στέλνοντας μηνύματα! Και πιστέψτε με, μέχρι κάποια στιγμή ήταν πάρα, μα πάρα πολλά! Μετά -ευτυχώς- ανέλαβε το BlackBerry, κι έτσι την γλύτωσε, αναλαμβάνοντας άλλα καθήκοντα. http://content.myphone.gr/photo/full/5324/16042012095.jpg Αυτό που λάτρεψα (και λατρεύω ακόμα) πάνω του, είναι η κάμερα... Είχε βραβευτεί κιόλας το 2006 που κυκλοφόρησε, αν δεν κάνω λάθος, ως το -τότε- καλύτερο camera-phone της χρονιάς... Ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσες φωτογραφίες είχα τραβήξει με αυτή, μιας και ένα τέτοιο «εργαλείο» σε κάνει να μην μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό! Όταν δε, κατάφερα φέρω την κάμερα «στα μέτρα μου», μαθαίνοντας τις ρυθμίσεις της... Απλά «ξύπνησα» τον φωτογράφο που κρύβω μέσα μου! http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/319500_279348665411015_100000076518732_1186515_1744887474_n.jpg http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/293245_279348445411037_100000076518732_1186510_2128664611_n.jpg Όταν το πήρα, είχα την κρυφή επιθυμία να αποκτήσω κάποιο άλλο... Tο Nokia N95. O λόγος; H μαγική λέξη «Wi-Fi»! Mόνο στην ιδέα ενός ξεκλείδωτου δικτύου που θα μπορούσα να βρω και του τι θα έκανα με αυτό, έμπαινα σε σκέψεις να το αποκτήσω... Όμως είχα ήδη αυτό. Άρα, no Internet! Ή μήπως όχι; [ame=http://www.youtube.com/watch?v=QdYfs8rq3f4]Sony Ericsson K800i - YouTube[/ame] Eκείνη την εποχή, η Wind είχε ένα πρόγραμμα Non Stop Internet, με 3 ευρώ τον μήνα... Έτσι, το Sony Ericsson «μετατράπηκε» σε -κατά κάποιο τρόπο- smartphone, αποκτώντας Opera Mini και άλλα «προγραμματάκια» αντίστοιχων λειτουργιών! Πολλές φορές μάλιστα με θυμάμαι να φορτίζω και 2η, ακόμα και 3η μπαταρία, αφού με Internet και μουσική κατάφερνα αναμονή μόλις 12 ώρες! Τότε γνώρισα και το myPhone.gr, όχι ως μέλος, αλλά σαν επισκέπτης, χάρη σ'αυτό τον οδηγό. Ακολουθώντας στο περίπου τα βήματα του EWS, μαζί με άπειρους πειραματισμούς, μπορούσα και είχα Internet στον υπολογιστή μου! Τότε δεν είχα ακόμα κανονική σύνδεση στο Internet, άρα φαντάζεστε τους «πανηγυρισμούς» μου όταν όλο αυτό δούλεψε! Κάποια στιγμή όμως η Wind έκοψε την υπηρεσία, οπότε τέλειωσε μια περίοδος «φωτιά» για το K800i μου... Πρόσφατα, σε κάποιο «παιχνίδι» μαζί του ξαναμπήκα στο Internet από αυτό, αλλά πλέον δεν είναι το ίδιο με παλιά... Mε το K800i με είχαν μάθει στο mobile9, το getjar αλλά και το mobango, ψάχνοντας παιχνίδια και θέματα σαν μανιακός! Πολλά παιχνίδια υπάρχουν ακόμα από τότε, για να μου θυμίζουν πως αυτό το κινητό ήταν και «portable game console» για μένα! Ψάχνοντας στο Internet διάφορα σχετικά με αυτό, βρήκα έναν οδηγό μετατροπής σε K810, σε επίπεδο software αλλά και εμφάνισης. Προσπάθησα να ακολουθήσω το 2ο σκέλος, αλλάζοντας τις προσόψεις. Φυσικά δεν τα κατάφερα, αλλά κατάφερα να ορίσω την αρχή του τέλους του, σπάζοντας την «πλάτη» που καλύπτει την κάμερα. Πολλά σωληνάρια Logo αργότερα, η συσκευή πλέον δεν έκλεινε σωστά... Τότε ήρθαν κάποιες Κινέζικες προσόψεις... Κι αυτές χάλασαν σύντομα, λόγω κακής κατασκευής... Κάπου εκεί εγκαταλείφθηκε στα συρτάρια μου, μισοπεθαμένο, περιμένοντας καρτερικά ένα rebuilt... Ήδη πριν το εγκαταλείψω είχα αλλάξει οθόνη, αγοράζοντας ακόμα ένα ίδιο, για να έχω ανταλλακτικά σε κάθε περίπτωση. Μεγάλο Σάββατο 2012 και το Πάσχα ετοιμάζεται να με βρει στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, μαζί με το K800i. Λόγοι; Το Nostalgia που διαβάζετε τώρα, αλλά και το rebuilt του! Μετά από τρίψιμο στις παλιές κόλλες και μερικά ακόμα «retousse», μπορεί πλέον να σταθεί περήφανα δίπλα μου ξανά. Σχεδόν δηλαδή, μιας και σταμάτησαν να δουλεύουν κάποια πλήκτρα, ενώ το άλλο που είχα πάρει είχε εκεί το θέμα! Σαν «κατάρα» δηλαδή, για να μην το χαρώ... Αλλά που θα πάει! Θα στρώσει! Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω αρχικά τους γονείς μου που μου το αγόρασαν το 2008, το myPhone.gr που μου έδωσε το «βήμα» για να μοιραστώ τις αναμνήσεις μου μαζί σας, τον EWS για τον οδηγό του, αλλά και όσους με βοήθησαν στα τόσα χρόνια μαζί του, ενώ εύχομαι να τελειώσει σύντομα (αν δεν έγινε ήδη) και να σταθεί δίπλα στο E71 μου περήφανα! :)

Μια φορά κι έναν καιρό, όταν τα κινητά δεν ήταν απλά οθόνες -λεπτές ή χονδρές δεν έχει σημασία- οι σχεδιαστές είχαν την δυνατότητα να «προκαλέσουν» μερικές φορές, φτιάχνοντας «αλλόκοτα» με την πρώτη ματιά κινητά! Μία τέτοια συσκευή η οποία με το που κυκλοφόρησε έκανε ντόρο όχι μόνο λόγω των τεχνολογικών της δυνατοτήτων, αλλά κυρίως (?) λόγω του παράξενου σχήματος του πληκτρολογίου της, ήταν το Nokia 3650. Τοποθετημένο κυκλικά ώστε να θυμίζει το «καντράν» των παλαιών αναλογικών τηλεφώνων σίγουρα συγκέντρωνε πάνω του τα βλέμματα! Θαυμασμός, απορία, προβληματισμός…Όλα αυτά αισθάνθηκα κι εγώ πίσω στα τέλη του μακρινού 2002 όταν πρωτοείδα στα χέρια ενός συμφοιτητή μου ένα χρυσαφί 3650. Με την πρώτη ευκαιρία το περιεργάστηκα και πέρα από το πληκτρολόγιο μου έκανε εντύπωση και η ευκρίνεια της οθόνης, αφού μέχρι τότε η μόνη έγχρωμη οθόνη που είχα στα χέρια μου ήταν αυτή του Ericsson T300 (ναι εκείνου με την αποσπόμενη κάμερα!), ενώ είχα ρίξει κι ένα βλέφαρο σε αυτήν ενός Ericsson T65 και στο Nokia 7650 στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. 176 x 208 pixels, TFT, 4096 colors… ναι ουάου θα μου πείτε…μην ξεχνάτε όμως ότι είμαστε 10 ολόκληρα χρόνια πριν! Ένας «τεχνολογικός αιώνας» σχεδόν! [ame=http://www.youtube.com/watch?v=tBH9VYb0Xhg]Nokia 3650 Controversial Ad - YouTube[/ame] Αφήστε που διαβάζοντας πλέον στο τότε unwired -πρόγονο του σημερινού μας myphone για όσους «νέους» δεν γνωρίζουν- το σχετικό θέμα, ανακάλυψα ότι τα κινητά μπορούν να έχουν και εφαρμογές! Ναι καλά καταλάβατε! Δεν γνώριζα τι εστί smartphone μέχρι τότε! Αφού λοιπόν μου έγινε αυτή η «αποκάλυψη» κατάλαβα ότι αυτό το κινητό θα έπρεπε να γίνει δικό μου! http://img26.imageshack.us/img26/6669/dsc04445h.jpg Αυτό έγινε μερικούς μήνες αργότερα, όταν απέκτησα ένα μεταχειρισμένο σε άριστη κατάσταση γαλάζιο 3650. Ομολογώ ότι το πληκτρολόγιο, όπως και να το κάνουμε, απαιτούσε μια «περίοδο προσαρμογής», αλλά δεν ήταν τόσο δύσκολο τελικά όσο φαινόταν! :p Αγορά μιας καρτούλας mmc και ξεκινάμε! Λίγες εφαρμογούλες, περισσότερες φωτογραφιούλες, μια χαρά! Εξωτερικά θα έλεγα ότι ο όγκος του δεν ήταν αμελητέος, το βάρος του ήταν αρκετούτσικο (130γραμμάρια), ενώ τα πλαστικά του φαίνονταν λίγο «ψεύτικα». Αν και στο nostalgia του συγγενικού 6600 είχα αναφέρει για το παιχνίδι με το ir-remote πρέπει να πω ότι για πρώτη φορά το χρησιμοποίησα και έκανα τα …μαγικά μου με αυτό το 3650... http://img846.imageshack.us/img846/5143/dsc04449oy.jpg Κλείνοντας αυτό το νοσταλγικό αφιέρωμα στο 3650, το οποίο όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, το έχω ακόμη και είναι λειτουργικότατο, θα ήθελα να πω ότι το έχω συνδέσει με 3 πράγματα. Την είσοδό μου στην κοινότητα του unwired/myphone χάρη στον συμφοιτητή μου και κάτοχο του 3650 που προανέφερα και ο οποίος ήταν ήδη μέλος. Την τελευταία καταπληκτική και ευχάριστη «φοιτητική» μου χρονιά στο μεταπτυχιακό μου αμέσως μετά τον στρατό. Μία καταπληκτική φωτογραφία της τότε κοπέλας μου και νυν συζύγου, που κατόρθωσα και έβγαλα με την αστεία για τα τωρινά δεδομένα VGA κάμερα, μιας από τις ομορφότερες ever! http://img689.imageshack.us/img689/3490/dsc04447d.jpg Επειδή είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς ήταν κάτοχοι της συγκεκριμένης συσκευής, αλλά και ακόμη περισσότεροι την έχουν επεξεργαστεί ή έστω δει, ελάτε να μοιραστούμε τις αναμνήσεις μας! Χαρακτηριστικά: Nokia 3605 - Nokia 3650 PDF Specifications