wolvek

Ήμουν τελειόφοιτος στην Αγγλία όταν είδα το επεισόδιο Passion της δεύτερης σεζόν, και κόλλησα. Μέχρι τότε είχα ακούσει πολλά για τη σειρά, κυρίως από φοιτητόκοσμο, αλλά θεωρούσα τον τίτλο Buffy the Vampire Slayer πολύ ηλίθιο και απέφευγα γενικά να τη δω. Έπειτα προς μεγάλη μου έκπληξη συνειδητοποίησα, και παρακολουθώντας το μέχρι το τέλος της σεζόν, πως ήταν ότι πιο ενδιαφέρον, πνευματώδες και έξυπνο είχα δει στην τηλεόραση, το οποίο μίλαγε σε πάρα πολλά επίπεδα. Μετά από κάποια χρόνια βγήκαν τα DVD και συνέχισα τη σειρά από κει που την άφησα και φυσικά η εντύπωση που είχα δεν αλλοιώθηκε στο παραμικρό. Μετά είδα και το Angel, εξίσου καταπληκτική σειρά. Μέχρι πρόσφατα πάντως δεν είχα δει καμμία σειρά αντάξια αυτών του Joss Whedon, σε σεναριακό και δημιουργικό επίπεδο τουλάχιστον. Τα διάφορα 24, Prison Break, CSI και Lost (αυτό είναι πιο καλό) τα θεωρώ τεχνοκρατικές χαζομαρούλες-μικρές ενέσεις αδρεναλίνης που μόλις τα βλέπεις έπειτα από λίγο τα ξεχνάς. Μέχρι που είδα το Battlestar Galactica. Και εκείνο στην αρχή το σνόμπαρα (η κακόγουστη space-camp σειρά των 70s έγινε remake) αλλά, επειδή μου το προτείναν και επειδή έμαθα πως πολλοί πρώην Buffy σεναριογράφοι είχαν πάει εκεί, το παρακολούθησα. Απίστευτο κόλλημα. Απίστευτη σειρά. Ό,τι καλύτερο αυτή τη στιγμή, ίσως τολμω να πω ανώτερο της Buffy (το μόνο που του λείπει ίσως είναι το έντονο χιούμορ της), και περιμένω πως και πως την τέταρτη σεζόν. Όσοι δεν το έχετε δει χάνετε.

Μεγάλη σπαζοκεφαλιά. Πιστεύω πως ο πέμπτος κύλωνας (και αρχηγός όλων) θα είναι ο Adama, έτσι για να μας στείλει όλους... Οι πιο προφανείς πάντως είναι είτε ο δόκτωρ Μπάλταρ ή η Κάρα-'Starbuck'. Battlestar Galactica: Η καλύτερη σειρά της παγκόσμιας τηλεόρασης αυτή τη στιγμή.

Θα το δεις και στη Buffy αυτό, κυρίως από τη δεύτερη σεζόν και μετά. Με τη διαφορά όμως πιστεύω ότι περισσότερο θα σε νοιάζει τι θα συμβεί στους χαρακτήρες (και θα συμβούν πολλά και πράγματα θα αλλάξουν δραματικά) παρά απλά τι θα γίνει παρακάτω με την υπόθεση/δράση. Αυτό ήταν και πιστεύω ένα από τα προτερήματα της σειράς, που ενώ όλα συμβαίνουν στη σφαίρα του φανταστικού, οι χαρακτήρες ήταν πολύ αληθινοί και οικείοι. Μην περιμένεις βέβαια Prison Break ή 24, άλλο το στυλάκι αυτών των σειρών. Αν και ενδεικτικά σου αναφέρω πως όταν τελείωσαν τα Buffy και Angel και διαλύθηκε η εταιρία του Joss Whedon (του δημιουργού) όλοι οι συνεργάτες-σεναριογράφοι που έφυγαν βρίσκονται τώρα πίσω από τις πιο πετυχημένες σειρές που παίζονται στην αμερικανική τηλεόραση, όπως (κυρίως) Lost, Smallville, Battlestar Galactica, 24, CSI, Rome, Grey's Anatomy, κ.α. καθώς και το Prison Break στην αρχή του. Τέτοια ήταν η επιρροή και εκτίμηση της σειράς και των ανθρώπων της στον χώρο.

Το Six Feet Under θα συμφωνήσω πως είναι μία από τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές όλων των εποχών (μέσα στο Top 5 για μένα) και η καλύτερη της HBO (μαζί με τους Sopranos). Δεν είναι σίγουρα όμως για όλους. Είναι αρκετά εώς πολύ νοσηρή, οριακά μηδενιστική, συχνά καταθλιπτική, με πολλά υπαρξιακά και φιλοσοφικά ερωτήματα, και επίσης με αρκετές και σκληρές σκηνές θανάτου, σεξ, ναρκωτικών, κλπ. Δύο ενστάσεις είχα μόνο: πρώτον ότι οι ήρωες ενίοτε ξέφευγαν (κατά πολύ μερικές φορές) εκτός χαρακτήρα, για να εξυπηρετήσουν υποθέτω την υπόθεση ενός επεισοδίου ή μίας πλοκής, και δεύτερον ότι κάποιες φορές ήταν πολύ 'μαυρίλα' και το χιούμορ που χρησιμοποιούσαν ως αντίβαρο δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο. Παρόλαυτά είναι σαφώς ένα δείγμα του ότι στο Χόλυγουντ το έξυπνο και καλό σενάριο πάει πλέον στην τηλεόραση και όχι στον κινηματογράφο, και ότι το μέσο μπορεί να φτάσει άλλα επίπεδα αν υπάρχει ταλέντο και θέληση. Το φινάλε είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα που έχω δει ποτέ μου σε σειρά, ταινία, οτιδήποτε. Και παραδόξως αρκετά αισιόδοξο με βασικό μήνυμα πως ό,τι κι αν συμβεί η ζωή πάντα συνεχίζεται και δεν πρέπει να 'κολλάμε' στις αναμνήσεις. Γιατί όπως και ψιθυρίζει ο (νεκρός) Nate στην αδερφή του στην τελευταία ατάκα της σειράς: "You can't take a picture of this. It's already gone".

Αγαπημένα/καλύτερα επεισόδια: Passion, Innocence, Becoming Part 1 & 2, Doppelgangland, Graduation Day Part 1 & 2, Who Are You, Restless, Fool for Love, The Body, Tabula Rasa, Conversations with Dead People. Και φυσικά αυτά που προανέφερες. Αν και χρησιμοποιώ γενικά τον υπερθετικό βαθμό όταν αναφέρομαι στη Buffy, δεν θα ήταν υπερβολή να πω πως ειδικά το The Body πιστεύω πως πρέπει να είναι από τα καλύτερα επεισόδια οποιασδήποτε σειράς έχει προβληθεί ποτέ στην τηλεόραση (χωρίς να τις έχω δει όλες φυσικά, αλλά έχω βάσιμες υποψίες). Μίνι έργο τέχνης πραγματικά, που δεν αντέχεται όμως πολύ για επαναλήψεις γιατί σε παίρνει από κάτω...

Η απάντηση σε αυτό είναι τεχνική και δεν αφορά την κακή σκηνοθεσία ή λήψη μιας σκηνής. Είχε δοθεί από τον ίδιο τον Joss Whedon ο οποίος ανέφερε ότι η Buffy κανονικά προβλήθηκε στην τηλεόραση σε format 4:3 (οθόνη μιας συμβατικής τηλεόρασης) και όχι σε Widescreen (μεγαλύτερο πλάτος εικόνας, περισότερη πληροφορία δεξιά-αριστερά, μαύρες μπάρες πάνω-κάτω). Αυτά που φαίνονται δηλαδή στο πλάι -και δεν είναι μόνο το επεισόδιο με τη Faith είναι και άλλα- δεν είναι λάθη γιατί απλά δεν έπρεπε να υπάρχουν στην εικόνα. Προστέθηκαν από τις εταιρίες για την κυκλοφορία των DVD οι οποίες πίστευαν ότι έτσι θα ήταν καλύτερη η προβολή τους στις widescreen τηλεοράσεις. Ο ίδιος ο δημιουργός όμως ήταν αντίθετος γιατί υποστήριξε πως η σειρά του ήταν γυρισμένη για την τηλεόραση και όχι για τον κινηματογράφο. Στην Αμερική τους πρόλαβε πάντως μιας και όλα τα DVD είναι στο κανονικό format, όπως δηλαδή είχαν προβληθεί στην τηλεόραση, και όχι στο τροποποιημένο widescreen που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη (από την 4η σεζόν και μετά). Μόνο το Once More With Feeling γυρίστηκε και προβλήθηκε σε widescreen και έτσι είναι και στην αμερικανική έκδοση.

7 σεζόν η Buffy. Και 5 ο Angel. Καλή τηλεθέαση και καλή επιτυχία στις εξετάσεις.

Buffy the Vampire Slayer; Τι μου θυμίσατε τώρα. Σίγουρα μία από τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές όλων των εποχών, αναφορά σε όλα τα επίπεδα πιστεύω για ότι μετέπειτα βγήκε στην τηλεόραση. Τα έχω τα DVD από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν και έχω κάμποσο καιρό να τα δω, μιας και νομίζω πως ξεπέρασα πλέον τον εθισμό με το buffyverse (Buffy & Angel δηλαδή). Μου δώσατε αφορμή τώρα. Κρίμα που στην Ελλάδα θα παραμείνει λίγο underground, και λόγω μη προβολής της από την τηλεόραση (μεγάλη παράλειψη αν αναλογιστεί κανείς τις ανοησίες που κατά καιρούς βλέπουμε) και λόγω DVD (αν και τα είχε στο Fnac, χωρίς πάντα ελληνικούς υπότιτλους) τη στιγμή που σε όλον τον κόσμο ήταν και είναι εξαιρετικά δημοφιλής, έχει βραβευτεί και διακριθεί από κοινό και κριτικούς, έχει γίνει θέμα πανεπιστημιακής μελέτης (σοβαρολογώ), και άλλα πολλά. Γιατί; Γιατί είναι μια πανέξυπνη, περίεργα αληθινή και ανθρώπινη σειρά, με το στοιχείο του υπερφυσικού να λειτουργεί εντελώς παραβολικά, γεμάτη δράση (οι χορογραφίες κάποιων σκηνών πάλης πιστεύω συγκρίνονται μόνο με αυτές του Matrix), χιούμορ (πολύ), δράμα (πολύ), φαντασία, τρόμο και... υπαρξιακές αναζητήσεις. Ακούγεται αντιφατικό και οξύμωρο, όποιος την έχει δει όμως μπορεί να καταλάβει. Επίσης ενδιαφέρον είχαν η μυθολογία και το σύμπαν που είχε δημιουργηθεί γύρω από τους χαρακτήρες, λεπτομερές, ζοφερό και μοναδικό. Δεν είναι τυχαίο το ότι συνεχίζεται η σειρά τώρα σε κόμικ. Όποιος θέλει να τη δει πάντως προτείνω να ξεκινήσει από τη 2η σεζόν (η καλύτερη κατά τη γνώμη μου ειδικά από τη μέση και μετά, μαζί με την 5η). Η πρώτη αν και ως εισαγωγή είναι αρκετά καλή, με καλές ερμηνείες και διαλόγους 'ξυράφι' όπως πάντα, είναι χαμηλού προυπολογισμού και πολύ 'ανάλαφρη' σε σχέση με το τι ακολουθεί, σχεδόν εκτός κλίματος. Αναφορά πρέπει να γίνει και στο λιγότερο ευρηματικό αλλά πιο σκοτεινό 'Angel', το οποίο ίσως μου άρεσε προσωπικά λίγο περισσότερο (παρεπιπτώντος πραγματικά σπαραχτική η σκηνή στην οποία αναφέρεσαι konstantinosp3), και το οποίο συμπληρώνει μοναδικά τον φανταστικό κόσμο που δημιούργησαν οι συντελεστές και των δύο σειρών. Αν θέλετε να δείτε λοιπόν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της παγκόσμιας τηλεοπτικής μυθοπλασίας, πολύ πριν τα Lost, Prison Break, 24 και Heroes, σπεύστε.

Μετά από πέντε μέρες χρήσης, οι εντυπώσεις μου είναι οι εξής: Τα Καλά... Η ακουστική και το μικρόφωνο είναι άψογα. Η Nokia ξέρει, αν μη τι άλλο, να κατασκευάζει κινητά, σε αντίθεση με άλλες εταιρίες που φτιάχνουν gadgets με δυνατότητες τηλεφώνου. Η οθόνη είναι κορυφή, δε μπορείς να ξεχωρίσεις pixel. Η αίσθηση που σου δίνει και η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετική. Το μεγάφωνο έχει υψηλή ένταση και καθαρότητα ήχου. Το μέγεθός του είναι ικανοποιητικό και βολικό. Το σήμα είναι πάρα πολύ καλό, από τα καλύτερα που είχα ποτέ σε κινητό. Η συνδεσιμότητά του. GPRS, 3G, Bluetooth (και modem), υπέρυθρες και κυρίως ασύρματο δίκτυο όλα δοκιμασμένα και με απολύτως κανένα πρόβλημα. Τα Κακά... Μου έκανε τρία-τέσσερα ξαφνικά και αδικαιολόγητα restart, σε στιγμές μάλιστα που δε δούλευε 'υπό πίεση'. Στην επανεκκίνηση έκανε αρκετή ώρα να βρει το δίκτυο επίσης. Η κάμερα... αφήνει κάποια ερωτηματικά. Έβγαλα κάποιες από τις καλύτερες φωτογραφίες που έχω βγάλει ποτέ από κάμερα κινητού, και κάποιες όχι τόσο καλές -εώς άθλιες για να είμαι ειλικρινής για 3ΜΡ. Το macro mode πάντως δείχνει να δουλεύει σωστά. Το φλας είναι επίσης σχετικά μικρής εμβέλειας, και δεν του φαίνεται. Ο μηχανισμός ολίσθησης του μπροστινού μέρους θα μπορούσε να είναι καλύτερος (και αυτόματος), τρίζει λίγο αλλά αυτό δεν το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό για την ώρα (ελπίζω να μην διαλυθεί μόνο με κανένα πέσιμο). Δεν δοκίμασα να παίξω με java ούτε πέρασα ακόμα καμμία εφαρμογή τρίτων, γιατί απ'όσο ξέρω και διαβάζω στο forum αυτό, δεν είναι ακόμα συμβατές με την έκδοση του λογισμικού του. Γενικά το τηλέφωνο σου δίνει την εντύπωση ότι έχει υψηλές προδιαγραφές και δυνατότητες, οι οποίες όμως δεν έχουν αξιοποιηθεί όπως πρέπει, γι'αυτό και πιστεύω ένα firmware upgrade θα διορθώσει πολλά σφάλματα. Έχει σίγουρα τα φόντα κατασκευής (hardware), ίσως λοιπόν να φταίνε οι οδηγοί προγραμμάτων ή και το ίδιο το λογισμικό (software). ...Τα Άσχημα. Το μεγαλύτερο σφάλμα όλων όμως, το οποίο δεν γνωρίζω αν μπορεί να διορθωθεί εύκολα είναι η αυτονομία. Η μπαταρία του είναι σίγουρα ανεπαρκής, και ούτε το sleep mode τη σώζει. Το φόρτισα τρεις φορές (μαζί και η αρχική), τα βράδια το έκλεινα πάντα, και αν την πρώτη φορά δεν άντεξε πολύ λόγω των πολλαπλών δοκιμών, για την δέυτερη δεν υπήρχε καμμία δικαιολογία μιας και η χρήση του περιορίστηκε σε μερικά τηλεφωνήματα, μηνύματα κυρίως, καθώς και κάποια σύντομη χρήση του Bluetooth. Σε γενικές γραμμές πάντως είναι πάρα πολύ καλό τηλέφωνο, από τα καλύτερα που έχω πιάσει στα χέρια μου. Δε μπορείς παρά να εντυπωσιαστείς και να εκτιμήσεις την πληρότητά του. Το έχω πάρει σε μαύρο, που χάνει λίγο στο χαρακτήρα αλλά είναι πιο ομοιόμορφο και ελκυστικό κατά τη γνώμη μου.

Ο T-mobile έχει δίκιο. Είναι σχεδιαστική οφθαλμαπάτη. Λίγο που έπαιξα με έναν Photo Editor συγκρίνοντας το με το P910, η οθόνη του φαίνεται να είναι σχεδόν ίδια στο μήκος, αν όχι ακριβώς ίδια. Σίγουρα πάντως είναι μεγαλύτερη στο πλάτος. Γενικά είναι το πιο υπερπλήρες κινητό στην αγορά και ίσως το απόλυτο gadget. Το μόνο που θα μπορούσε να πει κανείς ότι του λείπει είναι το GPS, αλλά αυτό ίσως το φυλάει η SonyEricsson για το P1000.

Το κινητό (Κ750i) το έχω αναβαθμίσει σε W800i πάνω από ένα μήνα τώρα, και λειτουργεί άψογα σε όλα τα επίπεδα. Από ταχύτητα, μενού, κάμερα, multimedia, πραγματικά παντού. Και το σημαντικότερο δεν κόλλησε ούτε μία φορά, την στιγμή που ως Κ750 με είχε τρελλάνει στα bugs, εξ'ου και έκανα την αναβάθμιση/μετατροπή. Μέχρι και το ακουστικό και η διάρκεια της μπαταρίας έχω την εντύπωση πως βελτιώθηκαν. Πιστεύω πως πραγματικά αξίζει.

Παιδιά έχουν φέρει μόνο το μοντέλο με το ανοιχτό γαλάζιο χρώμα και όχι με το καλαίσθητο ασημί-γκρι που διαφημίζει η Nokia. Το είδα στην περιοχή μου (Αγία Παρασκευή) και αποφάσισα να περιμένω, γιατί το συγκεκριμένο χρώμα δε μου άρεσε καθόλου. Κατά τ' άλλα μια χαρά τηλέφωνο.