hostis

Πρέπει να σε χρεώσει για να ανοίξει η γραμμή σου. Έτσι μου έχουν πει.

Κανονικά ο ΦΠΑ πρέπει να επιστραφεί. Η αχρεώστητη είσπραξή του οφείλεται σε αδυναμία/ ανοησία της Βόνταφον. Στην ουσία έχουμε πληρώσει 2 φορές ΦΠΑ για τα ίδια λεπτά! (Μία φορά με το πάγιο του Ιουλίου που τα περιελάμβανε, και τη δεύτερη φορά λόγω της ανοησίας της Βόνταφον) Είναι δυνατόν να υφίσταται ο πελάτης τις συνέπειες από τα σφάλματα ή τις αδυναμίες της εταιρείας; :down:

Δε νομίζω ότι φταίει το κράτος που οι εταιρείες κινητής (και όχι μόνο) παρουσιάζουν τιμές χωρίς ΦΠΑ για να παραπλανούν τον κοσμάκη. Το ξέρουμε ότι το κράτος μας κοιμάται, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει οι επιτήδειοι να κάνουν ό,τι απατεωνιά θέλουν.

Τα ψιλά γράμματα είναι αναπόφευκτα τη στιγμη που η χρέωση μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως είναι η χρέωση σε περιαγωγή ή προς αριθμούς τύπου 090. Η ουσία είναι ότι ο χρήστης κινητού τηλεφώνου δεν αιφνιδιάζεται: όταν βλέπει πχ 0,29/λεπτό ξέρει ότι θα πληρώσει τόσο, και όχι τοσο συν ΦΠΑ κλπ κλπ. Ως προς τη simyo ήδη μετά από αυτήν έχουν ακολουθήσει και άλλοι, όπως λέγονται, discounters που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, δηλ. πληρωμή αποκλειστικά στο ίντερνετ μέσω πιστωτικής ή μεταβίβασης από τραπεζικό λογαριασμό. Ωστόσο όποιος έχει ζήσει στη Γερμανία θα γνωρίζει ήδη πως οι πληρωμές για τα είδη και τις υπηρεσίες μη καθημερινής ανάγκης γίνονται κατά κανόνα με τον ίδιο τρόπο (πχ κάθε είδους συνδρομές σε γυμναστήρια, περιοδικά, δίδακτρα κ.λπ.). Το μόνο μειονέκτημα στην ουσία είναι ότι αν σου τελειώσει η κάρτα στο κινητό την ώρα που είσαι στη μέση του πουθενά, τότε την έβαψες... ;)

Περίπου έτσι είναι στα καρτοκινητά, στα συμβόλαια όμως οι γερμανοί είναι πολύ πιο μπροστά. Καταρχήν έχουν τη δυνατότητα όταν κάνουν σύνδεση σε κάποια δίκτυα να πάρουν μαζί με τον κινητό αριθμό τους, και άλλον ένα, σταθερό, που λειτουργεί όταν κινούνται σε μια συγκεκριμένη περιοχή που έχουν δηλώσει και εκεί χρεώνονται σα να μιλάνε από το σταθερό (πχ στο σπίτι τους και γύρω από αυτό ή στη δουλεία ή στο πανεπιστήμιο κλπ). Στα δε καρτοκινητά πράγματι η τιμή των μηνυμάτων είναι εξωφρενικα μεγάλη, οι Γερμανοί όμως δεν στέλνουν πολλά. Στις κλήσεις ομιλίας τώρα τελευταία έχουν εμφανιστεί πολλοί εναλλακτικοί που δεν έχουν δικό τους δίκτυο αλλά συνεργάζονται με κάποιο(α) από τα τέσσερα μεγάλα, έχουν όμως χαμηλότερες τιμές από αυτά. Η simyo (http://www.simyo.de) πχ, εταιρεία καρτοκινητής τηλεφωνίας που χρησιμοποιεί το δίκτυο της Ε-πλους (βλ. παραπάνω) χρεώνει μόνο 0,19/λεπτό προς οποιοδήποτε δίκτυο εντός Γερμανίας, την ώρα που στην Ελλάδα πληρώνουμε για την πλάκα κατά μέσο όρο 39λεπτά και κάτι ψιλά το λεπτό. Σημειωτέον οτι στη Γερμανία δεν παίζει το κολπάκι *αστεράκι, ψιλά γράμματα κλπ, όλες οι τιμές είναι τελικές. Σημειωτέον όμως επίσης ότι οι εταιρείες έχουν σαν ελάχιστη χρέωση τα 60(!)δευτερόλεπτα

Στην ερώτηση ποιός είναι ο σωστότερος τρόπος ανάγνωσης των αριθμών τηλεφώνου υπάρχει σωστή απάντηση που δεν είναι όμως και η πιο πρακτική. Δεδομένου ότι και αυτοί αποτελούν απόλυτα αριθμητικά, θα πρέπει να διαβάζονται ως τέτοια, ήτοι: πρώτα τα δισεκατομμύρια, μετά τα εκατομμύρια, μετά οι χιλιάδες, οι εκατοντάδες, οι δεκάδες και τέλος οι μονάδες. Π.χ. στον αριθμό 1234567890 ένα δισεκατομμύριο διακόσια τριάντα τέσσερα εκατομμύρια πεντακόσιες εξήντα επτά χιλιάδες οκτακόσια ενενήντα. Βέβαια, όπως αναφέρθηκε η λύση αυτή δεν είναι και η πιο πρακτική :lol:

Το παράδειγμα είναι ατυχές. Οι εισαγωγικές εξετάσεις δεν καθορίζουν το ποιός θα γίνει γιατρός ή καθηγητής, παρά μόνο το σε ποιόν θα δοθεί η δυνατότητα να σπουδάσει. Το αν κάποιος θα γίνει γιατρός ή καθηγητής θα εξαρτηθεί από την πορεία του στο πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο είναι αυτό που είναι αρμόδιο να τον κρίνει και να τον αξιολογήσει και όχι οι εισαγωγικές σε αυτό εξετάσεις. Σε αντιστροφή του ανωτέρω παραδείγματος, είμαι σίγουρος ότι δεν θα θέλατε να σας εγχειρίσει ένας γιατρός που, ας υποθέσουμε, μπήκε από τους πρώτους στη σχολή του, αλλά πήρε το πτυχίο με το ζόρι μετά από μια εικοσαετία (έχουν γίνει και τέτοια είτε το πιστεύετε είτε οχι). Και η διαπίστωση αυτή μας φέρνει κατ' ανάγκη στο συμπέρασμα ότι πολλές φορές το εξεταζόμενο αντικείμενο δεν έχει απαραιτήτως απόλυτη συνάφεια με το αντικείμενο σπουδών: γιατί θα πρέπει εκείνος που θέλει να γίνει επιπλοποιός ή κοινωνικός λειτουργός ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, να ξέρει απέξω και ανακατωτά π.χ. οργανική χημεία, πυρηνική φυσική, διαφορικούς λογισμούς κ.λπ.; Και έστω ότι τα έμαθε κουτσά στραβά για να πάει να δώσει εξετάσεις. Και έστω ότι κόβεται, παίρνει π.χ. ένα ωραιότατο 9. Είναι λόγος αυτός για να αποκλειστεί από τις σπουδές; Ή μήπως είναι καλύτεροι οι παπαγάλοι που τα μαθαίνουν απέξω και δεν καταλαβαίνουν τίποτα; Η ουσία είναι ότι θα πρέπει να μην είμαστε ρατσιστές, και επίσης να μάθουμε να μην κηλιδώνουμε τους άλλους ανθρώπους στο τσάκα τσάκα επειδή μας βολεύει ή επειδή τονώνει τον εγωισμό μας. Το ότι έφτασαν να πάρουν απολυτήριο σημαίνει ότι αξίζουν. Όπως ξέρετε το Λύκειο στη χώρα μας δεν είναι υποχρεωτικό, θα μπορούσαν να είχαν αρκεστεί στο απολυτήριο του γυμνασίου. Η πρόταση έχει ως εξής: Το έθνος μας δεν έχει την πολυτέλεια να πετάει στο καλάθι τον αχρήστων κανένα. Δεν έχει την πολυτέλεια να στέλνει τα κεφάλαιά μας στο εξωτερικό και να επιβαρύνει φτωχές οικογένειες με τα έξοδα των διδάκτρων ελληνικών και ξένων κέντρων. Κανένας δεν είναι άχρηστος και κανένας δεν περισσεύει. Ας αφήσουν λοιπόν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να κάνουν τη δουλεία τους με τους φοιτητές που έχουν στη διάθεσή τους. Και αν κρίνουν ότι είναι ακατάλληλοι απλά ας μην τους απονείμουν πτυχίο. Ας δείξουν επιτέλους λίγη υπευθυνότητα...

Νομίζω ότι η υπουργός παιδείας έχει εκ πρώτης όψεως κάθε λόγο να εξανίσταται με το φαινόμενο να εισάγονται στις σχολές φοιτητές που δεν πιάνουν καλά καλά τη βάση. Ωστόσο: Στις εξετάσεις αυτές εξόσων γνωρίζω συμμετέχουν μόνο κάτοχοι απολυτηρίου λυκείου, το οποίο και σημαίνει ότι μέσα από τους θεσμούς του ίδιου υπουργείου κρίθηκαν άξιοι να συμμετάσχουν στις εξετάσεις αυτές. Από εκείνο το σημείο, η βαθμολογία στις εισαγωγικές εξετάσεις μπορεί και πρέπει να έχει νόημα μόνο για την κατάταξη και την επιλογή μεταξύ των «ομοειδών» υποψηφίων, εκείνων δηλαδή που αξιώθηκαν το εθνικό απολυτήριο. Δεν αποτελεί δηλαδή αυτοτελή θεσμό αξιολόγησης αυτή η εξέταση αλλά μόνο βοηθητικό θεσμό επιλογής. Με αυτό το σκεπτικό δεν θα έπρεπε να τίθεται κανένας περιορισμός στην εισαγωγή των υποψηφίων, επιπλέον αυτού που τίθεται ήδη, της κατοχής δηλαδή απολυτηρίου. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω δεν μπορούμε να κλείσουμε το δρόμο έτσι αυτόματα σε αυτούς τους 15000 που εισάγονται κάθε χρόνο στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ μας με βαθμούς κάτω από τη βάση. Καταρχήν πρέπει να δούμε τι απογίνονται ως τώρα όλοι αυτοί μετά την εγγραφή τους στο εκάστοτε ίδρυμα. Τα καταφέρνουν; Ή αποτυχαίνουν; Κατά δεύτερον θα έπρεπε να δοθεί λόγος στα ιδρύματα. Ίσως με την υποβολή αυτών των υποψηφίων σε εκ νέου δοκιμασία υπό την ευθύνη των ιδρυμάτων και πάνω στο γνωστικό τους αντικείμενο. Με αποφάσεις της στιγμής και της παρόρμησης πάντως νομίζω ότι δεν θα πάμε μπροστά ως χώρα.

Μάλλον προτιμώ τα μηνύματα. Αφενός είναι ενοχλητικό να σε διακόπτουν όλη την ώρα για το παραμικρό. Με το μήνυμα μπορείς να συνεχίσεις αυτό που κάνεις και να απαντήσεις αργότερα, έχεις χρόνο να σκεφτείς και φυσικά είναι και πιο διακριτικό σε πολυσύχναστα μέρη. Αφετέρου πολλή ακτινοβολία, βρε παιδιά, για το τίποτα.

Δε λέει Ντέμη, Γέμη λέει. Για να βγει το Ντεμη θα έπρεπε το λέει greeklish (ime edo) :)

Το επίθετο ποιοτικός προέρχεται από το ουσιαστικό ποιότητα, που από μόνο του έχει ουδέτερο νόημα και δεν περιέχει αξιολογική κρίση. Για το λόγο αυτό όταν θέλουμε να επιδοκιμάσουμε ή να αποδοκιμάσουμε κάτι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε δίπλα του κάποιο επίθετο, π.χ. καλή/κακή, υψηλή/χαμηλή κ.ο.κ. Κατά συνέπεια η χρήση παραθετικών είναι κατά τη γνώμη μου άστοχη. Για τον ίδιο λόγο και η ίδια η χρήση του επιθέτου είναι κατά τη γνώμη μου οριακή, έχει επικρατήσει όμως (με θετικά φορτισμένη σημασία) και γι αυτό δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είναι λάθος. Χάριν ακριβολογίας το σωστό πάντως είναι να λέμε: καλύτερης ποιότητος ή καλύτερος ποιοτικά. Αντίστοιχα τα αντίθετά τους διαμορφώνονται ως εξής: χειρότερης ποιότητος ή χειρότερος ποιοτικά. Σε μονολεκτικό τύπο, με τον τρόπο που χρησιμοποιείται η λέξη μάλλον "απόλυτο" αντίθετο δεν υπάρχει. Ως λύση ανάγκης [ :) ] προτείνω το "πρόχειρος" και τα παραθετικά του.

Ο υπερθετικός βάθμός των επιθέτων σχηματίζεται κατά κανόνα από το θέμα τους (δηλ. αυτό που απομένει μετά την αφαίρεση της κατάληξης) και την προσθήκη των παραγωγικών καταλήξεων -ότατος, -ότατη, -ότατο, -ύτατος, -ύτατη, -ύτατο κ.ο.κ. Κατά συνέπεια ό σωστός τύπος είναι: αναλυτικότατος/-η/-ο Ακόμη, αν και δεν αποτελεί κανόνα, καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση επιθέτου ομόρριζου με το προσδιοριζόμενο ουσιαστικό. Το λάθος δεν είναι γραμματικό αλλά λογικό. Ως προς τη χρήση του "όσον αφορά" αν και υποστηρίζονται δύο απόψεις, θεωρώ σωστή τη χρήση του χωρίς τη συνοδεία προθέσεως. Όπως επισημανθηκε ο εμπρόθετος προσδιορισμός "σε+αιτιατική" δηλώνει σκοπό, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την συνηθισμένη χρήση του ρήματος σήμερα. Αυτό που επιδιώκεται να δειχθεί στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αναφορά ή σχέση.

Όχι, δεν το πιστεύω, αλλά δε χάνεις τίποτα να ρωτήσεις.

Η απόδειξη αγοράς ισοδυναμεί με εγγύηση όταν αναγράφει τον αριθμό ταυτότητας της συσκευής (ΙΜΕΙ). Αν την έχεις δεν έχουν κανένα λόγο να μην σε εξυπηρετήσουν. Εναλλακτικά αν η συσκευή αγοράστηκε με επιδότηση λόγω νέας σύνδεσης ή αναβάθμισης, θεωρώ ότι αρκεί το σχετικό αποδεικτικό (αν φυσικά περιλαμβάνει τα στοιχεία ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ/ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ/ΙΜΕΙ)

Κι εγώ εκεί το διάβασα, αλλά είμαι σίγουρος ότι ως τώρα θα έχουν προσληφθεί νέοι συμβασιούχοι. Έτσι κι αλλιώς ως νομοταγείς πολίτες ακυρώνουμε το εισιτήριό μας όχι για να μη μας πιάσουν, αλλά επειδή αποτελεί το αντίτιμο της υπηρεσίας που μας παρέχεται.

Στα τρόλλεϋ απ'όσο ξέρω μπαίνουν συχνά και μάλιστα είναι και αγενέστατοι. Στα λεωφορεία της ΕΘΕΛ τα τελευταία χρόνια έχει συγκροτηθεί ένα ειδικό σώμα ελεγκτών η παρουσία των οποίων είναι αισθητή κυρίως στο κέντρο. Η δίνη του προβλήματος των συμβασιούχων επηρέασε και τους ελέγχους για κάποιο διάστημα, καθώς το σώμα αυτό απαρτίζεται από συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, ο οποίος και παρήλθε τον Φεβρουάριο και δεν μπορούσε να ανανεωθεί ενόψει του κινδύνου να αποκτήσουν αξίωση μονιμοποίησης οι εν λόγω. Για κάποιες μέρες λοιπον, η μετακίνηση γινόταν ουσιαστικά "δωρεάν"...

Ναι, 11,8 λεπτά ανά κλήση ανεξαρτήτου διαρκείας. Και μέσω ίντερνετ θα μπορούσαμε να τα βλέπουμε αλλά τέλος πάντων :whip:

Η έκπτωση που προβλέπεται από το νόμο είναι 25% επί του εισιτηρίου. Στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας κατ'εξαίρεση είναι 50%.

Νομίζω ότι οι δύο περιπτώσεις δεν έχουν τόσες ομοιότητες ώστε να πούμε ότι είναι συγκρίσιμες. Αλλά και αν ακόμα δεχτούμε ότι πρόκειται για το ίδιο φαινόμενο, τότε ξεχνάμε ότι το παραδοσιακό γράμμα θα ταξιδέψει για να φτάσει στον προορισμό του είτε ο παραλήπτης του είναι εκεί είτε όχι. Ο φάκελλος θα παραμείνει στο γραμματοκιβώτιο του παραλήπτη όσος καιρός και αν περάσει, και δεν πρόκειται να αυτοκαταστραφεί μετά από δύο ή τρία 24ωρα. Όπως και νά 'χει, όπως προείπα, οι δύο περιπτώσεις είναι διαφορετικές. Στη μία έχουμε έντυπο και στην άλλη ηλεκτρονικά δεδομένα. Και εφόσον έχουμε αποδεχτεί ότι στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες θα χρεωνόμαστε όταν έχουμε επιτυχή επικοινωνία καί μόνο τότε, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα χρεωνόμαστε (πρβ. κλήση σε κατειλημμένο αριθμό) τότε δεν βλέπω το λόγο να χρεώνεται η επιτυχής αποστολή μηνύματος με ανεπιτυχή παράδοση.

Πράγματι ήταν σαφής η απάντηση και μπράβο τους που μπήκαν στον κόπο να γράψουν τόσο μεγάλο mail. Τώρα καλά θα κάνουν να βρουν και καμιά σοβαρή δικαιολογία. Ή μήπως θέλουν να μας πουν ότι θα έπρεπε να χρεώνουν και τις αναπάντητες ή τις απόπειρες κλήσεων προς απενεργοποιημένα κινητά; Όλος ο κόσμος ξέρει ότι όταν παίρνουμε τηλέφωνο κάποιον και δεν το σηκώνει ή το έχει κλειστό τότε δεν χρεωνόμαστε, και αυτό είναι εύλογο. Γιατί λοιπόν πρέπει να πληρώνουμε το αποτυχημένο sms όταν ο άλλος έχει το κινητό κλειστό;

Ξέρει κανείς αν υπάρχει η δυνατότης να σταλεί φαξ μέσω κάποιου προγράμματος όπως το skype-out;

Χαίρομαι πολύ που στο διάστημα που λείπω έγινε και κάτι καλό σε αυτή τη χώρα (αναφέρομαι στον κλιματισμό της Ναυαρίνου!) :p Για τα τραπέζια θα συμφωνήσω, αν και είναι ένα φαινόμενο που απαντάται σε όλα τα αναγνωστήρια. Μπάι δε γουέη ένα τραπέζι δεν μπορεί να είναι υπεράριθμο. Η κατάλληλη λέξη είναι υπερπλήρες ;)

Ναι, ναι! Βεβαίως διαβάζετε: Νίτρο, Πάμε Στοίχημα και άλλα διδακτικά συγγράμματα :D Αστειεύομαι. Όντως διαβάζουν αλλά ο θόρυβος από τη μία ορισμένων φοιτητών από την άλλη της Πατησίων από δίπλα είναι αφόρητος...

Ωραίο αναγνωστήριο έχει και το οικονομικό της νομικής στην οδό Ναυαρίνου. Δεν το προτιμούσα όμως λόγω του κακού κλιματισμού (άν έχουν το θεό τους, το καλοκαίρι έβαζαν τη θέρμανση και το χειμώνα την ψύξη) του ανεπαρκούς αερισμού και μίας στρίγγλας που μάλλον την είχε εγκαταλείψει κάποιος δικηγόρος και έβγαζε τα απωθημένα της στα φτωχά νομικαριάκια. Τα πιο αναπαυτικά καθίσματα και τις καλύτερες συνθήκες φωτισμού νομίζω τις έχει το ανανεωμένο και «αυτοδιοικούμενο» παπουλάκειο. Το αναγνωστήριο της ΑΣΟΕΕ δε, διεκδικεί επάξια τον τίτλο «παράρτημα φοιτητικής καφετέριας». Αν και η είσοδος στους φέροντες εδώδιμα και ροφήματα δεν επιτρέπεται, ο θόρυβος που προκαλούν οι θαμώνες του είναι εφάμιλλος (για να μην πω πολλαπλάσιος) εκείνου μιας καφετέριας. Πρόταση του γράφοντος, οι υπεύθυνοι να μεριμνήσουν για τη μουσική επένδυση του χώρου. Αφού δεν διαβάζουνε που δεν διαβάζουνε, ας περνάει τουλάχιστον πιο ευχάριστα η ώρα! :lol: :p :up:

Αυτό ακριβώς. Τα αμιγή αναγνωστήρια (δηλ. χωρίς δυνατότητα δανεισμού βιβλίων) υπάρχουν για να εξυπηρετούνται εκείνοι που για κάποιο λόγο δεν μπορούν να διαβάσουν στο σπίτι τους (π.χ. λόγω θορυβώδους περιβάλλοντος ή ανεπάρκειας χώρου κ.α.) αλλά και για εκείνους που διαμένουν σε τόπο απομακρυσμένο από το πανεπιστήμιο προκειμένου να αξιοποιούν τον «κενό» χρόνο μεταξύ δυο παραδόσεων/ εργαστηρίων κ.λπ. Εσύ δεν πληρώνεις τίποτα καθώς η λειτουργία τους χρηματοδοτείται από κονδύλια του προϋπολογισμού του εκάστοτε ιδρύματος.