StandArd

Το a beautiful day in the neighborhood αξίζει λόγω Τομ Χανκς αλλά ο ίδιος παίζει σε λίγες σκηνές στη ταινία. Πάντως έχει ενδιαφέρον.

A Place in the Sun (1951) 8/10 Εξαιρετική ταινία στη κατηγορία δράμα/φιλμ νουάρ. Είχε και σκηνές αγωνίας και με ξάφνιασε ευχάριστα. Αφορά ένα φτωχό άντρα που πιάνει δουλειά στην επιχείρηση του θείου του και ερωτεύεται μια συνάδελφό του. Στη συνέχεια κοινωνικοποιείται περισσότερο και ερωτεύεται και μια άλλη κοπέλα αλλά η πρώτη μένει έγκυος και τον εκβιάζει ότι θα τα αποκαλύψει όλα με κίνδυνο ο κέντρικος ήρωας να χάσει τα πάντα. Εξαιρετικός ο σκηνοθέτης George Stevens και δικαίως τα 6 όσκαρ σε μια ταινία που παρά τα 70 της χρόνια δεν έχει χάσει πολύ από την αξία της. Amazing Grace (2006) 5/10 Είχα μεγάλες προσδοκίες και περίμενα στυλ "Λίνκολν" ή και "Αμιστάντ" που έχουν να κάνουν με το ρατσισμό και απελευθέρωση των μαύρων από τη δουλεία. Απογοητεύτηκα. Εντελώς αδιάφορη, ούτε με ένοιαξε τι θα απογίνουν οι χαρακτήρες.

All the King's Men (1949) 6/10 Αφορά την άνοδο ενός πολιτικάντη που αρχικά ήταν τίμιος αλλά στη συνέχεια αναγκάστηκε να καταφύγει στη διαφθορά για να παραμείνει στην εξουσία. Αποκάλυψη ο ηθοποιός Μπρόντερικ Κρόφορντ που σε κάθε σκηνή κλέβει τη παράσταση και δίκαια τιμήθηκε με όσκαρ. Όμως στο σύνολο δεν εντυπωσιάστηκα. Λίγες σκηνές μετά το τέλος της ταινίας μένουν στη μνήμη και μεγάλο μέρος έκανε κοιλιά. Σε αυτό το στυλ προτείνω τον "Πολίτη Κέιν". Καλύτερη ταινία του συγκεκριμένου σκηνοθέτη πιστεύω είναι το The Hustler (1961). A Tree Grows in Brooklyn (1945) 7/10 Πολύ καλή ταινία του Elia Kazan. Άψογες ερμηνείες ειδικά του James Dunn που κέρδισε και το όσκαρ. Συγκινητική σε κάποιες στιγμές αλλά δυστυχώς και αυτή η ταινία, σε μεγάλο μέρος της, έκανε κοιλιά και κούρασε. Πριν κάποιους μήνες είχα δει και το America America (1963) του ίδιου σκηνοθέτη η οποία ήταν πολύ ανώτερη.

Πολύ νέα, κρίμα. Πάει καιρός από τη τελευταία φορά που την είδα σε ταινία αλλά θυμάμαι ήταν όμορφη παρουσία.

An Inspector Calls (1954) 7/10 Πολύ καλή ταινία μυστηρίου. Πρωταγωνιστής ο ντετέκτιβ Alastair Sim ο οποίος εξιχνιάζει ένα έγκλημα σε ένα σπιτικό όπου τελικά όλοι είχαν μέρος της ευθύνης. Έχει πολύ ενδιαφέρον και το φινάλε θέλει να δώσει αίσθηση μεταφυσικού. Anchors Aweigh (1945) 6/10 Μόνο για οπαδούς κλασικού μιουζικάλ. Οι υπόλοιποι θα βαρεθούν. Ενδιαφέρον το κομμάτι με τον συνδυασμό κιν. σχεδιού και live-action. Τα τραγούδια αδιάφορα, τα χορευτικά αξεπέραστα.

Irrational Man (2015) 6/10 Σκηνοθεσία-σενάριο Woody Allen. Πρωταγωνιστής ο Joaquin Phoenix που παίζει πολύ καλά τον παράλογο άνθρωπο. Ειδικά το βλέμμα του μετά τη σκηνή της δολοφονίας μοναδικό. Η Emma Stone έδωσε επίσης καλή ερμηνεία. Καλή η κεντρική ιδέα αλλά ήθελε πιο ανατρεπτικό σενάριο για να με κερδίσει. Τελευταία καλή ταινία του Allen είναι κατά τη γνώμη μου το Midnight in Paris (2011). Au revoir les enfants (1987) 8/10 Σκηνοθεσία-σενάριο Louis Malle. Πολύ καλό δράμα με ανάπτυξη χαρακτήρων δύο αγοριών σε σχολείο κατά τη διάρκεια πολέμου. Η τελική σκηνή που τα δύο αγόρια λένε αντίο λόγω των εξελίξεων μένει αξέχαστη. Αξίζει να τη δείτε. Πρόσφατα είχα δει και το Ascenseur pour l'échafaud (1958) του ίδιου σκηνοθέτη που επίσης αξίζει.

Across the Pacific (1942) 5/10 Οι ίδιοι συντελεστές με το εξαιρετικό ''Γεράκι της Μάλτας'' αλλά χωρίς επιτυχία. Ξεχνιέται αμέσως. Angels with Dirty Faces (1938) 8/10 Πολύ καλό αστυνομικό φιλμ νουάρ με εξαιρετικές ερμηνείες από James Cagney και Humphrey Bogart. Παρά την ηλικία της ταινίας βλέπεται άνετα και έχει ενδιαφέρουσα πλοκή μέχρι το φινάλε.

Με την υπηρεσία websms τι έχει συμβεί; Εδώ και ένα μήνα έχει σταματήσει η πλατφόρμα. Υπάρχει άλλη διεύθυνση; Ένας από τους λόγους που παραμένω πελάτης σας είναι και αυτή η υπηρεσία.

Ένιο Μορικόνε: Ο συνθέτης που έδωσε φωνή στις κινηματογραφικές σιωπές έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών

Le samurai, le cercle rouge και le doulos είναι στο πρόγραμμα αλλά όχι άμεσα. Αν δε βγάλω άκρη ούτε με αυτές τότε ο Melville δεν είναι για μένα.

The Army of Shadows (1969) 5/10 Σκηνοθέτης ο Jean-Pierre Melville ο οποίος διέπρεψε κάποια εποχή με αστυνομικές ταινίες. Για τα δικά μου γούστα, δε μου άρεσε. Πέρα από 1-2 σκηνές στην αρχή της ταινίας, μου φάνηκε απολύτως βαρετή. Επίσης, μάλλον λόγω πλήξης, μου φάνηκε μπερδεμένο το σενάριο, αναγκάστηκα να μπω στο wiki για να καταλάβω τη πλοκή. 55 Days at Peking (1963) 6/10 Ο σκηνοθέτης ήθελε να φτιάξει έπος με τα σκηνικά, τη φωτογραφία και τους καλούς ηθοποιούς. Τελικά ήταν βαρετή και απελπιστικά μεγάλη σε διάρκεια.

Pavarotti (2019) 7/10 Ντοκιμαντέρ για τον θρυλικό τενόρο Luciano Pavarotti. Έχει ενδιαφέρον ειδικά για όσους είναι οπαδούς του (όπως εγώ) καθώς περιέχει σπάνιες συνεντεύξεις και σκηνές μουσικής. Οι υπόλοιποι προσπεράστε. Bone Tomahawk (2015) 7/10 Στο πρώτο μισάωρο μου φάνηκε αδιάφορη. Στη συνέχεια, όταν ξεκίνησαν οι ήρωες το ταξίδι, απέκτησε ενδιαφέρον. Πολύ καλή ατμόσφαιρα και σκηνές δράσης. Καλός ο Kurt Russell. Θα δω οσονούπω και τη τελευταία ταινία του σκηνοθέτη, Dragged Across Concrete.

Brawl in Cell Block 99 (2017) 7/10 Πολύ καλή περιπέτεια που αποζημιώνει με τις σκηνές δράσης. Δεν το περίμενα αλλά ο Vince Vaughn ήταν άπαιχτος. Fruitvale Station (2013) 7/10 Αληθινή ιστορία και επίκαιρη για την Αμερική. Έχει να κάνει με αστυνομική βία σε μαύρους. Αρκετά καλοπαιγμένη.

Pokémon Detective Pikachu (2019) 6/10 Παιδική περιπέτεια που θα εκτιμήσουν περισσότερο οι ανήλικοι παρά οι ενήλικοι. Βασίζεται κυρίως στα οπτικά εφέ. First Man (2018) 7/10 Σε μεγάλο μέρος μου φάνηκε υποτονική. Αποζημιώνουν κάποιες καλές σκηνές και ιδιαίτερα στο φινάλε. Κορυφαία ταινία του Damien Chazelle παραμένει το Whiplash (2014).

Ford v Ferrari (2019) 7/10 Καλή. Ο ελληνικός τίτλος ''Κόντρα σε όλα'' ταίριαζε περισσότερο. Οι πρωταγωνιστές έπαιξαν καλά ως συνήθως. Μοναδική ένσταση η μεγάλη διάρκεια (152 λεπτά) που μπορούσαν άνετα να συμπτύξουν στις 2 ώρες. A Scanner Darkly (2006) 5/10 Κινούμενο σχέδιο δραματικό. Δε πολύ κατάλαβα τη πλοκή, ούτε νοιάστηκα για τη τύχη των χαρακτήρων. Από τον σκηνοθέτη Richard Linklater αξίζουν τα Dazed and Confused, Boyhood και οι ταινίες Before.

Και η ελίν υπό προϋποθέσεις είναι φθηνότερη. Στο παράδειγμα που σου έδωσα, η ελίν εμένα μου βγαίνει ακριβότερη σε πραγματικά και σταθερά δεδομένα. Η επιλογή ενός παρόχου θέλει πολύ ψάξιμο και έχει να κάνει με τη κατανάλωση του καθενός οπότε για μένα μπορεί να καλύπτει η ελπέντισον, για άλλον η ελίν και για κάποιον άλλο η nrg κλπ.

Crash (1996) 5/10 Ο σκηνοθέτης David Cronenberg έχει κάνει και καλές ταινίες και ταινίες που δε βγάζουν νόημα. Η συγκεκριμένη ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Την είδα ως το τέλος παρόλο που με κούρασε και τελικά δε μου έμεινε τίποτα. Crossroads (1986) 7/10 Συμπαθητικό road movie. Ξεχωρίζει ο Joe Seneca. Καλό φινάλε.

Η Elpedison έχει προς το παρόν 15% εκπτωση συνεπειας σε ημερήσιο και νυχτερινό ενώ η ελιν έχει 10%. Που σημαίνει ειναι οριακά φθηνότερη. Βαζεις την υπηρεσια fixed και δεν έχεις ούτε προσαρμογές. Δέσμευση στα απλα προγραμματα δεν έχει. Αν εισαι πελάτης Eurobank, με το προγραμμα επιστροφη, τότε θα εισαι ακόμα περισσοτερο κερδισμένος ακομα και σε χαμηλη καταναλωση. Υπο προϋποθεσεις, η Elpedison ειναι φθηνότερη.

Frankenweenie (2012) 6/10 Παρακολουθείται με ενδιαφέρον αλλά το αποτέλεσμα μέτριο. Ο Tim Burton από το 2010 κάνει τη μια ταινία χειρότερη από την άλλη. Τελευταία καλή ταινία του το ''Sweeney Todd'' (2007). Flight of the Navigator (1986) 6/10 Ξεκίνησε καλά και είχε όλες τις προδιαγραφές για εξαιρετική ταινία φαντασίας αλλά τελικά κάνει στροφή περίπου στη μέση και γίνεται παιδική περιπέτεια β' διαλογής.

The Fall of the Roman Empire (1964) 6/10 Μέτρια. Η υπόθεση μοιάζει με αυτή του Gladiator (2000), η οποία ήταν πολύ ανώτερη ταινία. Μέτριοι οι ηθοποιοί και ως σύνολο βαρετή. Οι τρεις ώρες υπερβολικές. Betty Blue (1986) 7/10 Αρκετά καλή. Αφορά μια ατίθαση κοπέλα που αργά αλλά σταθερά οδηγείται στη τρέλα. Καλή ανάπτυξη χαρακτήρων. Οι τρεις ώρες μπορούσαν άνετα να συμπτυχθούν σε δύο.

Force Majeure (2014) 7/10 Κοινωνικό δράμα που ήταν ανά φάσεις δυνατό. Καλοπαιγμένη. Django (1966) 7/10 Καλό σπαγγέτι γουέστερν αλλά προτιμώ τις ταινίες του Σέρτζιο Λεόνε σε αυτό το είδος.

Florence Foster Jenkins (2016) 7/10 Πολύ καλή ταινία σε σχέση με την αληθινή ιστορία της διάσημης φάλτσο σοπράνο. Εξαιρετικές ερμηνείες από Meryl Streep και Hugh Grant. Frank and Ollie (1995) 7/10 Ντοκιμαντέρ για τους σχεδιαστές δημοφιλών χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων Frank Thomas και Ollie Johnston που ήταν βασικοί συνεργάτες του Walt Disney τη χρυσή περίοδο από το 1930 μέχρι 1980. Σε όσους αρέσει το κινούμενο σχέδιο ως τέχνη θα το βρουν ενδιαφέρον.

22 July (2018) 7/10 Παραγωγή Νετφλιξ. Από τον Paul Greengrass, σκηνοθέτη των Μπορν και Captain Phillips. Αφορά τη πραγματική ιστορία του τρομοκράτη από τη Νορβηγία που σκότωσε πάνω από 70 άτομα. Αυτή η ταινία δεν έχει το νεύρο των προηγούμενων ταινιών που ανέδειξαν τον σκηνοθέτη αλλά αξίζει λόγω υπόθεσης. 9 (2009) 5/10 Κινούμενο σχέδιο που απευθύνεται μάλλον σε εφήβους. Στους μεγαλύτερους δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Αν ήταν καλύτερα σχεδιασμένοι οι χαρακτήρες μπορεί και να έδινα μεγαλύτερο σκορ. 45 Years (2015) 6/10 Πολύ καλές οι ερμηνείες από Charlotte Rampling και Tom Courtenay σε ένα σενάριο που δεν οδηγεί πουθενά. Κρίμα που ο σκηνοθέτης δεν έδωσε βαρύτητα στο μυστήριο της υπόθεσης παρά μόνο στο συναίσθημα του ζευγαριού. A Double Life (1947) 6/10 Ατμοσφαιρικό φιλμ νουάρ. Μπαίνει στο νόημα και κεντρίζει το ενδιαφέρον μετά τη πρώτη ώρα. Άξιος ο πρωταγωνιστής που κέρδισε και το όσκαρ. A Foreign Affair (1948) 8/10 Διαμάντι από τον Billy Wilder. Έξυπνο χιούμορ και ενδιαφέρουσα πλοκή όσο εξελίσσεται η ταινία. Εξαιρετικές ερμηνείες. Adam's Rib (1949) 7/10 Χαριτωμένη κωμωδία. Κάνουν καλή χημεία οι Spencer Tracy-Katharine Hepburn. Flesh+Blood (1985) 7/10 Πολύ καλή περιπέτεια από τον Paul Verhoeven. Έχει αρκετό ενδιαφέρον, δεν κουράζει στιγμή. Φωτιά και λαύρα η Jennifer Jason Leigh στις γυμνές σκηνές. Forbidden Games (1952) 8/10 Πολύ καλό δράμα από Γαλλία. Πρωταγωνιστές δύο παιδιά που ανακαλύπτουν τη σημασία του θανάτου σε καιρό πολέμου.

Footloose (1984) 6/10 Τίποτα ιδιαίτερο. Το μόνο που αξίζει είναι ίσως τα τραγούδια. Περίεργος ρόλος για τον Kevin Bacon που τον είχα συνηθίσει κυρίως σε θρίλερ. Flashdance (1983) 6/10 Αξίζει για τα κάλλη της Jennifer Beals και το ομότιτλο τραγούδι. Πέραν αυτού, τίποτα.

Central do Brasil (1998) 7/10 Πολύ καλό road movie. Η Fernanda Montenegro σίγουρα άξιζε περισσότερο το όσκαρ από τη Gwyneth Paltrow (Shakespeare in Love). Καλοφτιαγμένη με κάποιες δυνατές στιγμές. Caddyshack (1980) 4/10 Μια από τις χειρότερες κωμωδίες που έχω δει. Δεν κατάλαβα το χιούμορ της. Μέχρι και ο Bill Murray που είναι συνήθως καλός σε ότι κι αν παίξει μου φάνηκε αδιάφορος.