StandArd

Hopscotch (1980) 6/10 Κωμική περιπέτεια με Ματάου ο οποίος παίζει έναν πρώην πράκτορα CIA που ξεμπροστιάζει τους ανώτερούς του γράφοντας την αυτοβιογραφία του. Πίστευα λόγω πρωταγωνιστή θα γελάσω αλλά τελικά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Ο Ματάου έχει κάνει και καλύτερες. Yip Man (2008) 6/10 Ταινία που βασίζεται πολύ στη φιλοσοφία της πολεμικής τέχνης. Σίγουρα έχει τους οπαδούς της. Προσωπικά, είχα σκοπό να δω και το δεύτερο μέρος αλλά τελικά δε πρόκειται.

Aus dem Nichts (2017) 7/10 Μια γυναίκα χάνει το σύζυγο και το παιδί της σε μια τρομοκρατική ενέργεια και μετά από μια περίοδο θρήνου ζητάει εκδίκηση. Πολύ καλό δραματικό θρίλερ από Γερμανία και τον Φατίχ Ακίν. Το δικαστικό κομμάτι της ταινίας ήταν αρκετά δυνατό. Το τελευταίο μέρος γυρίστηκε στην Ελλάδα και ρόλο κλειδί είχε ο Γιάννης Οικονομίδης. Το φινάλε θα το προτιμούσα διαφορετικό και με ενόχλησε που δε τιμωρήθηκε ο χαρακτήρας του Οικονομίδη. Σε γενικές γραμμές αξίζει και τη προτείνω. Dans la maison (2012) 5/10 Εμπιστευόμουν τον δημιουργό Φρανσουά Οζόν κυρίως επειδή μου άρεσε το δράμα μυστηρίου Swimming Pool (2003). Η συγκεκριμένη ταινία όμως παρά το ενδιαφέρον θέμα μου φάνηκε εντελώς αδιάφορη στην εκτέλεση. Και οι ηθοποιοί, πέραν του Fabrice Luchini, μου φάνηκαν αρκετά ψυχροί χωρίς να το απαιτεί ο ρόλος τους.

In America (2002) 8/10 Εξαιρετικό κοινωνικό δράμα από τον Τζιμ Σέρινταν (Εις το όνομα του πατρός, Το αριστερό μου πόδι) στο οποίο μια οικογένεια μεταναστών κάνει προσπάθειες να προσαρμοστούν στους κακόφημους δρόμους μιας συνοικίας στην Αμερική. Εξαιρετικές ερμηνείες, η ταινία δεν υπάρχει περίπτωση να μη σας αγγίξει. In Harm's Way (1965) 5/10 Καλός ο σκηνοθέτης Όττο Πρέμιγκερ αλλά εδώ βαρέθηκα. Η υπερβολικά μεγάλη διάρκεια και οι αργοί ρυθμοί με κούρασαν και δε προσέφεραν τίποτα πλην κάποιων πολεμικών σκηνών στο φινάλε. Ξεχώρησαν αλλά δεν ήταν αρκετοί οι Κέρκ Ντάγκλας και Τζον Γουέιν.

Instant Family (2018) 7/10 Πολύ καλή δραματική κομεντί στην οποία ένα ζευγάρι υιοθετεί 3 παιδιά και ενώ στην αρχή τους φαίνονται όλα ρόδινα μετά αρχίζουν τα δύσκολα. Βλέπεται ευχάριστα. Intolerance: Love's Struggle Throughout the Ages (1916) 5/10 Ιστορικό δράμα το οποίο έχει θέμα τη μισαλλοδοξία και περιλαμβάνει χαρακτηριστικά παραδείγματα σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Δεν την είδα ολόκληρη, περίπου στις δύο ώρες με κούρασε και βαρέθηκα. Έχει πολύ αργό ρυθμό και περίμενα να έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Για να μην αδικήσω τον δημιουργό D.W. Griffith, θα δω και τα Way Down East και The Birth of a Nation που θεωρούνται οι καλύτερές του.

Immortal Beloved (1994) 7/10 Η ταινία ανήκει στις πολύ καλές βιογραφίες. Έχει να κάνει με τον Μπετόβεν ο οποίος μετά το θάνατό του αφήνει τη περιουσία του στην "Αιώνια Αγαπημένη" του και ο πιο κοντινός φίλος του αναλαμβάνει να γνωρίσει τις γυναίκες της ζωής του και να βρει την συγκεκριμένη για να αποδώσει τη περιουσία του. Η ζωή του Μπετόβεν σε φλάσμπακ και μια από τις κορυφαίες στιγμές είναι το δικαστήριο στο οποίο του αναθέτει την επιμέλεια του ανηψιού του. Εξαιρετικός ο Γκάρι Όλντμαν. Τη προτείνω. In My Father's Den (2004) 6/10 Όταν την είδα μου άφησε καλές εντυπώσεις. Μια μέρα μετά την είχα ξεχάσει. Οπότε όχι κάτι ιδιαίτερο. Το μόνο που ίσως μου έμεινε η καλή ερμηνεία του Matthew Macfadyen.

Διαφωνώ στο ότι "δεν είναι ταινία". Για μένα ας πούμε δεν είναι ταινίες αυτές τις marvel και dc που πλέον έχω σταματήσει να τις βλέπω γιατί δε μου προσφέρουν τίποτα και με κουράζουν. Εξαρτάται τι ζητάς να δεις από μια ταινία. Εγώ ας πούμε ήξερα ότι με τον Κάουφμαν θα δω ταινία με βαθύτερα φιλοσοφικά νοήματα που σε πολλές σκηνές μπορεί να με αγγίξει. Αν έχεις δει κι άλλες ταινίες του καταλαβαίνεις τα θέματα στα οποία καταπιάνεται. Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι είναι λιγότερο προσβάσιμη από άλλες ταινίες του αλλά αυτό δεν τη κάνει σκουπίδι.

Καλή χρονιά και σε σένα! Δες την, δε θα το μετανοιώσεις αφού σου αρέσει ο Κάουφμαν.

I'm Thinking of Ending Things (2020) 7/10 Υπαρξιακό δράμα του Charlie Kaufman ο οποίος έχει γράψει το σενάριο σε ταινίες όπως Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Being John Malkovich και Anomalisa. Έχει να κάνει με μια κοπέλα που επισκέπτεται τους γονείς του αγοριού της και αρχίζει να μπαίνει σε σκέψεις σχετικά με το πόσα γνωρίζει για τον φίλο της και γενικότερα για τον εαυτό της. Πρωτότυπη, δεν κουράζει, μόνο το φινάλε μου φάνηκε κάπως απότομο. Τη προτείνω αλλά δεν είναι για όλους. Koroshiya 1 (2001) 7/10 Καλή ταινία δράσης με ωμή βία και μπόλικο σπλάτερ από την Ιαπωνία. Η ταινία με αρκετές σκηνές θέλει να προκαλέσει και το πετυχαίνει. Ο ίδιος σκηνοθέτης είχε κάνει και τη ταινία τρόμου Audition (1999) η οποία ήταν εξαιρετική και επίσης προτείνω.

Καλή Χρονιά! Τελευταίες γιορτινές ταινίες για φέτος. The Bishop's Wife (1947) 6/10 Χαριτωμένη κλασσική ταινία με τον Κάρι Γκραντ ο οποίος παίζει έναν άγγελο που προσπαθεί να βοηθήσει έναν επίσκοπο με τη γυναίκα του να εξασφαλίσουν χρήματα για μια καινούργια εκκλησία. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Bad Santa (2003) 7/10 Πολύ καλή κωμωδία που είχα πολύ καιρό να τη δω με τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον ως τον κομπιναδόρο Άη Βασίλη που μαζί με τον συνεργάτη του κάθε χρόνο ξαφρίζουν μεγάλα καταστήματα. Κάποια στιγμή δυσκολεύουν τα πράγματα όταν ο Θόρντον δημιουργεί σχέσεις με ένα παράξενο παιδί και αρχίζεται να τους υποψιάζεται ο υπεύθυνος καταστήματος. Η ταινία είναι ότι πρέπει για τις γιορτές, έχει έξυπνο χιούμορ και περνάει ευχάριστα η ώρα. Πολύ κρίμα για τον ηθοποιό John Ritter, σε ρόλο κλειδί, που πέθανε αφού ολοκληρώθηκε η ταινία.

Scrooged (1988) 8/10 Εξαιρετική κωμωδία φαντασίας που σατηρίζει τον Σκρουτζ του Ντίκενς με τον Μπιλ Μάρεϊ στον πρώτο ρόλο. Την βλέπω σχεδόν κάθε χρόνο και πάντα περνάω καλά. Σίγουρα ανάμεσα στις καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες. Remember the Night (1940) 7/10 Δραματική κομεντί σχετικά με έναν δικηγόρο ο οποίος ερωτεύεται μια κλέφτρα. Μετά από ένα ταξίδι που βρίσκονται μαζί, η κοπέλα αποφασίζει να γίνει τίμια αλλά τη λάθος στιγμή. Πολύ καλοί οι ηθοποιοί που παίξανε στη ταινία και ένα φινάλε που δε περίμενα. Αξίζει.

Προσωπικά, στα 33 μου, τον ξέρω επειδή βλέπω πολλές ταινίες. Συνομήλικοι μου δεν τον έχουν ακουστά. Για μεγαλύτερους σε ηλικία δε ξέρω αλλά αμφιβάλλω αν έχει ο Τσέης τον ίδιο αντίκτυπο με άλλους κωμικούς της γενιάς του όπως πχ. ο Στιβ Μάρτιν και ο Μπίλι Κρίσταλ.

National Lampoon's Christmas Vacation (1989) 6/10 Τα Χριστούγεννα του τρελού θηριοτροφείου. Ο Τσέβι Τσέης γνωστός στην Αμερική γι' αυτή τη σειρά οικογενειακών ταινιών αλλά στην Ελλάδα ελάχιστοι τον έχουν ακουστά. Η ταινία έχει κάποιες καλές στιγμές γέλιου αλλά δεν έχει κάτι ιδιαίτερο που θα το θυμάμαι. Πιστεύω θα εκτιμηθεί κυρίως από μικρές ηλικίες. Tokyo Godfathers (2003) 7/10 Πρωτότυπο κινούμενο σχέδιο για ενηλίκους. Έχει να κάνει με τρεις άστεγους που ανακαλύπτουν τυχαία ένα παρατημένο μωρό και κάνουν αγώνα για να βρουν τους γονείς του. Αρκετά καλή.

A Christmas Carol (1984) 7/10 H γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστορία του Ντίκενς σε τηλεταινία με τον George C. Scott ως Σκρουτζ. Ο George C. Scott εξαιρετικός στο ρόλο του, σηκώνει στη πλάτη του όλη τη ταινία. Σε σύγκριση με άλλες διασκευές είναι άνω του μετρίου και αξίζει για τις γιορτινές μέρες. Black Christmas (1974) 7/10 Θρίλερ με καλή ατμόσφαιρα που κεντρίζει το ενδιαφέρον. Από τη μέση και μετά όμως γίνεται προβλέψιμο και χάνει την αίγλη του. Παρόλα αυτά παρακολουθείται άνετα.

Chaharshanbe-soori (2006) 7/10 O Asghar Farhadi είναι μάστορας στην ανάπτυξη και στο δράμα χαρακτήρων και αυτή η ταινία δεν είναι εξαίρεση. Μια νεαρή οικιακή βοηθός μπαίνει στη μέση ενός ζευγαριού που είναι στα πρόθυρα χωρισμού. Πολύ καλές ερμηνείες, δε συγκαταλέγεται στις εξαιρετικές αυτού του δημιουργού αλλά για όποιον ζητάει κοινωνικό δράμα αξίζει. I Was a Male War Bride (1949) 6/10 Ανόητη σαχλαμαρίτσα με Κάρι Γκραντ για να περνάει η ώρα μόνο αν δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Ο σκηνοθέτης Χάουαρντ Χωκς έχει κάνει και καλύτερες ταινίες.

J'ai perdu mon corps (2019) 7/10 Κινούμενο σχέδιο από Γαλλία αρκετά πρωτότυπο σχετικά με ένα αγόρι που ερωτεύεται μια κοπέλα αλλά προσπαθεί ανεπιτυχώς να τη προσεγγίσει. Παράλληλη ιστορία, ένα κομμένο χέρι ταξιδεύει και περνά διάφορες περιπέτειες μέχρι να συνδεθεί με το υπόλοιπο σώμα. Συμπαθητική. Dressed to Kill (1946) 6/10 Ταινία μυστηρίου με Σέρλοκ Χολμς με συμπαθείς τους ηθοποιούς Basil Rathbone και Nigel Bruce αλλά η υπόθεση δε λέει πολλά. Παρά τη μικρή διάρκεια βαρέθηκα.

I Wake Up Screaming (1941) 6/10 Φιλμ νουάρ στο οποίο ένας ντετέκτιβ έχει εμμονή για λόγους που τον βολεύουν να παγιδεύσει έναν άνδρα σε μια δολοφονία. Βαρετή και αδιάφορη. Δε θα την έλεγα προβλέψιμη αλλά με απογοήτευσε το φινάλε. Υπάρχουν και καλύτερες σε αυτό το είδος. I Married a Witch (1942) 5/10 Ξεπερασμένη κωμωδία φαντασίας στο οποίο μια όμορφη μάγισσα παγιδεύει έναν άνδρα (ο πρόγονός του την είχε καταδιώξει) να την ερωτευτεί γιατί με αυτό το τρόπο θα πάρει την εκδίκησή της.

I Am a Fugitive from a Chain Gang (1932) 8/10 Ευχάριστη έκπληξη από τον σκηνοθέτη Mervyn LeRoy. Ένας φυλακισμένος, που καταδικάστηκε λανθασμένα, δραπετεύει, φτιάχνει μια καλύτερη ζωή αλλά το παρελθόν του τον κυνηγάει και θα βρεθεί σε δίλημμα αν θα επιστρέψει στη φυλακή για μικρό διάστημα (όπως του τάζουν) για να εξαντλήσει την υποχρέωση ή θα συνεχίσει τη ζωή που έκανε. Η απάντηση στη ταινία με ένα φινάλε έκπληξη σχετικά με τη κατάληξη του ήρωα που θα μπορούσε να είναι ρεαλιστικό. Εξαιρετική ταινία, τη προτείνω. I Know Where I'm Going! (1945) 7/10 Ρομαντικό δράμα στο οποίο μια γυναίκα είναι λογοδοσμένη με έναν πλούσιο άνδρα. Θα βρεθεί απομακρυσμένη σε ένα κοντινό νησί και δε θα μπορεί να ταξιδέψει λόγω καιρού οπότε θα αρχίσει να έχει αμφιβολίες αν πρέπει να προχωρήσει στον γάμο. Οι σκηνοθέτες Michael Powell και Emeric Pressburger πάντα προσπαθούν να φτιάξουν κάτι ιδιαίτερο όπως έχει φανεί και σε άλλες ταινίες τους πχ. A Matter of Life and Death, 49th Parallel και η συγκεκριμένη είναι μεν άνω του μετρίου αλλά κινούνταν πολύ αργά. Σε σύγκριση με αντίστοιχες καινούργιες ταινίες είναι αριστούργημα.

How Green Was My Valley (1941) 8/10 Εξαιρετικό κοινωνικό δράμα στο οποίο μια λαϊκή οικογένεια ανθρακορύχων επιβιώνει στις διάφορες προκλήσεις που συμβαίνουν και ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή στο νεότερο μέλος της οικογένειας. Εξαιρετικές ερμηνείες, ο μικρός Roddy McDowall κλέβει άνετα τη παράσταση και γενικά μια ταινία αληθινή που σε κάποια σημεία συγκινεί. Κέρδισε 5 όσκαρ στην εποχή της αλλά θα προτιμούσα να δίνανε το βραβείο καλύτερης ταινίας στον Πολίτη Κέην. Human Desire (1954) 7/10 Πολύ καλό φιλμ νουάρ από τον βετεράνο Φριτζ Λανγκ στο οποίο ένας μηχανοδηγός τρένου ερωτεύεται μια γυναίκα που εμπλέκεται σε φόνο και είναι εγκλωβισμένη λόγω του ζηλόφθονου συζύγου. Δεν αγγίζει άλλες εξαιρετικές ταινίες όπως το Μ (1931) αλλά σίγουρα αξίζει μια θέαση γιατί το μυστήριο παρασύρει τον θεατή.

How the West Was Won (1962) 7/10 Γουέστερν κλασσικό με πλειάδα γνωστών ηθοποιών της τότε εποχής και τρεις σκηνοθέτες. Γυρισμένο σε 5 μέρη, αφορά μια οικογένεια και πως αντιμετωπίζει και πρωταγωνιστεί σε ιστορικά γεγονότα από το 1839 ως το 1889. Πολύ καλό παίξιμο από τους ηθοποιούς αλλά δεν είχαν ενδιαφέρον όλες οι ενότητες της ταινίας. Η πιο αδύναμη ήταν του σκηνοθέτη George Marshall, αρκετά καλή του John Ford και καλύτερες οι 3 ενότητες του Henry Hathaway. Αξίζει μια θέαση. House of Wax (1953) 6/10 Ψιλοαδιάφορο θρίλερ στο οποίο ο συνεργάτης ενός ιδιοκτήτη μουσείου κέρινων ομοιωμάτων βάζει φωτιά στο μουσείο με τον ιδιοκτήτη μέσα. Τελικά ο ιδιοκτήτης επιβιώνει και γίνεται εκδικητικός.

Για τα τιμολόγια με ρήτρες πιθανό σε ορισμένες περιπτώσεις να βγαίνει πιο ακριβά από ΔΕΗ. Πλέον οι περισσότεροι εναλλακτικοί εφαρμόζουν πολύ χαμηλά όρια στην ΟΤΣ όπως φαίνεται και συνολικά από το allazorevma. Όποιος πέτυχε σύμβαση πχ. με ελιν, volterra με παλιό τιμολόγιο είναι τυχερός αν και δε ξέρω κατά πόσο διασφαλισμένος είναι. Ζούμε πρωτοφανείς συνθήκες χειραγώγησης αγοράς λόγω του target model που ξεκίνησε τη 1/11 και βλέπω ότι το υπουργείο τόσο καιρό δε παρεμβαίνει ουσιαστικά. Αν συνεχίσει η κατάσταση με τους λογαριασμούς προσαυξήσεων και το υψηλό κόστος χονδρεμπορικής είναι θέμα χρόνου να "τελειώσουν" οι μη καθετοποιημένοι παίκτες. Ίσως αυτό να είναι το σχέδιό τους, δηλαδή οι 16 εταιρείες να γίνουν 3-4. Εγώ έχω ελπέντισον και τρέμω το κόστος που θα πληρώσω με τις ρήτρες στους επόμενους εκκαθαριστικούς. Ευτυχώς λήγει η σύμβαση κοντά, τέλος Μαρτίου, και θα κάνω νέα έρευνα αγοράς τότε. Ελπίζω να επιβιώσουν οι εναλλακτικοί που δίνουν τιμολόγια χωρίς ρήτρα γιατί χρειάζεται τέτοιου είδους ανταγωνισμός.

Here Comes Mr. Jordan (1941) 7/10 Χαριτωμένη κωμωδία φαντασίας η οποία έγινε ριμέικ με το Heaven Can Wait (1978). Όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά αξίζει σε όποιον αρέσουν οι κλασσικές. Holiday (1938) 7/10 Ρομαντική κωμωδία με Χέπμπουρν και Γκραντ που βασίζεται στη χημεία των πρωταγωνιστών. Έτσι κι έτσι.

House by the River (1950) 7/10 Ταινία του μέγιστου Φριτζ Λανγκ. Φιλμ νουάρ μυστηρίου στο οποίο ένας παρανοϊκός συγγραφέας δολοφονεί την οικιακή βοηθό του και πείθει τον αδελφό του να ξεφορτωθούν το πτώμα. Μετά από αυτό δημιουργούνται προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις και με την αστυνομία. Η ταινία κρατά το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, φτιάχνει καλή ατμόσφαιρα και στηρίζεται στις ερμηνείες των αρκετά καλών ηθοποιών. Το φινάλε αναμενόμενο αλλά το πως οδηγούμαστε σε αυτό αξίζει. Boiler Room (2000) 7/10 Ένας νέος που εγκατέλειψε το κολλέγιο, προσπαθώντας να κερδίσει το σεβασμό του πατέρα του, αποκτά δουλειά ως χρηματιστής σε μια επιχείρηση που τελικά δεν είναι τόσο νόμιμη όσο φαίνεται. Δραματικό θρίλερ αρκετά ρεαλιστικό ως προς την εργασία σε τέτοιο περιβάλλον. Υποστηρίζεται πολύ καλά από τους ηθοποιούς, ακόμα και ο Βιν Ντίζελ ήταν καλός. Δε φτάνει το επίπεδο του "Λύκου της Γουόλ Στριτ" αλλά ήταν αρκετά καλή και πέρασε πολύ γρήγορα η ώρα.

Ευπρόσδεκτες και οι ταινίες ντοκιμαντέρ και φαίνεται πολύ καλή η πρότασή σου.

Αυτό θυμάμαι. Δηλαδή δε με έκανε να σκεφτώ πως υπάρχει άλλη επιλογή. Δείτε και το A Beautiful Mind, μια πολύ καλή και συγκινητική αληθινή ιστορία με ανατροπή ως προς τα "φαντάσματα" του πρωταγωνιστή.

Το Μεμέντο το παρέλειψα. Είναι όντως ξεχωριστή ταινία και πρωτότυπη. Εξαιρετική. Το Shutter island του Σκορτσέζε δε μου φάνηκε να βγάζει δύο θεωρίες στο τέλος. Ήταν ξεκάθαρα μεγάλη ανατροπή για το χαρακτήρα του Ντικάπριο. Από ταινίες με απίστευτη ανατροπή δείτε το Usual Suspects με Κέβιν Σπέισι. Πιστεύω η συγκεκριμένη δε παίζεται στο φινάλε.