StandArd

Le cercle rouge (1970) 7/10 Αστυνομικό θρίλερ του Ζαν Πιέρ Μέλβιλ στο οποίο δύο περιβόητοι ληστές και ένας πρώην αστυνομικός οργανώνουν ληστεία ενός μεγάλου κοσμηματοπωλείου. Ακολουθούν ανατροπές μέχρι που φτάνουν σε ένα συγκλονιστικό φινάλε. Πολύ καλή, μου κέντρισε το ενδιαφέρον πολύ περισσότερο από άλλες ταινίες του σκηνοθέτη. Τη προτείνω. Le doulos (1962) 7/10 Αστυνομικό θρίλερ επίσης του Μέλβιλ, ο ελληνικός τίτλος είναι "Ο Χαφιές". Λίγο περισσότερο μπερδεμένη από τη προηγούμενη, για να καταλάβω και να συνδέσω τα κομμάτια μπήκα να διαβάσω αναλυτικά τη πλοκή από το wiki. Πολύ καλός ο Μπελμοντό. Καλή.

Hostiles (2017) 7/10 Αρκετά καλό δραματικό γουέστερν στο οποίο ο Κρίστιαν Μπέιλ κάνει αγώνα δρόμου να συνοδέψει έναν Ινδιάνο αρχηγό μέσα από μια επικίνδυνη περιοχή. Μόνη μου ένσταση η μεγάλη διάρκεια, που θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 40 λεπτά λιγότερη, και ο σχετικά αργός ρυθμός της. Kings Row (1942) 8/10 Πολύ καλό κοινωνικό δράμα με άριστες ερμηνείες και ενδιαφέρουσα πλοκή. Είχα χαμηλές προσδοκίες και τελικά με αποζημίωσε. Παίζουν γνωστοί ηθοποιοί της τότε εποχής, ο επιβλητικός Claude Rains, παρά το μικρό ρόλο, κλέβει τη παράσταση.

Captains Courageous (1937) 7/10 Οικογενειακή περιπέτεια βασισμένη στο βιβλίο του Rudyard Kipling στο οποίο ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, από ατύχημα, πέφτει στη θάλασσα και τον μαζεύουν ψαράδες όπου γίνεται μέλος του πληρώματος και του μαθαίνουν να επιβιώνει στα δύσκολα. Πολύ καλή ταινία του σκηνοθέτη Victor Fleming (Gone with the Wind, The Wizard of Oz) με άριστες ερμηνείες ιδιαίτερα του Spencer Tracy που κέρδισε και το όσκαρ. Αξίζει. Land of the Pharaohs (1955) 7/10 Αρκετά καλό και ενδιαφέρον ιστορικό δράμα στην εποχή των Φαραώ. Ίντριγκα, πισώπλατες μαχαιριές σε μια ταινία που βλέπεται άνετα παρά την ηλικία της.

Joy Ride (2001) 7/10 Καλούτσικο ατμοσφαιρικό θρίλερ που κρατάει το ενδιαφέρον. Ο σκηνοθέτης Τζον Νταλ βέβαια έχει κάνει και αρκετά καλύτερες ταινίες πχ. The Last Seduction, Red Rock West, Kill Me Again. Nikita (1990) 6/10 Από τον σκηνοθέτη Λυκ Μπεσόν είχα δει πριν πολλά χρόνια το "Πέμπτο Στοιχείο" και μου είχε αρέσει αρκετά. Σε αυτή τη κατασκοπευτική περιπέτεια βαρέθηκα, μισή ώρα πριν τελειώσει με είχε πάρει ο ύπνος. Τη ξαναείδα για να μη τυχόν την αδικήσω και τελικά δεν άλλαξα άποψη. Le jour se lève (1939) 5/10 Ενδιαφέρουσα υπόθεση. Ως ταινία τελικά δε μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Βαρετή.

Friendly Persuasion (1956) 7/10 Κοινωνικό δράμα με μερικές κωμικές στιγμές που αφορά σε μια οικογένεια στα χρόνια του Αμερικανικού Εμφυλίου. Έτσι κι έτσι. Hombre (1967) 7/10 Γουέστερν με Πολ Νιούμαν σε μια από τις καλές του ερμηνείες. Στην αρχή, επειδή έκανε ώρα να μπει στο θέμα, μου φάνηκε αδιάφορο. Τελικά άξιζε. Σε ένα ταξίδι με άμαξα, οι συνταξιδιώτες του Νιούμαν τον αποκηρύσσουν επειδή είναι μεγαλωμένος από φυλή Ινδιάνων. Μετά από μια επιδρομή από παράνομους, γίνεται η μοναδική τους ελπίδα για να επιβιώσουν.

Dope (2015) 7/10 Καλή ταινία που έχει να κάνει με μια παρέα εφήβων που μπαίνει άθελά τους σε περιπέτειες. Περνά ευχάριστα η ώρα χωρίς να είναι κάτι το σπουδαίο. Far from the Madding Crowd (2015) 7/10 Ρομαντικό δράμα εποχής βασισμένο στο βιβλίο "Μακριά από το πλήθος". Σκηνοθετημένη από τον Δανό Thomas Vinterberg που όσοι δεν έχετε δει τα Jagten και Festen να σπεύσετε. Η ταινία είναι πολύ καλογυρισμένη με άριστες ερμηνείες κυρίως από Carey Mulligan και Michael Sheen. Επίσης, υπέροχη φωτογραφία. Δεν είναι αριστούργημα αλλά σίγουρα μια πολύ καλή επιλογή.

Τη Πόλη του Θεού καλά που μου τη θύμισες να τη ξαναδώ. Την είχα δει πριν 10+ χρόνια και δε τη θυμάμαι καθόλου. Απο Βραζιλιάνικες ρίξε μια ματιά και στο Aquarius (2016). Πραγματικά έχει σκηνές που μένουν.

Code inconnu: Recit incomplet de divers voyages (2000) 7/10 Περίεργη ταινία από τον Michael Haneke (εξαιρετικά τα Cache και Amour). Διάφορες δραματικές ιστορίες που συγκλίνουν αλλά τις δείχνει ανολοκλήρωτες, δεν υπάρχει σε καμία η πολυπόθητη κορύφωση. Παρόλα αυτά παρακολουθείται με ενδιαφέρον και είναι αρκετά πρωτότυπη. Από ερμηνείες ξεχωρίζει η Juliette Binoche. Carandiru (2003) 7/10 Αληθινή δραματική ιστορία που έχει να κάνει με τη πρόληψη του AIDS σε φυλακές Βραζιλίας και την εξέγερση των φυλακισμένων από ασήμαντη αφορμή που οδήγησε σε σφαγή από αστυνομικές δυνάμεις. Τολμηρό θέμα και πολύ καλές οι επιμέρους ιστορίες των φυλακισμένων. Καλή.

Dupa dealuri (2012) 7/10 Αρκετά καλή ταινία από Ρουμανία η οποία έχει να κάνει με τη φιλία δύο γυναικών που σμίγουν μετά από χρόνια που είχαν πάρει διαφορετικούς δρόμους. Κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας η μία από τις δύο, για διάφορους λόγους, οδεύει προς τη τρέλα. Μου είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις το 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile (2007) του ίδιου σκηνοθέτη όταν την είδα πριν λίγο καιρό και η συγκεκριμένη ήταν αρκετά αξιόλογη με ένα φινάλε έκπληξη. Τη προτείνω με μοναδική παρατήρηση ότι κινείται αργά και θέλει υπομονή. 36 Hours (1964) 6/10 Καλή υπόθεση αλλά βαρετή και ξεπερασμένη ως εκτέλεση. Αφορά έναν Αμερικανό στρατιωτικό που απήχθη από Γερμανούς και αφού συνέρχεται τον πείθουν πως ο πόλεμος τελείωσε με σκοπό να του αποσπάσουν μυστικά.

Babettes gæstebud (1987) 6/10 Δραματική ταινία που εκτυλίσσεται στα τέλη του 19ου αιώνα όπου μια Γαλλίδα πρόσφυγας πιάνει δουλειά ως υπηρέτρια σε ένα Δανέζικο χωριό και μετά από πολλά χρόνια κάνει ένα γιορτινό τραπέζι στην οικογένεια που τη φιλοξένησαν όλα αυτά τα χρόνια για να τους δείξει την εκτίμησή της. Η ταινία δε μου φάνηκε κάτι ιδιαίτερο, δε νομίζω να προσέφερε τίποτα. King of New York (1990) 4/10 Δε κατάφερα να τη δω μέχρι το τέλος. Εντελώς αδιάφορη. Οι μόνοι που βλεπόντουσαν ήταν ο Γουόκεν και η όμορφη Τζούλιαν αλλά δεν ήταν αρκετοί. Είχα δει το Bad Lieutenant (1992) του ίδιου σκηνοθέτη που ούτε κι αυτή έλεγε τίποτα. Καλά να πάθω που του έδωσα δεύτερη ευκαιρία.

La bête humaine (1938) 5/10 Πολύ αργός ρυθμός ταινίας. Κάνει πολύ ώρα για να μπει στο νόημα και ενώ είχε αρκετά ενδιαφέρουσα υπόθεση τελικά βαρέθηκα και με κούρασε. Δεν ξέρω τι το ιδιαίτερο είχε κάνει ο Ζαν Ρενουάρ και υπήρξε διεθνώς αναγνωρισμένος αλλά αν είναι σε αυτό το στυλ οι ταινίες του δε πρόκειται να δω άλλη. Kiss of Death (1947) 6/10 Καλομέτριο φιλμ νουάρ στο οποίο ένας ηθικός κατάδικος αλλάζει άποψη ως προς τη ρουφιανιά συνεργατών του όταν του συνέβη ένα απρόοπτο που θα του αλλάξει τη ζωή. Παρακολουθείται άνετα χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο. Κάνει κοιλιά σε πολλά σημεία και στο τέλος ξεχνιέται σχεδόν αμέσως.

Kansas City Confidential (1952) 6/10 Αστυνομικό φιλμ νουάρ σχετικά με έναν πρώην κατάδικο που τον παγιδεύουν ως κύριο ύποπτο σε μια ένοπλη ληστεία και κάνει αγώνα δρόμου για να βρει τους υπόπτους και, ίσως, να βάλει το χέρι του στο μέλι. Όχι κάτι ιδιαίτερο και μάλλον ξεπερασμένη. Kiss Me, Stupid (1964) 7/10 Χαριτωμένη κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ. Δε συγκαταλέγεται στις καλύτερες του αλλά είναι ότι πρέπει για ένα ευχάριστο βράδυ. Βγάζει γέλιο.

Los ojos de Julia (2010) 7/10 Ταινία θρίλερ από Ισπανία στο οποίο μια γυναίκα που, λόγω ασθένειας, χάνει σταδιακά την όρασή της, προσπαθεί να ερευνήσει αν ήταν αυτοκτονία ή δολοφονία ο θάνατος της αδελφής της. Έχει κάποιες καλές στιγμές αγωνίας και γενικά δεν κάνει κοιλιά. Αδιάφορη δεν είναι αλλά δε μένουν πολλά πράγματα μετά που θα τη δείτε. Johnny Belinda (1948) 8/10 Αρκετά δυνατή δραματική ταινία στο οποίο μια κωφάλαλη κοπέλα βιάζεται και μένει έγκυος και τα συγγενικά και φιλικά πρόσωπα προσπαθούν να τη στηρίξουν ενώ έχει διαδοθεί το σκάνδαλο στη πόλη που ζει. Εξαιρετική η ερμηνεία της Jane Wyman που πήρε και το όσκαρ, ακολουθούν και οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Καλή και η κλιμάκωση στο φινάλε.

Δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια πέφτει όλο και περισσότερο η ποιότητα των ταινιών που βγαίνουν.

Ωραία, όταν τη δεις γράψε εντυπώσεις.

Συγγνώμη αν έκανα spoiler. Προσπάθησα να γράψω τη γενικότερη πλοκή χωρίς να αποκαλύψω περισσότερα ώστε να γνωρίζει ο καθένας τι περίπου θα συναντήσει. Προσωπικά ήξερα την υπόθεση με βάση τα σχόλια του imdb και παρόλα αυτά μου φάνηκε εξαιρετική η ταινία. Αλλά πρέπει να δεις τη πρώτη ταινία για να εκτιμήσεις καλύτερα τη δεύτερη.

Jeremiah Johnson (1972) 6/10 Ιδιαίτερη ταινία που δεν απευθύνεται σε όλους. Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ πρωταγωνιστής, επιλέγει να ζήσει ως ερημίτης, χωρίς να το ζητήσει δημιουργεί οικογένεια και εμπλέκεται σε βεντέτα ινδιάνων. Προσωπικά η ταινία δε μου φάνηκε κάτι ιδιαίτερο παρά τη καλή ερμηνεία του Ρέντφορντ. Στα θετικά η πολύ καλή φωτογραφία. Island of Lost Souls (1932) 5/10 Ταινία επιστ. φαντασίας στην οποία ένας τρελός γιατρός κάνει γενετικά πειράματα σε ένα απομονωμένο νησί και μετατρέπει ζώα σε όντα με ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Παρά το ενδιαφέρον θέμα μου φάνηκε εντελώς ξεπερασμένη και αδιάφορη, το μόνο που μου έμεινε η ερμηνεία του πολύ καλού Τσαρλς Λότον.

Το γράφει ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία στην αρχή της ταινίας. Με επιφύλαξη αν είναι ίδια τα ονόματα στη πραγματικότητα.

Μπορεί να 'χεις δίκιο σχετικά με το θέμα του ήχου. Ήταν καλή πάντως και κάποια στιγμή μπορεί να τη ξαναδώ. Ο ανεξάρτητος κινηματογράφος βγάζει πολλά διαμαντάκια. Για τον Υβ Μοντάν εννοείται μη τη χάσεις, πρόκειται για αριστούργημα από τα λίγα. Πρέπει να δεις πρώτα τη πρώτη ταινία, το Jean de Florette (1986) και μετά τη δεύτερη, Manon des sources (1986).

Manon des sources (1986) 10/10 Εξαιρετική δραματική ταινία, συνέχεια του Jean de Florette (1986), στην οποία η κόρη του τραγικού χαρακτήρα της πρώτης ταινίας παίρνει την εκδίκησή της σε αυτούς που προκάλεσαν το θάνατο του πατέρα της. Η κεντρική ιδέα είναι ότι η απληστία καταστρέφει τα πάντα και η ταινία έχει μοναδικό τρόπο για να το δείξει. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους και κυρίως από τον Yves Montand. Τη προτείνω. Mudbound (2017) 6/10 Ταινία που έχει να κάνει με το ρατσισμό με κεντρικό χαρακτήρα ένα νεαρό μαύρο που επιστρέφει σε μια επαρχιακή πόλη μετά το πόλεμο και σχεδόν όλοι οι λευκοί είναι εναντίον του. Όχι κάτι ιδιαίτερο αν και έχει μερικές δυνατές σκηνές.

It's All Gone Pete Tong (2004) 7/10 Ένας dj λόγω της ανθυγιεινής ζωής που κάνει αρχίζει και χάνει την ακοή του. Όταν μετά από ένα ατύχημα κουφαίνεται εντελώς προσπαθεί να αναπροσαρμόσει τη ζωή του και να γυρίσει σελίδα. Άγνωστοι ηθοποιοί σε μια ταινία αληθινή ιστορία. Έχει ενδιαφέρον. Jean de Florette (1986) 7/10 Πολύ καλό κοινωνικό δράμα στο οποίο ένας άπληστος γαιοκτήμονας μαζί με τον ανηψιό του συνωμοτούν να χρεοκοπήσουν έναν άλλο ιδιοκτήτη με σκοπό να τους πουλήσει τη γη του για ψίχουλα. Πολύ καλές ερμηνείες και ένα αρκετά σκληρό φινάλε. Αυτό είναι το πρώτο μέρος, το δεύτερο είναι το Manon des sources (1986) που έχω σκοπό να δω άμεσα και θα γράψω εντυπώσεις.

Το είχα δει πριν πολλά χρόνια αλλά δε το θυμάμαι καθόλου. Ο Ντον Σίγκελ ήταν πολύ καλός σκηνοθέτης. Ίσως το ξαναδώ.

Jane Eyre (1943) 7/10 Χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο της Σαρλότ Μπροντέ, οπότε δεν έχω μέτρο σύγκρισης, η ταινία ήταν πολύ καλή. Ρομαντικό δράμα στο οποίο μια νεαρή κοπέλα προσλαμβάνεται ως γκουβερνάντα και αρχίζει να έχει στενές σχέσεις με τον εργοδότη της ο οποίος κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό. Εξαιρετικές οι ερμηνείες από Όρσον Γουέλς και Τζοάν Φοντέιν. Στο ίδιο επίπεδο βάζω και το παρόμοιου ύφους Wuthering Heights (1939) που είχα δει πρόσφατα. Es geschah am hellichten Tag (1958) 7/10 Αστυνομικό θρίλερ από Γερμανία στο οποίο ένας ντετέκτιβ προσπαθεί να βρει τον ένοχο μιας δολοφονίας ενός νεαρού κοριτσιού βάζοντας δόλωμα ένα άλλο κορίτσι. Αρκετά καλή ταινία και ενδιαφέρουσα. Τη προτείνω.

Jamaica Inn (1939) 6/10 Ταινία του Χίτσκοκ από τη Βρετανική περίοδο. Μέτρια. Παρόλο που είχε ενδιαφέρον το σενάριο της Δάφνης Ντι Μωριέ, δε μένουν πολλά πράγματα από τη ταινία. Θα μπορούσε δηλαδή ο Χιτς και καλύτερα. Στα καλά στοιχεία η ερμηνεία του πρωταγωνιστή Τσαρλς Λότον. Ivanhoe (1952) 6/10 Ένας ιππότης οργανώνει εκστρατεία για να επιστρέψει ο Βασιλιάς Ριχάρδος στο θρόνο της Αγγλίας. Ταινία εποχής μάλλον ξεπεραμένη σήμερα. Υπάρχουν και καλύτερες.

It Chapter Two (2019) 7/10 Καλή ταινία τρόμου. Με ξάφνιασε σε 1-2 σκηνές. Δε με κούρασε καθόλου παρά τις σχεδόν 3 ώρες. Καλά έπαιξαν και οι ηθοποιοί. Αλλά νομίζω καλύτερη μου είχε φανεί η τηλεταινία του 1990 όταν την είδα πριν πολλά χρόνια. Invasion of the Body Snatchers (1978) 6/10 Έτσι κι έτσι. Ταινία επιστ. φαντασίας με ελληνικό τίτλο "Μακάβρια εισβολή" όπου άνθρωποι σκοτώνονται στον ύπνο τους και αντικαθίστανται από εξωγήινα όντα. Θα υπάρξει σωτήρας; Μάλλον όχι. Πολύ καλή η ατμόσφαιρα αλλά η ταινία απέτυχε να με προσελκύσει και να συμπάσχω με τους παθόντες. Ψιλοπροβλέψιμη.