gmac

Με λίγα λόγια πας στην εφορία και κάνεις υπεύθυνη δήλωση ότι...είσαι παράνομος :whistle: Βέβαια η κύρια ευθύνη είναι του ιδιοκτήτη, χωρις να σημαινει όμως ότι και ο ενοικιαστής είναι άμοιρος ευθυνών.

Ε δεν πιάνεται, εσείς τη διαλέξατε την παραπάνω θητεία (+5 μήνες αν δεν απατώμαι;)

Παρεπιπτόντως η Καθημερινή της Κυριακής είχε αφιέρωμα στο θέμα των Πανεπιστημίων... http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100031_16/01/2005_130601 Στο τέλος του άρθρου είναι όλα τα links.

Θέλουν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο που αντικαθιστά το ΔΙΚΑΤΣΑ... Προφανώς δε θέλουν να διευκολυνθεί καθ'οποιονδήποτε τροπο η αναγνώριση πτυχίων από εξωτερικό. Να υπενθυμισω εδώ ότι με το παρόν σύστημα ακόμα και οι πτυχιούχοι από χώρες της ΕΕ ταλαιπωρούνται χωρίς οίκτο για μια ρημάδα αναγνώριση... Προσωπικά περιμένω το καινούριο σύστημα για να αναγνωρίσω το μεταπτυχιακό μου, αν και με τα μεταπτυχιακά δεν υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα και με το ΔΙΚΑΤΣΑ πέρα από τη γνωστή γραφειοκρατία...

Φυσικά και ΔΕΝ θα εφαρμοστούν. Και άλλα νέα από τις σημερινές εφημερίδες: Δηλαδη οι Πανεπιστημιακοί δε θέλουν να αξιολογούνται (και ποιος κλάδος θέλει άλλωστε) κι επίσης θέλουν να παραμείνει ως έχει το ΔΙΚΑΤΣΑ, που όπως όλοι ξέρουμε λειτουργεί τέλεια, αξιοκρατικά και αδιάβλητα :mad: :blink:

Πολύ ενδιαφέρουσα και στο θέμα μας η συνέντευξη του νέου προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας http://www.enet.gr/online/online_text?c=112&id=44403856 Πέρα από τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχει ο καθένας στο θέμα των "αιωνίων" και επίσης των δωρεάν συγγραμάτων, ο άνθρωπος φαίνεται σοβαρός και δομημένος στις απόψεις του.

Εγώ ήταν να πάω Γαλλία στη Λυόν ή στη Niece (δεν ξέρω αν το γράφω σωστά) και επειδή χρωστούσα ένα μάθημα πρώτου έτους δε με έστειλαν. Μιλάμε για περίπου 4-5 χρόνια πριν, δεν θυμάμαι και ακριβώς. Ήμουν στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας... Η μ@λ@κία ποια ήταν; Τελικά τα άτομα που ήξεραν Γαλλικά και πληρούσαν τις προυποθέσεις ήταν λιγότερα από τις θέσεις και έτσι έμεινε τουλάχιστον μια θέση κενή. Με λίγα λόγια θα μπορούσαν αν ήθελαν να με είχαν στείλει... Κι όλα αυτά επειδή χρωστούσα Αστικό Δίκαιο (σημείωση: σπούδαζα Λογιστική και Χρηματοοικονομική!!). Δηλαδή το άσχετο μάθημα. Από άλλα πανεπιστήμια γνώρισα παιδιά που πήγαν εράσμους και ας χρωστούσαν μαθήματα 1ου έτους και ας μην ήξεραν την τοπική γλώσσα... Έπρεπε μετά να πάω και να τα κάνω π^%@^% στους υπεύθυνους ή όχι;; Πιστεύω ότι γενικώς αξίζει τον κόπο και είναι σούπερ φάση. Ένα πρόβλημα που υπάρχει είναι για όσους σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, που σημαίνει ότι αν παν εράσμους για 6μήνες ας πούμε τα έξοδα (ενοίκιο κτλ) του φοιτητικού σπιτιού θα τρέχουν κανονικά κι ας είναι το σπίτι άδειο...

Ακριβώς. Θα περιοριζόταν ο αριθμός των νέων accounts ακόμα και από genuine χρήστες... :o

Θύμα; :worry:

Περαστικά σου :rolleyes: :wacko: Και δεν το λέω λόγω ΑΡΗ. Οποιαδήποτε ομάδα να είχες βάλει στη θέση το ίδιο θα έγραφα.

Τίποτα καινουριο που δεν ξέρουμε, απλά για όποιον θέλει να δει τι γράφει ο Ευρωπαϊκός τύπος. Από τους Financial Times Quentin Peel: How Cyprus is hurting Europe By Quentin Peel Published: December 22 2004 21:05 | Last updated: December 22 2004 21:05 Words such as “historic” were being freely bandied about in the corridors of the European Council's headquarters in Brussels last week after the deal was done to launch negotiations with Turkey to join the European Union. If the process comes to its intended conclusion in about 10 years it will demonstrate the extraordinary capacity of the EU to heal the wounds of history. If Europe can bind Christians and Muslims in one great secular construction, it would provide a dramatic demonstration that the “clash of civilisations” is not inevitable. Yet it was a moment that very nearly did not happen. A combination of clumsy diplomacy by the Dutch presidency of the EU and legalistic quibbles by both the Turkish and Greek Cypriot delegations almost brought it to grief. It took the intervention of the Big Three Britain's Tony Blair, France's Jacques Chirac and Germany's Gerhard Schröder to force a conclusion. There is a clear lesson for the future politics of the EU. If the Three act together, they can deliver deals. Equally, there is an ominous omen for the negotiations with Turkey. For it was not the worries of European politicians about the risks of opening their doors to such a large, poor and overwhelmingly Muslim country that nearly scuppered the deal. It was the unresolved conflict over Cyprus, one of the smallest of the new member states. If that row cannot be resolved then Turkey's membership talks could drag on forever. Tassos Papadopoulos, the president of Cyprus, has boasted that he has no fewer than 64 opportunities to veto and block the process: one at the beginning and one at the end, and two for each of the 31 technical chapters. It is a dreadful prospect. On Friday, Mr Papadopoulos was persuaded not to veto. He found himself isolated among the 25, with even Greece determined to give Turkey a firm date. When he protested to the Big Three that Turkey must be forced to grant his government formal recognition, he was silenced by a tirade from Mr Chirac Yet the question of recognition is at the heart of the problem. Turkey refuses to recognise the Republic of Cyprus as the government of the whole island because in doing so it would have to de-recognise the Turkish Cypriot administration in the north. More fundamentally, it would amount to an admission that the Cyprus conflict is an internal matter and therefore nothing to do with the United Nations, which has spent years trying to mediate a peaceful resolution. At the same time, the Cyprus government refuses to recognise the northern administration, created after the Turkish invasion of 1974 and maintained with the presence of more than 30,000 Turkish troops. The trouble is, Northern Cyprus has voted in favour of the UN peace plan put forward by Kofi Annan, while the Greek Cypriot republic voted against it. Now Mr Papadopoulos is blocking attempts by the other EU member states to reward the north with financial aid and direct trade links. Every piece of the jigsaw puzzle is connected. The lack of any EU aid package has undermined the position of Mehmet Ali Talat, the northern Cypriot prime minister, who was instrumental in persuading his co-citizens to vote Yes to the Annan plan, against the advice of Rauf Denktash, their president. Mr Talat faces critical parliamentary elections in February but his position is clearly weaker than it was. In Turkey, Recep Tayyip Erdogan, the prime minister, managed to persuade his powerful military establishment to go along with a Cyprus deal as a vital concession to open the door for his EU membership negotiations. That was before the Greek Cypriots said No. He simply cannot and will not recognise Cyprus his trump card until a peace settlement is in place. In New York,Mr Annan says he will only put his plan back on the table if all parties say they want to do a deal. So that means persuadingMr Papadopoulos and his government to spell out their objections, and engage in the process. The question is whether he really wants a deal or would prefer to maintain the status quo and therefore not share power on the island. The key is to persuade both Turkish and Greek Cypriots that a deal is not a zero-sum game: it will bring benefits to both sides. But both must be prepared to give ground. The Turkish Cypriots must be ready to live without the Turkish security umbrella. Greek Cypriots must accept that there will not be full restitution of property to all who fled the north, and that they cannot expect all Turkish settlers since 1974 to be expelled. Concessions can be made: Greek Cypriots still do not trust Turkey to stick to the deal. There needs to be a stronger international guarantee. But the fact that Turkey will be negotiating EU membership will provide a huge disincentive for Ankara to pull out. More money should be made available from outside from the EU, Britain, the US to pay compensation to Greek Cypriots who cannot get their property back. At present they are convinced they will end up paying for it themselves. The Annan plan also needs to be made more workable: it is awfully complicated in seeking to balance two semi-independent entities in one confederal state. Finally, Turkey will have to agree that it does not need to keep troops on the island even after a deal has been done. The present plan allows them to have 650 there as a token force, while the Greeks can have 850. Such concessions could still unblock a deal. But the big question remains: does Mr Papadopoulos want one? If he does not, then prepare for the 64 vetoes.

Αυτό ισχύει με βάση την προσωπική μου εμπειρία, και το λέω μιας και έκανα πρώτο πτυχίο στην Ελλάδα και μεταπτυχιακο στην Αγγλία. Βέβαια ισχύει και το αντίθετο (οι φοιτητές των Ελληνικών πανεπιστημίων βέπουν όλους ανεξαιρέτως τους Ελληνες φοιτητές των ξένων ως άχρηστους και αποτυγχόντες).

Μου συμβαίνει με το τρένο κάθε μα κάθε φορά. :mad:

Kαι γιατί είναι αυτός ο σκοπός;

To παιδί άνοιξε ένα θέμα που το θεωρεί σοβαρό. ΓΙατί πρέπει να του το γ@μήσετε κάποιοι; Επί του θέματος με ενοχλεί πιο πολύ η χρήση του "?" αντί του ελληνικού ";" κι ας το κάνω κι ο ίδιος πολλές φορές! Και προσπαθώ να βάλω τα ελληνικά εισαγωγικά και δε μου βγαίνουν... :o

:lol: Κι άμα κάποιος διαφωνεί πρόβλημά του :lol: Δε διεκδικώ το αλάθητο φυσικά. Το ζήτημα είναι σε μια ευνομούμενη κοινωνία να υπάρχουν νόμοι και να εφαρμόζονται. Φυσικά αυτοί που θίγονται θα φωνάζουν. Ίσως κάποιοι να αδικούνται κιόλας και να έχουν δίκιο να φωνάζουν, αλλά τι να κάνεις, ποτέ δε μπορεί να είναι όλοι ικανοποιημένοι. :)

Καταρχάς επειδή παρόμοια ερώτηση έκανες και κανένα μήνα πριν (κοίτα λίγα ποστ πιο πάνω) να υπενθυμίσω ότι εγώ σπούδασα στην Ελλάδα όπως απάντησα πιο πάνω. Άρα, ναι, μάλλον σύμπτωση είναι γιατί τις ίδιες απόψεις είχα και πριν έρθω εδώ ;) Και επειδή έχω μια υποψία ότι μάλλον υπάρχει έλλειμα συνενόησης μεταξύ μας, να πω ότι δεν είμαι κατά των φοιτητών που καθυστερούν. Είμαι κατά του να δίνονται τα φοιτητικά προνόμια σε φοιτητές που καθυστερούν υπερβολικά . Έκανα και bold τις λέξεις κλειδιά μπας και γίνω κατανοητός. Όποιος προέρχεται από φτωχή οικογένεια και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς εστία, σίτιση, έκπτωση μετακινήσεων ας διαβάσει λίγο παραπάνω να βγάλει το Πανεπιστήμιο στα 7.5-8 χρόνια (Πολυτεχνείο) ή στα 6 (λοιπές σχολές). Δλδ στο ν+ν/2. Οι υπόλοιποι ας το κάνουν και πάνω από 10 χρόνια. Μαγκιά τους (δεν το λέω ειρωνικά). Αλλά ας τους ταίζει/σπιτώνει η οικογένειά τους ή ας βρουν μια δουλειά να τα βγάζουν πέρα. Και έχω ήδη εξαιρέσει τις ειδικές περιπτώσεις (πχ προβλήματα υγείας). Τα έχω ξαναγράψει πιο πάνω, μη λέμε τα ίδια.

Η παιδεία όμως περιλαμβάνει τη σίτιση και στέγαση, και μάλιστα δια βίου;; Δεν αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό σου. Με την ίδια λογική δε σε ενοχλεί αν κάποιοι φοροδιαφεύγουν, αφού δεν επηρεάζει (ή έτσι μπορεί να νομίζεις) το τι πληρώνεις εσύ για φόρο;

Υποθέτω ότι αυτό το λες για να δικαιολογήσεις τα διάφορα έξοδα και προμήθειες. Επειδή λοιπόν οι τραπεζικές υπηρεσίες δεν είναι ελληνική ανακάλυψη και επειδή είθισται σε διάφορα τέτοια ζητήματα να συγκρίνουμε με την πρακτική σε άλλες χώρες, να σε ενημερώσω τι συμβαίνει στην Αγγλία για την οποία γνωρίζω: 1) Προμήθεια/κόστος για κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου: €0 2) Προμήθεια/κόστος για μεταφορά από το λογαριασμό σου σε λογαριασμό τρίτου (έμβασμα): €0 3) Προμήθεια για συναλλαγές στο ταμείο €0 (ακόμα και για απλές συναλλαγές που μπορούν να γίνουν και απο το ΑΤΜ) 4) Προμήθεια για ανάληψη από το ΑΤΜ άλλης τράπεζας από αυτή που είσαι πελάτης €0 5) Ετήσια συνδρομή πιστωτικής κάρτας €0. Μηχανογράφηση και όλα τα σχετικά έχουν και αυτές οι τράπεζες, δεν αρμέγουν τον κόσμο όμως. Να μη μιλήσω και για επιτόκια. (Πιστωτικές με 0% επιτόκιο για τους πρώτους 9 μήνες για όλες τις αγορές και μεταφορές και καταθετικοί λογαριασμοί με επιτόκιο και ανω του 5%). Τώρα τι εννοείς ότι με τις τράπεζες δεν αστειεύεται κανείς κτλ δε σε έπιασα ακριβώς.

Κι αν πληρώσεις τα 4, πάλι πληρώνεις τόκους για τα υπόλοιπα 196. Αν δεν τα πληρώσεις όλα θα επιβαρυνθείς με τόκους ούτως ή άλλως. Απλώς αν δεν πληρώσεις καν το ελάχιστο δε μπορείς να χρησιμοποιήσεις την κάρτα μέχρι να το πληρώσεις...(άσε που δε φαίνεσαι αξιόπιστος στα μάτια της τράπεζας).

Σάκη δεν άλλαξε το θέμα σου με τον τρόπο που νομίζεις. Έγινε συγχώνευση με αυτό το θέμα. Δε λέω αν αυτό έγινε σωστά ή όχι, απλά εξηγώ τι έγινε. :)

Δηλαδή πως ακριβώς ένα ποσοστό που έχει σχέση με όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό είναι καταγεγραμμένο στο DNA του καθενός μας;;; :wacko:

Aν και το γεωγραφικό είναι το τελευταίο ζήτημα που θα με απασχολούσε προσωπικά και το πρώτο που θα μπορούσε ως εμπόδιο να ξεπεραστεί, στο άρθρο του Ντ'Εστέν λέει άλλα από αυτό που έγραψες παραπάνω: Αν αυτός δεν είναι περιορισμός τότε τι είναι;; Το αν η Τουρκία είναι ευρωπαϊκό κράτος ή όχι είναι άλλο θέμα. Πάντως ο περιορισμός τίθεται.

Το ότι οι αριστερόχειρες είναι πιο έξυπνοι ή πιο χαζοί μήπως είναι λίγο ράδιο αρβύλα; Λέω εγώ τώρα. Από το αριστερόχειρας.γκρ :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Και για να μην το ξεχάσω, γέλασα απίστευτα με τα ποστ του Φίλιππου αλλά ο τρόπος που την πέσατε όλοι στη Μάριελ κάποια στιγμή επιεικώς απαράδεκτος :mad: :down: :down:

Δε σου την είπα καθόλου. Σε κάθε ποστ έγραφα ότι πάντα υπάρχουν και άτομα με ειδικούς λόγους και αυτούς τους εξαιρούσα από χαρακτηρισμούς καλοπερασάκηδες, τουρίστες κτλ. Έτσι και στο τελευταίο μου ποστ έγραψα "ΑΝ δεν συνέτρεχαν ειδικοί λόγοι για την περίπτωσή σου". Οπότε κακώς "παρεξηγήθηκες" Αν και είναι άλλο θέμα, άραγε φταίνε μόνο η κάθε ΠΑΣΠ, ΔΑΠ και ΠΚΣ ή η αδιαφορία του 90% των φοιτητών; Ρητορικό το ερώτημα μιας και είναι άλλη συζήτηση.