Στην Ελλάδα όμως έχουμε δύο βασικά χαρακτηριστικά: έλλειψη μαζικής καταναλωτικής συνείδησης και βασικό κριτήριο το "εξ ιδίων".
Πάντα λοιπόν θα βρεθεί κάποιος να πει "άμα δε σου αρέσει, φύγε". Ναι, αυτό θα ήταν λογικό αν είχαμε 10 και όχι 3 παρόχους και λειτουργούσε ο ανταγωνισμός.
Παντα θα βρεθεί κάποιος να σου πει ότι πρέπει να κάνεις χίλια δυο ζογκλερικα για να έχεις οικονομική κινητή τηλεφωνία. Μόνο που αυτό είναι τόσο λογικό όσο το να κάνεις σαφάρι σε όλα τα σούπερ μάρκετ για να έχεις το φθηνότερο καλάθι.
Εγώ δε θα κατηγορήσω ποτέ κάποιον που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μένοντας στη νόβα, παρόλο που είναι η καρτοκινητη που χαλάει την πιάτσα, καλλιεργώντας την κουλτούρα του να κάνεις ζογκλερικα για να τη βγάζεις φθηνά. Αλλα όχι και να το θεωρούμε νορμάλ.
Καλό είναι κάποια στιγμή το σηκωμένο-επικρτικο μας δάχτυλο να το τείνουμε προς τον εαυτό μας.