stroggoff

Αυτό που έχει σημασία είναι τι θα θυμόμαστε εμείς. Όχι οι άλλοι. (θα έλεγα να δώσεις άλλη μια ευκαιρία στο Breaking Bad -γίνεται καλύτερο όσο πάει (αν και τα 2ο και 3ο επεισόδιο είναι ενδεικτικά του πώς θα πάνε τα πράγματα), αλλά κρίνοντας από την σθεναρή (αντί)σταση, μάλλον δεν το βρήκες ενδιαφέρον). Βιντεάκια από την τελετή: Opening: περισσότερα

Καλά όλα αυτά, αλλά εγώ εκεί που διαφωνώ είναι να πει κανείς ότι το Breaking Bad ή το Mad Men δε θα τα θυμάται κανείς σε μια δεκαετία ενώ το LOST θα επηρεάσει την μετέπειτα τηλεόραση. Είναι πολύ νωρίς να το πεις αυτό και πολύ βιαστικό ειδικά αν δεν έχεις επαρκές δείγμα και από τις δύο σειρές. Αν και, αν ήταν να τολμήσω και εγώ μια πρόβλεψη για την επόμενη δεκαετία... πολύ δύσκολα θα εμπιστευτεί ο κόσμος ξανά σειρά μυστηρίου με προδιαγραφές LOST (ή μη, θα την πληρώσουν και τα χλωρά εδώ) Και για μένα δε λέει τίποτα να ρωτήσω την παρέα μου και να ξέρουν οι 10/10 το LOST και οι 2/30 το Breaking Bad. Έτσι κι αλλιώς το Breaking Bad δεν προορίζεται για τόσο ευρύ κοινό όπως το LOST (που έπιασε λίγο από όλα, τι να λέμε τώρα), είναι πολύ πιο adult themed και δεν περιέχει ακριβώς ευχάριστες/εύπεπτες καταστάσεις. (επίσης το Breaking Bad θα "πιάσει" περισσότερο από ο,τι τώρα -αυτό μπορώ να το πω με σχετική ασφάλεια, γιατί πολύς κόσμος τώρα το ανακαλύπτει).

Για αυτό που λες όμως υπάρχουν τα tributes και τα βραβεία σε αυτή την κατηγορία (δεν είμαι σίγουρος αν τα emmy έχουν κατηγορία tribute σε σειρά). Το LOST μπορεί να πέτυχε κάποια πράγματα πολύ σωστά και να είχε μερικές καταπληκτικές season (μία ή περισσότερες αναλόγως ποιον ρωτάς), αλλά φέτος συναγωνιζόταν με τη φετεινή του season και τις επιδόσεις του σε αυτή. Καλώς ή κακώς επιλέχτηκαν άλλες σειρές / ρόλοι και προσωπικά συμφωνώ για την επιλογή των δύο ρόλων από το Breaking Bad. Ο Cranston θα μπορούσε να μην το πάρει για τρίτη φορά (αν και έκανε πολύ καλή δουλειά για ακόμα μια φορά) και για αλλαγή (imho) θα μπορούσε να το πάρει ο Hall / Dexter. Και για να απαντήσω και στην ερώτηση. Το Breaking Bad πέρα από το θέμα του, έχει την εξαιρετική ανάπτυξη της ιστορίας του και των χαρακτήρων του, πολύ καλές ερμηνείες, προσεγμένη φωτογραφία και σκηνοθεσία, απροσδόκητες εξελίξεις, συμβολισμούς και σωστές δόσεις χιούμορ και θέτει κάποια πολύ ενδιαφέροντα και controversial ζητήματα στο "τραπέζι". Έχει στις 3 season του κάπου 9-10 επεισόδια που είναι σκέτα διαμάντια. Αντίστοιχα πολλά μπορεί κανέις να βρει να γράψει και για το Dexter ή πχ για τo BattleStar Gallactica, το Wire, ή το νεότερο Sons of Anarchy που όλα έχουν αποσπάσει διθυράμβους για αυτά που πετυχαίνουν και πέτυχαν. Το ότι δεν τα βλέπει πολύς κόσμος και πολλοί αγνοούν καν την ύπαρξη τους ή το τί πραγματεύονται αυτό δεν τα κάνει λιγότερα σημαντικά milestones στην Αμερικάνικη τηλεόραση.

Μια χαρά τα βρίσκω τα βραβεία :p O Aaron Paul ήταν σχετική έκπληξη στην κατηγορία του, αν και το άξιζε. Θα ήθελα το Breaking Bad να πάρει και το Best Drama, γιατί συγκριτικά ήταν μάλλον καλύτερο από τον ανταγωνισμό. Επ... προσέχουμε που βάζουμε τις υπογραφές μας! :lol: P.S. Αδικία για μένα ήταν που δεν αναφέρθηκε καθόλου (νομίζω ούτε καν στις υποψηφιότητες) το Sons of Anarchy και η πολύ καλή Sagal φέτος σε αυτό.

Α ρε μπαγάσα Cranston σερί τρίτη φορά το τσέπωσες το Emmy τελικά. Mad props στον Aaron Paul βέβαια. Το άξιζε!

Νομίζω πως η σειρά τσεκουρώθηκε. Δεν είχε να κάνει δηλαδή με το ότι συνειδητοποίησαν οι σεναριογράφοι ότι δεν πάει άλλο. Και στην Αμερική που προβαλλόταν κανονικά η σειρά το Epitaph One νομίζω ότι δεν είχε παίξει ποτέ(!). Επίσης, από όσο θυμάμαι υπήρχε (για το FOX) το δίλλημα: season 2 από Dollhouse ή season 3 από Sarah Connor Chronicles. Και επέλεξαν το DollHouse. :mad: Και για να είμαι πιο ontopic: για μένα πολύ καλό το φινάλε του Six Feet Under και του BSG. Μου άρεσε επίσης το φινάλε του Rome (αλλά και αυτό τεχνικά... κόπηκε και επίσης, όσο και να μου άρεσε δεν το κατατάσσω στα κορυφαία). Πάντως οι περισσότερες σειρές που βλέπω/έχω δει είτε δεν έχουν τελειώσει ακόμα, είτε τσεκουρώθηκαν και είχαν βιαστικό φινάλε είτε τις σταμάτησα εγώ γιατί είχαν απογίνει τόσο χάλια που δεν άξιζε η υπομονή για το φινάλε.

Μια και δεν βλέπω να έχει ανοίξει ειδικό θέμα για τα φετινά Emmys (τον οποίων η απόνομή είναι για τις 29 Αυγούστου): Το Dexter έχει και φέτος υποψηφιότητες στις κατηγορίες Best Drama και Best Lead Actor (M.C. Hall), και επιπρόσθετα στον Guest Actor (John Lithgow:respect:) . Έχει επίσης και πρόσθετες υποψηφιότητες για τη σκηνοθεσία στο Getaway, στο Outstanding Casting για Drama, Outstanding Single-Camera Picture Editing (για το Getaway πάλι), Outstanding Creative Achievement in Interactive Media - Fiction και Outstanding Sound Mixing For A Comedy Or Drama Series (για το Hello, Dexter Morgan). Πλήρης λίστα υποψηφίων

Δεν ήταν νεκροί εξ' αρχής. (τελικά). Κάποιοι όμως ήταν νεκροί και οι ψυχές τους παρέμεναν για πάντα στο νησί (ψίθυροι). Κάποιοι πέθαναν αλλά αναστήθηκαν (Sayid) Κάποιοι πέθαναν αλλά o ΜΙΒ πήρε τη μορφή τους (Locke, Christian) Κάποιοι νεκροί έφευγαν και εκτός νησιού και τους έβλεπε ο Hurley. Άλλοι πάλι μιλούσαν στον κινέζο και σνόμπαραν τον Hurley. Και υπήρχαν και μερικά φαντάσματα άσχετα από τον ΜΙΒ που μιλούσαν σε όλους (πχ μερικές εμφανίσεις του Christian). Επίσης υπήρχαν και κάποιοι υπεραιωνόβιοι παντανέοι και κάποιοι που παρουσίαζαν μεγάλες αντοχές σε θανάσιμα χτυπήματα. Και στο τέλος υπήρξε και ένα άχρονο σύμπαν-καθαρτήριο να μας βρίσκεται. Αυτά πάνω κάτω. Είναι απόλυτα σαφές νομίζω.

Από το HBO επιβεβαιώνουν ήδη ότι θα υπάρξει και 4η season για το True Blood (που θα ξεκινήσει να προβάλλεται τον Ιούνιο του 2011). (όχι ότι είναι πολύ σοκαριστικά τα νέα :P)

Καλό ήταν. Αν και βασικά είμαι περισσότερο χαρούμενος που είδα ακόμα ένα επεισόδιο Family Guy εκεί που δεν το περίμενα :P

Όντως τελικά Half Measures και Full Measures ταιριάζουν πολύ και μάλλον ήταν καλύτερα να τα δει κάποιος μαζεμένα (πέρα δηλαδή από το cliffhanger του Half Measures). Πολύ καλό το season finale!! Για όσους δεν το γνωρίζουν ήδη, η σειρά ανανεώθηκε και για 4η season (και το AMC γενικά δεν πιστεύω να θέλει να την "τελειώσει" γρήγορα).

Μερικές σελίδες πριν, κάποιος έψαχνε για το μπουκάλι Tru Blood στην Ευρώπη... http://www.play.com/Gadgets/Gadgets/4-/13618846/True-Blood-Bottled-True-Blood-Drink/Product.html (Δεν είναι 4pack όπως από το HBO store - μόνο ένα μπουκάλι).

Μια και είναι επίκαιρο: ένα δισέλιδο άρθρο του Matt Fowler στο IGN (με αρκετά χιουμοριστική διάθεση): Why True Blood Kicks Twilight's Ash* * H κανονική λέξη λογοκρίνεται :X ** Μην πυροβολείται τον αγγελιοφόρο, δεν έχω δει/διαβάσει τίποτα από Twilight και ούτε προβλέπεται.

Εντάξει, μη λέμε τα ίδια. Την άποψη μου για τη γνώμη του Καρπ την έχω ήδη γράψει, και είμαι ok που την έχει διατυπώσει, αλλά δε συμφωνώ με αυτή και επιπλέον είναι κάπως εκνευριστικό όταν επαναλαμβάνεται σε παράθεση συνέχεια και παντού. Πολύ καλά μπορώ να καταλάβω ότι σε πολλούς άρεσε η σειρά. Οι υπόλοιποι όμως ΔΕΝ ήθελαν μασημένη τροφή. Εκεί πιστεύω είναι η παρανόηση :ninja:.

Ναι έχει δοθεί μερικές σελίδες πιο πίσω. Γενικά, στα forums που διαβάζω το συγκεκριμένο άρθρο παρατίθεται ανά thread που ανοίγει για το LOST, και τουλάχιστο μια φορά στο κάθε thread (αλλά κατα μέσο όρο θα έλεγα πάνω από 2 φορές). Ε ρε μεγαλεία ο Καρπετ.:lol:

Υπάρχουν πολλές καλές σειρές για να δεις. Επειδή δεν γνωρίζω τι έχεις δει ήδη, ούτε τι είδος σειράς θα προτιμούσες να δεις, (ούτε έχουμε όλοι τα ίδια γούστα :ninja:) υπάρχουν δύο threads στο greektvsubs.gr που μάλλον θα σε βοηθήσουν. TV Shows MEGATHREAD: Σύντομες παρουσιάσεις των θεμάτων πολλών σειρών, με άριστη οργάνωση. Διαχρονικες σειρες ισαξιες ή και καλυτερες του Lost: Αν και το thread αυτό ξεκίνησε από λάθος βάση (...) έχει πολλές καλές προτάσεις.

win-win για τον Ben: Κάνει αυτό που έκανε τώρα, και μετά από μήνες (που η Alex έχει εξασφαλιστεί) φροντίζει να διαρρεύσει και η πληροφορία για τη σχέση του διευθυντή, αυτός παραιτείται και γίνεται διευθυντής ο Ben. Το οποίο κάνει λογική την κίνηση του Ben μεν, αλλά άκυρη την αντίδραση του Αrztzzt. zt. t Πολλά what ifs, αλλά μιλάμε για λογική σε Purgatory Universe, που μπήκε για να "αποχαιρετίσει" τους χαρακτήρες και κάποιους να τους "αποκαταστήσει" ως καλόκαρδους (υπό διαφορετικές συνθήκες) :wacko:. Πχ. εδώ η Claire ξαναμπήκε στο πειρατικό ταξί του τρόμου της Kate. Από κει και πέρα τι αναζητάς λογική, όπως θα έλεγε και o Miles, αν κάποιος τον ρωτούσε και σε αυτό το σύμπαν :p Πάντως, το συγκεκριμένο επεισόδιο το θεωρώ από τα καλά της season, όχι βέβαια για το τι έγινε στο flash sideways (γιατί πλέον who cares για τη φούσκα του φανταστικού κόσμου), αλλά για το πως έδειξαν τον Ben στο νησί. Βέβαια σε επόμενο επεισόδιο ο Ben πάλι υποτροπίασε και άλλαξε στρατόπεδο και ξαναάλλαξε στρατόπεδο για να έχει κάτι να κάνει και να είναι σχετικός με τα δρώμενα, και τελικά έγινε no2 του Hurley :wacko: αλλά τι να κάνουμε, κρατάμε ό,τι μας άρεσε.

Not true. Η λύση στα μυστήρια (όχι η λύση-απάντηση σε επίπεδο midichlorians επαναλαμβάνω) δείχνει την ύπαρξη πλάνου. Ακόμα και αν δεν υπήρχε πλάνο από την αρχή, όταν φτιάχνεις ένα μυστήριο έχεις και μια ιδέα του πως εξηγείται. Το πώς θα δώσεις τελικά την απάντηση θα κάνει τη διαφορά μεταξύ του Χιουγκο που "κοιτάει" τους τηλεθεατές και ξεκινάει να απαντάει τα μυστήρια και της εξέλιξης της υπόθεσης ή τον αναπροσδιορισμό της μέσα από αυτές τις λύσεις. Και φυσικά "μου έδιναν την εντύπωση" γιατί όπως είπα αλλιώς είχες απλά κάποιους χαρακτήρες που αφύσικα δεν ρωτούσαν τίποτα ή δεχόντουσαν απαντήσεις του στυλ "γιατί έτσι/δεν είσαι έτοιμος ακόμα/θα σου πω μετά". Ε το "δέχεσαι" αυτό γιατί αργότερα περιμένεις να πάρεις σημαντική απάντηση. Ή τουλάχιστο αυτό περίμενα εγώ. (αρχκά στα πλαίσια του ακολουθώ πιστά το καρότο, και από μια στιγμή και μετά στα πλαίσια του "αποδείξτε ότι δεν μας κοροϊδεύετε/surprise me και θα αναθεωρήσω όσα αρνητικά έχω βρει στη σειρά"). Εδώ παίρνεις κάτι πολύ γενικό. Τι είναι το νησί; Κανένα πρόβλημα με μια ασαφή ιδέα. Ένα μέρος με περίεργες ιδιότητες, ένα φως που δεν πρέπει να σβήσει γιατί θα σβήσει σε όλη την ανθρωπότητα. Ok ως εδώ μέχρι που...πχ το φως σβήνει και το μόνο που συμβαίνει είναι κάτι πολύ καλό για την ανθρωπότητα (ο Blackie γίνεται θνητός) και το νησί βουλιάζει. Και με τα δύο αυτά γεγονότα εγώ εκείνη τη στιγμή σαν θεατής είμαι απόλυτα εντάξει. Γιατί λοιπόν παρουσιάζεται σαν το τέλος του κόσμου; Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Ok μη δίνεις απαντήσεις (αν δεν θέλεις ή δεν έχεις). Αλλά δώσε καλά τεκμηριωμένα κίνητρα, καλές αιτιολογήσεις τουλάχιστο γιατί οι χαρακτήρες σου μπαίνουν στη διαδικασία να θυσιαστούν, ή να κάνουν ό,τι να'ναι τέλος πάντων (όπως στο φινάλε). Μόνο το Bold. Και δεν μπορώ να εξηγήσω παραπάνω, γιατί ήταν "υποχρεωμένοι". Εμένα πχ μου άρεσαν οι τελευταίες seasons στα X-Files (παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις στο cast). Φυσικά το φινάλε μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά ήδη η σειρά είχε δώσει πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσε και είχε μια σαφή κοσμοθεωρία με σαφείς κανόνες όταν φτάσαμε στο φινάλε. Καθολικά; και τι θα αποδείξει αυτό; DessertMissRain δεν περίμενα άριστο φινάλε. Περίμενα ανεκτό φινάλε και ανεκτή τελευταία season. Και αντίθετα με την περίπτωση του BSG που είχε και εκείνο σημαντικές αδυναμίες, το LOST εγώ το παρακολουθούσα τον τελευταίο καιρό ΜΟΝΟ γιατί περίμενα την ένωση των κομματιών του παζλ. Δεν γίνεται να αλλάξει αυτό, επειδή αποφάσισαν οι δημιουργοί ότι δεν προλαβαίνουν/δεν ήθελαν ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο. Επίσης, καμιά από αυτές τις σειρές που ανέφερες δεν πήρε στα μισά της ανανέωση για τρεις ακόμα seasons. Και καμιά δεν ήταν δομημένη σαν τεράστιο παζλ (ούτε το BSG, γιατί τουλάχιστο τα ερωτήματα εκεί, εγώ τα θυμάμαι σχετικά περιορισμένα (και με το φινάλε κάποια έγιναν και ασήμαντα), και παράλληλα εκεί καταλάβαινες πολύ καλά το ότι η σειρά υποστήριζε τους χαρακτήρες της). Ok. Όπως είπα, δεν ήμουν σίγουρος από τον τρόπο που το διατύπωσες. Νομίζω ότι είναι σαφές ότι όχι μόνο μια παραδοχή αλλά πολλές, κάνει κανείς στο LOST. Είναι αυτό που λένε γενικότερα για τις σειρές ως "suspension of disbelief". Απλά έχει κάποια όρια. Ακόμα και να μην ήταν ο σκοπός τους να τεντώσουν αυτά τα όρια όσο δεν πάει, τελικά αυτό έκαναν. Και άλλοι δεν άντεξαν το suspension, και άλλοι το γύρισαν στους 3-4 χαρακτήρες που είχαν απομείνει να έχουν ένα ενδιαφέρον ως βασικοί. Ακόμα και στους κανόνες όμως είναι πολύ θολό το τοπίο (edit: sorry εδώ διάβαζα γρήγορα και κατάλαβα ότι έλεγες κάτι άλλο :p). Και τι εννοώ θολό; Πχ. ο MIB βάζει τελικά μια βόμβα στο υποβρύχιο που σκοτώνει (Sun+Jin). Όπως και να το "γύρισαν" μέσω του διαλόγου στο επεισόδιο, το αποτέλεσμα είναι αυτό που λένε στο φινάλε. ΕΚΕΙΝΟΣ τους σκότωσε. Οπως ξέρεις όμως (και παρέλειψα στο προηγούμενο post), οι συγγραφείς αυτοί έχουν και αδύναμα έργα. Δεν έβγαζαν σταθερά αριστουργήματα. Τους ανέφερα όμως όχι σαν παραδείγματα δημιουργών, αλλά σαν παραδείγματα έργων σε διάφορες κατηγορίες που μπορώ να σκεφτώ (μυστήριο, επιστημονική φαντασία, και φαντασία). Δεν το θεωρώ άδικο γιατί δεν ήθελα από το LOST να είναι εξίσου καλό για παράδειγμα. Ήθελα/περίμενα να είναι το ίδιο ΤΙΜΙΟ. Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Πρέπει να στηρίζεις την άποψή σου, να "κατέχεις" το αντικείμενο (εννοώντας οτι μια κριτική για το LOST έχοντας δει δύο season μόνο δεν θα είναι και πολύ σωστή), αλλιώς δεν θα πιάσει τόπο ή δεν θα της δώσει κανείς δεύτερη σκέψη. Τώρα όταν η "αρνητική" κριτική φέρνει ως απαντήσεις (γιατί αν παρακολουθείς το thread αυτές είναι στάνταρντ "απαντήσεις") τα "γιατί το βλέπεις τότε, γιατί δεν το σταματάς, γιατί δεν βλέπεις 90210;", "γίναμε όλοι κριτικοί και σκηνοθέτες", "και ποιος θα ακούσει τα παράπονά σου", ε τι να πω έχω κουραστεί να απαντώ τα ίδια και τα ίδια συνέχεια για να υπερασπιστώ την άποψή μου. Και τελικά, τι ονομάζουμε αρνητική κριτική; Μια οποιαδήποτε κριτική που δεν είναι μόνο θετική; Και πάλι. Η απάντηση είναι στο προηγούμενο post και στα παραπάνω που γράφω. Και συνοψίζεται στο εξής. ΠΙΣΤΕΥΑ πως στην τελευταία season (που είχαν χρόνο να ετοιμάσουν και να σκεφτούν διεξοδικά εδώ και 3 χρονια) θα ενώσουν αριστοτεχνικά τα κομμάτια του παζλ. Τι άλλο μπορώ να πω δηλαδή; Edit: Α ναι, και φυσικά για το όλο τριπάκι με τις συζητήσεις πάνω σε θεωρίες και κάποια φιλοσοφικά ζητήματα που προέκυπταν από αυτές.

Για μένα η σειρά έδωσε έμφαση στους χαρακτήρες της (παρότι δρούσαν αφύσικα και τότε) στην 1η season και άντε και στη μισή 2η. Μετά οι χαρακτήρες έγιναν ό,τι να 'ναι για να εξυπηρετούν το σενάριο και τα cliffhangers, μπήκαν και πολλοί νέοι, άλλοι μπήκαν για κάποιο σκοπό αλλά για διάφορους λόγους ξεπαστρέφτηκαν (απροσδόκητα) γρήγορα. Στην 5η season δεν νοιαζόμουν για κανένα από αυτούς πλην Hurley (και αυτόν επειδή τον είχαν παραμερίσει πάρα πολύ). Θα συμφωνήσω με το έξυπνο μυστήριο. Βασικά περισσότερο έξυπνες ιδέες για μυστήρια και κάποιες έξυπνες απαντήσεις σε μερικά μυστήρια. Κατά τα άλλα μη τα ξαναλέμε. Γιατί το LOST πλασαρίστηκε ως σειρά μυστηρίων. Εγώ πχ είμαι πιο πολύ μπερδεμένος με όσους λένε ότι τη σειρά την έβλεπαν πάντα για τους χαρακτήρες. Έτσι όπως ήταν δομημένο το LOST γεμάτο κενά στην υπόθεση, μισόλογα και υπονοούμενα στους διαλόγους (και είχαμε και αρκετά παραδείγματα με σκηνές που γυριζόταν από διαφορετικές οπτικές και έδιναν κάθε φορά διαφορετικά στοιχεία) είχες την εντύπωση ότι έκρυβε πράγματα για να τα αποκαλύψει αργότερα. (Για κάποια το έκανε και καλά, για άλλα χοντρά όχι). Έβαζαν κάθε τόσο καινούργιες ιδέες για μυστήρια, δανεισμένες από πολλές πηγές, και έλεγες ότι αυτό το μπέρδεμα μπορεί κάποιος να το δημιουργεί μόνο αν έχει ένα σαφές πλάνο για να το ξεμπλέξει. Είχες παραδεχτεί ότι οι χαρακτήρες δεν ρωτούν για τα περίεργα γιατί το σενάριο δεν ήθελε να προβεί σε αποκαλύψεις τόσο νωρίς. Και μετά ήρθε και η (πρωτοφανής για τα χρονικά τηλεοπτικής σειράς) συμφωνία στην 3η season, στην οποία οι δημιουργοί ορίσαν ημερομηνία τέλους (άρα υποσχόταν πλάνο λύσης μέχρι το τέλος) και 3 πρόσθετες season χωρίς το φόβο ότι θα κοπεί, ότι δεν θα πουν την ιστορία τους αγχωμένα, ότι θα έχουν την άνεση τους. (και αντίδια τελικά). Αυτό, συν το ότι κάθε κριτική που έκανες για το κουφό σενάριο και την κατρακύλα κατά καιρούς, είχε τη σταθερή απάντηση (πάρα από το "γιατί το βλέπεις τότε" -που έχει χιλιοαπαντηθεί, κάθε φορά τα ίδια λεμε-) ότι η σειρά δεν ολοκληρώθηκε, ότι δεν έχουμε δει όλη την εικόνα του παζλ. Ε όταν την είδαμε και ήταν τρύπια και ασύνδετη, τότε ήταν ακόμα μεγαλύτερη η σύγχυση. Δεν είναι κατανοητό αυτό; Ένα αριστοτεχνικό δέσιμο της ιστορίας στο τέλος, και κάποιες έξυπνες ανατροπές για τα μυστήρια δεν θα μπορούσαν να ανατρέψουν την εικόνα του ασύνδετου και στα κουτουρού σεναρίου μέχρι τότε; Να τελειώσει το LOST και να πεις... "α, να γιατί!!" ή "πω πρέπει να ξαναδώ εκείνη την περίοδο". Πως το πέτυχαν αυτό τόσες ταινίες και τόσα βιβλία; Πώς το πέτυχαν αυτό άλλες σειρές;(...). Τώρα, πού τέτοια αντίδραση. Βασικά, αν υπονοείς ότι στα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι (ή σε παρόμοια βιβλία, αλλά πιάνομαι από την Α.Κ. γιατί αυτή είναι σχετικά master στο είδος) είναι εύκολη η λύση της υπόθεσης -κρατώντας σε άγνοια τον αναγνώστη για όλη τη διάρκεια του βιβλίου- νομίζω ότι είσαι λάθος. Σε πολλά από αυτά τα βιβλία συμβαίνουν τόσα φαινομενικά κουφά που νομίζεις ότι κάτι μεταφυσικό συμβαίνει. Δεν έχεις ιδέα για τη λύση, η οποία δεν είναι φυσικά τόσο απλή οσο το "ήταν ο κύριος Πικάρντ στη βιβλιοθήκη με το κηροπήγιο". Τα "κακό" με τα βιβλία αυτά είναι ότι εξηγούν και συνδέουν τα πάντα, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ, χωρίς να αφήνουν κάποιο κενό. Δηλαδή για το σύμπαν τους (που είναι το δικό μας σύμπαν) αυτό είναι απόλυτα σωστό και καταπληκτικό imho. Αλλά πχ στο σύμπαν του LOST που παραδέχεσαι time travel, smoke monster, μετακινούμενο νησί και τόσα άλλα προφανώς είναι καλύτερα οι εξηγήσεις να μην φτάνουν σε επίπεδα midichlorians. Ναι, αλλά ρε παιδιά, άλλο απαράδεκτη εξήγηση σε επίπεδο midichlorians και άλλο δεν σου δίνω απάντηση γιατί έτσι. Ή σου δίνω απάντηση που αναιρεί πολλά από όσα σου έχω ήδη πει. Υπάρχει τρελή απόσταση. Δεν ισχύει με την καμία αυτό που "προτείνει" το LOST, ότι ή το ένα θα έχουμε ή το άλλο, γι'αυτό σου δίνω εγώ το ένα... Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις ανάμεσα. Ας πιάσουμε και κάποιες ταινίες του Hitchcock. Πχ Vertigo. Σχεδόν πιστεύεις ότι κάτι το μεταφυσικό συμβαίνει μέχρι τη λύση της ιστορίας. Μέσα στο χρόνο μιας ταινίας, έχεις μάθει τους χαρακτήρες, έχεις επενδύσει στο μυστήριο, έχεις μπερδευτεί και στο τέλος έχεις τη λύτρωση. Ή άλλες πιο πρόσφατες ταινίες (πχ Wild Things), που δε βγάζουν νόημα σχεδόν μέχρι το τέλος (ακόμα και αν το παραπηδ@νε το θέμα με τις ανατροπές :p) Τώρα για βιβλία επιστημονικής φαντασίας... Ας πιάσουμε πχ τον Βερν. Είχε μπόλικη φαντασία αλλά τεκμηρίωνε πολύ καλά το σύμπαν στα βιβλία του. Άφηνε και κάποια πράγματα "ανεξήγητα", υπό την έννοια ότι τα παραδεχόταν σαν υπαρκτά/πιθανά. Αλλά και σε αυτά αφιέρωνε χρόνο ώστε να "συνηθίσει" τον αναγνώστη, να τον κάνει να πιστέψει ότι αυτά λειτουργούν έτσι στο σύμπαν του βιβλίου. Και φυσικά είχε και σαφείς κανόνες. Εντάξει χτυπητό παράδειγμα (λόγω συνάφειας με το LOST) η Μυστηριώδης Νήσος. Ή να πιάσουμε το "Σφαγείο 5" του Βόνεγκατ. Που χρησιμοποιεί μια εκδοχή του timetravel πολυ κοντά σε αυτή του LOST (=πιο σωστά σε μια από τις περιπτώσεις timetravel του LOST γιατί... ναι έλεος με τους κανόνες) για να πει μια ιστορία, και παράλληλα από την αρχή σου δίνει τους κανόνες, σου παρουσιάζει μια "εξωφρενική" πιθανή εξήγηση, και στο τέλος σε αφήνει να πιστέψεις ότι θέλεις. Έχεις κενά όμως; Έχεις την εντύπωση ότι σε δούλευε το βιβλίο; Όχι. Ή να πάρουμε εντελώς περίεργες ιστορίες με ανεξήγητα. Πχ Lovecraft. Ο Lovecraft αφήνει πολλά στη φαντασία, αλλά παράλληλα φτιάχνει πολύ καλά την κοσμοθεωρία της κάθε ιστορίας και πολλές ιστορίες του συνδέονται φτιάχνοντας μια αρκετά σύνθετη μυθολογία. Μπορεί να έχεις πολλά ερωτήματα, αλλά στα περισσότερα από τα διηγήματά του (σε όλα όσα έχω διαβάσει εγώ) η ιστορία κορυφώνεται στο τέλος όπου δίνονται και εξηγήσεις. Τόσες ώστε να συνδέσεις την υπόθεση και να κατανοήσεις τι γινόταν, αλλά όχι παραπάνω για να ξεφτιλιστεί η ατμόσφαιρα που έχτιζε μέχρι τότε. Δηλαδή, είναι, τόσα τα παραδείγματα που δεν με αφήνουν εμένα να δεχτώ ότι το LOST είχε στόχο και ότι τον κατάφερε. Ότι οφείλω να παραδεχτώ την ανωτερότητά του στο storytelling και το ξεδίπλωμα των χαρακτήρων του*. Ούτε κατά διάνοια. P.S. Και όσο το σκέφτομαι, αρχίζω να πιστεύω ότι οι "κορυφαίοι" χαρακτήρες του LOST είναι αυτοί που ενσωμάτωναν meta-αναφορές στον τρόπο που σχεδιαζόταν η ιστορία. Τον κορόιδεψε, είπε ψέμματα πάνω σε ψέμματα, τον δούλευε τόσο καιρό, πίστευε και μη ρωτάς. You get the pattern.

Το πρόβλημα με (αυτή) τη θετική ματιά είναι πως "χάφτει" την πρόθεση, και δεν βλέπει το χειροπιαστό αποτέλεσμα. Δηλαδή, θεωρεί δεδομένο ότι επειδή "αυτό τελικά λένε" όλα μπορούν να εξηγηθούν/ερμηνευτούν βάσει αυτού, όλα βγάζουν νόημα και ας βάλουμε και λίγη φαντασία να ενώσουμε τα κενά". Όχι δεν το κάνουν. Και εύκολα μπορεί να βρει κανείς πόσες παραδοχές έχει κάνει και ο Καρπ στο παραπάνω σχόλιο, και σε πόσα πράγματα παραβλέπει στοιχεία που δόθηκαν από την ίδια την υπόθεση ή τα αγνοεί. Εντωμεταξύ, νομίζω ότι αυτό γινόταν σχεδόν σε κάθε επεισόδιο του LOST (ή τουλάχιστο σε πολλά κατα-τα-τότε-φαινόμενα "κομβικά" επεισόδια). Παίρναμε νέες κατευθύνσεις -πολλές φορές ριζικά διαφορετικές από τις προηγούμενες- και αμέσως είχαμε έτοιμες νέες θεωρίες που εξηγούν τα πάντα με τα νέα δεδομένα. Βέβαια, όχι, δεν τα εξηγούσαν όλα, πάντα υπήρχαν προβλήματα, παραδοχές και ασυνέπειες, πάντα υπήρχε το κομμάτι που δεν κολλούσε στο υπόλοιπο παζλ, αλλά πάνω στον ενθουσιασμό και στο μπέρδεμα ή τις παραβλέπαμε (ελπίζοντας ότι εφόσον δεν τελείωσε η σειρά υπάρχει χρόνος να σουλουπωθεί η θεωρία) ή τις ξεχνούσαμε. Για το LOST τελικά, για μένα, ισχύει πάνω-κάτω το "it talks the talk, but it doesn't walk the walk". Ή αλλιώς μπορεί να θέλεις να είσαι "ό,τι δηλώνεις" αλλά αυτό δε θα σταματήσει κάποιους να δούνε πιο πέρα από τις δηλώσεις σου.

Εγώ πάλι από τα πιο πρόσφατα δεν έχω καταλάβει τι έκανε ο Jacob στη σπηλιά και γιατί έγραφε τα ονόματα εκεί, ενώ τα είχε και στον Φάρο. Ήθελε να κρατάει ενήμερο τον Blackie?

Βασικά μου άρεσε πολύ, αλλά διαβάζω πολλές αντίθετες γνώμες. Αυτό το είδος επεισοδίου (διαβάζω ότι λέγεται Bottle episode αναφερόμενο κυρίως στο ελάχιστο budget που απαιτεί για να γυριστεί) όταν γίνεται σωστά είναι πολύ ενδιαφέρον. Και είναι επίσης αυτόνομο σε ένα βαθμό που όταν τελείωσε σκεφτόμουν ότι αυτό που είδα δεν απέχει πολύ από κάτι που θα το έλεγα καλή ταινία ( Anyway στο ψητό. Τι ρόλο θεωρώ ότι έπαιξε. Πάντως μετά το περίεργο Fly, σίγουρα (υποθέτω) θα ακολουθήσουν επεισόδια σε άλλους ρυθμούς καθώς έχουμε υπόλοιπο 3 επεισόδια στη season.

Season finale χθες με διπλό επεισόδιο για το Chuck. Διαβάζω ότι ήταν πάρα πολυ καλό το φινάλε. (δεν το έχω δει ακόμα, ίσως το βράδυ).

Samuel. Κάποια reviewer διάβασε τα πρωτότυπα scripts που είχαν το όνομά του. Οι δημιουργοί επέλεξαν να μην το αναφέρουν στη σειρά (ίσως γιατί είχε αρχίσει να γίνεται ντόρος με το όνομα και ήταν και διασκεδαστικό που ο κόσμος παιδευόταν/σκαρφιζόταν aliases για να αναφερθεί στον MIB).

Συμφωνώ παίδες, ίσως τελικά να μη λέμε κάτι τόσο διαφορετικό. Απλά εγώ (αυτή τη στιγμή ως απολογισμό) δίνω περισσότερο βάρος σε αυτό που με απογοήτευσε από τη σειρά (και δεν την ακυρώνω ως εντελώς χάλια) και στην τελική εντύπωση ως στοίχημα που κερδήθηκε σε βάρος μου (6 season με πολλά κενά στην ιστορία, αλλά ωστόσο τηλεοπτική επιτυχία). Βασικά πρέπει να ήταν σκόπιμα φτιαγμένο έτσι. Ως γνέψιμο σε όσους περίμεναν τόσο καιρό την επική μάχη καλού με κακού (Smokie). Εντάξει δεν είδαμε ακριβώς πόλεμο, όπως προετοίμαζαν, αλλά η σκηνή της μάχης παρατάθηκε αρκετά (ενώ πχ θα μπορούσε να τελειώσει οριστικά έξω από τη σπηλιά -ο MIB μπορούσε να σκοτώσει εκεί τον Jack, αλλά για ευνόητους λόγους δεν το έκανε), μετά για κάποιο λόγο πήγαν στο γκρεμό και συνέχισαν lol. Εμένα στο φινάλε ως επεισόδιο πάντως με χάλασαν αρκετά το ότι και ο Lapidus και ο Richard βγήκαν αλώβητοι από την θανάσιμη περιπέτειά τους (πχ τον Lapidus τον είχα για νεκρό period, και από τον άλλο περίμενα κανα-δυο ατάκες πριν ξεψυχήσει). Επίσης, το ότι έβαλαν τον Ben να χτυπιέται από ένα δένδρο, να παγιδεύεται από αυτό, να μην μπορούν να τον γλιτώσουν και σε επόμενη σκηνή τσουπ να 'σου ο Ben με την παρέα σα να μη συνέβη τίποτα. (!)