Εμπιστοσύνη

Egw kanw to e3is:...kuriws gia tis sxeseis mou...alla kai gia filies kai alles gnwrimies...

 

Empisteuome apoluta kapoion/a mexri na mou dwsei logous na mhn to/thn empisteuome toso polu pia. Gia emena einai polu duskolo na kerdiseis thn empistwsinh...alla 3ekinas me polu empistwsinh kai me la8ws kiniseis thn xaneis.

O logos gia auto einai oti de 8elw na zw me to fobo kai to na mhn mepisteuome kati me to fobo oti 8a me pligwsoun h otidipote...kai protimo na zisw to twra oso dunaton kalhtera...kai as pligw8w argotera. Etsi 8a 3erw oti exw zisei apisteutes stigmes, ki as ponaw meta...to opoio protimo apo to na mhn ponesw alla tautoxrona na mhn po8isw, erwteuto, zisw toso entona.

Θα ελεγα οτι οσα προειπωθηκαν με εχουν καλυψει και δεν εχω να προσθεσω κατι...Θα ηθελα ομως να θεσω κι εγω ενα ερωτημα,καθως πιστευω οτι ταιριαζει εδω μεσα,και δεν νομιζω οτι ενα νεο παρομοιο thread θα ειχε νοημα...Λοιπον:Ας υποθεσουμε οτι καποιος καταφερνει μετα απο αρκετο καιρο κι επειτα απο πολλες προσπαθειες να κερδισει την εμπιστοσυνη σου...Κι εσυ πιστευεις οτι ποτε δεν θα σε προδωσει με κανενα τροπο...Καποια στιγμη ομως,πεφτεις απο τα συννεφα,γιατι ανακαλυπτεις οτι ειτε κατι εκρυψε ειτε οτι κατι εκανε πισω απο την πλατη σου...Παρ'ολα αυτα δειχνει μετανιωμενος-η.Πως ενα ατομο σαν εμενα,που οτιδηποτε λαθος κανει ο αλλος,το 'χρεωνω' μονιμα,μπορει να ξεχασει και να ξαναεμπιστευτει τον 'φταιχτη';Υπαρχει κανεις με παρομοιο χαρακτηρα;

Α, καλά, δεν είσαι η μόνη. Αρκεί βέβαια να μου έχει κάνει ο άλλος κατι σοβαρό ετσι; Απλά ξεκόβω.

 

Το να χρεώνεις μικρολάθη δε νομίζω ότι έχει νόημα, αν βέβαια ο άλλος δεν το κάνει συστηματικά. Λάθη κάνει ο καθένας μας.

Θα μιλήσω για τον εαυτό μου απαντώντας σε αυτό που ρώτησε η valeria:

Αν αυτό το κάτι που έκανε, το έκανε και το παραδεχτεί ότι το έκανε εν πλήρη συνειδήσει και σκόπιμα, με λόγο, τότε ίσως να τον/την ξαναεμπιστευτώ. Αν το έκανε ακούσια/άθελα/από βλακεία, θα με κάνει απίστευτα καχύποπτο...

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος Jonhis (16 Σεπ. 2004 , 01:23)

 

Μια καλή απάντηση είναι αυοτ που λεει η φίλη παραπάνω <συνήθως ένα άτομο που είναι καλοπροαίρετο...χαμογελαστό ευδιάθετο μας κάνει να το εμπιστευόμαστε > αυτό πωτώ και εγώ γιατί αυτόν και οχι κάποιον αλλα. Καποιον με εμφάνιση περιποιημένη οχι τόσο ευδιάθετο θα τον εμπιστευόμασταν. Εναν άλλο που δεν ξέρει να μιλάει και μόνο γελάει πως θα μας φαινόταν?

 

Μα εκεί είναι το όλο θέμα Johnis, αν ο άνθρωπος που είναι άξιος της εμπιστοσύνης μας φαινόταν με την πρώτη ματιά, τώρα δεν θά'χε ανοιχτεί αυτό το θέμα. Δεν σας έχει τύχει να συμπαθήσετε άτομα τα οποία με το που τα είδατε την πρώτη φορά είπατε, τί ρεμάλι είναι αυτός, μακρυά από μένα, κλπ;

 

Κυρίες και κύριοι τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται, ο τρομοκράτης, ο απατεώνας, ο κλέφτης, ο απαγωγέας πάντα είναι καλοντυμένος με ωραίο και ζεστό χαμόγελο, με σταθερή φωνή, με μάτια αθώα και χέρια που μαγνητίζουν. 'Ετσι και ο "απατεώνας", "τρομοκράτης" κλπ της καρδιάς μας, αλλιώς δεν θα τον εμπιστευόταν κανείς. Και ποιός δεν έχει δει μάτια που να ικετεύουν να τα αγαπήσεις και μόλις το κάνεις, βγάζουν φλόγες να σε κάψουν;

 

Θα μπορούσα να γράφω ώρες γι'αυτό το θέμα, γι'αυτό θα κλείσω πριν γίνω κουραστικός, υπενθυμίζοντάς σας το "ανθρωπάκι". Είναι ο εσωτερικός μας σύμβουλος, ο φύλακας άγγελός μας, αυτός που δεν θα μας προδώσει ποτέ, πείτε το όπως θέλετε, σημασία έχει να μάθουμε να τον ακούμε και όχι να τον βάζουμε να μας "λέει" αυτά που θέλουμε να ακούσουμε..

 

Ευχαριστώ όσους με διάβασαν

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος valeria (16 Σεπ. 2004 , 20:36)

 

Θα ελεγα οτι οσα προειπωθηκαν με εχουν καλυψει και δεν εχω να προσθεσω κατι...Θα ηθελα ομως να θεσω κι εγω ενα ερωτημα,καθως πιστευω οτι ταιριαζει εδω μεσα,και δεν νομιζω οτι ενα νεο παρομοιο thread θα ειχε νοημα...Λοιπον:Ας υποθεσουμε οτι καποιος καταφερνει μετα απο αρκετο καιρο κι επειτα απο πολλες προσπαθειες να κερδισει την εμπιστοσυνη σου...Κι εσυ πιστευεις οτι ποτε δεν θα σε προδωσει με κανενα τροπο...Καποια στιγμη ομως,πεφτεις απο τα συννεφα,γιατι ανακαλυπτεις οτι ειτε κατι εκρυψε ειτε οτι κατι εκανε πισω απο την πλατη σου...Παρ'ολα αυτα δειχνει μετανιωμενος-η.Πως ενα ατομο σαν εμενα,που οτιδηποτε λαθος κανει ο αλλος,το 'χρεωνω' μονιμα,μπορει να ξεχασει και να ξαναεμπιστευτει τον 'φταιχτη';Υπαρχει κανεις με παρομοιο χαρακτηρα;

 

 

Μην ξεχνάς ότι δεν έχουν όλοι τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά με εμάς.

Αν κάποιος σε πλήγωσε με μια απροσεξία του, και το παραδέχεται τότε οφείλεις να δώσεις σε εκείνον αλλά και σε σένα μια δεύτερη ευκαιρία, ή αν θέλεις πιο απλά το χρόνο εκείνος να σου αποδείξει ότι το εννοεί κι εσύ να το ξεπεράσεις.

 

Το να μη σου πει κάποιος κάτι, έχει πολλές παραμέτρους.

Από το να μη σε πληγώσει, μέχρι το ότι μπορεί να μην σε αφορά, και να αφορά μόνον εκείνον προσωπικά.

Όπως μπορεί να φοβήθηκε την αντίδρασή σου.

 

Δεν ξέρω πως ακριβώς το ορίζεις, μα με το να είσαι καχύποπτη, να τον περιμένεις στην γωνία για το επόμενο λάθος του τότε σε φθείρει....σε εξουθενώνει.

 

Μήπως όμως δεν το αξίζετε κανείς από τους δύο σας αυτό;

Προσωπικά, πάντα πιστεύω στην δεύτερη ευκαιρία. Τα λάθη είναι ανθρώπινα και γίνονται πιο εύκολα από όσο νομίζουμε. Και σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που την αξίζουν. Μην ξεχνάμε πως θα έχουν υπάρξει περιπτώσεις που και εμείς θα θέλαμε μια δεύτερη ευκαιρία για να επανορθώσουμε για κάποιο λάθος μας. Αν κρατήσουμε σκληρή στάση, μπορεί να χάσουμε κάτι πολύ ωραίο και να το μετανιώσουμε ύστερα.

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος gmac (16 Σεπ. 2004 , 15:40)

 

Όπα ρε φίλε που θα την πεις κιόλας έτσι στην κοπέλα. Τουλάχιστον ας είσαι πιο ευγενικός, και που ξέρεις δλδ ότι θέλει να περάσει κάποιον αριθμό μηνυμάτων;; Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια!

 

Εσύ που δεν κάνεις ποτέ άσκοπα ποστ!

 

Λοιπόν.

 

σαφώς και δεν είπα ότι δεν έχω κάνει άσκοπα ποστς.

 

Όλοι από εδώ μέσα έχουμε κάνει.

 

Λυπάμαι αλλά εντελώς άστοχο το να λές ότι δεν έχω κάνει άσκοπα ποστ,ποτέ δεν ανέφερα κάτι τέτοιο

 

 

Επίσης καλό θα ήταν να έβαζες και ένα παράδειγμα από ένα άσχετο ποστ της Μενέλιας.

 

(Ιστριούλα με 2 λέξεις ο καθένας-αρκετά ποστ με περιέχομενο και)

 

@Αγαπτητέ vamp το ήξερα από πριν το ότι θα έπαιρνα μία ποινή σίγουρα,αλλά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ.

 

 

Συγνώμη για το θρεντ ,αλλά έπρεπε να απαντήσω και στους 2 σας και προτίμησα να μην στείλω προσωπικό μύνημα

 

 

Επίσης έλαβα και ένα pm(από ένα μέλος)που με όλη την καλή διάθεση

:) :) ,μου είπε να μην αποπαίρνω την κοπέλα γιατί την κάνω να αισθάνεται άβολα,και το ότι είναι μόνο 13 ετών.

 

Έλα που εγώ είμαι 14 όμως και έχουμε σχεδόν ίδια ηλικία :o

 

Φυσικά απόστειλα και πμ στην Menelia

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος valeria (16 Σεπ. 2004 , 18:36)

 

Θα ελεγα οτι οσα προειπωθηκαν με εχουν καλυψει και δεν εχω να προσθεσω κατι...Θα ηθελα ομως να θεσω κι εγω ενα ερωτημα,καθως πιστευω οτι ταιριαζει εδω μεσα,και δεν νομιζω οτι ενα νεο παρομοιο thread θα ειχε νοημα...Λοιπον:Ας υποθεσουμε οτι καποιος καταφερνει μετα απο αρκετο καιρο κι επειτα απο πολλες προσπαθειες να κερδισει την εμπιστοσυνη σου...Κι εσυ πιστευεις οτι ποτε δεν θα σε προδωσει με κανενα τροπο...Καποια στιγμη ομως,πεφτεις απο τα συννεφα,γιατι ανακαλυπτεις οτι ειτε κατι εκρυψε ειτε οτι κατι εκανε πισω απο την πλατη σου...Παρ'ολα αυτα δειχνει μετανιωμενος-η.Πως ενα ατομο σαν εμενα,που οτιδηποτε λαθος κανει ο αλλος,το 'χρεωνω' μονιμα,μπορει να ξεχασει και να ξαναεμπιστευτει τον 'φταιχτη';Υπαρχει κανεις με παρομοιο χαρακτηρα;

 

 

υπάρχει :o

Τα μετρα για τον καθενα ειναι διαφορετικα καθως και το μεγεθος της πραξης καθως και το κατα ποσο σημαινει κατι για σενα το ατομο που εκανε την πραξη .

Κατι που εμενα θα με κανει να πω,νταξ δεν εγινε και τπτ ,για εσενα να ειναι τεραστιας σημασιας .

Τωρα το τι θα κανεις ?

Αν ειναι μικρης η μεσαιας σημασιας και σημαινει πολλα το ατομο αυτο ,ξεχνατο μετα απο λιγο καιρο (η και αμεσως).

Αν αυτο που εκανε ηταν πανω απο τα ορια και θεωρω οτι δεν μπορω να το ξεπερασω ,τοτε προχωραω και το αφηνω πισω μου (και την πραξη και το ατομο).

Eυχαριστω για τις απαντησεις παιδια καταρχην να ξεκαθαρισω οτι μιλαω για φιλη μου κι οχι για το συντροφο μου οπως πιθανοτατα καταλαβαν πολλοι....Δεν θελω να πω πολυ συγκεκριμενα πραγματα,απλα θα πω οτι εγω ειχα υποψιαστει οτι μια πολυ καλη μου φιλη ηξερε κατι που θα επρεπε να το μαθω κι εγω γιατι αφορουσε αμεσα το στενο μου περιβαλλον κι ηταν πολυ σοβαρο...κι ενω της ειχα πει χιλιες φορες οτι αν μου το πει δεν προκειται να την προδωσω,κι οτι ειχα δικαιωμα να ξερω κατι που εχει να κανει και μ'εμενα ουσιαστικα εκεινη μου ελεγε οτι μα τι λες,και δεν υπαρχει κατι απο το μυαλο σου τα βγαζεις,αμα ηταν δεν θα στο λεγα και τετοια...Με τα πολλα το ανακαλυψα και τωρα λεει οτι ηθελε να με προφυλαξει...Το καταλαβαινω απο τη μια,αλλα απο την αλλη με πειραξε γιατι σιγουρα αν το ειχα μαθει απο την αρχη θα ηταν πολυ καλυτερα και καθε λογικος ανθρωπος αυτο θα ελεγε.Με το να μην μου το λεει αφ'ενος τωρα εγω φανταζομαι οτι μπορει να μου κρυβει πολλα πραγματα αφ'ετερου ταλαιπωρηθηκα παρα πολυ καιρο προσπαθωντας να καταλαβω τι στο καλο ειχε μαθει...Αντιθετα εγω αν γινοταν κατι τετοιο της το ελεγα γιατι δεν ηθελα να την βλεπω να ταλαιπωρειται και ν'αναρωτιεται και πανω απ'ολα καποια στιγμη θα μαθαινε ετσι κι αλλιως.Δεν καταλαβαινω γιατι μερικοι ανθρωποι κανουν τοσο δυσκολη τη ζωη τους και των αλλων.Θα ηθελα ομως να δω πως το βλεπει και καποιος τριτος ανθρωπος γι'αυτο εθεσα την ερωτηση.Thanks και παλι!

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος arfi-gorgona (17 Σεπ. 2004 , 08:33)

 

υπάρχει :o

 

 

 

...make us two... :) ...and counting...(you bet ;) :) )

 

=============

 

btw, επιτρέψτε μου και ΄λίγο "φθηνό" χιούμορ

 

...οποτεδήποτε διαβάζω τη λέξη εμπιστοσύνη, μεταξύ άλλων, θυμάμαι την παλαιά διαφήμιση: "ΠΙΤΣΟΣ...ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ!.. " :lol: :lol: :D :) :o :)

Ηρεμία ρε παιδιά να γράψουμε ήρθαμε και όχι να τσακωθούμε. Προσωπικά, είμαι λίγο καχύποπτος με τον κάθε ένα που προσπαθεί να κερδίσει μία καινούρια γνωριμία. Βέβαια πόρτες δεν κλείνω ποτέ και αν δω ότι μου πάει τότε τον εμπιστεύομαι, αυτό βέβαια γίνετε μετά από καιρό. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορώ να βγάλω τα εσώψυχα μου έτσι εύκολα και διερωτώμαι αν είναι καλό ή κακό. Βεβαίως και εγώ προσπαθώ να γνωρίσω κόσμο να κάνω φιλίες και γνωριμίες και άλλοτε το πετυχαίνω και άλλοτε όχι, ποτέ όμως δεν έχω προδώσει την εμπιστοσύνη κάποιου, με τα δικά μου κριτήρια πάντα. Το θέμα το άνοιξα όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγω αλλά απλώς να δω αν υπάρχουν ακόμα θέματα που μπορούν να απασχολήσουν κόσμο. Επίσης θέλω να διαβάσω τις απόψεις όλων εσάς που απαντήσατε στο θέμα είτε για να κρατήσουμε καλά στοιχεία που να μπορούν να μας διορθώσουν κάπου είτε να απορρίψουμε αυτά που δεν μας κάνουν. Επίσης κανένας ποτέ δεν έχασε ακούγοντας την γνώμη του άλλου ακόμα και αν δεν την έχει πάρει στα σοβαρά. Οι γνωριμίες κάθε είδους είναι πάντα εποικοδομητικές. Ετσι δεν είναι? Ολες οι απντήσεις είναι καλές αλλά το αρχικό θέμα δεν έχει απαντηθεί

Ολες οι απντήσεις είναι καλές αλλά το αρχικό θέμα δεν έχει απαντηθεί

Εγώ πάλι, γιατί έχω την εντύπωση πως έχει απαντηθεί; :)

 

Κανείς μας δεν μπορεί να εμπιστευθεί κάποιον από την 1η φορά που τον συναντά.

Όμως, υπάρχουν στοιχεία που θα σε βοηθήσουν να το κάνεις ή να μην το κάνεις καθόλου.

Στη συνέχεια υπάρχουν στοιχεία που όταν τα δεις, θα σε βοηθήσουν στο να το κάνεις πιο γρήγορα ή πιο αργά.

Αυτό πάλι εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες.

Ένας από αυτούς είναι το έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μας μέχρι την στιγμή που γίνεται η γνωριμία.

Η όποια γνωριμία. :)

 

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι σαν την αγάπη. Χτίζεται μέρα τη μέρα. Κάθε μια μικρή λεπτομέρεια στις πράξεις,

τα λόγια μας δίνει νέο έναυσμα για την συνέχεια της κατάκτησης της εμπιστοσύνης του ανθρώπου που μας ενδιαφέρει.

 

Θα μπορούσες να το δεις και λίγο ανάποδα και ίσως να σου δώσει κάποιες απαντήσεις αυτή η οπτική. :)

Πότε διαπιστώνεις πως σ' εμπιστεύονται;

Πότε εισπράττεις το αίσθημα εμπιστοσύνης από έναν άνθρωπο;

Τί πιστεύεις πως έχεις κάνει και ένιωσε καλά μαζί σου για να το κάνει;

Τί θαρρείς πως βλέπουν σε σένα όσοι σου έχουν προσφέρει την εμπιστοσύνη τους;

 

 

Αν νιώθεις ακόμα πως δεν έχεις πάρει την απάντηση που θες, μήπως να κάνεις μια προσπάθεια αναδιατύπωσης

για να μας διαφωτίσεις πιο πολύ και να μας βοηθήσεις περισσότερο στην προσέγγιση του ερωτήματός σου; :)

Την διαπίστωση την κάνω καθημερινά με το καλημέρα που μου λέει,επίσης με το να μιλάμε στο τηλέφωνο, με το να ανταλάσουμε έστω και κουτσομπολιά στην ώρα του διαλλείματος της εργασίας. Οτων σκύβει επάνω μου και μου σητάει να λύσουμε μαζί κάποιο πρόβλημα και δεν σθζητώ για ερωτική σχέση μην το παρεξηγήσουμε το θέμα αλλά για επαγγελματική. Οταν μας δίνει ή οταν εμεις δίνουμε τα φώτα για κάτι στην δουλεια και δεν φοβόμαστε οτι μετά θα μας μαχαιρώσει πισώπλατα. Αυτό το τελευταίο βλέπουν πολύ σε μένα, γνωρίζουν πως οτι και να μου πούνε μένει μεταξύ μας. Το ερώτημα είναι εγώ πως μπορώ να το δώ που εκ φύσεως είμαι καχύποπτος, το έγραψα και παραπάνω

Εγώ δεν καταλαβαίνω το λόγο που πρέπει να εμπιστευθούμε κάποιον/α από την αρχή ή από την πρώτη γνωριμία για να του πούμε τα εσώψυχά μας... :rolleyes: ;)

Προχωράμε κι αν δούμε ότι αξίζει της προσοχής μας και είναι άξιος/α της εμπιστοσύνης μας τότε ανοιγόμαστε όλο και περισσότερο με το καιρό.

Θα συμφωνήσω κι εγώ στην άποψη ότι εμπιστευόμαστε κάποιον/α ανάλογα με τα βιώματα που έχουμε περάσει ή στο πως έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μας.

Κάποιος πρόσχαρος χαρακτήρας θα ανοιχτεί περισσότερο και εμπιστευθεί κάποιον πιο εύκολα και γρήγορα από έναν "κλειστό" άνθρωπο που δεν θέλει να μιλάει και πολύ... :rolleyes:

Κάνοντας βέβαια το ανάλογο "φιλτράρισμα" στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά προς το προσωπό του.

και δεν φοβόμαστε οτι μετά θα μας μαχαιρώσει πισώπλατα

Εδώ νομίζω πως είναι το κλειδί για την απάντηση που ζητάς. :)

Ο φόβος είναι αυτός που θα σε κάνει να εμπιστευτείς πιο εύκολά ή πιο δύσκολα έναν νέο άνθρωπο στην ζωή σου.

(Κι εγώ φυσικά δεν μιλάω για ερωτική σχέση :))

Όσο πιο πολύ φοβάσαι, τόσο πιο δύσκολο είναι να το κάνεις.

Αυτός ο φόβος έρχεται από εμπειρίες του παρελθόντος και είναι πολύ σημαντική η ύπαρξή του γιατί είναι η αυτοπροστασία μας.

Ο καθένας μας έχει τους δικούς του μηχανισμούς άμυνας που αναπτύχθηκαν εν αγνοία του με το πέρασμα του χρόνου.

Δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος για να μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους ανθρώπους που είναι άξιοι εμπιστοσύνης.

Είναι εμπειρική υπόθεση και πάντα κατά την κρίση του καθενός.

Κανένα μοτίβο για το 'Πώς να επιστευτείτε κάποιον' δεν μπορεί να σε καλύψει παρα μόνον αυτό που έχεις φτιάξει εσύ για τον εαυτό σου.

 

Βέβαια, όταν είμαστε λίγο μετά από μια μεγάλη απογοήτευση, μετά από μια μεγάλη προδοσία, όλα έχουν καταρρεύσει στον κόσμο μας και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να μας κάνει να δούμε πως πάλι μπορούμε να εμπιστευτούμε όπως πριν.

Είναι πολύ φυσιολογικό να συμβαίνει. Τότε είναι η αρχή μιας νέας μεταβατικής περιόδου για τον χαρακτήρα μας, που αυτή η εμπειρία έχει δρομολογήσει αλλαγές που πρόκειται να μας συμβούν.

Τότε, αναθεωρούμε και επαναπροσδιορίζουμε τα φίλτρα μας για την επιλογή των ανθρώπων.

Μπορεί και πάλι να κάνουμε τα ίδια λάθη με πριν, ακόμα κι έτσι όμως, είμαστε σίγουρα πιο σοφοί και πιο επιλεκτικοί.

Την κατάλληλη στιγμή, θα χτυπήσει το καμπανάκι του φόβου όταν κάτι δεν θα μας πάει καλά σε κάποιον.

 

Φαντάσου αυτά τα φίλτρα κάτι σαν κόσκινο. Όταν ήμασταν παιδιά, έφηβοι, αυτό το κόσκινο είχε πολύ μικρές τρύπες και όταν του έριχνες άμμο και πέτρες, έμεναν πολύ περισσότερα από ότι σήμερα που με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει (όσο έχουμε αποκτήσει μέχρι την ηλικία του καθένα μας), αυτές οι τρύπες έχουν μεγαλώσει και πλέον κρατάει μόνο τις μεγάλες πέτρες. :)

 

Είναι καλό να είσαι καχύποπτος. Αλλά είναι κακό να είσαι πού καχύποπτος. Και δεν είναι κακό για τους άλλους αλλά για τον ίδιο σου τον εαυτό που του έχεις ορίσει να λειτουργεί κάτω από ένα πλαίσιο πολύ περιοριστικό. Του στερείς χαρά, αυθορμητισμό, μοίρασμα στιγμών και συναισθημάτων. Βασικά πραγματάκια για να είσαι καλά κι ευτυχισμένος.

 

Συνοψίζοντας:

 

Το ερώτημα είναι εγώ πως μπορώ να το δώ που εκ φύσεως είμαι καχύποπτος,

Δεν μπορείς να το δεις από την 1η στιγμή. Χρειάζεται χρόνος.

Χρόνος για σένα που θέλεις να δεις και χρόνος για τον άλλον θέλει να σου δείξει.

Και φυσικά, εμπιστεύσου την εμπειρία σου. Από εκεί αντλεί πληροφορίες η διαίσθησή μας. :)

Συμφωνώ και με τους δύο, Γιαυτό έβαλα και την ερώτηση αυτή. Ειναι πολύ που σου λένε εμπιστεύσουμε απο την πρώτη φορά, εγώ δεν το κάνω, ήθελα δε, να δώ αν άλλοι το κάνουν και εδώ στέκομαι και λέω πως οι απόψεις είναι διφορούμενες και κατά την αποψή μου όλες είναι σωστές σε σχέση με τον χαρακτήρα που έχουμε διαμορφώσει απο τα παιδικά μας χρόνια

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος `trapped (16 Σεπ. 2004 , 15:40)

 

Jog για πρόσεξε λίγο .. δεν είναι τρόπος να συμπεριφέρεσαι σε κάποιον άλλο χρήστη έτσι.. εξάλλου δεν είπε κάτι κακό ούτε έβρισε κάποιον.. για νάχουμε να λέμε τώρα..

 

Στο θέμα μας.. η εμπιστοσύνη κερδίζεται με την ειλικρίνεια και την εμπάθεια.. δηλαδή μην πέριμένεις με το παραμικρό έστω και το πιο λιλιπουτιο ψέμα να κερδίσεις την εμπιστοσύνη κάποιου.. χρειάζεται χρόνος..

 

Όπως ένα καλό κρασί χρειάζεται πολλά χρονια για να γίνει.. έτσι και η εμπιστοσύνη χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει και αναπτύσσεται σε μια σχέση.. ;)

 

 

Κοίτα ποιος μιλάει. :!:

 

Αρχικό Μήνυμα από το μέλος `trapped (31 Αύγ. 2004 , 00:43)

 

Δεν πείθω κανένα... αντιθέτως υπερασπίζομαι την εθνικότητα μου.. και πσιτ.. να σου πω, κανένας τσιγγάνος γύφτος θα σε και σύ.. :whistle:

 

Εντελώς εχθρικά :devil:

 

 

http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?s=&threadid=40084&perpage=20&pagenumber=2

 

http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?s=&threadid=40084&perpage=20&pagenumber=3

 

Στου κρεμασμένου το σπίτι δε μιλάνε για σχοινί :mad:

kostas@sl45i, κάτι σχετικά με το θέμα έχεις να μας πεις; :)

Έχω Χριστίνα, αλλά επειδή το θέμα είναι πολύπλοκο θα προσπαθήσω να πω πώς νιώθω εγώ την εμπιστοσύνη μόλις βρω αρκετό χρόνο ώστε να κάνω μια, κατά το δυνατόν πλήρη προσέγγιση στο θέμα :)

Το θέμα της εμπιστοσύνης στις σχέσεις των ανθρώπων πάντα υπήρχε. Ιδιαίτερα πάντως με την έλευση μεθόδων επικοινωνίας σα το ίντερνετ που τις χαρακτηρίζει η ανωνυμία και το απρόσωπο, γίνεται όλο και σημαντικότερο να υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα σε 2 άτομα που μιλάνε και ο ένας αποκαλύπτει τα προσωπικά του στον άλλον.

 

Και σε αυτό το σημείο θα 'θελα να συμβουλεύσω να μην εμπιστεύεστε τυφλά κάποιο άτομο που δεν έχετε δει από κοντά. Στην πιο ήπια περίπτωση μπορεί άθελα του ή από αφέλεια να σας εκθέσει, γνωστοποιώντας κάποιο προσωπικό στοιχείο σας σε τρίτους με δυσάρεστες συνέπειες.. Μια γνωριμία από κοντά μπορεί να φέρει πολύ καλά αποτελέσματα στη μετέπειτα επικοινωνία σας :)

 

Άκουσα στην πρώτη σελίδα κάποιοι να αναφέρουν ένα ανθρωπάκι το οποίο μπορεί να μας πει με σιγουριά αν πρέπει να εμπιστευτούμε κάποιον ή όχι. Αυτό το ανθρωπάκι άλλοι το λένε ένστικτο κι άλλοι διαίσθηση.

 

Είναι ίσως το μοναδικό μας στήριγμα στην αρχή αρχή μια σχέσης (φιλικής) με κάποιον άνθρωπο που θα μας πει πόσο και αν πρέπει να τον εμπιστευόμαστε. Παρ' όλ' αυτά παιδιά ας μη γελιόμαστε. Δεν είναι αλάνθαστο :(

 

Λίγες φορές έχει συμβεί να εμπιστευτούμε κάποιο φίλο και να είμαστε έτοιμοι να βάλουμε το χέρι μας στη φωτιά για την αφοσίωση του, αλλά τελικά να διαψευστούμε και να απογοητευτούμε με το χειρότερο τρόπο; :(

 

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Προσωπικά πιστεύω ότι το να κλειστούμε στο καβούκι μας και να είμαστε καχύποπτοι και δύσπιστοι απέναντι σε όλους αδιακρίτως δεν είναι λύση. Αντίθετα στο τέλος αυτό θα μας έκανε ακόμα πιο δυστυχισμένους.

 

Από την πλευρά μου προσπαθώ να είμαι ειλικρινής κι αυθεντικός με τους άλλους. Κρατάω στενές επαφές με τα άτομα που θεωρώ ότι αξίζει να εμπιστευτώ και στα οποία είμαι έτοιμος να ανοίξω την καρδιά μου.

 

Το χειρότερο είναι να μην εκτιμάς κάποιον αλλά να υποκρίνεσαι το αντίθετο. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα τον πληγώσεις και δε θα φταίει σε τίποτα γι' αυτό.

 

Επίσης ένας πολύ βασικός παράγοντας που ανέφερε η Χριστίνα είναι ο χρόνος. Η εμπιστοσύνη δεν είναι κάτι που μπορεί να δημιουργηθεί εύκολα και γρήγορα. Χρειάζεται χρόνος και υπομονή και από τις 2 πλευρές.

 

Αν ένας απ' τους δύο εμφανίσει σημάδια κόπωσης και έλλειψης ενδιαφέροντος πρέπει να το ξανασκεφτούν και οι 2... Ομοίως, αν ο ένας από τους 2 δε φαίνεται μετά από καιρό το ίδιο αξιόπιστος στα μάτια μας καλά θα κάνουμε να επανεξετάσουμε την εμπιστοσύνη μας κι ίσως να τον απομακρύνουμε σιγά σιγά.

 

Όλα αυτά όμως χωρίς, όπως είπα και παραπάνω, να γίνουμε σκληροί με τους άλλους ή απόλυτοι. Καλό θα είναι να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι είναι άνθρωποι σα κι εμάς και δικαιολογούνται όσο και εμείς να κάνουν λάθη :o