Οικογενειακή Καταπίεση - Αυταρχικοί Γονείς

πραγματικα στεναχωριεμαι με τετοια θεματα που ομως ειναι μια καθημερινη πικρη πραγματικοτητα.

ευτυχως προσωπικα δεν ειχα δεχτει καποια καταπιεση οσον αφορα τις εξοδους μου,μονο κατα την σχολικη εποχη ειχα δεχτει λιγη καταπιεση ομως οχι και τοσο μεγαλη κι ευτυχως δεν ηταν και για πολυ.

ξερω ομως παρα πολλες περιπωσεις παιδιων που πραγματικα εχουν παθει ζημια και μαλιστα μεγαλη για να φταινε οι γονεις που δεν ξερουν οτι με ολη αυτην την καταπιεση δημιουργουν πολλα και μεγαλα ψυχολογικα προβληματα που αργοτερα μπορει να εχουν και καποια δυσαρεστα αποτελεσματα για τα παιδια.

καταλαβαινω οτι οι γονεις σε καποιες φασεις πρεπει να εχουν λιγο τραβηγμενα τα λουρια για τυχων παραστρατηματα των παιδιων,ομως πιστευω οτι υπαρχουν κι αλλοι τροποι καλυτεροι για να ελεγξει καποιος το παιδι του και σιγουρα να μην ζημιωσει την ψυχολογικη του κατασταση.

δεν ξερω,ειναι ενα μεγαλο θεμα που σηκωνει πολυ συζητηση και γνωμες.

 

 

Γι αυτό το λόγο το δημοσίευσα και εγώ, θέλω να πει ο καθένας τη δική του γνώμη γι αυτό το θέμα, ή τη δική του εμπειρία... Νομίζω ότι είναι κάτι που μας αφορά όλους και κυρίως τα νεαρότερα άτομα που ποστάρουν εδώ

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πρακτικά, με ποιον τρόπο περιορίζεται η ελευθερία της κοπέλας;

Μπορεί η μητέρας της να θέλει να γυρίσει πίσω στις 10 το βράδυ. Ε, και;

Μόνη της θα αποφασίσει πότε θα γυρίσει, στο τέλος τέλος 20 χρονών είναι δεν είναι 11.

Εγώ από τα 14 έφευγα και γύριζα πίσω το πρωί, οι γονείς φώναζαν, έκαναν σαν παλαβοί,

αλλά εγώ το μόνο που με ένοιαζε ήταν η επόμενη έξοδο.

Βέβαια, αυτό δεν κράτησε και πολύ γιατί ήδη στα 17, είχα φύγει από τους δικούς μου, έπιασα δουλειά και έμεινα μόνος μου.

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πρακτικά, με ποιον τρόπο περιορίζεται η ελευθερία της κοπέλας;

Μπορεί η μητέρας της να θέλει να γυρίσει πίσω στις 10 το βράδυ. Ε, και;

Μόνη της θα αποφασίσει πότε θα γυρίσει, στο τέλος τέλος 20 χρονών είναι δεν είναι 11.

Εγώ από τα 14 έφευγα και γύριζα πίσω το πρωί, οι γονείς φώναζαν, έκαναν σαν παλαβοί,

αλλά εγώ το μόνο που με ένοιαζε ήταν η επόμενη έξοδο.

Βέβαια, αυτό δεν κράτησε και πολύ γιατί ήδη στα 17, είχα φύγει από τους δικούς μου, έπιασα δουλειά και έμεινα μόνος μου.

 

Ξαναλάεω, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο τα παρουσιάζετε... Μπορείς να δεις πιο πάνω για το τι τύπο μητέρας μιλάμε και θα καταλάβεις. Είναι μπερδεμένη κατάσταση, αλλά ο μόνος που μπορεί να την ξεκαθαρίσει είναι η ίδια η κοπέλα

Ξαναλάεω, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο τα παρουσιάζετε... Μπορείς να δεις πιο πάνω για το τι τύπο μητέρας μιλάμε και θα καταλάβεις. Είναι μπερδεμένη κατάσταση, αλλά ο μόνος που μπορεί να την ξεκαθαρίσει είναι η ίδια η κοπέλα

 

Eγώ δεν είπα οτι είναι απλά. Διάβασα όλα τα προηγουμένα και κατάλαβα για τι τύπο μητέρας μιλάμε, έτσι ήταν και η δική μου,

αλλά εγώ από πολύ μικρή ηλικία δεν της άφηνα περιθώρια επιλογών.

Πάντα έκανα του κεφαλιού μου, και αποδείχθηκε εκ των υστέρων οτι δικαιώθηκα.

Φυσικά και μόνο η κοπελιά μπορεί να το ξεκαθαρίσει, αλλά έχει ήδη αργήσει.

Επρεπε να το έχει κάνει εδώ και 5 χρόνια.

Eγώ δεν είπα οτι είναι απλά. Διάβασα όλα τα προηγουμένα και κατάλαβα για τι τύπο μητέρας μιλάμε, έτσι ήταν και η δική μου,

αλλά εγώ από πολύ μικρή ηλικία δεν της άφηνα περιθώρια επιλογών.

Πάντα έκανα του κεφαλιού μου, και αποδείχθηκε εκ των υστέρων οτι δικαιώθηκα.

Φυσικά και μόνο η κοπελιά μπορεί να το ξεκαθαρίσει, αλλά έχει ήδη αργήσει.

Επρεπε να το έχει κάνει εδώ και 5 χρόνια.

 

Δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντιδράσεις στα ίδια θέματα. Ο καθένας χρειάζεται το δικό του χρόνο και τρόπο για να χειριστεί το όποιο του πρόβλημα και αυτό δεν το κανονίζουμε εμείς... Το ότι άργησε την παγίωσε όπως μου είπαν χθες σε αυτήν την κατάσταση αλλά δεν είναι αργά να το ξεκαθαρίσει το θέμα.

Δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντιδράσεις στα ίδια θέματα. Ο καθένας χρειάζεται το δικό του χρόνο και τρόπο για να χειριστεί το όποιο του πρόβλημα και αυτό δεν το κανονίζουμε εμείς... Το ότι άργησε την παγίωσε όπως μου είπαν χθες σε αυτήν την κατάσταση αλλά δεν είναι αργά να το ξεκαθαρίσει το θέμα.

 

Οχι, μπορεί να μην είναι αργά, όμως έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Εσύ θα περιμένεις;

Αν είσαι διατεθειμένος να περιμένεις, κάτσε και περίμενε,

αλλιώς πάρε το καπελάκι σου και φύγε.

Οχι, μπορεί να μην είναι αργά, όμως έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Εσύ θα περιμένεις;

Αν είσαι διατεθειμένος να περιμένεις, κάτσε και περίμενε,

αλλιώς πάρε το καπελάκι σου και φύγε.

 

Απάντησα και στο άλλο τοπικ, θα κάτσω, γιατί αξίζει... Αν νομίζεις ότι είναι τόσο απλό να εγκαταλείψεις μια κοπέλα τι να πω, εγώ πάντως δεν είμαι έτσι...

Εσυ φίλε johny_nik αν επιτρεπετε τις ηλικια εχεις; Γιατι φαινεται και ουτε και εσυ μπορεις να την παλεψεις την κατασταση.

Εγώ από τα 14 έφευγα και γύριζα πίσω το πρωί, οι γονείς φώναζαν, έκαναν σαν παλαβοί,

αλλά εγώ το μόνο που με ένοιαζε ήταν η επόμενη έξοδο.

Βέβαια, αυτό δεν κράτησε και πολύ γιατί ήδη στα 17, είχα φύγει από τους δικούς μου, έπιασα δουλειά και έμεινα μόνος μου.

 

Δεν μου αρεσουν αυτες οι υπερβολες. Η σκλαβος ή αλάνι; Στην εποχη σου μπορει να ηταν αλλιως τα πραγματα. Στην συμερινη εποχη χρειαζετε προσοχη. Οχι επιβολή, αλλα σωστος "ελεγχος" και ενημερωση. Πολλα γίνονται.

johny_nik από την στιγμή που μπήκες εδώ μέσα προβληματισμένος να μας πείς την ιστορία σου αυτό δείχνει πώς ούτε εσύ είσαι σίγουρος για το αν κάνεις καλά που συνεχίζεις και προσπαθείς μαζί της !

αν και εσύ, ξέρεις καλύτερα που ζείς μέσα σε αυτή την κατάσταση αν αξίζει πραγματικά να μείνεις ή να φύγεις και αφού όπως λες αξίζει, τότε μην αφήσεις κανέναν να σου αλλάξει την γνώμη .

Απο κεί και πέρα ο καθένας είναι υπεύθηνος για τις πράξεις του, απο την στιγμή που επέλεξες να "τραβήξεις" κάποια πράγματα για χάρη της και είσαι σίγουρος οτι αξίζει μην προβληματίζεσαι άλλο με το συγκεκριμένο θέμα αν και η γνώμη μου είναι πως η ηλικία της δεν δικαιολογεί την συμπεριφορά της.

πρέπει να πάρει κάποια στιγμή την ζωή στα χέρια της, έγινε πια 20 χρονών κοπέλα,τι περιμένει να πεί στην μητέρα της να κάτσει να της εξειγήσει και να βρούν μια λύση? Η μήπως με τις πράξεις τις δεν έχει δώσει στην μητέρα της να καταλάβει πως η κόρη της πια μεγάλωσε? μήπως για αυτό δεν την εμπιστεύετε ακόμη και δεν την αφήνει να γυρνάει σπίτι πέρα απο τις 10μισή?

καμιά φορά ξέρεις πρέπει να δείξουμε πώς μεγαλώσαμε και μπορούμε να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας με πράξεις και όχι με λόγια, ούτε τσακωμούς αυτά μόνο στο αντίθετο αποτέλεσμα οδηγούν.

 

Υ.Γ Adreasarc :p

johny_nik από την στιγμή που μπήκες εδώ μέσα προβληματισμένος να μας πείς την ιστορία σου αυτό δείχνει πώς ούτε εσύ είσαι σίγουρος για το αν κάνεις καλά που συνεχίζεις και προσπαθείς μαζί της !

αν και εσύ, ξέρεις καλύτερα που ζείς μέσα σε αυτή την κατάσταση αν αξίζει πραγματικά να μείνεις ή να φύγεις και αφού όπως λες αξίζει, τότε μην αφήσεις κανέναν να σου αλλάξει την γνώμη .

Απο κεί και πέρα ο καθένας είναι υπεύθηνος για τις πράξεις του, απο την στιγμή που επέλεξες να "τραβήξεις" κάποια πράγματα για χάρη της και είσαι σίγουρος οτι αξίζει μην προβληματίζεσαι άλλο με το συγκεκριμένο θέμα αν και η γνώμη μου είναι πως η ηλικία της δεν δικαιολογεί την συμπεριφορά της.

πρέπει να πάρει κάποια στιγμή την ζωή στα χέρια της, έγινε πια 20 χρονών κοπέλα,τι περιμένει να πεί στην μητέρα της να κάτσει να της εξειγήσει και να βρούν μια λύση? Η μήπως με τις πράξεις τις δεν έχει δώσει στην μητέρα της να καταλάβει πως η κόρη της πια μεγάλωσε? μήπως για αυτό δεν την εμπιστεύετε ακόμη και δεν την αφήνει να γυρνάει σπίτι πέρα απο τις 10μισή?

καμιά φορά ξέρεις πρέπει να δείξουμε πώς μεγαλώσαμε και μπορούμε να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας με πράξεις και όχι με λόγια, ούτε τσακωμούς αυτά μόνο στο αντίθετο αποτέλεσμα οδηγούν.

 

Υ.Γ Adreasarc :p

 

 

Σωστός σε όλα... Αλλά όπως ξανα είπα πιο πριν όσο και αν προσπαθει να δείξει η μάνα της δεν θεωρεί οτι μεγάλωσε αν δεν παντρευτεί πρώτα... Δηλαδή τρέχα γυρευε... Όσο για μένά πιστεύω ότι αξίζει να μείνω και να περιμένω να κάνει την επανάστασή της, αλλά έρχονται και ώρες που αμφιβάλλω γιατί πλέον δεν ξέρω αν έχει πρόθεση η κοπέλα να το κάνει η να τα αφήσει όλα οπως είναι, απλά επειδή συνήθισε έτσι... Εγώ πάντως από την πλευρά μου της δείχνω τα αυτονόητα που πρέπει να διεκδικήσει και περιμένω...

Απ' ότι βλέπω (συγχωρέστε με αν κάνω λάθος), κανείς δεν έχει στείλει μια προσωπική του εμπειρία σχετικά με τους δικούς του γονείς. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει:rolleyes: ....

Απ' ότι βλέπω (συγχωρέστε με αν κάνω λάθος), κανείς δεν έχει στείλει μια προσωπική του εμπειρία σχετικά με τους δικούς του γονείς. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει:rolleyes: ....

 

Σημαίνει, πολύ απλά οτι ο φίλος μας παραπάνω, που άνοιξε το θέμα,

είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Ο κανόνας στην εποχή που ζούμε είναι οτι οι γονείς πλέον δεν περιορίζουν τα παιδιά με αστυνομευτικά μέτρα.

http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?p=1833869#post1833869

 

Αν συνεχιστεί η κουβέντα αποκλειστικά στα του Johnny_Nik και της σχέσης με την κοπέλα καλύτερα να προτιμήσουμε το παραπάνω thread. :)

Και σε εμένα έκαναν διάφορα όταν ήμουν στην πρώτη λυκείου και ήθελα να βγαίνω έξω. Γινόταν πραγματικά χαμός μέσα στο σπίτι και 2-3 φορές είχα παίξει μπουνιές με τον πατέρα μου. Από τα νεύρα μου κάποια φορά έσπασα το ψυγείο (ένα στήριγμα που έχει εσωτερικά στην πόρτα για τα γάλατα, χυμούς κ.λ.π. το οποίο από τότε το έξω ξανασπάσει 4-5 φορές ) , την συρόμενη πόρτα του σαλονιού, την πόρτα στο δωμάτιο των γονιών μου, την πόρτα στο δωμάτιό μου και πολλά άλλα πράγματα στο σπίτι. Όταν έσπαγα κάτι από όλα αυτά έβγαινα έξω με τους φίλους μου, από τα νεύρα μου έκανα μέσα σε 2 ώρες ένα πακέτο τσιγάρα και γύρναγα στο σπίτι μου μετά από 4-5 ώρες. Το κινητό δεν το σήκωνα. Αν έβλεπα ότι επέμεναν να παίρνουν το έσβηνα τελείως και άφηνα ανοιχτό το δεύτερο κινητό, με ένα νούμερο το οποίο ακόμα δεν το ξέρουν. Έλεγε ο πατέρας μου ότι θα μου κόψει την σύνδεση και του έλεγα 'αν το κάνεις πραγματικά δεν πρόκειται να με βρίσκεις πουθενά' . Μετά δεν μπορούσε να πει τίποτα. Τότε είχα και καμιά δεκαριά νούμερα καρτοκινητών και ανά πάσα στιγμή μπορούσα να αλλάξω νούμερο. Κάποια φορά είχα βριστεί με τον πατέρα μου που είμασταν έξω, βγήκα από το αυτοκίνητο και ξεκίνησα με τα πόδια να πάω στο σπίτι ενός από τα παιδιά που έκανα παρέα τότε. Όλη την ώρα ήταν πίσω μου με το αυτοκίνητο. Κάποια στιγμή μπήκα από έναν μονόδρομο αλλά μετά από λίγο με ξαναπέτυχε. Για κακή του τύχη όμως με ακολουθούσε σε μια περιοχή στην οποία ήξερα στην κυριολεξία κάθε στενό ενώ εκείνος όχι. Κάποια στιγμή λοιπόν κατεβαίνω έναν μικρό γκρεμό και από εκείνη την ώρα με έχασε και δεν με ξαναπέτυχε γιατί χάθηκα μέσα στα στενά :devil: Στην δευτέρα λυκείου κατάλαβαν ότι δεν τους έπαιρνε άλλο να συνεχίσουν έτσι. Έβγαινα έξω κάθε Παρασκευή. Στην αρχή έπρεπε να πω και με ποιους θα βγω και που θα πάω. Τα έκανα όλα αυτά στην αρχή. Μετά όμως η κάθε Παρασκευή έγινε κάθε μέρα και τους έκοψα μαχαίρι να λέω που θα πάω και με ποιον. Γινόταν βέβαια χαμός αλλά στο τέλος πέρναγε το δικό μου. Άλλο θέμα με το οποίο γινόταν χαμός είναι ο υπολογιστής. Στο τέλος, με 400 ευρώ που βρήκα στον δρόμο, πήγα και αγόρασα δικό μου και έτσι έληξε και αυτή η ιστορία. Τώρα βγαίνω έξω όποτε θέλω, πάω όπου θέλω με όποιον θέλω και γυρνάω ότι ώρα μου καπνίσει και δεν δίνω αναφορά σε κανέναν. Παίρνουν τηλέφωνο στο κινητό μου, αρχίζουν να λένε 'που είσαι, γύρνα αμέσως πίσω' κ.λ.π. . Τους λέω 'ναι, ναι' για να σταματήσουν, κλείνουμε το τηλέφωνο και γυρνάω μετά από 3-4 ώρες :p Από τότε που πήγα στην Ηγουμενίτσα για το ΤΕΙ, ηρέμησα πραγματικά και εκείνοι αναθεώρησαν κάποια πράγματα. Λόγω του ότι είμαι μακριά (500 χιλιόμετρα τουλάχιστον) δεν μπορούν να με ελέγξουν καθόλου. Μπορεί να μου την δίνει πολύ στην Ηγουμενίτσα γιατί δεν έχει σχεδόν τίποτα να κάνεις αλλά τουλάχιστον εκεί έχω πραγματικά την ηρεμία μου και κάνω ότι γουστάρω, ότι ώρα γουστάρω.

Μάλλον η αθήνα θα φταίει... Εμείς εδω πάνω δεν έχουμε καμία σχέση με εσάς...

 

Όλα αυτά που είπατε, τριτοκοσμικά μου φαίνονται αλλα... υπάρχουν..

εχει σχεση βρε παιδι μου το αν ο γονιος ειναι αθηναιος η σαλονικιος???

τι ειναι οι γονεις,καρπουζια να πεις πως τα Αμαλιαδος ειναι τα καλα?

εχει σχεση βρε παιδι μου το αν ο γονιος ειναι αθηναιος η σαλονικιος???

τι ειναι οι γονεις,καρπουζια να πεις πως τα Αμαλιαδος ειναι τα καλα?

 

Οχι, αλλα αλλοι κινδυνοι υπαρχουν στην Αμαλιαδα και αλλοι στην Αθηνα.

εχει σχεση βρε παιδι μου το αν ο γονιος ειναι αθηναιος η σαλονικιος???

τι ειναι οι γονεις,καρπουζια να πεις πως τα Αμαλιαδος ειναι τα καλα?

 

Για την ιστορία πάντως, η μητέρα της είναι σαλονικιά και η μεγαλύτερη στη οικογένεια... Γ αυτό και εξελίχθηκε έτσι κατά τη γνώμη μου...

 

Απ' ότι βλέπω (συγχωρέστε με αν κάνω λάθος), κανείς δεν έχει στείλει μια προσωπική του εμπειρία σχετικά με τους δικούς του γονείς. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει:rolleyes: ....

 

Για μένα, επειδή ξέρω τουλάχιστον άλλες 4 ίδιες περιπτώσεις, σίγουρα υπάρχουν και άλλοι εδώ γύρω, αλλά ίσως να μη θέλουν να μιλήσουν για αυτό το θέμα και δεν τους κατηγορώ. Δεν θέλει κουράγιο μόνο να το υπομένεις ή να επαναστατήσεις, θέλει και κουράγιο να το πεις σε κάποιον, γιατί σε μια εποχή που κάποια πράγματα είναι αυτονόητα, όταν εσύ δεν τα έχεις φοβάσαι ότι θα παρεξηγηθείς από τους άλλους...

εχει σχεση βρε παιδι μου το αν ο γονιος ειναι αθηναιος η σαλονικιος???

τι ειναι οι γονεις,καρπουζια να πεις πως τα Αμαλιαδος ειναι τα καλα?

 

Οχι, αλλα αλλοι κινδυνοι υπαρχουν στην Αμαλιαδα και αλλοι στην Αθηνα.

Αυτό ακριβώς εννοούσα :)