Jump to content

Buffy The Vampire Slayer (UPN)


motorolaV980
 Κοινοποίηση

Recommended Posts

Λοιπόν μόλις τέλειωσα και το angel και έχω να πω πως και οι δυο σειρές είναι καταπληκτικές.Πρώτη φορά μου άρεσε τόσο πολυ μια σειρά ώστε να βλέπω μερικές φορές και 10 επεισόδια σε μια μέρα...Χαρηκα πολύ όταν είδα οτι οι σειρές συνεχίζονται σε comics γιατί παρόλο που οι σειρές ήταν καταπληκτικές δεν μου άρεσε το τέλος τους,ειδικά του angel.Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι από που μπορώ να αγοράσω τα comics,υπάρχουν στην Ελλάδα?Αν όχι απο που μπορώ να τα προμηθευτώ μέσω internet ?

 

Εγω τα βρηκα απο θεσσαλονικη!ειναι ενα βιβλιοπωλειο που λεγεται "μολχο"

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 226
  • Δημιουργία
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοφιλείς μέρες

Top Posters In This Topic

αφού ο Μόλχος έκλεισε.. πότε τα αγόρασες?

 

βασικα δεν εκλεισε αλλα εγινε ανακαινιση!απο το ιδιο μερος τα πηρα απλα ανανεωμενο!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Άνοιξα καινούριο θέμα επειδή το παλιό ενημερώθηκε τελευταία φορά πριν από 747 ημέρες και κατά συνέπεια, πιστεύουν ότι δεν υπάρχει λόγος να προστεθεί μία νέα απάντηση.

 

Πριν περίπου 2 μήνες κατέβασα και είδα όλες τις σεζον του Angel μαζί με τις 13χρονες αδερφές μου!

Τώρα κατεβάσαμε και τις 7 σεζον τις Buffy αλλα όλα μας φαίνοντε παράξενα επειδή δείχνει κορντίλια και γουέσλει σε πολύ χαζοχαρούμενο στυλ.

Συνεχίζουμε πάντως και πιστεύω θα την τελιώσουμε.

Είμαστε στον 3ο κύκλο.

Το σπαστικό είναι οτι δεν βρίσκω συνχρονισμένους ελληνικούς υπότιτλους και επειδή ζορίζοντε οι μικρές συνέχεια με ρωτάνε τι είπε και τι είπε...

Ξέρει κανείς που μπορώ να βρώ τους σωστούς;

...
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
Αν και καθηστερημενα την ξεκινησα και εγω την σειρα ...τα σπαει..τελειωνω τον τεταρτο κυκλο..βασικα εχει ψιλοπεσει λιγακι η τεταρτη χρονια σε σχεση με τις αλλες..
Link to comment
Share on other sites

Αν και καθηστερημενα την ξεκινησα και εγω την σειρα ...τα σπαει..τελειωνω τον τεταρτο κυκλο..βασικα εχει ψιλοπεσει λιγακι η τεταρτη χρονια σε σχεση με τις αλλες..

 

Λοιπόν τα πράγματα πρόκειται να γίνουν καλύτερα. Η 6η σεζόν είναι μακράν η καλύτερη της σειράς και η πιο σκοτεινή. Η μετάβαση σε άλλο δίκτυο εκείνη την περίοδο βοήθησε αρκετά σε αυτό. Πιστεύω εκεί πραγματικά απογειώθηκε η σειρά. Και η πέμπτη καλή σεζόν πάντως. H 1η σεζόν είναι σαν Disney μπροστά της.

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Αυτές τις μέρες καίγομαι με τη Μπάφι...είχα δει και παλιοτερα (μιλάμε για πολύυυ παλιότερα, σαν όνειρο θυμάμαι να τη βλέπω - παίζει να ταν Μακεδονία τιβί - τέλη δεκαετίας του 90) αλλά τώρα είπα να το δω ολόκληρο. Είμαι στο φινάλε του τρίτου κύκλου.

 

Όπως είδα να λένε παλιότερα ποστ ξεκίνησε πολύ teenage (τώρα καταλαβα από που πηγάζουν τα κλισέ του Twilight, με το συμπάθειο, αν και δε θα συνέκρινα ποτέ μια αξιοσέβαστη καλτ σειρά με ταινία της disney) αλλά ήδη βαδίζει σε πιο σκοτεινά μονοπάτια και έχω ακούσει ότι σκοτεινιάζει περισσότερο από την 5η σεζόν και κάτω. Μου θυμίζει αρκετά εως πολύ τις Charmed, αλλά αυτές δεν τις είχα ποτέ σε εκτίμηση ενώ η Μπάφι είναι πόρωση. Έχω πηδήξει κάποια "monster of the week" επεισόδια, για να μην καώ τελείως, αλλά όταν τελειώσω τους 7 κύκλους, αν ακόμα έχω όρεξη θα γυρίσω να τα δω κι αυτά.

 

Πάντως πολύ θα θελα ένα συγκριτικό πίνακα με τα χαρακτηριστικά των Βαμπιρ ανά έργο: νομίζω ότι η Μπάφι έχει τα πιο πολλά από τα κλασικά (σταυροί, σκόρδα, ήλιος, αντανάκλαση, πρόσκληση για να μπουν στο σπίτι), μετά πάει το True Blood νομίζω...έχω κάτι δεδομένα κι απ' το Being Human αλλά όχι αρκετά. Το The Vampire Diaries δε μ' ενδιαφέρει, για το Twilight να μη μιλήσω...αλλά και πάλι θα τα βαζα στον πινακα από περιέργεια. Από ταινίες τι έχουμε? Βlade, Συνεντευξη μ' ένα Βρυκόλακα, πρόσφατα έχω δει το Let the right one in (το original). Αχ, έτσι μου 'ρχεται να γράψω εργασία "Vampires in pop culture" αλλά είμαι σίγουρη ότι μ'εχουν προλάβει:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Πάντως πολύ θα θελα ένα συγκριτικό πίνακα με τα χαρακτηριστικά των Βαμπιρ ανά έργο: νομίζω ότι η Μπάφι έχει τα πιο πολλά από τα κλασικά (σταυροί, σκόρδα, ήλιος, αντανάκλαση, πρόσκληση για να μπουν στο σπίτι), μετά πάει το True Blood νομίζω...έχω κάτι δεδομένα κι απ' το Being Human αλλά όχι αρκετά. Το The Vampire Diaries δε μ' ενδιαφέρει, για το Twilight να μη μιλήσω...αλλά και πάλι θα τα βαζα στον πινακα από περιέργεια. Από ταινίες τι έχουμε? Βlade, Συνεντευξη μ' ένα Βρυκόλακα, πρόσφατα έχω δει το Let the right one in (το original). Αχ, έτσι μου 'ρχεται να γράψω εργασία "Vampires in pop culture" αλλά είμαι σίγουρη ότι μ'εχουν προλάβει:rolleyes:

 

Το Twilight άστο. Αφενός αφορά κορίτσια μικρης ηλικίας (και gay κάθε ηλικίας χαχαχα) που στο μυαλό τους έχουν τον έρωτα και το sex ως "τρέχουμε στα λιβάδια και ατενίζουμε παπαρούνες" και αφετέρου η ενασχόλησή του με το θέμα βαμπίρ είναι από επιφανειακή μέχρι προσβλητική για όποιον αρέσκεται σε ταινίες/βιβλία του είδους. Είπαμε να "εξελίσουμε" το μύθο των vampires αλλά αμα είναι να τους βάζουμε να λαμπυρίζουνε, να τους κόβουμε τη "σκοτείνή" σεξουαλικότητά τους και να τους κάνουμε ξενέρωτους losers...ΜΙΑ ΧΑΡΑ είναι και η κλασική προσέγγιση :p

 

Η Buffy είναι respected μόνο και μόνο γιατί γράφεται από έναν άνθρωποι που έχει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα να πάρει μια πρώτη ύλη (όπως τα vampires) και να της δώσει μια νέα μορφή - ασχέτως αν εμένα αυτή η μορφή δε με ενθουσίασε.

 

Μπορείς επίσης να δεις το Queen of the Damned ή και το πιο πρόσφατο Daybreakers, που ασχολούνται με το θέμα βαμπίρ με κάποιο Α σεβασμό. Το δεύτερο μάλιστα είναι και μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα από τη σκοπια "τι θα γινόταν αν τα βαμπίρ ήταν η πλειοψηφία και οι άνθρωποι η μειοψηφία". Το Let the Right One In, προσωπικά μου άρεσε μεν, αλλά κυρίως για την σχέση των δύο παιδιών. Δε μπορώ να πω ότι με έπεισε ως ιστορία με βαμπίρ, γιατί άλλωστε δεν προσπάθησε και να με πείσει.

 

Από σειρές δεν έχει και πάρα πολλές που μπορείς να δεις. Το Vampire Diaries αν και ξεκίνησε χάλια έχει κάπως εξελιχθεί (ή τουλάχιστον είχε μέχρι πέρσι που το είχα δει) και το καλό με αυτή τη σειρά είναι ότι υπάρχει μια δράση, δεν είναι πιο αργή και από το θάνατο (no pun intended :p). Επίσης υπάρχει και το Moonlight το οποίο προσωπικά δε με έπεισε (και κόπηκε και από την πρώτη σεζόν του) αλλά τουλάχιστον είναι αξιοπρεπές. Εννοείται πως το True Blood είναι η καλύτερη σειρά με vampires των τελευταίων χρόνων - ίσως και ever. Τέλος τα Being Human (και το original αγγλικό και το αμερικανικό remake) δεν μπορώ να πω ότι στο θέμα vampire έχουν κάνει κάτι ιδιαίτερο: και πάλι περισσότερο οι σχέσεις των χαρακτήρων έχουν ενδιαφέρον και όχι ο πρωταγωνιστής-βαμπίρ. Εκτός και αν τον βρίσκεις ΕΣΥ ενδιαφέροντα τον πρωταγωνιστή χαχαχα το οποίο σέβομαι απολύτως γιατί και εγώ το True Blood εν μέρει για την Pam και τη Jessica το βλέπω :p

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Fright Night (1985) και τελος!

τρελο cult εργακι

 

 

(βγαινει και το remake καποια στιγμη φετος)

Itchy. Tasty. - YouTube

^Το gaming κανάλι μου 🙂

Link to comment
Share on other sites

Έχω πηδήξει κάποια "monster of the week" επεισόδια, για να μην καώ τελείως, αλλά όταν τελειώσω τους 7 κύκλους, αν ακόμα έχω όρεξη θα γυρίσω να τα δω κι αυτά.

 

 

Τι??? Καθε επεισοδειο εχει μεσα και μερη απο την ολη ιστορια. Αμα δεν δεις 2-3 πως βγαζεις νοημα?

no sig...
Link to comment
Share on other sites

Από σειρές δεν έχει και πάρα πολλές που μπορείς να δεις. Το Vampire Diaries αν και ξεκίνησε χάλια έχει κάπως εξελιχθεί (ή τουλάχιστον είχε μέχρι πέρσι που το είχα δει) και το καλό με αυτή τη σειρά είναι ότι υπάρχει μια δράση, δεν είναι πιο αργή και από το θάνατο (no pun intended :p).

Τέλος τα Being Human (και το original αγγλικό και το αμερικανικό remake) δεν μπορώ να πω ότι στο θέμα vampire έχουν κάνει κάτι ιδιαίτερο: και πάλι περισσότερο οι σχέσεις των χαρακτήρων έχουν ενδιαφέρον και όχι ο πρωταγωνιστής-βαμπίρ. Εκτός και αν τον βρίσκεις ΕΣΥ ενδιαφέροντα τον πρωταγωνιστή χαχαχα το οποίο σέβομαι απολύτως γιατί και εγώ το True Blood εν μέρει για την Pam και τη Jessica το βλέπω :p

 

Το Vampire Diaries έχει πάρα πολύ χαβαλέ. Το PG-13 του όλου θέματος δεν του επιτρέπει να είναι τόσο καλό όσο θα μπορούσε αλλά κατά τα άλλα δεν έχω παράπονο γιατί σε κάθε επεισόδιο γίνεται χαμός. Συγκριτικά, τις εξελίξεις ενός κύκλου του True Blood τις ξεπετάει σε 3-4 επεισόδια κατά μέσο όρο. :p

 

Το αμερικάνικο Being Human (όσο έχω δει) είναι μαπίτσα. Δεν έχω δει το αγγλικό καθόλου αλλά το αμερικάνικο δε λέει και πολλά πράγματα.

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

Τι??? Καθε επεισοδειο εχει μεσα και μερη απο την ολη ιστορια. Αμα δεν δεις 2-3 πως βγαζεις νοημα?

 

Μερικά επεισόδια μπορεί να τα παραλείψει κάποιος χωρίς να του δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα στην παρακολούθηση της σειράς...πχ ..τα περισσότερα της πρώτης χρονιάς, ή επεισόδια σαν αυτά :

 

 

Season 2, Episode 11: Ted

 

Season 2, Episode 12: Bad Eggs

 

Season 3, Episode 13: The Zeppo

Link to comment
Share on other sites

Το Vampire Diaries έχει πάρα πολύ χαβαλέ. Το PG-13 του όλου θέματος δεν του επιτρέπει να είναι τόσο καλό όσο θα μπορούσε αλλά κατά τα άλλα δεν έχω παράπονο γιατί σε κάθε επεισόδιο γίνεται χαμός. Συγκριτικά, τις εξελίξεις ενός κύκλου του True Blood τις ξεπετάει σε 3-4 επεισόδια κατά μέσο όρο. :p

 

Meh...

Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να είναι και τίποτα ιδιαίτερα TrueBloodικό (:p). Ούτε περισσότερο σεξ ούτε περισσότερο αίμα πιστεύω θα είχε αν δεν ήταν στο CW και ήταν ξερω 'γω στο Showtime ή το HBO. Άλλωστε βασίζεται και αυτό σε βιβλία της κλάσης του Twilight (στα οποία όμως εντάξει...τα βαμπίρ τουλάχιστον δεν είναι ευνουχισμένα, αν κρίνω από τη σειρά) και είναι πάλι κοριτσίστικο ρομάντζο για την επιλογή ανάμεσα σε δύο άντρες.

Απλά τουλάχιστον αυτό το γράφει ο Kevin Williamson (Scream, I Know What You Did Last Summer, Dawson's Creek) και αν μη τι άλλω ξέρει να κάνει ατμόσφαιρα αλλά και να τη συνδυάζει με τα "teenage angst" προβλήματα.

Και έχει και αίμα. Πολύ αίμα :p

 

Οι εξελίξεις στο True Blood είναι σίγουρα πιο αργές (και είναι και παράδοξο όλο αυτό αν το καλοσκεφτείς από την άποψη πως μια σεζόν του Vampire Diaries είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή του True Blood), αλλά δε θα το άλλαζα με τίποτα. Το Vampire Diaries είναι καθαρά guilty pleasure. Δεν έχει ούτε το βάθος, ούτε τα πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση που έχει το True Blood.

 

Πάντως προτιμώ σίγουρα οποιοδήποτε από τα δύο από τη Buffy :worry:

 

YΓ: Το Being Human το αγγλικό σαν υπόθεση μοιάζει 90% με το αγγλικό, οπότε είναι σχετικά πιστό remake, αλλά μπαίνουν και οι κλασικές αμερικανιές στη μέση. Δεν μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε, αν και δεν είμαι fan ούτε του αγγλικού, απλά το βλέπω που και που, οπότε ίσως η γνώμη κάποιου fan να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Πάντως προσωπικά έχω φάει τρελό κόλλημα με τη μουσική επένδυσή του. Παίζει τραγούδια ακριβώς στο στυλ που μου αρέσουν! :)

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Οι εξελίξεις στο True Blood είναι σίγουρα πιο αργές (και είναι και παράδοξο όλο αυτό αν το καλοσκεφτείς από την άποψη πως μια σεζόν του Vampire Diaries είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή του True Blood), αλλά δε θα το άλλαζα με τίποτα. Το Vampire Diaries είναι καθαρά guilty pleasure. Δεν έχει ούτε το βάθος, ούτε τα πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση που έχει το True Blood.

 

Πάντως προτιμώ σίγουρα οποιοδήποτε από τα δύο από τη Buffy :worry:

 

Η θεματολογία τους είναι λίγο-πολύ η ίδια, κακά τα ψέμματα. Και τα δύο σαπουνόπερες με βαμπίρ γύρω από ένα ερωτικό τρίγωνο είναι. Η εκτέλεση είναι αρκετά διαφορετική, και προφανώς προτιμώ και εγώ το True Blood αλλά ας μην υπερβάλλουμε - και εκείνο guilty pleasure είναι. Δεν είμαι σίγουρος ότι είδα το βάθος και τα πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση.

 

Από Buffy και Angel δυστυχώς δεν έχω δει ούτε μισό επεισόδιο. Μου τα έχουν προτείνει πολλοί, το ξέρω ότι κατά πάσα πιθανότητα αν κάτσω να τα δω θα μου αρέσουν αλλά ....βαριέμαι. Είναι πάρα πολλά τα επεισόδια και από τη στιγμή που δεν τα είδα όταν παίζονταν δεν πρόκειται να ασχοληθώ τόσα χρόνια μετά.

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

Η θεματολογία τους είναι λίγο-πολύ η ίδια, κακά τα ψέμματα. Και τα δύο σαπουνόπερες με βαμπίρ γύρω από ένα ερωτικό τρίγωνο είναι. Η εκτέλεση είναι αρκετά διαφορετική, και προφανώς προτιμώ και εγώ το True Blood αλλά ας μην υπερβάλλουμε - και εκείνο guilty pleasure είναι. Δεν είμαι σίγουρος ότι είδα το βάθος και τα πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση.

 

Το βάθος έχει να κάνει με την αγαπημένη ασχολία του Alan Ball: να φτιάχνει αλληγορίες (εντάξει, ίσως οι περισσότερες από αυτές να έχουν να κάνουν με θέματα που τον βολεύουν και τον ενδιαφέρουν άμεσα, αλλά οι αλληγορίες είναι αλληγορίες γιατί εγώ μπορώ να το δω διαφορετικά, αφού δεν έχω τα ίδια θέματα με εκείνον).

 

Πάντως ναι, εννοείται συμφωνώ πως και το True Blood είναι μια guilty pleasure. Απλα είναι guilty για τελείως διαφορετικές... pleasures από τα πιο ρομαντικοεφηβικά Buffy/Vampire Diaries.

 

Από Buffy και Angel δυστυχώς δεν έχω δει ούτε μισό επεισόδιο. Μου τα έχουν προτείνει πολλοί, το ξέρω ότι κατά πάσα πιθανότητα αν κάτσω να τα δω θα μου αρέσουν αλλά ....βαριέμαι. Είναι πάρα πολλά τα επεισόδια και από τη στιγμή που δεν τα είδα όταν παίζονταν δεν πρόκειται να ασχοληθώ τόσα χρόνια μετά.

 

Ακριβώς το ίδιο παθαίνω και εγώ με μεγάλες σειρές όταν έχουν τελειώσει χρόνια: βαριέμαι απίστευτα να τις δω και νιώθω (ίσως βλακωδώς) πως δεν υπάρχει και ιδιαίτερη αξία αφού δεν έχει μια συνέχεια σήμερα. Είναι σα να αφιερώνω το χρόνο μου σε κάτι που έχει τελειώσει και το έχω λίγο σα χάσιμο χρόνου. Εξαίρεση σε αυτό ήταν το The Sopranos που εντάξει αυτό το είδα για άλλο λόγο (ιστορική σειρά/θεματολογία) και δεν είναι και τόσο παλιά πια.

 

Εγώ βέβαια παθαίνω και το άλλο: πολλές φορές, για τους ίδιους λόγους που είπα και παραπάνω, σταματάω να βλέπω μια σειρά αμα μάθω ότι

είναι πολύ πιθανό να κοπεί ή αν μάθω πως κόπηκε. Απλά και πάλι το θεωρώ χάσιμο χρόνου.

"Our lives are not our own.

From womb to tomb, we are bound to others, past and present.

And by each crime and every kindness, we birth our future."

Link to comment
Share on other sites

Ακριβώς το ίδιο παθαίνω και εγώ με μεγάλες σειρές όταν έχουν τελειώσει χρόνια: βαριέμαι απίστευτα να τις δω και νιώθω (ίσως βλακωδώς) πως δεν υπάρχει και ιδιαίτερη αξία αφού δεν έχει μια συνέχεια σήμερα. Είναι σα να αφιερώνω το χρόνο μου σε κάτι που έχει τελειώσει και το έχω λίγο σα χάσιμο χρόνου.

Eγώ αντιθέτως έχω αναπτύξει μια πολύ έντονη προτίμηση στις ολοκληρωμένες σειρές την τελευταία διετία. Έχοντας υποφέρει ως τηλεθεάτρια ongoing σειρών τύπου Λοστ, με τα ατελείωτα και ξενερωτικά μεσοδιαστήματα μεταξύ των σεζόν, στις ολοκληρωμένες σειρές βρίσκω την απόλαυση (εμ...πείτε το και "κάψιμο") των μαραθωνίων 'watch till you drop' και την πολυτέλεια του να μη μένεις ποτέ κολλημένος στο cliffhanger.

 

Σήμερα έβλεπα την 4η σεζόν της Μπάφι και παρόλο που το γενικό story-arc με ψιλοχάλαγε (όταν μπλέκει στρατός-κράτος-συνωμοσία βαριέμαι πάρα πολύ) και παρόλο που θα προτιμούσα να μην υπήρχε ο καινούριος της γκομενος, είχε τουλάχιστον 2 επεισόδια που ήταν υπερ-γ@μ@τα και ανέβασαν πολύ τη σειρά στην εκτίμησή μου: το "Hush" ήταν επεισόδιο-έργο τέχνης και εντελώς creepy, ενώ το φινάλε ήταν θεόκουλο και απολαυστικά σουρρεαλιστικό (στη wikipedia λεει οτι το συγκρίνουν συχνά με το Twin Peaks). Δεν ξέρω τι θα κάνω με τις υπόλοιπες σεζόν, αλλά μέχρι τώρα έχει πάει πολύ καλά και παρόλο που βλέπω επιλεγμένα επεισόδια δεν έχω πρόβλημα με τη ροή και γουστάρω πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Eγώ αντιθέτως έχω αναπτύξει μια πολύ έντονη προτίμηση στις ολοκληρωμένες σειρές την τελευταία διετία. Έχοντας υποφέρει ως τηλεθεάτρια ongoing σειρών τύπου Λοστ, με τα ατελείωτα και ξενερωτικά μεσοδιαστήματα μεταξύ των σεζόν, στις ολοκληρωμένες σειρές βρίσκω την απόλαυση (εμ...πείτε το και "κάψιμο") των μαραθωνίων 'watch till you drop' και την πολυτέλεια του να μη μένεις ποτέ κολλημένος στο cliffhanger.

 

Σήμερα έβλεπα την 4η σεζόν της Μπάφι και παρόλο που το γενικό story-arc με ψιλοχάλαγε (όταν μπλέκει στρατός-κράτος-συνωμοσία βαριέμαι πάρα πολύ) και παρόλο που θα προτιμούσα να μην υπήρχε ο καινούριος της γκομενος, είχε τουλάχιστον 2 επεισόδια που ήταν υπερ-γ@μ@τα και ανέβασαν πολύ τη σειρά στην εκτίμησή μου: το "Hush" ήταν επεισόδιο-έργο τέχνης και εντελώς creepy, ενώ το φινάλε ήταν θεόκουλο και απολαυστικά σουρρεαλιστικό (στη wikipedia λεει οτι το συγκρίνουν συχνά με το Twin Peaks). Δεν ξέρω τι θα κάνω με τις υπόλοιπες σεζόν, αλλά μέχρι τώρα έχει πάει πολύ καλά και παρόλο που βλέπω επιλεγμένα επεισόδια δεν έχω πρόβλημα με τη ροή και γουστάρω πολύ.

 

Εφόσον άντεξες την 4η χρονιά συνέχισε το..η 5η είναι από τις καλύτερες χρονιές της σειράς..η 4η ήταν πολύ μέτρια..αν και είχε μερικές επεισοδιάρες(λίγες,ειδικά το hush) δεν κατάφεραν να σώσουν το γενικό κλίμα...και η 6η επίσης είναι πολύ καλή γιατί υπάρχει φοβερή εξέλιξη σε ένας από τους χαρακτήρες της σειράς...:)ότι πληροφορία θες πμ :)

Edited by unagi
Link to comment
Share on other sites

Ακριβώς το ίδιο παθαίνω και εγώ με μεγάλες σειρές όταν έχουν τελειώσει χρόνια: βαριέμαι απίστευτα να τις δω και νιώθω (ίσως βλακωδώς) πως δεν υπάρχει και ιδιαίτερη αξία αφού δεν έχει μια συνέχεια σήμερα. Είναι σα να αφιερώνω το χρόνο μου σε κάτι που έχει τελειώσει και το έχω λίγο σα χάσιμο χρόνου. Εξαίρεση σε αυτό ήταν το The Sopranos που εντάξει αυτό το είδα για άλλο λόγο (ιστορική σειρά/θεματολογία) και δεν είναι και τόσο παλιά πια.

 

Εμένα δε με πειράζει το να είναι κάτι παλιό εφόσον έχει αντέξει στο χρόνο - ούτως ή άλλως έχω δει και πολύ παλιότερα πράγματα από τη Buffy. Αυτό που με αποτρέπει είναι το μέγεθος του εγχειρήματος: 150+ σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια = >110 ώρες = no go. Συν το ότι βαριέμαι να κατεβάζω 50 GB άρα θα πρέπει να τα αγοράσω, οπότε θα είμαι μείον ~150 ευρώ και συν ένα τεράστιο box-set που δε θα έχω τι να το κάνω αφού τα δω. Συνολικά το όλο εγχείρημα είναι μη πρακτικό από πολλές απόψεις. :p

Οι σειρές των καλωδιακών δικτύων με τα 13 επεισόδια ανά κύκλο είναι αρκετά πιο βολικές για catching up, ακόμα και αν παίζονταν για αρκετά χρόνια.

-Candygram.

-Candygram, my foot. You get out of here before I call the police. You're the shark, and you know it.

-Wait. I-I'm only a dolphin, ma'am.

Link to comment
Share on other sites

Ελα να στα δωσω εγω παιδι μου ! Με τα ποδια στα φερνω αν χρειαστει! Προκειται για την σειρα για την οποια εχω νοιωσει τα πιο εντονα συναισθηματα! Buffy και Angel δες τα και θα καταλαβεις οτι εκμεταλευτικες σωστα αυτες τις 110 ωρες!!
no sig...
Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντως πριν από λίγους μήνες τα είχα κατεβάσει (χωρίς να τα έχω δει ακόμα) και μπορώ να πω ότι κατέβηκαν αρκετά γρήγορα. Υπάρχουν πολλοί fans που seedάρουν!

Link to comment
Share on other sites

Εγω τα κατεβάζω σε mkv που είναι 175mb το επεισόδιο, οπότε χωράνε μια χαρά στο σκληρό μου.

 

Πάντως δεν υπάρχει η σειρά, δεν ξέρω πως να τη χαρακτηρίσω γιατί είναι ένα πολύ περίεργο μείγμα: ξεκινάει ως σειρά τύπου Charmed και Smallville και από την τέταρτη σεζόν και μετα (ναι, ναι, σήμερα έφτασα στην πέμπτη, μη με ρωτάτε πόσες ώρες βλέπω...καίγομαι!) σου πετάει κάτι επεισόδια εντελώς απίστευτα όπως το Hush και το Restless και το τελείως back to reality "The Body" (που διάβασα ότι έχει χαρακτηριστεί απο τα καλύτερα επεισόδια τηλεοπτικής σειράς έβερ), που είναι γροθιά στο στομάχι (μου θύμισε το πρώτο επεισόδιο του Six Feet Under - δεν ξερω αν ειναι που είμαι ακόμα υπό την επήρεια αλλά μου φάνηκε ακόμα πιο καλτ-αρτιστίκ).

 

Κι όλη η πέμπτη σεζόν είναι πολύ περισσότερο εξέλιξη χαρακτήρων παρά vampire slaying και καταλαβαίνω προς τα που οδεύει το πράγμα...για την 6η έχω διαβάσει πολύ αναμεικτες κριτικές, αλλά τώρα που κόλλησα θα συνεχίσω ακάθεκτη.

 

Α! καλά εννοείται ότι έφαγα σκάλωμα με το τέλος του 5x01 και το 5x02

με την αδερφή που εμφανίζεται απ το πουθενα κι όλοι κάνουν σα να ταν πάντα εκεί

. Είναι το καλύτερό μου όταν βλέπεις μια σειρά και δεν καταλαβαίνεις τι στο καλό έχει γίνει...εννοείται ότι έψαχνα στη wikipedia γιατί νόμιζα ότι κάτι είχα χάσει στις προηγούμενες σεζον :p πολύ καλό το όλο κονσεπτ-story arc.

Link to comment
Share on other sites

Ρε σεις, πέθανα στο κλάμα με το φινάλε, πανάθεμά το - αφού στο μεταξύ είχα ερωτευτεί το Spike από την έκτη σεζόν κι έπειτα.

 

Μετά όμως έπαθα ζημιά όταν ανακάλυψα τι γίνεται στην 5η σεζόν του Angel, κι ακόμα περισσότερο όταν ανακάλυψα τα κόμικς. Γιατί εκεί που νόμιζα ότι υπήρχε closure, ανακαλύπτω ότι δεν υπάρχει, αφού την "8η" σεζόν την γράφει κι αυτή ο Joss Whedon και άρα και να θέλουμε δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Κι απ' ό,τι είδα αναμένεται και 9η και 10η. Εντάξει βέβαια άλλο μέσο το κόμικ, άλλοι κανόνες, αλλά οι χαρακτήρες είναι εκεί - διάβασα τα 2 τελευταία story-arcs (Twilight και Last Gleaming).

Link to comment
Share on other sites

^ Άστα, άστα....Βuffy, τρελό κόλλημα :respect:

 

και το τελείως back to reality "The Body" (που διάβασα ότι έχει χαρακτηριστεί απο τα καλύτερα επεισόδια τηλεοπτικής σειράς έβερ), που είναι γροθιά στο στομάχι (μου θύμισε το πρώτο επεισόδιο του Six Feet Under - δεν ξερω αν ειναι που είμαι ακόμα υπό την επήρεια αλλά μου φάνηκε ακόμα πιο καλτ-αρτιστίκ).

 

.

 

 

Πολύ κλάμα σε αυτό :cry:

Link to comment
Share on other sites

Και μια και λέμε για κλάμα, να πω ότι έκλαψα πολύ και στο φινάλε της 6ης, η οποία ήταν λίγο μισή-μισή συνολικά (γενικά όσο έπαιζε ο Giles τα επεισόδια ήταν καλά, με αποκορύφωμα το θεϊκό Once more with feeling, μετά προς το τέλος παραέγινε καταθλιπτικό) η σκηνή όμως που ο Ζάντερ σταματάει τη μαύρη Γουίλοου αποζημιώνει για όλη τη σεζόν.

 

Και όπως είπα, όλο το Spike storyline ήταν φοβερό. Η εξέλιξη της σχέσης του με τη Buffy από την 5η σεζόν και κυρίως στο τέλος της 6ης/αρχή 7ης είναι εξαιρετικά δουλεμένη. Νομίζω ότι στα 2-3 τελευταία επεισόδια δάκρυζα σε κάθε σκηνή που είχαν μαζί. [Εχμ ναι, γενικά το χω εύκολο το κλάμα στις ταινίες, αλλά είναι να το χει κιόλας η ταινία/σειρά]

 

Όσο για την 7η σεζόν, ήταν απίστευτη. Από την αρχή μέχρι το σημείο που τα πράγματα ξεφεύγουν πάλι απ' τον έλεγχο (γύρω στο 18ο επεισόδιο) είχε φοβερή ροή. Στα τελευταία επεισόδια κουράζει λίγο η Buffy με όλο το θέμα της "αποστολής" της και τους λόγους που βγάζει κάθε τόσο, αλλά το φινάλε είναι πολύ ωραίο, από τα καλύτερα φινάλε σειράς.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

 Κοινοποίηση

Ανακοινώσεις



×
×
  • Create New...