Προδοσία από φίλους

Εγώ πλέον δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν...όλοι την πάρτη τους κοιτάνε...σε έχουν για να τους καλύπτεις κενά και όταν πλέον δε σε χρειάζονται σε παρατάνε..

Και εγώ την ίδια γνώμη είχα με σένα αλλά μόλις είδα την στάση τους σε δύσκολες καταστάσεις και περίεργες μου στάθηκαν και βοήθησαν πάρα πολύ ενώ δεν τους αφορούσε καθόλου καθώς ήταν κάτι πολύ προσωπικό.

@trelovet1: Οι κατ' ανάγκη φίλοι είναι πολύ χειρότεροι απο τους γνωστούς γιατί είναι θέμα χρόνου να σε προσδώσουν και να σου την φερουν.

Εγώ πλέον δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν...όλοι την πάρτη τους κοιτάνε...σε έχουν για να τους καλύπτεις κενά και όταν πλέον δε σε χρειάζονται σε παρατάνε..

αν το πιστεψω αυτο και ζω ετσι δεν θα ζησω για πολυ καιρο... ειναι πολυ τραγικο, αν και υπαρχουν πολλοι ανθρωποι εκει εξω που δεν βοηθανε να μην το πιστεψουμε!!! ;);)

Η αλήθεια είναι οτι υπάρχουν λίγοι άνθρωποι (3-4) τους οποίους έχω δίπλα μου εδώ και πολλά χρόνια και που τους εμπιστεύομαι.

Εδώ που είμαι τώρα για σπουδές είχα κάποιες φίλες απο πρώτο έτος (τώρα είμαι 5) οι οποίες με πρόδωσαν και με πλήγωσαν επειδή βρήκαν "άντρες"(όπως εκείνες λένε) και εγώ δε χωρούσα πλέον στην παρέα τους. Όταν εγώ έκανα σχέση όμως ήμουν χαζή γτ δε τις έκανα στην άκρη.

Εγώ πλέον δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν...όλοι την πάρτη τους κοιτάνε...σε έχουν για να τους καλύπτεις κενά και όταν πλέον δε σε χρειάζονται σε παρατάνε..

Να σε ρωτησω κατι χωρις να το παρεις οτι σου κανω επιθεση ή οτιδηποτε.;)

Πραγματικα στο λεω ειλικρινα οτι δεν εχω τετοια προθεση...:O

Απλως επειδη αυτο που λες ειναι -τρομερα- απολυτο και προσωπικα δεν το σημεριζομαι.

Εσυ εισαι απεναντι στους φιλους σου σαν αυτο που περιγραφεις πιο πανω?

Δηλαδη κοιτας την παρτη σου καλυπτεις τα κενα σου και μετα τους παρατας?

Γιατι ειναι τοσο απολυτο αυτο που γραφεις που ουσιαστκα ειναι σαν να περιγραφεις οτι εχει πεθανει η φιλια, το φιλοτιμο, οι υγιεις διαπροσωπικες (ΑΚΑ φιλικες) σχεσεις ή κι εγω δεν ξερω πως αλλιως να το πω, οποτε δεν ξεφευγεις ουτε εσυ απο αυτη την κατασταση ουτε εγω ουτε κανενας.

Πραγμα που δεν νμιζω να ισχυει γιατι λες "κοιτανε την παρτη τους" κι οχι "κοιταμε"

Γιατι εαν π.χ. εσυ, εγω ο καθε ενας απο εδω λεμε και ξερουμε οτι εχουμε σταθει σαν φιλοι,σαν πραγματικοι φιλοι, τοτε σιγουρα υπαρχουν κι αλλοι σαν εμας.

Προσωπικα ναι εχω προσδωθει απο φιλους και οχι μια και δυο, αλλα αυτο δεν μου λεει τιποτα για το συνολο.

Μεσα απο τις φαπες που εφαγα εμαθα που ειχα κανει λαθος,καταλοιπα δεν μου εμειναν να μεταφερω στους επομενους ή σε οποιοδηποτε αλλο ατομο της ζωης μου και παει λεγοντας.

Να σε ρωτησω κατι χωρις να το παρεις οτι σου κανω επιθεση ή οτιδηποτε.;)

Πραγματικα στο λεω ειλικρινα οτι δεν εχω τετοια προθεση...:O

Απλως επειδη αυτο που λες ειναι -τρομερα- απολυτο και προσωπικα δεν το σημεριζομαι.

Εσυ εισαι απεναντι στους φιλους σου σαν αυτο που περιγραφεις πιο πανω?

Δηλαδη κοιτας την παρτη σου καλυπτεις τα κενα σου και μετα τους παρατας?

Γιατι ειναι τοσο απολυτο αυτο που γραφεις που ουσιαστκα ειναι σαν να περιγραφεις οτι εχει πεθανει η φιλια, το φιλοτιμο, οι υγιεις διαπροσωπικες (ΑΚΑ φιλικες) σχεσεις ή κι εγω δεν ξερω πως αλλιως να το πω, οποτε δεν ξεφευγεις ουτε εσυ απο αυτη την κατασταση ουτε εγω ουτε κανενας.

 

Πραγμα που δεν νμιζω να ισχυει γιατι λες "κοιτανε την παρτη τους" κι οχι "κοιταμε"

Γιατι εαν π.χ. εσυ, εγω ο καθε ενας απο εδω λεμε και ξερουμε οτι εχουμε σταθει σαν φιλοι,σαν πραγματικοι φιλοι, τοτε σιγουρα υπαρχουν κι αλλοι σαν εμας.

Προσωπικα ναι εχω προσδωθει απο φιλους και οχι μια και δυο, αλλα αυτο δεν μου λεει τιποτα για το συνολο.

Μεσα απο τις φαπες που εφαγα εμαθα που ειχα κανει λαθος,καταλοιπα δεν μου εμειναν να μεταφερω στους επομενους ή σε οποιοδηποτε αλλο ατομο της ζωης μου και παει λεγοντας.

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες και λάθος μου που γενίκευσα.

Έχω συγκεκριμένα πρόσωπα στο μυαλό μου. Και γι'αυτά μιλάω.

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες και λάθος μου που γενίκευσα.

Έχω συγκεκριμένα πρόσωπα στο μυαλό μου. Και γι'αυτά μιλάω.

Το καταλαβα γιατι εκ των υστερων ειδα το επομενο ποστ σου...:O

Απαντησες οσο εγραφα και καταλαβαινεις...

Το καταλαβα γιατι εκ των υστερων ειδα το επομενο ποστ σου...:O

Απαντησες οσο εγραφα και καταλαβαινεις...;)

:p

Ξέρεις κάτι?Δε θα είχα κανένα πρόβλημα να μου πουν στα ίσια ότι δεν ήθελαν πλέον να κάνουν παρέα μαζί μου.Αλλά όχι να κοροιδέυεις τον άλλον λες και είναι χαζός και δεν καταλαβαίνει και να το παίζεις οτι δε τρέχει τίποτα και απο την άλλη να χάνεσαι. Είναι άδικο!!!:mad:

Τηλεφωνείς για να βγείτε και είναι απασχολημένοι,αλλά τους πετυχαίνεις μετά έξω για καφέ. Δε μπαίνουν ούτε καν στη διαδικασία να δικαιολογηθούν.Σου λένε ένα "γειά" και μετά σε κατήγορουν οτι δε προσπάθησες αρκετά και οτι η όλη κατάσταση είναι δικό σου φταίξιμο...και κάπου εκεί τελειώνουν όλα :(

χα τι τυχαίο.:(και εγώ το τελευταίο καιρό το παθαίνω αυτο με έναν φίλο μου.Του λες να βγεί Σάββατο βράδυ και σου λέει ότι είναι πολύ κουρασμένος.Και μετά τον πετυχαίνεις έξω με άλλους μεσα σε bar.Και σου λέει ότι του είπαν να βγεί στις 12 το βράυ και τότε αποφασίζει ότι είναι ξεκούραστος.:mad:

αυτοί που μόλις χρειαστούν την ανάγκη σου σε παίρνουν τηλέφωνο και το πιο εκνευριστικό σε λένε και κολλητέ, αυτοί που δεν θέλω να έχω τίποτα παραπάνω από ένα καλημέρα.

Το κινητό μου είναι γνωστό σε πολύ κόσμο. Ποτέ δεν είπα σε κάποιον να μην δώσει το κινητό μου σε κάποιον άλλον. Ποτέ. Ποτέ δεν εξέφρασα δυσαρέσκεια σε κάποιον ο οποίος με ενόχλησε ακατάλληλη ώρα. Φεύγουμε λοιπόν για Ισπανία. Με πέρνουν κάποια παλικάρια και με ρωτούν το αυτονόητο, αν θα πάω δλδ στην Θαραγόθα και αν θα έχω roaming. Επειδή στο παρελθόν έχω πληρώσει πολύ μεγάλους λογαριασμούς για roaming τους είπα ότι θα απαντάω μόνο σε μυνήματα, και σε αυτά επιλεκτικά. Για το που είναι το ξενοδοχείο της ομάδας εμένα έπρεπε να καλέσουν, για το τι ώρα παίζουν εμένα, δεν υπήρχε άλλος Αρειανός στην Ισπανία, παρα μόνο εγώ...Για να μην τα πολυλογώ με καλεί κάποιος ο οποίος θα διανυκτέρευε το τελευταίο βράδυ στη Μαδρίτη. Το κλεινω. Με ξαναπέρνει, το ξανακλεινω. Μύνημα δεν στέλνει, ενώ τον είχα ενημερώσει ότι τηλέφωνα δεν θα σηκώνω. Τον πετυχαίνω λοιπόν στο αεροπλάνο και με κραζε που δεν απαντούσα τις κλήσεις του. Όταν λοιπόν εγώ του υπενθήμισα αυτό που του είχα πει πριν αναχωρίσουμε για Ισπανία, εκείνος απάντησε ότι τα sms είναι για τα παιδάκια. Και ερωτώ: Τόσοι γνωστοί ήταν την ίδια μέρα στην Ισπανία, εγώ τι φταίω;

Τώρα, με αφορμή τον αγώνα με την Μπόλτον, ένας φίλος μου έδωσε το κινητό μου σε κάτι παιδιά, για να μου στείλουν χρήματα να τους κλεισω τα αεροπορικά. Δεν είπα τίποτα, λέω δεν πειράζει, ας τα εξυπηρετήσω τα παλικάρια...Αλλά ΗΜΑΡΤΟΝ...

Πάντως θεωρώ ότι είμαι ο μόνος που πηγαίνει με παρέα στο εξωτερικό και γυρνάει μόνος...

Αυτό ακριβώς.

Ίσως φταίει πως δεν έχουν τρόπους; Το πιστεύω κι αυτό. Δεν νοιάζονται για τα αισθήματα των άλλων κι αν ο άλλος θα πληγωθεί; Μπορεί.

Επίσης σας δίνω ένα τεστ για να δείτε τους πραγματικούς φίλους. Οι πραγματικοί φίλοι στη χαρά φαίνονται κι όχι στα δύσκολα. Αν χαρούν με τη χαρά σου. Στις δυσκολίες όλοι θα πέσουν σαν τα κοράκια πάνω σου, με τις χειρότερες συμβουλές και μετά θα σε θάβουν στους υπόλοιπους λέγοντας "τον / την καημένη" ... (όχι πάντα, αλλά συμβαίνει συχνά).

(Το μήνυμα απαντάει στο τελευταίο μήνυμα του Mi3s).

Το βασικότερο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας φίλος είναι να είναι "εντάξει". Οφείλει δηλαδή να είναι ειλικρινής, συνεπής σε όσα υπόσχεται, να μη σε υποβαθμίζει και να σου συμπαραστέκεται σε καταστάσεις ευτυχίας ή δυστυχίας.

Όταν ένας φίλος δε συνδυάζει τα παραπάνω στοιχεία, θα δημιουργούνται συνεχώς παρεξηγήσεις, θα εμφιλοχωρεί η αίσθηση της προδοσίας, θα υπάρχει πικρία και η φιλία δε θα αντέξει στον χρόνο.

Ακόμα κι αν έχω πολλά κοινά με κάποιους, ακόμα κι αν διασκεδάζω όταν είμαι μαζί τους, ακόμα κι αν τους συμπαθώ, γνωρίζω πως δεν πρόκειται να γίνουμε μακρόβιοι φίλοι αν δεν είναι "εντάξει".

Φίλο θα έχεις ένα άτομο άντε δύο το πολύ... Όλοι υπόλοιποι είναι γνωστοί.

Η αλήθεια είναι ότι έχω δυο φίλους και πάρα πολλούς γνωστούς που κατα καιρούς με χαρακτηρίζουν ο καλύτερος φίλος τους και τους ρωτάω τι θες? - Δεν θέλω τίποτα -Λέγε τι θες... δεν μου λένε τίποτα. Τους υπενθυμίζω κάτι που τους είχα πει παλαιότερα ότι είμαστε απλώς γνωστοί και όχι φίλοι με χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και κάνουν ελαφρά πηδηματάκια. (Πείτε με κακό αλλά μου αρέσει να ξεκαθαρίζω την θέση μου από την αρχή.) Λοιπόν που είχα μείνει ααααα ναι περνάνε λοιπόν δυο τρεις μέρες να σου τηλεφωνο - Να θα ήθελα μια χάρη... Που θέλω να καταλήξω όλοι θέλουν κάτι παντα ... Αυτές είναι οι γνωστές λυκοφιλίες για μένα.

Ο φίλος θα σε πάρει τηλέφωνο για να μιλήσεις για διάφορες αηδίες θα σε πάρει όμως και όταν έχει πραγματικά ανάγκη το ίδιο και εσύ ή όταν βλέπεις ότι πάει να κάνει βλακεία θα του μιλήσεις και αν δεν πάρει χαμπάρι θα αρχίσεις να του φωνάζεις ώστε να ξυπνήσει ... δεν θα τον αφήσεις... για μένα ο φίλος είναι αδερφός. Δύσκολος δεσμός αλλά και πραγματικά μοναδικός. Σπάνιο πράγμα όμως στις ημέρες μας.

Αυτό ακριβώς.

Ίσως φταίει πως δεν έχουν τρόπους; Το πιστεύω κι αυτό. Δεν νοιάζονται για τα αισθήματα των άλλων κι αν ο άλλος θα πληγωθεί; Μπορεί.

Επίσης σας δίνω ένα τεστ για να δείτε τους πραγματικούς φίλους. Οι πραγματικοί φίλοι στη χαρά φαίνονται κι όχι στα δύσκολα. Αν χαρούν με τη χαρά σου. Στις δυσκολίες όλοι θα πέσουν σαν τα κοράκια πάνω σου, με τις χειρότερες συμβουλές και μετά θα σε θάβουν στους υπόλοιπους λέγοντας "τον / την καημένη" ... (όχι πάντα, αλλά συμβαίνει συχνά).

 

(Το μήνυμα απαντάει στο τελευταίο μήνυμα του Mi3s).

Απόλυτα σωστό

Φίλο θα έχεις ένα άτομο άντε δύο το πολύ... Όλοι υπόλοιποι είναι γνωστοί.

Η αλήθεια είναι ότι έχω δυο φίλους και πάρα πολλούς γνωστούς που κατα καιρούς με χαρακτηρίζουν ο καλύτερος φίλος τους και τους ρωτάω τι θες? - Δεν θέλω τίποτα -Λέγε τι θες... δεν μου λένε τίποτα. Τους υπενθυμίζω κάτι που τους είχα πει παλαιότερα ότι είμαστε απλώς γνωστοί και όχι φίλοι με χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και κάνουν ελαφρά πηδηματάκια. (Πείτε με κακό αλλά μου αρέσει να ξεκαθαρίζω την θέση μου από την αρχή.) Λοιπόν που είχα μείνει ααααα ναι περνάνε λοιπόν δυο τρεις μέρες να σου τηλεφωνο - Να θα ήθελα μια χάρη... Που θέλω να καταλήξω όλοι θέλουν κάτι παντα ... Αυτές είναι οι γνωστές λυκοφιλίες για μένα.

Ο φίλος θα σε πάρει τηλέφωνο για να μιλήσεις για διάφορες αηδίες θα σε πάρει όμως και όταν έχει πραγματικά ανάγκη το ίδιο και εσύ ή όταν βλέπεις ότι πάει να κάνει βλακεία θα του μιλήσεις και αν δεν πάρει χαμπάρι θα αρχίσεις να του φωνάζεις ώστε να ξυπνήσει ... δεν θα τον αφήσεις... για μένα ο φίλος είναι αδερφός. Δύσκολος δεσμός αλλά και πραγματικά μοναδικός. Σπάνιο πράγμα όμως στις ημέρες μας.

φιλες πραγματικες εχω δυο.δεν ειναι απο τα παιδικα ή τα σχολικα μου χρονια καθως εκεινες "την εκαναν με ελαφρα" σε καποια περιοδο της ζωης μου.τις μονες φιλες που εχω τωρα τις ξερω απο το 1ο ετος,οταν ειμουν φοιτητρια.χρυσα κοριτσια και οι δυο,μου σταθηκαν σε δυσκολη φαση της ζης μου,οταν ολοι οι αλλοι εφευγαν.

οπως και να εχει ας μην ειμαστε απαισιοδοξοι..φιλια υπαρχει.αρκει να μην χαλαμε την εννοια της λεγοντας "φιλο" καποιον που τον ξερουμε ελαχιστα ή καποιον που δεν εχουμε πως αλλιως να τον αποκαλεσουμε.

για μενα φιλος ειναι αυτος που δεν ντρεπεσαι να του πεις καποιο προβλημα σου,να τον βοηθησεις οταν εχει ζορια,να τον αφυπνισεις οταν το χρειαστει.και φυσικα να τσακιστεις να πας διπλα του οταν θα σου το ζητησει.

Όλοι έχουμε ζήσει τέτοια περιστατικά. Σημασία έχει να μας γίνεται μάθημα και να μην την ξαναπατάμε. Θα σας πω και εγώ 2 περιπτώσεις "φιλίας".

Πρώτον, κατηγορήθηκα κάποτε ΑΔΙΚΑ για μια ζημια που έγινε. Οι 2 κολλητές μου ήταν μπροστά στο συμβάν και όταν αργότερα ρωτήθηκαν για το περιστατικό (που νόμιζα κι εγώ πως θα με υπερασπιστούν, στο κάτω κάτω την αλήθεια θα έλεγαν) έβγαλαν την ουρά τους απ' έξω και έλεγαν "δεν ξέρω, δεν είδα τι έγινε". Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα!! :(

Και άλλο ένα περιστατικό, όχι και τόσο σημαντικό. Μου πρότεινε η "κολλητή" μου να πάμε το καλοκαίρι στην πόλη που σπουδάζει για καμιά βδομάδα και εγώ δέχτηκα, μιας που δεν είχα ξαναπάει. Είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι, αλλά μου είπε τελικά πως δεν θα πάει ούτε κι εκείνη λόγω δουλειάς. Μετά από καιρό έμαθα πως πήγε, αλλά με άλλη παρέα!! Το παραδέχτηκε και η ίδια. Πιο πολύ με πείραξε που μου είπε ψέματα, και όχι που δεν πήγα μαζί.

Και κατά καιρούς βέβαια υπάρχουν πολλά παιδιά όλο ευγένια και γλύκα που ζητούν χάρες και εξυπηρετήσεις, αλλά αν χρειαστώ εγώ κάτι αδιαφορούν πλήρως. Γι' αυτό κι εγώ πλέον δεν έχω πολλούς φίλους, μόνο ένα. Οι υπόλοιποι απλά γνωστοί... :worry:

Όλοι έχουμε ζήσει τέτοια περιστατικά. Σημασία έχει να μας γίνεται μάθημα και να μην την ξαναπατάμε. Θα σας πω και εγώ 2 περιπτώσεις "φιλίας".

Πρώτον, κατηγορήθηκα κάποτε ΑΔΙΚΑ για μια ζημια που έγινε. Οι 2 κολλητές μου ήταν μπροστά στο συμβάν και όταν αργότερα ρωτήθηκαν για το περιστατικό (που νόμιζα κι εγώ πως θα με υπερασπιστούν, στο κάτω κάτω την αλήθεια θα έλεγαν) έβγαλαν την ουρά τους απ' έξω και έλεγαν "δεν ξέρω, δεν είδα τι έγινε". Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα!! :(

Και άλλο ένα περιστατικό, όχι και τόσο σημαντικό. Μου πρότεινε η "κολλητή" μου να πάμε το καλοκαίρι στην πόλη που σπουδάζει για καμιά βδομάδα και εγώ δέχτηκα, μιας που δεν είχα ξαναπάει. Είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι, αλλά μου είπε τελικά πως δεν θα πάει ούτε κι εκείνη λόγω δουλειάς. Μετά από καιρό έμαθα πως πήγε, αλλά με άλλη παρέα!! Το παραδέχτηκε και η ίδια. Πιο πολύ με πείραξε που μου είπε ψέματα, και όχι που δεν πήγα μαζί.

 

Και κατά καιρούς βέβαια υπάρχουν πολλά παιδιά όλο ευγένια και γλύκα που ζητούν χάρες και εξυπηρετήσεις, αλλά αν χρειαστώ εγώ κάτι αδιαφορούν πλήρως. Γι' αυτό κι εγώ πλέον δεν έχω πολλούς φίλους, μόνο ένα. Οι υπόλοιποι απλά γνωστοί... :worry:

Κατά τη γνώμη μου, τα παραπάνω περιστατικά (που σχεδόν ίδια μου έχουν συμβεί) οφείλονται σε έλλειψη παιδείας, ευγένειας και καλών τρόπων . Αν τους συμβεί το ίδιο, πώς θα νοιώσουν; Μήπως όμως δεν πληγώνονται αν κάποιος τους φερθεί με τον ίδιο τρόπο, επειδή η ψυχή τους είναι κατά βάθος κατεστραμμένη από την κακία;

Η εποχή μας δυστυχώς δεν ευνοεί τις αληθινές σχέσεις. Στο χέρι μας είναι όμως να αλλάξει αυτό. Δεν γίνομαι κακιά, αν και πολλές φορές έχω ευχηθεί να ήμουν κακιά και να φερόμουν με κακία σε όσους με πλήγωσαν. Αλλά όχι, δεν θα γίνω ίδια με αυτούς. Θα είμαι ο εαυτός μου, ελπίζοντας κάποτε οι σχέσεις να καλυτερέψουν και οι άνθρωποι να γίνουμε περισσότερο 'ανθρώπινοι'...

Και άλλο ένα περιστατικό, όχι και τόσο σημαντικό. Μου πρότεινε η "κολλητή" μου να πάμε το καλοκαίρι στην πόλη που σπουδάζει για καμιά βδομάδα και εγώ δέχτηκα, μιας που δεν είχα ξαναπάει. Είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι, αλλά μου είπε τελικά πως δεν θα πάει ούτε κι εκείνη λόγω δουλειάς. Μετά από καιρό έμαθα πως πήγε, αλλά με άλλη παρέα!! Το παραδέχτηκε και η ίδια. Πιο πολύ με πείραξε που μου είπε ψέματα, και όχι που δεν πήγα μαζί.

Κάνουν τούς φίλους σε χρησιμοποιούν παίρνουν ότι θέλουν και μόλις έρθει η ώρα να "πάρεις" σου γυρίζουν την πλάτη και σε απαξιώνουν και το πιο θλιβερό να το κάνουν μπροστά σε άλλους...παιδιά είναι απαίσιο το βίωσα πρόσφατα.:cry:

Κάνουν τούς φίλους σε χρησιμοποιούν παίρνουν ότι θέλουν και μόλις έρθει η ώρα να "πάρεις" σου γυρίζουν την πλάτη και σε απαξιώνουν και το πιο θλιβερό να το κάνουν μπροστά σε άλλους...παιδιά είναι απαίσιο το βίωσα πρόσφατα.:cry:

Και εμένα μου συνέβη κάτι παρόμοιο με μια "φίλη".'Ηθελε να τη βοηθήσω πριν 3 χρόνια στο lower επειδή νόμιζε ότι καθόμαστε όπου θέλουμε και ήμουν και ο καλύτερος της τάξης οπότε της είπα οκ αν τελικά καθόμαστε όπου θέλουμε.Περνούσε ο καιρός και να σου οι αγκαλιες,οι αναπάντητες,τα μηνύματα και οι προσκλήσεις για να βγούμε.Πέρασε ο καιρός και έφτασε η μέρα που δίναμε.Φυσικά δεν μας άφησαν να κάτσουμε μαζί.Από τότε όσες φορές την έχω πετύχει έξω με γράφει κανονικά.Αλλά όπως λένε payback is a bitch γιατι έχει δώσει ήδη 4 φορές χωρίς επιτυχία και τώρα τα παράτησε:devil::devil::devil:.Να μάθει να παίζει με τα συναισθήματά μου...Μια άλλη "φίλη" επίσης ενώ της μιλάω με γράφει παρόλο που 1 μήνα πριν μιλούσαμε κανονικά.Δεν με πειράζει πια έχω προδοθεί αρκετές φορές μέχρι την 1η Γυμνασίου από φίλους και έτσι τώρα έχω 1 κολλητό 2 φίλους και 1 φίλη που μοιραζόμαστε τα πάντα και πολλούς γνωστούς.

Εγώ ειχα μια φιλη από την πρωτη δημοτικου...Ειμασταν αχωριστες ωσπου μπηκε βασικα ''αναμεσα'' μας μια αλλη κοπελα...

Απο τοτε δεν τα πηγαιναμε και τοσο καλα η αλλη κοπελα ηθελε η φίλη μου να είναι μονο μαζι της αλλα έπαιζε και την κολλητη σε μενα..

Για τρία χρονια περιπου τα πηγαιναμε καλα...Μέσα σ'αυτα τα τρια χρόνια αυτες ειχαν κενει πολλες σχεσεις με αγορια..

Εγω λιγες φορες...Και περσυ γνωρησα ένα πολυ καλό παιδι και τα φτιάξαμε...

Τον πρωτο καιρο ήταν όλα καλα μετά η ''φίλη'' μου η αλλη όχι η ''κολλητή'' μου έλεγαν διάφορα από πισω μου για την σχεσή που ειχα...

Εκτός αυτου όταν θα είχα ενα πρόβλημα με το αγόρι μουθα μου ελεγαν ΠΑΝΤΑ χώρισε τον...

Τέλοσπαντων μετα απο καιρό τα έμαθα και το κακο ήταν οτι και η ''κολλητή'' μου επιρεάστηκε και έλεγε κ αυτή πολλά για μενα...

Τέλος τις παράτησα και τις 2 και εδω και ενα χρονο είμαι με το αγορι μου και τ απάμε πολυ καλυτερα απο τότε που υπήρχαν αυτές οι 2!!Επίσης γνώρισα φίλες και περναμε πολύ πιο καλά απο ότι με εκείνες:)....

Εγώ ειχα μια φιλη από την πρωτη δημοτικου...Ειμασταν αχωριστες ωσπου μπηκε βασικα ''αναμεσα'' μας μια αλλη κοπελα...

Απο τοτε δεν τα πηγαιναμε και τοσο καλα η αλλη κοπελα ηθελε η φίλη μου να είναι μονο μαζι της αλλα έπαιζε και την κολλητη σε μενα..

Για τρία χρονια περιπου τα πηγαιναμε καλα...Μέσα σ'αυτα τα τρια χρόνια αυτες ειχαν κενει πολλες σχεσεις με αγορια..

Εγω λιγες φορες...Και περσυ γνωρησα ένα πολυ καλό παιδι και τα φτιάξαμε...

Τον πρωτο καιρο ήταν όλα καλα μετά η ''φίλη'' μου η αλλη όχι η ''κολλητή'' μου έλεγαν διάφορα από πισω μου για την σχεσή που ειχα...

Εκτός αυτου όταν θα είχα ενα πρόβλημα με το αγόρι μουθα μου ελεγαν ΠΑΝΤΑ χώρισε τον...

Τέλοσπαντων μετα απο καιρό τα έμαθα και το κακο ήταν οτι και η ''κολλητή'' μου επιρεάστηκε και έλεγε κ αυτή πολλά για μενα...

Τέλος τις παράτησα και τις 2 και εδω και ενα χρονο είμαι με το αγορι μου και τ απάμε πολυ καλυτερα απο τότε που υπήρχαν αυτές οι 2!!Επίσης γνώρισα φίλες και περναμε πολύ πιο καλά απο ότι με εκείνες:)....

δεν το ξερεις οτι παντα αυτο γινεται??

και φυσικα εκει φαινεται η φιλια!

μολις πας να "φτιαξεις" την ζωουλα σου...ξαφνικα οι φιλοι/ες με το παραμικρο...σου λενε χωρισε! και βριζουν τον συντροφο σου. επι της ουσιας ουδεις σεβασμος προς τον ανθρωπο που εισαι και περνας καλα.

να φανταστεις καποιες φορες που ημουν σε σχεση και τυχαινε εκεινο τον καιρο να μη τα παω καλα με την κοπελα μου...εβγαινα με μια φιλη..και της ελεγα " α! δεν μπορω αλλο θα χωρισω!" επι 6 μηνες αυτο το πραγμα της ελεγα! (σε τακτα διαστηματα,οχι καθε μερα) και ηταν φιλη το τονιζω. και ξερεις κατι? ποτε δεν μου ειπε "ε ρε μπιλη χωρισε να τελειωνουμε!"

που σιγουρα (80%) αν ηξερε η τοτε κοπελα που ειμασταν μαζι οτι εβγαινα με μια φιλη (εγω κι αυτη μονο) ποιος ξερει τι θα βαζε στο μυαλο της.

Με τα λιγα και με τα πολλα,φιλια και αγαπη ειναι μεγαλες κουβεντες,που για να τις πεις πρεπει να εισαι και αξιος να το αποδειξεις καποιες φορες.

Billakosss εχεις απολυτο δικιο ...

Καποια πραγματα σταματανε εκει που αρχιζουν αλλα για μας, αν αξιζει να συνεχισουν μαζι και φιλιες και το ζευγαρι θα φανει με τον καιρο..

Συνηθως οπως λεει και η pinkrose οι "φιλιες" σταματουν τις περισσοτερες φορες :ninja: ...