timiman

Έχω παρατηρήσει ότι ακόμη και με το τελευταίο firmware (2.xxxx.xxxx 31/08) αρκετές φορές δεν μπορεί να ανοίξει αρχεία .doc που έχουν δημιουργηθεί 100% πάνω στο κινητό. Εμφανίζει δηλαδή μήνυμα του τύπου "Αδύνατο άνοιγμα του αρχείου". Πάντως και σε αυτό υπάρχει λύση. Απλώς συνδέστε το κινητό στον Η/Υ για μεταφορά δεδομένων και ανοίξτε το "χαλασμένο" αρχείο από το Word. Θα σας βγάλει μήνυμα ότι προσπαθεί να το διορθώσει και έτσι θα γίνει, αφού κρασάρει μία φορά. Στην επανεκκίνηση του Word θα επαναφέρει το αρχείο και θα μπορέσετε να το σώσετε και να το ανοίξετε από το κινητό σας ξανά. Το πρόβλημα αυτό ίσως να έχει να κάνει και με το μέγεθος του αρχείου, μιας και χτυπάει συνήθως γύρω στα 16KB+. Πάντως το Word σαν λάθος αναφέρει το "List1", οπότε ίσως να μιλάμε για κακό σώσιμο υπό περιπτώσεις. Πληροφοριακά, το τελευταίο .doc που μου χτύπησε, δεν είχε μέσα κάτι περίεργο. Απλούς παραγράφους και λίγους bold χαρακτήρες.

Τα έχεις μπερδέψει μέσα στο μυαλό σου, capacitor. Τα ίδια τα λεγόμενα σου παρουσιάζουν άλλο θέμα σε σχέση με αυτό που αναπτύσσεται εδώ. Εσύ μας δείχνεις ένα μίσος που τρέφεις προς τους καθηγητές σου.

Νομίζω ότι τα μπερδεύεις λίγο. Για παράδειγμα ένοιωθες μια απίστευτη έλξη με τους καθηγητές σου; Πόναγες να τους βλέπεις να μην είναι χαρούμενοι μακριά σου; Έφτανε ένα χαμογελό τους να σε κάνει να ξεχάσεις τα πάντα γύρω σου; Η φωνή τους σε έκανε να αγνοείς τους υπόλοιπους "θορύβους" γύρω σου; Φυσικά είναι η γνώμη σου, αλλά για ξαναδές το από καλύτερη πλευρά.

Γεια σου ρε miranta ψυχούλα, με ανέβασες. :) Rated PG θα γίνει σε λίγο η θεματική ενότητα αυτή. :O Τελικά είμαστε πολλοί με την ίδια αρρώστεια αλλά σκόρπια, ε; :X

Σιγά βρε με γέμισες κραγιόν!!! :O

Μου φαίνεται πολύ περίεργο -chris_2005- ότι ερωτεύτηκες τόσο γρήγορα. Οι 4 περιπτώσεις που αναφέρει η FREAK_OF_NATURE είναι αρκετά σωστοί. Όταν νοιώσεις ερωτευμένος, το καταλαβαίνεις απόλυτα. Δεν μπορείς να πάρεις τον έλεγχο, πεταρίζει η καρδιά σου, δεν βγαίνει από την σκέψη σου, η παρουσιά του "προσώπου" κάνει την καρδιά σου να χτυπά χωρίς ρυθμό και δυνατά -μέχρι πόνου, η απουσία του "προσώπου" σε πονά ακόμη παραπάνω, βλέπεις τον εαυτό σου να αντιδρά διαφορετικά και γενικά παρ' όλο που η όλη αυτή κατάσταση έχει τον "πόνο" μόνιμο κάτοικο στο σώμα σου' σου αρέσει τόσο πολύ, που όταν σταματήσεις να είσαι ερωτευμένος νοιώθεις "άδειος" και σαν να σου λείπει κάτι...

Ο ενθουσιασμός δεν έχει θέση πάνω σου ότι νιώθεις ερωτευμένος/-η. Όσοι καήκαμε έχουμε νιώσει τις πληγές και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φέρει μία "λάθος επιλογή". Γι' αυτό προσοχή miranta. Μακάρι όμως να είναι αυτή η φορά η ΣΩΣΤΗ :)

Απλώς το ότι μου λείπουν 2 πόδια, 2 χέρια, 2 αυτιά και μία γλώσσα να μου είναι ένα μικρό εμποδιάκι στην αρχή, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω στην τελική. ... ... ... ... ... ... ... ... Πλάκα κάνω!!! :) Σε ευχαριστώ. "Το ίδιο επιθυμώ και για εσάς" :)

Θα συμφωνήσω εν μέρη... Τα πράγματα πάνε πάντα όπου τα πάμε εμείς, αλλά σε ότι αφορά την πορεία. Στο αποτέλεσμα εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες... Αλλά μην κολλήσουμε σε αυτά τα λόγια. Έγινε κατανοητό το τι θέλουμε να μεταφέρουμε. :)

Ελπίζω όχι "άπραγοι" και "άπραγες" :D

Αχ βρε miranta. Το να εύχεσαι είναι εύκολο. Το δύσκολο -και κατά εμένα σωστό- είναι να το απαιτείς από τον εαυτό σου. Ξέρεις ότι αυτά που επιθυμούμαι δεν μας έρχονται ως μάνα εξ' ουρανού σε αυτή τη ζωή, αλλά πρέπει να "πολεμήσουμε", να πονέσουμε κ.τ.λ. για να τα κατακτίσουμε. Έχω άδικο; Με πιάνεις;

andreasarc, εννοείτε ότι ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να δείξει το τι αισθάνεται για κάποιο πρόσωπο. Και αυτό είναι η μαγεία της όλης υπόθεσης: ο καθένας "μάχεται" με τα "όπλα" που έχει μάθει να "χειρίζεται". Για να αποφυγή παρεξηγήσεων: δεν ψάχνουμε να βρούμε εδώ ποιος είναι σωστός και ποιος είναι λάθος, ΟΚ; Απλώς παραθέτουμε τις απόψεις μας.

Δεν νομίζω ότι είμαι ο πρώτος ή ο τελευταίος που είχε φάει τέτοιο κόλλημα. Είμαι σίγουρος ότι και άλλοι έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο αγάπης. Και φυσικά δεν μιλάω για την "σεξουαλική" ή "χρηματική" αγάπη που βλέπω γύρω μου, αλλά για την σπάνια και αγνή. Ναι, παραδέχομαι ότι όντως είχα τυφλωθεί, αλλά όπως είπα και παραπάνω "κάνω στην άκρια για να περάσει" Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνω πράξη τους παρακάτω στίχους: Time will tell, you are on your feet so far but only, Time will tell, how long its gonna last, Time will tell, you reaching for the stars but only, Time will tell, if shadows from the past will bring you hell

Καλημέρα και σε εσένα. Πραγματικά ότι δίνω στους άλλους -γενικά-, το κάνω χωρίς να περιμένω κάτι για αντάλλαγμα. Βασικά, το συγκεκριμένο το έκανα για να ξεκαθαρίσω την θέση μου απέναντι της. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να το κρατήσω μέσα μου. Φυσικά και θα αναγκαστώ να αρκεστώ μόνο στο ότι προσπάθησα να την ενημερώσω και όχι στο ότι την βοήθησα πραγματικά. Ας είναι...

Δυστυχώς ο εγωισμός της έχει χτίσει ένα τεράστιο τείχος γύρω της. Τα στιχάκια στάλθηκαν όπως σας είχα πει, είμαι σίγουρος ότι τα διάβασε, αλλά προτείμησε την απόλυτη σιωπή. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι οι φόβοι μου επιβεβαιώνονται κάθε μέρα και από άλλους κοινούς φίλους. Αφού έτσι θέλει να γίνει, δεν θα της χαλάσω το χατίρι. Κάνω στην άκρια για να περάσει.

Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις του mario_fit, ενώ παράλληλα χαίρομαι που υπάρχουν και άλλοι που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο και φυσικά σε τόσο υψηλό επίπεδο σοβαρότητας για ένα τόσο σοβαρό θέμα. :) Μία εικόνα που τα λέει όλα είναι η παρακάτω: Έστω ότι ο ρόλος του φίλου και ο ρόλος του ερωτευμένου είναι ο καθένας τους μία ολόσωμη φορεσιά. Η φορεσιά του φίλου φοριέται πάντα από πάνω και τελευταία. Έτσι όταν θέλεις να βγάλεις την φορεσιά του ερωτευμένου, πρέπει να βγάλεις αναγκαστικά και την φορεσιά του φίλου. :cry: Τέλος, μπορεί να λέμε ότι "τελείωσε εκείνη για μένα" ή ότι "δεν θέλω να την ξαναδώ" ή ακόμη ότι "δεν με νοιάζει τί κάνει τώρα και που είναι", αλλά πάντα υπάρχει και η περίπτωση του να μιλήσει αυθόρμητα και αυτόβουλα η καλή καρδιά μας όταν χρειαστεί να τα κάνουμε στην πράξη, με αποτέλεσμα να κάνουμε το εντελώς αντίθετο. ΥΓ. Ο "ρομαντικός" -δυστυχώς- στην εποχή μας είναι ο ξενέρωτος. (για να μην πω το άλλο). Προσωπικά, όσο πιο ξενέρωτο με βλέπουν, τόσο πιο ρομαντικός θα γίνομαι. ;)

Πιστεύω ότι στην περίπτωση που ένας από τους δύο θέλει να κρατήσει μόνο φιλική επαφή και ο άλλος τρέφει αισθήματα παραπάνω από φιλικά, δεν είναι δυνατό να κρατηθεί μία τέτοια φιλία. Μπορείτε εύκολα να βάλετε ηνία στα αισθήματά σας, ώστε να σταματάνε στο όριο μεταξύ φιλίας και πραγματικής αγάπης; Προσωπικά με τίποτα. Ή αγαπάς κάποια ή όχι. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση. Κάποια στιγμή θα χάσεις τον έλεγχο και τότε οτιδήποτε έχεις δώσει σε αυτή την φιλία, πάει στράφι και μετανιώνεις για αρκετά πράγματα. Αλλά, έστω ότι καταφέρνεις να κρατηθείς στην "σωστή απόσταση", αν σε κάποια από τις συζητήσεις σας σου μιλήσει για την σχέση της, πώς θα αιστανθείς; Δεν νομίζω ότι πρέπει κάποιος να υποστεί αυτό το μαρτύριο. ΥΓ. Έχω προσωπική εμπειρία του παραπάνω και φυσικά αποφάσισα να κόψω κάθε επαφή, παρά να γίνω "supporter". Φυσικά πονάει υπερβολικά, αλλά γνωρίζω ότι το τελευταίο παράδειγμα δεν θα το άντεχα με τίποτα.

Χμμ... Προσωπικά ανοίγω αγκάλες σε τέτοιες περιπτώσεις, ακόμη και αν γνωρίζω ότι εκείνη θα το κάνει ζητώντας προσωρινή "φιλική" συμπόνια και όχι αυτό που νομίζω εγώ. Και τελικά κέρδος υπάρχει μόνο από την πλευρά της. ( Οπότε γυρνάμε στα λόγια του billakosss ) Τώρα, όσον αφορά τις ελεύθερες καταστάσεις είναι μια χαρά όταν κανένας από τους δύο δεν έχει σχέδια για κάτι μόνιμο πάνω σε αυτό. Γιατί διαφορετικά, γίνονται παρεξηγήσεις, πληγώνονται καρδιές, χαλάνε δυνατές φιλίες κ.ο.κ. Τέλος, νομίζω ότι με τον εγωισμό κερδίζεις μόνο παραπάνω εγωισμό. Κακό πράγμα. Αλλά επίσης κακό είναι και να τον χάσεις τελείως. "Παν μέτρο άριστον" αλλά ποιος έχει το σωστό "μέτρο" ; ;)

Σωστά μιλάς miranta. Απλώς, είναι αυτό το γ@μwto. Αυτοί που αγαπάνε πραγματικά κάποια/-ον να πονάνε, ενώ αυτοί που έχουν βάλει κάτι άλλο πάνω από την αγάπη να περνάνε ζωή και κότα. Φυσικά, η καλοπέραση έχει και την διάρκειά της και "γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος". Έτσι όμως οι ρομαντικοί τείνουν να χαρακτηρίζονται σαν "εκδικητές", μιας και όταν εκείνη/εκείνος που αγαπάς χωρίσει από την "αγάπη" του, να γυρνάει σε εσένα για συμπαράσταση. Αλήθεια, σε μία τέτοια περίπτωση, πώς αντιδράτε; Μιλάει ο εγωισμός για εσάς ή ανοίγετε την αγκαλιά σας;

Πρώτα-πρώτα μην βάζουμε όλες και όλους στο ίδιο τσουβάλι. Ναι, το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών θέλει ο άνδρας να έχει χρήμα, σίγουρο μέλλον και "ρόδες". Ναι, το μικρότερο ποσοστό γυναικών θέλει ο άνδρας να την αγαπάει πραγματικά, να την εμπιστεύεται, να μην της λέει ψέμματα και να γίνει ο πατέρας των παιδιών της. Ναι, το μεγαλύτερο ποσοστό ανδρών θέλει η γυναίκα να είναι "μοντέλο", ψηλή και να έχει προίκα. Ναι, το μικρότερο ποσοστό ανδρών θέλει η γυναίκα να είναι προσγειωμένη, νοικοκυρά, σωστό χαρακτήρα, να τον αγαπάει και να μπορεί να σταθεί δίπλα του μία ζωή -στα καλά και στα κακά. Διαλέγεις αυτό που πιστεύεις μέσα σου και το ακολουθείς. Αν διάλεξες φράση που περιέχει την λέξη "μικρότερο", τότε δεν θα βρεις εύκολα αυτό που θέλεις και πιθανότατα θα είσαι πάντα το θύμα. Λίγα ωμά τα είπα, σωστά; Δυστυχώς, αυτό βλέπω γύρω μου... :( Γάμοι "αστραπή" συνομήλικων μου, που στην αρχή είναι όλα καλά, και μέσα σε λίγους μήνες να σου τα διαζύγια. Παρ' όλ' αυτά, δεν κολλάει η μόνιμη απογοήτευση. Λίγο ο χρόνος, λίγο η σωστή σκέψη και θα έρθει και η σειρά του καθένα. :) ΥΓ. Το "νοικοκυρά" μην το μεταφράσετε σαν "δούλα στο σπίτι". Υπάρχουν νοικοκυρές που δεν μπορούν να μαγειρέψουν ένα τηγανητό αυγό ή που δεν έχουν πίασει σκούπα στα χέρια τους.

Σας ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις σας. Θα κινηθώ σε ένα είδος αργοπορημένου α. με 28 δίστιχα. Τώρα, για το αν το αξίζει ή όχι ?!? Μεγάλη συζήτηση που δεν χωράει σε κανένα φόρουμ. Δεν θα σας αφήσω εντελώς στα σκοτάδια όμως. Τα μυαλά της έχουν πάρει πολύ αέρα και όλα δείχνουν ότι θα τα φάει τα μούτρα της στο άμεσο μέλλον. Αυτό που προσπαθώ από την πλευρά μου να κάνω, είναι να της χτυπήσω το καμπανάκι πριν είναι πολύ αργά. Γιατί τότε θα πρέπει να μοιραστώ μαζί της τον πόνο. :cry:

Τι θα λέγατε για ένα email με 25+ δίστοιχα που θα μίλαγαν για εκείνη και εμένα; πχ. "Τι περάσαμε μαζί" , "Τι κάναμε λάθος" , "Τι θέλει ο ένας μας από τον άλλο" και φυσικά τις ευχές μου κ.τ.λ. Και γενικά τα δίστοιχα αυτά έχουν την ικανότητα να την βάλουν σε πολλές σκέψεις (ελπίζω σε μεγάλο ποσοστό) ΥΓ. Τα δίστοιχα τα έγγραψα μέσα σε λίγα λεπτά!!! Τελικά έχω ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα :X

Α ρε Petro, επίτηδες το κάνεις; :) Αν με το άτομο που αγαπάτε, δεν προχώρησε τελικά τίποτα, αλλά έγινε το εντελώς αντίθετο (δεν θέλει ο ένας να δει τον άλλο, λόγω κοινού εγωισμού) και ερχόταν σε λίγο καιρό η γιορτή της. Τι θα κάνατε; α. θα σπάγατε τον πάγο και θα της ευχόσασταν από τα βάθη της καρδιά σας σαν να μην έχει γίνει τίποτα; β. θα ακούγατε τυφλά τον εγωισμό σας και θα κάνατε τα αδύνατα δυνατά, ώστε να μην την δείτε την ημέρα αυτή; γ. κάτι άλλο; Με βλέπω για το α. (λόγω του χαρακτήρα μου), αλλά οι φωνούλες μέσα στο μυαλό μου έχουν αντίθετη άποψη... Ποια η γνώμη σας;

Πάντως, το ότι ο φίλος μας ακόμη συνεχίζει να την κάνει παρέα, ίσως να σημαίνει ότι περνάει επιτυχώς το τεστ της ;)

Από κανέναν δεν άκουσα όμως την περίπτωση η κοπέλα να "κάνει" την χαζή για να σε δοκιμάσει. Το σκέφτηκες ποτέ αυτό; Για ρίξε άδεια για να πιάσεις γεμάτα ;)