silver_80

Τα μυθιστορήματα μυστηρίου ανήκουν σε ένα απαιτητικό είδος, καθώς όλη η απόλαυση της ανάγνωσης πηγάζει από το σασπένς και τις συνεχείς ανατροπές και όχι από την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Στην σκιά του ανέμου υπάρχει και ανάπτυξη. Έτσι η χαρά μου,πετυχαίνοντας μια πνευματική λιχουδιά,είναι μεγάλη που σχεδόν ξέχασα το υποτονικό άρωμα του ονείρου που τελείωσα με αρκετά ζόρια πριν λίγες μέρες. Ο Ζαφόν πάντως μέχρι τώρα έχει πετύχει να φτάσει και να πατήσει 2 διακόπτες -δυσθεώρητους σε μένα ειν' η αλήθεια-αυτόν της αδρεναλίνης και τον άλλον,εκείνων των ξεχασμένων συναισθημάτων στη ναφθαλίνη των αναμνήσεων των παιδικών μας χρόνων. Από την αρχή,χωρίς να πελαγοδρομεί και να περιτολογεί,δείχνει το σφρίγος του.Είμαι πεπεισμένος πως δεν θα με απογοητεύσει.

Πράγματι,τα βιβλία εδώ στην Ελλάδα είναι πανάκριβα.Τόσο που αιθάνομαι πως μας ληστεύουν. Ωστόσο την 21/1 ξεκίνησε η έκθεση στην Κλαυθμώνος.Πολλά υποσχόμενη αφού-όπως λένε-θα πωλούνται όλα στο 30% της κανονικής τους τιμής.Θέλω να πάω μα είμαι επαρχία,θα περιμένω εντυπώσεις. Ας γράψει όποιος πήγε τι τιμές βρήκε και σε ποιούς τίτλους να δούμε αν πραγματικά αξίζει.

Ξεκίνησα το "Καλλιτέχνης γυναικών", Ένα βιβλίο μικρό σχετικά αφού έχει μεγάλη γραμματοσειρά και 379 σελίδες(τρικ για να φαίνεται παραφουσκωμένο ; ). Εγώ πέρασα τις 100 και,από ότι βλέπω ως τώρα,μάλλον θα προσγειωθώ ανώμαλα από τη ζώνη της στρατόσφαιρας που με έβαλαν οι Ρέντμοντ,Μπάρκερ,Ρεβέρτε. Κι αυτό γιατί ο Μεντόθα θέλησε να βάλει και μπόλικο κωμικό στοιχείο στην κατσαρόλα του και όχι να το έχει ως μπαχαρικό όπως λαθεμένα νόμισα. Έτσι...αυτό που βράζει με το μυθιστόρημα του στο κεφάλι μου είναι κάπως συγκεχυμένο,αλαμπικάριστο: Ένας ψιλοσαλεμένος σαχλοκαραγκιοζάκος μπερδεμένος στη μέση του πουθενά. Αυτός είναι ο πρωταγωνιστής.Αν προσθέσω κιόλας και το ότι η αφήγηση είναι πρώτου προσώπου (που αυτό για μένα σήμαινε πάντα προβλεψιμότητα,απυρόβλητο και στην καλύτερη κάποια ψήγματα αυτοσαρκασμού)γίνεται κατανοητό ότι βρίσκομαι ήδη στις μπαριέρες ως αναγνώστης,έχω περάσει στο προσωπικό ασφαλείας. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά στη συνέχεια,αυτό θα κάνει στο εξής τη βρώμικη δουλειά (δηλαδή το προσωπικό ασφαλείας του εγκεφάλου μου θα διαβάσει το υπόλοιπο). Πάντοτε ήμουνα κατά των προϊόντων τύπου general purpose (γενικής χρήσης). Διότι,αγαπητέ Κε Μεντόθα,είτε κωμωδία θα κάνεις είτε αστυνομικό θα γράψεις είτε μυστήριο θα αποπνεύσεις.Λίγο από όλα κι όλα μαζί...τι να πω πέραν από το ότι "όποιος κυνηγάει πολλούς λαγούς δεν πιάνει κανέναν".Οι εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά δεν αναιρούν τον κανόνα. Κρατάω όμως μια μικρή επιφύλαξη να δω τι επιφυλλάσει η συνέχεια που μακάρι να με διαψεύσει.Ειδάλλως...θα το στολίσω κατά ριπάς!

VeCo,χαίρομαι που ταιριάζουν τα γούστα μας παρόλο που δεν γνωρίζω αν έχεις διαβάσει το συγκεκριμένο ή τον υφαντόκοσμο. Οι ταινίες του πάντως δεν με ενθουσίασαν. Το καταραμένο παιχνίδι είχε κι ένα παραπάνω πλεονέκτημα για μένα. Πάντα πίστευα πως το πρώτο προϊόν ενός μετέπειτα πασίγνωστου & αρεστού δημιουργού (συγγραφέα,τραγουδιστή,συνθέτη κλπ) είναι από τα πιο δυνατά του. Είναι -πως να το πω-κάτι σαν εφηβικός οργασμός,κάτι που βγαίνει φυσιολογικά χωρίς τα άγχη της εμπορικότητας,των υποχρεώσεων έναντι των εταιρειών,της φιλαρέσκειας και άλλων συναφών στρεβλώσεων. Η καθημερινότητα και η ρουτίνα της φθείρει κι εκφυλίζει τα πάντα,αυτό είναι γνωστό. Δεν ξέρω,λοιπόν,αν ο Μπάρκερ -και όχι μόνο αυτός- μπορεί να είναι τόσο δυνατός και στα τελευταία του έργα.Το πρώτο του πάντως,αυτό στο οποίο αναφέρομαι,με συγκλόνισε.Η μέθεξη ήταν ολοκληρωτική (η γοητεία της ολοκληρωτικής αφοσίωσης). Ενθουσιάστηκα από την αρχή τόσο πολύ που-ο τρελός-έφτιαξα κάτι σαν trailer,ένα κείμενο σαν χρονικό πεπραχθέντων. Όπου δανειζόμενος κάποια στοιχεία από το οπισθόφυλλο-για να μην κινδυνέψω σε spoiler- το συνέταξα και το έστειλα σε φίλους.Μια ενέργεια που-ομολογώ-δεν είχα ξανακάνει.Τόσο συνεπαρμένος! Αφού τονίσω ότι α)Στερείται spoilers και β)Δεν αποτελεί προτροπή αγοράς (μακριά από μένα τέτοιες "μαρκετιές") το παραθέτω σε μια προσπάθεια πληρέστερης εικόνας του θαυμάσιου αυτού βιβλίου. {Ξεκίνησα να διαβάζω το καταραμένο παιχνίδι του Μπάρκερ. Πρώτη εικόνα,μετά από ανάγνωση του 30% περίπου,ότι το βιβλίο είναι άκρως ελκυστικό και ενδιαφέρον. Πάντοτε με τραβούσαν οι πλοκές(περιπλοκές) σε κλειστά πεδία,έτσι "στο σαβανωμένο με τρόμο φρούριό του" γυρνάει η μπίλια της αγωνίας και του μυστηρίου και όπως πάντα είναι απρόβλεπτη! Η συνέχεια αναμένεται επίσης εναγωνίως αφού κάτι μου λέει ότι ακόμα η δυναμική του δεν έχει φουντώσει πλήρως.Κι όταν τελικά κινηθούν όλα τα γρανάζια της ιστορίας,αυτή η δυναμική θα αργήσει να καταλαγιάσει. Ποιός να είναι άραγε ο "σκοτεινός πρωταθλητής του απόλυτου παιχνιδιού της ζωής" ; και ποιο "το ασύλληπτο τίμημα" που είναι χειρότερο κι από το θάνατο; "παιχνίδια τόσο σαγηνευτικά σατανικά" βλέπω να με κάνουν να χάνω τον ύπνο μου.Διότι... Με χωρίζει μόνο ένα αδιόρατο κλικ για να κοιμάμαι και να ξυπνώ με το συγκεκριμένο. Θα επανέλθω μόλις το ολοκληρώσω.} :food::food::food: :respect::respect::respect:

Το καταραμένο παιχνίδι που τελείωσα μερικές μέρες πριν,είχε πολύ έντονες συγκινήσεις. Δεμένη πλοκή και γρήγορη με κράτησε απασχολημένο και απορροφημένο. Θα μπορούσα να του πλέκω το εγκώμιο για πολύ ώρα αλλά ας μην πλατιάσω. Αντ'αυτού θα κάνω την εύκολη δουλειά,θα αντιγράψω δύο παραγράφους. Η πρώτη είναι μια κριτική από το οπισθόφυλλο που ταιριάζει γάντι: "Συναρπαστικό..πρωτότυπο...θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη σας για πάντα" Publisher's weekly. Η δεύτερη είναι από την wikipedia,ως μια πολύ συνοπτική περιγραφή του τι εστί Κλάιβ Μπάρκερ(για όσους δεν έτυχε να τον διαβάσουν): Ο Μπάρκερ είναι ένας εκ των κορυφαίων σύγχρονων συγγραφέων φαντασίας και τρόμου. Εμφανίστηκε στο χώρο με τη συλλογή διηγημάτων Τα Βιβλία του Αίματος, η επιτυχία των οποίων τον έκανε αμέσως διάσημο. Μετά την κυκλοφορία των βιβλίων και στη Β. Αμερική, ο ίδιος ο Στίβεν Κινγκ είπε για τον Μπάρκερ: "Έχω δει το μέλλον του τρόμου και το όνομά του είναι Κλάιβ Μπάρκερ". Ο ίδιος ο συγγραφέας ωστόσο αποφεύγει να ταυτιστεί με την εικόνα του συγγραφέα αιματοβαμμένων διηγημάτων. Το συγγραφικό του ύφος χαρακτηρίζεται ως μοντέρνο φάνταζι και αστικό φάνταζι με στοιχεία τρόμου. Έχει όμως βαθύτερα στοιχεία ρεαλισμού και ασχολείται πολύ με τη φύση του μυαλού, του πνεύματος και των ονείρων, με τη δύναμη των λέξεων και των αναμνήσεων. Χαρακτηριστική είναι η αντίληψή του για κρυμμένους, φανταστικούς κόσμους που συνυπάρχουν με τον δικό μας και για το ρόλο της σεξουαλικότητας στο υπερφυσικό. Ο ίδιος αναφέρεται στο στυλ του ως σκοτεινό φάνταζι (dark fantasy). Εγώ θα συμπληρώσω ότι ο άνθρωπος δεν είναι συγγραφέας,είναι πλαστουργός,ένας μυθοπλάστης ολκής. Αυτά για το βιβλίο,ένα από τα 2-3 καλύτερα που διάβασα την περασμένη χρονιά. Για την νεα εύχομαι να μας προσφέρει τα απαραίτητα για ένα απρόσκοπτο διάβασμα. Καλή χρονιά σε όλες και όλους.

Tελείωσα-τρεις μέρες μου πήρε-το παιχνίδι των κρυφών ευχών. Ξεκίνησε σαν εφηβικό ευχάριστο ανάγνωσμα,όμως πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε αυτό που πραγματικά είναι,ένα ψυχολογικό θρίλερ.Και κόλλησε στα χέρια σαν πυρακτωμένο μέταλλο! Εξαίσιο βιβλίο που σίγουρα θα ξαναδιαβαστεί γι'αυτό θα κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου δια παντός,ανεπηρέαστο από διευθετήσεις-εκκαθαρίσεις λόγω έλλειψης χώρου. Ένα πράγμα με στεναχωρεί.Που το είχα τάξει σε έναν πιτσιρικά 13χρονο (ένεκα οικείας προς αυτόν θεματολογίας,νόμισα ατυχώς) και τώρα ψάχνω τρόπους να ανασκευάσω,βρίσκοντας δικαιολογίες να μη του το δώσω.Όχι μόνο γιατί το θέλω να το έχω αλλά και γιατί τα νεανικά χάχανα στον πρόλογο θα γίνουν ψυχικά τραύματα στην πορεία. Δεν είναι υπερβολικό ότι είναι too much για ανήλικους,δεν είναι ντροπή να πω ότι ...φοβήθηκα κι εγώ (εγώ που νόμιζα ότι έχω αναισθητοποιηθεί απέναντι στα βιβλία από καιρό) από την υποβόσκουσα μα διαρκώς ανερχόμενη σκοτεινή του υπόσταση.Που δεν έμεινε ανερχόμενη,υπήρξε κορύφωση και...σηκώθηκε η τρίχα! Αναρωτιέμαι πόσο καιρό είχα από τότε που είχα χάσει επαφή με το περιβάλλον εξαιτίας του διαβάσματος.Μήνες ίσως;Ο Κοοντζ ήρθε πολύ κοντά σ'αυτό,οι Πεφωτισμένοι επίσης.Όμως σε τούτο-όταν το είχα στα χέρια- ξεχνούσα τελείως να κοιτάζω το ρολόι,τις σελίδες,τον μηχανικό υπολογισμό του πόσες σελίδες διαβάζω ανά ώρα,τον καιρό έξω... Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.Θα σας παρασύρει μέσα του. :up: ΥΓ. Για Όσους το διάβασαν ή το διαβάσουν ή το φυλλομετρήσουν σε κάποιο βιβλιοπωλείο: Συμφωνείτε ή όχι στο ότι αυτή η γραμματοσειρά είναι από τις ελκυστικότερες για τα μάτια μας για πολύωρη ανάγνωση;

από τον πρόλογο της μεταφράστριας Καίτης Οικονόμου. "...Το Παιχνίδι των κρυφών ευχών είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με συναρπαστική πλοκή,το οποίο μας εισάγει στο μικρόκοσμο ενός παραδοσιακού αγγλικού οικοτροφείου και υφαίνει μιαν ατμόσφαιρα αγωνίας και μυστηρίου που κρατάει καθηλωμένο τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.Το παλιό,επιβλητικό κτίριο,ο μουντός καιρός της Βρετανίας,η αυστηρή δόμηση της μικρής κοινωνίας του παραδοσιακού εκπαιδευτηρίου και οι απαράβατοι άγραφοι νόμοι του,όλα αυτά δημιουργούν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με τις νεανικές-αλλά όχι πάντοτε αθώες- ψυχές των μαθητών,στις οποίες εστιάζει το ενδιαφέρον του ο συγγραφέας. ...το Αβαείο Κέρκστον,που δημιουργεί την απαραίτητη ζοφερή,γοτθική ατμόσφαιρα.Και γύρω από τους δύο βασικούς ήρωες κινούνται μια σειρά από άλλα πρόσωπα(τα αναφέρει)...το καθένα με τις προσωπικές του ιδιομορφίες,τα προβλήματα και τα μυστικά του,δημιουργώντας το γαλαξία της κλειστής κοινωνίας του αυστηρού,παραδοσιακού εκπαιδευτηρίου. ...Ασκεί στους γύρω του μια σκοτεινή γοητεία που τους καθυποτάσσει,τους υποδουλώνει... ...πλέκει γύρω του έναν ιστό που απλώνεται σιγά σιγά σαν καρκίνωμα στην κλειστή κοινωνία του σχολείου,μιαίνοντας ότι αγγίζει και προξενώντας ασφυξία. Στη μυθοπλασία εισάγεται και το στοιχείο του μεταφυσικού,το οποίο όμως,αν και υπαρκτό,παραμένει υφέρπον και ... ...την πάλη μεταξύ δύο ισχυρών προσωπικοτήτων με μήλο της έριδος μια τρίτη... ...δημιουργεί μια κλειστοφοβική,γοτθική ατμόσφαιρα που υποβάλλει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες.Αποφεύγοντας τις παγίδες της ευκολίας και της ανούσιας φλυαρίας,διεισδύει στη σχέση αιτίου και αποτελέσματος,ψυχογραφεί τους χαρακτήρες με μια ωριμότητα σπάνια για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα και διακρίνεται από μια αφαιρετικότητα που προσδίδει ουσία και συνοχή στο λόγο του...

Πολλες φορες,στη διαρκεια της μερας,μου βγαζει το μηνυμα "μονο Κλησεις sos" και ειναι,φυσικα,νεκρο. Στο τμημα εξυπηρετησης της Q δεν βρηκα απαντηση για ποιο λογο συμβαινει αυτο. α)Επηρεαζεται απο τον αποκωδικοποιητη της digea οταν ειναι στο ιδιο δωματιο; β)Απομαγνητιστηκε η sim; γ)Φταιει η συσκευη; δ)Γινονται καποιες εργασιες στις Wind κεραιες στην περιοχη μου; ε)Το φερνουνε γυρω γυρω "να φυγω,να παω αλλου"; στ)Συμβαινει κατι αλλο που αγνοω; Οι ως τωρα εντυπωσεις/εκτιμησεις μου: α)Απο οτι εχω διαπιστωσει,μαλλον το αντιθετο συμβαινει.Αυτη η ψευτοκατασκευη της crypto παθαινει ταρακουλο με το παραμικρο.Ειτε οταν χτυπα το κινητο,ειτε οταν δεχεται μηνυματα,ειτε οταν περνα μηχανακι,ειτε με ασχημες καιρικες συνθηκες ειτε με αεροπλανα ειτε και με διαφορα αλλα που δεν εχω συγκρατησει.Αραγε να ειναι αμφιδρομο το conflict;Περαν τουτου,το κινητο συνεχιζει να αρνειται και σε αλλους χωρους,εσωτερικους ή μη.Επανερχεται,ξανακολλαει κ.ο.κ... β)Δοκιμασα αλλες sims στη συσκευη.Δουλεψαν κανονικα.Εβαλα ακομα και νεα η οποια ζητουσε ενεργοποιηση. γ)Η συσκευη εχει δειξει πολλη καλη συμπεριφορα μεχρι τωρα,δεν εχει χτυπηθει και ειναι Sony ericsson.Για το ericsson δεν υπογραφω,στη SONY ομως υποκλινομαι.Ειναι μια και μονη (=τερας αξιοπιστιας). δ)Το τμημα εξυπηρετησης με διαβεβαιωσε πως οχι,ομως μια δυο μερες πριν, ειδα τεχνικους τους να ανεβαινουν τα βουνα... ε)Οδευω με μαθηματικη ακριβεια στη λυση της φορητοτητας,πραγμα που θα επραττα αστραπιαια αν δεν ειχα ανανεωσει απο καταστημα με 20 ευρω(ηθελα να γλυτωσω τον 12% φορο παναθεμα με).

Μόλις τελείωσα την Ταχύτητα του DEAN KOONTZ. Μυστήριο,αγωνία,ανατροπές,απρόβλεπτο.Έχει ό,τι χρειάζεται ένα αστυνομικό μυθιστόρημα κι ακόμα περισσότερα.Αμέσως κερδίζει υψηλή προτεραιότητα στη ζωή σας διότι-εκτός των παραπάνω-τιμά και τον τίτλο του: Είναι ταχύτατο!Αδύνατον να ξεφύγουμε από τον ξέφρενο ρυθμό του.Θα προσπεράσει τις περισσότερες-αν όχι όλες(!)-τις ασχολίες σας όσο είναι εν κινήσει και θα τις κάνει low priority! Γι'αυτό: Προσδεθείτε,παρατήστε τις δουλειές σας για αργότερα και απολαύστε την "Ταχύτητά" του. Ο συγγραφέας στοχοποιήθηκε.Επόμενος σταθμός "η προφητεία".

Συμφωνούμε. Στο "να διαβάσεις κάτι "καλύτερο" ακόμα και αν δεν το καταλάβεις" διαφωνώ κάθετα. Πρόσφατα έκλαψα τα λεφτά μου με το εκκρεμές του Φουκώ και προσπαθώ να μην ξαναμασήσω τη φλούδα. Για τις αποτυχίες μας του πριν και τους στόχους του μετά,καλό θάταν να δίνουμε κάποιο αναγνωστικό προφίλ,λοιπόν παραθέτω το δικό μου: Ψαχνω καποιο δυνατο βιβλιο που θα με τραβηξει για να ξεχαστω απο την καθημερινοτητα. Τι να εχει: Μυστηριο,αγωνια,μπόλικη πλοκή με καταπληκτικό συναρπαστικό ρυθμό,ανατροπές και εκπλήξεις,γρήγορη και τρομακτικά περιπετειώδης ιστορία,απροβλεπτη καταληξη. Τι να μην εχει: Αισθηματικο,σιροπιαστο ρομαντσο,προβλεψιμοτητα που στα δίνει όλα στο πιάτο,ηρωα-ες που ειναι στο απυροβλητο και στεκονται παντα ορθιοι,αμερικανιες τυπου χολυγουντ,Πάρα πολύ αργή πλοκή,ατελείωτες σελίδες μέχρι να εντοπιστεί το πρόβλημα. Τέλος με εκνευρίζει η ασπρόμαυρη 2d οπτική του καλού και του κακού,την έχω βαρεθεί.Πλέον όλοι γνωρίζουμε ότι "υπάρχει τόση κακία στον καλύτερο από μας και τόση καλοσύνη στο χειρότερο,ώστε κανείς μας δεν μπορεί να μιλήσει για τους άλλους". Όχι άλλα εφηβικά παραμυθάκια λοιπόν. (Ωστόσο δεν απορρίπτω εντελώς το fantasy αφού δεν θέλω να πιστέψω πως απευθύνεται μονάχα σε έφηβους). Στοχοποίησα τον Dean Koontz γιατί άκουσα ότι διαβάζεται απνευστί και λαχανιαστά.Για δε την Ταχύτητα αλίευσα διθυραμβικές κριτικές,μια εκ των οποίων αναφέρει τα εξής: "Διαβασα την ταχυτητα του Dean Koontz.Το καλυτερο του βιβλιο μεχρι στιγμης..απιστευτα γρηγορο,αγωνιωδες,ανατροπες,ολα τα χε ο μπαξες.Γαματο. Το συνιστω σε οσους αρεσει το ειδος". Επειδή όμως ο...πρωταθλητής στην διαδικτυακή κουβέντα περί βιβλίων είναι το myphone-που κοντεύει τα 2000 posts(!!!)-το έχω σε μεγάλη εκτίμηση και σε ψηλή προτεραιότητα.Για να σας δω,ρίχτε προτάσεις στο τραπέζι. :D

Εσείς οι δύο ...οπαδοί των άκρων έχετε 10 χρόνια διαφορά μεταξύ σας.Να προσθέσω ακόμα 10 χρόνια δικά μου και μπόλικα βιβλία που έχω διαβάσει για να πω,με τη σειρά μου,την άποψή μου: Κατ'αρχήν υπάρχουν πολύ δυσκολότεροι(=ερευνητές που νόμισαν ότι είναι και συγγραφείς) από τον Νίτσε και πολύ πιό ευκολότεροι από τον Κοέλο(=γελοίοι σαχλαμαράκηδες που τους γιγάντωσε το μάρκετιγκ). Για ευνόητους λόγους δεν θα πω ονόματα,δεν θα βάλω ταμπέλες. Δεν είναι ο φανατισμός ο σκοπός μας εδώ.Να προτείνουμε βιβλίο είναι το θέμα. Και γιατί παρακαλώ σας Κύριοι να πάμε στα άκρα για να διαβάσουμε ένα βιβλίο; Τα τόσα αξιόλογα που υπάρχουν στη μέση του άξονα και μας περιμένουν γιατί να τα αγνοήσουμε; Πρέπει να σεβόμαστε τα γούστα του καθενός.Τόσο ο Νίτσε όσο και ο Κοέλο είναι δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.Και βραβευμένοι.Κι εμείς είμαστε πολύ λίγοι για να τους "βγάζουμε τα άντερα" και να τα απλώνουμε στο μπαλκόνι. Ο Κοέλο είναι εύκολος,ο Νίτσε δύσκολος,οκ να το δεχτώ μα μέχρι εκεί. Εκείνο που έχει σημασία για τον καθένα είναι να επιλέξει κάποια βιβλία σύμφωνα με το αναγνωστικό προφίλ του.Διότι τα 20ευρα θα βγουν από το δικό του πορτοφόλι. Ας αφήσει την αγέλη κατά μέρος να λικνίζεται και να σταβλίζεται στα σκυλοκλάμπ (εεε,όχι,αυτό αφορά άλλο κοινωνικό φαινόμενο,τεσπα έχει ομοιότητες όμως) και ας αποφασίσει τι θέλει να διαβάσει. Ας μας πει το προσφιλές του είδος,αγαπημένους συγγραφείς ως τώρα,τι αρέσκεται να διαβάζει τέλος πάντων και όλο και κάποιος θα τον βοηθήσει στοχεύοντας ακριβώς στα γούστα του. Όλα τα άλλα είναι για νάχουμε να λέμε.Χωρίς σκοπό και αποτέλεσμα. Όχι στα δόγματα λοιπόν και πάω παρακάτω να ρωτήσω κάτι κι εγώ. Αν κάποιος έχει διαβάσει κάτι από Dean Koontz παρακαλώ να με ενημερώσει για το ποιόν του. Υπάρχει σασπένς στα έργα του;Είναι προβλέψιμος;κάνουν κοιλιά τα βιβλία του έπειτα από κάποιο σημείο;Έχει τη γνωστή δόμηση με τον σούπερ ήρωα που είναι πάντα στο απυρόβλητο,άτρωτος και λυτρωτής;έχει την ασπρόμαυρη οπτική του καλού και του κακού;ανατροπές;εκπλήξεις; ή μήπως,αντί των παραπάνω έχουμε: σιροπιαστά ρομάντσα,προβλεψιμότητα που στα δίνει όλα στο πιάτο,αμερικανιές τύπου χόλυγουντ,πάρα πολύ αργή πλοκή,ατελείωτες σελίδες μέχρι να εντοπιστεί το πρόβλημα και άλλα κακά της μοίρας του δυστυχή αναγνώστη που θα του πέσει λαχείο; Δεν έτυχε ως τώρα να διαβάσω κάποιο από τα έργα του κι έτσι τον στοχοποίησα. Σκέφτομαι να ξεκινήσω είτε με το Ταχύτητα είτε με το Προφητεία

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά. Προχωρώ στις αγορές. Με Ρόμπινς οπωσδήποτε. Ψήθηκα από δω,τσίμπησα κι ένα απόσπασμα από ένα blog και...ρόδισα σαν σε grill :lol: Απόσπασμα από το Αγριεμενοι αναπηροι επιστρεφουν απο καυτα κλιματα [...] ο Σουιτερς θυμηθηκε αμεσως κατι που του ειχε πει η Μαεστρα πριν απο εικοσι περιπου χρονια: "Η καταθλιψη εχει τις ριζες της στην αυτολυπηση, και η αυτολυπηση εχει τις ριζες της στο γεγονος οτι οι ανθρωποι πολυ στα σοβαρα τον εαυτο τους". Ο Σουτιτερς ειχε αμφισβητησει τη δηλωση της τοτε. Αν και δεν ηταν παρα μονο 17 ετων, ηξερε οτι η καταθλιψη μπορει να οφειλετε και σε χημικα αιτια. "Η βασικη λεξη εδω ειναι οι ριζες", του απαντησε η Μαεστρα. "Οι ριζες της καταθλιψης. Για τους περισσοτερους ανθρωπους, η αυτοεπιγνωση και η αυτολυπηση ανθουν ταυτοχρονα στις απαρχες τις εφηβικης ηλικιας. Σ'αυτη περιπου την περιοδο αρχιζουμε να καταλαβαινουμε οτι ο κοσμος δεν ειναι μια ευθυμη παιδικη χαρα, κι αρχιζουμε να βιωνουμε προσωπικα το ποσο απειλητικος μπορει να γινει, ποσο σκληρος και αδικος. Τη στιγμη ακριβως που λειτουργουμε για πρωτη φορα ενδοσκοπικα και αποκταμε κοινωνικη συνειδηση, μας ερχονται και τα κακα νεα οτι κοσμος, στο μεγαλυτερο μερος του, δε δινει δεκαρα για μας. Ακομη και μια γρια σαν εμενα θυμαται ποσο οδυνηρη, τρομακτικη και αποθαρρυντικη ειναι αυτη η συνειδητοποιηση. Τοτε μας πιανει μια ταση να πεσουμε στο θυμο και στην αυτολυπηση, κι αν αφεθουμε στην ταση αυτη, μπορει να παθουμε κατι σαν ψυχολογικη μολυνση που προκαλει κρισεις καταθλιψης" "Ναι, αλλα..." "Μη με διακοπτεις! αν τοτε δεν υπαρχει καποιος πιο δυνατος πιο σοφος απο μας -ενας φιλος, ενας γονιος, ενας συγγραφεας, ενας δασκαλος ή ενας μουσικος- που να μπορεσει να μας βγαλει απο την κατασταση αυτη, να μας εξυψωσει και να μας δειξει ποσο μικροπρεπες και φανφαρονικο και εντελως αχρηστο ειναι να παιρνουμε τον εαυτο μας στα σοβαρα, τοτε η καταθλιψη μπορει να μας γινει συνηθεια, η οποια, με τη σειρα της, μια νευρολογικη αποτυπωση. Με παρακολουθεις; [..] Γι'αυτο καλε μου Σουιτερς, καθε φορα που βλεπω πανω σου συμπτωματα αυτολυπησης, σου παιζω δισκους μπλουζ πολυ δυνατα ή σου διαβαζω απο το Στομα του Αλογου. Και γι'αυτο οταν εμφανιζεις την παραμικρη ταση να θεωρεις πολυ σημαντικο τον εαυτο σου, σου υπενθυμιζω οτι εσυ και γω μπορει να ειμαστε εξισου σπουδαιοι με τον προεδρο των ΗΠΑ ή τον Πάπα ή τον μεγαλυτερο σταρ του Χολιγουντ, αλλα κανεις μας δεν ειναι τιποτα περισσοτερο απο ενα μπιμπικι στον κωλο της δημιουργιας, γι'αυτο ας μην παρασυρομαστε απο τον εαυτο μας. Προληπτικη ιατρικη, αγορι μου. Προληπτικη ιατρικη". "Ναι αλλα η αυτοεκτιμηση;..." "Χα! Η αυτοεκτιμηση ειναι για αδερφες. Δεξου οτι εισαι ενα μπιμπικι και προσπαθησε να διατηρησεις το χιουμορ σου παρ'ολα αυτα. Αυτος ο δρομος οδηγεi στη χαρη -κι ισως ακομη και στη δοξα" (Τομ Ρομπινς - Αγριεμενοι αναπηροι επιστρεφουν απο καυτα κλιματα) :p

Έπειτα από ενδελεχή έρευνα και ατέλειωτο διάβασμα σε φόρουμς,blogs,άρθρα και κριτικές πάσης φύσης,κατέληξα στα παρακάτω βιβλία. Η τρέχουσα οικονομική μου δυνατότητα μου επιτρέπει την αγορά τριών ή το πολύ τεσσάρων από αυτών. Εκτός αυτού,ίσως να μην αξίζουν τελικά και όλα (παρά τις πολύ θετικές κριτικές). Το αναγνωστικό μου προφίλ-επί του παρόντος-εστιάζεται στην κατηγορία αγωνίας-μυστηρίου. Σκέφτομαι να δώσω την παραγγελία μου στην «Πολιτεία» που δείχνει να έχει τις πιο προσιτές τιμές. Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη.Εσείς ποιά θεωρείτε,από αυτά,ως καλύτερα; http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789606006029.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789605210236.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789607614117.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789602744086.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789603980957.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789601408392.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789604067480.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789601411088.jpg καθώς και τα http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789604103911.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789601413211.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789601416083.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789603291909.jpg http://www.protoporia.gr/images/covers/books/9789603291084.jpg

Δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα να υπήρχε ένα θρεντ για τα βιβλία που αφήνουμε στην μέση. Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να γράφει ο καθένας μας ποιο βιβλίο δεν μπόρεσε να τελειώσει και σίγουρα θα έχουμε όλοι αρκετά τέτοια. Ξεκινώ με την τελευταία αποτυχημένη μου προσπάθεια που έμεινε ατελέσφορη. Μιλώ για το υπερεκτιμημένο Εκκρεμές του Φουκώ Με τυράννησε πάρα πολύ!Το βιβλίο για μένα έχει κάποιες καταπληκτικές σελίδες (!) αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι για 1002 θρησκείες, κινήματα, ομάδες κλπ. Αν τα ξέρεις όλα αυτά (ας μην κοροϊδευόμαστε, κανείς δε μπορεί να τα ξέρει) ή αν το παλεύεις να τα μάθεις τότε εντάξει. Αλλιώς είναι πολύ κούραση. Και δεν είμαι από τους ανθρώπους που τα παίρνουν όλα αψήφιστα. Αλλά αν ασχοληθώ εκτενώς με όλες αυτές τις ομάδες που αναφέρει ο Έκο, θα τελειώσω το βιβλίο σε 10 χρόνια.Προσπάθησα πολύ να με ... συνεπάρει η πλοκή του έργου όμως πελαγοδρομούσα σε ένα ανούσιο οδοιπορικό στην...Βραζιλία (περιττό ως άσχετο με την πλοκή).Το βιβλίο σε πάει από την Αθήνα στον Πειραιά μέσω Αλεξανδρούπολης κι έτσι το τίμημα των 903 σελίδων απέβη δυσβάσταχτο για τον φουκαρά τον αναγνώστη. Πέρα από την υπόθεση στην οποία ο Έκο έχει βάλει όλη του τη μαεστρία για να αποσυντονίσει τον αναγνώστη, η πληθώρα των πληροφοριών πολλές φορές φαντάζει περιττή. Δύσκολο βιβλίο με την αγωνία να κορυφώνεται,που μα την αλήθεια; Αφού η πλοκή υποβιβάζεται λόγω των πολλών πληροφοριών. Το λάθος ήταν δικό μου.Γιατί ενώ ζητούσα μυθιστόρημα μυστηρίου και αγωνίας,να το διαβάσω απνευστί,πήρα ιστοριογράφημα γραμμένο από καθηγητή σημειολογίας. Αυτά τα παραθέτω χωρίς καμμία εμπάθεια πουθενά.Απλά σαν χρηστικές πληροφορίες στους μελλοντικούς αναγνώστες και σε όσους ψάχνουν να βρουν κάποια βιβλία σύμφωνα με τα γούστα τους. Ένα πολύ δύσκολο & φλύαρο βιβλίο.Μοιάζει με πανεπιστημιακή εργασία. Πετάχτηκε βιαίως στο ράφι αφού θρήνησα τα 20+ ευρωπουλάκια που γίναν πουλάκια. :( ΥΓ.Προς αποφυγή παρεξηγήσεων αυτά τα παραθέτω χωρίς καμμία εμπάθεια πουθενά.Απλά σαν χρηστικές πληροφορίες στους μελλοντικούς αναγνώστες και σε όσους ψάχνουν να βρουν κάποια βιβλία σύμφωνα με τα γούστα τους. Η αποτροπή ανάγνωσης ή αγοράς του συγκεκριμένου βιβλίου ή όσων άλλων αναφερθούν εδώ δεν είναι στις προθέσεις μου. Άλλωστε η εκτίμηση και για τα βιβλία είναι υποκειμενική. Ελπίζω να μην έχει ξανανοίξει ανάλογο θέμα,αφού σε μια πρόχειρη αναζήτηση δεν βρήκα τίποτα.

Προκειται για εναν λογαριασμο χωρις παγιο στον παροχο vodafone. Υπηρχε και επιδοτηση συσκευης. Κρατησα τον αριθμο και ειχα κινηση σε αυτον για,περιπου,15 μηνες. Εκτοτε ζητησα να ακυρωθει απο τον τοπικο ιδιοκτητη-πωλητη του αντιστοιχου καταστηματος στην περιοχη μου. Αυτος μου ειπε "αστο μωρε,τι εγινε;θα ερχεται μηδενικος ο λογαριασμος αμα δεν το χρησιμοποιεις". Δεν επεμεινα,δεν ηξερα.Θεωρησα οτι θα ειναι οπως τα λεει,ειναι το αντικειμενο του σκεφτηκα. Ο καιρος περνουσε και πραγματι οι λογαριασμοι ερχονταν μηδενικοι. Ωσπου,καποια στιγμη,βλεπω ξαφνικα 50€ χρεωση για εξοδα διαχειρησης λογ/μου! Οργισμενος μα και απορημενος ετρεξα παλι στο καταστημα της vodafone. Απαιτησα αμεση ακυρωση αυτου του αριθμου. Μου ζητησαν φωτοτυπια ταυτοτητας και εναν παλιο λογαριασμο. Με διαβεβαιωσαν οτι εγινε η δουλεια. Περασαν κατι βδομαδες,ηρθε ο τακτικος μηνιαιος λογαριασμος.Τα 50 ευρω ειναι ακομα εκει. Παλι στο καταστημα."Τι εγινε παιδια,ακομα δεν ακυρωσατε τον λογ/μο;". "Δεν ακυρωνεται,πρεπει να πληρωσεις αυτο το χρεος πρωτα" μου ειπαν. Το θεμα δεν ειναι αν θα πληρωσω ή οχι αυτο το λογ/μο αλλα το πως θα ξεφυγω απο αυτην την ομηρια απο αλλη μια σαρκοφαγα εταιρεια που νοιαζεται για μας ("how are you" οπως λεει και το μοτο της). Εχει καποιος απο σας αναλογη εμπειρια με αυτην ή με καποια αλλη εταιρεια; Τι εκανε και τι κανουμε σε τετοιες περιπτωσεις. Διοτι ποιος μου λεει εμενα οτι δεν θα συνεχισει αυτο το αδικαιολογητο χαρατσι καθε τρεις και λιγο;Ανεξαρτητως αν θα πληρωσω το παρον βεβαια. Ακου εξοδα διαχειρησης.Κουραζονται οι ανθρωποι,διαχειριζονται εναν αδρανη αριθμο.Οι φακελοι που στελνουν καθε μηνα κοστιζουν,ναι.Αλλα και 50 ευρω; Για καθηστε φρονιμα ρε καρχαριες. Αυτα λετε στους γυαλινους πυργους σας στα μιτινγκς; Το πως θα βρειτε κι αλλους τροπους να μας "δαγκωσετε",να μας αρπαξετε τα πορτοφολια; :mad: ΥΓ. Γεια σας και Καλως σας βρηκα!