chrispetsas

Μπορεί κάποιος να μου πει πως λέγεται το επεισόδιο που έδειξε στο Star το περασμένο σάββατο (12 Ιανουαρίου) και από ποια σαιζόν είναι; Ήταν το επεισόδιο με την φωτογράφο που ήταν έγκυος και πάθαινε εγκεφαλικά και της έκαναν εγχείριση για να φτιάξουν κάτι στο παιδί... Όποιος το ξέρει, ας βοηθήσει...

Κι εμένα σ' όλες τις γιορτές μου φέρνουν ουίσκια και δεν πίνω! Τα χριστούγεννα μου φέραν 2 johny, ένα famous και ένα drampuie (αυτό το πίνω). 5 άτομα ήρθαν, τα 4 έφεραν ποτά:dizzy:

Διαφωνώ κάθετα. Θεωρώ το SinCity μία από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών. Η "μαυρίλα" που αναφέρεις, επίτηδες υπήρχε λόγω του κόμικ. Άσε που είναι η Sin City (αμαρτωλή πόλη), γι' αυτό ακριβώς είναι σκοτεινή. Η ιδέα για την ταινία υπήρχε στους παραγωγούς εδώ και πολλά χρόνια (από τότε που βγήκε το κόμικ) αλλά δεν την γύριζαν γιατί είχαν επίγνωση ότι δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα. Γι' αυτό τη γύρισαν όταν η τεχνολογία (ψηφιακή πλέον) είχε προχωρήσει και μπορούσε να γίνει η μεταφορά από το κόμικ.

Τόσο και ακόμα περισσότερο... Επίπεδο Δευτέρας προκαταρκτικής και πολύ λέω...

Δεν το κατάλαβα... Λείπει μήπως κάτι;;

Πολύ καλή η ταινία έως εξαιρετική κατα τη γνώμη μου. Συγκεκριμένα: - πολύ καλή απόδοση της εποχής, ωραίο χρώμα στη φωτογραφία, - εξαιρετικές ερμηνείες από πρωταγωνιστή και ιεροεξεταστή, πολύ καλός και ο Λαζόπουλος, - χάλια η προφορά της Ματσούκα, χειρότερη κι από του Λιάπη, - άσχημη η ηθοποιός που έκανε τη "γυναίκα" του Ελ Γκρέκο. Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση είναι ότι όλοι οι πίνακες που δείχνει η ταινία είναι πραγματικοί πίνακες του Ελ Γκρέκο και γι' αυτό εντυπωσιάστηκα, ότι δηλαδή βρήκαν ηθοποιούς που να μοιάζουν με τα πρόσωπα στους πίνακες (εκτός από αυτόν της Ματσούκα).

Συμφωνώ με όλα τα άλλα που λες, αλλά διαφωνώ στο ότι ο Τζακ το λέει αυτό μόνο για μπλόφα. Λίγο αργότερα που είναι τύφλα στο νοσοκομείο, στο διάδρομο του λέει ο άλλος ο μαύρος καραφλός γιατρός ότι θέλει βοήθεια και έχει πιει κλπ., ο Τζακ του απαντάει "Φώναξε τον πατέρα μου να δούμε ποιος έχει πιει πιο πολύ". Άρα μάλλον τα λέει πάνω στη μαστούρα του και όχι για μπλόφα...;)

Παιδιά, μια εξήγηση που δίνω εγώ είναι η εξής: - οι hostiles προϋπήρχαν από τους darma στο νησί, ήταν απόγονοι των πειρατών που ναυάγησαν με το παλιό πλοίο το black rock, το οποίο και ναυάγησε όπως το αεροπλάνο, δηλαδή τραβήχτηκε από την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. - Αργότερα (δεκαετία 70) πήγαν οι darma και άρχισαν τα πειράματα, οπότε και τους κλωνοποίησαν (έτσι εξηγείται ο ρίτσαρντ και όχι ότι δεν γερνάει). Στη συνέχεια αυτοί επαναστάτησαν ενάντια στους darhma κλπ, αυτά τα γνωρίζουμε. - Επειδή λοιπόν είναι κλωνοποιημένοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά με φυσικό τρόπο (κάπου το έχω ακούσει αυτό) γι΄αυτό είχαν τα προβλήματα με τις γέννες. - Οι επιβάτες της πτήσης 815 είναι μέρος του πειράματος κι αυτοί, έχουν επιλεγεί όλοι ώστε να σχετίζονται μεταξύ τους και να απωθήσουν - εξοντώσουν τους hostiles. Οι κλώνοι τους βρίσκονται στον πάτο της θάλασσας στο φτιαχτό δυστήχημα που έκανε η darma (που λέει η αλεξιπτωτίστρια ότι βρέθηκε το αεροσκάφος στη θάλασσα με τους νεκρούς...) Από κει και μετά κολλάνε πολλά πράγματα, όπως: - τα οράματα με γνωστούς που έχουν συνέχεια (πατέρας του Τζακ, πάτερ Γιέμι κλπ) οι οποίοι είναι κλώνοι, - τον κλώνο πατέρα του Λοκ που σκότωσε ο Σώγερ, - ο Μπεν έχει πράγματι γεννηθεί στο νησί ως κλώνος, - η αδερφή της Τζούλιετ επιζεί από τον καρκίνο ως κλώνος κλπ, γενικά επαληθεύεται αυτό που λέει ο Μπεν, ότι μπορώ να σου δώσω ότι ζητήσεις. Λέμε τώρα... - η dharma έριξε το αλεξίπτωτο με τα τρόφιμα στους losties αφού είναι οι σύμμαχοι - όμηροί της, - όλοι οι losties ταιριάζουν μεταξύ τους για να αναπαραχθούν, - οι αριθμοί του λόττο ήταν φτιαχτοί από την dharma για να πάει ο Χάρλι στην Αυστραλία κλπ. Δεν εξηγούνται έτσι όμως άλλα κουλά, π.χ. με το φάντασμα (είναι εφέ ή κάτι άλλο;; ) Βέβαια σίγουρα έχω πέσει έξω, γιατί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της σειράς είναι αυτό. Το ότι δεν πέφτεις ποτέ μέσα. :O Θα δούμε...

Την περασμένη Πέμπτη το βράδυ με έδειξε στο ALTER στην εκμπομπή του Χατζηνικολάου για τις εκλογές. Με είχαν σταματήσει στο δρόμο και με ρώταγαν τι σημαίνει "ασύμμετρη απειλή"...:zzz:

Παιδιά, sorry για την ερώτηση που σίγουρα έχει ξαναγίνει, απλά βαριέμαι να διαβάσω 20 σελίδες. :cry: Στους χάρτες του 6110 έχει ελληνικούς χαρακτήρες στους δρόμους;; Και αν ναι, διαβάζονται κανονικά ή είναι από ορθογραφία και τονισμό άλλα 'ντ' άλλων;;

Να ρωτήσω κάτι: Υπάρχει bluetooth που αν το βάλεις σε κινητό με ράδιο να ακούς ράδιο στο bluetooth; Ή να ακούς από το bluetooth τα mp3 που έχεις περασμένα στο κινητό. 2η ερώτηση: Υπάρχει κάποιο bluetooth ακουστικό μικρού μεγέθους που να πηγαίνει μαζί με εξάρτημα το οποίο να έχει βύσμα 3,5 χιλ. (καρφί); Με λίγα λόγια να βάζεις το εξάρτημα στην έξοδο ενός mp3 player και να ακούς τη μουσική στο ακουστικό. Όπως ίσως θα καταλάβατε, θέλω να ακούω μουσική, αλλά δεν μπορώ καθόλου τα καλώδια.

H σειρά μου αρέσει και την βλέπω όποτε την πετύχω, αλλά οι τόσες ομοιότητες με το "Λιφτινγκ" (μια παλιά μπούρδα του Ρώμα, που τη βάζει ο Ant1 σε επανάληψη τα μεσημέρια) δεν μπορεί να είναι τυχαίες. Ακόμα και οι χαρακτήρες ταυτίζονται. Μάλλον θα το έχουν αντιγράψει και οι δύο από καμιά άλλη παλιότερη ξένη σειρά...

Έχεις απόλυτο δίκιο, αυτό βλέπω κι εγώ τώρα που ψάχνω ποια συσκευή να πάρω και μου φαίνονται ίδιες.

Δεν θα ξεχάσω το Shicago (το μιούζικαλ). Το είχα δει στο village park και έπαιζε πάρα πολύ δυνατά τη μουσική και τα χρώματα ήταν τόσο έντονα, με αποτέλεσμα στα πρώτα 5 λεπτά να με πιάσει το κεφάλι. Σαν διαφήμιση για παυσίπονο ήταν το σκηνικό...:hypno: Άλλες μούφες που μου ΄ρχονται τώρα στο μυαλό, είναι η Ονειροπαγίδα και φυσικά το Red rose (η Βίλλα στα ελληνικά):down: . Και τα δύο είναι τρόμου και καλά... Ειδικά το Red rose είναι απίστευτο χάλι, 4.5 ώρες ταινία και δείχνει ότι πιο μούφα υπάρχει...

+1.000.000!!! Ακριβώς και οι 3 απορίες που έχω κι εγώ! Με ιδιαίτερη έμφαση στην 3η: Πολύ φώσκολος έγινε ("Άκουσε τι έχω να σου πώ, δεν είναι τα πράγματα όπως νομίζεις και ξαναπερίμενε να ακούσεις πρώτα την αλήθεια και τίποτα δεν σου λέω στην ουσία..."). Τι μ@λ@κίες ήταν αυτές που έλεγαν;; Για να μην πούμε για το πόσο άθλια έπαιζε τον τρελό ο Τότσικας... Είχε πάρει μια φάτσα που σε προκαλούσε να του ρίξεις μπάτσα. Άσχετο: Δεν μας άρεσε η σειρά και την κοροϊδεύουμε όλοι, είδαμε όμως κανονικά το τελευταίο επεισόδιο.

Το σήριαλ ενώ είχε ξεκινήσει καλά, έχει καταντήσει γελοίο και βαρετό. Πιστεύω πως έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί σε 5-10 επεισόδια. Τα πιο γελοία σημεία είναι: 1) οι συμπτώσεις που συμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο (έχουν χαθεί και ξαναβρεθεί καμιά 10 αριά φορές έως τώρα και στη μέση του πουθενά κιόλας):blink: 2) οι αποδράσεις των παιδιών: Έχουν πιαστεί και ξεφύγει από Τούρκους του Έβρου, απαγωγείς, μπάτσους, έλληνες κατοίκους, φαντάρους, ελληνοτουρκικά σύνορα, βιαστή... Και μπορεί να 'ναι κι άλλοι. Ούτε ο Παλιοκώστας τέτοιο ταλέντο στο ανθρωποκυνηγητό. :ninja: Βαριέμαι να μιλήσω για ηθοποιία, βλαμμένες ατάκες κλπ., αλλά θα έχω μια απορία: Πόσο μεγάλος είναι πια αυτός ο Νομός Έβρου που περπατάνε, κάνουν ότο στοπ, παίρνουν τρένα, βάρκες και τώρα φτάσαν στο Ρύζια;; Του πο@στη, απ' την Αθήνα να 'χαν ξεκινήσει με τα πόδια απ' την αρχή της σειράς, τώρα θα μπαίναν Ρουμανία.

16.500 mp3 τα οποία καθημερινά αυξάνονται + αρκετά videoclips. Το σημαντικότερο όμως: όλα φτιαγμένα! (δισκογραφίες κανονικά, τα ελληνικά με ελληνικούς χαρακτήρες, εξώφυλλα στα άλμπουμ, τα χύμα όλα αλφαβητικά με όνομα και επώνυμο καλλιτέχνη, κλπ.).

Προσωπικά μου άρεσε το τραγούδι της Ουκρανίας γιατί: 1ο) Είχε ωραίο τεκνο-ρυθμό, 2ο) τα φωνητικά που κάνουν οι κοπέλες, είναι άψογα (άκουσέ το και θα καταλάβεις) 3ο και σημαντικότερο) ενώ όντως οι στίχοι δεν έχουν κάποιο νόημα όπως είπε και κάποιος άλλος, ωστόσο βγάζουν ένα γλωσσικό παίγνιο (στα γυναικεία φωνητικά) και ενώ λέει ''Lasha Tumbai'' ακούγεται σαν να λέει ''Russia Goodbye'', οπότε περνάει έτσι πολιτικό μήνυμα της Ουκρανίας προς τη ''μαμά'' Ρωσία. 4ο) ο τύπος είχε πολύ χαβαλέ και προσωπικά δεν ενόχλησε την αισθητική μου. Αν προσπεράσουμε εμείς οι Ελληναράδες το gay look και σκεφτούμε ότι αυτό το look ανήκει σε έναν χαρακτήρα που υποδύεται αυτός στη χώρα του (και μην ξεχνάμε ότι εμείς στείλαμε τον Σαρμπέλ...), θα κατανοήσουμε το χαβαλέ που αρμόζει σε ένα πανηγύρι που είναι η Eurovision.

Αν όντως ισχύει αυτό που λες, εγώ αν ήμουν στη θέση του Κοργιαλά, θα τράβαγα μια μύνηση στην κωλοΕΡΤ...

Όλα αυτά που λες τα ξέρω, πίστεψέ με. Αλλά για σκέψου κι εσύ πως είναι δυνατόν να βγάζουν πιο πολλά λεφτά από το διαγωνισμό του Σαν Ρέμο που τον βλέπουν μόνο αυτοί από το να συμμετείχαν στη eurovision, και αν βρεις απάντηση πες τη μου...

Απογοήτευση που δεν πέρασε η Κύπρος... Το τραγούδι είναι πολύ δυναμικό, αλλά πως να τα βάλει με το ανατολικό μπλοκ; Καλά έχει κάνει η Ιταλία και έχει φύγει από αυτή την παρωδία που λέγεται Eurovision, μακάρι να 'χαμε και μεις τα .... να τους πούμε ότι αποχωρούμε λόγω μη ικανοποίησης από το θεσμό. Αλλά εδώ βλέπεις έχουμε αναγάγει τη Eurovision σε εθνική υπόθεση, πως να χάσουν τα εθνικά κανάλια τόσα έσοδα από τις διαφημίσεις, πως να χάσουν τη μίζα οι άνθρωποι της ερτ, οι συνθέτες, οι παρουσιαστές κλπ. και το σημαντικότερο: πως να γεμίσει το δελτίο του star; Δεν λέω ότι είναι στημένη η eurovision, απλά τα τραγούδια που βγαίνουν είναι ως επί το πλείστον άθλια για 2 βασικούς λόγους: 1) οι συμμαχίες των διαφόρων συγκροτημάτων γειτονικών χωρών 2) το ανύπαρκτο γούστο των ευρωπαίων γενικά (δείτε πως έρχονται ντυμένοι οι τουρίστες και θα καταλάβετε: άσπρη κάλτσα μέχρι τη γάμπα - πέδιλο - βερμούδα μέχρι το γόνατο - πουκαμισάκι και καπέλο συνεργείου). Δεν είναι τυχαίο ότι οι μόνοι που έχουν στιλ (Ιταλοί) την έχουν κάνει απ' αυτό το καραγκιοζιλίκι. Όσο για την Παπαρίζου που βγήκε, ε άμα δεν έβγαινε κι αυτή, τι θα 'βγαινε;; Ήταν υπεράνω όλων.

Να δεις όμως που τελικά δεν θα 'ναι πατέρας του...

Γι' αυτούς που λένε ότι έχει δίκιο ο αρθρογράφος και ότι είναι όντως κομήτες, έχω να απαντήσω πως κάθε 2-3 χρόνια περίπου κάνουν και μια επιτυχία που γίνεται Νο 1 στα charts της Ευρώπης (Sypergirl - Star - Tonight). Δηλαδή οι άλλοι μεγάλοι τραγουδιστές κάνουν Νο 1 επιτυχίες πιο συχνά;; Μήπως πρέπει να ψάξουν λίγο καλύτερα πόσο συχνά γίνεται Νο 1 ένας τραγουδιστής (πανευρωπαϊκά μιλάμε τώρα, ξέρω στην Ελλάδα κάποιοι βγάζουν σουξέ και κάθε χρόνο, Φοίβος κι έτσι...); Καυστικός γίνομαι κι εγώ όποτε θέλω. Το θέμα είναι τι καυτηριάζω κάθε φορά. Πρέπει να γνωρίζω γι' αυτό που καυτηριάζω, αλλιώς γίνομαι γραφικός. Επίσης δεν είσαι καθόλου απόλυτος (... απόλυτο δίκιο ο Κανελλόπουλος ... :wacko: ). Πως είναι δυνατόν να έχει απόλυτο δίκιο απ' τη στιγμή που αγνοεί μια διαχρονική επιτυχία, το Supergirl, που φαίνεται να έχει γίνει κλασσικό κομμάτι πια! Κατά τ' άλλα, η συνεργασία τους με τον Χατζηγιάννη, ψιλομάπα μου έχει φανεί μέχρι στιγμής. Βέβαια, τόσες φορές που το ακούμε στα ραδιόφωνα, θα το τραγουδάμε σπασμωδικά σε λίγο και λίγο πιο μετά θα μας αρέσει.

Και ακριβώς από κάτω από αυτά που λες, το άρθρο γράφει: «Οι Ρίμον είναι ένα από τα πολλά συγκροτήματα που λάμπουν για μια στιγμή» (αυτό που ανέφερα κι εγώ στην αρχή). Δεν ξέρω αν ο Δημ. Κανελλόπουλος είναι αυτός που γράφει ο φίλος YpNoS (μέλος των Domenica klp.). Αυτό που ξέρω, είναι ότι ούτε μου απάντησαν στο email που έστειλα στην Ελευθεροτυπία, ούτε αναφέρεται κάτι στο χτεσινό ένθετο &7 της Κ.Ε. Α επίσης, είδα στις ειδήσεις ότι οι Reamonn έκαναν διασκευή με τον Χατζηγιάννη το Tonight με ελληνικούς και αγγλικούς στίχους. Όταν αυτό θα γίνει τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα (λόγω Χατζηγιάννη κι έτσι), τι θα πει ο κ. Κανελλόπουλος; Τουλάχιστον ας έδινε μια απάντηση έστω τυπική...

Στην Ελευθεροτυπία της περασμένης Κυριακής δημοσιεύθηκε ένα άρθρο που έλεγε ότι το Tonight των Reamonn είναι η πρώτη και τελευταία τους επιτυχία και θα εξαφανιστούν μόλις ξεφουσκώσει. Επειδή προφανώς όποιος έχει ακούσει έστω και λίγο ραδιόφωνο, θα διαφωνήσει μ' αυτό, σας παραθέτω το σχόλιο μου που έστειλα στην Ελευθεροτυπία (όχι ότι πιστεύω πως θα απανήσουν, αλλά έτσι για την ιστορία).... : « Οι «κομήτες» Ρίμον Σας γράφω για να σχολιάσω ένα άρθρο που φιλοξενήθηκε στο ένθετο «&7 – Η τέχνη της ζωής» της περασμένης Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (11/3/2007) στις σελίδες 12 και 13, με τίτλο “Περασμένοι ξεχασμένοι”. Ο συντάκτης του, κ. Δημήτρης Κανελλόπουλος αναφέρεται στα συγκροτήματα και τους τραγουδιστές που έλαμψαν μόνο για λίγο με μία και μόνη επιτυχία τους και μετά εξαφανίστηκαν, αφορμή δε για τα σχόλιά του αυτά αποτελεί η πρόσφατη επιτυχία “Tonight” των Ρίμον (Reamonn) τους οποίους κατατάσσει στην ίδια κατηγορία των κομητών (απόσπασμα από το άρθρο: «Οι Ρίμον είναι ένα από τα πολλά συγκροτήματα που λάμπουν για μια στιγμή»). Με την πρώτη ανάγνωση του άρθρου, μου ήρθαν στο μυαλό δύο τραγούδια των Ρίμον που έγιναν μεγάλες επιτυχίες, παγκοσμίως και στη χώρα μας, το “Supergirl” (2000) και το “Star” (2003). Ιδίως το “Supergirl” παίζεται συχνά ακόμα και σήμερα στα ραδιόφωνα και στα μπαρ. Δεν είμαι φαν του συγκροτήματος, δεν γνωρίζω άλλα τραγούδια τους, δεν διαφωνώ με το υπόλοιπο περιεχόμενο του άρθρου του κ. Κανελλόπουλου, αλλά αναρωτιέμαι κάποιος που γράφει για τη μουσική δεν πρέπει να γνωρίζει κάποια στοιχειώδη για το συγκρότημα που σχολιάζει; Πώς μπορείς να τους χαρακτηρίζεις ως διάττοντες αστέρες, όταν έχουν κάνει ανάλογη επιτυχία με τη σημερινή πριν από έξι χρόνια; Δεν θέλω να αναφερθώ στο τυχόν πλήγμα που δέχεται η εταιρεία που έχει αναλάβει να τους φέρει στην Ελλάδα, όταν στην δημοφιλέστερη εφημερίδα της Κυριακής παίρνουν τέτοια σχόλια οι τραγουδιστές που θα παρουσιάσει ζωντανά το επόμενο Σάββατο. Φυσικά, δεν κατηγορώ τον δημοσιογράφο για σκοπιμότητες, αλλά για άγνοια. Ακόμα και να τη δεχτώ την άγνοια, δεν δέχομαι το γεγονός ότι αφού δεν τους ξέρει, προεξοφλεί από πριν ότι θα είναι ένα συγκρότημα που θα εξαφανιστεί. Πολύ θα μου άρεσε την επόμενη Κυριακή, να διαβάσω ένα άρθρο για τις προηγούμενες επιτυχίες των Ρίμον, καθώς και σχόλια για τη συναυλία τους που θα έχει ήδη πραγματοποιηθεί ή έστω μια απάντηση στους προβληματισμούς μου. Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι οπαδός τους, απλά ακροατής. Αθήνα, 13 Μαρτίου 2007 Πέτσας Χρήστος, αναγνώστης (24 χρόνων) » Περιμένω σχόλια και απόψεις.